PL181542B1 - Urzadzenie do pochlaniania szumów elektrycznych PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do pochlaniania szumów elektrycznych, zawierajace korpus zlozony z dwóch polówek, w których znajduje sie po jednym, zamocowanym w danej polowie kor- pusu za pomoca zespolu mocujacego, elemen- cie ze zmniejszajacego szumy materialu w po- staci elementu ferromagnetycznego, zaopatrzo- nym w pólcylindryczny rowek, tworzacy z rowkiem w drugim elemencie ferromagnetycz- nym zamkniety cylindryczny otwór przelotowy dla kabla elektrycznego, zakonczony otworami na obu czolowych powierzchniach korpusu, znamienne tym, ze co najmniej jedna polowa (2, 3) korpusu (1) ma, zwlaszcza uksztaltowane na niej, zaopatrzone w uzebienie skrzydelko (16), które w zamknietym korpusie (1) jest wczepione w korespondujace z nim uzebienie (17) drugiej polowy (2) korpusu (1). FI G 1 FIG 2 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do pochłaniania szumów elektrycznych.

Możliwość redukcji szumów elektrycznych na przewodzie za pomocą elementów z materiału ferromagnetycznego jest znana od dawna, między innymi z amerykańskiego opisu patentowego nr US-PS 3462715.

Znane jest również wykonywanie takich elementów z materiału ferromagnetycznego w postaci dzielonej, co pozwala umieścić je później na kablu. Aby działanie tych elementów było skuteczne, obie części muszą się stykać ze sobą.

Przykładowe rozwiązanie tego problemu przedstawiono w europejskim zgłoszeniu patentowym nr EP 452992A w którym obie połowy elementu ferromagnetycznego są umieszczone w korpusie, zaopatrzonym w denka ze sprężystymi elementami mocującymi, dociskającymi do siebie oba elementy magnetyczne. Wraz z upływem czasu sprężyste własności

181 542 elementów mocujących ulegają jednak osłabieniu, co sprawia, że połowy elementu ferromagnetycznego mogą odchylać się od siebie, co nie pozostaje bez wpływu na zdolność do pochłaniania szumów, zależną w istotnym stopniu od wzajemnego przylegania do siebie obu części elementu.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia do pochłaniania szumów elektrycznych, charakteryzującego się prostą niezawodną i trwałą konstrukcją a także łatwą obsługą zwłaszcza pod względem mocowania elementów z pochłaniającego lub zmniejszającego szumy materiału w postaci elementów ferromagnetycznych.

Urządzenie do pochłaniania szumów elektrycznych, zawierające korpus złożony z dwóch połówek, w których znajduje się po jednym, zamocowanym w danej połowie korpusu za pomocą zespołu mocującego, elemencie ze zmniejszającego szumy materiału w postaci elementu ferromagnetycznego, zaopatrzonym w półcylindryczny rowek, tworzący z rowkiem w drugim elemencie ferromagnetycznym zamknięty cylindryczny otwór przelotowy dla kabla elektrycznego, zakończony otworami na obu czołowych powierzchniach korpusu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej jedna połowa korpusu ma, zwłaszcza ukształtowane na niej, zaopatrzone w uzębienie skrzydełko, które w zamkniętym korpusie jest wczepione w korespondujące z nim uzębienie drugiej połowy korpusu.

Korzystnie przyporządkowane każdej z połówek korpusu urządzenie mocujące zawiera żebro, rozciągające się od jednej do drugiej czołowej powierzchni korpusu i przebiegające przez półcylindryczne rowki obu elementów ferromagnetycznych.

Korzystnie obie połowy korpusu są połączone ze sobą za pomocą zawiasu taśmowego na jednym ze swych dłuższych boków.

Korzystnie na denku jednej połowy korpusu ukształtowany jest, rozciągający się korzystnie na całej długości korpusu, zaokrąglony, sztywny występ, na którym ustawiony jest element ferromagnetyczny.

