NL9101174A - Inrichting voor het opbergen van documenten. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Inrichting voor het opbergen van documenten.

De uitvinding heeft betrekking op een ordner, gevormd door een achterplaat, een rugdeel en een voorplaat, onderling verbonden door middel van flexibele stroken (levende scharnieren), waarbij aan de achterplaat, nabij het rugdeel, een ordnermechaniek is aangebracht.

Ordnermechanieken hebben, afgezien van verbeteringen op details, een traditionele vorm resp. constructie die het mogelijk maakt om een betrekkelijk grote stapel documenten op te bergen, terwijl die stapel, eveneens gemakkelijk, geheel of gedeeltelijk kan worden omgelegd om een bepaald document binnenin de stapel leesbaar te maken of verwijderbaar te maken door het openen van het mechaniek.

Dergelijke mechanieken worden nog steeds uitsluitend op de markt gebracht binnen een eenvoudig geheel dat bestaat uit een voor- en achterplaat, verbonden door een rugdeel. Aan alle andere zijden is een dergelijke map steeds open. Afgezien van het bezwaar van stoffig worden van de inhoud is een belangrijk bezwaar hiervan dat, speciaal na langere tijd, bepaalde documenten losraken en scheef gaan zitten, waardoor een allerminst ordelijk geheel ontstaat. Dit wordt nog versterkt doordat in de praktijk dikwijls losse documenten met papierklemmen worden toegevoegd in plaats van ze te perforeren en compleet in het mechaniek vast te zetten.

De onderhavige uitvinding beoogt voor deze problemen een oplossing te verschaffen. Daartoe is de ordner gekenmerkt doordat de achterplaat, de rug en de voorplaat zijn uitgevoerd als koffer uit kunststof, doordat ze voorzien zijn van tegen elkaar sluitende opstaande kanten, met een uit twee greepdelen aan de van de rug afgekeerde (lange) zijde van de voor- en de achterplaat gevormde greep.

Aldus wordt de ordner, behalve voor wat betreft de maatvoering, uitgevoerd zoals een koffer voor het opbergen van documenten, opgebouwd uit twee schaaldelen van kunststof die beide scharnierend met een rugdeel zijn verbonden, en die voorzien zijn van tegen elkaar sluitende opstaande kanten, met uit twee greepdelen aan de van het rugdeel afgekeerde (lange) zijde van elk van de schaaldelen gevormde greep.

Dergelijke koffers zijn, voorzover ze bestemd zijn voor het opbergen van documenten, steeds gestandaardiseerd op A4-formaat. Ze zijn dan voorzien van zogenaamde snelhechters of systemen met buigzame bindstaafjes. Afwijkende formaten bestaan ook, en die zijn dan geschikt gemaakt voor het opbergen van allerlei artikelen zoals floppydiscs, boekhoud-kaarten, harde geheugenschijven voor computers, ponskaarten, magneetbandjes en allerlei andere artikelen. Geen van de bekende koffers is uitgevoerd met het traditionele ordner-mechaniek.

Men kan dus ook zeggen dat de uitvinding, uitgaande van de bekende koffers voor het opbergen van documenten, zoals hierboven kort omschreven, gekenmerkt is doordat aan één van de schaaldelen, nabij het rugdeel, een ordnermecha-niek is aangebracht, terwijl de breedte van de schaaldelen in hoofdzaak overeenkomt met de breedte van A4-formaat, vermeerderd met de breedte van het ordnermechaniek. De laatstgenoemde maataanpassing is, ten opzichte van koffers die alleen geschikt zijn voor A4-formaten, van wezenlijk belang omdat een ordnermechaniek een breedte heeft die een veelvoud bedraagt van alle andere snelhecht- of bindstaaf-jessystemen. Toch is het mogelijk om een aldus uitgevoerde koffer staande neer te zetten op planken, omdat de dieptemaat ervan niet wezenlijk groter is dan die van de traditionele ordner die immers ook een grotere diepte had dan een A4-map of -koffer.

