PL181455B1 - Prowadnica gietkich przewodów PL PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Prow adnica gietkich przewodów , zw laszcza kabli, wezy gum ow ych itp., um ieszczona m iedzy dw om a ich przylaczam i i stanow iaca ciag dwóch lancuchów zlozonych z polaczonych ze so b a ogniw, z których kazde sklada sie z polaczonych ze so b a przegubow o dw óch plytek bocznych, polaczonych ze so b a wzajem nie za pom oca poprzecznych m ostków, przy czym sasiadujace ze soba plytki boczne sa zaopatrzone przynajm niej w dw ie pow ierzchnie robocze, slizgajace sie po sobie w trakcie ich w zglednego ruchu w ahadlow ego oraz w um ieszczony w srodku tych pow ierzchni roboczych elem ent laczacy przegubow o sasiednie plytki boczne, znam ienna tym . ze obydwie plytki boczne (1), tw orzace ogniw o lancucha, skladaja sie z dwóch, odsadzonych wzgledem siebie czesci, przy czym przynajm niej jed n a pow ierzchnia robo- cza (2A) plytki bocznej (1) jest zaopatrzona, na czesci obwo- du zewnetrznego tej powierzchni roboczej (2A), w prowadzo- ne równolegle do plaszczyzny obrotu obrzeze (8), zas druga powierzchnia robocza (2B) tej plytki bocznej (1) jest zaopa- trzona na czesci swego obwodu, po stronie zgrubionej czesci srodkowej (34), w rowek prowadzacy (7), przy czym gru- bosc prowadzonego obrzeza (8) jest równa lub nieco m niej- sza od szerokosci rowka prowadzacego (7). FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest prowadnica giętkich przewodów, zwłaszcza kabli, węży gumowych itp., umieszczone między dwoma ich przyłączami i stanowiąca ciąg dwóch łańcuchów złożonych z połączonych ze sobą ogniw, z których każde składa się z połączonych ze sobą przegubowo dwóch płytek bocznych. Płytki boczne są ze sobą wzajemnie połączone za pomocą poprzecznych mostków, przy czym sąsiadujące ze sobą płytki są zaopatrzone przynajmniej w dwie powierzchnie robocze, ślizgające się po sobie w trakcie ich względnego ruchu wahadłowego oraz w umieszczony w środku tych powierzcłmi roboczych element łączący przegubowo sąsiednie płytki boczne.

Znane są prowadnice umożliwiające prowadzenie przewodów do przemieszczającego się odbiornika. Prowadnice te są złożone z płytek bocznych zaopatrzonych w kołowe, ślizgające się po sobie części powierzchni stanowiących powierzchnie robocze, przy czym złożone ze sobą płytki boczne tworzą dwa ciągi łańcuchów, połączonych ze sobą wzajemnie za pomocą poprzecznych mostków, na których opierają się prowadzone przewody.

Zasadniczą niedogodnością tych znanych prowadnic giętkich przewodów są ruchy boczne płytek, tworzących ciągi łańcuchów, spowodowane oddziaływaniem sił bocznych, pochodzących od prowadzonych przewodów i powodujących odchylanie się płytek od płaszczyzny symetrii łańcucha, a tym samym zmniejszające stabilność prowadzenia. W wyniku oddziaływania tych sił bocznych następuje odchylanie się prowadnicy od założonej osi symetrii jej ruchu, co powoduje zarówno zaburzenia w układzie zasilania odbiornika, jak i możliwość uszkodzenia przewodu. Ponadto zdarza się, że odchylenia poszczególnych płytek od osi symetrii łańcucha są tak duże, że powodują ich rozłączenie się i przerwanie pracy prowadnicy.

Z opisu niemieckiego wzoru użytkowego nr DE GB 8814076 znana jest prowadnica łańcuchowa do kabli lub węży gumowych złożona z ogniw typu skrzynkowego, zaopatrzonych na przemian w czopy i otwory do ich wzajemnego, przegubowego połączenia. Poszczególne ogniwa mają w przekroju kształt litery C i są zaopatrzone w zderzaki ograniczające zakres ich wzajemnego ruchu wahadłowego, przy czym wszystkie ogniwa łańcucha mają taką samą konstrukcję. Każde z ogniw jest złożone z dwóch części, połączonych ze sobą według zasady symetrii lustrzanej (czyli są odwrócone względem siebie o kąt 180°) i połączone za pomocą czopów jednej części, wchodzących w otwory drugiej.

W praktyce eksploatacyjnej okazało się, że niedogodnością tej prowadnicy są występujące w czasie jej pracy odchylenia poprzeczne poszczególnych ogniw, spowodowane oddziaływaniem przewodów siłami bocznymi na ogniwa łańcucha. Mimo że poszczególne ogniwa są ze sobą połączone w sposób uniemożliwiający ich wzajemne rozłączenie, jednak ruchy boczne ogniw, występujące w trakcie ruchu prowadnicy, powodują takie ich odchylenia od osi ruchu, które często prowadzą do uszkodzeń przewodów.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0154882 znana jest prowadnica łańcuchowa do przewodów giętkich złożona z ogniw, z których każde utworzone jest z dwóch złożonych ze sobą elementów przestrzennych zaopatrzonych zarówno w okrągłe, płaskie, stykające się ze sobą powierzchnie robocze, jak i w walcowe powierzchnie robocze, utworzone na walcowym występie jednego elementu i na współpracującym z nim walcowym zagłębieniu drugiego elementu. Obydwa elementy ogniwa łańcucha są ze sobą połączone przegubowo za pomocą kształtowych trzpieni zaopatrzonych w zatrzaski. W celu ograniczenia kąta wzajemnego ruchu wahadłowego obydwu elementów przestrzennych względem siebie, walcowy występ

181 455 roboczy elementu jest zaopatrzony w podłużne, fasolowe otwory, w które wchodzą odpowiednie kształtowe czopy, osadzone na czołowej powierzchni walcowego zagłębienia drugiego elementu ogniwa. Łączone ze sobą elementy przestrzenne łańcucha mają identyczny kształt, przy czym są łączone ze sobą przez nałożenie jednej części roboczej jednego elementu na drugą część roboczą elementu znajdującego się pod nim.

