PL226077B1 - Zespol mocujacy do montazu elementu oslonowego skrzydla okna dachowego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół mocujący do montażu zewnętrznego elementu osłonowego służącego do ochrony elementów bocznych skrzydła okna dachowego przed wszelkimi warunkami atmosferycznymi, osadzony na elementach skrzydła. Elementy osłonowe montowane są po obu bocznych stronach skrzydła okiennego. W typowej prostokątnej konstrukcji skrzydło jest zazwyczaj odbiciem lustrzanym względem płaszczyzny prostopadłej do osi obrotu, tak więc elementy osłonowe są również symetryczne i symetrycznie rozmieszczone.

Okna dachowe wyposażone są od strony zewnętrznej w elementy osłonowe, zazwyczaj uformowane z blachy metalowej, które chronią ościeżnicę i skrzydło okienne przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych. Elementy osłonowe ościeżnicy są zazwyczaj mocowane nieruchomo i współpracują z kołnierzem uszczelniającym połączenie ościeżnicy z pokryciem dachu, natomiast elementy osłonowe skrzydła okiennego zazwyczaj połączone są nieruchomo z odpowiadającym im elementem skrzydła.

W przypadku okien dachowych ze skrzydłem obrotowym kompletny element osłonowy bocznych elementów składa się zazwyczaj z dwóch części. Jedna część, usytuowana powyżej osi obrotu skrzydła, zamocowana jest nieruchomo do ościeżnicy i stanowi jednocześnie element osłonowy ościeżnicy. Druga zaś, zamocowana jest do elementu bocznego skrzydła, poniżej jego osi obrotu i dalej nazywana będzie elementem osłonowym skrzydła. Obydwie części są tak ukształtowane, że po zamknięciu skrzydła okiennego, stykają się ze sobą w pobliżu osi obrotu skrzydła, tworząc połączenie chroniące konstrukcję przed warunkami atmosferycznymi.

Elementy osłonowe mocowane są najczęściej za pomocą wkrętów, zaczepów i nitów i posiadają na obu końcach otwory montażowe, przy czym rozstaw otworów jest stały. Mocowanie elementu osłonowego skrzydła okiennego odbywa się zazwyczaj z wykorzystaniem gniazd montażowych umiejscowionych w elementach bocznych skrzydła, najczęściej w dolnym jego narożniku, przy czym gniazda montażowe mogą być przesuwne lub nieruchome. Drugi punkt montażowy dla elementu osłonowego, w pobliżu osi obrotu skrzydła, stanowią zazwyczaj gniazda montażowe osadzone w łącznikach stanowiących część zawiasu obrotowego.

Znany jest z opisu WO 2006002633 zawias do okna dachowego ze skrzydłem obrotowym, wyposażony w dwa łączniki z otworami na wkręty. Jeden łącznik jest osadzony zatrzaskowo w uchwycie, stanowiącym monolityczny element płytki bazowej osadzanej na skrzydle okiennym, a drugi łącznik stanowi monolityczną część elementu pośredniego zawiasu, która jest łączona za pomocą nitów z płytką bazową, osadzaną na elemencie bocznym ościeżnicy. Pozycja obu łączników z otworami na wkręty jest stała względem płytek bazowych zawiasu obrotowego.

Jak wynika z praktyki, łączenie elementów osłonowych z bocznymi elementami okna za pomocą wkrętów mocujących wprowadzanych do otworów o stałym położeniu sprawia problemy montażowe. Pomimo przestrzegania reżimu technologicznego często zdarza się, że rozstaw otworów lub gniazd montażowych w elemencie bocznym okna nie jest taki sam jak rozstaw otworów pod wkręty w elemencie osłonowym. Różnica w rozstawie wynika również z różnej rozszerzalności termicznej materiału elementu osłonowego i elementu bocznego okna. Efektem tego zjawiska, przy znacznych różnicach temperatur otoczenia, jest brak precyzyjnego dopasowania rozstawu gniazd montażowych w elementach okna i otworów w elemencie osłonowym. Jeżeli odpowiadające sobie pary otworów i gniazd, w łączonych ze sobą elementach okna i elementach osłonowych, nie posiadają wymaganej współosiowości, to wkręt mocujący jest wkręcany pod kątem różnym od 90° lub w skrajnym przypadku jego wkręcenie w przygotowane gniazdo montażowe staje się niemożliwe. Utrudnia to prace montażowe i wpływa niekorzystnie na szczelność i estetykę połączenia elementów osłonowych z bocznymi elementami okna.

