PL200438B1 - Zespół zabezpieczający do ochrony trójfazowego transformatora dystrybucyjnego zanurzonego w zbiorniku z płynem dielektrycznym - Google Patents

Abstract

1. Zespó l zabezpieczaj acy do ochrony trójfazowego transformatora dystrybucyjnego zanurzonego w zbiorniku z plynem dielektrycznym, w którym do dwóch z trzech faz strony wysokonapi eciowej transformatora s a dolaczone indywidualne bezpieczniki nadpr adowe, przy czym zespó l zawiera co najmniej jeden wska znik uszkodze n do wykry- wania niew lasciwego ci snienia w zbiorniku oraz poziomu dielektryka, trójfazowy mechanizm zwieraj acy w laczony po stronie wysokonapi eciowej mi edzy bezpiecznikami nadpr a- dowymi a uzwojeniami wysokonapi eciowymi i wyzwalany przez wska znik uszkodze n, wywo luj acy zadzia lanie bez- pieczników nadpr adowych przez spowodowanie zwarcia mi edzy fazami, znamienny tym, ze do trzeciej fazy strony wysokonapi eciowej transformatora a przed mechanizmem zwieraj acym jest w laczony roz lacznik (39), którego pierwszy zacisk (40) jest do laczony do trzeciej fazy (5) wysokonapi e- ciowego zród la zasilania, a drugi zacisk (41) jest po laczony z uzwojeniem wysokonapi eciowym (1) i mechanizmem zwieraj acym, za s pierwszy zacisk (40) i drugi zacisk (41) s a polaczone ze sob a za po srednictwem zamocowanego prze- suwnie pr eta przewodz acego (42), przemieszczanego ruchem post epowym pod wp lywem dzia lania spr ezyny (48) rozpr ezaj acej przy rozpocz eciu wyzwalania mechanizmu zwieraj acego, ponadto roz lacznik (39) ma usuwaln a za- wleczk e (51) uniemo zliwiaj ac a przemieszczanie pr eta (42), która jest mechanicznie po laczona z ruchom a cz esci a mechanizmu zwieraj acego, ………………………………… PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół zabezpieczający do ochrony trójfazowego transformatora dystrybucyjnego zanurzonego w zbiorniku z płynem dielektrycznym.

W przypadku wystą pienia usterki w transformatorze z pł ynem dielektrycznym, istnieje ryzyko przegrzania dielektryka, co z kolei może spowodować, że ciśnienie może osiągnąć tak wysoką wartość, że transformator eksploduje. Wtedy dielektryk może rozprysnąć się wkoło, z poważnymi konsekwencjami dla środowiska.

W zgł oszeniu patentowym FR 96 04 248 jest ujawniony system zabezpieczają cy, umoż liwiają cy zapobieżenie eksplozji trójfazowego transformatora dystrybucyjnego zanurzonego w ciekłym dielektryku znajdującym się w zbiorniku. W tym systemie dwie z trzech faz po stronie wysokonapięciowej transformatora, są wyposażone w indywidualne bezpieczniki nadprądowe oraz w indywidualne mikrobezpieczniki zabezpieczeniowe, włączone szeregowo z odpowiadającymi im bezpiecznikami nadprądowymi. Każdy z mikro-bezpieczników jest szybszy niż bezpiecznik nadprądowy i każdy z nich jest przyłączony do wybijakowego wskaźnika zadziałania. System ponadto zawiera, po pierwsze co najmniej jeden wskaźnik uszkodzeń do wykrywania uszkodzeń dotyczących co najmniej jednego z następujących cech: ciśnienia w zbiorniku oraz poziomu dielektryka; a po drugie - trójfazowy układ zwarciowy usytuowany po stronie wysokonapięciowej między bezpiecznikami nadprądowymi a uzwojeniami wysokonapięciowymi. Układ zwarciowy jest wyzwalany przez wskaźnik uszkodzeń. Wybijakowy wskaźnika zadziałania z każdym mikro-bezpiecznikiem także wyzwala układ zwarciowy kiedy mikrobezpiecznik zadziała.

Mimo że system jest pewny, można wyobrazić sobie ciąg zdarzeń, który uczyniłby możliwym, że punkt uzwojenia pierwotnego transformatora zostałby uziemiony.

