PL206147B1

PL206147B1 - Mieszanina chwastobójcza, sposób zwalczania niepożądanej roślinności i zastosowanie mieszaniny chwastobójczej

Info

Publication number: PL206147B1
Application number: PL386259A
Authority: PL
Inventors: Cyrill Zagar; Wessel Nuyken; Oskar Schmidt; Karl-Friedrich Jäger; Karl-Otto Westphalen
Original assignee: Basf Sebasf Se
Priority date: 2000-08-31
Filing date: 2001-08-30
Publication date: 2010-07-30
Also published as: ATE326845T1; CZ306295B6; CZ2003504A3; HUP0302826A3; EP1315420B1; LTC1315420I2; HUP0302826A2; NL350071I2; PL366022A1; AU2002212180A1; EP1661459A2; ES2264992T3; HU230219B1; WO2002017719A2; AR030580A1; HUS1500050I1; DE50109893D1; FR15C0059I2; PL218885B1; EP1817958A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są mieszanina chwastobójcza o działaniu synergicznym, zawierająca tritosulfuron, sposób zwalczania niepożądanej roślinności, zwłaszcza w uprawach zbóż i kukurydzy, i zastosowanie mieszaniny chwastobójczej.

Mieszaniny chwastobójcze sulfonylomoczników, np. tritosulfuronu, z określonymi innymi herbicydami są znane z WO 97/10714.

Oprócz mieszanin wymienionych w WO 97/10714 znane są jeszcze inne herbicydy, np. te znane z publikacji Farm Chemicals Handbook 2000, tom 86, Meister Publishing Company, 2000 (sulfosulfuron, acifluorofen, sól sodowa acifluorofenu, karfentrazon etylowy, cynidon etylowy, flumichlorak pentylowy, flutiacet metylowy, oksyfluorofen, 2,4-D, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr meptylu, MCPA, mekoprop-P, diflufenikan, flurtamon), EP 559814 (tritosulfuron, sól sodowa tritosulfuronu, sól wapniowa tritosulfuronu), EP 507171 (flukarbazon, propoksykarbazon), The 1997 Brighton Crop Protection Conference Weeds, Conference Proceedings tom 1, str. 45 (fluazolat (= JV 485 lub izopropazol)) i str. 59 (azafenidyna), US 5344812 (benzfendizon), Agrow, nr 324, 12.03.1999, str. 26 (tritosulfuron, sól sodowa prokarbazonu, florasulam, benzfendizon, butafenacyl), Agrow, nr 347, 03.03.2000, str. 22 (flufenpyr, flufenpyr etylowy), WO 97/15576 (profluazol), EP 361114 (piraflufen etylowy), B. Hock, C. Fedtke, R. R. Schmidt, Herbizide, Georg Thieme Verlag, Stuttgart 1995, str. 154 (flurochloridon), str. 254 (2,4-DB), str. 238 (fluroksypyr), EP 239414 (beflubutamid). Flupirsulfuron metylowy, foramsulfuron, jodosulfuron metylowy, mezosulfuron metylowy, mezotrion, petoksamid i amikarbazon są znanymi herbicydami, a mefenpir dietylowy i izoksadifen etylowy są związkami zabezpieczającymi, znanymi np. z The Compendium of Pesticide Common Names (http://www.hclrss.demon.co.uk/index.html).

W zasadzie w przypadku środków ochrony roś lin pożądane jest specyficzne działanie substancji czynnej i zwiększenie pewności działania. Zatem celem wynalazku jest zwiększenie skuteczności działania tritosulfuronu o wzorze I lub jego soli użytecznej w rolnictwie.

Stwierdzono, że cel ten osiągnięto dzięki poniższej mieszaninie chwastobójczej o działaniu synergicznym.

