PL113056B1 - Process for preparing 2-chlorosulfinyloazetidin-4-ones - Google Patents

Process for preparing 2-chlorosulfinyloazetidin-4-ones Download PDF

Info

Publication number
PL113056B1
PL113056B1 PL1978209329A PL20932978A PL113056B1 PL 113056 B1 PL113056 B1 PL 113056B1 PL 1978209329 A PL1978209329 A PL 1978209329A PL 20932978 A PL20932978 A PL 20932978A PL 113056 B1 PL113056 B1 PL 113056B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
group
sulfoxide
ester
acid
Prior art date
Application number
PL1978209329A
Other languages
English (en)
Other versions
PL209329A1 (pl
Original Assignee
Lilly Co Eli
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Lilly Co Eli filed Critical Lilly Co Eli
Publication of PL209329A1 publication Critical patent/PL209329A1/pl
Publication of PL113056B1 publication Critical patent/PL113056B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D205/00Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D205/02Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D205/06Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D205/08Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with one oxygen atom directly attached in position 2, e.g. beta-lactams

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Cephalosporin Compounds (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania 2- -chlorosulfinyloazetydynonów-4, nazywanych tak skróto¬ wo, których pelna nazwa brzmi: estry kwasu 2-metylo-l- - (2-chlorosulfinylo-4-keto-3-acyloamidoazetydynylo-l)- -propeno-2-karboksylowego-l. 5 Wytwarzane zwiazki okreslone sa wzorem 1, w którym Ac oznacza reszte acylowa kwasu karboksylowego, a Ri oznacza grupe chroniaca grupe karboksylowa.Estry o wzorze 1 sa uzyteczne jako pólprodukty do wytwarzania sulfotlenków estrów kwasu 7-acyloamido- 10 -3-egzometylenocefamokarboksylowych-4.Kukolja i wsp. opisali w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3843682, wytwarzanie dwu- acyloamidochlorosulfinyloazetydynonów w reakcji sulfo- tlenku estru penicyliny 6-dwuacyloamidowej, np. sulfo- 15 tlenku estru p-nitrobenzylowego kwasu 6-ftalimido-2,2- -dwumetylopenamokarboksylowego-3, z chlorkiem sulfu- rylu, w obojetnym rozpuszczalniku weglowodorowym, takim jak benzen.Kukolja opisuje w opisie patentowym Stanów Zjedno- 20 czonych Ameryki nr 4081440, konwersje estrów sulfo¬ tlenków penicylin 6-acyloamidowych w acyloamido-2- -chlorosulfinyloazetydynony-4, o wzorze 1, w reakcji sulfotlenku penicyliny z N-chlorowym czynnikiem chlo¬ rowcujacym, takim jak N-chlorosukcynimid, prowadzonej 25 w obecnosci tlenku alkilenu, takiego jak tlenek propyle¬ nu lub butylenu. Sposób ten rózni sie od sposobu opisa¬ nego w cytowanym powyzej opisie nr 3843682, w którym tylko sulfotlenki estrów penicylin 6-dwuacyloamidowych - przeksztalcono w 2-chlorosulfinyloazetydynony. W prze- 30 ciwienstwie do tego, w drugim sposobie Kukolji stosuje sie ester sulfotlenku 6-monoacyloamidopenicyliny, który u- przednio nie byl przeksztalcany w zwiazek typu azety- dynonu.W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4075203, Ta-Sen Chou opisal ulepszony w stosunku do opisanego przez Kukolje sposób wytwarzania acylo- amido-2-chlorosulfinyloazetydynonów-4 w duzej skali.Ulepszenie sposobu polega na zastosowaniu tlenku wap¬ nia lacznie z jednym z tlenków alkilenowych opisanych przez Kukolje, dzieki czemu uzyskuje sie wyzsza wydaj¬ nosc zwiazków 2-chlorosulfinowych, zwlaszcza przy prowadzeniu procesu w duzej skali.W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4052387, Kukolja opisuje sposób przeksztalcania acy- loamido-2-chlorosulfinyloazetydynonów^4 w reakcji wew- natrzczasteczkowej cyklizacji katalizowanej katalizatorem Friedela Craftsa, kwasem Lewisa, w sulfotlenki estrów kwasu 7-acyloamido-3-egzometylenocefamokarboksylowe- go-4 o wzorze 2.Sposób wedlug wynalazku dotyczy przeksztalcania estru sulfotlenku penicyliny 6-acyloamidowej w odpo¬ wiedni przejsciowy 3-acyloamido-2-chlorosulfinyloazety- dynon-4. Dotychczas, sulfotlenek penicyliny 6-monoacy- loamidowej stosowany w znanych sposobach mial konfi¬ guracje /? okreslona czesciowym wzorem strukturalnym 3 t^-sulfotlenek(S)].We wzorze 3 odmiany /?, atom tlenu sulfotlenku jest wysuniety ponad plaszczyzna rysunku. 113056113 056 Zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku, sulfotlenek estru kwasu 6-acyloamido-2,2-dwumetylopenamokarboksy- lowegp-3 majacy konfiguracje a o wzorze 4 [a-sulfotle- nek(R)], stosuje sie w powyzej opisanym procesie i otrzy¬ muje sie przejsciowy 2-chlorosulfinyloazetydynon-4 z wyzsza wydajnoscia. 2-Chlorosulfinyloazetydynon-4 prze¬ ksztalca sie w ester sulfotlenku 3-egzometylenocefamu z wyzsza wydajnoscia r otrzymuje sie bardziej czysty pro¬ dukt, niz to ma miejsce w znanym sposobie, w którym wykorzystuje' sie sulfotlenek penicyliny o konfiguracji /?.Jesli ^-sulfotlenek poddaje sie reakcji w toluenie jako korzystnym rozpuszczalniku w celu otrzymania estru sul¬ fotlenku 3-egzometylenocefamu, to wydajnosc produktu wynosi 60—63 %, a jego czystosc 90—93 %, natomiast jezeli a-sulfotlenek poddaje sie reakcji w benzenie jako korzystnym rozpuszczalniku, w warunkach analogicznych do stosowanych w przypadku jft-sulfotlenku, to produkt, ester . sulfotlenku 3-egzometylenocefamu otrzymuje sie z wydajnoscia 75% i o czystosci 99,5%. Tak wiec sulfo¬ tlenek stosowany zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku daje produkt o wyzszej czystosci i z wieksza wydajnoscia przy korzystnych warunkach prowadzenia procesu.Dodatkowo, parametrem jest czas reakcji. Przeksztal¬ cenie a-sulfotlenku w przejsciowy 2-chlorosulfinyloazety- dynon-4 trwa zaledwie 5 minut lub mniej, natomiast uzycie w tych samych warunkach reakcji ^-sulfotlenku wymaga czasu 100 minut lub wiecej do wytwarzania przej¬ sciowego 2-clilorosulfinyloazetydynonu-4.Zgodnie z proponowanym przebiegiem opisanej reakcji, najpierw zachodzi termoliza pierscienia tiazolidynowego penicyliny, w wyniku której po otwarciu pierscienia pow¬ staje kwas sulfenowy o wzorze 6 wedlug schematu 1 na rysunku. Przejsciowy kwas sulfenowy poddaje sie nas¬ tepnie reakcji z N-chlorowym czynnikiem chlorowcuja¬ cym, np. z N-chlorosukcynimidem i otrzymuje sie 2- -chlorosulfinyloazetydynon-4 zgodnie ze schematem 2 na rysunku.Chlorek sulfinylu o wzorze 1 poddaje sie reakcji Frie- dela-Craftsa z kwasem Lewisa jako katalizatorem, takim jak chlorek cynowy, w wyniku czego zachodzi wewnatrz- czasteczkowa-cyklizacja z wytworzeniem sulfotlenku estru kwasu 7-acyloamido-3-egzometylenocefamokarboksylowe- go-4 o konfiguracji /? (wzór 7). Reakcja zachodzi wedlug schematu 3 przedstawionego, na rysunku.Stwierdzono, ze a-sulfotlenek penicyliny ulega latwiej otwarciu do kwasu sulfenowego o nizszej temperaturze, niz ^-sulfotlenek. Ponadto stwierdzono, ze N-chlorowy czynnik chlorowcujacy reaguje natychmiast z kwasem sulfenowym z wytworzeniem chlorku sulfinylu.Zastosowanie a-sulfotlenku pozwala na prowadzenie procesu w nizszych temperaturach i w krótszym okresie czasu niz w przypadku odpowiedniego ^-sulfotlenku.Np. a-sulfotlenek estru penicyliny V ulega konwersji w ciagu 2 godzin do chlorku sulfinylu, w temperaturze okolo 78 °C, natomiast dla przeksztalcenia ^-sulfotlenku estru penicyliny V w chlorek sulfinylu potrzebne jest ogrze¬ wanie w ciagu okolo 2 godzin, w temperaturze okolo 110°C.Poniewaz proces moze byc prowadzony szybciej, ulega zmniejszeniu ilosc produktów rozkladu powstajacych lacznie z chlorkiem sulfinylu przy dluzszym czasie reakcji.Np. chlorek sulfinylu moze reagowac z wyjsciowym sul- fotlenkiem tworzac rózne produkty uboczne z otwartym pierscieniem /Maktamowym.Chlorek sulfinylu moze takze ulegac reakcji dyspropor- cjonowania dajac chlorek sulfonylu i nietrwaly chlorek sulfenylu, który ulega dalszemu rozkladowi. Unikanie przedluzonego czasu reakcji wymaganego dla ^-sulfo¬ tlenku penicyliny w znacznym stopniu ogranicza te reak¬ cje uboczne dlatego tez w procesie uzyskuje sie wyzsza 5 wydajnosc przejsciowych chlorków sulfinylowych co z kolei wplywa na uzyskiwanie wyzszych wydajnosci cy- klizowanych /?-sulfotlenków estrów kwasu 7^acyloamido- -3-egzometylenocefamokarboksylowego-4 i ich wieksza czystosc. 