ES2206903T3 - Compuestos sulfonilicos divalentes de acido aril o heteroaril-hidroxamco. - Google Patents

Compuestos sulfonilicos divalentes de acido aril o heteroaril-hidroxamco.

Info

Publication number
ES2206903T3
ES2206903T3 ES98911481T ES98911481T ES2206903T3 ES 2206903 T3 ES2206903 T3 ES 2206903T3 ES 98911481 T ES98911481 T ES 98911481T ES 98911481 T ES98911481 T ES 98911481T ES 2206903 T3 ES2206903 T3 ES 2206903T3
Authority
ES
Spain
Prior art keywords
hydrocarbyl
compound
heteroaryl
ring
group
Prior art date
Legal status (The legal status is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the status listed.)
Expired - Lifetime
Application number
ES98911481T
Other languages
English (en)
Inventor
Joseph J. Mcdonald
Thomas E. Barta
Daniel P. Becker
Louis J. Bedell
Shashidhar N. Rao
John N. Freskos
Brent V. Mischke
Current Assignee (The listed assignees may be inaccurate. Google has not performed a legal analysis and makes no representation or warranty as to the accuracy of the list.)
Monsanto Co
Original Assignee
Monsanto Co
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Monsanto Co filed Critical Monsanto Co
Application granted granted Critical
Publication of ES2206903T3 publication Critical patent/ES2206903T3/es
Anticipated expiration legal-status Critical
Expired - Lifetime legal-status Critical Current

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/24Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D213/28Radicals substituted by singly-bound oxygen or sulphur atoms
    • C07D213/30Oxygen atoms
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/04Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for ulcers, gastritis or reflux esophagitis, e.g. antacids, inhibitors of acid secretion, mucosal protectants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/14Prodigestives, e.g. acids, enzymes, appetite stimulants, antidyspeptics, tonics, antiflatulents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/12Drugs for disorders of the urinary system of the kidneys
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/02Drugs for dermatological disorders for treating wounds, ulcers, burns, scars, keloids, or the like
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/04Drugs for skeletal disorders for non-specific disorders of the connective tissue
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • A61P35/04Antineoplastic agents specific for metastasis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/02Antithrombotic agents; Anticoagulants; Platelet aggregation inhibitors
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/04Antihaemorrhagics; Procoagulants; Haemostatic agents; Antifibrinolytic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/08Plasma substitutes; Perfusion solutions; Dialytics or haemodialytics; Drugs for electrolytic or acid-base disorders, e.g. hypovolemic shock
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C317/00Sulfones; Sulfoxides
    • C07C317/16Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton
    • C07C317/22Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with sulfone or sulfoxide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of the carbon skeleton
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C317/00Sulfones; Sulfoxides
    • C07C317/44Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/64Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and sulfur atoms, not being part of thio groups, bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/65Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and sulfur atoms, not being part of thio groups, bound to the same carbon skeleton containing sulfur atoms of sulfone or sulfoxide groups bound to the carbon skeleton
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/04Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D207/10Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/16Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/60Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C07D211/62Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals attached in position 4
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/60Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D213/78Carbon atoms having three bonds to hetero atoms, with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C07D213/81Amides; Imides
    • C07D213/82Amides; Imides in position 3
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D295/00Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms
    • C07D295/04Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms
    • C07D295/14Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C07D295/145Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals with the ring nitrogen atoms and the carbon atoms with three bonds to hetero atoms attached to the same carbon chain, which is not interrupted by carbocyclic rings
    • C07D295/15Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals with the ring nitrogen atoms and the carbon atoms with three bonds to hetero atoms attached to the same carbon chain, which is not interrupted by carbocyclic rings to an acyclic saturated chain

Abstract

La presente invención se refiere a un compuesto sulfonilo divalente de ácido hidroxámico con ciclo aromático o o heteroaromático que inhibe en particular una actividad de metaloproteasa matricial. La presente invención se refiere también a un procedimiento de tratamiento que cosiste en administrar el compuesto sulfonilo divalente de ácido hidroxámico con ciclo aromático o heteroaromático en cuestión, en una cantidad eficaz destinada a inhibir la actividad de una enzima MMP, a un huésped que presenta una condición asociada a una actividad patológica de metaloproteasa matricial.