Badania eksploatacyjne opisanej wyżej prowadnicy wykazały, że jej zasadniczą niedogodnością jest niedostateczna wytrzymałość zatrzaskowego połączenia obydwu elementów przestrzennych tworzących ogniwo, wskutek czego oddziaływania prowadzonych przewodów siłami bocznymi na elementy ogniw powodują ich rozdzielenie, a często i wypadnięcie ogniwa zewnętrznego, przerywając tym samym działanie prowadnicy. Ponadto niedogodnością prowadnicy tego rodzaju są wysokie koszty związane ze skomplikowanych kształtem i złożoną obróbką tworzących ją elementów przestrzennych. Okazało się także, że duże powierzchnie robocze, zarówno płaskie, jak i walcowe, współpracujących ze sobą elementów ogniw powodują odpowiedni wzrost sił tarcia, a tym samym konieczność zwiększenia mocy, niezbędnej dla napędu prowadnicy.

Celem wynalazku jest opracowanie prowadnicy giętkich przewodów o takiej konstrukcji, która charakteryzowałaby się wysoką statecznością boczną, eliminując możliwość odchylania i rozpadu obydwu części tworzących ogniwo prowadnicy. Ponadto ogniwa tej prowadnicy winny się składać z elementów płytowych, upraszczających ich konstrukcję i obniżających koszty wytwarzania.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji prowadnicy giętkich przewodów według wynalazku, która charakteryzuje się tym, że obydwie płytki boczne, tworzące ogniwo łańcucha, składają się z dwóch, odsądzonych względem siebie części. Przynajmniej jedna powierzchnia robocza płytki bocznej jest zaopatrzona, na części obwodu zewnętrznego tej powierzchni roboczej, w prowadzone równolegle do płaszczyzny obrotu obrzeże. Druga powierzchnia robocza tej płytki bocznej jest zaopatrzona, na części swego obwodu, po stronie zgrubionej części środkowej, w rowek prowadzący, przy czym grubość prowadzonego obrzeża jest równa lub nieco mniejsza od szerokości rowka prowadzącego.

Grubość płytki bocznej, na której są utworzone powierzchnie robocze jest mniejsza od grubości jej części środkowej, zaś grubość części środkowej płytki bocznej jest około dwukrotnie większa od grubości tych jej części, które przynajmniej z jednej strony są ograniczone powierzchnią roboczą.

Promień łuku rowka prowadzącego jest zakreślony z osi trzpienia przegubu łączącego obydwie płytki boczne w ogniwo i jest równy lub nieco większy od promienia pierścieniowego, prowadzonego obrzeża, zakreślonego z osi cylindrycznego wgłębienia przegubu, przy czym kąt środkowy pierścieniowego, prowadzonego obrzeżą jest równy lub większy od 180°, zaś kąt środkowy rowka prowadzącego jest równy lub mniejszy od 180°.

Wystający ze środka powierzchni roboczej trzpień przegubu oraz wystający prostopadle z bocznej części tej powierzchni roboczej trzpień ograniczający, mają osie umieszczone wzdłuż podłużnej osi płytki bocznej.

Rowek prowadzący oraz prowadzone w nim pierścieniowe obrzeże sąsiedniej płytki bocznej mają postać odcinków łuku, usytuowanych na całej szerokości powierzchni roboczych tych płytek bocznych.

Krawędź zewnętrzna rowka prowadzącego płytki bocznej jest zaopatrzona po stronie przeciwnej względem powierzchni roboczej w ścięcie, nachylone do powierzchni bocznej tego rowka prowadzącego, zaś trzpień przegubu płytki bocznej jest zaopatrzony przynajmniej na części swej powierzchni czołowej w ścięcie nachylone do tej powierzchni czołowej w kierunku powierzchni roboczej.

Zewnętrzna krawędź rowka prowadzącego płytki bocznej jest zaopatrzona od strony powierzchni wewnętrznej w ścięcie.

Sąsiednie płytki boczne są ze sobą połączone za pomocą stanowiącego część jednej płytki bocznej trzpienia przegubu oraz znajdującego się w drugiej płytce bocznej cylindrycznego wgłębienia.

181 455

Rowek prowadzący oraz prowadzona w nim część obrzeża sąsiedniej płytki bocznej są zaopatrzone w powierzchnie oporowe, ograniczające wzajemny kąt obrotu tych płytek bocznych.

Wysokość trzpieni przegubu i głębokość, na jaką prowadzone obrzeże jednej płytki jest zagłębione w rowku prowadzącym drugiej płytki mają takie wymiary, że trzpienie przegubu, we współpracy z rowkiem prowadzącym i współpracującym z nim prowadzonym obrzeżem tworzą korzystnie połączenie zatrzaskowe.

Prowadzone obrzeża płytki bocznej są dodatkowo zaopatrzone na części swego obwodu w łukowe wycięcia.

Rowek prowadzący płytki bocznej jest korzystnie zaopatrzony w wycięcie.

Prowadnica według wynalazku jest wyposażona w odsądzoną płytkę boczną, która na jednej powierzchni odsądzenia jest zaopatrzona w trzpień przegubu oraz w trzpień, ograniczający wzajemny kąt obrotu połączonych przegubowo płytek bocznych, zaś na drugiej powierzchni odsądzenia jest zaopatrzona we współpracujące z tymi trzpieniami wgłębienia, przy czym rowek prowadzący znajduje się na wewnętrznej krawędzi powierzchni roboczej, na której znajdują się wgłębienia, zaś prowadzone obrzeże - na zewnętrznej krawędzi powierzchni roboczej, na której znajdują się trzpienie.

Płytki boczne są korzystnie zaopatrzone na obrzeżu swych powierzchni roboczych we wpusty do osadzenia narzędzia służącego do rozłączania tych płytek.

