PL190204B1 - Kompleks tekstylny do wytwarzania odzieży izolującej termicznie i odzież wykonana z takiego kompleksu tekstylnego - Google Patents

Abstract

1 . Kom pleks tekstylny do w ytw arzania odziezy izolujacej termicznie, typu zaw ierajacego co najmniej ledna tkanine, albo poklad z w lókien tkanych, w ykonana z m aterialu niepalnego, stanow iaca strone zew netrzna kom pleksu i w ykonczeniowa podszew ke ochronna, stano- wiaca strone wewnetrzna kom pleksu, znam ienny tym, ze na stronie wewnetrznej tkaniny ( 2) i/albo na stronie zewnetrz- nej podszewki (4) rozmieszczone sa walki (5) z m aterialu w lókienniczego posiadajace zasadniczo te sam a orientacje, przym ocow ane poprzez przeplot do tkaniny ( 2 ) i/albo do podszewki (4) w trakcie produkcji, stanow iace jej czesc inte- gralna, które rozgraniczaja m iedzy tkanina ( 2 ) 1 podszew ka (4) kanaly napelnione pow ietrzem 11 Odziez w ykonana z kom pleksu tekstylnego do wytwarzania odziezy izolujacej term icznie, typu zawieraja- cego co najmniej jed n a tkanine, albo poklad z w lókien tka- nych, wykonana z materialu niepalnego, stanow iaca strone zew netrzna kom pleksu i w ykonczeniow a podszew ke ochronna, stanowiaca strone w ew netrzna kom pleksu, zna- m ienna tym , ze na stronie wewnetrznej tkaniny ( 2 ) i/albo na stronie zewnetrznej podszew ki (4) rozm ieszczone sa walki (5) z materialu wlókienniczego posiadajace zasadniczo te sama orientacje, przymocowane poprzez przeplot do tkani- ny (2) i/albo do podszewki (4) w trakcie produkcji, stano- wiace j e j czesc integralna, które rozgraniczaja m iedzy tka- nina (2) i podszew ka (4) kanaly napelnione pow ietrzem FIG. 5 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompleks tekstylny do wytwarzania odziezy izolującej termicznie. Kompleks ten umożliwia zapewnienie izolacji termicznej chroniącej przed wysoką temperaturą i ogniem i może być wykorzystany do wytwarzania odziezy dla straży pożarnej a także, w szerszym zakresie, w innych zastosowaniach, w których występuje ryzyko oparzeń wywołanych wysoką temperaturą i ogniem.

190 204

We Francji, od dosyć dawna, używane są przez straż pożarną kurtki skórzane wyposażone w wewnętrzną podszewkę ochronną z bawełny lub wełny. Taka kurtka nie zawiera odpowiedniej wewnętrznej osłony termicznej. W innych krajach kurtki używane przez straż pożarną wykonane są na bazie materiałów włókienniczych bez bariery uszczelniającej, co skutkuje zmniejszeniem osłony termicznej, lub z barierą uszczelniającą nie przepuszczającą pary wodnej, co utrudnia wyparowanie wilgoci i zwiększa problem stresu termicznego

Stres termiczny jest zjawiskiem fizjologicznym, wynikającym z podniesienia wewnętrznej temperatury ciała, spowodowanego przez czynniki zewnętrzne, takie jak gorące otoczenie, lub ze znacznego i długotrwałego wysiłku. Stres termiczny przejawia się jako podniesienie wewnętrznej temperatury ciała, które nie może już osiągnąć stanu termoregulacji, co może powodować dolegliwości, nawet omdlenie lub objawy choroby serca. Wiadomo dzisiaj, ze kiedy temperatura ciała przewyzszy o +1,5°C temperaturę normalną, zdolności oceny i reakcji są pogorszone, co może powodować wypadki w niebezpiecznych środowiskach. Ostatnie badania zgonów strażaków w USA wskazują, ze tylko 8% zgonów jest skutkiem oparzenia, 42% zgonów spowodowanych jest bezpośrednio stresem termicznym a pozostałe 50% stanowią wypadki bez widocznych powodów, które jednak specjaliści coraz częściej zaliczają do niezrozumiałych wypadków związanych z pogorszeniem oceny związanym ze stresem termicznym.