Korzystnie żebro ma kształt półcylindra.

Korzystnie żebro ma, zwłaszcza w środku swej długości, skierowany do wewnątrz występ, za pomocą którego korpus jest zamocowany na kablu elektrycznym.

Korzystnie żebro jest za pomocą zawiasu taśmowego połączone z czołową powierzchnią połowy korpusu lub stanowi element wsuwany, żwłaszcza z boku, w połowę korpusu.

Korzystnie obie połowy korpusu stanowią kształtki z materiału pochłaniającego szumy, nałożone natryskowo na elementy ferromagnetyczne.

Korzystnie korpus jest z materiału wykazującego skurcz, zaś elementy ferromagnetyczne są zamocowane w połowach korpusu za pomocą połączenia skurczowego.

Urządzenie według wynalazku jest przeznaczone zwłaszcza do mocowania na kablu elektrycznym, w którym należy zmniejszyć szumy. Obie połowy korpusu wraz z umieszczonymi w nich elementami z materiału, zmniejszającego względnie pochłaniającego szumy, mianowicie elementami ferromagnetycznymi, są zamocowane wokół kabla, na przykład poprzez złożenie lub wetknięcie w siebie obu połówek korpusu. Dzięki temu, że elementy ferromagnetyczne nie są tu zamocowane sprężyście, prawidłowe funkcjonowanie urządzenia nie jest uzależnione od zmian sprężystych własności materiału w czasie. Połączenie obu połówek korpusu za pomocą współpracujących ze sobą uzębień pozwala również na kompensację tolerancji wykonawczych elementów ferromagnetycznych, ponadto zapewnia stałe zamknięcie korpusu, a także płaskie przyleganie obu elementów do siebie, co jest niezbędnym warunkiem skutecznego pochłaniania szumów elektrycznych.

Jeżeli oba elementy ferromagnetyczne są umieszczane w gotowych połowach korpusu, wówczas najpierw wkłada się oba elementy w obie połowy korpusu, a następnie zabezpiecza się je za pomocą żeber. Każde z żeber przechodzi przy tym przez rowek, znajdujący się w elemencie ferromagnetycznym. Następnie obie połowy korpusu można złożyć, zamykając je wokół kabla elektrycznego.

Obie połówki korpusu są połączone ze sobą przykładowo za pomocą urządzeń zatrzaskowych-względnie owiniętej od zewnątrz wokół korpusu taśmy klejącej, drutu lub temu podobnych.

Zaopatrzenie co najmniej jednej połowy korpusu w skrzydełko z drobnym uzębieniem, współpracującym z uzębieniem na drugiej połowie korpusu pozwala na zaryglowanie korpusu w nieznacznie zróżnicowanych względem siebie położeniach, co z kolei umożliwia kompensację tolerancji wymiarowych, występujących przy wytwarzaniu elementów ferromagnetycznych.

Możliwe jest również rozwiązanie, w którym tego typu skrzydełka i uzębienia są umieszczone także na obu dłuższych bokach połowy korpusu oraz na obu czołowych powierzchniach korpusu. Szczególne usytuowanie skrzydełek zapewnia wzajemne prawidłowe ustawienie obu połówek korpusu.

Uzębienia są przy tym ukształtowane w postaci zębów piły, co zapobiega nieumyślnemu rozłączeniu obu połówek korpusu.

Jeżeli obie połowy korpusu są połączone za pomocą zawiasu taśmowego, umieszczonego na ich dłuższych bokach, wówczas można je składać ze stanu rozłożonego w stan zamknięty. Również w tym przypadku do zaryglowania można zastosować skrzydełko.

Do ustawienia jednego z obu elementów ferromagnetycznych na denku jednej połowy korpusu służy ukształtowany na nim, sztywny, zwłaszcza zaokrąglony występ, rozciągający się korzystnie na całej długości korpusu. Element ferromagnetyczny spoczywa wówczas swoją zewnętrzną powierzchnią na występie i dopuszczalne jest jego przechylanie w pewnych granicach.