Celem wynalazku jest ulepszenie systemu zabezpieczającego, przy niewielkim koszcie, w taki sposób, aby transformator był całkowicie odizolowany od strony dopływu prądu sieci.

Zespół zabezpieczający do ochrony trójfazowego transformatora dystrybucyjnego zanurzonego w zbiorniku z płynem dielektrycznym, w którym do dwóch z trzech faz strony wysokonapięciowej transformatora są dołączone indywidualne bezpieczniki nadprądowe, przy czym zespół zawiera co najmniej jeden wskaźnik uszkodzeń do wykrywania niewłaściwego ciśnienia w zbiorniku oraz poziomu dielektryka, trójfazowy mechanizm zwierający włączony po stronie wysokonapięciowej między bezpiecznikami nadprądowymi a uzwojeniami wysokonapięciowymi i wyzwalany przez wskaźnik uszkodzeń, wywołujący zadziałanie bezpieczników nadprądowych przez spowodowanie zwarcia między fazami, według wynalazku jest charakterystyczny tym, że do trzeciej fazy strony wysokonapięciowej transformatora a przed mechanizmem zwierającym jest włączony rozłącznik, którego pierwszy zacisk jest dołączony do trzeciej fazy wysokonapięciowego źródła zasilania, a drugi zacisk jest połączony z uzwojeniem wysokonapię ciowym i mechanizmem zwierają cym. Pierwszy zacisk i drugi zacisk rozłącznika są połączone ze sobą za pośrednictwem zamocowanego przesuwnie pręta przewodzącego, przemieszczanego ruchem postępowym pod wpływem działania sprężyny rozprężającej przy rozpoczęciu wyzwalania mechanizmu zwierającego. Ponadto, rozłącznik ma usuwalną zawleczkę uniemożliwiającą przemieszczanie pręta, która jest mechanicznie połączona z ruchomą częścią mechanizmu zwierającego i jest wysunięta w czasie jego działania. Pierwszy zacisk rozłącznika jest połączony elektrycznie z prętem w czasie, gdy ten ostatni znajduje się w określonej części swojego suwu.

Korzystnie, połączenie elektryczne pomiędzy pierwszym zaciskiem rozłącznika a zamocowanym przesuwnie prętem przewodzącym jest utrzymywane za pomocą nieruchomego styku, który jest połączony elektrycznie z pierwszym zaciskiem, a który ma kształt pierścieniowy i poprzez który przechodzi koniec zamocowanego przesuwnie pręta przewodzącego.

Korzystnie pręt przewodzący jest umieszczony wewnątrz obudowy mającej ujścia. Obudowa normalnie jest wypełniona dielektrykiem.

Korzystnie, rozłącznik ma pierwszy styk stały dołączony do trzeciej fazy wysokonapięciowego źródła zasilania, styk obrotowy dołączony do uzwojenia wysokiego napięcia i sprężynę wprawiającą w ruch styk obrotowy oraz człon blokujący, zawierający ramię ze sprężyną blokującą, który uniemożliwia obrót styku obrotowego, a także człon odblokowujący, zawierający drut stalowy, sprężynę, palec i korpus, który jest pobudzany przez mechanizm zwierający do działania na zespół blokujący, w celu zwolnienia styku ruchomego połączonego elektrycznie ze stykiem stałym w czasie trwania części jego suwu obrotowego.

Korzystnie, członem odblokowującym jest wybijakowy wskaźnik zadziałania, uruchamiany elektrycznie przez mechanizm zwierający.

PL 200 438 B1

Korzystnie, styk stały jest rurką, a styk obrotowy jest uformowany w postaci dwu zasadniczo równoległych płytek, między którymi jest umieszczona rurka.

Korzystnie, zespół ponadto zawiera mikro-bezpiecznik zabezpieczający włączony szeregowo z bezpiecznikiem nadprądowym, przy czym mikro-bezpiecznik jest szybszy niż bezpiecznik nadprądowy i jest dołączony do wybijakowego wskaźnika zadziałania także wyzwalającego mechanizm zwierający gdy mikro-bezpiecznik pracuje.

