PL181854B1 - Wkladka bebenkowa z kluczem plaskim PL - Google Patents

Abstract

1 Wkladka bebenkowa z kluczem plaskim, zawierajaca obracalny w otworze cylindrycznej obudowy bebenek z kanalem dla klucza oraz zastawki waleczkowe, które sa przesuwalne przez naciecia, wzglednie uzebienie na brodzie klucza plaskiego z polozenia blokowania, blokujacego obrót wkladki, do polozenia odblokowania, przy czym czesc co najmniej jednej zastawki ze strony bebenka, wystajacej do kanalu kluczowego, zwlaszcza zastawki lezacej blisko otwo- ru kanalu kluczowego, ma na swojej powierzchni plaszcza powierzchnie ukosna, wystajaca w kierunku wsuwania klucza, wchodzaca w naciecie na brodzie klucza, znamien- na tym, ze wzdluz drogi przesuwu obciazonej sprezyna zastawki (3) ze strony obudowy (1) jest umieszczony zde- rzak (4) ograniczajacy droge jej przesuwu wewnatrz otwo- ru (5) w obudowie (1) i, ze powierzchnia czolowa zastaw- ki (3) przylegajaca do zderzaka (4), tworzy dno wyobrazal- nej komory (6), w której w polozeniu zablokowania bebenka (2) jest umieszczona zastawka (7) ze strony bebenka (2) 1, ze polaczenie zabierakowe pomiedzy kluczem plaskim (9) a zastawka (7) jest wyposazone w co najmniej jedna po- wierzchnie ukosna (11, 14) do przesuwania zastawki (7) z polozenia blokowania do polozenia odblokowania. Fig. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wkładka bębenkowa z kluczem płaskim.

Znana wkładka bębenkowa posiada obracalny w otworze cylindrycznej obudowy bębenek z kanałem dla klucza oraz zastawki ze strony bębenka i obudowy, które są przesuwalne przez nacięcia, względnie uzębienie, wykonane na brodzie klucza płaskiego z położenia blokowania, blokującego obrót bębenka do położenia odblokowanego. Część co najmniej jednej zastawki ze strony bębenka, wystającej do kanału kluczowego, zwłaszcza zastawki leżącej blisko otworu kanału kluczowego, ma na swojej powierzchni płaszcza wystającą w kierunku wsuwania klucza powierzchnię, wchodzącą w brodę klucza.

Z opisu AT 396 957B jest znany klucz, który w obszarze nacięć na brodzie, w pobliżu uchwytu posiada wcięcie, do którego wystaje w kierunku wsuwania część nacięcia, utworzona w postaci haka. Wcięcie, najczęściej w postaci niecki jest częściowo przykryte przez wspomniany hak. Klucz z powodu takiego ukształtowania jest z trudnością dorabiany, ponieważ z powodu haka zwykłe frezarki kopiujące do kluczy reprodukują fałszywy klucz. Przez nacięcia na brodzie klucza moment obrotowy pomiędzy kluczem a bębenkiem jest bardzo dobrze przenoszony, ponieważ skuteczna wysokość brody klucza w kanale kluczowym ma w każdym przypadku maksymalnie możliwą wielkość. Klucz współpracuje ze specjalnym bębenkiem dzięki temu, że hak przytrzymuje przyporządkowaną zastawkę i powoduje, że zastawka jest zagłębiona w wybraniu obudowy i blokuje obrót bębenka.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie wkładki bębenkowej, w której za pomocą klucza znanego z opisu At 396 957B można będzie osiągnąć dodatkową funkcję, mianowicie do181 854 prowadzanie zastawek bębenka, zagłębionych w położeniu blokowania w otworze obudowy do położenia odblokowania i ich przytrzymywania.

Zadanie to zostało osiągnięte dzięki temu, że wzdłuż drogi przesuwu obciążonej sprężyną zastawki ze strony obudowy jest umieszczony zderzak ograniczający drogę jej przesuwu wewnątrz otworu w obudowie i że powierzchnia czołowa zastawki przylegająca do zderzaka tworzy dno wyobrażalnej komory, w której w położeniu zablokowania bębenka jest umieszczona zastawka ze strony bębenka i że połączenie zabierakowe pomiędzy kluczem płaskim a zastawką jest wyposażone w co najmniej jedną powierzchnię ukośną do przesuwania zastawki z położenia blokowania do położenia odblokowania.