Description

Compuestos sulfonílicos divalentes de ácido aril o heteroaril-hidroxámico.
Campo técnico
Esta invención se refiere a inhibidores de proteinasa (proteasa) y, más particularmente, a compuestos de ácido sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámico que, inter alia inhiben la actividad de metaloproteinasas de la matriz, a composiciones de tales inhibidores, a intermedios para la síntesis de los compuestos y a procedimientos para la preparación de los compuestos. Tales inhibidores se pueden usar en procedimientos para tratar estados patológicos asociados con actividad de metaloproteinasas de la matriz.
Antecedentes de la invención
El tejido conectivo, los constituyentes de la matriz extracelular y las membranas basales son componentes necesarios en todos los animales. Estos componentes son los materiales biológicos que proporcionan rigidez, diferenciación, uniones y, en algunos casos, elasticidad a sistemas biológicos incluyendo los seres humanos y otros mamíferos. Los componentes de los tejidos conectivos incluyen, por ejemplo, colágeno, elastina, proteoglucanos, fibronectina y laminina. Estos agentes bioquímicos constituyen, o son componentes de estructuras tales como la piel, los huesos, los dientes, los tendones, los cartílagos, las membranas basales, los vasos sanguíneos, la cornea y el humor vítreo.
En condiciones normales, los procesos de renovación y/o reparación del tejido conectivo están controlados y en equilibrio. La pérdida de este equilibrio por cualquier razón conduce a una serie de estados de enfermedad. La inhibición de las enzimas responsables de la pérdida de equilibrio proporciona un mecanismo de control para esta destrucción tisular y, por tanto, un tratamiento para estas enfermedades.
La degradación del tejido conectivo o componentes del tejido conectivo se lleva a cabo por la acción de enzimas proteinasas liberadas por células tisulares residentes y/o células inflamatorias o tumorales invasoras. Una clase importante de enzimas implicadas en esta función son las cinc metaloproteinasas (metaloproteasas o MMP).
Las enzimas metaloproteasas se dividen en clases, teniendo algunos miembros varios nombres diferentes de uso común. Son ejemplos: colagenasa I (MMP-1, colagenasa de fibroblastos; EC 3.4.24.3); colagenasa II (MMP-8, colagenasa de neutrófilos; EC 3.4.24.34); colagenasa III (MMP-13), estromelisina 1 (MMP-3; EC 3.4.24.17), estromelisina 2 (MMP-10; EC 3.4.24.22), proteoglucanasa, matrilsina (MMP-7), gelatinasa A (MMP-2, gelatinasa de 72 kDa, colagenasa de la membrana basal; CD 3.4.24.24), gelatinasa B (MMP-9, gelatinasa de 92 kDa; EC 3.4.24.35), estromelisina 3 (MMP-11), metaloelastasa (MMP-12, HME, elastasa de macrófagos humanos) y MMP de membrana (MMP-14). MMP es una abreviatura o acrónimo que representa el término Metaloproteinasas de la Matriz (del inglés (Matrix MetalloProtease) con el número asociado que proporciona diferenciación entre los miembros específicos del grupo de MMP.
La destrucción incontrolada de tejido conectivo por metaloproteasas es una característica de muchos estados patológicos. Ejemplos incluyen artritis reumatoide, osteoartritis, artritis séptica; ulceración corneal, epidérmica o gástrica; metástasis tumoral, invasión o angiogénesis; enfermedad periodontal; proteinuria; enfermedad de Alzheimer; trombosis coronaria y enfermedad ósea. También se producen procesos de reparación de lesiones defectuosos. Esto puede producir una curación inapropiada de las heridas que conduce a cicatrización débil, adhesiones y cicatriz. Este último defecto puede conducir a desfiguración y/o incapacidad permanente como con las adhesiones postquirúrgicas.
Las metaloproteasas de la matriz también están implicadas en la biosíntesis de factor de necrosis tumoral (TNF) y la inhibición de la producción o acción de TNF y compuestos relacionados es un mecanismo de tratamiento de enfermedades clínicas importante. Por ejemplo, el TNF-\alpha, es una citoquina que hasta la fecha se cree que se produce inicialmente como una molécula asociada a una célula de 28 kD. Se libera como forma activa de 17 kD que puede mediar un gran número de efectos perjudiciales in vitro e in vivo. Por ejemplo, el TNF puede causar y/o contribuir a los efectos de inflamación, artritis reumatoide, enfermedad autoinmune, esclerosis múltiple, rechazo de injertos, enfermedad fibrótica, cáncer, enfermedades infecciosas, malaria, infección microbacteriana, meningitis, fiebre, psoriasis, efectos cardiovasculares/pulmonares tales como la lesión por reperfusión postisquémica, insuficiencia cardíaca congestiva, hemorragias, coagulación, lesión alveolar hiperóxica, lesión por radiación y respuestas en fase aguda tales como las observadas con infecciones y sepsis y durante shock tales como shock séptico y shock hemodinámico. La liberación crónica de TNF activo puede causar caquexia y anorexia. El TNF puede ser mortal.
La TNF-\alpha convertasa es una metaloproteinasa implicada en la formación de TNF-\alpha activo. La inhibición de la TNF-\alpha convertasa inhibe la producción de TNF-\alpha activo. Los compuestos que inhiben la actividad de las MMP se han descrito en las publicaciones internacionales WIPO números WO 94/24140, WO 94/02466 y WO 97/20824. Todavía existe la necesidad de agentes que inhiban MMP y TNF-\alpha convertasa. Los compuestos que inhiben MMP tales como colagenasa, estromelisina y gelatinasa han demostrado inhibir la liberación de TNF (Gearing et al., Nature 376, 555-557 (1994), McGeehan et al., Nature 376, 558-561 (1994)).
La MMP también están implicadas en otros procesos bioquímicos en mamíferos. Se incluyen el control de la ovulación, la involución uterina postparto, posiblemente la implantación, la escisión de APP (Proteína precursora \beta-amiloide) de la placa amiloide y la inactivación del inhibidor de \alpha_{1}-proteasa (\alpha_{1}-PI). La inhibición de estas metaloproteasas permite el control de la fertilidad y el tratamiento o prevención de la enfermedad de Alzheimer. Además, el aumento y mantenimiento de los niveles de un fármaco o agente bioquímico inhibidor de serinproteasas administrado o endógeno tal como \alpha_{1}-PI apoya el tratamiento y prevención de enfermedades tales como enfisema, enfermedades pulmonares, enfermedades inflamatorias y enfermedades del envejecimiento tales como pérdida de la elasticidad o flexibilidad de la piel u órganos.
La inhibición de MMP específicas también puede ser deseable en otros casos. El tratamiento del cáncer y/o la inhibición de metástasis y/o la inhibición de angiogénesis son ejemplos de técnicas para el tratamiento de enfermedades en las que la inhibición selectiva de estromelisina (MMP-3), gelatinasa (MMP-2), gelatinasa B (MMP-9) o colagenasa III (MMP-13) son la enzima o enzimas relativamente más importantes a inhibir, especialmente cuando se comparan con colagenasa I (MMP-1). Un fármaco que no inhibe colagenasa I puede tener un perfil terapéutico superior. La osteoartritis, otra enfermedad ya diagnosticada en la que se cree que la degradación del cartílago en articulaciones inflamadas está al menos parcialmente causada por MMP-13 liberada de células tales como crondrocitos estimulados, se puede tratar mejor por administración de fármacos, uno de cuyo modo de acción sea la inhibición de MMP-13. Véase por ejemplo, Mitchell et al., J. Clin. Invest., 97: 761-768 (1996) y Reboul et al., J. Clin. Invest., 97: 2011-2019 (1996).
Se conocen inhibidores de metaloproteasas. Ejemplos incluyen agentes bioquímicos naturales tales como inhibidor tisular de metaloproteinasa (TIMP), \alpha_{2}-macroglobulina y sus análogos o derivados. Estos son moléculas de proteína de alto peso molecular que forman complejos inactivos con metaloproteasas. Se han descrito una serie de compuestos peptídicos menores que inhiben metaloproteasas. Derivados de mercaptoamida peptidilo han demostrado inhibición de la ECA in vitro e in vivo. La Enzima conversora de angiotensina (ECA) ayuda a la producción de angiotensina II, una potente sustancia presora en mamíferos y la inhibición de esta enzima conduce a la reducción de la tensión arterial.
Los inhibidores de metaloproteasas (MMP) a base de amida o peptidilamida que contienen grupos tiol se conocen y se presentan en, por ejemplo, los documentos WO 95/12389, WO 96/11209 y U.S. 4.595.700. Los inhibidores de MMP que contienen grupos hidroxamato se describen en una serie de solicitudes de patentes publicadas tales como los documentos WO 95/29892, WO 97/24117, WO 97/49679 y EP 0 780 386, que describen compuestos de estructura principal carbonada, y los documentos WO 90/05719, WO 93/20047, WO 95/09841 y WO 96/06074 que describen hidroxamatos que tienen una estructura principal peptidílica o peptidomimética, como el artículo de Schwartz et al., Progr. Med. Chem., 29: 271-334 (1992) y los de Rasmussen et al., Pharmacol. Ther., 75(1): 69-75 (1997) y Denis et al., Invest. New Drugs, 15(3): 175-185 (1997).
En el documento U.S. 5.455.258 se describen ácidos hidroxámicos sustituidos con arilsulfonamido que pueden representarse por la fórmula:
1
en la que Ar es arilo carbocíclico o heterocíclico, R_{2} es hidrógeno o alquilo inferior, y X representa metileno o 1,2-etileno, cada uno de los cuales opcionalmente sustituido con alquilo inferior, o X representa oxígeno, azufre o 1,2-fenileno, así como sus derivados profármaco farmacéuticamente aceptables y sus sales farmacéuticamente aceptables.
El documento U.S. 5.103.014 describe, inter alia, compuestos de la fórmula
2
en la que X es –
\uelm{C}{\uelm{\para}{R ^{4} }}
= o –N=; Y es -
\delm{C}{\delm{\para}{R ^{4} }}
=N-, -N=
\delm{C}{\delm{\para}{R ^{4} }}
-, -
\delm{C}{\delm{\para}{R ^{4} }}
-, -
\delm{C}{\delm{\para}{R ^{4} }}
=
\delm{C}{\delm{\para}{R ^{4} }}
-, -O-, -S- o –
\delm{N}{\delm{\para}{R ^{4} }}
-; Z puede ser, inter alia, -(CH_{2})_{n}SO_{2}-; R^{1} puede ser, inter alia -(CH_{2})_{n}-
\uelm{C}{\uelm{\dpara}{O}}
-
\delm{N}{\delm{\para}{R ^{4} }}
SO_{2}R^{5}; n es 0 a 5; R^{2} es hidrogéno, alquilo inferior, alcoxi inferior carbonilo, trifluorometilo, nitro, ciano o halo; R^{3} es
3
W representa un enlace o -
\delm{N}{\delm{\para}{R ^{4} }}
-; m es 1 a 15; R^{4} es hidrógeno o alquilo inferior; y R^{5} es alquilo inferior, monofluoroalquilo inferior, difluoroalquilo inferior, polifluoroalquilo inferior, perfluoroalquilo inferior o
4
así como sus sales farmacéuticamente aceptables.
Algunos derivados de ácido 3-[(clorofenilsulfonil)metil]-1,2-4-oxadiazol-5-carboxílico se describen en el documento U.S. 4.148.801 que tiene la fórmula
5
en la que x es 1 ó 2, Z puede ser, inter alia, -NHOH, y R es -CH_{3}, -CH_{2}CH_{3}, -CH_{2}CH_{2}CH_{3} o -CH(CH_{3})_{2}.
El documento alemán 3.738.890 describe compuestos de fórmula general
6
en la que X e Y son cada uno -NR-, oxígeno o azufre,
7
o un enlace sencillo, R es hidrógeno o alquilo inferior y g es 1 ó 2, con la condición de que al menos uno de los restos X e Y tiene otro significado que un enlace sencillo, Z es un resto arilo, aralquilo o cicloalquilo, R_{1} es un átomo de hidrógeno, un alquilo inferior, cicloalquil(alquilo inferior) o arilo, R_{2} es un átomo de hidrógeno, un resto alquilo inferior, aroilo o acilo, y m y n son cada uno un número entero de 0 a 4.
Un posible problema asociado con inhibidores de MMP conocidos es que dichos compuestos presentan con frecuencia los mismos o similares efectos inhibidores contra cada una de las enzimas MMP. Por ejemplo, el hidroxamato peptidomimético conocido como batimastat se describe que inhibe los valores de CI_{50} de aproximadamente 1 a aproximadamente 20 nanomolar (nM) contra cada una de MMP-1, MMP-2, MMP-3, MMP-7 y MMP-9. Marimastat, otro hidroxamato peptidomimético se describe que es otro inhibidor de MMP de amplio espectro con un espectro inhibidor de enzimas muy similar a batimastat, salvo porque marimastat presentó un valor de CI_{50} contra MMP-3 de 230 nM. Rasmussen et al., Pharmacol. Ther., 75(1): 69-75 (1997).
El análisis Meta de los datos de estudios en fase I/II usando marimastat en pacientes con cánceres de tumores sólidos refractarios al tratamiento de progresión rápida y avanzados (colorrectal, pancreático, de ovarios y de próstata) indicó una reducción relacionada con la dosis en el aumento de antígenos específicos del cáncer usados como marcadores secundarios para la actividad biológica. Aunque marimastat presentó algún nivel de eficacia a través de estos marcadores, se apreciaron efectos tóxicos. La toxicidad relacionada con fármacos más común de marimastat en los ensayos clínicos fue dolor y rigidez musculoesqueletal, comenzando frecuentemente en las pequeñas articulaciones de las manos y extendiéndose a los brazos y hombros. Un descanso corto en la dosificación de 1 a 3 semanas seguido por una reducción en la dosis permitió continuar el tratamiento. Rasmussen et al., Pharmacol. Ther., 75(1): 69-75 (1997). Se cree que la falta de especificidad del efecto inhibidor entre las MMP puede ser la causa de dicho efecto.
A la vista de la importancia de los compuestos inhibidores de MMP de hidroxamato en el tratamiento de algunas enfermedades y la falta de especificidad enzimática presentada por dos de los fármacos más potentes ahora en ensayos clínicos, sería de gran beneficio si pudieran encontrarse hidroxamatos con mayor especificidad enzimática. Este sería particularmente el caso de si los inhibidores de hidroxamato presentaran una fuerte actividad inhibidora contra una o más de MMP-2, MMP-9 o MMP-13 que se asocian con varios estados patológicos, mientras que al mismo tiempo presenten una inhibición limitada de MMP-1, una enzima que es relativamente ubícuota y que todavía no se ha asociado con ningún estado patológico. La siguiente descripción describe una familia de inhibidores de MMP de hidroxamato que presenta las citadas actividades deseables.
Breve sumario de la invención
La presente invención se refiere a una familia de moléculas que entre otras propiedades inhiben la actividad de metaloproteasas de la matriz (MMP), y en particular inhiben la actividad de una o más de MMP-2, MMP-9 o MMP-13, mientras que por lo general presentan poca actividad contra MMP-1. La presente invención también se refiere a procedimientos para preparar un compuesto contemplado que se puede usar para tratar un mamífero que sufre un estado asociado con actividad patológica de metaloproteasas de la matriz.
En resumen, una realización de la presente invención se refiere a un compuesto de ácido sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámico que puede actuar como inhibidor de enzima metaloproteasa de la matriz. Dicho compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula I:
8
en la que:
y y z son cada uno cero o uno y la suma de z+y es uno;
la estructura de anillo W es un anillo aromático o heteroaromático divalente de 5 ó 6 miembros;
R^{1} es un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros unido directamente al grupo SO_{2} representado y sustituido con R^{4};
R^{2} y R^{3} son independientemente hidruro, hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}), hidroxilo o amino, o
R^{2} y R^{3}, junto con el átomo de carbono representado al que están unidos, forman un anillo heterocíclico de 6 miembros en el que el heteroátomo es oxígeno, azufre o nitrógeno, estando dicho heteroátomo opcionalmente sustituido con uno o dos oxígenos cuando es azufre y estando opcionalmente sustituido con un sustituyente seleccionado de hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}), ciclohidrocarbilo (C_{3}-C_{6}), acilo (C_{1}-C_{4}) e hidrocarbil (C_{1}-C_{4}) sulfonilo cuando es nitrógeno; y
R^{4} es un sustituyente que tiene una longitud de cadena equivalente a una longitud de cadena de carbonos de 3 a 14 átomos de carbono medida a lo largo de la cadena de átomos lineal más larga de R^{4}, siguiendo los átomos del esqueleto de un anillo cuando sea necesario, incluyendo dicha cadena más larga opcionalmente átomos distintos de carbono.
Los compuestos de la invención se pueden usar para el tratamiento de un mamífero hospedador que tiene un estado patológico asociado con actividad patológica de metaloproteasas de la matriz. Dicho tratamiento comprende administrar un compuesto descrito en la presente más adelante en una cantidad eficaz para inhibir una enzima a un mamífero hospedador que sufre dicho estado patológico. El uso de administraciones repetidas se contempla de forma particular.
Entre los diversos beneficios y ventajas de la presente invención están la provisión de compuestos y composiciones eficaces como inhibidores de actividad de metaloproteinasas de la matriz, y la provisión de tales compuestos y composiciones que son eficaces para la inhibición de metaloproteasas implicadas en enfermedades y trastornos que conllevan una destrucción incontrolada de tejido conectivo.
Más particularmente, un beneficio de esta invención es la provisión de un compuesto y una composición eficaz para inhibir metaloproteasas, en particular MMP-13 y/o MMP-2, asociadas con estados patológicos tales como, por ejemplo, artritis reumatoide, osteoartritis, artritis séptica, ulceración corneal, epidérmica o gástrica, metástasis tumoral, invasión o angiogénesis tumoral, enfermedad periodontal, proteinuria, enfermedad de Alzheimer, trombosis coronaria y enfermedad ósea.
Una ventaja de la invención es la provisión de un procedimiento para preparar dichas composiciones. Otro beneficio es la provisión de un compuesto o composición para tratar un estado patológico asociado con actividad anormal de metaloproteinasas de la matriz.
Otra ventaja de la invención es la provisión de compuestos y composiciones que son eficaces para tratar dichos estados patológicos mediante la inhibición selectiva de una metaloproteinasa tal como MMP-13 o MMP-2, asociada con tales estados patológicos con efectos secundarios mínimos resultantes de la inhibición de otras proteinasas tales como MMP-1, cuya actividad es necesaria o deseable para el normal funcionamiento corporal.
Otros beneficios y ventajas más de la invención serán evidentes para los expertos en la técnica a partir de la siguiente descripción.
Descripción detallada de las realizaciones preferidas
Conforme a la presente invención, se ha encontrado que ciertos ácidos sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámicos (hidroxamatos) son eficaces, inter alia, para la inhibición de metaloproteinasas de la matriz ("MMP") que se cree están asociadas con una destrucción incontrolada o patológica de tejido conectivo. En particular, se ha encontrado que estos compuestos de ácido sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámico son eficaces para la inhibición de colagenasa III (MMP-13) y también de gelatinasa A (MMP-2), que pueden ser particularmente destructoras del tejido si están presentes o se generan en cantidades o concentraciones anómalas, y por tanto presentan una actividad patológica.
Por otro lado, se ha descubierto que muchos de estos ácidos sulfonil alfa-cicloamino hidroxámicos aromáticos son selectivos en la inhibición de MMP asociadas con estados de enfermedad sin una inhibición excesiva de otras colagenasas esenciales para el normal funcionamiento corporal tal como la renovación y reparación tisular. Más particularmente, se ha encontrado que, los compuestos de ácido sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámico particularmente preferidos son particularmente activos para inhibir MMP-13 y/o MMP-2, mientras que tienen un efecto limitado o mínimo sobre MMP-1. Este punto se describe con detalle a continuación y se ilustra en la Tabla de Inhibición (Tabla 32) más adelante.
Una realización de la presente invención se refiere a un compuesto de ácido sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámico que puede actuar como inhibidor de la enzima metaloproteasa de la matriz. Dicho compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula I:
9
en la que y, z, w, R^{1}, R^{2}, R^{3} y R^{4} son como se han definido antes.
R^{1} puede ser así un sustituyente que contenga un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros unido directamente al grupo SO_{2} representado y que tiene junto con R^{4} una longitud equivalente a una longitud que es mayor que aproximadamente la de un grupo hexilo totalmente extendido y menor que aproximadamente la de un grupo eicosilo totalmente extendido, definiendo dicho R^{1} junto con R^{4} un volumen tridimensional, cuando se gira alrededor de un eje trazado a través de la posición 1 unida al SO_{2} y la posición 4 de un radical anillo de 6 miembros o trazado a través de la posición 1 unida al SO_{2} y el centro del enlace 3,4 de un radical anillo de 5 miembros, cuya dimensión en anchura en una dirección transversal al eje de rotación es de aproximadamente un anillo furanilo a aproximadamente dos anillos fenilo.
En la fórmula estructural anterior y en otras fórmulas en la presente memoria, uno de y y z es uno y el otro es cero de modo que la suma de y más z es uno. Así, cualquier del grupo -CR^{2}R^{3}- o -CH_{2}- de tales fórmulas está ausente en cada compuesto contemplado.
La estructura de anillo W es un anillo aromático o heteroaromático divalente de 5 ó 6 miembros en el que los grupos -CR^{2}R^{3}- y -CH_{2}-representados están unidos a átomos de carbono adyacentes del anillo arilo o heteroarilo. Como consecuencia, el grupo carbonilo del hidroxamato y el grupo sulfonilo unido a R^{1} están separados por tres átomos de carbono en cada compuesto contemplado.
Los anillos aromáticos o heteroaromáticos divalentes contemplados incluyen grupos 1,2-fenileno, 2,3-piridinileno, 3,4-piridinileno, 4,5-piridinileno, 2,3-pirazinileno, 4,5-pirimidinileno y 5,6-pirimidinileno. 1,2-fenileno es un anillo aromático o heteroaromático divalente particularmente preferido y se usa ilustrativamente en la presente como W.
Como se ha indicado antes, R^{1} es un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros que está unido directamente al grupo SO_{2} representado y está sustituido con R^{4}. Por otro lado, R^{1} tiene preferiblemente unos requisitos de longitud, anchura y sustitución que se describen con detalle más adelante. Se observará no obstante que un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de anillo sencillo o condensado no es suficiente por si mismo para cumplir los requisitos de longitud. Como tal, el radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo deberá estar sustituido con R^{4}.
Ejemplos de radicales ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros que pueden constituir una porción de un sustituyente R^{1} y que están sustituidos a su vez como se describe en la presente incluyen fenilo, 2-, 3- ó 4-piridilo, 2-naftilo, 2-pirazinilo, 2- ó 5-pirimidinilo, 2- ó 3-benzo(b)tienilo, 8-purinilo, 2- ó 3-furilo, 2- ó 3-pirrolilo, 2-imidazolilo, ciclopentilo, ciclohexilo, 2- ó 3-piperidinilo, 2- ó 3-morfolinilo, 2- ó 3-tetrahidropiranilo, 2-imidazolidinilo o 2- ó 3-pirazolidinilo. Un radical fenilo es particularmente preferido y se usa de forma ilustrativa en la presente memoria.
Cuando se examina a lo largo de su cadena de átomos mayor, un sustituyente R^{1}, incluyendo su sustituyente R^{4} tiene una longitud total equivalente a una longitud que es mayor que la de una cadena saturada totalmente extendida de seis átomos de carbono (un grupo hexilo); es decir, una longitud de una cadena heptilo o mayor, y una longitud que es menor que la de una cadena saturada totalmente extendida de 20 carbonos (un grupo eicosilo). Preferiblemente, dicha longitud varía de 8 a 18 átomos de carbono, aunque pueden estar presentes más átomos en estructuras de anillo o sustituyentes. Este requisito de longitud se describe con más detalle a continuación.
De forma más general, y además de restos específicos de los cuales está construido, R^{1} junto con R^{4} tiene una longitud de un grupo heptilo o mayor. Por otro lado, R^{1} junto con R^{4} también tiene una longitud que es menor que la de un grupo eicosilo. Es decir, que R^{1} junto con R^{4} es un sustituyente que tiene una longitud mayor que la de una cadena de seis carbonos saturada totalmente extendida y menor que la de una cadena de veinte carbonos saturada totalmente extendida y, más particularmente, una longitud mayor que la de un grupo octilo y menor que la de un grupo palmitilo. Las longitudes de cadena del radical se miden a lo largo de la cadena lineal de átomos más larga en el radical, siguiendo los átomos del esqueleto de un anillo cuando sea necesario. Cada átomo en la cadena, por ejemplo, carbono, oxígeno o nitrógeno, se presupone que es carbono para facilitar el cálculo.
Tales longitudes se pueden determinar fácilmente usando ángulos de enlace, longitudes de enlace y radios atómicos publicados, si fuera necesario, para trazar y medir una cadena, o construyendo modelos usando kits disponibles de forma comercial cuyos ángulos de enlace, longitudes y radios atómicos están de acuerdo con valores publicados aceptados. Las longitudes de radical (sustituyentes) también se pueden determinar con algo menos de exactitud suponiendo, como se hace en la presente memoria, que todos los átomos tienen longitudes de enlace de carbono saturado, que los enlaces insaturados y aromáticos tienen las mismas longitudes que los enlaces saturados y que los ángulos de enlace para enlaces insaturados son los mismos que los de enlaces saturados, aunque se prefieren los modos anteriormente citados de medida. Por ejemplo, un grupo 4-fenilo o 4-piridilo tiene una longitud de una cadena de cuatro carbonos, como un grupo propoxi, mientras que un grupo bifenilo tiene una longitud de aproximadamente una cadena de ocho carbonos usando un modo de medida contemplado.