Według wynalazku żebro, służące do zamocowania elementów ferromagnetycznych, ma kształt półcylindryczny, w związku z czym po złożeniu korpusu żebra tworzą w obu połowach korpusu zamknięty cylinder, który całkowicie pokrywa wewnętrzną powierzchnię półcylindrycznych rowków elementów ferromagnetycznych. Dłuższe krawędzie obu półcylindrycznych żeber przylegają do siebie w stanie zamkniętym, utrzymując w ten sposób żebra w ich położeniu.

Aby ułatwić zamocowanie urządzenia na kablu elektrycznym, co najmniej jedno z żeber, z których składa się urządzenie mocujące, zawiera skierowany do wewnątrz występ do zamocowania kabla. Występ ten korzystnie jest sprężysty. Możliwe jest również rozwiązanie, w którym oba żebra, zwłaszcza oba półęylindry, są zaopatrzone w taki występ. Jest on korzystnie usytuowany w przybliżeniu centralnie.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie według wynalazku w stanie złożonym, w przekroju wzdłużnym, fig. 2 - urządzenie z fig. 1 w przekroju poprzecznym, fig. 3 - połowę korpusu w stanie rozłożonym, w przekroju wzdłużnym, fig. 4 - urządzenie w widoku bocznym, odpowiadającym fig. 1, fig. 5 - drugi przykład wykonania urządzenia w widoku z góry, przy jeszcze nie włożonych elementach ferromagnetycznych, fig. 6 - przykład wykonania z fig. 5 w przekroju, odpowiadającym fig. 3, fig. 7 - urządzenie z fig. 5 w przekroju poprzecznym wzdłuż linii VII-VII na fig. 5, fig. 8 - kolejny przykład wykonania w widoku z przodu, fig. 9 połowę korpusu w innym przykładzie wykonania, w częściowym przekroju, fig. 10 - inną połowę korpusu w widoku z góry, fig. 11 - żebro dla połowy korpusu przedstawionej na fig. 10, w widoku z góry, fig. 12 - połowę korpusu w innym przykładzie wykonania, w widoku z góry, odpowiadającym fig., 10, fig. 13 - kolejny przykład wykonania w uproszczeniu, odpowiadającym fig. 2, oraz fig. 14 - zespół ryglujący pomiędzy obiema połowami korpusu w powiększonym przekroju częściowym.

Na figurze 1 ukazane jest urządzenie według wynalazku w stanie gotowym do pracy, czyli do zamocowania na kablu elektrycznym, w którym mają być zagłuszone szumy elektryczne. Urządzenie zawiera korpus 1, który składa się z dwóch połów 2, 3. Obie połowy 2, 3 korpusu są tak połączone, że ich otwarte boki przylegają, do siebie. Dzięki temu złożony korpus ma w swych obu powierzchniach czołowych współosiowe otwory przelotowe 4.

W połowie 2 korpusu osadzony jest element ferromagnetyczny 5, mający w przybliżeniu tę samą długość, co wnętrze połowy 2 korpusu. Element ferromagnetyczny 5 ma na jednym ze swych boków półcylindryczny rowek 6, rozciągający się na całej długości elementu ferromagnetycznego 5. W stanie złożonym, patrz fig. 1 i 2, oba elementy ferromagnetyczne 5 leżą naprzeciw siebie tak, że oba półcylindryczne rowki 6 uzupełniają się do postaci cylindrycznego

181 542 otworu przelotowego. Obie graniczące ze sobą powierzchnie podziału 7 przylegają przy tym do siebie. Powstaje wówczas zamknięty korpus ferromagnetyczny wokół otworu przelotowego, przez który biegnie kabel elektryczny.

