NL9001347A - Contactsamenstel. - Google Patents

Description

Contactsamenstel

De uitvinding heeft betrekking op een contactsamenstel, in het bijzonder bestemd voor een connector of dergelijke, omvattende tenminste een signaalcontact en een massa-contact.

Dergelijke contactsamenstellen zijn gewoonlijk gemonteerd in het huis van een connectorelement, waarbij de contacten zijn uitgevoerd als mannelijke of vrouwelijke contacten. Bij het ontwerp van de bekende contacten is in hoofdzaak aandacht besteed aan de mechanische eigenschappen van het met de contacten uitgevoerde connectorsamenstel, in het bijzonder met betrekking tot de voor het koppelen en ontkoppelen van de con-nectorelementen benodigde krachten. Aan de elektrische eigenschappen werd slechts in zoverre aandacht besteed, dat gestreefd werd naar het realiseren van goede betrouwbare verbindingen tussen de contacten van de beide connectorelementen.

Bij toenemende snelheid van de over te dragen digitale signalen, dat wil zeggen afnemende stijgtijden, wordt het elektrisch gedrag van de contacten als circuitelement echter van belang. Bij de bekende connectorsamenstellen doen zich bij hogere snelheden problemen voor ten aanzien van de overspraak tussen signaalcontacten, transmissieverlies, reflecties en massaruis of schakelruis. Tot op heden wordt getracht deze problemen te ondervangen door de signaal- en massacontacten in een geschikte verdeling in de connectorelementen te monteren, waarbij echter deze problemen vanaf een stijgtijd, die kleiner is dan 0,6ns, niet meer kunnen worden ondervangen.

In de Nederlandse octrooiaanvrage 9000578 van dezelfde aanvraagster is een connectorsamenstel beschreven, waarbij deze problemen zijn ondervangen, doordat met massa verbonden buitengeleiders zijn aangebracht, die elk één of meer signaalcontacten omgeven. Hoewel met dit connectorsamenstel de genoemde problemen doeltreffend worden opgelost, is bij dit connectorsamenstel het aantal signaalverbindingen per opper-vlakte-eenheid beperkt.

De uitvinding beoogt een contactsamenstel van de in de aanhef genoemde soort te verschaffen, waarbij de problemen, die zich bij hoge snelheden bij toepassing in een connector kunnen voordoen, kunnen worden ondervangen door een zodanige constructie van het contactsamenstel zelf, dat het gedrag van elk signaalcontact als circuitelement vooraf bepaalbaar is en de genoemde signaalvervormingen kunnen worden geminimaliseerd, terwijl bovendien het aantal signaalverbindingen per opper-vlakte-eenheid aanmerkelijk kan worden verhoogd.

Hiertoe wordt het contactsamenstel volgens de uitvinding gekenmerkt door een drager uit veerkrachtig geleidend materiaal, een op de drager aangebrachte isolerende tussenlaag en tenminste een op de isolerende tussenlaag ondersteunde geleider, waarbij de drager als massacontact en een of meer geleiders als signaalcontact dienst doen.

Op deze wijze wordt een contactsamenstel verkregen, waarbij een geleider met het door de tussenlaag daarvan gescheiden dragergedeelte een transmissielijn vormt, waarbij door een geschikte keuze van de dikte van de isolerende tussenlaag en van de breedte van de geleider een gewenste impedantie van bijvoorbeeld 50 of 75 ohm kan worden verkregen. Hierdoor kan bij het ontwerp van het totale systeem, waar de contacten deel van uitmaken, reeds vanaf het begin rekening worden gehouden met het elektrische gedrag van de contacten.

De bovengenoemde signaalvervormingen zullen zich bij de contacten volgens de uitvinding nagenoeg niet voordoen.