Además, R^{1} junto con R^{4}, cuando giran alrededor de un eje trazado a través de la posición 1 unida al SO_{2} y la posición 4 de un radical anillo de 6 miembros o la posición 1 unida a SO_{2} y a través del enlace 3,4 del radical anillo de 5 miembros define un volumen tridimensional cuya dimensión más ancha tiene la anchura de aproximadamente un anillo furanilo a aproximadamente la anchura de dos anillos fenilo en una dirección transversal a dicho eje de rotación.
Un sistema de anillo condensado como un radical naftilo o purinilo se considera que es un anillo de 5 ó 6 miembros que está sustituido en posiciones apropiadas numeradas a partir del enlace SO_{2} que se considerará que es la posición 1 como se ha descrito antes. Así, un sustituyente 2-naftilo o un sustituyente 8-purinilo es un radical R^{1} de dimensiones apropiadas en cuanto a anchura cuando se examina usando el criterio de anchura rotacional anterior. Por otro lado, un grupo 1-naftilo o un grupo 7- ó 9-purinilo es demasiado grande para la rotación y se excluye.
Como consecuencia de estos requerimientos de longitud y anchura, sustituyentes R^{1} que incluyen R^{4} tales como 4-(fenil)fenil[bifenilo], 4-(4'-metoxifenil)fenilo, 4-(fenoxi)fenilo, 4-(tiofenil)fenilo, [4-(feniltio)fenilo], 4-(fenilazo)fenil 4-(fenilureido)fenilo, 4-(anilino)fenilo, 4-(nicotinamido)fenilo, 4-(isonicotinamido)fenilo, 4-(picolinamido)fenilo y 4-(benzamido)fenilo están entre los sustituyentes R^{1} particularmente preferidos, siendo los más preferidos 4-(fenoxi)fenilo y 4-(tiofenil)fenilo.
Un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo unido a SO_{2} es un anillo sencillo de 5 ó 6 miembros que está sustituido con R^{4}. El radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de anillo sencillo unido a SO_{2} está sustituido con R^{4} en su posición 4 cuando es un anillo de 6 miembros y en su posición 3 cuando es un anillo de 5 miembros. El radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo al que está unido R^{4} es preferiblemente un grupo fenilo, de modo que R^{1} sea preferiblemente PhR^{4} en el que R^{4} está unido en la posición 4 del radical fenilo (Ph) unido a SO_{2}, y en el que R^{4} puede estar así mismo opcionalmente sustituido como se describe en la presente memoria más adelante. La sustitución en la posición 2 de un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo unido a SO_{2} parece reducir en gran medida la potencia inhibidora hacia enzimas PPM, y está ausente de un compuesto contemplado.
R^{4} puede ser un grupo ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de anillo sencillo u otro sustituyente que tenga una longitud de cadena de 3 a 14 átomos de carbono tal como un grupo hidrocarbilo o hidroxicarbiloxi [por ejemplo, hidrocarbilo C_{3}-C_{14} o O-hidrocarbilo C_{2}-C_{14}], un grupo fenilo, un grupo fenoxi [-OC_{6}H_{5}], un grupo tiofenoxi [fenilsulfanilo; -SC_{6}H_{5}], un grupo anilino [-NHC_{6}H_{5}], un grupo fenilazo [-N_{2}C_{6}H_{5}], un grupo fenilureido [anilina carbonilamino; -NHC(O)NH-C_{6}H_{5}], un grupo benzamido [-NHC(O)C_{6}H_{5}], un grupo nicotinamido [3- NHC(O)C_{5}H_{4}N], un grupo isonicotinamido [4-NHC(O)C_{5}H_{4}N] o un grupo picolinamido [2-NHC(O)C_{5}H_{4}N]. Como se ha indicado antes en combinación con la descripción de R^{1}, los sustituyentes R^{4} más preferidos son grupos fenoxi y tiofenoxi que están preferiblemente los mismos libres de sustitución. Además, grupos sustituyentes R^{4} contemplados incluyen heterociclo, heterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbilo, arilheterociclohidrocarbilo, heteroarilhidrocarbilo, heteroarilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxihidrocarbilo, ariloxihidrocarbilo, hidrocarboilhidrocarbilo, arilhidrocarboilhidrocarbilo, arilcarbonilhidrocarbilo, arilazoarilo, arilhidrazinoarilo, hidrocarbiltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilo, ariltiohidrocarbilo, heteroariltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilhidrocarbilo, arilhidrocarbiltiohidrocarbilo, arilhidrocarbiltioarilo, arilhidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbilamino o un grupo heteroariltio.
R^{4} puede estar también sustituido con uno o más radicales sustituyentes en la posición meta- o para o en ambas de un anillo de seis miembros con un átomo sencillo o un sustituyente que contiene una cadena más larga de hasta diez átomos, excluyendo el hidrógeno. Radicales sustituyentes ejemplo incluyen halo, hidrocarbilo, hidrocarbiloxi, nitro, ciano, perfluorohidrocarbilo, trifluorometilhidrocarbilo, hidroxi, mercapto, hidroxicarbonilo, ariloxi, ariltio, arilamino, arilhidrocarbilo, arilo, heteroariloxi, heteroariltio, heteroarilamino, heteroarilhidrocarbilo, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, heterociclooxi, hidroxicarbonilhidrocarbilo, heterociclotio, heterocicloamino, ciclohidrocarbiloxi, ciclohidrocarbiltio, ciclohidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbiloxi, heteroarilhidrocarbiltio, heteroarilhidrocarbilamino, arilhidrocarbiloxi, arilhidrocarbiltio, arilhidrocarbilamino, heterociclilo, heteroarilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, alcoxicarbonilalcoxi, hidrocarbiloilo, arilcarbonilo, arilhidrocarbiloilo, hidrocarboiloxi, arilhidrocarboiloxi, hidroxihidrocarbilo, idroxihidrocarbiloxi, hidrocarbiltio, hidrocarbiloxihidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, hidrocarbilhidroxicarbonilhidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiltio, amino, hidrocarbilcarbonilamino, arilcarbonilamino, ciclohidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbilcarbonilamino, arilhidrocarbilcarbonilamino, heteroarilcarbonilamino, heteroarilhidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbiloxi, hidrocarbilsulfonilamino, arilsulfonilamino, arilhidrocarbilsulfonilamino, heteroarilsulfonilamino, heteroarilhidrocarbilsulfonilamino, ciclohidrocarbilsulfonilamino, heterociclohidrocarbilsulfonilamino y un grupo aminohidrocarbilo N-monosustituido o N,N-disustituido en el que el(los) sustituyentes en el nitrógeno se seleccionan del grupo formado por hidrocarbilo, arilo, arilhidrocarbilo, ciclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxicarbonilo, hidrocarbiloxicarbonilo e hidrocarbonilo, o en el que el nitrógeno y dos sustituyentes unidos forman un grupo anillo heterocíclico o heteroarilo de 5 a 8 miembros.
Así, estudios iniciales indican que en función del grado de cumplimiento de los requerimientos de longitud, sustitución y anchura (volumen sobre rotación) descritos en la presente memoria, un sustituyente R^{1} puede se extremadamente variado.
Un sustituyente R^{4} particularmente preferido de un grupo Ph unido a SO_{2} es un grupo arilo o heteroarilo de anillo sencillo, fenoxi, tiofenoxi, fenilazo, fenilureido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, anilino o benzamido que no está sustituido o está sustituido (opcionalmente sustituido) en la posición para cuando el anillo es de 6 miembros o en la posición 3 cuando el anillo es de 5 miembros. Aquí, se pueden usar átomos sencillos tales como restos halógeno o sustituyentes que contienen uno a una cadena de aproximadamente diez átomos distintos de hidrógeno tal como grupos hidrocarbilo (C_{1}-C_{10}), hidrocarbiloxi (C_{1}-C_{9}) o carboxietilo.
Sustituyentes PhR^{4} ejemplo particularmente preferidos (R^{1} particularmente preferidos) incluyen bifenilo, 4-fenoxifenilo, 4-tiofenoxifenilo, 4-benzamidofenilo, 4-fenilureido, 4-anilinofenilo, 4-nicotinamido, 4-isonicotinamido y 4-picolinamido. Grupos R^{4} ejemplo particularmente preferidos contienen un anillo aromático de 6 miembros e incluyen un grupo fenilo, un grupo fenoxi, un grupo tiofenoxi, un grupo fenilazo, un grupo fenilureido, un grupo anilino, un grupo nicotinamido, un grupo isonicotinamido, un grupo picolinamido y un grupo benzamido.
\newpage
Más específicamente, un compuesto sulfonil hidroxamato particularmente preferido tiene un sustituyente R^{4} que es un grupo fenilo, un grupo fenoxi, un grupo tiofenoxi, un grupo fenilazo, un grupo fenilureido, un grupo anilino, un grupo picolinamido o un grupo benzamido que está sustituido en su propia posición meta o para o en ambas con un resto que se selecciona de un halógeno, un hidrocarbiloxi (C_{1}-C_{9}) [-O-hidrocarbilo (C_{1}-C_{9})], un grupo hidrocarbilo (C_{1}-C_{10}), un grupo dihidrocarbil (C_{1}-C_{9})amino [-N-(hidrocarbil (C_{1}-C_{9})-hidrocarbilo (C_{1}-C_{9})], un carboxil hidrocarbilo (C_{1}-C_{8}) [hidrocarbil (C_{1}-C_{8})-CO_{2}H], un grupo hidrocarbiloxi (C_{1}-C_{4})-carbonil-hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}) [hidrocarbil (C_{1}-C_{4})-O-CO-hidrocarbilo (C_{1}-C_{4})], un grupo hidrocarbiloxi (C_{1}-C_{4})-carbonil-hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}) [hidrocarbil (C_{1}-C_{4})-(CO)-O-hidrocarbilo (C_{1}-C_{4})] y un grupo hidrocarbil (C_{1}-C_{8})-carboxamido [-NH(CO)-hidrocarbilo (C_{1}-C_{8})], o está sustituido en las posiciones meta y para con dos grupos metilo o con un grupo alquileno (C_{1}-C_{2})-dioxi tal como un grupo metilenodioxi.
Puesto que un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo unido a SO_{2} contemplado está por sí mismo sustituido preferiblemente con un anillo aromático de 6 miembros, se usan dos sistemas de nomenclatura juntos en la presente memoria para facilitar la comprensión de las posiciones de los sustituyentes. El primer sistema usa los números de posición para el anillo directamente unido al grupo SO_{2}, mientras que el segundo sistema usa orto, meta y para para la posición de uno o más sustituyentes de un anillo de 6 miembros unido a ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo unido a SO_{2}. Cuando un sustituyente R^{4} es distinto de un anillo de 6 miembros, las posiciones de los sustituyentes se numeran desde la posición del enlace hasta el anillo aromático o heteroaromático. La nomenclatura formal de química se usa en la denominación de compuestos particulares.
Así, la posición 1 de un ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo unido a SO_{2} es la posición en la que está unido el grupo SO_{2} al anillo. Las posiciones 4 y 3 de los anillos descritas en la presente memoria se numeran desde los sitios de unión de sustituyentes desde la unión SO_{2} al compararlo con las posiciones de numeración de anillos formales usados en nomenclatura de heteroarilos.
10
En realizaciones preferidas, un compuesto contemplado tiene una estructura que corresponde a la Fórmula IA, en la que W, y, z, R^{2} y R^{3} son como se han definido antes, Ph es fenilo sustituido en la posición 4 con un sustituyente R^{4} que es como se ha definido antes.
Los sustituyentes R^{2} y R^{3} se seleccionan independientemente. Estos grupos pueden ser hidruro, hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}) tal como metilo, etilo, propilo, alilo, propargilo, butilo o but-2-inilo, hidroxilo o amino.
Además, R^{2} y R^{3} junto con el átomo de carbono representado al que están unidos pueden formar un anillo heterocíclico de 6 miembros en el que el heteroátomo es oxígeno, azufre o nitrógeno. Este heteroátomo está opcionalmente sustituido con uno o dos oxígeno cuando es azufre y cuando es nitrógeno está opcionalmente sustituido con un resto (R^{5}) seleccionado de hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}) (como antes), ciclohidrocarbilo (C_{3}-C_{6}) tal como ciclopropilo, ciclobutilo, ciclopentenilo y ciclohexenilo, acilo (C_{1}-C_{4}) tal como formilo, acetilo, acriloilo y butirilo e hidrocarbil (C_{1}-C_{4})-sulfonilo tal como metilsulfonilo o etilsulfonilo. Así, R^{2} y R^{3} juntos pueden formar un grupo 4-tetrahidrotiopiranilo, su correspondiente sulfóxido o sulfona, un grupo 4-piperidinilo o un grupo 4-tetrahidropiranilo. Cuando está presente, el grupo 4-piperidinilo puede estar sustituido en N con un sustituyente R^{5} descrito antes.
La longitud de un sustituyente R^{1} junto con R^{4} unido al grupo SO_{2} se cree que desempeña una función en la actividad global de un compuesto inhibidor contemplado contra enzimas MMP de forma general. Así, un compuesto que tiene un sustituyente R^{1} que junto con R^{4} es más corto que un grupo heptilo, por ejemplo, un grupo 4-metoxifenilo (compuesto del Ejemplo 6), presenta de forma típica una actividad inhibidora de baja a moderada contra todas las enzimas MMP, mientras que compuestos cuyos sustituyentes R^{1} junto con R^{4} tienen una longitud de aproximadamente una cadena heptilo o más larga, por ejemplo, un grupo 4-fenoxifenilo (compuesto del Ejemplo 1) que tiene una longitud de aproximadamente una cadena de nueve carbonos, presenta de forma típica unas potencias de buenas a excelentes contra MMP-13 o MMP-2 y también selectividad contra MMP-1. Más adelante en la Tabla 32 se proporcionan datos ejemplo en los que se pueden comparar las actividades de los dos compuestos anteriores.
Los datos de la Tabla 32 también ilustran que los compuestos de estructura aproximadamente similar no son inhibidores particularmente eficaces de la actividad de MMP-13. Así, los datos indican que la separación anteriormente citada de los tres átomos de carbono entre el carbonilo del hidroxamato y el grupo sulfonilo tiene un carácter crítico para estos compuestos y que el tercer carbono no puede reemplazarse con un átomo de nitrógeno amido.
A la vista de las preferencias anteriormente descritas, los compuestos que tienen una estructura que corresponde a fórmulas particulares constituyen realizaciones particularmente preferidas.
En una de estas realizaciones, un compuesto contemplado tiene una estructura que corresponde a la Fórmula II, siguiente
11
en la que W, R^{1}, R^{2} y R^{3} son como se han definido antes, y R^{1} es preferiblemente PhR^{4}, como también se ha definido antes.
En otra de estas realizaciones, un compuesto contemplado tiene una estructura que corresponde a la Fórmula III, siguiente
12
en la que W, R^{1}, R^{2} y R^{3} son como se han definido antes, y R^{1} es preferiblemente PhR^{4}, como también se ha definido antes.
Teniendo en cuenta la preferencia anteriormente citada de que W sea un radical 1,2-fenileno y la preferencia de que R^{1} sea PhR^{4}, los compuestos particularmente preferidos de Fórmula II y III corresponden en estructura a las Fórmula IIA y IIIA siguientes,
13
en las que se aplican también las definiciones anteriores para R^{2}, R^{3} y PhR^{4}.
En otro grupo más de compuestos preferidos, R^{2} y R^{3} junto con el átomo de carbono al que están unidos forman un grupo 4-piperidinilo o tetrahidropiranilo en el que el nitrógeno del grupo 4-piperidinilo está opcionalmente sustituido con un resto R^{5} seleccionado del grupo formado por un grupo hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}), ciclohidrocarbilo (C_{3}-C_{6}), acilo (C_{1}-C_{4}) e hidrocarbil (C_{1}-C_{4})-sulfonilo. Estos compuestos preferidos corresponden en estructura a las Fórmulas V y IV, respectivamente,
14
en las que R^{1} es como se ha definido antes y es preferiblemente PhR^{4}, como también se ha definido antes.
De nuevo teniendo en cuenta la preferencia anteriormente citada de que W sea un radical 1,2-fenileno y la preferencia de que R^{1} sea PhR^{4}, compuestos particularmente preferidos de Fórmulas IV y V corresponden en estructura a las Fórmulas IVA y VA siguientes, en las que se aplican también las anteriores definiciones para R^{5} y PhR^{4}.
15
El término "hidrocarbilo" se usa en la presente memoria como un término corto que incluye grupos alifáticos de cadena lineal o ramificada así como grupos alicíclicos o radicales que contienen solo carbono e hidrógeno. Así, se contemplan grupos alquilo, alquenilo y alquinilo, mientras que hidrocarburos aromáticos tales como grupos fenilo y naftilo, que hablando estrictamente son también grupos hidrocarbilo, se denominan en la presente grupos o radicales arilo, como se describe más adelante en el presente documento. Cuando se desee un grupo sustituyente hidrocarbilo alifático específico, dicho grupo se cita específicamente; es decir, alquilo (C_{1}-C_{4}), metilo o dodecenilo. Grupos hidrocarbilo ejemplo contienen una cadena de 1 a aproximadamente 12 átomos de carbono, y preferiblemente de uno a aproximadamente 10 átomos de carbono.
Un grupo hidrocarbilo particularmente preferido es un grupo alquilo. Como consecuencia, se puede citar de forma específica un sustituyente generalizado pero más preferido reemplazando el descriptor "hidrocarbilo" por "alquilo" en cualquiera de los grupos sustituyentes enumerados en la presente memoria.
Ejemplos de radicales alquilo incluyen metilo, etilo, n-propilo, isopropilo, n-butilo, isobutilo, sec-butilo, terc-butilo, pentilo, iso-amilo, hexilo, octilo y similares. Ejemplos de radicales alquenilo adecuados incluyen etenilo (vinilo), 2-propenilo, 3-propenilo, 1,4-pentadienilo, 1,4-butadienilo, 1-butenilo, 2-butenilo, 3-butenilo, decenilo y similares. Ejemplos de radicales alquinilo incluyen etinilo, 2-propinilo, 3-propinilo, decinilo, 1-butinilo, 2-butinilo, 3-butinilo y similares.
Cuando se usa el término "hidrocarbilo" se usa la nomenclatura química de sufijos habitual salvo la práctica habitual de eliminar el termino "ilo" y añadir un sufijo apropiado no siempre se sigue debido a la posible similitud de un nombre resultante con uno o más sustituyentes. Así, un hidrocarbilo se denomina grupo "hidrocarbiloxi" en lugar de un grupo "hidrocarboxi" ya que puede ser posiblemente más apropiado cuando se siguen las reglas habituales de nomenclatura química. Por otro lado, un grupo hidrocarbilo que contiene un grupo funcional -C(O)O- se denomina un grupo hidrocarboilo siempre que no exista ambigüedad en el uso de dicho sufijo. Como un experto en la técnica comprenderá, un sustituyente que no puede existir tal como un grupo alquenilo C_{1} no se pretende que esté incluido en el término "hidrocarbilo".
El término "carbonilo", solo o combinado, se refiere a un grupo -C(=O)- en el que los dos enlaces restantes (valencias) están sustituidos de forma independiente. El término "tiol" o "sulfhidrilo", solo o combinado, se refiere a un grupo -SH. El término "tio" o "tia", solo o combinado, se refiere a un grupo tioéter; es decir, un grupo éter en el que el oxígeno del éter está reemplazado con un átomo de azufre.
El término "amino", solo o combinado, se refiere a un grupo amino o -NH_{2}, mientras que el término amino monosustituido, solo o combinado, se refiere a un grupo amino sustituido -N(H)(sustituyente) en el que un átomo de hidrógeno está reemplazado con un sustituyente y amino disustituido se refiere a -N(sustituyente)_{2} en el que dos átomos de hidrógeno del grupo amino están reemplazados con grupos sustituyentes seleccionados de forma independiente. Aminas, grupos amino y amidas son clases que se pueden designar como primario (Iº), secundario (IIº) o terciario (IIIº) o no sustituidos, monosustituidos o disustituidos, dependiendo del grado de sustitución del nitrógeno del amino. Amina cuaternaria (IVº) se refiere a un nitrógeno con cuatro sustituyentes (-N^{+}(sustituyente)_{4}) que está cargado positivamente y acompañado por un ion complementario o N-óxido significa que un sustituyente es oxígeno y el grupo se representa como (-N^{+}(sustituyente)_{3}-O^{-}); es decir, las cargas están compensadas internamente.
El término "ciano", solo o combinado, se refiere a un grupo -C-triple enlace-N (-CN). El término "azido", solo o combinado, se refiere a -N-doble enlace-N-doble enlace-N- (-N=N=N-).
El término "hidroxilo", solo o combinado, se refiere a un grupo -OH. El término "nitro", solo o combinado, se refiere a un grupo -NO_{2}.
El término "azo", solo o combinado, se refiere a un grupo -N=N-, en el que los enlaces en las posiciones terminales están sustituidos de forma independiente. El término "hidrazino", solo o combinado, se refiere a un grupo -NH-NH- en el que los dos enlaces restantes (valencias) están sustituidos de forma independiente. Los átomos de hidrógeno del grupo hidrazino pueden estar reemplazados, independientemente, con sustituyentes y los átomos de nitrógeno pueden formar sales de adición de ácidos o estar cuaternarizadas.
El término "sulfonilo", solo o combinado, se refiere a un grupo -S(O)_{2}- en el que los dos enlaces restantes (valencias) pueden estar sustituidos de forma independiente. El término "sulfóxido", solo o combinado, se refiere a un grupo -S(=O)_{1}- en el que los dos enlaces restantes (valencias) pueden estar sustituidos de forma independiente. El término "sulfonilamida", solo o combinado, se refiere a un grupo -S(=O)_{2}-N= en el que los tres enlaces restantes (valencias) están sustituidos de forma independiente. El término "sulfonamido", solo o combinado, se refiere a un grupo -S(=O)_{1}-N= en el que los tres enlaces restantes (valencias) están sustituidos de forma independiente. El término "sulfenamida", solo o combinado, se refiere a un grupo -S-N= en el que los tres enlaces restantes (valencias) están sustituidos de forma independiente.
El término "hidrocarbiloxi", solo o combinado, se refiere a un radical hidrocarbil éter en el que el término hidrocarbilo es como se ha definido antes. Ejemplos de radicales hidrocarbil éter adecuados incluyen metoxi, etoxi, n-propoxi, isopropoxi, aliloxi, n-butoxi, iso-butoxi, sec-butoxi, terc-butoxi y similares. El término "ciclohidrocarbilo", solo o combinado, se refiere a un radical hidrocarbilo que contiene 3 a aproximadamente 8 átomos de carbono, preferiblemente de aproximadamente 3 a aproximadamente 6 átomos de carbono y es cíclico. El término "ciclohidrocarbilhidrocarbilo" se refiere a un radical hidrocarbilo tal y como se define antes que está sustituido con un ciclohidrocarbilo también tal y como se define antes. Ejemplos de tales radicales ciclohidrocarbilo incluyen ciclopropilo, ciclobutilo, ciclopentenilo, ciclohexilo y ciclooctinilo.
El término "arilo", solo o combinado, se refiere a un radical fenilo o naftilo que opcionalmente lleva uno o más sustituyentes seleccionados de hidrocarbilo, hidrocarbiloxi, halógeno, hidróxido, amino, nitro y similares, tales como fenilo, p-tolilo, 4-metoxifenilo, 4-(terc-butoxi)fenilo, 4-fluorofenilo, 4-clorofenilo y 4-hidroxifenilo. El término "arilhidrocarbilo", solo o combinado, se refiere a un radical hidrocarbilo como el definido antes en el que un átomo de hidrógeno está reemplazado con un radical arilo como se ha definido antes, tal como bencilo y 2-feniletilo. El término "arilhidrocarbiloxicarbonilo", solo o combinado, se refiere a un radical de fórmula -C(O)-O-arilhidrocarbilo en el que el término "arilhidrocarbilo" tiene el significado dado antes. Un ejemplo de un radical arilhidrocarbiloxicarbonilo es benciloxicarbonilo. El término "ariloxi" se refiere a un radical de fórmula aril-O- en el que el término arilo tiene el significado dado antes. El término "anillo aromático" en combinaciones tales como anillo aromático sustituido sulfonamida, anillo aromático sustituido sulfinamida o anillo aromático sustituido sulfenamida se refiere a un radical acilo derivado de un ácido hidroxicarbilcarboxílico, cuyos ejemplos incluyen acetilo, propionilo, acriloilo, butirilo, valerilo, 4-metilvalerilo y similares. El término "ciclohidrocarbilcarbonilo" se refiere a un grupo acilo derivado de un ácido ciclohidrocarbilcarboxilico monocíclico o con puente tal como ciclopropanocarbonilo, ciclohexenocarbonilo y adamantanocarbonilo o forman un ácido ciclohidrocarbilcarboxílico monocíclico condensado con benceno que está opcionalmente sustituido, por ejemplo, con un grupo hidrocarbiloilamino, tal como 1,2,3,4-tetrahidro-2-naftoilo y 2-acetamido-1,2,3,4-tetrahidro-2-naftoilo. Los términos "arilhidrocarbiloilo" o "arilhidrocarbilcarbonilo" se refieren a un radical acilo derivado de un ácido hidrocarbilcarboxílico sustituido con arilo tal como fenilacetilo, 3-fenilpropenilo (cinamoilo), 4-fenilbutirilo, (2-naftil)acetilo, 4-clorohidrocinamoilo, 4-aminocinamoilo y 4-metoxicinamoilo.
Los términos "aroilo" o "arilcarbonilo" se refieren a un radical acilo derivado de un ácido carboxílico aromático. Ejemplos de tales radicales incluyen ácidos carboxílicos aromáticos y opcionalmente ácido benzoico o naftoico, tal como benzoilo, 4-clorobenzoilo, 4-carboxibenzoilo, 4-(benciloxicarbonil)benzoilo, 2-naftoilo, 6-carboxi-2-naftoilo, 6-(benciloxicarbonil)-2-naftoilo, 3-benciloxi-2-naftoilo, 3-hidroxi-2-naftoilo y 3-(benciloxiformamido)-2-naftoilo.
\newpage
La porción heterociclilo (heterociclo) o heterociclohidrocarbilo de un grupo heterociclilcarbonilo, heterocicliloxicarbonilo, heterociclilhidrocarbiloxicarbonilo o heterociclohidrocarbilo o similares es un heterociclo monocíclico, bicíclico o tricíclico saturado o parcialmente insaturado que contiene uno a cuatro heteroátomos seleccionados de nitrógeno, oxígeno y azufre, que está opcionalmente sustituido en uno o más átomos de carbono con un grupo halógeno, alquilo, alcoxi, oxo y similares, y/o en un átomo de nitrógeno secundario (es decir, -NH-) con un hidrocarbilo, arilhidrocarbiloxicarbonilo, hidrocarbiloilo, arilo o arilhidrocarbilo o en un átomo de nitrógeno terciario (es decir, =N-) con óxido y que está unido a través de un átomo de carbono. El átomo de nitrógeno terciario con tres sustituyentes también pueden formarlo un grupo N-óxido [=N(O)-]. Ejemplos de tales grupos heterociclilo son pirrolidinilo, piperidinilo, piperazinilo morfolinilo y tiamorfolinilo.
