PL201468B1 - Dźwig - Google Patents

Abstract

1. D zwig, którego przeciwwaga jest tak ze nurni- kiem urz adzenia napedowego z dynamicznym czyn- nikiem roboczym, wywo luj acym i kontroluj acym jego ruchy, zawieraj acy kabin e dla przenoszenia ludzi lub rzeczy, zamocowana przesuwnie pomi edzy piono- wymi prowadnicami, umieszczonymi w szybie, two- rz acym przedzia l wyci agowy, przy czym kabina jest zawieszona na linie biegn acej do górnego krazka, i po zmianie kierunku do przeciwwagi zrównowa zo- nej z kabin a, znamienny tym, ze kr azek (5) jest zamocowany do scian przedzia lu wyci agowego (1) i jest utrzymywany w stanie swobodnego obracania, za s zrównowa zona przeciwwaga (6) jest wydr azo- nym t lokiem-przeciwwag a (6), umieszczonym w cy- lindrze (7), usytuowanym pionowo w samym prze- dziale wyci agowym (1), s asiaduj acym z kabin a (2), przy czym oba s a po laczone z urz adzeniem nap e- dowym z dynamicznym czynnikiem roboczym, wywo- luj acym ruch kabiny (2) w gór e i w dó l, które jest po laczone z uk ladem obiegu czynnika roboczego, zawieraj acym co najmniej pomp e nap edow a (19) po laczon a z elementami zaworowymi (20, 21). PL PL PL PL

Description

(21) Numer zgłoszenia: 347601 (51) Int.Cl.

B66B 9/04 (2006.01) B66B 17/12 (2006.01)

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 17.05.2001

(54)	Dźwig
(30) Pierwszeństwo:
19.05.2000,AR,P000102412 07.03.2001,AR,P010101063	(76) Uprawniony i twórca wynalazku: Sors Carlos Alberto,Parana,AR
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
03.12.2001 BUP 25/01	(74) Pełnomocnik:
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:	Kuczyńska Teresa, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.
30.04.2009 WUP 04/09

(57) 1. Dźwig, którego przeciwwaga jest także nurnikiem urządzenia napędowego z dynamicznym czynnikiem roboczym, wywołującym i kontrolującym jego ruchy, zawierający kabinę dla przenoszenia ludzi lub rzeczy, zamocowaną przesuwnie pomiędzy pionowymi prowadnicami, umieszczonymi w szybie, tworzącym przedział wyciągowy, przy czym kabina jest zawieszona na linie biegnącej do górnego krążka, i po zmianie kierunku do przeciwwagi zrównoważonej z kabiną, znamienny tym, że krążek (5) jest zamocowany do ścian przedziału wyciągowego (1) i jest utrzymywany w stanie swobodnego obracania, zaś zrównoważona przeciwwaga (6) jest wydrążonym tłokiem-przeciwwagą (6), umieszczonym w cylindrze (7), usytuowanym pionowo w samym przedziale wyciągowym (1), sąsiadującym z kabiną (2), przy czym oba są połączone z urządzeniem napędowym z dynamicznym czynnikiem roboczym, wywołującym ruch kabiny (2) w górę i w dół, które jest połączone z układem obiegu czynnika roboczego, zawierającym co najmniej pompę napędową (19) połączoną z elementami zaworowymi (20, 21).

PL 201 468 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest dźwig, którego przeciwwaga jest także nurnikiem urządzenia napędowego z dynamicznym czynnikiem roboczym, wywołującym i kontrolującym jego ruchy.

W szczególności, przedmiotem wynalazku jest mechanizm dź wigu, dla pionowego przenoszenia ludzi lub rzeczy, mającego kabinę, która porusza się pomiędzy pionowymi prowadnicami, umieszczonymi w szybie, tworzącym przedział wyciągowy. Kabina jest zawieszona na linie biegnącej do krążka lub koła, które jest częścią dźwigu, z którego biegnie do elementów przeciwwagi, współpracujących z tym dźwigiem.

Krążek ten jest zazwyczaj napędzany silnikiem elektrycznym, który pracuje mając linę biegnąca pomiędzy kabiną i przeciwwagą.

Zwykłym, powszechnie znanym zadaniem przeciwwagi jest zmniejszenie mocy silnika. Rzeczywiście, na ogół przeciwwaga ma ciężar, który jest równy ciężarowi kabiny zwiększonemu o około 40 do 45% obciążenia roboczego; w ten sposób silnik ma tylko do podniesienia niezrównoważoną część obciążenia i unika się jego zatarcia.

Znane są liczne rozwiązania wykonania dźwigów. Wśród tych przykładów wykonania, najbardziej tradycyjnym jest rozwiązanie, w którym do pionowego ruchu kabiny są stosowane liny prowadzone i napędzane na ogół silnikiem elektrycznym. Istnieją także pewne inne niż zwykle używane pionowe zębatki, gdzie stosowane są pracujące zęby, przy czym zęby są napędzane przez silnik umieszczony w samej kabinie.

Pośród dźwigów wykorzystujących urządzenia napędowe z dynamicznym czynnikiem roboczym są dźwigi hydrauliczne i dźwigi pneumatyczne.

Dźwigi hydrauliczne znane obecnie mają podobne właściwości jak dźwigi elektryczne. Kabina także porusza się, prowadzona przez pionowe stalowe profile umieszczone w przedziale wyciągowym. Wewnątrz cylindra porusza się tłok podnoszący kabinę. Szczelna rura biegnie od dna cylindra do zbiornika płynu. Zbiornik płynu jest na ogół umieszczony w maszynowni, gdzie także jest umieszczona pompa hydrauliczna z odpowiednim silnikiem i zaworami kierunkowymi. Ciśnienie pompy pcha płyn na dno cylindra tak, że nurnik jest pchany w górę, więc podnosi kabinę. Gdy dopływ płynu zostaje przerwany, kabina staje. Ruch w dół rozpoczyna się na sygnał elektryczny, który powoduje otwarcie zaworów tak, że umożliwia cofnięcie się płynu do zbiornika. Ciężar nurnika, kabiny, obciążenia i samego płynu, wytwarza wystarczające ciśnienie aby płyn wypłynął. Ponieważ ciśnienie płynu zmienia się przy zmianach przenoszonego obciążenia, prędkość ruchu w dół także zmienia się w funkcji obciążenia.

