PL171689B1 - Urzadzenie tloka do prasujacego zwój zespolu maszyny papierniczej PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1 Urzadzenie tloka do prasujacego zwój zespolu maszyny papierniczej zawierajace uklad uszczelniajacy © tlok i majacy podpierajacy wal z kanalem utworzonym przez pare oddalonych od siebie, przechodzacych wzdluznie bocznych scianek, w którym jest umieszczo- ny tlok majacy powierzchnie górna 1 dolna, dwie odda- lone od siebie scianki boczne oraz dwie scianki koncowe oddalone od siebie i poprzeczne do scianek bocznych, przy czym kazda scianka boczna ma rowki boczne usytuowane wzdluznie, a kazda scianka koncowa ma rowek koncowy, znamienne tym, ze koncowy rowek (15) ma tylna powierzchnie (55) przecinajaca sie z rowkiem bocznym (12a) wzdluznie ku wnetrzu konco- wych scianek (18a) tloka (10a) , gdzie scianki koncowe (18a) i boczne (16a, 16a' ) przecinaja sie 1 w rowku bocznym (12a) jest um ieszczona boczna uszczelka (22a, 22a' ) majaca co najmniej dwie powierzchnie (25a, 25a' ) 1 rozciagajaca sie w mm wzdluznie od punktu lezacego w poblizu przeciecia sie scianek bocznych (16a, 16a) i koncowych (18a) tloka (10a) oraz stykajaca sie z boczna scianka (26, 26' ) kanalu (30), zas po obu stronach tloka ( 10a ) , w koncowym rowku (15) jest umieszczona prze- suwnie koncowa uszczelka (21) majaca co najmniej jedna scianke uszczelniajaca (62) stykajaca sie z co najmniej jedna powierzchnia wewnetrzna (27a) bocz- nej uszczelki (22a, 22'), tworzac pierscien uszczelnia- jacy wokól tloka (10a ) , przy czym zaopatrzony w sprezyne (70, 70) dociskajaca koncowa uszczelke (21) do uszczelniajacej powierzchni (37) koncowej za- pory (36), a tlok (10a) jest takze zaopatrzony w otwór (76) laczacy przestrzen pom iedzy koncowa uszczelka (21) ze zródlem cisnienia hydraulicznego oraz do pod- pierajacego walu (32) przy kazdym koncu kanalu (30) jest przymocowana koncowa zapora (36a) majaca u sz- czelniajaca powierzchnie (37) zwrócona w kierunku kanalu (30) F ig 1Urzadzenie tloka do prasujacego zwój zespolu maszyny papierniczej PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie tłoka do prasującego zwój zespołu maszyny papierniczej.

W znanych regulowanych odginających rolkach, tłok, który wprawia w ruch ślingacn, który styka się z wewnętrzną powierzchnią obrotowej powłoki rolki dla regulowania odgięcia powłoki rolki i dla obciążenia powłoki zaciskowym sprzęgnięciem z rolką współpracującą, posiada parę nieprzerwanych rowków rozciągających się dokoła, w których usytuowane są uszczelki dla sprzęgnięcia bocznych ścianek kanału, w których tłok ten jest usytuowany. Na końcach tłoka uszczelki stykają się z płaską powierzchnią krańcowej płytki, która jest pionowo ustawiona w końcowej zaporze przymocowanej do podpierającego wału. Krańcowa płytka jest, z kolei, odchylana w kierunku uszczelki poprzez ciśnienie hydrauliczne, które wprowadzone jest pomiędzy krańcową płytką i końcową zaporą. Krańcowa płytka jest przesuwna w stosunku do końcowej zapory skierowanej w stronę tłoka i jego uszczelki. Gdy tłok jest hydraulicznie wprowadzony w ruch dla przesunięcia się promieniowo w kierunku na zewnątrz względem podpierającego wału, ten sam płyn hydrauliczny jest także wprowadzony do przestrzeni pomiędzy krańcową płytką i końcową zaporą, która wstrzymuje krańcową płytkę przed przesunięciem w jakimkolwiek kierunku z wyjątkiem kierunku w stronę tłoka i przeciwnie, w kierunku równoległym z wzdłużnie rozciągającą się długością tłoka w kanale, w wale podpierającym.

Uszczelki w bocznych rowkach w tłoku odchylone są w kierunku na zewnątrz przy pomocy sprężyn. Końcowe uszczelki dopasowywane są do końców bocznych uszczelek tak, aby utrzymać ciągłość uszczelniania dokoła końców tłoka. Uszczelnienie płynowe na końcach tłoka realizowane jest, jak wyjaśniono wyżej poprzez utrzymywanie krańcowych płytek rozmieszczonych w końcowych zaporach napierających na końcowe uszczelki przez ten sam płyn hydrauliczny pod ciśnieniem, który używany jest dla poruszenia ślizgacza podpierającego powłoki rolki, która jest podparta albo przez tłok lub też jest integralną częścią tłoka.

