NL8603180A - Meerkleurenafbeeldinrichting, voorzien van een beheerinrichting voor kleurselektie. - Google Patents

Description

*» PHN 11.984 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Meerkleurenafbeeldinrichting, voorzien van een beheerinrichting voor kleurselektie.

ACHTERGROND VAN DE UITVINDING EN EXEMPLARISCHE STAND DER TECHNIEK:

De uitvinding betreft een meerkleurenafbeeldinrichting voor karakterelementen die voorzien zijn van kleurindikatorsignalen, met een beeldgeheugen om alle tesamen af te beelden elementen op te slaan, 5 een kleurtransformatie-inrichting om tenminste één voorafbepaalde kleurindikator te modificeren, en een op beeldgeheugen, respektievelijk transformatie-inrichting aangesloten beeldvlakinrichting. Zo een meerkleuren-afbeeldinrichting is bekend uit het Duitse Offenlegungsschrift 3112249. De beeldvlakinrichting is aldaar een 10 katodestraalbuis met drie kanonnen die respektievelijk rode beeldpunten, blauwe beeldpunten en groene beeldpunten (pixels) kunnen vormen. Door kombinatie van twee kanonnen zijn bovendien de kleuren geel (rood plus groen), cyaan (blauw plus groen) en magenta (blauw plus rood) te vormen. Tenslotte zijn de kleuren "wit" (drie kanonnen) en "zwart" (geen 15 kanon) vormbaar. Volgens dit Offenlegungsschrift worden van deze acht kleuren er één of meer gemodificeerd, doordat bij een hoofdkleur (bijvoorbeeld rood) een kleine hoeveelheid van een andere kleur (bijvoorbeeld groen) wordt bijgemengd. Deze modifikatie wordt geëffektueerd voor karakters, doch nagelaten voor grafische patronen 20 en televisiebeelden. Voor televisiebeelden is de te bereiken helderheidsveranderirig vrijwel nooit voordelig. Ook voor grafische patronen is meestal geen voordeel aanwezig, al zijn er uitzonderingsgevallen. Door de bekende maatregel wordt de helderheid van af te beelden karakterelementen relatief beïnvloed. De tint wordt 25 echter slechts weinig beïnvloed, en dat is ook de bedoeling. Bovendien blijft het aantal kleuren, alsmede hun assignatie, onveranderd.

DE FILOSOFIE VAN DE UITVINDING:

Op een hoger niveau van organisatie worden op een 30 beeldvlak bij de afbeelding van tekst bepaalde delen van de tekst (karakterelementen, dus bepaalde karakters, woorden, regels tekst, en ook soms steunelementen van het tekstbeeld (zoals onderstrepingen, 8603180 * PHN 11.984 2 vertikale scheidingsbalken, horizontale spatiebalken, achtergrondgedeelten van een karakterveld) in verschillende kleuren weergegeven. Bij het ontwerpen van zo een tekstvoorstelling (al of niet bladzijde-gewijze georganiseerd) kiest een ontwerper een aantal 5 kleuren. Bijvoorbeeld: tekst wit, koppen rood en groen, bepaalde kernwoorden in de tekst geel, spatiebalken cyaan. In principe is elke andere mogelijkheid met de boven beschreven acht kleuren toepasbaar. Het bovengenoemde kleurgebruik vindt plaats wegens een verlangen naar kleurigheid bij de ontwerpers, en een vage tot scherp omlijnde wens de 10 aangeboden informatie te struktureren, ter verbetering van de leesbaarheid. Op zichzelf is de informatie in de karakters voorhanden, onafhankelijk van de afbeelding in kleuren; de kleur dient slechts als steun om de aandacht van de toeschouwer te richten. Aldus beïnvloedt de kleurtoepassing de leesbaarheidsstruktuur; dat wil zeggen de 15 relatieve en ruimtelijk gestruktureerde opvallendheid, respektievelijk onderscheidbaarheid van het tekstbeeld. Daardoor worden overzicht en leesbaarheid (legibility) beïnvloed.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING: 20 Bij het bovenstaande streeft de ontwerper van het tekstbeeld er in het algemeen naar om de technische mogelijkheden relatief vaak en in grote mate te gebruiken. Het is de uitvinder gebleken dat het resultaat van deze denk- en handelswijze veelal onvoldoende leesbaarheid oplevert doordat de wetten van het kleurgebruik 25 onvoldoende bekend zijn bij genoemde ontwerper. Een ontworpen pagina wordt bijvoorbeeld opgeslagen op een medium om later als een "teletekst", "viditel" of andersoortige pagina door een gebruiker te laten selekteren voor "her"-afbeelding. Het bovenstaande geldt ook als de pagina gebruikt wordt om een harde copie te produceren. De uitvinding 30 is niet beperkt tot de toepassing bij katodestraalbuizen, wat andere meerkleurenafbeeldsystemen kunnen soortgelijke problemen opleveren.

Het is een doelstelling van de uitvinding om middelen te verschaffen die selektief en al dan niet automatisch het kleurgebruik kunnen beïnvloeden om de leesbaarheidsstruktuur te verbeteren. De 35 uitvinding realiseert de doelstelling doordat hij het kenmerk bezit van conclusie 1. De leesbaarheidsstruktuur behoeft niet voor alle gebruikers optimaal te zijn bij dezelfde kleurstellingskeuze. Deze kan afhangen van ;*v λ .··-

i* * k - ' p V

PHN 11.984 3 de gezichtszin (visual sense) van de gebruiker (bijvoorbeeld het aanwezig zijn van een bepaalde mate van kleurenblindheid van een bepaald type, van de grootte en eventueel vorm van een gezichtsveld van de gebruiker). De gewenste, of optimale leesbaarheidsstruktuur kan ook 5 afhangen van de intentie van een gebruiker, zoals daar zijn: - het kreêren van een tekstbeeld; - het kontroleren van een tekstbeeld op indeling in alinea's en dergelijke; - het kontroleren van het kleurgebruik en het optimaliseren daarvan; 10 - het korrigeren, bijvoorbeeld op spelfouten.