10 Sposób wedlug wynalazku wytwarzania 2-chlorosulfi- nyloazetydynonów-4, czyli estrów kwasu 2-metylo-l-(2- -chlorosulfinylo-4-keto- 3 -acyloamidoazetydynylo - 1) - pro- peno-2-karboksylowych-l o wzorze 1, w którym Ac oz¬ nacza reszte acylowa kwasu karboksylowego- a Ri oznacza 15 grupe chroniaca grupe karboksylowa polega na tym, ze a-sulfotlenek estru kwasu 6-acyloarnido-2,2-dwumetylo- penamokarboksylowego-3 o wzorze 5, w którym Ac i Ri maja wyzej podane znaczenie, ogrzewa sie w temperatu¬ rze 70—120 °C, w obojetnym rozpuszczalniku organicz- 20 nym i warunkach bezwodnych, z N-chlorowym czynni¬ kiem chlorowcujacym, w obecnosci tlenku alkilenu.Podobnie jak.w znanym i opisanym przez Kukolje w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4081440 procesie, w którym uzywa sie /?-sulfotlenek pe- 25 f nicyliny, tak i tutaj stosuje sie równiez nie zasadowy sro¬ dek wiazacy kwas. Nie zasadowymi srodkami wiazacymi kwas sa korzystnie tlenki alkilenu, takie jak tlenek etylenu, tlenek propylenu, 1,2-epoksybutan i l,2-epoksy-3-feno- ksypropan. 30 N-chlorowy czynnik chlorowcujacy stosowany w spo¬ sobie wedlug wynalazku okreslony jest wzorem 8, w którym R2 oznacza atom wodoru lub chloru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cykloheksylowa, fenylowa lub fenylowa podstawiona atomem bromu lub chloru, 35 grupa metylowa lub nitrowa, a R3 oznacza grupe o wzo¬ rze R4-X-, w którym R4 oznacza grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cykloheksylowa, fenylowa lub fe¬ nylowa podstawiona atomem chloru, bromu, grupa me¬ tylowa lub nitrowa, a X oznacza grupy o wzorach -NC1- 40 -(CO), -(CO), -O(CO) lub -SO2 lub R2 i R3 tworza lacz¬ nie z atomem azotu, z którym sa zwiazane, strukture he¬ terocykliczna o wzorze 9, w którym Y oznacza grupe o- -fenylenowa "lub grupe o wzorze -(CH2)n, w którym n oznacza liczbe 2 lub 3 albo R2 i R3 tworza grupe o wzorze 45 10, w którym¦ Y ma wyzej podane znaczenie.Powyzsza definicja obejmuje szereg typów korzystnych zwiazków N-chlorowych, które mozna stosowac w pro¬ cesie wytwarzania chlorków sulfinylu. Naleza do nich * (a) moczniki, (b) amidy, (c) uretany, (d) sulfonamidy, 50 (e) sulfimidy i (f) imidy.Korzystnymi N-chloromocznikami, które mozna sto¬ sowac w sposobie wedlug wynalazku, sa zwiazki o wzorze 11, w którym R2 oznacza atom wodoru lub chloru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cykloheksylowa, 55 fenylowa lub fenylowa podstawiona atomenv chloru lub bromu, grupa metylowa lub nitrowa, a R4 oznacza grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cykloheksylowa, grupe fenylowa lub fenylowa podstawiona atomem chloru lub bromu, grupa metylowa lub nitrowa. 60 Przykladami takich moczników sa: N,N'-dwuchloro-N- -metylomocznik, N,N'-dwuchloro-N-etylo-N'-cykloheksy- lomoeznik, N,N'-dwuchloro-N-fenylomocznik, N,N'-dwu- chloro-N,N'-dwufenylomocznik, N,N'-dwuchloro-N-(p- -tolilo)mocznik, N,N'-dwuchloro-N- (m-chlorofenylo)-N'- 65 -metylomócznik, N,N'-dwuchloro-N,N'-dwucykloheksylo-113056 5 mocznik, N,N'-dwuchloro-N-izopropylo-N'- (p-tolilo)mo^ cznik, , N,N'-dwuchloro-N-fenylo-N'-propylomocznik, N, N'-dwuchIoro-N-cykloheksylo-N,-(p-nitrofenylo)mocznik, N,N,N'-trójchloro-N-metylomocznik i N,N,N'-trójchlo- ro-N-fenylomocznik.Korzystne N-chloroamidy, które mozna stosowac w spostfbie wedlug wynalazku maja wzór 12, w którym R2 i,R4 maja wyzej podane znaczenie.Przykladem takich amidów sa: N-chloroacetamid, N- -chloropropionamid, N-chloro-N-i»etyloacetamid, N,N- -dwuchloroacetamid, N-chloro-N-cykloheksyloacetamid, N- -chloro-N-etylobenzamid, N-chloro-p-chlorobenzamid, XN- -chloro-p-toluamid, N-chloro-N-fenylopropionamid, N- -chloro-N- (m-bromofenylo)-butyramid, N-chloroszescio- wodorobenzamid i N^4-trójchloroacetanilid.Korzystne N-chlorouretany, które mozna stosowac w procesie wytwarzania chlorków sulfinylu wedlug wyna¬ lazku, maja wzór 13, w którym R2 i TU maja wyzej podane znaczenie.Przykladem takich uretanów sa: N,N-dwuchlorokarba- minian metylu, N,N-dwuchlorokarbaminian etylu, N,N- -dwuchlorokarbaminian fenylu, N,N-dwuchlorokarbami- nian cykloheksylu, N-chlorókarbaminian metylu, N-chlo- rokarbaminian etylu, N-cykloheksylo-N-chlorokarbaminian etylu, • N-chlorokarbaminian fenylu, N-fenylo-N-chloro- karbaminian fenylu, N-chlorokarbaminian p-tolilu, N- -metylo-N-chlorokarbaminian m-chlorobenzylu, N-cyklo- heksylo-N-chlorokarbamman cykloheksylu, N-p-tolilo-N- -chlorokarbaminian izopropylu, N-propylo-N-chlorokar- baminian fenylu i N-p-nitrofenylo-N-chlorokarbaminian cykloheksylu.Korzystne N-chlorosulfonamidy, które mozna stoso¬ wac do wytwarzania chlorków sulfinylu wedlug wynalaz¬ ku maja wzór 14, w którym R2 i R4 maja wyzej podane znaczenie.Przykladem sulfonamidów, które nfoga byc stosowane jako czynniki chlorowcujace sa nastepujace zwiazki: N,N- -dwuchlorobenzenosulfonamid, N,N-dwuchlorometano- sulfonamid, N,N-dwuchlorocykloheksanosulfonamid, N,N- -dwuchloro-p-toluenosulfonamid, N-chlorometanosulfona^ mid, N-cykloheksylo-N-cJblorobenzenosulfonamid, N-cy- kloheksylo-N-chloroetanosulfonamid, N-chlorobenzenosul- fonamid, N-fenylo-N-chlorobenzenosulfonamid, N-chloro- -p-toluenosulfonamid, N-etylo-N-chloro-m-nitrobenzeno- sulfonamid, N-metylo-N-chloro-m-chlorobenzenosulfona- mid, N-metylo-N-chloro-p-toluenosulfonamid, • N-cyklo- heksylo-N-chlorocykloheksanosulfonamid, N-p-tolilo-N- -chloroizopropanosulfonamid, N-propylo-N-chlorobenzeno- sulfonamid, i N-p-nitrofenylo-N-chlorocykloheksanosul- fonamid.Nastepnym korzystnym typem N-chlorowych czynni¬ ków chlorowcujacych, które mozna stosowac do wytwa¬ rzania chlorków sulfinylu, sa sulfimidy o wzorze 15, w którym Y oznacza grupe o-fenylowa, grupe o wzorze -GH2CH2- lub o wzorze -CH2CH2CH2-. Do zwiazków ta¬ kich nalezy N-chloroimid kwasu o-sulfobenzoesowego, N-chloroimid kwasu /?-sulfopropionowego i N-chloroimid kwasu y-sulfomaslowego.Korzystnymi czynnikami chlorowcujacymi do wytwa¬ rzania chlorków sulfinylu wedlug wynalazku sa takze N- -chloroimidy o wzorze 16, w którym Y oznacza grupe o-fenylowa, grupe o wzorze -CH2CH2- lub o wzorze -CH2CH2CH2-. Do takich zwiazków nalezy N-chloroftali¬ mid, N-chlorósukcynimid i N-chloroglutarimid. 6 Wiele N-chlorowych czynników chlorowcujacych, sto¬ sowanych w sposobie wedlug* wynalazku, jest dostepnych w handlu, a inne mozna wytwarzac dobrze znanymi w chemii metodami. 5 Dokladne opisy otrzymywania N-chlorowych czynni¬ ków chlorowcujacych znalezc mozna np. w nastepujacych zródlich: Bachand i wsp., J. Org. Chem., 39, 3136—3138 (1974), Theilacker i wsp., Liebigs Ann. Chem., 703, 34— —36 (1967) oraz Houben-Weyl, Methoden der Órgani- 10 schen Chemia tom V/3, str. 796—810.Korzystnymi N-chlorowymi czynnikami chlorowcuja¬ cymi sa w sposobie wedlug wynalazku N-chloroimidy, zwlaszcza N-chlorosukcynimid lub N-chloroftalimid, szcze¬ gólnie N-chloroftalimid. 15 N-chlorowy czynnik chlorowcujacy stosuje sie na ogól w ilosci odpowiadajacej 1^1,5 mola czynnika chlo¬ rowcujacego na 1 mól estru a-sulfotlenku penicyliny.Mozna stosowac wiekszy nadmiar czynnika chlorowcuja¬ cego, ale nie daje to dodatkowych korzysci. Korzystna 20 ilosc N-chlorowego czynnika chlorowcujacego wynosi 1,0—1,1 mola na 1 mol estru a-sulfotlenku penicyliny.Podobnie mozna stosowac do wiazania kwasów nad¬ miar tlenku alkilenu. Na ogól zwiazsk epoksydowy sto¬ suje sie w ilosci odpowiadajacej niewielkiemu nadmiaro- 25 wi w stosunku- do a-sulfotlenku penicyliny, korzystnie stosuje sie 5-8-krotny nadmiar.Odpowiednimi obojetnymi rozpuszczalnikami organicz¬ nymi, stosowanymi w sposobie wedlug wynalazku, sa rozpuszczalniki uzywane do wytwarzania chlorków sulfi- 30 nylu w znanym sposobie z /?-sulfotlenków penicylin. Co . takich rozpuszczalników naleza aromatyczne weglowodo¬ ry, np. benzen, toluen, ksylen, etylobenzen, kumen i po¬ dobne, chlorowcoweglowodory, takie jak czterochlorek wegla, chlorobenzen, bromoform, bromobenzen, dwuchlorek 35 etylenu, 1,1,2-trójchloroetan, dwubromek etylenu i podo¬ bne, oraz weglowodory, o otwartym lancuchu, takie jak he- ptan, oktan, nonan, dekan i podobne. Odpowiednie do pro¬ wadzenia reakcji sa wyzej wrzace rozpuszczalniki, jednak nalezy wybierac takie, których temperatura wrzenia znaj- 40 duje sie w zakresie temperatur, w którym, jak uprzednio wspomniano, prowadzi sie proces. Szczególnie uzytecz¬ nymi rozpuszczalnikami w sposobie wedlug wynalazku sa benzen, toluen i 1,1,2-trójchloroetan, a zwlaszcza ben¬ zen i toluen. 