PL68842Y1 - Komora ważenia do mikrowagi - Google Patents

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest komora ważenia do mikrowagi, która po zamontowaniu na mikrowagę zabezpiecza szalkę oraz obiekt ważony chroniąc je przed wpływem środowiska zewnętrznego szczególnie przed ruchami powietrza.

Znane jest rozwiązanie komory ważenia do mikrowagi ujawnione w opisie patentowym DE 42 36 391 C1 firmy Sartorius. Wynalazek charakteryzuje się tym, że część zamykająca komory jest przymocowana w punkcie centralnym do dźwigni osadzonej na osi obrotowej. Dźwignia w punkcie przeciwległym do osadzenia na osi obrotowej jest podparta sprężyną śrubową dociskową, zamykającą komorę poprzez docisk punktowy. Zamknięcie komory następuje kiedy trzpień na środku dolnej krawędzi powierzchni zamykającej trafia w wycięcie w dolnym pierścieniu obrotowej części komory ważenia.

Znane jest również z opisu wzoru użytkowego US5074369 firmy Mettler Toledo, rozwiązanie komory ważenia, gdzie występują trzpienie na obu krawędziach elementu zamykającego komorę. Zamknięcie, uszczelnienie komory następuje kiedy wspomniane trzpienie trafiają w rowki wyżłobione na części obwodu pierścienia górnego i dolnego obrotowej części komory ważenia. Element zamykający komorę jest dociskany płaską sprężyną wykonaną z paska blachy sprężynującej.

Zadaniem wzoru użytkowego jest rozwiązanie problemu szczelnego zamknięcia komory mikrowagi przy pomocy prostych środków technicznych, bez użycia elementów plastycznych.

Komora ważenia do mikrowagi zawiera ruchomy cylinder, korzystnie przezroczysty, od góry zakryty pokrywą cylindra, zakończonego pierścieniami górnym i dolnym, i posiada na ścianie bocznej wycięcie cylindra, zakrywane w pozycji zamknięcia elementem dociskanym, będącym częścią zespołu dociskowego, zamykającego szczelnie wycięcie cylindra. Zespół dociskowy zawiera element dociskany połączony na dole i górze do elementów bazowych, które z kolei są połączone pionowymi osiami mocującymi. Pierścienie górny i dolny posiadają na obwodzie przewężenia zrealizowane jako zmniejszenie średnicy zewnętrznej pierścieni na szerokości większej od szerokości wycięcia osłony nad i pod tym wycięciem, tworzące przestrzeń, w którą w pozycji zamkniętej jest wprowadzany element dociskany. Element dociskany jest połączony suwliwo-wahliwie do korpusu wagi, reprezentowanej poprzez jej element ściany przedniej. Trzpienie mocujące przechodzące przez otwory w ścianach bocznych elementu dociskanego tworzą połączenie o wielu stopniach swobody, zapewniające ruch zespołu dociskowego w pionie oraz w poziomie wzdłuż i w poprzek wagi. Trzpienie mocujące przechodzą przez podłużne otwory wykonane w elemencie dociskanym w połowie jego wysokości w taki sposób, że średnica trzpieni jest mniejsza od rozmiaru pionowego i poziomego otworów, umożliwiając ruchy pionowe i poziome zespołu dociskowego oraz możliwość obrotu zespołu dociskowego w osi trzpieni mocujących. Do elementu dociskanego przylegają co najmniej dwa elementy rozprężne rozmieszczone nad i pod osią trzpieni mocujących tak, aby oddziaływały na zespół dociskowy w celu dopasowania elementu dociskanego do powierzchni ruchomego cylindra tak, aby szczelnie zakryć wycięcie cylindra.

Co najmniej dwa elementy rozprężne rozmieszczone nad i pod osią trzpieni mocujących są korzystnie sprężynami płaskimi, mocowanymi pośrodku do elementu ściany przedniej wagi, przylegając do elementu dociskanego. Element dociskany jest mocowany rozłącznie do elementów bazowych, korzystnie przy pomocy wkrętów przechodzących przez otwory podłużne, dające możliwość zmiany kształtu elementu dociskanego.

