PL230367B1

PL230367B1 - Sposób spalania słomy w kotle i kocioł wodny opalany słomą

Info

Publication number: PL230367B1
Application number: PL403356A
Authority: PL
Inventors: Marian CIEŚLAK; Marian Cieślak; Janusz CIEŚLAK; Janusz Cieślak
Original assignee: Obrobka Metali I Przetworstwo Tworzyw Sztucznych Metalerg J M J Cieslak Spolka Jawna
Priority date: 2013-03-29
Filing date: 2013-03-29
Publication date: 2018-10-31
Also published as: RU2659643C2; UA120417C2; CN104075310A; RU2014111595A; PL403356A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób spalania słomy w kotle i kocioł wodny opalany słomą w postaci bel sprasowanych, który ma zastosowanie w systemach ciepłowniczych zarówno dla pojedynczych budynków mieszkalnych, jak też dla całych osiedli mieszkaniowych.

Znany jest sposób spalania słomy w kotle według wynalazku opatentowanym za numerem PL 194 644. Kocioł ten zawiera komorę spalania słomy i komorę spalania gazu. Sposób według tego wynalazku polega na podpaleniu sprasowanego balotu umieszczonego w komorze spalania słomy i podawaniu powietrza do komory spalania słomy poprzez komorę spalania gazu. Sposób ten charakteryzuje się tym, że powietrze podaje się wielopunktowo od tylnej strony kotła poniżej dolnej krawędzi przegrody rozdzielającej obie komory oraz przeciwsobnie po bokach kotła powyżej dolnej krawędzi przegrody. Przeciwsobnie po bokach pieca doprowadza się 10-30% ogólnej ilości podawanego powietrza. Pionowa odległość wlotów obu kierunków podawanego powietrza jest mniejsza od wysokości otworu łączącego obie komory. Podawanie powietrza przeciwsobnie dokonuje się z boków pieca przy przegrodzie dzielącej obie komory. Podawanie powietrza przeciwsobnie dokonuje się powyżej dolnej krawędzi przegrody, na wysokości mniejszej od 1,5 wysokości otworu łączącego obie komory, korzystnie 1,1 tej wysokości.

Znany jest także kocioł wodny opalany słomą według wynalazku opatentowanego za numerem PL 194 644. Kocioł ten jest utworzony z komory spalania słomy oraz komory spalania gazu usytuowanych obok siebie i otoczonych płaszczem wodnym. Obie komory są oddzielone od siebie przegrodą, która ma u dołu otwór, a nad komorami usytuowany jest wymiennik ciepła, zaś wewnątrz płaszcza wodnego, w jego dolnej części, usytuowany jest perlator. Kocioł charakteryzuje się tym, że komora spalania gazu jest zaopatrzona w rząd przewodów doprowadzających powietrze osadzonych w tylnej ściance kotła oraz w przeciwsobne przewody doprowadzające powietrze osadzone w bocznych ściankach kotła, a płaszcz wodny po obu stronach komory spalania gazu jest zaopatrzony w dodatkowe perlatory, zaś ścianki obu komór są zaopatrzone w poprzeczne żebra. Przeciwsobne przewody są osadzone przy przegrodzie oddzielającej komory spalania gazu i spalania słomy. Przeciwsobne przewody są osadzone powyżej rzędu przewodów, na wysokości mniejszej od 1,5 wysokości otworu łączącego obie komory, korzystnie 1,1 tej wysokości. Kocioł ma dwa przeciwsobne przewody doprowadzające powietrze.

Sposób spalania słomy w kotle, według wynalazku, gdzie kocioł zawiera komorę spalania słomy i komorę spalania gazu a polegający na podpaleniu sprasowanego balotu umieszczonego w komorze spalania słomy i podawaniu powietrza do komory spalania słomy poprzez komorę spalania gazu. Powietrze podaje się wielopunktowo od tylnej strony kotła poniżej dolnej krawędzi przegrody rozdzielającej obie komory oraz przeciwsobnie po bokach kotła powyżej dolnej krawędzi przegrody, a uzyskane ciepło jest oddawane w wymienniku ciepła. Sposób spalania słomy w kotle charakteryzuje się tym, że powietrze podaje się ukośnie względem bocznych pionowych ścian kotła a ostry kąt podawania powietrza, mierzony względem poziomu, wynosi 15°. Powietrze podaje się przewodami o średnicach 45 mm. Prędkość podawania powietrza wynosi 20 m/sek.

Kocioł wodny opalany słomą, według wynalazku, jest utworzony z komory spalania słomy oraz komory spalania gazu usytuowanych obok siebie i otoczonych płaszczem wodnym. Obie komory są oddzielone od siebie przegrodą, która ma u dołu otwór, a nad komorami usytuowany jest wymiennik ciepła, zaś wewnątrz płaszcza wodnego, w jego dolnej części, usytuowany jest perlator. Komora spalania gazu jest zaopatrzona w rząd przewodów doprowadzających powietrze, a osadzonych w tylnej ściance kotła oraz w przeciwsobne przewody doprowadzające powietrze i osadzone w bocznych ściankach kotła. Płaszcz wodny po obu stronach komory spalania gazu jest zaopatrzony w dodatkowe perlatory, zaś ścianki obu komór są zaopatrzone w poprzeczne żebra. Kocioł charakteryzuje się tym, że rząd przewodów doprowadzających powietrze osadzonych w tylnej ściance kotła jest usytuowany ukośnie względem pionowych ścianek kotła, a kąt ostry, jaki tworzą rurki względem poziomu, wynosi 15°. Rząd przewodów ma średnicę wewnętrzną 45 mm. Rząd przewodów jest utworzony z rurek rozstawionych w odległościach 200 mm.

