PL154803B1

PL154803B1 - Method of reclaiming useful gas from garbage by pyrolysis and apparatus therefor

Info

Publication number: PL154803B1
Application number: PL1988274155A
Authority: PL
Inventors: Bernd M Wolf
Original assignee: Pyrolyse Kraftanlagen Pka
Priority date: 1987-08-13
Filing date: 1988-08-10
Publication date: 1991-09-30
Also published as: EP0376971B1; RU1836406C; BR8807663A; DD282023A5; DK35890A; AU2326288A; NO900670D0; NO174002B; CA1335863C; NO900670L; PL274155A1; CS559288A2; KR890701712A; DK35890D0; ES2007989A6; WO1989001505A1; NO174002C; IN170715B; DE3727004A1; GR1000301B

Description

RZECZPOSPOLITA	OPIS PATENTOWY	154 803
POLSKA
		Patent dodatkowy
		do patentu nr---	Int. Cl.⁵ C10B 53/00
		B09B 3/00
		Zgłoszono: 88 08 10 (P. 274155)
		Pierwszeństwo 87 08 13 Republika
		Federalna Niemieo	⁰ fi UH
URZĄD PATENTOWY	Zgłoszenie ogłoszono: 89 04 17
RP	Opis patentowy opublikowano: 1992 03 31

Twórca wynalazku: Bernd U.

Uprawiony z patentu: PKA Pyrołyse Kraftanlagen GmbH,

Aalen (Republika Federalna Niemiec)

SPOSÓB WYTWARZANIA GAZU WYTLEWNEGO ZE ŚtttECI PRZEZ PIROLIZĘ I URZĄDZEŃ! DO STOSOWANIA TEGO SPOSOBU

Przedmiotem wynalazku jest sposób odzyskiwania użytecznego gazu przez pirolizę, gdzie witępnie rozdrobnione śmieci doprowadza się do postaci puchu, granulatu lub grud o wiarach od 1 do 50 mm oraz do zawaatości substancji suchej, wnoszącej 00 najmniej 75$ a bezpośrednio potem w>^r°wadza się do nagrzewanego bębna zgazowijąoego, w którym Wywarza się gaz wylewny·

Przedmiotem wnalazku jest także urządzenie do odzyskiwania użytecznego gazu ze śmieci przez pirolizę.

Tego rodzaju sposoby jak i aparatury znane są z opisu włożeniowego RFN nr 3 347 554 i nr 3 529 445. Zgodnie z tymi rozwiązaniami zachodzi bardzo ubogie w ścieki odzyskiwanie użytecznego gazu ze śm.eoi, do czego potrzebna w poszczególnych stopniach w>da, zwłaszcza ilość w)dy, niezbędna do płuczki gazu z rozkładu, obrabianego wstępnie w kornweterze gazowym, jest prowadzona w obiegu zamkniętym. Aby utrzymać na stayym poziomie ilość substancji szkodliwych w płuczce gazu i aby zapewnić czystość gazu, było jednak niezbędne odciąganie określonej częśoi wody z obiegu zamknńętego i zastępowanie jej świeżą w>dą. Odciągnięta ozęść wody wymagała przy tym dodatkowej obróbki, ponieważ jej pozostałości stεmcwlły problem ekologiczny. Okazało się przy tym również, że wskutek zmiennych stężeń cyjαnków, fenoli i amonu było problematyczne bezpośrednie doprowadzanie do układu biogazowego, współpracującego ewennualnie z układem pirolizy. Wahające się stężenie powodowały mianowicie zmnijszenie yyódanoAci mikrobów, a w przypadkach ekstremalnych nawet zniszczenie biokultur. Nθujralizacjh przez dodanie chemioB^^ substancji utleniających i środków flokulacyjnych jednak ilość pozostałości, jaką należało utylioować jako specjelrne odpady.

154 803

U podstaw wynalazku leży zatem zadanie uzyskania dalszego ograniczenia szkodliwych dla środowiska naturalnego substancji, w?^maagjących usuwtanto, przy zachowaniu ubogiego w ście ki sposobu obróbki wstępnej, przy ozym w danym przypadku należy osiągnąć jednocześnie jeszcze dalsze zwiększenie sprawności aparatury.

Zadanie to rozwiązuje się w mśl wynalazku w ten sposób, że do kąpieli wodnej, przez którą w?^r°wadza się z bębna odgazowującego pozostałości pirolizy, doprowadza się przynajmniej ozęśó ilośoi oieozy, odciągniętej z obiegu zamiU-ętego wody płuozącej płuczki gazu.