Istnieje europejska dyrektywa dotycząca wyposażenia w osłony indywidualne stosowane zwłaszcza przez straż pożarną. Kurtka powinna odznaczać się pewnymi cechami, zwłaszcza zdolnością do ochrony przed ciepłem promieniowania, ochrony przed ciepłem konwekcji, dobrą stabilnością termiczną materiałów składowych, powinna spełniać wymagania zupełnej niepalności, oraz posiadać dobrą nieprzemakalność.

Ponadto, kurtka powinna zapewniać operatorowi osłonę w warunkach ekstremalnych o nieprzewidywalnym charakterze, zwłaszcza zapewniaaąc mu czas ucieczki. Jest to ważne zwłaszcza, gdy trzeba chronić strażaka przed zjawiskiem „flash-over ” „Flash-over” jest etapem przejściowym bardzo szybkiego rozwoju ognia miejskiego, który się wytwarza kiedy gazy i pary obecne w pomieszczeniu osiągną temperaturę od 500 do 600°C i zapalają się nagle. W ułamku sekundy, temperatura podnosi się z 500 do 1000°C, odpowiadając padającemu strumieniowi ciepła rzędu 40kW/m\ Ważne jest, aby operator mógł wytrzymać ten nagły wzrost temperatury wystarczająco długo, aby zdążył oddalić się od źródła ognia.

Znany kompleks tekstylny pozwala osiągnąć te cele. Taki kompleks tekstylny zawiera zewnętrzną tkaninę osłonową wykonaną z materiału niepalnego, na przykład na bazie włókna z aramidu, metaaramidu lub poliamidu imidowego. Tkanina ta łączy jakość osłony termicznej, parametry mechaniczne odporności na ścieranie i na rozdarcia, a ponadto została poddana obróbce uszczelniającej dla umożliwienia spływania wody i ogólnie płynów chemicznych. Za tą tkaniną osłonową znajduje się przegroda nieprzepuszczalna i oddychająca, przeważnie zamocowana na powierzchni materiału włókienniczego zapewniającego wytrzymałość mechaniczną, pozwalająca na przepuszczanie pary wodnej powstającej na przykład wskutek pocenia się użytkownika, ale nie wody w postaci płynu. Ponadto, ta przegroda powoduje efekt zasłony, która uczestniczy w izolacji termicznej kurtki spowalniając penetrację strumienia ciepła. Pod przegrodą jest położony materiał izolacji termicznej utworzony z dzianiny o splocie przestrzennym, jak opisano w dokumencie EP 0443991, lub z filcu zdolnego do zatrzymania powietrza, jak opisano to w dokumencie EP 0364370. Materiał izolacji termicznej jest zwykle przyszyty do podszewki wykończenia.

Kurtka taka odznacza się zaletą zapewnienia doskonałej osłony termicznej przed strumieniem ciepła zwiększonego nagle do 40 kW/m², bardzo wysoką skutecznością, nawet zbyt wysoką, ponieważ ze względu na jej duzą zdolność izolacyjną nie pozwala ona użytkownikowi odczuwać ciepła o strumieniu ciepła od 0 do 1 kW/m2, odpowiadającemu zwykłym warunkom pracy strażaków i wykrywać ewentualne niebezpieczeństwo. Operator nadmiernie zabezpieczony, w tych warunkach, może być doprowadzony do podjęcia nadmiernego ryzyka ze względu na pogorszenie oceny strumienia ciepła. Taka kurtka jest również mało wygodna, ponieważ jest gruba i ciężka zwłaszcza, gdy nasiąknie wodą, co ma szczególne znaczenie w przypadku materiału izolującego termicznie. Mozę to spowodować, w przypadku nagłego podwyższenia temperatury, parowanie wody i oparzenie operatora.

