PL209244B1 - Kompozycje substancji czynnych, sposób zwalczania owadów, owadobójcze środki, zastosowanie kompozycji substancji czynnych i środków i sposób wytwarzania owadobójczych środków - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem omawianego wynalazku są nowe kompozycje substancji czynnych, które zawierają znaną pochodną oksymoeteru oraz znane owadobójcze substancje czynne i nadają się bardzo dobrze do zwalczania owadów. Przedmiotem wynalazku są również sposób zwalczania owadów, owadobójcze środki, zastosowanie kompozycji substancji czynnych i środków i sposób wytwarzania owadobójczych środków.

Znane są już właściwości grzybobójcze O-metylooksymu estru metylowego kwasu 2-[a-{[(a-metylo-3-trifluorometylobenzylo)imino]oksy}-o-tolilo]glioksylowego (porównaj opis EP-A1-460 575). Skuteczność tej substancji jest dobra, jednakże w przypadku stosowania jej w małych ilościach w niektórych przypadkach jest niezadowalająca.

Poza tym wiadomo, że właściwości owadobójcze posiadają substancje, takie jak imidachlopryd (porównaj opis EP-A-192 060 albo Pesticide Manual, 9 wydanie (1991), strona 491), tiachlopryd (porównaj opis EP-A-235 725), acetamipryd (opis WO 91/04965), nitenpiram (porównaj opis EP-A-302 389), tiametoksam (porównaj opis EP-A-580 553), chlotianidyna (porównaj opis EP-A-376 279) i dinotefuran (porównaj opis EP-A-649 845). Skuteczność tych substancji jest dobra, ale przy stosowaniu ich w małych ilościach w niektórych przypadkach jest niewystarczająca.

Obecnie wynaleziono, że bardzo dobre właściwości owadobójcze posiadają nowe kompozycje substancji czynnych, zawierające O-metylooksymy estru metylowego kwasu 2-[a-{[(a-metylo-3-trifluorometylobenzylo)imino]oksy}-o-tolilo]glioksylowego o wzorze I

i związek (1) 1-[(6-chloro-3-pirydylo)metylo]-N-nitro-2-imidazolidynoimina (referencja: opis EP-A-192 060) o wzorze II

(imidachlopryd) lub (2) tiazolidyna (referencja: EP-A-235 725) o wzorze III

lub (3) chloronikotynyl (referencja: WO 91/04965) o wzorze IV

PL 209 244 B1 lub (4) chloronikorynyl (referencja: EP-A-302 389) o wzorze V

lub (5) neonikotynoid (referencja: EP-A-580 553) o wzorze VI

lub (6) neonikotynoid (referencja: EP-A-376 279) o wzorze VII

lub (7) związek neonikotynoid (referencja: EP-A-649 845) o wzorze VIII

Działanie owadobójcze zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych nieoczekiwanie jest znacznie większe niż suma działań poszczególnych substancji czynnych. A zatem, występuje nie dający się przewidzieć, autentyczny efekt synergiczny, a nie tylko działanie uzupełniające.

Ze wzoru strukturalnego substancji czynnej o wzorze I widać, że związek może występować jako izomer E albo Z. Produkt może zatem występować jako mieszanina różnych izomerów albo też

PL 209 244 B1 w postaci pojedynczego izomeru. Korzystne są zwią zki o wzorze I, w którym związek o wzorze I występuje jako izomer E.

Substancja czynna o wzorze I jest znana (porównaj np. opis EP-A1-460 575). Substancje czynne o wzorach II, III, IV, V, VI, VII i VIII są również znane (porównaj podane referencje).

Korzystne, zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych, obok substancji czynnej o wzorze I zawierają jako substancję czynną imidachlopryd. Poza tym, zawierają one również dalsze domieszki dalszych składników grzybobójczych albo owadobójczych.

Synergiczny efekt jest szczególnie wyraźny, gdy zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych zawierają substancje czynne w określonych stosunkach wagowych. Przy tym jednakże, stosunki wagowe substancji czynnych w kompozycjach substancji czynnych mogą zmieniać się we względnie dużym zakresie.

Na ogół na 1 część wagową substancji czynnej o wzorze I stosuje się:

0,1 do 10 części wagowych, korzystnie 0,2 do 2 części wagowych substancji czynnej o wzorze II,

0,05 do 20 części wagowych, korzystnie 0,1 do 10 części wagowych substancji czynnej o wzorze III,

0,05 do 20 części wagowych, korzystnie 0,1 do 10 części wagowych substancji czynnej o wzorze IV,

0,05 do 20 części wagowych, korzystnie 0,1 do 10 części wagowych substancji czynnej o wzorze V,

0,05 do 20 części wagowych, korzystnie 0,1 do 10 części wagowych substancji czynnej o wzorze VI,

0,05 do 20 części wagowych, korzystnie 0,1 do 10 części wagowych substancji czynnej o wzorze VII,

0,05 do 20 części wagowych, korzystnie 0,1 do 10 części wagowych substancji czynnej o wzorze VIII.

Kolejnym przedmiotem wynalazku jest sposób zwalczania owadów, polegający na tym, że kompozycjami substancji czynnych określonymi powyżej działa się na owady, ich biotop albo na chronione przed nimi rośliny, części roślin, nasiona, gleby, powierzchnie, materiały albo przestrzenie.

Wariantami sposobu zwalczania owadów jest sposób, w którym związek o wzorze I określony powyżej i związek o wzorze II lub związek o wzorze III, lub związek o wzorze IV, lub związek o wzorze V, lub związek o wzorze VI, lub związek o wzorze VII, lub związek o wzorze VIII określony powyżej stosuje się jednocześnie razem lub oddzielnie albo kolejno.

Przedmiotem wynalazku są również owadobójcze środki zawierające kompozycję substancji czynnych określoną powyżej.

Kolejnym przedmiotem wynalazku jest zastosowanie kompozycji substancji czynnych lub środka, określonych powyżej do zwalczania owadów.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania owadobójczych środków, w którym kompozycje substancji czynnych określone powyżej miesza się z rozcieńczalnikami i/lub substancjami powierzchniowo czynnymi.

Kompozycje substancji czynnych, przy dobrej tolerancji roślin i korzystnej toksyczności wobec stałocieplnych, nadają się do zwalczania szkodników zwierzęcych, zwłaszcza owadów, pajęczaków i nicieni, które występują w rolnictwie, w lasach, w dziedzinie ochrony zapasów i materiałów oraz w sektorze higieny. Można je stosować korzystnie jako środki ochrony roś lin. Są one skuteczne przeciwko gatunkom normalnie wrażliwym i opornym oraz przeciwko wszystkim albo poszczególnym stadiom rozwoju.

Do wymienionych powyżej szkodników należą:

Z rzędu Isopoda, np. Oniscus asellus, Armadillidium vulgare, Porcellio scaber.

Z rzę du Diplopoda, np. Blaniulus guttulatus.

Z rzę du Chilopoda, np. Geophilus carpophagus, Scutigera spp.

Z rzędu Symphyla, np. Scutigerella immaculata.

Z rzędu Thysanura, np. Lepisma saccharina.

Z rzędu Collembola, np.Onychiurus armatus.

Z rzę du Orthoptera, np. Acheta domesticus, Gryllotalpa spp., Locusta migratoria migratorioides,

Melanoplus spp., Schistocerca gregaria.

PL 209 244 B1

Z rzędu Blattaria, np. Blatta orientalis, Periplaneta americana, Leucophaea maderae, Blattella germanica.

Z rzę du Dermatoptera. np. Forticula auricularia.

Z rzędu Isoptera, np. Reticulitermes spp.

Z rzę du Phthiraptera, np. Pediculus humanus corporis, Haematopinus spp., Linognathus spp., Trichodectes spp., Damalinia spp.

Z rzę du Thysanoptera, np. Hercinothrips femoralis, Thrips tabaci, Thrips palmi, Frankliniella occidentalis.

Z rzę du Heteroptera, np. Eurygaster spp., Dysdercus intermedius, Piesma quadrata, Cimex lectilarius, Rhodnius prolixus, Triatoma spp.. Z rzędu Homoptera, np. Aleurodes brassicae, Bemisia tabaci, Trialeurodes vaporariorum, Aphis gossypii, Brevicoryne brassicae, Cryptomyzus ribis, Aphis fabae, Aphis pomi, Eriosa lanigerum, Hyalopterus arundinis, Phylloxera vastratrix, Pemphigus spp., Macrosiphum avenae, Myzus spp., Phorodon humuli, Rhopalosiphum padi, Empoasca spp., Euscelis bilobatus, Nephotettix cincticeps, Lecanium comi, Saissetia oleae, Laodelphax striatellus, Nilaparvata lugens, Aonidiella aurantii, Aspidiotus hederae, Pseudococcus spp., Psylla spp.

Z rzę du Lepidoptera. np. Pectinophora gossypiella, Bupalus piniarius, Cheimatobia brumata, Lithocolletis blancardella, Hyponomeuta padella, Plutella xylostella, Malacosoma neustria, Euproctis chrysorrhoea, Lymantria spp., Bucculatrix thurberiella, Phyllocnistis citrella, Agrotis spp., Euxoa spp., Feltia spp., Earias insulana, Heliothis spp., Mamestra brassicae, Panolis flammea, Spodoptera spp., Trichoplusia ni, Carpocapsa pomonella, Pieris spp., Chilo spp., Pyrausta nubilalis, Ephestia kuehniella, Galleria mellonella, Tineola bisselliella, Tinea pellionella, Hofmannophila pseudospretella, Cacoecia podana, Capua reticulana, Choristoneura fumiferana, Clysia ambiguella, Homona magnanima, Tortrix viridana, Cnaphalocerus spp.

Z rzędu Coleoptera, np. Anobium punctatum, Rhizopertha dominica, Bruchidius obtectus, Acanthoscelides obtectus, Hylotrupes bajulus, Agelastica alni, Leptinotarsa decemlineata, Phaedon cochleariae, Diabrotica spp., Psylliodes chrysocephala, Epilachna varivestis, Atomaria spp,. Oryzaephilus surinamensis, Anthonomus spp., Sitophilus spp., Otiorrhynchus sulcatus, Cosmopolites sordidus, Ceuthorrhynchus assimilis, Hypera postica, Dermestes spp., Trogoderma spp., Anthrenus spp., Attagenus spp., Lyctus spp., Meligethes aeneus, Ptinus spp., Niptus hololeucus, Gibbium psylloides, Tribolium spp., Tenebrio molitor, Agriotes spp., Conoderus spp., Melolontha melolontha, Amphimallon solstitialis, Costelytra zealandica, Lissorhoptrus oryzophilus, Oulema oryzae.

Z rzędu Hymenoptera, np. Diprion spp., Hoplocampa spp., Lasius spp., Monomorium pharaonis, Vespa spp.

Z rzędu Diptera, np. Aedes spp., Anopheles spp., Culex spp., Drosophila melanogaster, Musca spp., Fannia spp., Calliphora erythrocephala, Lucilia spp., Chrysomyia spp., Cuterebra spp., Gastrophilus spp., Hyppobosca spp., Stomoxys spp., Oestrus spp., Hypoderma spp., Tabanus spp., Tannia spp., Bibio hortulanus, Oscinella frit, Phorbia spp., Pegomyia hyoscyami, Ceratitis capitata, Dacus oleae, Tipula paludosa, Hylemyia spp., Liriomyza spp.

Z rzę du Siphonaptera, np. Xenopsylla cheopis, Ceratophyllus spp.

Z klasy Arachnida, np. Scorpio maurus, Latrodectus matans, Acarus siro, Argas spp., Ornithodoros spp., Dermanyssus gallinae, Eriophyes ribis, Phyllocoptruta oleivora, Boophilus spp., Rhipicephalus spp., Amblyomma spp., Hyalomma spp., Ixodes spp., Psoroptes spp., Chorioptes spp., Sarcoptes spp., Tarsonemus spp., Bryobia praetiosa, Panonychus spp., Tetranychus spp., Hemitarsonemus spp., Brevipalpus spp.

