PL215184B1 - Urzadzenie do nauki odbijania pilki tenisowej oraz do wyksztalcenia prawidlowego odruchu i prawidlowej postawy osoby cwiczacej gre w tenisa ziemnego - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do nauki odbijania piłki tenisowej oraz do wykształcenia prawidłowego odruchu i prawidłowej postawy osoby ćwiczącej grę w tenisa ziemnego.

Znane są rozwiązania w postaci urządzeń treningowych z trwale przymocowaną piłką do giętkiego elementu nośnego. Działanie urządzenia bazujące na zamocowaniu piłki na elastycznej sprężynie, która powoduje powrót piłki w stronę ćwiczącego.

Znane są rozwiązania w postaci urządzenia z trwale przymocowaną piłką do sztywnego obrotowego ramienia. W tego rodzaju rozwiązaniach uderzenie w sztywne ramie zakończone piłką, powoduje powrót piłki w stronę ćwiczącego dzięki reakcji gumowych linek naciągowych.

Znane są rozwiązania w postaci urządzeń z piłką trwale przymocowaną do linek zakończonych zaczepami. W rozwiązaniach tego rodzaju piłka jest przymocowana do dwóch linek zakończonych formą obejmy. Uderzona przez ćwiczącego, zamocowana na linkach, piłka zawija się na elemencie pionowym, do którego linki zostały przymocowane i powraca wykorzystując swą siłę odśrodkową.

Znane są rozwiązania w postaci urządzeń z piłką trwale przymocowaną do długiej gumowej linki połączonej z leżącym obciążnikiem. Trening na takich urządzeniach bazuje na uderzeniach w piłkę, która przymocowana jest do obciążnika. Piłka zamocowana na gumowej lince uderzona przez ćwiczącego powraca wykorzystując siłę skurczu gumy.

We wszystkich, wymienionych, znanych rozwiązaniach urządzeń wykorzystano inwazyjny sposób przymocowania piłki. Jakakolwiek ingerencja w strukturę piłki prowadzi do spadku ciśnienia wewnętrznego, co ma zasadniczy wpływ na sprężystość piłki. Sposób trwałego przymocowania piłki do tego typu urządzeń, a w szczególności jej kąt natarcia w stosunku do rakiety tenisowej ma istotny wpływ na niezawodność urządzenia. Jednocześnie zastosowane w znanych rozwiązaniach trwałe przymocowanie piłki do linki powoduje, że podczas ćwiczeń linka zakończona piłką często się plącze oraz owija się o rękojeść rakiety tenisowej. W wymienionych rozwiązaniach piłka nie wraca do ćwiczącego w sposób kontrolowany, to znaczy tak, aby ćwiczący mógł powtarzać ten sam ruch ciągłymi seriami, a ponadto sprawia wrażenie nienaturalności ruchu.

Celem wynalazku jest rozwiązanie przenośnego urządzenia treningowego o zwartej i lekkiej konstrukcji i podniesionej niezawodności, pozwalającego na bardziej efektywne prowadzenie nauki odbijania piłki tenisowej oraz sprzyjające wykształceniu prawidłowego odruchu i prawidłowej postawy osoby ćwiczącej grę w tenisa ziemnego.

