NL8900968A - Werkwijze voor het behandelen van waterige vloeistof. - Google Patents

Description

Werkwijze voor het behandelen van waterige vloeistof.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het behandelen van waterige vloeistof, afkomstig van en/of te gebruiken bij de substraatteelt.

Het verwijderen van ziektekiemen uit zogenaamd drainwater, afkomstig van de substraatteelt, wordt uitgebreid beschreven door W.Th. Runia in ISOC Proceedings, 1988, blz.429-443. Met substraatteelt wordt in dit verband de kweek van bijvoorbeeld groentegewassen genoemd, waarbij gebruik gemaakt wordt van steenwolmatten. Ook de teelt van bloemen en (sier)planten kan op deze wijze plaatsvinden. Daarbij kan een optimale voeding van de planten plaatsvinden. Een aanzienlijk deel van het voedingstnedium wórdt niet door de planten opgerxxnen. Door recirculatie van de voedingsqplossing kan een aanzienlijke reduktie van de kosten warden bewerkstelligd. Recirculatie is ook vanuit een milieu-oogpunt wenselijk cmdat belasting van het oppervlaktewater met meststoffen en eventuele resten van gewasbesdhermingsmiddelen wordt vermeden.

Bij dit hergebruik kunnen echter problemen ontstaan door verspreiding van ziekteverwekkende micro-organismen, met name schimmels en virussen.

In de bovengenoemde publikatie van Runia worden een aantal methodes genoemd voor het oplossen van dit probleem, nl. bestraling met ultraviolette straling, sterilisatie met koper- en zilverionen, chlore-ring, jodering, behandeling met ozon, ultrafiltratie en behandeling met warmte. Om risico's te vermijden dient het drainwater volledig te worden bevrijd van schadelijke virussen, fungi of bacteriën.

Uit de publikatie van Runia blijkt, dat bestraling met ultraviolet licht slechts een deel van de pathogenen, d.w.z. virussen en fungi, verwijderd worden. Een behandeling met ozon kan effektief zijn, manr deze dient dan zeer langdurig te zijn, waarbij een blootstellingstijd van 6 uur wordt genoemd. Runia concludeert dat van de onderzochte methoden in feite alleen de ultrafiltratie en de behandeling met warmte de beste mogelijkheden biedt voor een toepassing in de praktijk.

Verrassenderwijs werd volgens de onderhavige uitvinding gevonden, dat een combinatie van opgeloste geactiveerde zuurstof (ozon) en bestraling met ultraviolet licht een efficiënte af doding van ziekteverwekkende schimmels en virussen beeft. Gebleken is, dat er sprake is van een synergistisch effekt op het rendement van de af doding.

Derhalve heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze als in de aanhef genoemd, die is gekenmerkt doordat men de waterige vloeistof aan een gecombineerde behandeling met ozon bevattend gas en ultraviolette straling onderwerpt.

Daarbij kan de te gebruiken hoeveelheid ozon veel geringer zijn dan de tot dusver toegepaste hoeveelheid, bijvoorbeeld de in de publika-i tie van Runia genoemde hoeveelheden.

Bij de werkwijze volgens de uitvinding wordt bij voorkeur ozon bevattend gas gebruikt, dat is gevormd door bestraling van een zuurstof bevattend gas, zoals lucht, met een elektromagnetische straling met een golflengte van minder dan 200 rxn.

De ultraviolette straling kan bijvoorbeeld liggen in bet gebied van 200-300 nm, bij voorkeur 230-270 nm. Het is bijvoorbeeld mogelijk UV-licht met een golflengte van 254 nm te gebruiken.

Voor zemel de vorming van ozon als de bestraling van de vloeistof kan een enkele lamp of een aantal van dezelfde lanpen worden toegepast. Er zijn lampen in de handel verkrijgbaar, die een aanzienlijke hoeveelheid straling van minder dan 200 nm en een zekere hoeveelheid straling van 254 nm uitzenden. Uiteraard kan voer elk stralingsgébied een of meer afzonderlijke lanpen worden toegepast.