Do nicieni pasożytujących na roślinach należą np. Pratylenchus spp., Radopholus similis, Ditylenchus dipsaci, Tylenchulus semipenetrans, Heterodera spp., Globodera spp., Meloidogyne spp., Aphelenchoides spp., Longidorus spp., Xiphinema spp., Trichodorus spp., Bursaphelenchus spp.

Zgodne z wynalazkiem substancje czynne przydatne są ze szczególnie dobrym skutkiem do zwalczania szkodników z rzędów, takich jak:

Homoptera: Trialeurodes vaporariorum, Bemisia tabaci, czerwce i wełnowce, jak np. Pseudococcus comstocki, Aonidiella aurantii, Unaspis yanonensis, Ceroplastes ceriferus oraz mszyce i piewiki.

Cuchnące pluskwy z rzędu Heteroptera.

Thysanoptera: Frankliniella occidentalis, Scirtothrips dorsalis, Thrips palmi, Thrips tabaci.

Lepidoptera: gąsienice minujące liście, jak np. Lyonetia clerkella, Phyllocnistis citrella oraz Pieris brassicae, Hellula undalis, Carposina niponensis, Plutella xylostella, Gracillaria threivora, Papilio spp.

PL 209 244 B1

Coleoptera: Oxycetonia jucunda, Lissorhoptrus oryzophilus, Sphenophorus venatus vestitus, Carpophilus spp. oraz drutowce, pchełkowate, żukowate, kózkowate, ryjkowcowate i stonkowate.

Poza tym, zgodne z wynalazkiem, kompozycje substancji czynnych, w przypadku użycia ich jako środków owadobójczych, w handlowych preparatach oraz w przygotowanych z tych preparatów formach użytkowych mogą występować w mieszaninie z synergetykami. Synergetykami są związki, które powodują zwiększenie działania substancji czynnych, chociaż same nie muszą być czynnie skuteczne.

Zawartość substancji czynnych w formach użytkowych, sporządzonych z handlowych preparatów, może zmieniać się w szerokich zakresach. Stężenie substancji czynnych w formach użytkowych może wynosić od 0,0000001 do 95% wagowych, korzystnie 0,0001 do 1% wagowego.

Stosowanie przeprowadza się w zwykły sposób, dostosowany do form użytkowych.

W przypadku zastosowania przeciw szkodnikom obszaru higieny i szkodnikom zapasów kompozycja substancji czynnych odznacza się doskonałą odpornością na rozkład na drewnie i glinie oraz dobrą stabilnością wobec alkaliów na wapnowanych podłożach.

Kompozycje substancji czynnych według wynalazku działają nie tylko przeciw szkodnikom roślin, obszaru higieny i szkodnikom zapasów, lecz także w sektorze medycyny weterynaryjnej przeciw pasożytom zwierzęcym (pasożyty zewnętrzne), takim jak kleszcze tarczycy, kleszcze skórne, świerzbowate, roztocza pełzające, muchy (kłujące i liżące), pasożytujące larwy much, wszy, wszoły sierści, wszoły piór i pchły. Do pasożytów tych należą:

Z rzę du Anoplurida, np. Haematopinus spp., Linognathus spp., Pediculus spp., Phtirus spp., Solenopotes spp.

Z rzę du Mallophagida i podrzę dów Amblycerina oraz Ischnocerina, np. Trimenopon spp., Menopon spp., Trinoton spp., Bovicola spp., Werneckiella spp., Lepikentron spp., Damalina spp., Trichodectes spp., Felicola spp.

Z rzę du Diptera i podrzę dów Nematocerina oraz Brachycerina, np. Aedes spp., Anopheles spp., Culex spp., Simulium spp., Eusimulium spp., Phlebotomus spp., Lutzomyia spp., Culicoides spp., Chrysops spp., Hybomitra spp., Atylotus spp., Tabanus spp., Haematopota spp., Philipomyia spp., Braula spp., Musca spp., Hydrotaea spp., Stomoxys spp., Haematobia spp., Morellia spp., Fannia spp., Glossina spp., Calliphora spp., Lucilia spp., Chrysomyia spp., Wohlfahrtia spp., Sarcophaga spp., Oestrus spp., Hypoderma spp., Gasterophilus spp., Hippobosca spp., Lipoptena spp., Melophagus spp.

Z rzędu Siphonapterida, np. Pulex spp., Ctenocephalides spp., Xenopsylla spp., Ceratophyllus spp.

Z rzę du Heteropterida, np. Cimex spp., Triatoma spp., Rhodnius spp., Panstrongylus spp.

Z rzędu Blattarida, np. Blatta orientalis, Periplaneta americana, Blattela germanica, Supella spp.

Z podklasy Acaria (Acarida) i rzędów Meta- oraz Mesostigmata, np. Argas spp., Ornithodorus spp., Otobius spp., Ixodes spp., Amblyomma spp., Boophilus spp., Dermacentor spp., Haemophysalis spp., Hyalomma spp., Rhipicephalus spp., Dermanyssus spp., Raillietia spp., Pneumonyssus spp., Sternostoma spp., Varroa spp.

Z rzędu Actinedida (Prostigmata) i Acaridida (Astigmata), np. Acarapis spp., Cheyletiella spp., Ornithocheyletia spp., Myobia spp., Psorergates spp., Demodex spp., Trombicula spp., Listrophorus spp., Acarus spp., Tyrophagus spp., Caloglyphus spp., Hypodectes spp., Pterolichus spp., Psoroptes spp., Chorioptes spp., Otodectes spp., Sarcoptes spp., Notoedres spp., Knemidocoptes spp., Cytodites spp., Laminosioptes spp.

Kompozycje substancji czynnych według wynalazku przydatne są również do zwalczania stawonogów, zakażających gospodarskie zwierzęta użytkowe, jak np. bydło, owce, kozy, konie, świnie, osły, wielbłądy, bawoły, króliki, kury, indyki, kaczki, gęsi, pszczoły, inne zwierzęta domowe, jak np. psy, koty, ptaki domowe, ryby akwariowe oraz tak zwane zwierzęta doświadczalne, jak np. chomiki, świnki morskie, szczury i myszy. Dzięki zwalczaniu tych stawonogów powinny ulec zmniejszeniu liczba przypadków śmiertelnych oraz spadki wydajności (w przypadku mięsa, mleka, wełny, skór, jaj, miodu itd.) tak, że użycie zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych umożliwia bardziej ekonomiczny i prostszy chów zwierząt.

W sektorze weterynaryjnym zgodną z wynalazkiem kompozycję substancji czynnych stosuje się w znany sposób, przez podawanie jelitowe w postaci przykładowo tabletek, kapsułek, napojów, wlewów, granulatów, past, boli, sposobem przez pożywienie, czopków, przez podawanie pozajelitowe, jak na przykład przez wstrzyknięcie (domięśniowe, podskórne, dożylne, śródotrzewnowe i inne), implantaty, przez stosowanie nosowe, przez stosowanie skórne przykładowo przez zanurzanie albo kąpiel

PL 209 244 B1 (Dippen), opryskanie (Spray), nalanie (Pour-on i Spot-on), przemycie, zapudrowanie oraz za pomocą zawierających substancję czynną kształtek, jak kołnierzy, kolczyków usznych, obrączek na ogon, opasek kończyn, uździenic, urządzeń do znakowania.

W przypadku zastosowania u bydła, drobiu, zwierząt domowych itd., kompozycję substancji czynnych można stosować w postaci preparatów, np. proszków, emulsji, płynnych środków, zawierających substancje czynne w ilości wynoszącej 1 do 80% wagowych, wprost albo po 100 do 10000-krotnym rozcieńczeniu albo jako chemiczną kąpiel.

Ponadto stwierdzono, że zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych wykazują silne działanie owadobójcze przeciw owadom niszczącym techniczne materiały.

Przykładowo i szczególnie, jednak nie ograniczając, można wymienić następujące owady:

Chrząszcze, jak: Hylotrupes bajulus, Clorophorus pilosis, Anobium punctatum, Xestobium rufovillosum, Ptilinus pecticornis, Dendrobium pertinex, Ernobius mollis, Priobium carpini, Lyctus brunneus, Lyctus africanus, Lyctus planicollis, Lyctus linearis, Lyctus pubescens, Trogoxylon aeąuale, Minthes rugicollis, Xyleborus spec, Tryptodendron spec, Apate monachus, Bostrychus capucins, Heterobostrychus brunneus, Sinoxylon spec, Dinoderus minutus.

Błonkówki, jak: Sirex juvencus, Urocerus gigas, Urocerus gigas taignus, Urocerus augur.

Termity, jak: Kalotermes flavicollis, Cryptotermes brevis, Heterotermes indicola, Reticulitermes flavipes, Reticulitermes santonensis, Reticulitermes lucifugus, Mastotermes darwiniensis, Zootermopsis nevadensis, Coptotermes formosanus.

Szczeciogonki, jak: Lepisma saccharina.

Przez techniczne materiały należy rozumieć w omawianym kontekście nie ożywione materiały, jak zwłaszcza tworzywa sztuczne, środki klejące, kleje, papiery i kartony, skórę, drewno, produkty pochodzące z przerobu drewna i materiały do powlekania.

W przypadku materia ł u chronionego przed porażeniem przez owady cał kiem szczególnie chodzi o drewno i produkty pochodzące z przerobu drewna.

Przez drewno i produkty pochodzące z przerobu drewna, które można chronić zgodnym z wynalazkiem środkiem względnie zawierającymi go mieszaninami, należy rozumieć przykładowo: drewno budulcowe, belki drewniane, podkłady kolejowe, części mostów, mostki łodzi, pojazdy drewniane, skrzynie, palety, kontenery, słupy telefoniczne, boazerie, drewniane okna i drzwi, sklejki, płyty wiórowe, roboty stolarskie albo produkty drewniane, które całkiem ogólnie stosuje się przy budowie domu albo w stolarstwie budowlanym.

Kompozycje substancji czynnych można stosować jako takie, w postaci koncentratów albo ogólnie przyjętych preparatów, takich jak proszki, granulaty, roztwory, zawiesiny, emulsje albo pasty.

Wymienione preparaty można wytwarzać znanym sposobem, np. przez zmieszanie kompozycji substancji czynnych z co najmniej jednym rozpuszczalnikiem, względnie rozcieńczalnikiem, emulgatorem, środkiem dyspergującym i/lub wiążącym albo ze środkiem utrwalającym, albo z wodnym repelentem, ewentualnie z sykatywami i stabilizatorami UV, i ewentualnie z barwnikami, i pigmentami oraz z dalszymi ś rodkami uł atwiają cymi przerób.

Owadobójcze środki albo koncentraty, stosowane do ochrony drewna i materiałów drewnianych, zawierają zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych w stężeniu wynoszącym 0,0001 do 95% wagowych, zwłaszcza 0,001 do 60% wagowych.

Ilość użytego środka względnie koncentratu zależy od gatunku i występowania owadów oraz od medium. Użycie optymalnej ilości można ustalić przy zastosowaniu każdorazowo za pomocą szeregu testów. Jednak na ogół wystarcza użycie 0,0001 do 20% wagowych, korzystnie 0,001 do 10% wagowych substancji czynnej, w odniesieniu do chronionego materiału.

Jako rozpuszczalniki i/lub rozcieńczalniki stosuje się organiczno-chemiczny rozpuszczalnik albo mieszaninę rozpuszczalników i/lub olejowy albo olejopodobny, trudno lotny organiczno-chemiczny rozpuszczalnik albo mieszaninę rozpuszczalników, i/lub polarny organiczno-chemiczny rozpuszczalnik albo mieszaninę rozpuszczalników, i/lub wodę, i ewentualnie emulgator, i/lub środek zwilżający.