Na czołowej powierzchni 8 obu połów 2, 3, patrz fig. 3, ukształtowane jest za pomocą zawiasu taśmowego 10 żebro 9. Żebro 9 ma kształt półcylindra 11 lub, inaczej mówiąc, połowy rury. W przybliżeniu pośrodku długości żebra 9 ukształtowany jest sprężysty występ 12, który wchodzi w rynnę utworzoną przez półcylinder 11. Ma on dwa małe zaczepy 13.

Druga połowa 2 korpusu, która na fig. 3 leży za widoczną połową 3, jest również za pomocą zawiasu taśmowego 14 zamocowana przegubowo na połowie 3 korpusu, przy czym również ta druga połowa 2 korpusu jest zaopatrzona w żebro 9, zamocowane przegubowo za pomocą zawiasu taśmowego 10.

W obie otwarte połowy 2, 3, znajdujące się w pozycji przedstawionej na fig. 3, wkłada się teraz elementy ferromagnetyczne 5, to znaczy w każdą z połówek jeden element ferromagnetyczny 5, przy czym rowki 6 znajdują się na górze, to znaczy od strony otwartych boków połów 2, 3 korpusu. Denko jednej z obu połów 2 zawiera przy tym biegnący wzdłuż korpusu, zaokrąglony występ 15, patrz fig. 2 u góry, na którym spoczywa odpowiedni element ferromagnetyczny 5. Może on się w pewnym stopniu przechylać na wierzchołku występu 15. Następnie przechyla się oba żebra 9 tak, że wchodzą one w rowki 6 elementów ferromagnetycznych 5 i zatrzaskują się w nich. Następnie zamyka się korpus poprzez złożenie obu połówek wokół zawiasu taśmowego 14. Na przeciwległym względem zawiasu taśmowego 14 boku korpusu jedna jego połowa 3 ma skrzydełko 16, które od wewnątrz ma pojedynczy ząb lub szereg zębów. Skrzydełko 16 ma przy tym takie wymiary, że jego wewnętrzna powierzchnia przylega w przybliżeniu do zewnętrznej powierzchni przeciwległej połowy korpusu. Ta druga połowa korpusu, na fig. 2 górna połowa, zawiera w tym miejscu szereg zębów 17, patrz także fig. 4. Zęby te mają kształt zębów piły, w związku z czym oddzielenie skrzydełka 16 bez narzędzia jest niemożliwe. Przy składaniu połów 2, 3 korpusu są one na tyle dociskane do siebie, że oba elementy ferromagnetyczne 5 przylegają do siebie powierzchniami podziału 7. W tym położeniu skrzydełko 16 jest zablokowane względem zębów 17. Skrzydełko 16 ma trzy żebra 16a, b, c, za pomocą których jest połączone z połową 3 korpusu. Ich wolne końce są wówczas połączone w jedną część za pomocą rygla poprzecznego 18. Podstawa skrzydełka 16 znajduje się bezpośrednio obok krawędzi 19 połowy 3 korpusu, która leży naprzeciw drugiej połowy 2 korpusu. Ma to zapobiegać podatności zespołu ryglującego na odkształcenie.

Jeżeli urządzenie według wynalazku zamknie się wokół kabla elektrycznego, wówczas występy 12 dochodzą do zewnętrznej powierzchni kabla, dzięki czemu urządzenie jest w całości zamocowane siłowo na kablu.

Przy zablokowanym korpusie wzdłużne krawędzie 20 płaszczyzny podziału żeber 9 przylegają płasko do siebie.

W przedstawionym przykładzie wykonania obie połowy są połączone ze sobą przegubowo za pomocą zawiasu taśmowego 14. Byłoby również możliwe wykonanie obu połówek korpusu w postaci oddzielnych części, przy czym zamocowanie polegałoby wówczas na tym, że połowa 3 korpusu na obu dłuższych bokach ma po jednym skrzydełku 16, zaś druga połowa korpusu ma na obu bokach odpowiednie zęby 17. Również takie ukształtowanie powodowałoby zablokowanie korpusu w stanie zamkniętym.

