BE1018245A3 - Monofilament snaar. - Google Patents

Abstract

Monofilament snaar geschikt voor gebruik in tennis raketten en dergelijke, bestaande uit een kernmateriaal en een omhullingsmateriaal dat als matrix dienst doet, waarbij het kernmateriaal in het omhullingsmateriaal is ingebed volgens een "eiland in de zee structuur", en die derhalve eiland componenten en een zee comonent bevat, daardoor gekenmerkt dat de eiland componeten grotendeels maar niet uitsluitend bestaan uit een thermoplastich elastomeer, en dat de eilandcomponenten in een geometrich en bij voorkeur symmetrisch patroon ten opzichte van mekaar en/of de lengte-as van de snaar zijn gerangschikt.

Description

Monofilament snaar.

De huidige uitvinding heeft betrekking op een monofilament snaar.

Hieronder wordt hoofdzakelijk, maar niet uitsluitend, verstaan een monofilament snaar die gebruikt kan worden voor het bespannen van raketten voor balsporten, zoals bijvoorbeeld tennis, squash, raketbal, badminton en dergelijke.

De uitvinding heeft echter ook betrekking op een monofilament snaar of draad die gebruikt kan worden bijvoorbeeld voor de visvangst, of in muziekinstrumenten, en zo voort.

Meer speciaal, is de uitvinding bedoeld voor een kunststofsnaar of -draad die als monofilament in een bicomponent extrusieproces wordt vervaardigd en die uit verschillende polymeren bestaat die in een welbepaald patroon volgens het zogenaamde "eiland-in-de-zee" concept ten opzichte van elkaar zijn gerangschikt.

Dit concept bestaat erin verschillende kunststoffen of kunststofmengsels afzonderlijk in eenzelfde monofilament snaar of draad te gebruiken, en zodanig geometrisch ten opzichte van elkaar te schikken, dat, wanneer men een dwarsdoorsnede van de geproduceerde snaar bekijkt, deze gelijkt op een veelvoud van afzonderlijke kernen of "eilandjes", gevormd door een bepaalde kunststof of een groep van kunststoffen , omringd en in verband gehouden door een matrix of "zee", hoofdzakelijk, maar niet noodzakelijk uitsluitend, bestaande uit een andere kunststof of een groep van andere kunststoffen.

Aangezien de "eilandcomponenten" in hoofdzaak verantwoordelijk zijn voor het leveren van de sterkte en treksterkte van de snaar of draad, zijn deze "eilandcomponenten" bij voorkeur in hoofdzaak uitgevoerd in een kunststof of kunststofmengsel dat de nodige treksterkte verschaft, bij voorbeeld in een polyester.

Teneinde optimale sterkte en treksterkte te leveren, kan een mengsel van twee of meer verschillende kunststoffen worden genomen of kan ook nog een kunststof of groep van kunststoffen worden gebruikt die uit lineair gesegmenteerde block-copolymeren bestaat, die een aaneensluiting van harde en zachte segmenten bevatten.

De kunststof of het kunststofmengsel van de "zeecomponent" wordt in eerste instantie zodanig gekozen dat het een optimale compatibiliteit vertoont, in het bijzonder een optimale hechting vertoont op de "eiland- componenten".

Bovendien bevat de "zee component" bij voorkeur een kunststof elastomeer, bijvoorbeeld een thermoplastisch polyetherpolyester elastomeer, waardoor de stijfheid wordt verlaagt en de elasticiteit verbetert van het deel van de snaar dat de "eilandcomponenten" omringt, zonder daarbij het herstel van de snaar na elastische vervorming nadelig te beïnvloeden, zodat een constante kwaliteit van de snaar over een lange gebruikstijd gegarandeerd wordt.

De uitvinding slaat tevens op een werkwijze om een dergelijke snaar te verwezenlijken.

Men kent in de praktijk reeds verschillende soorten kunststofsnaren die zich van mekaar onderscheiden zowel in wat hun opbouw als hun samenstelling betreft.

Deze soorten snaren hebben echter alle hun typische kenmerken , samen met de daarbij horende specifieke voor en nadelen.

Hierbij worden niet alleen hun fysische, chemische en sensorische eigenschappen bedoeld, zoals bijvoorbeeld elasticiteitsmodulus, breuk- en treksterkte, spanning-relaxatie, lussterkte, afschuurweerstand, resistentie tegen invloeden van hoge luchtvochtigheid, temperatuur, UV straling en/of dergelijke.

