PL199090B1 - Zawias obrotowy - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest zawiasa obrotowa do drzwi, okien lub tym podobnych z mocowan a na skrzydle zawias a skrzyd low a (10), z mocowan a na sta lej o scie zni- cy (11) zawias a ramow a (12), z lacz acym ze sob a prze- gubowo zawiasy (10, 12) sworzniem (13), który jest u lo zy- skowany w tulei zawiasy ramowej (14) i ma ko lnierz pier- scieniowy (16), wspieraj acy zawias e skrzyd low a (10) albo jej tulejk e (15) oraz jest usytuowany równolegle do ramie- nia mocuj acego (17) zawiasy ramowej (12), z elementem nastawczym (18), wp lywaj acym poprzez sworze n przegu- bowy (13) na pionowe po lo zenie zawiasy skrzyd lowej i z przylegaj acym z zewn atrz do zawiasy ramowej (12) ko lnierzem (19), który os lania szczelin e mi edzy zawias a ramow a i zawias a skrzyd low a (10, 12) we wszystkich mo zliwych po lo zeniach pionowych tej zawiasy skrzyd lo- wej. Ko lnierz os lonowy (19) jest podtrzymywany przez oddzieln a, umieszczon a osiowo przed tulej a zawiasy ramowej (14), p lytk e zabierakow a (21), za po srednictwem której zawiasa skrzyd lowa (10) wspiera si e na ko lnierzu pier scieniowym (16) sworznia przegubowego (13), przy czym p lytka zabierakowa (21) opasuje sworze n przegu- bów (13) w odst epie (22), umo zliwiaj acym swobodne przesuni ecia promieniowe tego sworznia. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zawias obrotowy do drzwi, okien lub tym podobnych, z mocowanym na skrzydle zawiasem skrzydłowym i z mocowanym na stałej ościeżnicy zawiasem ramowym, które są ze sobą połączone sworzniem przegubowym, ułożyskowanym w tulei zawiasu ramowego i mającym kołnierz pierścieniowy wspierający zawias skrzydłowy lub jego tulejkę.

Znany jest z opisu patentu europejskiego EP 0 612 905 A2 zawias obrotowy z mocowanym na skrzydle zawiasem skrzydłowym, z mocowanym na stałej ościeżnicy zawiasem ramowym, z łączącym ze sobą te zawiasy sworzniem przegubowym, który jest ułożyskowany w tulei zawiasu ramowego i ma kołnierz pierścieniowy wspierający zawias skrzydłowy albo jego tulejkę oraz jest usytuowany równolegle do ramienia mocującego zawiasu ramowego. Zawias ten ma element nastawczy wpływający poprzez sworzeń przegubowy na pionowe położenie zawiasu skrzydłowego, i z przylegającym z zewnątrz do zawiasu ramowego kołnierzem, który osłania szczelinę pomiędzy zawiasem ramowym i zawiasem skrzydłowym we wszystkich możliwych położeniach pionowych tego zawiasu skrzydłowego.

W zawiasie tym kołnierz osłonowy stanowi jedną część z tuleją zawiasu ramowego albo jest zespolony trwale z tą tuleją. Na tulei zawiasu ramowego wspiera się część zawiasu skrzydłowego, która ma tuleję mimośrodową do nastawiania położenia bocznego zawiasu skrzydłowego. Występujące przy tym przestawienia promieniowe zawiasu skrzydłowego nie wpływają na promieniowe usytuowanie kołnierza osłonowego.

Z opisu EP 0735222 A znany jest zawias obrotowy z zamocowanym na ramie okiennej zawiasem skrzydłowym (61) z zamocowanym na stałym zawiasie ramy zawiasem ramowym (4) z ułożyskowanym obrotowo łączącym ze sobą zawiasy (4, 61) trzpieniem przegubowym (2), który rozciąga się równolegle do ramienia mocującego (11) zawiasu ramowego (4) i z urządzeniem nastawczym (30) wpływającym na pozycję pionową zawiasu skrzydłowego poprzez trzpień przegubowy (2), przy czym element przykrywający (8) tworzy górny odcinek ramienia mocującego.