In feite worden bij het contactsamenstel volgens de uitvinding de mechanische en elektrische functies van de sig-naalcontacten gescheiden, waarbij de drager de mechanische functies voor de signaalcontacten vervult en tevens als massacontact dienst doet. De als signaalcontacten functionerende geleiders kunnen op optimale signaaloverdrachtseigenschappen worden ontworpen, waarbij geen rekening met de mechanische eigenschappen behoeft te worden gehouden. Hierbij kan een uitstekende signaalintegriteit worden gewaarborgd, doordat de signaalcontacten naast een gecontroleerde impedantie, tevens een lage capaciteit en lage inductantie hebben. Voorts heeft het contactsamenstel volgens de uitvinding het belangrijke voordeel, dat een connector met hoge dichtheid van de signaalcontacten wordt vervaardigd, doordat in feite alle contacten signaalcontacten zijn en geen ruimte meer in beslag wordt genomen door afzonderlijke massacontacten. De fabricagekosten van het contactsamenstel volgens de uitvinding zijn relatief laag, doordat geen wijziging in gereedschappen nodig is om contacten met verschillende elektrische eigenschappen te verkrijgen of een ander patroon van massa- en signaalaan-sluitingen.

De uitvinding betreft voorts een werkwijze voor het vervaardigen van een contactsamenstel volgens de uitvinding, welke werkwijze daardoor wordt gekenmerkt, dat een strook veerkrachtig geleidend materiaal wordt voorzien van een isolerende tussenlaag met een voorafbepaalde dikte, waarbij op de isolerende tussenlaag een laag geleidend materiaal is wordt aangebracht, waarbij door selectief etsen van de laag geleidend materiaal geleiders en contactvlakken in een gewenst patroon worden vervaardigd, waarna de materiaalstrook in een gewenste vorm wordt gebracht.

Op deze wijze kan met voordeel gebruik worden gemaakt van alle bekende fotolithografische technieken voor het verkrijgen van elk gewenst patroon van geleiders en contactvlakken, waarbij zeer hoge toleranties voor afmetingen en plaats van de geleiders en contactvlakken haalbaar zijn.

De dichtheid wordt hierbij niet beperkt door mechanische fabricagetechnieken en kan door de toegepaste fotolithografische technieken zeer hoog zijn.

De uitvinding wordt hierna nader toegelicht aan de hand van de tekening, waarin enkele uitvoeringsvoorbeelden van een contactsamenstel volgens de uitvinding schematisch zijn weergegeven.

Fig. 1 is een perspectivisch aanzicht van een uitvoeringsvorm van het contactsamenstel volgens de uitvinding in vlakke toestand, waarbij het patroon van geleiders en contactvlakken zichtbaar is.

Fig. 2 geeft schematisch de toepassing van het contactsamenstel uit fig. 1 in een connectorelement weer.

Fig. 3 is een bovenaanzicht van een alternatieve uitvoering van het contactsamenstel volgens de uitvinding.

Fig. 4 geeft op grote schaal één langsrand van het contactsamenstel uit fig. 3 in perspectief weer.

Fig. 5 geeft schematisch de toepassing van twee con-tactsamenstellen volgens fig. 3 in een connectorelement weer.

Fig. 6 is een aanzicht in perspectief van een derde uitvoeringsvorm van het contactsamenstel volgens de uitvinding.

Fig. 7 geeft schematisch de toepassing van het contactsamenstel uit fig. 6 in een connectorelement weer.

Fig. 8 en 9 geven schematisch in perspectief resp. in zij-aanzicht twee verschillende uitvoeringsvormen van het contactsamenstel volgens de uitvinding weer.

Fig. 10 geeft schematisch de toepassing van een variant van het contactsamenstel uit fig. 9 in een connectorelement weer.

Fig. 11 toont in perspectief een verder uitvoeringsvorm van het contactsamenstel volgens de uitvinding.