Istota urządzenia, które według wynalazku zawiera konstrukcję nośną połączoną z ramieniem, do którego jest przymocowana piłka, charakteryzuje się tym, że jego ramię stanowi element o dużej sprężystości, przy czym koniec ramienia, leżący naprzeciw piłki jest przymocowany do konstrukcji nośnej za pomocą skrętnego elementu roboczego, poza tym między powierzchnią pola, wyznaczonego podstawą konstrukcji nośnej a końcem ramienia, leżącym naprzeciw piłki, jest usytuowane połączenie podzespołu regulacji wysokości położenia ramienia, podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy ramienia z piłką oraz podzespołu regulacji kąta nachylenia skrętnego elementu roboczego do osi pionowej, natomiast skrętny element roboczy zawiera podzespół regulacji siły i dynamiki pracy ramienia, przy czym piłka jest przymocowana do ramienia za pomocą bezinwazyjnego podzespołu zaciskowego. Według innej, korzystnej cechy wynalazku konstrukcja nośna ma podzespół amortyzujący. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku konstrukcja nośna składa się z trójnożnej amortyzowanej podstawy i utwierdzonego w niej palika. Według następnej, korzystnej cechy wynalazku podzespołem regulacji wysokości położenia ramienia jest znane, teleskopowe połączenie części składowych palika, jakim są element i element oraz obejma zaciskowa. Według innej, korzystnej cechy wynalazku podzespół amortyzujący stanowi postawa, którą tworzy układ trzech nóg stanowiący połączenia poprzeczek, elementów sprężystych i stóp. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku skrętnym elementem roboczym jest podzespół zawierający element wewnętrzny połączony nieruchomo z konstrukcją nośną oraz osadzony na nim obrotowo element zewnętrzny. Według następnej, korzystnej cechy wynalazku podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy ramienia z piłką składa się ze sprężyny skrętnej i kołków ustalających. Według innej, korzystnej cechy wynalazku w podzespole regulacji zakresu odchylenia toru pracy ramienia z piłką koniec górny sprężyny skrętnej jest unieruchomiony względem elementu zewnętrznego, a kołki ustalające są unieruchomione względem konstrukcji nośnej. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku podzespół regulacji siły i dynamiki pracy ramienia stanowi osadzona wewnątrz elementu wewnętrznego sprężyna skręcana, której koniec dolny jest unieruchomiony względem konstrukcji nośnej, a koniec górny jest unieruchomiony w części górnej

PL 215 184 B1 elementu zewnętrznego. Według następnej, korzystnej cechy wynalazku koniec górny sprężyny skręcanej jest zawieszony na trzpieniu wchodzącym w zagłębienia w części górnej elementu zewnętrznego, przy czym końce trzpienia są osadzone w pokrętle. Według innej, korzystnej cechy wynalazku sprężystość ramienia odpowiada sprężystości pręta z włókna węglowego. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku podzespołem regulacji kąta nachylenia skrętnego elementu roboczego do osi pionowej jest podzespół zaciskowy pierwszy, łączący koniec górny konstrukcji nośnej z końcem dolnym skrętnego elementu roboczego. Według następnej, korzystnej cechy wynalazku podzespół zaciskowy pierwszy, stanowiący podzespół regulacji kąta nachylenia tworzy połączenie półkolistej części pierwszej z półkolistą częścią drugą, realizowane za pomocą gwintowanego elementu złącznego. Według innej, korzystnej cechy wynalazku bezinwazyjny podzespół zaciskowy składa się z tworzącego koszyk połączenia cięgna pierwszego z cięgnem drugim, przy czym końce cięgna pierwszego są przymocowane do skrętnego elementu roboczego, w okolicach jego końców dolnego i górnego, natomiast końce cięgna drugiego są połączone z nakrętką osadzoną na gwintowanym fragmencie końca ramienia.

Konstrukcja przenośnego urządzenia treningowego według wynalazku ma zwartą i lekką konstrukcję o podniesionej niezawodności. Dzięki możliwości regulacji sześciu parametrów pracy urządzenia możliwe jest bardziej efektywne prowadzenie nauki odbijania piłki tenisowej oraz sprzyjające wykształceniu prawidłowego odruchu i prawidłowej postawy osoby ćwiczącej grę w tenisa ziemnego.

Rozwiązanie według wynalazku zostało zilustrowane na przykładowej jego realizacji za pomocą rysunku, na którym fig. 1 jest ogólnym widokiem urządzenia, fig. 2 - widokiem podzespołu regulacji wysokości położenia ramienia, a fig. 3 jest widokiem podzespołu regulacji i ustalenia kąta obrotu, natomiast fig. 4 jest widokiem połączenia podzespołu regulacji zakresu odchylenia toru pracy ramienia z piłką oraz podzespołu regulacji kąta nachylenia skrętnego elementu roboczego, fig. 5 jest przekrojem części górnej podzespołu regulacji siły i dynamiki pracy ramienia, a fig. 6 jest przekrojem części dolnej podzespołu regulacji siły i dynamiki pracy ramienia, fig. 7 - widokiem podzespołu zaciskowego, fig. 8 jest widokiem podzespołu amortyzującego, a fig. 9 ilustruje przebieg cięgien w koszyku podzespołu zaciskowego.