Maar tevens ook hun speeleigenschappen, in de vaktermen aangeduid met power en controle, balgevoel en touch, comfort, spin, rendement, veerkracht, balsnelheid, enz.

Eveneens belangrijk zijn hoe deze eigenschappen onder verschillende speelomstandigheden tot uiting komen, zoals bijvoorbeeld hoe de balcontrole zich gedraagt zowel bij zacht als bij hard spelen.

Algemeen zou men kunnen stellen dat de speler hetzelfde balgevoel zou moeten kunnen ervaren zowel bij zacht als bij hard spelen.

Tevens dient bij deze eigenschappen het geluid te worden gerekend dat door de impact van de bal of pluim op de snaar wordt geproduceerd.

Dit wordt inderdaad als essentieel aanzien voor het succes van het spel.

Het geluid wordt namelijk als herkenningsteken gebruikt voor het uitwisselen van slagen.

Vooral in het geval van badminton wordt door de meest gezochte snaren een bepaald geluid voortgebracht dat tot op heden enkel kon worden gereproduceerd door gebruik te maken van natuurlijke snaren of van een welbepaalde soort van kunststofsnaren.

Algemeen bekend zijn in deze context snaren voor tennisraketten die uit natuurdarm zijn vervaardigd.

Deze zijn gemaakt van dierlijke darmen die via een tijdrovende en complexe procedure worden veredeld.

De primaire kenmerken hiervan zijn superieure elasticiteit, spanningstabiliteit en levendigheid.

Aan de ander kant zijn deze snaren erg prijzig en gevoelig voor weersomstandigheden, vooral dan voor hoge luchtvochtigheid.

Verder gekend zijn snaren voor tennisraketten die op kunststofbasis zijn gebaseerd en die ofwel als monofilament of multifilament zijn uitgevoerd, en dit onder sterk uiteenlopende vormen.

Meestal bestaan de monofilamentsnaren uit een enkelvoudige draad van polyester of aromatishe polyamides, voorzien van een dunne uitwendige beschermings- en afwerklaag.

Men neemt algemeen aan dat hierbij de doorsnede, meestal gelegen tussen 1,1 tot 1,35 mm, in hoofdzaak bepalend is voor de uiteindelijke speeleigenschappen, die kunnen gaan van elastisch tot duurzaam.

Deze snaren worden meestal als relatief stug ervaren, maar hebben daarentegen in de regel een hogere duurzaamheid.

Ze hebben eveneens dikwijls de neiging relatief snel hun spanning te verliezen waardoor de controle afneemt en de snaar dood aanvoelt.

Algemeen wordt aangenomen dat de monofilament snaren een betere balcontrole toelaten bij hard spelen, maar dat dit bij zacht spelen nog zou kunnen worden verbeterd.

Evenmin zijn zij in staat, vooral bij badminton, van het gewenste geluid bij impact van de pluim of bal te produceren.

Dit geluid dient namelijk als herkenningsteken bij het uitwisselen van slagen en wordt algemeen als essentieel voor het succes van het spel aanzien.

Klassiek zijn anderzijds multifilamentsnaren, waarin dikwijls een grote hoeveelheid micro-vezels , eventueel in verschillende materialen uitgevoerd, vervlochten worden tot een zelfde snaar , die dan vervolgens van een weerstandige afdeklaag wordt voorzien.

Als voordeel van deze multifilament snaren wordt meestal hun hoge elasticiteit genoemd.

Algemeen wordt aangenomen dat de multifilament snaren een betere balcontrole toelaten bij zacht spelen, maar dat dit bij hard spelen, in tegenstelling tot monofilamentsnaren, nog zou kunnen worden verbeterd.

Deze soort van snaren hebben verder het nadeel dat ze de neiging hebben om te knappen zodra de beschermlaag is beschadigd.

Om deze reden worden ze dan ook meestal als kwetsbaar ervaren.

Bovendien zijn ze omwille van hun ingewikkelde structuur en gecompliceerde productiemethode vrij duur, de afzonderlijke filamenten meestal eerst tot een snaar moeten worden verweven alvorens vervolgens in een matrix te kunnen worden ingebed.

Slechte hechting van deze matrix op de in mekaar geweven multifilament snaren en het loskomen van de verschillende samenstellende delen (defoliatie, delaminatie) is hiervan een gekend nadeel en vormt een niet onbelangrijke beperking van hun nuttige levensduur.

Algemeen gekend is ook het gebruik van hybride snaren, waaronder wordt verstaan dat voor het bespannen van een raket in de lengte een andere soort snaren wordt gebuikt, bijvoorbeeld monofilamentsnaren zoals hoger besproken, dan voor het bespannen ervan in de breedte, waar dan bijvoorbeeld eerder multifilament snaren een toepassing voor vinden.

