PL190582B1 - Złącze medyczne - Google Patents

Abstract

1. Zlacze medyczne, majace obudowe zaworu posia- dajaca wewnatrz kanal przeplywu plynu usytuowany w osi wzdluznej, z gniazdem zaworu, otwarty koniec dla wprowadzania scisliwego czlonu zaworowego i wtykowe zakonczenie do laczenia z przewodem przeplywu plynu usytuowanym w osi wzdluznej, czlon uruchamiajacy zaworu posiadajacy wewnatrz kanal przeplywu plynu usytuowany w osi wzdluznej, scianke koncowa sciskaja- ca zawór usytuowana w otwartym koncu obudowy, przy czym kanal przeplywu plynu przebiega przez scianke koncowa, a czlon uruchamiajacy zaworu jest usytuowany w otwartym koncu obudowy obrotowo wzgledem obu- dowy wokól osi wzdluznej, oraz majace sprezysty czlon zaworowy scisniety pomiedzy gniazdem zaworu a scian- ka koncowa sciskajaca zawór, posiadajacy przelotowy kanal przeplywu plynu, czlony laczace czlon zaworowy z obudowa, uniemozliwiajace wzgledny obrót pomiedzy czlonem zaworowym a obudowa, czlony ograniczajace w obudowie i na czlonie uruchamiajacym do ogranicza- nia wzglednego osiowego ruchu pomiedzy nimi z umoz- liwianiem wzglednego obrotu pomiedzy nimi, znamien- ne tym, ze obudowa (20) zaworu ma wtykowe zakon- czenie (26) typu Luer, natomiast czlon uruchamiaja- cy (30) zaworu ma gniazdowe zlacze typu Luer,............ FIG. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest złącze medyczne do przetaczania krwi, doprowadzania płynu dożylnego, dozowania leku itp.

Z opisów patentowych US nr 5273533 i 5306243 jest znany zawór złącza medycznego, który wykorzystuje elastomeryczny człon zaworowy w postaci elastomerycznej przegrody lub bariery płynowej umieszczonej w dwuczęściowej obudowie z tworzywa sztucznego. Przegrodę tę przebija się ostrzem igły zwróconym przeciwko kierunkowi przepływu, by zapewnić połączenie płynowe. Odłączenie przewodu przepływowego umożliwia ponowne uszczelnienie złącza przez elastomer. Otwieranie i zamykanie zaworu regulowane jest przez obracanie złącza przewodu płynowego względem obudowy, w której zamontowana jest igła i przegroda. Złącza takie są stosunkowo drogie ze względu na obecność igły i jej obsady, a przy powtarzalnym wykorzystywaniu istnieje coraz większe prawdopodobieństwo wycieku lub zanieczyszczenia cząstkowym materiałem przegrody.

Złącza medyczne często trzeba wielokrotnie otwierać i zamykać podczas leczenia pacjenta. W warunkach szpitalnych, np. w zespołach intensywnej terapii, złącza medyczne można uruchamiać lub wykorzystywać cyklicznie wielokrotnie i nie mogą one tracić szczelności, aby pewnie unikać wprowadzenia zanieczyszczeń, takich jak włókna bawełny z tamponów używanych do czyszczenia złączy oraz niezamierzonego wprowadzenia pęcherzyków powietrza, które powoduj ą zator i śmierć pacjenta.

Złącza medyczne, które wykorzystują sprężyste bariery przepływu wielokrotnie przebijane podczas eksploatacji złącza, mają coraz większą skłonność do wycieku płynu wraz z rosnącą liczbą cykli uruchomienia, zwłaszcza jeśli są włączone w przewód pompy infuzyjnej, która może wytwarzać w złączu ciśnienie do 186,2 kPa.

Jest znane złącze medyczne, mające obudowę zaworu posiadającą wewnątrz kanał przepływu płynu usytuowany w osi wzdłużnej, z gniazdem zaworu, otwarty koniec dla wprowadzania ściśliwego członu zaworowego i wtykowe zakończenie do łączenia z przewodem przepływu płynu usytuowanym w osi wzdłużnej. Złącze ma również człon uruchamiający zaworu posiadający wewnątrz kanał przepływu płynu usytuowany w osi wzdłużnej, ściankę końcową ściskającą zawór usytuowaną w otwartym końcu obudowy, przy czym kanał przepływu płynu przebiega przez ściankę końcową, a człon uruchamiający zaworu jest usytuowany w otwartym końcu obudowy obrotowo względem obudowy wokół osi wzdłużnej. Złącze to ma ponadto sprężysty człon zaworowy ściśnięty pomiędzy gniazdem zaworu a ścianką końcową ściskającą zawór, posiadający przelotowy kanał przepływu płynu, człony łączące człon zaworowy z obudową, uniemożliwiające względny obrót pomiędzy członem zaworowym a obudową, człony ograniczające w obudowie i na członie uruchamiającym do ograniczania względnego osiowego ruchu pomiędzy nimi z umożliwianiem względnego obrotu pomiędzy nimi.