45 W procesie wedlug wynalazku korzystne jest stosowa¬ nie tlenku wapnia lacznie z jednym z opisanych uprzed¬ nio tlenków alkilenu, jak to zostalo opisane przez Ta-Sen Chou, w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki, nr 4075203. Na ogól stosuje sie 100—500 g 50 tlenku wapnia na 1 mol a-sulfotlenku penicyliny. Korzyst¬ nie, w procesie wytwarzania 2-chlorosulfinyloazetydynonu- -4 stosuje sie 200—250 g tlenku wapnia na 1 mol estru a-sulfotlenku penicyliny. Tlenek wapnia jest obecny pod¬ czas reakcji a-sulfotlenku penicyliny z N-chlorowym czyn- 55 nikiem chlorowcujacym w obecnosci tlenku alkilenu.Poniewaz tlenek wapnia jest nierozpuszczalny w srodo¬ wisku reakcji, po jej zakonczeniu latwo sie go usuwa, np. droga odsaczania.Jak wspomniano uprzednio, reakcje prowadzi sie w 60 warunkach bezwodnych. Najlepsze wyniki osiaga sie, jesli sulfotlenek penicyliny i rozpuszczalnik uzywane w reakcji sa suszone przed uzyciem. Do suszenia rozpuszczal¬ ników mozna stosowac dowolny ze znanych sposobów.Na przyklad, rozpuszczalniki suszy sie droga destylacji 65 azeotropowej lub za pomoca zwyklych srodków suszacych,r 1 takich jak bezwodny siarczan sodowy lub siarczan magne¬ zowy. W razie potrzeby, a-sulfotlenek penicyliny mozna suszyc na cieplo pod zmniejszonym cisnieniem.Korzystne zwiazki wyjsciowe stosowane w sposobie wedlug wynalazku, to znaczy a-sulfotlenki estrów kwasu 6 /^acyloamido-2,2-dwumetylopenamokarboksylowego-3 • maja wzór 17, w którym R oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, chlorowcometylowa lub cyjanometylowa lub R oznacza grupe R', przy czym R' oznacza grupe fenylowa lub grupe fenylowa podstawiona jednym lub dwoma podstawnikami, takimi jak grupa al¬ kilowa o 1—4 atomach wegla, grupa alkoksylówa o 1—4 atomach wegla, atom chlorowca, ochroniona grupa hy¬ droksylowa, grupa nitrowa, cyjanowa lub trójfluoromety- lowa lub R oznacza grupe o wzorze R"-0-, w którym R" oznacza grupe Ill-rz.-butylowa, 2,2,2-trójchloroetylowa, benzylowa, 4-nitrobenzylowa lub 4-metoksybenzylowa lub R oznacza grupe o wzorze R'"-(Z)n-CH2-, w którym R" oznacza grupe R' zdefiniowana powyzej, grupe 2- -tienylowa, 3-tienylowa, 2-furylowa, 3-furylowa lub cyklo- heksadienylowa-1,4, n oznacza. 0,lub 1, a Z oznacza atom tlenu lub siarki, z tym ograniczeniem, ze gdy n jest rów¬ ne 1, to R'" oznacza R' lub R oznacza podstawiona grupe aryloalkilowa o wzorze 18, w którym R'" ma znaczenie podane uprzednio, a Q oznacza ochroniona grupe hy¬ droksylowa lub aminowa oraz Ri oznacza grupe chroniaca grupe karboksylowa.Podane powyzej w definicji a-sulfotlenków penicylin okreslenie „grupa_alkilbwa o 1—3 atojnach wegla" oz¬ nacza grupe metylowa, etylowa, n-propylowa i izopropy- lowa. Okreslenie „grupa chlorowcometylowa" oznacza grupe chlorometylowa i bromometylowa.Przykladem podstawionych, grup fenylowych o symbo¬ lu R' w podanym wyzej wzorze sa nastepujace grupy: 4-metylofenylowa, 3-etylofenylowa, 2,4-dwumetylofeny- lowa, 4-n-propylofenylowa, 4-III-rzed.-i5utylofenylowa, 2- -metoksyfenylowa, 4-etoksyfenylowa, 3-izopropoksyfenylo- wa, 4-izobutoksyfenylowa, 4-chlorofenylowa, 3,4-dwuchlo- rofenylowa, 3-chloro-4-fluórofenylowa, 4-nitrofenylowa, 2-cyjanofenylowa, 4-trójfluorometylofenylowa i podobne jedno- lub dwupodstawione grupy fenylowe, natomiast przykladem grup fenylowych podstawionych ochroniona grupa hydroksylowa sa takie jak 3-formylooksyfenylowa, 4-trytylooksyfenylowa, 4-be"nzylooksyfenylowa, 3-nitroben- zylooksyfenylowa, 4-chlorQacetoksyfenylowa, 3-nitrobenzy- looksyfenylowa i podobne.Przykladem grup okreslanych powyzej symbolem R"' -(Z)nCH2- sa grupy: fenoksyfenylowa, 4-fluorofenoksy- metylowa, ^benzylooksyfenoksymetylowa, 4-benzhydrylo- 'oksyfenoksymetylowa, 3-trytylooksyfenoksymetylowa, 4- -bitrobenzylooksyfenoksymetylowa,4-trójmetylosililpoksyfe- noksymetylowa^ 3-nitrofenoksymetylowa, 4-cyjanofenoksy- metylowa, 4-trójfluorometylofenoksymetylowa, 4-n-propy- lofenoksymetylowa, 3-metoksyfenoksymetylowa, 4-etoksy- fenóksymetylowa, 3,4-dwumetylofenoksymetylowa, 3,4-dwu- chlorofenoksymetylowa, 2-fluorofenoksymetylowa, fenylo- tiometylowa, '4-trójmetylosililooksyfenylotiometylowa, 3-ni- trofenylotiometylowa, 4-cyjanofenylotiometylowa, _ 4-trój- fluorometylofenylotiometylowa, 2-chlorofenylotiometylowa, 3,4-dwuchlorofenylotiometylowa, 4-metylofenylotiometylo- wa, 3-metoksyfenylotiometyIowa, 2,4-dwumetylofenylotio- metylówa, ,4-benzhydrylooksyfenylotiometylowa, 3-trytylo- oksyfenylotiometylowa, 2-tienylometylowa, 3-tienylomety- lowa, 2-furylbmetylowa i 3-furylometylowa. 13 056 ; 8 Przykladem grup wystepujacych we wzorze 17, w którym R oznacza grupe aryloalkilowa o wzorze R'"-CH- (Q)- sa: a-(benzhydrylooksy)tienylo-2-metylowa, a- (4-nitroben- zylooksy)tienylo-2-metylowa, a- (Ill-rzed.-butoksykarbami- 5 do)-tienylo-2-metylowa, a-formylooksybenzylowa, a-ben- zylooksybenzylowa, a-III-rzed.-butoksykarbamidobenzylo- wa, a-(2,2,2-trójchloroetoksykarbamido) benzylowa, a- - (trpjmetylosililoksy)-4-bromobenzylowa, a-(benzhydry- looksykarbamido)-3-chlorobenzylowa, a- (benzhydrylooksy)- 10 -furanylp-2-metylowa, # a- (Ill^rzed.-butoksykarbamido)- -furanylo-2-metylowa, a-(4-nitrobenzylooksy)-2-cyjanoben- zylywa, a-formylooksy-4-metylobenzylowa, a- (benzylook- sykarbamido)-4-metoksybenzylowa i a- (trójmetylosililoa- mino)-benzylowa. 15 We wzorze 1 Ac oznacza grupe'o wzorze R-(CO)-, w którym R ma znaczenie podane wyzej przy omawianiu podstawników we wzorze 17.We wzorach 1 i 17 Ri oznacza grupe chroniaca grup karboksylowa. Grupami takimi sa grupy tworzac© ester~ 20 stosowane zwykle w chemii antybiotyków cefalosporyno- wych do ochrony funkcji karboksylowej w pozycji 4 czas¬ teczki podczas .przeprowadzania w innych miejscach czasteczki reakcji lub ciagu reakcji. Takie grupy ochronne sa latwo usuwane droga odszczepiania w warunkach hy- 25 drolizy kwasami lub wodorolizy.Przykladem takich tworzacych ester grup chroniacych grupe karboksylowa sa: grupa Ill-rzed.-butylowa, grupy chlorowcoalkilowe, tekie jak trójchlorowcoalkilowa, np. 2,2,2-trójchloroetylowa, lub monochlorowcoalkilowe, np. 2-jodoetylowa, grupa benzylowa np. benzylowa 4-me- toksybenzylowa, 4-nitrobenzylowa lub 3,5-dwumetoksy- benzylowa, dwuaryloalkilowe grupy ochronne, takie jak dwufenylometylowa i 4,4/-dwumetoksydwufenylometylowa, a takze inne znane grupy ochronne, takie jak fenacylowa, p-chlorowcofenacylowa, np. p-chlorofenacylowa i sukcy- nimidometylowa.W sposobie wedlug wynalazku grupa ochronna Ri sluzy jedynie do ochrony funkcji karboksylowej i nie ma istot- 40 nego znaczenia dla przebiegu procesu. Mozna takze sto¬ sowac inne znane grupy chroniace grupe karboksylowa, np. opisane przez E. Haslama w „Pro,tective Groups in Organie Chemisfry", wydawca J.F. McOmie, Plenum Press, N.Y., 1973, rozdzial 5. Korzystnymi grupami es- trowymi o symbolu Ri sa w sposobie wedlug wynalazku grupa Jllrrzed.-butylowa, dwufenylometylowa, p-meto- ksybenzylowa i p-nitrofenylowa. Szczególnie korzystna grupa chroniaca grupe karboksylowa jest w sposobie we¬ dlug wynalazku grupa p-nitrobenzylowa. 50 Okreslenie „ochroniona grupa hydroksylowa" we wzo- j-ze 17 dotyczy zwykle stosowanych, latwo odszczepial- nych grup chroniacych grupe hydroksylowa, takich np. jak formylooksylowa, acetoksylowa, chloroacetoksylowa, ben- zylooksylowa, p-nitrobenzylooksylowa, trytylooksylowa i 55 trójmetylosililooksylowa.Podobnie jak w przypadku grup chroniacych grupe karboksylowa, tak i stosowanie grup chroniacych grupe hydroksylowa ma na celu jedynie uniemozliwienie zacho¬ dzenia niepozadanych reakcji ubocznych podczas prze¬ to prowadzania reakcji sposobem wedlug wynalazku. Ro¬ dzaj tych grup nie ma wiec decydujacego znaczenia w sposobie wedlug wynalazku. Poza wymienionymi powyzej, fachowcy moga stosowac takze inne znane £rupy, np. opisane przez CD. Reese'gp w cytowanej monografii 55 „Protecting Groups in Organie Chemistry", rozdzial 3.113 056 10 Okreslenie „ochroniona grupa' aminowa" stosowane w definicji korzystnych zwiazków wyjsciowych, stosowa¬ nych w sposobie wedlug wynalazku, dotyczy podstawio¬ nej grupy aminowej, w której podstawnikiem jest zwykle stosowana grupa blokujaca lub ochronna uzywana w chemii antybiotyków cefalosporynowych i penicylin. Na przy¬ klad, jako grupe chroniaca grupe aminowa mozna stoso¬ wac grupe dajaca sie latwo odszczepiac po zakonczeniu reakcji prowadzonej sposobem wedlug wynalazku, droga hydrolizy w warunkach kwasowych, zasadowych lub wo- dorolizy.Przykladem takich grup sa grupy tworzace uretany z grupa aminowa, takie jak Ill-rzed.