Deze hybride snaren leveren echter moeilijkheden op bij het optimaal bespannen van een raket, en niet zelden dient men daarbij beroep te moeten doen op meer gecompliceerde bespanningtechnieken.

In JP 2007330772, van de firma Toray Monofilament Co, wordt een monofilament snaar beschreven van de "eiland in de zee structuur", waarbij de "eiland componenten " bestaan uit een thermoplastisch polyester, waarin 1 tot 40 gewichts-percent van het polymeer vervangen is door hetzelfde materiaal dat gebruikt wordt ter vorming van de omringende "zee component", deze laatste namelijk bestaande uit minstens één thermoplastisch polyamide, gefluoreerd polymeer, of een polyolefine, maar bij voorkeur uit een polyamide.

Het aantal "eiland componenten" ligt tussen 7 en 25.

De diameter van de snaar is typisch 0,5 tot 1,5 mm, en haar treksterkte van 3.0 tot 8.0 cN/dtex.

JP 2007282661, van de firma Gosen KK daarentegen, beschrijft een monofilament snaar, eveneens van een "eiland in de zee structuur", bestaande voor 40-90 gewichts-percent uit een "eiland componenten " en voor 10-60 gewichts-percent uit een "zee component ", en waarbij minstens 13 eiland componenten aanwezig zijn.

De "eiland componenten" worden hierbij gevormd uit minstens één polyamide, polyester of polyolefine, met voorkeur voor een polyamide, en hebben een doorsnede van 0.05 tot 0.2mm.

De "zee component" bestaat hierbij uit minstens één thermoplastisch elastomeer polyurethaan, polyester, polyamide of polyolefine, met voorkeur voor een polyurethaan.

Een dergelijke snaar heeft tenslotte een treksterkte van 3.0 tot 5.5 cN/dtex.

Een gekend nadeel bij al deze monofilament snaren is dat ze nog steeds een te grote stijfheid bezitten die onvoldoende balcontrole toelaat en die bij hard of zacht spelen voor een duidelijk verschillend balgevoel verantwoordelijk kan worden gesteld, en dit naast de hoger reeds vermelde klassieke nadelen.

De huidige uitvinding heeft tot doel aan de voornoemde en andere nadelen van courante, zowel mono-, als multifilament snaren , alsook van natuurlijke snaren als van hybride snaren , een oplossing te bieden, doordat zij voorziet in een monofilament snaar geschikt voor gebruik in tennisraketten en dergelijke, bestaande uit een kernmateriaal en een omhullingsmateriaal dat als matrix dienst doet, waarbij het kernmateriaal in het omhullingsmateriaal is ingebed volgens een "eiland in de zee structuur", en die derhalve "eiland- componenten" en een "zeecomponent" bevat, waarbij de eiland- componenten grotendeels, maar niet uitsluitend, bestaan uit een thermoplastische kunststof, en de zeecomponent grotendeels, maar niet uitsluitend, bestaat uit een thermoplastisch elastomeer, en waarbij de eilandcomponenten in een geometrisch en bij voorkeur symmetrisch patroon ten opzichte van mekaar en/of de lengte-as van de snaar zijn gerangschikt.

Een groot voordeel van een snaar volgens de uitvinding is dat de goede eigenschappen van een typische monfilamentsnaar, bijvoorbeeld van een Luxilon Big Banger Alu Power, volledig behouden blijven, doch zodanig worden opgewaardeerd dat de nieuwe snaar tegelijkertijd ook de typische eigenschappen van hybride snaren en multifilamentsnaren vertoont.

Een opmerkelijk kenmerk hiervan is dat de snaar volgens de uitvinding een langere contacttijd krijgt samen met een hogere deformatie.

Dit heeft voor gevolg dat de bal of de pluim langer in de snaar blijft.

Aldus wordt het mogelijk een beter balgevoel te realiseren, en dit met volledig behoud^ van de voordelen van een monofilament snaar zoals de Big Banger Alu Power , te weten een hoge duurzaamheid en geen of bijna geen spanningsverlies.

Een verder voordeel van een snaar volgens de uitvinding is dat de verlenging verhoogt wordt ten opzichte van een monofilamentsnaar.

Er wordt namelijk een lagere E-modulus bekomen en we verkrijgen een zachtere snaar.

Tegelijkertijd bekomt een soepeler gevoel tijdens het spelen wat een beter comfort en balgevoel oplevert.