Korzystnym skutkiem zastosowania zespołu według wynalazku jest to, że trzecia faza zostaje wyposażona w rozłącznik, który normalnie, tj. przy braku uszkodzeń, pozostaje zamknięty. Otwarcie jego przez mechanizm zwierający następuje w przypadku wystąpienia awarii, ale z pewnym opóźnieniem. Zatem trzecia faza zostaje odizolowana dopiero gdy mechanizm zwierający spowodował zadziałanie bezpieczników.

Po otwarciu rozłącznika, wszystkie przewody i połączenia uzwojenia wysokonapięciowego transformatora zostają odizolowane od sieci.

Dzięki temu, że pierwszy zacisk rozłącznika jest połączony elektrycznie z prętem w czasie części jego suwu lub obrotu, zagwarantowana jest możliwość zadziałania bezpieczników nadprądowych w pozostałych dwóch fazach.

Pręt jest umieszczony w obudowie mającej ujścia, które pozwalają uniknąć nadmiernego wzrostu ciśnienia wewnętrznego gdy dielektryk rozszerza się w normalnych warunkach pracy transformatora. Ponadto, ujścia pozwalają usunąć gazy, które mogą się wytworzyć gdy pręt się przesuwa. Ujścia umożliwiają też wypełnienie obudowy dielektrykiem znajdującym się w zbiorniku, w warunkach próżni.

Ponieważ ruchomy styk obrotowy rozłącznika jest połączony elektrycznie ze stykiem stałym tylko podczas części ruchu obrotowego, rozłączenie połączenia elektrycznego następuje z opóźnieniem względem początku obrotu styku ruchomego.

Przedmiot wynalazku został zobrazowany w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół zabezpieczający, w uproszczonym schemacie blokowym; fig. 2 - pierwszy przykład wykonania rozłącznika, w położeniu zamknięcia; fig. 3 - rozłącznik z fig. 2, w położeniu całkowitego otwarcia; fig. 4 - drugi przykład wykonania rozłącznika, zaś fig. 5 przedstawia drugi przykład wykonania rozłącznika, w widoku z boku.

Transformator przedstawiony na fig. 1 może, przykładowo, być transformatorem 20/0,410 kV. Odnośnik 1 oznacza uzwojenie wysokiego napięcia połączone w trójkąt, odnośnik 2 oznacza uzwojenie niskiego napięcia połączone w gwiazdę. Uzwojenie wysokiego napięcia 1 jest zasilane z trzech faz 3, 4 i 5, które są doprowadzone w sposób szczelny poprzez przepusty izolacyjne 7, 8 i 9 do zbiornika transformatora, który został schematycznie przedstawiony w postaci prostokąta 6.

Uzwojenie niskiego napięcia 2 zasila linie fazowe 10, 11 i 12 przechodzące przez zbiornik 6 w sposób szczelny, poprzez przepusty izolacyjne 13, 14 i 15, i podobnie punkt zerowy 16 jest połączony z przewodem zerowym 17 przechodzącym przez zbiornik 6 w sposób szczelny, poprzez przepust izolacyjny 18.

Po stronie wysokiego napięcia, dwie z trzech faz (w tym przykładzie fazy oznaczone odnośnikami 3 i 4) są dołączone do uzwojenia wysokiego napięcia 1 poprzez indywidualne bezpieczniki nadprądowe 19 i 20.

Bezpieczniki te pracują w sposób normalny powyżej prądu określonego jako „prąd topienia bezpiecznika” Ic, na przykład 60A. Poniżej tego prądu, istnieje zakres prądu krytycznego, na przykład pomiędzy 36A a 60A, w którym bezpiecznik ulega przegrzaniu, jego własności ulegają degradacji ale właściwie nie przepala się. Aby ochronić bezpieczniki przed takim wadliwym działaniem w zakresie prądu krytycznego, każdy bezpiecznik nadprądowy 19, 20 jest połączony szeregowo z indywidualnym mikro-bezpiecznikiem 21, 22, który jest szybszy niż bezpiecznik nadprądowy 19, 20 i jest wykonany w postaci krótkiej srebrnej blaszki. Jego zadaniem jest osią gnię cie punktu topnienia przy prą dach niskich, w zakresie prądu krytycznego bezpiecznika nadprądowego 19, 20, z dobrą dokładnością. Każdy mikro-bezpiecznik 21, 22 jest przyłączony do odpowiedniego wybijakowego wskaźnika zadziałania 23 i 24.