In de fig. 1 is een eerste uitvoeringsvorm van een contactsamenstel 1 weergegeven, dat is voorzien van een strookvormige drager 2 en een isolerende tussenlaag 3, waarop geleiders 4 en contactvlakken 5 en 6 zijn aangebracht. In fig. 1 is de drager 2 in vlakke toestand in perspectief afgebeeld, terwijl in fig. 2 een toepassing van het contactsamenstel 1 in een connectorelement 7 van het zogenaamde "direct edge" type is weergegeven, waarbij de drager 2 in een gewenste vorm is gebracht voor het contact maken met een rand van de print-kaart.

Aan de tegenover elkaar liggende langszijden van de strookvormige drager 2 zijn insnijdingen 8 aangebracht, waardoor vingers 9 zijn verkregen, die elk een contactvlak 5 en een contactvlak 6 dragen. Zoals uit de fig. 1 en 2 blijkt is elk contactvlak voorzien van een contactknopje 10, waarbij de strookvormige drager 2 zodanig is gevormd, dat de contactvlakken 5, 6 met de contactknopjes 10 uitsteken, zodat bij toepassing in het connectorelement 7 de contactknopjes 10 contact kunnen maken met overeenkomstige contactvlakken van een in het connectorelement 7 gestoken printkaart 11.

Uit fig. 1 blijkt, dat de contactvlakken 5 zijn verbonden met de geleiders 4. De contactvlakken 6 zijn via een door een cirkel aangeduid gat met geleidende bekleding verbonden met de drager 2. De contactvlakken 5 vormen de signaalcontactvlakken, terwijl de contactvlakken 6 massa- contactvlakken vormen. De geleiders 4 zijn ongeveer in het midden van de drager 2 verbonden met contactpennen 12, die door in de drager 2 gevormde openingen 13 steken zonder met het materiaal van de drager 2 in aanraking te komen. Tussen in langsrichting van de drager 2 opeenvolgende signaalcontact-pennen 12 van de geleiders 4 zijn massacontactpennen 14 aangebracht, die met de drager 2 zijn verbonden.

De contactpennen 12, 14 zijn in "plated through holes" van een printkaart 15 gestoken en zijn op deze wijze verbonden met de geleiderbanen van deze printkaart 15.

De drager 2 bestaat uit een veerkrachtig geleidend materiaal, bijvoorbeeld beryllium-koper, dat de mechanische sterkte en veerkracht voor de geleiders 4 verschaft. De geleiders 4 en de contactvlakken 5, 6 zijn vervaardigd uit een geleidende laag, bijvoorbeeld koper, die is aangebracht op de isolerende tussenlaag 3, zoals hierna nog nader zal worden beschreven.

In fig. 3 is een bovenaanzicht van een contactsamen-stel 16 weergegeven, dat op dezelfde wijze als het contact-samenstel 1 is voorzien van een strookvormige drager 2 met een isolerende tussenlaag 3, waarop geleiders 4 zijn aangebracht. Aan de ene langszijde bevinden zich eveneens contactvlakken 5 en 6, waarbij de contactvlakken 5 met de geleiders 4 zijn verbonden, terwijl de contactvlakken 6 via een korte geleider 17 zijn verbonden met de buiten de isolerende tussenlaag 3 uitstekende langsrand 18 van de drager 2. Aan de tegenoverliggende langsrand van de drager 2 zijn contacttongen 19 en 20 aangebracht, waarbij de contacttongen 19 met de geleiders 4 zijn verbonden, terwijl de contacttongen 20 met de drager 2 zijn verbonden. De langsrand met de contacttongen 19, 20 is in fig. 4 op grotere schaal weergegeven, waaruit blijkt dat de uit geleidend materiaal bestaande contacttongen 19, 20 op de isolerende tussenlaag 3 zijn bevestigd, bijvoorbeeld door lassen. De isolerende tussenlaag 3 zal in dit geval bij voorkeur bestaan uit een tweezijdig met geleidend materiaal beklede laag, waarbij op de ene zijde door middel van een geleidend kleef-middel 21 de drager 2 is bevestigd.