Het is van voordeel wanneer de ordner of koffer verder zo wordt uitgevoerd dat aan de van de rug afgekeerde (lange) zijde van de achterplaat resp. van het schaaldeel waaraan het ordnermechaniek bevestigd is, geen opstaande kant aanwezig is terwijl op de overeenkomstige plaats aan het andere schaaldeel wel een opstaande kant aanwezig is. In het bijzonder wanneer dan ook de opstaande kanten aan de korte zijden aansluiten op de opstaande kant van de ene zijde en op de eindrand van het schaaldeel zonder opstaande kant aan de andere zijde en aldus een afnemende hoogte hebben, verschaft dit een oplossing voor de behoefte om bij het omslaan en bij het laden zowel van de lange zijden als van de onder- en bovenhoeken van de documenten gebruik te maken.

Het is bij koffers voor het opbergen van documenten of andere voorwerpen zoals genoemd, bekend om aan de van de rug afgekeerde (lange) zijden van de hoofdvlakken van de beide schaaldelen de opstaande kanten te laten grenzen aan een overgangsstrook die onder een hoek van ten hoogste 45° verloopt ten opzichte van de platen resp. de hoofdvlakken.

Het is bij documentenkoffertjes ook bekend dat greep-helften zijn gevormd ter hoogte van de onder een hoek verlopende overgangsstroken. Alle bekende greephelften worden echter gevormd door doorlopende openingen, zodat ook de hele greep bestaat uit een doorlopende opening waar de vingers van de hand doorheen gestoken kunnen worden.

Bij voorkeur gaat men volgens de uitvinding zo te werk dat de greephelften blinde holten zijn die in de genoemde overgangsstroken zijn gevormd.

Hierdoor wordt allereerst de effectieve inwendige ruimte van de koffer wat vergroot, niet zozeer voor de documenten zelf als wel voor het hanteren ervan. Anderzijds bereikt men ermee dat de eindvlakken van de opstaande kanten van de beide schaaldelen door het verband met de rest van de schaaldelen via het materiaal waardoor de blinde holten worden gevormd, een grotere stijfheid en sterkte vertonen. Bezwarend behoeven dergelijke niet doorlopende maar blinde holten als grepen niet te zijn, omdat de toepassing met een ordnermechaniek er voornamelijk een is van het archiveren van stukken en het grijpen van een ordner wanneer ermee gewerkt moet worden, terwijl de als koffertjes uitgevoerde ordners volgens de uitvinding ook wel geschikt zijn om meegenomen te worden maar niet primair behoeven te fungeren als koffer met draaggreep.

Anderzijds wordt door het voordeel van de grotere stabiliteit nog wel de mogelijkheid geschapen om de koffer verder zo uit te voeren dat aan één van de opstaande kanten ter plaatse van de greephelft een enkele sluiting is aangebracht in de vorm van een snaphaak.

Dit in tegenstelling tot bekende koffers voor documenten die bijna allemaal voorzien zijn van twee sluitingen. De vereenvoudiging tot een enkele sluiting betekent een niet onbelangrijke vereenvoudiging in de spuitgietvorm, maar bovendien vergemakkelijkt dit het openen.

Het is voor een fabrikant uiteraard van belang te standaardiseren resp. zoveel mogelijk toepassingsvarianten te ontwikkelen voor eenzelfde spuitgietprodukt, in het bijzonder vanwege de te hoge vormkosten van de spuitgietmatrijzen. Anderzijds is het voor de gebruiker van voordeel wanneer opbergsystemen voor verschillende zaken toch eenzelfde uiterlijk hebben.

Vanuit deze gezichtspunten heeft de uitvinding nog een interessante gebruiksvariant ontwikkeld. Wanneer uitgegaan wordt van de koffer zoals hierboven omschreven, kan deze met weglating van het ordnermechaniek zo worden uitgevoerd dat een ringmechaniek aanwezig is, dat aangebracht is nabij de van de rug afgekeerde (lange) zijde van een van de schaaldelen, in voorkomend geval het andere schaaldeel dan dat waarin de zijdelingse toegangsopeningen zijn aangebracht. Bij voorkeur is dit ringmechaniek een vier-ringsmechaniek van het voor computeroverzichten geschikte type.

Op die manier is het mogelijk de koffer te gebruiken voor het opbergen van 132-koloms computerpapier. Bij openliggende koffer reikt de rand van de papierstapel die een computeruitdraai vormt, enkele centimeters voorbij de rugstrook, dus tot in het gebied van het andere schaaldeel dan dat waarin het ringmechaniek bevestigd is. Bij dichtslaan van de koffer kan dat onderste gedeelte van de stapel mee dubbel worden geslagen.