Zaletą tego typu mechanizmów podnoszących jest to, że nie są wymagane duże instalacje powyżej przedziału wyciągowego, tak że może on być całkowicie wykorzystany dla ruchu kabiny.

Wadą jest to, że długość cylindra powinna być nieco dłuższa niż droga ruchu kabiny, co stwarza potrzebę dużych instalacji poza przedziałem wyciągowym, na ogół poniżej przedziału wyciągowego. Z tego powodu mają one ograniczoną odległ o ść do przebycia (dwa lub trzy przystanki). Są one urz ą dzeniami, które pracują pod wielkim ciśnieniem, więc ich instalacje są bardzo drogie, nie tylko z powodu ich rozmiaru, ale także z racji precyzji konstrukcyjnej potrzebnych w nich części hydraulicznych.

W tym sensie, urządzenia, które stosują tłoki boczne, są korzystniejsze, ponieważ ich skok wynosi połowę drogi ruchu kabiny; niemniej jednak systemy krążków które są stosowane prowadzą do podwajania sił co prowadzi do wielu zatarć.

Rzeczywiście, w dźwigach hydraulicznych obecnie znanych, cylindry i tłoki są proste i wymagają dobrych uszczelnień dla wytrzymania ciśnienia wyższego niż 5 kg/cm², to jest 5 atmosfer lub więcej.

Pośród rozwiązań znanych ze stanu techniki należy wymienić opis US 3318418 Williama C. Kilpatricka, w którym przedstawiono instalację dla dźwigu pneumatycznego. W rozwiązaniu tym, kabina porusza się pionowo jak tłok w rurze, którą tworzy przedział wyciągowy dźwigu, w odpowiedzi na ciśnienie pneumatyczne panujące w rurze, poniżej kabiny.

Opis US 2927661 Kristka i innych przedstawia mechanizm podnoszący dla ludzi lub towarów, w którym takż e zastosowano szczelną zamykaną rurę , w której porusza się kabina. Ta rura jest czę ścią bardzo szczególnego układu pneumatycznego, gdzie powietrze przepływające pod ciśnieniem powoduje podnoszenie kabiny.

Francuski patent numer 71.02437 należący do Saunier Duval ujawnia kabinę, która jest tłokiem pionowego cylindra pneumatycznego, który porusza się w górę, pod wpływem nadciśnienia panującego poniżej kabiny, natomiast w dół porusza się, gdy obniża się ciśnienie wewnątrz rury poniżej kabiny.

PL 201 468 B1

Zgłaszający niniejszy wynalazek jest także twórcą dekompresyjnego dźwigu pneumatycznego, będącego przedmiotem patentu argentyńskiego 245673, w którym zastosowano specjalną konstrukcję. Kabina podnosi się lub porusza się w dół w funkcji dekompresji wytwarzanej pomiędzy sufitem kabiny i górną częścią rury, w której się ona porusza.

Nie ma wcześniej ujawnionych rozwiązań dotyczących stosowania samej przeciwwagi jako elementu napędowego dla poruszania kabiny w górę i w dół. We wszystkich przypadkach są one używane w celu zrównoważenia obciążenia, aby siła wytwarzana przez element napędowy była możliwie jak najmniejsza.

W tym zakresie wzmianka jest zrobiona w EP 0 957 060 Dietera Klitzke, gdzie jest ujawniony konwencjonalny dźwig hydrauliczny mający przeciwwagę umieszczoną na zewnątrz cylindra napędowego.

Patent USA 5901814 Leandre Adifon i innych przedstawią dźwig hydrauliczny mający przeciwwagę. W tym przypadku, kabina jest związana z tłokiem cylindra hydraulicznego, który jest elementem napędowym dla jego ruchów w górę i w dół. W tym przypadku, przeciwwaga działa wyłącznie jako przeciwwaga. Ma ona funkcję zmniejszania siły cylindra dla ruchu. Ma ona taką samą funkcję zrównoważonej przeciwwagi jak stosowane w większości dźwigów.

Patent USA No 5957779 Waltera F. Larsona dotyczący wieży z parami gondoli zawieszonych na niej swoimi wolnymi końcami. Są one przymocowane do tłoka cylindra hydraulicznego. Pojedyncze przeciwwagi są wprowadzone dla każdej gondoli, zawieszone na tym samym tłoku co źródło równoważonego obciążenia. Przeciwwagi nie są stosowane jako środek napędowy.

Patent USA Nr 5975246 Renzo Toschi przedstawia dźwig zrównoważony hydraulicznie. Patent ten ujawnia dźwig łączący zastosowanie pierwszego cylindra i drugiego cylindra, które są połączone z jednym układem hydraulicznym, który reguluje zrównoważenie obciążenia w kabinie. Przeciwwagi są wprowadzone do drugiego cylindra.

Także w tym przypadku przeciwwagi nie są stosowane dla napędu ruchu.

Patent USA No 5238087 to Alfonso Garrido i innych dotyczy udoskonaleń mających na celu oszczędność energii w dźwigach hydraulicznych. W tym przypadku ujawniony jest element hydrauliczny, przymocowany do elementu przeciwwagi dla podtrzymywania ciężaru kabiny plus 50% obciążenia roboczego. Przeciwwaga jest tu związana elementami hydraulicznymi jednakże nie jest ujawnione użycie przeciwwagi jako elementu napędowego.

Istnieją, rzeczywiście, elementy tłumiące dla ruchu w dół, gdzie przeciwwaga jest połączona ze specjalnym układem hydraulicznym.

Patent USA Nr 4488621 Herberta L. Schiewe dotyczy dźwigu awaryjnego. Jest to klatka połączona z tłumiącym cylindrem, który jest zintegrowany z układem kontrolowanym zaworem. Nie są tu ujawnione przeciwwagi napędowe. Cylinder jest umieszczony z boku klatki, a tłok tłumiący ma ciężar nieco większy niż klatka, również gdy jest stosowany do podnoszenia klatki gdy jest pusta (bez obciążenia).

Jest to urządzenie specjalnie zaprojektowane dla zwożenia ludzi w dół w przypadku niebezpieczeństwa, gdzie ruch klatki w dół jest powstrzymywany poprzez tłok.