V ten sposób uzyskuje się zwilżenie pozostałośoi pirolizy. W sposób zaskakujący stwierdzono mano wicie, że przy dostseecnym czasie kontaktu pozostałość pirolizy pochłania cieoz w ilośoi, przekraczającej wagowo 140% jej ciężaru własnego. Oznacza to, że m>że ze sobą zdązać w dużej merze wodę płucząoą, która może składać się ozęściowo lub oełkomoie z tych ilośoi, które zostały oddzielone od obiegu zamknętego wody płuczki gazu. Stwierdzono przy tym, że to pobieranie cieczy jest tym większe, im większa jest zarortość węgla w pozostałośoi pirolizy. Ponadto dla całkomtego zwilżenia należało zachować dostateczny czas kontaktu, oo można osiągnąć np. za pomocą układu przenośnika ślimakowego z odpowiednio małą prędkośdą obrotową.

W oelu ddętozenia zawaatośoi węgla w pozostałości pirolizy, rożna zatem przewidzieć w ramaoh dalszego udoskonalenia wynalazku, że ze śmeoi, doprowadzany^ do bębna odgazowującego, usuwa się uprzednio substancje obojętne przez ioh ^sortowanie. Można to uzyskać za pomooą odpowiednich urządzeń sortujących, np. sortowmikćw z walcami grzebieniastym.

Okazało się przy tym ponadto w meoozekiwany sposób, że pozostałość pirolizy, obrobiona w taki sposób, uzyskuje strukturę węgla aktywnego o właściwościach chemαcscpoyjeych, dzięki czemu można ją stosować w dorolnyoh przypadkaoh jako węgiel aktywny.

W dalszym korzystam rozwinięciu wynalazku można przy tym przewidzieć, że pozostałość pirolizy wprowadza się jako filtr z węglem aktywnym do urządzenia filtrujccego za suszarką wieżową płuozki gazu.

Pewne ilości siarki w czystym gazie z pirolizy, które zależą głównie od zawaloś*)! siarki w koksie, sterowanym w kom/Mierze gazowym, są - jak wLadomo - trudne do usudęoia z tego gazu. Jeśli teraz włąozy się za płuczką gazu urządzenie filtrujące, to np. zwózki siarki lub fluoru, które nie zostały całkowicie ypłukane, mogą być poohłonięte przez filtr z węglem aktywny®. Ponieważ stosuje się do tego oelu pozostałości pirolizy, nie pow^ają żadne znaozne koszty dodatkowe, a pozostałość pirolizy znajduje w ten sposób nawet sensowne zastosowanie. Oznaoza to także, że zawartość siarki w gazie odlotowym ulega przy niskim koszcie cfmeejscθelu znacznie poniżej określonych przepisami wartości granicznych dla powietrza, dzięki ozemu w konwiltθrzl gazowym można w Bdązku z tym stosować równie korzystnie koks o nieco większej zawaatości siarki, co siarnowi dalszą zaletę.

Dzięki dużej zdolności absorpcyjnej pozootałości pirolizy można uzyskiwać w razie potrzeby w korzystny sposób również usuwanie szkodliwych substancji z inwyoh procesów produkcyjnych, a to tak, iż dodaje się je do części cieczy, odciągnętej c obiegu zamkdętego wody. Oznaoza to, że obok własnej ubogiej w substancje szkodliwe obróbki wstępnej śmied sposób według w^lazku można stosować dodatkowo także do usuwania substanoji szkodliwych z innych zakładów.

Stwierdzono jako dalszą zaletę sposobu według wnalazku, że ilość śdek<w w zakładzie produkcji gazu z pirolizy, który przerabia z gospodarg-to domowych, zBee.θj^za się o ponad 50% i na 1 t usuwanych śmed na ogół miń^j, niż 100 1. Ta ilość ścieków jest z reguły tak obciążona szkodi-wymi substancjami, iż jej odprowadzanie w stanie nieobrobionym jest niepożądane z ekologicznego punktu widzenia. Można jedrak osiągnąć znaozne i korzystne pod względem kosztów ograniczenie obciążenia gubstaecjaai szkodliwym, jeśli przewidzieć w ramach dalszego rozwidęda wrnlazku, że ilość cieczy, odciągdętą z obiegu zamkdętlio wody płuozkl gazu, poddaje się porcjami obróbce wŁcnej przez wstrzykiwanie ozonu, tak, iż po tej obróbce stężenie cyjanku nie przekracza 10 g/m* i/lub fenoli - 40 g/m*.