La porción heteroarilo de un grupo heteroaroilo, heteroariloxicarbonilo o un heteroarilhidrocarbiloilo (heteroarilhidrocarbil carbonilo) o similar es un heterociclo monocíclico, bicíclico o tricíclico aromático que contiene los heteroátomos y está opcionalmente sustituido como se ha definido antes con respecto a la definición de heterociclilo. Un grupo "heteroarilo" es un sustituyente anillo heterocíclico aromático que puede contener uno, dos, tres o cuatro átomos en el anillo que son distintos de carbono. Los heteroátomos pueden ser nitrógeno, azufre u oxígeno. Un grupo heteroarilo puede contener un único anillo de cinco o seis miembros o un sistema de anillo condensado que contiene dos anillos de seis miembros o un anillo de cinco y uno de seis miembros. Grupos heteroarilo ejemplo incluyen sustituyentes anillo de 6 miembros tales como piridilo, pirazilo, pirimidinilo y piridazinilo; sustituyentes anillo de 5 miembros tales como 1,3,5-, 1,2,4- o 1,2,3-triazinilo, imidazolilo, furanilo, tiofenilo, pirazolilo, oxazolilo, isoxazolilo, tiazolilo, 1,2,3-, 1,2,4-, 1,2,5- o 1,3,4-oxadiazolilo y grupos isotiazolilo; sustituyentes anillo condensado de seis/cinco miembros tales como grupos benzotiofuranilo, isobenzotiofuranilo, benzoisoxazolilo, benzoxazolilo, purinilo y antranililo; y anillos condensados de seis/seis miembros tales como grupos 1,2-, 1,4-, 2,3- y 2,1-benzopiranilo, quinolinilo, isoquinolinilo, cinolinilo, quinazolinilo y 1, 4-benzoxazinilo.
El término "ciclohidrocarbilhidrocarbiloxicarbonilo" se refiere a un grupo acilo derivado de un ácido ciclohidrocarbilhidrocarbiloxicarboxílico de fórmula ciclohidrocarbilhidrocarbil-O-COOH en el que el ciclohidrocarbilhidrocarbilo tiene el significado dado antes. El término "ariloxihidrocarbiloilo" se refiere a un radical acilo de fórmula aril-O-hidrocarbiloilo en el que arilo e hidrocarbiloilo tienen el significado dado antes. El término "heterocicliloxicarbonilo" se refiere a un grupo acilo derivado de heterociclil-O-COOH en el que heterociclilo es como se ha definido antes. El término "heterociclilhidrocarbiloilo" es un radical acilo derivado de un ácido hidrocarbilcarboxílico sustituido con heterociclilo en el que el heterociclilo tiene el significado dado antes. El término "heterociclilhidrocarbiloxicarbonilo" se refiere a un radical acilo derivado de un hidrocarbil-O-COOH sustituido con heterociclilo en el que el heterociclilo tiene el significado dado antes. El término "heteroariloxicarbonilo" se refiere a un radical acilo derivado de un ácido carboxílico representado por heteroaril-O-COOH, en el que el heteroarilo tiene el significado dado antes.
El término "aminocarbonilo", solo o combinado, se refiere a un grupo carbonilo sustituido con amino (carbamoilo) derivado de un ácido carboxílico sustituido con amino en el que el grupo amino puede ser un grupo amino primario, secundario o terciario que contiene sustituyentes seleccionados de hidrógeno, radicales hidrocarbilo, arilo, aralquilo, ciclohidrocarbilo, ciclohidrocarbilhidrocarbilo y similares. El término "aminohidrocarbiloilo" se refiere a un grupo acilo derivado de un ácido hidrocarbilcarboxílico sustituido con amino en el que el grupo amino puede ser un grupo amino primario, secundario o terciario que contiene sustituyentes seleccionados independientemente de hidrógeno, radicales alquilo, arilo, aralquilo, ciclohidrocarbilo, ciclohidrocarbilhidrocarbilo y similares.
El término "halógeno" se refiere a flúor, cloro, bromo o yodo. El término "halohidrocarbilo" se refiere a un radical hidrocarbilo que tiene el significado dado antes en el que uno o más hidrógenos están reemplazados con un halógeno. Ejemplos de tales radicales halohidrocarbilo incluyen clorometilo, 1-bromoetilo, fluorometilo, difluorometilo, trifluorometilo, 1,1,1-trifluoroetilo y similares. El término "perfluorohidrocarbilo" se refiere a un grupo hidrocarbilo en el que cada hidrógeno se ha reemplazado por un átomo de flúor. Ejemplos de tales grupos perfluorohidrocarbilo, además del trifluorometilo anterior, son perfluorobutilo, perfluoroisopropilo, perfluorododecilo y perfluorodecilo.
La Tabla 1 a la Tabla 31 siguientes muestran varios compuestos de ácido sulfonil (aril o heteroaril divalente) hidroxámico contemplados como fórmulas estructurales que ilustran grupos sustituyentes. Cada grupo de compuestos se ilustra por una fórmula genérica, seguida por una serie de restos preferidos o grupos que constituyen diversos sustituyentes que pueden estar unidos en una posición claramente mostrada en la estructura genérica. Los símbolos de los sustituyentes, por ejemplo, R^{1}, R^{2}, X, son como se muestran en la Tabla. Con los sustituyentes se muestran uno o dos enlaces (líneas rectas) para indicar las posiciones respectivas de unión en el compuesto ilustrado. Este sistema es bien conocido en las técnicas de comunicación química y se usa extensamente en artículos científicos y presentaciones.
TABLA 1
16
TABLA 2
17
TABLA 3
18
TABLA 4
19
TABLA 5
20
TABLA 6
21
TABLA 7
22
TABLA 8
23
TABLA 9
24
TABLA 10
25
TABLA 11
26
TABLA 12
27
TABLA 13
28
TABLA 14
29
TABLA 15
30
TABLA 16
31
(Tabla pasa a página siguiente)
TABLA 17
32
TABLA 18
33
TABLA 19
34
TABLA 20
35
TABLA 21
36
TABLA 22
37
TABLA 23
38
TABLA 24
39
TABLA 25
40
TABLA 26
41
TABLA 27
42
TABLA 28
43
TABLA 29
44
TABLA 30
45
TABLA 31
46
Tratamiento
Se puede usar un compuesto conforme a la invención para tratar un mamífero hospedador que sufre un estado patológico asociado con actividad de metaloproteasas de la matriz. Dicho tratamiento comprende administrar un compuesto descrito en la presente memoria antes en una cantidad eficaz para inhibir la enzima MMP a un hospedador mamífero que sufre dicho estado patológico. Se contempla particularmente en uso de la administración repetida una pluralidad de veces.
Se puede usar un compuesto contemplado para tratar un mamífero hospedador tal como un ratón, rata, conejo, perro, caballo, primate tal como mono, chimpancé o ser humano que sufre un estado patológico asociado con actividad de metaloproteasas de la matriz.
Igualmente, se puede usar un compuesto contemplado en el tratamiento de un estado de enfermedad que puede verse afectado por la actividad de metaloproteasas tales como TNF-\alpha convertasa. Ejemplo de tales estados de enfermedad son las respuestas en fase aguda de shock y sepsis, respuestas de coagulación, hemorragia y efectos cardiovasculares, fiebre e inflamación, anorexia y caquexia.
En el tratamiento de un estado de enfermedad asociado con actividad patológica de metaloproteinasas de la matriz, se puede usar un compuesto inhibidor de MMP contemplado, cuando sea apropiado, en forma de una sal de amina derivada de un ácido inorgánico u orgánico. Sales de ácidos ejemplo incluyen, aunque sin quedar limitadas a las siguientes: acetato, adipato, alginato, citrato, aspartato, benzoato, bencenosulfonato, bisulfato, butirato, canforato, canfosulfonato, digluconato, ciclopentanopropionato, dodecilsulfato, etanosulfonato, glucoheptanoato, glicerofosfato, hemisulfato, heptnoato, hexanoato, fumarato, hidrocloruro, hidrobromuro, hidroyoduro, 2-hidroxi-etanosulfonato, lactato, maleato, metanosulfonato, nicotinato, 2-naftalenosulfonato, oxalato, palmoato, pectinato, persulfato, 3-fenilpropionato, picrato, pivalato, propionato, succinato, tartrato, tiocianato, tosilato, mesilato y undecanoato.
\newpage
Además, se puede cuaternarizar un grupo que contiene un nitrógeno básico con agentes tales como haluros de alquilo (C_{1}-C_{4}) inferior, tales como cloruro, bromuros y yoduros de metilo, etilo, propilo y butilo; sulfatos de dialquilo como sulfatos de dimetilo, dietilo, dibutilo y diamilo, haluros de cadena larga (C_{8}-C_{20}) tales como cloruros, bromuros y yoduros de decilo, laurilo, miristilo y dodecilo, haluros de aralquilo como bromuros de bencilo y fenetilo y otros, proporcionando una solubilidad en agua mejorada. Se obtienen de este modo productos solubles o dispersables en agua o en aceite como los deseados. Las sales se forman combinando los compuestos básicos con el ácido deseado.
También pueden formar sales otros compuestos útiles en esta invención que son ácidos. Ejemplos incluyen sales con metales alcalinos o metales alcalino térreos, tales como sodio, potasio, calcio o magnesio o con bases orgánicas o sales de amonio cuaternario básicas.
En algunos casos, también se pueden usar las sales como medio de ayuda para aislar, purificar o resolver los compuestos de esta invención.
La dosis diaria total administrada a un mamífero hospedador en dosis únicas o divididas de una cantidad eficaz para inhibir la enzima MMP pueden ser, en cantidades, por ejemplo, de aproximadamente 0,001 a aproximadamente 100 mg/kg de peso corporal por día, preferiblemente de aproximadamente 0,001 a aproximadamente 30 mg/kg de peso corporal por día y más normalmente, de aproximadamente 0,01 a aproximadamente 10 mg. Las composiciones de dosis unitaria pueden contener tales cantidades o submúltiplos de las mismas para constituir la dosis diaria. Se puede administrar una dosis adecuada en varias subdosis por día. Varias dosis por día también pueden aumentar la dosis diaria total, aunque dicha dosificación será la deseada por el médico que prescribe el fármaco.
La pauta de dosificación para tratar un estado de enfermedad con un compuesto y/o composición de esta invención se selecciona conforme a una diversidad de factores que incluyen el tipo, edad, peso, sexo, dieta y estado médico del paciente, la intensidad de la enfermedad, la vía de administración, consideraciones farmacológicas tales como los perfiles de actividad, eficacia, farmacocinéticos y toxicológicos del compuesto particular empleado, si se utiliza un sistema de liberación de fármaco y si el compuesto se administra como parte de una combinación de fármacos. Así, la pauta de dosificación realmente empleada puede variar ampliamente y por tanto puede desviarse de la pauta de dosificación preferida explicada antes.
Se puede formular un compuesto útil en la presente invención como una composición farmacéutica. Dicha composición farmacéutica se puede administrar entonces por vía oral, parenteral, por pulverización inhalada, rectal o tópica en formulaciones de dosis unitaria que contienen excipientes, coadyuvantes y vehículos farmacéuticamente aceptables no tóxicos convencionales según se desee. La administración tópica puede implicar el uso de administración transdérmica tal como parches transdérmicos o dispositivos iontoforéticos. El término parenteral, tal y como se usa en la presente memoria incluye inyecciones subcutáneas, intravenosas, intramusculares, intraesternales o técnicas de infusión. La formulación de fármacos se describe, por ejemplo, en Hoover, John E., Remington's Pharmaceutical Sciences, Mack Publishing Co., Easton, Pennsylvania; 1975 y Liberman, H.A. and Lachman, L., Eds., Pharmaceutical Dosage Forms, Marcel Decker, New York, N.Y., 1980.
Por ejemplo, se pueden formular preparaciones inyectables, suspensiones acuosas u oleosas inyectables estériles de acuerdo con la técnica conocida usando agentes de dispersión o humectación adecuados y agentes de suspensión. La preparación inyectable estéril también puede ser una solución o suspensión inyectable estéril en un diluyente o disolvente parenteralmente aceptable no tóxico, por ejemplo, como una solución en 1,3-butanodiol. Entre los vehículos y disolventes aceptables que se pueden emplear están el agua, solución de Ringer y solución de cloruro sódico isotónica. Además, convencionalmente se emplean aceites fijos estériles como disolvente o medio de suspensión. Para este propósito, se puede emplear cualquier aceite fijo insípido incluyendo mono o diglicéridos sintéticos. Además, tienen utilidad en la preparación de inyectables ácidos grasos tales como ácido oleico. Se puede usar dimetil acetamida, tensioactivos incluyendo detergentes iónicos y no iónicos, polietilenglicoles. También son útiles mezclas de disolventes y agentes humectantes tales como los descritos anteriormente.
Se pueden preparar supositorios para administración rectal del fármaco mezclando el fármaco con un excipiente no irritante adecuado tal como manteca de cacao y polietilenglicoles que son sólidos a temperaturas convencionales pero líquidos a la temperatura del recto y por tanto, se fundirán en el recto y liberarán el fármaco.
Las formas de dosificación sólida para administración oral pueden incluir cápsulas, comprimidos, pastillas, polvos y gránulos. En tales formas de dosificación sólida, los compuestos de esta invención se combinan normalmente con uno o más adyuvantes apropiados a la vía indicada de administración. Si se administra por vía oral, los compuestos se pueden mezclar con lactosa, sacarosa, polvo de almidón, ésteres de la celulosa de ácidos alcanoicos, ésteres alquilo de la celulosa, talco, ácido esteárico, estearato de magnesio, óxido de magnesio, sales de sodio y de calcio de ácidos fosfórico y sulfúrico, gelatina, goma arábiga, alginato sódico, polivinilpirrolidona y/o poli(alcohol vinílico) y a continuación se comprimen o encapsulan para la administración conveniente. Tales cápsulas o comprimidos pueden contener una formulación de liberación controlada como puede disponerse en una dispersión de compuesto activo en hidroxipropilmetilcelulosa. En el caso de cápsulas, comprimidos y pastillas, las formas de dosificación también pueden comprender agentes de tamponamiento tales como citrato sódico, carbonato o bicarbonato de magnesio o de calcio. Los comprimidos y pastillas se pueden preparar además con recubrimientos entéricos.
\newpage
Con fines terapéuticos, las formulaciones para administración parenteral pueden estar en forma de soluciones o suspensiones acuosas o no acuosas isotónicas para inyección. Estas soluciones y suspensiones se pueden preparar a partir de polvos estériles o gránulos estériles que tienen uno o más de los vehículos o diluyentes citados para usar en las formulaciones para administración oral. Los compuestos se pueden disolver en agua, polietilenglicol, propilenglicol, etanol, aceite de maíz, aceite de semilla de girasol, ácido de cacahuete, aceite de sésamo, alcohol bencílico, cloruro sódico y/o diversos tampones. Otros adyuvantes y modos de administración son bien conocidos también en la técnica farmacéutica.
Las formas de dosificación líquida para administración oral pueden incluir emulsiones, soluciones, suspensiones, jarabes y elixires farmacéuticamente aceptables que contienen diluyentes inertes usados corrientemente en la técnica, tal como agua. Tales composiciones también pueden comprender adyuvantes, tales como agentes humectantes, agentes emulsionantes y de suspensión y agentes edulcorantes, aromatizantes y perfumantes.
La cantidad de ingrediente activo que se puede combinar con los materiales vehículo para producir una forma de dosificación sencilla varía dependiendo del hospedador mamífero y el modo particular de administración.
Preparación de compuestos útiles
En la descripción y esquemas siguientes se proporcionan procedimientos de transformaciones químicas ejemplo que pueden ser útiles para la preparación de compuestos de esta invención. Estas síntesis, como con todas las reacciones descritas en la presente memoria, se pueden llevar a cabo en una atmósfera inerte seca tal como nitrógeno o argon si se desea. Las reacciones seleccionadas conocidas por los expertos en la técnica se pueden llevar a cabo en una atmósfera seca tal como aire seco, mientras que otras etapas de síntesis, por ejemplo, hidrólisis ácida o básica de éster o amida, se pueden llevar a cabo en aire de laboratorio.
Los compuestos de aril y heteroaril arilo de esta invención tal y como se han definido antes por W se pueden preparar de una forma similar a la conocida por los expertos en la técnica. Se sobreentiende que la descripción siguiente se refiere a sistemas aromáticos, es decir, heteroaromáticos y aromáticos carbonados, aunque solo se puede citar de forma específica uno de ellos.
En general, la elección del material de partida y las condiciones de reacción pueden variar como es bien conocido por los expertos en la técnica. Normalmente, no se limita a un único grupo de condiciones debido a que pueden aplicarse variaciones según se requieran y se seleccionen por un experto en la técnica. Las condiciones también se seleccionarán como se deseen para adaptarse a un propósito específico tal como preparaciones a pequeña escala o preparaciones a gran escala. En cualquier caso, normalmente se minimizará el uso de materiales o reaccionantes menos seguros y menos respetuosos con el medio ambiente. Ejemplos de tales materiales menos deseables son diazometano, éter dietílico, sales de metales pesados, sulfuro de dimetilo, algunos disolventes halogenados y benceno. Además, muchos materiales de partida se pueden obtener de suministradores comerciales de catálogos o a través de otras transposiciones.
Se puede preparar un compuesto aromático de esta invención en el que y es 1 como se ilustra por los siguientes Esquemas convirtiendo un grupo carbonilo unido a un anillo aromático (por ejemplo, benceno) sustituido en posición orto con un sulfuro. El sulfuro se puede preparar a través de una reacción de desplazamiento nucleófilo del orto fluoruro.
El nucleófilo puede ser un tiol o anion tiolato preparado a partir de un aril tiol descrito más adelante. Un tiol preferido es 4-fenoxibencenotiol, convertido in situ en su anión (tiolato) usando carbonato potásico en alcohol iso-propílico a temperatura de reflujo.
El grupo carbonilo puede ser un derivado de aldehído, cetona o ácido carboxílico, es decir, un ácido carboxílico protegido o hidroxamato. Un grupo carbonilo preferido es un aldehído y un aldehído preferido es 2-fluorobenzaldehído (orto-fluorobenzaldehído). Se puede convertir una cetona por oxidación en un ácido y/o en un derivado de ácido usando reaccionantes tales como los descritos más adelante para la oxidación de un sulfuro u otros procedimientos bien conocidos en la técnica. Se aprecia que, si se desea, esta oxidación puede conllevar la oxidación de un intermedio sulfuro a la sulfona correspondiente en el mismo sistema de reacción, es decir, en el mismo recipiente.
El grupo carbonilo se puede homologar si se desea por reacción con un anión formando un compuesto de adición. Un ejemplo de un reaccionante de homologación es un compuesto de metano trisustituido tal como dimetilamoniometilendifosfonato de tetraetilo o ortoformiato de trimetilo. Se prefiere dimetilamoniometilendifosfonato de tetraetilo. La hidrólisis del producto de reacción puede proporcionar un ácido fenilacético sustituido en el anillo aromático con un sulfuro de esta invención. Se prefiere la hidrólisis ácida. Más adelante se describen ácidos y bases y se prefiere el ácido clorhídrico.
El sulfuro se puede oxidar entonces formando una sulfona en una o dos etapas como se describe más adelante. Un agente oxidante preferido es peróxido de hidrógeno en ácido acético. El producto ácido carboxílico o el intermedio de esta invención se puede convertir entonces en un derivado protegido tal como un éster o convertirse en un grupo carboxilo activado para reacción con hidroxilamina o una hidroxilamina protegida; es decir, un hidroxamato. La conversión de un ácido en un hidroxamato se describe más adelante ya que es el proceso de acoplamiento y retirada de un grupo protector si se requiere.
El derivado de ácido hidroxámico protegido preferido es el compuesto de O-tetrahidropiranilo y el procedimiento de acoplamiento preferido usa una diimida (EDC), hidroxibenzotriazol y DMF como disolvente para la reacción de acoplamiento formando el éster activado con hidroxibenzotriazol intermedio. Un reaccionante preferido para la retirada del grupo protector THP es ácido clorhídrico.
La alquilación del ácido en el carbono alfa al grupo carbonilo para formar los compuestos de esta invención se puede llevar a cabo como se muestra más adelante en el Esquema 3 formando en primer lugar un anión usando una base. Más adelante se describen bases. Las bases preferidas son bases fuertes que están impedidas y/o son no nucleófilas tales como amidas de litio, hidruros metálicos o alquil litio.
Después o durante la formación del anión, se añade un agente de alquilación (un electrófilo) que sufre una reacción de sustitución nucleófila. Ejemplos no limitantes de dichos agentes de alquilación son haloalcanos, dihaloalcanos, haloalcanos también sustituidos con un grupo éster activado o ésteres activados y alcanos sustituidos con ésteres sulfato.
Los grupos éster activados son bien conocidos en la técnica y pueden incluir, por ejemplo, un éster activado de un alcohol o un compuesto halogenado, un éster de un haloalcohol tal como derivados bromo, yodo o cloro de un éster tosilato, triflato o mesilato activado. Los compuestos en los que, por ejemplo, R^{2} y R^{3} se toman conjuntamente como se ha definido antes, se pueden preparar usando un agente de alquilación disustituido; es decir, agentes de alquilación con dos grupos lábiles en la misma molécula. Por ejemplo, para formar un anillo pirano se pueden usar 1,5-dihalo-dietiléter o reaccionantes análogos que contienen uno o más grupos lábiles éster sulfato que reemplazan a uno o más halógenos. Para formar un anillo tiopirano o piperidina se puede usar un agente de alquilación similar de azufre, nitrógeno o con el nitrógeno protegido. Se puede oxidar un tiopirano para formar un sulfóxido o una sulfona usando procedimientos descritos en la presente memoria. Un grupo lábil en un reaccionante electrófilo, tal y como es bien conocido en la técnica, puede ser un halógeno tal como cloro, bromo o yodo o un éster activo tal como éster sulfonato, por ejemplo, toluenosulfonato (tosilato), triflato, mesilato y similares, como se describen antes.
La conversión de un aminoácido cíclico, heterociclo o alfa-aminoácido definido por R^{2} y R^{3} que puede incluir un aminoácido (heterociclo con nitrógeno), que puede estar protegido o desprotegido, en un compuesto de esta invención se puede llevar a cabo por alquilación o acilación. El grupo ácido carboxílico se puede proteger con un grupo tal como un éster alquilo tal como éster metílico, etílico o terc-butílico o un éster tetrahidropiranílico o un éster arilalquílico tal como bencílico o puede permanecer como un ácido carboxílico. Se prefiere un aminoácido protegido tal como un éster etílico. El sustituyente en el grupo heterociclo es como se ha definido antes y puede incluir grupos hidrógeno, terc-butoxicarbonilo (BOC o tBOC), benciloxicarbonilo (Z) e iso-butiloxicarbonilo. Además, se puede considerar que la amina es un intermedio protegido además de ser un producto de esta invención cuando el sustituyente N no es hidrógeno.
El sustituyente nitrógeno en la porción aminoácido de los compuestos de esta invención puede variar. Además, dicha variación se puede llevar a cabo en diferentes etapas en la secuencia de síntesis en base a las necesidades y objetivos del experto que prepare los compuestos de esta invención. Las variaciones en la cadena lateral del nitrógeno pueden incluir reemplazar el sustituyente hidrógeno con un alquilo, arilalquilo, alqueno o alquino.
Esto se puede llevar a cabo por procedimientos bien conocidos en la técnica tal como alquilación de la amina con un electrófilo tal como un derivado halo- o éster sulfato (éster activado) de la cadena lateral deseada. Una reacción de alquilación se lleva a cabo de forma típica en presencia de una base tal como las descritas antes y en un disolvente puro o mixto como los descritos antes. Una base preferida es carbonato potásico y un disolvente preferido es DMF.
Los alquenos, arilalquenos, arilalquinos y alquinos así formados se pueden reducir, por ejemplo, por hidrogenación con un catalizador metálico e hidrógeno, hasta un compuesto de alquilo o arilalquilo de esta invención y se puede reducir un alquino o arilalquino a un alqueno, arilalqueno, arilalcano o alcano con condiciones de hidrogenación catalítica como las descritas en la presente memoria o con un catalizador metálico desactivado. Los catalizadores pueden incluir, por ejemplo, Pd, Pd sobre carbón, Pt, PtO_{2} y similares. Catalizadores menos robustos (desactivados) incluyen aquellos tales como Pd sobre BaCO_{3} o Pd con quinolina y/o azufre.
Un procedimiento alternativo para la alquilación del nitrógeno de la amina es la alquilación reductora. Este procedimiento, bien conocido en la técnica, permite el tratamiento de la amina secundaria con un aldehído o cetona en presencia de un agente reductor tal como borano, borano:THF, borano:piridina, hidruro de litio y aluminio. Como alternativa, la alquilación reductora se puede llevar a cabo en condiciones de hidrogenación en presencia de un catalizador metálico. Se describen catalizadores, presiones de hidrógeno y temperaturas y son bien conocidos en la técnica. Un catalizador de alquilación reductora preferido es complejo de borano:piridina.