W ten sposób tłok jest uszczelniony dokoła swojego całego obrzeża tak, że płyn hydrauliczny, który znajduje się pod ciśnieniem i uruchamia tłok nie może przedostać się wokół tłoka i za nim do przestrzeni w rolce bezpośrednio leżącej za obrotową powłoką rolki i podpierającym wałem regulowanej odginającej rolki.

Jedyny hydrauliczny płynowy smar, który jest celowo wprowadzany do przestrzeni pomiędzy powłokę rolki i podpierający wał jest kontrolowany zarówno jeśli chodzi o jakość i umieszczenie, poprzez wprowadzenie go od strony czoła ślizgacza tzw. kapilarą lub dławieniową rurą przechodzącymi w ślizgaczu i tłoku pomiędzy kanałem i zagłębieniami na czole ślizgacza. Jest to znane jako smarowanie hydrostatyczne.

Inny sposób smarowania powierzchni wzajemnego przylegania ślizgacza i wewnętrznej powierzchni powłoki rolki jest oparty na hydrodynamice polegającej na wprowadzeniu smaru na wewnętrzną powierzchnię powłoki rolki bezpośrednio za jego miejscem styku z prowadzącą krawędzią ślizgacza, dla zapewnienia płynowej warstewki smarowania. Oba sposoby używane są we współczesnych regulowanych odginających rolkach i rozważane są do zastosowania w tych rolkach wykorzystujących uszczelkę według niniejszego wynalazku, chociaż sposób dostarczania takiego smarowania nie tworzy części niniejszego wynalazku.

W znanym urządzeniu tłoka tłok posiada parę oddalonych rowków bocznych i końcowych, które rozciągają się obwodowo dokoła tłoka. Zarówno boczne rowki jak i końcowe rowki skierowane są w kierunku do wewnątrz, odpowiednio względem bocznych ścianek i końcowych ścianek tłoka, przy czym układ tłoka z uszczelkami jest symetryczny.

Zespół uszczelniający zawiera końcową uszczelkę, która jest dopasowana lub sugligie pasowana do bocznej uszczelki przy każdym końcu końcowej uszczelki tak, że zewnętrzne

171 689 obrzeze uszczelki jest ciągłe. Pomiędzy bocznymi uszczelkami i spodami bocznych rowków w bocznych ściankach tłoka położone są sprężyny, które odchylają boczne uszczelki w kierunku na zewnątrz, względem tłoka, celem sprzęgnięcia się z bocznymi ściankami, które razem ze spodnią ścianką tworzą kanał w podpierającym wale regulowanej odginającej rolki. Kanał jest wnęką utworzoną pomiędzy przeciwległymi bocznymi ściankami w podpierającym wale regulowanej odginającej rolki.

Końce kanału określone są przy każdym końcu kanału przez końcową zaporę, która przymocowana jest do podpierającego wału śrubą. W końcu każdej zapory zwróconej w stronę wnętrza kanału utworzone jest wycięcie. W końcowej zaporze, w obrębie wycięcia położona jest końcowa płytka, a w spodzie każdej końcowej zapory utworzony jest otwór dla dopuszczenia płynu hydraulicznego poniżej końcowej płyty w przestrzeń pomiędzy końcową płytą i końcową zaporą dla dostarczenia płynu pod ciśnieniem dociskającego końcową płytę do końcowej uszczelki. Występ na górnej części każdej końcowej zapory zabezpiecza końcową płytę przed wysunięciem z wycięcia w końcowej zaporze.

Problemem w rozwiązaniach ze stanu techniki jest to, ze położenie końcowej uszczelki względem krańcowej płytki ulega zmianie gdy tłok jest wprawiany w ruch względem nieruchomego podpierającego wału. Tak jest szczególnie w tzw. samo-obciążających regulowanych odginających rolek, gdzie tłok i ślizgacz poruszają się na względnie większą odległość, taką jak około 5-8 cm. Gdy końcowa uszczelka porusza się od stosunkowo niskiego położenia w kierunku krańcowej płytki do względnie wysokiego położenia, krańcowa płytka zmierza do niewielkiego przemieszczenia w swym zamocowaniu w końcowej zaporze z uwagi na przestrzeń występującą pomiędzy płytką i końcową zaporą, która jest wypełniona znajdującym się pod ciśnieniem płynem hydraulicznym dla zrealizowania uszczelniającego sprzęgnięcia pomiędzy krańcową płytką' i końcową uszczelką.