-butoksykarbonylowa, benzylooksykarbonylówa, podstawiona grupa benzylo- oksykarbonylowa, taka jak p-metoksybenzylooksykarbo- nylowav i p-nitrobenzylooksykarbonylowa* grupa trójchlo- rowcoalkoksykarbonylowa, taka jak 2,2,2-trójchloroetok- sykarbonylowa, grupy ochronne tworzace enamine, takie jak enaminy utworzone z acetylooctanem metylu lub etylu oraz podobne znane grupy chroniace grupe aminowa.Inne przyklady powszechnie stosowanych grup chronia¬ cych grupe aminowa sa opisane przez J.W. Bartona w cy¬ towanej monografii „Protective Groups in Organie Che- mistry", rozdzial 2.Szczególnie korzystnymi estrami a-sulfotlenków pe¬ nicylin o wzorze 17 stosowanymi jako zwiazki wyjsciowe w sposobie wedlug wynalazku sa estry a-sulfotlenku kwasu 6-fenoksyacetamido-2,2-dwumetylopenamokarboksylowego- -3, a-sulfotlenku kwasu 6-fenyloacetamido-2,2-dwumety- lopenamokarboksylowego-3 i a-sulfotlenek kwasu 6- (2r -tienylo)-acetamido-2,2-dwumetylopenamokarboksylowego- -3. Korzystnymi estrami powyzszych zwiazków sa estry p-nitrobenzylowe, p-metoksybenzylowe,% dwufenylomety- lowe i 2,2,2-trójchloroetylowe.Reakcje sposobem wedlug wynalazku prowadzi sie mieszajac tlenek wapnia z równomolowymi ilosciami a- -sulfotlenku penicyliny i N-chlorowego czynnika chlo¬ rowcujacego w odpowiednim wysuszonym rozpuszczal¬ niku. Nastepnie dodaje sie tlenek alkilenu i calosc ogrze¬ wa sie w temperaturze 70—120 °C, korzystnie 75—115°C, a najkorzystniej 75—80 °C.Pochodne 2-chlorosulfinyloazetydynonu-4 o wzorze 1 stosuje sie nastepnie w procesie otrzymywania estrów /?-sulfotlenków kwasu 7-acyloamido-3-egzometylenocefamo- karboksylowego-4 o wzorze 2, zgodnie z opisem Kukolji w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4052387. Zgodnie z tym opisem, ester 2-chlorosulfiny- lowy poddaje sie w obojetnym rozpuszczalniku reakcji Friedel-Craftsa z katalizatorem typu kwasu Lewisa, ~w wyniku czego zachodzi wewnatrzczasteczkowa cyklizacja i powstaje ester /?-sulfotlenku kwasu 7-aCyloamido-3- -egzometylenocefamokarboksylowego-4. W zwiazku z tym, produkt reakcji wedlug wynalazku nie musi byc izolowa¬ ny, ale po przesaczeniu mieszanine najlepiej jest wlewac do obojetnego rozpuszczalnika zawierajacego katalizator re¬ akcji Friedela-Craftsa, w którym zachodzi opisana przez Kukolje cyklizacja.W korzystnej realizacji sposobu wedlug wynalazku, ester p-nitrobenzylowy a-sulfotlenku kwasu 6-fenoksy- acetamido-2,2-dwumetylopenamokarboksylowego-3 miesza sie w bezwodnym benzenie z N-chloroftalimidem, do¬ daje sie tlenek wapnia i mieszanine ogrzewa sie. Nastepnie do ogrzanej mieszaniny dodaje sie tlenek propylenu i ca¬ losc ogrzewa sie w temperaturze wrzenia w ciagu okolo 2 godzin. Mieszanine reakcyjna ochladza sie.w lazni lo- 10 15 20, 25 30 35 40 45 50 55 60 65 dowej, korzystnie po dodaniu rozpuszczalnika weglowodo¬ rowego,,takiego jak pentan lub eter naftowy, i saczy.Przykladami chlorków sulfinylu o wzorze 1 wytwarza¬ nych sposobem wedlug wynalazku sa nastepujace zwiazki: ester Ill-rzed.-butylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-fenyloacetamidoazetydynylc-l)-propeno- -2-karboksylowego-1, ester Ill-rzed.-butylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-fenoksyacetamidoazetydynylo-1)-prope- no-2-karboksylowego-l, ester benzylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chlorosulfinylo-4- -keto-3-formamidoazetydynylo-1)-propeno-2-karboksylo- wego-1, ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chló- rosulfinylo-4-keto-3-acetamidoazetydynylo-2)propeno-2^ -karboksylowego-1, N ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l-^-chloro- sulfinylo^-ketoO-butyroamidoazetydynylo-lJ-propeno^- -karboksylowego-1, ester p-metoksybenzylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-chloroacetamidoazetydynylo-l)-propeno- -2-karboksylowego-1, ester benzhydrylowy kwasu 2-metylo-l- (2-chlorosulfiny- lo-4-keto-3-cyjanoacetamidoazetydynylo-1)-propeno-2-kar- boksylowego-4, ^ ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chlorosul- finylo-4-keto-3-) 4-nitrobenzylooksykarbamido (azetydyny- lo-1)-propeno-2-karboksylowego-1, ester Ill-rzed.-amylowy kwasu 2-metylo-l- (2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-benzylooksykarbamidoazetydynylo-l)- -propeno-2-karboksylowego-1, ester 2-jodoetylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosulfiny- lo-4-keto-3-(2',2,,2,-trójchloroetoksykarbamido)azetydyny- lo-1]-propeno-2-karboksylowego-1, ester^benzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chlorosulfinylo-4- -keto-3- (2/-tienyloacetamido)azetydynylo-l] -propeno-2- -karboksylowego-1, ester Ill-rzed.-amylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-benzamidoazetydynylo-1)-propeno-2- -karboksylowcgo-1, . ester fenacylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosulfinylo-4- -keto-3- (4,-chlorobenzamido)azetydynylo-r] -propeno-2- -karboksylowego-1, ester p-chlorofenacylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(3'-formylooksybenzamido)azetydynylo- -1J-propeno-2-karboksylowego-l, ester sukcynimidometylawy kwasu 2-metylo-l- [2-chlo- rosulfinylo-4-keto-3-(4/-trójfluorometylobenzamidp)azety- dynylo-1]-propeno-2-karboksylowego-1, estef ftalimidometylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3- (3/-metylobenzamido)azetydynylo-l] -pro- peno-2-karboksylowego-1, ester Ill-rzed.-butylowy kwasu -2-metylo-l- [2-chloro- sulfinylb-4iketo-3- (2,-metoksybenzamido)azetydynylo-l] - -propeno-2-karboksylowego-1, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-ehlorosul- finylo-4-keto-3- (cykloheksadienylo-l/,4,-acetamido)azety- dynylo-l]-propeno-2-karboksylowego-l, ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chIo- rosulfinylo-4-keto-3- (2/-tienyloacetamido)azetydynyló-l] - -propeno-2-karboksylowego-1, ester prmetoksybenzylowy kwasu 2-metylo-l-(2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-fenyloacetamidoazetydynylo-1)propeno- -2-karboksylowego-l, x ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 2-metylo-l- (2-chlo-113 056 11 rosulfinylo-4-keto-3-fenoksyacetamidoazetydynylo-1)-pro- peno-2-karboksylówegó-i, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3- (2\5'-dwuchlorofenyloacetamido)azetydy- nylo-1]-propeno-2-karboksylowego-1, ester benzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosulfinylo-4- -keto-3- (3,-bromofenoksyacetamido)azetydynylo-l] -prope- no-2-karboksylowego-1, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(2'-nitrofenyloacetamido)azetydynylo-1] - -propeno-2-karboksylowego-1, ester p-metoksybenzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(4-nitrofenoksyacetamido)azetydynylo- -1 [-propeno-2-karboksylowego-l, ester benzhydrylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosulfiny- lo-4-keto-3- (3'-cyjanofenyloacetamido)azetydynylo-l [- -propeno-2-karboksylowego-l, ester p-bromofenacylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chloro- sulfinylo-4-keto-3- (2'-cyjanofenoksyacetamido)azetydyny- lo-l]-propeno-2-karboksylowego-l, ester 2,2,2-trójbromoetylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlo- rosulfinylo-4-keto-3-(3,-trójfluorometylofenoksyacetami- do)-azetyjdynylo-l [-propeno-2-karboksylowego-l, ester Ill-rzed.-butylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3-^3,-etoksyfenyloacetamido)azetydynylo-l] -propeno-2-karboksylowego-1, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(4,-izopropoksyfenoksyacetamido)azety- dynylo-1]-propeno-2-karboksylowego-l, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3-(a-formylooksyfenyloacetamido)azetydy- nylo-1] -propeno-2-karboksylowego-l, ester p-metoksybenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(a-benzhydrylofenyloacetamido)azety- dynylo-1] -propeno-2-karboksylowego-l, ester benzylowy kwasu [2-metylo-l-2-chlorosulfinylo- -4-keto-3-(tienylo-2-a-benzylooksyacetamido)azetydyny- lo-l] -propeno-2-karboksylowego-l, ester benzhydrylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3- (a-benzhydrylooksyfenyloacetamido)azety- dynylo-l]-propeno-2-karboksylowego-l, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(a-benzylooksykarbonyloaminofenylo- acetamido)azetydynylo-1] -propeno-2-karboksylowego-1, ester III-rzed.butylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3-(a-III-rzed.