En el caso en que un intermedio sea un ácido carboxílico, se pueden usar para formar los compuestos de esta invención, incluyendo los intermedios protegidos, condiciones de acoplamiento convencionales bien conocidas en la técnica. Por ejemplo, como se muestra en el Esquema 2 más adelante, se puede convertir el ácido en un cloruro de ácido, anhídrido mixto o éster activado y hacerse reaccionar con un alcohol, amina, hidroxilamina o una hidroxilamina protegida en presencia de base para formar la amida, éster, ácido hidroxámico, ácido hidroxámico protegido. Este es el mismo producto que se ha descrito antes. Las bases se han descrito antes e incluyen N-metil-morfolina y trietilamina.
Las reacciones de acoplamiento de esta naturaleza son bien conocidas en la técnica y, en especial, en la técnica relacionada con la química de los péptidos y aminoácidos. La retirada del grupo protector se puede llevar a cabo, si se desea, usando condiciones convencionales de hidrólisis tales como hidrólisis básica o intercambio o intercambio ácido o hidrólisis como se ha descrito.
Los esquemas y/o descripción también ilustran la conversión de un ácido carboxílico protegido como un éster o amida en un derivado ácido hidroxámico tal como un grupo O-arilalquiléter u O-cicloalcoxialquiléter tal como el grupo THP. Se han descrito antes procedimientos para tratar un ácido o derivado de ácido con hidroxilamina o un derivado de hidroxilamina para formar un ácido hidroxámico o derivado de hidroxamato. Se puede usar hidroxilamina en una reacción de intercambio tratando un compuesto precursor en el que el carboxilo está protegido como un éster o amida con uno o más equivalentes de hidrocloruro de hidroxilamina o hidroxilamina a temperatura ambiente o superior, proporcionando un ácido hidroxámico directamente. El disolvente, o disolventes, es(son) normalmente disolventes próticos o mezclas de disolventes próticos tales como los enumerados en la presente memoria.
Este procedimiento de intercambio puede catalizarse además mediante la adición de más ácido. Como alternativa, se puede usar una base tal como una sal de un alcohol usado como disolvente, por ejemplo, metóxido sódico en metanol, para formar la hidroxilamina a partir del hidrocloruro de hidroxilamina in situ, que se puede intercambiar con un éster o amida. Como se ha citado antes, el intercambio se puede llevar a cabo con una hidroxilamina protegida tal como tetrahidropiranil-hidroxiamina (THPONH_{2}), bencilhidroxilamina (BnONH_{2}) y O-(trimetilsilil)hidroxilamina, en cuyo caso, los compuestos formados son derivados del ácido tetrahidropiranil (THP), bencil (Bn) o TMS hidroxámico. La retirada de los grupos protectores cuando se desee, por ejemplo, después de otras transformaciones en otra parte de la molécula o después de su almacenamiento, se puede llevar a cabo por procedimientos convencionales bien conocidos en la técnica tal como hidrólisis ácida del grupo THP como se ha descrito antes o retirada reductora del grupo bencilo con hidrógeno y un catalizador metálico tal como paladio, platino, paladio sobre carbón o níquel.
Se pueden preparar alfa-aminoácidos o alfa-hidroxiácidos carboxílicos o ácidos carboxílicos protegidos, hidroxamatos o derivados de ácido hidroxámico o intermedios (precursores) de esta invención desplazando, por ejemplo, un halógeno, éster sulfato u otro electrófilo, del carbono alfa de un ácido o un derivado de los citados. Procedimientos para la halogenación de ácidos, ésteres, cloruros de ácido y similares son bien conocidos en la técnica e incluyen, por ejemplo, la reacción HVZ, el tratamiento con CuCl_{2}, N-bromo- o N-clorosuccinimida, I_{2}, tetrayoduro de carbono o bromuro y similares. El halógeno se puede desplazar con un nucleófilo en una reacción con SN_{2}. Los nucleófilos pueden incluir hidróxido, amoníaco o aminas.
Los ácidos aril o heteroaril carboxílicos usados como intermedios para la producción de compuestos de esta invención en los que y es 0 y z es 1 se pueden preparar a partir de lactonas condensadas con heteroarilo o arilo. Un ejemplo de una lactona condensada es ftaluro. Un material de partida preferido es ftaluro. Este compuesto se puede tratar (como se muestra más adelante en el Esquema 2) con un tiol, tiolato o metal-SH con el fin de llevar a cabo el desplazamiento con SN_{2} en el carbono metileno proporcionando un sulfuro o tiol de esta invención o intermedio hasta un compuesto de esta invención. Un tiol preferido es 4-fenoxibencenotiol que se usa en presencia de carbonato potásico como base preferida. El sulfuro se puede oxidar, antes o después de la conversión del ácido a hidroxamato o ácido hidroxámico, hasta una sulfona de esta invención. Un agente oxidante preferido es ácido meta-cloroperbenzoico.
Un grupo activador ácido preferido es el cloruro preparado por reacción de un ácido con un cloruro de oxalilo como reaccionante preferido. Se puede tratar con un ácido de Lewis tal como cloruro de cinc o bromuro de cinc un ftaluro o análogo de heteroarilo de un ftaluro junto con un reaccionante de halogenación tal como tricloruro de fósforo o bromuro de tionilo o similar para formar un ácido orto-(haloalquil)arilo o derivado de ácido orto-(haloalquil)-heteroarilo. Ejemplos incluyen bromuros de ácido bromometílico y cloruros de ácido clorometílico. Estos ácidos carboxílicos se pueden derivatizar con grupos protectores, ácidos hidroxámicos o precursores de ácidos hidroxámicos (hidroxamatos) o hidrolizarse hasta el ácido requerido. Un reaccionante que forma hidroxamato preferido es O-(trimetilsilil)hidroxilamina (TMS-hidroxilamina) y la retirada del grupo protector TMS se lleva a cabo preferiblemente por hidrólisis ácida usando ácido clorhídrico.
El desplazamiento (SN_{2}) del halógeno de este ejemplo por un tiol en presencia de base o un tiolato preformado se puede llevar a cabo como se describe y/o se muestra y como es bien conocido en la técnica. De nuevo, la oxidación del sulfuro se puede llevar a cabo antes o después de la derivatización del ácido carboxílico como se describe para preparar los ácidos hidroxámicos de esta invención. La retirada de los grupos protectores se puede llevar a cabo usando hidrólisis ácida o reducción como se describe también en este documento.
Los alcoholes de esta invención se pueden proteger o desproteger como se requiera o desee. Los grupos protectores pueden incluir éteres THP, compuestos acilados y diversos derivados de sililo. Estos grupos, incluyendo su protección y retirada son bien conocidos en la técnica.
Ejemplos de bases que se pueden usar incluyen, por ejemplo, hidróxidos de metales tales como hidróxido sódico, potásico, de litio o de magnesio, óxidos tales como los de sodio, potasio, litio, calcio o magnesio, carbonatos metálicos tales como los de sodio, potasio, litio, calcio o magnesio, bicarbonatos metálicos tales como bicarbonato sódico o bicarbonato potásico, aminas orgánicas primarias (Iº), secundarias (IIº) o terciarias (IIIº) tales como alquil aminas, arilalquil aminas, alquilarilalquil aminas, aminas heterocíclicas o heteroaril aminas, hidróxidos de amonio o hidróxidos de amonio cuaternario. Como ejemplos no limitantes, tales aminas pueden incluir trietilamina, trimetilamina, diisopropilamina, metildiisopropilamina, diazabiciclononano, tribencilamina, dimetilbencilamina, morfolina, N-metilmorfolina, N,N'-dimetilpiperazina, N-etilpiperidina, 1,1,5,5-tetrametilpiperidina, dimetilaminopiridina, piridina, quinolina y tetrametiletilendiamina.
Ejemplos no limitantes de hidróxidos de amonio, normalmente preparados a partir de aminas y agua, pueden incluir hidróxido amónico, hidróxido de trietilamonio, hidróxido de trimetilamonio, hidróxido de metildiisopropilamonio, hidróxido de tribencilamonio, hidróxido de dimetilbencilamonio, hidróxido de morfolinio, hidróxido de N-metilmorfolinio, hidróxido de N, N'- dimetilpiperazinio, hidróxido de N-etilpiperidinio. Como ejemplos no limitantes, los hidróxidos de amonio cuaternario pueden incluir hidróxido de tetraetilamonio, hidróxido de tetrametilamonio, hidróxido de dimetildiisopropilamonio, hidróxido de bencilmetildiisopropilamonio, hidróxido de metildiazabiciclononilamonio, hidróxido de metiltribencilamonio, hidróxido de N,N'-dimetilmorfolinio, hidróxido de N,N,N',N'-tetrametilpiperazinio e hidróxido de N-etil-N'-hexilpiperidinio. También pueden ser reaccionantes adecuados hidruros metálicos, amidas o alcoholatos tales como hidruro de calcio, hidruro sódico, hidruro potásico, hidruro de litio, metóxido sódico, terc-butóxido potásico, etóxido de calcio, etóxido de magnesio, amida de sodio y diisopropilamida de potasio. También pueden servir como bases para provocar la formación de la sal o catalizar la reacción agentes de desprotonación organometálicos tales como reaccionantes de alquil o aril-litio tales como metil, fenil, butil, iso-butil, sec-butil o terc-butil litio, sales de sodio o potasio de dimetil sulfóxido, reactivos de Grignard tales como bromuro de metilmagnesio o cloruro de metilmagnesio, reaccionantes de organocadmio tales como dimetilcadmio y similares. Las sales de hidróxido de amonio cuaternario o sales mixtas también son útiles para ayudar en el acoplamiento de transferencia de fase o servir como reaccionantes de transferencia de fase. La base preferida para usar en la reacción de alquilación es diisopropilamida de litio como se ha citado antes.
Los medios de reacción en general pueden estar comprendidos por un único disolvente, disolventes mixtos de la misma clase o diferente o sirven como reaccionante o en un sistema de disolvente único o mixto. Los disolventes pueden ser próticos, no próticos o apróticos dipolares. Ejemplos no limitantes de disolventes próticos incluyen agua, metanol (MeOH), etanol desnaturalizado o puro al 95% o absoluto e isopropanol.
Disolventes no próticos típicos incluyen acetona, tetrahidrofurano (THF), dioxano, éter dietílico, éter terc-butil-
metílico (TBME), aromáticos tales como xileno, tolueno o benceno, acetato de etilo, acetato de metilo, acetato de butilo, triclorometano, cloruro de metileno, dicloruro de etileno (EDC), hexano, heptano, isooctano y ciclohexano. Disolventes dipolares incluyen compuestos tales como dimetilformamida (DMF), dimetilacetamida (DMAc), acetonitrilo, nitrometano, tetrametilurea y N-metilpirrolidona.
Ejemplos no limitantes de reaccionantes que se pueden usar como disolventes o como parte de un sistema disolvente mixto incluyen ácidos o bases orgánicos o inorgánicos mono o multipróticos tales como ácido clorhídrico, ácido fosfórico, ácido sulfúrico, ácido acético, ácido fórmico, ácido cítrico, ácido succínico, trietilamina, morfolina, N-metilmorfolina, piperidina, pirazina, piperazina, piridina, hidróxido potásico, hidróxido sódico y alcoholes o aminas para preparar ésteres o amidas o tioles para preparar los productos de esta invención. Temperatura ambiente o inferior o calentamiento moderado (-10ºC hasta 60ºC) son las temperaturas preferidas de la reacción. Si se desea, la temperatura de la reacción podría ser de aproximadamente -78ºC hasta la temperatura de reflujo del disolvente de reacción o disolventes. El disolvente preferido para una reacción de alquilación es tetrahidrofurano (THF).
Los ácidos se usan en muchas reacciones durante diversas síntesis. Los esquemas, además de esta descripción de los procedimientos de preparación ilustran el uso de ácidos para la retirada del grupo protector THP para producir un ácido hidroxámico, la retirada de un grupo terc-butoxicarbonilo, el intercambio de hidroxilamina/éster y similares. La hidrólisis ácida de grupos protectores de ácido carboxílico o derivados es bien conocida en la técnica. Estos procedimientos, como es bien conocido en la técnica, pueden usar ácidos o catalizadores ácidos. El ácido puede ser orgánico o inorgánico mono-, di- o tri-prótico. Ejemplos de ácidos incluyen ácido clorhídrico, ácido fosfórico, ácido sulfúrico, ácido acético, ácido fórmico, ácido cítrico, ácido succínico, ácido bromhídrico, ácido fluorhídrico, ácido carbónico, ácido fosforoso, ácido p-toluenosulfónico, ácido trifluorometanosulfónico, ácido trifluoroacético, ácido difluoroacético, ácido benzoico, ácido metanosulfónico, ácido bencenosulfónico, ácido 2,6-dimetilbencenosulfónico, ácido tricloroacético, ácido nitrobenzoico y ácido dinitrobenzoico, ácido trinitrobenzoico. Estos también pueden ser ácidos de Lewis tales como cloruro de aluminio, trifluoruro de boro y pentafluoruro de antimonio.
Los compuestos contemplados pueden incluir compuestos en los que se acila un nitrógeno a una amida para proporcionar, por ejemplo, carbamatos de aminoácidos. Ejemplos no limitantes de estos carbamatos son los compuestos de carbobenzoxicarbonilo (Z, CBZ, benciloxicarbonilo), iso-butoxicarbonilo y terc-butoxicarbonilo (BOC, t-BOC). Los materiales se pueden preparar, como se ha descrito antes, en diversas etapas en la síntesis basada en las necesidades y decisiones tomadas por un experto en la técnica usando procedimientos bien conocidos en la técnica.
Técnicas de síntesis útiles y reaccionantes incluyen los usados en la química de síntesis, acoplamiento y transformación de proteínas, péptidos y aminoácidos. El uso de terc-butoxicarbonilo (BOC) y benciloxicarbonilo (Z), así como su síntesis y retirada son ejemplos de dichos esquemas de protección o síntesis. La transformación de aminoácidos, ésteres amino, hidroxamatos de aminoácidos, derivados de hidroxamatos de aminoácidos y amidas de aminoácidos de esta invención o compuestos usados en esta invención se describe en la presente memoria y/o se muestra en los esquemas. Esta incluye, por ejemplo, acoplamientos de ésteres activos o de anhídridos mixtos en los que las bases preferidas, si son necesarias, son aminas terciarias tales como N-metilmorfolina. Los reaccionantes para la protección del grupo amino de los aminoácidos protegidos incluyen cloruro de carbobenzoxi, cloroformiato de iso-butilo, cloruro de terc-butoxicarbonilo y dicarbonato de di-terc-butilo, que se hacen reaccionar con la amina en disolventes no próticos o apróticos dipolares tales como DMF o THF o mezclas de disolventes.
La retirada de grupos protectores tales como carbamatos, grupos sililo y grupos bencilo, p-metoxibencilo u otros grupos bencilo sustituidos o difenilmetilo (benzhidrilo) o trifenilmetilo (tritilo) se puede llevar a cabo en diferentes etapas de la síntesis de los compuestos de esta invención según se requiera por los procedimientos seleccionados por los expertos en la técnica. Estos procedimientos son bien conocidos en la técnica e incluyen la técnica de síntesis de aminoácidos, de acoplamiento de aminoácidos, de síntesis de péptidos, de síntesis mimética de péptidos. Los procedimientos de retirada pueden incluir hidrogenación catalítica, hidrólisis básica, reacciones de adición de carbonilo e hidrólisis ácida. Tanto la preparación como la retirada de grupos protectores, por ejemplo, carbamatos, bencilo y/o grupos arilalquilo sustituidos se describe en Green, T., Protecting Groups in Organic Chemistry, Segunda edición, John Wiley & Sons, Nueva York (1991). Un procedimiento preferido para retirar un grupo BOC es HCl gas en cloruro de metileno que, después del tratamiento normal, proporciona directamente una sal hidrocloruro de un aminoácido de esta invención.
Los compuestos de sulfona tales como aquellos en los que R^{1} es nitrofenilo se pueden preparar como compuestos de esta invención por síntesis de un tiol, desplazamiento de un electrófilo por el tiol o tiolato nucleófilo y oxidación del éter tiol producto a la sulfona. Por ejemplo, el desplazamiento del grupo electrófilo con un nitrobencenotiol puede proporcionar un compuesto en el que R^{1} es un grupo aminofenilo. Se apreciará que el nitrobencenotiol es un ejemplo y no se considerará limitante o necesario. La oxidación del tioéter producto se puede llevar a cabo como se describe más adelante cuando se desee.
La reducción de grupos nitro a aminas es bien conocida en la técnica, siendo un procedimiento preferido la hidrogenación. Normalmente se usa un catalizador metálico tal como Rh, Pd, Pt o Ni con o sin un soporte adicional tal como carbono o carbonato de bario. Según se necesite, los disolventes pueden ser disolventes puros o disolventes mixtos próticos o no próticos. Las reducciones se pueden llevar a cabo a presión atmosférica hasta una presión de varias atmósferas, siendo preferida la presión atmosférica a aproximadamente 275,79 kPa.
El grupo amino resultante se puede alquilar si se desea. También se puede acilar con, por ejemplo, un cloruro de aroilo, cloruro de heteroarilo u otro agente formador de aminocarbonilo formando una R^{1} amida de esta invención. La aminosulfona o tioéter se puede hacer reaccionar también con un ácido carbónico, cloruro de éster, un cloruro de sulfonilo, un cloruro de carbamoilo o un isocianato para producir el carbamato, sulfonamida o urea correspondientes de esta invención. La acilación de aminas de este tipo es bien conocida en la técnica y los reaccionantes también son bien conocidos.
Normalmente estas reacciones se llevan a cabo en disolventes apróticos en atmósfera inerte y/o seca de aproximadamente 45ºC a aproximadamente -10ºC. Normalmente se usa un equivalente de una base no competitiva con reaccionantes a base de cloruro de sulfonilo, cloruro de ácido o cloruro de carbonilo. Después o antes de esta etapa de acilación, se puede desarrollar como se ha descrito la síntesis de los productos de ácido hidroxámico de esta invención.
También se pueden usar otros reaccionantes de tiol en la preparación de compuestos de esta invención. Ejemplos son reaccionantes fluoroaril, fluoroheteroaril, azidoaril o azidoheteroaril o heteroariltiol. Estos tioles se pueden usar como nucleófilos como se ha descrito antes. Se puede llevar a cabo entonces la oxidación a la sulfona correspondiente.
Las sulfonas, si están sustituidas con una hidrazina o hidrazina sustituida, se pueden oxidar hasta una hidrazona de esta invención. La sulfona sustituida con fluoro se puede tratar con un nucleófilo tal como amoníaco, una amina primaria, una sal de amonio cuaternario o de azida metálica o una hidrazina a presión, si se desea, proporcionando un grupo azido, amino, amino sustituido o hidrazino. Las azidas se pueden reducir hasta un grupo amino usando, por ejemplo, hidrógeno con un catalizador metálico o catalizador de quelato metálico o por un reaccionante de transferencia de hidruro activado. Las aminas se pueden acilar como se ha descrito antes.
Los procedimientos para preparar intermedios de aminotiol útiles incluyen la protección de un tiol aromático o heteroaromático con cloruro de tritilo para formar el derivado de tritil tiol, tratamiento de la amina con un reaccionante tal como un cloruro de ácido aromático o heteroaromático para formar la amida y retirada del grupo tritilo con ácido para formar el tiol. Los agentes de acilación incluyen cloruro de benzoilo y los agentes que retiran el tritilo incluyen ácido trifluoroacético y triisopropilsilano.
El flúor en las fluorosulfonas de esta invención también se puede desplazar con otros nucleófilos de arilo o heteroarilo para formar compuestos de esta invención. Ejemplos de tales nucleófilos incluyen sales de fenoles, tiofenoles, compuestos heterocíclicos aromáticos que contienen grupos -OH o compuestos heteroarilo que contienen -SH.
Un procedimiento preferido para preparar intermedios en la síntesis de las sulfonas sustituidas es por oxidación de una acetofenona apropiada, preparada a partir de fluoroacetofenona, por ejemplo, con peroximonosulfato, para formar el fenol-éter correspondiente. El fenol-éter se convierte en su derivado de dimetiltiocarbamoilo usando cloruro de dimetiltiocarbamoilo, con transposición al derivado de dimetiltiocarbamoilo con calor proporcionando el tiol requerido para la preparación del intermedio de tioéter descrito y/o mostrado en los esquemas.
Los compuestos de esta invención, incluyendo los compuestos protegidos o intermedios se pueden oxidar a las sulfonas como se muestra en los esquemas y/o se ha descrito antes. La selección de la etapa de la síntesis alternativa para realizar esta conversión de sulfuros a sulfonas o sulfóxidos se puede llevar a cabo por un experto en la técnica.
Los reaccionantes para este proceso de oxidación pueden, en un ejemplo no limitante, incluir peroximonosulfato (OXONE®), peróxido de hidrógeno, ácido meta-cloroperbenzoico, ácido perbenzoico, ácido peracético, ácido perláctico, peróxido de terc-butilo, hipoclorito sódico, ácido hipocloroso, meta-peryodato sódico, ácido peryódico y ozono. Se pueden elegir disolventes próticos, no próticos, dipolares apróticos, puros o mezclados, por ejemplo, metanol/agua. La oxidación se puede llevar a cabo a temperatura de aproximadamente -78ºC a aproximadamente 50ºC y normalmente se selecciona de un intervalo de -10ºC a aproximadamente 40ºC.
La preparación de las sulfonas también se puede llevar a cabo en dos etapas por la oxidación de un sulfuro a un sulfóxido seguido por la oxidación del sulfóxido a la sulfona. Esto se puede producir en un recipiente o aislando el sulfóxido. Esta última oxidación se puede llevar a cabo de una forma similar a la oxidación directamente a la sulfona, salvo porque se puede usar aproximadamente un equivalente de agente oxidante, preferiblemente a una temperatura menor que aproximadamente 0ºC. Agentes oxidantes preferidos incluyen peroximonosulfato y ácido meta-cloroperbenzoico.
Las sales de los compuestos o intermedios de esta invención se preparan de una forma convencional en la que se hacen reaccionar compuestos ácidos con bases tales como las descritas antes para producir sales catiónicas que contienen metales o nitrógeno. Los compuestos básicos tales como aminas se pueden tratar con un ácido para formar una sal de amida.
Los compuestos de la presente invención pueden poseer uno o más átomos de carbono asimétrico y por ello pueden existir en forma de isómeros ópticos, así como en forma de mezclas racémicas o no racémicas de los mismos. Los isómeros ópticos se pueden obtener por resolución de las mezclas racémicas conforme a procesos convencionales bien conocidos en la técnica, por ejemplo mediante la formación de sales de diastereoisómeros por tratamiento con un ácido o base ópticamente activo.
Ejemplos de ácidos apropiados son ácido tartárico, diacetiltartárico, dibenzoiltartárico, dituloiltartárico y canfosulfónico y a continuación separación de la mezcla de diastereoisómeros por cristalización seguida por liberación de las bases ópticamente activas de estas sales. Un procedimiento diferente para la separación de isómeros ópticos implica el uso de una columna de cromatografía quiral, óptimamente elegida para maximizar la separación de los enantiómeros.
Otro procedimiento más implica la síntesis de moléculas diastereoisoméricas covalentes, por ejemplo, ésteres, amidas, acetales y cetales haciendo reaccionar compuestos de Fórmula I con un ácido ópticamente activo en una forma activada, un diol ópticamente activo o un isocianato ópticamente activo. Los diastereoisómeros sintetizados se pueden separar por medios convencionales tales como cromatografía, destilación, cristalización o sublimación y luego hidrolizarse para proporcionar el compuesto enantioméricamente puro. En algunos casos, la hidrólisis al fármaco principal ópticamente activo no es necesaria antes de la dosificación al paciente puesto que el compuesto puede comportarse como profármaco. Los compuestos ópticamente activos de Fórmula I pueden obtenerse de igual modo usando materiales de partida ópticamente activos.
Además de los isómeros ópticos o isómeros potencialmente ópticos descritos antes, se pretenden incluir de forma específica en esta descripción y en esta invención otros tipos de isómeros. Ejemplos incluyen isómeros cis, isómeros trans, isómeros E, isómeros Z, isómeros syn-, isómeros anti- y tautómeros. También se incluyen como isómeros heterociclo o heteroaril tautómeros, isómeros de heteroátomos e isómeros de sustitución orto, meta y para. También se incluyen de forma específica solvatos o compuestos de adición de disolvente tales como hidratos o alcoholatos, como compuestos químicos de esta invención y, por ejemplo, en formulaciones o composiciones farmacéuticas para la liberación de fármacos.
Cuando un sustituyente se designa como, o puede ser, un hidrógeno, la naturaleza exacta del sustituyente que no es hidrógeno en dicha posición, por ejemplo, un radical hidrocarbilo o un grupo halógeno, hidroxi, amino y grupos funcionales similares, no es crítica siempre que no afecte de modo adverso a la actividad general y/o al procedimiento de síntesis. Se sabe que, por ejemplo, dos grupos hidroxilo, dos grupos amino, dos grupos tiol o una mezcla de dos grupos hidrógeno-heteroátomo en el mismo carbono no son estables sin protección o como derivado.