Bij de weekwijze volgens de uitvinding is het mogelijk een dosis ozon van 1,5 g O^/mS waterige vloeistof, gecombineerd met UV-bestraling te gebruiken voor een afdoende af doding van schimmelsporen. Voor het doden van virussen is meestal een hogere (¾-concentratie vereist. In het algemeen kan echter warden gesteld, dat bij de werkwijze volgens de uitvinding de waterige vloeistof kan worden behandeld met 1-10 g ozon per m? te behandelen vloeistof. Hét verdient de voorkeur minder dan 4 g, bijvoorbeeld 1,5-3 g O3 per nP vloeistof te gebruiken. De in de vloeistof in te stellen redoxpotentiaal ligt duidelijk beneden een waarde van 750 mV, bijvoorbeeld in de orde van grootte van 150 a 300 mV. In dit verband kan nog warden gewezen op een publikatie van Peter van Duin in het Weekblad Groenten en Eruit van 27 januari 1989, blz. 91. Daarin wordt vermeld dat drainwater kan warden ontsmet met ozon en dat de gewenste redanpotentiaal 750 mV dient te zijn.

In de genoemde publikatie van Van Duin wordt bovendien opgemarkt, dat het belangrijk is bij de behandeling van drainwater met ozon, dat de pH cp 6 wordt gehouden en dat het te behandelen water zo nodig wordt aangezuurd. Bij de werkwijze volgens de onderhavige uitvinding geldt deze eis niet. Dit betekent dat geen aanzuring plaats hoeft te vinden, hetgeen van voordeel is. Overigens is bet binnen het kader van de onderhavige uitvinding wel mogelijk de te behandelen vloeistof aan te zuren.

De hoeveelheid UV-straling, die bij de werkwijze volgens de uit- vinding wondt gebruikt, bedraagt bijvoorbeeld tenminste 10 mJ per cm2. Het verdient de voorkeur, indien de hoeveelheid UV-straling 50-150 mJ per cm2 bedraagt.

De werkwijze volgens de uitvinding wordt toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening.

In een buffervat 1 wordt de te ontsmetten waterige vloeistof opgevangen. Via leiding 2 wordt deze vloeistof naar een injectiepunt zoals een venturi 3 geleid, waar ozon bevattend gas in de waterige vloeistof wordt geïnjecteerd. Het mengsel van gas en water wordt vervolgens via leiding 4 in reactor 5 geleid. Vanuit reactor 5 stroomt de vloeistof via leiding 6 langs UV-lamp 7 en wordt via leiding 8 naar een houder geleid, waar het water kan worden aangevuld met meststoffen cm opnieuw te worden gebruikt. Ook is het mogelijk de behandelde vloeistof via leiding 8 te leiden in compartiment 1, zodat de waterige vloeistof meer dan eenmaal door het systeem kan worden geleid. Het spreekt vanzelf, dat in de diverse leidingen ponpen kunnen zijn aangebracht, die voor het principe van de onderhavige uitvinding niet essentieel zijn.

Bij 9 wordt lucht langs lamp 7 geleid, waarbij een ozon bevattend gas ontstaat, dat via leiding 10 naar injectiepunt 3 wordt geleid, waar menging met het uit buffertarik 1 afkomstige water plaatsvindt (zie boven).

Claims (4)

1. 2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het ozon bevattende gas is gevormd door bestraling van een zuurstof bevattend gas met een golflengte van minder dan 200 ito.
2. 3. Werkwijze volgens crralusie 1, roet het kenmerk, dat de ultraviolette straling een golflengte van 200-300 rxn, in het bijzonder van 230-270 nra, bijvoorbeeld 254 im bezit.
3. 4. Werkwijze volgens een der voorgaande conclusies, waarbij men de waterige vloeistof behandelt met 1-10 g O3 per n?, bij voorkeur minder dan 4 g O3 per n?, in het bijzonder 1,5-3 g per nr3 vloeistof in combinatie met een hoeveelheid UV-straling van tenminste 10 mJ per cat?, bij voorkeur 50-150 mJ per ai?.
4. 5. Werkwijze of systeem, zoals aangegeven in de voorafgaande beschrijving.