PL191792B1 - Pojemnik do picia jednorazowego użytku, zwłaszcza dla niemowląt - Google Patents

Abstract

1. Pojemnik do picia jednorazowego u zytku, zw laszcza dla niemowl at, zawieraj acy korpus pojemnika do trzymania w nim p lynu do picia, który to korpus posiada otwór, zespó l zamyka- j acy zawieraj acy obr ecz zamkni ecia i cz es c uszczelniaj ac a oraz smoczek z cz esci a ss ac a i cz esci a ko lnierzow a utrzymywan a na otworze korpusu za pomoc a obr eczy zamkni ecia przy- mocowanej do korpusu pojemnika wokó l otwo- ru, znamienny tym, ze obr ecz (112) zamkni e- cia i cz es c uszczelniaj aca (120) s a integralnie uformowane w zespó l zamykaj acy (110) pokry- waj acy cz esc ss ac a (134) smoczka (130) i ra- zem ze smoczkiem (130) tworz a uszczelnienie na otworze korpusu pojemnika (100), przy czym zespó l zamykaj acy (110) posiada lamliw a cien- ko scienn a cz esc (115) pomi edzy obr ecz a (112) zamkni ecia i cz esci a uszczelniaj ac a (120). PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik do picia jednorazowego użytku, zwłaszcza dla niemowląt lub dla osób starszych mających trudności z piciem cieczy z pojemnika z typowym otworem dozującym.

Pojemniki do picia jednorazowego użytku są popularne, co najmniej częściowo, ze względu na wygodę. Ponadto pojemniki jednorazowego użytku mogą zapewniać czystość i higienę dzięki stosowaniu sprawdzonych technik sterylizacyjnych i szczelnych nieprzepuszczalnych zamknięć nakładanych podczas ich wytwarzania i/lub napełniania. Jeden z popularnych pojemników jednorazowego użytku do picia pochodzi od stosowanych w sporcie butelek do picia mających dyszę uruchamianą ustami lub palcami użytkownika w celu uszczelniania lub otwierania butelki. Sportowcy, tacy jak rowerzyści, powszechnie stosowali poprzednie postacie tych butelek, ale butelki takie sprzedawano bez zawartości i trzeba było je napełniać przed użyciem ze źródła cieczy do picia. Rezultatem wygody stosowania napełnionych butelek jednorazowego użytku do picia dla sportowców był duży przyrost sprzedaży bezalkoholowych napojów niegazowanych, zwłaszcza napojów mających uzupełniać zawartość soli mineralnych lub odżywek podczas lub po wysiłku sportowym.

Niemowlęta, a czasami chore osoby dorosłe, często muszą albo powinny pić ze specjalnego pojemnika ze smoczkiem do dozowania cieczy do ust. Najbardziej powszechną postacią pojemnika do picia dla niemowląt jest zwykła butelka wielokrotnego użytku do karmienia z zamknięciem wyposażonym w smoczek zrobiony z gumy lub tworzywa sztucznego. W celu nakarmienia dziecka trzeba otworzyć oddzielny pojemnik z cieczą do picia, napełnić butelkę do karmienia i założyć zamknięcie ze smoczkiem. Pomiędzy kolejnymi użyciami butelkę trzeba umyć i, korzystnie, wysterylizować. A zatem, jest to niewygodne.

W przeszł o ś ci proponowano róż ne formy napeł nionych pojemników do picia jednorazowego użytku przeznaczonych dla dzieci. Na przykład w amerykańskim opisie patentowym nr 5,273,171 ujawniono wstępnie napełniony pojemnik do karmienia jednorazowego użytku przeznaczony do trzymania w nim i dawkowania cieczy do karmienia przez smoczek. Taki pojemnik do karmienia ma postać prostokątnego pudełka ze smoczkiem w górnej części przymocowanym do pudełka za pomocą odpowiedniego elementu mocującego. Element do mocowania smoczka ma ostry występ, którym można przebić otwór w oknie dostępu w górnej części pudełka, umożliwiając w ten sposób wpływanie cieczy z pudełka do smoczka. Pojemnik do karmienia jest zaopatrzony w pasowany ciernie zdejmowany kapturek do przykrywania smoczka na etapie sprzedaży i kiedy nie jest on używany.

Inny przykład butelki jednorazowego użytku do karmienia ujawniono w amerykańskim opisie patentowym nr 5,112,628, która w trakcie używania przypomina typową butelkę do karmienia dla dzieci wielokrotnego użytku. W tej butelce do karmienia położono nacisk na szczelny i sygnalizujący próbę otwarcia zespół zamykający, który otacza smoczek, dzięki czemu rozwiązanie to nadaje się zwłaszcza w zastosowaniach jednorazowego użytku. Na początku zespół zamykający jest szczelnie połączony z górną częścią butelki w takiej konfiguracji, żeby smoczek był odwrócony. Przed użyciem zdejmuje się zespół zamykający z butelki i odłącza od niego smoczek. Następnie odwraca się część zespołu zamykającego ze smoczkiem i ponownie mocuje na górnej części butelki, wskutek czego butelka do karmienia nadaje się do użycia.

Znane jest również kilka innych rozwiązań butelek jednorazowego użytku dla dzieci, a kilka przykładów można znaleźć w amerykańskich opisach patentowych nr 4,678,092, 4,830,205 i 4,706,827.

Pojemnik do picia jednorazowego użytku, zwłaszcza dla niemowląt, zawierający korpus pojemnika do trzymania w nim płynu do picia, który to korpus posiada otwór, zespół zamykający zawierający obręcz zamknięcia i część uszczelniającą oraz smoczek z częścią ssącą i częścią kołnierzową utrzymywaną na otworze korpusu za pomocą obręczy zamknięcia przymocowanej do korpusu pojemnika wokół otworu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że obręcz zamknięcia i część uszczelniająca są integralnie uformowane w zespół zamykający pokrywający część ssącą smoczka i razem ze smoczkiem tworzą uszczelnienie na otworze korpusu pojemnika, przy czym zespół zamykający posiada łamliwą cienkościenną część pomiędzy obręczą zamknięcia i częścią uszczelniającą.

Korzystnie obręcz zamknięcia zespołu zamykającego ma kształt pierścieniowy i posiada wystającą z niej centralnie część uszczelniającą, przy czym część uszczelniająca i obręcz zamknięcia są połączone za pomocą łamliwej części.

Korzystnie wystająca część uszczelniająca ma puste wnętrze dopasowane do umieszczenia w nim koń cówki części ssącej smoczka.

Korzystnie zespół zamykający jest uformowany w pojedynczy element z tworzywa sztucznego.

PL 191 792 B1

Korzystnie obręcz zamknięcia jest zamocowana nierozłącznie do korpusu pojemnika.

Korzystnie łamliwą część zespołu zamykającego stanowi pierścień o zmniejszonej grubości ścianki.

Korzystnie część ssąca smoczka wystaje centralnie z części kołnierzowej smoczka, przy czym w trakcie używania część kołnierzowa smoczka jest trzymana pomiędzy krawędzią korpusu pojemnika wyznaczającą otwór i obręczą zamknięcia.

Korzystnie smoczek jest skonstruowany z zakrzywioną częścią znajdującą się pomiędzy częścią kołnierzową i częścią ssącą, która jest częściowo odwrócona wewnątrz zespołu zamykającego.

Korzystnie oddzielenie części uszczelniającej od obręczy zamknięcia tworzy centralny okrągły otwór w obręczy zamknięcia, przez który wystaje część ssąca smoczka.

Według wynalazku, zapewniono pojemnik jednorazowego użytku składający się z korpusu na ciecz, mającego szyjkę w części górnej z otworem, przez który może przepływać ciecz oraz zespołu zamykającego przymocowanego w górnej części korpusu pojemnika. W skład zespołu zamykającego wchodzi giętki smoczek połączony przepływowo z korpusem pojemnika przez otwór w górnej części, obręcz zamknięcia przymocowana do szyjki pojemnika i uszczelniona wokoło za pomocą smoczka, w której to obrę czy zamknię cia znajduje się otwór, przez który moż e wystawać smoczek podczas uż ywania, oraz zdejmowana część uszczelniająca, która, w pierwszym układzie pojemnika, jest higienicznie uszczelniona wokół wspomnianego otworu w obręczy zamknięcia tak, żeby zapobiegała wpływaniu i wypływaniu cieczy lub gazu do pojemnika i z niego. Smoczek, w pierwszej konfiguracji pojemnika, znajduje się poniżej wspomnianej części uszczelniającej. Część uszczelniająca jest zdejmowana z obręczy zamknięcia w celu umieszczenia pojemnika w drugiej konfiguracji, umożliwiającej wyciągnięcie giętkiego smoczka przez otwór w obręczy zamknięcia tak, żeby wystawał z górnej części pojemnika w stanie do użycia.

W jednym z przykł adów wykonania wynalazku, pojemnik ma postać mał ej butelki lub tym podobnej, wykonanej z materiału z tworzywa sztucznego. Na przykład, pojemnik może być w postaci stosunkowo cienkościennej butelki z tworzywa sztucznego wykonanej z nadającego się do recyklingu tworzywa sztucznego z PET, poliwęglanu lub podobnego tworzywa sztucznego, którą można wykonać w formie. Korzystnie, taka butelka ma podstawę przy denku, umożliwiającą jej stanie na płaskiej powierzchni, oraz szyjkę w górnej części, na której mocuje się zespół zamykający.