Las reacciones químicas descritas antes se describen de forma general en términos de su aplicación más amplia a la preparación de los compuestos de esta invención. En ocasiones, las reacciones no pueden ser aplicables como se describen a cada compuesto incluido en el alcance descrito. Los compuestos para los cuales ocurre esto se reconocerán fácilmente por los expertos en la técnica. En todos los casos citados, las reacciones se podrán llevar a cabo satisfactoriamente por modificaciones convencionales conocidas por los expertos en la técnica, por ejemplo, mediante protección adecuada de grupos que interfieran, cambiando a reaccionantes convencionales alternativos, modificando rutinariamente las condiciones de reacción o modificaciones similares, y se podrán aplicar a la preparación de los compuestos correspondientes de la invención otras reacciones descritas en la presente memoria o convencionales. En todos los procedimientos de preparación, todos los materiales de partida son conocidos o se pueden preparar fácilmente a partir de materiales de partida conocidos.
Otros compuestos de esta invención que son ácidos también pueden formar sales. Ejemplos incluyen sales con metales alcalinos o con metales alcalino térreos, tales como sodio, potasio, calcio o magnesio o con bases orgánicas o sales de amonio cuaternario básicas.
En algunos casos, también se pueden usar las sales como ayuda para aislar, purificar o resolver los compuestos de esta invención.
Esquema 1
47
Esquema 2
48
\newpage
Esquema 3
49
Mejor modo de llevar a cabo la invención
Sin más elaboración, se cree que un experto en la técnica puede, usando la descripción anterior, usar la presente invención en su grado más completo. Las siguientes realizaciones específicas se considerarán sencillamente ilustrativas y no limitantes del resto de la descripción en modo alguno.
Ejemplo 1 N-hidroxi-2-[[(4-fenoxifenil)-sulfonil]metil]benzamida
50
Parte A
Se añadió K_{2}CO_{3} (10,0 g, 49,4 mmol) y 4-(fenoxi)bencenotiol (9,59 g, 49,4 mmol) a una solución de ftaluro (6,30 g, 47,0 mmol) en DMF (100 ml) y la solución se calentó hasta unos cien grados centígrados durante 2 horas. La solución se diluyó con H_{2}O y se acidificó con HCl 1N hasta pH = 1. El sólido color castaño resultante se recogió y se lavó con H_{2}O. Se disolvió el sólido en éter etílico y se secó sobre MgSO_{4}. La concentración a vacío seguida por recristalización (éter etílico/hexano) proporcionó el sulfuro como un sólido blanco (9,12 g, 58%). EM (IQ) MH^{+} calculado para C_{20}H_{16}O_{3}S: 337, encontrado 337. Análisis calculado para C_{20}H_{16}O_{3}S: C, 71,41; H, 4,79; S, 9,53. Encontrado: C, 71,28; H, 4,67; S, 9,19.
Parte B
Se añadió cloruro de oxalilo (1,08 ml, 12,4 mmol) a una solución del sulfuro de la Parte A (3,00 g, 8,92 mmol) en diclorometano (28 ml) y DMF (1 gota) y la solución se agitó durante 1 hora. Después de concentrar a vacío, se disolvió el residuo en diclorometano (16 ml) y la solución se enfrió hasta cero grados centígrados. Se añadió tetrametilsilil hidroxilamina (2,55 ml, 20,8 mmol) y la solución se agitó durante 1,5 horas. La solución se diluyó con diclorometano y se lavó con HCl 1N, H_{2}O y NaCl saturado y se secó sobre MgSO_{4}. La cromatografía (sobre sílice/acetato de etilo/hexano/tolueno) proporcionó la hidroxilamina como una pasta clara (970 mg, 31%).
Parte C
Se añadió ácido 3-cloroperbenzoico (60%, 2,14 g, 7,45 mmol) a una solución de hidroxilamina de la parte B (970 mg, 2,76 mmol) en diclorometano (25 ml) enfriado hasta cero grados centígrados y la solución se agitó durante 3 horas a temperatura ambiente. La solución se diluyó con éter etílico y se lavó con Na_{2}SO_{3} saturado, NaHCO_{3} saturado y NaCl saturado y se secó sobre MgSO_{4}. La cromatografía de fase inversa (sobre sílice/acetonitrilo/H_{2}O) proporcionó el compuesto del epígrafe como un sólido blanco (345 mg, 33%). EM (IQ) MH^{+} calculado para C_{20}H_{17}NO_{5}S: 384, encontrado 384. Análisis calculado para C_{20}H_{17}NO_{5}S \cdot 0,3H_{2}O: C, 61,70; H, 4,56; N, 3,60; S, 8,25. Encontrado: C, 61,74; H, 4,42; N, 3,61; S, 8,31.
Ejemplo 2 N-hidroxi-2-[(4-fenoxifenil)-sulfonil]bencenoacetamida
51
Parte A
Se añadió 2-fluorobenzaldehído (3,2 ml, 30,0 mmol) a una solución de 4-(fenoxi)bencenotiol (6,06 g, 30,0 mmol) y K_{2}CO_{3} (4,55 g, 33,0 mmol) en isopropanol (30 ml). La solución se llevó a reflujo durante 20 horas. La reacción se inactivó mediante la adición de hielo-agua y se extrajo con CHCl_{3}. La fase orgánica se secó sobre MgSO_{4}. La filtración a través de un lecho corto de gel de sílice proporcionó el sulfuro como un sólido amarillo (7,43 g, 81%).
Parte B
Se enfrió hasta cero grados centígrados una solución de NaH (dispersión al 60% en aceite mineral, lavada con hexano, 264 mg, 6,6 mmol) en THF (12 ml) y se añadió dimetilamoniometileno difosfonato de tetraetilo (1,99 g, 6,0 mmol). La solución se calentó hasta temperatura ambiente y se añadió el sulfuro de la parte A (1,84 g, 6,0 mmol). La solución se agitó durante 4 horas a temperatura ambiente. La solución se extrajo con acetato de etilo y se lavó con H_{2}O y se secó sobre MgSO_{4}. La concentración a vacío proporcionó un aceite pardo que se disolvió en HCl 6M (10 ml) y se calentó la solución hasta cien grados centígrados durante 1 hora. La solución se extrajo con CHCl_{3} y se secó la fase orgánica sobre MgSO_{4}. La concentración a vacío proporcionó el ácido como un aceite (918 mg, 48%).
Parte C
Se añadió peróxido de hidrógeno al 30% (1,2 ml, 12 mmol) a una solución del ácido de la parte B (918 mg, 3 mmol) en ácido acético (30 ml) y la solución se calentó hasta cien grados centígrados durante 40 minutos. La solución se liofilizó y la cromatografía (hexano/acetato de etilo) proporcionó la sulfona como una espuma (697 mg, 63%).
Parte D
Se añadió tetrahidropiranil hidroxilamina (270 mg, 2,3 mmol) a una solución de la sulfona de la parte C (695 mg, 1,89 mmol) en acetonitrilo (2 ml). Después de 5 minutos se añadió EDC (442 mg, 2,3 mmol) y la solución se agitó durante 3 horas. La solución se concentró a vacío y el residuo se repartió entre acetato de etilo y agua. La fase orgánica se secó sobre MgSO_{4}. La cromatografía (sobre gel de sílice, acetato de etilo/hexano) proporcionó el éster como una espuma (688 mg, 77%).
Parte E
Se añadió ácido p-toluenosulfónico (25 mg) a una solución del éster de la parte D (565 mg, 1,2 mmol) en metanol (10 ml) y la solución se agitó a temperatura ambiente durante 2 horas. La solución se concentró a vacío y la cromatografía (cloroformo/metanol) proporcionó el compuesto del epígrafe como un sólido blanco (339 mg, 74%).
Ejemplos comparativos Ejemplo 3 N-hidroxi-2-[[4-(fenilmetil)-1-piperidinil]sulfonil]benzamida
52
Parte A
Se añadió 4-bencilpiperidina (4,38 ml, 25 mmol), trietilamina (3,78 ml, 27 mmol) y 4-dimetilaminopiridina (50 mg) a una solución de éster etílico del ácido 2-clorosulfonilbenzoico, preparado según Nagasawa et al, J. Med. Chem., 1995, 38, 1865-1871, (5,80 g, 23,0 mmol) en acetonitrilo. La solución se agitó durante 4 horas a temperatura ambiente y se concentró a vacío. El residuo se disolvió en HCl 1N y se extrajo con acetato de etilo. La fase orgánica se secó sobre MgSO_{4} y se filtró a través de un lecho corto de gel de sílice proporcionando la sulfonamida como un aceite (7,45 g, 84%).
Parte B
Se añadió KOH (2 g) a una solución de la sulfonamida de la parte A (1,08 g, 2,80 mmol) en metanol (50 ml) y agua (20 ml) y la solución se agitó durante 3 horas a temperatura ambiente. La solución se concentró a vacío y la solución acuosa restante se acidificó con HCl 1N. La solución se extrajo con cloroformo y la fase orgánica se secó sobre MgSO_{4} y se filtró a través de un lecho corto de gel de sílice. La concentración a vacío proporcionó el ácido como una espuma blanca (996 mg), rendimiento cuantitativo.
\newpage
Parte C
Se añadió tetrahidropiranil hidroxilamina (200 mg, 1,7 mmol) a una solución del ácido de la parte B (415 mg, 1,2 mmol) en acetonitrilo (2 ml). Después de agitar la solución durante 5 minutos se añadió EDC (325 mg, 1,7 mmol) y la solución se agitó durante 3 horas a temperatura ambiente. La solución se concentró a vacío y el residuo se disolvió en agua y se extrajo en acetato de etilo. La fase orgánica se secó sobre MgSO_{4}. La cromatografía (sobre sílice, acetato de etilo/hexano) proporcionó el éster como un sólido blanco (437 mg, 82%).
Parte D
Se añadió ácido p-toluenosulfónico (40 mg) a una solución del éster de la parte C (437 mg, 0,98 mmol) en metanol (5 ml) y la solución se agitó durante 1 hora a temperatura ambiente. La solución se concentró a vacío. La cromatografía (acetato de etilo, NH_{4}OH al 1%) proporcionó el compuesto del epígrafe como un aceite (122 mg, 34%).
Ejemplo 4 2-[([1,1'-bifenil]-4-ilmetil)-sulfonil]-N-hidroxibenzamida
53
Parte A
Se añadió K_{2}CO_{3} (4,48 g, 32,4 mmol) a una solución de ácido tiosalicílico (5,00 g, 32,4 mmol) y cloruro de 4-fenilbencilo (6,57 g, 32,4 mmol) en etanol (81 ml) y agua (40 ml) y la solución se calentó hasta reflujo durante 2 horas. Al enfriar hasta temperatura ambiente se formó un sólido blanco. Se añadió a esta mezcla HCl 1N (200 ml) y la filtración a vacío proporcionó el sulfuro como un sólido blanco (7,32 g, 70%).
Parte B
Se añadió peróxido de hidrógeno al 30% (1,16 ml) a una solución del sulfuro de la parte A (1,00 g, 3,12 mmol) en ácido fórmico (17 ml) calentado hasta cincuenta grados centígrados. Se agitó la solución a cincuenta y cinco grados centígrados durante 3 horas seguido por 40 horas a temperatura ambiente. La solución se concentró y la cromatografía de fase inversa (acetonitrilo/H_{2}O) proporcionó la sulfona como un sólido blanco (500 mg, 45%).
Parte C
Se añadió tetrahidropiranil hidroxilamina (173 mg, 1,48 mmol), N-hidroxibenzotriazol (211 mg, 1,56 mmol) y EDC (299 mg, 1,56 mmol) a una solución de la sulfona de la parte B (500 mg, 1,42 mmol) en DMF (2,8 ml) y la solución se agitó durante 18 horas a temperatura ambiente. La solución se concentró a vacío y el residuo se disolvió en agua. La solución se extrajo con acetato de etilo y la fase orgánica se lavó con HCl 1N, NaHCO_{3} saturado, H_{2}O y NaCl saturado y se secó sobre MgSO_{4}. La concentración a vacío proporcionó el éster como un sólido blanco (571 mg, 89%). EM (IQ) MH^{+} calculado para C_{25}H_{25}NO_{5}S: 452, encontrado 452.
Parte D
Se añadió ácido p-toluenosulfónico (15 mg) a una solución del éster de la parte C (570 mg, 1,26 mmol) en metanol (10 ml) y la solución se agitó a temperatura ambiente durante 1,5 horas. La solución se concentró a vacío y la cromatografía de fase inversa (acetonitrilo/agua) proporcionó el compuesto del epígrafe como un sólido blanco (244 mg, 53%). EM (IQ) M^{+} calculado para C_{20}H_{17}NO_{4}S: 367, encontrado, 367. Análisis calculado para C_{20}H_{17}NO_{4}S: C, 65,38; H, 4,66; N, 3,81. Encontrado: C, 65,01; H, 4,64; N, 4,04.
Ejemplo 5 N-hidroxi-2-[[(4-fenoxifenil)-sulfonil]amino]benzamida
54
Parte A
Se añadió tetrahidropiranil hidroxilamina (1,56 g, 6,74 mmol) a una solución de anhídrido isatoico (1,00 g, 6,13 mmol) en acetonitrilo (3 ml) y la solución se calentó a reflujo durante 2 horas. La solución se concentró a vacío y la recristalización del residuo (acetato de etilo/hexano) proporcionó el éster como un sólido blanco (760 mg, 52%). EM (IQ) MH^{+} calculado para C_{12}H_{16}N_{2}O_{3}: 237, encontrado 237. Análisis calculado para C_{12}H_{16}N_{2}O_{3}: C, 61,00; H, 6,83; N, 11,86. Encontrado: C, 60,82; H, 6,95; N, 11,76.
Parte B
Se añadió el éster de la parte B (300 mg, 1,27 mmol) a una solución de cloruro de 4-(fenoxi)bencenosulfonilo preparado según J. Am. Chem. Soc., 1931, 93, (1112-1115) (341 mg, 1,27 mmol) en piridina (2 ml) enfriada hasta cero grados centígrados y la solución se agitó a cero grados centígrados durante 3 horas. La solución se concentró a vacío y el residuo se disolvió en HCl 1N y se extrajo con acetato de etilo. La fase orgánica se lavó con HCl 1N, agua y NaCl saturado y se secó sobre MgSO_{4}. La cromatografía (sobre gel de sílice, acetato de etilo/hexano) proporcionó la sulfona como un sólido blanco (321 mg, 54%). EM (IQ) MH^{+} calculado para C_{24}H_{24}N_{2}O_{6}S: 469, encontrado 469. Análisis calculado para C_{24}H_{24}N_{2}O_{6}S: C, 61,53; H, 5,16; N, 5,98; S, 6,84. Encontrado: C, 61,10; H, 4,93; N, 5,86; S, 6,41.
Parte C
Se hizo burbujear HCl gas durante 5 minutos en una solución de la sulfona de la parte B (320 mg, 0,68 mmol) en metanol (3 ml) enfriada hasta cero grados centígrados. La solución se concentró a vacío y el residuo se trituró con éter etílico. La recogida por filtración a vacío proporcionó el compuesto del epígrafe como un sólido rosa (163 mg, 62%). EM (IQ) MH^{+} calculado para C_{19}H_{16}N_{2}O_{6}S: 385, encontrado 385. Análisis calculado para C_{19}H_{16}N_{2}O_{6}S\cdot0,2 H_{2}O: C, 58,81; H, 4,26; N, 7,22; S, 8,26. Encontrado: C, 58,88; H, 4,37; N, 6,98; S, 7,83.
Ejemplo 6 N-hidroxi-2-[[(4-metoxifenil)-sulfonil]metil]benzamida
55
Parte A
Se cargó con 1,5 ml (1,7 g, 12,0 mM) de 4-metoxibencenotiol y 2,5 g (10,9 mmol) de (2-bromometil)benzoato de metilo en acetona (100 ml) un matraz de fondo redondo de 500 ml equipado con una barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La solución se trató con 1,8 g (13,1 mM) de carbonato potásico y se calentó a 55ºC en un baño de aceite. La mezcla de reacción se agitó a 55ºC durante 17 horas y luego se concentró a vacío. El residuo se separó y la fase acuosa se extrajo con EtOAc (1 x), se reunieron las fases orgánicas, se lavaron con solución de ácido cítrico al 5%, solución saturada de bicarbonato sódico y salmuera, se secaron (Na_{2}SO_{4}) y se concentraron a vacío proporcionando 3,3 g del producto adecuado para la siguiente reacción.
Parte B
Se cargó con 3,1 g (10,8 mM) del producto de la Parte A en 90 ml de MeOH un matraz de fondo redondo de 500 ml equipado con barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La solución se trató seguidamente con 15 mo de agua y 13,9 g (22,6 mM) de Oxone®. La mezcla de reacción se agitó 17 horas, luego se filtró. La torta del filtro se lavó con MeOH y el filtrado se concentró a vacío. El residuo se repartió entre EtOAc y H_{2}O, se separaron las fases y la fase acuosa se extrajo con EtOAc (2 x). Las fases orgánicas se reunieron, se lavaron con solución saturada de bicarbonato sódico y salmuera, se secaron (MgSO_{4}) y se concentraron a vacío proporcionando 3,3 g del producto bruto. Este se sometió a cromatografía sobre gel de sílice usando acetato de etilo al 25-45%/hexano proporcionando 2,1 g del producto puro, m/z = 321 (M+H).
Parte C
Se cargó con 2,1 g (6,6 mM) del producto de la Parte B en ácido acético (25 ml) y solución de HCl concentrado (25 ml) un matraz de fondo redondo de 250 ml equipado con barra de agitación magnética y entrada de N_{2} y la solución se calentó hasta reflujo durante un total de 24 horas. La mezcla de reacción se concentró a vacío, se añadieron dos alíquotas de tolueno y se destiló, luego se secó a vacío proporcionando 2,0 g de producto adecuado para la siguiente reacción.
Parte D
Se cargó con 1,0 ml de DMF en 10 ml de CH_{2}Cl_{2} un matraz de fondo redondo de 50 ml de 2 bocas equipado con embudo de adición, termómetro, barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La solución se enfrió en un baño de hielo, luego se trató con 3,5 ml (0,9 g, 6,9 mM) de una solución de cloruro de oxalilo 2,0 M en CH_{2}Cl_{2}, luego con una solución de 1,0 g (3,3 mM) de producto de la Parte C en 5 ml de DMF. Se retiró el baño y la reacción se agitó durante 1 hora. Esta mezcla de reacción se añadió a un matraz de fondo redondo de 100 ml de dos bocas equipado con embudo de adición, termómetro, barra de agitación magnética y entrada de N_{2} y que contenía una solución enfriada de 2,1 ml (1,1 g, 37,7 mM) de hidroxilamina acuosa al 50% en THF (25 ml). Se retiró a continuación el baño y la mezcla de reacción se agitó durante 2 horas. La reacción se filtró, se concentró el filtrado a vacío, se repartió el residuo entre EtOAc/agua, se separaron las fases, se extrajo la fase acuosa con EtOAc (1x), se reunieron las fases orgánicas y se lavaron con agua y salmuera, se secaron (Na_{2}SO_{4}) y se concentraron a vacío proporcionando 1,3 g de producto bruto. Este se sometió a cromatografía sobre gel de sílice usando acetato de etilo al 80%/hexano proporcionando 0,5 g de producto puro, m/z = 328 (M+Li).
Ejemplo 7 N-hidroxi-2-[(4-metoxianilino)-sulfonil]benzamida
56
Parte A
Se cargó con 0,5 g (4,3 mM) de p-anisidina y 1,8 ml (1,3 g, 12,8 mM) de trietilamina en CH_{2}Cl_{2}(20 ml) un matraz de fondo redondo de 100 ml y tres bocas equipado con embudo de adición, termómetro, barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La solución se enfrió en un baño de hielo, luego se trató con una solución de 1,0 g (4,3 mM) de (2-clorosulfonil)benzoato de metilo en CH_{2}Cl_{2} (10 ml). La mezcla de reacción se agitó durante 17 horas y luego se concentró a vacío. El residuo se repartió entre EtOAc y agua, se separaron las fases y la fase orgánica se lavó con solución de ácido cítrico al 5%, solución saturada de bicarbonato sódico y salmuera, se secó (Na_{2}SO_{4}) y se concentró a vacío proporcionando 0,9 g del producto bruto. Este se sometió a cromatografía sobre gel de sílice usando acetato de etilo 20-30%/hexano, proporcionando 0,7 g de producto puro, m/z = 328 (M+Li).
Parte B
Se cargó con 0,7 g (2,1 mM) del producto de la Parte A y 0,7 g (10,2 mM) de hidrocloruro de hidroxilamina en 10 ml de MeOH un matraz de fondo redondo de 100 ml equipado con barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La reacción se enfrió hasta 0ºC y se cargó con 0,4 g (16,4 mM) de sodio metálico. Después de agitar durante 17 horas, la reacción se concentró a vacío, el residuo se suspendió en 20 ml de agua y luego se acidificó usando solución de HCl 2N. La suspensión acuosa se extrajo con EtOAc (3x). Las fases orgánicas se reunieron y se lavaron con salmuera, se secaron (Na_{2}SO_{4}) y se concentraron a vacío proporcionando 0,6 g de producto bruto. La adición de cloruro de metileno al producto bruto precipitó un sólido blanquecino. La filtración proporcionó 0,2 g de producto puro, m/z = 323 (M+Li).
Ejemplo 8 N-hidroxi-2-[(bencilamino)-sulfonil]benzamida
57
Parte A
Se cargó con 0,5 ml (0,5 g, 4,3 mM) de bencilamina y 1,8 ml (1,3 g, 12,8 mM) de trietilamina en CH_{2}Cl_{2} (20 ml) un matraz de fondo redondo de 100 ml y tres bocas equipado con embudo de adición, termómetro, barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La solución se enfrió en un baño de hielo, luego se trató con una solución de 1,0 g (4,3 mM) de (2-clorosulfonil)benzoato de metilo en CH_{2}Cl_{2} (10 ml). La mezcla de reacción se agitó durante 2 horas, luego se concentró a vacío. El residuo se repartió entre EtOAc y agua, se separaron las fases y la fase orgánica se lavó con solución de ácido cítrico al 5%, solución saturada de bicarbonato sódico y salmuera, se secó (Na_{2}SO_{4}) y se concentró a vacío proporcionando 0,9 g de producto bruto. Este se sometió a cromatografía sobre gel de sílice usando acetato de etilo al 20%/hexano, proporcionando 0,7 g de producto puro, m/z = 312 (M+Li).
Parte B
Se cargó con 0,7 g (2,1 mM) del producto de la Parte A y 0,7 g (10,6 mM) de hidrocloruro de hidroxilamina en 10 ml de MeOH un matraz de fondo redondo de 100 ml equipado con barra de agitación magnética y entrada de N_{2}. La reacción se enfrió hasta 0ºC y se cargó con 0,4 g (17,0 mM) de sodio metálico. Después de agitar durante 17 horas, la reacción se concentró a vacío, el residuo se suspendió en 20 ml de agua y luego se acidificó usando solución de HCl 2N. La suspensión acuosa se extrajo con EtOAc (3x). Las fases orgánicas se reunieron y se lavaron con salmuera, se secaron (Na_{2}SO_{4}) y se concentraron a vacío proporcionando 0,3 g de producto bruto. La adición de cloruro de metileno al producto bruto precipitó un sólido blanco. La filtración proporcionó 0,1 g de producto puro, m/z = 307 (M+H).
Ejemplo 9 Inhibición de metaloproteasas in vitro
Los compuestos preparados de la forma descrita en los Ejemplos 1 a 9 se ensayaron para determinar la actividad mediante un ensayo in vitro. Se siguieron los procedimientos de Knight et al.k FEBS Lett. 296(3):263 (1992). Brevemente, se incubaron MMP activadas con acetato 4-aminofenilmercúrico (APMA) o con tripsina con diversas concentraciones del compuesto inhibidor a temperatura ambiente durante 5 minutos.
De forma más específica, se prepararon enzimas MMP-13 y MMP-1 humanas recombinantes en el labotarorio del solicitante. MMP-13 se expresó en baculovirus como proenzima y se purificó inicialmente sobre una columna de heparina agarosa y luego sobre una columna de cloruro de cinc quelatante. La proenzima se activó por APMA para usar en el ensayo. MMP-1 se expresó en células HT-1080 transfectadas proporcionadas por Dr. Howard Welgus of Washington University, St. Louis, MO. La enzima se activó también usando APMA y luego se purificó sobre una columna de ácido hidroxámico.
El sustrato enzimático es un polipéptido que contiene metoxicumarina que tiene la siguiente secuencia:
MCA-ProLeuGlyLeuDpaAlaArgNH_{2}, en la que MCA es metoxicumarina y Dpa es 3-(2,4-dinitrofenil)-L-2,3-diaminopropionil alanina. Este sustrato está disponible comercialmente de Baychem como producto M-1895.
El tampón usado para los ensayos contenía Tris-HCl 100 mM, NaCl 100 mM, CaCl_{2} 10 mM y 0,05 por ciento de éter laurílico de polietilenglicol (23) a un valor de pH de 7,5. Los ensayos se llevaron a cabo a temperatura ambiente, y se usó para disolver el compuesto dimetil sulfóxido (DMSO) a una concentración final de 1 por ciento.
El compuesto inhibidor ensayado en solución de DMSO/tampón se comparó con una cantidad igual de DMSO/tampón sin inhibidor como control usando Placas Microfluor™ White Plates (Dynatech). La solución de inhibidor o de control se mantuvo en la placa durante 10 minutos y se añadió el sustrato proporcionando una concentración final de 4 \muM.
En ausencia de actividad inhibidora, se escindió un péptido fluorogénico en el enlace peptídico gly-leu, separando el péptido muy fluorogénico de un inactivador de 2,4-dinitrofenilo, dando lugar a un aumento en la intensidad de fluorescencia (excitación a 328 nm/emisión a 415 nm). La inhibición se midió como una reducción en la intensidad fluorescente como función de concentración de inhibidor usando un lector de placas Perkin Elmer L550. Se calcularon los valores de CI_{50} a partir de estos valores. Los resultados se presentan a continuación en la Tabla de Inhibición (Tabla 32), expresados en términos de CI_{50} para tres valores significativos.
TABLA 32 Inhibición (valores de CI_{50} en nM)
58
Ejemplo 10 Ensayo de angiogénesis in vivo
El estudio de la angiogénesis depende de un modelo fiable y reproductible para la estimulación e inhibición de una respuesta neovascular. El ensayo del microbolsillo corneal proporciona dicho modelo de angiogénesis en la cornea de un ratón. Véase A Model of Angiogenesis in the Mouse Cornea; Kenyon, BM, et al., Investigative Ophthalmology & Visual Science, Julio de 1996, Vol. 37, Nº 8.
En este ensayo, se preparan implantes de Hydron™ de tamaño uniforme que contienen bFGF y sucralfato y se implantan quirúrgicamente en el estroma de la cornea del ratón adyacente al limbo temporal. Los implantes se forman preparando una suspensión de solución salina estéril 20 \mul que contiene 10 \mug de bFGF recombinante, 10 mg de sucralfato y 10 \mul de Hydron™ al 12 por ciento en etanol. La suspensión se deposita seguidamente en una pieza de 10 mm x 10 mm de malla de nylon estéril. Después de secar, se separan las fibras de nylon dejando los implantes.
El bolsillo corneal se realiza anestesiando un ratón hembra C57Bl/6 de 7 semanas y sacando un poco el ojo con unas pinzas de joyero. Usando un microscopio de disección, se realiza una keratotomía lineal intraestromal central de aproximadamente 0,6 mm de longitud con un bisturí nº 15, paralela a la inserción del músculo recto lateral. Usando un bisturí de cataratas modificado, se disecciona un microbolsillo lamelar hacia el limbo temporal. El bolsillo se extiende hasta 1,0 mm del limbo temporal. Se coloca un único implante en la superficie corneal en la base del bolsillo con unas pinzas de joyero. El implante se hace avanzar hacia el extremo temporal del bolsillo. Se aplica sobre el ojo pomada antibiótica.
La administración a los ratones se realiza diariamente durante la duración del ensayo. La dosificación de los animales se basa en la biodisponibilidad y potencia farmacológica general del compuesto, siendo una dosis ejemplo de 50 mg/kg dos veces al día, oralmente. La neovascularización del estroma corneal comienza aproximadamente a los tres días y se deja que continúe bajo la influencia del compuesto ensayado hasta el quinto día. El quinto día, se valora el grado de inhibición angiogénica visualizando la progresión neovascular con un microscopio de lámpara de rendija.
Se anestesia el ratón y se saca un poco el ojo en estudio una vez más. Se mide la máxima longitud de hueco de neuvascularización, que se extiende desde el plexo vascular del limbo hacia el implante. Además, se mide en sentido horario la zona cincunferencial contigua de neovascularización, en la que 30 grados de arco corresponden a una hora de reloj. El área de angiogénesis se calcula como sigue.
área = \frac{(0,4 \ x \ horas \ de \ reloj \ x \ 3,14 \ x \ longitud \ de \ hueco \ (en \ mm))}{2}
El ratón estudiado se compara a continuación con un ratón control y se registra la diferencia en el área de neovascularización. Un compuesto contemplado presenta de forma típica aproximadamente 25 a aproximadamente 75 por ciento de inhibición, mientras que un control con vehículo presenta una inhibición del cero por ciento.