De lage energy return die gemeten wordt duidt eveneens aan dat de bal langer in de snaar blijft en dat toch dezelfde energy returns vergelijkbar met deze van een Big Banger Alu Power monofilamentsnaar kunnen gerealiseerd worden.

Nieuwe eigenschappen worden op deze wijze in één en dezelfde zelfde snaar gerealiseerd onder volledig behoud van de voordelige eigenschappen van een monofilamentsnaar, hetgeen de hoofdreden is voor het gebruik volgens de stand der techniek van hybride snaren.

De eigenschappen van multifilamentsnaren en van hybride snaren worden in een snaar volgens de uitvinding nameljk gerealiseerd terwijl de goede eigenschappen van een monofilamentsnaar, bijvoorbeeld van het type Big Banger Alu Power, volledig behouden blijven.

Een verder voordeel van de snaar volgens de uitvinding is dat de gewenste eigenschappen van de nieuwe snaar in één stap bij het vervaardigen verkregen worden.

Dit in tegenstelling tot de stand van de techniek waarbij, vooral bij multifilament of gevlochten snaren, een veelvoud van productie- en behandelingsstappen nodig zijn voor het dikwijls gradueel opbouwen van de gewenste eigenschappen.

Hierdoor wordt de productie sterk vereenvoudigd en de productietijd sterk ingekort bij betere controle der procesparameters, wat zich onder andere weerspiegelt in een consistentere kwaliteit, lagere kosten, minder energie en materiaalverbruik, en tevens in een vermindering van de milieubelasting en in verminderde uitstoot van gassen met een broeikaseffect.

Een verder belangrijk voordeel van een monofilament snaar volgens de uitvinding is dat deze verbeterde speeleigenschappen verschaft, in het bijzonder een betere balcontrole mogelijk maakt die bovendien afgestemd is op de spelvorm, spelervaring en kwaliteit.

Met deze uitvinding wordt namelijk een monofilament snaar verschaft waarvan de sterkte, stijfheid en speeleigenschappen onafhankelijk van elkaar ingesteld kunnen worden, door een adequate keuze van de polymeren waaruit respectievelijk de "eilandcomponenten" (de kern) en de "zeecomponent" (de matrix) zijn opgebouwd, en door de specifieke geometrie die aan deze "eilandco.mponenten" wordt gegeven.

Bovendien wordt een raket uitgerust met de snaar volgens de uitvinding door een gelijkaardig auditief akoestisch profiel gekenmerkt als bij gebruik van de courante duurdere en minder duurzame multifilament en gevlochten snaren, dus door eenzelfde geluidsperceptie langs de kant van de speler.

Dit laatste wordt algemeen als essentieel voor het succes van het spel aanzien.

Tenslotte laat een gladdere en niet delaminerende of exfoliërende oppervlaktestructuur van de snaren volgens de uitvinding toe raketten te maken die beter doorbuigen bij het spelen en waarbij de snaren minder verschuiven, wat betere balcontrole, fijner spelgevoel en langere nuttige levensduur met zich meebrengt.

In een voorkeurdragende uitvoering is de snaar hoofdzakelijk samengesteld is uit één of meerdere kunststoffen of kunststofmengsels geselecteerd uit één of meerdere van de volgende groepen van kunststoffen of kunststof families: PET, co-PET, PLA, PBT, PPT, PA en/of copolymeren van deze grondstoffen, PEEK, PPS, polyether-polyester blockpolymeer, polyether-polyamide blockpolymer, TPU, PVDF en/of andere fluoropolymeren.

In een verdere voorkeurdragend uitvoering bevat ze minstens één polyester bevat gevormd uit een dicarboxylzuur uit de groep van ftaalzuur, isoftaalzuur, adipinezuur, sebacinezuur, 2, 6-naftaleendicarbonzuur, en een diol gekozen uit de groep van een polyalkyleenglycol, diethyleenglycol, propyleenglycol, tetramethyleenglycol, 1,4-cyclohexaandiol, of copolymeren van deze polyesters of blends van twee of meer dergelijke polyesters of copolymeren daarvan.