Aldus heeft men een systeem gekregen waarmee het genoemde 132-koloms computerpapier kan worden opgeborgen binnen een plankdiepte in het archief die gelijk is aan die van traditionele ordners.

Opgemerkt wordt dat in koffers voor het opbergen van documenten het bevestigingsmechaniek zich altijd vlak naast de rugstrook bevindt, terwijl hier volgens de uitvinding voorgesteld wordt om het nabij de greep aan te brengen. Het is door deze maatregel dat men voor het opbergen de beschikking krijgt over een breedte die veel groter is dan de enkele breedte van een hoofdvlak van een schaaldeel.

De uitvinding zal hierna worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening van twee uitvoeringsvoorbeelden.

Fig. 1 toont de kofferordner volgens de uitvinding isometrisch in gedeeltelijk geopende toestand;

Fig. 2 toont de koffer in gesloten stand;

Fig. 3 toont de koffer in de uitvoeringsvorm met ringmechaniek in geopende stand;

Fig. 4 geeft een aanzicht, in de richting evenwijdig aan de lengte van de rug, maar door de uitvoeringsvorm van fig. 3 in volledig opengeslagen stand;

Fig. 5 toont een andere uitvoeringsvorm van de koffer, uitgevoerd als kofferordner, isometrisch in bijna volledig geopende toestand;

Fig. 6 geeft een aanzicht, op dezelfde wijze als fig. 4, van de uitvoeringsvorm volgens fig. 5, op twee plaatsen gedeeltelijk opengewerkt om de vorm van de blinde grepen zichtbaar te maken.

De kofferordner in fig. 1 bestaat uit twre schaaldelen die in hun geheel zijn aangeduid door 1 resp. 2, en die door flexibele stroken 3 resp. 4, ook wel filmscharnieren of levende scharnieren genoemd, zijn verbonden met een rugdeel dat in zijn geheel is aangeduid door 5.

Al deze delen zijn langs de buitenomtrek voorzien van opstaande kanten. De opstaande kanten 6 t/m 9 aan de korte zijden van de hoofdvlakken 10 resp. 11 van de schaaldelen hebben dezelfde vorm, uiteraard onderling symmetrisch ten opzichte van de rug. De opstaande kanten 12 en 13 aan het rugdeel 5 hebben ook dezelfde vorm, in dit geval halfcirkelvormig, waarop kwartcirkelvormige begrenzingen zoals 14 van de opstaande kanten 6 t/m 9 aansluiten. Het gedeeltelijk cirkelvormige verloop van deze delen is niet wezenlijk voor de onderhavige uitvinding, men kan daar elke onderling aansluitende vorm kiezen van de opstaande kanten aan het rugdeel resp. de schaaldelen. Als detail ziet men dat alle vrije randen van de opstaande kanten getrapt zijn uitgevoerd, zoals aangeduid door 15, en wel steeds afwisselend met het verhoogde deel aan de buiten- resp. aan de binnenzijde, zodat de aan elkaar grenzende opstaande kanten in gesloten toestand inééngrijpen.

In het schaaldeel 1 is een ordnermechaniek 16 aangebracht, en wel op de als zodanig traditionele plaats op het vlak 10 grenzend aan de scharnierlijn 3 naar het rugdeel 5.

Met een gebroken lijn 17 is een door middel van een perforaties in de snelhechter gelegd document aangegeven. Men ziet daaruit dat de breedte van het hoofdvlak 10 van het schaaldeel 1 - en uiteraard ook van die van het schaaldeel 2, overeenkomt met de breedtemaat b^ van het formaal A4, vermeerderd met de breedtemaat b2 van het ordnermechaniek. Aldus gedefinieerd ziet men dat door het aanbrengen van de perforatie het document de grondplaat van het ordnermechaniek 16 enigszins overlapt, en daardoor krijgt men juist aan de andere zijde ruimte voor de tab van een eventueel tussen te voegen tabbladensysteem, eveneens met gebroken lijnen weergegeven en aangeduid door 18. Uiteraard kan men daarbuiten nog een kleine extra ruimte in breedterichting toevoegen, zoals gebruikelijk, om onregelmatigheden in de stapeling op te vangen. De breedtemaat van de ordnerkoffer gedefinieerd als + b2 is dus een minimummaat en dit is een karakteristiek van de koffer volgens de uitvinding, omdat alle bekende koffers voor het opbergen van documenten niet de betrekkelijk grote deelmaat b2 vertonen, maar een veel kleinere breedte van allerlei snelhechtmechanieken, veelal slechts 2 cm. De maat b2 van een ordnermechaniek bedraagt omstreeks 5 cm.