Przedmiot wzoru przestawiony jest na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia aksonometryczny widok elementów komory, fig. 2 rzuty z boku i z góry, fig. 3 przedstawia widok zespołu dociskowego, a fig. 4 ukazuje podobnie jak fig. 1 widok elementów komory z góry i z powiększeniem przewężenia pierścienia. Główną część komory stanowi ruchomy cylinder 1, wykonany z materiału przezroczystego z wycięciem cylindra 2, umożliwiającym wkładanie na szalkę obiektów ważonych. Ruchomy cylinder 1 zakończony jest pierścieniami górnym 3 i dolnym 4. Pierścienie 3, 4 posiadają przewężenia 5, zrealizowane jako zmniejszenie średnicy pierścieni na szerokości większej od szerokości wycięcia cylindra 2 i mniejsze od szerokości elementu dociskanego 8, symetrycznie nad i pod tym wycięciem, umożliwiające zamknięcie komory zespołem dociskowym 7. Przejście między średnicą zewnętrzną pierścieni 3, 4 a przewężeniem realizowane jest w sposób pokazany na rysunku Fig. 5. Przewężenie pierścieni jest wykonane na takiej części obwodu pierścieni 3, 4, że średnica pierścieni w miejscu przewężenia jest równa średnicy zewnętrznej ruchomego cylindra 1, tworząc jednolitą powierzchnię boczną, do której w pozycji zamkniętej przylega element dociskany 8. Na pierścieniu górnym osadzona jest pokrywa cylindra 6 zabezpieczająca komorę ważenia od góry. Zespół dociskowy 7 składa się z elementu dociskanego 8, elementów bazowych 9 oraz osi mocujących 10. Element dociskany 8 jest wykonany z blachy aluminiowej lub innego materiału nieposiadającego pamięci kształtu, pokrytego taśmą teflonową od strony dociskanej do ruchomego cylindra 1 komory ważenia. Taśma teflonowa minimalizuje siły tarcia podczas ruchu cylindra 1 wraz z pierścieniami 3, 4, czego wynikiem są niewielkie opory ruchu oraz brak zużycia powierzchni trących. Skutkuje to brakiem zarysowań powodujących utratę estetyki i przezroczystości elementów komory ważenia. Blacha aluminiowa nie posiada pamięci kształtu i daje możliwość niewielkiej zmiany ukształtowania podczas montażu w celu dopasowania do średnicy ruchomego cylindra 1, która może się różnić w poszczególnych egzemplarzach ze względu na tolerancję wykonania, czy też w celu niwelowania niedokładności wykonania samego elementu dociskanego 8. Dopasowanie kształtu elementu dociskowego 8 odbywa się poprzez przykręcanie do elementów bazowych 9, z tym, że otwory na śruby mocujące element dociskany do elementów bazowych mają kształt podłużny tak, że możliwy jest niewielki ruch poziomy w czterech punktach mocowania, dwóch na górze i dwóch na dole, podczas montażu w celu uzyskania pożądanego kształtu elementu dociskanego 8. Elementy bazowe 9 górny i dolny mają kształt łuku, tworząc dużą powierzchnię styku elementu dociskanego 8 z elementami bazowymi 9. Elementy bazowe 9 są zespolone poprzez osie mocujące 10, tworząc wraz z nimi sztywną konstrukcję dociskającą element dociskany 8 do ruchomego cylindra 1. Zespół dociskowy 7 jest mocowany do korpusu wagi reprezentowanej na rysunkach przez element ściany przedniej 12, do której dołączone są na sztywno co najmniej dwie płaskie sprężyny 11, wykonane z ukształtowanych pasków blachy sprężystej, zapewniające stały niewielki docisk elementu dociskanego 8 do ruchomego cylindra 1. Cały zespół dociskowy 7 jest mocowany suwliwo-wahliwie do elementu ściany przedniej 12 poprzez trzpienie mocujące 13 przechodzące przez otwory 14 w ścianach bocznych elementu dociskanego 8. Otwory 14 mają kształt podłużny i są wykonane w przybliżeniu w połowie ścianek bocznych elementu dociskanego 8 w taki sposób, że trzpienie mocujące 13 posiadają luz w pionie i w poziomie. Takie zamocowanie tworzy także dodatkową oś obrotu całego zespołu dociskowego 7 wzdłuż osi trzpieni mocujących 13 i umożliwiając dopasowanie się elementu dociskanego 8 do odchyłek od pionu linii bocznej ruchomego cylindra 1. Minimalne ruchy skrętne względem osi obrotu przechodzącej przez trzpienie mocujące 13 są możliwe dzięki odpowiedniemu zamocowaniu sprężyn płaskich 11 w taki sposób, że jedna sprężyna jest nad a druga pod osią obrotu przechodzącej przez trzpienie 13. Sprężyna płaska 11 mocowana jest pośrodku do elementu ściany przedniej wagi 12 i przylega symetrycznie względem pionowej osi symetrii do elementu dociskanego 8. Komora wagi jest dostosowana do otwierania automatycznego po zamocowaniu pod nią zespołu napędowego jak i do otwierania ręcznego przy pomocy uchwytu 15 zespolonego z pierścieniem dolnym 4 komory ważenia.

