PL174627B1

PL174627B1 - Napęd drzwi obrotowych

Info

Publication number: PL174627B1
Application number: PL94308118A
Authority: PL
Inventors: Mark Beran
Original assignee: Dorma Gmbh & Co Kg
Priority date: 1993-07-19
Filing date: 1994-07-04
Publication date: 1998-08-31
Also published as: NO950892L; NO301607B1; FI960228A0; SK281700B6; PL308118A1; WO1995003467A1; HU214611B; HU9502314D0; EP0662186A1; DE59402372D1; JPH08507113A; ES2073389T1; FI951216A0; HU214657B; EP0662185A1; NO953425D0; HK1000136A1; HK1000145A1; CZ12796A3; ES2087048T3

Abstract

1. Naped drzwi obrotowych szczególnie drzwi jednoskrzydlowych, których skrzydlo drzwiowe przy otwieraniu poruszane lub wspomagane jest przez elektromechanicznie dzialajacy silnik napedowy, którego os napedowa polaczona jest z przekladnia, a jako element zamykajacy zastosowany jest auto- mat do zamykania drzwi, którego walek zamykajacy polaczony jest z zespolem dzwigni, znamienny tym, ze do obudowy (35) automatu (31) do zamykania drzwi, od strony komory cisnieniowej (49), dola- czona jest poprzez kolpak zamykajacy (55), obudo- wa (59), w której znajduje sie liniowo poruszany zespól napedowy (53), przy czym zespól napedowy (53) sklada sie z trzpienia (63) napedzanego za pomoca silnika (93), poprzez przekladnie (95), z ulozyskowana na nim obrotowo nakretka (73) i przymocowanym wózkiem przesuwnym (85) oraz ze wspólpracujacej z nim sprezyny cofajacej (81). PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest napęd drzwi obrotowych, a szczególnie drzwi jednoskrzydłowych, poruszanych za pomocą urządzenia wspomagającego w postaci silnika elektromechanicznego .

Hydrauliczne i pneumatyczne automaty do zamykania drzwi, zwane dalej automatami, oraz układy do sterowania zamykaniem drzwi obrotowych, znane są już od dawna. Znana jest duża liczba elektromechanicznych automatów, które jednak posiadają zarówno wady jak i zalety.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 874 117 znany jest napęd drzwi obrotowych, w którym otwarcie drzwi dokonuje się za pomocą silnika napędowego. Napęd jest tu umieszczony obok zespołu zamykającego. Tego rodzaju konstrukcje sterujące drzwiami, prowadzą przeważnie do tego, że mechanizm hydrauliczny stosuje się jako urządzenie do sterowania prędkością, to znaczy jako zespół nie funkcjonujący niezależnie,

174 627 lecz stosowany jako automat pełniący funkcję odbojową, nie stanowiący kombinacji z całością konstrukcji.

Takie konstrukcje nie były zadowalające, gdyż wymagały dużo miejsca obok drzwi, oraz były pracochłonne przy wytwarzaniu i obsłudze.

W opisie patentowym RFN nr 4 124 282 opisany jest elektromechaniczny napęd drzwi, w którym silnik elektryczny poprzez sprzęgło i przekładnię połączony jest z automatem. Elektryczny silnik pod wpływem sygnału z czujnika, przesuwa drzwi z ich położenia zamkniętego, a po upływie określonego czasu, drzwi zamykają się automatycznie pod wpływem energii zgromadzonej w automacie. Konieczne jest tu jednak stosowanie przełączalnego sprzęgła.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 994 194 opisane jest urządzenie, w którym zastosowana jest pompa hydrauliczna powodująca ruch cieczy i tym samym ruch tłoka, wspierającego otwieranie drzwi, przy czym zdolność zamykania drzwi zostaje utrzymana, gdy do zamykania stosuje się ten sam obieg hydrauliczny co w standardowym automacie. W ten sposób unika się dodatkowych elementów połączonych bezpośrednio z istniejącym tłokiem tak, że nie stwarza się dodatkowego oporu dla układu, a jego sprawność nie ulega zmianie.

Aby spełnić wymagania pod względem sprawności, przy stosowaniu elektromechanicznego napędu do otwierania drzwi, konieczny jest dokładniej sterowany, napędzany silnikiem, przebieg otwierania i zamykania przy użyciu różnych mechanizmów sprzęgających służących do oddzielania elektromechanicznego napędu podczas przebiegu zamykania.