In een andere voorkeurdragend uitvoeringsvorm bevat ze minstens één kunststof of kunststofmengsel gekozen uit de groep van thermoplastische elastomeren, in het bijzonder polyolefinen in het bijzonder thermoplastische olefinen (TPO); polyetheen en thermoplastisch polyetheen; polypropeen; etheen-propeen copolymeren, in het bijzonder EPDM, polyisopreen en copolymeren daarvan, polybutadiëen en copolymeren daarvan, polyisobutyleen en copolymeren daarvan; polyesters bijvoorbeeld polyetheentereftalaat (PET) en PLA, of copolymeren daarvan; thermoplastisch polyurethaan (TPU) en copolymeren daarvan, styreen-butadiëen-styreen copolymeren en blok copolymeren, polyethers, polyesters, polyetheresters, polyphenyleenoxide, polyetheretherketon (PEEK), PEEKK (polyetheretherketonketon), ABS, polymethylacrylaat en polymethylmethacrylaat, ethyleentetrafluorethyleen, ethyleenchloor-tetrafluorethyleen, poly-vinylideenfluoride (PVDF), op teflon gebaseerde polymeren zoals FEP, MFA en PFA, en mengsels van twee of meer van deze polymeren of mengsels die één of meer van voornoemde polymeren bevatten.

In nog een verdere uitvoeringsvorm bevat de bestaat de snaar minstens één kunststof die uit een thermoplastisch materiaal bestaat waarin minstens één alkyl-benzylester van een 1,2 dicarbonzuur, of één van zijn derivaten, homogeen is verdeeld , en doordat de alkylketen van het alkyl-benzylester, of van één van zijn derivaten, uit minstens vijf koolstofatomen bestaat.

Dit alky-benzyl ester kan verder bestaan uit een di-ester van phtaalzuur of phtaalzuuranhydride, met een benzylgroep enerzijds, en anderzijds met een alkylgroep met vijf to twaalf koolstofatomen, in het bijzonder met zeven tot negen koolstofatomen, in het bijzonder met een isononyl groep of met een groep bestaande uit een mengsel van overeenkomstige isomeren.

Hierbij kunnen de eilandcomponenten grotendeels, maar niet uitsluitend, opgebouwd zijn uit minstens één kunststof uit de groep van de thermoplastische polyurethanen en/of een co-polymeer en/of block-copolymeer en/of een mengsel van twee of meer van deze polymeren en/of een mengsel dat één of meer van de voornoemde polymeren ervan bevat, en dat de shore hardheid ervan gelegen is tussen A40 en D85, beter nog tussen shore A70 tot D70.

Ze kunnen bijvoorbeeld ook hoofdzakelijk , maar niet uitsluitend, uit minstens één kunststof bestaan gekozen uit de groep van de gefluoreerde polymeren, in het bijzonder uit polyvinylideenfluoride, en/ of een co-polymeer en/of een block-copolymeer, en/of een mengsel van twee of meer van deze polymeren en/of een mengsel dat één of meer van de voornoemde polymeren bevat.

De zeecomponent kan hierbij bijvoorbeeld grotendeels, maar niet uitsluitend gevormd worden door minstens één kunststof uit de groep van de polymere phtalaten, in het bijzonder door polyethyleenterephtalaat en/of een co-polymeer en/of een block-copolymeer en/of een mengsel van twee of meer van deze polymeren en/of een mengsel dat één of meer van de voornoemde polymeren bevat.

Of ook nog bijvoorbeeld bestaan uit ondermeer een mengsel van polyvinylideenfluoride en polyethyleenterephtalaat, of uit één of meerdere derivaten hiervan, bestaat.

In een verder voorkeurdragende uitvoeringsvorm kunnen de samenstellende kunststoffen of kunststofmengsels gekozen worden uit de groep der polyamides, in het bijzonder nylon 6, nylon 66, nylon 11, nylon 12 of nylon 46 of copolymeren daarvan; of uit de groep van de polyesters, in het bijzonder polyetheentheraftalaat (PET) en PLA polyetherketonen, in het bijzonder polyetheretherketon (PEEK), PEEKK, , polyoxymethyleen (POM), polyvinylideenfluoride (PVDF), copolymeren van polyesters of mengsels van twee of meer van deze polymeren.

Voorkeur genieten de polyesters die een smelttemperatuur hebben tussen ongeveer 250 °C en 275°C.

In een verdere voorkeurdragende uitvoeringsvorm bevatten de eilandcomponenten en/of de zeecomponent gebruikelijke toeslagstoffen, zoals functionele additieven bijvoorbeeld nanoparticles gevormd door één der samenstellende kunststoffen, en/of bijvoorbeeld vulstoffen zoals titaandioxide, silica, aluminiumoxide, calciumcarbonaat, klei derivaten, siliciumnitride, zirconiumoxide, en/of actieve stabilisatoren zoals anti-oxidanten, UV absorbers enz.

De aanwezigheid van hogergenoemde nanopartikels in het materiaal van de "zeecomponent", heeft namelijk een invloed op het oppervlak van de snaar, en beïnvloedt op die manier het spelgedrag van de snaar.