Dotychczas nie zostało ujawnione rozwiązanie wykorzystujące samą przeciwwagę jako element napędowy. W dźwigach typu konwencjonalnego, które są napędzane silnikami elektrycznymi, zrównoważona przeciwwaga zmniejsza wymaganą moc silnika dla ruchu kabiny w górę i w dół. Dla dźwigów z dynamicznym czynnikiem roboczym (zarówno hydraulicznych jak i pneumatycznych), są stosowane konstrukcje gdzie kabina jest elementem pracującym, albo jako tłok siłownika lub związana jest z nurnikiem lub tł okiem który podpiera i przesuwa kabinę .

W ż adnym rozwiązaniu znanym ze stanu techniki, nie zostało ujawnione zastosowanie przeciwwagi jako tłoka urządzenia napędowego z dynamicznym czynnikiem roboczym.

Dźwig, którego przeciwwaga jest także nurnikiem urządzenia napędowego z dynamicznym czynnikiem roboczym, które wywołuje i kontroluje jego ruchy, zawierający kabinę do przenoszenia ludzi lub towarów, która porusza się pomiędzy pionowymi prowadnicami ustawionymi w pionowym szybie zwanym przedziałem wyciągowym, przy czym tą kabina jest zawieszona na linie biegnącej do górnego krążka i po zmianie kierunku, biegnie do przeciwwagi zrównoważonej z kabiną według wynalazku charakteryzuje się tym, że krążek jest zamocowany do ścian przedziału wyciągowego i jest utrzymywany w stanie swobodnego obracania, zaś zrównoważona przeciwwaga jest wydrążonym tłokiem-przeciwwagą, umieszczonym w cylindrze usytuowanym pionowo w samym przedziale wyciągowym, sąsiadując z kabiną, przy czym oba są połączone z urządzeniem napędowym z dynamicznym czynnikiem roboczym, które powoduje ruch kabiny w górę i w dół, które jest połączone z układem

PL 201 468 B1 obiegu czynnika roboczego, który zawiera co najmniej pompę napędową połączoną z elementami zaworowymi.

Cylinder według wynalazku ma długość nieco większa niż pionowy tor ruchu jaki kabina pokonuje pomiędzy dolnym i górnym przystankiem.

Urządzenie napędowe według wynalazku jest urządzeniem pneumatycznym, którego pompa napędowa jest sprężarką wirującą połączoną z zaworami elektromagnetycznymi.

Urządzenie napędowe może być także urządzeniem hydraulicznym, którego pompą napędowa jest objętościową pompą hydrauliczną, lub pompą odśrodkową, połączoną z zaworami elektromagnetycznymi.

Opcją konstrukcyjną wynalazku jest to, że umieszczony pionowo cylinder ma zamknięte górną i dolną podstawę i okreś lone wewną trz niego dwie komory o zmiennej obję toś ci, rozdzielone od siebie tłokiem-przeciwwagą, przy czym obie komory są indywidualnie połączone z oddzielnymi przewodami dla przepływu czynnika roboczego, biegnącymi do pompy napędowej urządzenia napędowego.

Jest także przewidziany umieszczony pionowo cylinder, mający otwartą górną podstawę i określający komorę o zmiennej objętości ograniczoną przez tłok-przeciwwagę, podczas gdy dolna podstawa jest zamknięta. Komora jest połączona przewodami dla dopływu i odpływu czynnika roboczego, biegnącymi do pompy napędowej połączonej z elementami zaworowymi urządzenia napędowego i zbiornikiem lub pojemnikiem czynnika roboczego.

Pokazano także wyraźnie, że czynnik roboczy może przepływać w układzie pneumatycznym zawierającym co najmniej pompę pneumatyczną połączoną z elementami zaworowymi, zawierającymi urządzenie wlotu powietrza dopasowujące komory o zmiennej objętości.

Czynnik roboczy może także przepływać w układzie hydraulicznym, zawierającym, co najmniej pompę hydrauliczną połączoną z elementami zaworowymi znajdującymi się w przewodach, którymi płynie czynnik roboczy i które są połączone z tą komorą.

W przypadku układu pneumatycznego, układ którym przepływa czynnik roboczy, zawierający co najmniej pompę napędową połączoną z elementem zaworowym, jest zewnętrzny w stosunku do korpusu cylindra zawierającego tłok-przeciwwagę i połączony z nim przewodami.

Korzystnym przykładem wykonania wynalazku jest także układ, którym przepływa czynnik roboczy, zawierający co najmniej pompę napędową połączoną z elementem zaworowym, którym może być zamknięty układ umieszczony wewnątrz cylindra zawierającego tłok-przeciwwagę.

Pompa napędowa i związane elementy zaworowe mogą być bezpośrednio umieszczone wewnątrz tłoku-przeciwwagi, będąc połączone z przewodami, które łączą się z komorami o zmiennej objętości, które mogą być określone tłokiem-przeciwwagą i ścianami cylindra, określając układ zamknięty.

Według wynalazku także pompa napędowa i związane elementy zaworowe, które mają być umieszczone wewnątrz tłoku-przeciwwagi, są połączone z przewodami łączącymi komory o zmiennej objętości określonymi tłokiem-przeciwwagą i ścianami cylindra, zawierającymi odpowiednie zawory dla wlotu powietrza atmosferycznego dopasowane do każdej komory.

Z drugiej strony, według wynalazku tłok-przeciwwaga jest wydrążony i zawiera wewną trz wymienne elementy balastowe.

Lina biegnąca pomiędzy kabiną i tłokiem-przeciwwagą może być liną osłoniętą.

Korzystnie, stosowane są przegubowe rygle kotwowe dopasowane do sufitu kabiny. Rygle kotwowe wahają się wokół osi poprzecznych, przy czym powierzchnie wolnych końców ich odrębnych wnęk kotwiących wyznaczają w ścianach przedziału wyciągowego dopasowanie każdego poziomu przystankowego, zaś ich poprzeczne ruchy dla ryglowania i odryglowania są sterowane z elementów elektromechanicznych powiązanych z układem pracy dźwigu, podczas gdy ich ruchy wahadłowe powstające podczas ładowania i rozładowania kabiny wzbudzają czujniki elektroniczne połączone z układem sterującym urządzeniem napę dowym, dla wysterowania automatycznego równoważenia tłoku-przeciwwagi.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku wyeliminowano potrzebę instalowania maszyny podnoszącej, która może być umieszczona albo powyżej lub poniżej przedziału wyciągowego dla sterowania ruchem koła, które przenosi napęd na linę. Zamiast tego zastosowany jest, pojedynczy swobodnie obracający się krążek, zaś jego funkcją jest prowadzenie liny do zrównoważonej przeciwwagi, która jest nurnikiem urządzenia napędowego z dynamicznym czynnikiem roboczym.

