PL210230B1 - Naroże ścian budynku - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest naroże ścian budynku, przeznaczone do ścian wykonanych z modułów drewnianych lub drewnopochodnych, zawierających podłużne płaszcze mocowane do żeber konstrukcji nośnej.

Znany jest z polskiego zgłoszenia patentowego nr 348211 moduł budowlany do wznoszenia ścian budynków, składający się z konstrukcji wsporczej stanowiącej nośne żebra, rozmieszczone w ustalonych sztywnością konstrukcji odległościach od siebie, do których przymocowany jest od strony wewnętrznej budynku, płaski lub wyprofilowany łukowo podłużny płaszcz, wykonany z drewna lub materiałów drewnopochodnych. Przy końcu płaszcze mają od góry i od dołu wycięcia. Konstrukcję naroża ścian stanowią zatem ułożone w ścianach przemiennie i krzyżowo moduły zaczepiane za siebie tymi wycięciami płaszczy. Znane jest również w konstrukcjach tych uciosowe formowanie naroży. W przypadku budowy np. naroży prostokątnych, końce modułów są ukośnie ścięte pod ką tem 45° i po wprowadzeniu mas uszczelniających łączone ze sobą trwale. Takie rozwiązania konstrukcyjne wymagają dla zachowania odpowiedniej szczelności i estetyki naroża wykonania dokładnych pod względem wymiarowym modułów i dokładnego ich ułożenia na tym samym poziome w obu łączonych ze sobą ścianach.

Zgodnie z wynalazkiem opracowano konstrukcję naroża ścian budynku ze ścianami mającymi od stron bocznych płaszczy powierzchnie, usytuowane w płaszczyznach tworzących kąt dwuścienny ze szczeliną, w której osadzona jest od strony wewnętrznej naroża wypełniająca listwa, unieruchomiona wspornikowymi łącznikami zespalającymi ze sobą sąsiednie ściany.

Wypełniająca listwa ma w przekroju zarys wielokąta korzystnie z zaokrągloną przednią krawędzią, wyprowadzoną poza szczelinę. Wspornikowy łącznik ma ramiona mocowane łącznikami gwintowymi do nośnych żeber modułów ścian. Od strony zewnętrznej naroże jest zamknięte korzystnie płaskimi ściankami, do których na przedłużeniu ścian tworzących naroże, mocowane są dodatkowo przystawki z krótkich ścian, imitujące połączenie krzyżowe.

Konstrukcja naroża ścian budynku według wynalazku zapewnia łatwy montaż naroża, przy dowolnym usytuowaniu względem siebie łączonych ścian, w miarę dokładne uszczelnienie naroża, nadające tej konstrukcji wysokie walory estetyczne, bez względu na dokładność ułożenia modułów w łączonych ś cianach, przy zachowaniu odpowiednio sztywnej i stabilnej konstrukcji budynku, co dotyczy zarówno modułów płaskich jak i zawierających płaszcze wyprofilowane na zewnątrz w kształcie obrobionego pnia drzewnego o gładkiej jak i rzeźbionej powierzchni.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania, na których fig. 1 przedstawia niezabudowane naroże ścian budynku z fragmentem ścian w przekroju poziomym, fig. 2 - naroże z fig. 1 z zamontowanymi elementami naroż a w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 3 - naroże w drugim przykładzie wykonania w przekroju poziomym, fig. 4 - naroże w trzecim przykładzie wykonania w przekroju poziomym, fig. 5 - naroże w czwartym przykładzie wykonania w przekroju poziomym, fig. 6 naroże z fig. 5 z przystawkami ścian w przekroju poziomym, fig. 7 - naroże w piątym przykładzie wykonania w przekroju poziomym, fig. 8 - naroże ścian wykonanych z modułów o wyprofilowanych łukowo płaszczach w widoku perspektywicznym, a fig. 9 - naroże ścian wykonanych z modułów płaskich w widoku perspektywicznym.