Jako organiczno-chemiczne rozpuszczalniki stosuje się korzystnie olejowe lub olejopodobne rozpuszczalniki o lotności powyżej 35 i temperaturze zapłonu powyżej 30°C, korzystnie powyżej 45°C. Jako takie trudno lotne, nierozpuszczalne w wodzie, olejowe lub olejopodobne rozpuszczalniki stosuje się odpowiednie oleje mineralne lub ich frakcje aromatyczne albo mieszaniny rozpuszczalników zawierające olej mineralny, korzystnie benzynę lakową, naftę i/albo alkilobenzen.

Korzystnie stosuje się oleje mineralne o zakresie temperatur wrzenia wynoszącym 170 do 220°C, benzynę lakową o zakresie temperatur wrzenia 170 do 220°C, olej wrzecionowy o zakresie

PL 209 244 B1 temperatur wrzenia 250 do 350°C, naftę, względnie węglowodory aromatyczne o zakresie temperatur wrzenia 160 do 280°C, terpentynę i podobne.

W korzystnej postaci wykonania stosuje się ciekł e alifatyczne wę glowodory o zakresie temperatur wrzenia 180 do 210°C albo wysokowrzące mieszaniny węglowodorów aromatycznych i alifatycznych o zakresie temperatur wrzenia 180 do 220°C i/lub olej wrzecionowy, i/lub monochloronaftalen, korzystnie α-monochloronaftalen.

Organiczne trudno lotne olejowe albo olejopodobne rozpuszczalniki o lotności powyżej 35 i temperaturze zapłonu powyżej 30°C, korzystnie powyżej 45°C, można częściowo zastąpić łatwo albo średnio lotnymi organiczno-chemicznymi rozpuszczalnikami, z tym, że mieszanina rozpuszczalników również posiada lotność powyżej 35 i temperaturę zapłonu powyżej 30°C, korzystnie powyżej 45°C i że w tej mieszaninie rozpuszczalników jest rozpuszczalna albo daje się zemulgować mieszanina środek owadobójczy-grzybobójczy.

Weług korzystnej postaci wykonania zastępuje się część organiczno-chemicznego rozpuszczalnika lub mieszaniny rozpuszczalników, albo alifatycznego polarnego organiczno-chemicznego rozpuszczalnika lub mieszaniny rozpuszczalników.

Korzystnie, stosuje się alifatyczne organiczno-chemiczne rozpuszczalniki, zawierające grupy hydroksylowe i/lub estrowe, i/lub grupy eterowe, jak np. etery glikoli, estry albo podobne.

Jako organiczno-chemiczne spoiwa w ramach omawianego wynalazku stosuje się, właściwie znane, rozcieńczalne wodą i/lub rozpuszczalne lub dające się dyspergować, względnie emulgować w użytych organiczno-chemicznych rozpuszczalnikach, żywice syntetyczne i/lub wiążące oleje schnące, zwłaszcza spoiwa składające się z albo zawierające żywicę akrylową, żywicę winylową, np. polioctan winylu, żywicę poliestrową, żywicę polikondensacyjną lub poliaddycyjną, żywicę poliuretanową, żywicę alkidową względnie modyfikowaną żywicę alkidową, żywicę fenolową, żywicę węglowodorową, jak żywicę indenowo-kumaronową, żywicę silikonową, schnące roślinne i/lub schnące oleje, i/lub fizycznie schnące spoiwa na bazie żywicy naturalnej, i/lub syntetycznej.

Stosowaną jako spoiwo syntetyczną żywicę można użyć w postaci emulsji, dyspersji albo roztworu. Jako spoiwo można stosować również bitumy albo substancje bitumiczne w ilości do 10% wagowych. Dodatkowo, można stosować właściwie znane barwniki, pigmenty, środki hydrofobowe, substancje poprawiające zapach oraz inhibitory względnie środki chroniące przed korozją i tym podobne.

Zgodnie z wynalazkiem środek albo koncentrat jako organiczno-chemiczne spoiwo korzystnie zawiera co najmniej jedną żywicę alkilową, względnie modyfikowaną żywicę alkidową i/lub schnący olej roślinny. Według wynalazku korzystnie stosuje się żywice alkidowe, zawierające olej w ilości wynoszącej powyżej 45% wagowych, zwłaszcza 50 do 68% wagowych.

Wymienione spoiwo można całkowicie albo częściowo zastąpić środkiem utrwalającym (mieszaniną) albo zmiękczaczem (mieszaniną). Te dodatki powinny zapobiegać ulatnianiu się substancji czynnych oraz ich krystalizacji, względnie wytrącaniu.

Korzystnie, zastępują one 0,01 do 30% spoiwa, w odniesieniu do 100% użytego spoiwa.

Zmiękczacze pochodzą z chemicznych klas estrów kwasu ftalowego, jak ftalan dibutylowy, dioktylowy albo ftalan benzylowo-butylowy, dalej z estrów kwasu fosforowego, jak fosforan tributylowy, estrów kwasu adypi-nowego, jak adypinian di-(2-etyloheksylowy), dalej ze sterarynianów, jak stearynian butylu lub stearynien amylu, oleinianów, jak oleinian butylu, z eterów gliceryny albo wysokocząsteczkowych eterów glikoli, estrów gliceryny oraz estrów kwasu p-toluenosulfonowego.

Środki utrwalające bazują chemicznie na eterach poliwinylowo-alkilowych, jak na przykład na eterze poliwinylowo-metylowym lub na ketonach, jak benzofenonie, etylenobenzofenonie.

Jako rozpuszczalnik, względnie rozcieńczalnik bierze się pod uwagę zwłaszcza także wodę, ewentualnie w mieszaninie z jednym albo więcej z wyżej wymienionych organiczno-chemicznych rozpuszczalników względnie rozcieńczalników, emulgatorów i dyspergatorów.

Szczególnie skuteczną ochronę drewna uzyskuje się wielkoprzemysłowymi sposobami impregnacji, na przykład sposobem próżniowym, podwójnej próżni albo sposobem ciśnieniowym.

Gotowe do zastosowania środki mogą zawierać ewentualnie jeszcze dalsze środki owadobójcze i ewentualnie jeszcze jeden albo więcej środków grzybobójczych.

Jako dodatkowe składniki do mieszaniny korzystnie bierze się pod uwagę środki owadobójcze i grzybobójcze, przedstawione w opisie WO 94/29 268. Wymienione w tym dokumencie związki są wyraźnym składnikiem omawianego zgłoszenia.

Całkiem szczególnie korzystne mogą być domieszki składników, takich jak substancje owadobójcze, jak chloropiryfos, foksym, silafluofina, alfametryna, cyflutryna, cypermetryna, deltametryna,

PL 209 244 B1 permetryna, imidakloprid, NI-25, flufenoksuron, heksaflumuron, transflutryna, tiakloprid, metoksyfenoksyd i triflumuron oraz substancje grzybobójcze, jak epoksykonazol, heksakonazol, azakonazol, propikonazol, tebukonazol, cyprokonazol, metkonazol, imazalil, dichlorofluanid, tolilofluanid, karbamianian

3-jodo-2-propynylobutylu, N-oktyloizotiazolin-3-on oraz 4,5-dichloro-N-oktyloizotiazolin-3-on.

Zgodne z wynalazkiem, kompozycje substancji czynnych można jednocześnie stosować do ochrony przed porostem przedmiotów, zwłaszcza kadłubów statków, sit, sieci, budowli, urządzeń nabrzeża oraz urządzeń sygnalizacyjnych, które kontaktują się z wodą morską albo z wodą słonawą.

Porost przez osiadłe Oligochaeten, jak wapniowe bruzdownice pędówki oraz przez muszle i gatunki z grupy Ledamorpha (kaczenice), jak różne gatunki Lepas i Scalpellum albo przez gatunki z grupy Balanomorpha (pąkle), jak gatunki Balanus albo Pollicipes, powiększa opór tarcia statków i w następstwie tego, przez zwiększone zużycie energii i poza tym przez częsty postój w suchym doku, prowadzi do wyraźnego wzrostu kosztów przedsiębiorstwa.

Obok porostu przez glony, na przykład Ectocarpus sp. i Ceramium sp., do szczególnego znaczenia dochodzi porost przez osiadłe grupy Entomostraken, które są zebrane pod nazwą Cirripedia (pnące się raki rzeczne).

Nieoczekiwanie stwierdzono, że zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych, same albo w kompozycji z innymi substancjami czynnymi, wykazują doskonałe działanie przeciwporostowe.

W wyniku zastosowania zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych, samych albo w kompozycji z innymi substancjami czynnymi, można zrezygnować z użycia metali ciężkich, takich jak na przykład siarczki bis(trialkilocyny), laurynian tri-n-butylocyny, chlorek tri-n-butylocyny, tlenek miedziawy, chlorek trietylocyny, tri-n-butylo-(2-fenylo-4-chlorofenoksy)cyna, tlenek tributylocyny, disiarczek molibdenu, tlenek antymonu, polimeryczny tytanian butylu, chlorek fenylo(bispirydyno)bizmutu, fluorek tri-n-butylocyny, etylenobistiokarbaminian manganu, dimetyloditiokarbaminian cynku, etylenobistiokarbaminian cynku, sole cynku i miedzi 1-tlenku 2-pirydynotiolu, etylenobistiokarbaminian bisdimetyloditiokarbamoilocynku, tlenek cynku, etylenobisditiokarbaminian miedziawy, tiocyjanian miedzi, naftenian miedzi oraz halogenki tributylocyny, albo można w sposób zdecydowany zmniejszyć stężenie tych związków.

Gotowe do zastosowania farby przeciwporostowe mogą zawierać ewentualnie jeszcze inne substancje czynne, korzystnie substancje do zwalczania glonów, substancje grzybobójcze, chwastobójcze, substancje do zwalczania ślimaków, względnie inne przeciwporostowe substancje czynne.

Jako składniki kompozycji do zgodnych z wynalazkiem środków przeciwporostowych korzystnie przydatne są: substancje do zwalczania glonów, jak 2-tertbutyloamino-4-cyklopropyloamino-6-metylotio-1,3,5-triazyna, dichlorofen, diuron, endotal, octan fentynu, izoproturon, metabenzotiazuron, oksyfluorfen, chinoklamina i terbutryn, substancje grzybobójcze, jak S,S-ditlenek cykloheksyloamidu kwasu benzo[b]tiofenokarboksylowego, dichlofluanid, fluorfolpet, karbaminian 3-jodo-2-propynylobutylu, tolilofluanid i azole, jak azakonazol, cyprokonazol, epoksykonazol, heksakonazol, metkonazol, propikonazol i tebukonazol, substancje do zwalczania ślimaków, jak octan fentynu, metaldehyd, metiokarb, niklozamid, tiodikarb i trimetakarb albo konwencjonalne przeciwporostowe substancje czynne, takie jak 4,5-dichloro-2-oktylo-4-izotiazolin-3-on, dijodometyloparatrylosulfon, 2-(N,N-dimetylotiokarbamoilotio)-5-nitrotiazyl, sole potasu, miedzi, sodu i cynku 1-tlenku 2-pirydynotiolu, pirydynotrifenyloborowodór, tetrabutylodistannooksan, 2,3,5,6-tetrachloro-4-(metylosulfonylo)pirydyna, 2,4,5,6-tetrachloroizoftalonitryl, disiarczek tetrametylotiuramu oraz imid kwasu 2,4,6-trichlorofenylomaleinowego.

Stosowane środki przeciwporostowe zawierają zgodną z wynalazkiem substancję czynną związków według wynalazku w stężeniu wynoszącym 0,001 do 50% wagowych, zwłaszcza 0,01 do 20% wagowych.

Zgodne z wynalazkiem środki przeciwporostowe zawierają poza tym zwykłe składniki, jakie opisano na przykład w publikacjach Ungerer, Chem. Ind. 1985, 37, 730-732 oraz Williams, Antifouling Marine Coatings, Noyes, Park Ridge, 1973.