Jeśli pozostałość pirolizy poddaje się tego rodzaju obróbce, to można doprowadzać Ją bezproblemowo do układów biogazowych. Taka pozostałość pirolizy, zawierająca wagowo około

154 803

60% cieczy, stanowi wskutek wyrównanych wartości obciążenia fmolimi i cyjankami dzięki swej dużej zawaatośol węgla i amt^au z płukania gazu szczególnie bogatą w substancje odżywczo substancję nośną dla beztlenowych wytwornic metanu, które pochłonięte , biologicznie przekształcalne grupy substanojl przetwarzają na gaz użyteczny. Sterowane ozonem ujednoradmLanie substancji szkodliwych ιml.nLmalizujl przy tym niebezpieczeństwo przedawkować, a tym samym zniszczenia biokiuLtur. w^k®aały, że w celu osiągnięcia tego efektu ujednoradniającego wystaroza krótkotrwała ozodaacja, która z reguły trwa króoej niż jedną ozwwatą ozasu oałkożtej ozoinzacji.

V celu dalszego ograniczenia oboiążenia substancjami szkod^nymi za pośrednlowi!® ścieków, można przewidzieć, że nie związany przez pozostałość piroliz nadimar wody, który na ogół odpowiada miiej niż 50% części w>oy,,oddią5inętej z obiegu zameniętego wody płuczki gazu, doprowadza się do układu ozoinzaoji dodatkowy. Można to przeprowadzać przy tym zarówno równolegle do zastosowania w układzie biogazowym, jak i zaidast niego. Przez osikowi tą ozoni-znoję nadmiaru wody można obniżyć chemiczne zapotrzebowanie tlenu do poniżej ⁴⁰⁰ mg tlenu ^na litr, bioc^hemiozne zapotrzebowanie tlenu <Jo olc. 60 mg/m^ a zawarto^ oy^jank^u i f^oli ^na ogół do ^podżej 0^,1 g/m\ Ponieważ wskuta znacznego zdążania odciągniętej z obiegu zα^mniętegc wody części cieczy w pozostałości pirolizy należy poddać w ten sposób obróboe tylko znacznie mdejszą ilość ścieków, przeto do ozodzaoji pozostałej ilośd niezbędny jest jedynie minimalny nakład energii. W odróżnieniu od znanyoh sposobów w sposobie według wymlazku nie powdaje w zdązku z tym żaden problem usuwania szkodliwych odpadów.

Stwierdzono próoz tego, że w charakterze αlteinattty stosowania obrobionej sposobem według wyindazku pozostałości pirolizy w układach biogazowych - lub równolegle do niego - można stosować tę pozostałość w piecem oh do w^I^al^n-a wapna do celów zasilania w energię. W tym celu korzystne jest prasowanie jej do postaci brykietów jajowatych. Stwierdzono bowiem w zaskakująoy sposób, że w przypadku wstępnego wddzelenia częśd substancji obojętny oh przed cdgazcwaniθm jej wartość opałowa może odpowiadać w przybliżeniu wartości opałowej węgla brunatnego, oo jest wy^atarczające dla procesu topienia. Przy zachowaniu prawidłowych proporcji składników mieszaniny następuje przy tym kalcynacja lub cerumizacja składników obojętnych, przy ozym dotyozy to także meeali dężkich.

Dośdadozenia wykazały przy tym, że przy odpowiednim sprasowaniu pod olśnieniem w grao nicaoh od 400 do 550 kg/cm do postaci brykietów jajowaty^ oraz przy produkcie wiążąoym ze związków, zawierających wapń, takim jak wapno, pył filtlacyjl:y z pieca wapiennego, w^^doc^lilenek wapniowy lub odpad woddootlenku wapniowego, ze składnikiem paltwotym, takim jak odpadowy pył węglowy, a także substancje, zawierające siarkę, chlor i fluor oraz metale ciężkie, w temperaturze ok. 1200°C i przy czasie przebywania w tym zakresie temperatur, iyi^oszącym od 45 do 120 m-raut, powwtaje resztkowa substancja wypałowa, w której niemal 100% istniejącej całkcwitθj zawaatośd chloru i siarki oraz meeali ulega oerairiMcji lub związaniu z popiołem niemal bez modiwości wyługowała. Oznacza to, że w ten sposób osiąga się korzystne z lkologiczłlgo punktu widzenia usuwanie substancji szkodliwych, ztłlszczα metali ciężkloh.

