NL8802794A - Magneetbalk voor een rolrakel van een rotatiezeefdrukinrichting. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Magneetbalk voor een rolrakel van een rotatiezeefdrukinrichting.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een magneetbalk voor een rolrakel van een rotatiezeefdrukinrichting, welke balk zich dwars op de bewegingsrichting van een te bedrukken materiaalbaan uitstrekt en in de lengterichting naast elkaar een aantal permanente magneten draagt voor het aantrekken van de rolrakel.

Bij dergelijke rotatiezeefdrukinrichtingen wordt veelal gebruik gemaakt van elektromagneten, waarbij een magnetisch veld wordt opgewekt met behulp van spoelen waar een ) gelijkstroom doorheen wordt gestuurd. Door het variëren van de stroomsterkte kan de magnetische aantrekkingskracht van de spoelen op de rolrakel worden gevarieerd.

Deze elektromagneten hebben echter het nadeel dat hierdoor veel warmte wordt opgewekt, zodat extra i voorzieningen moeten worden aangebracht voor het afvoeren van deze warmte teneinde het kromtrekken van de balk te vermijden.

Teneinde het probleem van de warmte-ontwikkeling bij elektromagneten te verhelpen is gedacht aan het gebruik van permanente magneten, zoals dit ook reeds is voorgesteld in het Zwitserse octrooi 426 711. Het gebruik van permanente magneten heeft echter het nadeel dat de magnetische aantrekkingskracht van deze magneten op de rolrakel niet kan worden gevarieerd.

Het is derhalve een oogmerk van de onderhavige uitvinding een magneetbalk voor een rolrakel te verschaffen, waarin permanente magneten zijn geplaatst, en de mogelijkheid aanwezig is om de magnetische aantrekkingskracht op de rolrakel te variëren.

Dit oogmerk wordt volgens de uitvinding bereikt, doordat de magneetbalk bestaat uit twee ten opzichte van elkaar verplaatsbare gedeelten, te weten een vast bovenste gedeelte en een ten opzichte hiervan verplaatsbaar onderste gedeelte, de permanente magneten zijn aangebracht in het onderste gedeelte en het bovenste gedeelte bestaat uit een plaat van niet-magnetisch geleidend materiaal die plaatselijk is voor- zien van zich over tenminste de gehele dikte van de plaat uitstrekkende elementen van magnetisch geleidend materiaal, waarbij de onderlinge plaatsing van de elementen in de genoemde plaat overeenkomt met de onderlinge plaatsing van de permanente magneten in het onderste gedeelte van de magneet-balk zodanig dat de permanente magneten gezamelijk in geleidende verbinding kunnen worden gebracht met de bijbehorende elementen in het bovenste gedeelte.

Als de twee gedeelten van de magneetbalk een stand ten opzichte van elkaar innemen waarbij de magnetisch geleidende elementen in de plaat in het verlengde liggen van de permanente magneten, zal een maximale magnetische aantrekkingskracht op de rolrakel werden uitgeoefend, daar er zoveel mogelijk krachtlijnen via de elementen door de rolrakel lopen. Door de twee gedeelten van de magneetbalk vanuit deze stand ten opzichte van elkaar te verplaatsen, wordt het via de elementen op de rolrakel overgedragen krachtveld verkleind, zodat de rolrakel met een kleinere kracht wordt aangetrokken.

In een bij voorkeur toegepaste uitvoeringsvorm van de uitvinding is het onderste gedeelte van de magneetbalk in de lengterichting verschuifbaar ten opzichte van het bovenste gedeelte en is de afstand tussen de elementen in het bovenste gedeelte van de magneetbalk groter dan de diameter van de permanente magneten van het onderste gedeelte. De permanente magneten kunnen zodoende geheel buiten aanraking gebracht worden met de elementen in de plaat. In deze stand zal er evenwel een gering restveld aanwezig zijn dat op het rolrakel inwerkt. Indien de magnetische aantrekkingskracht volledig moet worden uitgeschakeld is volgens de uitvinding het onderste gedeelte in vertikale richting verplaatsbaar van het bovenste gedeelte af.

Door deze vertikale verplaatsing kan de magnetische aantrekkingskracht op de rolrakel tot nagenoeg nul worden gereduceerd.

