NL8701122A - Inrichting voor spleetradiografie met beeldharmonisatie. - Google Patents

Description

* ? * VO 9165

Titel; Inrichting voor spleetradiografie met beeld-harmonisatie

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor spleetradiografie met beeldharmonisatie, omvattend een röntgenbron, die via een spleet van een spleetdiafragma met een platte waaiervormige röntgenbundel een te onderzoeken 5 lichaam kan aftasten over een aftasttraject in een richting dwars op de langsrichting van de spleet voor het vormen van een röntgenschaduwbeeld op een röntgendetector; een ab-sorptie-inrichting, die onder besturing van regelsignalen de waaiervormige röntgenbundel per sector daarvan kan 10 beïnvloeden, teneinde de in elke sector op het te onderzoeken lichaam vallende röntgenstraling te kunnen regelen; en detectiemiddelen, die zijn ingericht om tijdens een aftastbeweging van de röntgenbundel momentaan per sector de door het lichaam doorgelaten hoeveelheid röntgenstraling 15 te detecteren en om te zetten in corresponderende signalen.

Een dergelijke inrichting is bijvoorbeeld bekend uit de ter inzage gelegde Nederlandse octrooiaanvrage 8400845. De bekende inrichting kan als röntgendetector een langwerpige röntgenbeeldversterkerbuis, die synchroon 20 met de röntgenbundel een aftastbeweging uitvoert, omvatten of bijvoorbeeld een groot stationair röntgenscherm dat strooksgewijze door de platte waaiervormige röntgenbundel wordt afgetast voor het vormen van een compleet röntgen-, schaduwbeeld van (een deel van) het te onderzoeken lichaam.

25 In het geval van een voor het maken van thorax-opnamen bestemde inrichting heeft een dergelijk groot röntgenscherm 2 bijvoorbeeld afmetingen van 40 x 40 cm .

Volgens de oudere Nederlandse octrooiaanvrage 8503152 en de oudere Nederlandse octrooiaanvrage 8503153 kan voor 30 het detecteren van de door het te onderzoeken lichaam momentaan en per sector van de röntgenbundel doorgelaten hoeveelheid straling een langwerpige dosismeter voor 8701122 » -2- ** .

ioniserende straling worden gebruikt. De bekende dosismeters voeren daartoe synchroon met de aftastbeweging van de röntgenbundel eveneens een aftastbeweging uit en wel op zodanige wijze, dat op elk moment van de aftastbeweging 5 de door het te onderzoeken lichaam doorgelaten röntgenstraling tevens de dosismeter doorstraalt.

Hiertoe zijn speciale middelen nodig om te bewerkstelligen dat de dosismeter een aftastbeweging'langs het gewenste traject kan maken en om te bewerkstelligen, dat 10 de aftastbeweging van de dosismeter inderdaad synchroon met de aftastbeweging van de röntgenbundel plaats vindt.

Volgens de Nederlandse octrooiaanvragen 8503152 en 8503153 kan hiertoe van een arm gebruik worden gemaakt, die de röntgenbron, het spleetdiafragma en de absorptie-15 inrichting draagt en die om het róntgenfocus van de röntgenbron kan zwenken. Het van de röntgenbron af gekeerde einde van de arm is dan met de dosismeter gekoppeld.

Een doel van de uitvinding is een inrichting voor spleetradiografie ter beschikking te stellen, waarbij 20 geen speciale middelen nodig zijn om een dosismeter of andere detectiemiddelen fysiek een aftastbeweging te doen uitvoeren.

Een ander doel van de uitvinding is het aantal bewegende delen van een inrichting voor spleetradiografie met beeld-25 harmonisatie te beperken.