Z opisu WO 2008010735 znane jest rozwiązanie, w którym zaproponowano wprowadzenie do zawiasu co najmniej jednego łącznika osadzonego przesuwnie na prostokątnym ramieniu. Łącznik posiada gniazdo montażowe prostopadłe do kierunku swojego przesuwu na ramieniu w zawiasie. Drugi punkt mocowania elementu osłonowego w tym przypadku, niezależnie od rozwiązania, ma stałe położenie względem skrzydła okiennego. Rozwiązanie to, mimo swoich zalet, powoduje możliwość niekontrolowanej zmiany pozycji elementu osłonowego względem projektowanej w obszarze jego współpracy z elementem osłonowym ościeżnicy okna, zamontowanym na stałe w górnej jej części i co za tym idzie, powstawanie nieszczelności.

PL 226 077 B1

Znane jest także rozwiązanie ujawnione w opisie WO 9951831, w którym element osłonowy skrzydła, zwany tam elementem kołpakowym, łączony jest ze skrzydłem za pomocą dwóch punktów montażowych rozmieszczonych na końcach elementu osłonowego. W punkcie górnym, usytuowanym w pobliżu osi obrotu skrzydła, element osłonowy mocowany jest nieruchomo za pomocą typowych środków złącznych. W punkcie dolnym zaś, osadzany jest przesuwnie w kierunku równoległym do bocznej krawędzi skrzydła za pomocą środka zaczepowego, na który składają się wspornik zaczepowy z otworem typu dziurka od klucza, zamocowany do elementu osłonowego, oraz element kołkowy zamocowany do bocznego elementu skrzydła okiennego. Jest to rozwiązanie proste, jednak brak w nim trwałego zabezpieczenia elementu osłonowego przed przypadkowym poluzowaniem lub nawet wysunięciem w przypadku braku mocowania w górnym punkcie mocującym.

Celem wynalazku jest wyeliminowanie niedogodności montażu elementu osłonowego na elemencie bocznym skrzydła poprzez zastosowanie zespołu mocującego element osłonowy w dolnym punkcie montażowym, umiejscowionego zasadniczo w narożniku skrzydła, przy czym górny punkt montażowy ma stałe położenie względem skrzydła okiennego.

W skład zespołu mocującego wchodzą: łącznik z gniazdem montażowym, element bazowy z ramieniem osadczym na którym przesuwnie osadzony jest łącznik, oraz zaślepka pozycjonująca.

Zespół mocujący spełnia podwójną rolę: przesuwnego gniazda montażowego dla środków złącznych oraz ślizgów naprowadzających skrzydło okienne podczas końcowego etapu zamykania w ościeżnicy.

Łącznik z gniazdem montażowym osadzony jest przesuwnie na elemencie bazowym umieszczonym w zaślepce a wraz z nią - zamocowanym nieruchomo na elemencie konstrukcyjnym skrzydła okiennego.

Zespół mocujący korzystnie umiejscowiony jest w dolnej części elementu bocznego, w narożniku skrzydła.

Zaślepka oraz element bazowy mogą być jednolitym nierozłącznym elementem.

Element bazowy mocowany nieruchomo bezpośrednio do konstrukcji skrzydła okiennego stanowi podstawę dla przesuwnego osadzenia łącznika oraz nieruchomego zamocowania zaślepki pełniącej również rolę elementu pozycjonującego dla zapewnienia prawidłowego osadzenia skrzydła w ościeżnicy podczas jego zamykania. Integralną częścią elementu bazowego jest ramię osadcze o profilu nieokrągłym, korzystnie prostokątnym, wyprowadzone w kierunku zasadniczo równoległym do wzdłużnej krawędzi elementu bocznego skrzydła. Nieruchome ramię osadcze współpracuje przesuwnie z łącznikiem mającym kanał osadczy o kształcie oraz wymiarach odwzorowujących kształt i wymiary ramienia osadczego. Nieokrągły profil ramienia osadczego powoduje brak możliwości obrotu łącznika wokół ramienia osadczego, co jest zjawiskiem pożądanym.