Innymi słowy, gdy końcowa uszczelka znajduje się w pobliżu spodu krańcowej płytki, ciśnienie hydrauliczne w pobliżu górnej części krańcowej płytki zmierza do poruszenia tej górnej części krańcowej płytki w kierunku tłoka. Gdy końcowa uszczelka jest w pobliżu górnej części krańcowej płytki, ciśnienie hydrauliczne zmierza do poruszenia dolnej części krańcowej płytki w kierunku tłoka. Takie względne przemieszczenie pomiędzy końcową uszczelką i krańcową płytką zmierza do otarcia krańcowej płytki a inaczej do spowodowania nadmiernego zużycia oraz zacierania się. Takie nadmierne zużycie jest zwłaszcza pogorszone przy górnej części krańcowych płytek z powodu ich utwierdzenia w górnej części przez występ końcowej zapory, który zapobiega, aby krańcowa płytka nie wydostała się ze swego zamocowania w końcowej zaporze. Im bardziej utwierdzone są krańcowe płytki w pobliżu górnych części krańcowych zapór tym bardziej nieograniczone są one w pobliżu spodów końcowych zapór tak, że wycofanie tłoka w kanale jest albo ograniczone lub powodowane jest nadmierne zużycie na dolnych częściach krańcowych płytek lub występują obie te rzeczy naraz. Taka konstrukcja czyni w efekcie albo to, że końcowa zapora jest stosunkowo wysoka z odpowiadającą jej wysoką krańcową płytką, lub to, że przesunięcie tłoka w stosunku do podpierającego wału będzie ograniczone lub występują oba te warunki. Żaden z tych fizycznych i roboczych warunków nie pozwala regulowanej odginającej rolce na pracę w pożądanym szerokim zakresie parametrów roboczych.

Innym problemem związanym z rozwiązaniami ze stanu techniki końcowej zapory i układu uszczelniającego jest to, że w regulacji strefowej regulowanej odginającej rolki, w której kolejne, oporowe na końcu, ustawione wzdłużnie w linii segmenty ślizgacza położone są wzdłuż wzdłużnej długości podpierającego wału regulowanej odginającej rolki w celu zapewnienia różnych podpierających sił powłokę rolki w różnych położeniach wzdłuż podłużnej długości odginającej rolki, końcowa zapora i układ uszczelniający pomiędzy takimi, oporowymi na końcu, segmentami ślizgacza musi być dość szerokie i wynosić około 9-10 cm, w celu ustawienia tyłem do siebie końcowych płytek w układzie uszczelniającym. To zmniejsza i ogranicza obszar, w którym ślizgacze mogą podpierać powłokę rolki względem podpierającego wału, a także zmniejsza podatność regulacji z uwagi na to, że segmenty ślizgacza muszą być koniecznie oddalone bardziej w kierunku wzdłużnym wzdłuż długości rolki.

171 689

W podobny sposób względna grubość końcowych zapór przy końcach podpierającego wału w układach uszczelniających ze stanu techniki chroni segment przed przesunięciem bliżej w stosunku do końców powłoki rolki, a pływający charakter krańcowej płytki w końcowych zaporach kończy się tym, że tłok nie może dostosować się do szczeliny pomiędzy nim i końcową zaporą. Występowanie takiej szczeliny jest pożądane i często potrzebne w celu dostosowania względnego ugięcia podpierającego wału i segmentu w stosunku do powłoki rolki.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia tłoka, w którym zostały wyeliminowane powyższe problemy.

Urządzenie tłoka do prasującego zwój zespołu maszyny papierniczej zawierające układ uszczelniający tłok i mający podpierający wał z kanałem utworzonym przez parę oddalonych od siebie, przechodzących wzdłuznie bocznych ścianek, w którym jest umieszczony tłok mający powierzchnie górną i dolną, dwie oddalone od siebie ścianki boczne oraz dwie ścianki końcowe oddalone od siebie i poprzeczne do ścianek bocznych, przy czym każda ścianka boczna ma rowki boczne usytuowane wzdłużnie, akażda ścianka końcowa ma rowek końcowy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że końcowy rowek ma tylną powierzchnię przecinającą się z rowkiem bocznym wzdłużnie ku wnętrzu końcowych ścianek tłoka, gdzie ścianki końcowe i boczne przecinają się i w rowku bocznym jest umieszczona boczna uszczelka mająca co najmniej dwie powierzchnie i rozciągająca się w nim wzdłuznie od punktu leżącego w pobliżu przecięcia się ścianek bocznych i końcowych tłoka oraz stykająca się z boczną ścianką kanału, zaś po obu stronach tłoka, w końcowym rowku jest umieszczona przesuwnie końcowa uszczelka mająca co najmniej jedną ściankę uszczelniającą stykającą się z co najmniej jedną powierzchnią wewnętrzną bocznej uszczelki tworząc pierścień uszczelniający wokół tłoka, przy czym zaopatrzony w sprężynę dociskającą końcową uszczelkę do uszczelniającej powierzchni końcowej zapory, a tłok jest także zaopatrzony w otwór łączący przestrzeń pomiędzy końcową uszczelką ze źródłem ciśnienia hydraulicznego oraz do podpierającego wału przy każdym końcu kanału jest przymocowana końcowa zapora mająca uszczelniającą powierzchnię zwróconą w kierunku kanału.

Korzystnie boczna uszczelka rozciąga się wzdłużnie poza tylną powierzchnię końcowego iowka i jest umieszczona przesuwnie między ściankami końcowej uszczelki poza tylną powierzchnię końcowego rowka.