Warunkiem ωΜώϊβο^ metali jest jedynie to, aby stosunek molowy z jednej st^a^o^ry S10o₉ALgO^, CaO, ZnO, PegO^ i/lub MgO do całkowitego udziału molowego taki^oh meeali jak ołów, chrom, mangan, kadm, beryl, bar, selen, arsen, wanad, antymon, bizmut, stront i/lub cyrkon wymoił co najmilej 6:1.

Warunkiem związania związków siarki, chloru i fluoru jest to, aby stosunek molowy z jednej strony wapnia, mgnezu i sodu do całkO1i.tlj ilości molowej siarki, chloru i fluoru wMolł co najmUej 2:1. Produkt dążący pctinili zawierać przy tym wagowo co najwyżej 40% deczy, a wartość opałowa powinna wynosić co iljmIiLθj 100 kcal/kg, aby elementy paliwowe, wprowadzone np. do pieca wapienniczego, mogły rozżarzyć się przy niezbędiyym czasil przebywania i niezbędnej temppeaturze, przy ozym wprowadzone metale utleniają aię i aą przejmowane do roztopionych mas CaO i MsO, gdzie tworzą stostnk¢otc obojętne kompleksy cerlm-jziθ. Zriązki ceramiczne, są pochłaniane jako siarczyny lub siarczany, a ciekły chlor i fluor jest wiązany w CaClg i CaFg.

154 803

Doświadczenia, przeprowadzone z pozostałością pirolizy wkazały, że może ona przy tym przejąć funkcję składnika palwrowego, w celu podnoszenia tempeeatury. Zaabsorbowane przez nią substancje szkodliwe, które mogą pochodzić z innych źródeł, niż sam zakład produkcji gazu i pirolizy a które zostały dodane do kąpieli wodnej odprowadzenia pozstałości pirolizy, można przy tym usuwać w sposób, korzystny dla środowLska naturalnego. Pirolizer nie pozostawia w związku z tym żadnyoh pozostałości, które wymrełyby składowanie końcowego.

Stwierdzono przy tym rówćeż, że po odjęoiu własnego zapotrzebowanie na energię dla eksploatacji zespołów energia użyteczna, pozostająoa do dyspozycji, może wzrosnąć o ponad 3% dzięki ograniozeniu własnego zapotrzebowanie na prąd do ozonizatora do oczyszczania gazu oraz dzięki ulepszonemu wykorzystaniu energetycznemu pozostałości pirolizy. Gdy pozostałość pirolizy stosuje się w układach biogazowych, można zwiększyć jej efθkCcwlirść przez użycie do przemiany cieplnej substancji odpadowych.

W sposobie według wynalazku pozostałości, wy®iraeąje składowania końcowego, są wielokrotnie miijsze, niż pozostałość w przypadku zespołu do spalania śmieć, które ponadto są bardzo trująoe 1 mmizą być usuwane jako odpad specjalny.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonnaiia na rysunku, który przedstawia aparaturę do odzyskiwania gazu użyteoznego ze śmLeci w układzie schematycznym.

Ponieważ tego rodzaju aparatura jest już znana w swij zasadm-ozej kointrukoji z wymienionych na wstępie opisów patentowych opisuje się poniżej bliżej jedynie istotne dla wynalazku część. Odprowadzałaś pozostałości pirolizy z bębna odgazowującego za pomocą urządzenia śliwkowego jest opisane w opisie wyłożenowym RFN nr 3 347 554 (fig. 7 i 8). Zamiast przedstawionych przenośników śliMktwyoh możliwe są, oczyć-ście także inne urządzenia od^prowiezaeącθ. Warunkiem jest jedynie to, aby w ciągu odpowiedniego okresu czasu następowało intensywne zćlżrnie pozostałość pirolizy w kąpieli wodnnj.