P r z y k ł a d 1

Urządzenie według przykładowej realizacji wynalazku zawiera przenośną konstrukcję nośną 1 z zamocowanym skrętnym elementem roboczym 2, połączonym z ramieniem 3 o sprężystości odpowiadającej sprężystości pręta z włókna węglowego, do którego za pomocą bezinwazyjnego podzespołu zaciskowego 4 jest przymocowana piłka 5. Działanie ramienia 3 pochłania znaczną część siły nadanej piłce 5 zanim zostanie ona zamieniona na ruch obrotowy skrętnego elementu roboczego 2. Między powierzchnią pola A, wyznaczonego podstawą konstrukcji nośnej 1 a końcem ramienia 3, leżącym naprzeciw piłki 5, jest usytuowane połączenie podzespołu regulacji wysokości położenia ramienia 6, podzespołu regulacji i ustalenia kąta obrotu 7 ramienia 3 wokół osi pionowej B, prostopadłej do powierzchni pola A wyznaczonego podstawą konstrukcji nośnej 1, podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy 8 ramienia 3 z piłką 5 oraz podzespołu regulacji kąta nachylenia 9 skrętnego elementu roboczego 2 do osi pionowej B.

Konstrukcja nośna 1 składa się z trójnożnej amortyzowanej podstawy 1a i utwierdzonego w niej palika 1b. Podzespołem regulacji wysokości położenia ramienia 3 jest znane, teleskopowe połączenie części składowych palika 1b, jakim są element a i obejmujący go element b oraz obejma zaciskowa c. Obejma zaciskowa c zabezpiecza przed przypadkowym, względnym przemieszczaniem elementu a i elementu b, tym samym daje możliwość regulacji wysokości części roboczej urządzenia - co pozwala dostosować lot piłki 5 tenisowej do wzrostu ćwiczącego. W celu regulacji wysokości położenia ramienia 3 zwalnia się zacisk obejmy zaciskowej c, następnie przesuwa się element a w elemencie b do wybranej wysokości, poczym realizuje się zacisk obejmy zaciskowej c. Podzespół amortyzujący 11 stanowi postawa 1a, którą tworzy układ trzech nóg stanowiący połączenia poprzeczek elementów sprężystych 1c'' i stóp 1c”'. Elementami sprężystymi 1c” są amortyzatory gumowo-metalowe o odpowiednio dobranych parametrach gumy. Elementy sprężyste 1c” tłumią drgania, absorbują nadmierne siły od uderzeń oraz stabilizują całość urządzenia. Podzespołem regulacji i ustalenia kąta obrotu 7 ramienia 3 wokół osi pionowej B, prostopadłej do powierzchni pola A wyznaczonego podstawą konstrukcji nośnej 1, jest obejma zaciskowa c, usytuowana w miejscu połączenia palika 1b i skrętnego elementu roboczego 2.

Obejma zaciskowa c w podzespole regulacji i ustalenia kąta obrotu 7 umożliwia regulację położenia urządzenia względem własnej osi - co pozwala na ustawienie piłki 5 w odpowiednim zasięgu względem użytkownika. W tym celu zwalnia się zacisk obejmy zaciskowej c, następnie obraca się

PL 215 184 B1 element a w elemencie b do wybranego położenia, po czym realizuje się zacisk obejmy zaciskowej c. Skrętnym elementem roboczym 2 jest podzespół zawierający element wewnętrzny 2a połączony nieruchomo z konstrukcją nośną 1 oraz osadzony na nim obrotowo element zewnętrzny 2b. Podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy 8 ramienia 3 z piłką 5, ustalający zakres obrotu elementu zewnętrznego 2 względem konstrukcji nośnej 1, składa się ze sprężyny skrętnej 8a i kołków ustalających 8b. W podzespole regulacji zakresu odchylenia toru pracy 8 ramienia 3 z piłką 5, koniec górny sprężyny skrętnej 8a jest unieruchomiony względem elementu zewnętrznego 2b, a kołki ustalające 8b są unieruchomione względem konstrukcji nośnej 1. Podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy 8 pozawala określić punkty minimalnego oraz maksymalnego odchylenia ramienia 3 oraz ma wpływ na dynamikę pracy ramienia 3.