Łącznik jest elementem korzystnie jednobryłowym o dowolnym kształcie wynikającym z konstrukcji oraz warunków wytrzymałościowych, mającym gniazdo montażowe dla środków mocujących element osłonowy usytuowane w złożeniu prostopadle do płaszczyzny powierzchni skrzydła. Kierunek kanału osadczego jest korzystnie prostopadły do osi gniazda montażowego, przy czym te dwa elementy konstrukcyjne łącznika nie krzyżują się ze sobą. Długość ramienia osadczego jest dobrana tak, aby możliwy był wzdłużny przesuw łącznika dla skompensowania niewspółosiowości otworów montażowych w elemencie osłonowym oraz gniazd montażowych, wynikającej z niedokładności wykonawczych i wydłużeń termicznych. Przesuw łącznika ograniczony jest przez kształtowy element blokujący o profilu korzystnie ceowym uformowany w elemencie bazowym i utwierdzony jednym ramieniem w elemencie bazowym. Szerokość podstawy profilu określa zakres przesuwu łącznika, ramiona zaś, stanowią ograniczenie jego przesuwu.

Zaślepka jest elementem kształtowym składającym się zasadniczo z ramienia bocznego oraz dna, których kształt dopasowany jest do spełnianej funkcji oraz przylegających elementów skrzydła. Zewnętrzna powierzchnia ramienia bocznego zaślepki spełnia rolę ślizgu dla osadzenia skrzydła w ościeżnicy, natomiast na jego powierzchni wewnętrznej uformowane jest gniazdo osadcze dla elementu bazowego, utworzone przez symetrycznie rozmieszczone względem siebie dwie prowadnice, ramię boczne oraz dno zaślepki. Kierunek prowadnic jest korzystnie prostopadły do płaszczyzny skrzydła okiennego.

Dno zaślepki pełni rolę usztywniającą i uszczelniającą połączenie z elementami konstrukcyjnymi skrzydła. Ponadto poprzez odpowiednie ukształtowanie powierzchni stanowi gniazdo dla uszczelek.

Dla osadzenia elementu bazowego w gnieździe osadczym uformowanym w zaślepce, ma on dodatkowy element ukształtowany równolegle do prowadnic w zaślepce. Jest to profil osadczy o kształcie

PL 226 077 B1 dopasowanym do swobodnej przestrzeni gniazda osadczego uformowanej przez prowadnice. Rolę drugiego profilu osadczego pełni ramię blokujące elementu blokującego. Po wsunięciu elementu bazowego z osadzonym łącznikiem do gniazda osadczego całość jest montowana w konstrukcji skrzydła w sposób uniemożliwiający jej rozłączenie.

Zaletą zastosowania przesuwnego gniazda montażowego, usytuowanego korzystnie w narożniku skrzydła, przy ustalonym drugim gnieździe montażowym, jest pewność prawidłowego wkręcenia środków montażowych w przypadku zmiany rozstawu otworów montażowych w elemencie osłonowym będącej wynikiem rozszerzalności termicznej lub np. nieprecyzyjnego wykonania poszczególnych elementów wpływających na końcowy rozstaw gniazd montażowych.

Rozwiązanie według wynalazku przedstawione jest w przykładzie wykonania na rysunkach. Kompletne okno dachowe ze skrzydłem obrotowym pokazano w złożeniu na rysunku fig. 1, natomiast na rysunku fig. 2 kompletne skrzydło obrotowe. Na rysunku fig. 3 pokazano fragment skrzydła z typowym rozmieszczeniem jego elementów konstrukcyjnych. Na rysunku fig. 4 pokazano w rozstrzeleniu elementy zespołu mocującego, natomiast na rysunku fig. 5, te same elementy po zmontowaniu.