Volgens de uitvinding wordt hiertoe een inrichting van de boven beschreven soort daardoor gekenmerkt, dat de detectiemiddelen een voorbij het te onderzoeken lichaam geplaatste twee-dimensionale dosismeter voor ioniserende 30 straling omvatten, welke dosismeter een breedte heeft, die correspondeert met de breedte van de platte waaiervormige röntgenbundel ter plaatse en een hoogte die correspondeert met het totale aftasttraject, en welke dosismeter tenminste één stelsel van in hoofdzaak evenwijdige elektroden die 8701122 ·· tft -3- zich in de aftastrichting uitstrekken en die met een regel-inrichting zijn verbonden voor het vormen van regelsignalen voor de absorptie-inrichting, omvat en tenminste één tegen-elektrode.

5 In het volgende zal de uitvinding nader worden be schreven met verwijzing naar de bijgevoegde tekening van enkele uitvoeringsvoorbeelden.

Figuur 1 toont schematisch een voorbeeld van een inrichting volgens de uitvinding; 10 figuur 2 toont schematisch in vooraanzicht een dosis meter voor een inrichting volgens de uitvinding; figuur 3 toont een dwarsdoorsnede van een dosismeter volgens figuur 2; figuur 4 toont een modificatie van figuur 3; 15 figuur 5 en figuur 6 tonen doorsneden van een andere dosismeter voor een inrichting volgens de uitvinding; figuur 7 toont nog een andere uitvoeringsvorm van een dosismeter voor een inrichting volgens de uitvinding; figuur 8 toont een modificatie van figuur 1; en 20 figuren 9 en 10 tonen nog twee uitvoeringsvoorbeelden van dosismeters voor een inrichting volgens de uitvinding.

Figuur 1 toont schematisch een voorbeeld van een inrichting volgens de uitvinding. De getoonde inrichting voor spleetradiografie met beeldharmonisatie omvat een 25 röntgenbron 1 met een röntgenfocus f. Voor de röntgenbron is een spleetdiafragma 2 geplaatst met een spleet 3, welke in bedrijf een in hoofdzaak platte waaiervormige röntgenbundel 4 doorlaat. Voorts is een absorptie-inrichting 5 aanwezig, die de waaiervormige röntgenbundel per sector 30 daarvan kan beïnvloeden. De absorptie-inrichting wordt door via een leiding 6 toegevoerde regelsignalen bestuurd.

In bedrijf doorstraalt de röntgenbundel 4 een te onderzoeken lichaam 7. Achter het lichaam 7 is een röntgen-detector 8 geplaatst voor het registreren van het röntgen- 8701122 « 4 , -4- schaduwbeeld. De röntgendetector 8 kan bijvoorbeeld zoals in figuur 1 getoond een grootbeeldcassette zijn, maar kan ook bijvoorbeeld een bewegende langwerpige röntgen-beeldversterker zijn.

5 Teneinde het gehele lichaam 7 of althans een te onder zoeken deel daarvan, zoals de thorax, op de röntgendetector af te beelden voert de platte röntgenbundel in bedrijf een aftastbeweging uit zoals schematisch met een pijl 9ais aangegeven. Hiertoe kan de röntgenbron tesamen met 10 het spleetdiafragma 2 en de absorptie-inrichting 5 zwenkbaar ten opzichte van het röntgenfocus f zijn opgesteld, zoals aangegeven met een pijl 9b. Het is echter ook op andere wijze mogelijk om een te onderzoeken lichaam met een platte röntgenbundel af te tasten, bijvoorbeeld door de röntgenbron 15 al dan niet tesamen met het spleetdiafragma een lineaire beweging uit te doen voeren.