Korzystnie boczna uszczelka zawiera powierzchnie ułożone przesuwnie na odpowiadających im ściankach końcowej uszczelki.

Korzystnie końcowa uszczelka zawiera wycięcie na każdym swym końcu, posiadające dwie uszczelniające ścianki, w którym jest przesuwnie umieszczona boczna uszczelka.

Korzystnie wycięcie końcowej uszczelki zawiera parę przecinających się uszczelniających ścianek, na których jest przesuwnie ułożona para równoległych, wzdłużnie rozciągających się bocznych uszczelek oddalonych od siebie i wzdłuznie rozciągających się poza tylną powierzchnię końcowych rowków.

Korzystnie co najmniej jeden otwór jest usytuowany pomiędzy dolną powierzchnią tłoka a końcowym rowkiem.

Korzystnie boczna uszczelka zawiera co najmniej parę przecinających się uszczelniających powierzchni a końcowa uszczelka zawiera na swym każdym końcu wycięcie posiadające co najmniej jedną parę przecinających się uszczelniających ścianek, z których każda jest usytuowana w linii z odpowiadającymi im uszczelniającymi powierzchniami bocznej uszczelki na każdym boku tłoka stanowiąc ciągłe uszczelnienie obrzeza dokoła tłoka.

Korzystnie urządzenie zawiera ponadto sprężynę usytuowaną wewnątrz bocznego rowka odchylającą boczną uszczelkę w kierunku na zewnątrz bocznych ścianek tłoka ku bocznym ściankom kanału.

Korzystnie urządzenie zawiera co najmniej jedną sprężynę zamocowaną pomiędzy każdą końcową uszczelką i tłokiem. Otwór wykonany w dowolnej powierzchni tłoka zapewnia przejście pomiędzy dolną powierzchnią tłoka i dolną powierzchnią końcowych uszczelek na każdym końcu tłoka. Otwory te w ten sposób zapewniają drogę przejścia dla płynu hydraulicznego, który wprawia w ruch tłok w jego podparciu i/lub przesunięcie powłoki rolki, także celem dostarczenia ciśnienia hydraulicznego dla uruchomienia końcowych uszczelek w kierunku na zewnątrz względem tłoka i na nieprzesuwną powierzchnię końcowej zapory, która jest osadzona

171 689 na podpierającym wale w pobliżu każdego końca ślizgacza. W ten sposób końcowe uszczelki mogą poruszać się w kierunku na zewnątrz w stosunku do tłoka, a boczne uszczelki w kierunku równoległym z długością wzdłużną tłoka przy jednoczesnym pozostawieniu ich wyciętych powierzchni przesuwnie sprzęgniętych z bocznymi uszczelkami przy lub w pobliżu każdego końca tłoka. W ten sposób uszczelka otaczająca obrzeze tłoka utrzymywana jest pomiędzy dolną powierzchnią tłoka, która jest w styczności z płynem hydraulicznym pod ciśnieniem, a górną powierzchnią tłoka, która albo sprzęga się ze ślizgaczem podpierając powłokę rolki albo pozostaje jako integralna ze ślizgaczem podpierając powłokę rolki.

Boczne i końcowe uszczelki tłoka przesuwają się wraz z tłokiem a boczne uszczelki sprzęgają się z bocznymi ściankami kanału w podpierającym wale, w którym tłok może poruszać się ruchem posuwisto-zwrotnym, a końcowe uszczelki sprzęgają się z nieprzesuwną ścianką leżącą na końcowej zaporze.

Z uwagi na to, że nieprzesuwną ścianka, nie musi być hydraulicznie uruchamiana na końcowych uszczelkach, końcowe zapory mogą mieć prostą jedno-elementową konstrukcję. Skoro tak, to mogą być one stosunkowo cienkie w zakresie wymiaru lezącego wzdłuż kierunku podbierającego wału. Zatem, tam gdzie końcowe zapory ze stanu techniki miały zwykle około 11-12 cm grubość, końcowe zapory według wynalazku mogą mieć około 3-3,5 cm grubości.

Podobnie, w układzie powierzchni oporowej końcowej zapory dla typu regulacji strefowej regulowanej odginającej rolki, końcowe zapory, w niniejszym wynalazku mogą wynosić około połowy grubości takich końcowych zapór w znanych układach uszczelniających.