Odmiana prowadnic giętkich przewodów według wynalazku charakteryzuje się tym, że płytki boczne tworzące ogniwa łańcucha mają różniącą się od siebie postać wewnętrznej, względnie płytki zewnętrznej, umieszczonych przemiennie w ogniwach łańcucha. Płytki wewnętrzne są zaopatrzone w skierowane na zewnątrz prowadnicy powierzchnie robocze, oddzielone od siebie zgrubioną częścią środkową zaś płytki zewnętrzne są zaopatrzone w skierowane do wewnątrz prowadnicy powierzchnie robocze. Ponadto w ciągu łańcucha przynajmniej jedna z sąsiadujących ze sobą płytek wewnętrznych jest zaopatrzona w rowek prowadzący, równoległy do płaszczyzny obrotu płytek, zaś sąsiadująca z nią zewnętrzna płytka boczna jest zaopatrzona na wypukłej części swej krawędzi przynajmniej w jedno prowadzone w tym rowku obrzeże.

Zewnętrzna płytka boczna jest zaopatrzona w trzpienie przegubu, znajdujące się na jej powierzchniach roboczych, zaś wewnętrzna płytka boczna jest zaopatrzona w cylindryczne wgłębienia, współpracujące z tymi trzpieniami przegubu, przy czym prowadzone obrzeże jest usytuowane wzdłuż wypukłych krawędzi powierzchni roboczych płytki zewnętrznej, natomiast łukowy rowek prowadzący znajduje się na powierzchniach czołowych zgrubionej części środkowej płytki wewnętrznej, skierowanej w stronę płytki zewnętrznej.

Grubość płytki zewnętrznej w miejscu, w którym są utworzone powierzchnie robocze, oraz grubość płytki wewnętrznej w miejscu, w którym są utworzone powierzchnie robocze, jest korzystnie mniejsza od grubości części środkowej obydwu tych płytek, zaś grubość części środkowej płytki zewnętrznej oraz grubość części środkowej płytki wewnętrznej jest około dwukrotnie większa od grubości tych płytek w miejscach, w których znajdują się powierzchnie robocze.

Promień łuku rowka prowadzącego, zakreślonego z osi cylindrycznego wgłębienia przegubu, łączącego obydwie płytki zewnętrzną i wewnętrzną ogniwa, jest korzystnie równy lub nieco większy od promienia pierścieniowego, prowadzonego obrzeża, zakreślonego z osi trzpienia przegubu.

Kąt środkowy pierścieniowego, prowadzonego obrzeza jest korzystnie równy lub większy od 180°, zaś kąt środkowy rowka prowadzącego - równy lub mniejszy od 180°.

Wystające prostopadle ze środka powierzchni roboczych płytki zewnętrznej trzpienie przegubu oraz wystające prostopadle z bocznych części tych powierzchni roboczych trzpienie ograniczające, są umieszczone wzdłuż podłużnej osi płytki zewnętrznej.

Zewnętrzna krawędź rowka prowadzącego płytki wewnętrznej jest zaopatrzona po stronie przeciwnej względem powierzchni roboczej w ścięcie, nachylone do powierzchni bocznej tego rowka prowadzącego.

181 455

Trzpienie przegubu płytki zewnętrznej są zaopatrzone przynajmniej na części swej powierzchni czołowej w ścięcie nachylone do tej powierzchni czołowej w kierunku powierzchni roboczej.

Prowadzone obrzeża jej płytki zewnętrznej są korzystnie dodatkowo zaopatrzone na części swego obwodu w łukowe wycięcia.

Zewnętrzna krawędź rowka prowadzącego płytki wewnętrznej jest korzystnie zaopatrzona na swej powierzchni czołowej w ścięcie.

Płytki zewnętrzne oraz płytki wewnętrzne są korzystnie zaopatrzone na obrzeżu swych powierzchni roboczych we wpusty do osadzenia narzędzia do rozłączania tych płytek.

Wypukła krawędź płytki oraz stykające się z nią pierścieniowe powierzchnie czołowe stanowią prowadzone w rowku obrzeże płytki.

Rowek płytki oraz prowadzone obrzeże sąsiednich płytek mają korzystnie postać łukowych segmentów, znajdujących się na całym wypukłym obrzeżu powierzchni roboczych tych płytek.

Prowadzone obrzeże płytki zewnętrznej jest korzystnie zaopatrzone w ścięte krawędzie swych powierzchni obwodowych.

Sąsiadujące ze sobą płytki zewnętrzne oraz płytki wewnętrzne są ze sobą wzajemnie połączone za pomocą trzpieni przegubu płytek zewnętrznych oraz cylindrycznych wgłębień płytek wewnętrznych albo połączone za pomocą stanowiących część płytki bocznej trzpieni przegubu, przy czym wysokość trzpienia przegubu oraz współpracującego z nim cylindrycznego wgłębienia, a także głębokość rowka prowadzącego oraz szerokość współpracującego z nim prowadzonego obrzeża mają takie wymiary, że tworzą połączenie zatrzaskowe obydwu połączonych przegubowo płytek.

Rowek prowadzący płytki zewnętrznej i osadzone w nim prowadzone obrzeże sąsiedniej płytki wewnętrznej są zaopatrzone w powierzchnie oporowe, ograniczające kąt obrotu obydwu tych płytek.

Na wypukłej krawędzi powierzchni roboczej płytki zewnętrznej znajduje się prowadzone obrzeże, natomiast na bocznej powierzchni zgrubionej części środkowej płytki zewnętrznej znajduje się rowek prowadzący, a równocześnie na wypukłej krawędzi powierzchni roboczej płytki wewnętrznej znajduje się prowadzone obrzeże, natomiast na bocznej powierzchni zgrubionej części środkowej płytki wewnętrznej znajduje się rowek prowadzący.

Płytki wewnętrzne i płytki zewnętrzne są ze sobą przegubowo połączone za pomocą trzpieni przegubowych, osadzonych rozłącznie w otworach tych płytek.

Dzięki opisanej wyżej konstrukcji, wszystkie odmiany prowadnicy giętkich przewodów według wynalazku wykazują wysoką stateczność boczną eliminując możliwość odchylania się płytek od kierunku ruchu prowadnicy, a tym samym od rozpadu ogniw jego łańcucha na boki.

