NL9000039A - Digitaal transmissiesysteem, zender en ontvanger te gebruiken in het transmissiesysteem en registratiedrager verkregen met de zender in de vorm van een optekeninrichting. - Google Patents

Description

Digitaal transmissiesysteem, zender en ontvanger te gebruiken in hettransmissiesysteem en registratiedrager verkregen met de zender in devorm van een optekeninrichting.

De uitvinding heeft betrekking op een digitaaltransmissiesysteem met een zender en een ontvanger, voor het verzendenvan informatie via een informatiekanaal van een transmissiemedium, envoor het ontvangen van de via het informatiekanaal verzonden informatie,welk transmissiemedium verder is voorzien van een hulpkanaal voor hetoverzenden van een hulpsignaal, bevattende synchronisatie-informatie enadditionele informatie, waarbij de zender is voorzien van eeningangsklem voor het ontvangen van de informatie, welke zender isingericht voor het omzetten van de aan de ingangsklem toegevoerdeinformatie naar een vorm waarin het geschikt is om via hetinformatiekanaal van het transmissiemedium te worden verzonden, en isingericht voor het ontvangen van de additionele informatie en, vooroverzending van het hulpsignaal via het hulpkanaal, waarbij de ontvangeris ingericht voor het ontvangen en dekoderen van de via hetinformatiekanaal verzonden informatie en is ingericht voor het ontvangenvan het via het hulpkanaal verzonden hulpsignaal, op een zender en eenontvanger te gebruiken in het transmissiesysteem en op eenregistratiederager verkregen met de zender.

Een transmissiesysteem van de in de aanhef genoemdesoort is bijvoorbeeld bekend uit het boek "The art of digital audio" vanJ. Watkinson, Focal Press 1988. Het gaat daarbij om eentransmissiesysteem waarbij de zender is in de vorm van een inrichtingvoor het optekenen van informatie op een magnetische registratiedrageren de ontvanger is in de vorm van een inrichting voor het weergeven vaninformatie van een magnetische registratiederager. Er kan daarbijgedacht worden aan inrichtingen die de informatie door middel van eenstationaire magneetkop in resp. uit de registratiedrager inschrijvenresp. uitlezen. Dergelijke systemen zijn bijvoorbeeld beschreven inhoofdstuk 9 van het voornoemde boek. Hoofdstuk 9.20 in dat boekbeschrijft bijvoorbeeld een dergelijk systeem dat bekend staat onder de naam SDAT. In een aantal naast elkaar en in de lengterichting van deregistratiedrager op deze registratiedrager aangebrachte of aan tebrengen sporen wordt daarbij een digitaal audio signaal opgetekend en inéén of meer daarnaast liggende hulp sporen die het hulpkanaalvormen, wordt een hulpsignaal bevattende een additioneel signaal(bijvoorbeeld de sub-code informtie) opgetekend. Het gaat bij dezeadditionele informatie bijvoorbeeld om tijdinformatie, datuminformatie,programma (muziekstuk)nummers, tekst en eventueel grafische informatie.

Het zij hier echter vermeld dat de uitvinding niet isbeperkt tot transmissiesystemen die gebruik maken van een overdracht viamagnetische registratiedragers. Het is even goed mogelijk dat deoverdracht via andere media verloopt. Te denken valt hierbij aan eendigitale signaal overdracht via de ether (digital audio broadcast) ofaan een overdracht via optische media, bijvoorbeeld via glasfibers,optische platen of optische banden.

De uitvinding beoogt een aantal maatregelen teverschaffen voor het transmissiesysteem, waarbij het in het bijzondergaat om een heel specifieke keuze voor het formaat waarmee deadditionele informatie (de sub-code informatie) via het hulpkanaal kanworden verzonden, zodanig dat de nauwkeurigheid bij de ontvangst van deadditionele informatie in de ontvanger zo hoog mogelijk is, bij een zoeenvoudig mogelijk detektie van het hulpsignaal in de ontvanger, terwijlverder de mogelijkheid bestaat om uitgaande van de gedetekteerdehulpsignaal bijzondere funkties in de ontvanger mogelijk te maken.

Het transmissiesysteem volgens de uitvinding heeftdaartoe het kenmerk, dat de zender is ingericht voor het genereren vanhet hulpsignaal in de vorm van op elkaar volgende blokken, een zekereerste en een direkt daaropvolgend tweede blok zijnde opgebouwd uit eeneerste blokdeel, bevattende de synchronisatie-informatie en een tweedeblokdeel voor het opnemen van de additionele informatie, het eersteblokdeel van het eerste blok bevattende een synchronisatiesignaal en eeneerste kodewoord in deze volgorde, het tweede blokdeel van het eersteblok bevattende additionele informatie, het eerste blokdeel van hettweede blok bevattende een synchronisatiesignaal en een tweedekodewoord, in deze volgorde, dat het tweede kodewoord gelijk is aan heteerste kodewoord indien in het tweede blokdeel van het tweede blok eveneens additionele informatie is opgenomen, en dat het tweedekodewoord ongelijk is aan het eerste kodewoord indien in het tweedeblokdeel van het tweede blok geen additionele informatie is opgenomen.

Een verdere uitwerking van dat basisidee isgekenmerk, doordat het eerste blokdeel van het eerste blok bevat eenderde kodewoord, het synchronisatiesignaal en het eerste kodewoord indeze volgorde, dat het eerste blokdeel van het tweede blok bevat eenvierde kodewoord, het synchronisatiesignaal, en het tweede kodewoord, indeze volgorde, dat het derde kodewoord gelijk is aan het vierdekodewoord indien in de tweede blokdelen van het eerste blok en een derdeblok, dat direkt voorafgaat aan het eerste blok, de additioneleinformatie is opgenomen en dat het derde kodewoord ongelijk is aan hetvierde kodewoord indien in het tweede blokdeel van het eerste blok deadditionele informatie wel en in het tweede blokdeel van het derde blokde additionele informatie niet is opgenomen.