Ta zasada pracy daje szereg korzyści, nie tylko konstrukcyjnych, ale także związanych z instalacją i konserwacją, ponieważ podobne lub nawet lepsze rezultaty są uzyskiwane przy mniejszym wysiłku.

Z przedstawionej powyżej zasady pracy wynika, że jest możliwe wykonanie hydraulicznych i pneumatycznych instalacji, które napędzają nurnik, które są zwymiarowane w stosunku do przeciwwagi

PL 201 468 B1 którą poruszają, tak że okazują się one prostsze i tańsze niż znane instalacje z dynamicznym czynnikiem roboczym poruszające kabinę.

Według przedstawionej powyżej zasady pracy wynika, że jest dużo prościej zmontować kabinę wewnątrz przedziału wyciągowego, gdzie ona się porusza. Unika się przez to obecności maszyny związanej z silnikiem elektrycznym, która jest zwykle umieszczona w górnej części. W tym przypadku, jest ona zastąpiona przez pojedynczy krążek, gdzie lina jest odchylona od przeciwwagi, funkcją którego będzie tylko umożliwienie zmiany kierunku pionowych ruchów podnoszenia i ruchu w dół.

Należy zauważyć, że w przypadku dźwigu według wynalazku, nie jest konieczna budowa tradycyjnej maszynowni w górnej części przedziału wyciągowego, tak, że może on być w pełni wykorzystany dla ruchu kabiny.

Porównując wynalazek do dotychczasowych dźwigów hydraulicznych omówionych powyżej, rezultaty wynalazku będą korzystne w zakresie instalacji ponieważ nie jest konieczne umieszczenie cylindrów poniżej przedziału wyciągowego dźwigu lub z boku przedziału wyciągowego, co jest wymagane w specjalnych instalacjach z wieloma krążkami.

Podobnie, gdy porównujemy rozwiązanie według wynalazku z innymi dźwigami pneumatycznymi, gdzie kabina jest zwykle stosowana jako część instalacji dynamicznego czynnika roboczego, który powoduje jej napęd, należy zauważyć, że w tym przypadku nie jest konieczne posiadanie specjalnych przewodów lub rur dla ruchu kabiny, ponieważ ani szczelność, ani izolacja wnętrza kabiny nie jest wymagana.

Należy zwłaszcza zauważyć, że zgodnie z przedstawioną powyżej zasadą prący, dla uzyskania podobnych lub nawet lepszych rezultatów, nie są wymagane specjalnie zwymiarowane elementy, nie jest konieczne poddawanie elementów żadnej specjalnej obróbce (korygowanie, itp.) i nie są stosowane specjalne, drogie materiały.

Rzeczywiście, dla uzyskania ruchu przeciwwag przy wykorzystaniu instalacji pneumatycznej lub hydraulicznej jest możliwe użycie konwencjonalnych cylindrów (które nie wymagają przewymiarowania), ponieważ ciśnienia, którym są poddawane nie są wysokie. Tak więc nie jest konieczne wykonywanie specjalnych prac korygujących na powierzchniach trących, aby skorygować błędy produkcyjne, ponieważ mogą one być łatwo przejęte przez uszczelnienie. W korzystnych przykładach wykonania będzie stosowane ciśnienie niższe niż atmosferyczne.

W korzystnych przykładach wykonania, cylindry będą umieszczone w samym szybie dźwigu, gdzie przemieszcza się kabina, ponieważ ich powierzchnia w rzucie z góry może być do dziesięciu razy mniejsza niż powierzchnia kabiny w rzucie z góry, podczas gdy długość wysokości będzie równa długości toru ruchu kabiny z dodanym skokiem tłoka-przeciwwagi.

Dźwig według wynalazku może stosować przeciwwagę-tłok której ciężar jest nieco lżejszy od ciężaru kabiny, jest taki sam jak ciężar kabiny, lub jest cięższy od ciężaru kabiny. Jeżeli ciężar będzie lżejszy od ciężaru kabiny, moc będzie pobierana tylko dla podnoszenia dźwigu, ponieważ ruch w dół będzie regulowany za pomocą zaworów, które są także znanymi zaworami typu konwencjonalnego

Dla pełnego ujawnienia korzyści, które zostały w skrócie wyjaśnione, do których użytkownicy i fachowcy mogą dodać wiele innych i aby uł atwić zrozumienie wł a ś ciwoś ci konstrukcyjnych, dotyczą cych wytwarzania i pracy dźwigu według wynalazku, poniżej opisano korzystny przykład wykonania, zilustrowany w uproszczeniu i bez zachowania skali, załączonymi rysunkami. Należy zauważyć że jest to nie ograniczający nie wyłączny przykład leżący w zakresie wynalazku. Jego celem jest jedynie wyjaśnienie i zilustrowanie podstawowej koncepcji wynalazku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, którego fig. 1 przedstawia widok z góry przedziału wyciągowego dźwigu, wewnątrz którego jest umieszczona kabina, przy czym według wynalazku kabina porusza się albo hydraulicznie albo pneumatycznie, fig. 2 przedstawia uproszczony widok przekroju wzdłużnego, w płaszczyźnie II-II z fig. 1, pokazując trzy poziomy przystanków które łączą się z przedziałem wyciągowym, wewnątrz którego znajduje się dźwig z dynamicznym czynnikiem roboczym, który ma podstawowe właściwości przedstawione w tym wynalazku, gdzie kabina stoi naprzeciw pierwszego dolnego przystanku, fig. 3 przedstawia przekrój wzdłużny, w płaszczyźnie II-II z fig. 1, podobny do pokazanego na poprzedniej figurze, ale w tym przypadku pokazujący kabinę stojącą przy przystanku pośrednim, fig. 4 przedstawia powiększony szczegółowy widok pokazujący urządzenie napędowe utworzone dla zapewnienia pionowych ruchów dźwigu według wynalazku, gdzie cylinder czynnika roboczego jest pokazany w przekroju wzdłużnym, podczas gdy reszta układu czynnika roboczego jest pokazana w widoku uproszczonym, fig. 5 przedstawia także powiększony szczegółowy widok urządzenia napędowego, w którym można zobaczyć zmiany