190 204

Ponadto, kiedy kurtka jest mokra, w następstwie interwencji w środowisku wilgotnym albo po praniu, filc lub dzianina absorbują duzo wody, co wymaga długiego czasu suszenia, podczas którego kurtka nie jest używana.

Celem wynalazku jest opracowanie kompleksu tekstylnego do wytwarzania odziezy, która będzie lekka i wygodna, która w warunkach zwyczajnych interwencji (strumień około od 0 do 1 kW/m²) stosunkowo dobrze przepuszcza ciepło (co odpowiada podwyższonemu TF%) i błyskawicznie ostrzega operatora o obecności niebezpieczeństwa (co odpowiada niskiemu T.i2) i która, w warunkach krytycznych takich jak strumień ciepła wynikający ze zjawiska „flash-over” (strumień rzędu 40 kW/m²), zapewnia podczas wystarczającego okresu czasu i zgodnie z normami, wysoki stopień izolacji (bądź niski TF%), aby zapewnić operatorowi racjonalny czas ucieczki. Ponadto, ten kompleks powinien pozwalać na szybkie wysuszenie po zmoczeniu.

Kompleks tekstylny według wynalazku, do wytwarzania odziezy izolującej termicznie, typu zawierającego co najmniej jedną tkaninę, albo pokład z włókien tkanych, wykonaną z materiału niepalnego, stanowiącą stronę zewnętrzną kompleksu i wykończeniową podszewkę ochronną, stanowiącą stronę wewnętrzną kompleksu, charakteryzuje się tym, ze na stronie wewnętrznej tkaniny i/albo na stronie zewnętrznej podszewki rozmieszczone są wałki z materiału włókienniczego posiadające zasadniczo tę samą orientację, przymocowane poprzez przeplot do tkaniny i/albo do podszewki w trakcie produkcji, stanowiące jej część integralną, które rozgraniczają między tkaniną i podszewką kanały napełnione powietrzem.

Korzystnie, wałki są ciągłe, ewentualnie wałki mogą być nieciągłe.

Podszewka korzystnie zawiera, na swojej stronie zwróconej na zewnątrz kompleksu, wałki posiadające zasadniczo tę samą orientację, oraz rozgraniczające z przeciwległą przegrodą kompleksu, kanały napełnione powietrzem.

Wałki są korzystnie wykonane z materiału mało ściśliwego na skutek wzrostu ciepła.

Również korzystnie, każdy wałek jest wykonany z włókien termostabilnych takich, jak para-aramidy, a ponadto każdy wałek może być utworzony przez wiązkę połączonych ze sobą nitek, takąjak dwa skręty Nm 8/2 skręcone razem.

Korzystnie, każdy wałek jest zamocowany do podszewki poprzez przeplot za pomocą nitek tej podszewki, podczas jej wytwarzania.

Korzystnie, grubość każdego wałka jest większa od 0,3 mm, a korzystnie zawarta pomiędzy 1 i 10 mm.

Rozstaw wałków korzystnie jest większy od 2 mm, a korzystnie zawarty pomiędzy 2 i 15 mm.

Odziez według wynalazku wykonana z kompleksu tekstylnego do wytwarzania odziezy izolującej termicznie, typu zawierającego co najmniej jedną tkaninę, albo pokład z włókien tkanych, wykonaną z materiału niepalnego, stanowiącą stronę zewnętrzną kompleksu i wykończeniową podszewkę ochronną, stanowiącą stronę wewnętrzną kompleksu, charakteryzuje się tym, ze na stronie wewnętrznej tkaniny i/albo na stronie zewnętrznej podszewki rozmieszczone są wałki z materiału włókienniczego posiadające zasadniczo tę samą orientację, przymocowane poprzez przeplot do tkaniny i/albo do podszewki w trakcie produkcji, stanowiące jej część integralną, które rozgraniczają między tkaniną i podszewką kanały napełnione powietrzem

Korzystnie, wałki i rozgraniczone przez nie kanały mają orientację ogólną wzdłuz odziezy, a zwłaszcza pionową w przypadku kurtki.