Obręcz zamknięcia również może być skonstruowana z materiału z tworzywa sztucznego. Korzystnie, obręcz zamknięcia jest uformowana tak, że ma biegnący w dół obwodowy kołnierz oraz biegnącą do wewnątrz część pierścieniową, wyznaczającą wspomniany otwór, który znajduje się w środku i jest zestrojony pozycyjnie z otworem w korpusie pojemnika. Kołnierz ten jest przystosowany do mocowania zespołu zamykającego do butelki. Obręcz zamknięcia może być przymocowana w znany sposób do szyjki butelki za pomocą pasujących do siebie obwodowych występów i/lub rowków uformowanych na kołnierzu obręczy zamknięcia i w szyjce korpusu pojemnika. Alternatywnie, obręcz zamknięcia i szyjka korpusu pojemnika mogą być uformowane w taki sposób, żeby, na przykład, powstało pasowanie gwintowe pomiędzy nimi, albo też kołnierz obręczy zamknięcia może być zgrzany lub w podobny sposób przymocowany do korpusu pojemnika.

Korzystnie, giętki smoczek ma wychodzący na zewnątrz obwodowy kołnierz, który opiera się naokoło o spód pierścieniowej części obręczy zamknięcia tak, żeby smoczek leżał centralnie względem otworu. W zalecanej postaci zespołu zamknięcia część smoczka można odwrócić tak, żeby w pierwszej konfiguracji pojemnika, w której smoczek znajduje się co najmniej częściowo poniżej pierścieniowej części zamknięcia, smoczek ten był częściowo „schowany”. W konfiguracji tej, w której obręcz zamknięcia jest szczelnie osadzona na szyjce butelki, a część uszczelniająca zespołu zamykającego znajduje się na szyjce, smoczek jest uszczelniony wewnątrz przestrzeni otoczonej przez butelkę, obręcz zamknięcia i część uszczelniającą, tej samej przestrzeni, w której znajduje się ciecz do picia wypełniająca pojemnik. Po zdjęciu części uszczelniającej, koniec smoczka można wyciągnąć przez otwór, odwrócić część smoczkową tak, żeby smoczek całkowicie przeszedł przez otwór w obręczy zamknięcia, w wyniku czego znajdzie się w konfiguracji umożliwiającej picie. W konfiguracji umożliwiającej picie, niemowlę ma dostęp do końca smoczka i może ssać przez niego ciecz z pojemnika.

Korzystnie, smoczek można odwrócić z powrotem z konfiguracji umożliwiającej picie do konfiguracji schowanej umożliwiającej przechowywanie, o ile cała zawartość pojemnika nie została wypita. Wraz z pojemnikiem można dostarczać nakładany kapturek ochronny, który zakłada się na zespół zamykający w celu ochrony smoczka podczas takiego przechowywania i/lub w celu zabezpieczenia części uszczelniającej przed zdjęciem, o ile jest to konieczne lub pożądane.

PL 191 792 B1

Część uszczelniająca jest integralnie formowana łącznie z obręczą zamknięcia i ma łamliwe uszczelnienie uformowane wokół jej krawędzi zewnętrznej, które jest integralnie spojone z wewnętrzną krawędzią obręczy zamknięcia, wyznaczającą centralny otwór. Na części uszczelniającej znajduje się stojący występ wychodzący z obręczy zamknięcia, kiedy jest ona na miejscu tak, że użytkownik może wywrzeć na nią poprzeczną siłę wystarczającą do rozerwania łamliwego uszczelnienia i zdjąć część uszczelniającą z obrę czy zamknięcia. Część uszczelniająca może być uformowana z pustym wnę trzem biegną cym do stoją cego wystę pu, przystosowanym do wchodzenia w niego koń cówki smoczka.

Smoczek można wyciągnąć z konfiguracji schowanej do konfiguracji umożliwiającej picie, chwytając za jego koniec i wyciągając go przez otwór. Alternatywnie, tam gdzie korpus pojemnika jest wykonany z giętkiego materiału, smoczek można odwrócić delikatnie ściskając ściany korpusu pojemnika. Rezultatem ściśnięcia korpusu pojemnika jest chwilowy wzrost w nim ciśnienia wewnętrznego, ponieważ jedynym wylotem z pojemnika jest smoczek, w którym zazwyczaj znajduje się tylko bardzo mały otwór. Zatem zwiększone ciśnienie zmusza smoczek do wyjścia przez otwór w pierścieniu zamknięcia i wysunięcia się do konfiguracji umożliwiającej picie.

Korzystnie, smoczek jest wykonany ze stosunkowo miękkiego, obojętnego, giętkiego i podatnego do wytwarzania w formie materiału, takiego jak kauczuk silikonowy lub podobny. W jednej z postaci wynalazku, smoczek ma obwodowy kołnierz, który, łącznie z zespołem zamykającym przymocowanym do szyjki korpusu pojemnika, jest sprasowany pomiędzy powierzchniami pierścienia zamknięcia, a szyjką korpusu pojemnika, co moż e zarówno mocować smoczek do pojemnika, jak i zapewniać szczelne dla cieczy zamknięcie pomiędzy zespołem zamykającym, a korpusem pojemnika.

W jednym z przykł adów wykonania wynalazku, korpus pojemnika stanowi butelka wykonana z materiału z tworzywa sztucznego, takiego jak PET lub podobny. Umoż liwia to, na przykł ad, formowanie korpusu pojemnika odpowiednią techniką wytłaczania, na przykład „wytłaczania z rozdmuchem”. Obręcz zamknięcia może również być wytłoczona z tworzywa sztucznego, chociaż może okazać się pożądane użycie na zamknięcie tworzywa sztucznego innego typu niż na korpus pojemnika, jak praktykuje się w tej dziedzinie. Smoczek może być wykonany z odpowiednio miękkiego i giętkiego materiału umożliwiającego ssanie niemowlęciu, przy czym za odpowiedni do tego celu uznano tłoczony kauczuk silikonowy lub podobny.

Zaleca się sterylny stan korpusu pojemnika i zespołu zamykającego podczas mocowania zespołu zamykającego na korpusie pojemnika w celu zapobiegnięcia niezamierzonemu zanieczyszczeniu cieczy do picia. W tym celu może okazać się pożądane w pewnych sytuacjach napełnianie i zamykanie w stosunkowo sterylnych warunkach i/lub wypełnianie rezerwy ekspansyjnej, pozostałej w korpusie pojemnika po napełnieniu go cieczą, gazem obojętnym, takim jak azot, przed nałożeniem zespołu zamykającego. Takie środki ostrożności są na ogół znane w dziedzinie wytwarzania wstępnie napełnionych pojemników na napoje i pożywienie.

Część uszczelniająca jest formowana jako integralny element obręczy zamknięcia i zawiera stojący występ, który, po założeniu zespołu zamknięcia na korpus pojemnika, odstaje od szyjki korpusu pojemnika. W tym wypadku, korzystnie, część uszczelniająca jest przymocowana wokół wewnętrznego obrzeża okna dostępu za pomocą cienkościennej pierścieniowej części tak, że boczny nacisk palca na stojącą część wystarcza do rozerwania uszczelnienia i usunięcia części uszczelniającej z obręczy zamknięcia. Taka postać konstrukcji jest szczególnie korzystna ze względu na to, że formowanie pojemnika do picia na etapie produkcji obejmuje montaż tylko trzech elementów składowych, korpusu pojemnika, smoczka oraz integralnej obręczy zamknięcia i części uszczelniającej. Ponadto sterylne uszczelnienie pomiędzy obręczą zamknięcia, a częścią uszczelniającą nie zależy od żadnego procesu spajania ponieważ oba te elementy są formowane integralnie i mocowane za pomocą części cienkościennej.

W tej formie wynalazku, stoją cy występ części uszczelniającej jest, korzystnie, pusty wewnątrz i przystosowany do przyjmowania koń cówki ssą cej smoczka.

Korzystnie, końcówka ssąca smoczka wchodzi do środka występu tak, żeby wewnętrzna powierzchnia występu opierała się o koniec smoczka, w którym znajduje się otwór do ssania, co uszczelnia otwór przed przeciekami.

Korzystnie, kapturek ochronny wchodzi na część uszczelniającą i co najmniej część obręczy zamknięcia i można go zdejmować z zespołu zamykającego, odsłaniając część uszczelniającą oraz ponownie zakładać po zdjęciu zamknięcia w celu osłonięcia smoczka podczas przechowywania pojemnika po otwarciu. Zadaniem kapturka ochronnego jest również ochrona części uszczelniającej

PL 191 792 B1 przed jej otwarciem i zdjęciem, w celu zapobiegania przypadkowemu zdjęciu części uszczelniającej lub przedwczesnemu rozszczelnieniu zamknięcia, które zapewnia. W razie konieczności, po założeniu kapturka na zespół zamykający, wokół kapturka lub na nim można również zastosować dodatkową opaskę uszczelniającą lub osłonę w celu zapobiegnięcia zdejmowaniu kapturka przed użyciem albo zapewnienia wizualnego wskaźnika sygnalizującego próby zdjęcia kapturka przez osoby nie powołane lub wykradania zawartości.

Wynalazek zapewnia ponadto pojemnik jednorazowego użytku do picia, w skład którego wchodzi giętka butelka lub słoik z tworzywa sztucznego z płynem do picia i z otworem w szyjce uszczelnionym za pomocą zespołu zamykającego, w skład którego to zespołu zamykającego wchodzi zamknięcie z centralnym otworem, smoczek umieszczony wewnątrz zamknięcia i mający część ssącą zestrojoną pozycyjnie z otworem w zamknięciu, oraz część uszczelniającą uszczelnioną rozłączalnie na otworze zamknięcia, który to zespół zamykający jest sprzężony z butelką lub słoikiem za pomocą kołnierza smoczka znajdującego się pomiędzy zamknięciem a obręczą otworu w szyjce, w którym to pojemniku smoczek znajduje się w otworze w szyjce i poniżej części uszczelniającej, którą to część uszczelniającą można, w trakcie używania, odłączyć od zamknięcia, odsłaniając smoczek w otworze, co umożliwia wyciągnięcie części ssącej przez otwór w celu jej użycia.