Przedmiotem wynalazkujest napęd drzwi obrotowych szczególnie drzwi jednoskrzydłowych, których skrzydło drzwiowe przy otwieraniu poruszane lub wspomagane jest przez elektromechanicznie działający silnik napędowy, którego oś napędowa połączona jest z przekładnią. Jako element zamykający zastosowany jest automat do zamykania drzwi, którego wałek zamykający połączony jest z zespołem dźwigni. Zgodnie z wynalazkiem do obudowy automatu do zamykania drzwi, od strony komory ciśnieniowej, dołączona jest poprzez kołpak zamykający, obudowa, w której znajduje się liniowo poruszany zespół napędowy, przy czym zespół ten składa się z trzpienia napędzanego za pomocą silnika, poprzez przekładnię, z ułożyskowaną na nim obrotowo nakrętką i przymocowanym wózkiem przesuwnym, oraz ze współpracującej z nim sprężyny cofającej.

Korzystnie, przesuwny wózek przechodzi przez kołpak zamykający poprzez przelotowy otwór i swoim zakończeniem przylega do tłoka.

Wózek przesuwny w przednim obszarze, wchodzącym w przelotowy otwór, ma ten sam kształt geometryczny co przelotowy otwór, a cały wózek ma kształt geometryczny, który stanowi półkolisty wycinek rurowy. Trzpień zespołu napędowego jest śrubą pociągową, a w kołpaku zamykającym, od strony przestrzeni wewnętrznej, znajduje się przelotowy otwór uchodzący do przestrzeni wyrównującej ciśnienie, w której usytuowany jest tłok znajdujący się pod działaniem sprężyny.

W korzystnym wykonaniu wałek zamykający automatu usytuowany jest w pobliżu środka obudowy, a do automatu przymocowany jest zespół napędowy, na końcu którego, za pośrednictwem płyty montażowej, dołączona jest przekładnia. Silnik usytuowany jest nad zespołem napędowym i swym wałkiem połączony jest z przekładnią, połączoną z czujnikiem przyrostowym, natomiast nad automatem zamontowany jest transformator sieciowy i bateria, a układ sterująco-regulacyjny usytuowany jest z boku, częściowo ponad automatem.

Według wynalazku stworzone zostało urządzenie, w którym stosuje się standardowy automat, który połączony jest z drzwiami i który posiada tłok do sterowania procesem zamykania drzwi. Urządzenie jest przy tym tak wykonane, że sprawność mechanizmu zamykającego utrzymana jest bez nadmiernych nakładów, a przebieg otwierania wspomagany jest za pomocą silnika. Tego rodzaju napęd drzwi obrotowych można łatwo zamontować i eksploatować, to znaczy, że może on być zamontowany do drzwi otwierających się na prawo lub na lewo, zjednej lub z drugiej ich strony, bez potrzeby zmian w poszczególnych częściach, to znaczy, że wszystkie zastosowania można zrealizować za pomocą jednego

174 627 zespołu. Uzyskuje się to zwłaszcza przez to, że wałek zamykający automatu usytuowany jest po środku całego napędu drzwi obrotowych.

Poza tym, tego rodzaju napęd drzwi obrotowych może pracować w różny sposób, zależnie od potrzeby, stwarzając odpowiednie warunki dla osób niepełnosprawnych, przy czym siła zamykająca drzwi może być nastawiona w szerokim zakresie, zależnie od użytkownika. Wspomagające działanie redukuje siłę z jaką działać musi użytkownik przy otwieraniu. Napęd drzwi obrotowych pracuje jak normalny ręczny automat do zamykania drzwi to znaczy, że użytkownik naciska na drzwi posiadające zdolność do zamykania na zasadzie hydrauliczno-sprężynowej.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia napęd drzwi obrotowych w widoku perspektywicznym, przy otwartych drzwiach, fig. 2 - urządzenie do zamykania drzwi w przekroju, w momencie, gdy drzwi są zamknięte, fig. 2a - szczegół zaznaczony okręgiem na fig. 2, fig. 3 - widok rozłożonego na części zespołu napędowego przykręconego do automatu, fig. 4 - przekrój według linii 5-5 z fig. 2, fig. 6 - przekrój przez napęd drzwi obrotowych w położeniu otwarcia, a fig. 7 - napęd drzwi w obudowie, w widoku z boku.