In het laatste geval zullen bepaalde kritische delen van een tekst relatief opvallend gekleurd moeten zijn.

ADDITIONELE ASPEKTEN; 15 De uitvinding kan gepraktiseerd worden bij het ontwerpen van een hoeveelheid tekstbeeld. De uitvinding kan ook gebruikt worden bij het weergeven van een hoeveelheid tekstbeeld, welke informatie uit een opslag- of transmissiemedium ontvangen werd, terwijl daarbij het kleurgebruik veranderd wordt om de leesbaarheidsstruktuur te 20 beïnvloeden. Dan kan alsnog de "kleurdynamiek" beïnvloed worden.

Daarmee betreft de uitvinding niet het weergeven van een kleurenbeeld als een zwartwit beeld, maar het veranderen van enige kleur in een andere kleur, terwijl een meerkleurenbeeld gevormd blijft. Daarbij kan de substitutaire kleur op zichzelf wit zijn, maar dan wordt er nog een 25 andere kleur als "niet-wit" en ook “niet-zwart" afgeheeld. Meerdere mogelijkheden voor zo een kleurentranspositie kunnen aantrekkelijk zijn. In vele gevallen zal het aantal kleuren worden verkleind. Door onderdrukken van ongewenste, felle kleuren, kan de kleurdynamiek als het ware worden verkleind. Deze kleurdynamiek kan echter ook worden vergroot 30 om bepaalde afbeeldingsdelen extra opvallend te maken. De uitvinding betreft daarmee niet het afbeelden van bepaalde woorden met een opvallende kleur, op grond van de inhoud van dat woord die via een associatief zoekmechanisme wordt geverifieerd. De uitvinding gaat voorbij aan de betekenis van de tekst maar neemt alleen de presentatie 35 van de tekstdelen in aanmerking, bijvoorbeeld a priori aanwezige kleurinformatie, hoofdletters, eerste woord van een paragraaf, onderstreepte woorden, getallen. Deze laatste toepassing is PHN 11.984 4 4 aantrekkelijk om bepaalde soorten woorden (getallen, namen) opvallender te maken, zodat ze geredelijk als kandidaten voor een eventuele korrektie zichtbaar worden. Dat andere woorden die met een hoofdletter beginnen of getallen die niet cruciaal zijn (bijvoorbeeld paginanummer 5 tegenover gironummers of bedragen) ook verhelderd worden, zal in het algemeen geen bezwaar zijn.

De kleurdynamiek kan ook worden veranderd om de tekst voor bepaalde kategorieën lezers beter leesbaar te maken, bijvoorbeeld voor lijders aan bepaalde vormen van kleurenblindheid kan het vigerende 10 kleurengamma bijvoorbeeld automatisch getransformeerd worden naar een ander kleurengamma. Dit kan bijvoorbeeld zonder ingreep gebeuren voor steeds een volgende ontvangen tekstpagina. De uitvinding betreft daarmee niet het transformeren van beelden, bijvoorbeeld zulke die met "false-colour" gemaakt zijn, waarbij in een veelkleurig beeld bepaalde zónes 15 geaccentueerd worden ten koste van andere. Zulk "false-colour*- kleurgebruik dient om als het ware te abstraheren van irrelevante delen van de afbeelding, en niet om een bepaalde leesbaarheidsstruktuur van een tekstbeeld te produceren. De uitvinding betreft het veranderen van kleurgebruik in een tekstbeeld, waarbij op perceptieve gronden gewerkt 20 wordt, en de informatie in het beeld in twee lagen aanwezig is, namelijk eerst op het niveau van de kleur, en daarenboven op het niveau van de vorm binnen het door kleur geaccentueerde veldje van het tekstbeeld. Op dezelfde gronden betreft de uitvinding ook niet het gebruik van veelkleurige beelden die gebruikelijk zijn in het met rekenmachinesteun 25 ontwerpen van (CAD) geïntegreerde schakelingen en andere technische voortbrengselen. Ook daar zijn er immers geen karakters in het geding die onderscheidene kleuren aannemen om ze van elkaar te kunnen onderscheiden, waarbij door kleurtranspositie de leesbaarheidsstruktuur wordt beïnvloed. De tekst kan naast karakterelementen (letters, 30 cijfers, leestekens, diakritische elementen, symbooltekens) ook steunelementen bevatten (onderstrepingen, kolomscheiders, spatiebalken en dergelijke).

Verdere aantrekkelijke aspekten van de uitvinding zijn gereciteerd in onderscheidene onderconclusies.

KORTE BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN.

De uitvinding wordt nader uitgelegd aan de hand van . ,.V. ·»; t. ··i - ’· 35 tt PHN 11.984 5 enkele figuren, waarbij eerst eigenschappen van het kleurgebruik besproken worden en daarna toepasselijke inrichtingsrealisaties:

Figuur 1 geeft mogelijkheden van kleurenbehandeling volgens de uitvinding; 5 Figuur 2 geeft een eerste uitvoering van een meerkleuren afbeeldinrichting volgens de uitvinding;

Figuur 3 geeft een tweede uitvoering van een meerkleuren afbeeldinrichting volgens de uitvinding.