Wynalazek zapewnia ponadto smoczek do pojemnika jednorazowego użytku do karmienia niemowląt, w skład którego wchodzi część mocująca w postaci w przybliżeniu pierścieniowego kołnierza do mocowania smoczka do pojemnika z cieczą, część ssąca z otworem do dostarczania cieczy z pojemnika, po przymocowaniu do niego, niemowlęciu za pomocą smoczka, oraz część łącząca, pośrednia pomiędzy częścią ssącą a częścią mocującą, gdzie w smoczku znajduje się obwodowy rowek na granicy części ssącej i części łączącej, umożliwiający dwie stabilne konfiguracje smoczka, a mianowicie konfigurację schowaną i konfigurację umożliwiającą picie, w którym to smoczku część łącząca jest w konfiguracji odwróconej w porównaniu z konfiguracją umoż liwiają c ą picie.

Korzystnie, smoczek jest wytłaczany ze stosunkowo miękkiego i giętkiego materiału, takiego jak kauczuk silikonowy lub podobny.

Korzystnie, część ssąca i łącząca smoczka są prawie równej długości takiej, że w konfiguracji umożliwiającej picie obwodowy rowek znajduje się w przybliżeniu w połowie drogi wzdłuż smoczka. W konfiguracji schowanej rowek ten ułatwia obwodowe składanie lub zginanie smoczka w przybliżeniu wokół jego punktu środkowego.

Kolejny obwodowy rowek może znajdować się na smoczku na granicy, lub w jej pobliżu, pomiędzy jego częścią łączącą a jego częścią mocującą. Ten dodatkowy rowek może ułatwiać obwodowe zginanie lub składanie i rozkładanie smoczka w tym miejscu, kiedy przemieszcza się on pomiędzy konfiguracją schowaną a konfiguracją umożliwiającą picie oraz podczas mocowania części mocującej do pojemnika do karmienia.

W zalecanej konstrukcji część łączą ca smoczka ma łagodną krzywiznę , od płaszczyzny w przybliż eniu poziomej w miejscu jej po łączenia z koł nierzem, do pł aszczyzny w przybli ż eniu pionowej, w miejscu jej połączenia z częścią ssącą. Ułatwia to przemieszczanie smoczka pomiędzy konfiguracją schowaną, a konfiguracją umożliwiającą picie.

Na smoczku mogą znajdować się również wzmacniające formacje powierzchniowe, korzystnie na wewnętrznej powierzchni części ssącej, mające na celu zmniejszenie skłonności przeciwległych powierzchni smoczka do składania się na siebie i tamowania przepływu cieczy przez smoczek. Tymi formacjami wzmacniającymi mogą być, na przykład, jedna lub więcej krawędzi obwodowych i/lub jedna lub więcej krawędzi podłużnych usytuowanych na wewnętrznej powierzchni części ssącej.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pojemnik do picia w konfiguracji zamkniętej, z założonym kapturkiem ochronnym, w rzucie aksonometrycznym, fig. 2 - pojemnik do picia w konfiguracji zamkniętej, ze zdjętym kapturkiem ochronnym i uszczelnieniem, w rzucie aksonometrycznym, fig. 3 - pojemnik do picia w konfiguracji umożliwiającej picie, ze smoczkiem odsłoniętym do użycia, w rzucie aksonometrycznym, fig. 4 - pojemnik do picia i zespół zamykający z kapturkiem ochronnym, w stanie rozłożonym na zespoły, fig. 5 - pojemnik do picia w konfiguracji zamkniętej, z kapturkiem ochronnym, w przekroju poprzecznym w rzucie z boku, fig. 6 - pojemnik do picia z założonym uszczelnieniem i schowanym smoczkiem, w przekroju poprzecznym w rzucie z boku, fig. 7 - pojemnik do picia ze zdjętym uszczelnieniem, ilustrujący wyciąganie smoczka, w przekroju poprzecznym, w rzucie z boku, fig. 8 - pojemnik do picia z wyciągniętym smoczkiem, w przekroju poprzecznym, w rzucie z boku, fig. 9 - smoczek w konfiguracji wyciągniętej, w rzucie z boku, fig. 10 - smoczek z fig. 9 w przekroju poprzecznym, w rzucie z boku, fig. 11 - smoczek

PL 191 792 B1 w konfiguracji schowanej, w rzucie z boku, fig. 12 - smoczek z fig. 11 w przekroju poprzecznym, w rzucie z boku, fig. 13 - szczególną postać smoczka w przekroju poprzecznym, w rzucie z boku, fig. 14 - górną część pojemnika do picia z przymocowanym do niej smoczkiem, w przekroju poprzecznym, w rzucie z boku, fig. 15 - górną część drugiego pojemnika do picia zaopatrzonego w drugą postać górnej części, w rzucie perspektywicznym, fig. 16 - górną część pojemnika do picia z fig. 15 w rzucie perspektywicznym ilustrującym zdejmowanie części uszczelniającej, fig. 17 i 18 - drugą postać górnej części pojemnika do picia ze zdjętą częścią uszczelniającą i smoczkiem wysuniętym do użycia, w rzutach perspektywicznych, fig. 19 - drugą postać górnej części pojemnika do picia przymocowanej do pojemnika do picia, w centralnym przekroju poprzecznym, fig. 20 - zalecaną konstrukcję smoczka w konfiguracji wyciągniętej, w przekroju poprzecznym oraz fig. 21 - zalecany smoczek w konfiguracji całkowicie schowanej, w przekroju poprzecznym.

Pojemnik 10 do picia w przykładzie wykonania według wynalazku pokazano w różnych konfiguracjach i rzutach na fig. 1 do 8. W skład pojemnika 10 wchodzi korpus 12, który ma kształt w przybliżeniu cylindryczny i ma płaską podstawę 14 na swoim dolnym końcu oraz szyjkę 16 z okrągłym otworem na końcu górnym (co najlepiej widać na fig. 4). W zalecanej postaci wynalazku, korpus 12 pojemnika stanowi butelka wykonana z materiału z tworzywa sztucznego, takiego jak nadające się do recyklingu tworzywa PET lub podobne, powszechnie używane do wytwarzania butelek do napojów. Zaleca się butelkę stosunkowo małą, na przykład o pojemności cieczy około 100 do 250 mililitrów, zwłaszcza ze względu na to, że przykłady wykonania według wynalazku są przeznaczone do używania przez niemowlęta.

Nawiązując, zwłaszcza do fig. 1 do 4, w skład pojemnika 10 wchodzi również zespół zamykający 20, który wchodzi na szyjkę 16 korpusu 12 pojemnika 10 tak, żeby podczas używania szczelnie zamykał otwór 18 w szyjce 16.

W zespole zamykającym 20 znajduje się obręcz 22 zamknięcia, z płaską pierścieniową częścią 24 z centralnym okrągłym otworem 25 i biegnącą w dół częścią kołnierzową 26. Dla ułatwienia rozpoznania elementów, część kołnierzową 26 traktuje się jako biegnącą w dół, ponieważ po założeniu zespołu zamykającego 20 na korpus 12 pojemnika 10 i postawieniu pojemnika 10 na jego podstawie 14, kołnierz ten biegnie w dół od pierścieniowej części 24 względem swojej zwróconej ku górze powierzchni zewnętrznej. Wewnętrzny obwód części kołnierzowej 26 jest skonstruowany tak, żeby był nieco większy niż zewnętrzny obwód szyjki 16 pojemnika 10 tak, żeby obręcz 22 zamknięcia można było nałożyć na szyjkę 16 pojemnika 10 w takim położeniu, żeby spodnia powierzchnia (zwrócona w dół) pierścieniowej części 24 sąsiadowała z wystającą krawę dzią szyjki 16. Podczas używania, obręcz 22 zamknięcia jest trwale zamocowana na korpusie 12 pojemnika 10 na szyjce 16. Obręcz 22 zamknięcia i korpus 12 pojemnika 10 można łączyć ze sobą w dowolny wygodny sposób, na przykład za pomocą kleju, techniką termozgrzewania, za pomocą pasowania z wciskiem, wykorzystując do tego blokujące się lub wchodzące w siebie obwodowe występy i/lub rowki uformowane na obręczy 22 zamknięcia i szyjce 16 pojemnika.

Giętki smoczek 50 jest przymocowany do obręczy 22 zamknięcia tak, żeby końcówka smoczka znajdowała się centralnie względem otworu 25. Smoczek 50 w swoim stanie wysuniętym lub umożliwiającym picie, ma kształt w przybliżeniu stożkowy (patrz fig. 9, na przykład) i ma część mocującą 52 na swojej bazie. Część mocująca 52, w pokazanej postaci smoczka 50, jest płaskim pierścieniowym kołnierzem, który biegnie na zewnątrz wokół podstawy smoczka. Po osadzeniu smoczka 50 na obręczy 22 zamknięcia, kołnierz 52 znajdzie się na spodniej powierzchni pierścieniowej części 24. Kołnierz 52 można przymocować do obręczy 22 zamknięcia za pomocą kleju lub podobną techniką, albo też może on być luźno pasowany ciernie w obręczy 22 zamknięcia w wyniku przeciwnie skierowanych nacisków powierzchni obręczy 22 zamknięcia i szyjki 16 pojemnika 10, co mocuje smoczek 50 do pojemnika 10 podczas mocowania zespołu 20 zamknięcia, jak szczegółowo omówiono dalej.