-butoksykarbonyloaminofe- nyloacetamido)-azetydynylo-1] -propeno-2-karboksylowe- go-1, ~ ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosul- finylo-4-keto-3- (2-tienylo-a-p-nitrobenzylooksykarbonylo- aminoacetamido)azetydynylo-1J -propeno-2-karboksylowe- go-i, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chlpro- sulfinylo-4-keto-3- (2r-tienyloacetamido)azetydynylo-1] - -propeno-2-karboksylowego-1, ester benzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chlorosulfinylo-4- -keto-3- (3/-tienyloacetamido)azetydynylo-l] -propeno-2- -karboksylowego-4, ester p-metoksybenzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chloro- sulfinylo-4-keto- (3-fenylotioacetamido)azetydynylo-l] - -propeno-2-karboksylowego-1, ester benzhydrylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chlorosulfi- nylo-4-keto-3-(2,,5/-dwuchlorofenylotioacetamido)azetydy- nylo-1]-propeno-2-karboksylowego-1, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chlorosul- *2 finylo-4-keto-3-(3'-nitrofenylotioacetamido)azetydynylo- -1]-propeno-2-karboksylowego-l, ester p-nitrobenzylowy kwasu 2-metylo-l- [2-chloro- sulfinylo-4-keto-3-(2/-cyjanofenylotioacetamido)azetydyny- 5 lo-1] -propeno-2-karboksylowego-1, ester p-metoksybenzylowy kwasu 2-metylo-l-[2-chloro- sulfinylo-4-keto-3- (4,-trójfluorometylofenylotioacetami v do)-azetydynylo-l-propeno-2-karboksylowego-l.Estry a-sulfotlenków kwasów 6-acyloamido-2,2-dwume- io tylopenamokarboksylowych-3 o wzorze 17 stosowane w sposobie wedlug wynalazku, wytwarza sie droga utlenia¬ nia odpowiedniego estru kwasu 6-acyloamido-2,2-dwume- tylopenamokarboksylowego-3 Ozonem, stosujac postepo¬ wanie opisane przez Spry w J. Org. Chem., 37, 5, 794 15 (1972).Ogólne postepowanie polega na tym, ze kwas 6-acylo- amido-2,2-dwumetylopenamokarboksylowy-3 poddaje sie reakcji z nadmiarem ozonu, w temperaturze od (—10 °C) do 5°C, w mieszaninie wodno-organicznej, np. w miesza- 20 ninie acetonu i wody, i kontroluje powstawanie sulfo- tlenku za pomoca chromatografii cienkowarstwowej. Gdy chromatografia cienkowarstwowa wykaze zanik zwiazku wyjsciowego przez mieszanine reakcyjna przepuszcza sie powietrze, a nastepnie mieszajacy sie z woda rozpuszczal- 25 nik organiczny odparowuje sie pod zmniejszonym cis¬ nieniem, otrzymujac stezony roztwór wodny.Izomer /?-sulfotlenku, powstajacy podczas utleniania, jest znacznie mniej rozpuszczalny w stezonym roztworze niz a-sulfotlenek i wypada z roztworu w postaci osadu., 30 /?-sulfotlenek oddziela sie z mieszaniny zawierajacej a- -sulfotlenek, np. przez odsaczenie lub odwirowanie. Wod¬ ny przesacz zawierajacy a-sulfotlenek ekstrahuje sie nas¬ tepnie odpowiednim rozpuszczalnikiem organicznym, np. octanem etylu. Ekstrakt suszy sie i odparowuje pod zmniej- 35 szonym cisnieniem, otrzymujac a-sulfotlenek kwasu 6- -acyloamido-2,2-dwumetylopenamokarboksylowego-3.Odpowiednim ukladem do chromatografii cienkowar¬ stwowej,- który moze byc stosowany do kontrolowania przebiegu utleniania, jest mieszanina w stosunku 3:2:1 40 octanu izoamylu, octanu izopropylu i kwasu octowego.Chociaz /?-sulfotlenek • powstaje w wiekszej ilosci niz a-sulfotlenek, to izomery te sa latwe do rozdzialu,, ze wzgledu na róznice rozpuszczalnosci w srodowisku wod¬ nym. 45 Dotychczas do wytwarzania 2-chlorosulfinyloazetydyno- nów-4, uzywanych do otrzymywania sulfotlenków 3- -egzometylenocefamów, stosowano /?-sulfotlenek penicy¬ liny. Wiadomym jest, ze stosowanie powszechnie znanych metod wytwarzania sulfotlenków penicylin droga utle- 50 niania penicyliny nadkwasami prowadzi do" otrzymywa¬ nia /?-sulfotlenku. Np. utlenianie penicyliny nadkwasem, takim jak kwas nadoctowy lub m-chloronadbenzoesowy daje w wyniku tylko /?-sulfotlenek.Sposób wedlug wynalazku oparty jest na odkryciu, 55 ze zastosowanie estru a-sulfotlenku kwasu 6-acyloamido- -2,2-dwumetylopenamokarboksylowego-3 o wzorze 17 pro¬ wadzi do uzyskiwania, wyzszych wydajnosci przejsciowych 2-chlorosulfinyloazetydynonów-4 o wzorze 1, z których po bezposredniej konwersji w procesie. Kukolji opisanym 60 powyzej, (otrzymuje sie z wyzsza wydajnoscia czysty ester /?-sulfotlenku kwasu 7-acyloamido-3-egzometylenocefamo- karboksylowego-4 o wzorze 2. Przyklady ilustruja doklad¬ niej sposób wedlug wynalazku.Przyklad I. Wytwarzanie a-sulfotlenku peni- 65 cylinyY. '113 056 13 Do ochlodzonego do temperatury 0°C roztworu 17,5 g (0,05 mola) kwasu 6-fenoksyacetamidocefalósporanowego w 1 litrze mieszaniny 1:1 acetonu i wody doprowadza sie ozon wlotem umieszczonym gleboko pod powierzchnia roztworu. Roztwór podczas dodawania ozonu miesza sie silnie a przebieg reakcji kontroluje za pomoca chromato¬ grafii cienkowarstwowej. Doplyw ozonu do roztworu przerywa sie, gdy chromatografia cienkowarstwowa wy¬ kaze brak zwiazku wyjsciowego.Chromatografie cienkowarstwowa wykonuje sie na plytkach z zelem krzemionkowym, stosujac jako uklad rozwijajacy mieszanine w stosunku 3:2:1 octanu izóamy- lu, octanu izopropylu i kwasu octowego. Ozon wytwarza sie w standardowym ozonizatorze, w strumieniu powietrza przepuszczanego z taka szybkoscia, by powstawalo 2,7 g ozonu na 120 litrów powietrza na godzine. , Przepuszczanie ozonu kontynuuje sie w ciagu 6 go¬ dzin od stwierdzenia na chromatogramie cienkowarstwo¬ wym braku zwiazku wyjsciowego. Mieszanine reakcyjna przeplukuje sie w ciagu okolo 15 minut powietrzem, a nastepnie usuwa sie aceton pod zmniejszonym cisnieniem.Wykrystalizowany z wodnego stezonego roztworu fi- -sulfotlenek kwasu 6-fenoksyacetamido-penicylanowego od¬ sacza sie. Wydajnosc /?-sulfotlenku wynosi okolo 50%.Przesacz zawierajacy a-sulfotlenek ekstrahuje sie równa objetoscia octanu etylu. Ekstrakt octanowy oddziela sie od fazy wodnej i suszy wytrzasajac z roztworem chlorku sodowego, po czym odparowuje sie do sucha, otrzymujac a-sulfotlenek w postaci piankowatego osadu, z wydaj¬ noscia okolo 40%.Przyklad II. Alternatywna metoda izolacji a- -sulfotlenku penicyliny V. a-sulfotlenek wytwarzany w sposób opisany uprzed¬ nio izoluje sie nastepujacym- alternatywnym sposobem.Po utlenieniu takiej samej ilosci penicyliny V, w takiej sa¬ mej ilosci mieszaniny w takim samym stosunku acetonu i wody i zastosowaniu takiej samej szybkosci przeplywu ozonu w powietrzu, mieszanine reakcyjna odparowuje sie podobnie jak poprzednio pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac stezony roztwór wodny. Wytracony ^-sulfo¬ tlenek odsacza sie a przesacz zawierajacy a-sulfotlenek- zaszczepia sie i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem do okolo polowy pierwotnej objetosci. Z zaszczepionego stezonego roztworu krystalizuje a-sulfotlenek. Przecietna wydajnosc a-sulfotlenku otrzymywana z szeregu szarz tego procesu wynosi^30—34 %.Alternatywnie, wodny przesacz zawierajacy a-sulfo¬ tlenek, otrzymany w sposób podany powyzej, ekstrahuje sie dwukrotnie octanem etylu. Polaczone ekstrakty przemy¬ wa sie nasyconym roztworem chlorku sodowego i zateza do okolo polowy pierwotnej objetosci. Ze stezonego roz¬ tworu krystalizuje a-sulfotlenek. Przecietna wydajnosc a-sulfotlenku otrzymywanego z szeregu szarz wynosi 33—35%. Krystaliczny a-sulfotlenek ma temperature topnienia okolo 149°C, [a] 25 + 168,8° (aceton, c=5xl0"5 g/ml).Przyklad III. Wytwarzanie estru p-nitrobenzylo- wego a-sulfotlenku kwasu 6-fenoksyacetamidopenicyla- nowego.Do roztworu 7,5 g (0,0205 mola) a-sulfotlenku kwasu 6-fenoksyacetamidopenicylanowego w 30 ml bezwod¬ nego acetonu dodaje sie 2,88 ml (0,0205 mola) trójety- loaminy i 4,86 g (10% nadmiar) bromku p-nitrobenzylu.Calosc miesza sfe w ciagu 24 godzin, po czym dodaje 14 wkraplajac 15 ml wody i mieszanie kontynuuje w ciagu dodatkowych 15 minut. Krystalizujacy z rozcienczonego roztworu ester p-nitrobenzylowy a-sulfotlenku kwasu 6-fenoksyacetamidopenicylanowego odsacza sie, przemy- 5 wa na saczku 20 ml mieszaniny w stosunku 1:1 acetonu i wody, 3 x 20 ml wody i znów 20 ml mieszaniny w sto¬ sunku 1:1 acetonu i wody. Produkt suszy sie pod zmniej¬ szonym cisnieniem w temperaturze pokojowej. Otrzy¬ muje sie 7,6 g (74,1%) produktu o temperaturze topnie- 10 nia 129 °C i [a] 2£ +130,9 (CHC13, c=8xl0~5 g/ml)..Przyklady IV i V ilustruja wytwarzanie produktów koncowych. , Przyklad IV. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 2- -metylo-l-(2-chlorosulfinylo-4-keto-3-fenoksyacetamido- 15 azetydynylo-l)-propeno-2-karboksylowego-l.Metoda destylacji azeotropowej suszy sie w ciagu 2 go¬ dzin 2 1 benzenu o czystosci odczynnikowej, odrzucajac 200 ml destylatu. Otrzymany benzen pozostawia sie do ochlodzenia i dodaje sie 25 g tlenku wapnia, 50,2 g a-sul- 20 fotlenku estru p-nitrobenzylowego kwasu 6-fenoksyace- tamido-2,2-dwumetylopenamo-4-karboksylowego i 23 g N-chloroftalimidu. Kolbe reakcyjna zaopatruje sie w na¬ sadke Deana-Starka, ogrzewa i po ogrzaniu mieszaniny dodaje sie 38 ml tlenku propylenu. Mieszanina reakcyjna 25 zaczyna wrzec w temperaturze 78,5 °C. Calosc ogrzewa sie w ciagu 2 godzin i 15 minut, oddestylowujac w tym cza¬ sie 400 ml rozpuszczalnika. Mieszanine reakcyjna ochla¬ dza sie do temperatury okolo 40 °C w lazni lodowej i do¬ daje sie 100 ml pentanu, a nastepnie kontynuujac chlodze- 30 nie doprowadza sie temperature do okolo 10°C. Pobiera sie mala próbke mieszaniny odparowuje sie i ponownie roz¬ puszcza, tym razem w deuterochloroformie i wykonuje sie widmo magnetycznego rezonansu jadrowego (NMR) chlorosulfinyloazetydynonu. 