De aanwezigheid van nanopartikels hogergenoemde in het materiaal van de "eiland componenten" biedt het voordeel dat bespaard kan worden op duurdere vulstoffen en toeslagstoffen, vooral bij gebruik van nanopartikels van het gerecycleerde hoofdmateriaal.

Met het inzicht de kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, zijn hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, de eigenschappen van een voorkeurdragende uitvoeringsvorm weergegeven van de snaar volgens de uitvinding, in vergelijking met deze van twee gekende courant snaren, met verwijzing naar de bijgaande tekeningen, waarin: figuur 1 een dwarsdoorsnede van de monofilament snaar van deze uitvinding weergeeft; figuur 2 een vergelijking weergeeft van de "energy return" tussen verschillende snaren; figuur 3 een vergelijking weergeeft van de deformatie tussen verschillende snaren; figuur 4 een vergelijking weergeeft van de contacttijd tussen verschillende snaren; figuur 5 een verdere vergelijking weergeeft van de contacttijd tussen verschillende snaren; figuur 6 een vergelijking weergeeft van de indringdiepte van de bal in verschillende snaren.

Figuur 1 toont een dwarsdoorsnede 1 van een snaar 1 volgens de uitvinding.

In de figuur is de doorsnede van de snaar 1 rond voorgesteld doordat co-axiaal met een wand van de snaar 1 op een eerste en tweede afstand van een as van de snaar een eerste en tweede reeks eilandcomponentenen 4 en 5 zijn aangebracht die in eenzelfde of verschillend materiaal uitgevoerd zijn.

De doorsnede van een snaar volgens de uitvinding kan bijvoorbeeld ook ovaal zijn, of afgeplat, of hoekig van vorm.

De snaar 1 is samengesteld uit eilandeomponenten 2, die in een zeecomponent 3 zijn ingebed.

De eilandcomponenten 2 bestaan uit verschillende kunststoffen of kunststofmengsels waarvan een eerste soort aangebracht is in de vorm van eilandjes 4 die een essentieel ronde vorm vertonen, en de andere 5 in de vorm van eilandjes die eerder een veelhoekig patroon vertonen.

Beide soorten eilandjes 4 en 5 respectievelijk, zijn in een sequentieel afwisselende orde gerangschikt en liggen concentrisch ten opzichte van de middellijn van de snaar, op een afstand 6 en 7 van het middelpunt van de doorsnede respectievelijk.

Een dergelijke schikking van de verschillende eilandjes 4 en 5 in de zee component 3 en de oordeelkundige keuze van de verschillende samenstellende kunststoffen en kunststofmengsels, samen met het bicomponent extrusieproces laten toe de eigenschappen van een typische monofilament snaar zoals bijvoorbeeld de Big Banger Alu Power zodanig te verbeteren dat de snaar volgens de uitvinding tegelijkertijd ook de specifieke kenmerken van een multifilmanent snaar en van een hybride snaar vertoont.

Hierbij blijven de goede eigenschappen eigen aan een specifieke monofilament volledig behouden.

In figuur 2 wordt in een blokdiagram een vergelijking weergegeven van de "energy return" tussen een snaar volgens de uitvinding 0G-1-D; OG-IO-B; 0G-5-A en 0G-8-C, een typische mulifilamentsnaar, voorgesteld door NXT en een typische monofilamentsnaar , voorgesteld door Alu Power,en een typische snaar uti natuurdarm vervaardigd..

Men ziet dat door de lagere waarden van de "energy return" de bal langer in de snaar blijft bij snaren volgens de uitvinding, maar dat desondanks toch eenzelfde "energy retrun" wordt gerealiseerd als deze van de tyische monofilament snaar Big Banger*Alu Power.

In figuur 3 wordt een vergelijking weergegeven van de deformatie bekomen tussen verschillende snaren, hetgeen de verblijftijd van de bal weergeeft in het snarenbed.

Daarin zien we dat de bal meer indringt bij de NXT multifilament snaar dan bij de typische monofilament snaar Big Banger Alu Power, in de figuur voorgesteld door BB Alu. .

De snaren volgens de uitvinding OG-1 en OG-8 hebben een deformatie die meer naar deze van de mulifilamentsnaar NXT neigt dan naar deze van de monofilamentsnaar Big Banger Alu Power.

In figuur 4 wordt de contacttijd voor verschillende snaren weergegeven in milliseconden bij verschillende raketsnelheden.