Wałki wyznaczają między podszewką, a przegrodą przeciwległą do podszewki, kanały napełnione powietrzem. Powietrze to nie jest statyczne, lecz może cyrkulować, ponieważ nie jest zamknięte w tkaninie przez splot ściśnięty tak, jak w przypadku na przykład dzianin o splocie przestrzennym lub siatki. Tak więc, w warunkach normalnego używania (0 do 1 kW/m2 strumienia cieplnego), nie ma retencji wody w tych kanałach, ani poważnego przegrzania powietrza.

Odwrotnie, podczas bardzo gwałtownego zwiększenia temperatury (około 40 kW/m2 strumienia cieplnego na przykład), ilość powietrza znajdująca się w kanałach rozgraniczonych przez wałki stanowi wystarczającą izolację termiczną, która pozwala operatorowi oddalić się z miejsca niebezpiecznego i spełnia normę EN 469.

190 204

Ta prostota struktury przyczynia się do lekkości otrzymanej odziezy i w związku z tym do wygody jej użytkowania. Wygoda użytkowania wynika z cyrkulacji powietrza w kanałach, która ułatwia odparowanie pochodząącej z pocenia się wody absorbowanej przez podszewkę. Wiadomo, że dla ułatwienia termoregulacji ciała, absolutnie najważniejsze jest umożliwienie parowania wody. Kiedy temperatura ciała wzrasta, mechanizm pocenia się wpływa na ochłodzenie ciała przez parowanie potu. Jeżeli woda pochodząca z potu nie może odparować i akumuluje się w postaci ciekłej w różnych warstwach tekstylnych mechanizm termoregulacji poprzez pocenie jest neutralizowany i temperatura ciała zaczyna wzrastać. Te własności, z jednej strony, polepszają termoregulację ciała operatora i zmniejszają stres termiczny oraz, z drugiej strony, ułatwiają suszenie odzieży zmoczonej w trakcie interwencji, lub po praniu. Ze względu na bardzo zredukowaną strukturę kompleksu według wynalazku, pojemności absorbowania i gromadzenia wody zmniejszają się praktycznie do pojemności podszewki podtrzymującej wałki, w porównaniu do pojemności filcu, który działa jak gąbka. Główną niedogodnością znanych kompleksów, takich jak filce lub dzianiny o splocie przestrzennym, jest właśnie ich słaba zdolność odparowywania po poceniu. Przeciwnie, mają one tendencję do absorbowania wody i do jej zatrzymywania.

Dzięki temu, ze walki są wykonane z materiału mało ściśliwego na skutek wzrostu temperatury, w kanałach można utrzymać objętość powietrza izolującego, która wystarcza do zapewnienia ochrony, w tym również pod działaniem znacznych strumieni ciepła (na przykład około 40 kW/m²).

Struktura, w której każdy wałek jest utworzony przez wiązkę połączonych ze sobą nitek, na przykład dwa skręty Nm 8/2 skręcone razem, jest mniej ściśliwa, niż odpowiadająca jej struktura z jednej nitki składającej się z jednego kawałka.

Grubość każdego wałka, która jest większa od 0,3 mm, a korzystnie zawarta pomiędzy 1 i 10 mm, oraz rozstaw wałków większy od 2 mm, najkorzystniej zawarty pomiędzy 2 i 15 mm, zapewnia wystarczającą pojemność powietrza między wałkami.

Orientacja wałków i kanałów w kompleksie według wynalazku ułatwia cyrkulację powietrza poprzez zjawisko konwekcj i naturalnej.