De opstaande kanten 19 resp. 20 aan de schaaldelen 1 en 2 grenzen niet, zoals aan de korte zijden het geval is, rechtstreeks aan de hoofdvlakken 10 resp. 11 van de schaaldelen, maar door middel van overgangsstroken 21 resp. 22. Die overgangsstroken lopen onder een hoek van minder dan 45°, in de getekende uitvoeringsvorm omstreeks 30°, ten opzichte van de hoofdvlakken 10 resp. 11. Men krijgt daardoor op de eerste plaats een kleine praktische vergroting van de inwendige ruimte van de koffer, niet zozeer van nut in gesloten stand als wel wanneer men met de opgeborgen documenten bezig is.

Volgens de uitvinding is de opstaande kant 19 aan de lange zijde van het schaaldeel 1 dat het ordnermechaniek 16 draagt beperkt tot een middengebied, van omstreeks 1/3 van de lengte van de lange zijde. Daarboven en daaronder eindigt het schaaldeel dan met de randen 23 resp. 24 van de schuine over-gangsstrook 21. Aldus ontstaat op die twee plaatsen een zijdelingse toegangsopening voor de zich in de koffer bevindende stapel documenten, waardoor men gemakkelijk zowel aan de bovenhoek als aan de onderhoek van de stapel kan bladeren. De hoogte van de opstaande kant 19 komt in hoofdzaak overeen met de hoogte van de andere opstaande kanten zoals 8 en 9.

De opstaande kant 20 aan de lange zijde van het schaaldeel 2 is overeenkomstig gevormd, en wel als volgt.

Het middengebied 25 van de opstaande kant 20 heeft een hoogte die ook in hoofdzaak gelijk is aan de hoogte van de aangrenzende opstaande kanten 6 en 7 aan de korte zijde. Daarnaast bevindt zich dan een gedeelte 26 met dubbele hoogte, passend in de opening langs de rand 24, en aan de andere zijde een deel 27 met overeenkomstige hoogte, passend in de opening langs de rand 23, waarbij het laatstgenoemde deel dan, op op zichzelf bekende wijze, voorzien is van middelen om een plak-of insteeketiket te dragen. Het middelste deel 25 is echter bovendien nog voorzien van een lip 28 van grotere hoogte, voorzien van een snaphaak 29 die kan grijpen om een randge-deelte 30 aan de andere zijde om de koffer gesloten te houden. Deze sluitlip 28 is weer op op zichzelf bekende wijze door middel van een filmscharnier 31 bevestigd aan het gedeelte 25 van de opstaande kant.

In elk van de beide schuine stroken 21 en 22 is, over een afstand die ongeveer overeenkomt met de middelste delen 19 en 25 van de opstaande kanten, een blinde holte 32 resp.

33 gevormd. Deze holten dienen als greepdelen. Men kan daardoor de koffer in gesloten toestand hanteren door de duim in de ene holte en enkele vingers in de andere holte te steken.

De juiste vorm van deze holte, waaraan de uitvinding de voorkeur geeft, blijkt het beste uit fig. 4. Fig. 4 toont dezelfde koffer als getekend in fig. 1, evenwel met weglating van het ordnermechaniek 16. In plaats daarvan is aan het schaaldeel 2 een ringmechaniek 34 aangebracht, deze maal echter niet nabij de rug maar juist aan de buitenste lange zijde, d.w.z. nabij de greep 33. Dit is een mechaniek dat op zichzelf bekend is. Het kan een 2-ringsmechaniek zijn, maar is bij voorkeur van het 4-ringstype dat geschikt is voor het opbergen van geperforeerd computerpapier. Door deze plaatsing kan computerpapier van het formaat 132 koloms worden opgeborgen, dat een lengte heeft die op schaal is ingetekend, met een gebroken lijn 35. Men ziet dus dat dit papierformaat loopt over de breedte van het schaaldeel 2, van het rugdeel 3 en ook nog over enige afstand over de breedte van het schaaldeel 1. Bij dichtklappen van de koffer wordt het laatste deel van het papier dan vanzelf dubbelgeslagen.