10 EIGENSCHAPPEN VAN HET KLEURGEBRUIK:

Figuur 1 geeft de mogelijkheden van kleurenbehandeling volgens de uitvinding. Cirkel 20 geeft symbolisch het mechanisme van de kleurenverandering. Aan de linkerkant zijn de twee mogelijkheden gegeven om de kleurindikatorsignalen der karakterelementen en steunelementen aan 15 het systeem aan te bieden. Pijl 22 geeft aan dat voor elk der aangeboden elementen de bijbehorende kleurindikator een voorafbepaalde kleur indiceert; dit is gegeven als de relatieve sterkten van de grondkleuren rood (R), groen (G) en blauw (B). Deze relatieve sterkten kunnen elk als één of meer bits gegeven zijn. Als de relatieve sterkten als r, g, 20 respektievelijk b bits gedefinieerd zijn, zijn er in totaal 2r+g+^ verschillende kleuren mogelijk. Volgens de geciteerde stand der techniek is r=g=b=1 en zijn dus 8 kleuren mogelijk. Pijl 24 geeft aan dat de karakter/steunelementen verdeeld zijn in groepen, en dat voor elke groep een eigen kleurindikator voorhanden is. Deze kleurindikatoren (K1, K2, 25 ..) zijn niet geassigneerd aan een bepaalde kleur. Het is dus mogelijk dat na de verwerking twee of meer verschillende kleurindikatoren dezelfde kleur zullen gaan indiceren, bijvoorbeeld K1 -> K2 -> wit.

Aan de rechterkant van de figuur zijn de twee mogelijkheden gegeven om de karakterelementen en steunelementen 30 uiteindelijk af te beelden op het beeldvlak. Pijl 26 geeft aan dat er voor elke ingangskleurindikator één enkele uitgangskleurindikator bestaat. De uitgangskleurindikator is weer aangegeven als de relatieve sterkten van de grondkleuren rood (R'), groen (G') en blauw (Bf).

Deze relatieve sterkten zullen een aantal andere kleuren betekenen.

35 Daarbij wordt één (eventueel meer) der aangeboden kleuren afgebeeld als een andere kleur. Deze andere kleur kan al in het kleurengamma op de pijl 22 aanwezig zijn, maar dat is niet beslist noodzakelijk . Het $ ;··' · ' 4 PHN 11.984 6 volgens pijl 26 te vormen omzetpatroon is vast. Een bepaalde ontvangen kleur wordt in een vaste andere kleur omgezet. Eventueel wordt een bepaalde kleurindikator Kj op een vaste kleur afgeheeld.

Pijl 28 geeft aan dat er meerdere mogelijkheden voor de 5 omzetting bestaan. Deze mogelijkheden kunnen enerzijds door de gebruiker op subjektieve wijze worden geselekteerd. Anderzijds kan de keuze ook automatisch gebeuren. Zo zal bijvoorbeeld de kleurindikator Kj die bij het grootste aantal tekst/steunelementen behoort, veelal als wit of geel worden afgebeeld.

10 Tabel 1 geeft vier kolommen, elk met de acht kleuren (inklusief de kleuren zwart en wit van de geciteerde stand der techniek). In de eerste kolom is de rangvolgorde van boven naar beneden in steeds afnemende onderscheidbaarheid ten opzichte van een zwarte ondergrond. Met name blauw is veelal slecht onderscheidbaar. In een 15 tekstbeeld zal de kleur wit gekozen zijn als de kleur van het in omvang grootste tekstdeel, dus het deel dat de meeste karakterelementen bevat, de kleur geel als die van het in grootte volgende tekstdeel met verschillende kleur, de kleur cyaan als die van het volgende, en de kleur groen voor het in grootte vierde tekstdeel met een van de andere 20 tekstdelen verschillende kleur. In vele gevallen worden dan de kleuren magenta, rood en blauw niet gebruikt. Ook is voor een tekstbeeld een aantal kleuren van vier veelal voldoende. Het afbeeldingssysteem van kolom A is te kenschetsen als "neutraal".

25 A B C D

1. wit geel cyaan groen 2. geel cyaan groen wit 3. cyaan groen wit geel 4. groen wit geel cyaan 30 5. magenta magenta magenta magenta 6. rood rood rood rood 7. blauw blauw blauw blauw 8. zwart zwart zwart zwart TABEL 1 35

Na het bovenstaande geeft kolom B een tweede mogelijkheid voor het assigneren van de respektievelijke kleuren: de eerste vier zijn PHN 11.984 7 cyklisch geroteerd, de laatste vier worden, net als in kolom A niet gebruikt, ofwel, slechts gebruikt in zeer bijzondere omstandigheden. De leesbaarheid (legibility) met dit afbeeldingsgamma is vrijwel hetzelfde als dat van kolom Ά. De leesbaarheidsstruktuur komt bij eenzelfde 5 verdeling van de karakter/steunelementen over de vier kleuren goeddeels overeen met die van kolom A. Het afbeeldingssysteem is te kenschetsen als "warm*.