35 W widmie NMR (CDCh) chlorku sulfinylu wystepuja nastepujace sygnaly: ó 1,93 (s, 3H), 4,55 (s, '2H), 5,13 —5,03 (m, 3H), 5,33 (s, 2H), 5,57 (d, 1H, J=4,5Hz), 6,30 (q, 1H, J=4,5Hz), 7,0 — 6,8 (m, 5H), 7,2 (d, 2H, J = llHz) i 8,23 (d, 2H, J = llHz). 40 Przyklad V. Ester p-nitrobenzylowy kwasu 2- metylo-1- (2-chlorosulfinylo-4-keto-3-fenoksyacetamidoaze- . tydynylo-l)-propeno-2-karboksylowego-l.W ciagu 2,5 godziny destyluje sie 1 1 benzenu o czys¬ tosci odczynnikowej, odrzucajac 100 ml destylatu. Otrzy¬ many benzen pozostawia sie do ochlodzenia i dodaje sie 12,5 g tlenku wapnia, 25 g a-sulfotlenku estru p-nitro¬ benzylowego kwasu 6-fenoksyacetamido-2,2-dwumetylope- namokarboksylowego-4 i 7,6 g N-chlorosukcynimidu.Mieszanine ogrzewa sie i w temperaturze wrzenia doda¬ je sie 18 ml tlenku propylenu. Po dodaniu tlenku propy¬ lenu temperatura wrzenia mieszaniny reakcyjnej wynosi 78,5 °C. Ogrzewanie kontynuuje sie w ciagu 2 godzin i 15 minut, oddestylowujac 260 ml rozpuszczalnika. Mie¬ szanine reakcyjna chlodzi sie z kolei do temperatury okolo 10°C, a nastepnie przesacza sie i otrzymuje sie chlorosul- finyloazetydynon identyczny jak w przykladzie IV.Przyklady VI i VII ilustruja wytwarzanie 3-egzomety- lenocefalosporyn. eo Przyklad VI. Sutfotlenek estru p-nitrobenzylo¬ wego kwasu 7-fenoksyacetamido-3-egzometylenocefamo- karboksylowego-4.Mieszanine reakcyjna otrzymana w przykladzie IV przesacza sie do 25 ml ochlodzonego wstepnie pentanu 65 zawierajacego 25 ml chlorku cynowego o czystosci od-15 czynnikowej. W mieszaninie tworzy sie jasnopomaran- czowy kompleks. Calosc miesza sie w ciagu 1 godziny w temperaturze lazni lodowej, po czym w ciagu nocy w tem¬ peraturze pokojowej. Pomaranczowy osad kompleksu od¬ sacza sie, przemywa n-pentanem i suszy •na saczku. Wy¬ suszony zgranulowany osad dodaje sie powoli do 300 ml alkoholu metylowego. Natychmiast powstaje bialy osad sulfótlenku estru p-nitrobenzylowego kwasu 7-fenoksyace- tamido-3-egzometylenocefamokarboksylowego-4. Zawiesi¬ ne miesza sie w temperaturze lazni lodowej w ciagu 7,5 godzin, po czym przechowuje w chlodni w ciagu nocy dla zapewnienia calkowitego wytracenia. Produkt odsacza sie i suszy, otrzymujac 37,66 g (75,4% wagowych) produktu o temperaturze topnienia 191—193 °C. Czystosc ozna¬ czona za pomoca HPLC wynosi 99,5% (skorygowana wydajnosc 75,0 %).Przyklad VII. Sulfotlenek estru p-nitrobenzylo¬ wego kwasu 7-fenoksyacetamido-3-egzometylenocefamo- karboksylowego-4.Mieszanine reakcyjna otrzymana w przykladzie V roz¬ ciencza sie 50 ml pentanu w temperaturze okolo 30°C, a nastepnie dodaje sie do 25 ml ochlodzonego przed tym pentanu zawierajacego 12,5 ml chlorku cynowego o czys¬ tosci odczynnikowej. W mieszaninie tworzy sie jasnozólty kompleks po mieszaniu 1 godzine w temperaturze lazni lodowej i nastepnie w ciagu nocy w temperaturze poko¬ jowej. Kompleks odsacza sie i suszy pod obnizonym cis¬ nieniem. Wysuszony osad wazy 59,35 g, a jego czystosc oznaczona za pomoca HPLC wynosi 96,5 %. Osad roz¬ puszcza sie powoli w 50 ml aldehydu metylowego i roz¬ twór miesza sie 3 godziny w temperaturze lazni lodowej.Zimna mieszanine przechowuje sie przez noc w lodówce.Zawiesine odsacza sie i otrzymuje sie 16,7 g (66,8 % wy¬ dajnosci) produktu o czystosci oznaczonej za pomoca HPLC równej 96,5 % (korygowana wydajnosc 64,4 %).Produkt jest identyczny do otrzymanego w przykladzie VI.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania 2-chlorosulfinyloazetydynonów- -4, czyli estrów kwasu 2-metylo-l-(2-chlorosulfinylo-4- -keto-3-acyloamidoazetydynylo-l)-propeno-2-karboksylo- wego-1, o wzorze 1, w którym Ac oznacza reszte acylowa kwasu karboksylowego, a Ri oznacza grupe chroniaca grupe karboksylowa, znamienny tym, ze a-sulfotlenek estru kwasu 6-acyloamido-2,2-dwumetylopenamokarboksy- lowego-3 o wzorze 5, w którym Ac i Ri maja wyzej podane znaczenie ogrzewa sie w temperaturze 70—120°C, w wa¬ runkach bezwodnych, w obojetnym rozpuszczalniku z N- -chlorowym czynnikiem chlorowcujacym i w obecnosci tlenku alkilenu. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako a-sulfotlenek estru 6-acyloamido-2,2-dwumetylopenamo- karboksylowego-3 stosuje sie zwiazek o wzorze 17, w którym R oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe chlorowcometylowa lub cyjanometylowa lub R oznacza grupe R', która* oznacza grupe fenylowa lub grupe fenylowa.zawierajaca 1 lub 2 podstawniki, takie jak grupa alkilowa o 1—4 atomach wegla, grupa aikoksylowa 056 16 o 1—4 atomach wegla, atom chlorowca, ochroniona grupa hydroksylowa, grupa nitrowa, cyjanowa lub trójfluoro- metylowa lub R oznacza grupe o wzorze R"-0-, w którym R" oznacza grupe Ill-rzed.-butylowa, 2,2,2-trójchlo- 5 roetylowa, benzylowa, 4-nitrobenzylowa lub 4-metoksy- benzylowa lub R oznacza grupe o wzorze R'"- (Z)n-CH2-, w którym R'" oznacza R' zdefiniowany uprzednio, grupe 2-tienylowa, 3-tienylowa, 2-furylowa, 3-furylowa lub cykloheksadienylowa-1,4, n oznacza 0 lub 1, a Z oznacza io atom tlenu lub siarki, z tym ograniczeniem, ze jezeli n oznacza 1, to R'" oznacza R' lub R oznacza podstawiona aryloalkilowa oN wzorze 18, w którym R'" ma znaczenie podane powyzej, a Q oznacza ochroniona grupe hydroksy¬ lowa lub ochroniona grupe aminowa, a Ri oznacza grupe 15 chroniaca grupe karboksylowa. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako tlenek alkilenu stosuje sie tlenek propylenu lub tlenek butylenu. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako 20 N-chlorowy czynnik chlorowcujacy stosuje sie zwiazek o wzorze 8, w którym R2 oznacza atom wodoru lub chlo¬ ru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cyklo- heksylowa, fenylowa lub grupe fenylowa podstawiona atomem chloru lub bromu, grupe metylowa lub nitrowa, 25 a R3 oznacza grupe o wzorze R4-X^, w którym R* oznacza - grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cykloheksy- lowa, fenylowa lub grupe fenylowa podstawiona atomem chloru lub bromu grupe metylowa lub nitrowa, a X ozna¬ cza grupe o wzorze NCl-(CO), -(CO), -O(CO)- lub 3° -S02 lub R2 i R3 razem z atomem azotu z którym sa zwia¬ zane tworza pierscien heterocykliczny o wzorze 9, w któ¬ rym Y oznacza grupe o-fenylenowa lub grupe o wzorze -CH2-CH2- albo grupe o wzorze -CH2-CH2-CH2- lub R2 i R3 razem z atomem azotu z którym sa zwiazane two- 35 rza pierscien o wzorze 10, w którym Y ma wyzej podane znaczenie. 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a- -sulfotlenek estru ogrzewa sie w temperaturze 75—115 °C. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako 40 obojetny rozpuszczalnik stosuje sie benzen lub toluen. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a- -sulfotlenek estru kwasu 6-acyloamido-2,2-dwumetylo- -penamokarboksylowego-3 ogrzewa sie w obecnosci 100— —500 g tlenku wapnia na 1 mol a-sulfotlenku. 45 8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze sto¬ suje sie h—1,5 mola N-chlorowego czynnika chlorowcujacego na 1 mol a-sulfotlenku estru penicyliny. 9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze g- -sulfotlenek estru kwasu 6-fenoksyacetamido-2,2-dwume- 59 tylopenamokarboksylowego-4 ogrzewa sie w benzenie w temperaturze 75—80°C z N-chloroftalimidem w obec¬ nosci tlenku propylenu i 200—250 g tlenku wapnia na mol a-sulfotlenku. 10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze 55 a-sulfotlenek estru kwasu 6-fenoksyacctamido-2,2-dwu- metylopenamokarboksylowego-4 ogrzewa sie w benzenie w temperaturze 75—80°C z N-chlorosukcynimidem, w obecnosci tlenku propylenu i 200—250 g tlenku wapnja na mol a-sulfotlenku.113 056 H Ac-rii 0 II /S-CI Ac-tV .rNXl 3CH2 HX C00R, Wzórl O t o /SCp-CHi COOR, O T s -N- CH3 CH3 COOR.Wzór 2 IftlzórZ Q -N— CH3 xCOOR, Wzór 4 Ac-N*-!-^^ l CH3 COORi Wzór 5 ogrzewanie Schemat 1 H H H Ac-N OH (f NxC/CxCH3 H' COOR, Wzór 6 HHH^ Ac-N^H^ S CH; N- chlorowy O^ln^c/CXch czynnik chlorowcujacy iHzórb l COOR, H Ac-r\i o Schemat Z O ^ C/CxCH3 H/ COOR, Wzórl113 056 0 O s-ci H * O' COOR, Wzór i Schemat 3 O c- N^CH, COOR, Wzór 7 R-a ftltrB O II Wzór 9 :N O u -C II O Wzór W N Cl-N-C-N-D r"VziV ;/ o R4-0-C-Nc Y a tt'zdr 73 O li Wzór 15 N-Cl O R4-c-r< Wzór IZ Re .R2 Cl R4-S04-N-Cl Wzór 14 Y O II C\ II o :n-ci o n o R-C-N-^T CH, CH3 COOR, Wzór 1? Wzór 16 R'"- CH I Q Wzór 18 LDD Z-d 2, z. 51/1400/82, n. 90 + 20 egz., f. A4 Cena 100 zl PL PL PL