Opnieuw kan men opmerken dat de contacttijd van de snaren volgens de uitvinding OG-5 en OG-8 deze van de typische multifilament snaar, weergegeven door NXT, benaderen.

De contacttijd van de snaar volgens de uitvinding OG-1 kan zo worden afgesteld door keuze van de ingrediënten, opbouw en productieproces dat deze eerder de contacttijd van de typische monofilament snaar Big Banger Alu Power benadert, voorgesteld door BB Alu.

In figuur 5 wordt nogmaals de contacttijd van verschillende snaren weergegeven. Deze geeft weer hoe lang de bal in het snarenbed blijft bijeen gegeven impact kracht, die afhangt van de snelheid van de bal en van de raket respectievelijk.

De snaar volgens de uitvinding , hier voorgesteld door M2, benadert de contacttijd van de typische multifilament snaar NXT , maar de figuur toont bovenal dat de contacttijd in de speelzone een vrij horizontaal plateau vertoont.

Dit betekent dat zelfs bij een harde impact van de bal, de contacttijd voldoende hoog blijft om de bal op een gecontroleerde manier terug te slaan.

Bij een "overload" is er voldoende herstel van de contacttijd van de snaar volgens de uitvinding mogelijk (weliswaar minder dan bij Big Banger Alu Power, voorgesteld door BB Alu, maar meer dan bij de NXT).

Figuur 6 toont aan hoe diep een (niet-vervormbare) bal binnendringt in een snarenbed.

Er wordt een vergelijking gemaakt tussen een zachte slag en een harde slag.

De deformatie weergegeven in de grafiek geeft een idee over de stijfheid van de snaar.

Uit de grafiek blijkt dat de snaar volgens de uitvinding, weergegeven door M2, zich bij een zachtere slag als de multifilament snaar NXT gedraagt, en bij een hardere slag meer de monofilament snaar Big Banger Alu Power,weergegeven door BB Alu, benadert.

Dit geeft een veranderend balgevoel aan bij verschillende spelsituaties : zo is de snaar 'stijver' bij een harde slag en geeft een 'zachter' gevoel bij een zachtere slag.

Deze uitvinding heeft eveneens betrekking op een werkwijze voor het produceren van de snaar volgens de uitvinding.

Met het inzicht de kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, is hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, een voorkeurdragende werkwijze weergegeven van de productie van een snaar volgens de uitvinding.

Hierbij wordt, in voorkomend geval, het alkyl-benzylester voorafgaandelijk aan minstens één gesmolten kunststof of kunststofmengsel ter vorming van een homogeen thermoplastisch mengsel toegevoegd om vervolgens alleen of samen met andere kunststoffen of kunststofmengsels volgens een gewenst patroon te worden geextrudeerd door gebruikt te maken van twee of meerder extruders en een speciaal ontworpen spinplaten pakket.

In de regel wordt minstens één extruder gebruikt voor de eilandcomponenten en minstens één extruder voor de zee component.

Hierbij wordt de eerste kunststofsamenstelling geëxtrudeerd door een eerste serie openingen in een matrijs, en wordt de tweede kunststofsamenstelling gelijktijdig door een tweede serie openingen in de matrijs geëxtrudeerd bij verhoogde temperatuur die zodanig is dat een hechting van de eerste en tweede kuststofsamenstelling verkregen wordt.

Bovendien dient er rekening mee te worden gehouden dat de verschillende kunststoffen of kunstofmengsels een verschillend smeltpunt kunnen hebben, en dient erop te worden gelet dat de verwerkingstemperatuur zodanig gekozen wordt dat bij het smeltpunt van het ene polymeer nog geen degradatie van de andere polymeren optreedt.

Alhoewel men zou verwachten dat het thermoplastisch elastomeer degradeert indien het tot een te hoge temperatuur wordt verwarmd, werd vastgesteld dat dit effect in de snaar van deze uitvinding verwaarloosbaar is en een snaar met een goede sterkte, treksterkte, consistente eigenschappen en levensduur verschaft wordt.

Na extrusie wordt de aldus verkregen draad eerst aan de lucht gekoeld en vervolgens doorheen een waterbad gestuurd voor verdere afkoeling.

Vervolgens wordt de draad gestrekt teneinde een snaar te verkrijgen met de gewenste diameter van 0,1 mm tot 2 mm, bij voorkeur 0,6 tot 1,4 mm .

Hiertoe wordt de draad achtereenvolgens over meerdere rollen gestuurd, bij verhoogde temperatuur, temperatuur via ovens, infrarood, microgolven, stoom, warm water, e.a.