Między zewnętrzną tkaniną osłony i podszewką można umieścić nieprzepuszczalną przegrodę oddychającą, umożliwiającą przejście pary wodnej, ale nie wody w postaci płynu, przy czym przegroda ta chroni również przed wiatrem, co jest korzystne z punktu widzenia izolacji termicznej.

Przedmiot wynalazku zostanie bliżej wyjaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia serię wykresów pokazujących krzywe zmian współczynnika przepuszczalności ciepła TF% w funkcji padającego strumienia ciepła gp fig. 2 przedstawia serię wykresów pokazujących krzywe zmian czasu alarmowego T.12 w funkcji padającego strumienia ciepła φ,0 fig. 3 pokazuje w widoku perspektywicznym rozłożonym różne warstwy tworzące kompleks; fig. 4 - przekrój kompleksu poprzecznie do wałków, które zawiera; a fig. 5 - widok w perspektywie części kurtki wykonanej z kompleksu z fragmentem wyrwanym.

Figury 1 i 2 przedstawiają dwa wykresy, które ilustrują zachowanie się różnych kompleksów przeznaczonych do wytwarzania odzieży dla strażaków, uwzględniających normę europejską EN 469.

Figura 1 przedstawia krzywe zmian współczynnika przepuszczalności ciepła TF%, który jest stosunkiem strumienia ciepła, który przeszedł przez produkt do padającego strumienia ciepła Q0, w zalezności od Q0. Strumień ciepła padający jest strumieniem ciepła generowanym przez źródło ciepła, na działanie którego jest wystawiona próbka.

Figura 2 przedstawia krzywe zmian czasu alarmowego T.12 w funkcji padającego strumienia ciepła Q0. Czas alarmowy jest czasem, po upływie którego użytkownik odczuwa ciepło w sposób bolesny. Dąży się do uzyskania T.12 około 15 sekund dla padającego strumienia 40 kW/m2.

Poszczególne krzywe pokazane na fig. 1 i 2 zostały otrzymane poprzez dokonywanie pomiarów dla następujących produktów lub komplessów, według metody normy EN 366 takiej jaka została podana w jej projekcie zmiany CENTTC162WGj2N2266 z daia20/01/97:

A = skóra

B = skóra + podszewka bawełniana

C = skóra + podszewka wełniana

190 204

D = tkanina + przegroda + włóknina 90 g/m² + podszewka 120 g/m²

E = tkanina + przegroda + oczko 220 g/m² + podszewka 120 g/m²

F = tkanina + przegroda + filc 120 g/m² + podszewka 120 g/m2

Tytułem przykładu przetestowano następujące produkty:

Tkanina: tkanina symbol 4781 spółki DMC Tissus Techniques, Serza2/1, 195 g/m2, z włókna Nomexy Delta TA Dupont de Nemours, mieszanina 75% włókien meta aramid, 23% włókien para aramid i 2% włókien antystatycznych.

Przegroda: Symbol 89/55 spółki Proline, przegroda mikroporowata nieprzepuszczalna i oddychająca z poliuretanu ogniotrwałego około 40 g/m2, przyklejona na włókninę Sontaray Nomexy Sl Typu E-89, mieszanina meta i para aramid około 90 g/m2.

Podszewka: tkanina symbol 4948 spółki DMC Tissus Techniques, Płótno, 120 g/m2, z włókna Nomexy/Viscose FR, mieszanina 50% włókien meta aramid i 50% włókien wizkozy uodpornionej na ogień w masie.

Włóknina: Sontaray Nomexy SL Typu E-89, mieszanina meta i para aramid około 90 g/m2.

Oczko: oczko przestrzenne symbol AR220 spółki TTI, 220 g/m2, z włókna Nomexy T450, 100% meta aramid.

Filc: filc igłowany spółki DUFLOT, 120 g/m2, z włókna Nomexy, w 100% aramid.