Przedstawiony na fig. 5 do 7 przykład wykonania różni się nieco od poprzedniego przykładu. Poniżej opisane sąjedynie różnice.

Na denku 21 obu połów : 22 , 23 korpusu, w małej odległości za czołowymi ściaktmni 24, ukształtowane są po dwa poprzeczne żebra 25. Obie pary żeber 25 służą do wyrównania tolerancji przy wytwarzaniu elementów ferromagnetycznych, wkładanych w połowy korpusu. Zastępcą one w tym przykładzie wykonania występ centrujący 15, który w przykładzie wykonania z fig. 1 do 4 umieszczony jest na denku jednej' lub obu połówek korpusu.

Na położonych z jednej strony, czołowych ściankach 24 obu połówek 22, 23 ukształtowana jest za pomocą zawiasu taśmowego 26 rynna 27 o przekroju zbliżonym kształtem do litery U. Rynna ta jest wykorzystywana do mocowania elementów ferromagnetycznych i w tym celu przechylana wokół zawiasu taśmowego 26, przy czym przeciwległa względem

181 542 zawiasu taśmowego 26, czołowa krawędź 28 jest blokowana w korpusie. Szczegóły nie są przedstawione.

Dno rynny 27 ma dwa zaczepy 29, które wchodzą do wnętrza rynny 27 i służą tam do zamocowania kabla elektrycznego.

Na dłuższym boku, odwrotnym względem łączących obie połowy 22, 23 korpusu zawiasów taśmowych 30, jedna z obu połówek 22 ma skrzydełko 31, zaopatrzone od wewnątrz w uzębienie lub użebrowanie.

Odpowiednio do tego przeciwległa boczna ścianka drugiej połowy 23 korpusu ma również użebrowanie 32 w postaci zębów piły, które ma współdziałać z użebrowaniem po wewnętrznej stronie skrzydełka 31.

Uzębienie 33 po wewnętrznej stronie skrzydełka 31 jest widoczne, zwłaszcza na fig. 6, ukazującej skrzydełko 31 w widoku bocznym.

Uzębienie 33 jest widoczne również na fig. 7.

Figura 8 ukazuje kolejny przykład wykonania, zawierający korpus złożony z dwóch połówek 34, 35. Złożony z obu połówek 34, 35 korpus jest natryskiwany wokół obsadzonych w uchwycie elementów ferromagnetycznych, przy czym jest on również wykonany z materiału pochłaniającego szumy. Skurcz powstający podczas tego procesu wytwarzania powoduje pewne ściągnięcie korpusu, w związku z czym przywiera siłowo do zewnętrznej powierzchni elementów ferromagnetycznych 5. Tolerancje, jakie mogą wystąpić przy wytwarzaniu elementów z materiału ferromagnetycznego, są w tego typu procesie kompensowane, dzięki czemu do zamocowania wystarcza zwykłe zamknięcie zatrzaskowe 36. Również w przykładzie wykonania z fig. 8 wewnętrzna powierzchnia półcylindrycznych rowków 6 elementów ferromagnetycznych 5 może być powleczona warstwą tworzywa sztucznego, wytwarzaną podczas natryskiwania. Nie jest to jednak wymagane.

W przedstawionej na fig. 9 połowie, służącej do umieszczenia jednego elementu z materiału zmniejszającego lub pochłaniającego szumy elektryczne, mianowicie elementu ferromagnetycznego, na bocznej ściance 41 ukształtowany jest w pewnym stopniu sprężysty hak 42, który w obszarze swego wolnego końca tworzy hak oporowy 43. Za pomocą tego haka 42 korpus można zamocować, na przykład w płytce drukowanej lub innym elemencie, w ten sposób, że przekłada się go przez otwór lub wybranie. Na przeciwległej, nie pokazanej na fig. 9, bocznej ściance znajduje się odpowiednio ukształtowany, usytuowany symetrycznie hak 42, dzięki czemu zamocowanie może nastąpić poprzez zwykłe zatrzaśnięcie. Odstęp pomiędzy dolną powierzchnią połowy 40 i hakiem oporowym 43 można dopasować do typowej grubości płytek drukowanych.