W ż adnym wypadku w tym rozwiązaniu nie zaproponowano elementu, który osłaniałby szczelinę pomiędzy zawiasem ramowym i zawiasem skrzydłowym. Brakuje również elementu ułatwiającego i wzmacniającego konstrukcję dołączenia zawiasu skrzydłowego do zawiasu ramowego.

Celem wynalazku jest takie ulepszenie zawiasu obrotowego o wyżej wymienionych cechach, żeby było możliwe promieniowe przestawianie zawiasu skrzydłowego również za pośrednictwem tulei zawiasu ramowego, która jest ukształtowana jako tuleja mimośrodowa.

Zawias obrotowy do drzwi, okien lub tym podobnych, z mocowanym na skrzydle zawiasem skrzydłowym i z mocowanym na stałej ościeżnicy zawiasem ramowym, które są ze sobą połączone sworzniem przegubowym, ułożyskowanym w tulei zawiasu ramowego i mającym kołnierz pierścieniowy podpierający zawias skrzydłowy lub jego tulejkę, usytuowany równolegle do ramienia mocującego zawiasu ramowego, z elementem nastawczym wpływającym poprzez sworzeń przegubowy na pionowe położenie zawiasu skrzydłowego i z przylegającym od zewnątrz do zawiasu ramowego kołnierzem osłonowym, zakrywającym szczelinę pomiędzy zawiasem ramowym i zawiasem skrzydłowym we wszystkich możliwych położeniach pionowych tego zawiasu skrzydłowego, charakteryzuje się według wynalazku tym, że jego kołnierz osłonowy jest podtrzymywany przez oddzielną płytkę zabierakową, umieszczoną przed tuleją zawiasu ramowego wzdłuż jej osi, za pośrednictwem której zawias skrzydłowy jest wsparty na kołnierzu pierścieniowym sworznia przegubowego, przy czym płytka zabierakowa obejmuje sworzeń przegubowy z promieniowym odstępem do swobodnego przesuwania promieniowego sworznia przegubowego.

Korzystnie, sworzeń przegubowy jest zagłębiony w mimośrodowym gnieździe przestawnej względem swojej osi wzdłużnej tulei zawiasu ramowego i/lub tulejki osadzonej w tulei zawiasu skrzydłowego, przy czym zwłaszcza tuleja zawiasu ramowego i/lub sworzeń przegubowy jest przestawna/y pionowo w zawiasie ramowym za pomocą elementu nastawczego, korzystnie w postaci elementu gwintowanego, na którym jest wsparta.

Korzystnie, do kołnierza osłonowego zawias obrotowy ma dołączoną pokrywkę, stanowiącą górne zakończenie ramienia mocującego zawiasu ramowego, przy czym korzystnie pokrywka ma postać kołpaka obejmującego od zewnątrz koniec ramienia mocującego.

Pokrywka może mieć łącznik współpracujący z poruszaną elementem nastawczym częścią zawiasu obrotowego.

PL 199 090 B1

Korzystnie, łącznik jest zamocowany na płytce zabierakowej utrzymującej kołnierz osłonowy szczeliny pomiędzy zawiasem ramowym i zawiasem skrzydłowym i jest prowadzony na prowadnikach ramienia mocującego zawiasu ramowego.

Korzystnie, łącznik przesłania ramię mocujące od strony sworznia przegubowego i przesłania złącza śrubowe ramienia mocującego, przy czym zwłaszcza łącznikiem jest płytka prowadzona na ramieniu mocującym.

W rozwiązaniu według wynalazku kołnierz osłonowy jest częścią niezespoloną z tuleją zawiasu ramowego, wskutek czego element osłonowy, a więc kołnierz osłonowy z płytką zabierakową jest ukształtowany niezależnie od tulei zawiasu ramowego. Dzięki temu poprawia się podparcie płytki zabierakowej od strony tulei zawiasu ramowego jak też wsparcie tulejki zawiasu skrzydłowego na płytce zabierakowej. Mimo ustalenia kołnierza pierścieniowego zewnętrznie na zawiasie ramowym możliwe są promieniowe przestawienia sworznia przegubowego, a więc odpowiednie promieniowe przestawienia zawiasu skrzydłowego, żeby na przykład umożliwić potrzebne przestawienie boczne zawiasu obrotowego.