Na podstawie poszczególnych wykresów można porównać zalety i niedogodności różnych znanych kurtek, które zostały opisane powyżej.

Kompleks według wynalazku pokazany na rysunku zawiera zewnętrzną tkaninę osłony 2 wykonaną z materiału niepalnego, stanowiącego tkaninę symbol 4781 spółki DMC Tissus Techniques, Serza 2/1, 195 g/m, z włókna Nomexy Delta TA Dupont de Nemours, mieszanina 75% włókien meta aramid, 23% włókien para aramid i 2% włókien antystatycznych. Do tej tkaniny zewnętrznej jest dołożona przegroda nieprzepuszczalna i oddychająca, utworzona z materiału o symbolu 89/55 spółki Proline, przegroda mikroporowata nieprzepuszczalna i oddychająca z poliuretanu ognioodpornego około 40 g/m², przyklejona na włókninę Sontaray Nomexy SL Typu E-89, mieszanina meta i para aramid około 90 g/m2.

Kompleks zawiera jeszcze podszewkę 4 utworzoną na przykład z tkaniny symbol 4948 spółki DMC Tissus Techniques, Płótno 120 g/m2, z włókna Nomexy/Viscose Fr, mieszanina 50% włókien meta aramid i 50% włókien wizkozy uodpornionej na ogień w masie.

Na podszewce 4 jest przymocowana, na stronie zwróconej w kierunku przegrody 3, seria ciągłych równoległych wałków 5 o masie właściwej powierzchniowej 70/80 g/m?, utworzonych w niniejszym przypadku z przędzy z włókien w 100% para-aramid Nm 8/2/2 (skręcenie 2 kawałków Nm 8/2). Jeżeli podszewka jest utworzona z tkaniny, połączenie wałków z tkaniną jest uzyskane w czasie tkania, poprzez szczególny przebieg niektórych nitek ze spodu wymienionej tkaniny.

Trzeba sprecyzować, że w kompleksie pokazanym na fig. 3 do 5, warstwy 2, 3 i 4 nie są zwykle złączone ale po prostu ułożone obok siebie. Można jednak niektóre z tych warstw połączyć w razie potrzeby przez sklejanie.

Grubość każdego wałka jest rzędu 1 mm, a rozstaw wałków jest rzędu 10 mm.

Figura 5 przedstawia kurtkę 6 wykonaną z kompleksu tekstylnego według wynalazku, w którym wałki 5 są zorientowane pionowo.

Wykresy na fig. 1 i 2 ilustrują zachowanie się kompleksu I według wynalazku.

Kompleks ten ma wiele zalet, w porównaniu do niektórych znanych kompleksów; jest lżejszy, bardziej elastyczny, wałki 5 zastępują korzystnie filc przeznaczony do zatrzymywania powietrza. Wałki są lżejsze i bardziej giętkie, niż stosowany filc albo dzianina o splocie przestrzennym.

Absorpcja wody w przypadku wałków 5 jest bardzo zmniejszona w porównaniu z filcem lub splotem przestrzennym, co silnie ogranicza zjawisko wchłaniania i gromadzenia w odzieży wody wydzielanej przez pocenie się.

W ten sposób wchłanianie i gromadzenie się wody w przypadku kompleksu izolującego według wynalazku, ogranicza się praktycznie do podszewki, używanej jako podłoże wałków, co w przypadku opisanego przykładu daje powiększenie ciężaru, 2,5 razy w stosunku do cię190 204 zaru na sucho. Dla porównania, ciężar kompleksu F, w którym zastosowano filc, który działa jak gąbka, jest 10 razy większy w stosunku do stanu suchego.