Tussen het lichaam 7 en de röntgendetector 8 zijn detectiemiddelen 10 geplaatst, die zijn ingericht om momentaan per sector van de waaiervormige bundel 4 de door het lichaam 20 doorgelaten hoeveelheid straling te detecteren en om te zetten in corresponderende elektrische signalen, die via een elektrische verbinding 11 worden toegevoerd aan een regelinrichting 12, die uit de ingangssignalen regel-signalen voor de absorptie-inrichting 5 vormt. Volgens 25 de uitvinding bestaan de detectiemiddelen 10 uit een tweedimensionale stationaire dosismeter, die zich in hoofdzaak evenwijdig aan de röntgendetector, of het vlak waarin deze een aftastbeweging uitvoert, uitstrekt. De dosismeter heeft zodanige afmetingen, dat deze het gehele door de 30 platte röntgenbundel tijdens bedrijf afgetaste gebied bestrijkt. De dosismeter is hiervoor als twee-dimensionale dosismeter omschreven. Mathematisch juist is deze uitdrukking niet, doch de dikte van de dosismeter in de richting van de röntgenstraling gezien is relatief gering. De uit- 8701122 5 -5- drukking twee-dimensionaal is gebruikt ter onderscheiding ten opzichte van de strookvormige dosismeters volgens de oudere Nederlandse octrooiaanvragen 8503152 en 8503153, die in beginsel in stationaire toestand slechts een smal 5 strookvormig deel van het te onderzoeken gebied bestrijken en daarom als één-dimensionale dosismeters kunnen worden aangeduid.

Bij inrichtingen voor spleetradiografie waarin van een stationaire röntgendetector zoals een grootbeeldcassette gebruik wordt gemaakt, wordt ter vermindering van de invloed 10 van strooistraling op het uiteindelijke beeld veelal gebruik gemaakt van een extra spieetvormig strooistralendiafragma dat synchroon met de röntgenbundel tussen het te onderzoeken lichaam en de röntgendetector een aftastbeweging uitvoert.

Ofschoon een dergelijk strooistralendiafragma in beginsel 15 ook in een inrichting voor spleetradiografie volgens de uitvinding kan worden toegepast, zou hierdoor het voordeel van een niet bewegende dosismeter weer in zekere mate teniet worden gedaan.

In een inrichting volgens de uitvinding kan derhalve 20 met voordeel gebruik worden gemaakt van een op zichzelf bekend strooistralenraster, ook wel Bucky-rooster genoemd, dat bij voorkeur tussen het te onderzoeken lichaam en de twee-dimensionale dosismeter is geplaatst, teneinde zowel de invloed van strooistraling op het beeld als de 25 invloed van strooistraling op de uitgangssignalen van de dosismeter en daardoor indirekt ook weer op het beeld te reduceren. In figuur 1 is een dergelijk strooistralenraster bij 13 aangegeven.

De figuren 2 en 3 tonen nadere details van een voor 30 een inrichting volgens de uitvinding geschikte twee-dimensionale dosismeter.

De getoonde dosismeter omvat twee op geringe afstand tegenover elkaar gelegen evenwijdige wanden 20 en 21 die samen met een in hoofdzaak rechthoekig frame 22 een ge- 8701122 -6- s. > schikte meetkamer 23 vormen. De meetkamer is met gas gevuld, bijvoorbeeld met argon en methaan of met xenon van ongeveer atmosferische druk. Van de dosismeter zijn tenminste de grote wanden 20 en 21 van materiaal met een 5 hoge transmissie voor röntgenstraling vervaardigd zoals bijvoorbeeld perspex of glas.

Voorts is de ene grote wand, in het getoonde voorbeeld de wand 20, aan de binnenzijde voorzien van een stelsel evenwijdige strookvormige elektroden 24, die zich in de 10 aftastrichting van de röntgenbundel 4 uitstrekken. Op de tegenoverliggende wand 21 is eveneens aan de binnenzijde een tegenelektrode 25 aangebracht, die in hoofdzaak het gehele binnenoppervlak van de wand 21 beslaat. De tegenelektrode kan in een praktische situatie bijvoorbeeld 15 een afmeting van 40 x 40 cm. hebben.

De strookvormige elektroden voeren in bedrijf een vaste spanning Ve en de tegenelektrode voert een vaste spanning Vt, zodat tussen de strookvormige elektroden en de tegenelektrode een vast spanningsverschil Ve-Vt 20 heerst.