Aby umożliwić promieniowe przestawianie zawiasu skrzydłowego, kształtuje się zawias obrotowy tak, że sworzeń przegubowy wchodzi w mimośrodowe gniazdo przestawnej względem osi wzdłużnej tulei zawiasu ramowego i/lub tulejki zawiasu skrzydłowego. Przestawna względem osi wzdłużnej tuleja zawiasu ramowego umożliwia potrzebne promieniowe przestawienia sworznia przegubowego dzięki jej mimośrodowemu gniazdu przeznaczonemu dla tego sworznia.

Jeżeli elementem nastawczym jest przestawny pionowo w zawiasie ramowym element gwintowany, na którym jest lub są wsparte tuleja zawiasu ramowego i/lub sworzeń przegubowy, możliwe jest użycie sprawdzonego elementu nastawczego w powiązaniu z opisanym wyżej ukształtowaniem zawiasu obrotowego.

W przypadku dwuczęściowych zawiasów obrotowych, a więc zawiasów składających się w zasadzie z zawiasu skrzydłowego i zawiasu ramowego, uruchomienie elementu nastawczego wpływającego na pionowe położenie zawiasu skrzydłowego powoduje to, że górny poziom zawiasu skrzydłowego nie pokrywa się z górnym poziomem zawiasu ramowego lub ramienia mocującego tego zawiasu. W rozwiązaniu według wynalazku wykorzystuje się zewnętrzną pokrywkę, aby uzyskać zawsze taki sam poziom lub też taką samą różnicę między górnym poziomem zawiasu skrzydłowego i górnym poziomem zawiasu ramowego lub też górnym poziomem pokrywki. Dzieje się tak dlatego, że pokrywka stanowi górne zakończenie ramienia mocującego.

Ponieważ pokrywka stanowi górne zakończenie ramienia mocującego, ale z drugiej strony jest usytuowana w zależności od elementu nastawczego wpływającego na pionowe ustawienie zawiasu skrzydłowego, więc pokrywka unosi się i obniża podczas manipulowania elementem nastawczym, czyli tak samo jak zawias skrzydłowy. Gdy zawias skrzydłowy u góry oraz górny koniec ramienia mocującego zawiasu ramowego są na tej samej wysokości, to powstaje zawsze wrażenie, że nie ma zmiany poziomu. W przypadku różnicy wysokości nie ma zmian tej różnicy mimo zróżnicowanego położenia pionowego zawiasu skrzydłowego. Zawsze występuje identyczne wrażenie optyczne, gdy patrzy się na zawias obrotowy.

Kapturek pokrywki jest stosunkowo krótki w kierunku osiowym, a więc nie można zauważyć zmiany całkowitej długości zawiasu ramowego. Istnieje wrażenie, że nie zmieniło się nastawienie zawiasu obrotowego.

Aby uzyskać pionowe przestawienie pokrywki, można ukształtować zawias obrotowy tak, że pokrywka ma łącznik, który współpracuje z poruszaną elementem nastawczym częścią zawiasu obrotowego. Stwarza to konstrukcyjne możliwości oddziaływania elementu nastawczego na pokrywkę. Nie ma bezpośredniego połączenia mechanicznego między elementem nastawczym i pokrywką, lecz istnieje połączenie za pośrednictwem tej części zawiasu obrotowego, na którą działa element nastawczy. Daje to pewną swobodę w konstrukcyjnym kształtowaniu zawiasu obrotowego.

W przypadku, gdy łącznik jest zamocowany na płytce zabierakowej, utrzymującej kołnierz osłonowy szczeliny, przydatne jest w szczególności ukształtowanie zawiasu obrotowego, w którym pokrywka jest utrzymywana przez oddzielną płytkę zabierakową. Wskutek mechanicznego powiązania łącznika z płytką zabierakową uzyskuje się niezależność łącznika od różnych promieniowych nastawień tulei zawiasu ramowego. Z drugiej strony, każde osiowe przestawienie kołnierza osłonowego powoduje odpowiednie osiowe przestawienie pokrywki, tak że nie zmienia się odległość między pokrywką i kołnierzem osłonowym, niezależnie od pionowego przestawienia zawiasu skrzydłowego.