Element osłonowy 1 mocowany jest na elemencie bocznym 2 skrzydła w dwóch punktach za pomocą wkrętów 3. Pierwszy, ruchomy punkt montażowy stanowi zespół mocujący 4, umiejscowiony w dolnym narożniku skrzydła, pokazany na rysunku fig. 4 w rozstrzeleniu i na rysunku fig. 5 w złożeniu. W skład zespołu mocującego 4 wchodzą: łącznik 41, pokazany na rysunku fig. 6, z gniazdem montażowym 411, element bazowy 42 z ramieniem osadczym 421 na którym przesuwnie osadzony jest łącznik 41, oraz zaślepka 43 pozycjonująca skrzydło względem ościeżnicy podczas zamykania.

Do zamocowania elementu osłonowego 1 w drugim, nieruchomym punkcie montażowym wykorzystany jest stały łącznik 5 z gniazdem montażowym 51, pokazany na rysunku fig. 3 w rozstrzeleniu, osadzony nieruchomo na płytce bazowej 6 zawiasu skrzydła, mocowanej do skrzydła. Element osłonowy 1 może też być montowany bezpośrednio do elementu bocznego 2 skrzydła za pomocą typowych środków złącznych z uwzględnieniem zachowania szczelności połączenia.

Element bazowy 42 mocowany jest nieruchomo bezpośrednio do elementu bocznego 2 skrzydła okiennego i stanowi podstawę dla przesuwnego osadzenia łącznika 41 oraz nieruchomego zamocowania zaślepki 43. Element bazowy 42 ma ramię osadcze 421 o profilu prostokątnym i długości dopasowanej do szerokości łącznika 41 oraz przewidywanej zmienności rozstawu otworów montażowych 7 w elemencie osłonowym 1. Ramię osadcze 421 współpracuje przesuwnie z łącznikiem 41 za pośrednictwem kanału osadczego 412 o kształcie oraz wymiarach odwzorowujących kształt i wymiary ramienia osadczego 421. Gniazdo montażowe 411 dla wkrętu 3 mocującego element osłonowy 1 usytuowane jest w prostopadle do płaszczyzny powierzchni skrzydła.

Przesuw łącznika ograniczony jest przez element blokujący 422 o profilu ceowym uformowany w elemencie bazowym 42. Ramiona profilu elementu blokującego 422 są elementami ograniczającymi przesuw łącznika 41. Element blokujący 422, składa się z ramienia ustalonego 422a utwierdzonego w korpusie elementu bazowego 42 oraz ramienia blokującego 422b połączonych ze sobą za pomocą podstawy profilu 422c.

Sposób montażu łącznika 41 na ramieniu osadczym 421 pokazano za pomocą strzałek na rysunku fig. 4. Polega on na lekkim sprężystym odchyleniu (czynność I) elementu blokującego 422 i nasunięciu (czynność II) łącznika na ramię osadcze. Po powrocie (czynność III) elementu blokującego do pozycji wyjściowej, ramię blokujące 422a uniemożliwia wysunięcie łącznika z ramienia osadczego.

Zaślepka 43 składa się z ramienia bocznego 431 oraz dna 432, których kształt zewnętrzny dopasowany jest do przylegających elementów skrzydła. Zewnętrzna powierzchnia ramienia bocznego 431 zaślepki spełnia rolę ślizgu wspomagającego prawidłowe osadzenie skrzydła w ościeżnicy, natomiast na jego powierzchni wewnętrznej uformowane jest gniazdo osadcze dla elementu bazowego 42, utworzone przez symetrycznie rozmieszczone względem siebie dwie prowadnice 433, ramię boczne 431 oraz dno 432 zaślepki 43. Dno zaślepki pełni rolę usztywniającą i uszczelniającą połączenie z elementami konstrukcyjnymi skrzydła oraz stanowi gniazdo dla uszczelek w skrzydle.