Indien de meetkamer door röntgenstraling doorstraald wordt zal in het gas in de meetkamer ionisatie optreden. Indien Ve positief is t.o.v. Vt dan zullen de daarbij ontstane positieve deeltjes zich naar de elektrode 25 begeven 25 terwijl de negatieve deeltjes zich naar de strookvormige elektroden zullen begeven. Het omgekeerde is het geval indien Vt positief is t.o.v. Ve. In het geval van een met Xe gevulde meetkamer kan het spanningsverschil bijvoorbeeld 600 V bedragen.

30 Daar de door ionisatie ontstane geladen deeltjes zich steeds naar de dichtstbijzijnde elektrode met de juiste potentiaal begeven kan door meting van de in elk der strookvormige elektroden vloeiende stroom de stralingsdosisverde— 8701 122 -7- 4 ling in een richting dwars op de strookvormige elektroden bepaald worden.

In bedrijf strekken de strookvormige elektroden zich in de aftastrichting van de platte waaiervormige 5 röntgenbundel uit, zodat de in de verschillende strookvormige elektroden opgewekte stromen een afspiegeling vormen van de momentaan per sector van de waaiervormige röntgenbundel door het te onderzoeken lichaam doorgelaten hoeveelheid röntgenstraling.

10 In figuur 2 zijn schematisch stroommeters 26 getoond voor het meten van de in de strookvormige elektroden 24 opgewekte stromen, in werkelijkheid vindt de detectie van de stroomsterkte in elk der elektroden en het omzetten van de gemeten waarden in geschikte regelsignalen plaats 15 in de inrichting 12.

De elektroden kunnen op eenvoudige wijze door opdampen van geleidend materiaal op een isolerende drager, dan wel wegetsen van delen van een laag geleidend materiaal op een isolerende drager worden gevormd.

20 De elektroden kunnen ook worden gevormd door middels een sputtertechniek bijvoorbeeld een dun laagje nikkel op de gewenste plaatsen op een isolerende plaat van bijvoorbeeld perspex aan te brengen. In beide gevallen kunnen zeer dunne elektroden worden aangebracht, die de röntgen-25 straling nauwlijks verzwakken.

De elektroden en de wanden waarop de elektroden zijn aangebracht kunnen zich met voordeel langs tenminste één rand van de dosismeter tot buiten het frame 22 uitstrekken.

Voor de wand 20 met de strookvormige elektroden 24 is 30 zulks in figuur 3 aangegeven bij 27 en voor de wand 21 met de enkele elektrode 25 bij 28. Op deze wijze kunnen de benodigde elektronische verbindingen op eenvoudige wijze worden aangebracht. Hiertoe zou bijvoorbeeld van een gebruikelijke printconnector gebruik kunnen worden gemaakt.

8701 1 2.2 * A.

-8-

De vlakke elektrode 25 wordt bij voorkeur omsloten door een afschermelektrode, zoals getoond in figuur 4.

In figuur 4 omsluit een afschermelektrode 30 ("guard"-elektrode), die bijvoorbeeld aan aarde kan liggen, de 5 vlakke elektrode 25. De afschermelektrode strekt zich langs de rand van de wand 21 uit en ligt buiten het direkt tegenover de strookvormige elektroden 24 gelegen gebied van de wand 21. De afschermelektrode is door een smalle tussenruimte 31 van de vlakke elektrode 25 gescheiden 10 en is voorts in dit voorbeeld op één plaats onderbroken om ruimte te bieden voor een aansluitstrook 32 voor de vlakke elektrode. Het is ook mogelijk om op meerdere plaatsen een dergelijke onderbreking aan te brengen.

Als alternatief kan de afschermelektrode volledig 15 gesloten zijn uitgevoerd. In dit geval dient de elektrische verbinding met de vlakke elektrode op andere wijze tot stand te worden gebracht, bijvoorbeeld met behulp van een doorvoer door de wand 25.