Zaletą urządzenia według wynalazku jest możliwość poruszania się końcowych uszczelek w stosunku do bocznych uszczelek na tłoku, zminimalizowanie zużycia na końcach uszczelek, uniknięcie konieczności stosowania końcowej zapory posiadającej hydraulicznie wprawianą w ruch pływającą krańcową płytkę, a także dłuższą odległość przesuwu tłoka dla wprawienia w ruch i poruszenia powłoki rolki, jak również do dostarczenia odgięcia podpierającego wału w stosunku do powłoki rolki w regulowanej odginającej rolce.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 jest perspektywicznym widokiem końca tłoka według wynalazku pokazującym boczne rowki, końcowy rowek, oraz końcową uszczelkę, który jest pokazany w rozłożeniu od strony końcowej rowka, fig. 2 - jest perspektywicznym widokiem tłoka, według wynalazku pokazującym boczne uszczelki i końcową uszczelkę w położeniach roboczych, fig. 3 - jest bocznym widokiem pionowym tłoka i układu uszczelek, według fig. 1, pokazującym jednoczęściową końcową zaporę używaną w połączeniu z układem uszczelek, fig. 4 - jest końcowym rzutem pionowym w przekroju poprzecznym, regulowanej odginającej rolki pokazującym podbierający wał, kanał dla tłoka i powłokę rolki.

Jak przedstawiono na fig. 1,2 i 3 widać, że tłok 10a posiada parę bocznych rowków 12a, 12a' utworzonych w swych bocznych ściankach 16a, 16a'. Te boczne rowki 12a, 12a' są od siebie oddalone i biegną równolegle w kierunku wzdłużnym tłoka 10a. Końcowy rowek 15 utworzony jest na każdym końcu tłoka Da w miejscu, które leży ponad końcami bocznych rowków 12a, 12a' po każdej stronie tłoka Da. W ten sposób końcowy rowek 15 przecina rowki ścianek bocznych 16a, 16a' oraz część 17 ściany pomiędzy rowkami bocznymi 12a, 12a' w bliskiej odległości od końców tłoka Da. Wewnątrz każdej szczeliny 12a, 12a' bocznej ścianki 16a, 16a' usytuowana jest sprężyna 24a, 24a', która jest umieszczona poniżej każdej z odpowiadających bocznych uszczelek 22a, 22a', które są zwymiarowane i przystosowane do przesuwnego osadzenia w bocznych rowkach 12a, 12a' ponad sprężynami 24a, 24a'.

Zasadniczo graniastosłupowa końcowa uszczelka 21 posiada równoległe powierzchnie, górną powierzchnię 50 oraz dolną powierzchnię 52 przystosowane do ślizgowego sprzęgnięcia się z odpowiadającymi im powierzchniami, górną powierzchnią 54 i dolną powierzchnią 56 końcowych rowków 15 dla ich ślizgowego w nich zamontowania. Na każdym końcu każdej końcowej uszczelki 21 występuje para wycięć 58, 60 posiadających pionowe i poziome uszczelniające ścianki lub powierzchnie odpowiednio oznaczone jako 62, 64 i 62', 64', które są tak zwymiarowane, aby znaleźć się w linii z pionowymi i poziomymi powierzchniami 66, 68 i 66', 68' rowków 12a, 12a' w bocznych ściankach tłoka 10a. Dlatego też wycięcia 58, 60 i rowki 12a,

12a' leżą w jednej linii końcami do siebie i stanowią dla siebie przedłużenie gdy końcowa uszczelka 21 znajduje się w położeniu pracy w każdym końcu tłoka 10a.

W odpowiednich otworach 72,12' w tłoku 10a zamontowana jest para sprężyn 70,70' tak, aby zapewnić skierowaną na zewnątrz skośną siłę działającą na tylną ściankę 74 każdej końcowej uszczelki 21 w celu utrzymania końcowych uszczelek 21 w pozycji odchylonej w kierunku na zewnątrz względem tłoka 10a.

Także w przypadku przedstawionym na fig. 1, para otworów 76, 76' usytuowana jest w dolnej powierzchni tłoka 10a i przechodzi w kierunku ku górze przez dolną powierzchnię 56 końcowych rowków. Jak pokazano na fig. 2, gdy boczne uszczelki 22a, 22a' i końcowe uszczelki 21 zamontowane są w odpowiadających im rowkach, odleglejsze końce 23, 23' bocznych uszczelek 22a, 22a' nie rozciągają się poza końcowe krawędzie 11, 11' tłoka 10a. Niemniej jednak, z uwagi na nacisk sprężyn 24a, 24a', boczne uszczelki 22a, 22a' mogą rozciągać się w kierunku na zewnątrz od tłoka 10a nieco poza boczne ścianki 16a, 16a' tłoka 10a i obie części 17, 17' ścianek końcowej uszczelki 21. Podobnie czołowa ścianka 75 końcowej uszczelki 21 odchylona jest w kierunku na zewnątrz od końcowej ścianki 18 tłoka 10a poprzez sprężyny 70, 70'.