Korzystnie, giętki smoczek 50 ma dwie stabilne konfiguracje, jedną, w której ma kształt zbliżony do stożka i biegnie, na przykład, w kierunku od swojej podstawy, jak pokazano na fig. 9 i 10 (określane dalej jako konfiguracja, lub stan, wysunięta, wyciągnięta lub umożliwiająca picie). Druga konfiguracja jest konfiguracją, lub stanem, schowanym lub wciągniętym, w którym to stanie smoczek 50 jest złożony na siebie wokół obwodowego obszaru złożenia lub wygięcia, który znajduje się w przybliżeniu w połowie drogi wzdłuż długości smoczka znajdującego się w konfiguracji wysunię tej. Smoczek 50 przedstawiono w jego konfiguracji schowanej, na przykład, na fig. 11 i 12. W stanie schowanym część łącząca 54 smoczka 50, która biegnie pomiędzy częścią mocującą 52 a częścią ssącą 56 (patrz, na przykład, na fig. 9 lub 10), jest odwrócona tak, że część łącząca 54 biegnie w dół od części mocująPL 191 792 B1 cej 52, a część ssąca 56 biegnie do góry od miejsca swojego połączenia z częścią łączącą 54. Rezultatem jest konfiguracja schowana smoczka 50 pokazana na fig. 11 lub 12. Ze smoczkiem 50 w konfiguracji schowanej i jego częścią mocującą 52 przymocowaną do obręczy 22 zamknięcia, smoczek biegnie w dół od obręczy 22 zamknięcia co najmniej w przybliżeniu poniżej górnej powierzchni pierścieniowej części 24, co pokazano na fig. 2, 4 i 14.

W skł ad zespoł u zamykają cego 20 wchodzi również uszczelnienie 28 (fig. 4) mają ce postać giętkiej tarczy z materiału. Korzystnie, uszczelnienie 28 jest wykonane z materiału nieprzepuszczalnego dla cieczy i gazów, takiego jak odpowiednia folia aluminiowa, tworzywo sztuczne lub laminat tworzywa sztucznego z folią aluminiową. Uszczelnienia tego typu są dobrze znane w dziedzinie wstępnie napełnionych pojemników do napojów i żywności. Uszczelnienie 28 jest odłączalnie przymocowane do górnej powierzchni obręczy 22 zamknięcia tak, żeby rozciągało się na otworze 25. Uszczelnienie 28 łącznie ze szczelnym zamocowaniem obręczy 22 zamknięcia do korpusu 12 pojemnika 10 gwarantują szczelność zamknięcia zawartości pojemnika 10 do czasu użycia pojemnika 10.

Mając obręcz 22 zamknięcia przymocowaną do korpusu 12 pojemnika 10 i uszczelnienie 28 na swoim miejscu, smoczek 50 w konfiguracji wciągniętej jest schowany pod uszczelnieniem 28 i zamknięty wewnątrz przestrzeni ograniczonej przez korpus 12 pojemnika 10, obręcz 22 zamknięcia i uszczelnienie 28. Jest to ta sama przestrzeń , w której w pojemniku 10 znajduje się ciecz, do przechowywania której służy. Usunięcie uszczelnienia 28 odsłania schowany smoczek 50 trzymany przez otwór 25 w obręczy 22 zamknięcia (fig. 2). Następnie można wyciągnąć smoczek 50 przez otwór 25, przemieszczając go w konfigurację umożliwiającą picie lub wysuniętą, w której wystaje na zewnątrz przez otwór, gotowy do użycia (fig. 3). Ze smoczkiem 50 w konfiguracji wysuniętej, jak widać na fig. 3, niemowlę może włożyć część ssącą w usta i odwrócić pojemnik tak, żeby napić się znajdującej się w pojemniku cieczy przez otwór w koń cówce smoczka 50.

W skład zespołu zamykającego 20 może ponadto wchodzić kapturek ochronny 30, jak widać, zwłaszcza, na fig. 4. Kapturek ochronny 30 jest przystosowany do zakładania na uszczelnienie 28 po przymocowaniu do obręczy 22 zamknięcia, w celu uniemożliwienia przypadkowego rozerwania lub zdjęcia uszczelnienia 28, oraz zmniejszenia możliwości naruszania pojemnika i jego zawartości przez osoby niepowołane. W celu dalszego ulepszenia odporności na niepowołane naruszanie pojemnika, wokół krawędzi kapturka i sąsiadującej z nim części korpusu 12 pojemnika, można zastosować znane w tej dziedzinie techniki opaski uszczelniają ce (nie pokazane na figurach). Taka opaska uszczelniają ca jest skonstruowana w taki sposób, żeby nie można było zdjąć kapturka z pojemnika bez jej uszkodzenia, co jest wizualnym sygnałem próby usunięcia kapturka lub naruszenia pojemnika albo jego zawartości. Przy kapturku 30 założonym na swoim miejscu (fig. 1) uszczelnienie 28 jest schowane.

Kapturek 30 w zalecanym przykładzie wykonania jest nieco większy niż obręcz 22 zamknięcia, na którą wchodzi, i może być uformowany z małymi wystającymi krawędziami rozstawionymi na obwodzie wokół jego wewnętrznej powierzchni bocznej, przeznaczonymi do opierania się o dolną krawędź obręczy 22 zamknięcia tak, żeby po założeniu kapturka 30 na obręcz 22 zamknięcia trzymały go odłączalnie w miejscu. Proste zamknięcia zatrzaskowe tego typu są dobrze znane w dziedzinie pojemników jednorazowego użytku do napojów i żywności.

Korzystnie, kapturek 30 wchodzi na obręcz 22 zamknięcia stosunkowo ściśle dla uniknięcia możliwości powstania bezużytecznej przestrzeni. Kapturek 30 można ponownie założyć na pojemnik po pierwszym użyciu, ale w zalecanej postaci wynalazku, ze względu na ścisłe pasowanie pomiędzy kapturkiem 30 a obręczą 22 zamknięcia, smoczek 50 powinno się chować do konfiguracji schowanej przed założeniem kapturka. Robi się to w ten sposób, że wciska się część ssącą 56 smoczka w otwór 25 tak, żeby następnie smoczek 50 pozostawał co najmniej w przybliżeniu poniżej poziomu pierścieniowej części 24. Umożliwia to zakładanie kapturka 30 na obręcz 22 zamknięcia bez kolidowania ze smoczkiem 50, nawet pomimo tego, że kapturek 30 ściśle pasuje on na otwór, z którego wystaje smoczek 50 podczas używania. Może okazać się pożądane skonstruowanie kapturka 30 ze strukturą ustalającą położenie, taką jak niska pierścieniowa ścianka lub kołowe wgniecenie wokół środka wewnętrznej powierzchni kapturka 30. Taka struktura ustalająca położenie może mieć takie wymiary, żeby koniec smoczka 50 w konfiguracji wysuniętej spoczywał w niej po założeniu kapturka, co umożliwiłoby łatwiejsze operowanie smoczkiem z konfiguracji wysuniętej do konfiguracji schowanej pod naciskiem kapturka podczas jego zakładania.

Dużą zaletą zamknięcia i smoczka w przykładach wykonania według wynalazku jest łatwość ich używania w zastosowaniu do wstępnie napełnionych pojemników jednorazowego użytku do picia. Wstępnie napełniony pojemnik 10 jednorazowego użytku do napojów można zakupić, na przykład,

PL 191 792 B1 w supermarkecie lub podobnym miejscu w stanie pokazanym na fig. 1 lub w przekroju poprzecznym na fig. 5. W pojemniku 10 znajduje się już odpowiedni płyn 13 do picia (patrz fig. 5), na przykład sok jabłkowy, przy czym pojemnik ten jest wysterylizowany i szczelnie zamknięty przed zanieczyszczeniem podczas produkcji, zwłaszcza za pomocą uszczelnienia 28, które kryje smoczek 50. W celu użycia pojemnika 10 do picia, opiekun dziecka musi tylko zdjąć kapturek ochronny 30 i oderwać uszczelnienie 28. Powoduje to odsłonięcie smoczka 50 w otworze 25 i, w celu jego użycia, trzeba go wyciągnąć z konfiguracji schowanej do konfiguracji umożliwiającej picie. Można to zrobić z łatwością bez zdejmowania smoczka, po czym pojemnik do picia jest gotowy do użycia, a związane z tym czynności są krótkie i proste.

Procedurę stosowania wstępnie napełnionego pojemnika 10 jednorazowego użytku do picia przedstawiono kolejno na fig. 5 do 8. Na fig. 5 widać pojemnik 10 w stanie szczelnie zamkniętym, będącym stanem, w którym konsument na ogół kupuje pojemnik wstępnie napełniony. Na figurach nie pokazano żadnej opaski uszczelniającej, jaka może ewentualnie znajdować się wokół krawędzi kapturka ochronnego 30. Korzystnie, kapturek ochronny 30, jak wspomniano wcześniej, jest pasowany zatrzaskowo na obręczy 22 zamknięcia, zatem może go łatwo zdjąć taki użytkownik jak na przykład opiekun dziecka. Pojemnik 10 bez kapturka ochronnego pokazano w przekroju poprzecznym w rzucie z boku na fig. 6. Następnie zdejmuje się z pojemnika 10 uszczelnienie 28, co powoduje odsłonięcie znajdującego się poniżej smoczka 50 i uzyskanie do niego dostępu. W celu użycia pojemnika 10 do picia należy następnie wyciągnąć smoczek 50 z konfiguracji schowanej, pokazanej na fig. 5 i 6. Istnieje kilka sposobów wyciągnięcia smoczka 50 z konfiguracji schowanej do konfiguracji umożliwiającej picie, przy czym jeden z nich pokazano na fig. 7. W szczególności, można chwycić palcami za koniec smoczka i delikatnie pociągnąć go do góry w celu wyciągnięcia go na zewnątrz przez otwór 25.

Smoczek 50 można wyciągnąć zwiększając ciśnienie wewnętrzne w pojemniku 10 względem ciśnienia atmosferycznego, tak, żeby wycisnęło smoczek 50 z pojemnika do konfiguracji wysuniętej. W wypadku skonstruowania pojemnika 10 z materiał u gię tkiego, delikatne zgniatanie lub naciskanie na powierzchnię zewnętrzną korpusu 12 pojemnika 10 może spowodować taki wzrost ciśnienia wewnętrznego.