Op overeenkomstige manier is het afbeeldingssysteem van kolom C voor de eerste vier kleuren over één verdere plaats 10 geroteerd en te kenschetsen als "koel, zakelijk". Op overeenkomstige manier is het afbeeldingssysteem van kolom D voor de eerste vier kleuren over een verdere plaats geroteerd en te kenschetsen als "aandachttrekkend". De leesbaarheidsstruktuur komt bij de laatste twee kolommen goeddeels overeen met die bij kolommen A, B. Uiteraard geeft 15 tabel 1 niet alle mogelijkheden. Zo kunnen bijvoorbeeld in kolom D de kleuren geel en cyaan verwisseld worden. Ook is het mogelijk de maatregel uit de geciteerde stand der techniek toe te passen op zo'n manier dat ook de kleur blauw een voldoende helderheid krijgt om toepassing in het rouleren der kleuren toe te laten. Bij het afbeelden 20 van een tekst in een conceptiefase kunnen van tabel 1 bijvoorbeeld de vier kolommen achtereenvolgens worden gekozen onder besturing van een voortstapsignaal om tot een optimale leesbaarheidsstruktuur te geraken. Ook eventuele andere mogelijkheden kunnen acceptabel zijn. Bij het beginnen van zo'n reeks keuzen wordt dan middels een al dan niet 25 automatisch terugstelmechanisme steeds bij de juiste kolom begonnen.

Op overeenkomstige manier geeft Tabel 2 de zestien kleuren (inklusief zwart) van een zogenoemde IBM PC-computer. Van 1-16 neemt telkens de visuele onderscheidbaarheid van de betreffende kleur ten opzichte van zwart verder af. In dit geval zijn er dus wel zeer veel 30 mogelijkheden respektievelijk kleuren aan de diverse tekstelementen te assigneren. Daarbij zijn er ook die onderling betrekkelijk weinig verschil vertonen, zoals grijs en lichtgrijs. In zo'n geval kan de uitvinding gebruikt worden om na de tekstkreatie de grijze en lichtgrijze tekstdelen als ze niet op eenzelfde tekstbeeld (-pagina) 35 voorkomen, aan éénzelfde eindkleur te assigneren, en deze voor latere afbeelding vast te leggen.

fv : ~ . ; {; * t PHN 11.984 8 1. wit 9. lichtrood 2. lichtcyaan 10. lichtmagenta 3. cyaan 11. groen 5 4. lichtgrijs 12. magenta 5. grijs 13. rood 6. lichtblauw 14. bruin 7. geel 15. blauw 8. lichtgroen 16. zwart 10 TABEL 2

De kleurdynamiek bijvoorbeeld kan verminderd worden als volgt, waarbij de afbeelding uitsluitend als kleurnummers is gegeven: 1 ~> 1; 15 2,3 —> 2; 4,5,6,7 ~> 4; 8,9,10,11 —> 6; 12, 13, 14, 15, 16 ~> 7; 16 —> 16.

20 In het achtkleurensysteem van tabel 1 kunnen kleurenblindheid of kleurenzwakte als volgt tot op zekere hoogte worden gekompenseerd.

Bij protanopie en protanomalie (twee vormen van roodzwakte) komen rood en magenta nier meer in aanmerking: groen, cyaan 25 en blauw worden dan gezien als schakeringen van blauw. Magenta wordt nu vervangen door groen en rood door cyaan. Dit betreft dus een tekst waarvoor in figuur 1 de pijl 22 van toepassing was. Als magenta en/of rood voorkwamen, wordt de leesbaarheidsstruktuur gewijzigd. Dit kan weer zijn invloed hebben op de voor andere tekstdelen optimaal te kiezen 30 afbeeldingskleuren. Bij het komponeren van de tekst kan hiermee rekening gehouden worden, door na het proponeren van de normale beeld, ter korrektie om te stellen op de stand "roodzwak gekompenseerd", waarbij dan de bovengenoemde transpositie automatisch wordt uitgevoerd. Als het resultaat onbevredigend is, gaat de ontwerper terug naar het normale 35 beeld en effektueert daarin autonoom een kleurentranspositie, bijvoorbeeld een verwisseling van twee kleuren. Vervolgens vindt eventueel kontrole plaats op de stand "roodzwak gekompenseerd", en * PHN 11.984 9 eventueel worden verdere pogingen ondernomen. In het afbeeldingssysteem van tabel 2 kunnen of dezelfde keuzes worden aangehouden, of naar behoeven en believen andere transposities worden geëffektueerd. Als de juiste keuze is gevonden, wordt deze verder vastgelegd.

5 Bij deuteranopie en deuteranomolie (twee vormen van groenzwakte) worden rood en magenta min of meer als schakeringen van bruin waargenomen; groen, cyaan en blauw als schakeringen van blauw. In dat geval mag er van de kleuren rood en magenta slechts hoogstens één gebruikt worden. Ze mogen niet omgezet worden in groen, omdat 10 dat veel op grijs lijkt. Ook in dit geval kan bij het vaststellen van een tekstbladzijde een strategie als boven worden gevolgd. In de standen “roodzwak gekompenseerd* en “groenzwak gekompenseerd" wordt dus zeker voor personen met deze karakterisering van de gezichtszin de kleurdynamiek vergroot, ten opzichte van de normale stand.