PL 201 468 B1 konstrukcyjne i funkcjonalne, które pozwalają uzyskać takie same wyniki pracy, fig. 6 przedstawia powiększony szczegółowy widok pokazujący przekrój wzdłużny uszczelnienia umożliwiającego przejście liny napędowej, przy czym lina niesie kabinę dźwigu i uszczelnienie stosowane dla przeciwwagi-tłoka należącej do urządzenia napędowego według wynalazku, fig. 7 przedstawia także szczegółowy widok wewnętrznej części urządzenia napędowego, przedstawiający przypadek, gdzie zespół jest zainstalowany wewnątrz korpusu przeciwwagi-tłoka, fig. 8 przedstawia także szczegółowy widok wewnętrznej części urządzenia napędowego, podobny do pokazanego na poprzedniej figurze, przedstawiający przypadek, gdzie zespół jest zainstalowany wewnątrz korpusu przeciwwagi-tłoka i komory o zmiennej objętości, a także przedstawia urządzenia wlotu powietrza atmosferycznego, fig. 9 przedstawią szczegółowy widok wewnętrznej części urządzenia napędowego, podobny do pokazanego na poprzedniej figurze, ale w tym przypadku jest pokazana inna odmiana konstrukcyjna, której zadaniem jest zmniejszenie sił napędowych, fig. 10 przedstawia szczegółowy widok wewnętrznej części urządzenia napędowego, podobny do pokazanego na poprzedniej figurze, pokazujący następną odmianę konstrukcyjną według wynalazku, fig. 11 przedstawia powiększony szczegółowy widok pokazujący urządzenia blokujące znajdujące się w kabinie naprzeciw wnęk kotwiczących umieszczonych w przedziale wyciągowym dźwigu, fig. 12 przedstawia powiększony szczegółowy widok zespołu podstawowych elementów stosowanych w urządzeniu blokującym z poprzedniej figury.

Na różnych figurach odpowiednie odnośniki cyfrowe lub literowe odpowiadają takim samym lub równoważnym częściom lub elementom składowym zespołu, w wybranych przykładach wykonania dźwigu według wynalazku.

Fig. 1 przedstawia dźwig, którego kontrolowana, zrównoważona przeciwwaga jest także nurnikiem urządzenia napędowego z dynamicznym czynnikiem roboczym, które wywołuje i kontroluje ruchy dźwigu przedstawionego w wynalazku. Dźwig ten nadaje się do instalowania w konwencjonalnych przedziałach wyciągowych 1, które mają ma ogół przekrój kwadratowy i które tworzą pionowy szyb, w którym kabina 2 porusza się zupełnie swobodnie. Kabina przewozi ludzi lub towary. Kabina jest przymocowana do liny 4 poprzez sufit, 3 kabiny. Lina nośna kabiny biegnie do swobodnie obracającego się krążka 5, który odchyla linę i zmienia jej kierunek pionowy o 180° aż do przedłużenia do tłokaprzeciwwagi 6 stanowiącej nurnik cylindra 7, dynamicznego czynnika roboczego, zapewniając konwencjonalną równowagę pomiędzy kabiną i przeciwwagą.

Jak pokazano na fig. 1, kabina 2 w porusza się górę i w dół przy prowadnicach bocznych 8 i 9 i jest odpowiednio zrównoważona w stosunku do tłoka-przeciwwagi 6 (jak pokazano na fig. 2).

Jak już wyjaśniono, krążek 5 obraca się swobodnie i jest umieszczony w górnym końcu przedziału wyciągowego, zamontowany na osi 10 która jest zamocowana do ściany przedziału za pomocą ramion 11 i 12. Ta lina 4 podtrzymuje kabinę poprzez punkt środkowy sufitu 3 kabiny.

Na fig. 2 i 3, uwidoczniono połączenia elementów tworzących dźwig według wynalazku. Przedział wyciągowy 9 dźwigu ma wysokość wystarczającą na trzy poziomy przystankowe A, B i C gdzie znajdują się odpowiednie drzwi wejściowe 13, 14 i 15, umieszczone naprzeciw drzwi 16 kabiny 2, tak aby umożliwić wejście do i wyjście z kabiny. Tłok-przeciwwaga 6 jest nurnikiem urządzeń z dynamicznym czynnikiem roboczym ponieważ może ono być albo hydrauliczne albo pneumatyczne. Przypadki te różnią się tylko rodzajem zaworów i pompy napędowej, zależnie od określonego typu czynnika roboczego. Na tych dwóch figurach pokazano, że tłok-przeciwwaga 6 pracuje wewnątrz prostego, pionowego cylindra 1 i korzystnie jest odpowiednio dopasowany i umieszczony w jednym z czterech narożników przedziału wyciągowego 9, gdzie zajmuje tylko minimalną przestrzeń, nieco dłuższą niż pionowy tor ruchu jaki kabina 2 ma do pokonania, aby przejechać z dolnego poziomu A do górnego poziomu C, co jest zgodne ze skokiem tłoka-przeciwwagi 6 podczas swojego maksymalnego ruchu w górę lub w dół.

Jak pokazano na figurach, dolna wolna przestrzeń jest pozostawiona dla wejścia do przedziału wyciągowego i wykonania napraw lub prac konserwacyjnych, które mogą być konieczne.

W przypadku pokazanym na pierwszych pięciu figurach, cylinder 7 jest przymocowany do przewodów, którymi przepływa czynnik roboczy 17 i 18, biegnących od pompy 19 z odpowiednimi zaworami elektromagnetycznymi 20 i 29 w nich zamontowanymi (jak pokazano na fig. 4).

Na fig. 2, 3 i 4 pokazano, że korpus cylindryczny 7 jest zamknięty. W konsekwencji, wewnątrz korpusu 22 znajduje się komora o zmiennej objętości, ograniczona przez górną podstawę 23 tłoka-przeciwwagi 6 i górną podstawę 24 cylindra 7, jak również dolna komora 25 o zmiennej objętości, ograniczona przez dolną podstawę 26 tłoka-przeciwwagi 6 i dolną podstawę 27 cylindra 7.