W rozwiązaniu alternatywnym, smoczek 50 może być wykonany w taki sposób, żeby usiłował sprężyście wychodzić do konfiguracji wysuniętej. W tym wypadku smoczek 50 może być wykonany tak, żeby wysuwał się sprężyście z konfiguracji schowanej do konfiguracji umożliwiającej picie automatycznie po usunięciu uszczelnienia 28. Jest to zwłaszcza korzystne ze względu na łatwość pierwszego użycia pojemnika do picia, ale rodzi problemy kiedy pożądane jest przywracanie smoczka do konfiguracji schowanej. Zatem, w razie konieczności, jeżeli smoczek 50 jest skonstruowany w taki sposób, to może okazać się korzystne zastosowanie kapturka, który może wchodzić na niego kiedy jest w konfiguracji wysuniętej w celu jego ochrony po otwarciu zamknięcia.

Smoczkowi można nadać niezbędną sprężystość stosując do jego wyrobu materiał o odpowiednich właściwościach, chociaż można stwierdzić, że grubość ścianki smoczka 50 powinna być większa w tym wypadku w porównaniu ze wspomnianą powyżej konstrukcją smoczka, która jest stabilna zarówno w stanie wysuniętym jak i w stanie schowanym. Dodatkową grubość ścianki materiału, z jakiego jest wykonany smoczek, można wykorzystać do zapewnienia wzrostu sprężystości smoczka oraz jego zdolności do powracania do kształtu, jaki przybiera w stanie wysuniętym.

Na fig. 8 pokazano pojemnik 10 w przekroju poprzecznym w rzucie z boku ze smoczkiem 50 w stanie wysunię tym.

Nawiązując zwłaszcza do fig. 9, 10, 11 i 12, widać na nich smoczek 50 w przekrojach poprzecznych w rzutach z boku, zarówno w stanie wysuniętym, jak i w schowanym. Korzystnie, smoczek 50 jest wykonany ze stosunkowo miękkiego, obojętnego, nie toksycznego i dającego się formować materiału, który można pozwalać wkładać do ust niemowlętom. Jednym z takich odpowiednich do tego celu materiałów jest kauczuk silikonowy, a inne, takie jak tworzywa sztuczne i/lub kauczuki, są oczywiste i powszechnie znane w tej dziedzinie techniki. Korzystnie, smoczek 50 formuje się techniką wytłaczania, natomiast rodzaj zastosowanej techniki wytłaczania może zależeć od materiału, z jakiego ma być wykonany. Korzystnie, smoczek 50 wytłacza się w postaci, jaką ma w konfiguracji wysuniętej (fig. 9 i 10), a następnie manewruje się nim do konfiguracji schowanej (fig. 11 i 12) podczas wytwarzania zespołu zamykającego 20.

Smoczek 50, w układzie pokazanym na fig. 9 i 10, ma część mocującą 52, część ssącą 56 z małym otworem do picia na końcu, oraz częścią łącząc ą 54, pomiędzy częściami mocującą 52 i ssą c ą 56. Część mocują ca 52 zawiera pł aski pier ś cieniowy koł nierz sł u żący do mocowania smoczka

PL 191 792 B1 do obręczy 22 zamknięcia i/lub korpusu 12 pojemnika 10. Jak widać na fig. 9 i 10, część łącząca 54 ma kształt stożka ściętego zwężającego się od obwodu wewnętrznego pierścieniowej części mocującej 52 do podstawy części ssącej 56, która ma mniejszą średnicę. Część ssąca 56 ma kształt w przybliżeniu stożkowy, biegnąc od miejsca złączenia z częścią łączącą 54 do końca, w którym znajduje się otwór do picia (otworu do picia nie oznaczono na figurach). Oczywiście, części ssącej 56 smoczka 50 można nadać dowolny pożądany kształt, na przykład w przybliżeniu kształt cylindryczny z bańką na końcu, albo inny zgodny z ustalonymi odpowiednimi kształtami smoczków do picia dla niemowląt.

Zalecany smoczek 50 ma dwie stabilne konfiguracje, a mianowicie konfigurację wysuniętą i konfigurację schowaną, jak widać w przekroju poprzecznym w rzucie bocznym na, odpowiednio, fig. 10 i 12. Główną różnicą pomiędzy tymi dwiema konfiguracjami jest rozwiązanie konstrukcyjne części łączącej 54, która w konfiguracji schowanej jest odwrócona. Tam, gdzie nawiązuje się do części łączącej 54 smoczka 50 mówiąc, że jest odwrócona, oznacza to, że jej powierzchnia, która w normalnych warunkach jest zwrócona na zewnątrz, w stanie odwróconym jest zwrócona do wewnątrz, i na odwrót. W takim wypadku oznacza to również, że część łącząca 54 biegnie również w kierunku przeciwnym, na przykład po odwróceniu biegnie ku dołowi, przeciwnie do kierunku ku górze, kiedy nie jest odwrócona. Przy smoczku 50 w konfiguracji schowanej (fig. 11 i 12), część łącząca 54 biegnie w dół od części mocującej 52, natomiast część ssąca 56 biegnie ku górze od miejsca swojego połączenia z częścią łączącą co najmniej w przybliżeniu z powrotem do płaszczyzny części mocującej 52. Z drugiej strony, przy smoczku w konfiguracji umożliwiającej picie (fig. 9 i 10), część łącząca 54 biegnie ku górze od części mocującej 52, a część ssąca 56 biegnie dalej ku górze od jej końca.

Ponieważ smoczek 50 w konfiguracji schowanej leży co najmniej w przybliżeniu poniżej płaszczyzny części 5 mocującej 52, która podczas używania jest przymocowana pod spodem pierścieniowej części 24 obręczy 22 zamknięcia, więc na etapie produkcji uszczelnienie 28 można nałożyć na górną powierzchnię obręczy 22 zamknięcia bez kolidowania ze smoczkiem 50.

Na fig. 13 przedstawiono szczególną postać smoczka 50' w przekroju poprzecznym, w rzucie bocznym. Smoczek 50' jest wytłoczony z formacjami ułatwiającymi przyjmowanie przez niego dwóch stabilnych położeń, jak wspomniano wcześniej. W szczególności, smoczek 50' jest zaopatrzony w obwodowy rowek 60' biegnący wokoło w miejscu połączenia ze sobą części łączącej 54' i części ssącej 56'. Rowek 60' ułatwia składanie lub zginanie w tym miejscu, dzięki czemu smoczek 50' jest bardziej stabilny w konfiguracji schowanej. Podobną formację rowkową 62' można usytuować w miejscu połączenia części łączącej 54' z częścią mocującą 52', z tych samych powodów. Formacji rowków 60', 62' może towarzyszyć formacja odpowiednich krawędzi na smoczku, o ile skutkiem formacji rowków mogłoby być niedopuszczalne zmniejszenie grubości lub osłabienie materiału ścianek smoczka.

Nawiązując ponownie do fig. 13, na smoczku 50' może znajdować się jedna lub więcej formacja powierzchniowa, korzystnie, na jego powierzchni wewnętrznej. Na przykład, na części ssącej 56' smoczka 50' może znajdować się jedna lub więcej formacje wzmacniające mające na celu zmniejszanie skłonności leżących naprzeciwko siebie powierzchni smoczka do składania się na siebie podczas ssania. Na przykład, na wewnętrznej powierzchni ssącej części 56' smoczka 50' może znajdować się jeden lub więcej obwodowy grzbiet wzmacniający 64'. Alternatywnie, albo dodatkowo, w tym samym celu można zastosować jedną lub więcej krawędź wzmacniającą, biegnące wzdłuż smoczka.

Korzystnie, korpus 12 pojemnika 10 we wstępnie napełnionym pojemniku 10 jednorazowego użytku do picia jest wykonany z materiału z tworzywa sztucznego, takiego jak nadający się do recyklingu PET lub inny materiał z tworzywa sztucznego nadający się na pojemniki do napojów, znany w tej dziedzinie techniki. Alternatywnie można zastosować również inne materiały do budowy korpusu 12 pojemnika, takie jak szkło, metale lub laminowany karton, ale z różnych względów, takich jak lekkość i zdolność do łatwego uszczelniania, zaleca się używanie pojemników z tworzyw sztucznych. Korzystnie, proces produkcji korpusu pojemnika obejmuje wytłaczanie go w znany sposób, przy czym szczegółowe rozwiązania technologiczne mogą zależeć od materiału użytego do budowy. Można stosować w tym celu, na przykład, technikę formowania rozdmuchowego.

Korzystnie, obręcz 22 zamknięcia jest również wykonana z tworzywa sztucznego, chociaż dla profesjonalistów z tej dziedziny jest oczywiste, że z łatwością można tu również stosować inne odpowiednie materiały. Obręcz 22 zamknięcia może być wykonana z innego typu tworzywa sztucznego niż korpus 12 pojemnika 10, przy czym można ją wytwarzać, na przykład, z polietylenu lub polipropylenu o odpowiedniej gęstości. Oczywiście, technika wytwarzania zastosowania do formowania obręczy 22 zamknięcia może również zmieniać się w zależności od użytego materiału, przy czym za odpowiednią

PL 191 792 B1 do tego celu można uznać, w wypadku zastosowania odpowiednich materiałów, technikę formowania wtryskowego.