Sposób spalania słomy w kotle i kocioł wodny opalany słomą, według wynalazku, charakteryzuje się bardzo wysoką sprawnością. Wynika to z bardziej skutecznego dopalania gazów w komorze dopalania na skutek nowego usytuowania rurek doprowadzających powietrze oraz nowego sposobu podawania powietrza. Ukośne usytuowanie rurek i ukośne podawanie powietrza powoduje korzystniejsze mieszanie się

PL 230 367 Β1 powietrza z niecałkowicie spalonymi gazami, przez co następuje całkowite ich spalanie, co z kolei powoduje uzyskiwanie większej ilości ciepła z jednostki słomy podanej do komory spalania. Korzystny jest także dobór rurek oraz ilość podawanego powietrza.

Sposób spalania słomy w kotle i kocioł wodny opalany słomą, według wynalazku jest bliżej objaśniony w przykładzie wykonania oraz na rysunku, na którym fig.1 przedstawia kocioł wodny w przekroju pionowym, zaś fig. 2 ukazuje kocioł wodny w przekroju poziomym.

Jak przedstawiono na fig. 1 i fig. 2 kocioł wodny opalany słomą, według wynalazku, jest utworzony z komory 1 spalania słomy oraz komory 2 spalania gazu usytuowanych obok siebie i otoczonych płaszczem wodnym 3. Obie komory 1 i 2 są oddzielone od siebie przegrodą 4, która ma u dołu otwór 5. Nad komorami 1 i 2 usytuowany jest wymiennik ciepła 6. Wewnątrz płaszcza wodnego 3, w jego dolnej części, usytuowany jest perlator 7. Komora 2 spalania gazu jest zaopatrzona w rząd przewodów 8 doprowadzających powietrze a osadzonych w tylnej ściance kotła oraz w przeciwsobne przewody 9 doprowadzające powietrze i osadzone w bocznych ściankach kotła. Płaszcz wodny 3, po obu stronach komory 2 spalania gazu, jest zaopatrzony w dodatkowe perlatory 10, zaś ścianki obu komór 1 i 2 są zaopatrzone w poprzeczne żebra 11. Rząd przewodów 8 doprowadzających powietrze, osadzonych w tylnej ściance kotła, jest usytuowany ukośnie względem pionowych ścianek kotła, a ostry kąt a, jaki tworzą przewody 8 względem poziomu, wynosi 15°. Poszczególne przewody 8 mają wewnętrzną średnicę D wynoszącą 45 mm. Poszczególne przewody oddalone od siebie w odległości A wynoszącej 200 mm.

Działanie kotła wodnego opalanego słomą przebiega następująco. Do komory 1 spalania słomy wprowadza się balot słomy, po czym dokonuje się jego podpalenia. W wyniku spalania słomy wydziela się ciepło oraz z komory 1 wypływają gazy spalinowe, których przepływ zaznaczono strzałkami na fig. 1. Z komory 1 spalania słomy gazy spalinowe wypływają przez otwór 5 do komory 2 spalania gazu. Jednocześnie wentylator 12 podaje powietrze do powietrznej skrzyni 13, skąd jest rozprowadzane przewodami 8 i 9 do komory 2 spalania gazu z prędkością 20 m/sek. W rezultacie, gazy wpływające do komory 2 spalania gazu napotykają silne strumienie powietrza wypływającego z ukośnie usytuowanych przewodów 8, oraz powietrza wypływającego z bocznych przewodów 9. Następuje tak wielkie zawirowanie gazów, iżzostają one całkowicie dopalone. Całkowicie spalone i jednocześnie gorące gazy oddają ciepło w wymienniku ciepła 6.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób spalania słomy w kotle zawierającym komorę spalania słomy i komorę spalania gazu a polegający na podpaleniu sprasowanego balotu umieszczonego w komorze spalania słomy i podawaniu powietrza do komory spalania słomy poprzez komorę spalania gazu, przy czym, powietrze podaje się wielopunktowo od tylnej strony kotła poniżej dolnej krawędzi przegrody rozdzielającej obie komory oraz przeciwsobnie po bokach kotła powyżej dolnej krawędzi przegrody a uzyskane ciepło jest oddawane w wymienniku ciepła, znamienny tym, że powietrze podaje się ukośnie względem bocznych pionowych ścian kotła a ostry kąt (alfa) podawania powietrza, mierzony względem poziomu, wynosi 15°, powietrze podaje się przewodami o średnicach 45 mm, zaś prędkość podawania powietrza wynosi 20 m/sek.
2. Kocioł wodny opalany słomą utworzony z komory spalania słomy oraz komory spalania gazu usytuowanych obok siebie i otoczonych płaszczem wodnym a obie komory są oddzielone od siebie przegrodą, która ma u dołu otwór a nad komorami usytuowany jest wymiennik ciepła, zaś wewnątrz płaszcza wodnego, w jego dolnej części, usytuowany jest perlator, natomiast komora spalania gazu jest zaopatrzona w rząd przewodów doprowadzających powietrze a osadzonych w tylnej ściance kotła oraz w przeciwsobne przewody doprowadzające powietrze i osadzone w bocznych ściankach kotła a płaszcz wodny po obu stronach komory spalania gazu jest zaopatrzony w dodatkowe perlatory, zaś ścianki obu komór są zaopatrzone w poprzeczne żebra, znamienny tym, że rząd przewodów (8) doprowadzających powietrze osadzonych w tylnej ściance kotła jest usytuowany ukośnie względem pionowych ścianek kotła, a ostry kąt (a) jaki tworzą przewody (8) względem poziomu wynosi 15°, rząd przewodów (8) ma wewnętrzną średnicę (D) 45 mm, rząd przewodów (8) jest utworzony z rurek rozstawionych w odległościach(A) 200 mm.