Przeciwporostowe środki do powlekania, obok środków do zwalczania glonów, środków grzybobójczych, środków do zwalczania ślimaków i zgodnych z wynalazkiem owadobójczych substancji czynnych, zawierają zwłaszcza środki wiążące.

Przykładami uznanych środków wiążących są polichlorek winylu w układzie rozpuszczalników, chlorowany kauczuk w układzie rozpuszczalników, żywice akrylowe w układzie rozpuszczalników, zwłaszcza w układzie wodnym, układy kopolimerów chlorek winylu/octan winylu w postaci wodnej dyspersji albo w postaci układów organicznych rozpuszczalników, kauczuki butadien/styren/akrylonitryl, schnące oleje, jak olej z nasion lnu, estry żywiczne albo modyfikowane kalafonie utwardzone

PL 209 244 B1 w kompozycji ze smołą albo bitumem, asfaltem oraz zwią zkami epoksydowymi, małe ilości chlorokauczuku, chlorowany polipropylen i żywice winylowe.

Środki do powlekania zawierają ewentualnie również nieorganiczne pigmenty, organiczne pigmenty albo barwniki, które korzystnie są nierozpuszczalne w wodzie morskiej. Poza tym, mogą one zawierać materiały, jak kalafonię, w celu umożliwienia sterowanegoo uwalniania substancji czynnych. Powłoki malarskie mogą poza tym zawierać zmiękczacze, środki modyfikujące, które wpływają na reologiczne właściwości oraz inne tradycyjne składniki. Związki według wynalazku albo wymienione wyżej mieszaniny mogą być włączone także w Self-Polishing Antifoulig-Systemen.

Kompozycje substancji czynnych nadają się także do zwalczania szkodników zwierzęcych, zwłaszcza owadów, pajęczaków i roztoczy, które występują w zamkniętych pomieszczeniach, jak na przykład w mieszkaniach, halach fabrycznych, biurach, kabinach pojazdów i innych. Można je stosować do zwalczania tych szkodników same albo w kompozycji z innymi substancjami czynnymi i substancjami pomocniczymi w produktach owadobójczych używanych w gospodarstwie domowym. Są one skuteczne przeciw wrażliwym i opornym gatunkom oraz przeciw wszystkim stadiom rozwoju. Do szkodników tych należą:

Z rzę du Scorpionidea, np. Buthus occitanus.

Z rzędu Acarina, np. Argas persicus, Argas reflexus, Bryobia spp., Dermanyssus gallinae, Glyciphagus domesticus, Ornithodorus moubat, Rhipicephalus sanguineus, Trombicula alfreddugesi, Neutrombicula autumnalis, Dermatophagoides pteronissimus, Dermatophagoides forinae.

Z rzę du Araneae, np. Aviculariidae, Araneidae.

Z rzędu Opiliones, np. Pseudoscorpiones chelifer, Pseudoscorpiones cheiridium, Opiliones phalangium.

Z rzędu Isopoda, np. Oniscus asellus, Porcellio scaber.

Z rzę du Diplopoda, np. Blaniulus guttulatus, Polydesmus spp.

Z rzę du Chilopoda, np. Geophilus spp.

Z rzę du Zygentoma, np. Ctenolepisma spp., Lepisma saccharina, Lepismodes inquilinus.

Z rzę du Blattaria, np. Blatta orientalies, Blattella germanica, Blattella asahinai, Leucophaea maderae, Panchlora spp., Parcoblatta spp., Periplaneta australasiae, Periplaneta americana, Periplaneta brunnea, Periplaneta fuliginosa, Supella longipalpa.

Z rzę du Saltatoria, np. Acheta domesticus.

Z rzę du Dermaptera, np. Forficula auricularia.

Z rzędu Isoptera, np. Kalotermes spp., Reticulitermes spp.

Z rzę du Psocoptera, np. Lepinatus spp., Liposcelis spp.

Z rzę du Coleptera, np. Athrenus spp., Attagenus spp., Dermestes spp., Letheticus oryzae, Necrobia spp., Ptinus spp., Rhizopertha dominica, Sitophilus granarius, Sitophilus oryzae, Sitophilus zeamais, Stegobium paniceum.

Z rzędu Diptera, np. Aedes aegypti, Aedes albopictus, Aedes taeniorhynchus, Anopheles spp., Calliphora erythrocephala, Chrysozona pluvialis, Culex quinquefasciatus, Culex pipiens, Culex tarsalis, Drosophila spp., Fannia canicularis, Musca domestica, Phlebotomus spp., Sarcophaga carnaria, Simulium spp., Stomoxys calcitrans, Tipula paludosa.

Z rzę du Lepidoptera, np. Achroia grisella, Galleria mellonella, Plodia interpunctella, Tinea cloacella, Tinea pellionella, Tineola bisselliella.

Z rzę du Siphonaptera, np. Ctenocephalides canis, Ctenocephalides felis, Pulex irritans, Tunga penetrans, Xenopsylla cheopis.

Z rzę du Hymenoptera, np. Camponotus herculeanus, Lasius fuliginosus, Lasius niger, Lasius umbratus, Monomorium pharaonis, Paravespula spp., Tetramorium caespitum.

Z rzę du Anoplura, np. Pediculus humanus capitis, Pediculus humanus corporis, Phthirus pubis.

Z rzę du Heteroptera, np. Cimex hemipterus, Cimex lectularius, Rhodinus prolixus, Triatoma infestans.

Środki owadobójcze dla użytku domowego stosuje się same albo w kompozycji z innymi odpowiednimi substancjami czynnymi, takimi jak estry kwasu fosforowego, karbaminiany, pyretroidy, regulatory wzrostu albo substancje czynne z innych znanych klas środków owadobójczych.

Stosuje się je w aerozolach, bezciśnieniowych środkach do oprysków drobnokroplistych, na przykład spray'ach z pompką i rozpylających, w automatach zamgławiających, środkach dymnych, piankach, żelach, produktach z wyparek z płytkami ułatwiającymi parowanie z celulozy albo tworzywa sztucznego, z wyparek cieczowych, żelowych i przeponowych, wyparek napędzanych śrubą, układów

PL 209 244 B1 wolnego od energii, względnie biernego parowania, przeciwmolowych papierkach, woreczkach i żelach, jako granulaty albo pyły, w rozsiewanych przynętach albo stacjach zakładania przynęt.

Kompozycje substancji czynnych według wynalazku działają nie tylko przeciw szkodnikom roślin, obszaru higieny i szkodnikom zapasów, lecz także wykazują silne działanie mikrobobójcze i dlatego można je stosować do zwalczania niepożądanych mikroorganizmów, jak grzybów i bakterii, w ochronie roś lin oraz w ochronie materiał ów.

Grzybobójcze kompozycje substancji czynnych można stosować w ochronie roślin do zwalczania grzybów, jak Plasmodiophoromycetes, Oomycetes, Chytridiomycetes, Zygomycetes, Ascomycetes, Basidiomycetes i Deuteromycetes.

Bakteriobójcze kompozycje substancji czynnych można stosować w ochronie roślin do zwalczania Pseudomonadaceae, Rhizobiaceae, Enterobacteriaceae, Corynebacteriaceae i Streptomycetaceae.

Przykładowo, ale nie ograniczając, można wymienić niektóre zarazki schorzeń grzybiczych i bakteryjnych, które należą do wyliczonych wyżej pojęć:

gatunki Xanthomonas, jak np. Xanthomonas campestris pv. oryzae; gatunki Pseudomonas, jak np. Pseudomonas syringae pv. lachrymans; gatunki Erwinia, jak np. Erwinia amylovora;

gatunki Pythium, jak np. Pythium ultimum;

gatunki Phytophthora, jak np. Phytophthora infestans;

gatunki Pseudoperonospora, jak np. Pseudoperonospora humuli albo Pseudoperonospora cubensis;

gatunki Plasmopara, jak np. Plasmopara viticola;

gatunki Bremia, jak np. Bremia lactucae;

gatunki Peronospora, jak np. Peronospora pisi albo P. brassicae;

gatunki Erisiphe, jak np. Erysiphe graminis;

gatunki Sphaerotheca, jak np. Sphaerotheca fuliginea;

gatunki Podosphaera, jak np. Podosphaera leucotricha;

gatunki Venturia, jak np. Venturia inaequalis;

gatunki Pyrenophora, jak np. Pyrenophora teres albo P. graminea (stadium konidialne: Drechslera, syn.: Helminthosporium);

gatunki Cochliobolus, jak np. Cochliobolus dativus (stadium konidialne: Drechslera, syn.: Helminthosporium);

gatunki Uromyces, jak np. Uromyces appendiculatus; gatunki Puccinia, jak np. Puccinia recondita; gatunki Sclerotinia, jak np. Sclerotinia sclerotiorum; gatunki Tilletia, jak np. Tilletia caries;

gatunki Ustilago, jak np. Ustilago nuda albo Ustilago avenae; gatunki Pellicularia, jak np. Pellicularia sasakii; gatunki Pyricularia, jak np. Pyricularia oryzae; gatunki Fusarium, jak np. Fusarium culmorum; gatunki Botrytis, jak np. Botrytis cinerea;

gatunki Septoria, jak np. Septoria nodorum;

gatunki Leptosphaeria, jak np. Leptosphaeria nodorum;

gatunki Cercospora, jak np. Cercospora canescens;

gatunki Alternaria, jak np. Alternaria brassicae;

gatunki Pseudocercosporella, jak np. Pseudocercosporella herpotrichoides.

Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych wykazują również silne działanie wzmacniające rośliny. Dzięki temu nadają się one do uruchomienia właściwych roślinom sił obronnych przeciwko porażeniu przez niepożądane mikroorganizmy.

Jako kompozycje substancji czynnych i/lub substancje wzmacniające rośliny (wzbudzające odporność) rozumie się takie substancje, które zdolne są do stymulowania układu obronnego roślin tak, że potraktowane rośliny przy następnej inokulacji niepożądanymi mikroorganizmami wykazują znaczną odporność wobec tych mikroorganizmów.

Przez niepożądane mikroorganizmy w omawianym przypadku należy rozumieć fitopatogenne grzyby, bakterie i wirusy. Zatem zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych można również stosować w tym celu, aby przez pewien okres po traktowaniu chronić rośliny przed porażeniem

PL 209 244 B1 przez wymienione szkodliwe zarazki. Okres, w ciągu którego działa ochrona, rozciąga się na ogół od 1 do 10 dni, zwłaszcza 1 do 7 dni po traktowaniu roślin kompozycjami substancji czynnych.

Dobra tolerancja kompozycji substancji czynnych przez rośliny w stężeniach niezbędnych do zwalczenia chorób roślin pozwala na traktowanie nadziemnych części roślin, materiału sadzonkowego i siewnego oraz gleby.

Przy tym, zgodne z wynalazkiem, substancje czynne nadają się ze szczególnie dobrym skutkiem do zwalczania chorób ryżowych, jak np. Pyricularia i Rhizoctonia, chorób liści i kłosów w zbożach, zwłaszcza Leptosphaeria, Septoria, Pyrenophora spp., Erysiphe, Puccinia, Fusarium spp., Microdochium nivale, Rhizoctonia spp.; chorób warzyw i ziemniaków, jak np. Cercospora, Rhizoctonia, Alternaria, Cladosporium, Colletotrichum, Diaporthe, Puccinia, Mycosphaerella, Phoma, Leveillula, Phytophthora, Pseudoperonospora, Botrytis oraz przeciw porażeniu grzybem owoców i cytrusów, jak np. Elsinoe, Gloedes, Venturia, Alternaria, Coccomyces, Diaporthe, Gymnosporangium, Mycosphaerella, Phoma, Monilinia oraz chorób grzybowych na winoroślach, herbacie, tytoniu, chmielu, kawie, bananach, orzechach i roślinach ozdobnych, np. Uncinula, Plasmopara na winoroślach, Cercospora, Colletotrichum, Mycosphaerella, Phoma, Alternaria.