Badania eksploatacyjne wszystkich odmian konstrukcyjnych prowadnicy według wynalazku wykazały niezawodność jej działania, uporządkowany i niezakłócony ruch ułożonych na niej przewodów oraz wyeliminowanie skutków działania sił bocznych przewodów na poszczególne ogniwa łańcuchów prowadnicy.

Ponadto prowadnica według wynalazku, która charakteryzuje się prostymi, nieskomplikowanymi kształtami elementów tworzących ogniwo łańcucha, wykazuje znacznie niższe koszty wytwarzania, w porównaniu do znanych, podobnie działających, prowadnic. Również łączenie i rozłączanie poszczególnych elementów tworzących ogniwo łańcucha, a tym samym demontaż i montaż prowadnicy, jest znacznie prostszy i tańszy w porównaniu do innych podobnych konstrukcji.

Prowadnica giętkich przewodów według wynalazku jest uwidoczniona, w przykładowych rozwiązaniach konstrukcyjnych, na rysunku, na którym: fig. la przedstawia płytkę boczną prowadnicy w widoku od strony wewnętrznej; fig. Ib - tę samą płytkę w widoku od strony zewnętrznej; fig. 2 - tę samą płytkę w widoku z boku; fig. 3 - fragment prowadnicy utworzonej z łańcucha ogniw, utworzonych z płytek według fig. 1 i 2 w widoku z góry; fig. 4a - odmianę wewnętrznej płytki prowadnicy w widoku od strony wewnętrznej; fig. 4b tę samą płytkę w widoku z boku; fig. 5a - zewnętrzną płytkę prowadnicy współpracującą z płytką według fig. 4a i 4b - w widoku od strony wewnętrznej; fig. 5b - tę samą płytkę w wi

181 455 doku z boku; fig. 6 - prowadnicę utworzoną z ogniw złożonych z płytek według fig. 4 i 5, w widoku z góry; fig. 7a - odmianę zewnętrznej płytki prowadnicy w widoku od strony wewnętrznej; fig. 7b - tę samą płytkę w widoku z boku; fig. 7c - tę samą płytkę w widoku od strony zewnętrznej; fig. 8a - wewnętrzną płytkę boczną prowadnicy współpracującą z płytką zewnętrzną według fig. 7a, 7b i 7c - w widoku od strony wewnętrznej; fig. 8b - tę samą płytkę w widoku z boku; fig. 8c - tę samą płytkę w widoku od strony zewnętrznej, a fig. 9 - prowadnicę utworzoną z ogniw złożonych z płytek według fig. 7 i 8, w widoku z góry.

Płytki boczne prowadnicy przedstawione na fig. 1, 2 i 3 mają w widoku z góry kształt złożony z dwóch rozsuniętych względem siebie okręgów, połączonych stycznymi do nich liniami prostymi, które tworzą grubszą część środkową płytki. Po stronie wewnętrznej płytka boczna 1 jest zaopatrzona w kołową powierzchnię roboczą 2A, współpracującą z kołową powierzchnią 2B sąsiedniej, takiej samej płytki bocznej 1. Obydwie płytki są ze sobą połączone za pomocą wystającego z powierzchni roboczej 2A trzpienia 3, stanowiącego oś przegubu oraz trzpienia 4 ograniczającego kąt wzajemnego wychylenia sąsiednich, współpracujących płytek w ruchu wahadłowym.

Kołowa powierzchnia robocza 2B płytki bocznej 1 jest po stronie zewnętrznej zaopatrzona w cylindryczne wgłębienie 5, w które wchodzi trzpień 3 przegubu sąsiedniej płytki bocznej 1 oraz we wgłębienie 6, w kształcie fasoli, w które wchodzi trzpień ograniczający 4 tej sąsiedniej, współpracującej z nią płytki bocznej 1. Ponadto każda płytka boczna 1 jest zaopatrzona w swej środkowej, zgrubionej części 34 w łukowy rowek prowadzący 7, którego dolna, denna powierzchnia ogranicza od środka powierzchnię roboczą 2B. Natomiast powierzchnia robocza 2A każdej płytki bocznej 1 jest zaopatrzona na wewnętrznej stronie tej płytki w ograniczające ją od zewnątrz prowadzone obrzeże 8, którego grubość jest równa lub nieco mniejsza od szerokości rowka prowadzącego 7. W celu połączenia obydwu płytek bocznych 1 we wspólne ogniwo, prowadzone obrzeże 8 jednej płytki bocznej 1 jest wprowadzane w rowek prowadzący 7 sąsiedniej płytki bocznej 1, ograniczając możliwość bocznego wychylania się lub przesuwania sąsiadujących ze sobą płytek względem płaszczyzny ich połączenia. Dzięki temu zapewnia się stabilny ruch prowadnicy, której obydwa łańcuchy są utworzone z ogniw złożonych z dwóch płytek bocznych 1, eliminując możliwość odchylania się płytek względem płaszczyzny symetrii łańcucha.

Rowek prowadzący 7 oraz prowadzone w nim obrzeże 8 współpracującej płytki bocznej 1, mają w widoku z góry kształt segmentu pierścienia kołowego, obejmującego kąt środkowy około 180°, wskutek czego prowadzenie obrzeża 8 w rowku prowadzącym 7 ma odpowiednio dużą powierzchnię styku, zwiększając.odporność prowadnicy na oddziaływanie sił bocznych, odchylających obydwie płytki od płaszczyzny symetrii utworzonego z nich łańcucha.