Zatem wynalazek dotyczy mieszaniny chwastobójczej zawierającej a) tritosulfuron o wzorze I lub jego sól użyteczną w rolnictwie

b) karfentrazon etylowy o wzorze X lub jego sole użyteczne w rolnictwie

Korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera inny herbicyd c) wybrany z grupy obejmującej acifluorofen, azafenidynę, benzfendizon, butafenacyl, cynidon etylowy, flufenpyr, flufenpyr etylowy, flumichlorak pentylowy, flutiacet metylowy, oksyfluorofen, profluazol, 2,4-D,

2,4-DB, dikambę, dichloroprop-P, fluroksypyr, fluroksypyr meptylowy, MCPA i mekoprop-P.

PL 206 147 B1

Korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera środek zabezpieczający d), wybrany z grupy obejmującej mefenpir dietylowy o wzorze XXXVI i izoksadifen etylowy o wzorze XXXVII

Ponadto korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera co najmniej jeden ciekły lub stały nośnik.

Ponadto korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny.

Korzystniej mieszanina chwastobójcza według wynalazku zawiera tritosulfuron lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz karfentrazon etylowy lub jego sól użyteczną w rolnictwie, w stosunku wagowym od 1:0,1 do 1:10.

Ponadto korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera cynidon etylowy.

Korzystniej mieszanina chwastobójcza według wynalazku zawiera tritosulfuron lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz karfentrazon etylowy lub jego sól użyteczną w rolnictwie i cynidon etylowy, w stosunku wagowym od 1:0,1:0,1 do 1:10:10.

Ponadto korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera dikambę.

Korzystniej mieszanina chwastobójcza według wynalazku zawiera tritosulfuron lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz karfentrazon etylowy lub jego sól użyteczną w rolnictwie i dikambę, w stosunku wagowym od 1:0,1:0,1 do 1:10:10.

Ponadto wynalazek dotyczy sposobu zwalczania niepożądanej roślinności, charakteryzującego się tym, że działa się chwastobójczo skuteczną ilością zdefiniowanej powyżej mieszaniny na rośliny, ich biotop lub nasiona.

Ponadto wynalazek dotyczy sposobu zwalczania niepożądanej roślinności, charakteryzującego się tym, zdefiniowaną powyżej mieszaninę chwastobójczą nanosi się jednocześnie lub kolejno, przed, podczas lub po wzejściu niepożądanych roślin.

Ponadto wynalazek dotyczy sposobu zwalczania niepożądanej roślinności, charakteryzującego się tym, na liście niepożądanych roślin działa się jednocześnie lub kolejno zdefiniowaną powyżej mieszaniną chwastobójczą.

Ponadto wynalazek dotyczy zastosowania zdefiniowanej powyżej mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności.

Korzystnie w odniesieniu do powyższego zastosowania zdefiniowana powyżej mieszanina chwastobójcza służy do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach zbóż.

Ponadto korzystnie w odniesieniu do powyższego zastosowania zdefiniowana powyżej mieszanina chwastobójcza służy do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach kukurydzy.

Ewentualnie stosowany, środek zabezpieczający d), wybrany z grupy obejmującej mefenpir dietylowy o wzorze XXXVI i izoksadifen etylowy o wzorze XXXVII, stosuje się w celu zwiększenia tolerancji roślin uprawnych.