Korzystnie jedna powierzchnia ukośna jest utworzona przez rowek, wykonany w obszarze czoła zastawki z boku na powierzchni płaszcza zastawki, a współpracująca powierzchnia ukośna, umieszczona na brodzie klucza płaskiego i wystająca w kierunku jego wsuwania ponad wycięcie, stanowi część składową podobnego do haka zęba.

W uprzywilejowanym wykonaniu wkładka dodatkowo posiada kolek stykowy umieszczony przesuwnie w otworze w bębenku, który w stanie zablokowania bębenka styka się z zastawką ze strony bębenka i jest zagłębiony w wybraniu w obudowie.

Korzystnie wspomniana zastawka jest obciążona sprężyną działającą w kierunku wysuwania z bębenka.

Przy wsuwaniu właściwego klucza umieszczona na jego brodzie jego powierzchnia ukośna podnosi zastawkę ze strony bębenka z komory w obudowie i umieszcza jej powierzchnię czołową na powierzchni podziału, pomiędzy bębenkiem a obu<^<^o^:ą, dzięki temu bębenek jest odblokowany. Nachylenie współpracujących powierzchni ukośnych i ich długość jest tak zwymiarowana, że skok zastawki odpowiada głębokości komory w obudowie.

Specjalna postać wykonania z kołkiem stykowym zapewnia, że odblokowanie bębenka odbywa się przez zastawkę tylko w jednym położeniu przesunięcia. Jeżeli płaszczyzna podziału nie została osiągnięta, to bębenek jest zablokowany, ponieważ zastawka ze strony bębenka jest jeszcze zagłębiona w wybraniu. Jeżeli zastawka ze strony bębenka jest uniesiona ponad płaszczyznę podziału, to kołek stykowy jest wyciskany bocznie do wybrania w obudowie i bębenek jest na nowo blokowany.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój wzdłużny przez część wkładki bębenkowej w położeniu blokowania, fig. 2 - wkładkę bębenkową według fig. 1 z kluczem w położeniu zwolnionym, a fig. 3 - przekrój poprzeczny wkładki bębenkowej z fig. 2.

Wkładka bębenkowa zawiera obudowę 1 z otworem, w którym jest umieszczony obracalnie bębenek 2. Pięć, sześć lub siedem szeregów zastawek wałeczkowych 3, 7 zwanych dalej zastawkami, tak jak w znanych konstrukcjach wkładek bębenkowych, jest umieszczonych przesuwnie w promieniowych otworach, usytuowanych w obudowie 1 i bębenku 2 i są w ten sposób przesuwane przez pasujący klucz płaski 9 z położenia blokowania bębenka 2, że powierzchnie styku zastawek 3, 7 leżą w płaszczyźnie podziału. Przesuw zastawek 3, 7 odbywa się przez nacięcia lub uzębienie, umieszczone na brodzie klucza płaskiego 9.

Na rysunku jest przedstawiony tylko pierwszy zestaw zastawek 3, 7. Obciążona sprężyną zastawka 3 ze strony obudowy 1 jest wykonana dwustopniowo i współpracuje ze zderzakiem 4, osadzonym w obudowie 1, ograniczającym jej maksymalny skok przesuwu wewnątrz otworu 5 w obudowie 1. Powierzchnia czołowa zastawki 3, będąca w położeniu styku z ograniczającym maksymalny skok zderzakiem 4, znajduje się poniżej otworu dla bębenka 2 i tworzy wyobrażalne dno komory 6, w której według fig. 1 jest zagłębiona zastawka 7 ze strony bębenka 2. Dzięki temu bębenek 2 jest zablokowany przed obrotem w obudowie 1.

Zastawka 7 od strony kanału kluczowego 8 posiada rowek 10, w postaci litery V, mający powierzchnie ukośne 11. Rowek 10 jako część złącza współpracuje kształtowo z kluczem płaskim 9 (fig. 2). Jak pokazuje fig. 3, na zastawkę 7 oddziaływuje sprężyna 12. Sprężyna 12 opiera się o kołek zabierakowy 16 wystający z boku zastawki 7 tak, że sprężyna 12 ciągle dociska zabierak 7 do dołu, w kierunku do komory 6 w otworze 5. Takie położenie zastawki 7 powoduje zablokowanie bębenka 2. Jeżeli w kanale kluczowym 8 nie ma klucza płaskiego 9 (fig. 1), to sprężyna 12 wypycha zastawkę 7 aż do komory 6, poza linią podziału pomiędzy

181 854 bębenkiem 2 a obudową 1. W przypadku obcego klucza wsuwanego w kanał kluczowy 8 jego nacięcia na brodzie jeszcze głębiej przesuwają w otworze 5 zastawkę 7 i zastawkę 3 tak, że wkładka 2 jest zablokowana.