Claims (32)

1. Un compuesto o una de sus sales farmacéuticamente aceptables, en el que
el compuesto corresponde a la Fórmula I:
59
en la que:
y y z son cada uno cero o uno y la suma de z+y es uno;
la estructura de anillo W es un anillo aromático o heteroaromático divalente de 5 ó 6 miembros;
R^{1} es un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros unido directamente al grupo SO_{2} representado y sustituido con R^{4};
R^{2} y R^{3} son independientemente hidruro, hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}), hidroxilo o amino, o
R^{2} y R^{3}, junto con el átomo de carbono representado al que están unidos, forman un anillo heterocíclico de 6 miembros en el que el heteroátomo es oxígeno, azufre o nitrógeno, estando dicho heteroátomo opcionalmente sustituido con uno o dos oxígenos cuando es azufre y estando opcionalmente sustituido con un sustituyente seleccionado de hidrocarbilo (C_{1}-C_{4}), ciclohidrocarbilo (C_{3}-C_{6}), acilo (C_{1}-C_{4}) e hidrocarbil (C_{1}-C_{4}) sulfonilo cuando es nitrógeno; y
R^{4} es un sustituyente que tiene una longitud de cadena equivalente a una longitud de cadena de carbonos de 3 a 14 átomos de carbono medida a lo largo de la cadena de átomos lineal más larga de R^{4}, siguiendo los átomos del esqueleto de un anillo cuando sea necesario, incluyendo dicha cadena más larga opcionalmente átomos distintos de carbono.
2. Un compuesto o sal según la reivindicación 1, en el que R^{1} es un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros sustituido con R^{4} en su posición 4 cuando es un anillo de 6 miembros o en su posición 3 ó 4 cuando es un anillo de 5 miembros.
3. Un compuesto o sal según la reivindicación 1, en el que R^{4} se selecciona de fenilo, fenoxi, tiofenoxi, anilino, fenilazo, fenilureido, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, heterociclo, heterociclohidrocarbilo, arilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbilo, heteroarilhidrocarbilo, heteroarilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxihidrocarbilo, ariloxihidrocarbilo, hidrocarboilhidrocarbilo, arilhidrocarboilhidrocarbilo, arilcarbonilhidrocarbilo, arilazoarilo, arilhidrazinoarilo, hidrocarbiltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilo, ariltiohidrocarbilo, heteroariltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilhidrocarbilo, arilhidrocarbiltiohidrocarbilo, arilhidrocarbiltioarilo, arilhidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbilamino y heteroariltio.
4. Un compuesto o sal según la reivindicación 1, en el que R^{4} se selecciona de fenilo, fenoxi, tiofenoxi, anilino, fenilazo, fenilureido, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, heterociclo, heterociclohidrocarbilo, arilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbilo, heteroarilhidrocarbilo, heteroarilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxihidrocarbilo, ariloxihidrocarbilo, hidrocarboilhidrocarbilo, arilhidrocarboilhidrocarbilo, arilcarbonilhidrocarbilo, arilazoarilo, arilhidrazinoarilo, hidrocarbiltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilo, ariltiohidrocarbilo, heteroariltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilhidrocarbilo, arilhidrocarbiltiohidrocarbilo, arilhidrocarbiltioarilo, arilhidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbilamino y heteroariltio; y
en el que el propio R^{4} está sustituido con uno o más sustituyentes seleccionados independientemente de halógeno, hidrocarbilo, hidrocarbiloxi, nitro, ciano, perfluorohidrocarbilo, trifluorometilhidrocarbilo, hidroxi, mercapto, hidroxicarbonilo, ariloxi, ariltio, arilamino, arilhidrocarbilo, arilo, heteroariloxi, heteroariltio, heteroarilamino, heteroarilhidrocarbilo, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, heterociclooxi, hidroxicarbonilhidrocarbilo, heterociclotio, heterocicloamino, ciclohidrocarbiloxi, ciclohidrocarbiltio, ciclohidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbiloxi, heteroarilhidrocarbiltio, heteroarilhidrocarbilamino, arilhidrocarbiloxi, arilhidrocarbiltio, arilhidrocarbilamino, heterociclo, heteroarilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, alcoxicarbonilalcoxi, hidrocarbiloilo, arilcarbonilo, arilhidrocarbiloilo, hidrocarboiloxi, arilhidrocarboiloxi, hidroxihidrocarbilo, hidroxihidrocarbiloxi, hidrocarbiltio, hidrocarbiloxihidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, hidrocarbilhidroxicarbonilhidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiltio, amino, hidrocarbilcarbonilamino, arilcarbonilamino, ciclohidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbilcarbonilamino, arilhidrocarbilcarbonilamino, heteroarilcarbonilamino, heteroarilhidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbiloxi, hidrocarbilsulfonilamino, arilsulfonilamino, arilhidrocarbilsulfonilamino, heteroarilsulfonilamino, heteroarilhidrocarbilsulfonilamino, ciclohidrocarbilsulfonilamino, heterociclohidrocarbilsulfonilamino, aminohidrocarbilo N-monosustituido y aminohidrocarbilo N,N-disustituido, en el que:
el(los) sustituyente(s) en el nitrógeno de aminohidrocarbilo monosustituido o disustituido se selecciona(n) independientemente de hidrocarbilo, arilo, arilhidrocarbilo, ciclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxicarbonilo, hidrocarbiloxicarbonilo e hidrocarboilo, o
los sustituyentes en el nitrógeno del aminohidrocarbilo disustituido, junto con el propio nitrógeno de aminohidrocarbilo disustituido, forman un anillo heterocíclico o heteroarilo de 5 a 8 miembros.
5. Un compuesto o sal según la reivindicación 1, en el que R^{1} es un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros unido directamente al grupo SO_{2} representado que está a su vez sustituido en su posición 4 cuando es un anillo de 6 miembros o en su posición 3 ó 4 cuando es un anillo de 5 miembros con un sustituyente R^{4} seleccionado de ciclohidrocarbilo de anillo sencillo, heterociclo de anillo sencillo, fenilo, heteroarilo de anillo sencillo, hidrocarbilo C_{3}-C_{14}, hidrocarbiloxi C_{2}-C_{14}, fenoxi, tiofenoxi, 4-tiopiridilo, fenilazo, fenilureido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, anilino y benzamido.
6. Un compuesto o sal según la reivindicación 1, en el que
R^{1} es fenilo sustituido en su posición 4 con R^{4}; y
R^{4} se selecciona de fenilo, fenoxi, tiofenoxi, fenilazo, benzamido, anilino, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido y fenilureido, y en el que R^{4} está opcionalmente sustituido:
en la posición meta o para o ambas con un sustituyente que se selecciona de halógeno, hidrocarbiloxi C_{1}-C_{9}, hidrocarbilo C_{1}-C_{10}, dihidrocarbilamino C_{1}-C_{9}, carboxil-hidrocarbilo C_{1}-C_{8}, hidrocarbiloxicarbonil C_{1}-C_{4}-hidrocarbilo C_{1}-C_{4} e hidrocarbil C_{1}-C_{8}-carboxamido, o
en las posiciones meta y para con dos grupos metilo o con un grupo metilenodioxi.
7. Un compuesto o sal según la reivindicación 5, en el que z es uno e y es cero.
8. Un compuesto o sal según la reivindicación 5, en el que y es uno y z es cero.
9. Un compuesto o sal según la reivindicación 5, en el que R^{1} junto con R^{4} tiene una longitud de cadena equivalente a una longitud de cadena de carbonos medida a lo largo de la cadena lineal de átomos más larga de R^{1} y R^{4}juntos, siguiendo los átomos del esqueleto de un anillo cuando sea necesario, incluyendo dicha cadena más larga opcionalmente átomos diferentes de carbono, que es mayor que la de un grupo octilo y menor que la de un grupo estearilo.
10. Un compuesto o sal según la reivindicación 5, en el que R^{4} se selecciona de fenilo, heteroarilo de anillo sencillo, hidrocarbilo C_{3}-C_{14}, hidrocarbiloxi C_{2}-C_{14}, fenoxi, tiofenoxi, 4-tiopiridilo, fenilazo, fenilureido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, anilino y benzamido.
11. Un compuesto o sal según la reivindicación 5, en el que R^{4} se selecciona de fenilo, fenoxi, anilino, tiofenoxi, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido y fenilureido, y en el que R^{4} está opcionalmente sustituido:
en la posición meta o para o ambas con un sustituyente que se selecciona de halógeno, hidrocarbiloxi C_{1}-C_{9}, hidrocarbilo C_{1}-C_{10}, dihidrocarbilamino C_{1}-C_{9}, carboxil-hidrocarbilo C_{1}-C_{8}, hidrocarbiloxicarbonil C_{1}-C_{4}-hidrocarbilo C_{1}-C_{4} e hidrocarbil C_{1}-C_{8}-carboxamido, o
en las posiciones meta y para con dos grupos metilo o con un grupo alquileno C_{1}-C_{2}-dioxi.
12. Un compuesto o sal según la reivindicación 11, en el que R^{4} es fenoxi no sustituido o tiofenoxi no sustituido.
13. Un compuesto o sal según la reivindicación 10, en el que el compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula II:
60
14. Un compuesto o sal según la reivindicación 10, en el que el compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula III:
61
15. Un compuesto o sal según la reivindicación 10, en el que R^{2} y R^{3}, junto con el átomo de carbono al que están unidos, forman 4-tetrahidropiranilo o 4-piperidinilo, en el que:
el 4-piperidinilo está opcionalmente sustituido con un sustituyente seleccionado de hidrocarbilo C_{1}-C_{4}, ciclohidrocarbilo C_{3}-C_{6}, acilo C_{1}-C_{4} e hidrocarbil C_{1}-C_{4}-sulfonilo.
16. Un compuesto o sal según la reivindicación 15, en el que el compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula IV:
62
17. Un compuesto o sal según la reivindicación 15, en el que el compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula V:
63
y
R^{5} se selecciona de hidrocarbilo C_{1}-C_{4}, ciclohidrocarbilo C_{3}-C_{6}, acilo C_{1}-C_{4} e hidrocarbil C_{1}-C_{4} sulfonilo.
18. Un compuesto o sal según la reivindicación 10, en el que W se selecciona de 1,2-fenileno, 2,3-piridinileno, 3,4-piridinileno, 4, 5-piridinileno, 2,3-pirazinileno, 4,5-pirimidinileno y 5,6-pirimidinileno.
19. Un compuesto o sal según la reivindicación 10, en el que el compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula IIA:
64
y en el que
PhR^{4} es fenilo sustituido con R^{4} en su posición 4.
20. Un compuesto o sal según la reivindicación 10, en el que el compuesto tiene una estructura que corresponde a la Fórmula IIIA:
65
y en el que
PhR^{4} es fenilo sustituido con R^{4} en su posición 4.
21. Un compuesto o sal según la reivindicación 20, en el que el compuesto corresponde a la fórmula:
66
22. Un compuesto o sal según la reivindicación 19, en el que el compuesto corresponde a la fórmula:
67
23. Un compuesto o sal según la reivindicación 1, en el que R^{4} se selecciona de ciclohidrocarbilo de anillo sencillo, heteroarilo de anillo sencillo, fenilo, fenoxi, tiofenoxi, anilino, fenilazo, fenilureido, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, heterociclo, heterociclohidrocarbilo, arilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbilo, heteroarilhidrocarbilo, heteroarilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxihidrocarbilo, ariloxihidrocarbilo, hidrocarboilhidrocarbilo, arilhidrocarboilhidrocarbilo, arilcarbonilhidrocarbilo, arilazoarilo, arilhidrazinoarilo, hidrocarbiltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilo, ariltiohidrocarbilo, heteroariltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilhidrocarbilo, arilhidrocarbiltiohidrocarbilo, arilhidrocarbiltioarilo, arilhidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbilamino y heteroariltio; y en el que R^{4} está opcionalmente sustituido con uno o más sustituyentes seleccionados independientemente de halógeno, hidrocarbilo, hidrocarbiloxi, nitro, ciano, perfluorohidrocarbilo, trifluorometilhidrocarbilo, hidroxi, mercapto, hidroxicarbonilo, ariloxi, ariltio, arilamino, arilhidrocarbilo, arilo, heteroariloxi, heteroariltio, heteroarilamino, heteroarilhidrocarbilo, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, heterociclooxi, hidroxicarbonilhidrocarbilo, heterociclotio, heterocicloamino, ciclohidrocarbiloxi, ciclohidrocarbiltio, ciclohidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbiloxi, heteroarilhidrocarbiltio, heteroarilhidrocarbilamino, arilhidrocarbiloxi, arilhidrocarbiltio, arilhidrocarbilamino, heterociclo, heteroarilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, alcoxicarbonilalcoxi, hidrocarbiloilo, arilcarbonilo, arilhidrocarbiloxi, hidrocarboiloxi, arilhidrocarboiloxi, hidroxihidrocarbilo, hidroxihidrocarbiloxi, hidrocarbiltio, hidrocarbiloxihidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, hidrocarbilhidroxicarbonilhidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiltio, amino, hidrocarbilcarbonilamino, arilcarbonilamino, ciclohidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbilcarbonilamino, arilhidrocarbilcarbonilamino, heteroarilcarbonilamino, heteroarilhidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbiloxi, hidrocarbilsulfonilamino, arilsulfonilamino, arilhidrocarbilsulfonilamino, heteroarilsulfonilamino, heteroarilhidrocarbilsulfonilamino, ciclohidrocarbilsulfonilamino, heterociclohidrocarbilsulfonilamino, aminohidrocarbilo N-monosustituido y aminohidrocarbilo N,N-disustituido, en el que:
el(los) sustituyente(s) en el nitrógeno aminohidrocarbilo monosustituido o disustituido se selecciona(n) independientemente de hidrocarbilo, arilo, arilhidrocarbilo, ciclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxicarbonilo, hidrocarbiloxicarbonilo e hidrocarboilo, o
los sustituyentes en el nitrógeno aminohidrocarbilo disustituido, junto con el propio nitrógeno aminohidrocarbilo, forman un anillo heterocíclico o heteroarilo de 5 a 8 miembros.
24. Uso de una cantidad eficaz para inhibir una enzima MMP de un compuesto según la reivindicación 1 o una de sus sales farmacéuticamente aceptables, para preparar una composición farmacéutica para tratar a un mamífero hospedador que sufre un estado patológico asociado con actividad de metaloproteasas de la matriz.
25. Uso según la reivindicación 24, en el que:
R^{1} es un sustituyente ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de anillo sencillo que tiene 5 ó 6 miembros y que está sustituido en su propia posición 4 cuando es un anillo de 6 miembros o en su propia posición 3 ó 4 cuando es un anillo de 5 miembros con R^{4}; y
R^{4} se selecciona de fenilo, heteroarilo de anillo sencillo, hidrocarbilo C_{3}-C_{14}, hidrocarbiloxi C_{2}-C_{14}, fenoxi, tiofenoxi, anilino, 4-tiopiridilo, fenilazo, fenilureido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido y benzamido.
26. Uso según la reivindicación 24, en el que:
R^{1} es fenilo sustituido con R^{4} en su posición 4, y
R^{4} es fenilo, fenoxi, anilino, tiofenoxi, fenilazo, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido o fenilureido.
27. Uso según la reivindicación 24, en el que:
R^{1} es fenilo sustituido con R^{4}en la posición 4; y
R^{4} se selecciona de fenilo, fenoxi, anilino, tiofenoxi, fenilazo, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido y fenilureido, y en el que R^{4} está sustituido:
en la posición meta o para o ambas con un sustituyente que se selecciona de halógeno, hidrocarbiloxi C_{1}-C_{9}, hidrocarbilo C_{1}-C_{10}, dihidrocarbilamino C_{1}-C_{9}, carboxil-hidrocarbilo C_{1}-C_{8}, hidrocarbiloxicarbonil C_{1}-C_{4}-hidrocarbilo C_{1}-C_{4} e hidrocarbil C_{1}-C_{8}-carboxamido, o
en las posiciones meta y para con dos grupos metilo o con un grupo metilenodioxi.
28. Uso según la reivindicación 24, en el que R^{1} junto con R^{4} tiene una longitud equivalente a una longitud de cadena de carbonos medida a lo largo de la cadena lineal de átomos más larga de R^{1} y R^{4}juntos, siguiendo los átomos del esqueleto de un anillo cuando sea necesario, incluyendo dicha cadena más larga opcionalmente átomos diferentes de carbono, que es mayor que la de un grupo octilo y menor que la de un grupo estearilo.
29. Uso según la reivindicación 24, en el que R^{4} es fenoxi no sustituido o tiofenoxi no sustituido.
30. Uso según la reivindicación 24, en el que R^{4} se selecciona de ciclohidrocarbilo de anillo sencillo, heteroarilo de anillo sencillo, fenilo, fenoxi, tiofenoxi, anilino, fenilazo, fenilureido, benzamido, nicotinamido, isonicotinamido, picolinamido, heterociclo, heterociclohidrocarbilo, arilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbilo, heteroarilhidrocarbilo, heteroarilheterociclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxihidrocarbilo, ariloxihidrocarbilo, hidrocarboilhidrocarbilo, arilhidrocarboilhidrocarbilo, arilcarbonilhidrocarbilo, arilazoarilo, arilhidrazinoarilo, hidrocarbiltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilo, ariltiohidrocarbilo, heteroariltiohidrocarbilo, hidrocarbiltioarilhidrocarbilo, arilhidrocarbiltiohidrocarbilo, arilhidrocarbiltioarilo, arilhidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbilamino y heteroariltio y en el que R^{4} está opcionalmente sustituido con uno o más sustituyentes seleccionados independientemente de halógeno, hidrocarbilo, hidrocarbiloxi, nitro, ciano, perfluorohidrocarbilo, trifluorometilhidrocarbilo, hidroxi, mercapto, hidroxicarbonilo, ariloxi, ariltio, arilamino, arilhidrocarbilo, arilo, heteroariloxi, heteroariltio, heteroarilamino, heteroarilhidrocarbilo, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, heterociclooxi, hidroxicarbonilhidrocarbilo, heterociclotio, heterocicloamino, ciclohidrocarbiloxi, ciclohidrocarbiltio, ciclohidrocarbilamino, heteroarilhidrocarbiloxi, heteroarilhidrocarbiltio, heteroarilhidrocarbilamino, arilhidrocarbiloxi, arilhidrocarbiltio, arilhidrocarbilamino, heterociclo, heteroarilo, hidroxicarbonilhidrocarbiloxi, alcoxicarbonilalcoxi, hidrocarbiloilo, arilcarbonilo, arilhidrocarbiloilo, hidrocarboiloxi, arilhidrocarboiloxi, hidroxihidrocarbilo, hidroxihidrocarbiloxi, hidrocarbiltio, hidrocarbiloxihidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilo, hidroxicarbonilo, hidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbilo, hidrocarbilhidroxicarbonilhidrocarbiltio, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiloxi, hidrocarbiloxicarbonilhidrocarbiltio, amino, hidrocarbilcarbonilamino, arilcarbonilamino, ciclohidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbilcarbonilamino, arilhidrocarbilcarbonilamino, heteroarilcarbonilamino, heteroarilhidrocarbilcarbonilamino, heterociclohidrocarbiloxi, hidrocarbilsulfonilamino, arilsulfonilamino, arilhidrocarbilsulfonilamino, heteroarilsulfonilamino, heteroarilhidrocarbilsulfonilamino, ciclohidrocarbilsulfonilamino, heterociclohidrocarbilsulfonilamino, aminohidrocarbilo N-monosustituido y aminohidrocarbilo N,N-disustituido, en el que:
el(los) sustituyente(s) en el nitrógeno aminohidrocarbilo monosustituido o disustituido se selecciona(n) independientemente de hidrocarbilo, arilo, arilhidrocarbilo, ciclohidrocarbilo, arilhidrocarbiloxicarbonilo, hidrocarbiloxicarbonilo e hidrocarboilo, o
los sustituyentes en el nitrógeno aminohidrocarbilo disustituido, junto con el propio nitrógeno aminohidrocarbilo, forman un anillo heterociclo o heteroarilo de 5 a 8 miembros.
31. Uso según la reivindicación 24, en el que R^{1} es un radical ciclohidrocarbilo, heterociclo, arilo o heteroarilo de 5 ó 6 miembros sustituido con R^{4} en su posición 4 cuando es un anillo de 6 miembros o en su posición 3 ó 4 cuando es un anillo de 5 miembros
32. Una composición farmacéutica que comprende:
un compuesto o sal según una cualquiera de las reivindicaciones 1 a 23; y
un vehículo farmacéuticamente aceptable.
ES98911481T 1997-03-04 1998-03-04 Compuestos sulfonilicos divalentes de acido aril o heteroaril-hidroxamco. Expired - Lifetime ES2206903T3 (es)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US3518297P 1997-03-04 1997-03-04
US35182P 1997-03-04