Skrętny element roboczy 2 zawiera również podzespół regulacji siły i dynamiki pracy ramienia 12. Podzespół regulacji siły i dynamiki pracy ramienia 12 stanowi osadzona wewnątrz elementu wewnętrznego 2a sprężyna skręcana 2c, której koniec dolny 2c' jest unieruchomiony względem konstrukcji nośnej 1, a koniec górny 2c'' jest unieruchomiony w części górnej elementu zewnętrznego 2b, jakim jest jego zawieszenie na trzpieniu 2d, wchodzącym w zagłębienia 2b w części górnej elementu zewnętrznego 2b, przy czym końce trzpienia 2d są osadzone w pokrętle 2e. Pokrętło 2e w kształcie umożliwia regulację napięcia wstępnego sprężyny skręcanej 2c, odpowiedzialnej za siłę i dynamikę pracy ramienia 3 zakończonego piłką 5. Im większe napięcie wstępne sprężyny skręcanej 2c, z tym większą siłą należy uderzyć w piłkę 5, jednocześnie z tym większą siłą i dynamiką piłka 5 powraca w naszym kierunku - i odwrotnie).

Podczas napinania sprężyny skręcanej 2c występują dodatkowe siły ściągające sprężynę skręcaną 2c „do siebie”, co pomaga w sposób kontrolowany, płynny i niezawodny - na przykład przy obrocie o kąt 180° - zakleszczyć się tej sprężynie w zagłębieniach 2b' w części górnej elementu zewnętrznego 2b. W dowolnym czasie wystarczy lekko pociągnąć pokrętło 2e do góry, by wyjąć końce trzpienia 2d z zagłębień 2b' i zwiększyć lub zmniejszyć napięcie sprężyny skręcanej 2c.

Podzespołem regulacji kąta nachylenia 9 skrętnego elementu roboczego 2 do osi pionowej B jest podzespół zaciskowy pierwszy, łączący koniec górny konstrukcji nośnej 1 z końcem dolnym skrętnego elementu roboczego 2. Podzespół zaciskowy pierwszy, stanowiący podzespół regulacji kąta nachylenia 9 tworzy połączenie półkolistej części pierwszej 9a z półkolistą częścią drugą 9b, realizowane za pomocą gwintowanego elementu złącznego 9c. Możliwość regulacji kąta nachylenia skrętnego elementu roboczego 2 do osi pionowej B, pozwala na zmiany kąta lotu piłki 5. W celu regulacji kąta luzujemy gwintowany element złączny 9c, po czym ustawiamy wybrany kąt i gwintowanym elementem złącznym 9c dociskamy półkolistą część pierwszą 9a do półkolistej części drugiej 9b.

Bezinwazyjny podzespół zaciskowy 4 składa się z tworzącego koszyk połączenia cięgna pierwszego 4a z cięgnem drugim 4b, przy czym końce cięgna pierwszego 4a, przechodzą przez elementy przelotowe 2m i 2n skrętnego elementu roboczego 2, w okolicach jego końców dolnego i górnego, natomiast końce cięgna drugiego 4b są połączone z nakrętką 4c osadzoną na gwintowanym fragmencie końca ramienia 3a. Napięcie cięgna pierwszego 4a powoduje zacisk koszyka z piłką 5 pod wpływem siły, która rozpręża odpowiednio napięty pręt z włókna węglowego, jakim jest ramię 3. Cięgno drugie 4b zaciska koszyk z piłką 5 pod wpływem siły, która regulowana jest za pomocą nakrętki 4c poruszającej się po gwintowanym fragmencie końca ramienia 3a.

Konstrukcja nośna urządzenia zbudowana jest z lekkich stopów aluminiowych. Jego pozostałe części to kompozycja najnowszych ultra lekkich materiałów konstrukcyjnych, takich jak ertalon, erthoryte oraz teflon, co sprawia, iż urządzenie jest bezpieczne oraz przystosowane do swobodnego przenoszenia w dowolne miejsce.