Voor de goede orde wordt opgemerkt, dat de verhoudingen van de verschillende lagen in fig. 4 niet op schaal zijn weergegeven.

Voorts wordt opgemerkt, dat de contacttongen 20 als alternatief uit de drager 2 kunnen worden vervaardigd. In dit geval kunnen voorts uit de drager 2 ondersteuningen voor de contacttongen 19 worden gevormd, waardoor de contacttongen 19, 20 als contactveren werkzaam kunnen zijn.

Fig. 5 toont een toepassing van het contactsamenstel 16, waaruit blijkt, dat de drager 2 evenals bij het contactsamenstel 1 ter plaatse van de contactvlakken 5, 6 in een zodanige vorm is gebracht, dat deze contactvlakken uitsteken, zodat zij contact kunnen maken met de overeenkomstige contactvlakken van een in een connector 22 gestoken printkaart 23. De contacttongen 19, 20 zijn op niet nader aangeduide wijze verbonden met contactvlakken van een printkaart 24.

De in fig. 5 weergegeven connector is van het zogenaamde "zero insertion force" type, waarbij een beweegbaar element 25 is aangebracht, dat bij niet-ingestoken printkaart 23 in een hogere stand staat, zodat de benen 26 de contact-samenstellen 16 wegdrukken.

Aan beide langsranden van de drager 2 zijn insnijdingen 27 aangebracht, zodat vingers 28 zijn verkregen, die elk een contactvlak 5 en een contactvlak 6 resp. een contact-tong 19 en een contacttong 20 dragen.

In fig. 6 is een contactsamenstel 29 weergegeven voor toepassing bij een zogenaamde indirecte connector 30, zoals in fig. 7 is weergegeven. In dit geval is het contactsamenstel 29 voorzien van een drager 2 met een isolerende tussenlaag 3, waarbij aan de ene langsrand contacttongen 19, 20 zijn aangebracht op de in fig. 4 weergegeven wijze. Deze contacttongen 19, 20 zijn door solderen verbonden met overeenkomstige contactvlakken van een printkaart 31. De contacttongen 19 en/ of 20 kunnen op dezelfde wijze als is beschreven aan de hand van fig. 4 ook als contactveren worden uitgevoerd voor aansluiting op de contactvlakken van de printkaart 31. Aan de tegenoverliggende zijde zijn mannelijke contacten 32 uit de drager 2 gevormd, waarbij de geleiders 4 zich vanaf de contacttongen 19 tot nabij het uiteinde van de contactpennen 32 uitstrekken.

In fig. 8 is in perspectief een contactsamenstel 33 volgens de uitvinding, dat met een vrouwelijk contactelement 34 is uitgevoerd, welke kan samenwerken met een contactpen 32 van het contactsamenstel 29. Elk contactsamenstel 33 is voorzien van een drager 2, die voor een deel is bekleed met een isolerende tussenlaag 3, waarop een geleider 4 is gevormd. Aan de ene langsrand is uit de drager 2 een contactpen 35 voor aansluiting op een niet weergegeven printkaart gevormd. Aan dezelfde zijde van de drager 2 is een contactpen 36 aangebracht, die is verbonden met de geleider 4 door lassen of dergelijke, welke contactpen 36 door een in de drager 2 gevormde opening is gevoerd zonder met de drager 2 contact te maken.

Aan de andere zijde van de drager is op de tussenlaag 3 een contactvlak 5 aanwezig. De niet van een tussenlaag 3 voorziene eindrand van de drager 2 is over 180° naar de isolerende tussenlaag 3 teruggebogen, zodanig dat een ongeveer n-vormige rand 34 is verkregen. Ter plaatse van het contactvlak 5 is in het lijf 37 van de n-vormige rand 32 een opening voor het doorlaten van een contactpen 32 aangebracht, waarbij de geleider 4 van de contactpen 32 met het contactvlak 5 in aanraking komt en het materiaal van de drager 2 met het vrije been 38 van de n-vormige rand 34.