15 De kleurdynamiek kan ook worden beïnvloed om bepaalde korrekties uit te voeren. In het systeem van tabel 2 kan korrektiewerk op cijfers gebeuren door de cijfers als lichtgroen af te beelden (8) en de oorspronkelijk groene/lichtgroene elementen alle als grijs. Daarbij kunnen alle andere elementen ofwel hun oorspronkelijke kleur behouden, 20 ofwel in één vaste kleur worden afgeheeld, zodat het uiteindelijke beeld nog slechts tweekleurig is. Korrektiewerk op aardrijkskundige namen, eigennamen en dergelijke wordt uitgevoerd door alle woorden die met een hoofdletter beginnen/tenminste één hoofdletter bevatten op dezelfde manier te behandelen als hierboven voor cijfers werd 25 beschreven. Detektie van cijfers gebeurt op de inhoud van de desbetreffende karakterkode. Detektie van hoofdletters gebeurt ofwel op de desbetreffende karakterkode (die bevat dan een hoofdletterbit), ofwel op een bepaalde “schuifkode" die aangeeft dat het eerstvolgende karakter een hoofdletter is, respektievelijk dat alle volgende karakters 30 hoofdletters zijn totdat een terugschuifkode wordt gedetekteerd,

Korrektie van titels, koppen (headlines) en dergelijke wordt geëntameerd doordat eerst (bij afbeelding van links naar rechts in een Latijns, Grieks of Cyrillisch alfabeth) de normale kantlijn wordt ontmoet, terwijl direkt daarachter nog minstens één spatiekarakter 35 wordt ontmoet. Een ander criterium is dat een voorgaande tekstregel geheel uit spaties bestaat. Er wordt dan verondersteld dat de titel de gehele verdere regel vult. Dit algorithme werkt dus veelal ook op de b c + PHN 11.984 10 eerste regel van een alinea. Voor Arabisch en Hebreeuws schrift worden als bekend de linker- en rechterzijde verwisseld. In bepaalde gevallen kan het algorithme ook aanspreken op de verlengde laatste letter van een regelvullend woord. Voor andere schriften gelden overeenkomstige 5 voorschriften om signifikante tekstdelen te detekteren om ze door een specifieke kleur opvallend te maken. Tabulaties komen in allerlei schriften voor. Het Japans bezit meerdere typen karakters, bijvoorbeeld Kana en Kanji. Leestekens kunnen worden herkend aan de hun eigen kodes. Citaten kunnen worden herkend doordat ze aan begin en eind van een 10 aanhalingsteken en dergelijke voorzien zijn. Onderstreepte woorden worden aan de onderstrepingskode herkend. Op een dergelijke manier kunnen tabellen en formules extra zichtbaar gemaakt worden. Zo'n tekstdeel kan worden gedetekteerd, bijvoorbeeld doordat het aan boven-èn onderzijde gepaard gaat met een spatieregel, terwijl het tabelveld 15 over tenminste twee opvolgende regels niet aan de voorste kantlijn voldoet. In feite lijkt dan de tabel uit een aantal opvolgende beginregels van een alinea te bestaan. Vele andere algorithmes zijn voorstelbaar.

20 BESCHRIJVING VAN TWEE VOORKEURSUITVOERINGEN.

Figuur 2 geeft een eerste uitvoeringsvoorbeeld van een meerkleuren afbeeldinrichting volgens de uitvinding. Blok 30 levert de karakterelementen en eventueel steunelementen aan. Dit kan een toetsenbord zijn, waarmee een tekstpagina wordt opgebouwd. Het kan een 25 achtergrondgeheugen zijn, of ook bijvoorbeeld een radioverbinding. Dit blok levert synchronisatiesignalen op lijn 31 en informatiesignalen op lijn 33. Blok 32 is een detektor annex histogramvormer voor kleurindikatorsignalen. Voorlopig wordt van het vormen van een histogram geabstraheerd. Blok 34 is een beeldgeheugen. Dit kan een of meer 30 pagina's informatie opslaan. Een pagina kan in zijn geheel op afbeeldelement 40 worden afgebeeld. De informatie kan ook als niet tot een specifieke pagina behorende reeks van tekstregels zijn georganiseerd, dus bijvoorbeeld op de wijze van een zich vertikaal uitstrekkende boekrol. Eventueel is het formaat van een bladzijde tekst 35 (tekstbeeld) nog te wijzigen, met tabs, kantlijnen en dergelijke. De later te bespreken kleuromzetting kan gebeuren op basis van één enkele pagina. Hij kan ook gebeuren op basis van de totale inhoud van ö h V ó : 8 (' PHN 11.984 11 tf geheugen 34. Element 36 is een karaktergenerator. Deze ontvangt de informaties van de karakterelementen, bijvoorbeeld als een kode van zes, zeven of acht bits karakterkode, met in de organisatie volgens de geciteerde stand der techniek een driebits kleurkode. Anderzijds kan het 5 geheugen 34 ook op basis van een afbeelding-per-bit (bit-mapped) zijn georganiseerd. Dan is vóór dit geheugen een karaktergenerator georganiseerd. De kleurkode kan dan per bit zijn opgeslagen. Het is mogelijk dat bij opslag van karakters de kleurkode uit meerdere bits bestaat, bijvoorbeeld uit vier bits karakter kleur en vier bits 10 achtergrondkleur. In dit laatste geval kan de achtergrondkleur automatisch worden aangepast als de karakterkleur wordt aangepast. In het algemeen kan zo'n voorschrift luiden dat bij een heldere karakterkleur een donkere achtergrond kleur wordt gebruikt. De helderheid volgt uit de rangorde in de eerder gegeven twee tabellen.