Claims (10)

1.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania 2-chlorosulfinyloazetydynonów- -4, czyli estrów kwasu 2-metylo-l-(2-chlorosulfinylo-4- -keto-3-acyloamidoazetydynylo-l)-propeno-2-karboksylo- wego-1, o wzorze 1, w którym Ac oznacza reszte acylowa kwasu karboksylowego, a Ri oznacza grupe chroniaca grupe karboksylowa, znamienny tym, ze a-sulfotlenek estru kwasu 6-acyloamido-2,2-dwumetylopenamokarboksy- lowego-3 o wzorze 5, w którym Ac i Ri maja wyzej podane znaczenie ogrzewa sie w temperaturze 70—120°C, w wa¬ runkach bezwodnych, w obojetnym rozpuszczalniku z N- -chlorowym czynnikiem chlorowcujacym i w obecnosci tlenku alkilenu.
2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako a-sulfotlenek estru 6-acyloamido-2,2-dwumetylopenamo- karboksylowego-3 stosuje sie zwiazek o wzorze 17, w którym R oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe chlorowcometylowa lub cyjanometylowa lub R oznacza grupe R', która* oznacza grupe fenylowa lub grupe fenylowa.zawierajaca 1 lub 2 podstawniki, takie jak grupa alkilowa o 1—4 atomach wegla, grupa aikoksylowa 056 16 o 1—4 atomach wegla, atom chlorowca, ochroniona grupa hydroksylowa, grupa nitrowa, cyjanowa lub trójfluoro- metylowa lub R oznacza grupe o wzorze R"-0-, w którym R" oznacza grupe Ill-rzed.-butylowa, 2,2,2-trójchlo- 5 roetylowa, benzylowa, 4-nitrobenzylowa lub 4-metoksy- benzylowa lub R oznacza grupe o wzorze R'"- (Z)n-CH2-, w którym R'" oznacza R' zdefiniowany uprzednio, grupe 2-tienylowa, 3-tienylowa, 2-furylowa, 3-furylowa lub cykloheksadienylowa-1,4, n oznacza 0 lub 1, a Z oznacza io atom tlenu lub siarki, z tym ograniczeniem, ze jezeli n oznacza 1, to R'" oznacza R' lub R oznacza podstawiona aryloalkilowa oN wzorze 18, w którym R'" ma znaczenie podane powyzej, a Q oznacza ochroniona grupe hydroksy¬ lowa lub ochroniona grupe aminowa, a Ri oznacza grupe 15 chroniaca grupe karboksylowa.
3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako tlenek alkilenu stosuje sie tlenek propylenu lub tlenek butylenu.
4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako 20 N-chlorowy czynnik chlorowcujacy stosuje sie zwiazek o wzorze 8, w którym R2 oznacza atom wodoru lub chlo¬ ru, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cyklo- heksylowa, fenylowa lub grupe fenylowa podstawiona atomem chloru lub bromu, grupe metylowa lub nitrowa, 25 a R3 oznacza grupe o wzorze R4-X^, w którym R* oznacza - grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, grupe cykloheksy- lowa, fenylowa lub grupe fenylowa podstawiona atomem chloru lub bromu grupe metylowa lub nitrowa, a X ozna¬ cza grupe o wzorze NCl-(CO), -(CO), -O(CO)- lub 3° -S02 lub R2 i R3 razem z atomem azotu z którym sa zwia¬ zane tworza pierscien heterocykliczny o wzorze 9, w któ¬ rym Y oznacza grupe o-fenylenowa lub grupe o wzorze -CH2-CH2- albo grupe o wzorze -CH2-CH2-CH2- lub R2 i R3 razem z atomem azotu z którym sa zwiazane two- 35 rza pierscien o wzorze 10, w którym Y ma wyzej podane znaczenie.
5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a- -sulfotlenek estru ogrzewa sie w temperaturze 75—115 °C.
6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako 40 obojetny rozpuszczalnik stosuje sie benzen lub toluen.
7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a- -sulfotlenek estru kwasu 6-acyloamido-2,2-dwumetylo- -penamokarboksylowego-3 ogrzewa sie w obecnosci 100— —500 g tlenku wapnia na 1 mol a-sulfotlenku. 458.
8.Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze sto¬ suje sie h—1,5 mola N-chlorowego czynnika chlorowcujacego na 1 mol a-sulfotlenku estru penicyliny.
9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze g- -sulfotlenek estru kwasu 6-fenoksyacetamido-2,2-dwume- 59 tylopenamokarboksylowego-4 ogrzewa sie w benzenie w temperaturze 75—80°C z N-chloroftalimidem w obec¬ nosci tlenku propylenu i 200—250 g tlenku wapnia na mol a-sulfotlenku.
10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze 55 a-sulfotlenek estru kwasu 6-fenoksyacctamido-2,2-dwu- metylopenamokarboksylowego-4 ogrzewa sie w benzenie w temperaturze 75—80°C z N-chlorosukcynimidem, w obecnosci tlenku propylenu i 200—250 g tlenku wapnja na mol a-sulfotlenku.113 056 H Ac-rii 0 II /S-CI Ac-tV .rNXl 3CH2 HX C00R, Wzórl O t o /SCp-CHi COOR, O T s -N- CH3 CH3 COOR. Wzór 2 IftlzórZ Q -N— CH3 xCOOR, Wzór 4 Ac-N*-!-^^ l CH3 COORi Wzór 5 ogrzewanie Schemat 1 H H H Ac-N OH (f NxC/CxCH3 H' COOR, Wzór 6 HHH^ Ac-N^H^ S CH; N- chlorowy O^ln^c/CXch czynnik chlorowcujacy iHzórb l COOR, H Ac-r\i o Schemat Z O ^ C/CxCH3 H/ COOR, Wzórl113 056 0 O s-ci H * O' COOR, Wzór i Schemat 3 O c- N^CH, COOR, Wzór 7 R-a ftltrB O II Wzór 9 :N O u -C II O Wzór W N Cl-N-C-N-D r"VziV ;/ o R4-0-C-Nc Y a tt'zdr 73 O li Wzór 15 N-Cl O R4-c-r< Wzór IZ Re .R2 Cl R4-S04-N-Cl Wzór 14 Y O II C\ II o :n-ci o n o R-C-N-^T CH, CH3 COOR, Wzór 1? Wzór 16 R'"- CH I Q Wzór 18 LDD Z-d 2, z. 51/1400/82, n. 90 + 20 egz., f. A4 Cena 100 zl PL PL PL
PL1978209329A 1977-09-01 1978-08-31 Process for preparing 2-chlorosulfinyloazetidin-4-ones PL113056B1 (en)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US05/829,689 US4159272A (en) 1977-09-01 1977-09-01 Process for 2-chlorosulfinylazetidin-4-ones