Het zal duidelijk zijn, dat een aantal contactsamen-stellen 33 op gebruikelijke wijze in een connector kan zijn opgenomen.

Fig. 9 toont een alternatief contactsamenstel 39 voor toepassing in combinatie met het contactsamenstel 29. Het contactsamenstel 39 is op dezelfde wijze als het contactsamenstel 33 van een n-vormige rand 34 voorzien. Aan de andere langsrand van de drager 2 zijn echter geen contactpennen gevormd maar zijn op de isolerende tussenlaag 3 op dezelfde wijze als bij het contactsamenstel volgens de fig. 1 en 2 in fig. 9 niet zichtbare contactvlakken 5, 6 aangebracht, die resp. met de geleiders 4 en de drager 2 zijn verbonden.

In fig. 10 is een met fig. 9 overeenkomend contactsamenstel 40 weergegeven, waarbij in dit geval echter uit de tegenover de n-vormige rand 34 liggende rand contactpennen 41 voor aansluiting op een printkaart zijn gevormd. De isolerende tussenlaag 3 draagt in dit geval uitsluitend signaalcontact-vlakken 5, die met de geleiders 4 in verbinding staan. Fig. 10 toont tevens een geschikt huis 42 voor het contactsamenstel 40. Wanneer de contactpennen 41 van een op zichzelf bekend press-fit gedeelte zijn voorzien, heeft deze uitvoeringsvorm het voordeel, dat de contactpennen 41 tevens voor de benodigde contactdruk voor de contactvlakken 5 zorgdragen.

Tenslotte is in fig. 11 in perspectief een contact-samenstel 43 getoond, waarvan de drager 2 aan de ene langs-rand op dezelfde wijze als het contactsamenstel 40 van contactpennen 44 voor aansluiting op een printkaart is voorzien. Aan de andere langsrand zijn uit de drager mannelijke contactpennen 32 gevormd op dezelfde wijze als bij het contactsamenstel 29 volgens fig. 6. De in fig. 11 niet zichtbare geleiders 4 strekken zich over deze contactpennen 32 uit en eindigen bij een bochtdeel 45 op dezelfde wijze als bij de contactsamen-stellen 39 en 40 in contactvlakken 5.

Opgemerkt wordt, dat de in fig. 8 en 9 weergegeven contactsamenstellen 33, 39 op soortgelijke wijze als het contactsamenstel 43 als een strook contactsamenstellen kunnen zijn uitgevoerd.

Uit het voorgaande zal duidelijk zijn, dat de uitvinding een contactsamenstel verschaft, waarbij elke geleider 4 met het door de tussenlaag 3 daarvan gescheiden gedeelte van de drager 2 een transmissielijn vormt, waarbij door een geschikte keuze van de dikte van de isolerende tussenlaag 3 en van de breedte van de geleider 4 een gewenste impedantie kan worden verkregen. Bij gebruik van poly-imide als tussenlaag 3 leidt een dikte inclusief eventuele kleefmiddelen van 50 micron en een breedte van de geleider 4 van circa 200 micron tot een impedantie van 50 ohm. Bij het ontwerp van het totale systeem, waar het contactsamenstel deel van uitmaakt kan nu reeds vanaf het begin rekening worden gehouden met het elektrisch gedrag van de verschillende contacten. Signaalvervor-mingen ten gevolge van overspraak, transmissieverlies, reflecties en massaruis of schakelruis zullen zich nagenoeg niet voordoen.