Figury 10 i 11 ukazują szczegóły innego przykładu wykonania, w którym służące do zablokowania obu połówek 44 uzębienie zatrzaskowe 45 znajduje się wewnątrz wybrania 46 dłuższej ścianki bocznej jednej z połówek 44. Umieszczone na drugiej połowie skrzydełko ma przy tym taki kształt, że może wchodzić w wybranie 46. Krawędzie tego skrzydełka ślizgają się przy tym w bocznych rowkach 47 wybrania 46. Zapewnia to nie tylko pewne prowadzenie skrzydełka przy zamykaniu korpusu, lecz również zapobiega zaczepianiu skrzydełka w zamkniętym położeniu korpusu.

W czołowych ściankach 49 połówek 44 znajdują się z kolei półkoliste otwory 50 do przeprowadzenia kabla, na którym połowy te mają być zamocowane.

Denko 48 połowy korpusu ma dwa, usytuowane poprzecznie do linii połączenia otworów 50, żebra 51, które mają służyć do wyrównania tolerancji rdzeni ferrytowych.

W półkolistych otworach 50 czołowych ścianek 49 umieszczonych jest kilka występów 52, 53. Środkowy występ 53 może mieć przy tym rodzaj skrzydełka.

Z występami 52, 53 współpracuje odpowiedni czołowy koniec żebra 9 z fig. 11. Figura 11 ukazuje takie żebro 9, którego budowa jest zbliżona do żebra 9 z przykładu wykonania, przedstawionego na fig. 3, to znaczy ma kształt rynny względnie połowy rury. Ma ono w obszarze swych czołowych końców otwór 54, który odpowiada kształtem i wymiarami skrzydełkowemu występowi 53 w półkolistych otworach 50 połowy 44 korpusu.

181 542

Na obu dłuższych krawędziach 55 elementu ferromagnetycznego znajdują się nacięcia 56, współpracujące na zasadzie blokady z występami 52. Nacięcia 56 nie muszą sięgać aż do płaskiej linii podziału rynnowego elementu.

Po włożeniu elementu ferromagnetycznego w połowę 44 korpusu przedstawione na fig. 11 żebro 9 jest wsuwane w półkoliste otwory 50, w których jest prowadzone i mocowane za pomocą współpracujących ze sobą występów 52, 53 oraz otworów 54 względnie nacięć 56.

Figura 12 ukazuje inną połowę 57 korpusu, która odpowiada połowie 44 z przykładu wykonania z fig. 10 i 11, przy czym jej denko 58 ma wzdłużne żebro 59, występujące tam zamiast obu żeber 51. Żebro 59 ma przekrój w kształcie zbliżonym do kształtu przekroju żebra 25 z fig. 6. Kształt przekroju jest zatem w przybliżeniu trójkątny, ewentualnie z zaokrągloną górną krawędzią.

We wszystkich przedstawionych przykładach wykonania obie połowy korpusu wraz z włożonymi w nie rdzeniami z pochłaniającego szumy materiału są układane wokół przewodu i zamykane. Skrzydełko wchodzi przy tym płyciej lub głębiej w uzębienie drugiej połowy, zależnie od rzeczywistej wielkości włożonych elementów ferromagnetycznych. Mogą one, zależnie od tolerancji, mieć różne wymiary. W tym przypadku korpus mógłby być zatem lekko otwarty w porównaniu do korpusu, ukazanego na fig. 1, 2 i 4, jednak w każdym przypadku zapewnione jest szczelne przyleganie powierzchni podziału 7 obu elementów do siebie.

W przykładzie wykonania, przedstawionym w uproszczeniu na fig. 13, oba dłuższe boki rdzenia ferrytowego 5, to znaczy z obu stron połowy wewnętrznego otworu cylindrycznego, są lekko wybrzuszone, zwłaszcza z tej strony, z której korpus jest otwarty. Korpus ma na swym otwartym boku podcięcie. W ten sposób rdzeń ferrytowy 5 można łatwiej zamocować w korpusie, co ma znaczenie zwłaszcza przy obsadzaniu pochłaniacza i manipulowaniu nim przed złożeniem korpusu.

Figura 14 ukazuje w powiększonym przekroju częściowym zespół ryglujący, zbudowany podobnie do zespołu ryglującego z przykładu wykonania, przedstawionego na fig. 11 i 12. Uzębienie zatrzaskowe 45, umieszczone w wybraniu 46, jest w tym przykładzie wykonania usytuowane na zewnętrznej powierzchni lekko sprężystego skrzydełka 6. Jeżeli teraz skrzydełko 31 wraz z uzębieniem 33 zostanie wsunięte w wybranie 46, wówczas skrzydełko 6θ zostanie odgięte lekko do tyłu, sczepiając się mocno ze skrzydełkiem 31.

W celu otwarcia można docisnąć lekko wkrętakiem lub innym narzędziem zewnętrzną powierzchnię żebra 31, odkształcając w ten sposób skrzydełko 60 nieco do wewnątrz.

181 542

181 542

FI G. 12

181 542 κ— νπ

32^ VII

FI G. 5

FI G. 7

181 542

FIG. 3

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patento we

   1. Urządzenie do pochłaniania szumów elektrycznych, zawierające korpus złożony z dwóch połówek, w których znajduje się po jednym, zamocowanym w danej połowie korpusu za pomocą zespołu mocującego, elemencie ze zmniejszającego szumy materiału w postaci elementu ferromagnetycznego, zaopatrzonym w półcylindryczny rowek, tworzący z rowkiem w drugim elemencie ferromagnetycznym zamknięty cylindryczny otwór przelotowy dla kabla elektrycznego, zakończony otworami na obu czołowych powierzchniach korpusu, znamienne tym, że co najmniej jedna połowa (2, 3) korpusu (1) ma, zwłaszcza ukształtowane na niej, zaopatrzone w uzębienie skrzydełko (16), które w zamkniętym korpusie (1) jest wczepione w korespondujące z nim uzębienie (17) drugiej połowy (2) korpusu (1).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że przyporządkowane każdej z połówek (2,3) korpusu urządzenie mocujące zawiera żebro (9), rozciągające się od jednej do drugiej czołowej powierzchni korpusu (1) i przebiegające przez półcylindryczne rowki (6) obu elementów ferromagnetycznych (5).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obie połowy (2,3) korpusu są połączone ze sobą za pomocą zawiasu taśmowego (14) na jednym ze swych dłuższych boków'.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że na denku jednej połowy (2) korpusu ukształtowany jest, rozciągający się korzystnie na całej długości korpusu (1), zaokrąglony, sztywny występ (15), na którym ustawiony jest element ferromagnetyczny (5).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że żebro (9) ma kształt półcylindra (11).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że żebro (9) ma, korzystnie w środku swej długości, skierowany do wewnątrz występ (12), za pomocą którego korpus (1) jest zamocowany na kablu elektrycznym.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że żebro (9) jest za pomocą zawiasu taśmowego (10) połączone z czołową powierzchnią (8) połowy (2,3) korpusu.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że żebro (9) stanowi element wsuwany, zwłaszcza z boku, w połowę (2, 3) korpusu.
9. 9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obie połowy (34, 35) korpusu stanowią kształtki z materiału pochłaniającego szumy, nałożone natryskowo na elementy ferromagnetyczne (5).
10. 10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że korpus jest z materiału wykazującego skurcz, zaś elementy ferromagnetyczne (5) są zamocowane w połowach (34, 35) korpusu za pomocą połączenia skurczowego.