PL 206 147 B1

Herbicydy c) to związki o następujących wzorach: Acifluorofen o wzorze VI

Azafenidyna o wzorze VII

Benzfendizon o wzorze VIII

Butafenacyl o wzorze IX

Cynidon etylowy o wzorze XI

COOEt _χι

PL 206 147 B1

Flufenpyr o wzorze XIII

Flufenpyr etylowy o wzorze XIV

Flumichlorak pentylowy o wzorze XV o F

Cv4>^ci

O ^0—λ

COO - n - pentyl _{χ v}

Flutiacet metylowy o wzorze XVI

Oksyfluorofen o wzorze XVII

PL 206 147 B1

Profluazol o wzorze XVIII

2,4-D o wzorze XX

Dikamba o wzorze XXII

Dichloroprop-P o wzorze XXIII

Fluroksypyr o wzorze XXIV

PL 206 147 B1

Fluroksypyr meptylowy o wzorze XXV

MCPA o wzorze XXVI

Mekoprop-P o wzorze XXVII

Środki zabezpieczające to związki o następujących wzorach XXXVI - XXXVII

Zakresem wynalazku są objęte nie tylko wymienione herbicydy, lecz także ich sole użyteczne w rolnictwie. W szczególności substancje czynne tritosulfuron, acifluorofen, flufenpyr, 2,4-D, 2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i mekoprop-P w razie potrzeby mogą wchodzić w skład mieszanin według wynalazku w postaci swoich soli z użytecznymi w rolnictwie kationami. Użytecznymi w rolnictwie kationami są np. kationy metali alkalicznych, takich jak lit, sód lub potas, kationy metali ziem alkalicznych, takich jak np. magnez lub wapń. Pod uwagę brane są również kationy organiczne, takie jak np. kationy trimetylosulfoniowe, tetrametyloamoniowe, tetraetyloamoniowe, tetrabutyloamoniowe, benzylotrietyloamoniowe, etanoloamoniowe lub dietyloetanoloamoniowe, metyloamoniowe, dimetyloamoniowe, trimetyloamoniowe, izopropyloamoniowe, 2-(2-hydroksyetoksy)etyloamoniowe.

Ponadto zakresem wynalazku są objęte alkiloamidy, aryloamidy, estry alkilowe, estry alkoksyalkilowe i tioestry alkilowe wymienionych herbicydów z funkcyjną grupą karboksylową (-COOH), zwłaszcza substancji czynnych 2,4-D, 2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i mekoprop-P.

PL 206 147 B1

Korzystnymi alkiloamidami są np. metyloamid lub dimetyloamid. Korzystnymi aryloamidami są np. anilid lub 2-chloroanilid. Korzystnymi estrami alkilowymi są estry C1-C10-alkilowe o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, np. estry metylowe, etylowe, propylowe, izopropylowe, butylowe, izobutylowe lub izooktylowe. Korzystnymi estrami alkoksyalkilowymi są estry C1-C4-alkoksyetylowe o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, np. estry metoksyetylowe, etoksyetylowe lub butoksyetylowe. Korzystnymi tioestrami alkilowymi są tioestry C1-C10-aklilowe o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, np. tioester etylowy.

Korzystnymi mieszaninami chwastobójczymi są poniżej wymienione mieszaniny: gdy składnikami mieszaniny są substancje czynne tritosulfuron, acifluorofen, flufenpyr, 2,4-D, 2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i/lub mekoprop-P, to korzystnymi mieszaninami są również mieszaniny, w których wymienione substancje czynne zastąpiono ich solami sodowymi, potasowymi lub wapniowymi; ponadto, gdy składnikami mieszaniny są substancje czynne 2,4-D, 2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i/lub mekoprop-P, to korzystnymi mieszaninami są również mieszaniny, w których wymienione substancje czynne zastąpiono ich solami etanoloamoniowymi, dietanoloamoniowymi, metyloamoniowymi, dimetyloamoniowymi, trimetyloamoniowymi, izopropyloamoniowymi lub 2-(2-hydroksyetoksy)etyloamoniowymi, ich metyloamidami lub dimetyloamidami, ich anilidami lub 2-chloroanilidami, ich estrami metylowymi, etylowymi, propylowymi, izopropylowymi, butylowymi, izobutylowymi, izooktylowymi, metoksyetylowymi, etoksyetylowymi lub butoksyetylowymi, albo ich tioestrami etylowymi:

tritosulfuron + karfentrazon etylowy, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + acifluorofen, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + azafenidyna, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + benzfendizon, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + butafenacyl, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + cynidon etylowy, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + flufenpyr, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + flufenpyr etylowy, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + flumichlorak pentylowy, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + flutiacet metylowy, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + oksyfluorofen, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + profluazol, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + 2,4-D, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + 2,4-DB, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + dikamba, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + dichloroprop-P, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + fluroksypyr, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + fluroksypyr meptylowy, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + MCPA, tritosulfuron + karfentrazon etylowy + mekoprop-P.