De achterliggende gedachte is dat aan de ontvangstzijdehet derde kodewoord gebruikt kan worden om de ontvanger “in lock" tebrengen zodat de ontvanger daarmee in staat is het op dit derdekodewoord volgende synchronisatiewoord te detekteren. Hierbij isaangenomen dat de ontvanger nog niet "in lock" was of ten gevolge vanhet ontbreken van additionele informatie in tweede blokdelen van éénof meer opvolgende blokken "uit lock" geraakt is. Na het "in lock" komenvan de ontvanger onder invloed van het eerst ontvangen derde kodewoordkan de ontvanger vervolgens het synchronisatiewoord en het eerstekodewoord detekteren, zodat een betere detektienauwkeurigheid bij dedetektie van de blokken gerealiseerd kan worden. De detektie van heteerste kodewoord in het eerste blokdeel van het eerste blok levert deontvanger in het systeeem bovendien informatie over het feit dat hettweede blokdeel van het eerste blok de additionele informatie bevat. Ishet tweede kodewoord in het eerste blokdeel van het tweededaaropvolgende blok niet gelijk aan het eerste kodewoord, dan weet deontvanger dat het tweede blokdeel van het tweede blok geen additioneleinformatie bevat. Is het tweede kodewoord juist wel gelijk aan heteerste kodewoord, dan bevat het tweede blokdeel van het tweede blok weladditionele informatie.

In de toepassing waarbij de zender is in de vorm van eeninrichting voor het optekenen van informatie op een magnetische registratiedrager en de ontvanger is in de vorm van een inrichting voorhet uitlezen van informatie uit de registratiedrager, kan het tweede enhet vierde kodewoord van nut zijn. Bij het transport van deregistratiedrager bij normale snelheid, doch in negatieve richting, kannu het tweede kodewoord gebruikt worden om de ontvanger "in lock" tebrengen, zodat de ontvanger daarna in staat is om het op dit tweedekodewoord volgende synchronisatiewoord en het vierde kodewoord tedetekteren. (Ook hier is aangenomen dat de ontvanger nog niet "in lock"was, of tengevolge van het ontbreken van additionele informatie intweede blokdelen van één of meer opvolgende blokken "uit lock"geraakt is).

Na het "in lock" komen van de ontvanger onder invloed vanhet eerst ontvangen tweede kodewoord kan de ontvanger vervolgens hetsynchronisatiewoord en het vierde kodewoord detekteren, zodat een beteredetektienauwkeurigheid bij de detektie van de blokken gerealiseerd kanworden.

Om in beide richtingen eenzelfde detektiemechanismes tehanteren ter detektie van een tweede blokdeel dat is gevuld met deadditionele informatie neemt men bij voorkeur het eerste kodewoordgelijk aan het vierde kodewoord. Noodzakelijk is dit echter niet. Eenandere mogelijkheid is om het vierde kodewoord gelijk te nemen aan heteerste kodewoord dat is gespiegeld rond het midden van het woord. Hetuitlezen van het eerste kodewoord in de ene transportrichting van deregistratiedrager levert dan eenzelfde uitgelezen kodewoord op als hetuitlezen van het vierde kodewoord in een ten opzichte van dezetransportrichting tegengestelde richting, hetgeen de detektie eveneenszeer eenvoudig maakt.

De detektie van het vierde kodewoord in.het eersteblokdeel van het tweede blok bij de normale snelheid in negatieverichting, welk vierde kodewoord zoals gezegd bij voorkeur gelijk is aanhet eerste kodewoord, levert de ontvanger in het systeem informatie overhet feit dat het tweede blokdeel van het eerste blok de additioneleinformatie bevat. Is het derde kodewoord in het eerste blokdeel van heteerste blok niet gelijk aan het vierde kodewoord, dan weet de ontvangerdat het tweede blokdeel van het aan het eerste blok voorafgaande blokgeen additionele informatie bevat. Is het derde kodewoord juist welgelijk aan het vierde kodewoord, dan bevat het tweede blokdeel van het aan het eerste blok voorafgaande blok wel additionele informatie.

De detektiemogelijkheden zoals hiervoor beschreven zijnin het bijzonder bruikbaar in een uitvoering waarbij de zender isingericht voor het afwisselend in tweede blokdelen van m1 opvolgendeblokken wel en de tweede blokdelen van m2 opvolgende blokken nietonderbrengen van de additionele informatie. De tweede blokdelen van dem2 opvolgende blokken zijn dus leeg. Tijdens het ontvangen van deze m2blokken kan de ontvanger "uit lock" raken. Daar de additioneleinformatie in het tweede blokdeel van een blok wordt voorafgegaan enwordt gevolgd door eerste blokdelen bevattende het derde respektievelijktweede kodewoord, kan de ontvanger weer "in lock" raken. Na hetdetekteren van het eerste respektievelijk vierde kodewoord in die eersteblokdelen weet de ontvanger dat er een tweede blokdeel van een blokvolgt, bevattende de additionele informatie.

Was de hiervoor beschreven zender een inrichting voor hetopnemen van informatie in een magnetische registratiedrager, dan betrefthet een opnemen van de registratiedrager bij een normaletransportsnelheid in de voorwaartse richting. De werking van de hiervoorbeschreven ontvanger betreft dan een situatie waarbij eenregistratiedrager bij een normale transportsnelheid in de voorwaartse ofachterwaartse richting wordt uitgelezen.

Het niet opnemen van het additionele signaal in de tweedeblokdelen van de m2 opvolgende blokken kan betekenen dat tijdens opnameop een magnetische registratiedrager de registratiedrager op dat momentwordt gewist.

Het eerste kodewoord kan ongelijk zijn aan het derdekodewoord. In dat geval is het eerste kodewoord een q-bits digitaalgetal dat is opgebouwd uit afwisselend n "enen" en n "nullen", en ishet derde kodewoord het inverse getal van het digitale getal van heteerste kodewoord, waarbij n een geheel getal is groter dan of gelijk aan1 en q een geheel getal is groter dan of gelijk aan 2. Bij voorkeur ishet eerste kodewoord het 10 bits digitale getal "1010101010", en is hetderde kodewoord het 10 bits digitale getal "0101010101". Hetsynchronisatiewoord kan een 10 bits digitaal getal zijn, bij voorkeurgelijk aan "0100111110" of "0000111110".

Het transmissiesysteem kan verder zijn gekenmerkt,doordat de optekeninrichting verder is ingericht voor het, ter karakterisering van een positie in de lengterichting van het spoor op deregistratiedrager, inschrijven van een signaal in de tweede blokdelenvan een aantal van p opvolgende blokken, waarbij p groter is dan m1. Hetvullen van de tweede blokdelen van de oneven blokken in de p opvolgendeblokken, voor het geval m1=m2=p kan op verschillende wijzen gebeuren. Deoptekeninrichting kan daartoe de informatie die is opgeslagen in eentweede blokdeel van een even blok nogmaals optekenen, doch nu in hettweede blokdeel van het daaropvolgende oneven blok. Een anderemogelijkheid is dat in het tweede blokdeel van de oneven blokken van dep opvolgende blokken een willekeurig signaal wordt opgeslagen,bijvoorbeeld afwisselend "nullen" en "enen”.