Celem wynalazku jest opracowanie złącza medycznego, które pozostaje szczelne i pozbawione cząstek stałych pomimo wielokrotnego wykorzystywania i nie zawiera sprężystej bariery, która jest powtarzalnie przebijana przez igłę. Złącze medyczne powinno być złożone z niewielkiej liczby (np. trzech) istotnych części, z których każda jest łatwa do wytwarzania w produkcji masowej.

Złącze medyczne według wynalazku charakteryzuje się tym, że obudowa zaworu ma wtykowe zakończenie typu Luer, natomiast człon uruchamiający zaworu ma gniazdowe złącze typu Luer, przy czym kanał przepływu płynu w członie zaworowym przebiega od osiowo usytuowanego otworu po pierwszej stronie członu zaworowego, poprzez ten człon zaworowy do mimośrodowo usytuowanego otworu po przeciwnej stronie członu zaworowego. Mimośrodowo usytuowany otwór kanału przepływu płynu w członie zaworowym jest usytuowany zgodnie z mimośrodowo usytuowanym końcem kanału przepływu płynu w członie uruchamiającym, kiedy człon uruchamiający jest obrócony względem obudowy dla otwarcia zaworu, oraz mimośrodowo usytuowany koniec kanału przepływu płynu w członie zaworowym jest obwodowe przemieszczony od mimośrodowo usytuowanego końca kanału przepływu płynu w członie uruchamiającym, kiedy człon uruchamiający jest obrócony względem obudowy dla zamknięcia zaworu. Złącze na obudowie i członie uruchamiającym zaworu ma człony ustalające położenie członu uruchamiającego względem obudowy w położeniu otwarcia zaworu albo w położeniu zamknięcia zaworu.

190 582

Korzystnie, gniazdo zaworu w obudowie ma otwór usytuowany osiowo zgodnie z osiowo usytuowanym otworem kanału przepływu płynu w członie zaworowym.

Człony łączące człon zaworowy z obudową mają, w szczególności, sprzęgalne ze sobą pałce i rowki na obudowie i członie zaworowym, zwłaszcza palce są osiowo usytuowane na obudowie, a rowki są osiowo usytuowane na członie zaworowym, przy czym rowki mają długość osiową mniejszą niż grubość osiowa członu zaworowego, zaś palce mają długość mniejszą niż osiowa długość rowków, dla umożliwienia ściskania członu zaworowego podczas montażu.

Człon uruchamiający ma, korzystnie, ściankę końcowa posiadającą mimośrodowo usytuowany otwór ustawialny zgodnie po względnym obrocie obudowy i członu uruchamiającego z mimośrodowo usytuowanym końcem kanału przepływu płynu w członie zaworowym, dla otwierania zaworu.

Człony ustalające położenie członu uruchamiającego względem obudowy mają ewentualnie, usytuowany osiowo palec na cylindrycznej ściance wewnętrznej obudowy i dwa osiowo usytuowane rowki na cylindrycznej ściance zewnętrznej członu uruchamiającego w pobliżu końca ściskającego człon zaworowy.

W szczególności, rowki na cylindrycznej ściance zewnętrznej członu uruchamiającego są oddalone od siebie o mniej niż 180°, ponadto w tej cylindrycznej ściance zewnętrznej ma osiowo wystające wgłębienie pomiędzy rowkami, przy czym wgłębienie to ma w przybliżeniu taką samą głębokość jak głębokość rowków oraz ma promieniowo przebiegające wypukłości pomiędzy rowkami a wgłębieniem.

Korzystnie, człony ograniczające mają sprężyście sprzęgającą pierścieniową wypukłość oraz przyjmujący tę wypukłość rowek w cylindrycznej ściance wewnętrznej obudowy.

W szczególności, pierścieniowa wypukłość i rowek przyjmujący tę wypukłość oparte są na promieniowo przebiegających pierścieniowych powierzchniach, utrzymując osiowe ściśnięcie członu zaworowego i uniemożliwiając osiowe rozłączenie obudowy i członu uruchamiającego.

Człon zaworowy jest, ewentualnie, osiowo ściśnięty i promieniowo rozszerzony do uszczelniającego sprzężenia z wewnętrznymi ściankami obudowy.

Korzystnie, złącze ma w kanale przepływu płynu w członie zaworowym sztywną tuleję uniemożliwiającą zmniejszenie przekroju przepływu podczas ściskania członu zaworowego.

Na obudowie złącze ma, korzystnie, wklęsłą kołową, cylindryczną zewnętrzną powierzchnię chwytania palcami.

Na gniazdowym złączu typu Luer przewodu przepływowego, przeciwległe względem ścianki końcowej ściskającej zawór złącze ma, korzystnie, zewnętrzny gwint złącza przewodu przepływowego, tworząc gniazdowe złącze zamkowe typu Luer.

Wtykowe zakończenie typu Luer ma, ewentualnie, pierścieniowy rowek dla złącza obrotowego przewodu przepływu płynu.