Jak przedstawiono na fig. 3, końcowa zapora 36a posiada integralną, nieprzesuwną uszczelniającą powierzchnię 37, która sprzęga się z czołową ścianką 75 końcowej uszczelki 21. Czołowa ścianka 75 jest pionowo ustawiona względem podpierającego wału tak, że przechodzi ona równolegle do kierunku ruchu postępowego tłoka 10a wewnątrz kanału 30 w podpierającym wale 32 regulowanej odginającej rolki 34. Końcowa ścianka 18a tłoka 10a podcięta jest ponad końcowym rowkiem 15 tak, aby przystosować się do niewielkiej ilości ruchów końcowej zapory 36a na podpierającym wale 32 w stosunku do tłoka 10a. Górna część 81 oraz dolna część 83 czołowej ścianki 75 są ścięte dla umożliwienia smarowania. Podczas pracy, sprężyny 24a, 24a' odchylają boczne uszczelki 22a, 22a' działając naboczne ścianki kanału 30 w podpierającym wale 32, a sprężyny 70, 70' odchylają końcowe uszczelki 21 zewnętrznie działając na uszczelniającą powierzchnię 37 końcowej zapory 36a. Tylko jedna z końcowych zapór 36a pokazana jest na fig. 3, a identyczna końcowa zapora zamocowana jest do podpierającego wału na drugim końcu rolki 34. Znajdujący się pod ciśnieniem płyn hydrauliczny wprowadzony jest do kanału 30 poniżej tłoka 10a przez przewód 31, który otrzymuje płyn hydrauliczny pod ciśnieniem ze źródła, takiego jak pompa (nie pokazana) będąca na zewnątrz regulowanej odginającej rolki 34. Sposób, w który będący pod ciśnieniem płyn hydrauliczny, który jest używany zarówno dla wprawienia w ruch tłoka 10ajak i smarowania powierzchni przylegania ślizgacza, takiego jak ślizgacz 8a pokazany na fig. 4, przez wprowadzenie znajdującego się pod ciśnieniem płynu hydraulicznego do zagłębień 6 w powierzchni czołowej ślizgacza jest dobrze znany w tej dziedzinie i sam przez się nie tworzy części wynalazku, dlatego też nie będzie on bliżej szczegółowo omawiany.

Znajdujący się pod ciśnieniem płyn hydrauliczny przemieszcza się także od dolnej części dolnej powierzchni 78 tłoka 10a przez otwory 76,76'do przestrzeni 79 znajdującej się pomiędzy tylną ścianką 74 końcowej uszczelki 21 i tylną powierzchnią 55 końcowego rowka 15. Ten będący pod ciśnieniem płyn hydrauliczny powoduje odchylenie w ten sposób końcowej uszczelki 21 zewnętrznie i działa na powierzchnię 37 końcowych zapór 36a dzięki czemu uzyskuje się uszczelnienie pomiędzy końcowymi uszczelkami 21 i uszczelniającymi powierzchniami 37. Sprężyny 24a, 24a' osadzone w rowkach 12a, 12a' bezpośrednio za bocznymi uszczelkami 22a, 22a' i tłokiem 10a utrzymują boczne uszczelki 22a, 22a' w uszczelniającym sprzęgnięciu z bocznymi ściankami 26, 26' kanału 30. Każda z bocznych uszczelek 22a, 22a' posiada dwie równoległe poziome powierzchnie, odpowiednio górne powierzchnie 25a', 25b' i dolne powierzchnie 25a, 25b. Boczna uszczelka 22a, 22a' posiada także dwie równoległe pionowe powierzchnie wewnętrzne 27a, 27b i zewnętrzne 27a', 27b'.

Powierzchnie pionowe 27a, 27b stanowią odpowiedniki dla wewnętrznych powierzchni 66,66' bocznych rowków 12a, 12a'. Końcowa uszczelka 21 jest suwliwie osadzona w końcowym rowku 15 tak, aby zachować pionowe ścianki 62, 62' w suwliwym sprzęgnięciu względem pionowych uszczelniających ścianek 27a, 27b i poziomych ścianek 64, 64' wcięcia, suwliwie sprzęgniętych odpowiednio względem poziomych uszczelniających ścianek 25a i 25b.

171 689

Sprężyny 24a, 24a' bocznych uszczelek 22a, 22a' oraz sprężyny 70, 70' końcowych uszczelek 21 utrzymują boczne uszczelki 22a, 22a' i końcowe uszczelki 21 odchylone zewnętrznie od odpowiadających im ścianek tłoka 10a tak, że zewnętrzne czoła uszczelek bocznych 22a, 22a' i końcowych 21 opierają się o boczne ścianki kanału 30 (boczne uszczelki) i nie przesuwne ścianki końcowych zapór 36a przy każdym końcu kanału 30.

Ponadto, znajdujący się pod ciśnieniem płyn hydrauliczny wykorzystany do obciążenia tłoka 10a promieniowo zewnętrznie w stosunku do podpierającego wału 32 przemieszcza się przez otwory 76, 76' od dolnej powierzchni tłoka 10a do dolnej powierzchni rowka końcowej uszczelki 21, dla wprawienia w ruch końcowych uszczelek 21 na zewnątrz, od końców tłoka 10a i do nieprzemieszczalnej powierzchni 37 końcowej zapory 36a, która rozciąga się równolegle z kierunkiem ruchu tłoka 10a obustronnie w kanale 30 podpierającego wału 32. Końcowe uszczelki 21 są w ten sposób utrzymywane pod tym samym' ciśnieniem hydraulicznym we wszystkich położeniach tłoka 10a w kanale, bez względu na to czy tłok 10a jest wycofany, czy jest w położeniu pośrednim lub czy w pełni przesunięty względem podpierającego wału 32.