Podszewka służąca jako podłoże kompleksu według wynalazku, utrzymana w pewnej odległości od przegrody przez wałki, stanowi powierzchnię wymiany wody pochodzącej z pocenia się (którą absorbuje) z powietrzem krążącym w kanałach uformowanych przez wymienione wałki, przyspieszając parowanie i umożliwiając szybszą termoregulację. Pojawienie się stresu termicznego jest w ten sposób opóźnione, nawet usunięte, zwłaszcza w zwyczajnych warunkach pracy 0-1 kW/m².

Ta niska absorpcja wody przez kompleks według wynalazku stanowi również zaletę w postaci ograniczenia ryzyka oparzeń poprzez parowanie wody zgromadzonej w kurtce w przypadku ekspozycji na gwałtowny strumień ciepła.

Unika się również zwiększania ciężaru odziezy w czasie operacji, czynnika zwiększającego stres termiczny. Rzeczywiście, ostatnie badania fizjologiczne wykazały, ze ciężar interwencyjnych kurtek tekstylnych straży pożarnej miał bezpośredni wpływ na wywołany stres termiczny.

Objętość powietrza utrzymywana w kanałach zapewnia zadawalającą izolację termiczną ograniczając gwałtowne przewodzenie ciepła w warunkach krytycznych (strumień rzędu 40 kW/m²). Struktura tego kompleksu zapewnia również dobrą wrażliwość na ciepło w warunkach normalnego używania, a więc i krótki czas alarmowy T.12, z powodu jego niskiej masy właściwej powierzchniowej, jak pokazano na fig. 2. Czas alarmowy w warunkach normalnych zbliża się do czasu kompleksów skóra + podszewka, znanych jako dających większe poczucie bezpieczeństwa, niz czas tradycyjnych kompleksów tekstylnych, które zbyt silnie izolują (krzywe E i F).

Z wykresu na fig. 1 wynika, że w zakresie przewodnictwa termicznego i braku zatrzymywania ciepła, kompleks według wynalazku zapewnia dobry komfort przy niskiej energii, 0 do 1 kW/m2 (zwyczajne warunki pracy) porównywalny do komfortu kompleksów skóra + podszewka uznawanych za wywołujące niewiele problemów związanych ze stresem termicznym, co wynika z TF% stosunkowo podwyższonego (dobre przewodzenie ciepła). Natomiast, dla większych strumieni ciepła (około 40 kW/m2) kompleks posiada współczynnik przepuszczalności ciepła TF% niski (dobra izolacja), porównywalny do kompleksów bardziej ciężkich, mniej wygodnych i utrzymujących dużo więcej wody.

Komfort użytkowania tego kompleksu w zakresie redukcji stresu termicznego, wyraża się również przez odporność na odparowanie (Ret - resistance evaporative), która jest szczególnie niska w porównaniu z produktami istniejącymi na rynku.

Co więcej, kurtka wykonana z kompleksu według wynalazku umożliwia dobre odparowywanie potu, co oznacza, ze ma niską odporność na odparowanie i zapewnia lepszą termoregulację, co pozwala uniknąć wypadków.

Tablica poniżej podaje dane odporności na odparowanie (Ret) różnych kompleksów przedstawionych na fig. 1 (mierzonej według normy eN3 1092)

- C: 85.0 m2 · Pa/W

-D: 26.7

- E: 28.5

-F: 31.0

-I: 25.6

Połączenie słabej izolacji termicznej (słabe gromadzenie ciepła) w warunkach normalnych z dobrym odparowaniem, stanowi zaletę z punktu widzenia komfortu, co daje istotny postęp w dziedzinie zmniejszenia ryzyka stresu termicznego.

Wynalazek oczywiście nie ogranicza się do jednej formy wykonania, ani do jednego zastosowania do wytwarzania kurtek, przeciwnie obejmuje wszystkie możliwe odmiany. W szczególności, podszewka mogłaby być wykonana z materiału innego niz tkanina, mogłaby być połączona z przegrodą lub błoną, wałki mogłyby być nieciągłe i/lub wykonane z innego materiału, takiego jak silikon, lub mocowane innymi środkami takimi jak klejenie lub przyszycie do podszewki. Ewentualnie, kompleks mógłby być utworzony z dwóch oddzielnych warstw, w postaci dwóch par spodni, przy czym na stronie wewnętrznej spodni wierzchnich są rozmieszczone wałki.