Het doel van deze maatregel is dat in deweergeefinrichting de mogelijkheid ontstaat om, bij een ten opzichte vande normale weergeefsnelheid verhoogde transportsnelheid van deregistratiedrager, en waarbij het detekteren van de informatie in hethulpkanaal niet goed mogelijk is vanwege de van de registratiedragerteruggetrokken positie van de weergeefkop, toch bijvoorbeeld het beginvan een opname te detekteren. Om dit te kunnen realiseren dient deweergeefinrichting verder te zijn gekenmerkt, doordat deweergeefinrichting een omhullende detektor bevat met een ingang voor hetontvangen van de uit tenminste het ene andere spoor uitgelezeninformatie en een uitgang voor het afgeven van een stuursignaal, dat deomhullende detektor is ingericht voor het bij een zekeretransportsnelheid van de registratiedrager genereren van een eerstestuursignaal op een detektie van een in de tijd in amplitudevariërende omhullende en voor het genereren van een tweedestuursignaal op een detektie van een omhullende met een in een zekertijdinterval konstante amplitude, dat de uitgang van de omhullendedetektor is gekoppeld met een stuursignaalingang van transportmiddelenvoor het transporteren van de registratiedrager, en dat detransportmiddelen zijn ingericht voor het afschakelen van dezetransportsnelheid bij ontvangst van het tweede stuursignaal.

De uitvinding zal aan de hand van een aantaluitvoeringsvoorbeelden in de hierna volgende figuurbeschrijving naderworden uiteengezet.

Hierin toont figuur 1 een uitvoeringsvoorbeeld van het digitaletransmissiesysteem, figuur 2 in figuur 2a de seriële datastroom van hethulpsignaal en de inhoud van de frames in dit signaal, en in figuur 2bde inhoud van de blokken in dit signaal, figuur 3 in figuur 3a een aantal blokken na elkaar,figuur 3b de omhullende van het signaal opgeslagen in de blokken, enfiguur 3c het uitgangssignaal van de integrator in de omhullendedetektor van figuur 5, figuur 4 de ontvanger in het transmissiesysteem, in devorm van een uitleesinrichting, n figuur 5 de omhullende detektor in de inrichting van figuur 4, figuur 6 in figuur 6a, 6b en 6c drie verschillendedatastromen in het hulpkanaal, figuur 7 de datastroom in het hulpkanaal bij toevoegingvan een extra digitaal signaal, figuur 8 een inrichting voor het uitlezen van het extradigitale signaal, en figuur 9 een optekeninrichting.

Figuur 1 toont een uitvoeringsvoorbeeld van het digitaletransmissiesysteem, met een ingangsklem 1 voor het ontvangen vaninformatie, bijvoorbeeld in de vorm van een audiosignaal, een mono ofeen stereo audiosignaal, die is gekoppeld met een ingang 2 van eenkodeereenheid 3. De kodeereenheid 3 kan bijvoorbeeld zijn in de vorm vaneen sub-band coder, zoals die beschreven is in één van de eerderingediende Nederlandse oktrooiaanvragen 88.02.769 (PHN 12.735) en89.01.032 (PHN 12.903), of de Europese oktrooiaanvrage 289.080 (PHN12.108), alle op naam van aanvraagster.

In een dergelijke subband coder wordt het audiosignaalgedigitaliseerd en bemonsterd en daarna in een aantal sub-band filtersmet bemonsterfrekwentieverlaging opgedeeld in een aantal subbandsignalen. Deze subbandsignalen worden via de leiding 4 toegevoerd aaneen eenheid 5 waarin deze subband signalen worden geschikt gemaakt omvia het medium te worden verzonden. De eenheid 5 bevat bijvoorbeeld een8 naar 10 omzetter. Een dergelijke 8 naar 10 omzetter is bijvoorbeeld beschreven in de Europese oktrooiaanvrage 150.082 (PHN 11.117) op naamvan aanvraagster. In deze omzetter worden datawoorden van 8 bits omgezetnaar kodewoorden van 10 bits. Er kan een vervlechting (interleaving)plaats vinden. Dit alles heeft ten doel om aan de ontvangstkant eenfouten korrektie op de ontvangen informatie mogelijk te maken.

Het medium via welke de informatie wordt overgezonden isin de vorm van een magnetische registratiedrager 6. Slechts een deel vanéén helft van de registratiedrager, in de lengterichting gezien, isweergegeven.

Op de registratiedrager 6 zijn een aantal sporen toten met Tn+^ aangegeven die in een lengterichting over deregistratiedrager verlopen. De sporen tot en met TR zijn bedoeldom de informatie aangeboden aan de ingangsklem na het koderen in op tetekenen.

De eenheid 5 is daartoe ingericht voor het verdelen vande gekodeerde informatie over, en voor het toevoeren van deze verdeeldeen gekodeerde informatie aan, n uitgangen 7.1 tot en met 7.n. Deze nuitgangen zijn gekoppeld met n schrijfkoppen 8.1 tot en met 8.nrespektievelijk. Met deze schrijfkoppen wordt de informatie ingeschrevenin de n sporen tot en met Tn respektievelijk op deregistratiedrager.

De eenheid 5 is verder voorzien van een ingang 9 voor hetontvangen van het hulpsignaal. Het hulpsignaal bevat synchronisatieinformatie en een additioneel signaal. Het additionele signaal kan ofextern worden toegevoerd, of kan intern worden gegenereerd in eenhulpsignaalgenerator 10. Bij het additionele signaal moet gedacht wordenaan, zoals eerder al vermeld, tijd, en datum informatie, programma(muziekstuk)nummers, tekst en eventueel grafische informatie.

De eenheid 5 is ingericht voor het geschikt maken van hethulpsignaal zodanig dat het in een additioneel spoor Tn+1 op deregistratiedrager 6 kan worden opgetekend. De eenheid 5 bezit daartoeeen uitgang 7n+1 die is gekoppeld met een schrijfkop 8.n+1.

De datastroom van het hulpsignaal zoals dat door deeenheid 5 aan de schrijfkop 8.n+1 wordt aangeboden, is in fig. 2aangegeven.

Figuur 2a toont dat de datastroom is opgebouwd uitopvolgende frames ..., j-1, j, j+1,... Elk frame bevat een aantal op elkaar volgende blokken. Volgens figuur 2a zijn het vier blokken. Hetframe kan worden afgesloten met een inter frame gap.