Końcowe uszczelki 21 są obciążone prostopadle do nieprzesuwnej powierzchni 37 końcowych zapór 36a we wszystkich położeniach tłoka 10a, dzięki czemu zmniejsza się zużycie końcowych uszczelek 21, a zwłaszcza zmniejsza się możliwość zatarcia nieprzesuwnej uszczelniającej powierzchni 37 końcowej zapory 36a.

Ponieważ ruch końcowych uszczelek 21 w kierunku na zewnątrz względem końcowych powierzchni tłoka 10a odbywa się gdy boczne uszczelki 22a, 22a' swoimi pionowymi wewnętrznymi powierzchniami 27a, 27b i przeciwległymi względem siebie powierzchniami dolną 25a, 25b i górną 25a', 25b' ślizgają się po odpowiadających im powierzchniach w wycięciach przy każdym końcu końcowych uszczelek 21, bez względu na wzajemne położenie końcowej uszczelki 21 i końcowej powierzchni tłoka lOa, hydrauliczne uszczelnienie utrzymywane jest pomiędzy płynem hydraulicznym będącym pod ciśnieniem działającym na dolną powierzchnię 78 tłoka 1a i część tłoka 10a powyżej bocznych 22a, 22a' i końcowych uszczelek 21.

Innymi słowy, (fig. 2), gdyby nawet płyn hydrauliczny mógł w jakiś sposób być wprowadzany do przestrzeni pomiędzy końcem części 17 ścianki pomiędzy bocznymi uszczelkami 22a, 22a' i powierzchnią 74 tylnej ścianki końcowej uszczelki 21 zachodzenie na siebie bocznych uszczelek 22a, 22a' wchodzących do wycięć poszczególnych końców końcowej uszczelki 2ł i podparcie odpowiednio o powierzchnię pionową i poziomą wycięć, jak już wcześniej wyjaśniano, zapobiega przedostaniu się płynu hydraulicznego pod ciśnieniem do przestrzeni leżącej pomiędzy tłokiem 10a i kanałem 30 i końcowymi zaporami 36a powyżej uszczelkami bocznymi 22a, 22a' i końcowymi 21.

Dlatego gdy krawędzie 1111' tłoka 10a mogą być i są niewiele oddalone od ścianek kanału 30 wliczając w to końcową zaporę, zewnętrzne uszczelniające powierzchnie 27a', 27b' bocznych uszczelek 22a, 22a' pracujących w połączeniu z zewnętrznymi uszczelniającymi powierzchniami 75 na każdej z przeciwległych końcowych uszczelek 21 zapobiega przejściu płynu hydraulicznego będącego pod ciśnieniem do położenia powyżej tych bocznych 22a, 22a' i końcowych uszczelek 21. Podsumowując, końcowe uszczelki 21, z uwagi na to, że ich wycięcia współpracuj ą z bocznymi uszczelkami 22a, 22a' poprzez odpowiadające im pionowe i poziome powierzchnie ślizgające się jedna po drugiej, jak to wyjaśniono powyżej, czynią, że zachowane zostaje uszczelnienie mimo takiego ruchu względnego. Uszczelki boczne 22a, 22a' i końcowe 21 zapobiegają swojemu ruchowi w dowolnym kierunku innym niż wzdłuż długości poszczególnych rowków. Oczywiście dokonane mogą być rozliczne modyfikacje, jeśli chodzi o konstrukcję, co nie spowoduje odejścia od zamysłu i zakresu wynalazku.

W tym względzie, podczas gdy różne współpracujące powierzchnie bocznych i końcowych uszczelek, które ślizgają się jedna względem drugiej zostały opisane jako będące zasadniczo poziome i pionowe, ważną zależnością jest to, ze odpowiednie powierzchnie na bocznych uszczelkach i powierzchnie wycięć zaczepiają się ślizgowo pozostając w uszczelniającej styczności, korzystnie czołami względem siebie, bez względu na położenie powierzchni w stosunku do końcowej uszczelki. Korzystnie jako materiał dla uszczelki przewidziana jest stal, ale inne materiały, które mogą się przeciwstawiać temperaturom pracy i zapewnić pożądany uszczelniający kontakt są także brane pod uwagę i mogłyby być użyte.

171 689

I wreszcie, przy szczegółowym opisie jaki został wykonany w odniesieniu do układu uszczelki tłoka w regulowanej odginającej rolce, zakres wynalazku zmierza do zawarcia w sobie takiego układu uszczelki tłoka w połączeniu z prasą zaciskową, urządzenie które jest powszechnie znane dla rzemieślnika z dziedziny przemysłu papierniczego. W ten sposób, kanał, w którym zamontowany jest tłok byłby w belce umieszczonej w wydłużonym urządzeniu prasy zaciskowej, a ślizgacz tłoka odchylałby pętlowy filc drukarski w wydłużonej prasie zaciskowej.