Śmiecie doprowadza się za pomocą przenośnika taśmowego 1 do kruszarki wstępnej 2, w celu rozdrobnienia zgrubnego. Przenośnik korytowy 3 i przenośnik taśmowy 4 z magnetycznym urządzeniem oddzielającym 5 przenoszą śmiecie do urządzenia sortującego 6. W urządzeniu sor-^ujcy^m 6 ćęższa m^Jkra frakcja roślinne zostaje oddzielona i spada w leżący poniżej zbiornik lub na przenośnik taśmowy 7. Podobnie mc^iżna oddzielić przy tym również substancje obojętne, w oelu zwiększenia udziału węgla w meteiale, poddawany^ pirolizie. Pozostałą frakcję śmieć doprowadza się do termoprasy ślimakowej 14 za poradnictwem następnego przenośnika taśmowego 8, kolejnego urządzenia rozdrabniającego 9 i włączonego za nimi hydrrjcklonu 10, w którym ciężkie część są ponownie oddzielane za pośredncćwem przewodu 11. Przewodem 11 doprowadza się śmiecie wraz z oddzielonymi śmieciami ze zbiornika 7 za prśr^,ediiciwβm doprowadzenia 12 do układu biogazowego 13, przed którym może być włączony sortownik fluidalny, pracujący np. metodą odplnlc-wanie w celu wstępnego wyddzelsnia obojętnych części ciężkich.

W termoprasie ślimakowθU 14 uzyskuje się w znany sposób przez prasowanie ćeMe w temperaturze od ok. 110 do 150°C granulat o szybko odgazowanej strukturze i o wywarach od ok. 3 50 mm.

postać granulatu możne wytwarzać także puch, to jest luźną postać śm.eci, lub grudki, ożyli sprasowane do postać brykietów część składowe śmieci, ijące zadaną wielkość, które wymirałą jednak z reguły dłuższych czasów odgazowywana. Rozdrobnione w ten sposób część składowe śmieć dochodzą za prśredniciwθm śluzy 15 z bębnem przθgróoriiym lub -ϋ^ή urządzeń doprrwaezaeąjych, na przykład ślitrnków podających, do bębna odgazowującego 16, w którym w tempeeaturajh od 450 do 600°C wytwarza się w znany sposób gez wytlewny, który doprowadza się poprzez przewód odprowadzający 17 i urządzenie 18 do oddzielanie pyłu do wsokotemρeratur'Qwear krnwietθra gazowego 19. W Oonwisterze gazowym 19 następuje obróbkę wstępna lub przemiana gazu wylewnego nr złożu węglowym lub koksowym. Tego rodzaju krnwistθr gazowy jest opisany na przykład w opisie wyłrżenOiwym KPN nr 3 317 977

Po przejściu przez wymiL>^lnliO ćepła 20 gez dopływa do płuczki gazowej, która składa się w zasadzie z wieży do rozpylenie wody 21, dmuchawy 22, cyklonu oczyszczaj ącego 23 orez z rdk.τaplajza 24. Przewodem gazowym 25 dopływa oczyszczony gez do gazomierze 26, w którym w przypadku dopływu nadmiernej ilości gazu można doprowadzać nadmiar gazu przewodem bocznym 27 do pochodni gazowej 28.

154 803

Od gazomierza 26 gaz dopływa nornlnie do silnika gazowego 29, który jest połączony z generatorem 30, przy czym przewodem 31 gazu odlotowego spalone gazy odlotowe doprowadza się do komina 32.

Konswrter gazowy 19 otrzymuje przewodem 33 wodę, a doprowadzeniem 34 koks. Popiół i żużel odprowadza się przewodem odprowadzającym 35. W danym przypadku można dodatkowo przewidzieć przewód powrotny 36 na uwolniony od żużla koks, w celu oszczędzenia energii.

Od przewodu gazowego 25 odgałęzia się przewód boczny 37, który prowadzi do palnika gazowego 38, który służy do doprowadzania oiepła do bębna odgazowującego 16. Podozas rozruohu zespołu palnik olejowy 39 lub też oddzielny palnik gazowy służy do podgrzewania bębna odgazowującego. Później, podozas bieżącej eksploatacji, zapotrzebowanie na oiepło dla bębna odgazowującego może być całkowicie pokiryte przez palnik 38.

Zużywana podozas oczyszczania gazu woda płuoząca dopływa do zbiornika 40 wody płucząoej, a bezpośrednio potem do urządzenia filtΓująrθgo 41 (z reguły odato jMk). Ciała stałe, oddzielone w urządzeniu filcującym, doprowadza się przewodem 42 do zbiornika 43 na popiół. Przewodem odprowadzającym 44 odprowadza się pozostano! ze zbiornika 43» doprowadzając je ponownie do bębna odgazowującego 16 za pośrednic-wrem urządzenia posuwowego, w danym przypadku śluzy 15 z bębnem przegródkowym.

