PL174739B1 - Preparat farmaceutyczny zawierający jako składnik aktywny sól tylidyny - Google Patents

Abstract

1. Preparat farmaceutyczny zawierajacy jako skladnik aktywny sól tylidyny oraz konwencjonalne srodki pomocnicze, znamienny tym, ze zawiera dwuwodoroortofosforan tylidyny w ilosci od 3% do 35% wagowo. P L 174739 B 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest preparat farmaceutyczny zawierający jako składnik aktywny sól tylidyny oraz konwencjonalne środki pomocnicze.

Tylidyna [(+/-)-etylu-(trans-2-dwumety loamino-1 -fenylo-3-<cykl<^ł^^ł^i^^^o-^r^^ns-1 -karboksylan] jest środkiem przeciw-bólowym bardzo szybko wchłanianym wewnątrzjelitowo, szczególnie nadającym się do stosowania w przypadku występowania bardzo silnych bólów. W preparatach galenowych używa się przede wszystkim soli zasadowego materiału aktywnego, ponieważ sama zasada nie wykazuje wystarczającej trwałości. Właśnie ze względu na ograniczoną trwałość, nie udało się jednak dotychczas - nawet stosując sole - wytworzyć preparatów farmaceutycznych postaci stałej, na przykład tabletek lub czopków. Jak dotąd, praktycznie tylko półwodzian chlorowodorku (DE-PS 1 5l8 959 i 1 793 571) okazał się użyteczną solą nadającą się do przygotowywania trwałych preparatów ciekłych. Jest dostępny w handlu w postaci roztworu lub porcjonowanej zawiesiny w miękkich żelatynowych kapsułkach, pod nazwą handlową Valoron N. Ze względu na swe wybitnie korzystne właściwości zwalczania bólu, Valoron N stał się tymczasem jednym z czołowych środków przeciwbólowych. Jednakże wszelkie usiłowania udostępnienia farmaceutycznych preparatów tylidynowych w postaci stałej, nie zakończyły się do tej pory sukcesem, ze względu na wspomniane powyżej problemy związane z trwałością. Dążenie do uzyskania nadających się do użytkowania stałych preparatów galenowych wynika z tego, że tylko za pomocą takich preparatów można zrealizować kontrolowane opóźnienie działania tylidyny. Tylidyna działa przez względnie krótki czas, przy tym przy pojedynczej dawce aktywnego materiału w przypadku jego zwykłego uwalniania, takiego jaki jest generalnie realizowany w preparatach ciekłych, problematyczne jest równomierne łagodzenie bólu przez względnie długi czas, na przykład przez noc. Z tego względu udostępnienie preparatu w postaci opóźniającej uwalnianie czynnika aktywnego byłoby wielkim postępem w dziedzinie środków przeciwbólowych, szczególnie w tych przypadkach, w których wymagany jest przez długi czas równomierny, wysoki poziom czynnika aktywnego, na przykład przy zwalczaniu chronicznych i silnych bólów, przy raku i oparzeniach.

Celem jest opracowanie preparatu farmaceutycznego nie rozkładającego się w czasie przechowywania i nadającego się do stosowania w postaci stałej, przez co można osiągnąć spowolnienie działania preparatu, zwłaszcza przy stosowaniu w postaci tabletek, tabletek powlekanych i czopków.

174 739

Cel ten osiągnięto wykorzystując jako składnik aktywny preparatu dwuwodoroortofosforan tylidyny.

Niespodziewanie stwierdziliśmy, że dwuwodoroortofosforan tylidyny charakteryzuje się wybitną trwałością i nadaje się do wytwarzania stałych preparatów farmaceutycznych, ponieważ w postaci stałej, to znaczy w połączeniu ze stałymi środkami pomocniczymi, nie podlega praktycznie rozkładowi. Co więcej, nowa sól ma niespodziewanie farmaceutyczno-technologiczne właściwości, lepsze od właściwości wszystkich innych porównywalnych soli tylidyny, na przykład kwaśnego siarczanu tylidyny lub kwaśnego fumaranu tylidyny. Tak więc, granulaty, tabletki i czopki mogą być produkowane bez specjalnych wymagań, dotyczących klimatyzacji pomieszczeń i antykorozyjnej ochrony aparatury i stosowanych narzędzi. Wytwarzane preparaty są trwałe zarówno chemicznie, jak i fizycznie, przez bardzo długi czas przechowywania.