Na fig. 1 przedstawiony jest napęd drzwi obrotowych 15 zainstalowany przy otworze przejściowym 17 w drzwiach 19, które połączone są z napędem 15 za pomocą zespołu dźwigni 16. Ten zespół 16 może być zespołem nożycowych dźwigni lub, jak to ma miejsce przy stosowaniu automatów z szyną prowadzącą, może zawierać tylko jedno ramię uruchamiające, którego jeden koniec połączony jest kształtowo i w sposób zamknięty siłowo z wałkiem zamykającym 33 automatu 31, a drugi, wolny koniec poprzez element ślizgowy współpracuje z szyną prowadzącą. Przykładowo na rysunku pokazane są różne przełączniki i czujniki, jak na przykład maty kontaktowe 21 i 23, usytuowane na podłodze po obu stronach drzwi. Powyżej drzwi może być zainstalowany czujnik podczerwieni lub czujnik radarowy 25, uruchamiający przebieg automatycznego otwierania drzwi 19. Możliwe jest również otwieranie drzwi za pomocą przełącznika lub przycisku 27 zainstalowanego na ścianie. Prędkość otwierania, kąt otwierania oraz opóźnienie zamknięcia można uzyskiwać za pomocą nie uwidocznionego elektronicznego układu sterująco-regulacyjnego, przy czym prędkość zamykania reguluje się przez odpowiednie nastawienie zaworów w automacie 31.

Na fig. 2 przedstawiony w przekroju napęd w widoku z góry, zawiera obudowę automatu 35. W obudowie znajduje się automat 31 zawierający tłok 37 wyposażony w zębatkę 39. Przez tłok 37 przechodzi wałek zamykający 33 posiadający uzębienie 41, które zazębia się z zębatką 39. Układ jest tak wykonany, że przy otwieraniu drzwi 19, wałek 33 obraca się, wskutek czego tłok 37 przesuwa się, za pomocą zębatki 39, w stronę końca 43 automatu. Dzięki temu napina się sprężyna zamykająca 45. Szybkość zamykania drzwi 19 reguluje się przez odpowiedni dobór sprężyny zamykającej 45 i sterowanie odpływem środka tłumiącego z obudowy 35, przez różnego rodzaju kanały 47 znajdujące się pomiędzy komorą ciśnieniową 49 i przestrzenią 51, w której znajduje się sprężyna.

Napęd drzwi obrotowych 15 oprócz automatu 31 zawiera mechanizm zespołu napędowego 53, który swym kołpakiem zamykającym 55, poprzez gwint 36, połączony jest na stałe z obudową automatu. W tym celu na kołpaku zamykającym 55 znajduje się gwint 54, co umożliwia robocze połączenie zespołu napędowego 53 z automatem 31. W kołpaku zamykającym 55 znajduje się otwór przelotowy 61, co umożliwia przechodzenie środka tłumiącego z komory ciśnieniowej 49 do obszaru komory ciśnieniowej 57 zespołu napędowego 53.

Zespół napędowy 53 składa się z trzpienia 63, który ułożyskowany jest obrotowo w kołpakach zamykających 65 i 55 w łożyskach 67 i 69. Na trzpieniu 63, który może być przykładowo śrubą pociągową, znajduje się nakrętka 73. Nakrętka 73 ma gwintowany wypust 75, na którym za pomocą śruby blokującej, zamontowany jest wózek przesuwny 85. Wózek przesuwny 85 ma podobne wymiary geometryczne jak przelotowy otwór 61, a w końcowym obszarze, wózek 85 ma kształt półkolistej rury. Za pomocą takiego ukształtowania zapewnione jest, że zespół wózka 71, podczas uruchamiania zespołu napędowego 53

174 627 nie ulegnie obrotowi, i wskutek tego przez obrót trzpienia następuje przesunięcie wózka, względnie tłoka.