PL 199 090 B1

Jeżeli łącznik jest prowadzony w prowadnikach ramienia mocującego, co stabilizuje przesuw łącznika, od miejsca styku łącznika z poddawaną działaniu elementu nastawczego częścią zawiasu obrotowego aż do samej pokrywki nie ma wolnych odstępów, tak że ustabilizowane są różne położenia pokrywki. Ponadto takie rozwiązanie może przyczynić się do stabilizacji tej części konstrukcyjnej, na której jest zamocowany łącznik, zwłaszcza gdy jest nią kołnierz osłonowy szczeliny.

Dzięki temu, że łącznik osłania ramię mocujące od strony sworznia przegubowego, łącznik osłania złącza śrubowe ramienia mocującego. Osłona taka pozwala po pierwsze ukształtować lepiej ramię mocujące od strony wizualnej, zwłaszcza gdy łącznik osłania źle wyglądające złącza śrubowe. Ponadto osłona taka spełnia w szczególności funkcję zabezpieczenia przed włamaniami, gdyż uniemożliwia rozpoznanie rodzaju zamocowania.

Jeżeli łącznikiem jest płytka prowadzona na ramieniu mocującym to płytka taka spełnia zarówno funkcję przestawiania pokrywki jak też osłony optycznej ramienia mocującego lub złączek śrubowych tego ramienia.

Wynalazek zostanie objaśniony poniżej w oparciu o przykłady wykonania przedstawione na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia pionowy przekrój przez oś obrotu zawiasu obrotowego, poprzecznie do płaszczyzny ramy, fig. 2 - przekrój podobny jak na fig. 1 z zawiasem skrzydłowym, który jest uniesiony przez element nastawczy wpływający na ustawienie pionowe, fig. 3 - ukazany perspektywicznie zawias ramowy, fig. 4 - ukazany w rozwinięciu zawias ramowy z fig. 3 i jego elementy osłonowe.

Przedstawiony na figurach rysunku zawias obrotowy posiada jako główne części składowe zawias skrzydłowy 10 i zawias ramowy 12. Zawias skrzydłowy 10 jest osadzony na niewidocznym na rysunku skrzydle, a zawias ramowy 12 na stałej ościeżnicy drzwiowej 11. Oba zawiasy skrzydłowy 10 i ramowy 12 są sprzężone ze sobą sworzniem przegubowym 13 na zasadzie połączenia kształtowego. Dzięki temu zawias skrzydłowy 10 z nie pokazanym na rysunku skrzydłem może przekręcać się wokół osi obrotu 13' sworznia przegubowego 13.

Zasadniczym elementem składowym zawiasu skrzydłowego 10 jest skrzydełko 29, które rozpościera się prostopadle do płaszczyzny rysunku i przylega do, nie pokazanej na rysunku, powierzchni skrzydła. Skrzydełko 29 zawiasu skrzydłowego 10 jest połączone trwale z tuleją zawiasu skrzydłowego 30 oraz ma pokazany w przekroju na fig. 1 kołpak osłonowy 31, który przykrywa, nie ukazane na fig. 1, miejsca zamocowania skrzydełka 29 na skrzydle drzwiowym 11.

Wewnątrz tulei zawiasu skrzydłowego 30 znajduje się tulejka 15, która służy do ułożyskowania sworznia przegubowego 13 po stronie zawiasu skrzydłowego 10. Gniazdo 32 tulejki 15 tulei zawiasu skrzydłowego 30 na sworzeń przegubowy 13 jest umieszczone mimośrodowo, co wynika z usytuowania osi 13' sworznia przegubowego 13 względem osi wzdłużnej 24 tulejki 15. Ta oś wzdłużna 24 jest jednocześnie osią wzdłużną zatyczki 33, która celem zamknięcia ślepego otworu 34 tulejki 15 jest wstawiona w górny koniec tego otworu. Tulejka 15 tulei zawiasu skrzydłowego 30 może być przestawiana wzdłużnie w sposób bliżej tu nie przedstawiony, ale jest połączona z tuleją zawiasu skrzydłowego 30 bez możliwości obrotu wokół osi wzdłużnej 24. W tulei zawiasu skrzydłowego 30 są rowki, tak że tulejkę 15 można doprowadzać w różne położenia kątowe względem tulei zawiasu skrzydłowego 30. Odpowiednio do tego przestawia się kątowo również oś obrotu 13', w efekcie czego sworzeń przegubowy 13 jest przestawiany równolegle do swej osi i zbliża się albo oddala od zawiasu ramowego 12, co oznacza zmianę docisku skrzydła do ościeżnicy. Jeżeli przestawienie kątowe tulejki 15 w tulei zawiasu skrzydłowego 30 będzie takie, że oś obrotu 13' ustawi się pionowo powyżej lub poniżej płaszczyzny rysunku na fig. 1, to jest to równoznaczne z przestawieniem bocznym skrzydła. Odpowiednią możliwość przestawienia można byłoby też stworzyć na zawiasie obrotowym przez to, że zawias ramowy 12 wyposaży się w odpowiednio ukształtowaną tuleję zawiasu ramowego 14, która pozwoli na promieniowe przestawienia sworznia przegubowego 13.