Elk blok is opgebouwd uit een eerste blokdeel (deheader) en een tweede blokdeel (de body). Het eerste blokdeel van eenzeker eerste blok, dat is het blok Bn in de rij van blokken ..., Bn_ 2, Bn, Bn+2, ... bevat een derde kodewoord cw3, eensynchronisatiesignaal (of sync woord) 101 en een eerste kodewoord cw1,in deze volgorde. Het eerste blokdeel van het direkt daarop volgendeblok, dat is het blok Bn+^, bevat een vierde kodewoord cw4, eensyncwoord 104 en een tweede kodewoord cw2, in deze volgorde. Het eerstekodewoord cw1 is gelijk aan het vierde kodewoord cw4.

In het tweede blokdeel van het blok Bn is hetadditionele signaal ondergebracht. Dit is schematisch door middel van deschuine arcering in dit tweede blokdeel aangegeven. In het tweedeblokdeel van het blok Bfl+^ wordt geen additioneel signaal opgenomen,en blijft dus leeg. Dit betekent dat het tweede kodewoord cw2 ongelijkis aan het eerste (en tweede) kodewoord. Het niet opnemen van hetadditionele signaal in een tweede blokdeel van een blok kan in feitebetekenen dat de inrichting tijdens het schrijven van dit tweedeblokdeel de registratiedrager wist. De datastroom zoals die in figuur 2en 3 is weergegeven is zodanig dat telkens in de tweede blokdelen vaneven blokken ..., B^, Bn, Bn+2, ... het additionele signaal isopgenomen en dat de tweede blokdelen van de oneven blokken..., Bn_.|, Bn+.|, ... leeg zijn. Dit betekent dat het derde kodewoordcw3 gelijk is aan het tweede kodewoord cw2, en dat deze kodewoordenongelijk zijn aan het eerste (en vierde) kodewoord.

De datastroom kan er ook anders uitzien, zoals aan dehand van figuur 6 zal worden uiteengezet.

Het eerste kodewoord (dat gelijk is aan het vierdekodewoord) kan uit afwisselend een n-tal "enen" en een n-tal "nullen"zijn opgebouwd. Is cw1 een 10 bits getal, dan zou cw1 bijvoorbeeldgelijk aan "1010101010" kunnen zijn.

Het derde kodewoord cw3 (dat hier gelijk is aan hettweede kodewoord) is het inverse woord van cw1. Dat betekent in hetvoorgaande voorbeeld dat cw3 gelijk is aan het 10-bits getal"0101010101".

Het syncwoord kan willekeurig gekozen worden, bij voorkeur kiest men echter een woord dat niet vaak, of helemaal niet, inde datastroom van het hulpsignaal voorkomt. Een voorbeeld voor een 10bits syncwoord is: "0100111110" of "0000111110". De keuze van welk vande twee digitale bitpatronen voor het syncwoord gekozen wordt hangt afvan de digital somwaarde (DSV) van het digitale hulpsignaal. Tijdens eenopname van het informatiesignaal op de registratiedrager schrijft deinrichting dus enkel in de tweede blokdelen van de even blokken hetadditionele signaal en niet in de tweede blokdelen van de onevenblokken.

Om het begin van een opname (een muziekstuk) vast teleggen is de inrichting ingericht voor het, gedurende een aantalopvolgende blokken, bovendien in de tweede blokdelen van oneven blokkeninschrijven van zekere informatie. Dit is schematisch in figuur 3weergegeven.

Figuur 3a toont een aantal opvolgende blokken. Bij hetblok Βη+χ begint een nieuwe opname. Het einde van de daaraanvoorafgaande opname kan bij het blok Bn+X_i liggen. In dat geval gaande twee opnames naadloos in elkaar over. Het einde van die opname kanook eerder liggen, bijvoorbeeld bij blok Bn+^. In dat geval is er eenpauze tussen de beide opnames. In figuur 3b is de omhullende van het uithet spoor Tn+^ uitgelezen signaal weergegeven. Voor de blokken Bn_2tot en met Bn+3 is deze omhullende een grootheid die om en om eenzekere amplitude en daarna een kleinere amplitude, bijvoorbeeld nul,bezit. Vanaf het blok Bn+^ tot het blok Βη+χ blijft de omhullende"hoog". Het gedurende langere tijd hoog blijven van de omhullendeovereenkomende met x-4 blokken met tweede blokdelen die gevuld zijn,geeft het begin van de nieuwe opname (muziekstuk) aan.

Het "vullen" van de tweede blokdelen van de onevenblokken kan op verschillende manieren gebeuren. Men zou de informatieaanwezig in het tweede blokdeel van het blok Bn+^ bijvoorbeeld kunnenherhalen en in het tweede blokdeel van het blok Βη+ς op kunnen slaan,enzovoort. Het gaat er echter feitelijk alleen maar om dat de tweedeblokdelen van de oneven blokken gevuld zijn, ongeacht wat voorinformatie deze blokdelen zouden bevatten. Men zou deze blokdelen dusook kunnen vullen met willekeurige informatie, bijvoorbeeld telkensafwisselend "nullen" en "enen".

Het gebruik van de in het hulpspoor Tn+^ opgeslagen informatie zal hierna worden uiteengezet aan de hand van de besprekingvan de ontvanger.

Figuur 1 toont een ontvanger in de vorm van eeninrichting voor het uitlezen van informatie uit de registratiedrager 6.De inrichting bevat een aantal leeskoppen 14.1, 14.2, 14.3, ..., 14.n, 14. n+1, die elk zijn gekoppeld met een ingang 15.1, 15.2, 15.3, ..., 15. n en 15.n+1 respektievelijk van een leeseenheid 16.

De eenheid 16 is ingericht voor het omzetten van de uitde sporen tot en met Tn uitgelezen gekodeerde en geinterleavedeinformatie in de oorspronkelijke subbandsignalen en voor het toevoerenvan deze subbandsignalen via de leiding 17 naar de subband decoder 18,die, met bemonsterfrekwentieverhoging de subbandsignalen weer samenvoegttot het digitale (audio)signaal, dat na digitaal-analoog omzetting aande uitgang 19 kan worden aangeboden. Voor het dekoderen van het uit deregistratiedrager uitgelezen signaal moet de eenheid 16 dus in staatzijn voor het uitvoeren van een foutenkorrektie, het de-interleaven enhet weer omzetten van de 10 bits kanaalwoorden naar de 8 bitsinformatiewoorden.

De eenheid 16 is verder ingericht voor het door middelvan de leeskop 14.n+1 uitlezen van de additionele informatie uit hetspoor Tn+1. De eenheid 16 kan uit de uit het spoor Tn+1 uitgelezensignaal de systeemklok af leiden. Daartoe wordt de uit het spooruitgelezen informatie toegevoerd aan een PLL.