Element zamykający, nazywany elementem dociskanym 8, w pozycji zamknięcia ma szczelnie zamykać wycięcie cylindra 2 uwzględniając tolerancję wykonania elementów składowych, a także niedokładności montażu, objawiające się m.in. utratą prostopadłości i równoległości podstawowych płaszczyzn ruchomego cylindra osłony głównej 1 i zespołu dociskowego 7 oraz różnic w średnicy komory w ramach tolerancji jej wykonania. Realizowane jest to poprzez uzyskanie wielu stopni swobody oraz adaptacji kształtu elementu dociskanego 8 dokonywanego podczas montażu komory ważenia. Dopuszczenie większych tolerancji elementów składowych zmniejsza wymagania produkcyjne, a tym samym jednostkowe koszty produkcji.

Spis elementów 1. Ruchomy cylinder 2. Wycięcie cylindra 3. Pierścień górny 4. Pierścień dolny 5. Przewężenie pierścienia 6. Pokrywa cylindra 7. Zespół dociskowy 8. Element dociskany 9. Elementy bazowe 10. Osie mocujące 11. Sprężyny płaskie

Claims (11)

12. Element ściany przedniej wagi

13. Trzpienie mocujące

14. Otwory

15. Uchwyt

16. Otwory podłużne Zastrzeżenia ochronne

1. Komora ważenia do mikrowagi składająca się z ruchomego cylindra (1) korzystnie przezroczystego, od góry zakrytego pokrywą cylindra (6), zakończonego pierścieniami górnym (3) i dolnym (4) i posiadającego w ścianie bocznej wycięcie cylindra (2) zakrywane w pozycji zamknięcia elementem dociskanym (8), będącym częścią zespołu dociskowego (7) zamykającego szczelnie wycięcie cylindra (2), który zawiera element dociskany (8) połączony na dole i górze do elementów bazowych (9), które z kolei są połączone pionowymi osiami mocującymi (10), znamienna tym, że pierścienie górny i dolny posiadają na obwodzie przewężenia (5) zrealizowane jako zmniejszenie średnicy pierścieni (3, 4) na szerokości większej od szerokości wycięcia osłony (2) nad i pod tym wycięciem, tworząc przestrzeń, w którą w pozycji zamkniętej jest wprowadzany element dociskany (8).

2. Komora według zastrz. 1, znamienna tym, że element dociskany (8) jest połączony suwliwo--wahliwie do korpusu wagi, poprzez trzpienie mocujące (13) przechodzące przez otwory (14) w ścianach bocznych elementu dociskanego (8).

3. Komora według zastrz. 2, znamienna tym, że trzpienie mocujące (13) przechodzą przez podłużne otwory (14) wykonane w elemencie dociskanym (8) w połowie jego wysokości w taki sposób, że średnica trzpieni (13) jest mniejsza od rozmiaru pionowego i poziomego otworów (14).

4. Komora według zastrz. 2, znamienna tym, że element dociskany (8) jest mocowany rozłącznie do elementów bazowych (9), korzystnie przy pomocy wkrętów przechodzących przez otwory podłużne (16).

5. Komora według zastrz. 3, znamienna tym, że do elementu dociskanego (8) przylegają co najmniej dwa elementy rozprężne rozmieszczone nad i pod osią trzpieni mocujących (13).

6. Komora według zastrz. 4, znamienna tym, że co najmniej dwa elementy rozprężne rozmieszczone nad i pod osią trzpieni mocujących są korzystnie sprężynami płaskimi (11) mocowanymi pośrodku do elementu ściany przedniej wagi (12), przylegającymi symetrycznie względem pionowej osi symetrii do elementu dociskanego (8).