Jak już wspomniano, smoczek formuje się, korzystnie, w konfiguracji wysuniętej i można nim manewrować do konfiguracji schowanej albo przed albo po sprzężeniu z obręczą 22 zamknięcia. W zalecanej technologii wytwarzania, zespół zamykający 20 zło żony z co najmniej obrę czy 22 zamknięcia, smoczka 50 i uszczelnienia 28, wytwarza się jako jeden zespół przed zamocowaniem do wstępnie napełnionego korpusu 12 pojemnika 10. Na przykład, obręcz 22 zamknięcia i smoczek 50 są formowane oddzielnie, a uszczelnienie 28 jest wycinane z materiału arkuszowego. Następnie mocuje się smoczek 50 w obręczy 22 zamknięcia wkładając go od spodu. Równocześnie smoczek można przemieszczać do konfiguracji schowanej działając przeciwlegle skierowanymi siłami ściskającymi na część mocującą 52 i na koniec części ssącej 56 wzdłuż osi smoczka 50. Alternatywnie, smoczek 50 można przemieszczać do konfiguracji schowanej podczas lub bezpośrednio po wyjęciu go z formy. Smoczek 50 można mocować do obręczy 22 zamknięcia dzięki pasowaniu ciernemu, albo można, stosownie do sytuacji, używać jakiegoś kleju. Następnie na górną powierzchnię pierścieniowej części 24 obręczy 22 zamknięcia nakłada się uszczelnienie 28, za pomocą kleju, techniką termozgrzewania lub dowolną inną, nadającą się do tego celu techniką mocowania, oczywistą i powszechnie znaną w tej dziedzinie. Kończy to tworzenie zespołu 20 zamknięcia, po czym można nałożyć kapturek 30, o ile jest potrzebny, przed albo po zamocowaniu zespołu zamykającego 20 na korpusie 12 pojemnika 10. Jeżeli potrzebna jest również opaska uszczelniająca lub pokrywka, to należy ją osadzić, korzystnie, po zamocowaniu zespołu zamykającego 20 na pojemniku 10, ponieważ opaska uszczelniająca lub pokrywka powinna również wchodzić na część korpusu 12 pojemnika 10 dla zapewnienia wspomnianego powyżej wizualnego wskaźnika prób zdjęcia zamknięcia.

Korpus 12 pojemnika 10 jest formowany, a następnie napełniany cieczą do picia. Następnie nakłada się na niego i uszczelnia zespół zamykający 20, w wyniku czego następuje szczelne zamknięcie zawartości pojemnika z cieczą i znajdującego się w nim smoczka 50. Obręcz 22 zamknięcia można przymocować do szyjki korpusu 12 pojemnika 10 w dowolny, odpowiedni do tego sposób, który jest powszechnie znany w tej dziedzinie, na przykład za pomocą klejów lub techniką termozgrzewania. Natomiast w zalecanej postaci wynalazku, część mocująca sam smoczek 50 jest używana do szczelnego zamocowania zespołu zamykającego 20 do korpusu 12 pojemnika 10. Jak widać, zwłaszcza na fig. 14, część mocująca 52 w postaci kołnierza może być skonstruowana tak, żeby znalazła się pomiędzy wewnętrzną powierzchnią obręczy 22 zamknięcia, a krawędzią szyjki 16 korpusu 12 pojemnika 10 i tak, żeby po osadzeniu zespołu zamykającego 20 na korpusie 12 pojemnika 10 kołnierz 52 smoczka 50 stanowił uszczelnienie pomiędzy nimi. Stanowi to zwłaszcza zaletę w wypadku wykonania smoczka 50 ze stosunkowo miękkiego materiału, takiego jak kauczuk silikonowy, który można w pewnym stopniu zgnieść i który ma znakomite w łaściwości uszczelniające.

Co prawda uszczelnienie może być zapewnione przez kołnierz 52 smoczka 50, ale nadal konieczne jest zamocowanie obręczy 22 zamknięcia do korpusu 12 pojemnika 10, przy czym zaleca się, żeby osiągnąć je za pomocą wchodzących w siebie krawędzi i/lub rowków uformowanych wokół zewnętrznego obwodu szyjki 16 korpusu 12 pojemnika 10 i wewnętrznego obwodu kołnierza 26 obręczy 22 zamknięcia. Na przykład, konstrukcja pokazana na fig. 14 ma obwodową krawędź 70 uformowaną na zewnętrznej powierzchni szyjki 16 korpusu 12 pojemnika 10, wchodzącą w odpowiedni obwodowy rowek 72 i krawędź 74 uformowane na wewnętrznej powierzchni kołnierza 26 obręczy 22 zamknięcia. Tolerancje pasowania pomiędzy obręczą 22 zamknięcia a szyjką 16 korpusu 12 pojemnika 10 są takie, że po trwałym sprzężeniu odpowiednich krawędzi i/lub rowków, na kołnierz smoczka 50 pomiędzy krawędzią szyjki 16 a obręczą 22 zamknięcia działa ciśnienie, co zapewnia dobrą szczelność.

Alternatywnie, w wewnętrznej powierzchni obręczy 22 zamknięcia i zewnętrznej powierzchni szyjki 16 korpusu 12 pojemnika 10 można utworzyć spiralny gwint śrubowy tak, że można je ze sobą sprzęgać gwintowo i skręcać ze sobą do chwili uszczelnienia. Taka forma mocowania nie jest zalecana w wynalazku, ponieważ ani nie trzeba ani też nie jest pożądane zdejmowanie obręczy 22 zamknięcia z korpusu 12 pojemnika 10, jak to umożliwia mocowanie gwintowe.

Na fig. 15 do 19 przedstawiono inną postać pojemnika 100 do picia w przykładzie wykonania według wynalazku. Pojemnik 100 do picia jest w przybliżeniu podobny do opisanego powyżej pojemnika 10, ale ma zmodyfikowaną konstrukcję zespołu zamykającego. Inną postać zespołu zamykającego wyraźnie widać na fig. 19, na której pokazano centralny przekrój poprzeczny zespołu zamykającego 110 do pojemnika 100. W tej postaci zespołu zamykającego pojemnika do picia, obręcz 112 zaPL 191 792 B1 mknięcia i część uszczelniająca 120 są w istocie rzeczy formowane jako integralna całość, co eliminuje ewentualne trudności z mocowaniem uszczelnienia do powierzchni obręczy zamknięcia.

Na fig. 17 przedstawiono rzut perspektywiczny z góry zespołu zamykającego 110 zmodyfikowanej postaci pojemnika 100. W skład zespołu zamykającego 110 wchodzi obręcz 112 zamknięcia, która jest w przybliżeniu taka sama opisana powyżej jak obręcz 22 zamknięcia, z płaską pierścieniową powierzchnią górną 114 i biegnącą w dół kołnierzową częścią 116, za pomocą której obręcz 112 zamknięcia jest przymocowana do szyjki korpusu pojemnika. Jednakże podczas procesu produkcyjnego obręcz 112 zamknięcia nie jest formowana z centralnym otworem, jak w wypadku obręczy 22 zamknięcia, ale z usytuowaną centralnie i integralnie wytłoczoną, zdejmowaną częścią uszczelniającą 120. Część uszczelniająca 120 wystaje ku górze ze środka obręczy zamknięcia, nad płaską pierścieniową powierzchnię górną 114, i jest przymocowana do wewnętrznej krawędzi pierścieniowej części za pomocą łamliwej cienkościennej części 115 (zaznaczonej za pomocą przerywanej linii na fig. 15).

Jak można zobaczyć w przekroju poprzecznym obręczy zamknięcia 112 i części uszczelniającej 120 na fig. 19, część uszczelniająca 120 jest wydrążona i ukształtowana bardzo podobnie do końcówki ssącej samego smoczka.

Korzystnie, wewnętrzna powierzchnia końca części uszczelniającej 120 ma kształt ściśle pasujący do kształtu zewnętrznej powierzchni końca smoczka. Umożliwia to wchodzenie końca smoczka do pustego wnętrza części uszczelniającej 120, kiedy pojemnik jest w stanie uszczelnionym, co ma kilka zalet. Na przykład, ścisłe otaczanie końca smoczka ze znajdującym się w nim otworem do picia przez wewnętrzną powierzchnię części uszczelniającej 120 minimalizuje możliwość wyciekania cieczy z korpusu pojemnika 100 przez ten otwór i do przestrzeni wewną trz zespoł u zamykają cego 110. Ciecz nie może swobodnie wypłynąć przez otwór do picia w smoczku, ponieważ otwór ten jest zbyt mały, żeby to umożliwił i w każdej sytuacji opiera się o powierzchnię części uszczelniającej 120. W istocie rzeczy otwór do picia może mieć postać małej szczeliny lub podobną, która nie pozwala cieczy na przepływanie przy braku różnicy ciśnień lub odkształcenia smoczka przy otworze. Ponieważ część uszczelniająca 120 jest uformowana z tego samego materiału z tworzywa sztucznego co obręcz 112 zamknięcia, więc jest na tyle sztywna, że w zasadzie zapobiega odkształcaniu smoczka. Ponadto, względny wzrost ciśnienia w korpusie pojemnika 100, taki jaki może wystąpić w wypadku ściśnięcia lub upadku pojemnika, powoduje silniejsze dociśnięcie końcówki smoczka z otworem do wewnętrznej powierzchni końcówki części uszczelniającej 120, co dodatkowo zmniejsza prawdopodobieństwo wyciekania cieczy. Wokół wewnętrznej powierzchni części uszczelniającej 120 można dodatkowo uformować biegnący ku jej końcowi grzbiet tak, żeby lekko uderzał wokół zewnętrznej powierzchni smoczka ku końcowi, uszczelniając koniec smoczka względem przestrzeni istniejącej pomiędzy zewnętrzną powierzchnią smoczka, a wewnętrznymi powierzchniami zamknięcia.

Zaleca się, żeby część uszczelniająca 120 nie wystawała z obręczy 112 zamknięcia na całą długość smoczka 130, ponieważ im większa rozciągłość wystawania części uszczelniającej 120, tym większa możliwość przypadkowego rozerwania uszczelnienia pomiędzy częścią uszczelniającą, a obręczą zamknięcia. W związku z tym, zaleca się, żeby część uszczelniająca 120 wystawała tylko na część długości rozciągłości smoczka 130, na przykład na około połowę długości smoczka 130. Na przykład, jeżeli podłużna długość smoczka 130 wynosi rzędu 3 do 4 centymetrów, to rozciągłość występu części uszczelniającej 120 może być rzędu 1,5 do 2 centymetrów. To pociąga za sobą częściowe schowanie lub odwrócenie smoczka poniżej obręczy 112 zamknięcia, jak pokazano na fig. 19, chociaż nie w tym samym stopniu, jak w wypadku opisanego powyżej płaskiego uszczelnienia.