Stosunek wagowy składników a) do b) w mieszaninie wynosi od 1:0,1 do 1:10, korzystnie od 1:0,2 do 1:5, szczególnie korzystnie od 1:0,5 do 1:1, zwłaszcza od 1:0,3 do 1:3.

Jeśli stosowane są składniki c) lub d), stosunek wagowy składników a) do b) do c) do d) w mieszaninie wynosi od 1:0,1:0,1:0,1 do 1:10:10:10, korzystnie od 1:0,2:0,2:0,2 do 1:5:5:5, a zwłaszcza od 1:0,3:0,3:0,3 do 1:3:3:3.

W gotowym do użycia preparacie składniki a) do d) mogą występować w postaci zawiesiny, w postaci zemulgowanej lub rozpuszczonej, albo mogą być sformuł owane oddzielnie. Postacie uż ytkowe tych mieszanin zależą całkowicie od celu ich stosowania.

Kompozycje według wynalazku, w postaci dających się bezpośrednio rozpylać wodnych roztworów, proszków, zawiesin, a także wysokoprocentowych wodnych, oleistych lub wszelkich innych zawiesin lub dyspersji, emulsji, dyspersji olejowych, past, środków do opylania, preparatów pylistych gruboziarnistych lub granulatów, mogą być stosowane przez opryskiwanie, rozpylanie w postaci mgły, rozpylanie proszków, rozsypywanie lub polewanie. Postacie użytkowe zależą od celu ich stosowania, przy czym powinny one w każdym przypadku zapewniać możliwie najdokładniejsze rozprowadzenie substancji czynnej.

Kompozycje chwastobójcze zawierają składniki a) i b), jak również ewentualnie c) i d) oraz substancje pomocnicze stosowane zwykle przy formułowaniu środków ochrony roślin.

Jako obojętne substancje pomocnicze można stosować:

Frakcje ropy naftowej o temperaturze wrzenia od średniej do wysokiej, takie jak nafta i olej napędowy, olej smołowy, jak również oleje roślinne lub zwierzęce, węglowodory alifatyczne, cykliczne i aromatyczne, np. parafiny, tetrahydronaftalen, alkilowane naftaleny i ich pochodne, alkilowane benzeny i ich pochodne, alkohole, takie jak metanol, propanol, butanol i cykloheksanol, ketony, takie jak cykloheksanon, silnie polarne rozpuszczalniki, np. aminy, takie jak N-metylopirolidon oraz woda.

Wodne postacie użytkowe mieszanin mogą być wytwarzane z koncentratów emulsyjnych, zawiesin, past, proszków zawiesinowych lub dyspergowalnych w wodzie granulatów przez dodanie wody. Do wytwarzania emulsji, past lub dyspersji olejowych substancje czynne a) do d) jako takie albo

PL 206 147 B1 rozpuszczone w oleju lub rozpuszczalniku można homogenizować w wodzie z użyciem środków zwilżających, środków zwiększających przyczepność, środków dyspergujących lub emulgujących. Alternatywnie można również z substancji czynnych, środków zwilżających, środków zwiększających przyczepność, środków dyspergujących lub emulgujących i ewentualnie rozpuszczalnika lub oleju wytworzyć koncentrat, nadający się do rozcieńczania wodą.