Trzeba przyznać, że w DE-PS 1 923 619 marginesowo wspomniano, iż cykloheksen podstawiony grupami zasadowymi może tworzyć sole z szeregiem kwasów organicznych i nieorganicznych, interalia także z kwasem fosforowym (patrz kolumna 4, wiersz 19), który może być uważany jako potencjalnie użyteczny przy przygotowywaniu preparatów farmaceutycznych, ale nie opisano żadnego fosforanu, w szczególności nie wymieniono dwuwodoroortofosforanu tylidyny. W literaturze nie ma wskazówek dotyczących trudności związanych z trwałością składowanego materiału aktywnego, ani z technicznymi problemami wytwarzania stałych preparatów farmaceutycznych. Dlatego też, fachowiec w tej dziedzinie nie ma żadnych powodów rozważania kryteriów wyboru konkretnego związku czynnego, a w szczególności znany stan wiedzy nie daje żadnej wskazówki, że dwuwodoroortofosforan tylidyny szczególnie nadaje się do rozwiązania wymienionych problemów.

Przedmiotem wynalazku jest stały galenowy preparat farmaceutyczny i w szczególności preparat o spowolnionym działaniu, składający się z konwencjonalnych stałych farmaceutycznych środków pomocniczych, jak również ewentualnie ze środków spowolniających. Preparat ten charakteryzuje się zawartością dwuwodoroortofosforanu jako czynnika aktywnego.

Do produkcji stałych preparatów farmaceutycznych o spowolnionym działaniu mogą być wykorzystane wszystkie konwencjonalne sposoby spowalniania, które ze względu na skład używanych materiałów nie mają negatywnego wpływu na trwałość czynnika aktywnego. Szczególnie użyteczne są tabletki, których spowolnione działanie uzyskiwanejest procesem topnienia, zgodnie z EP-PS 0 043 254. Jednakże ogólnie, jako czynniki opóźniające mogą być stosowane materiały trudno rozpuszczalne, na przykład lipidy lub substancje tłUszczowe, takie jak kwas stearynowy i - szczególnie - uwodorniony olej rycynowy (Cutina HR) (DE-A 1 617 657, US-A 4 123 753) albo hydrofilowe polimery, które, jako materiały pęczniejące, opóźniają uwalnianie czynnika aktywnego (patrz J. Pharm. Sci., str. 974/1966). W celu sterowania szybkością uwalniania może być również wykorzystany proces zgodny z EP-PS 0 068 446, w którym szybkość uwalniania czynnika aktywnego z preparatu farmaceutycznego o spowolnionym działaniu, spowodowanym obecnością trudnorozpuszczalnych substancji, regulowanajest lepkością dodanego hydrofilowego polimeru, na przykład metylocelulozy lub karboksymetylocelulozy, przy założeniu, że szybkość uwalniania rośnie wraz z wzrostem lepkości.

W celu zademonstrowania zaskakująco dobrych właściwości dwuwodoroortofosforanu tylidyny utarto z dwuwodzianem chloro-wodorku naloksonu i z konwencjonalnie stosowanymi środkami pomocniczymi następuje substancje:

a) półwodzian chlorowodorku tylidyny

b) kwaśny fumaran tylidyny

c) kwaśny siarczan tylidyny

d) Dwuwodoroortofosforan tylidyny

Półwodzian chlorowodorku naloksonu, obecny we wszystkich dostępnych w handlu preparatach tylidyny, jest skutecznym antagonistą morfiny. Już po 28 dniach składowania w 60°C uwidaczniają się wyraźne różnice pomiędzy tymi czterema solami: Podczas gdy mieszaniny a) do b) ' były' w znaczącym stopniu odbarwione, mieszanina d) nie wykazała żadnej zmiany zabarwienia, czyli nie zaobserwowano w ten sposób żadnych oznak rozkładu.

174 739

W dalszych eksperymentach trzy różne sole tylidyny zmieszano w każdym przypadku z dwuwodzianem chlorowodorku naloksonu, uwodornionym olejem rycynowym, laktozą, hydroksyetylocelulozą, kwasem stearynowym, tabletozą i stearynianem magnezu, uzyskując tabletki stopionego granulatu. Kwaśny fumaran tylidyny zabarwiał się silnie na zielono już w trakcie wytwarzania stopionego granulatu. Tabletki zawierające półwodzian chlorowodorku tylidyny wykazywały pomarańczowo-szare przebarwienia już po dwudniowym przechowywaniu w brązowych szklanych pojemnikach w 22°C. Tabletki zawierające dwuwodoroortofosforan tylidyny nie wykazywały żadnych odbarwień nawet po sześciomiesięcznym przechowywaniu w tych samych warunkach.

Podczas wytwarzania próbek nowy dwuwodoroortofosforan wykazał również doskonałą podatność na przetwarzanie.

Nie jest on mianowicie w ogóle higroskopijny, nie reaguje z metalami i nie ładuje się elektrostatycznie. Przy względnej wilgotności 63%, półwodzian chlorowodorku pochłania znaczną ilość wody i działa korodująco na narzędzia, nie zabezpieczone specjalnie przed korozją. Przy względnej wilgotności 58%, sól kwasu siarkowego pochłania wodę i działa silniej korodująco niż półwodzian chlorowodorku. Może to prowadzić do niedokładności odważania i do częściowego rozdzielania się środków pomocniczych i czynnika aktywnego.