PL 201 468 B1

Uszczelnienia 28, 30 i 39 są stosowane dla normalnej pracy systemu, zarówno dla przejścia liny nośnej 4, korzystnie osłoniętej, związanej z tłokiem-przeciwwagą 6 połączeniem linowym 29, jak i dla ruchu tłoka-przeciwwagi 6.

Gdy czynnik roboczy działa w kierunku strzałek F1, ciśnienie jest wytwarzane w górnej komorze 22, a podciśnienie jest wytwarzane w dolnej komorze 25, tak że tłok-przeciwwaga 5 porusza się w kierunku F2, wywołując siłę napędową przenoszoną przez osłoniętą linę 4. Ta siła napędowa powoduje obrót krążka 5 w kierunku F3 a więc zmianę kierunku siły przenoszonej do kabiny 2, która w konsekwencji jest podnoszona w kierunku F4.

Stwierdzono dobrą pracę dźwigu, gdy stosowane są pompy objętościowe 19, jak również tak zwane „pompy Rootsa”. W tych przypadkach obserwowano prawidłowa pracę przy użyciu kabiny o masie 100 kg, przy maksymalnym obciążeniu 200 kilogramów, zrównoważonym tłokiem-przeciwwagą o ciężarze 200 kilogramów (jako ciężar własny), poruszającym się w cylindrze o średnicy 20 cm, tak, że powierzchnie górnej podstawy 22 i dolnej podstawy 23 wynoszą 628 cm².

W tym przypadku dla podniesienia kabiny, pustej lub niosącej maksymalne obciążenie, wywieraną była tylko siła 100 kilogramów (160 gr/cm², co wynosi około 1/6 ciśnienia atmosferycznego).

Jak stwierdzono poprzednio, pompa 19 korzystnie jest pompą obrotową mającą ruch wyporowy, który przenosi, poprzez obroty, konieczny czynnik roboczy. Jej zaletą jest to, że obroty są regulowane elektronicznie, przy czym uzyskuje się bardzo sprawną regulację prędkości, ponadto ma ona łagodny rozruch i zatrzymanie. Pompa taka pracuje przy prawie równej prędkości przepływu zarówno wówczas, gdy jest pompą pneumatyczną jak i wówczas gdy jest pompą hydrauliczną. Nie wymaga ona zaworów zwrotnych, gdy kierunek obrotów jest zmieniany, przy ruchu w górę i w dół tłoku-przeciwwagi 6. Taka pompa objętościowa lub sprężarka obrotowa ma bardzo dobre parametry.

Pompy 20 i 29 są zaworami elektromagnetycznymi zintegrowanymi z układem sterowania elektronicznego pompy 19.

W przypadku napędu pneumatycznego, powinna być stosowana sprężarka obrotowa 19 typu Rootsa. Jej praca jest równoważna pracy pompy hydraulicznej. Wykorzystując pompę której prędkość przepływu wynosi 100 litrów/sekundę, przy dopływie i odpływie powietrza o ciśnieniu atmosferycznym, pracującą przy 100 gr/cm², to jest przy około 10% ciśnienia atmosferycznego, zarówno w warunkach ciśnienia jak i podciśnienia, prędkość przepływu wylotowego wynosi około 90 litrów/sekundę.

Na fig. 5 pokazano odmianę konstrukcyjną, która także umożliwia realizację wynalazku. Cylinder 7 jest otwarty z góry, tak że podnoszenie i obniżanie ciśnienia dynamicznego czynnika roboczego są dokonywane w dolnej komorze 25. W konsekwencji, maksymalnie obniżone ciśnienie będzie nieco niższe od ciśnienia atmosferycznego działającego na górną podstawę 23 tłoka-przeciwwagi. W tym przypadku, objętościowa pompa 19 o sprzężeniu zamkniętym jest związana ze zbiornikiem który otrzymuje czynnik roboczy 39 z przewodu 38.

Rozwiązanie konstrukcyjne, pokazane na fig. 5, ma tę zaletę że uszczelnienie jest prostsze ponieważ nie ma uszczelnienia 28 dla przejścia liny, bez osłony, zaś czynna powierzchnia tłokaprzeciwwagi jest zmniejszona o połowę. Badania prowadzono przy użyciu kabiny 2 o masie 100 kilogramów (ciężar własny), przy maksymalnym obciążeniu 200 kilogramów zrównoważonym tłokiem-przeciwwagą o ciężarze 200 kilogramów (jako ciężar własny). Tłok-przeciwwaga poruszał się w cylindrze o średnicy 20 cm, tak, że powierzchnia czynnej podstawy 26 tłoka-przeciwwagi wynosiła 314 cm². W tym przypadku, tylko maksymalna dodatkowa siła 100 kilogramów jest konieczna ponad ciężar 100 kilogramów tłoka-przeciwwagi, co odpowiada około 1/3 ciśnienia atmosferycznego. Na fig. 6, można dokładnie zobaczyć uszczelnienia wymagane dla normalnej pracy urządzenia napędowego. W przypadku uszczelnień 30 i 31 umieszczonych jako dopasowane do tłoka-przeciwwagi 6, uszczelnienia mogą mieć postać pierścieni elastomerowych lub pierścieni wykonanych z innego podobnego materiału, umożliwiających pracę w obu kierunkach ruchu. W przypadku uszczelnienia 28, stosowane są elastyczne elementy ustalające 32, które są umieszczone w nagwintowanym nośniku 33, który umożliwia ich wyjęcie w przypadku wymiany lub naprawy.

Na fig. 6 jest także pokazany konstrukcyjny przykład wykonania, który jest funkcjonalnie odpowiedni dla tłoka-przeciwwagi 6. W tym przypadku, jest to cylindryczny, wydrążony korpus wyznaczony przez płyty w kształcie dysków 34 i 35, połączone ze sobą za pomocą śrub z podwójnymi zakończeniami 36 tak, że pozostawiona jest wolna przestrzeń dla wymiennego umieszczenia balastu 37.