Jako środki powierzchniowo czynne można stosować sole metali alkalicznych, metali ziem alkalicznych, sole amonowe i amoniowe aromatycznych kwasów sulfonowych, np. kwasów ligninosulfonowego, fenolosulfonowego, naftalenosulfonowego i dibutylonaftalenosulfonowego, jak również kwasów tłuszczowych, alkilosulfonianów i alkiloarylosulfonianów, siarczanów alkilu, eteru laurylowego i alkoholi tłuszczowych oraz sole siarczanowanych heksa-, hepta- i oktadekanoli, jak również eterów glikoli i alkoholi tł uszczowych, produkty kondensacji sulfonowanego naftalenu i jego pochodnych z formaldehydem, produkty kondensacji naftalenu lub kwasów naftalenosulfonowych z fenolem i formaldehydem, eter glikolu polioksyetylenowego i oktylofenolu, oksyetylenowany izooktylo-, oktylo- lub nonylofenol, etery alkilofenylowe poliglikolu i eter tributylofenylowy poliglikolu, alkiloarylopolieteroalkohole, alkohol izotridecylowy, produkty kondensacji alkoholu tłuszczowego i tlenku etylenu, oksyetylenowany olej rycynowy, etery alkilowe polioksyetylenu lub etery alkilowe polioksypropylenu, octan eteru poliglikolu i alkoholu laurylowego, ester sorbitu, ligninowe ługi posiarczynowe lub metyloceluloza.

Proszki, środki do opylania, preparaty pyliste gruboziarniste mogą być wytwarzane przez zmieszanie lub wspólne zmielenie substancji czynnych ze stałym nośnikiem.

Granulaty, np. granulaty powlekane, granulaty impregnowane i granulaty jednorodne, mogą być wytwarzane przez wiązanie substancji czynnej ze stałymi nośnikami. Stałymi nośnikami są minerały, takie jak krzemionki, żele krzemionkowe, krzemiany, talk, kaolin, wapno, kamień wapienny, kreda, bolus (glinka zawierająca Fe2O3), less, glina, dolomit, ziemia okrzemkowa, siarczan wapnia i siarczan magnezu, zmielone tworzywa sztuczne, nawozy, takie jak siarczan amonu, fosforan amonu, azotan amonu, mocznik i produkty pochodzenia roślinnego, takie jak mąka, mączka z kory drzew, mączka drzewna i mączka z łupin orzechów, proszek celulozowy lub inne stałe nośniki.

Stężenie substancji czynnych w preparatach gotowych do użycia może zmieniać się w szerokich granicach. Preparaty zawierają na ogół około 0,001 do 98% wag., korzystnie 0,01 do 95% wag. substancji czynnych.

Stosowane są substancje czynne o czystości 90 - 100%, korzystnie 95 - 100% (zgodnie z widmem NMR).

Składniki a) i b) z ewentualnymi składnikami c) i d) mogą być stosowane razem lub oddzielnie, w tym samym czasie lub kolejno, przed, podczas lub po wzejś ciu roślin.

Gdy substancje czynne a) do b) oraz ewentualnie c) i d) są przez pewne rośliny uprawne mniej tolerowane, to możliwe jest stosowanie takich metod rozpraszania preparatu, że kompozycja chwastobójcza jest tak rozpryskiwana za pomocą urządzenia do oprysku, że w miarę możliwości liście wrażliwych roślin uprawnych nie są nim pokrywane, podczas gdy substancje czynne docierają do znajdujących się pod nimi liści niepożądanej roślinności lub na odkrytą powierzchnię gleby („post-directed”, „lay-by”).

Wymagana dawka nanoszenia w przeliczeniu na czystą mieszaninę substancji czynnych, tzn. a) i b) oraz ewentualnie c) i d) bez środków pomocniczych do wytwarzania preparatu, jest zależna od rodzaju roślin, od stadium ich rozwoju, od klimatycznych warunków w miejscu nanoszenia oraz od metody stosowania. Dawka nanoszenia a) + b) na ogół wynosi 0,001 - 3 kg/ha, korzystnie 0,01 - 1 kg/ha substancji czynnej (s.c.)