Przedstawiony na fig. 1 zawias ramowy 12 jest osadzony przylgą 35 na ościeżnicy drzwiowej 11. Do zamocowania zawiasu ramowego 12 służą pokazane śruby mocujące lub też złącza śrubowe 28 w powiązaniu ze sworzniami pasowanymi 36. Zawias ramowy 12 ma część 37, która mieści tuleję zawiasu ramowego 14. Od tej części 37 odchodzi równolegle do sworznia przegubowego 13 ramię mocujące 17, w którym znajdują się złącza śrubowe 28. Część 37 zawiasu ramowego 12 jest wyposażona u dołu w element nastawczy 18, który ma postać elementu gwintowanego i służy jako podpora dla tulei zawiasu ramowego 14. Tuleja zawiasu ramowego 14 jest umieszczona wyżej lub niżej w zależności od głębokości wkręcenia elementu nastawczego 18 w otwór gwintowany 40 części 37 zawiasu ramowego 12. Zmieniając nastawienie elementu nastawczego 18 oddziaływuje się nie tylko na pionowe

PL 199 090 B1 położenie tulei zawiasu ramowego 14, lecz także na pionowe położenie sworznia przegubowego 13, który wspiera się kołnierzem pierścieniowym 16 na górnym końcu 14' tulei zawiasu ramowego 14. Zamiast tego, byłoby też możliwe takie ukształtowanie, że sam sworzeń przegubowy 13 wspiera się na elemencie nastawczym 18 bez pośrednictwa tulei zawiasu ramowego 14 albo wraz z tą tuleją zawiasu ramowego 14. Zależnie od ukształtowania, tuleja zawiasu ramowego 14 i sworzeń przegubowy 13 są przestawiane wspólnie, albo jest przestawiany tylko sworzeń przegubowy 13. W każdym razie kołnierz pierścieniowy 16 sworznia przegubowego 13 powoduje to, że następuje pionowe przestawienie zawiasu skrzydłowego 10. Przy tym tulejka 15 tulei zawiasu skrzydłowego 30 wspiera się pionowo na kołnierzu 15'.

Celem zapewnienia prawidłowego działania zawiasu obrotowego musi istnieć odstęp pomiędzy zawiasem ramowym 12 i zawiasem skrzydłowym 10. Odstęp ten powstaje przynajmniej przez to, że na co najmniej jednej z tulei zawiasów ramowego 14 i zawiasu skrzydłowego 15 musi być kołnierz, na przykład 15'. Odstęp ten powoduje powstanie widocznej szczeliny 20 o wielkości zależnej od położenia pionowego zawiasu skrzydłowego 10. Może zdarzyć się tak, że będzie widoczne ukształtowanie sworznia przegubowego 13 zawiasu obrotowego. Żeby tego uniknąć, istnieje osłona szczeliny 20 w postaci współbieżnego kołnierza osłonowego 19. Kołnierz osłonowy 19 opasuje ciasno część zawiasu ramowego 37 z trzech stron, jak to widać na fig. 4, sięgając aż do strefy ramienia mocującego 17.