Bij het starten van het uitlezen van de registratiedragerbij de normale weergeefsnelheid van de registratiedrager in voorwaartserichting moet de inrichting eerst "in lock" komen. Dit kan gerealiseerdworden door middel van het derde kodewoord cw3 in het eerste blokdeelvan het eerste blok, bijvoorbeeld blok Bn, dat wordt uitgelezen, datis het kodewoord 100 in fig. 2b. De inrichting is na het "in lock" komenin staat het syncwoord 101 te detekteren en vervolgens het eerstekodewoord cw1, dat is het kodewoord 102 in fig. 2b, te detekteren. Deinrichting weet nu dat er een tweede blokdeel van een even blokbevattende additionele informatie volgt, en kan dus de in dit blokdeelaanwezige informatie detekteren en verder verwerken.

Dit verwerken kan betekenen dat de tijdinformatie wordtgedetekteerd, dat kan zijn: de verlopen tijd van het op dit momentweergegeven muziekstuk (de relatieve tijd), of de totale tijd (de absolute tijd). Deze tijdinformatie kan aan een uitgang 21 wordenaangeboden. Deze uitgang kan zijn gekoppeld met een display 22, waaropde tijd zichtbaar gemaakt kan worden.

Een andere mogelijkheid is dat de titel van hetmuziekstuk uit de informatie wordt afgeleid en via de uitgang 21 aan hetdisplay 22 wordt toegevoerd, zodat het daarop kan worden zichtbaargemaakt. Weer een andere mogelijkheid is het muzieknummer.

Figuur 4 toont schematisch een verdere uitwerking van deontvanger van figuur 1, ten minste dat deel van de ontvanger dat isbedoeld voor het uitlezen van het signaal uit het spoor Tn+^. Deingang 15.n+1 is gekoppeld met ingangen van een fasevergrendelde lus PU.30, een syncwoord detektor 31, een detektor 32 voor het detekteren vanhet eerste kodewoord cw1, een detektor 33 voor het detekteren van hetderde kodewoord cw3, een omhullende detektor 34 en een geheugen 35.

De ontvanger bevat verder een centrale besturingseenheid36. Is het systeem "in lock" dan wordt dat door de PLL 30 via de leiding40 aan de besturingseenheid 36 meegedeeld. De syncwoorddetektor 31 en dekodewoorddektektor 32 kunnen nu het syncwoord 101 en het eerstekodewoord cw1 102 in het eerste blokdeel van het eerste even blok Bndat wordt uitgelezen detekteren. Op detektie daarvan zenden zijdetektiesignalen via de leidingen 41 en 42 naar de besturingseenheid 36.

De besturingseenheid 36 weet nu dat de informatieinhoudvan het tweede blokdeel van het even blok Bn via de leiding 45 aan hetgeheugen 35 wordt aangeboden. De besturingseenheid 36 genereert daaropeen reeks adressen die via de leiding 47 aan het geheugen 35 wordenaangeboden. De informatie uit het tweede blokdeel kan nu in het geheugen35 worden opgeslagen.

Onder invloed van een stuursignaal dat via de ingang 50aan de besturingseenheid 36 kan worden toegevoerd, kan een keuze wordengemaakt welk deel van de uit het tweede blokdeel uitgelezen informatieop het display 22 zichtbaar kan worden gemaakt. Het stuursignaal dat viade ingang 50 wordt toegevoerd kan door een gebruiker van de inrichtingworden bepaald. Om de door de gebruiker gewenste informatie,bijvoorbeeld de relatieve tijd (binnen een muziekstuk), op het display22 zichtbaar te maken, genereert de besturingseenheid 36 onder invloedvan het aan de ingang 50 toegevoerde stuursignaal een reeks adressen dievia de leiding 48 aan het geheugen 35 wordt toegevoerd. De tijdinformatie wordt nu uit het geheugen 35 uitgelezen en, eventueel nadekodering, toegevoerd aan de klem 21.

Bij het uitlezen bij normale weergeefsnelheid van deregistratiedrager in achterwaartse richting is de inrichting in staat,gebruikmakend van het tweede kodewoord cw2, dat is het kodewoord 105 infig. 2b, om "in lock" te komen. De PLL 30 geeft daarop eendetektiesignaal via de leiding 40 aan de besturingseenheid 36.

Vervolgens kan de syncwoord detektor 31 het syncwoord 104 en dekodewoorddetektor 32 het vierde kodewoord cw4, dat is het kodewoord 103in fig. 2b dat gelijk is aan het eerste kodewoord cw1, detekteren. Beidedetektoren 31 en 32 genereren daarop detektie signalen die via deleidingen 41 en 42 aan de besturingseenheid 36 worden toegevoerd. Debesturingseenheid 36 weet nu dat de inhoud van een tweede blokdeel vaneen even blok, bevattende de additionele informatie, aan de klem 15.n+1wordt aangeboden.

De besturingseenheid 36 weet dat de transportrichting vande registratiedrager in de achterwaartse richting is en genereert nudezelfde reeks adressen als hiervoor reeds genoemd, doch nu inomgekeerde volgorde. Dit vanwege het feit dat, doordat detransportrichting van de registratiedrager is omgedraaid, ook deinformatie uit het tweede blokdeel van het even blok, in omgekeerdevolgorde aan de ingang 15.n+1 wordt aangeboden. Door de omgekeerdevolgorde van de adressen komt de uit het tweede blokdeel uitgelezeninformatie toch op de juiste plaats in het geheugen 35.

Het bij de weergavesnelheid van de registratiedrager uitde additionele informatie afleiden van het muziekstuk nummer kangebruikt worden om een ander muziekstuk te kunnen opzoeken. Wordt op ditmoment bijvoorbeeld het tweede muziekstuk weergegeven en geeft degebruiker, door middel van een stuursignaal via de ingang 50 aan dat bijhet vijfde muziekstuk wil afluisteren, dan transporteert de inrichtingde registratiedrager met een verhoogde snelheid in voorwaartserichting. Bij deze verhooogde snelheid worden de koppen 14.1 tot en met14.n+1 enigszins van de registratiedrager teruggetrokken, zodat het band-kop kontakt het transport van de registratiedrager niet hindert.