Naroże ścian budynku przeznaczone jest zwłaszcza do obiektów budowlanych wznoszonych z modułów drewnianych lub drewnopochodnych, zawierających podłużne płaszcze 4 o zarysie płaskim lub profilowanym łukowo, połączone ze sobą za pomocą nośnych żeber 5, rozmieszczonych w ustalonych sztywnością konstrukcji odległościach od siebie, przy czym wolne przestrzenie między płaszczami są wypełnione termoizolacyjnym materiałem 6. Naroże ma wypełniającą listwę 1, wspornikowe łączniki 2 z ramionami zespalającymi sąsiednie ściany za pomocą łączników gwintowych oraz korzystnie płaskie ścianki 7, stanowiące zewnętrzną zabudowę naroża, wzmocnione dodatkowymi listwami 8. Wypełniająca listwa o przekroju zbliżonym do wielokąta jest osadzona w szczelinie 3, o szerokości na wejściu rzędu kilku centymetrów, utworzonej pomiędzy bocznymi powierzchniami 9 płaszczy modułów tworzących ściany, które są tak ustawione i równo przycięte pod kątem prostym, że powierzchnie te na całej wysokości są usytuowane w płaszczyznach tworzących dwuścienny kąt α. W zależności od usytuowania względem siebie ścian narożnych, kąt dwuścienny stanowi kąt ostry, prosty lub rozwarty. Przy tradycyjnym usytuowaniu ścian pod kątem prostym, kąt dwuścienny stanowi również kąt prosty. Natomiast gdy ściany tworzą między sobą kąt rozwarty to kąt dwuścienny stanowi kąt ostry, a w przypadku gdy ściany są ustawione pod kątem ostrym to kąt dwuścienny stanowi kąt

PL 210 230 B1 rozwarty. Stosownie do wielkości kąta α jest dobierany odpowiedni kształt listwy, która przy kącie prostym ma w przekroju zarys prostokąta lub trójkąta prostokątnego. Wypełniająca listwa, wykonana z drewna lub materiału drewnopochodnego o długości równej wysokości ściany, ma w pierwszym przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 2 w przekroju zarys trójkąta prostokątnego z zaokrągloną przednią krawędzią, wyprowadzoną na zewnątrz poza szczelinę 3 i poza kontury płaszczy 4 ścian.

Wspornikowy łącznik 2 jest wykonany z metalowego płaskownika i ma zagięte ramiona, usytuowane równolegle do nośnych żeber 5 ściany, z którymi poprzez wykonane w nich otwory jest mocowany łącznikiem gwintowym w postaci śrub 10 i nakrętek 11 lub wkrętów. Środkowa część wspornikowego łącznika jest usytuowana równolegle do tylnego boku listwy i bezpośrednio wywiera nacisk na tą listwę, bądź pośrednio poprzez śrubę 12, wkręconą w gwintowy otwór. Po dociśnięciu boki listwy przylegają do bocznych powierzchni 9 płaszczy 4 modułów tworzących ściany i częściowo do bocznych powierzchni nośnych żeber 5. Łączniki rozmieszczone wzdłuż wysokości, w ustalonych sztywnością konstrukcji odległościach, z jednej strony poprzez złącza gwintowe ustalają właściwe położenie ścian narożnych względem siebie, a z drugiej strony umożliwiają poprzez docisk i unieruchomienie wypełniającej listwy, w miarę dokładne zakrycie szczeliny 3 i usztywnienie konstrukcji naroża ścian. Od strony zewnętrznej naroże jest zamknięte korzystnie płaskimi litymi ściankami 7, wykonanymi z płyt drewnopochodnych lub desek, które mają przymocowane np. wkrętami, usztywniające konstrukcję listwy 8 i 8a, przy czym ścianki są nieco wysunięte poza zewnętrzne kontury ścian tworzących naroże.

Naroże przedstawione w drugim przykładzie wykonania na fig. 3 ma wypełniającą listwę 1 o przekroju kwadratowym, z zaokrągloną przednią krawędzią wysuniętą poza szczelinę 3. Na części lub na całej wysokości, wzdłuż tylnej krawędzi, listwa ma wykonane prostokątne wyżłobienie, w którym umieszczone są naroża kątowe wspornikowych łączników 2. Przy końcach ramion wykonane są otwory, przez które wkrętami 13, poprzez dystansowe listwy 14, łączniki zespolone są z nośnymi żebrami 5. Żebra w kształcie litery T mają wysunięte segmenty 5a częściowo zachodzą za listwę 1, która na całej szerokości przylega do bocznych powierzchni 9 płaszczy modułów ścian. Od strony zewnętrznej naroże jest zamknięte, podobnie jak w poprzednim przykładzie wykonania, ściankami 7. Ścianki w miejscu połączenia ze sobą są usztywnione listwą 8 i mocowane do konstrukcji nośnej listwami 8a poprzez dystansowe listwy 14.

Naroże przedstawione w trzecim przykładzie wykonania na fig. 4 ma wypełniającą szczelinę listwę oraz wspornikowe łączniki w kształcie jak przedstawiono w drugim przykładzie wykonania z tym, że łączniki te zespolone są z żebrami za pomocą śrub 15 i 16, połączonych ze sobą nakrętką 17, umieszczoną w otworach dystansowych listew 18, które przylegają do boków listwy 1. Podobnie jak w poprzednich przykładach naroże od stron zewnętrznych zabudowane jest ściankami 7. Ścianki na połączeniu ze sobą są usztywnione listwą 8, a do konstrukcji nośnej mocowane są listwami 8a poprzez dystansowe listwy 18.