Volgens de uitvinding kan het onderste gedeelte van de magneetbalk een rotatie over 90° uitvoeren om een lengteas hiervan.

De rotatie over 90° van het onderste gedeelte dat de permanente magneten draagt heeft tot gevolg dat de magnetische aantrekkingskracht volledig wordt uitgeschakeld. Bij de aanvang van deze rotatie is evenwel het gevaar aanwezig dat de rolrakel tengevolge van het restveld een weinig opzij wordt meegetrokken. Dit laatste is ongewenst daar het sjabloon hierdoor kan worden beschadigd. Door het onderste gedeelte van de magneetbalk eerst ongeveer 20 mm van het bovenste gedeelte te verwijderen alvorens het onderste gedeelte over 90° wordt geroteerd wordt het gevaar van beschadiging van het sjabloon vermeden.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening, waarin:

Fig. 1 een schematische doorsnede is van een gedeelte van de rotatiezeefdrukinrichting door de langsas van de magneetbalk,

Fig. 2 een perspectivisch explosie-aanzicht is van de magneetbalk volgens de uitvinding; en

Fig. 3 een met fig. 1 overeenkomstig aanzicht is dat de werking van de magneetbalk volgens de uitvinding laat zien.

Zoals weergegeven in fig. 1, bestaat de magneetbalk 1 uit een bovenste gedeelte 2 en een onderste gedeelte 3, waarbij het bovenoppervlak van het bovenste gedeelte 2 is voorzien van een teflonlaag 4. Over deze teflonlaag glijdt een drukband 5 van de rotatiezeefdrukinrichting, die een te bedrukken doek 6 draagt, over welk doek 6 zich een cilindrische sjabloon 7 afwikkelt, waarbinnen een rolrakel 8 is aangebracht.

Zoals duidelijker blijkt uit fig. 2, is het onderste gedeelte 2 van de magneetbalk voorzien van een aantal in de lengterichting van de balk met een onderlinge afstand naast elkaar aangebrachte cilindrische staven 9, die elk bestaan uit een onderste deel 10 dat vast met het gedeelte 3 van de magneetbalk is verbonden, een permanente magneet 11 en een bovenste gedeelte 12. De permanente magneten 11 zijn zodanig geplaatst dat de polariteit van de permanente mag neten van de naast elkaar gelegen staven 9 steeds zijn verwisseld. Dat wil zeggen dat er afwisselend een noordpool en een zuidpool aan de bovenkant zit. De permanente magneten kunnen van het kobalt/samarium type zijn of van het neo-dynium/ijzer/boron type, hetgeen de momenteel sterkste verkrijgbare permanente magneten zijn. De delen 10 en 12 van elk der cilindrische staven zijn evenals het onderste gedeelte 3 van de magneetbalk bij voorkeur vervaardigd van ijzer.

Het bovenste gedeelte 2 van de magneetbalk is i plaatvormig en vervaardigd van een niet-magnetisch geleidend materiaal zoals bijvoorbeeld aluminium. Cp regelmatige afstand van elkaar zijn hierin schijfvormige elementen 13 aangebracht die zijn vervaardigd van een magnetisch geleidend materiaal zoals bijvoorbeeld ijzer. De elementen 13 zijn cirkelvormig met een diameter die overeenkomt met die van de cilindrische staven 9 en zijn onderling zo geplaatst dat steeds elk element in het verlengde kan liggen van een bijbehorende staaf 9 van het onderste gedeelte 3 van de magneetbalk.

De bovenste oppervlakken van de elementen 13 liggen in één vlak met het bovenoppervlak van de plaat 2, terwijl de elementen 13 aan de onderkant van de plaat 2 enigszins hierbuiten uitsteken, waarbij zodoende de onderste oppervlakken van de elementen 13 in aanraking staan met de bovenoppervlakken van de bijbehorende staven 9 van het onderste gedeelte 3 van de magneetbalk.

Zoals duidelijk te zien is in fig. 3, zullen de elementen 13 in het bovenste gedeelte 2 van de magneetbalk bij een verplaatsing volgens de dubbele pijl P van het onderste gedeelte 3 van de magneetbalk niet meer volledig in het verlengde liggen van de staven 9. Hierdoor zuller er minder krachtlijnen van de permanente magneten via de elementen 13 door de rolrakel lopen, zodat deze rolrakel minder sterk door de magneten wordt aangetrokken. Als de staven 9 zich tussen de elementen 13 bevinden en dus geheel los hiervan staan zullen er nagenoeg geen krachtlijnen meer door de elementen 13 lopen.