Jak już wspomniano, w tej postaci pojemnika 100 do picia część uszczelniająca 120 jest uformowana jako integralna z obręczą 112 zamknięcia tak, że obręcz 112 zamknięcia i część uszczelniająca 120 są wytwarzane razem, co ułatwia zarówno wytwarzanie, jak i montaż pojemnika do picia. Obręcz 112 zamknięcia i część uszczelniająca 120 są formowane z usytuowaną pomiędzy nimi pierścieniową łamliwą cienkościenną częścią 115, wskutek czego podczas używania część uszczelniająca 120 odrywa się od obręczy 112 zamknięcia. Na przykład, jak widać na figurach, część uszczelniająca 120 zakrzywia się ku górze (co pokazano jako 122 na fig. 16) od płaskiej powierzchni górnej 114 obręczy 112 zamknięcia do w przybliżeniu pionowo biegnącej części 124, która następnie zakrzywia się w półkulistą część końcową 126, której średnica wewnętrzna ściśle pasuje do średnicy zewnętrznej końca smoczka 130 (patrz fig. 19). Przy ścisłym dopasowaniu końcówki smoczka 130 do końcówki wnętrza części uszczelniającej 120 znacznie zmniejsza się możliwość wyciekania cieczy z korpusu pojemnika 100 przez otwór w końcu smoczka 130. Ponieważ zewnętrzny obwód półkulistej końcowej części smoczka 130 ściśle pasuje do wewnętrznego obwodu półkulistej części uszczelniającej 120,

PL 191 792 B1 więc w razie względnego wzrostu ciśnienia wewnętrznego w korpusie pojemnika 100, ciśnienie to silniej dociśnie giętki smoczek 130 do wewnętrznej powierzchni części uszczelniającej 120, uniemożliwiając wyciekanie cieczy przez jego koniec.

Pierścieniowa cienkościenna część 115 pomiędzy obręczą 112 zamknięcia a częścią uszczelniającą 120 może mieć wielkość tylko około milimetra i taką samą szerokość, przy czym jej grubość wynosi, korzystnie, jeden milimetr lub mniej. Rzeczywista grubość ścianki może zmieniać się w zależności od materiału, z jakiego są uformowane obręcz 112 zamknięcia i część uszczelniająca 120, a także od siły, jaką należy zastosować w celu spowodowania łamliwego oderwania części uszczelniającej 120 od obręczy 112 zamknięcia. Na przykład, grubość ścianki na niewielkiej części łamliwej może być nieco większa jeżeli potrzebna jest większa wytrzymałość kosztem łatwości otwierania, albo na odwrót, w sytuacji przeciwnej.

W zalecanej postaci wynalazku, część uszczelniająca 120 jest zaopatrzona w poprzecznie biegnące płaskie części języczkowe 128, które wystają z przeciwległych boków jej zewnętrznej powierzchni. Te części języczkowe 128 mają ułatwiać działanie przez użytkownika poprzeczną siłą na część uszczelniającą 120 w celu oderwania części uszczelniającej 120 od obręczy 112 zamknięcia. Na przykład, użytkownik może uchwycić butelkę dwiema rękami i nacisnąć kciukami na języczki 128 z każdej strony części uszczelniającej 120, odrywając ją bez trudności.

Część uszczelniająca 120 w tej postaci wynalazku wystaje lekko z obręczy 112 zamknięcia i przy szczelnie zamkniętym pojemniku 100 końcówka smoczka 130 znajduje się wewną trz niej, więc oczywiście przy części uszczelniającej 120 znajdującej się na swoim miejscu smoczek 130 nie jest całkowicie schowany. Jednakże ze względu na to, że, korzystnie, część uszczelniająca 120 nie wystaje na całą długość smoczka 130, więc nie mniej jednak smoczek 130 jest częściowo schowany wewnątrz zespołu zamykającego 110, kiedy zespół ten jest szczelnie przymocowany. Po zdjęciu części uszczelniającej 120 naciska się na nią z boku i przechyla łamiąc łamliwą cienkościenną część 115, co pokazano na fig. 16. Podczas tej czynności końcówka smoczka 130 pozostaje wewnątrz części uszczelniającej 120 do chwili całkowitego wyjęcia części uszczelniającej 120 z obręczy 112 zamknięcia (fig. 17 i 18). Po całkowitym wyjęciu, wyciąga się część ssącą smoczka 130 całkowicie do jej konfiguracji wysuniętej dzięki siłom tarcia wynikającym ze stosunkowo ścisłego pasowania pomiędzy nią, a wnę trzem części uszczelniającej, które jeszcze bardziej zwiększają się w wyniku nacisku działającego w tym czasie na boki części uszczelniającej 120 podczas takiego wyjmowania. Nie mniej jednak zaleca się, żeby smoczek 130 można było całkowicie wciągać do konfiguracji schowanej, co może być użyteczne, zwłaszcza jeżeli cała zawartość butelki nie została spożyta na raz oraz pożądane jest przechowywanie butelki z możliwie małym prawdopodobieństwem zanieczyszczenia smoczka 130. Ze smoczkiem 130 w konfiguracji schowanej, nawet bez używania pokrywy, prawdopodobieństwo jakiegoś zanieczyszczenia jest znacznie mniejsze, ponieważ smoczek nie wystaje nad powierzchnię górną 114 obręczy 112 zamknięcia, a więc możliwość jego zetknięcia się z jakąś zanieczyszczoną powierzchnią lub obiektem jest znacznie mniejsza.

Jak już jednak wspomniano wcześniej, ze wstępnie napełnionym pojemnikiem do picia można również dostarczyć kapturek, który można umieścić na obręczy 112 zamknięcia w celu przechowywania nie opróżnionej do końca butelki ze smoczkiem osłoniętym przed zanieczyszczeniami. Taki kapturek można z równym powodzeniem nałożyć na obie zalecane postacie wynalazku szczegółowo opisane powyżej. W wypadku drugiej opisanej postaci wynalazku, kapturek ten, usytuowany podczas transportu i sprzedaży na części uszczelniającej 120, może, na przykład, chronić część uszczelniającą 120 przed przypadkowym jej oderwaniem. Alternatywnie, w tej drugiej postaci wynalazku, można zorganizować masowe pakowanie butelek w taki sposób, żeby chronić wystającą część uszczelniającą 120 podczas transportu i podobnych czynności. Na przykład, w opakowaniach kartonowych, paletach lub podobnych, przystosowanych do transportu i/lub składowania butelek, można zastosować zagłębione części, w które wchodzą części uszczelniające i są częściowo zabezpieczone przed pęknięciem.

W innym rozwiązaniu alternatywnym, sama część uszczelniająca 120 moż e być skonstruowana tak, żeby możliwe było jej wkładanie w otwór utworzony w obręczy 112 zamknięcia po usunięciu części uszczelniającej 120.

Na przykład, część uszczelniająca 120 może być uformowana z jedną lub więcej obwodową obręczą (nie pokazaną na figurach) usytuowaną nieco nad łamliwą sekcją ściankową, za pomocą której łączy się z obręczą 112 zamknięcia, przystosowaną do trzymania części uszczelniającej 120 w otworze obręczy 112 zamknięcia w celu osłaniania schowanego smoczka 130. Obwodowa obręcz o nieco większej średnicy niż średnica otworu w obręczy 112 zamknięcia, mogłaby umożliwić wciskanie podPL 191 792 B1 stawy części uszczelniającej 120 z powrotem w otwór bez zbyt dalekiego przechodzenia przez niego. Następnie część uszczelniająca 120 mogłaby być trzymana w otworze dzięki pasowaniu z wciskiem pomiędzy krawędzią otworu a krawędzią części uszczelniającej 120 i zabezpieczona przed nadmiernym przejściem przez obwodową obręcz. Jeżeli krawędź części uszczelniającej 120 nie zapewnia właściwego pasowania z wciskiem względem krawędzi otworu w obręczy 112 zamknięcia po rozdzieleniu tych dwóch elementów, stosuje się dodatkową obwodową obręcz o odpowiednich wymiarach usytuowaną nieco poniżej i w bardzo małym odstępie od obręczy uniemożliwiającej nadmierne przejście. Odległość pomiędzy tymi dwiema obręczami może odpowiadać, w tym wypadku, grubości materiału obręczy 112 zamknięcia na krawędzi otworu. Alternatywnie, obwodowe obręcze uformowane na części uszczelniającej 12 mogą być niepożądane, a zamiast nich można uformować na języczkach 128 w pobliżu podstawy części uszczelniającej 120 występy lub podobne elementy z przeznaczeniem do trzymania części uszczelniającej 120 w otworze obręczy 112 zamknięcia w celu ponownego zamknięcia butelki po jej rozszczelnieniu. W każdym wypadku zaleca się, żeby zagłębiać smoczek 130 w pojemnik 100 w jego konfiguracji schowanej przed założeniem części uszczelniającej 120.

Proces rozszczelniania i otwierania pojemnika 100 do picia pokazano kolejno na fig. 15, 16 i 17. Na fig. 15 widać butelkę szczelnie zamkniętą z częścią uszczelniającą 120 integralnie uformowaną z obręczą 112 zamknięcia. W celu uż ycia butelki należ y zdjąć część uszczelniają cą 120, co polega najpierw na wywarciu bocznej siły na występ w części uszczelniającej 120. Na przykład, trzymając butelkę obu rękami można kciukami wywrzeć siłę na języczki 128. Powoduje to pęknięcie łamliwej cienkościennej części 115, a tym samym rozerwanie uszczelnienia utworzonego przez zamknięcie. Następnie część uszczelniająca 120 jest odsuwana dźwigniowo od obręczy 112 zamknięcia, co pokazano na fig. 16. Dźwigniowe odsuwanie części uszczelniającej 120 od obręczy zamknięcia 112 powoduje wyciąganie smoczka 130, którego koniec jest przymocowany w części uszczelniającej 120, przez otwór pozostały po tej części. Po całkowitym zdjęciu części uszczelniającej 120, smoczek 130 całkowicie wychodzi z butelki, gotowy do użycia, jak pokazano na fig. 17 i 18.