Na fig. 7, jest pokazana opcja konstrukcyjna, znajdująca się w zakresie wynalazku, gdzie urządzenie napędowe jest wykonane jako wewnętrzny zamknięty układ, zasadniczo umieszczony wewnątrz tłoka-przeciwwagi 6, gdzie pompa pneumatyczna 38 związana z co najmniej jednym zaworem

PL 201 468 B1 elektromagnetycznym 41 łączy się z komorą 22 i 25 o zmiennej objętości poprzez przewody 39 i 40. Za pośrednictwem przewodu 42, zarówno pompa 38 i zawór 41, są związane z elektrycznym układem sterującym urządzenia napędowego. Gdy pompa 38 wytwarza ciśnienie w jednej z tych komór, jednocześnie wytwarzane jest ciśnienie w drugiej, następuje więc ruch tłoka-przeciwwagi 6 dla ruchu kabiny w górę i w dół.

Rozwiązanie konstrukcyjne pokazane na fig. 8 charakteryzuje się tym, że napęd jest umieszczony wewnątrz cylindra 1. Tłok-przeciwwaga może mieć ciężar nieco mniejszy niż kabina, ponieważ są tu włączone zawory 43 i 44, aby umożliwić dopływ i odpływ powietrza. Wytwarzanie ciśnienia w jednej komorze, przy jednoczesnym obniżeniu ciśnienia w drugiej, dokonuje się przez połączone działanie pompy pneumatycznej 38, związanej z co najmniej jednym zaworem elektromagnetycznym 41, przy otwieraniu i zamykaniu zaworów zewnętrznych 43 i 44.

Na fig. 9 jest pokazana inna odmiana, znajdująca się w zakresie wynalazku. W tym przypadku, napędowy tłok-przeciwwaga 6 jest także umieszczony wewnątrz hydraulicznego cylindra 7, pomiędzy dwoma komorami 22 i 25 o zmiennej objętości, ale nowością jest to, że obie komory są połączone przewodem zewnętrznym 17. Powstaje naczynie połączone, ponieważ płyn wypływający z jednej komory wpływa do drugiej. Tak więc, siła wywierana na przykład, dla wywołania ruchu tłoka, jest mniejsza niż w przypadku pokazanym powyżej na fig. 5. W tej odmianie górna komora 22 jest otwarta i poziom L płynu jest powyżej połączenia 17 z dolną komorą 25. Dlatego, niezależnie od wysokości cylindra 7 przewód powrotny ma takie samo ciśnienie. Obie mają więc takie samo ciśnienie słupa płynu (naczynia połączone), które nie ma wpływu na pokonanie dodatkowego ciśnienia. Pompa 19 będzie wytwarzać ciśnienie lub podciśnienie konieczne dla zrównoważenia przeciwwagi. Oczywiście, dla zwielokrotnienia siły, może być stosowany więcej niż jeden cylinder napędowy. Również pojedynczy cylinder może być zastąpiony przez wiele mniejszych cylindrów, które łatwiej umieścić i rozmieścić wewnątrz przedziału wyciągowego.

Odmiana pokazana na fig. 10 przedstawia przypadek gdzie tłok-przeciwwaga 6 jest związana z trzonem 55 zawierającym krążek 56 standardowego typu. To rozwiązanie jest użyteczne w hydraulicznych mechanizmach podnoszących, gdzie droga ruchu kabiny powinna być zwielokrotniona, ze względu na racje konstrukcyjne.

Fig. 11 i 12 zostały dodane dla wyjaśnienia dodatkowych elementów zabezpieczających, które mogą być stosowane w wynalazku i które są zintegrowane z systemem sterowania urządzenia napędowego dla zrównoważenia tłoka-przeciwwagi, gdy ludzie lub towary są przewożone w kabinie 2 w górę lub w dół. Te elementy zabezpieczające obejmują zespół rygli 45 (co najmniej dwa rygle), które w przedstawionym przykładzie są umieszczone jako dopasowane do sufitu kabiny. Ich wolne końce znajdują się naprzeciw odpowiednich wnęk przyjmujących 46, umieszczonych w ścianie przedziału wyciągowego 1 na wysokości odpowiednio dopasowanej do każdego przystanku.

Jak pokazano szczegółowo na fig. 12, każdy rygiel 45 obraca się na osi poprzecznej 47 która jest także zderzakiem, który ogranicza skok wysunięcia do przodu dla zakotwienia rygla. Ten skok pokazany przez strzałkę F5 jest wytwarzany przez element elektromechaniczny, taki jak elektromagnes 48 który jest zintegrowany z elektrycznym układem sterowania dla powodowania ruchu rygla, gdy wykonywane jest kotwiczenie na przystanku i cofnięcie go, dla odryglowania, gdy kabina, 2 rozpoczyna ruch.

Nowość polega na tym, jak pokazano strzałką F6, że każdy rygiel ma pewien luz który umożliwia wahania wokół osi 47. Te ruchy kątowe są kontrolowane przez elementy centrujące 49 i 50 i ograniczone przez zderzaki 51 i 52.

Dokładniej, te ruchy kątowe są specjalnie wprowadzone dla działania czujników elektronicznych 53 i 54 (mikro łączniki), które są zintegrowane z układem sterowania urządzenia napędowego, których celem jest wykrywanie innych wahań, a więc wytwarzanie automatycznego zrównoważenia tłokaprzeciwwagi 6, w funkcji nowo ustalonego ciężaru kabiny.

Na koniec należy stwierdzić, że wynalazek także wprowadza swobodnie obracające się krążki 5 stanowiące elementy hamowania, dla poprawy bezpieczeństwa na przystankach.