Teneinde te verzekeren dat er geen enkele magnetische aantrekkingskracht wordt uitgeoefend op de rolrakel kan het onderste gedeelte 3 dat de permanente magneten draagt van het bovenste gedeelte af worden beworgn in de richting van de dubbele pijl F in fig. 2, waarna dit onderste gedeelte over 90° kan worden gekanteld om een lengteas. Indien dit kantelen van het onderste gedeelte wordt uitgevoerd zonder dit gedeelte eerst van het bovenste gedeelte af te bewegen zal de rolrakel door een eventueel aanwezig restveld de neiging hebben bij de aanvang van het kantelen opzij te bewegen waardoor beschadiging van het sjabloon kan ontstaan. In het algemeen is het voldoende om het onderste gedeelte ongeveer 20 irm van het bovenste gedeelte af te bewegen.

Deze constructie van de magneetbalk heeft het voordeel dat nu permanente magneten kunnen worden gebruikt waarbij de mogelijkheid behouden is om een variabele aantrekkingskracht op de rolrakel uit te oefenen. Door het ontbreken van de spoelen wordt enerzijds een aanzienlijke gewichtsbesparing verkregen, terwijl er anderzijds in de magneetbalk geen warmte wordt ontwikkeld wat aanleiding geeft tot problemen zoals het kromtrekken van de balk.

In de weergegeven en beschreven uitvoeringsvorm verplaatst het onderste gedeelte van de magneetbalk zich in de lengterichting. Het is echter ook denkbaar dat het onderste gedeelte zich dwars op de lengterichting van de magneetbalk verplaatst. In dit geval zouden de permanente magneten dichter op elkaar kunnen zijn geplaatst.

Claims (5)

1. Magneetbalk vcor een rolrakel van een rotatiezeefdruk- inrichting, welke balk zich dwars op de bewegingsrichting van een te bedrukken materiaalbaan uitstrekt en in de lengterichting naast elkaar een aantal permanente magneten draagt voor het aantrekken van de rolrakel, met het kenmerk, - dat de magneetbalk bestaat uit twee ten opzichte van elkaar verplaatsbare gedeelten, te weten een vast bovenste gedeelte en een ten opzichte hiervan verplaatsbaar onderste gedeelte, - de permanente magneten zijn aangebracht in het onderste ge-> deelte en - het bovenste gedeelte bestaat uit een plaat van niet magnetisch geleidend materiaal die plaatseligk is voorzien van zich over tenminste de gehele dikte van de plaat uitstrekkende elementen van magnetisch geleidend materiaal, waarbij de onderlinge plaatsing van de elementen in de genoemde plaat overeenkomt met de onderlinge plaatsing van de permanente magneten in het onderste gedeelte van de magneetbalk zodanig dat de permanente magneet gezamelijk in geleidende verbinding kunnen worden gebracht met de bijbehorende elementen in het bovenste gedeelte.

2. Magneetbalk volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het onderste gedeelte van de magneetbalk in de lengterichting verschuifbaar is ten opzichte van het bovenste gedeelte en de afstand tussen de elementen in het bovenste gedeelte van de magneetbalk groter is dan de diameter van de permanente magneten in het onderste gedeelte.

3. Magneetbalk volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het onderste gedeelte in vertikale richting verplaatsbaar is van het bovenste gedeelte af

4. Magneetbalk volgens de voorafgaande conclusies 1-3, met het kenmerk, dat het onderste gedeelte een rotatie kan uitvoeren over 90° om een lengteas hiervan.

5. Magneetbalk volgens de voorafgaande conclusies 1-4, met het kenmerk, dat de permanente magneten zijn opgenomen in ver- tikale staven van een magnetisch geleidend materiaal.

5. Magneetbalk volgens de voorafgaande conclusie 1-5, met het kenmerk, dat de elementen van magnetisch geleidend materiaal een weinig uitsteken buiten de onderkant van de plaat.