Na fig. 20 przedstawiono przekrój poprzeczny zalecanej postaci smoczka 130. Jak można zauważyć na figurze, podstawa smoczka ma w przybliżeniu płaską, pierścieniową, obwodową część kołnierzową 132, z której wychodzi wystająca część ssąca 134 smoczka 130. Korzystnie, smoczek 130 jest wykonany z obwodowym rowkiem 136, znajdującym się w przybliżeniu w połowie drogi wzdłuż jego rozciągłości, pomiędzy jego kołnierzową podstawą 132 a końcówką 138. Taki obwodowy rowek 136 może tworzyć cienkościenna część z rowkiem uformowanym w kierunku wnętrza smoczka 130, jak pokazano na figurze. Rowek lub cienka ścianka ułatwia stabilność smoczka w konfiguracji schowanej. Ponadto część łącząca 140 smoczka, znajdująca się w pomiędzy podstawą 132, a częścią ssącą 134, jest skonstruowana, korzystnie, w taki sposób, żeby płynnie zakrzywiała się od kołnierzowej podstawy 132 ku poprzecznie wystającej części ssącej 134, a krzywizna przekroju poprzecznego może być łukiem, tak, żeby smoczek mógł z łatwością przemieszczać się pomiędzy konfiguracją wysuniętą a schowaną. Z częścią łącząc ą 140 smoczka skonstruowaną tak, żeby jest zasadniczo równoległa do płaszczyzny części kołnierzowej 132, gdzie te dwie części spotykają się ze sobą, nie ma trudności z naciśnięciem smoczka ku dołowi z konfiguracji wysuniętej do konfiguracji schowanej, ponieważ nie jest konieczne żadne znaczące wyginanie w żadnym miejscu smoczka poza wspomnianym powyżej rowkiem 136 lub częścią cienkościenną. Stwierdzono, że najlepszym rozwiązaniem jest płynne zakrzywianie się części łączącej 140 smoczka 130 od średnicy wewnętrznej kołnierza podstawowego 132 do miejsca, w którym znajduje się usytuowany w środku rozciągłości smoczka rowek 136. Na fig. 21 przedstawiono smoczek 130 w przekroju poprzecznym w konfiguracji schowanej.

Ponieważ smoczek 130 ma być używany tylko raz, więc grubość ścianki konstrukcji smoczka nie musi być tak duża, jak w smoczkach wielokrotnego użytku, co umożliwia zaoszczędzenie na materiałach używanych w procesie tłoczenia. Na przykład, grubość przeważającej części ścianki smoczka 130 może być rzędu 0,5 do 1,5 milimetra, natomiast grubszy materiał (np. 2 milimetry) mógłby znajdować się przy kołnierzu 132 podstawy. Ponadto nieco grubszą ściankę może mieć półkulista część końcowa, w której znajduje się otwór na ciecz (nie pokazany). Jak widać na figurach, końcowa część smoczka może mieć nieco większą średnicę w porównaniu z jego cylindrycznym trzonem, ze względu na łatwość używania przez niemowlę.

Mając na uwadze, korzystne cechy uszczelniające opisanych tu pojemników do picia, pojemniki skonstruowane według wynalazku są odpowiednie do stosowania w dziedzinie wstępnie napełnionych opakowań jednorazowego użytku, w której wprowadza się zawartość butelki, a następnie zakłada się zespół zamykający ze smoczkiem w celu higienicznego uszczelnienia zawartości w pojemniku. Może

PL 191 792 B1 oczywiście być pożądane sterylizowanie butelki i zespołu zamykającego przed wprowadzeniem do niej zawartości i nałożeniem tego zespołu, ale można to zrobić w dowolny wygodny sposób, o czym powszechnie wiadomo w tej dziedzinie techniki. Oczywiście, podczas montażu należy również zachować warunki higieniczne, na przykład działając strumieniem sterylizującej pary wodnej lub podobnego środka na wnętrze zespołu zamykającego bezpośrednio przed szczelnym zamknięciem korpusu pojemnika.

W zależności od zawartości i techniki napełniania, wstępnie napełnioną butelkę jednorazowego użytku do picia według wynalazku można dostarczać do masowej konsumpcji, na przykład w supermarketach i podobnych. Ponadto, wynalazek można z łatwością stosować w medycynie, na przykład do aplikowania doustnych środków farmaceutycznych na szczepionki lub leczenie niemowląt, lub głównie do karmienia niemowląt na oddziałach opieki poporodowej w szpitalach, gdzie szczególne znaczenie ma sterylne pożywienie, a spożycie wyrobów butelkowanych jest wysokie. Ponadto wynalazek może znaleźć użyteczne zastosowania w aplikowaniu środków farmaceutycznych lub karmieniu niemowląt w rejonach odległych, być może w dotkniętych głodem częściach świata, gdzie nie jest możliwa, albo jest bardzo trudna, sterylizacja butelek i ich zawartości na miejscu. Wstępnie napełnione butelki jednorazowego użytku do picia eliminują również inny problem, a mianowicie nieprawidłowe mieszanie i rozcień czanie skł adników.

Jest oczywiste, że kształt pojemnika, a zwłaszcza jego korpusu, nie ma istotnego znaczenia dla zasad wynalazku, oraz pomimo, że opisano tu i pokazano na figurach kształt butelki/słoika, można stosować pojemniki o wielu innych kształtach, wykonane z wielu różnorodnych materiałów. Ponadto w opisanych tu przykł adach wykonania powszechnie stosuje się do mocowania smoczka do pojemnika „obręcz zamknięcia” lub pierścień mocujący, ale profesjonaliści z tej dziedziny z łatwością rozpoznają możliwość praktycznej realizacji różnych aspektów wynalazku nie zawierających mocowania smoczka w ten sposób. Istotnie, istnieje możliwość bezpośredniego mocowania smoczka do korpusu pojemnika lub też nawet wytwarzania go integralnie z nim, o ile stosuje się znane techniki wytwarzania i/lub materiały.

W powyż szym opisie, o ile z kontekstu nie wynika inaczej, sł owo „zawiera” i jego odmiany, takie jak „zawierają” lub „zawierając” należy rozumieć jako pociągające za sobą włączenie ustalonego kompletnego obiektu lub grupy obiektów, ale nie wyłączające żadnego innego kompletnego obiektu lub grupy obiektów.

Powyższy szczegółowy opis wynalazku przedstawiono wyłącznie przykładowo i nie należy go interpretować w sensie ograniczającym wynalazek, który to wynalazek jest określony w załączonych dalej zastrzeżeniach patentowych.

Claims (9)

1. Pojemnik do picia jednorazowego użytku, zwłaszcza dla niemowląt, zawierający korpus pojemnika do trzymania w nim płynu do picia, który to korpus posiada otwór, zespół zamykający zawierający obręcz zamknięcia i część uszczelniającą oraz smoczek z częścią ssącą i częścią kołnierzową utrzymywaną na otworze korpusu za pomocą obręczy zamknięcia przymocowanej do korpusu pojemnika wokół otworu, znamienny tym, że obręcz (112) zamknięcia i część uszczelniająca (120) są integralnie uformowane w zespół zamykający (110) pokrywający część ssącą (134) smoczka (130) i razem ze smoczkiem (130) tworzą uszczelnienie na otworze korpusu pojemnika (100), przy czym zespół zamykający (110) posiada łamliwą cienkościenną część (115) pomiędzy obręczą (112) zamknięcia i częścią uszczelniającą (120).

2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że obręcz (112) zamknięcia zespołu zamykającego (110) ma kształt pierścieniowy i posiada wystającą z niej centralnie część uszczelniającą (120), przy czym część uszczelniająca (120) i obręcz (112) zamknięcia są połączone za pomocą łamliwej części (115).

3. Pojemnik według zastrz. 2, znamienny tym, że wystająca część uszczelniająca (120) ma puste wnętrze dopasowane do umieszczenia w nim końcówki (138) części ssącej (134) smoczka (130).

4. Pojemnik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zespół zamykający (110) jest uformowany w pojedynczy element z tworzywa sztucznego.

5. Pojemnik według zastrz.1 albo 2, znamienny tym, że obręcz (112) zamknięcia jest zamocowana nierozłącznie do korpusu pojemnika (100).

PL 191 792 B1

6. Pojemnik według zastrz. 2, znamienny tym, że łamliwą część (115) zespołu zamykającego (110) stanowi pierścień o zmniejszonej grubości ścianki.

7. Pojemnik według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że część ssąca (134) smoczka (130) wystaje centralnie z części kołnierzowej (132) smoczka (130), przy czym w trakcie używania część kołnierzowa (132) smoczka (130) jest trzymana pomiędzy krawędzią korpusu pojemnika (100) wyznaczającą otwór i obręczą (112) zamknięcia.

8. Pojemnik według zastrz. 7, znamienny tym, że smoczek (130) jest skonstruowany z zakrzywioną częścią (140) znajdującą się pomiędzy częścią kołnierzową (132) i częścią ssącą (134), która jest częściowo odwrócona wewnątrz zespołu zamykającego (110).

9. Pojemnik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że oddzielenie części uszczelniającej (120) od obręczy (112) zamknięcia tworzy centralny okrągły otwór w obręczy (112) zamknięcia, przez który wystaje część ssąca (134) smoczka (130).