Kompozycje chwastobójcze dostarczane są do roślin przede wszystkim przez opryskiwanie liści. Przy czym rozprowadzanie ich może następować, np. z wodą jako nośnikiem, za pomocą zwykłych technik opryskiwania, w ilości około 100 - 1000 l/ha cieczy opryskowej. Możliwe jest również stosowanie kompozycji chwastobójczych tak zwaną metodą „małoobjętościową” i „ultra małoobjętościową”, albo w postaci tak zwanych mikrogranulatów.

Ponadto korzystne może być stosowanie kompozycji według wynalazku także z innymi środkami ochrony roślin i stosowanie ich razem, np. z dającymi się zmieszać pestycydami lub fitopatogennymi grzybami lub bakteriami. Ważna jest również mieszalność z roztworami soli mineralnych, stosowanymi dla usunięcia niedoboru nawozów lub pierwiastków śladowych. Można również dodawać nie wykazujące właściwości toksycznych oleje lub koncentraty olejowe.

Mieszaniny według wynalazku mogą być również stosowane na rośliny uprawne, uodpornione metodami genetycznymi lub hodowlanymi na działanie herbicydów i/lub szkodników, i/lub fitopatogennych

PL 206 147 B1 grzybów lub bakterii. Pod uwagę brane są w szczególności genetycznie modyfikowane rośliny zbożowe i kukurydza, zwłaszcza kukurydza, odporne na działanie chwastobójczych inhibitorów PPO, takich jak acifluorofen, azafenidyna, benzfendizon, butafenacyl, karfentrazon etylowy, cynidon etylowy, fluazolat, flufenpyr, flufenpyr etylowy, flumichlorak pentylowy, flutiacet metylowy, oksyfluorofen, profluazol lub piraflufen etylowy, albo uprawy kukurydzy uodpornione na plagę pewnych owadów ze względu na genetyczne wprowadzenie toksyn Bt, albo uprawy roślin zbożowych i kukurydzy odporne na działanie chwastobójczych inhibitorów syntazy EPSP, takich np. jak glifosat lub sulfosat, albo przeciw działaniu chwastobójczych inhibitorów ALS, takich np. jak imazapik, imazametabenz metylowy, imazamoks, imazapyr, imazachin lub imazetapir.

Przykłady zastosowań

Wpływ chwastobójczych mieszanin składników a) i b) oraz ewentualnie c) i d) na rozwój niepożądanej roślinności, w porównaniu do samych substancji chwastobójczych, można zilustrować następującymi próbami szklarniowymi.

Przy stosowaniu po wzejściu roślin, testowane rośliny najpierw hoduje się w zależności od ich rodzaju do wysokości 3-20 cm, a dopiero później traktuje się je mieszaniną chwastobójczą. Kompozycje chwastobójcze wytwarza się jako zawiesinę w wodzie lub emulsje w wodzie jako nośniku, po czym opryskuje się rośliny za pomocą dysz umożliwiających dokładne rozpylenie cieczy.

Tritosulfuron formułuje się jako koncentrat do emulgowania i stosuje w cieczy opryskowej z dodatkiem takiej ilości układu rozpuszczalnikowego, z którym nanoszono substancję czynną.

Każdorazowo wymienione składniki b) oraz ewentualnie c) i/lub d) formułuje się jako 10% wag. koncentrat do emulgowania i stosuje w cieczy opryskowej z dodatkiem takiej ilości układu rozpuszczalnikowego, z którym nanoszono substancję czynną.

Okres doświadczeń trwał 20-22 dni. Podczas tego czasu pielęgnuje się rośliny i rejestruje ich reakcje na działanie substancji czynnych.

Ocenia się rozmiar uszkodzeń spowodowanych środkami chemicznymi w skali od 0 do 100%, w porównaniu do nietraktowanych roś lin kontrolnych. Przy tym 0 oznacza brak uszkodzeń , a 100 cał kowite zniszczenie roślin.