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL209329A1 PL209329A1 (pl) 1979-06-04
PL113056B1 true PL113056B1 (en) 1980-11-29

Family

ID=25255260

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1978209329A PL113056B1 (en) 1977-09-01 1978-08-31 Process for preparing 2-chlorosulfinyloazetidin-4-ones

Country Status (27)

Country Link
US (1) US4159272A (pl)
JP (1) JPS5446771A (pl)
AT (1) AT359079B (pl)
AU (1) AU3939078A (pl)
BE (1) BE870104A (pl)
BG (1) BG30772A3 (pl)
CA (1) CA1111049A (pl)
CS (1) CS207721B2 (pl)
DD (1) DD138546A5 (pl)
DE (1) DE2838073A1 (pl)
DK (1) DK383978A (pl)
ES (1) ES473011A1 (pl)
FI (1) FI782657A (pl)
FR (1) FR2401911A1 (pl)
GB (1) GB2003475B (pl)
GR (1) GR72458B (pl)
IL (1) IL55458A0 (pl)
IT (1) IT1099598B (pl)
NL (1) NL7808945A (pl)
NZ (1) NZ188296A (pl)
PH (1) PH15353A (pl)
PL (1) PL113056B1 (pl)
PT (1) PT68486A (pl)
RO (1) RO75128A (pl)
SE (1) SE7809202L (pl)
YU (1) YU203178A (pl)
ZA (1) ZA784981B (pl)

Families Citing this family (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4289695A (en) * 1978-11-13 1981-09-15 Eli Lilly And Company Process for preparing 2-chlorosulfinylazetidinones
US5604222A (en) * 1993-12-27 1997-02-18 Lupin Laboratories, Ltd. Method for the preparation of 2-chloro sulfinyl azetidinones
US5578721A (en) * 1994-07-11 1996-11-26 Lupin Laboratories Limited Process for preparation of 3-exomethylene cepham sulfoxide esters
KR100390551B1 (ko) * 1996-08-22 2003-11-17 주식회사 코오롱 3-할로메틸-3-세펨-4-카르복실레이트 1-옥사이드의 제조방법
CN101190921B (zh) * 2007-11-27 2010-05-19 吉林省石油化工设计研究院 一种对硝基苄基-7-苯氧基乙酰胺-3-外亚甲基头孢-4-羧酸酯-1-β-氧化物制备方法

Family Cites Families (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3843682A (en) * 1972-05-15 1974-10-22 Lilly Co Eli 2-chlorosulfinyl-3-imido-azetedin-4-ones
CA1069126A (en) * 1974-12-24 1980-01-01 Eli Lilly And Company Sulfinyl halides and their preparation from penicillin sulfoxides
US4075203A (en) * 1976-06-16 1978-02-21 Eli Lilly And Company Process for preparing a 3-exomethylenecepham sulfoxide from penicillin sulfoxides

Also Published As

Publication number Publication date
JPS5446771A (en) 1979-04-12
DD138546A5 (de) 1979-11-07
IT1099598B (it) 1985-09-18
FI782657A (fi) 1979-03-02
ES473011A1 (es) 1979-10-16
NL7808945A (nl) 1979-03-05
US4159272A (en) 1979-06-26
PT68486A (en) 1978-09-01
RO75128A (ro) 1980-10-30
AT359079B (de) 1980-10-27
AU3939078A (en) 1980-03-06
BE870104A (fr) 1979-02-28
GR72458B (pl) 1983-11-09
FR2401911B1 (pl) 1981-03-06
ATA629178A (de) 1980-03-15
GB2003475B (en) 1982-03-17
CA1111049A (en) 1981-10-20
PL209329A1 (pl) 1979-06-04
CS207721B2 (en) 1981-08-31
BG30772A3 (en) 1981-08-14
IT7827166A0 (it) 1978-08-30
GB2003475A (en) 1979-03-14
YU203178A (en) 1982-10-31
PH15353A (en) 1982-12-02
SE7809202L (sv) 1979-03-02
DE2838073A1 (de) 1979-03-15
DK383978A (da) 1979-03-02
ZA784981B (en) 1980-04-30
IL55458A0 (en) 1978-10-31
FR2401911A1 (fr) 1979-03-30
NZ188296A (en) 1981-03-16

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP0005889B1 (en) Process for the preparation of beta-lactam derivatives, the novel derivatives so obtainable and pharmaceutical compositions containing them
GB2128986A (en) Derivatives of 6 b-hydroxalkylpenicillanic acids as b-lactamase inhibitors
US4165315A (en) Sulfinyl halides and their preparation from penicillin sulfoxides
ES411163A1 (es) Procedimiento para preparar penicilinas y cefalosporinas.
PL113056B1 (en) Process for preparing 2-chlorosulfinyloazetidin-4-ones
IE46611B1 (en) Thiooxime cephalosporin and penicillin derivatives
KR100439491B1 (ko) 3-술포닐옥시-3-세펨 화합물의 제조방법
US3975385A (en) 7-Trichloroacetamido-3-desacetoxy-cephalosporanic acid esters
CH637135A5 (en) Cephalosporin derivatives and a process for their preparation
US4361513A (en) Esters of penicillanic acid sulfone
SE444810B (sv) Sulfinyazetidinonforeningar till anvendning for framstellning av 3-metylencefamsulfoxider
EP0065488B1 (de) Verfahren zur Herstellung von 4-Thio-azetidinon-Verbindungen
Buchanan et al. Hypocholesterolemic 5-methyltetrazole derivatives
Koster et al. Chlorination of the cephem dihydrothiazine ring. Factors influencing C-2 substitution vs. degradation to isothiazoles1
US3830801A (en) Esterification of penicillin acids
WO1995009165A1 (fr) PROCEDE POUR PRODUIRE DU BENZO[b]THIOPHENE SUBSTITUE EN POSITION 2
FI93359B (fi) Menetelmä 7 -(suojattu amino tai asyyliamino)-3-metyyli-1-karba-(1-detia)-(2 tai 3)-kefeemi-4-karboksylaattiyhdisteiden valmistamiseksi
US4115383A (en) Alkoxycarbonyl-ethylthio-azetidinones and process for their preparation
US4474698A (en) Process for preparing esters of penicillanic acid sulfone
GB2125807A (en) Preparation of penicillin and cephalosporin compounds and novel intermediates useful therein
CA1073899A (en) Process for preparing 3-acyloxymethyl-2-cephem compounds
EP0136788A1 (en) Process for preparing penicillin and cephalosporin sulfones
KR800000087B1 (ko) 세펨환의 중간체의 제조방법
KR800001399B1 (ko) 3-메틸렌 세팜 설폭사이드류의 제조방법
DE2656144C2 (de) Verfahren zur Herstellung von 3-Acyloxymethyl-2-cephemverbindungen