Fig. 4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 tgz. Ctna 2,00 zł

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie tłoka do prasującego zwój zespołu maszyny papierniczej zawierające układ uszczelniający tłok i mający podpierający wał z kanałem utworzonym przez parę oddalonych od siebie, przechodzących wzdłużnie bocznych ścianek, w którym jest umieszczony tłok mający powierzchnie górną i dolną, dwie oddalone od siebie ścianki boczne oraz dwie ścianki końcowe oddalone od siebie i poprzeczne do ścianek bocznych, przy czym każda ścianka boczna ma rowki boczne usytuowane wzdłużnie, a każda ścianka końcowa ma rowek końcowy, znamienne tym, że końcowy rowek (15) ma tylną powierzchnię (55) przecinającą się z rowkiem bocznym (12a) wzdłużnie ku wnętrzu końcowych ścianek (18a) tłoka (10a), gdzie ścianki końcowe (18a) i boczne (16a, 16a') przecinają się i w rowku bocznym (12a) jest umieszczona boczna uszczelka (22a, 22a') mająca co najmniej dwie powierzchnie (25a, 25a') i rozciągająca się w nim wzdłużnie od punktu leżącego w pobliżu przecięcia się ścianek bocznych (16a, 16a') i końcowych (18a) tłoka (10a) oraz stykająca się z boczną ścianką (26, 26') kanału (30), zaś po obu stronach tłoka (10a), w końcowym rowku (15) jest umieszczona przesuwnie końcowa uszczelka (21) mająca co najmniej jedną ściankę uszczelniającą (62) stykającą się z co najmniej jedną powierzchnią wewnętrzną (27a) bocznej uszczelki (22a, 22'), tworząc pierścień uszczelniający wokół tłoka (10a), przy czym zaopatrzony w sprężynę (70, 70') dociskającą końcową uszczelkę (21) do uszczelniającej powierzchni (37) końcowej zapory (36), a tłok (10a) jest także zaopatrzony w otwór (76) łączący przestrzeń pomiędzy końcową uszczelką (21) ze źródłem ciśnienia hydraulicznego oraz do podpierającego wału (32) przy każdym końcu kanału (30) jest przymocowana końcowa zapora (36a) mająca uszczelniającą powierzchnię (37) zwróconą w kierunku kanału (30).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że boczna uszczelka (22a, 22a') rozciąga się wzdłużnie poza tylną powierzchnię (55) końcowego rowka (15) i jest umieszczona przesuwnie między ściankami (62, 64) końcowej uszczelki (21) poza tylną powierzchnię (55) końcowego rowka (15).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że boczna uszczelka (22a, 22a') zawiera powierzchnie (27a, 25a) ułożone przesuwnie na odpowiadających im ściankach (62,64) końcowej uszczelki (21).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że końcowa uszczelka zawiera wycięcie (58) na każdym swym końcu, posiadające dwie uszczelniające ścianki (62, 64), w którym jest przesuwnie umieszczona boczna uszczelka (22a, 22a').
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że wycięcie (58) końcowej uszczelki (21) zawiera parę przecinających się uszczelniających ścianek (62, 64), na których jest przesuwnie ułożona para równoległych, wzdłużnie rozciągających się bocznych uszczelek (22a, 22a') oddalonych od siebie i wzdłużnie rozciągających się poza tylną powierzchnię (55) końcowych rowków (15).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że co najmniej jeden otwór (76) jest usytuowany pomiędzy dolną powierzchnią (78) tłoka (10a) a końcowym rowkiem (15).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że boczna uszczelka (22a, 22a') zawiera co najmniej parę przecinających się uszczelniających powierzchni (25a, 27a), a końcowa uszczelka (21) zawiera na swym każdym końcu wycięcie (58) posiadające co najmniej jedną parę przecinających się uszczelniających ścianek (62, 64), z których każda jest usytuowana w linii z odpowiadającymi im uszczelniającymi powierzchniami (27a, 25a) bocznej uszczelki (22a, 22a') na każdym boku tłoka (10a) stanowiąc ciągłe uszczelnienie obrzeża dokoła tłoka (10a).
8. 8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera ponadto sprężynę (24a, 24a') usytuowaną wewnątrz bocznego rowka (12,12a) odchylającą boczną Uszczelkę (22a, 22a') w

   171 689 kierunku na zewnątrz bocznych ścianek (16a, 16a') tłoka (10a) ku bocznym ściankom (26,26') kanału (30).
9. 9. Urządzenie wndług zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że zawiera co najm niaj jedeą sprężynę (70, 70') zamocowaną pomiędzy każdą końcową uszczelką (21) i tłokiem (10a).