De figuren 5 en 6 tonen een alternatieve uitvoeringsvorm 20 van een twee-dimensionale dosismeter voor een inrichting volgens de uitvinding. De getoonde dosismeter omvat weer een door een frame 40 en twee vlakke wanden 41 en 42 ingesloten met door röntgenstraling ioniseerbaar gas gevulde meetkamer 43. In de meetkamer zijn in een zich tussen 25 de wanden 41 en 42 en evenwijdig daaraan uitstrekkend vlak dunne evenwijdige draden 44 gespannen. Op tenminste één der wanden, doch bij voorkeur op beide wanden zoals getoond in figuur 5 en figuur 6 is een vlakke elektrode 45, 46 aangebracht. Met een dergelijke configuratie kunnen 30 relatief hoge veldsterkten worden bereikt. Bij hoge elektrische veldsterkten kan gebruik worden gemaakt van het gasversterkingsverschijnsel.

De vlakke elektroden kunnen bijvoorbeeld aan aarde liggen terwijl de draden 44 een geschikte potentiaal V

870 1 Ml -9- kunnen hebben.

De draden strekken zich uit door één der framedelen en zijn bij voorkeur verbonden met geleidende stroken die op een zich in het vlak van de draden uitstrekkende 5 vlakke flens 47 van het framedeel zijn aangebracht. Met de flens 47 kan weer bij voorkeur een printconnector samenwerken .

De vlakke elektroden kunnen weer met voordeel op de hier boven beschreven en/of in figuur 4 getoonde wijze 10 voorzien zijn van een afschermelektrode en van één of meer aansluitpunten voor elektrische verbindingen.

Figuur 7 toont schematisch nog een variant van een tweedimensionale dosismeter voor een inrichting volgens de uitvinding. In deze variant is de vlakke elektrode 15 25 van het in de figuren 2 en 3 geïllustreerde uitvoerings-voorbeeld vervangen door b.v. equidistante elektrodestroken 50, die zich dwars op de strookvormige elektroden 24 uitstrekken.

De stroken 50 zijn derhalve in bedrijf evenwijdig 20 aan de spleet van het spleetdiafragma zodat op elk moment tijdens een aftastbeweging één of een · aantal stroken 50 door de röntgenbundel belicht worden. In beginsel treedt slechts in het gebied van de belichte stroken 50 ionisatie op, zodat de stromen in de strookvormige elektroden 24 25 op dat moment slechts de ionisatie en dus de hoeveelheid röntgenstraling in dat gebied representeren.

In de praktijk kunnen als gevolg van strooistralings-effeeten echter bijdragen uit andere gebieden ontstaan, tenzij, zoals in het voorgaande beschreven voor de uitvoe-30 ringsvorm met één gemeenschappelijke tegenelektrode, een strooistralenraster tussen het lichaam en de dosismeter is geplaatst.

Door de stroken 50 met behulp van een multiplexer 51 synchroon met de aftastbeweging van de röntgenbundel 8701122 ♦ -10- één voor één of in groepen van naburige stroken met de werkspanning Vt te verbinden wordt de bijdrage van eventuele strooistraling op de uitgangssignalen van de dosismeter automatisch geëlimineerd.

5 Dit betekent, dat bij toepassing van een dosismeter volgens het in figuur 7 getoonde principe het strooistralen-raster tussen detwee-dimensionale dosismeter en de röntgen-detector kan worden geplaatst. Bij een dergelijke opstelling wordt ook de in de dosismeter zelf eventueel ontstane 10 strooistraling geëlimineerd of althans gereduceerd. Figuur 8 toont volledigheidshalve een dergelijke opstelling.

Opgemerkt wordt, dat een soortgelijke modificatie kan worden toegepast bij een dosismeter van het in de figuren 5 en 6 getoonde type. Ook kunnen in plaats van 15 stroken gespannen draden worden toegepast.

Twee-dimensionale dosismeters van het beschreven type zijn door het relatief grote oppervlak van de zijwanden en door de in verband met een zo min mogelijke beïnvloeding van de invallende röntgenstraling geringe dikte van de 20 zijwanden gevoelig voor variaties in de atmosferische druk. Door dergelijke variaties verandert immers de afstand tussen de wanden en dus ook de weglengte van de röntgen-kwanten door de meetkamer.