De koffer in de uitvoeringsvorm van fig. 5 en 6 bevat enkele verbeteringen ten opzichte van die volgens fig. 1. Ongewijzigd gebleven zijn de hoofdvlakken 36, 37 van de beide schaaldelen, en het door filmscharnieren daarmee verbonden rugdeel 38; vervolgens ook de aan de lange zijden op de hoofdvlakken aansluitende schuine stroken 39 en 40. De onderlinge gelijkheid geldt voor de vorm, maar in het bijzonder ook voor de afmetingen die volgens de uitvinding van belang zijn.

Opstaande kanten in 40 t/m 44 aan de korte zijden van de hoofdvlakken zijn wel aanwezig maar hebben nu een andere vorm gekregen, die het beste blijkt uit het aanzicht van fig.

6. Ze hebben geen konstante en onderling gelijke hoogte meer maar ze lopen schuin. Dit kan nader worden toegelicht door erop te wijzen dat aan de buitenste lange zijde van het schaaldeel waartoe het hoofdvlak 36 behoort helemaal geen opstaande kant meer aanwezig is afgezien van de trapvorm, aangeduid door 45, die dient om een goede sluiting mogelijk te maken. De trapvorm op deze plaats vormt een voortzetting van de trapvorm 46 aan de korte zijde die ook bij de uitvoering volgens fig. 1 aanwezig was (aangeduid door 15). Aan de buitenste lange zijde van het hoofdvlak 37 van het andere schaaldeel sluit op de schuine strook 40 wel een opstaande kant aan, aangeduid door 47, en wel over de hele lange zijde. Het verloop van de bovenranden van de opstaande kanten, zoals 40, 42 in fig. 6, sluit hierop aan, dat wil zeggen loopt van de bovenrand 47' van de opstaande kant 47, via de halve hoogte ter plaatse van de halfcirkelvormige opstaande kanten zoals 48 aan het rugdeel 38, naar de eindrand 39' van de schuine strook 39.

Het belangrijkste effect van de tot zover beschreven verschilpunten in de vormgeving is dat de in het ordnermechaniek 50 ingebonden documenten aan de buitenzijde van boven tot onder gemakkelijk toegankelijk zijn, maar bovendien nog nabij de hoekpunten langs de bovenzijde en de onderzijde, omdat ook daar de opstaande kanten 44, 46 nog laag zijn.

Om dit mogelijk te maken dienden ook de afmetingen van de blinde holte 32 uit fig. 1 te worden aangepast. De blinde holte 51 aan de rechterzijde in de schuine strook 39 heeft nu een zo geringe diepte dat hij niet boven de rand 39' van het schuine vlak uitsteekt. Zoals blijkt uit de doorsnede in het opengewerkte deel rechts in fig. 6 loopt de diepte van de blinde holte 51 in feite terug tot nihil nabij de eindrand 39' van de schuine strook 39.

Aan de andere zijde, links in fig. 6 in doorsnede getekend, is de blinde holte 52 evenredig dieper, waarbij bijna de hele hoogte van de opstaande kant 47 wordt benut. Door de grote diepte van de blinde holte 52 en de geringe diepte van de blinde holte 51 kan de koffer zo worden gedragen dat zich de wijsvingers in holte 52 bevinden; die zullen dan zo ver reiken dat ze voorbij het middenvlak van de koffer in gesloten toestand komen, dat wil zeggen dat het gewicht van de koffer volledig stabiel met de vingers kan worden gedragen, zodat het bijna voldoende is wanneer de duim zich in de ondiepe holte 51 bevindt.

Over een korte afstand boven de blinde holte 52 is aan de opstaande kant 47 een snaplip 53 aangevormd die slechts een zeer geringe hoogte heeft, namelijk juist voldoende om in de gesloten stand een snapwerking mogelijk te maken om een bijbehorende verdikking 54 die over een overeenkomstige lengte is aangebracht aan de bovenwand 51' van holte 51.