Het spoor Tn+1 kan nu niet eenvoudig uitgelezen worden,zodanig dat de kodewoorden cw1 en cw3, de syncwoorden, of de in detweede blokdelen van de even blokken opgenomen informatie kan (kunnen) worden gedetekteerd resp. uitgelezen. Om nu toch het begin van eenvolgend muziekstuk te kunnen detekteren is de omhullende detektor 34aangebracht. Deze detektor 34 detekteert de omhullende van het door dekop 14.n+1 uit het spoor Tn+^ uitgelezen signaal. Deze omhullende isin figuur 3b weergegeven.

Figuur 5 toont een uitvoeringsbeeld van de omhullendedetektor 34 van figuur 4. De detektor 34 bevat een topdetektor 60, eenlaagdoorlaatfilter 61, dat is opgebouwd uit een parallelschakeling vaneen kondensator en een weerstand, een integrator 62 en eendrempeldetektor 63.

Aan de ingang van de detektor 34 wordt het door de kop14.n+1 uigelezen signaal aangeboden. De topdetektor 60 en hetlaagdoorlaatfilter 61 leveren het omhullende signaal van figuur 3b. Ditomhullende signaal wordt aan de integrator 62 aangeboden. Figuur 3ctoont het uitgangssignaal van de integrator 62. In de drempeldetektor 63wordt dit signaal vergeleken met de drempelwaarde D. Op het moment vanoverschrijden van de drempelwaarde, dat is op het tijdstip td, ziefiguur 3c, geeft de drempeldetektor 63 een stuursignaal cs af dat hoogis, zie figuur 5.

Moet de registratiedrager dus bij hoge snelheidgetransporteerd worden van bijvoorbeeld het tweede muziekstuk naar hetvijde muziekstuk, dan dient de besturingseenheid 36 dus driemaal hetstuursignaal cs te tellen. Nadat een in de besturingseenheid 36aanwezige teller drie maal het optreden van het stuursignaal cs heeftgeteld genereert de besturingseenheid 36 een stuursignaal dat via deleiding 55 aan de motorsturingseenheid 56 wordt toegevoerd. Onderinvloed van dit stuursignaal wordt de hoge transportsnelheidafgeschakeld.

De registratiedrager kan dan al te ver zijndoorgeschoten. In dat geval zal de besturingseenheid 36 een stuursignaalvia de leiding 55 aan de motorregeleenheid 56 toevoeren op grond waarvande registratiedrager bij de normale weergeefsnelheid doch in tegenstelderichting wordt teruggespoeld. Het spoor Tn+^ kan nu op normale wijzedoor de kop 15.n+1 worden uitgelezen. De kodewoorden en de syncwoordenkunnen dus worden gedetekteerd en de in de tweede blokdelen van de evenblokken aanwezige informatie kan worden uitgelezen, zodat het begin vanhet vijfde muziekstuk kan worden vastgesteld. De inrichting is gedurende dit terugtransporteren stomgeschakeld. De registratiedrager kan nuworden stilgezet, zodat de gebruiker de inrichting in weergeven kanzetten, of de inrichting zet zichzelf vervolgens automatisch inweergave.

Het opzoeken van een eerder muziekstuk, dat wil zeggen:nu wordt muziekstuk nummer 7 weergegeven en de gebruiker wil het tweedemuziekstuk afluisteren, gaat op soortgelijke wijze. De registratiedragerwordt versneld teruggespoeld. De omhullende detektor 34 detekteert deomhullende en de teller in de besturingseenheid 36 telt het aantalstuursignalen cs, zie figuur 5. Heeft de besturingseenheid zesstuursignalen cs geteld, dan wordt de verhoogde snelheid inachterwaartse richting afgeschakeld en wordt bijvoorbeeld direkt op deweergavesnelheid in voorwaartse richting omgeschakeld.

Ook hier kan de registratiedrager te ver zijndoorgeschoten. Het laatste gedeelte van het eerste muziekstuk wordt danhet eerst uitgelezen. De inrichting kan dan tot aan de detektie van hetbegin van het tweede muziekstuk worden stomgeschakeld.

Figuur 6 toont in figuur 6a de zelfde datastroom alsreeds is beschreven aan de hand van figuur 2 en 3. Duidelijk zichtbaaris dat de tweede blokdelen van de even blokken ..., Bn, Bn+2f ···het additionele signal bevatten, terwijl de tweede blokdelen van deoneven blokken ..., Βη-1, Bn+1, ... leeg zijn. Zichtbaar is dat dekodewoorden 102 en 103 aan elkaar gelijk zijn, en dat de kodewoorden 100en 105 aan elkaar gelijk zijn, waarbij cw1 ongelijk is aan cw3. Figuur6b toont een datastroom van een aantal (van m1) opvolgende blokken Bn,Bn+1' ®n+2' ·" waar de twee^e blokdelen ervan het additionelesignaal is opgenomen. Dit is schematisch door middel van de arcering inde tweede blokdelen 106, 107 en 108 aangegeven. Het blok Bn_.j is hetlaatste blok in een rij van m2 op elkaar volgende blokken die een leegtweede blokdeel bevatten. Zichtbaar is dat de derde en tweedekodewoorden 100 respektievelijk 105' niet gelijk zijn. Het tweedekodewoord 105' is nu weer gelijk aan het eerste kodewoord cw1. Deontvanger weet nu dat het tweede blokdeel 107 van het blok Bn+^ ookadditionele informatie bevat. Het kodewoord 110 van het blok Bn+2 isnu in dit geval ook gelijk aan het eerste kodewoord. Wordt de datastroomin achterwaartse richting ontvangen (bijvoorbeeld bij de uitlezing vaneen magnetische registratiedrager die in achterwaartse richting beweegt), dan weet de uitleesinrichting dat de zich direkt voor het blokBn+2 bevindende blok Bn+^ een tweede blokdeel bevat waarinadditionele informatie is opgenomen. Figuur 6c geeft nog een andervoorbeeld en toont m2=2 opvolgende blokken Bn, Bn+^ die geenadditionele informatie in de tweede blokdelen bevatten. Duidelijkzichtbaar is dat het eerste blokdeel van het blok Bn+^ nu het derdekodewoord cw3f het syncsignaal en nogmaals het derde kodewoord cw3, indeze volgorde bevat. In de beide richtingen van het datatransport bij denormale uitleessnelheid van de registratiedrager wordt op de detektievan het kodewoord 103' respektievelijk 105' voor het systeemduidelijk dat het tweede blokdeel 106' respektievelijk 107' geenadditionele informatie bevat. Het zij hier vermeld dat het eersteblokdeel van het blok Bn+^ in figuur 6c eventueel ook leeg had kunnenblijven.