PL 201 468 B1

Claims (18)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Dź wig, którego przeciwwaga jest takż e nurnikiem urzą dzenia napę dowego z dynamicznym czynnikiem roboczym, wywołującym i kontrolującym jego ruchy, zawierający kabinę dla przenoszenia ludzi lub rzeczy, zamocowaną przesuwnie pomiędzy pionowymi prowadnicami, umieszczonymi w szybie, tworzą cym przedział wycią gowy, przy czym kabina jest zawieszona na linie biegną cej do górnego krążka, i po zmianie kierunku do przeciwwagi zrównoważonej z kabiną, znamienny tym, że krążek (5) jest zamocowany do ścian przedziału wyciągowego (1) i jest utrzymywany w stanie swobodnego obracania, zaś zrównoważona przeciwwaga (6) jest wydrążonym tłokiem-przeciwwagą (6), umieszczonym w cylindrze (7), usytuowanym pionowo w samym przedziale wyciągowym (1), sąsiadującym z kabiną (2), przy czym oba są połączone z urządzeniem napędowym z dynamicznym czynnikiem roboczym, wywołującym ruch kabiny (2) w górę i w dół, które jest połączone z układem obiegu czynnika roboczego, zawierającym co najmniej pompę napędową (19) połączoną z elementami zaworowymi (20, 21).
2. 2. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że cylinder (7) jest nieco dłuższy niż pionowy tor ruchu jaki ta kabina (2) ma do przebycia pomiędzy dolnym przystankiem (A) i górnym przystankiem (C).
3. 3. Dźwig według zastrz. 1 znamienny tym, że urządzenie napędowe jest urządzeniem pneumatycznym, którego pompą napędową jest sprężarka wirująca połączona z zaworami elektromagnetycznymi.
4. 4. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że urządzenie napędowe jest urządzeniem hydraulicznym, którego pompą napędową jest objętościowa pompa hydrauliczna połączona z zaworami elektromagnetycznymi.
5. 5. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że umieszczony pionowo cylinder (7) ma zamkniętą górną podstawę (24) i zamkniętą dolną podstawę (27), a jego część wewnętrzna wyznacza dwie komory (22, 25) o zmiennej objętości, rozdzielone od siebie przez tłok-przeciwwagę (6), przy czym obie komory (22, 25) są indywidualnie połączone z odpowiednimi przewodami (17, 18) dla przepływu czynnika roboczego, biegnącymi do pompy napędowej (19) urządzenia napędowego.
6. 6. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że umieszczony pionowo cylinder (7) ma swoją górną podstawę (24) otwartą i wyznaczającą komorę o zmiennej objętości ograniczoną przez tłok-przeciwwagę (6), zaś swoją dolną podstawę (27) ma zamkniętą, przy czym ta komora jest połączona przewodami (18, 38) dla dopływu i odpływu czynnika roboczego, biegnącymi do pompy napędowej (19) połączonej z elementem zaworowym (20) urządzenia napędowego i zbiornikiem lub pojemnikiem (39) czynnika roboczego.
7. 7. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że umieszczony pionowo cylinder (7) ma swoją dolną podstawę (27) zamkniętą, a swoją górną podstawę (24) otwartą, tworząc wewnątrz niego dwie komory (22, 25) o zmiennej objętości, przy czym te komory (22, 25) są rozdzielone od siebie przez tłok-przeciwwagę (6), i są one połączone przewodem (17) dla przepływu czynnika roboczego, gdzie jest włączona co najmniej jedna pompa napędowa (19) i odpowiednie zawory (20), przy czym górne połączenie jest poniżej poziom płynu w nim zawartego.
8. 8. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że górna podstawa (23) tłoka-przeciwwagi (6) jest połączona ze sztywnym, podłużnym trzonem (55), który biegnie wzdłuż cylindra (7), współosiowo, aż do osiągnięcia ruchomego krążka (56), w którego przewężeniu jest umieszczona nośna lina (4) kabiny.
9. 9. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że układ przepływu czynnika roboczego jest układem pneumatycznym zawierającym, co najmniej pneumatyczną pompę (38) połączoną z elementem zaworowym (41), oraz zawierającym wloty (43, 44) powietrza dopasowane do komór (22, 25) o zmiennej objętości.
10. 10. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że układ przepływu czynnika roboczego jest układem hydraulicznym, zawierającym co najmniej hydrauliczną pompę (19) połączoną z elementami zaworowymi (20, 21) umieszczonymi w przewodach (17, 18), dla przepływu czynnika roboczego, które są połączone z komorami (22, 25).
11. 11. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że układ przepływu czynnika roboczego, zawierający co najmniej pompę napędową (19) połączoną z elementami zaworowymi (20, 21), znajduje się na zewnątrz korpusu cylindra gdzie jest umieszczony tłok-przeciwwaga (6) i jest z nim połączony za pomocą przewodów (17, 18).
12. 12. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że układ przepływu czynnika roboczego, zawierający co najmniej pompę napędową (38) połączoną z elementem zaworowym (41), jest układem zamkniętym umieszczonym wewnątrz cylindra (7), gdzie jest umieszczony tłok-przeciwwaga (6).

    PL 201 468 B1
13. 13. Dźwig według zastrz. 12, znamienny tym, że pompa napędowa (38) i połączony z nią element zaworowy (41) są umieszczone wewnątrz tłoka-przeciwwagi (6) i są połączone z przewodami (39, 40) łączącymi komory (22, 25) o zmiennej objętości wyznaczone przez tłok-przeciwwagę (6) i ściany cylindra (7), określające układ zamknięty.
14. 14. Dźwig według zastrz. 12, znamienny tym, że pompa napędowa (38) i połączony z nią element zaworowy (41) są umieszczone wewnątrz tłoka-przeciwwagi (6) i są połączone z przewodami (39, 40) łączącymi komory (22, 25) o zmiennej objętości wyznaczone przez tłok-przeciwwagę (6) i ściany cylindra (7), zawierając odpowiednie zawory wlotowe (43, 44) powietrza atmosferycznego umieszczone jako dopasowane do każdej komory.
15. 15. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że tłok-przeciwwaga (6) jest wydrążony i wymienne elementy balastowe (37) są w nim umieszczone.
16. 16. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że lina (4) biegnąca pomiędzy kabiną (2) i tłokiem-przeciwwagą (6) jest liną osłoniętą.
17. 17. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że górny krążek (5) zawiera elementy hamujące, których sterowanie jest zintegrowane z układem kontroli na różnych poziomach przystanków kabiny (2).
18. 18. Dźwig według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera obracające się przegubowo rygle kotwiczące (45) dopasowane do sufitu kabiny (2), przy czym te rygle kotwiczące (45) są zamocowane wychylnie wokół poprzecznej osi (47), a ich wolne końce znajdują się naprzeciw odpowiednich wnęk przyjmujących (46) umieszczonych w ścianach przedziału wyciągowego (1) na wysokości odpowiednio dopasowanej do każdego przystanku, zaś ich poprzeczne ruchy dla ryglowania i odryglowania są sterowane elementami elektromechanicznymi (48) zintegrowanymi z układem roboczym dźwigu, podczas gdy ruchy wahadłowe wytwarzane podczas ładowania i rozładowania kabiny (2) pobudzają czujniki elektroniczne (53, 54) zintegrowane z układem roboczym urządzenia napędowego dla automatycznego zrównoważenia tłoka-przeciwwagi (6).