Korzystnie, człon uruchamiający i obudowa są wykonane z poliwęglanu dopuszczonego do zastosowań medycznych, a człon zaworowy jest wykonany z poliizoprenu dopuszczonego do zastosowań medycznych.

Do członu uruchamiającego zaworu jest, korzystnie, przyłączony elastomeryczny korek zabezpieczający, przykrywający kanał przepływowy w członie uruchamiającym zaworu, przy czym korek ten ma co najmniej jeden nacięty płat przykrywający kanał przepływowy w gniazdowym złączu typu Luer przewodu przepływowego.

Ewentualnie, dwa podłużne nacięcia w płacie przecinają się w środkowym obszarze płata, tworząc cztery segmenty płatowe pomiędzy nacięciami.

W szczególności, każde z nacięć ma całkowitą długość wynoszącą około 4 mm.

Elastomeryczny korek zabezpieczający jest, ewentualnie, przymocowany klejem do członu uruchamiającego.

Elastomeryczny korek zabezpieczający ma, korzystnie, integralnie utworzony zewnętrzny nacięty płat, pierścieniowy kołnierz na obwodzie tego zewnętrznego płata, stożkowy płaszcz przebiegający od kołnierza w kierunku od zewnętrznego płata i wewnętrzny nacięty płat zamykający koniec płaszcza, przy czym kołnierz jest przymocowany do członu uruchamiającego.

190 582

W . szczególności, złącze ma wgłębienie w wewnętrznej ściance kanału przepływowego w członie uruchamiającym dla płaszcza i zagiętych segmentów zewnętrznego płata, kiedy wtykowo wsuwane złącze typu Luer przewodu przepływowego jest dołączone do złącza medycznego.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony, w przykładach wykonania, na rysunkach, na których fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny złącza medycznego, fig. 2 - w rozłożeniu na części widok perspektywiczny złącza z fig. 1, fig. 3 - wzdłużny przekrój pokazujący złącze medyczne z członem zaworowym w położeniu zamknięcia zaworu, fig. 4 - przekrój podobny do fig. 3, pokazujący złącze w położeniu otwarcia zaworu, fig. 5 - widok perspektywiczny członu zaworowego, fig. 6 - widok z dołu członu zaworowego z fig. 5, fig. 7 - rzut pionowy stykającego się z zaworem końca członu uruchamiającego zaworu, fig. 8 - widok z prawej strony obudowy zaworu, fig. 9 - podłużny przekrój, podobny do fig. 3, pokazujący zmodyfikowaną konfigurację obudowy, fig. 10 - widok perspektywiczny złącza medycznego o zmodyfikowanej konfiguracji obudowy z fig. 8, fig. 11 - przekrój podobny do fig. 9, pokazujący elastomeryczny korek zabezpieczający, fig. 12a i 12b - widoki perspektywiczne pierwszego przykładu wykonania korka zabezpieczającego z fig 11, fig. 13 - przekrój wzdłuż linii 13-13 z fig. 14 drugiego przykładu wykonania korka zabezpieczającego, a fig. 14 przedstawia widok boczny korka z fig. 13.

Złącze medyczne 10 według wynalazku jest zasadniczo złączem trzyczęściowym zawierającym zaworową obudowę 20 z wtykowym zakończeniem 26 typu Luer i mający kształt gniazda typu Luer człon 30 uruchamiający zaworu ze sprężystym członem zaworowym 40, który jest ściskany pomiędzy płaskim gniazdem zaworowym 22 w obudowie 20 a płaską ścianką końcową 32 członu 30 uruchamiającego.

Wtykowa obudowa 20 typu Luer i gniazdowy człon 30 uruchamiający typu Luer są usytuowane na wspólnej osi wzdłużnej i są obrotowe względem siebie wokół osi wzdłużnej. Wklęsła powierzchnia chwytowa 21 na obudowie 20 ułatwia obsługiwanie złącza końcami palców.

Obudowa 20 zaworu ma kanał 24 przepływu płynu, który przebiega wzdłużnie od wtykowego zakończenia 26 dołączenia przewodu płynowego typu Luer do gniazda 22 zaworu. Podobnie człon 30 uruchamiający ma osiowo przebiegający gniazdowy kanał 34 przepływu płynu typu Luer, który w przedstawionym przykładzie wykonania jest zakończony w mimośrodowo usytuowanym kanale płynowym 36 w końcowej ściance 32 członu uruchamiania zaworu, który obejmuje ściskając człon zaworowy 40. Człon 30 uruchamiający jest uformowany tak, by miał gładko zakrzywione przejście płynu z osiowo przebiegającego kanału przepływowego 34 do mimośrodowego kanału 36.