Kompozycje substancji czynnych według wynalazku odpowiednie są także do zwiększania plonów. Poza tym są one mniej toksyczne i dobrze tolerowane przez rośliny.

Kompozycjami substancji czynnych można traktować wszystkie rośliny i części roślin. Przy tym, przez rośliny rozumie się wszystkie rośliny i populacje roślin, jak pożądane i niepożądane dzikie rośliny albo rośliny uprawne, łącznie z występującymi naturalnie roślinami uprawnymi. Rośliny uprawne mogą stanowić rośliny, które można otrzymać w wyniku konwencjonalnych metod uprawy i optymalizacji lub metodami biotechnologicznymi i metodami inżynierii genetycznej lub kombinacjami tych metod, łącznie z transgenicznymi roślinami i łącznie z odmianami roślin chronionymi albo nie chronionymi przez prawo ochrony gatunku. Jako części roślin rozumie się wszystkie nadziemne i podziemne części oraz narządy roślin, jak pęd, liść, kwiat i korzeń, przy czym przykładowo przytacza się liście, igły, łodygi, pnie, kwiaty, owocniki, owoce i nasiona oraz korzenie, bulwy i kłącza. Do części roślin należy również zebrane ziarno oraz wegetatywny i generatywny materiał do rozmnażania, na przykład sadzonki, bulwy, kłącza, odkłady poziome i nasiona.

Rośliny i części roślin traktuje się kompozycjami substancji czynnych bezpośrednio albo przez działanie na ich otoczenie, biotop albo na pomieszczenie magazynowe, stosując przyjęte metody traktowania, np. przez zanurzanie, opryskiwanie, parowanie, zamgławianie, rozsiewanie, smarowanie, a w przypadku materiału służącego do rozmnażania, zwłaszcza nasion, poza tym przez stosowanie jedno- albo wielowarstwowych otoczek.

Odnośnie ochrony materiałów, zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych można stosować również do ochrony technicznych materiałów przed zaatakowaniem i zniszczeniem przez niepożądane mikroorganizmy.

Jako materiały techniczne w powyższym sensie rozumie się materiały nieożywione, przygotowane do stosowania w technice. Jako materiały techniczne, które należy chronić przed mikrobiologicznymi zmianami albo rozkładem, wymienia się przykładowo środki klejące, kleje, papier i karton, tekstylia, skórę, drewno, środki powłokowe i artykuły z tworzyw sztucznych, środki chłodzącosmarujące i inne materiały, które mogą być zaatakowane lub rozłożone przez mikroorganizmy.

Jako chronione materiały techniczne wymienia się również części urządzeń produkcyjnych, na przykład obiegi wody chłodzącej, które mogą ulec uszkodzeniu wskutek rozmnażania się mikroorganizmów.

Jako techniczne materiały wymienia się szczególnie środki klejące, kleje, papier i karton, skórę, drewno, środki powłokowe, środki chłodząco-smarujące oraz ciecze stosowane w wymianie cieplnej, a zwłaszcza drewno.

Jako mikroorganizmy, które mogą powodować rozkład albo zmianę materiałów technicznych, wymienia się np. bakterie, grzyby, drożdże, algi i organizmy śluzowe. Zgodne z wynalazkiem substancje czynne mogą również działać korzystnie przeciwko grzybom, zwłaszcza przeciwko pleśniakom, grzybom przebarwiającym i rozkładającym drewno (Basidiomyceten) oraz przeciwko organizmom śluzowym i algom.

Przykładowo wymienia się mikroorganizmy następujących gatunków:

Alternaria, jak Alternaria tenuis,

Aspergillus, jak Aspergillus niger,

Chaetomium, jak Chaetomium globosum,

PL 209 244 B1

Coniophora, jak Coniophora puetana,

Lentinus, jak Lentinus tigrinus,

Penicillium, jak Penicillium glaucum,

Polyporus, jak Polyporus versicolor,

Aureobasidium, jak Aureobasidium pullulans,

Sclerophoma, jak Sclerophoma pityophila,

Trichoderma, jak Trichoderma viride,

Escherichia, jak Escherichia coli,

Pseudomonas, jak Pseudomonas aeruginosa,

Staphylococcus, jak Staphylococcus aureus.

Zależnie od właściwości fizycznych i/lub chemicznych kompozycje substancji czynnych można przeprowadzać w zwykłe preparaty, takie jak roztwory, emulsje, zawiesiny, proszki, pianki, pasty, granulaty, aerozole, drobne kapsułki w substancjach polimerycznych i w masach powłokowych do nasion, a takż e w preparaty ULV do mgł awicowego rozpylania na zimno i ciepł o.

Preparaty te wytwarza się w znany sposób, np. przez zmieszanie substancji czynnych z rozcieńczalnikami, zatem ciekłymi rozpuszczalnikami, znajdującymi się pod ciśnieniem skroplonymi gazami i/albo stałymi nośnikami, ewentualnie z zastosowaniem środków powierzchniowo czynnych, takich jak emulgatory i/lub dyspergatory, i/lub środki pianotwórcze. W przypadku użycia wody jako rozcieńczalnika można stosować również np. rozpuszczalniki organiczne, jako rozpuszczalniki pomocnicze.

Jako ciekłe rozpuszczalniki bierze się zasadniczo pod uwagę związki aromatyczne, takie jak ksylen, toluen lub alkilonaftaleny, chlorowane związki aromatyczne albo chlorowane węglowodory alifatyczne, jak chlorobenzeny, chloroetyleny lub chlorek metylenu, węglowodory alifatyczne, jak cykloheksan lub parafiny, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, jak butanol albo glikol oraz ich etery i estry, ketony, jak aceton, keton metylowo-etylowy, keton metylowo-izobutylowy albo cykloheksanon, rozpuszczalniki silnie polarne, jak dimetyloformamid i dimetylosulfotlenek oraz wodę.

Jako skroplone gazowe rozcieńczalniki lub nośniki wymienia się takie ciecze, które w normalnej temperaturze i pod normalnym ciśnieniem są gazami, np. propelenty aerozolowe, jak chlorowcowęglowodory oraz butan, propan, azot i ditlenek węgla.

Jako stałe nośniki bierze się pod uwagę np. naturalne mączki mineralne, takie jak kaoliny, korund, talk, kreda, kwarc, atapulgit, montmorylonit albo ziemia okrzemkowa, oraz syntetyczne mączki mineralne, jak wysokodyepersyjny kwas krzemowy, tlenek glinu i krzemiany.

Jako stałe nośniki dla granulatów wymienia się np. pokruszone i frakcjonowane minerały naturalne, jak kalcyt, marmur, pumeks, sepiolit, dolomit oraz syntetyczne granulaty z nieorganicznych i organicznych mączek i granulaty z materiału organicznego, takiego jak trociny, łupiny orzechów kokosowych, kolby kukurydzy i łodygi tytoniu.

Jako emulgatory i/albo środki pianotwórcze można stosować, na przykład niejonowe i anionowe emulgatory, takie jak estry polioksyetylenu i kwasów tłuszczowych, etery polietylenu i alkoholi tłuszczowych, np. etery alkiloarylowo-poliglikolowe, alkilosulfoniany, alkilosiarczany, arylosulfoniany oraz produkty hydrolizy białek.

Jako dyspergatory stosuje się np. ligninowe ługi posiarczynowe i metylocelulozę.

Do preparatów można dodawać środki zwiększające przyczepność, takie jak karboksymetyloceluloza, polimery naturalne i syntetyczne, sproszkowane, ziarniste albo w postaci lateksu, takie jak guma arabska, polialkohol winylowy, polioctan winylu oraz naturalne fosfolipidy, jak kefaliny i lecytyny, i syntetyczne fosfolipidy.

Jako dalsze dodatki można stosować oleje mineralne i roślinne.

Można też dodawać barwniki, jak nieorganiczne pigmenty, np. tlenek żelaza, tlenek tytanu, błękit żelaza wocyj ano wy, i barwniki organiczne, takie jak barwniki alizarynowe, azowe i metaloftalocyjaninowe oraz śladowe substancje odżywcze, jak sole żelaza, manganu, boru, miedzi, kobaltu, molibdenu i cynku.

Preparaty zawierają substancję czynną w ilości wynoszącej na ogół 0,1 do 95% wagowych, korzystnie 0,5 do 90% wagowych.

Kompozycje substancji czynnych można stosować jako takie albo w postaci preparatów, również w mieszaninie ze znanymi substancjami grzybobójczymi, bakteriobójczymi, roztoczobójczymi, nicieniobójczymi albo owadobójczymi, w celu na przykład rozszerzania spektrum działania albo zapobiegnięcia uodporniania się szkodników. Przy tym w wielu przypadkach uzyskuje się efekty synergiczne, to znaczy skuteczność mieszaniny jest większa niż skuteczność osobnych składników.

PL 209 244 B1

Jako składniki mieszanin bierze się pod uwagę poniższe związki.

Substancje grzybobójcze, takie jak: aldimorf, ampropylfos, ampropylfos-potas, andoprim, anilazyna, azako-nazol, azoksystrobina, benalaksyl, benodanil, benomyl, benzamakryl, benzamakrylizobutyl, bia-lafos, binapakryl, bifenyl, bitertanol, blastycydyna-S, bromukonazol, bupirymat, butiobat, polisiarczek wapnia, kapropamid, kapsymycyna, kaptafol, kaptan, karbendazym, karboksyna, karwon, chinometionat (Quinomethionat), chlobentiazol, chlorofenazol, chloroneb, chloropikryn, chlorotalonil, chlozolinat, klozylakon, kufraneb, cymoksanil, cyprokonazol, cyprodynil, cyprofuram, debakarb, dichlorofen, diklobutrazol, diklofluanid, diklomezyna, dikloran, dietofencarb, difenokonazol, dimetyrymol, dimetomorf, dinikonazol, dinikonazol-M, dinokap, difenyloamina, dipirytion, ditalimfos, ditianon, dodemorf, dodyna, drazoksolon, edifenfos, epoksykonazol, etakonazol, etyrymol, etridiazol, famoksadon, fenapanil, fenarymol, fenbukonazol, fenfuram, fenheksamid, fenitropan, fenpiklonil, fenpropidyna, fenpropimorf, octan fentynu, wodorotlenek fentynu, ferbam, ferimzon, fluazynam, flumetower, fluoromid, fluchinkonazol, flurprimidol, flusilazol, flusulfamid. flutolanil, fiutriafol, folpet, fosetyl-glin, fosetyl-sód, ftalid, fuberidazol, furalaksyl, furametpir, furkarbonil, furkonazol, furkonazol-cis, furmecykloks, guazatyna, heksachlorobenzen, heksakonazol, hymeksazol, imazalil, imibenkonazol, iminooktadyna, albesilan iminooktadyny, trioctan iminooktadyny, jodokarb, ipkonazol, iprobenfos (IBP), iprodion, iprowalikarb, irumamycyna, izoprotiolan, izowaledion, kasugamycyna, krezoksym-metyl, preparaty miedziowe, takie jak wodorotlenek miedzi, naftenian miedzi, tlenochlorek miedzi, siarczan miedzi, tlenek miedzi, Cu-oksyna oraz mieszanina Bordeaux, mankoper, mankozeb, maneb, meferimzon, mepanipirym, mepronil, metalaksyl, metkonazol, metasulfokarb, metfuroksam, metiram, metomeklam, metsulfowaks, mildiomycyna, myklobutanil, myklozolina, dimetyloditiokarbaminian niklu, nitrotal-izopropyl, nuarymol, ofurace, oksadiksyl, oksamokarb, kwas oksolinowy, oksykarboksym, oksyfentiina, paklobutrazol, perfurazoat, penkonazol, pencykuron, fosdifen, pikoksystrobina, pimarycyna, piperalina, polioksyna, polioksorym, probenazol, prochloraz, procymidon, propamokarb, propanozyn-sód, propikonazol, propineb, piraklostrobina, pirazofos, piryfenoks, pirymetanil, pirochilon, piroksyfur, chinkonazol, chintocen (PCNB), chinoksyfen, siarka i preparaty siarki, spiroksamina, tebukonazol, tekloftalam, teknazen, tetcyklacis, tetrakonazol, tiabendazol, ticyofen, tifluzamid, tiofanat-metyl, tiram, tioksymid, tolklofos-metyl, tolilofluanid, triadimefon, triadimenol, triazobutyl, triazoksyd, trichlamid, tricyklazol, tridemorf, trifloksystrobina, triflumizol, triforina, tritykonazol, unikonazol, walidamycyna A, winklozolina, winikonazol, zarilamid, zineb, ziram oraz:

Dagger G,

OK-8705,

OK-8801, a-(1,1-dimetyloetylo)-e-(2-fenoksyetylo)-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, a-(2,4-dichlorofenylo)-e-fluoro-b-propylo-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, a-(2,4-dichlorofenylo)-e-metoksy-a-metylo-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, a-(5-metylo-1,3-dioksan-5-ylo)-e-[[4-(trifluorometylo)fenylo]metyleno]-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, (5RS,6RS)-6-hydroksy-2,2,7,7-tetrametylo-5-(1H-1,2,4-triazol-1-ilo)-3-oktanon, (E)-a-(metoksyimino)-N-metylo-2-fenoksyfenyloacetamid,

O-(fenylometylo)oksym 1-(2,4-dichlorofenylo)-2-(1H-1,2,4-triazol-1-ilo)-etanonu,

1-(2-metylo-1-naftalenylo)-1H-pirolo-2,5-dion,

1-(3,5-dichlorofenylo)-3-(2-propenylo)-2,5-pirolidynodion,

1-[(dijodometylo)sulfonylo]-4-metylobenzen,

1-[[2-(2,4-dichlorofenylo)-1,3-dioksolan-2-ylo]metylo]-1H-imidazol,

1-[[2-(4-chlorofenylo)-3-fenylooksiranylo]metylo]-1H-1,2,4-triazol,

1-[1-[2-[(2,4-dichlorofenylo)metoksy]fenylo]etenylo]-1H-imidazol,

1- metylo-5-nonylo-2-(fenylometylo)-3-pirolidynol,

2',6,-dibromo-2-metylo-4'-trifluorometoksy-4'-trifluorometylo-1,3-tiazolo-5-karboksyanilid, tiocyjanian 2,6-dichloro-5-(metylotio)-4-pirymidylu,

2.6- dichloro-N-(4-trifluorometylobenzylo)benzamid,

2.6- dichloro-N-[[4-(trifluorometylo)fenylo]metylo]benzamid,

2- (2,3,3-trijodo-2-propenylo)-2H-tetrazol,

2-[(1-metyloetylo)sulfonylo]-5-(trichlorometylo)-1,3,4-tiadiazol,

2-[[6-dezoksy-4-O-(4-O-metylo-e-D-glikopiranozylo)-a-D-glukopirano-zylo]amino]-4-metoksy-1H-pirolo[2,3-d]pirymidyno-5-karbonitryl,

2-aminobutan,

PL 209 244 B1

2-bromo-2-(bromometylo)pentanodinitryl,

2-chloro-N-(2,3-dihydro-1,1,3-trimetylo-1H-inden-4-ylo)-3-pirydynokarboksyamid,

2-chloro-N-(2,6-dimetylofenylo)-N-(izotiocyjanianometylo)acetamid,

2- fenylofenol (OPP),

3.4- dichloro-1-[4-(difluorometoksy)fenylo]-1H-pirolo-2,5-dion,

3.5- dichloro-N-[cyjano-[(1-metylo-2-propynylo)oksy]metylo]benzamid,

3- (1,1-dimetylopropylo-1-okso-1H-indeno-2-karbonitryl,

3- [2-(4-chlorofenylo)-5-etoksy-3-izoksazolidynylo]pirydyna,

4- chloro-2-cyjano-N,N-dimetylo-5-(4-metylofenylo)-1H-imidazolo-1-sulfonamid,

4-metylotetrazolo[1,5-a]chinazolin-5(4H)-on, siarczan 8-hydroksychinoliny,

2- [(fenyloamino)karbonylo]hydrazyd kwasu 9H-ksanteno-9-karboksylowego,

3- metylo-4-[(3-metylobenzoilo)oksy]-2,5-tiofenodikarboksylan bis-(1-metyloetylu), cis-1-(4-chlorofenylo)-2-(1H-l,2,4-triazol-1-ilo)cykloheptanol, chlorowodorek cis-4-[3-[4-(1,1-dimetylopropylo)fenylo-2-metylopropylo]-2,6-dimetylomorfoliny,

[(4-chlorofenylo)azo]cyjanooctan etylu, wodorowęglan potasu, sól sodowa metanotetratiolu,

1-(2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1H-inden-1-ylo)-1H-imidazolo-5-karboksylan metylu,

N-(2,6-dimetylofenylo)-N-(5-izoksazolilokarbonylo)-D,L-alaninian metylu,

N-(chloroacetylo)-N-(2,6-dimetylofenylo)-DL-alaninian metylu,

N-(2,6-dimelylofenylo)-2-metoksy-N-(tetrahydro-2-okso-3-furanylo)acetamid,

N-(2,6-dimetylofenylo)-2-metoksy-N-(tetrahydro-2-okso-3-tienylo)acetamid,

N-(2-chloro-4-nitrofenylo)-4-metylo-3-nitrobenzenosulfonamid,

N-(4-cykloheksylofenylo)-1,4,5,6-tetrahydro-2-pirymidynoamina,

N-(4-heksylofenylo)-1,4,5,6-tetrahydro-2-pirymidynoamina,

N-(5-chloro-2-metylofenylo)-2-metoksy-N-(2-okso-3-oksazolidynylo)acetamid,

N-(6-metoksy)-3-pirydylo)-cyklopropanokarboksyamid,

N-[2,2,2-trichloro-1-[(chloroacetylo)amino]etylo]benzamid,

N-[3-chloro-4,5-bis-(2-propynyloksy)fenylo]-N'-metoksymetanoimidoamid, sól sodowa N-formylo-N-hydroksy-DL-alaniny, [2-(dipropyloamino)-2-oksoetylo]etylofosforoamidotiolan O,O-dietylu, fenylopropylofosforoamidotiolan O-metylo-S-fenylu,

1,2,3-benzotiadiazolo-7-karbotiolan S-metylu, spiro[2H]-1-benzopirano-2,1'(3'H]izobenzofuran-3'-on,

4- [3,4-dimetoksyfenylo-3-(4-fluorofenylo)akryloilo]morfolina.

Substancje bakteriobójcze: bronopol, dichlorofen, nitrapiryna, dimetyloditiokarbaminian niklu, ka-sugamycyna, oktilinon, kwas furanokarboksylowy, oksytetracyklina, probenazol, streptomycyna, tekloftalam, siarczan miedzi oraz inne preparaty miedzi.

Substancje owadobójcze/roztoczobójcze/nicieniobójcze: abamektyna, acefat, acechinocyl, acetamipryd, akrynatryna, alanykarb, aldikarb, aldoksykarb, alfa-cypermetryna, alfametryna, amitraz, awermektyna, AZ 60541, azadirachtyna, azametyfos, azynfos A, azynfos M, azocyklotyna, Bacillus popilliae, Bacillus sphaericus, Bacillus subtilis, Baccillus thuringiensis, Bakulowiren, Beauveria bassiana, Beauveria tenella, bendiokarb, benfurakarb, bensultap, benzoksymat, betacyflutryna, bifenazat, bifentryna, bioetanometryna, biopermetryna, bistrifluron, BPMC, bromofos A, bufenkarb, buprofezyna, butatiofos, butokarboksym, butylopirydaben, kadusafos, karbaryl, karbofuran, karbofenotion, karbosulfan, kartap, chloetokarb, chloroetoksyfos, chlorofenapir, chlorofenwinfos, chlorofluazuron, chloromefos, chloropiryfos, chloropiryfos M, chlowaportryna, chromafenozyd, cis-resmetryna, cis-permetryna, klocytryna, kloetokarb, klofentezyna, klotianidyna, cyjanofos, cyklopren, cykloprotryna, cyflutryna, cyhalotryna, cyheksatyna, cypermetryna, cyromazyna, deltametryna, demeton M, demeton S, metylodemeton S, diafentiuron, diazynon, dichlorwos, dikofol, diflubenzuron, dimetoat, dimetylowinfos, dinotefuran, diofenolan, disulfoton, dokusat-sód, dofenapin, eflusilanat, emamektyna, empentryna, endosulfan, Entomophthora spp., esfenwalerat, etiofenkarb, etion, etiprol, etoprofos, etofenproks, etoksazol, etrimfos, fenamifos, fenazachin, tlenek fenbutytanu, fenitrotion, fenotiokarb, fenoksakrym, fenoksykarb, fenopropatryna, fenpirad, fenpirytryna, fenpiroksymat, fenwalerat, fipronil, fluazuron, flubrocytrynat, flucykloksuron, flucytrynat, flufenoksuron, flumetryna, flutenzyn, fluwalinat, fonofos, fosmetilan,

PL 209 244 B1 fostiazat, fubfenproks, furatiokarb, wirusy granulozy, halofenozyd, HCH, heptenofos, heksaflumuron, heksytiazoks, hydropren, imidaklopryd, indoksakarb, izazofos, izofenfos, izoksation, iwermektyna, wirusy o jądrach wielościennych, lambda-cyhalotryna, lufenuron, malation, mekarbam, metaldehyd, metamidofos, Metharhizium anisopliae, Metharhizium flavoviride, metidation, metiokarb, metopren, metomyl, metoksyfenozyd, metolkarb, metoksadiazon, mewinfos, milbemektyna, milbemycyna, monokrotofos, naled, nitenpiram, nitiazyna, nowaluron, ometoat, oksamyl, oksydemeton M, Paecilomyces fumosoroseus, paration A, paration M, permetryna, fentoat, forat, fosalon, fosmet, fosfamidon, foksym, pirymikarb, pirymifos A, pirymifos M, profenofos, promekarb, propargit, propoksur, protiofos, protoat, pimetrozyna, piraklofos, piresmetryna, piretrum, pirydaben, pirydation, pirymidifen, piryproksyfen, chinalfos, ribawiryna, salition, sebufos, silafluofen, spinosad, spirodiklofen, spiromezifen, sulfotep, sulprofos, tau-fluwalinat, tebufenozyd, tebufenpirad, tebupirymifos, teflubenzuron, teflutryna, temefos, temiwinfos, terbufos, tetrachlorowinfos, tetradifon, teta-cypermetryna, tiakloprid, tiametoksam, tiapronil, tiatrifos, wodoroszczawian tiocyklamu, tiodikarb, tiofanoks, thuringiensyna, tralocytryna, tralometryna, triaraten, triazamat, triazofos, triazuron, trichlofenidyna, trichlorofon triflumuron, trimetakarb, wamidotion, waniliprol, Verticillium lecanii, YI 5302, zeta-cypermetryna, zolaprofos,

2,2-dimetylocyklopropanokarboksylan (1R-cis)-[5-fenylometylo)-3-furanylo]metylo-3-[(dihydro-2-okso-3(2H)-furanylideno)metylu,

2,2,3,3-tetrametylocyklopropanokarboksylan 3-fenoksyfenylometylu,

1-[(2-chloro-5-tiazolilo)metylo]tetrahydro-3,5-dimetylo-N-nitro-1,3,5-triazyno-2(1H)-imina,