Indien dergelijke variaties in de praktijk een probleem 25 zijn, kan gebruik worden gemaakt van elektroden die niet op de zijwanden zijn aangebracht maar op los van de zijwanden in de meetkamer geplaatste dragers.

Een voorbeeld is schematisch getoond in figuur 9.

Een plat doosvormig huis 60 heeft een frame 61 en twee 30 grote zijwanden 62, 63, welke een meetkamer 64 insluiten.

In de meetkamer bevinden zich twee evenwijdige dragers 65, 66 met de strookvormige elektroden 67 en de tegenoverliggende enkele tegenelektrode of dwarse tegenelektrode-stroken 68. Het tussen de elektroden gelegen deel van 8701122

Jr' -11- de meetkamer staat in verbinding met de ruimten tussen de dragers 65, 66 en de wanden 62, 63 zoals schematisch met openingen 69 in de dragers is aangegeven.

Ook nu kunnen weer conform figuur 5 en figuur 6 tussen 5 de elektroden 67, 68 die dan als enkele vlakke elektroden zijn uitgevoerd draden zijn gespannen. Voorts kan elke vlakke elektrode weer van een afschermelektrode zijn voorzien zoals getoond in figuur 4.

Opgemerkt wordt, dat voor elke beïnvloedbare sector 10 van de waaiervormige röntgenbundel naar keuze een enkele strookvormige elektrode of draad aanwezig kan zijn of een groep naburige elektroden of draden. In het laatste geval kunnen de signalen van de tot een groep behorende elektroden worden samengenomen, en eventueel gemiddeld.

15 Voorts wordt opgemerkt, dat in het geval van een zwenkend samenstel van röntgenbron, spleetdiafragma en absorptie-inrichting de afbeelding van een met een sector van de röntgenbundel corresponderend gebied van de spleet van het spleetdiafragma op een plat vlak, zoals bijvoorbeeld 20 het ingangsvlak van een tweedimensionale dosismeter theoretisch niet een rechte strook is doch een enigszins gebogen strook is, waarvan de bovenste en onderste uiteinden meer naar buiten liggen dan het middengedeelte.

Indien rechte strookvormige elektroden 24 worden 25 toegepast kunnen hierdoor onjuiste regelsignalen ontstaan, vooral indien slechts één of zeer weinig elektroden (of draden) per sector aanwezig zijn.

Dit probleem kan zonodig worden ondervangen door. gebogen elektroden toe te passen zoals schematisch getoond 30 in figuur 10.

Figuur 10 toont een elektrodedrager 80 waarop strookvormige elektroden 24' zijn aangebracht. De buitenste elektroden zijn het meest gebogen. De kromming neemt naar 8701122 -12- λ, het midden van de drager af en de middelste elektrode is geheel recht. Op deze wijze kan het boven beschreven effect worden geëlimineerd.

Andere optredende vertekeningen in de afbeelding 5 van een gebied van de spleet van het spleetdiafragma die een gevolg zijn van de geometrische opbouw van de inrichting voor spleetradiografie en die tot onjuiste regelsignalen zouden kunnen leiden, kunnen op soortgelijke wijze worden gecompenseerd.

10 Opgemerkt wordt dat na het voorgaande diverse modi ficaties voor de deskundige voor de hand liggen. Dergelijke modificaties worden geacht binnen het kader van de uitvinding te vallen.