Człon zaworowy 40 ma kanał 44 przepływu płynu przebiegający przez ten człon od usytuowanego zgodnie z osią otworu w połączeniu z kanałem 24 do usytuowanego mimośrodowo końca 48, który może być wprowadzany w lub wyprowadzany z połączenia z mimośrodowym kanałem 36 członu uruchamiającego. Człon zaworowy 40 jest wykonany ze stałego ale ściśliwego elastomeru, który jest ściskany pomiędzy gniazdem 22 zaworu w obudowie a końcową ścianką 32 członu uruchamiającego podczas montażu zaworu. Osiowe ściśnięcie elastomerycznego członu zaworowego 40 powoduje promieniowe rozpieranie członu zaworowego 40 do sprzężenia zapewniającego szczelność wobec płynu z otaczającą wewnętrzną ścianką cylindryczną obudowy 20, aby zapewnić uszczelnienie zaworu w położeniu otwartym, zamkniętym i pośrednim.

Człony ograniczające na wewnętrznej cylindrycznej ściance 28 w pobliżu otwartego końca obudowy 20 i na zewnętrznej cylindrycznej ściance 38 członu uruchamiającego zaworu w postaci pierścieniowej wypukłości 39 na członie uruchamiaj ącym w sprzężeniu z rowkiem 29 na obudowie są zwymiarowane tak, że człon zaworowy 40 jest ściskany w odpowiednim stopniu, gdy wypukłość 39 osadza się w rowku 29 podczas montażu zaworu. Ruch osiowy członu 30 uruchamiającego względem obudowy 20 jest zatem uniemożliwiony podczas działania zaworu. Korzystnie, oparte o siebie promieniowo przebiegające powierzchnie na wypukłości 39 i rowku 29 znajdują się w pokazanym miejscu, aby uniemożliwić niezamierzone wycofanie członu uruchamiającego 30 z obudowy 20 po zmontowaniu zaworu. Względny obrót pomiędzy obudową a członem uruchamiającym jest jednak możliwy. Korzystnie, w kanale 44 przepływu pły190 582 nu w sprężystym członie zaworowym 40 znajduje się sztywna tuleja 46, aby zmniejszyć promieniowe zapadanie się tego członu zaworowego podczas jego osiowego ściskania, gdy montuje się części złącza medycznego. Zastosowana ewentualnie tuleja 46 uniemożliwia również wszelki kontakt elastomerycznego członu zaworowego z przepływającym płynem poprzez złącze, przez co unika się wszelkiej możliwości zanieczyszczenia płynu przez elastomer lub koagulacji krwi albo innego płynu w pobliżu elastomeru.

Człony ustalające położenie członu uruchamiającego 30 względem obudowy 20 mają długi palec 25 uformowany na obudowie 20, który jest umieszczony w jednym z średnicowo przeciwległych rowków 35 ustalania położenia palca, wykonanych w członie uruchamiającym 30, trzymają człon uruchamiający względem obudowy albo w położeniu otwarcia zaworu, albo w położeniu zamknięcia zaworu. Własna sprężystość tworzyw sztucznych, z których wykonana jest obudowa 20 i człon 30 uruchamiający, umożliwia wskoczenie długiego palca 25 w jeden z tych rowków 35, kiedy zawór jest w położeniu otwartym lub w położeniu zamkniętym, z równoczesnym umożliwianiem względnie łatwego ręcznego obracania członu 30 uruchamiającego zaworu względem obudowy 20. Człon zaworowy 40 ma również pojedynczy przebiegający wzdłużnie rowek 45, który przyjmuje długi palec 25 na obudowie, ustalający położenie. Jak pokazano na fig. 2 i 7, zewnętrzna cylindryczna ścianka 38 na członie uruchamiającym 30 przebiega w zakresie kąta większego niż 180 stopni w pobliżu rowków 35 do pierścieniowego wgłębienia 38a o zmniejszonym promieniu i w przybliżeniu o takiej samej głębokości jak rowki 35, aby umożliwić umieszczenie długiego palca 25 w pierścieniowej szczelinie pomiędzy wgłębieniem 38a o zmniejszonym promieniu a wewnętrzną ścianką 28 obudowy, gdy człon uruchamiający 30 jest obracany w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara względem obudowy (patrząc od strony członu uruchamiającego), by otworzyć połączenie płynowe. Promieniowo przebiegające wypukłości 38b pomiędzy rowkami 35 a wgłębieniem 38a sprzęgają się z palcem 25, ale umożliwiają ruch palca 25 poza wypukłości 38b, gdy części złącza są obracane względem siebie w celu otworzenia lub zamknięcia zaworu, aby zapewnić użytkownikowi wyczucie, czy zawór jest w położeniu otwartym, czy w położeniu zamkniętym. Pełnopromieniowa część powierzchni 38, która przebiega w zakresie kąta powyżej 180 stopni, uniemożliwia dalszy obrót członu uruchamiającego 30 w kierunku ruchu wskazówek zegara względem obudowy przez sprzężenie z długim palcem 25 i wymaga ruchu członu uruchamiającego względem obudowy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, by zamknąć połączenie.