Oprócz wózka 85, na nakrętce 73 znajduje się zabierak sprężyny 77, który również połączony jest na stałe z nakrętką. Zabierak sprężyny 77 może być na przykład ukształtowany w postaci dzwona, który przy brzegu ma powierzchnię przylegania 79, do której przylega sprężyna cofająca 91, a którego drugi koniec dociskany jest do kołpaka zamykającego 55. Dla dokładnego wyregulowania, wózek przesuwny 85 zamontowanyjest na nakrętce 73, swym gwintem wewnętrznym 87, dla zapewnienia dokładnej regulacji. Zabierak sprężyny 77 w swym dnie 81 ma przelotowy otwór, osadzony na gwintowanym wypuście, wskutek czego dno 81 dociskane jest do powierzchni przylegania 83.

Cały zespół wózka przesuwnego 71 składa się z wózka 85, nakrętki 73, zabieraka sprężyny 77 i sprężyny cofającej 91. Zespół wózka 71, przy nie włączonym silniku napędowym 93, zostaje wciśnięty w położenie spoczynkowe, w pobliżu kołpaka zamykającego 65, pod wpływem energii sprężyny cofającej 91. Ma to miejsce w warunkach normalnych, a także przy braku prądu.

Silnik 93 poprzez wałek wyjściowy 99 połączony jest z przekładnią 95 i jej kołem zębatym 97. Jak widać z fig. 5, przekładnia oprócz koła zębatego 97 ma pośrednie koło zębate 103, które współpracuje z głównym kołem zębatym 101 zamontowanym na trzpieniu 63. Można dobierać każde stosowane położenia, stosując różne koła zębate. Jako organ transmisyjny pomiędzy silnikiem 93 i trzpieniem 63, może zamiast przekładni służyć pas lub łańcuch.

Komora ciśnieniowa 57 służy jednocześnie jako rezerwuar hydrauliczny, dla zapewnienia normalnego, pod względem hydraulicznym, działania automatu 31. Obudowa 59 jest uszczelniona względem obudowy 35, za pomocą kołpaka zamykającego 55. Na wałku znajduje się również uszczelnienie, to znaczy, że przekładnia znajduje się poza komorą ciśnieniową automatu.

Podczas montażu, wózek 85 montuje się w takim położeniu, że ma on kontakt z tłokiem 37 automatu 31, jednak nie jest z nim połączony. Możliwe jest jednak również zamontowanie wózka 85 w określonym, względnie dowolnym odstępie od tłoka 37, gdyż napęd drzwi obrotowych, na skutek odpowiedniego sterowania jest w stanie ustalić ten nieokreślony odstęp podczas pierwszej próby otwierania i natychmiast go wyrównać, to znaczy zaraz po pierwszej próbie wózek 85 i tłok 37 znajdują się we właściwym położeniu względem siebie, chociaż nie są ze sobą mechanicznie połączone. Jeżeli trzpień 63, poprzez przekładnię 95, zostanie obrócony za pomocą silnika 93, to wózek 85 wywiera żądaną siłę na tłok 37. Siła ta może być nastawiona zależnie od sterowania i stanowi siłę wspomagającą dla użytkownika, przy czym możliwym jest również jednak, że tylko napęd wywiera siłę i otwiera drzwi. Przy końcu cyklu otwierania, wózek 85 zostaje cofnięty przez sprężynę cofającą 91. Możliwym jest jednak również że wózek 85, poprzez obrót trzpienia 63, odciągany jest od tłoka 37 tylko na krótko, tak, że sprężyna zamykająca 45 automatu 31 uruchamia proces zamykania.

Możliwe jest też takie sterowanie, że przy zamykaniu, wózek 85 jest stale odciągnięty, i nie tworzy żadnego kontaktu z tłokiem 37, lecz w przypadku ponownego polecenia otwarcia, wózek 85 może natychmiast ponownie wywierać na tłok 37 odpowiedni nacisk i otworzyć drzwi 19, przy czym zauważone zostaje ewentualne zatrzymanie się drzwi. Okazuje się, że właściwości cofania się wózka 85 kontrolowane są przez nie uwidoczniony układ sterowania tak, aby zapewnione było dokładne cofnięcie drzwi do położenia zamkniętego. Uruchomienie silnika 93 w powiązaniu ze sterowaniem, umożliwia również przyhamowanie tłoka 37, gdy przekroczony zostanie określony parametr prędkości powrotu, lub gdy w przejściu drzwi 19 rozpoznana zostanie jakaś przeszkoda.