15 Uiteraard mogen karakter en achtergrond nooit dezelfde kleur hebben.

Beeldgeheugen 34, karaktergenerator 36 en de blokken 38, 40 ontvangen synchronisatiesignalen van de besturingsinrichting 42. Daardoor worden op bekende manier de karakterkodes achtereenvolgens uitgelezen en omgezet in beeldpunten, terwijl elk beeldpunt van een in dit geval uit 20 drie bits bestaande kleurindikatie is voorzien. Daardoor zijn de eerder genoemde acht kleuren vormbaar. Als geabstraheerd wordt van blok 38, ontvangt het afbeeldelement 40 dan voor elk beeldpunt een driebits-signaal waardoor per pixel acht afbeeldingsmogelijkheden aanwezig zijn.

Blok 38 is de transformatie-inrichting. Deze is in staat om karakters 25 die in één der acht kleuren worden aangeboden om te zetten in een andere kleur. Daarbij kan het aantal uitgangskleuren van de transformatieinrichting weer acht bedragen, maar ook minder. De daarbij te voeren strategie is hiervoor besproken, deze kan mede bepaald zijn door het uitgangssignaal van elementen 32 en 36. Het uitgangssignaal van 30 karaktergenerator kan middels een aldaar voorziene detektor bepaalde kategorieën karakters en/of bepaalde tekstkonfiguraties signaleren.

Indien nodig bevat de detektor geheugenmiddelen om een bepaald, eerder op de regel gedetekteerd, attribuut te onthouden (bijvoorbeeld "cijfer gedetekteerd", "kantlijn gepasseerd", "onderstreping", nog geen ander 35 karakter dan spatie op deze regel, en dergelijke). Het instellen van deze detektor gebeurt door een besturingselement 54, bijvoorbeeld deel uitmakende van het toetsenbord. In blok 36 is dan voor het r ~ ’ 1 / r> . V' * > Λ ΡΗΝ 11.984 12 desbetreffende besturingssignaal een dekodeur voorzien die de selektie aktiveert. Op overeenkomstige manier vormt besturingselement 54 ook instelsignalen voor de transformatie-inrichting 38. Deze signalen geven dus de respektievelijke modes aan, bijvoorbeeld "onveranderd", "beeld af 5 volgens kolom i van tabel 1", "beeld karakters volgens detektie door de detektor van karaktergenerator 36 op een bepaalde manier af". Op zichzelf zijn de logische schakelingen voor het beschreven detekteren en besturen elementair en worden daarom kortheidshalve niet nader besproken. Aan de uitgang van transformatie-inrichting 38 kan op deze 10 wijze een beeld in twee of meer kleuren verschijnen. Op zichzelf kan ook een éénkleurig beeld (plus een andere achtergrondkleur) verschijnen, maar dat is reeds gebruikelijk.

In Figuur 2 kan het beeldgeheugen 34 ook een geheugen op pixelbasis zijn: dan kan de karaktergenerator 36 afwezig blijven, maar 15 zal element 30 een karaktergenerator bevatten. De kleurindikatie kan voor elk karakter zijn toegevoegd. Het is ook mogelijk dat alleen kleurveranderingen worden aangegeven, bijvoorbeeld langs een regel karakters. Dan bezit de karaktergenerator een houdschakeling om gedurende een aantal opvolgende karakters steeds eenzelfde 20 kleurindikatorsignaal af te geven, totdat een kleurveranderingsindikator wordt ontvangen. Op zichzelf is dit laatste mechanisme bekend en wordt het daarom kortheidshalve niet nader besproken.

Element 32 is een histogramvormer. Deze detekteert voor een pagina tekst het aantal karakters per kleurindikator. Als een gehele 25 pagina is ontvangen, stuurt deze histogramvormer de transformatie-inrichting 38 zo aan, dat indien een desbetreffend toestemmingssignaal van het besturingselement 54 is ontvangen, (afgezien van de "kleur" zwart), de meest voorkomende kleur wordt afgebeeld als "wit", de naastvolgende meest voorkomende als "geel", de derde als "cyaan", en 30 eventueel verdere ook als "cyaan". Dit komt dus overeen met tabel 1, kolom A, regels 1, 2, 3. Als er nu oorspronkelijk een vierde tekstkleur was gebruikt wordt het betreffende tekstdeel in kleur gelijk gemaakt aan het derde tekstdeel. Als er echter nog meer kleuren gebruikt waren (bijvoorbeeld naast de vierde een vijfde, en eventueel een zesde en een 35 zevende, worden de kleuren van al deze laatste tekstdelen gelijk gemaakt aan bijvoorbeeld rood of magenta. In geval blok 30 een toetsenbord is, kan de histogrambepaler opgenomen zijn aan de uitgang van geheugen 34 en .j’v '·. ^ l' " V ·** PHN 11.984 13 selektief, bijvoorbeeld onder handbesturing, aktiveerbaar zijn. In dat geval kunnen de elementen 54, 30 samen in hetzelfde toetsenbord belichaamd zijn.

De dubbele aanspreekmogelijkheid van geheugen 34 voor 5 lezen/schrijven is op zichzelf bekend en wordt niet nader besproken. De transformatieinrichting 38 kan op eenvoudige manier met bijvoorbeeld een programmeerbaar logisch arrangement (PLA) worden vervaardigd. In het bovenstaande geval kan dit bijvoorbeeld een zes-bits brede ingang en een drie bits brede uitgang bezitten. Op de ingang verschijnt dan de 10 oorspronkelijke kleurkode voor het betreffende pixel (3 bits), en bovendien drie strategiebepalende bits vanuit blok 32 en/of blok 54. Op de uitgang verschijnen de drie bits om de drie kleurkanonnen van katodestraalbuis 40 aan te sturen. Op overeenkomstige manier kan door deze drie bits een apparaat bestuurd worden, dat een harde kopie in meer 15 kleuren vormt. Het aantal kleuren voor dit apparaat kan zo gekozen worden dat juist het aantal technisch realiseerbare kleuren wordt gebruikt. Bijvoorbeeld worden in tabel 1, kolom A "wit" gerealiseerd als een zwart karakter, "geel" als een rood karakter, en alle andere als een groen karakter. Hierbij is verondersteld dat het betreffende apparaat 20 geen mengkleuren kan voortbrengen.