Względny obrót pomiędzy członem zaworowym 40 a obudową 20 jest uniemożliwiony zawsze przez dopasowane krótkie palce 27 wykonane na obudowie, które są przyjmowane w krótkich, przebiegających wzdłużnie rowkach 47 wykonanych w członie zaworowym. Chociaż znajdują się trzy krótkie palce 27 i rowki 47, by uniemożliwić względny obrót pomiędzy członem zaworowym a obudową 20, można zamiast tego stosować inne konfiguracje dopasowanych występów i zagłębień, albo klej, by mocować człon zaworowy 40 do gniazda 22 zaworu w obudowie 20. Długość krótkich palców 27 jest mniejsza niż wzdłużna długość rowków 47 w członie zaworowym 40, aby swobodnie umożliwić ściskanie członu zaworowego 40 podczas montażu, bez kolizji pomiędzy końcami palców 27 i końcami rowków 47.

Jak to najlepiej pokazano na fig. 3 i 4, mimośrodowy koniec 48 kanału 44 przepływu płynu poprzez człon zaworowy 40 jest umieszczany albo w położeniu zamknięcia zaworu (fig. 3), albo w położeniu otwarcia zaworu (fig. 4) po obróceniu członu 30 uruchamiającego zaworu o kąt nieco mniejszy niż 180 stopni względem obudowy 20.

Jak pokazano, człon 30 uruchamiający zaworu ma stożkowe gniazdo typu Luer z zewnętrznym gwintem 37, a obudowa 20 ma wtykowy koniec 26 złącza stożkowego typu Luer, wyposażony w przytrzymujący rowek 23 dla pierścieniowego zgrubienia na konwencjonalnym czopie przewodu połączenia płynowego z gwintem wewnętrznym (nie pokazano), co umożliwia wykonanie gwintowanych połączeń z przewodem przepływowym lub rozłączanie ich bez skręcania przewodu przepływowego. Korzystnie, człon uruchamiający 30 i obudowa 20 są wykonane z poliwęglanu dopuszczonego do zastosowań medycznych, a człon zaworowy 40 jest, korzystnie, wykonany z poliizoprenu dopuszczonego do zastosowań medycznych.

Wyjmowana zaślepka 50 z tworzywa sztucznego, która również spełnia zadania tamponu czyszczącego i/lub zakrywka 60 wtykowego końca typu Luer zabezpieczająca przed zanie8

190 582 czyszczeniem, mogą być ewentualnie zastosowane do uszczelniania przeciwległych końców medycznego złącza podczas przewożenia itp. Zaślepka 50 ma przeznaczony do uchwycenia palcami język 51 i wtykowy stożkowy koniec 52 o zmiennej średnicy i długości, który jest wykonany z miękkiego tworzywa sztucznego i jest ciasno umieszczony w stożkowym kanale 34 przepływu płynu tak, że zaślepka 50 może być ręcznie obracana podczas wprowadzania w kanał 34, by oczyścić alkoholem ten kanał na całej drodze do kanału 36 po odłączeniu członu uruchamiającego 30 od przyporządkowanego przewodu przepływowego. Język 51 umożliwia uchwycenie zaślepki 50 bez zanieczyszczenia zwężonego końca 52. Pętla 53 wykonana z tworzywa sztucznego integralnie z zaślepka 50 rozłączalnie mocuje zaślepkę do członu uruchamiającego 30. Należy zauważyć, że rozłączenie złącza wymaga obrócenia gwintowanego gniazda przewodu w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara względem członu uruchamiającego 30. Złącze jest skonstruowane tak, że obrót w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara najpierw powoduje, że człon uruchamiający 30 porusza się do położenia zamknięcia zaworu, zanim dalszy obrót w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara usunie złącze linii przepływowej z konwencjonalnego prawego gwintu 39. Alternatywnie, połączenia przewodu przepływowego mogą być tworzone lub przerywane przez wzdłużne wprowadzanie lub wyjmowanie wtykowych lub gniazdowych złączy przewodu przepływowego typu Luer z gniazdowego kanału 34 przepływu płynu lub wtykowego zakończenia 26.

Złącze medyczne według wynalazku jest szczególnie korzystne dzięki temu, że nie wymaga zastosowania żadnych ostro zakończonych przedmiotów, takich jak igły lub kaniule. Podłużny kształt złącza czyni je szczególnie użytecznym do stosowania zamiast złączy z kurkiem odcinającym na przewodzie rozgałęźnym, ponieważ promieniowo wystający uchwyt kurka odcinającego często jest usytuowany zbyt blisko uchwytu sąsiedniego kurka odcinającego, by można było łatwo nimi manipulować bez kolizji.

Figury 9 i 10 przedstawiają zmodyfikowaną obudowę 20 z integralnie utworzoną płaszczową częścią 70 posiadającą gwint wewnętrzny 72 do przyjmowania złącza przewodu przepływowego, by utworzyć wtykowe zamknięcie typu Luer. Obudowa 20 może być również wyposażona w przebiegające wzdłużnie przeciwpoślizgowe rowki 74 na zewnątrz wklęsłej powierzchni zewnętrznej chwytania palcami.