O^^szozon^ woda płujząąa.dopływa z urządzenia filcuj ooego 41 przewodem powrotnym 45 znowu do wieży natryskowej 21 płuozk^ gazowej po przejśoiu przez w.eżę chłodniczą 46. Część oązy8zązonβj wody płuczącej doprowadza się do urządzenia 47 do neutralizacji wody płuozą^^;J, do którego również prowadzi się przegrodom 58 skroplimy oparów z termoprasy śliwkowej 14, o ile nie są one doprowadzane przewodem 65 do zbiornika wstępnego 53 układu biogazowego.

Z urządzenia 47 do neutralizacji wody płuczącej woda ta dopływa przewodem powrotnym 78 dla obróbki obiegowej do wieży natryskowej 21, natomiast jej część przewodem odbierającym 79 dopływa do urządzenia 48 do obróbki porojami wody obiegowej Tu następuje w znany sposób chemiczne ąjzyszjzanie wody płuczącej za pomooą ^ροΌ^]..^ środków cheMcznych, które doprowadza się przewodem 49, o ile utlenianie tych środków nie jest zastąpione ozonizaoją, dzięki czemu można zmoznie zmiejszyć dodawane dodatków moodyikujących, zwiększające pozootałości. Przewodem obiegowym 50 wodę płuąząąą prowadzi się częściowo przez filtr poMeCzny 51, w celu us unię o la piany, przy czym gazy odlotowe wydwuhuje się przewodem 52 poprzez komin 32, a ozęściowo następuje pro^d zenie jej z powrotem do wieży natryskowej 21 przewodem 80.

Woda, oczyszczona ohet^-oznie i meohard.oznie, dopływa z urządzenia 48 do obróbki porcjami wody obiegowej przewodem 71 do zbiornika wstępnego 53 układu biogazowego. Do zbiornika wstępnego można doprowadzać w razie potrzeby rów^eż szlam osado^, surowy ko^ost itp., co jest oznaczone strzałką 54. Przewodem 65 można doprowadzać skroplimy oparów bezpośrednio do zbiornika wstępnego 53, o ile nie zostały one poprowadzone przez urządzenie 48 do obróbki porcjami wody obiegowej.

Ze zbiornika wstępnego 53 substaiąje, obrabiane w układzie biogaąooym 13, dopływają do stopnia hydrolizy lub urządzenia uwojdąriającego 56. Do stopnia hydrolizy 56 przylega przθcOoo>rddooy wym-semlk ciepła 57, otrzymu^y ciepło przewodem 62 gorąoej wody, który odgałęzia się od w.eży chłodin-czaj 46 zespołu do oczyszczania wody płuczącej. W dnie 67 komory fermentacyjnej wężowniccwy układ grzejny przyczynia się do wzrostu temperatury w obszarze metanowym komory fermentacyjnej od 33 do 37°C. W ten sposób nadmiar oiepła z układu pirolizy wCoąrystuje się w układzie biogaoooym 13.

Układ biogazowy 13 jest zbudowany w zwykły sposób. Jako układ biogazowy z rozdzielonymi fazami może on zawierać normalną fazę kwasową w środkowym szybie 63 w górnym obszarze, podczas gdy w dolnym obszarze wstępuje faza kwasu oą·tąoego. Podwijały gaz metanowy jest odciągany przewodem mettuowym 59 i jest doprowadzany dla oczyszczenia do przewodu gazowego 25 lub do pluozki gazowej układu pirolizy za pośrednio-wwom bufora 60 i sprężarki 61. Pozostałość fermentacyjną odprowadza się przewodem ssącym 66 i doprowadza się do wstępnego urządzenia ądwoaóiającegą 68, wskutek czego doprowadza się ją do stanu ok. 20% substancji suchej. Ciała stałe, zawarte w pozostałości fermentacyjnaj, można doprowadzić za po6

154 803 średnidwem prasy suszącej 69 do stanu ok. 85% substancji suchej. Pozostałą ciecz fermen tacyjną zbiera się w przestrzeni 70 i w razie potrzeby doprowadza się do urządzenia do obróbki 48 lub bezpośrednio do sieci kanalizacyjnej.

Substancje, oddzielone w urządzeniu 48 do obróbki porcjami wody obiegowej, można doprowadzać przewodem 64 do odstojnika.