Wybijakowy wskaźnik zadziałania 23 i 24 jest znany jako taki. Jest on zbudowany z palca 27, 28 popychanego przez sprężynę, która jest utrzymywana w stanie obciążenia przez stalowy przewód drutowy. Stalowy przewód drutowy, pokazany jako 25 i 26, jest włączony równolegle z mikrobezpiecznikiem 21 i 22. Stalowy przewód drutowy 25 i 26 wybijakowego wskaźnika zadziałania 23 i 24 ma dużo wyższą rezystancję niż rezystancja srebrnej blaszki mikro-bezpiecznika 21 i 22 tak, że w normalnych warunkach pracy, pr ą d pł ynie przez srebrną blaszkę , co pozwala uniknąć poddania stalowego przewodu drutowego 25 i 26 starzeniu. W przypadku wystąpienia udaru prądowego, w skalibrowanym zakresie odpowiadającym zakresowi krytycznemu, srebrna blaszka topi się, kierując prąd

PL 200 438 B1 w stronę stalowego przewodu drutowego 25 i 26, który także się topi, zwalniając palec 27 i 28 wybijakowego wskaźnika zadziałania 23 i 24.

Po zwolnieniu, palec 27 i 28 wybijakowego wskaźnika zadziałania 23 i 24 uruchamia trójfazowy mechanizm zwierający 29, 30, 31 powodując jego zamknięcie. Tę operację przeprowadza się za pomocą dowolnego mechanicznego układu wyzwalającego, przedstawionego linią kreskową. Układ zawiera czujnik ciśnienia 32, który także uruchamia mechanizm zwierający 29, 30, 31 w przypadku, gdy ciśnienie płynu dielektrycznego przekroczy wartość ustawioną dla czujnika. Czujnik poziomu 33 także uzupełnia zespół zabezpieczający.

W przypadku gdy poziom płynu dielektrycznego spadnie poniżej progu bezpieczeństwa, czujnik poziomu 33, który przykładowo jest zbudowany po prostu z pływaka, powoduje zamknięcie styku 34, zamykając w ten sposób obwód zawierający wybijakowy wskaźnik zadziałania 35, którego stalowy przewód drutowy 36 jest włączony równolegle pomiędzy punkt zerowy 16 a fazę 12. Jeśli to konieczne do obwodu włączany jest rezystor nastawczy 37. Zamknięcie styku 34 powoduje przepływ prądu przez obwód, powodując z kolei stopienie stalowego przewodu drutowego 36 wybijakowego wskaźnika zadziałania, następuje zwolnienie jego palca 38 i zamknięcie mechanizmu zwierającego 29, 30, 31.

Tak, więc w przypadku gdy wystąpi zakłócenie, takie jak udar prądowy, skok ciśnienia lub wyciek ze zbiornika powodujący obniżenie poziomu płynu dielektrycznego poniżej określonego poziomu, tworzony jest obwód zwarciowy między trzema fazami wysokiego napięcia 3, 4 i 5 a punktem znajdującym się między bezpiecznikami 19, 20 a uzwojeniem wysokiego napięcia 1, co powoduje natychmiastowe przepalenie bezpieczników 19 i 20. Pierwsza i druga faza 3 i 4 zostają odizolowane od uzwojenia wysokiego napięcia 1.

Inaczej niż w systemie znanym ze zgłoszenia patentowego FR 96 04 248, trzecia faza 5 jest wyposażona po stronie wysokiego napięcia transformatora i powyżej mechanizmu zwierającego 29, 30, 31, w rozłącznik 39, który normalnie, pod nieobecność zakłóceń, jest zamknięty. Otwarcie tego rozłącznika jest wyzwalane mechanicznie albo elektrycznie, w momencie gdy w zbiorniku 6 pojawi się zakłócenie. Tak, więc wszystkie uzwojenia wysokiego napięcia 1 transformatora zostają odłączone w przypadku wystąpienia zakłóceń.