Figury 11 i 12 przedstawiają opcjonalny elastomeryczny korek 80 zabezpieczający, mający zasadniczo pierścieniowy kołnierz 82 i integralnie utworzony stożkowy płaszcz 84. Korek 80 ma również nacięty, nadający się do tamponowania zewnętrzny płat 86 na swym zewnętrznym końcu oraz nacięty wewnętrzny płat 88 zamykający wewnętrzny koniec stożkowego płaszcza 84. Korek 80 jest umieszczany, korzystnie z niewielkim rozciąganiem, na otwartym gniazdowym końcu typu Luer członu 30 uruchamiającego i jest trwale spojony z nim. Na końcu członu 30 uruchamiającego może być wykonany obwodowy rąbek 90, aby dodatkowo pomóc w uniemożliwianiu usuwania korka 80 zabezpieczającego z końca członu 30 uruchamiającego.

Korek 80 zapewnia dodatkowe zabezpieczenie przed niezamierzonym wstecznym przepływem krwi lub innego płynu ustrojowego od pacjenta przy wyciągnięciu wtykowo wsuwanego końca złącza typu Luer przewodu przepływu płynu dożylnego z gniazdowego kanału 34 przepływu płynu typu Luer. Jak omówiono powyżej, przy odłączaniu przewodu przepływowego z gwintowanym zamkiem typu Luer, złącze ma konstrukcję wymagającą automatycznego zamykania zaworu, by uniemożliwić wsteczne wypływanie płynu z pacjenta. Jednakże, kiedy na przewodzie doprowadzającym płyn zamiast gwintowanego zanika typu Luer stosuje się przesuwne złącze typu Luer, czasami możliwe jest dokonanie rozłączenia bez obrócenia najpierw złącza do położenia zamknięcia zaworu. Zabezpieczający korek 80 służy do przyjęcia wtykowo wsuwanego złącza typu Luer poprzez nacięty płat 86 o czterech plackowo ukształtowanych segmentach wyginanych do wewnątrz przy wprowadzaniu wtykowego złącza typu Luer do oparcia o wewnętrzną ściankę gniazdowego kanału 34 typu Luer w członie uruchamiającym zaworu. Chociaż w każdym z płatów 86, 88 pokazano cztery oddzielne segmenty, rzeczywista ich liczba jest określana przez konstruktora.

W wewnętrznej ściance kanału 34 może również znajdować się stożkowo zwężająca się pierścieniowa przestrzeń (nie pokazano) służąca do przyjęcia i utrzymywania segmentów pła190 582 ta 86 przy wprowadzaniu wtykowo wsuwanego elementu typu Luer. Grubość tej przestrzeni może być taka, by zmieściła ona połączoną grubość ścianki płaszcza 84 i segmentów płata 86 tak, że wewnętrzny przekrój poprzeczny gniazdowego kanału 34 typu Luer jest zasadniczo taki sam jak przekrój konwencjonalnego standardowego gniazdowego kanału typu Luer bez korka zabezpieczającego.

Przepływ płynu dożylnego lub innego płynu do pacjenta jest umożliwiony poprzez nacięty wewnętrzny płat 88 w kierunku od lewej strony do prawej na fig. 11, dzięki różnicy ciśnienia powodowanej podczas doprowadzania płynu do pacjenta, ale jest uniemożliwiony w przeciwnym kierunku, kiedy połączenie przewodu płynowego jest przerwane, nawet jeśli zawór przez nieuwagę pozostanie otwarty. Przepływ zwrotny jest podwójnie uniemożliwiony przez automatyczne zasadniczo pełne zamknięcie wewnętrznego płata 88 lub przez zasadniczo pełne zamknięcie zewnętrznego płata 86, po usunięciu złącza wtykowego typu Luer (na skutek własnej sprężystości materiału korka). Korek 80 może być wykonany z dowolnego odpowiedniego elastomeru, takiego jak poliizopren lub kauczuk silikonowy, który jest korzystny, ponieważ ma własne właściwości smarowe. Ponadto, zasadniczo płaska powierzchnia zewnętrzna zewnętrznego płata 86 jest łatwo czyszczona lub dezynfekowana konwencjonalnym tamponem, który nie musi wchodzić w gniazdowy kanał 34 typu Luer, gdzie niełatwo jest zobaczyć pozostawiony w sposób niezamierzony materiał tamponu i nie można go usunąć.

Figury 13 i 14 przedstawiają zmodyfikowany korek 80, który nie ma stożkowego płaszcza 84 i dodatkowego zabezpieczenia przed przepływem zwrotnym, ale poza tym działa zasadniczo tak samo jak korek pokazany na fig. 12a i 12b. Korek 80 z fig. 13 i 14 ma nieco pogrubiony lub stożkowy płat 86 złożony z czterech segmentów, które po zagięciu do wewnętrznej ścianki kanału 34 przez wprowadzenie wtykowego złącza typu Luer tworzą kąt stożka, który jest zasadniczo taki sam jak kąt stożka wtykowego złącza typu Luer. W każdym z pokazanych przykładów korka korzystnie cała długość każdego ze skrzyżowanych nacięć w płacie zewnętrznym 86 wynosi około 4 mm, to znaczy nieco mniej niż maksymalna średnica standardowego złącza wtykowego typu Luer 4,225 mm.