Het al dan niet vullen van tweede blokdelen van blokkenkan ook gebruikt worden om een extra digitaal signaal in het hulpsignaalonder te brengen. Het gevuld zijn van een tweede blokdeel zou dan eendigitale "1” in het extra signaal betekenen en een leeg tweede blokdeelzou dan een "0" in het extra signaal betekenen. Het detekteren van ditextra signaal kan bijvoorbeeld op de volgende wijze plaatsvinden. Hetdoor de kop 14.n+1, zie figuur 5, uitgelezen signaal wordt aan eenfasevergrendelde lus 70, zie figuur 8, toegevoerd. Dit kan eventueel defasevergrendelde lus 30 van figuur 4 zijn. Door de klokfrekwentie van despanningsgestuurde oscillator te delen met een zekere waarde wordteen sample frekwentie CP verkregen, zie figuur 8, die wordt toegevoerdaan een niveaudetektor 71. Deze niveaudetektor 71 is met een inganggekoppeld met het laagdoorlaatfilter 61 van figuur 5. Figuur 7a toontweer de opvolgende blokken in de datastroom. Figuur 7b toont hetuitgangssignaal van het laagdoorlaatfilter 61. Figuur 7c toontbemonsteringspulsen CP zoals die aan de niveaudetektor 71 wordenaangeboden. De positie van deze bemonsteringspulsen in de tijd, en defrekwentie van deze inpulsen is zodanig dat precies het signaalniveau inde tweede blokdelen van opvolgende blokken gedetekteerd kan worden.Figuur 7d geeft het uitgangssignaal van de niveaudetektor 71 aan. Ditsignaal komt overeen met het extra signaal.

Het spreekt natuurlijk voor zich dat het aantal op elkaarvolgende blokken met tweede blokdelen waarin in het additionele signaal is opgenomen, niet zodanig groot genomen mag worden dat dedrempeldetektor 63 in figuur 5 aanspreekt. Het maximale aantal "enen" inhet extra signaal is dus beperkt.

Verder is het mogelijk in figuur 5 een tweededrempeldetektor 63' met onderbroken lijnen in deze figuur aangegeven,aan de uitgang van de integrator 62 te koppelen. De drempelwaarde D'wordt groter gekozen dan de drempelwaarde D. De uitgang van dedrempeldetektor 63 wordt gebruikt voor het detekteren van het begin vaneen muziekstuk. Het einde van de registratiedrager zou nu vastgelegdkunnen worden door een nog groter aantal dan x-4 blokken, zie figuur 3aen b, te voorzien van allemaal gevulde tweede blokdelen. Hetuitgangssignaal van de detektor 63' kan nu gebruikt worden om deregistratiedrager bij bandeinde te laten stoppen, of automatisch vantransportrichting te doen omkeren (auto reverse).

Figuur 9 toont een optekeninrichting voorzien van eenkodewoordgenerator 80, die het eerste kodewoord levert en een syncwoordgenerator 81 die een van de twee syncwoorden levert, in afhankelijkheidvan de DSV in de digitale informatie. Deze informatie wordt via deleiding 86 vanuit een centrale besturingseenheid 84 aan de generator 81toegevoerd. De inrichting bevat verder een kodewoordgenerator 82 voorhet leveren van het derde kodewoord, en een eenheid 83 voor het leverenvan subcode informatie. Deze eenheid is met een ingang gekoppeld met deingangsklem 9, zie ook figuur 1. De eenheid 83 geeft de informatie af die opgenomen dient te worden in de tweede blokdelen van blokken. Dit gebeurt onder invloed van een stuursignaal dat door de besturingseenheid84 via de leiding 87 aan de eenheid 83 wordt toegevoerd.

Aan een ingang 85 (indien aanwezig) kan het extra signaalworden toegevoerd. De besturingseenheid 84 stuurt via een leiding 89 eenstuurbare schakelaar 88. Deze schakelaar 88 kan onder invloed van hetstuursignaal op de leiding 81 in één van vijf standen staan. In deeerste stand is de generator 80 met de uitgang 7.n+1 gekoppeld. In de tweede stand is de generator 81 met de uitgang 7.n+1 gekoppeld. In de derde stand is de generator 82 met de uitgang 7.n+1 gekoppeld. In devierde stand is de eenheid 83 met de uitgang 7.n+1 gekoppeld. In devijfde stand is de uitgang van een wisoscillator 90 met de uitgang 7.n+1gekoppeld.

Voor het optekenen van de informatie zoals die in figuur 6a in de blokken Bn en Bn+^ is weergegeven staat de schakelaar 88,vervolgens in de standen 3, 2, 1, 4, 1, 2, 3 en 5.

Voor het optekenen van de informatie zoals die in figuur6b en 6c zijn weergegeven kan de volgorde van de standen van deschakelaar 88 vervolgens eenvoudig worden afgeleid.

Voor het additioneel toevoegen van het extra signaal,zoals dit aan de hand van figuur 7 is uitgelegd, genereert debesturingseenheid 84, onder invloed van het signaal toegevoerd aan zijningang 85, zodanige stuursignalen naar de eenheid 87 en de schakelaar89, dat op de juiste momenten de tweede blokdelen in de blokken wordengevuld, of juist niet gevuld.

Het spreekt voor zich dat de eenheid 83 daartoe eengeheugen dient te bezitten waarin de in de tweede blokdelen op te nemeninformatie tijdelijk kan worden opgeslagen, indien dat nodig is.

Claims (19)

1. Een digitaal transmissiesysteem met een zender en eenontvanger, voor het verzenden van informatie via een informatiekanaalvan een transmissiemedium, en voor het ontvangen van de via hetinformatiekanaal verzonden informatie, welk transmissiemedium verder isvoorzien van een hulpkanaal voor het overzenden van een hulpsignaal,bevattende synchronisatie-informatie en additionele informatie, waarbijde zender is voorzien van een ingangsklem voor het ontvangen van deinformatie, welke zender is ingericht voor het omzetten van de aan deingangsklem toegevoerde informatie naar een vorm waarin het geschikt isom via het informatiekanaal van het transmissiemedium te wordenverzonden, en is ingericht voor het ontvangen van de additioneleinformatie en, voor overzending van het hulpsignaal via het hulpkanaal,waarbij de ontvanger is ingericht voor het ontvangen en dekoderen van devia het informatiekanaal verzonden informatie en is ingericht voor hetontvangen van het via het hulpkanaal verzonden hulpsignaal, met hetkenmerk, dat de zender is ingericht voor het genereren van hethulpsignaal in de vorm van op elkaar volgende blokken, een zeker eersteen een direkt daaropvolgend tweede blok zijnde opgebouwd uit een eersteblokdeel, bevattende de synchronisatie-informatie en een tweede blokdeelvoor het opnemen van de additionele informatie, het eerste blokdeel vanhet eerste blok bevattende een synchronisatiesigrxaal en een eerstekodewoord in deze volgorde, het tweede blokdeel van het eerste blokbevattende additionele informatie, het eerste blokdeel van het tweedeblok bevattende een synchronisatiesignaal en een tweede kodewoord, indeze volgorde, dat het tweede kodewoord gelijk is aan het eerstekodewoord indien in het tweede blokdeel van het tweede blok eveneensadditionele informatie is opgenomen, en dat het tweede kodewoordongelijk is aan het eerste kodewoord indien in het tweede blokdeel vanhet tweede blok geen additionele informatie is opgenomen.