De uit een veerkrachtig geleidend materiaal bestaande drager 2 kan op optimale mechanische eigenschappen worden ontworpen, terwijl de geleiders 4 op optimale eigenschappen ten aanzien van de signaaloverdracht kunnen worden ontworpen. Bij de contacten van het contactsamenstel volgens de uitvinding is een uitstekende signaalintegriteit gewaarborgd, doordat de contacten naast een gecontroleerde impedantie, tevens een lage capaciteit en lage inductantie hebben. Een met het contact-samenstel volgens de uitvinding uitgevoerde connector kan een hoge dichtheid van de signaalcontacten hebben, doordat in feite alle contacten signaalcontacten zijn. De fabricagekosten van het contactsamenstel volgens de uitvinding zijn relatief laag, doordat geen wijziging in gereedschappen nodig is om contacten met verschillende elektrische eigenschappen te verkrijgen. De geleiders en contactvlakken kunnen in elk gewenst patroon op de drager 2 worden gevormd.

Opgemerkt wordt, dat de verschillende genoemde con-tactpennen voor aansluiting op een printkaart op gebruikelijke wijze van een press-fit gedeelte kunnen zijn voorzien.

Hoewel bij de in het voorgaande besproken uitvoe-ringsvoorbeelden alle geleiders 4 als signaalgeleiders functioneren, is het ook mogelijk tussen elke twee aangrenzende signaalgeleiders een geleider, die is verbonden met massa aan te brengen, teneinde een mogelijke overspraak tussen signaalgeleiders te vermijden.

De beschreven contactsamenstellen kunnen als volgt worden vervaardigd. Uitgaande van een lange strook uit geleidend materiaal, bijvoorbeeld beryllium-koper, worden in de beide langsranden daarvan vingers gevormd door het aanbrengen van insnijdingen. Bij het aanbrengen van de insnijdingen wordt aan beide langsranden telkens een vinger omhoog gebogen, waarbij tussen elke twee omhoog gebogen vingers een in het vlak van de drager achterblijvende vinger ligt. Dit heeft het voordeel, dat voor plaatsbepaling in de langsrichting van de strook geen gaten nodig zijn, doordat de omhoog gebogen vingers een plaatsbepalingsmogelijkheid verschaffen.

Nadat de insnijdingen zijn aangebracht, ondergaat de strook een elektrolytische polijstbehandeling door de strook door een elektrolytisch polijstbad te transporteren, waarbij in hoofdzaak tussen de vingers metaal wordt verwijderd, zodat zij niet tegen elkaar kunnen wrijven tijdens het gebruik van het contactsamenstel.

Na de elektrolytische polijstbehandeling wordt de dragerstrook weer vlak gemaakt door de omhoog gebogen vingers weer in het vlak van de strook te brengen.

Vervolgens wordt op de dragerstrook een strook isolerend materiaal, bijvoorbeeld poly-imide aangebracht. Op deze isolerende tussenlaag wordt een laag koper aangebracht, hetgeen op verschillende manieren kan plaatsvinden. Het is bijvoorbeeld mogelijk gebruik te maken van een poly-imidestrook, die reeds aan één zijde van koper is voorzien. Ook is het mogelijk met op zichzelf bekende technieken een koperlaag op de laag poly-imide aan te brengen, nadat deze reeds op de drager-strook is bevestigd.

Zoals hierboven bij de uitvoeringsvorm volgens de fig. 3 en 6 reeds is opgemerkt, kan voor bepaalde toepassingen ook een tweezijdig met koper beklede laag isolerend materiaal worden gebruikt.

Voor de uitvoeringsvorm volgens de fig. 1 en 2 kunnen nu met behulp van een lichtgevoelige lak op gewenste plaatsen contactknopjes 10 uit bijvoorbeeld goud worden aangebracht.

Het vervaardigen van de geleiders 4 en contactvlakken 5, 6 vindt plaats met gebruikelijke fotolithografische technieken, waarmee elk gewenst patroon van geleiders en contactvlakken kan worden gerealiseerd. Afhankelijk van het te vervaardigen type contactsamenstel kunnen met een fotolitho-grafisch proces ook met een geleidende bekleding uitgevoerde gaten in de isolerende tussenlaag worden aangebracht.