Możliwym jest więc, aby podczas przebiegu zamykania, tłok 37 i wózek 85 utrzymywać ciągle w styku niestałym lub hamowania. Jeśli układ sterowania stwierdzi, że tłok 37 nie naciska stale na wózek podczas cyklu zamykania, to zatrzymuje proces zamykania drzwi, a siły działające na drzwi zostają wyrównane przez zastosowanie możliwości wspomagających układu sterowania.

174 627

Podczas zamykania, wózek 85 utrzymywany jest w kontakcie z tłokiem 37, aż do wytłumienia uderzenia krańcowego. W ten sposób prędkość drzwi ograniczona jest przez sterowanie do określonej prędkości maksymalnej.

Jak z powyższego widać, przez połączenie według wynalazku wózka przesuwnego ze standardowym automatem do zamykania drzwi, stworzone zostało urządzenie, za pomocą którego można rozwiązać problemy sterowania dotychczas nierozwiązywalne, przy czym stosowane w nim mogą być bez zmian konstrukcyjnych, elementy konstrukcyjne znajdujące się w handlu, takie jak zwłaszcza automaty do zamykania drzwi.

Widać to wyraźnie, gdy w przypadku wzrostu ciśnienia w przestrzeniach wypełnionych środkiem tłumiącym, konieczne jest urządzenie wyrównujące ciśnienie, dla uniknięcia ich zniszczenia.

Wzrost ciśnienia w ośrodku tłumiącym może powstać powoli lub szybko. Powoli ciśnienie narasta na skutek wpływów zewnętrznych, na przykład pod wpływem nagrzania promieniami słońca. Szybki wzrost ciśnienia zachodzi na przykład przy ciągłej pracy napędu drzwi obrotowych.

Z tych względów w zespole napędowym 53, utworzone zostało urządzenie do wyrównywania ciśnienia. Urządzenie to nie wymaga dodatkowej przestrzeni montażowej, gdyż jest ono zintegrowane z kołpakiem zamykającym 65. Jak widać to na fig. 2a, do komory ciśnieniowej 57 prowadzi wykonany w kołpaku 65, przelotowy otwór wyrównawczy 106. Otwór 106 uchodzi do przestrzeni wyrównującej ciśnienie 107, w której znajduje się przesuwny tłok 108. Tłok 108 poddany jest działaniu sprężyny 109 tak, że tłok 108 przylega do ściany 117, w której znajduje się wspomniany otwór 106. Przy wzroście ciśnienia w komorze ciśnieniowej 57, tłok 108 odsuwa od ściany 117, stwarzając w ten sposób większą przestrzeń dla działania środka tłumiącego. Przy ponownym spadku ciśnienia, tłok 108 powraca do swego położenia wyjściowego.

Otwór wyrównawczy 106 ma bardzo małą średnicę. Zaletą takiego małego otworu wyrównawczego 106jest to, że przy szybkich zmianach ciśnienia, to znaczy szybkim wzroście ciśnienia w komorze 57, wzrost ciśnienia nie działa na przestrzeń 107, a tłok 108 pozostaje w swym pierwotnym położeniu. Gdy jednak ciśnienie w komorze 57 powoli narasta, to taka zmiana działa na tłok 108, który ustępuje powiększając tym samym komorę ciśnieniową, co zapobiega zniszczeniu napędu 15.

Dla napędu drzwi obrotowych omawianego rodzaju, który ma nadawać się dla dowolnego montażu bez dodatkowych przeróbek, muszą być spełnione dwa dalsze warunki. Mianowicie, musi się on nadawać do współpracy z każdego rodzaju układem dźwigniowym, a sam napęd 15 musi mieć możliwie małe rozmiary.

Warunek dowolnego rodzaju połączenia znajdującego się pomiędzy napędem 15 z wałkiem zamykającym 33 automatu 31 a drzwiami 19, zrealizowany jest za pomocą zespołu sterująco-regulacyjnego 113, w którego trwałej pamięci znajdują się różne programy działań umożliwiające dopasowanie do różnych zespołów dźwigni. Jest przy tym bez znaczenia jakiego rodzaju automat 31 znajduje się w napędzie 15 drzwi obrotowych oraz to, czy z prowadnicą ślizgową i szyną prowadzącą połączone jest ramię proste czy dźwignia nożycowa 16.