190 204

190 204

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kompleks tekstylny do wytwarzania odziezy izolującej termicznie, typu zawierającego co najmniej jedną tkaninę, albo pokład z włókien tkanych, wykonaną z materiału niepalnego, stanowiącą stronę zewnętrzną kompleksu i wykończeniową podszewkę ochronną, stanowiącą stronę wewnętrzną kompleksu, znamienny tym, że na stronie wewnętrznej tkaniny (2) i/albo na stronie zewnętrznej podszewki (4) rozmieszczone są wałki (5) z materiału włókienniczego posiadające zasadniczo tę samą orientację, przymocowane poprzez przeplot do tkaniny (2) i/albo do podszewki (4) w trakcie produkcji, stanowiące jej część integralną, które rozgraniczają między tkaniną (2) i podszewką (4) kanały napełnione powietrzem.
2. 2. Kompleks tekstylny według zastrz. 1, znamienny tym, ze wałki (5) są ciągłe.
3. 3. Kompleks tekstylny według zastrz. 1, znamienny tym, ze wałki (5) są nieciągłe.
4. 4. Kompleks według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, ze podszewka (4) zawiera, na swojej stronie zwróconej na zewnątrz kompleksu, wałki (5) posiadające zasadniczo tę samą orientację, oraz rozgraniczające z przeciwległą przegrodą kompleksu, kanały napełnione powietrzem.
5. 5 Kompleks według któregokolwiek z zastrz, od 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, ze wałki (5) są wykonane z materiału mało ściśliwego na skutek wzrostu temperatury.
6. 6. Kompleks według zastrz. 5, znamienny tym, ze każdy wałek (5) jest wykonany z włókien termostabilnych takich, jak para-aramidy.
7. 7. Kompleks według zastrz. 1, znamienny tym, ze każdy wałek (5) jest utworzony przez wiązkę połączonych ze sobą nitek, takąjak dwa skręty Nm 8/2 skręcone razem
8. 8. Kompleks według zastrz. 1, znamienny tym, ze każdy wałek (5) jest zamocowany do podszewki poprzez przeplot za pomocą nitek tej podszewki, podczas jej wytwarzania.
9. 9. Kompleks według zastrz. 1, znamienny tym, ze grubość każdego wałka (5) jest większa od 0,3 mm, a korzystnie zawarta pomiędzy 1 i 10 mm.
10. 10. Kompleks według zastrz. 1, znamienny tym, ze rozstaw wałków (5) jest większy od 2 mm, a korzystnie zawarty pomiędzy 2 i 15 mm.
11. 11. Odziez wykonana z kompleksu tekstylnego do wytwarzania odziezy izolującej termicznie, typu zawierającego co najmniej jedną tkaninę, albo pokład z włókien tkanych, wykonaną z materiału niepalnego, stanowiącą stronę zewnętrzną kompleksu i wykończeniową podszewkę ochronną, stanowiącą stronę wewnętrzną kompleksu, znamienna tym, że na strome wewnętrznej tkaniny (2) i/albo na stronie zewnętrznej podszewki (4) rozmieszczone są wałki (5) z materiału włókienniczego posiadające zasadniczo tę samą orientację, przymocowane poprzez przeplot do tkaniny (2) i/albo do podszewki (4) w trakcie produkcji, stanowiące jej część integralną, które rozgraniczają między tkaniną (2) i podszewką (4) kanały napełnione powietrzem
12. 12 Odziez według zastrz. 11, znamienna tym, ze wałki (5) i rozgraniczone przez nie kanały mają orientację ogólną wzdłuz odziezy, a zwłaszcza pionową w przypadku kurtki.