Rozłącznik 39 został zaprojektowany tak, aby otworzyć się z pewnym opóźnieniem względem chwili, w której wyzwalany jest mechanizm zwierający 29, 30, 31 tak, aby trzecia faza została odizolowana jedynie po przepaleniu bezpieczników nadprądowych 19, 20.

Rozłącznik 39 ma pierwszy zacisk 40 i drugi zacisk 41 oddalone od siebie i połączone z trzecią fazą 5 i mechanizmem zwierającym 29, 30, 31, odpowiednio. Pierwszy zacisk 40 i drugi zacisk 41 są połączone ze sobą za pośrednictwem zamocowanego przesuwnie pręta przewodzącego 42, pokazanego na fig. 2, który przesuwa się ruchem postępowym aby łączyć albo rozłączać pierwszy zacisk 40 i drugi zacisk 41. Jak pokazano na fig. 2, zamocowany przesuwnie rdzeń 42 jest usytuowany osiowo w obudowie 43 wykonanej z materiału izolacyjnego i posiadającej, w tym przykładzie, kształt cylindryczny. Obudowa jest zamknięta na obu końcach indywidualnymi pokrywami, przez które przechodzą pierwszy zacisk 40 i drugi zacisk 41. Pierwszy zacisk 40 jest połączony elektrycznie z pierścieniowym stykiem przesuwnym 45, przez który przechodzi jeden kraniec pręta 42, a który jest utrzymywany w stałej pozycji wewnątrz obudowy przez izolacyjny element pozycjonujący 46. Pierścieniowy styk 45 jest umieszczony w pobliż u pokrywy 44. Drugi zacisk 41 jest połączony poprzez gię tki przewodnik elektryczny 47 z drugim końcem pręta 42, który to koniec znajduje się bliżej pokrywy 54. Wewnątrz obudowy 43 jest uformowany kanał, w którym porusza się pręt 42. W tym kanale umieszczona jest sprężyna 48, której jeden koniec opiera się o ścianę końcową kanału, a jej drugi kraniec opiera się o podkładkę 49 zamocowaną wokół pręta 42. Korzystnie, amortyzator hydrauliczny jest usytuowany w początkowym odcinku suwu ruchu pręta 42. Koniec pręta 42 bliższy pokrywy 44 ma poprzeczne wgłębienie 50, w które wchodzi usuwalna zawleczka 51. Zawleczka 51 wystaje promieniowo na zewnątrz obudowy 43, poprzez otwór 52.

Gdy rozłącznik 39 znajduje się w położeniu zamkniętym, sprężyna 48 jest obciążona między podkładką 49 a końcową ścianą kanału, pręt 42 wchodzi w kontakt z pierścieniowym stykiem 45, zawleczka 51 przechodzi przez pręt 42, zapobiegając przemieszczaniu się pręta 42 w kierunku osiowym wewnątrz obudowy 43. Pręt 42 łączy elektrycznie pierwszy zacisk 40 i drugi zacisk 41 za pośrednictwem pierścieniowego styku 45 i giętkiego przewodnika elektrycznego 47. Gdy zawleczka 51 zostanie usunięta z pręta 42 przez wyciągnięcie na zewnątrz obudowy 43, jako zaznaczono strzałką na fig. 3, sprężyna 48 rozpręża się i popycha pręt 42 ruchem postępowym w kierunku pokrywy 54, powodując odłączenie pierścieniowego styku 45 od pręta 42. Przy końcu suwu pręta 42 pierwszy zacisk 40 i drugi zacisk 41 są elektrycznie odizolowane dzięki zachowaniu wystarczającej odległości izolującej y (fig. 3).

PL 200 438 B1

Jak pokazano na fig. 2, kraniec pręta 42, który znajduje się bliżej pokrywy 44, gdy rozłącznik 39 znajduje się w położeniu zamkniętym, przechodzi przez pierścieniowy styk 45 na odległości x. Odległość ta jest wystarczająca do tego, aby, gdy zawleczka 51 zostanie usunięta z pręta 42, czas w ciągu którego rdzeń 42 przemieszcza się pod wpływem oddziaływania rozprężającej się sprężyny i jest spowalniany przez oddziaływanie tłumika hydraulicznego, zachowując jednocześnie połączenie elektryczne z pierścieniowym stykiem 45, był znacznie większy niż czas niezbędny do przepalenia bezpieczników nadprądowych 19, 20, mierząc od chwili, w której został wyzwolony mechanizm zwierający.