W każdym przypadku, moment otwierania drzwi nie jest odczuwalny dla użytkownika tak, że ma on do czynienia z komfortową obsługą.

Na fig. 7 przedstawiona jest konstrukcja 15 o małych rozmiarach, wykonana w ten sposób, że na płycie montażowej 112 zamontowany jest automat 31 z obudową 35 tak, że wałek zamykający 33 znajduje się w przybliżeniu po środku napędu 15. Do obudowy 35 dołączony jest za pomocą kołnierza zespół napędowy 53. Na drugim końcu zespołu napędowego 53, na płycie montażowej 112 znajduje się przekładnia 95, a ponad zespołem napędowym 53, na płycie montażowej 112 przykręcony jest silnik 93. Z tym zwartym, mechanicznym zespołem jest połączony nie przedstawiony na rysunku czujnik. Ponad automatem 31, obok baterii 115 dla pracy awaryjnej, umieszczony jest transformator sieciowy 116. Zespół sterująco-regulacyjny 113 znajduje się z boku i częściowo obok automatu 31. Od zewnątrz napęd 15 osłonięty jest obudową 110 z końcowymi kołpakami

111. Przez zastosowanie baterii 115 napęd 15 może pracować automatycznie.

174 627

Ί

Napęd drzwi obrotowych, który wykonany jest w opisanej przykładowo postaci, nadaje się do różnego rodzaju montażu oraz do różnorakich zastosowań. Korzystnym jest zwłaszcza to, że dla wszystkich ewentualności potrzebny jest jeden i ten sam napęd drzwi obrotowych.

174 627

Fig-3

174 627

Fig- 4 /03

Fg-5

174 627

Fig-6

174 627

Fig-7

174 627

Fig-1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Napęd drzwi obrotowych szczególnie drzwi jednoskrzydłowych, których skrzydło drzwiowe przy otwieraniu poruszane lub wspomagane jest przez elektromechanicznie działający silnik napędowy, którego oś napędowa połączona jest z przekładnią, a jako element zamykający zastosowany jest automat do zamykania drzwi, którego wałek zamykający połączony jest z zespołem dźwigni, znamienny tym, że do obudowy (35) automatu (31) do zamykania drzwi, od strony komory ciśnieniowej (49), dołączona jest poprzez kołpak zamykający (55), obudowa (59), w której znajduje się liniowo poruszany zespół napędowy (53), przy czym zespół napędowy (53) składa się z trzpienia (63) napędzanego za pomocą silnika (93), poprzez przekładnię (95), z ułożyskowaną na nim obrotowo nakrętką (73) i przymocowanym wózkiem przesuwnym (85) oraz ze współpracującej z nim sprężyny cofającej (81).
2. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że przesuwny wózek (85) przechodzi przez kołpak zamykający (55) poprzez przelotowy otwór (61) i zakończeniem (105) przylega do tłoka (37).
3. Napęd według zastrz. 2, znamienny tym, że wózek przesuwny (85) w przednim obszarze, wchodzącym w przelotowy otwór (61), ma ten sam kształt geometryczny co przelotowy otwór (61).
4. Napęd według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że wózek przesuwny (85) ma kształt geometryczny, który stanowi półkolisty wycinek rurowy.
5. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że trzpień (63) jest śrubą pociągową.
6. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że w kołpaku zamykającym (65), od strony przestrzeni wewnętrznej, znajduje się przelotowy otwór (106) uchodzący do przestrzeni (107) wyrównującej ciśnienie, w której usytuowany jest tłok (108) znajdujący się pod działaniem sprężyny (109).
7. Napęd według zastrz. 1, znamienny tym, że wałek zamykający (33) automatu (31) usytuowany jest w pobliżu środka obudowy (110), a do automatu (31) przymocowany jest zespół napędtowy (53), natomiast do końca zespołu napędowego (53), za pośrednictwem płyty montażowej (114), dołączona jest przekładnia (95), przy czym silnik (93) usytuowany jest nad zespołem napędowym, (53) i swym wałkiem (99) połączony jest z przekładnią (95), połączoną z czujnikiem przyrostowym, natomiast nad automatem (31) zamontowany jest transformator sieciowy (116) i bateria (115), a układ sterująco-regulacyjny (113) usytuowany jest z boku, częściowo ponad automatem (31).