Dla osadzenia (czynność IV) elementu bazowego 42 w gnieździe osadczym uformowanym w zaślepce 43, wykorzystywany jest profil osadczy 423 o kształcie dopasowanym do prowadnic 433 w zaślepce 43 oraz ramię blokujące 422b. Po zmontowaniu wszystkich elementów zespołu mocującego 4 dodatkowym elementem ograniczającym możliwość wysunięcia łącznika jest krawędź prowadnicy 433 uformowanej w zaślepce. Po wsunięciu elementu bazowego 42 z osadzonym łącznikiem 41 do

PL 226 077 B1 gniazda osadczego, całość jest montowana w konstrukcji skrzydła trwale w sposób uniemożliwiający jej rozłączenie. Do tak przygotowanego gniazda montażowego 411 oraz do gniazda montażowego 51 w stałym łączniku 5 możliwe jest łatwe i zamocowanie elementu osłonowego 1 poprzez otwory montażowe 7 wykorzystując wkręty 3.

Claims (11)

1. Zespół mocujący do montażu elementu osłonowego skrzydła okna dachowego, na elemencie bocznym skrzydła obrotowego, przy czym zewnętrzny element osłonowy ma co najmniej dwa punkty montażowe do połączenia za pomocą środków złącznych z odpowiadającymi im gniazdami montażowymi połączonymi z elementem konstrukcyjnym skrzydła, z których jedno jest nieruchome, a drugie jest przesuwne równolegle do wzdłużnej krawędzi elementu bocznego skrzydła, znamienny tym, że stanowi go łącznik (41), element bazowy (42) i zaślepka (43), przy czym łącznik (41) z gnia zdem montażowym (411) osadzony jest przesuwnie na elemencie bazowym (42) umieszczonym w zaślepce (43) a wraz z nią - zamocowanym nieruchomo na elemencie konstrukcyjnym skrzydła okiennego.

2. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że umiejscowiony jest w dolnej części elementu bocznego (2), w narożniku skrzydła.

3. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że zaślepka (43) oraz element bazowy (42) są jednolitym nierozłącznym elementem.

4. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że element bazowy (42) ma ramię osadcze (421) o profilu nieokrągłym, korzystnie prostokątnym w kierunku zasadniczo równoległym do wzdłużnej krawędzi elementu bocznego (2) skrzydła, które współpracuje przesuwnie z łącznikiem (41) poprzez kanał osadczy (412) mający kształt oraz wymiary odwzorowujące kształt i wymiary ramienia osadczego.

5. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że łącznik (41) ma postać bryły o dowolnym kształcie z otworem, prostopadłym do płaszczyzny powierzchni skrzydła, będącym gniazdem montażowym (411) dla środków mocujących element osłonowy (1).

6. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że zaślepka (43) ma gniazdo osadcze dla elementu bazowego (42), utworzone przez symetrycznie rozmieszczone względem siebie prowadnice (433), ramię boczne (431) oraz dno (432) zaślepki.

7. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że element bazowy (42) ma profil osadczy (423) o kształcie dopasowanym do prowadnic (433) w zaślepce (43), który razem ze swobodnym ramieniem elementu blokującego (422) tworzy zestaw elementów kształtowych do osadzenia elementu bazowego (42) w gnieździe osadczym.

8. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że element bazowy (42) ma kształtowy element blokujący (422) o profilu korzystnie ceowym, składający się z ramienia ustalonego (422a) oraz ramienia blokującego (422b) połączonych ze sobą za pomocą podstawy profilu (422c), utwierdzony za pomocą ramienia ustalonego (422a) w elemencie bazowym (42).

9. Zespół mocujący według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że ramię ustalone (422a) oraz ramię blokujące (422b) stanowią zestaw ograniczający zakres ruchu łącznika (41) po ramieniu osadczym (421).

10. Zespół mocujący według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że kształtowy element blokujący (422) jest sprężysty, umożliwiający po odchyleniu nasunięcie łącznika (41) na ramię osadcze (421).

11. Zespół mocujący według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że zaślepka (43) stanowi element pozycjonujący skrzydło okienne podczas zamykania w ościeżnicy.