Publications (1)

Publication Number Publication Date
ES2206903T3 true ES2206903T3 (es) 2004-05-16

Family

ID=21881145

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
ES98910177T Expired - Lifetime ES2209122T3 (es) 1997-03-04 1998-03-04 Compuestos de acido sulfonil alfa-hidroxi hidroxamico aromatico.
ES98911481T Expired - Lifetime ES2206903T3 (es) 1997-03-04 1998-03-04 Compuestos sulfonilicos divalentes de acido aril o heteroaril-hidroxamco.

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
ES98910177T Expired - Lifetime ES2209122T3 (es) 1997-03-04 1998-03-04 Compuestos de acido sulfonil alfa-hidroxi hidroxamico aromatico.

Country Status (20)

Country Link
US (3) US6380258B2 (es)
EP (4) EP0983257A4 (es)
JP (4) JP2002515901A (es)
KR (3) KR20000075954A (es)
CN (3) CN1254337A (es)
AT (1) ATE254599T1 (es)
AU (2) AU750130B2 (es)
BR (2) BR9808166A (es)
CA (4) CA2283272A1 (es)
DE (1) DE69819878T2 (es)
DK (1) DK0973392T3 (es)
EA (1) EA199900792A1 (es)
ES (2) ES2209122T3 (es)
HK (1) HK1027806A1 (es)
IL (3) IL131493A (es)
NO (1) NO315647B1 (es)
NZ (1) NZ337326A (es)
PL (1) PL335732A1 (es)
PT (1) PT973392E (es)
WO (1) WO1998038859A1 (es)

Families Citing this family (47)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6747027B1 (en) 1996-07-22 2004-06-08 Pharmacia Corporation Thiol sulfonamide metalloprotease inhibitors
US6794511B2 (en) 1997-03-04 2004-09-21 G. D. Searle Sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acid compounds
US7115632B1 (en) * 1999-05-12 2006-10-03 G. D. Searle & Co. Sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acid compounds
US6696449B2 (en) 1997-03-04 2004-02-24 Pharmacia Corporation Sulfonyl aryl hydroxamates and their use as matrix metalloprotease inhibitors
JP2002515901A (ja) 1997-03-04 2002-05-28 モンサント カンパニー 芳香族スルホニルα−シクロアミノヒドロキサム酸化合物
NZ503997A (en) * 1997-11-21 2001-09-28 Upjohn Co Alpha-hydroxy, -amino, or halo derivatives of beta-sulfonyl hydroxamic acids useful as matrix metalloproteinases inhibitors
WO2000037433A1 (en) * 1998-12-18 2000-06-29 Abbott Laboratories Inhibitors of matrix metalloproteinases
US6800646B1 (en) 1999-02-08 2004-10-05 Pharmacia Corporation Sulfamato hydroxamic acid metalloprotease inhibitor
US6465468B1 (en) 1999-03-22 2002-10-15 Darwin Discovery Limited Hydroxamic and carboxylic acid derivatives
KR20020009610A (ko) * 1999-05-12 2002-02-01 윌리암스 로저 에이 매트릭스 메탈로프로테아제 억제제로서의 히드록삼산 유도체
US6808902B1 (en) 1999-11-12 2004-10-26 Amgen Inc. Process for correction of a disulfide misfold in IL-1Ra Fc fusion molecules
EP1233958B1 (en) 1999-11-23 2011-06-29 MethylGene Inc. Inhibitors of histone deacetylase
WO2002030879A2 (en) 2000-09-29 2002-04-18 Prolifix Limited Carbamic acid compounds comprising a sulfonamide linkage as hdac inhibitors
EP1598067B1 (en) 2000-09-29 2009-05-06 TopoTarget UK Limited Carbamic acid compounds comprising an amide linkage for the treatment of malaria
SG173211A1 (en) 2001-06-26 2011-08-29 Amgen Inc Antibodies to opgl
US6683078B2 (en) * 2001-07-19 2004-01-27 Pharmacia Corporation Use of sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acids and derivatives thereof as aggrecanase inhibitors
FR2827859B1 (fr) 2001-07-30 2005-09-23 Lipha Derives 4-(arylthio) - ou 4-(heteroarylthio) -butyrique dans la preparation de medicaments destines au traitement du diabete
EP1492534B1 (en) * 2002-04-03 2008-06-25 TopoTarget UK Limited Carbamic acid compounds comprising a piperazine linkage as hdac inhibitors
CA2483314A1 (en) 2002-04-25 2003-11-06 Pharmacia Corporation Piperidinyl-and piperazinyl-sulfonylmethyl hydroxamic acids and their use as protease inhibitors
GB0226855D0 (en) * 2002-11-18 2002-12-24 Queen Mary & Westfield College Histone deacetylase inhibitors
DE60331367D1 (de) 2002-12-30 2010-04-01 Angiotech Int Ag Wirkstofffreisetzung von schnell gelierender polymerzusammensetzung
ES2537514T3 (es) 2003-04-04 2015-06-09 Incyte Corporation Composiciones, métodos y kits relacionados con la escisión de HER-2
US7262318B2 (en) * 2004-03-10 2007-08-28 Pfizer, Inc. Substituted heteroaryl- and phenylsulfamoyl compounds
PL1735274T3 (pl) * 2004-03-22 2010-05-31 Southern Res Inst Niepeptydowe inhibitory metaloproteinaz macierzy zewnątrzkomórkowej
WO2005117882A2 (en) * 2004-04-20 2005-12-15 Incyte Corporation Hydroxamic acid derivatives as metalloprotease inhibitors
WO2006004598A2 (en) * 2004-06-01 2006-01-12 The Scripps Research Institute Proteomic analysis
US20050277897A1 (en) * 2004-06-14 2005-12-15 Ghannoum Ziad R Handpiece tip
TW200700392A (en) * 2005-03-16 2007-01-01 Astrazeneca Ab Novel compounds
CN101273013B (zh) * 2005-09-27 2013-06-12 盐野义制药株式会社 具有pgd2受体拮抗活性的磺酰胺衍生物
AU2009310952B2 (en) * 2008-10-27 2015-04-30 Mitsubishi Tanabe Pharma Corporation Novel amide derivative and use thereof as medicine
CN102639494B (zh) 2009-10-09 2016-11-09 扎夫根公司 砜化合物及其制备和使用方法
EP2595988B1 (en) 2010-07-22 2014-12-17 Zafgen, Inc. Tricyclic compounds and methds of making and using same
US9321740B2 (en) 2011-01-26 2016-04-26 Zafgen, Inc. Tetrazole compounds and methods of making and using same
US9187494B2 (en) 2011-05-06 2015-11-17 Zafgen, Inc. Aryl-substituted tricyclic sulfonamides as methionyl aminopeptidase 2 modulators
JP6035327B2 (ja) 2011-05-06 2016-11-30 ザフゲン,インコーポレイテッド 三環式ピラゾールスルホンアミド化合物ならびにその製造および使用方法
BR112013028534A2 (pt) 2011-05-06 2016-09-06 Zafgen Inc compostos tricíclicos parcialmente saturados e métodos para produção e utilização dos mesmos
CN104892457B (zh) * 2011-07-25 2017-07-28 中国医学科学院医药生物技术研究所 一种异羟肟酸类衍生物、其药物组合物、制备方法及用途
US10531655B2 (en) 2011-12-02 2020-01-14 The Regents Of The University Of California Reperfusion protection solution and uses thereof
MX2014008706A (es) 2012-01-18 2015-03-05 Zafgen Inc Compuestos tricíclicos de sulfonamida y métodos para elaborarlos y usarlos.
EP2804856B1 (en) 2012-01-18 2017-03-15 Zafgen, Inc. Tricyclic sulfone compounds and methods of making and using same
KR20150080614A (ko) 2012-11-05 2015-07-09 자프겐 인크. 비만의 치료 및/또는 제어에서 사용하기 위한 트리시클릭 화합물
CA2890342A1 (en) 2012-11-05 2014-05-08 Zafgen, Inc. Tricyclic compounds and methods of making and using same
WO2014071368A1 (en) 2012-11-05 2014-05-08 Zafgen, Inc. Methods of treating liver diseases
BR112015009710A2 (pt) * 2012-11-09 2017-07-04 Unilever Nv composição para tratamento de um substrato, métodos de tratamento de um substrato e para preparação da composição e agente condicionador
TW201625620A (zh) * 2014-05-14 2016-07-16 美國科羅拉多州立大學 作為蛋白去乙醯酶抑制劑及雙蛋白去乙醯酶蛋白激酶抑制劑之雜環氧肟酸及其使用方法
WO2020006384A1 (en) * 2018-06-29 2020-01-02 Loyola University Of Chicago Carborane hydroxamic acid matrix metalloproteinase inhibitors and agents for boron neutron capture therapy
CN111217722B (zh) * 2020-03-06 2024-01-02 华东理工大学 偶氮芳基脲类衍生物及其制备方法和应用

Family Cites Families (31)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4148801A (en) 1978-07-03 1979-04-10 American Home Products Corporation 3-[(Chlorophenylsulfonyl)methyl]-1,2,4-oxadiazole-5-carboxylic acid derivatives
US4595700A (en) 1984-12-21 1986-06-17 G. D. Searle & Co. Thiol based collagenase inhibitors
US5103014A (en) 1987-09-30 1992-04-07 American Home Products Corporation Certain 3,3'-[[[(2-phenyl-4-thiazolyl)methoxy]phenyl]methylene]dithiobis-propanoic acid derivatives
GB2212153B (en) 1987-11-16 1992-01-15 Squibb & Sons Inc Phenyl hydroxamic acids
GB8827305D0 (en) 1988-11-23 1988-12-29 British Bio Technology Compounds
US5527945A (en) * 1989-02-10 1996-06-18 Basf Aktiengesellschaft Diphenylheteroalkyl derivatives, the preparation thereof and drugs and cosmetics prepared therefrom
DK0493925T3 (da) * 1990-12-17 1998-07-27 Sankyo Co Pyrazolderivater med herbicid aktivitet, deres fremstilling og anvendelse
ATE150452T1 (de) * 1992-04-07 1997-04-15 British Biotech Pharm Hydroxamsäure enthaltende collagenase-inhibitoren und cytokinaktivitätsinhibitoren
US5376664A (en) 1992-07-27 1994-12-27 The Du Pont Merck Pharmaceutical Company Unsymmetrical mono-3-nitro bis-naphthalimides as anticancer agents
US5506242A (en) * 1993-01-06 1996-04-09 Ciba-Geigy Corporation Arylsufonamido-substituted hydroxamic acids
US5646167A (en) 1993-01-06 1997-07-08 Ciba-Geigy Corporation Arylsulfonamido-substituted hydroxamix acids
US5455258A (en) 1993-01-06 1995-10-03 Ciba-Geigy Corporation Arylsulfonamido-substituted hydroxamic acids
US5552419A (en) 1993-01-06 1996-09-03 Ciba-Geigy Corporation Arylsulfonamido-substituted hydroxamic acids
GB9307956D0 (en) 1993-04-17 1993-06-02 Walls Alan J Hydroxamic acid derivatives
GB9320660D0 (en) * 1993-10-07 1993-11-24 British Bio Technology Inhibition of cytokine production
GB9323165D0 (en) 1993-11-10 1994-01-05 Chiros Ltd Compounds
AU2394795A (en) 1994-04-28 1995-11-29 Du Pont Merck Pharmaceutical Company, The Hydroxamic acid and amino acid derivatives and their use as anti-arthritic agents
GB9416897D0 (en) 1994-08-20 1994-10-12 British Biotech Pharm Metalloproteinase inhibitors
CA2201639A1 (en) 1994-10-05 1996-04-18 John Montana Peptidyl compounds and their therapeutic use as inhibitors of metalloproteases
US5789434A (en) * 1994-11-15 1998-08-04 Bayer Corporation Derivatives of substituted 4-biarylbutyric acid as matrix metalloprotease inhibitors
TR199800990T2 (xx) 1995-12-08 1998-07-21 Agouron Pharmaceuticals, Inc. Metaloproteinaz inhibit�rleri, bunlar� i�eren farmas�tik bile�imler, bunlar�n farmas�tik kullan�mlar� ve bunlar�n �retiminde kullan�labilecek y�ntemler ve ara �r�nler.
ATE225343T1 (de) 1995-12-20 2002-10-15 Hoffmann La Roche Matrix-metalloprotease inhibitoren
WO1997024117A1 (en) * 1996-01-02 1997-07-10 Rhone-Poulenc Rorer Pharmaceuticals Inc. Substituted (aryl, heteroaryl, arylmethyl or heteroarylmethyl) hydroxamic acid compounds
KR20000022532A (ko) 1996-06-27 2000-04-25 오노 야꾸힝 고교 가부시키가이샤 아릴(설파이드, 설폭시드 및 설폰)유도체 및 이를 활성 성분으로 함유하는 약물
DE69729007T2 (de) * 1996-08-07 2005-04-07 Darwin Discovery Ltd., Slough Hydroxamsäure- und carbonsäure-derivate mit mmp und tnf hemmender wirkung
PL332509A1 (en) * 1996-09-27 1999-09-13 Upjohn Co Beta-sulphonyl-hydroxamic acids as inhibitors of intercellular substance metaloproteinases
DE69801530T2 (de) * 1997-01-13 2002-05-08 Fuji Photo Film Co Ltd Wärmeentwickelbares, photoempfindliches Farbmaterial
CA2279863A1 (en) * 1997-02-07 1998-08-13 Pfizer Inc. N-hydroxy-beta-sulfonyl-propionamide derivatives and their use as inhibitors of matrix metalloproteinases
GEP20022627B (en) * 1997-02-27 2002-02-25 American Cyanamid Company Us N-Hydroxy-2-(Alkyl, Aryl, or Heteroaryl Sulfanyl, Sulfinil or Sulfonyl)-3-Substituted Alkyl, Aryl or Heteroarylamides as Matrix Metalloproteinase Inhibitors
JP2002515901A (ja) 1997-03-04 2002-05-28 モンサント カンパニー 芳香族スルホニルα−シクロアミノヒドロキサム酸化合物
US20010014688A1 (en) * 1997-11-14 2001-08-16 Thomas E. Barta Aromatic sulfone hydroxamic acid metalloprotease inhibitor

Also Published As

Publication number Publication date
BR9808214A (pt) 2000-05-16
NZ337326A (en) 2001-05-25
DK0973392T3 (da) 2004-03-29
DE69819878T2 (de) 2004-04-22
EP0983257A4 (en) 2001-05-02
EP0973392A1 (en) 2000-01-26
DE69819878D1 (de) 2003-12-24
CA2283275A1 (en) 1998-09-11
NO994252L (no) 1999-09-02
EP0984959A4 (en) 2001-05-02
IL131493A (en) 2004-05-12
AU6686598A (en) 1998-09-22
EP0984959A1 (en) 2000-03-15
IL131494A0 (en) 2001-01-28
NO315647B1 (no) 2003-10-06
CA2283272A1 (en) 1998-09-11
CN1253474A (zh) 2000-05-17
AU6542498A (en) 1998-09-22
US20010020021A1 (en) 2001-09-06
CA2283145A1 (en) 1998-09-11
CA2282318A1 (en) 1998-09-11
PT973392E (pt) 2004-04-30
US6380258B2 (en) 2002-04-30
IL131493A0 (en) 2001-01-28
AU6447898A (en) 1998-09-22
EP0984959B1 (en) 2003-09-24
EP0973392B1 (en) 2003-11-19
KR20000075954A (ko) 2000-12-26
JP2002513407A (ja) 2002-05-08
KR20000075946A (ko) 2000-12-26
JP2001518081A (ja) 2001-10-09
ATE254599T1 (de) 2003-12-15
EP0983258A4 (en) 2001-01-17
EP0983258A1 (en) 2000-03-08
IL131495A0 (en) 2001-01-28
CN1253559A (zh) 2000-05-17
KR20000075955A (ko) 2000-12-26
CN1105114C (zh) 2003-04-09
EP0973392A4 (en) 2001-05-02
JP2002515901A (ja) 2002-05-28
WO1998038859A1 (en) 1998-09-11
BR9808166A (pt) 2000-05-16
AU750130B2 (en) 2002-07-11
ES2209122T3 (es) 2004-06-16
US20020103239A1 (en) 2002-08-01
AU737329B2 (en) 2001-08-16
US6656954B2 (en) 2003-12-02
HK1027806A1 (en) 2001-01-23
EP0983257A1 (en) 2000-03-08
PL335732A1 (en) 2000-05-08
JP2002515900A (ja) 2002-05-28
NO994252D0 (no) 1999-09-02
EA199900792A1 (ru) 2000-04-24
IL131494A (en) 2005-06-19
US20040097487A1 (en) 2004-05-20
CN1254337A (zh) 2000-05-24
AU750303B2 (en) 2002-07-18

Similar Documents

Publication Publication Date Title
ES2206903T3 (es) Compuestos sulfonilicos divalentes de acido aril o heteroaril-hidroxamco.
ES2234103T3 (es) Compuestos de acido tioarilsulfonamidohidroxamico.
US7115632B1 (en) Sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acid compounds
AU781339B2 (en) Hydroxamic acid derivatives as matrix metalloprotease inhibitors
MXPA04000388A (es) Hidroximatos de sulfonilarilo y su uso como inhibidores de metaloproteinasas matriciales.
US6476027B1 (en) N-hydroxy 4-sulfonyl butanamide compounds
US6638952B1 (en) Aromatic sulfonyl alpha-cycloamino hydroxamic acid compounds
AU4973500A (en) Alpha-amino-beta-sulfonyl hydroxamic acid compounds
US6794511B2 (en) Sulfonyl aryl or heteroaryl hydroxamic acid compounds
CZ309499A3 (cs) Sulfonylové sloučeniny dvojmocných arylových nebo heteroarylových hydroxamových kyselin
CZ309599A3 (cs) Aromatické sulfonylové sloučeniny alfa - hydroxy hydroxamové kyseliny
CZ310899A3 (cs) N-hydroxy-4-sulfonylbutanamidové sloučeniny