Pozostałości pirolizy odprowadza się do bębna odgazowującego 16 poprzez kąpiel widną 72, przy czym odprowadzanie to może następować na przykład za pomocą przenośników śli makowych. Kąpiel widną 72 zasila się przewodem 73 do prowadMnia części cieczy niezbędną cieczą do zwilżania pozostałośoi pirolizy. Przewód 73 do prowadzenia ozęści cieczy odgałęzia się przy tym od urządzenia 48 do obróbki porcjami wody obiegom;}.

Pozostałość pirolizy, zżlżoną w ten sposób cieczą, odprowadza się przewodem i można ją w danym przypadku doprowadzić do układu biogazowego 13 po odpowiedniej obróbce, np. ozonizacji lub irnym oczyszczaniu. Układ biogazowy 13 jest tu ^mieżony, oczyżście, jedynie tytułem przykładu. Dla samego wjrnlazku nie jest on niezbędny. Zsumast doprowadzać pozostałości pirolizy do układu biogaztwego 13 można ją również przenosić w razie potrzeby do pieca 77 do wypltmiu wapna przewodem 74A.

Podobnie pozostałość piroliz można po jej wysuszeniu doprowadzać przewodem 74B do urządzenia filtuująeego 75 Jako filtr z węglem aktywnym. Urządzenie filtuujące 75 znajduje się przy tym pomiędzy płuczką gazową a gazomierzem 26. W tym przypadku węgiel aktywny, uzyskany z pozostałości pirolizy, pożnien być jednak w dużym stopniu wolny od substancji szkodliwych. O zmacza to, że w tym celu działa się porcjami i zamiast doprowadzać wodę przewodem 73 do prowadzenia części zanieczyszczonej wody obiegowej doprowadza się do kąpieli wodnej śżeżą wodę przewodem 81 tej wody.

W razie potrzeby ozęść cieczy, pobraną z obiegu w>dnego, można obrobić także w ozonizatorze 76. Ozonlzator 76 jest połączony z urządzeniem 48 do obróbki porcjami wody obiegowej. Jeśli część wody obiegowej, pobrana z obiegu przewodem aobieraJąρym 79, zostaje odpowiednio oczyszczona w ozornlzatorze 76 przed jej doprowadzeniem do kąpieli 72 przewodem 73 do prowadzenia części wody obiegowej, to można w danym przypadku również w tym sposobie postępowania stosować pozostałość pirolizy w urządzeniu ΉΙ^ηί^γπι 75 jeko filtr z węglem aktywnym.

Funkcja i sposób działania pieca 77 do wpplania wapna, do którego doprowadza się pozostałość pirolizy przewodem 74A, są ogólnie znane, w związku z czym nie są tu bliżej omawiane. Pozostałość pirolizy stosuje się przy tym w danym przypadku wraz z innymi składnikami aaliw:>iymi jako paliwo. Nie jest, oczywiicie, rzeczą niezbędną, aby pomiędzy kąpielą wodną 72, a piecem 77 do wpplanis wapna był prowadzony bezpośredni przewód 74A. Aparatura według wynalazku jest tak rozwiązana, że nie wszystkie urządzenia muszą stać w tym samym m.ejscu. I tak np. układ biogazowy 13 oraz piec 77 do wpplanii wapna mogą znajdować się w różnych miejscaoh, przy ozym transport materiałów może się tam odbywać w dowolny sposób.

Część cieczy, która nie została przejęta całkowicie do kąpieli wodnej 72 z pozostałości pirolizy, można prowadzić w razie potrzeby również poprzez ozonizator 76, w danym przypadku w celu całkowitej ozoniszicji, przed jej doprowadzeniem do odstojnika.

Nie jest, oczywiście, bezwarunkowo konieczne, aby przewód 73 do prowadzenia części cieczy obiegowej odgałęział się od urządzenia 47 do neutralizacji wody płuczącej, bowiem pobieranie wody może następować w razie potrzeby również w innym miejscu obiegu To samo dotyczy włączenia ozonizatora 76.