Kołnierz osłonowy 19 jest utrzymywany przez płytkę zabierakową 21, która rozpościera się poprzecznie do sworznia przegubowego 13 sięgając w pobliże tego sworznia. Płytka zabierakowa 21 jest przy tym ukształtowana oddzielnie od tulei zawiasów skrzydłowego 14 i ramowego 15, a więc jest usytuowana osiowo przed tymi tulejami i nie ma z nimi żadnego promieniowego połączenia kształtowego. Płytka zabierakowa 21 stanowi jedną część z kołnierzem osłonowym 19 i ten ostatni jest utrzymywany na obwodzie promieniowo na zasadzie połączenia kształtowego, a więc płytka zabierakowa 21 zajmuje stałe położenie względem sworznia przegubowego 13. Z tego względu wycięcie 41 płytki zabierakowej 21 jest ukształtowane tak, że przewidziane promieniowe przesunięcia sworznia przegubowego 13 nie mogą doprowadzić do przestawienia płytki zabierakowej 21 ani do napierania na tę płytkę. W efekcie nie jest naruszone promieniowe położenie tej płytki lub kołnierza osłonowego 19, gdy na sworzeń przegubowy 13 działa promieniowy element nastawczy zawiasu obrotowego umieszczony w zawiasie skrzydłowej 10 albo w zawiasie ramowej 12.

Figura 2 ukazuje przestawienie sworznia przegubowego 13 w prawo, co można zauważyć na podstawie położenia osi obrotu 13' względem osi wzdłużnej 24. Od strony ramienia mocującego pozostaje odstęp 22, natomiast sworzeń przegubowy 13 po stronie przeciwnej do odstępu 22 styka się z płytką zabierakową 21, ale nie napiera na tę płytkę zabierakową 21.

Figura 2 ukazuje również oddziaływanie elementu nastawczego 18 na tuleję zawiasu ramowego

14. Powstaje stosunkowo duży odstęp lub też szczelina 20 pomiędzy tuleją zawiasu skrzydłowego 30 i tuleją zawiasu ramowego 14. Jednak szczelina 20 jest osłaniania kołnierzem osłonowym 19 stosownie do wielkości występu nad częścią zawiasu ramowego 37.

We wszystkich pionowych położeniach funkcjonalnych zawias skrzydłowy 10 wspiera się kołnierzem tulejkowym 15' na płytce zabierakowej 21. Tak więc płytka zabierakowa 21 służy nie tylko do poruszania kołnierza osłonowego 19 lecz także do przenoszenia siły pochodzącej od zawiasu skrzydłowego 10 na kołnierz pierścieniowy 16 sworznia przegubowego 13. Gdy kołnierz pierścieniowy 16 styka się z górną stroną czołową tulei zawiasu ramowego 14, to płytka zabierakowa 21 może też wspierać się na tej stronie czołowej tulei zawiasu ramowego 14, która przejmuje całkowicie na siebie podparcie płytki zabierakowej 21, gdy kołnierz pierścieniowy 16 nie jest ukształtowany na sworzniu przegubowym 13.

Figury 3 i 4 ukazują schematycznie, złożony z kołnierza 5 osłonowego 19 i płytki zabierakowej 21 kołpak osłonowy, którego przesuw 42 zaznaczono na fig. 3 podwójną strzałką. Kołpak osłonowy, składający się z kołnierza osłonowego 19 i płytki zabierakowej 21 jest wykonany z tworzywa sztucznego, które może spełniać wymagania związane z podparciem zawiasu skrzydłowego 10 na zawiasie ramowej 12. Oprócz tego kołpaka istnieje inna pokrywka 25, która również doznaje tego samego przesuwu 42. Wynika to z fig. 4, gdzie pokazany jest łącznik 26 sprzęgający mechanicznie kołpak osłonowy 19 i płytkę zabierakową 21 z pokrywką 25. Tak więc każde pionowe przesunięcie kołpaka przenosi się na pokrywkę 25, czyli pionowe przestawienia zawiasu skrzydłowego 10 są takie same jak pionowe przestawienia pokrywki 25. Można to zauważyć na fig. 1, 2, przy czym maksymalna różnica wysokości może być co najwyżej równa maksymalnemu przesuwowi pionowemu kołnierza osłonowego 19, tak że w przypadku wszelkich pionowych przestawień zawiasu skrzydłowego 10 istnieje w górnej stre6

PL 199 090 B1 fie takie samo wrażenie optyczne, ponieważ zatyczka 33 jest na tej samej wysokości co pokrywka 25. Przy tym pokrywka 25 jest ukształtowana tak samo jak kołpak osłonowy 19 i płytka zabierakowa 21 opasując z trzech stron koniec ramienia mocującego 17.