Figuur 3 geeft een tweede uitvoering van een meerkleuren afbeeldinrichting volgens de uitvinding. Gelijke elementen met Figuur 2 dragen dezelfde nummering. Behalve de blokken 34, 36, 38, 40, die de eigenlijke afbeelding verzorgen, en besturingsblok 42 is er een tweede 25 besturingselement 46 aanwezig. Dit treedt in de plaats van blok 54 in figuur 2 en kan ook daarmee overeenkomende funkties bezitten. Voorts is er een terugvertaalblok 44 voorzien. Dit heeft in feite de tegengestelde werking van karaktergenerator, althans voor wat de kleur betreft: hier worden de aan de drie kanonnen van de katodestraalbuis 40 toegevoerde 30 intensiteitsbesturingssignalen terug vertaald in de desbetreffende kleurkode. Deze kan terugingevoerd worden in geheugen 34. Daarbij geeft ter zake een besturingssignaal van element 46 aan of de kleuren in geheugen 34 gehandhaafd kunnen blijven, dan wel gewijzigd moeten worden in de zin van de uitgangssignalen van element 44. Dit wijzigen behoeft 35 slechts éénmaal per karakter te gebeuren. Blok 44 wordt weer medegesynchroniseerd door besturingsinrichting 42.

Als extra voorziening is transformatieinrichting 38 nu f: ' ' ζ· 7 'l PHN 11.984 14 selektief bestuurbaar door besturingsinrichting 46. Een eerste besturingsmodus betreft: onveranderd laten van het kleurengamma. Een tweede modus betreft het vormen van een éénkleurig uitgangsbeeld.

Een derde modus een twee- of drie- of vierkleurig uitgangsbeeld zoals 5 boven beschreven is voor tot en met zeven tekstkleuren. De besturing voor een kleurenverzameling volgens tabel 2 of voor nog een verdere kleurenverzameling verloopt overeenkomstig.

In het bovenstaande is uitsluitend sprake geweest van tekst. De steunelementen kunnen op overeenkomstige manier onderworpen 10 worden aan kleurtransformaties. Deze steunelementen bestaan veelal uit pseudo-karakterelementen. Dat wil zeggen dat in een karakterveld van standaardafmetingen een figuur zonder direkte alfanumerieke associatie wordt geplaatst. Het is ook mogelijk dat zogenoemde "ikonen" worden toegepast. Dit zijn afbeeldingen die in een beperkt repertoire en met 15 vaste vorm en afmetingen afbeeldbaar zijn. Ook deze kunnen als karakters worden behandeld, zij het, dat de afmetingen (meestal veel) groter zijn dan die van een enkel karakter. Nota bene: in het bovenstaande kunnen karakters van onderling verschillende grootte worden gebruikt, die al of niet hetzelfde gewicht bezitten voor de histogrambepaler 32.

20 Het is ook mogelijk tekst en "graphics", dat zijn vrij- gevormde beelden, te gebruiken. Een mogelijkheid is om een tekstgeheugen naast een graphics geheugen te hebben, die voor onderling uitsluitende delen van het beeldvlak informatie leveren. De operatie volgens het bovenstaande geldt dan bijvoorbeeld alleen voor het tekstgeheugen. Het 25 is. ook mogelijk dat ook in het graphics geheugens opgeslagen beeldelementen aan een kleurtransformatie worden onderworpen.

Claims (27)

1. Meerkleurenafbeeldinrichting voor karakterelementen die voorzien zijn van kleurindikatorsignalen, met een beeldgeheugen om alle tesamen af te beelden elementen op te slaan, een kleurtransformatie-inrichting om tenminste één voorafbepaalde kleurindikator te 5 modificeren, en een op beeldgeheugen, respektievelijk op transformatie-inrichting aangesloten beeldvlakinrichting, met het kenmerk, dat een besturingsinrichting aanwezig is met een stuuruitgang om aan de transformatie-inrichting een stuursignaal toe te voeren om de transformatie-inrichting selektief aan te sturen waardoor deze alsdan 10 voor tenminste een deel van de tesamen op het beeldvlak afbeeldbare karakterelementen die van één bepaalde kleurindikator voorzien zijn, deze bepaalde kleurindikator omzet in de kleurindikator van een andere, substitutair afbeeldbare kleur om zonder tekstinhoud te veranderen de leesbaarheidsstruktuur van de tekst inhoud te beïnvloeden.

2. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting voor alle tesamen op het beeldvlak afbeeldbare karakterelementen die van die ene bepaalde kleurindikator voorzien zijn, deze bepaalde kleurindikatoromzet in de kleurindikator van een andere kleur.