Dla uproszczenia montażu płytek bocznych 1 w ogniwo łańcucha, zewnętrzna krawędź 9 rowka prowadzącego 7 jest zaopatrzona od strony wewnętrznej w ścięcie 10, nachylone do powierzchni bocznej tego rowka 7. Również trzpień 3 przegubu jest zaopatrzony na części swej powierzchni czołowej w ścięcie 11, nachylone w kierunku do jego powierzchni roboczej 2A. W celu połączenia ze sobą dwóch sąsiednich płytek bocznych w ogniwo łańcucha, powierzchnię roboczą 2A pierwszej płytki bocznej 1 przesuwa się po powierzchni roboczej 2B drugiej płytki bocznej 1, wprowadzając równocześnie prowadzone obrzeże 8 pierwszej płytki, w rowek prowadzący 7 - drugiej płytki. Równocześnie ścięcie 11 trzpienia 3 przegubu ślizga się po powierzchni roboczej 2B tej drugiej płytki, umożliwiając wsunięcie prowadzonego obrzeża 8 do wnętrza rowka prowadzącego 7. Zarówno wysokość trzpienia 3 przegubu, jak i trzpienia ograniczającego 4 oraz kąty nachylenia obydwu ścięć 10 i 11, a także szerokość pierścienia prowadzonego obrzeża 8 i głębokość rowka prowadzącego 7 są tak dobrane, aby umożliwić połączenie ze sobą obydwu płytek bocznych 1 przez wywieranie tylko nieznacznego nacisku osiowego. Dzięki temu uzyskuje się stabilne i pozbawione luzu zatrzaskowe połączenie obydwu płytek bocznych w ogniwo łańcucha.

W celu dalszego ułatwienia połączenia płytek bocznych 1, ich prowadzone obrzeża 8 są dodatkowo zaopatrzone na części swego obwodu w łukowe wycięcia 12, zaś krawędzie 9 rowka prowadzącego 7 - w dodatkowe łukowe wycięcia 13 od strony powierzchni bocznej

181 455 tego rowka. Wycięcia 12 oraz współpracujące z nimi wycięcia 13, są wykonane na części, względnie na całej długości prowadzonego obrzeża 8 oraz krawędzi 9 rowka prowadzącego 7.

W trakcie łączenia płytek bocznych 1 trzpienie ograniczające 4 jednej z płytek wchodzą w odpowiednie fasolowe wgłębienia 6 drugiej płytki, ograniczając dzięki temu możliwość ruchu wahadłowego obydwu płytek względem siebie.

Powierzchnie robocze 2A oraz 2B płytki bocznej 1 są również korzystnie zaopatrzone we wpusty 14, w które wprowadza się narzędzie, na przykład wkrętak, w celu ułatwienia rozłączenia sąsiednich płytek bocznych tworzących ogniwo, w trakcie demontażu prowadnicy.

Figura 3 przedstawia, w widoku z góry’, prowadnicę składającą się z dwóch ciągów łańcuchów, zbudowanych z ogniw utworzonych z par złożonych ze sobą płytek bocznych 1, przy czym płytki obydwu ciągów łańcucha zajmują względem siebie położenia takie jak w odbiciu lustrzanym. Leżące naprzeciw siebie płytki boczne 1 obydwu ciągów łańcucha są ze sobą wzajemnie połączone za pomocą poprzecznych mostków 15, stanowiących podparcie leżących na nich giętkich przewodów.

Dzięki opisanej wyżej konstrukcji płytek bocznych 1, wzajemnie połączonych i prowadzonych za pomocą prowadzonych obrzeży 8, osadzonych w rowkach prowadzących 7, nie są możliwe odchylenia lub przesunięcia sąsiadujących ze sobą płytek bocznych 1 w kierunku prostopadłym do prowadzenia przewodu (oznaczonym na fig. 3 strzałką).

Figury 4a, 4b, 5a, 5b oraz 6 przedstawiają odmianę rozwiązania konstrukcyjnego prowadnicy według wynalazku, w której obydwa ciągi łańcuchów są wykonane z dwóch rodzajów płytek bocznych, a mianowicie płytek wewnętrznych 21 i płytek zewnętrznych 16, połączonych ze sobą przemiennie w ogniwa łańcucha.

Płytka zewnętrzna 16 (fig. 4a i 4b) jest na jej obustronnych powierzchniach roboczych 17A i 17B, skierowanych do wewnątrz - zaopatrzona w stanowiące z nimi jedną całość dwa trzpienie, a końcach w obejmy 31, wchodzące na te trzpienie zatrzaskowe 42 i służące do zamocowania go kolejno z płytką zewnętrzną 16 lub z sąsiaduj ącą z nią płytką wewnętrzną 21.

Figury 7a, 7b, 7c i 8a, 8b i 8c oraz 9 przedstawiają jeszcze inne rozwiązanie konstrukcyjne prowadnicy według wynalazku, w którym obydwa ciągi łańcuchów są wykonane z dwóch różnych rodzajów płytek bocznych, a mianowicie z płytek wewnętrznych 33 (fig. 8a do 8c) i z płytek zewnętrznych 32 (fig. 7a do 7c), połączonych ze sobą przemiennie w ogniwa łańcucha.

Płytki zewnętrzne 32 są zaopatrzone w zgrubioną część środkową 34, skierowaną do wnętrza prowadnicy, zaś płytki wewnętrzne 33 - w zgrubioną część środkową 35, skierowaną na zewnątrz prowadnicy. Powierzchnie robocze sąsiednich płytek bocznych są zaopatrzone w znajdujące się w ich środku, przelotowe otwory 36, w które w trakcie łączenia ze sobą kolejnych płytek bocznych zewnętrznych 32 i wewnętrznych 33 - wchodzą wciskane w nie tulejowe trzpienie przegubowe 40. Ponadto każda płytka 32 i 33 jest zaopatrzona, na zewnętrznym obwodzie swych powierzchni roboczych, w prowadzone obrzeże 37 w postaci segmentu pierścienia, mające w swym środku obwodowe, łukowe wycięcie 41, natomiast zgrubione części środkowe 34 i 35 obydwu tych płytek 32 i 33 mają na swych powierzchniach bocznych rowki prowadzące 38, dopasowane do prowadzonych obrzeży 37 i zaopatrzone w swym środku w obwodowe występy o długości łukowej mniejszej od długości łukowej obwodowych wycięć 41 prowadzonych obrzeży 37. Dzięki takiemu rozwiązaniu każda płytka boczna jest prowadzona zarówno po swej wewnętrznej, jak i mianowicie: trzpień 18 przegubu oraz w trzpień ograniczający 19. Na końcach obydwu powierzchni roboczych 17A i 17B znajdują się prowadzone obrzeża 20 w postaci pierścieniowych segmentów, obejmujących kąt środkowy równy lub większy od 180°.