Naroże przedstawione w czwartym przykładzie wykonania na fig. 5 ma wypełniającą listwę 1 oraz wspornikowe łączniki 2 w kształcie jak podano w dwóch poprzednich wykonaniach, przy czym łączniki zespolone są z żebrami 5 za pomocą wkrętów 19 poprzez dystansowe listwy 18 kątowo ukształtowane, zachodzące częściowo za płaszcze 4 modułów i przylegające do boków listwy 1. Podobnie jak w poprzednich przykładach wykonania, naroże od strony zewnętrznej zabudowane są ściankami 7 i usztywnione listwami 8 i 8b, przy czym listwy 8b są kątowo ukształtowane i zaczepiają za płaszcz 4 oraz przylegają do nośnych żeber. W ściankach wykonane są przelotowe otwory do rozłącznego mocowania przystawek 20 w postaci krótkich ścian, wykonanych dla uproszczenia i usztywnienia konstrukcji z krótkich litych bali, w miarę dokładnie imitujących krzyżowe łączenie modułów w narożach ścian. Przystawki wyposażone są w płytki 21 zaopatrzone w śruby 22, umieszczane w otworach ścianek i mocowane nakrętkami 23. Montowanie przystawek do ścianek naroża następuje przed jego zabudową. Naroże przedstawione w piątym przykładzie wykonania na fig. 7 ma wypełniającą listwę poszerzoną, przylegającą z obu stron do bocznych powierzchni 9 płaszczy modułów, przy czym poszerzona część przylega do powierzchni bocznej nośnych żeber jednej ściany. Wspornikowe łączniki w postaci kątowników zespolone są z żebrami za pomocą wkrętów 24, przy czym z jednej strony poprzez listwę 1, zaś z drugiej strony poprzez przylegającą do niej dystansową listwę 25. Do ścianek 7, usztywnionych listwami 8_i 8c, przymocowane są przystawki 20. Przystawki te mogą być mocowane do wszystkich przedstawionych przykładów wykonania naroży ścian.

Naroża ścian o większej grubości, dla zwiększenia sztywności konstrukcji, mają od stron ścianek 7 wydłużone płaszcze 4, zmniejszające zabudowę naroży tymi ściankami.

PL 210 230 B1

Przy ustawieniu narożnym trzech ścian, zespolone naroże może mieć dwie szczeliny z wypełniającymi listwami i wspornikowymi łącznikami o konstrukcji przedstawionej według wynalazku.

Przez wypełnienie materiałem termoizolacyjnym wolnych przestrzeni naroża uzyskuje się dodatkowe uszczelnienie i jednocześnie usztywnienie jego konstrukcji.

Claims (8)

1. Naroże ścian budynku, wykonanych z modułów drewnianych lub drewnopochodnych, zawierających płaszcze mocowane do żeber konstrukcji nośnej, znamienne tym, że tworzące naroże ściany mają od stron bocznych płaszczy (4) powierzchnie (9), usytuowane w płaszczyznach tworzących dwuścienny kąt (α) ze szczeliną (3), w której osadzona jest od strony wewnętrznej naroża wypełniająca listwa (1), unieruchomiona wspornikowymi łącznikami (2) zespalającymi ze sobą sąsiednie ściany.

2. Naroże według zastrz. 1, znamienne tym, że wypełniająca listwa (1) ma w przekroju zarys wielokąta korzystnie z zaokrągloną przednią krawędzią, wyprowadzoną poza szczelinę (3).

3. Naroże według zastrz. 1, znamienne tym, że wspornikowy łącznik (2) ma ramiona mocowane łącznikami gwintowymi do nośnych żeber (5) modułów ścian.

4. Naroże według zastrz. 3, znamienne tym, że wspornikowy łącznik (2) jest mocowany do nośnych żeber (5) ścian poprzez dystansowe listwy (18), przylegające do wypełniającej listwy (1).

5. Naroże według zastrz. 3, znamienne tym, że wspornikowy łącznik (2) jest mocowany poprzez dystansowe listwy (14) do nośnych żeber (5), zawierających segmenty (5a) zachodzące za wypełniającą listwę (1).

6. Naroże według zastrz. 3, znamienne tym, że wspornikowy łącznik (2) jest mocowany do nośnych żeber (5) z jednej strony poprzez wypełniającą listwę (1), zaś z drugiej strony poprzez przylegającej do niej dystansową listwę (25).

7. Naroże według zastrz. 1, znamienne tym, że od strony zewnętrznej jest zamknięte korzystnie płaskimi ściankami (7).

8. Naroże według zastrz. 7, znamienne tym, że do ścianek (7), na przedłużeniu ścian tworzących naroże, mocowane są przystawki (20) z krótkich ścian.