Vervolgens wordt de verkregen strook door middel van rollen en wielen in de gewenste vorm gebracht, waarna met behulp van een laser overbodig poly-imide ter plaatse van de insnijdingen wordt verwijderd. De laserbundel wordt hiertoe op de zijde van de drager 2 gericht, waardoor het poly-imide alleen plaatselijk aan de laserbundel wordt blootgesteld, waardoor het zal verdampen.

Van de totale vervaardigde strook kan tenslotte een contactsamenstel met elk gewenst aantal contacten worden afgesneden.

De uitvinding is niet beperkt tot de in het voorgaande beschreven uitvoeringsvoorbeelden, die binnen het kader der uitvinding op verschillende manieren kunnen worden gevarieerd.

Claims (22)

1. Contactsamenstel, in het bijzonder bestemd voor een connector of dergelijke, omvattende tenminste een signaal-contact en tenminste een massacontact, gekenmerkt door een drager uit veerkrachtig geleidend materiaal, een op de drager aangebrachte isolerende tussenlaag en tenminste een op de isolerende tussenlaag ondersteunde geleider, waarbij de drager als massacontact en één of meer geleiders als signaalcontact dienst doet.

2. Contactsamenstel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de drager strookvormig is uitgevoerd en voor elke geleider of elke groep van geleiders een bijbehorend massa-aansluitelement bezit.

3. Contactsamenstel volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat nabij een eerste rand van de drager voor elke geleider of elke groep van geleiders twee of meer naburige contactvlakken zijn aangebracht op de isolerende tussenlaag, waarbij een contactvlak met de drager en het/de andere contactvlak(ken) met de respectieve geleiders zijn verbonden, en waarbij de drager ter plaatse van de contactvlakken in een zodanige vorm is gebogen, dat de contactvlakken uitsteken voor het contact maken met overeenkomstige contactvlakken van een printkaart.

4. Contactsamenstel volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat aan een tweede rand van de drager voor elke geleider of elke groep van geleiders uitstekende contacttongen voor resp. de drager en de betreffende geleider (s) voor aansluiting op overeenkomstige contactvlakken van een printkaart zijn aangebracht.

5. Contactsamenstel volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat voor elke geleider of elke groep van geleiders aansluitpennen voor resp. de drager en de betreffende geleider(s) voor aansluiting op een printkaart zijn aangebracht.

6. Contactsamenstel volgens één der conclusies 2-5, met het kenmerk, dat aan de eerste rand van de strookvormige drager vingers zijn gevormd, die door insnijdingen van elkaar zijn gescheiden, waarbij elke vinger tenminste een contactvlak draagt.

7. Contactsamenstel volgens conclusies 4 en 6, met het kenmerk, dat aan de tweede rand van de strookvormige drager vingers zijn gevormd, die door insnijdingen van elkaar zijn gescheiden, waarbij elke vinger tenminste een contacttong draagt.

8. Contactsamenstel volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de aansluitpennen nabij het midden van de strookvormige drager zijn aangebracht, waarbij geleiders zich vanaf de bijbehorende aansluitpennen naar de tegenover elkaar liggende randen van de drager uitstrekken, waarbij de drager aan weerszijden door insnijdingen gescheiden vingers bezit, die elk tenminste een contactvlak dragen.

9. Contactsamenstel volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de strookvormige drager aan een eerste rand is voorzien van voor elke geleider of elke groep van geleiders uitstekende contacttongen voor resp. de geleider(s) en de drager voor aansluiting op overeenkomstige contactvlakken van een printkaart.

10. Contactsamenstel volgens één der conclusies 1, 2 of 9, met het kenmerk, dat de drager aan een tweede rand voor elke geleider of elke groep van geleiders is voorzien van een uitstekende contactpen, die met een complementair vrouwelijk contact kan samenwerken, en waarover de bijbehorende geleider (s) z ich uitstrekt(en).