Claims

Zastrzeżenia pltθntiwθ

1. Sposób w^w^zania gazu użytkowego ze śmieci przez pirolizę, gdzie wstępnie rozdrobnione śmieoi doprowadza się do postaoi puchu, granulatu lub grud o wimarich od 1 do 50 mm oraz do zlwaltości substancji suchej, wynoszącej 00 najmniej 75%, a bezpośrednio potem wprowadza się do nagrzewanego bębna odilzcwującego, w którym wywarza się gaz wylewny i oddziela się go od pozostałości, takich jak popiół i inne części składowe,

154 805 oraz przy czym gaz wylewny rozkłada się w konwerterze gazowy® na gaz palny, który oczyszcza się w dalej położonej płuczcr gazowej z prowadzoną e obiegu wodą płuczącą, przy czym w celu ograniozrnia w wodzie obiegowej stężenia substancji szkodliwych, z obiegu wody płuozącej płuczki gazowej pobiera się część wody i zastępuje świeżą wodą, oraz przy ozym pozostałości pirolizy, odprowadzane z bębna odgazowującego, odprowadza się poprzez kąpiel wodną, znamienny t y b, że do kąpieli wodnej doprowadza się przynajmniej część tej ilośoi cieozy, która została pobrana z obiegu wody płuozącej płuczek gazowych.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że od ńimeoi, wprowadzonych do bębna odgazowującego, oddziela się uprzednio przez wsortowanie substancje obojętne w takiej ilości, iż pozostałości pirolizy, odprowadzane z bębna odgazowuuącego, zawierają wagowo co najmniej 255* węgla.

5. Spoeók» wedłg zastrz. 1, znamienny tym, że pozostaoość piroliyy, obrobioną częśoią widy z obiegu w>dy płuczącej, stosuje się jako filtr z węglem aktywnym·
4. Sposób wodług zastrz. 5, znamienny tym, że pozostałość pirolizy jako filtr z węglem aktywnym umliszoza się w urządzeniu filtuujoyyy za płuczką gazową.
5. Sposób według zaatrz. 3· znamienny t y m, że do koncentratu wody obiegowej, pobranego z obiegu wody płuczą^^J, dodaje się komonenty substancji szkodliwych z innych procesów produkoyjnych, w celu ich usunięcia unieszkodliwiającego.
6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że ilość cieczy, pobraną z obiegu wodnego płuczki gazowej, obrabia się wstępnie porcjami przez ozooUzację, tak, iż ^po tej obróbce stężenie cyjanku nie przekracza 10 g/m^ i/lub stężenie fenoli nie ^przekracza 40 g/m^.
7. Sposób według zastrz. 5, znamienny t y m, że pobraną z obiegu wodnego płuczki gazowej ilość cieozy, która nie została zassana przy zwilżaniu pozostałości pirolizy, poddaje się dalszej ozonizaoji porcjami aż jej αhey.czee zapotrzebowanie tlenu jest mU-ejsze od 400 mg O2 na litr.
8. Sposób według zastrz^ 1, znamienny tym, że pozostałość pirolizy, zwilżoną pewną ilością cieozy, doprowadza się do odstojników lub układów biogazowych.

9· Sposób wodług zastrz. 1, znamienny t y m, że pozostałość pirolizy, zwilżoną ozęścią cieozy obiegowej, doprowadza się do pieców do wypluni-a wapna.
10. Urządzenie do odzy8kiw&^eLl użytecznego gazu ze śm.eci przez pirolizę, z urządzeniem do rozdrabniania śm.eoi, urządzeniem suszącym i bębnem odgazowującym z wlotem rozdrobnionych wstępnie śmieci, wlotem pozostałości pirolizy i przewodem do odprowadzania gazu wylewnego, do którego przyłąozony jest konwweter gazowy do uzyskiwania gazu z rozkładu, z płuczką gazową, włączoną za koewirtjrθy gazowym, oraz z przy^ozoną do wlotu pozostałości pirolizy kąpielą wodną do ich odprowadzania, znamienne tym, że od urządzenia (48) pł^zki gazowej poprowadzony jest do kąpieli wodnej (72) przewód (73) do prowadzenia części cieczy obiegowej.
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne t y m, że przed bębnem odgazowującym (16) umieszczone jest urządzenie sortujące do wddzelania substancji obojętny oh.
12. Urząd zenie wodług zastrz. 10 lub 11, znamienne tym, że za płuczką gazową (21, 22 , 23 , 24) i (47 , 48 , 49 , 50 , 51) jmiθsioioee jest urządzenie filtrujące (75), w które wstawia się pozostałość pirolizy jako filtr z węglem aktywnym.

13· Urządzenie według zastrz. 10 albo 12, znamienne tym, że zawiera ozonizator (76) c^ozy pobranej z obiegu wodnego płuczki gazowej (21, 22, 23, 24).