Przykładowo, zawleczka 51 może być połączona mechanicznie z ruchomą częścią mechanizmu zwierającego, która to część porusza się gdy mechanizm zwierający zadziała.

Obudowa 43 jest zwykle wypełniona dielektrykiem znajdującym się w zbiorniku. Obudowa 43 jest wyposażona w ujścia, takie jak otwór 52 i otwór 53, umożliwiające jej napełnienie dielektrykiem lub umożliwiające usunięcie gazu znajdującego się pod znacznym ciśnieniem. Gdy rozłącznik 39 jest umieszczony w zbiorniku wypełnionym dielektrykiem, korzystnym jest żeby ujścia 52, 53 były umieszczone w górnej części obudowy 43 tak, aby uniemożliwić odpływ dielektryka z obudowy 43 w sytuacji kiedy zbiornik 6 przecieka.

Alternatywnie, rozłącznik 39 może być wykonany na bazie urządzenia obrotowego, zamocowanego wewnątrz obudowy 43', pokazanej na fig. 4. Urządzenie to zawiera stały styk 61 dołączony do trzeciej fazy 5 wysokonapięciowego źródła zasilania oraz styk obrotowy 62 połączony z uzwojeniem wysokiego napięcia 1.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 4, stały styk 61 jest rurką umieszczoną między zasadniczo równoległymi płytkami 62 stanowiącymi styk ruchomy. Płytki są zamocowane tak, że obracają się wokół osi oddalonej od rurki 61 i prostopadłej do rurki 61. Gdy rozłącznik 39 zostaje otwarty, sprężyna 48' obraca płytki 62. Dopóki płytki 62 utrzymują połączenie elektryczne z rurką 61 przez część suwu obrotowego, opóźniają otworzenie rozłącznika 39 o pewien przedział czasowy. Jak pokazano na fig. 5, dwie płytki 62 są dociskane do przewodzącej rurki 61 przez sprężynę dociskową 63 usytuowana zasadniczo w połowie długości płytek. W tej konfiguracji, opóźnienie otwarcia, może być regulowane przez modyfikację siły wywieranej przez sprężynę dociskową 63 na płytki 62.

Gdy rozłącznik 39 znajduje się w położeniu zamknięcia, wolne końce płytek 62 są przytrzymywane przez człon blokujący, którym, w tym przykładzie wykonania, jest zawiasowe ramię 65 uniemożliwiające obrót płytek. To zawiasowe ramię 65 blokuje płytki 62 pod wpływem oddziaływania sprężyny blokującej 66. Zawiasowe ramię 65 jest odblokowywane przez człon odblokowujący, który w tym przykładzie wykonania, jest wybijakowym wskaźnikiem zadziałania oddziaływującym na zawiasowe ramię 65 w kierunku przeciwnym do oddziaływania sprężyny blokującej 66. Gdy wybijakowy wskaźnik zadziałania zostaje uruchomiony, zawiasowe ramię 65 przemieszcza się, zwalniając płytki 62 i powodując otwarcie rozłącznika 39.

Wybijakowy wskaźnik zadziałania może być uruchamiany mechanicznie lub elektrycznie za pomocą mechanizmu zwierającego 29, 30, 31. W przykładzie przedstawionym na fig. 4 wybijakowy wskaźnik zadziałania jest uruchamiany elektrycznie przez mechanizm zwierający 29, 30, 31. Jak to przedstawiono powyżej, wybijakowy wskaźnik zadziałania zawiera palec 68 zamocowany ślizgowo wewnątrz korpusu 67. Palec 68 opiera się o sprężynę wyzwalającą 69, jednocześnie będąc podtrzymywanym przez stalowy przewód drutowy 60. Gdy poprzez mechanizm zwierający 29, 30, 31 stalowym przewodem drutowym 60 popłynie prąd, ten ostatni stopi się, zwalniając palec 68. Wtedy palec 68 porusza się pod wpływem oddziaływania sprężyny wyzwalającej 69 popychając zawiasowe ramię 65.