Een volgende detailverbetering is toegepast bij de hoofdcirkelvormige opstaande kanten 48 en 49. Er is een getrapte rand 55 aanwezig, die bij de uitvoering volgens fig. 1 niet aanwezig was. Het verhoogde deel van de trapvorm 55 bevindt zich nu aan de binnenzijde, en nauw in overeenstemming daarmee bevindt zich het verhoogde deel 56 van de trapvorm van de aansluitende kwartcirkelvormige randen zoals 56 aan de buitenzijde. Hierdoor wordt indrukken van de opstaande kanten 41 t/m 44 ten opzichte van de delen 48 en 49 voorkomen.

Tenslotte verdient het feit de opmerking dat aan de binnenzijde van de korte opstaande kanten 43 en 44 twee T-vormige geleidingsdelen zijn aangevormd, zoals aangeduid door 57, waardoor een geleidingssleuf wordt gevormd. In die beide sleuven passen dan twee aangevormde geleidingsribben zoals 58 aan de andere zijde. Door deze geleidingen nabij de buitenhoeken zal de koffer nu beter sluiten.

Claims (9)

1. Ordner, gevormd door een achterplaat, een rugdeel en een voorplaat, onderling verbonden door middel van flexibele stroken (levende scharnieren), waarbij aan de achterplaat, nabij het rugdeel, een ordnermechaniek is aangebracht, met het kenmerk, dat de achterplaat, de rug en de voorplaat zijn uitgevoerd als koffer uit kunststof, doordat ze voorzien zijn van tegen elkaar sluitende opstaande kanten (6-9) met een uit twee greepdelen (32, 33) aan de van de rug afgekeerde (lange) zijde van de voor- en de achterplaat gevormde greep.

2. Koffer voor het opbergen van documenten, opgebouwd uit twee schaaldelen van kunststof die beide scharnierend met een rugdeel zijn verbonden, en die voorzien zijn van tegen elkaar sluitende opstaande kanten, met uit twee greepdelen aan de van het rugdeel afgekeerde (lange) zijde van elk van de schaaldelen gevormde greep, met het kenmerk dat aan één (1) van de schaaldelen (1, 2), nabij het rugdeel (5), een ordnermechaniek (16) is aangebracht, terwijl de breedte van de schaaldelen in hoofdzaak overeenkomt met de breedte (b^) van A4-formaat, vermeerderd met de breedte ^2) van het ordnermechaniek .

3. Inrichting volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk dat aan de van de rug (38) afgekeerde (lange) zijde van de achterplaat (36) resp. van het schaaldeel waaraan het ordnermechaniek (50) bevestigd is, geen opstaande kant aanwezig is terwijl op de overeenkomstige plaats aan het andere schaaldeel wel een opstaande kant (47) aanwezig is.

4. Inrichting volgens conclusie 3, met het kenmerk dat de opstaande kanten (41-44) aan de korte zijden aansluiten op de opstaande kant (47) van de ene zijde en op de eindrand (39') van het schaaldeel zonder opstaande kant aan de andere zijde en aldus een afnemende hoogte hebben.

5. Inrichting volgens conclusie 1-4, waarbij aan elk van de van de rug afgekeerde (lange) zijden van voor- en achterplaat resp. van de hoofdvlakken van de beide schaaldelen, een overgangsstrook aanwezig is, die onder een hoek van ten hoogste 45° verloopt ten opzichte van de platen resp. de hoofdvlakken en waarbij greephelften zijn gevormd ter hoogte van de genoemde overgangsstroken, met het kenmerk dat de greephelften blinde holten (32, 33; 51, 52) zijn die in de genoemde overgangsstroken (21, 22; 39, 40) zijn gevormd.

6. Inrichting volgens conclusie 5, met het kenmerk dat de blinde holten (51, 52) van ongelijke diepte zijn, waarbij de ene hoek (52) doorloopt tot voorbij het denkbeeldige middenvlak van de ordner of koffer.

7. Inrichting volgens conclusie 5 of 6, met het kenmerk dat aan één (20; 47) van de opstaande kanten ter plaatse van de greephelft (33; 52) een enkele sluiting is aangebracht in de vorm van een snaphaak (29; 53).

8. Koffer, uitgevoerd volgens een der voorgaande conclusies, met weglating van het ordnermechaniek, gekenmerkt door een ringmechaniek (34; 50) dat aangebracht is nabij de van de rug afgekeerde (lange) zijde van een (2; 36) van de schaaldelen.

9. Koffer volgens conclusie 8, met het kenmerk dat het ringmechaniek (34) een vier-ringsmechaniek is van het voor computeroverzichten (35) geschikte type.