Claims (14)

1. Urządzenie do nauki odbijania piłki tenisowej oraz do wykształcenia prawidłowego odruchu i prawidłowej postawy osoby ćwiczącej grę w tenisa ziemnego zawierające konstrukcję nośną połączoną z ramieniem, do którego jest przymocowana piłka, znamienne tym, że jego ramię (3) stanowi element o dużej sprężystości, przy czym koniec ramienia (3), leżący naprzeciw piłki (5) jest przymocowany do konstrukcji nośnej (1) za pomocą skrętnego elementu roboczego (2), poza tym między powierzchnią pola (A), wyznaczonego podstawą konstrukcji nośnej (1) a końcem ramienia (3), leżącym naprzeciw piłki (5), jest usytuowane połączenie podzespołu regulacji wysokości położenia ramiePL 215 184 B1 nia (3), podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy (8) ramienia (3) z piłką (5) oraz podzespołu regulacji kąta nachylenia (9) skrętnego elementu roboczego (2) do osi pionowej (B), natomiast skrętny element roboczy (2) zawiera podzespół regulacji siły i dynamiki pracy ramienia (12), przy czym piłka jest przymocowana do ramienia (3) za pomocą bezinwazyjnego podzespołu zaciskowego (4).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że konstrukcja nośna (1) ma podzespół amortyzujący (11).

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że konstrukcja nośna (1) składa się z trójnożnej amortyzowanej podstawy (1a) i utwierdzonego w niej palika (1b).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że podzespołem regulacji wysokości położenia ramienia (3) jest znane, teleskopowe połączenie części składowych palika (1b), jakim są element (a) i element (b) oraz obejma zaciskowa (c).

5. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że podzespół amortyzujący (11) stanowi postawa (1a), którą tworzy układ trzech nóg stanowiący połączenia poprzeczek (1c'), elementów sprężystych (1c”) i stóp (1c'”).

6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że skrętnym elementem roboczym (2) jest podzespół zawierający element wewnętrzny (2a) połączony nieruchomo z konstrukcją nośną (1) oraz osadzony na nim obrotowo element zewnętrzny (2b).

7. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że podzespół regulacji zakresu odchylenia toru pracy (8) ramienia (3) z piłką (5) składa się ze sprężyny skrętnej (8a) i kołków ustalających (8b).

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że w podzespole regulacji zakresu odchylenia toru pracy (8) ramienia (3) z piłką (5) koniec górny sprężyny skrętnej (8a) jest unieruchomiony względem elementu zewnętrznego (2b), a kołki ustalające (8b) są unieruchomione względem konstrukcji nośnej (1).

9. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że podzespół regulacji siły i dynamiki pracy ramienia (12) stanowi osadzona wewnątrz elementu wewnętrznego (2a) sprężyna skręcana (2c), której koniec dolny (2c') jest unieruchomiony względem konstrukcji nośnej (1), a koniec górny (2c) jest unieruchomiony w części górnej elementu zewnętrznego (2b).

10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że koniec górny (2c”) sprężyny skręcanej (2c) jest zawieszony na trzpieniu (2d) wchodzącym w zagłębienia (2b') w części górnej elementu zewnętrznego (2b), przy czym końce trzpienia (2d) są osadzone w pokrętle (2e).

11. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że sprężystość ramienia (3) odpowiada sprężystości pręta z włókna węglowego.

12. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że podzespołem regulacji kąta nachylenia (9) skrętnego elementu roboczego (2) do osi pionowej (B) jest podzespół zaciskowy pierwszy, łączący koniec górny konstrukcji nośnej (1) z końcem dolnym skrętnego elementu roboczego (2).

13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że podzespół zaciskowy pierwszy, stanowiący podzespół regulacji kąta nachylenia (9) tworzy połączenie półkolistej części pierwszej (9a) z półkolistą częścią drugą (9b), realizowane za pomocą gwintowanego elementu złącznego (9c).

14. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że bezinwazyjny podzespół zaciskowy (4) składa się z tworzącego koszyk połączenia cięgna pierwszego (4a) z cięgnem drugim (4b), przy czym końce cięgna pierwszego (4a) są przymocowane do skrętnego elementu roboczego (2), w okolicach jego końców dolnego i górnego, natomiast końce cięgna drugiego (4b) są połączone z nakrętką (4c) osadzoną na gwintowanym fragmencie końca ramienia (2a).