2-(2-chloro-6-fluorofenylo)-4-[4-(1,1-dimetyloetylo)fenylo]-4,5-dihydrooksazol,

2-(acetyloksy)-3-dodecylo-1,4-naftalenodion,

2-chloro-N-[[[4-(1-fenyloetoksy)fenylo]amino]karbonylo]benzamid,

2-chloro-N-[[[4-(2,2-dichloro-1,1-difluoroetoksy)fenylo]amino]karbonylo]benzamid, propylokarbaminian 3-metylofenylu,

4-[4-(4-etoksyfenylo)-4-metylopentylo]-1-fluoro-2-fenoksybenzen,

4-chloro-2-(1,1-dimetyloetylo)-5-[[2-(2,6-dimetylo-4-fenoksyfenoksy)etylo]tio]-3(2H)-pirydazynon,

4-chloro-2-(2-chloro-2-metylopropylo)-5-[(6-jodo-3-pirydylo)metoksy]-3(2H)-pirydazynon,

4-chloro-5-[(6-chloro-3-pirydylo)metoksy]-2-(3,4-dichlorofenylo)-3(2H)-pirydazynon,

Bacillus thuringiensis strain EG-2348,

2-benzoilo-1-(1,1-dimetyloetylo)hydrazyd kwasu benzoesowego, ester 2,2-dimetylo-3-(2,4-dichlorofenylo)-2-okso-1-oksaspiro[4,5]dec-3-en-4-ylowy kwasu butanowego,

[3-[(6-chloro-3-pirydylo)metylo]-2-tiazolidynylideno]cyjanamid, dihydro-2-(nitrometyleno)-2H-1,3-tiazyno-3(4H)-karboksyaldehyd, [2-[[1,6-dihydro-6-okso-1-(fenylometylo)-4-pirydazynylo]oksy]etylo]karbaminian etylu, N-(3,4,4-trifluoro-1-okso-3-butenylo)glicyna,

N-(4-chlorofenylo)-3-[4-(difluorometoksy)fenylo]-4,5-dihydro-4-fenylo-1H-pirazolo-1-karboksyamid,

N-(2-chloro-5-tiazolilo)metylo]-N'-metylo-N”-nitroguanidyna,

N-metylo-N'-(1-metylo-2-propenylo)-1,2-hydrazynodikarbotioamid,

N-metylo-N'-2-propenylo-1,2-hydrazynodikarbotioamid,

[2-(dipropyloamino)-2-oksoetylo]etylofosforoamidotiolan O,O-dietylu,

N-cyjanometylo-4-trifluorometylonikotynamid,

3,5-dichloro-1-(3,3-dichloro-2-propenyloksy)-4-[3-(5-trifluorometylopirydyn-2-yloksy)propoksy]-benzen.

Możliwa jest również mieszanina z innymi znanymi substancjami czynnymi, jak środkami chwastobójczymi albo z nawozami i regulatorami wzrostu.

Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych mogą być przydatne poza tym jako bardzo dobrze działające przeciwgrzybiczo. Posiadają one bardzo szerokie spektrum działania przeciwgrzybiczego, zwłaszcza przeciw grzybicom skóry i drożdżakom, pleśni i grzybom dwufazowym, np. przeciw gatunkom Candida, jak Candida albicans, Candida glabrata oraz przeciw Epidermophyton floccosum, gatunkom Aspergillus, jak Aspergillus niger i Aspergillus fumigatus, gatunkom Trichophyton, jak Trichophyton mentagrophytes, gatunkom Microsporon, jak Microsporon canis i audouinii. Wyliczenie tych grzybów w żadnym razie nie stanowi ograniczenia wykrywalnego spektrum grzybiczego, lecz ma tylko charakter objaśniający.

Kompozycje substancji czynnych można stosować jako takie, w postaci preparatów albo sporządzonch z nich gotowych form użytkowych, jak gotowych do użycia roztworów, zawiesin, proszków

PL 209 244 B1 zwilżalnych, past, proszków rozpuszczalnych, środków do opylania i granulatów. Stosowanie przeprowadza się w zwykły sposób, np. przez podlewanie, opryskiwanie, rozpylanie, rozsypywanie, opylanie, spienianie, powlekanie, itd. Poza tym, kompozycję substancji czynnych można nanosić metodą ultramałoobjętościową albo preparat substancji czynnej lub samą kompozycję substancji czynnych wstrzykuje się do gleby. Można także traktować materiał siewny roślin.

W przypadku użycia zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych jako ś rodków grzybobójczych stosowane ilości mogą zmieniać się w szerokim zakresie, zależnie od sposobu stosowania. W celu traktowania części roślin kompozycje substancji czynnych stosuje się na ogół w ilościach wynoszących 0,1 do 10000 g/ha, korzystnie 10 do 1000 g/ha. W przypadku traktowania materiału siewnego kompozycję substancji czynnych stosuje się na ogół w ilościach wynoszących 0,001 do 50 g na kilogram materiału siewnego, korzystnie 0,01 do 10 g na kilogram materiału siewnego. Natomiast do traktowania gleby stosowane ilości kompozycji substancji czynnych wynoszą na ogół 0,1 do 10000 g/ha, korzystnie 1 do 5000 g/ha.

Jak już wyżej wspomniano, można traktować wszystkie rośliny oraz ich części. W korzystnej postaci wykonania traktuje się występujące dziko albo otrzymane konwencjonalnymi biologicznymi metodami uprawy, jak w wyniku krzyżowania albo przez fuzję protoplastów, gatunki i odmiany roślin oraz ich części. W dalszej korzystnej postaci wykonania traktuje się transgeniczne rośliny i odmiany roślin, które otrzymano techniką inżynierii genetyczej, ewentualnie w połączeniu z konwencjonalnymi metodami (Genetic Modified Organisms) oraz ich części. Pojęcie „części”, względnie „części roślin” objaśniono powyżej.

Szczególnie korzystnie traktuje się rośliny odmian każdorazowo znajdujących się w handlu albo w użyciu. Przez odmiany roślin rozumie się rośliny z nowymi właściwościami („Traits”), które otrzymano zarówno przez konwencjonalną uprawę, przez mutagenezę albo rekombinowanymi technikami DNA. Mogą to być odmiany, rasy, bio- i genotypy.

Zależnie od gatunków, względnie odmian roślin, ich stanowiska oraz warunków wzrostu (gleba, klimat, okres wegetacji, odżywianie), w wyniku traktowania mogą występować nawet ponadaddytywne (synergiczne) efekty. To umożliwia przykładowo stosowanie mniejszych ilości i/lub rozszerzenie spektrum działania, i/lub wzmocnienie działania stosowanych zgodnie z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych, dalej lepszy wzrost roślin, zwiększoną tolerancję wobec wysokich i niskich temperatur, zwiększoną tolerancję wobec suszy albo wobec soli zawartej w wodzie względnie w glebie, zwiększoną wydajność kwitnienia, ułatwione zbiory, przyspieszenie dojrzewania, większe zbiory, wyższą jakość i/albo większą wartość odżywczą zebranych plonów, większą zdolność przechowalniczą i/albo obrabialność plonów, co właściwie przekracza oczekiwane efekty.

Do korzystnych, transgenicznych (otrzymanych techniką inżynierii genetycznej) roślin, względnie odmian roślin należą wszystkie rośliny, które otrzymano w wyniku modyfikacji techniką inżynierii genetycznej genetycznego materiału, który nadaje tym roślinom szczególnie korzystne, cenne właściwości („Traits”). Przykłady takich właściwości stanowią lepszy wzrost roślin, zwiększona tolerancja wobec wysokich i niskich temperatur, zwiększona tolerancja wobec suszy albo wobec soli zawartej w wodzie względnie w glebie, zwiększona wydajność kwitnienia, ułatwiony zbiór, przyspieszenie dojrzewania, większe zbiory, wyższa jakość i/albo większa wartość odżywcza zebranych plonów, większa zdolność przechowalniczą i/albo obrabialność plonów.

Dalszymi i szczególnie uwydatnionymi przykładami takich właściwości są podwyższona obrona roślin przed zwierzęcymi i mikrobiologicznymi szkodnikami, jak wobec owadów, roztoczy, nicieni, fitopatogennych grzybów, bakterii i/lub wirusów oraz zwiększona tolerancja roślin wobec określonych chwastobójczych substancji czynnych.

Jako przykłady transgenicznych roślin wymienia się ważne rośliny uprawne, takie jak zboża (pszenica, ryż), kukurydza, soja, ziemniaki, bawełna, rzepak oraz rośliny owocowe (z owocami jabłek, gruszek, owoców cytrusowych i winogron), przy czym szczególnie podkreślana jest kukurydza, soja, ziemniaki, bawełna i rzepak. Jako właściwości („Traits”) szczególnie podkreśla się zwiększoną obronę roślin przed insektami na skutek powstających w roślinach toksyn, zwłaszcza takich, które wytwarzane są w roślinach przez genetyczny materiał z Bacillus thuringiensis (na przykład przez geny CrylA(a), CrylA(b), CrylA(c), CrylIA, CryIIIA, CryIIIB2, Cry9c, Cry2Ab, Cry3Bb i CrylF oraz ich kompozycje). Takie rośliny w dalszym ciągu opisu określane są jako „rośliny Bt”.

Jako właściwości („Traits”) szczególnie podkreśla się zwiększoną obronę roślin przed grzybami, bakteriami i wirusami przez nabywanie układowej odporności [Systemische Akquirierte Resistenz

PL 209 244 B1 (SAR)], systeminę, fitoaleksynę, elicytory oraz geny odpornościowe i odpowiednio wytworzone proteiny i toksyny.

Jako właściwości („Traits”) dalej szczególnie podkreśla się zwiększoną tolerancję roślin wobec określonych chwastobójczych substancji czynnych, na przykład imidazolinonów, sulfonylomoczników glifo-zatu albo fosfinotrycyny (np. gen „PAT”). Każdorazowo wymagane właściwości („Traits”) użyczających genów mogą występować także we wzajemnej kompozycji w transgenicznych roślinach. Jako przykłady „roślin Bt” można wymienić odmiany kukurydzy, bawełny, soi oraz ziemniaków, które są rozprowadzane pod znakami handlowymi YIELD GARD^® (np. kukurydza, bawełna, soja), KnockOut^® (np. kukurydza), StarLink^® (np. kukurydza), Bollgard^® (bawełna), Nucoton^® (bawełna) i NewLeaf^® (ziemniaki).

Jako przykłady roślin tolerujących środki chwastobójcze można wymienić odmiany kukurydzy, bawełny i soi, które są rozprowadzane pod znakami handlowymi Roundup Ready^® (tolerancja wobec glifozatu, np. kukurydza, bawełna, soja), Liberty Link^® (tolerancja wobec fosfinotrycyny, np. rzepak), IMI^® (tolerancja wobec imidazolinonów) oraz STS^® (tolerancja wobec sulfonylomoczników, np. kukurydza).

Jako rośliny odporne na środek chwastobójczy (konwencjonalnie uprawiane na tolerancję wobec środka chwastobójczego) można wymienić również odmiany (np. kukurydzy) rozprowadzane pod oznaczeniem Clearfield^®. Te wypowiedzi odnoszą się oczywiście również do rozwijanych w przyszłości względnie trafiających w przyszłości na rynek odmian roślin z tymi albo rozwiniętymi w przyszłości genetycznymi właściwościami („Traits”).

Przytoczone rośliny można szczególnie korzystnie traktować powyżej określonymi mieszaninami substancji czynnych. Podane wyżej w przypadku kompozycji substancji czynnych korzystne zakresy dotyczą również traktowania tych roślin.

W przypadku środków grzybobójczch i owadobójczch efekt synergiczny występuje zawsze wówczas, gdy grzybobójcze i owadobójcze działanie kompozycji substancji czynnych jest większe od sumy działań stosowanych osobno substancji czynnych.