Powierzchnie robocze 22A i 22B płytki wewnętrznej 21 (fig. 5a i 5b), skierowane na zewnątrz, są zaopatrzone we wgłębienia cylindryczne 23 i w mające kształt fasoli - wgłębienia 24, przy czym we wgłębienie 23 wchodzi trzpień 18 przegubu sąsiedniej płytki zewnętrznej 16, zaś we wgłębienie 24 - trzpień ograniczający 19 tejże płytki 16.

Zgrubioną część środkowa 25 płytki wewnętrznej 21 jest ponadto zaopatrzona w łukowe rowki prowadzące 26, w które wchodzą prowadzone obrzeża 20 sąsiednich płytek zewnętrznych 16. Zewnętrzne krawędzie 27 rowków prowadzących 26 płytki wewnętrznej 21

181 455 są zaopatrzone na całej swej powierzchni czołowej w ścięcia 28, natomiast prowadzone obrzeża 20 płytki zewnętrznej 16 są wykonane podobnie jak w poprzednio omawianym rozwiązaniu konstrukcyjnym prowadnicy i są zaopatrzone w podobne wycięcia 28', ułatwiające łączenie sąsiednich płytek w ogniwo, a ponadto, podobnie jak w poprzednim rozwiązaniu, płytki zewnętrzne 16 i płytki wewnętrzne 21 są zaopatrzone we wpusty 29 ułatwiające ich rozłączanie w trakcie demontażu.

Złożone ze sobą płytki zewnętrzne 16 i płytki wewnętrzne 21 tworzą ogniwa dwóch ciągów łańcucha prowadnicy, połączonych ze sobą wzajemnie za pomocą mostków poprzecznych 30 (fig. 6), mocowanych do skierowanych w kierunku do wewnątrz prowadnicy trzpieni zapadkowych 42. Mostek poprzeczny 30 jest zaopatrzony na zewnętrznej powierzchni roboczej, zapewniając przez to odpowiednio wysoką stateczność boczną prowadnicy.

W omawianym rozwiązaniu konstrukcyjnym zarówno grubość prowadzonego obrzeża 37, jak i szerokość rowka prowadzącego 38, są dla obydwu rodzajów płytek bocznych 32 i 33 równe połowie grubości tych płytek w ich zgrubionej części środkowej 34 i 35, a ponadto, oczywiście, grubość prowadzonego obrzeża 37 jest równa lub nieco mniejsza od szerokości rowka prowadzącego 38.

W opisywanym rozwiązaniu prowadnicy poszczególne płytki: zewnętrzne 32 i wewnętrzne 33 są połączone ze sobą w ten sposób, że prowadzone obrzeże 37 każdej z nich jest wprowadzane do odpowiadającego mu rowka prowadzącego 38, przy czym dopiero po zestawieniu płytek wprowadza się do ich otworów 36 tulejowe trzpienie przegubowe 40, łącząc je ze sobą w ogniwa łańcucha.

Rowki prowadzące 38, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych płytek 32 i 33, są zaopatrzone w środku w występy 39, których boczne powierzchnie oporowe stykając się z bocznymi powierzchniami oporowymi wycięć obwodowych 41, prowadzonych obrzeży 37 sąsiedniej płytki, ograniczają wzajemny ruch wahadłowy obydwu sąsiednich płytek. W rozwiązaniu tym rowki prowadzące 38 poszczególnych płytek bocznych 32 i 33 są również korzystnie zaopatrzone w odpowiednie ścięcia, ułatwiające wprowadzenie do nich prowadzonych obrzeży sąsiednich płytek bocznych, a ponadto we wpusty 29, ułatwiające ich rozłączanie w trakcie demontażu.

Figura 9 przedstawia prowadnicę utworzoną z dwóch ciągów łańcuchów płytek bocznych zewnętrznych 32 i wewnętrznych 33, połączonych wzajemnie poprzecznymi mostkami.

181 455

FIG.9

181 455

FIG.8

181 455

FIG.7

181 455

FJG.6

ϊ c

181 455

181 455

FIG.3

181 455

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (39)

Zastrzeżenia patentowe

1. Prowadnica giętkich przewodów, zwłaszcza kabli, węży gumowych itp., umieszczona między dwoma ich przyłączami i stanowiąca ciąg dwóch łańcuchów złożonych z połączonych ze sobą ogniw, z których każde składa się z połączonych ze sobą przegubowo dwóch płytek bocznych, połączonych ze sobą wzajemnie za pomocą poprzecznych mostków, przy czym sąsiadujące ze sobą płytki boczne są zaopatrzone przynajmniej w dwie powierzchnie robocze, ślizgające się po sobie w trakcie ich względnego ruchu wahadłowego oraz w umieszczony w środku tych powierzchni roboczych element łączący przegubowo sąsiednie płytki boczne, znamienna tym, że obydwie płytki boczne (1), tworzące ogniwo łańcucha, składają się z dwóch, odsądzonych względem siebie części, przy czym przynajmniej jedna powierzchnia robocza (2A) płytki bocznej (1) jest zaopatrzona, na części obwodu zewnętrznego tej powierzchni roboczej (2A), w prowadzone równolegle do płaszczyzny obrotu obrzeże (8), zaś druga powierzchnia robocza (2B) tej płytki bocznej (1) jest zaopatrzona, na części swego obwodu, po stronie zgrubionej części środkowej (34), w rowek prowadzący (7), przy czym grubość prowadzonego obrzeża (8) jest równa lub nieco mniejsza od szerokości rowka prowadzącego (7).

2. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że grubość płytki bocznej (1), na której są utworzone powierzchnie robocze (2A i 2B) jest mniejsza od grubości jej części środkowej (34).

3. Prowadnica według zastrz. 2, znamienna tym, że grubość części środkowej (34) płytki bocznej (1) jest około dwukrotnie większa od grubości tych jej części, które przynajmniej z jednej strony są ograniczone powierzchnią roboczą (2 A) lub (2B).

4. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że promień łuku rowka prowadzącego (7) jest zakreślony z osi trzpienia (3) przegubu łączącego obydwie płytki boczne w ogniwo i jest równy lub nieco większy od promienia pierścieniowego, prowadzonego obrzeża (8), zakreślonego z osi cylindrycznego wgłębienia (5) przegubu.

5. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że kąt środkowy pierścieniowego, prowadzonego obrzeża (8) jest równy lub większy od 180°.

6. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że kąt środkowy rowka prowadzącego (7) jest równy lub mniejszy od 180°.

7. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że wystający ze środka powierzchni roboczej (2A) trzpień (3) przegubu oraz wystający prostopadle z bocznej części tej powierzchni roboczej (2A) trzpień ograniczający (4), mają osie umieszczone wzdłuż podłużnej osi płytki bocznej (1).

8. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że rowek prowadzący (7, 26, 38) oraz prowadzone w nim pierścieniowe obrzeże (8) sąsiedniej płytki bocznej (1) mają postać odcinków łuku, usytuowanych na całej szerokości powierzchni roboczych (2A i 2B) tych płytek bocznych (1).

9. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że krawędź zewnętrzna (9) rowka prowadzącego (7) płytki bocznej (1) jest zaopatrzona po stronie przeciwnej względem powierzchni roboczej (2B) w ścięcie (10), nachylone do powierzchni bocznej tego rowka prowadzącego (7).

10. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że trzpień (3) przegubu płytki bocznej (1) jest zaopatrzony przynajmniej na części swej powierzchni czołowej w ścięcie (11) nachylone do tej powierzchni czołowej w kierunku powierzchni roboczej (2A).

11. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzna krawędź (9) rowka prowadzącego (7) płytki bocznej (1) jest zaopatrzona od strony powierzchni wewnętrznej w ścięcie (10).

12. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że sąsiednie płytki boczne są ze sobą połączone za pomocą stanowiącego część jednej płytki bocznej (1) trzpienia (3) przegubu oraz znajdującego się w drugiej płytce bocznej (1) cylindrycznego wgłębienia (5).

181 455

13. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że rowek prowadzący (7, 26, 38) oraz prowadzona w nim część obrzeża (8) sąsiedniej płytki bocznej (1) są zaopatrzone w powierzchnie oporowe, ograniczające wzajemny kąt obrotu tych płytek bocznych (1).

14. Prowadnica według zastrz. 12, znamienna tym, że wysokość trzpieni (3, 18) przegubu i głębokość, na jaką prowadzone obrzeże (8) jednej płytki jest zagłębione w rowku prowadzącym (7, 26) drugiej płytki mają takie wymiary, że trzpienie (3, 18) przegubu, we współpracy z rowkiem prowadzącym (7, 26) i współpracującym z nim prowadzonym obrzeżem (8, 20) tworzą połączenie zatrzaskowe.

15. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że prowadzone obrzeża (8) płytki bocznej (1) są dodatkowo zaopatrzone na części swego obwodu w łukowe wycięcia (12).

16. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że rowek prowadzący (7) płytki bocznej (1) jest zaopatrzony w wycięcie (13).

17. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że jest wyposażona w odsądzoną płytkę boczną (1), która na jednej powierzchni odsądzenia jest zaopatrzona w trzpień (3) przegubu oraz w trzpień (4), ograniczający wzajemny kąt obrotu połączonych przegubowo płytek bocznych (1), zaś na drugiej powierzchni odsądzenia jest zaopatrzona we współpracujące z tymi trzpieniami (3i 4) wgłębienia (5 i 6), przy czym rowek prowadzący (7) znajduje się na wewnętrznej krawędzi powierzchni roboczej (2B), na której znajdująsię wgłębienia (5 i 6), zaś prowadzone obrzeże (8) -na zewnętrznej krawędzi powierzchni roboczej (2A), na której znajdująsię trzpienie (3 i 4).

18. Prowadnica według zastrz. 1, znamienna tym, że jej płytki boczne (1) są zaopatrzone na obrzeżu swych powierzchni roboczych (2A, 2B) we wpusty (14) do osadzenia narzędzia służącego do rozłączania tych płytek.

19. Prowadnica giętkich przewodów, zwłaszcza kabli, węży gumowych itp., umieszczona między dwoma ich przyłączami i stanowiąca ciąg dwóch łańcuchów złożonych z połączonych ze sobą ogniw, z których każde składa się z połączonych ze sobą przegubowo dwóch płytek bocznych, połączonych ze sobą wzajemnie za pomocą poprzecznych mostków, przy czym sąsiadujące ze sobą płytki boczne są zaopatrzone przynajmniej w dwie powierzchnie robocze, ślizgające się po sobie w trakcie ich względnego ruchu wahadłowego oraz w umieszczony w środku tych powierzchni roboczych element łączący przegubowo sąsiednie płytki boczne, znamienna tym, że płytki boczne tworzące ogniwa łańcucha mają różniącą się od siebie postać płytki wewnętrznej (21, 33), względnie płytki zewnętrznej (16, 32), umieszczonych przemiennie w ogniwach łańcucha, przy czym płytki wewnętrzne (21, 33) są zaopatrzone w skierowane na zewnątrz prowadnicy powierzchnie robocze (22A, 22B), oddzielone od siebie zgrubioną częścią środkową (25), zaś płytki zewnętrzne (16, 32) są zaopatrzone w skierowane do wewnątrz prowadnicy powierzchnie robocze (17A, 17B), a ponadto w ciągu łańcucha przynajmniej jedna z sąsiadujących ze sobą płytek wewnętrznych (21, 33) jest zaopatrzona w rowek prowadzący (26, 38), równoległy do płaszczyzny obrotu płytek, zaś sąsiadująca z nią zewnętrzna płytka boczna (16, 32) jest zaopatrzona na wypukłej części swej krawędzi przynajmniej w jedno prowadzone w tym rowku (26, 38) obrzeże (20, 37).

20. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że jej zewnętrzna płytka boczna (16, 32) jest zaopatrzona w trzpienie (18) przegubu, znajdujące się na jej powierzchniach roboczych (17A, 17B), zaś wewnętrzna płytka boczna (21) jest zaopatrzona w cylindryczne wgłębienia (23), współpracujące z tymi trzpieniami (18) przegubu, przy czym prowadzone obrzeże jest usytuowane wzdłuż wypukłych krawędzi powierzchni roboczych (17A, 17B) płytki zewnętrznej (16), natomiast łukowy rowek prowadzący (26) znajduje się na powierzchniach czołowych zgrubionej części środkowej (25) płytki wewnętrznej (21), skierowanej w stronę płytki zewnętrznej (16).

21. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że grubość płytki zewnętrznej (16) w miejscu, w którym są utworzone powierzchnie robocze (17A i 17B), oraz grubość płytki wewnętrznej (21) w miejscu, w którym są utworzone powierzchnie robocze (22A i 22B), jest mniejsza od grubości części środkowej (25) obydwu tych płytek (16 i 21).

22. Prowadnica według zastrz. 21, znamienna tym, że grubość części środkowej (25) płytki zewnętrznej (16) oraz grubość części środkowej (25) płytki wewnętrznej (21) jest około

181 455 dwukrotnie większa od grubości tych płytek (16 i 21) w miejscach, w których znajdują się powierzchnie robocze (17A i 17B) albo (22A i 22B).

23. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że promień łuku rowka prowadzącego (26), zakreślonego z osi cylindrycznego wgłębienia (23) przegubu, łączącego obydwie płytki zewnętrzną (16) i wewnętrzną (21) ogniwa, jest równy lub nieco większy od promienia pierścieniowego, prowadzonego obrzeża (20), zakreślonego z osi trzpienia (18) przegubu.

24. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że kąt środkowy pierścieniowego, prowadzonego obrzeża (20) jest równy lub większy od 180°.

25. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że kąt środkowy rowka prowadzącego (26) jest równy lub mniejszy od 180°.

26. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że wystające prostopadle ze środka powierzchni roboczych (17A i 17B) płytki zewnętrznej (16) trzpienie (18) przegubu oraz wystające prostopadle z bocznych części tych powierzchni roboczych (17A i 17B) trzpienie ograniczające (19), są umieszczone wzdłuż podłużnej osi płytki zewnętrznej (16).

27. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że zewnętrzna krawędź (27) rowka prowadzącego (26) płytki wewnętrznej (21) jest zaopatrzona po stronie przeciwnej względem powierzchni roboczej (22A i 22B) w ścięcie (28), nachylone do powierzchni bocznej tego rowka prowadzącego (26).

28. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że trzpienie (18) przegubu płytki zewnętrznej (16) są zaopatrzone przynajmniej na części swej powierzchni czołowej w ścięcie (11) nachylone do tej powierzchni czołowej w kierunku powierzchni roboczej (17A lub 17B).

29. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że prowadzone obrzeża (20) jej płytki zewnętrznej (16) są dodatkowo zaopatrzone na części swego obwodu w łukowe wycięcia (28').

30. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że zewnętrzna krawędź (27) rowka prowadzącego (26) płytki wewnętrznej (21) jest zaopatrzona na swej powierzchni czołowej w ścięcie (28).

31. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że jej płytki zewnętrzne (16) oraz płytki wewnętrzne (21) są zaopatrzone na obrzeżu swych powierzchni roboczych (17A i 17B) oraz (22A i 22B) we wpusty (29) do osadzenia narzędzia do rozłączania tych płytek.

32. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że wypukła krawędź płytki (16, 33) oraz stykające się z nią pierścieniowe powierzchnie czołowe stanowią prowadzone w rowku (26, 38) obrzeże (20, 37) płytki.

33. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że rowek (26, 38) płytki (21, 33) oraz prowadzone obrzeże (20, 37) sąsiednich płytek (16, 32) mają postać łukowych segmentów, znajdujących się na całym wypukłym obrzeżu powierzchni roboczych (17A i 17B) oraz (22A i 22B) tych płytek.

34. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że prowadzone obrzeże (20, 37) płytki zewnętrznej (16,32) jest zaopatrzone w ścięte krawędzie swych powierzchni obwodowych.

35. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że sąsiadujące ze sobą płytki zewnętrzne (16) oraz płytki wewnętrzne (21) są ze sobą wzajemnie połączone za pomocą trzpieni (18) przegubu płytek zewnętrznych (16) oraz cylindrycznych wgłębień (23) płytek wewnętrznych (21).

36. Prowadnica według zastrz. 35, znamienna tym, że sąsiadujące ze sobą płytki zewnętrzne (16) oraz płytki wewnętrzne (21) są połączone za pomocą stanowiących część płytki bocznej trzpieni (18) przegubu, przy czym wysokość trzpienia (18) przegubu oraz współpracującego z nim cylindrycznego wgłębienia (23), a także głębokość rowka prowadzącego (26) oraz szerokość współpracującego z nim prowadzonego obrzeża (20) majątakie wymiary, że tworzą połączenie zatrzaskowe obydwu połączonych przegubowo płytek (16 i 21).

37. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że rowek prowadzący (38) płytki zewnętrznej (33) i osadzone w nim prowadzone obrzeże (37) sąsiedniej płytki wewnętrznej (32) są zaopatrzone w powierzchnie oporowe, ograniczające kąt obrotu obydwu tych płytek (32 i 33).

38. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że na wypukłej krawędzi powierzchni roboczej płytki zewnętrznej (32) znajduje się prowadzone obrzeże (37), natomiast

181 455 na bocznej powierzchni zgrubionej części środkowej (34) płytki zewnętrznej (32) znajduje się rowek prowadzący (38), a równocześnie na wypukłej krawędzi powierzchni roboczej płytki wewnętrznej (33) znajduje się prowadzone obrzeże (37), natomiast na bocznej powierzchni zgrubionej części środkowej (35) płytki wewnętrznej (33) znajduje się rowek prowadzący (38).

39. Prowadnica według zastrz. 19, znamienna tym, że płytki wewnętrzne (33) i płytki zewnętrzne (32) są ze sobą przegubowo połączone za pomocą trzpieni przegubowych (40), osadzonych rozłącznie w otworach (36) tych płytek (33 i 32).

* * *