Daarbij heeft een volgende rol steeds een hogere omloopsnelheid dan de vorige rol, met uitzondering van de laatste rol die een lagere omloopsnelheid heeft, teneinde het materiaal van de draad krimpeigenschappen te geven.

Vervolgens wordt de snaar op een rol gewikkeld. Zo kan de omloopsnelheid van de derde rol bijvoorbeeld 4 tot 12 keer hoger zijn dan de omloopsnelheid van de eerste rol.

Men is echter in staat de gewenste verhouding in te stellen rekening houdend met de beoogde strekkingsgraad van de draad.

De omloopsnelheid van de rollen kan binnen brede grenzen worden gevarieerd, bijvoorbeeld van 5 m/min voor de eerste rol tot 200 m/min voor een derde en/of vierde rol.

De aldus gevormde snaar kan in voorkomend geval uiteindelijk nog onderworpen worden aan een oppervlaktebehandeling, bijvoorbeeld aan een plasma behandeling, ter verbetering of aanpassing van de oppervlakte eigenschappen, bijvoorbeeld van de bedrukbaarheid.

De huidige uitvinding is geenszins beperkt tot de als voorbeeld beschreven en in de figuren weergegeven werkwijze en uitvoeringsvorm(en), doch een snaar of werkwijze volgens de uitvinding kan op allerlei wijzen en in allerlei vormen en afmetingen worden verwezenlijkt zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.

Claims (2)

1. 9-Monofilament snaar volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de zeecomponent (3) grotendeels, maar niet uitsluitend gevormd wordt door minstens één kunststof uit de groep van de polymere phtalaten, in het bijzonder door polyethyleenterephtalaat en/of een co-polymeer en/of een block-copolymeer en/of een mengsel van twee of meer van deze polymeren en/of een mengsel dat één of meer van de voornoemde polymeren bevat. 10. -Monofilament snaar volgens één der voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de zeecomponent (3) onder meer uit een mengsel van polyvinylideenfluoride en polyethyleenterephtalaat, of uit één of meerdere derivaten hiervan, bestaat. 11. -Monofilament snaar volgens één der voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat ze drie tot twintig, beter nog, vijf tot tien, eilandcomponenten bevat. 12. -Monofilament snaar volgens één der voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat minstens een aantal van de eilandcomponenten (2) slechts gedeeltelijk in de zeecomponent (3) is ingebed en zodoende het oppervlak van de snaar doorbreken. 13. -Monofilament snaar volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt ze meerdere eiland componenten (2) van verschillende doormeter en/of met verschillende geometrie bevat. 14. -Monofilament snaar volgens één der voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de eilandcomponenten (2) sequentieel een andere vorm vertonen, waaronder wordt verstaan dat ze afwisselend bijvoorbeeld een ronde en/of meer ovale doorsnede hebben, gevolgd door een meer hoekige, bijvoorbeeld onder de vorm van een driehoek. 15. -Monofilament snaar volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de snaar (1) een afgeronde vorm heeft, doordat co-axiaal met een wand van de snaar (1) op een eerste en tweede afstand van een as van de snaar een eerste en tweede reeks eilandcomponentenen zijn aangebracht die in eenzelfde of verschillend materiaal uitgevoerd zijn. 16. -Monofilament snaar volgens één der voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de zeecomponent (3) en/of de eiland componenten (2) een hoeveelheid bevatten van nanoparticles gevormd uit één of meerdere van de samenstellende kunststoffen. 17. -Monofilament snaar volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de eilandcomponenten (2) en/of de zeecomponent (3) verder de gebruikelijke toeslagstoffen bevatten zoals functionele additieven, bijvoorbeeld nanoparticles van één of meerdere der samenstellende kunststoffen, en/ of vulstoffen zoals bijvoorbeeld titaandioxide, silica, aluminiumoxide, calciumcarbonaat, klei of kleiderivaten, siliciumnitride. zirconiumoxide, en/of stabilisatoren zoals anti-oxidanten, UV-absorberende stoffen , enz.
2. 18.-Werkwijze voor het vervaardigen van een bicomponent monofilament snaar (1) volgens één van de conclusies 1 tot 17, daardoor gekenmerkt dat minstens twee extruders worden gebruikt, samen met een aangepast spinplaten pakket, en dat de snaar na extrusie wordt gestrekt, en in voorkomend geval uiteindelijk aan een oppervlaktebehandeling, bijvoorbeeld een plasmabehandeling, wordt onderworpen ter verbetering of aanpassing van de oppervlakte eigenschappen.