Powyżej przedstawiono korzystny przykład wykonania złącza medycznego według wynalazku. Oczywiście są możliwe dalsze przykłady wykonania. W szczególności, człon zaworowy 40 może być przymocowany nieobrotowo do końca członu uruchamiającego 30, a mimośrodowy koniec 48 kanału przepływowego członu zaworowego może być zwrócony raczej do obudowy 20, a nie do członu uruchamiającego 30.

190 582

190 582

25 36 34

FIG. 3

21—’ 25^ 35 36 48 50

FIG. 4 <5!

190 582

FIG. 7

FIG. 8

190 582

FIG. 9

FIG. 10

190 582

FIG. 12 α

FIG. !2b

190 582

ο «ο

190 582

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (21)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Złącze medyczne, mające obudowę zaworu posiadającą wewnątrz kanał przepływu płynu usytuowany w osi wzdłużnej, z gniazdem zaworu, otwarty koniec dla wprowadzania ściśliwego członu zaworowego i wtykowe zakończenie do łączenia z przewodem przepływu płynu usytuowanym w osi wzdłużnej, człon uruchamiający zaworu posiadający wewnątrz kanał przepływu płynu usytuowany w osi wzdłużnej, ściankę końcową ściskającą zawór usytuowaną w otwartym końcu obudowy, przy czym kanał przepływu płynu przebiega przez ściankę końcową, a człon uruchamiający zaworu jest usytuowany w otwartym końcu obudowy obrotowo względem obudowy wokół osi wzdłużnej, oraz mające sprężysty człon zaworowy ściśnięty pomiędzy gniazdem zaworu a ścianką końcową ściskającą zawór, posiadający przelotowy kanał przepływu płynu, człony łączące człon zaworowy z obudową, uniemożliwiające względny obrót pomiędzy członem zaworowym a obudową, człony ograniczające w obudowie i na członie uruchamiającym do ograniczania względnego osiowego ruchu pomiędzy nimi z umożliwianiem względnego obrotu pomiędzy nimi, znamienne tym, że obudowa (20) zaworu ma wtykowe zakończenie (26) typu Luer, natomiast człon uruchamiający (30) zaworu ma gniazdowe złącze typu Luer, przy czym kanał (44) przepływu płynu w członie zaworowym (40) przebiega od osiowo usytuowanego otworu po pierwszej stronie członu zaworowego (40) poprzez ten człon zaworowy (40) do mimośrodowo usytuowanego otworu po przeciwnej stronie członu zaworowego (40), przy czym mimośrodowo usytuowany otwór kanału (44) przepływu płynu w członie zaworowym (40) jest usytuowany zgodnie z mimośrodowo usytuowanym końcem kanału (34) przepływu płynu w członie uruchamiającym (30) kiedy człon uruchamiający (30) jest obrócony względem obudowy (20) dla otwarcia zaworu, oraz mimośrodowo usytuowany koniec kanału (44) przepływu płynu w członie zaworowym (40) jest obwodowo przemieszczony od mimośrodowo usytuowanego końca kanału (34) przepływu płynu w członie uruchamiającym (30), kiedy człon uruchamiający (30) jest obrócony względem obudowy (20) dla zamknięcia zaworu, natomiast na obudowie (20) i członie uruchamiającym (30) ma człony ustalające położenie członu uruchamiającego (30) względem obudowy (20) w położeniu otwarcia zaworu albo w położeniu zamknięcia zaworu.
2. 2. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że gniazdo (22) zaworu w obudowie (20) ma otwór usytuowany osiowo zgodnie z osiowo usytuowanym otworem kanału (44) przepływu płynu w członie zaworowym (40).
3. 3. Złącze według zastrz. 2, znamienne tym, że człony łączące człon zaworowy (40) z obudową (20) mają sprzęgalne ze sobą palce (27) i rowki (47) na obudowie (20) i członie zaworowym (40).
4. 4. Złącze według zastrz. 3, znamienne tym, że palce (27) są osiowo usytuowane na obudowie (20), a rowki (47) są osiowo usytuowane na członie zaworowym (40), przy czym rowki (47) mają długość osiową mniejszą niż grubość osiowa członu zaworowego (40), zaś palce (27) mają długość mniejszą niż osiowa długość rowków (47), dla umożliwienia ściskania członu zaworowego (40) podczas montażu.
5. 5. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że człon uruchamiający (30) ma ściankę końcową (32) posiadającą mimośrodowo usytuowany otwór ustawialny zgodnie po względnym obrocie obudowy (20) i członu uruchamiającego (30) z mimośrodowo usytuowanym końcem kanału (44) przepływu płynu w członie zaworowym (40), dla otwierania zaworu.
6. 6. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że człony ustalające położenie członu uruchamiającego (30) względem obudowy (20) mają usytuowany osiowo palec (25) na cylindrycznej ściance wewnętrznej (28) obudowy (20) i dwa osiowo usytuowane rowki (35) na cylindrycznej ściance zewnętrznej (38) członu uruchamiającego (30) w pobliżu końca ściskającego człon zaworowy (40).