Oczekiwane działanie danej kompozycji dwu substancji czynnych można obliczyć według publikacji Colby S. R., „Calculating Synergistic and Antagonistic Responses of Herbicide Combinations”, tygodnik 15, strony 20-22, 1967 w następujący sposób:

Jeżeli

X oznacza stopień uśmiercenia, wyraż ony w % nie traktowanej kontroli, w przypadku użycia substancji czynnej A w ilości m ppm,

Y oznacza stopień uś miercenia, wyrażony w % nietraktowanej kontroli, w przypadku uż ycia substancji czynnej B w ilości n ppm, a

E oznacza stopień uś miercenia, wyraż ony w% nietraktowanej kontroli, w przypadku uż ycia substancji czynnej A i B w ilościach m i n ppm, wówczas:

Χ·Υ

100

Jeżeli faktyczny owadobójczy stopień uśmiercenia jest większy niż obliczony, wówczas działanie kompozycji w uśmiercaniu jest ponadaddytywne, to znaczy, że występuje efekt synergiczny. W tym przypadku faktycznie zaobserwowany stopień uśmiercenia musi być większy niż obliczona z powyższego wzoru wartość oczekiwanego stopnia uś miercenia (E).

P r z y k ł a d A

Test na Aphis gossypii

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu,

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego.

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza sie 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora i koncentrat rozcieńcza wodą do wymaganego stężenia.

Liście bawełny (Gossypium hirsutum), mocno opanowane przez mszycę bawełny (Aphis gossypii), traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu.

Po wymaganym czasie oznacza się % uśmiercenia, przy czym 100% oznacza, że wszystkie mszuce zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna mszyca nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmiercenia oblicza się według wzoru Colby'ego.

PL 209 244 B1

W teście tym przykładowo poniższa kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z substancjami czynnymi stosowanymi osobno.

T a b e l a A1

Owady uszkadzające rośliny Test na Aphis gossypii

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	4	0
imidachlopryd (II) znana	0,16	25
trifloksystrobina (I) + imidachlopryd (II) (25:1) według wynalazku	4 + 0,16	wynaleziony 95	obliczony 25

Wynaleziony oznacza działanie wynalezione

Obliczony oznacza działanie obliczone według wzoru Colby'ego

T a b e l a A2 Owady uszkadzające rośliny Test na Aphis gossypii

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	20	0
tiachlopryd (III) znana	0,8	55
trifloksystrobina (I) + tiachlopryd (III) (25:1) według wynalazku	20 + 0,8	wynaleziony 100	obliczony 55

T a b e l a A3

Owady uszkadzające rośliny Test na Aphis gossypii

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 1 d
trifloksystrobina (I) znana	4	0
acetamipryd (IV) znana	0,16	25
trifloksystrobina (I) + acetamipryd (IV) (25:1) według wynalazku	4 + 0,16	wynaleziony 85	obliczony 25

T a b e l a A4 Owady uszkadzające rośliny Test na Aphis gossypii

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 1 d
trifloksystrobina (I) znana	20	0
tiametoksam (VI) znana	0,8	55
trifloksystrobina (I) + tiametoksam (VI) (25:1) według wynalazku	20 + 0,8	wynaleziony 95	obliczony 25

T a b e l a A5 Owady uszkadzające rośliny Test na Aphis gossypii

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	20	0
dinotefuran (VIII) znana	0,8	0
trifloksystrobina (I) + dinotefuran (VIII) (25:1) według wynalazku	20 + 0,8	wynaleziony 70	obliczony 0

PL 209 244 B1

P r z y k ł a d B

Test na Myzus

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu,

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego.

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea), mocno opanowane przez zieloną mszycę brzoskwiniową (Myzus persicae), traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu.

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie mszyce zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna mszyca nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń obliczcza się według wzoru Colby'ego.

W teście tym przykładowo następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z zastosowaniem poszczególnych substancji czynnych.

T a b e l a B1 Owady uszkadzające rośliny Test na Myzus

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	4	0
imidachlopryd (II) znana	0,16	25
trifloksystrobina (I) + imidachlopryd (II) (25:1) według wynalazku	4 + 0,16	wynaleziony 99	obliczony 25

T a b e l a B2 Owady uszkadzające rośliny Test na Myzus

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	20	0
tiachlopryd (III) znana	0,8	55
trifloksystrobina (I) + tiachlopryd (III) (25:1) według wynalazku	20 + 0,8	wynaleziony 100	obliczony 85

T a b e l a B3 Owady uszkadzające rośliny Test na Myzus

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	4	0
acetampiryd (IV) znana	0,16	20
trifloksystrobina (I) + acetampiryd (IV) (25:1) według wynalazku	4 + 0,16	wynaleziony 98	obliczony 20

T a b e l a B4 Owady uszkadzające rośliny Test na Myzus

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	4	0
tiametoksam (VI) znana	0,16	15
trifloksystrobina (I) + tiametoksam (VI) (25:1) według wynalazku	4 + 0,16	wynaleziony 95	obliczony 15

PL 209 244 B1

T a b e l a B5

Owady uszkadzające rośliny

Test na Myzus

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	20	0
chlotianidyna (VII) znana	0,8	95
trifloksystrobina (I) + chlotianidyna (VII) (25:1) według wynalazku	20 + 0,8	wynaleziony 100	obliczony 95

T a b e l a B6 Owady uszkadzające rośliny Test na Myzus

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 6 d
trifloksystrobina (I) znana	100	10
dinotefuran (VIII) znana	4	0
trifloksystrobina (I) + dinotefuran (VIII) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 95	obliczony 10

P r z y k ł a d C

Test z larwami Phaedon

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu,

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylopoliglikolowego.

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je larwami żaczki warzuchówki (Phaedon cochleariae).

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie larwy chrząszcza zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna larwa chrząszcza nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Colby'ego.

W teś cie tym przykł adowo nastę pująca kompozycja substancji czynnych wedł ug omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z zastosowaniem poszczególnych substancji czynnych.

T a b e l a C1 Owady uszkadzające rośliny Test na Phaedon

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
imidachlopryd (II) znana	4	35
trifloksystrobina (I) + imidachlopryd (II) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 35

T a b e l a C2 Owady uszkadzające rośliny Test na Phaedon

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
tiachlopryd (III) znana	4	10
trifloksystrobina (I) + tiachlopryd (III) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 10

PL 209 244 B1

T a b e l a C3

Owady uszkadzające rośliny

Test na Phaedon

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	5
acetamipryd (IV) znana	4	5
trifloksystrobina (I) + acetamipryd (IV) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 85	obliczony 9,75

T a b e l a C4 Owady uszkadzające rośliny Test na Phaedon

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	5
tiametoksam (VI) znana	4	40
trifloksystrobina (I) + tiametoksam (VI) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 43

T a b e l a C5 Owady uszkadzające rośliny Test na Phaedon

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	5
chlotianidyna (VII) znana	4	30
trifloksystrobina (I) + chlotianidyna (VII) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 90	obliczony 33,5

T a b e l a C6 Owady uszkadzające rośliny Test na Phaedon

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
dinotefuran (VIII) znana	4	5
trifloksystrobina (I) + dinotefuran (VIII) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 5

P r z y k ł a d D

Test na Spodoptera frugiperda

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu,

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego.

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami sówki kapuścianej (Spodoptera frugiperda).

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie larwy chrząszcza zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna larwa chrząszcza nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Colby'ego.

PL 209 244 B1

W teście tym przykładowo następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z osobno zastosowanymi substancjami czynnymi.

T a b e l a D1 Owady uszkadzające rośliny Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
imidachlopryd (II) znana	4	0
trifloksystrobina (I) + imidachlopryd (II) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 85	obliczony 0

T a b e l a D2 Owady uszkadzające rośliny Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
tiachlopryd (III) znana	4	0
trifloksystrobina (I) + tiachlopryd (III) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 80	obliczony 0

T a b e l a D3 Owady uszkadzające rośliny Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	5
acetamipryd (IV) znana	4	65
trifloksystrobina (I) + acetamipryd (IV) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 66,75

T a b e l a D4 Owady uszkadzające rośliny Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	5
tiametoksam (VI) znana	4	15
trifloksystrobina (I) + tiametoksam (VI) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 65	obliczony 19,25

T a b e l a D5 Owady uszkadzające rośliny Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
chlotianidyna (VII) znana	4	85
trifloksystrobina (I) + chlotianidyna (VII) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 85

PL 209 244 B1

T a b e l a D6

Owady uszkadzające rośliny

Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
dinotefuran (VIII) znana	4	70
trifloksystrobina (I) + dinotefuran (VIII) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 100	obliczony 70

P r z y k ł a d E Test na Plutella

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu,

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego.

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza si ę 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator. Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami tantnisia krzyżowiaczka (Plutella xylostella, szczep wrażliwy). Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie larwy chrząszcza zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna larwa chrząszcza nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Carpenter'a. W teście tym następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z osobno zastosowanymi substancjami czynnymi.

T a b e l a E1 Owady uszkadzające rośliny Test na Plutella

Substancje czynne	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień uśmiercenia w % po 3 d
trifloksystrobina (I) znana	100	0
acetamipryd (IV) znana	4	0
trifloksystrobina (I) + acetamipryd (IV) (25:1) według wynalazku	100 + 4	wynaleziony 60	obliczony 0

Zastrzeżenia patentowe

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kompozycje substancji czynnych, znamienne tym, że zawierają związek o wzorze I (1) związek o wzorze II i

   PL 209 244 B1 lub (2) związek o wzorze III lub (3) związek o wzorze IV lub (4) związek o wzorze V lub (5) związek o wzorze VI (VI) (tiametoksam)

   PL 209 244 B1 lub (6) związek o wzorze VII

   Cl

   ΌΗ.

   '3 lub (7) związek o wzorze VIII

   C

   NO.

   NO.

   /

   N

   N N

   Η H (VH) (chlotianidyna) (VIII) (dinotefuran)
2. 2. Kompozycje substancji czynnych według zastrz. 1, znamienne tym, że w kompozycjach substancji czynnych stosunek wagowy substancji czynnej o wzorze I do:

   - substancji czynnej o wzorze II wynosi 1:0,1 do 1:10,

   - substancji czynnej o wzorze III wynosi 1:0,05 do 1:20,

   - substancji czynnej o wzorze IV wynosi 1:0,05 do 1:20,

   - substancji czynnej o wzorze V wynosi 1:0,05 do 1:20,

   - substancji czynnej wzorze VI wynosi 1:0,05 do 1:20,

   - substancji czynnej o wzorze VII wynosi 1:0,05 do 1:20, substancji czynnej o wzorze VIII wynosi 1:0,05 do 1:20.
3. 3. Sposób zwalczania owadów, znamienny tym, że kompozycjami substancji czynnych jak określonymi w zastrz. 1, działa się na owady, ich biotop albo na chronione przed nimi rośliny, części roślin, nasiona, gleby, powierzchnie, materiały albo przestrzenie.
4. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że związek o wzorze I określony w zastrz. 1 i związek o wzorze II lub związek o wzorze III, lub związek o wzorze IV, lub związek o wzorze V, lub związek o wzorze VI, lub związek o wzorze VII, lub związek o wzorze VIII określony w zastrz. 1 stosuje się jednocześnie razem lub oddzielnie albo kolejno.
5. 5. Owadobójcze środki, znamienne tym, że zawierają kompozycję substancji czynnych określoną w zastrz. 1.
6. 6. Zastosowanie kompozycji substancji czynnych określonych w zastrz. 1 albo 2 do zwalczania owadów.
7. 7. Zastosowanie środka określonego w zastrz. 5 do zwalczania owadów.
8. 8. Sposób wytwarzania owadobójczych środków, znamienny tym, że kompozycje substancji czynnych określonych w zastrz. 1 miesza się z rozcieńczalnikami i/lub substancjami powierzchniowo czynnymi.