2. Transmissiesysteem volgens konklusie 1, met het kenmerk,dat het eerste blokdeel van het eerste blok bevat een derde kodewoord,het synchronisatiesignaal en het eerste kodewoord in deze volgorde, dat het eerste blokdeel van het tweede blok bevat een vierde kodewoord,het synchronisatiesignaal, en het tweede kodewoord, in deze volgorde,dat het derde kodewoord gelijk is aan het vierde kodewoord indien in detweede blokdelen van het eerste blok en een derde blok, dat direktvoorafgaat aan het eerste blok, de additionele informatie is opgenomenen dat het derde kodewoord ongelijk is aan het vierde kodewoord indienin het tweede blokdeel van het eerste blok de additionele informatie welen in het tweede blokdeel van het derde blok de additionele informatieniet is opgenomen.

3. Transmissiesysteem volgens konklusie 2, met het kenmerk,dat het eerste kodewoord gelijk is aan het vierde kodewoord.

4. Transmissiesysteem volgens konklusie 3, met het kenmerk,dat het eerste kodewoord ongelijk is aan het derde kodewoord, dat heteerste kodewoord een q-bits digitaal getal is dat is opgebouwd uitafwisselend n “enen" en n "nullen", dat het derde kodewoord het inversegetal is van het digitale getal van het eerste kodewoord, dat n eengeheel getal is groter dan of gelijk aan 1 en dat q een geheel getal isgroter dan of gelijk aan 2.

5. Transmissiesysteem volgens konklusie 4, met het kenmerk, dat het eerste kodewoord het 10 bits digitale getal "1010101010", is enhet derde kodewoord het 10 bits digitale getal "0101010101".

6. Transmissiesysteem volgens één der konklusies 1 tot en met 5, met het kenmerk, dat het synchronisatiesignaal een 10 bitsdigitaal getal is, bij voorkeur gelijk aan "0100111110" of "0000111110".

7. Transmissiesysteem volgens één der voorgaande konklusies, met het kenmerk, dat de zender is ingericht voor het telkensopvolgend in de tweede blokdelen van m1 opvolgende blokken wel en in detweede blokdelen van m2 daaropvolgende blokken niet onderbrengen van deadditionele informatie, en dat m1 en m2 gehele getallen zijn groter danof gelijk aan 1.

8. Transmissiesysteem volgens konklusie 7, met het kenmerk,dat m1=m2=1, en dat de zender is ingericht voor het afwisselend in detweede blokdelen van even blokken wel en de tweede blokdelen van onevenblokken niet onderbrengen van de additionele informatie.

9. Transmissiesysteem volgens één der voorgaandekonklusies, met het kenmerk, dat de zender is in de vorm van eeninrichting voor het optekenen van informatie op een magnetische registratiedrager.

10. Transmissiesysteem volgens konklusie 9, voorzoverafhankelijk van konklusie 7 of 8, waarbij de optekeninrichting isingericht voor het optekenen van de informatie in het informatiekanaalin tenminste één spoor op de registratiedrager en is ingericht voorhet optekenen van het hulpsignaal in het hulpkanaal op tenminste éénander spoor op de registratiedrager, met het kenmerk, dat deoptekeninrichting verder is ingericht voor het, ter karakterisering vaneen positie in de lengterichting van het spoor op de registratiedrager,inschrijven van een signaal in de tweede blokdelen van een aantal van popvolgende blokken, waarbij p groter is dan m1.

11. Transmissiesysteem volgens konklusie 10, met het kenmerkdat m1=m2=1, en dat de optekeninrichting is ingericht voor het in eentweede blokdeel van een oneven blok in de p opvolgende blokken,onderbrengen van dezelfde additionele informatie als die isondergebracht in het tweede blokdeel van een naastliggend even blok.

12. Transmissiesysteem volgens één der voorgaande konklusies, met het kenmerk, dat de ontvanger is ingericht voor het uithet hulpkanaal afleiden van het hulpsignaal en voor het toevoeren vanhet hulpsignaal aan een fasevergrendelde lus.

13. Transmissiesysteem volgens konklusie 12, voor zoverafhankelijk van konklusie 9, 10 of 11, met het kenmerk, dat de ontvangeris in de vorm van een inrichting voor het weergeven van informatie vaneen magnetische registratiedrager.

14. Transmissiesysteem volgens konklusie 13, met het kenmerk,dat de weergeefinrichting een omhullende detektor bevat met een ingangvoor het ontvangen van de uit tenminste het ene andere spoor uitgelezeninformatie en een uitgang voor het afgeven van een stuursignaal, dat deomhullende detektor is ingericht voor het bij een zekeretransportsnelheid van de registratiedrager genereren van een eerstestuursignaal op een detektie van een in de tijd in amplitudevariërende omhullende en voor het genereren van een tweedestuursignaal op een detektie van een omhullende met een in een zekertijdinterval konstante amplitude, dat de uitgang van de omhullendedetektor is gekoppeld met een stuursignaalingang van transportmiddelenvoor het transporteren van de registratiedrager, en dat detransportmiddelen zijn ingericht voor het afschakelen van deze transportsnelheid bij ontvangst van het tweede stuursignaal.

15. Zender te gebruiken in een transmissiesysteem volgensêén der voorgaande konklusies.

16. Zender volgens konklusie 15, met het kenmerk, dat dezender is in de vorm van een inrichting voor het optekenen vaninformatie op een magnetische registratiedrager.

17. Registratiedrager verkregen met de zender volgenskonklusie 16.

18. Ontvanger te gebruiken in een transmissiesysteem volgenséén der konklusies 1 tot en met 14.

19. Ontvanger volgens konklusie 18, met het kenmerk, dat deontvanger is in de vorm van een inrichting voor het weergeven vaninformatie van een magnetische registratiedrager.