Łącznik 26 jest prowadzony pionowo na prowadnikach 27 ramienia mocującego 17. Prowadnikami są na przykład widoczne na rysunku pionowe rowki, w które wchodzą listwy prowadzące 26' łącznika 26. Tak więc listwy 26' zachodzą za listwy prowadzące 44 ramienia mocującego 17. Jednocześnie łącznik 26 przykrywa złącza śrubowe 28 ramienia mocującego 17. Złącza te są niewidoczne we wszystkich pionowych położeniach łącznika 26, co utrudnia bezpośrednie rozpoznanie sposobu zamocowania i stanowi zabezpieczenie przed włamaniem.

Claims (11)

1. Zawias obrotowy do drzwi, okien lub tym podobnych, z mocowanym na skrzydle zawiasem skrzydłowym i z mocowanym na stałej ościeżnicy zawiasem ramowym, które są ze sobą połączone sworzniem przegubowym, ułożyskowanym w tulei zawiasu ramowego i mającym kołnierz pierścieniowy podpierający zawias skrzydłowy lub jego tulejkę, usytuowany równolegle do ramienia mocującego zawiasu ramowego, z elementem nastawczym wpływającym poprzez sworzeń przegubowy na pionowe położenie zawiasu skrzydłowego i z przylegającym od zewnątrz do zawiasu ramowego kołnierzem osłonowym, zakrywającym szczelinę pomiędzy zawiasem ramowym i zawiasem skrzydłowym we wszystkich możliwych położeniach pionowych tego zawiasu skrzydłowego, znamienny tym, że kołnierz osłonowy (19) jest podtrzymywany przez oddzielną płytkę zabierakową (21) umieszczoną przed tuleją zawiasu ramowego (14) współbieżnie z jej osią, przy czym za pośrednictwem płytki zabierakowej (21) zawias skrzydłowy (10) jest wsparty na kołnierzu pierścieniowym (16) sworznia przegubowego (13) i przy czym płytka zabierakowa (21) obejmuje sworzeń przegubowy (13) z promieniowym odstępem (22) do swobodnego przesuwania promieniowego sworznia przegubowego (13).

2. Zawias obrotowy według zastrz. 1, znamienny tym, że sworzeń przegubowy (13) jest zagłębiony w mimośrodowym gnieździe (23) przestawnej względem swojej osi wzdłużnej (24) tulei zawiasu ramowego (14) i/lub tulejki (15) tulei zawiasu skrzydłowego (30).

3. Zawias obrotowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że tuleja zawiasu ramowego (14) i/lub sworzeń przegubowy (13) jest przestawny pionowo w zawiasie ramowym (12) za pomocą elementu nastawczego (18), korzystnie w postaci elementu gwintowanego, na którym jest wsparta.

4. Zawias obrotowy według zastrz. 1, znamienny tym, że do kołnierza osłonowego (19) ma dołączoną pokrywkę (25) stanowiącą górne zakończenie ramienia mocującego (17) zawiasu ramowego (12).

5. Zawias obrotowy według zastrz. 4, znamienny tym, że pokrywka (25) ma postać kołpaka obejmującego od zewnątrz koniec ramienia mocującego (17).

6. Zawias obrotowy według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że pokrywka (25) ma łącznik (26), współpracujący z poruszaną elementem nastawczym (18) częścią zawiasu obrotowego.

7. Zawias obrotowy według zastrz. 6, znamienny tym, że łącznik (26) jest zamocowany na płytce zabierakowej (21) utrzymującej kołnierz osłonowy (19) szczeliny (20) pomiędzy zawiasem ramowym (12) i zawiasem skrzydłowym (10).

8. Zawias obrotowy według zastrz. 6, znamienny tym, że łącznik (26) jest prowadzony na prowadnikach (27) ramienia mocującego (17) zawiasu ramowego (12).

9. Zawias obrotowy według zastrz. 6, znamienny tym, że łącznik (26) przesłania ramię mocujące (17) od strony sworznia przegubowego (13).

10. Zawias obrotowy według zastrz. 6, znamienny tym, że łącznik (26) przesłania złącza śrubowe (28) ramienia mocującego.

11. Zawias obrotowy według zastrz. 6, znamienny tym, że łącznikiem (26) jest płytka prowadzona na ramieniu mocującym (17).