Prawidłowy klucz płaski 9 w obszarze nacięcia 13 posiada ząb 15 mający powierzchnię ukośną 14, który wystaje w kierunku wsuwania klucza ponad rowek 13 i częściowo go przysłania od strony zastawki 7. Powierzchnia ukośna 14 odpowiada powierzchni rowka 10 na zastawce 7. Przy wsuwaniu klucza płaskiego 9 w kanał kluczowy 8 powierzchnie ukośne 11 i 14 wzajemnie ślizgają się po sobie i zastawka 7 wbrew sile sprężyny 12 jest przesuwana w otworze 5 w stronę kanału kluczowego 8. Jeżeli klucz płaski 9 jest całkowicie wprowadzony w kanał kluczowy 8 (fig. 2), to droga przesuwu zastawki 7 odpowiada głębokości komory 6. A zatem zastawka 7 leży całkowicie wewnątrz bębenka 2, który teraz może być swobodnie obrócony w obudowie 1. Ponieważ zastawka 7 jest ustalona w swoim położeniu, to jest uniemożliwione, żeby sprężyna 12 przesunęła zastawkę 7 do komory 6 lub innego dodatkowego wybrania w obszarze obrotu zastawki 7 i tym samym uzyskanie zablokowania bębenka 2.

Na figurze 3 jest również przedstawiona dodatkowa blokada w postaci kołka stykowego 17, który jest umieszczony w otworze poprzecznym do kanału kluczowego 8 i który przy podniesionej zastawce 7, to znaczy zastawce 7 przesuniętej powyżej płaszczyzny podziałowej, jest wypychany przez nią do góry według płaszczyzny rysunku i tym samym wchodzi blokująco w wybranie 18 w obudowie 1. Otwór poprzeczny dla kołka stykowego 17 może być także wykonany ukośnie do osi obrotu bębenka 2, przez co kołek stykowy 17 przy procesie blokowania nie ślizga się po komorze 6. Kołek stykowy 17 może być również obciążony sprężyną w kierunku do kanału kluczowego 8. Kołek stykowy 17 może być ukształtowany jako cylindryczny lub w obszarze swojego styku wykonany jako kwadratowy suwak.

181 854

181 854

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wkładka bębenkowa z kluczem płaskim, zawierająca obracalny w otworze cylindrycznej obudowy bębenek z kanałem dla klucza oraz zastawki wałeczkowe, które są przesuwalne przez nacięcia, względnie uzębienie na brodzie klucza płaskiego z położenia blokowania, blokującego obrót wkładki, do położenia odblokowania, przy czym część co najmniej jednej zastawki ze strony bębenka, wystającej do kanału kluczowego, zwłaszcza zastawki leżącej blisko otworu kanału kluczowego, ma na swojej powierzchni płaszcza powierzchnię ukośną wystającą w kierunku wsuwania klucza, wchodzącą w nacięcie na brodzie klucza, znamienna tym, że wzdłuż drogi przesuwu obciążonej sprężyną zastawki (3) ze strony obudowy (1) jest umieszczony zderzak (4) ograniczający drogę jej przesuwu wewnątrz otworu (5) w obudowie (1) i, że powierzchnia czołowa zastawki (3) przylegająca do zderzaka (4), tworzy dno wyobrażalnej komory (6), w której w położeniu zablokowania bębenka (2) jest umieszczona zastawka (7) ze strony bębenka (2) i, że połączenie zabierakowe pomiędzy kluczem płaskim (9) a zastawką (7) jest wyposażone w co najmniej jedną powierzchnię ukośną (11, 14) do przesuwania zastawki (7) z położenia blokowania do położenia odblokowania.
2. 2. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia ukośna (11) jest utworzona przez rowek (10), wykonany z boku na powierzchni płaszcza zastawki (7), a współpracująca powierzchnia ukośna (14), umieszczona na brodzie klucza płaskiego (9) i wystająca w kierunku jego wsuwania ponad wycięcie (13), stanowi część składową podobnego do haka zęba (15).
3. 3. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo posiada kołek stykowy (17) umieszczony przesuwnie w otworze w bębenku (2), który w stanie zablokowania bębenka (2) styka się z zastawką (7) i jest zagłębiony w wybraniu (18) w obudowie (1).
4. 4. Wkładka według zastrz. 3, znamienna tym, że zastawka (7) jest obciążona sprężyną (12), działającą w kierunku wysuwania z bębenka (2).