870 1 122

Claims (16)

1. Inrichting voor spleetradiografie met beeldharmonisatie, omvattend een röntgenbron, die via een spleet van een spleetdiafragma met een platte waaiervormige röntgenbundel een te onderzoeken lichaam kan aftasten over een aftast-5 traject in een richting dwars op de langsrichting van de spleet voor het vormen van een röntgenschaduwbeeld op een röntgendetectör; een absorptie-inrichting, die onder besturing van regelsignalen de waaiervormige röntgenbundel per sector daarvan kan beïnvloeden, teneinde de 10 in elke sector op het te onderzoeken lichaam vallende röntgenstraling te kunnen regelen; en detectiemiddelen, die zijn ingericht om tijdens een aftastbeweging van de röntgenbundel momentaan per sector de door het lichaam doorgelaten hoeveelheid röntgenstraling te detecte-15 renen om te zetten in corresponderende signalen, met het kenmerk, dat de detectiemiddelen een voorbij het te onderzoeken lichaam geplaatste twee-dimensionale dosismeter voor ioniserende straling omvatten, welke dosismeter een breedte heeft, die correspondeert met de breedte 20 van de platte waaiervormige röntgenbundel ter plaatse en een hoogte die correspondeert met het totale aftast-traject, en welke dosismeter tenminste één stelsel van in hoofdzaak evenwijdige elektroden die zich in de aftast-richting uitstrekken en die met een regelinrichting zijn 25 verbonden voor het vormen van regelsignalen voor de absorptie-inrichting, omvat en tenminste één tegenelektrode.

2. Inrichting volgens conclusie 1, m e t het k e n m e r k, dat de in hoofdzaak evenwijdige elektroden bestaan uit op een drager aangebrachte strookvormige 8701 122 X -14- elektroden.

3. Inrichting volgens conclusie 2, m e t het kenmerk, dat de drager een zijwand van de dosismeter i s.

4. Inrichting volgens conclusie 2, m e t het kenmerk, dat de drager tussen twee tegenover elkaar liggende zijwanden geplaatst is.

5. Inrichting volgens conclusie 1, m e t het kenmerk, dat de in hoofdzaak evenwijdige elektroden 10 bestaan uit in een frame van de dosismeter gespannen draden.

6. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de tenminste ene tegenelek-trode een vlakke twee-dimensionale elektrode is.

7. Inrichting volgens conclusie 6, m e t het 15. e n m e r k, dat de tegenelektrode in hoofdzaak is omsloten door een afschermelektrode.

8. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de tegenelektrode op een zijwand van de dosismeter is aangebracht.

9. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de tegenelektrode op een afzonderlijke drager is aangebracht.

10. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de dosismeter in bedrijf 25 tussen een strooistralenraster en de röntgendetector is geplaatst.

11. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies met uitzondering van conclusie 6, met het kenmerk, dat de tenminste ene tegenelektrode bestaat uit 30 een aantal evenwijdige elektroden, die zich dwars op de aftastrichting uitstrekken en die zijn verbonden met een multiplexinrichting die synchroon met de aftastbeweging telkens één of meer elektroden met een werkspanning verbindt. 870 1 122 -15-

12. Inrichting volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de evenwijdige elektroden van de tegenelektrode door gespannen draden worden gevormd.

13. Inrichting volgens conclusie 11,met het kenmerk, dat de evenwijdige elektroden van de tegenelektrode door op een drager aangebrachte stroken worden gevormd.

14. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies 10 met uitzondering van conclusie 10, m e t h e t kenmerk, dat de dosismeter in bedrijf tussen het te onderzoeken lichaam en de röntgendetector is geplaatst en dat tussen de dosismeter en de röntgendetector een strooistralenraster is geplaatst.

15. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het ke nm e r k, dat tenminste een aantal van de zich in de aftastrichting uitstrekkende elektroden ter compensatie van door de geometrische opbouw van de inrichting bepaalde vertekeningen enigszins gebogen zijn 20 uitgevoerd.

16. Inrichting volgens conclusie 15, waarbij de röntgenbron en het spleetdiafragma ter uitvoering van de aftastbeweging een zwenkbeweging uitvoeren ten opzichte van een vast punt, met hetkenmerk, dat de buitenste van 25 de zich in de aftastrichting uitstrekkende elektroden met de uiteinden buitenwaarts gebogen zijn, waarbij de kromming van elektrode tot elektrode naar de middelste elektrode(n) toe afneemt. 8701122