Claims (7)

1. Zespół zabezpieczający do ochrony trójfazowego transformatora dystrybucyjnego zanurzonego w zbiorniku z płynem dielektrycznym, w którym do dwóch z trzech faz strony wysokonapięciowej transformatora są dołączone indywidualne bezpieczniki nadprądowe, przy czym zespół zawiera co najmniej jeden wskaźnik uszkodzeń do wykrywania niewłaściwego ciśnienia w zbiorniku oraz poziomu dielektryka, trójfazowy mechanizm zwierający włączony po stronie wysokonapięciowej między bezpiecznikami nadprądowymi a uzwojeniami wysokonapięciowymi i wyzwalany przez wskaźnik uszkodzeń, wywołujący zadziałanie bezpieczników nadprądowych przez spowodowanie zwarcia między fazami, znamienny tym, że do trzeciej fazy strony wysokonapięciowej transformatora a przed mechanizmem zwierającym jest włączony rozłącznik (39), którego pierwszy zacisk (40) jest dołączony do trzeciej fazy (5) wysokonapięciowego źródła zasilania, a drugi zacisk (41) jest połączony z uzwojeniem

PL 200 438 B1 wysokonapięciowym (1) i mechanizmem zwierającym, zaś pierwszy zacisk (40) i drugi zacisk (41) są połączone ze sobą za pośrednictwem zamocowanego prze-suwnie pręta przewodzącego (42), przemieszczanego ruchem postępowym pod wpływem działania sprężyny (48) rozprężającej przy rozpoczęciu wyzwalania mechanizmu zwierającego, ponadto rozłącznik (39) ma usuwalną zawleczkę (51) uniemożliwiającą przemieszczanie pręta (42), która jest mechanicznie połączona z ruchomą częścią mechanizmu zwierającego, i jest wysunięta w czasie jego działania, zaś pierwszy zacisk (40) jest połączony elektrycznie z prętem (42) w czasie gdy ten ostatni znajduje się w części (x) swojego suwu.

2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że połączenie elektryczne pomiędzy pierwszym zaciskiem (40) i zamocowanym przesuwnie prętem przewodzącym (42) jest utrzymywane za pomocą nieruchomego styku (45), który jest połączony elektrycznie z pierwszym zaciskiem (40), a który ma kształt pierścieniowy i poprzez który przechodzi koniec zamocowanego przesuwnie pręta przewodzącego (42).

3. Zespół według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pręt przewodzący (42) jest umieszczony wewnątrz obudowy (43) mającej ujścia (52, 53), obudowa normalnie jest wypełniona dielektrykiem.

4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że rozłącznik (39) ma pierwszy styk stały (61) dołączony do trzeciej fazy (5) wysokonapięciowego źródła zasilania i styk obrotowy (62) dołączony do uzwojenia wysokiego napięcia (1) oraz sprężynę (64) wprawiającą w ruch styk obrotowy (62) i człon blokujący zawierający zawiasowe ramię (65) ze sprężyną blokującą (66), który uniemożliwia obrót styku obrotowego (62), a także człon odblokowujący zawierający drut stalowy (60), sprężynę wyzwalającą (69), palec (68) i korpus (67), który jest pobudzany przez mechanizm zwierający (29, 30, 31) do działania na zespół blokujący, aby zwolnić styk ruchomy (62) znajdujący się w połączeniu elektrycznym ze stykiem stałym (61) w czasie trwania części jego suwu obrotowego.

5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że członem odblokowującym jest wybijakowy wskaźniki zadziałania (67), uruchamianym elektrycznie przez mechanizm zwierający (29, 30, 31).

6. Zespół według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że styk stały (61) jest rurką, a styk obrotowy (62) jest uformowany w postaci dwu zasadniczo równoległych płytek, przy czym rurka jest umieszczona między płytkami.

7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że ponadto zawiera mikro-bezpiecznik zabezpieczający (21, 22) włączony szeregowo z bezpiecznikiem nadprądowym (19, 20), przy czym mikrobezpiecznik (21, 22) jest szybszy niż bezpiecznik nadprądowy (19, 20), i jest dołączony do wybijakowego wskaźnika zadziałania (23, 24) także wyzwalającego mechanizm zwierający (29, 30, 31) gdy mikro-bezpiecznik zadziała.