11. Contactsamenstel volgens conclusie 4 of 9, met het kenmerk, dat de met de drager verbonden contacttongen uit de drager zijn gevormd.

12. Contactsamenstel volgens één der conclusies 1-3, met het kenmerk, dat de drager aan een zijde een vrij buiten de isolerende tussenlaag uitstekende rand bezit, die over 180° naar de tussenlaag is gebogen, zodanig dat een rand met ongeveer n-vormige doorsnede is verkregen, waarbij voor elke geleider tegenover het vrije been van de n-vormige rand een contactvlak op de tussenlaag is aangebracht en in het lijf van de n-vormige rand een opening is aangebracht voor het insteken van een contactpen, die enerzijds met het vrije been van de n-vormige rand en anderzijds met het bijbehorende contactvlak contact kan maken.

13. Contactsamenstel volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de n-vormige rand door insnijdingen in elk bij een geleider of een groep van geleiders behorende vingers is verdeeld.

14. Contactsamenstel volgens conclusie 12 of 13, met het kenmerk, dat de drager aan de tegenover de n-vormige rand liggende zijde een vrij buiten de isolerende tussenlaag uitstekende rand bezit, die in contactpennen voor aansluiting op een printkaart is verdeeld.

15. Contactsamenstel volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat nabij de rand met contactpennen van de drager contactpennen voor aansluiting van de geleiders op een printkaart zijn aangebracht.

16. Contactsamenstel volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat contactvlakken voor de geleiders zijn aangebracht op de isolerende tussenlaag nabij de rand met contactpennen, waarbij de drager ter plaatse van de contactvlakken in een zodanige vorm is gebogen, dat de contactvlakken uitsteken voor het contact maken met overeenkomstige contactvlakken van een printkaart.

17. Contactsamenstel volgens één der conclusies 1-2, met het kenmerk, dat de drager aan een eerste rand voor elke geleider een uitstekende contactpen draagt, waarover de bijbehorende geleider zich uitstrekt, terwijl de drager aan een tegenoverliggende tweede rand voor elke geleider een rij uitstekende contactpennen voor aansluiting op een printkaart bezit, waarbij op de tussenlaag nabij de zijde met de printkaart-contactpennen voor elke geleider een contactvlak is aangebracht, waarbij de drager ter plaatse van de contactvlakken in een zodanige vorm is gebogen, dat de contactvlakken uitsteken voor het contact maken met overeenkomstige contactvlakken voor een printkaart.

18. Werkwijze voor het vervaardigen van een contactsamenstel volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat een strook veerkrachtig geleidend materiaal wordt voorzien van een isolerende tussenlaag met een voorafbepaalde dikte, waarbij op de isolerende tussenlaag een laag geleidend materiaal is/wordt aangebracht, waarbij door selectief etsen van de laag geleidend materiaal geleiders en contactvlakken in een gewenst patroon worden vervaardigd, waarna de materiaal-strook in een gewenste vorm wordt gebracht.

19. Werkwijze volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat voor het aanbrengen van de isolerende tussenlaag aan tenminste een langsrand van de materiaalstrook door middel van insnijdingen vingers worden gevormd.

20. Werkwijze volgens conclusie 17, met het kenmerk, dat de materiaalstrook aan een elektrolytische polijstbehande-ling wordt onderworpen voor het verwijderen van oneffenheden die bij het vormen van de vingers zijn ontstaan.

21. Werkwijze volgens conclusie 19 of 20, met het kenmerk, dat een tussenlaag met aan weerszijden een laag geleidend materiaal op de materiaalstrook wordt aangebracht.

22. Werkwijze volgens één der conclusies 18-21, met het kenmerk, dat overtollig materiaal van de tussenlaag wordt verwijderd door de materiaalstrook vanaf de tegenover de tussenlaag liggende zijde met een laser te bestralen.