Zgodnie z metodą S. R. Colby'ego (1967) „Calculating synergistic and antagonistic responses of herbicide combinations”, Weeds 15, str. 22 i następne, została obliczona wartość E, jakiej oczekuje się przy tylko addytywnym działaniu poszczególnych składników czynnych.

E = X + Y - (XY/100) przy czym

X = działanie (w %) preparatu A w dawce nanoszenia a;

Y = dział anie (w %) preparatu B w dawce nanoszenia b;

E = oczekiwane dział anie (w %) A+B w dawce nanoszenia a+b

Gdy zmierzona wartość E jest większa od wartości obliczonej według wzoru Colby'ego, to występuje działanie synergiczne.

Claims

1. Mieszanina chwastobójcza, znamienna tym, że zawiera a) tritosulfuron o wzorze I lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz

PL 206 147 B1

b) karfentrazon etylowy o wzorze X lub jego sole użyteczne w rolnictwie

2. Mieszanina chwastobójcza wedł ug zastrz. 1, znamienna tym, ż e dodatkowo zawiera inny herbicyd c) wybrany z grupy obejmującej acifluorofen, azafenidynę, benzfendizon, butafenacyl, cynidon etylowy, flufenpyr, flufenpyr etylowy, flumichlorak pentylowy, flutiacet metylowy, oksyfluorofen, profluazol, 2,4-D, 2,4-DB, dikambę, dichloroprop-P, fluroksypyr, fluroksypyr meptylowy, MCPA i mekoprop-P.

3. Mieszanina chwastobójcza wedł ug zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, ż e dodatkowo zawiera środek zabezpieczający d), wybrany z grupy obejmującej mefenpir dietylowy o wzorze XXXVI i izoksadifen etylowy o wzorze XXXVII

4. Mieszanina chwastobójcza wedł ug zastrz. 1-3, znamienna tym, ż e dodatkowo zawiera co najmniej jeden ciekły lub stały nośnik.

5. Mieszanina chwastobójcza wedł ug zastrz. 1-4, znamienna tym, ż e dodatkowo zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny.

6. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 1, znamienna tym, ż e zawiera tritosulfuron lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz karfentrazon etylowy lub jego sól użyteczną w rolnictwie, w stosunku wagowym od 1:0,1 do 1:10.

7. Mieszanina chwastobójcza wedł ug zastrz. 1, znamienna tym, ż e dodatkowo zawiera cynidon etylowy.

8. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 7, znamienna tym, ż e zawiera tritosulfuron lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz karfentrazon etylowy lub jego sól użyteczną w rolnictwie i cynidon etylowy, w stosunku wagowym od 1:0,1:0,1 do 1:10:10.

9. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo zawiera dikambę.

10. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 9, znamienna tym, że zawiera tritosulfuron lub jego sól użyteczną w rolnictwie oraz karfentrazon etylowy lub jego sól użyteczną w rolnictwie i dikambę, w stosunku wagowym od 1:0,1:0,1 do 1:10:10.

11. Sposób zwalczania niepożądanej roślinności, znamienny tym, że działa się chwastobójczo skuteczną ilością mieszaniny zdefiniowanej w zastrz. 1-3 na rośliny, ich biotop lub nasiona.

PL 206 147 B1

12. Sposób zwalczania niepożądanej roślinności, znamienny tym, że mieszaninę chwastobójczą zdefiniowaną w zastrz. 1-5 nanosi się jednocześnie lub kolejno, przed, podczas lub po wzejściu niepożądanych roślin.

13. Sposób zwalczania niepożądanej roślinności, znamienny tym, że na liście niepożądanych roślin działa się jednocześnie lub kolejno mieszaniną chwastobójczą zdefiniowaną w zastrz. 1-5.

14. Zastosowanie mieszaniny chwastobójczej zdefiniowanej w zastrz. 1-5 do zwalczania niepożądanej roślinności.

15. Zastosowanie według zastrz. 14, mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach zbóż.

16. Zastosowanie według zastrz. 14 mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach kukurydzy.

Departament Wydawnictw UP RP