   190 582
7. 7. Złącze według zastrz. 6, znamienne tym, że rowki (35) na cylindrycznej ściance zewnętrznej (38) członu uruchamiającego (30) są oddalone od siebie o mniej niż 180°, ponadto w tej cylindrycznej ściance zewnętrznej (38) ma osiowo wystające wgłębienie (38a) pomiędzy rowkami, przy czym wgłębienie (38a) to ma w przybliżeniu taką samą głębokość jak głębokość rowków (35) oraz ma promieniowo przebiegające wypukłości (38b) pomiędzy rowkami (35) a wgłębieniem (38a).
8. 8. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że człony ograniczające mają sprężyście sprzęgającą pierścieniową wypukłość (39) oraz przyjmujący tę wypukłość (39) rowek (29) w cylindrycznej ściance wewnętrznej (28) obudowy (20).
9. 9. Złącze według zastrz. 8, znamienne tym, że pierścieniowa wypukłość (39) i rowek (29) przyjmujący tę wypukłość (39) oparte są na promieniowo przebiegających pierścieniowych powierzchniach, utrzymując osiowe ściśnięcie członu zaworowego (40) i uniemożliwiając osiowe rozłączenie obudowy (20) i członu uruchamiającego (30).
10. 10. Złącze według zastrz. 9, znamienne tym, że człon zaworowy (40) jest osiowo ściśnięty i promieniowo rozszerzony do uszczelniającego sprzężenia z wewnętrznymi ściankami obudowy (20).
11. 11. Złącze według zastrz. 1 albo 2 albo 5, znamienne tym, że w kanale (44) przepływu płynu w członie zaworowym (40) ma sztywną, tuleję (46) uniemożliwiającą zmniejszenie przekroju przepływu podczas ściskania członu zaworowego (40).
12. 12. Złącze według zastrz. 1 albo 4, znamienne tym, że na obudowie (20) ma wklęsłą kołową cylindryczną zewnętrzną powierzchnię (21) chwytania palcami.
13. 13. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że na gniazdowym złączu typu Luer przewodu przepływowego, przeciwległe względem ścianki końcowej (32) ściskającej zawór ma zewnętrzny gwint (37) złącza przewodu przepływowego, tworząc gniazdowe złącze zamkowe typu Luer.
14. 14. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że wtykowe zakończenie (26) typu Luer ma pierścieniowy rowek (23) dla złącza obrotowego przewodu przepływu płynu.
15. 15. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że człon uruchamiający (30) i obudowa (20) są wykonane z poliwęglanu dopuszczonego do zastosowań medycznych, a człon zaworowy (40) jest wykonany z poliizoprenu dopuszczonego do zastosowań medycznych.
16. 16. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że do członu uruchamiającego (30) zaworu jest przyłączony elastomeryczny korek (80) zabezpieczający, przykrywający kanał przepływowy w członie uruchamiającym (30) zaworu, przy czym korek (80) ten ma co najmniej jeden nacięty płat (86, 88) przykrywający kanał przepływowy w gniazdowym złączu typu Luer przewodu przepływowego.
17. 17. Złącze według zastrz. 16, znamienne tym, że dwa podłużne nacięcia w płacie (86, 88) przecinają się w środkowym obszarze płata (86, 88), tworząc cztery segmenty płatowe pomiędzy nacięciami.
18. 18. Złącze według zastrz. 17, znamienne tym, że każde z nacięć ma całkowitą długość wynoszącą około 4 mm.
19. 19. Złącze według zastrz. 16, znamienne tym, że elastomeryczny korek (80) zabezpieczający jest przymocowany klejem do członu uruchamiającego (30).
20. 20. Złącze według zastrz. 16, znamienne tym, że elastomeryczny korek (80) zabezpieczający ma integralnie utworzony zewnętrzny nacięty płat (86), pierścieniowy kołnierz (82) na obwodzie tego zewnętrznego płata (86), stożkowy płaszcz (84) przebiegający od kołnierza (82) w kierunku od zewnętrznego płata (86) i wewnętrzny nacięty płat (88) zamykający koniec płaszcza (84), przy czym kołnierz (82) jest przymocowany do członu uruchamiającego (30).
21. 21. Złącze według zastrz. 20, znamienne tym, że ma wgłębienie w wewnętrznej ściance kanału przepływowego w członie uruchamiającym (30) dla płaszcza (84) i zagiętych segmentów zewnętrznego płata (86), kiedy wtykowo wsuwane złącze typu Luer przewodu przepływowego jest dołączone do złącza medycznego.

    190 582