W celu zilustrowania wynalazku podano następujące przykłady wykonania.

Przykład I. Tabletki o spowolnionym działaniu, zawierające 120 mg dwuwodoroortofosforanu tylidyny.

960 g dwuwodoroortofosforanu tylidyny wymieszano wstępnie z 70,4 g dwuwodzianu chlorowodorku naloksonu, 740 g laktozy i 700 g uwodornionego oleju rycynowego, przy czym mieszaninę powoli ogrzewano, ciągle mieszając, do temperatury 83°C. Powstałą stopioną masę przepuszczono przez sito 2,5 mm. Po oziębieniu do temperatury pokojowej, produkt przepuszczono przez następne sito 1 mm. Następnie 273,6 g kopolimeru metakrylanu amonowego, 32 g stearynianu magenzu i 24 g dwutlenku krzemu przesiano i równomiernie wymieszano z granulatem. Mieszaninę sprasowano na prasie mimośrodowej, uzyskując okrągłe, lekko kopulaste tabletki o średnicy 11 mm i wadze nominalnej 350 mg. Otrzymane tabletki miały następujący skład:

dwuwodoroortofosforan tylidyny 122,0 mg dwuwodzian chlorowodorku naloksonu 8,8 mg laktoza 99,5 mg uwodorniony olej rycynowy 88,5 mg kopolimer metakrylanu amonowego 34,2 mg stearynian magnezu 4,0 mg dwutlenek krzemu 3,0 mg

Otrzymano następującą charakterystykę produktu dla wytworzonych tabletek:

Średnia masa: 351 mg, nominalna 340 mg, maksymalna 362 mg, S_rei 1,8%. Wytrzymałość na rozerwanie: średnia wartość 82 N, minimalna 64 N, maksymalna 90 N, Srei 8,4%.

kruchość: 0,23% rozpad: ponad 3 godziny.

Przykład II. Czopki zawierające 59,93 mg dwuwodoroortofosforanu tylidyny 9700 g utwardzonego tłuszczu o liczbie hydroksylowej 40 - 50 (Witepsol W 35^R) albo alternatywnie tłuszcz utwardzony o liczbie hydroksylowej do 2 (massa estarinum R 299) stapiano w 45°C, w ogrzewanym naczyniu zaopatrzonym w mieszadło, do całkowitego wyklarowania. Po oziębieniu do 36 - 38°C, zdyspergowano w stopionym tłuszczu 300 g dwuwodoroortofosforanu tylidyny, stosując mieszadło Ultra-TurexR. Temperaturę produktu utrzymywano przy tym na poziomie 36 do 38°C, ewentualnie chłodząc płaszcz naczynia. W urządzeniu kształtującym, napełniającym i zamykającym gotową do odlewania stopioną masę rozlewano do opakowań konturowych, wykonanych z trójwarstwowej folii. Temperaturę odlewania na stanowisku dozu174 739 jąeym utrzymywano na poziomie 37°C. Podczas odlewania temperatura naczynia wynosiła 37°C. Wielkość porcji wynosiła 2,0 g +/-5%. Czopki chłodzone były w trakcie transportu przez tunel chłodzący, w którym panowała temperatura 20 do 22°C, w wyniku czego uległy zestaleniu. Opakowania konturowe następnie zgrzewano i wycinano. W ten sposób można produkować do 9θ0θ czopków na godzinę. Wielkość partii z niniejszego przykładu zezwala na uzyskanie 4850 czopków, z których każdy zawiera 59,93 mg dwuwodoroortofosforanu tylidyny (odpowiada to 50 mg chlorowodorku tylidyny).

174 739

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Preparat farmaceutyczny zawierający jako składnik aktywny sól tylidyny oraz konwencjonalne środki pomocnicze, znamienny tym, że zawiera dwuwodoroortofosforan tylidyny w ilości od 3% do 35% wagowo.
2. 2. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że jest substancją stałą.
3. 3. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 2, znamienny tym, że dodatkowo zawiera czynnik spowolniający w ilości od 1% do 36% wagowo.
4. 4. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 2 lub 3, znamienny tym, że ma postać tabletek.
5. 5. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 2 lub 3, znamienny tym, że ma postać tebletek powlekanych.
6. 6. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 2 lub 3, znamienny tym, że ma postać kapsułek.
7. 7. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 2 lub 3, znamienny tym, że ma postać czopków.
8. 8. Preparat farmaceutyczny według zastrz. 2 lub 3, znamienny tym, że ma postać granulek.