3. Meerkleurenafbeeldinrichting voor het afbeelden van karakterelementen die voorzien zijn van kleurindikatorsignalen, met een beeldgeheugen om alle tesamen af te beelden elementen op te slaan, een kleurtransformatie-inrichting om tenminste twee verschillende kleurindikatoren op een uitgang af te geven, waarbij tenminste één 25 daarvan een door de werking van de transformatie-inrichting aangepaste inhoud bezit, en een op beeldgeheugen, respektievelijk op transformatie-inrichting aangesloten beeldvlakinrichting, met het kenmerk, dat een besturingsinrichting aanwezig met een stuuruitgang om aan de transformatie-inrichting een stuursignaal toe te voeren om de 30 transformatie-inrichting selektief aan te sturen waardoor deze alsdan in een eerste stand aan alle op een ingang van de transformatie-inrichting ontvangbare en niet op basis van enig kleurindikatorverschil onderscheidbare beeldelementen van een groep aan een uitgang van de transformatie-inrichting eenzelfde kleurindikator toedeelt, doch in een 35 tweede stand op basis van een karakterinhoud en/of karakterattribuut aan een eerste deel van de groep een andere kleurindikator toedeelt dan aan een tweede deel van de groep. PHN 11.984 16

4. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting onder besturing van een tweede stuursignaal tenminste twee verschillende kleurindikatoren omzet in éénzelfde kleurindikator.

5. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 1,2 of 4, met het kenmerk, dat een uitgang van de transformatie-inrichting is aangesloten op een ingang van het beeldgeheugen om onder besturing van een voorafbepaald selektiesignaal voor alle opgeslagen elementen welke voorzien waren van een voorafbepaalde eerste kleurindikator een ten 10 opzichte daarvan veranderde voorafbepaalde tweede kleurindikator op te slaan.

6. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens een der conclusies 1 tot en met 5, met het kenmerk, dat een ingang van de beeldvlakinrichting voorzien is van een karaktergenerator.

7. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 6, met het kenmerk, dat de beheerinrichting een reeks van standen bezit om in elk van minstens twee verschillende standen omzetting van een bepaalde kleurindikator in respektievelijke, onderling verschillende, andere kleurindikatoren te besturen.

8. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 7, met het kenmerk, dat door genoemde omzetting het aantal af te beelden verschillende kleuren wordt verkleind.

9. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 8, met het kenmerk, dat door genoemde omzetting 25 het totaal aantal af te beelden verschillende kleuren ten hoogste gelijk is aan vier.

10. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat genoemd aantal ten hoogste gelijk is aan drie.

11. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 7, met het 30 kenmerk, dat genoemde standen onder besturing van een voortstapsignaal achtereenvolgens aktiveerbaar zijn.

12. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens een der conclusies 1 tot en met 11, met het kenmerk, dat een histogramvormer aanwezig is om per beeldvlak en per kleurindikator een histogram te vormen dat aangeeft 35 aan hoeveel beeldelementen de betreffende kleurindikator was geassigneerd, en verder een daarop gebaseerde rangorde in de kleurindikatoren, en dat de transformatie-inrichting gevoed wordt door ' %.·* ' 4,*- ' « PHN 11.984 17 de histogramvormer om uit het beeldgeheugen ontvangen kleurindikatoren naar de plaats in genoemde rangorde om te zetten in kleurindikatoren ter toezending aan genoemde beeldvlakinrichting.

13. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der 5 conclusies 1 tot en met 12, met het kenmerk, dat de beeldvlakinrichting een katodestraalbuis omvat.

14. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 10, met het kenmerk, dat de beeldvlakinrichting een apparaat voor het vormen van een harde kopie omvat.

15. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 13, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting een eerste detektiemiddel bevat om op een cijferelement aan te spreken om cijfers te assigneren aan een voorafbepaalde kleurindikator als onderscheiden van andere karakterelementen.

16. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 14, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting een tweede detektiemiddel bevat om op een hoofdletter aan te spreken om die hoofdletter en alle volgende karakters tot het verschijnen van een herroepingssignaal binnen dezelfde regel 20 karakterelementen, in een tussenliggend interval te assigneren aan een voorafbepaalde kleurindikator als onderscheiden van karakterelementen buiten genoemd interval.

17. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens 16, met het kenmerk, dat genoemd herroepingssignaal bij een eerstvolgend woordeinde 25 verschijnt.

18. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 15 tot en met 17, met het kenmerk, dat genoemd detektiemiddel aanspreekt op een attribuutsignaal bij het betreffende karakter behorend.

19. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der 30 conclusies 15 tot en met 17, met het kenmerk, dat genoemd detektiemiddel aanspreekt op een karakterkode van het betreffende karakter.

20. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 19, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting de kleurdynamiek vermindert.

21. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 19, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting de kleurdynamiek vergroot. f' " J PHN 11.984 18

22. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 21, met het kenmerk, dat het vergroten is aangepast op een visuele roodzwakte van een geïntendeerde gebruiker van de beeldvlakinrichting.

23. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens conclusie 21, met 5 het kenmerk, dat het vergroten is aangepast op een visuele groenzwakte van een geïntendeerde gebruiker van de beeldvlakinrichting.

24. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 23, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting geschikt is om voor een karaktereiement tenminste acht 10 verschillende kleurindikatorwaarden af te geven.

25. Meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 24, met het kenmerk, dat de transformatie-inrichting geschikt is om voor een karakterelement tenminste zestien verschillende kleurindikatorwaarden af te geven.

26. Kleurenbeheersinrichting geschikt om middels toevoeging van een beeldvlakinrichting een meerkleurenafbeeldinrichting te vormen volgens één der conclusies 1 tot en met 25.

27. Kleurtransformatie-annex besturingsinrichting voor een meerkleurenafbeeldinrichting volgens één der conclusies 1 tot en met 20 25. ί·: