PL188772B1

PL188772B1 - Urządzenie do odmierzania i dostarczania dawki leku

Info

Publication number: PL188772B1
Application number: PL98337461A
Authority: PL
Inventors: Lars Peter Klitmose; Henrik Andersen; Preben Broskov Nielsen; John Thrane Hansen
Original assignee: Novo Nordisk As
Priority date: 1997-06-17
Filing date: 1998-06-15
Publication date: 2005-04-29
Also published as: HU222557B1; DE69818997D1; DE69818997T2; CN1165350C; BR9810039A; RU2200588C2; ES2209153T3; EP0991442B1; CZ2000759A3; DK0991442T3; HUP0002162A2; CN1266720A; UA54541C2; AU746843B2; KR20040004435A; KR100486374B1; EP0991442A1; NO996239L; CN1260727A; CA2294638C

Abstract

1. Urzadzenie do odmierzania i dostarczania dawki le- ku, w sklad którego wchodzi obudowa ze znajdujaca sie w niej ampulka której jeden koniec jest zamkniety tlocz- kiem wciskanym w ampulke, za s drugi koniec jest zamknie- ty membrana a we wnetrzu ampulki pomiedzy tloczkiem a membrana znajduje sie lek, a ponadto w obudowie znaj- duje sie tloczysko z pierwsza czescia i druga czescia która ma gwint, który pasuje do gwintu na pierwszej czesci tak, ze obrót drugiej czesci wzgledem pierwszej czesci zmienia calkowita dlugosc tloczyska, a ponadto w obudowie znajdu- je sie prowadnica umozliwiajaca pierwszej czesci prze- mieszczanie sie osiowe ale nie obrotowe, zas druga czesc jest osadzona w obudowie z mozliwoscia wykonywania ruchu zarówno osiowego jak obrotowego, gdzie obrót drugiej czesci wzgledem pierwszej czesci powoduje prze- mieszczenie drugiej czesci w pierwszym kierunku z poloze- nia poczatkowego w celu zadania wielkosci dawki i w którym druga czesc jest przemieszczona we wspomnianym pierw- szym kierunku ze wspomnianego polozenia poczatkowego o nie wiecej niz maksymalna odleglosc odpowiadajaca maksymalnej dawce, znamienne tym, ze pierwsza czesc (6) tloczyska (60) jest gietka i ma pierwszy koniec, który pod- czas uzywania jest utrzymywany w stycznosci z tloczkiem (2) i drugi koniec, który jest odgiety o 180 stopni wzgledem pierwszego konca, a ponadto posiada mechanizm wstrzyku- jacy, w sklad którego wchodzi przycisk (10), który jest przemieszczany pomiedzy polozeniem wystajacym............. FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do odmierzania i dostarczania dawki leku. Znane jest ze stanu techniki urządzenie do odmierzania i dostarczania dawki leku, w skład którego wchodzi obudowa ze znajdującą się w niej ampułką, której jeden koniec jest zamknięty tłoczkiem wciskanym w ampułkę, zaś drugi koniec jest zamknięty membraną. We wnętrzu ampułki pomiędzy tłoczkiem a membraną znajduje się lek Ponadto w obudowie znajduje się tłoczysko z pierwszą częścią i drugą częścią, która ma gwint, który pasuje do gwintu na pierwszej części tak, że obrót drugiej części względem pierwszej części zmienia całkowitą długość tłoczyska. Ponadto w obudowie znajduje się prowadnica umożliwiająca pierwszej części przemieszczanie się osiowe, ale nie obrotowe, zaś druga część jest osadzona w obudowie z możliwością wykonywania ruchu zarówno osiowego, jak obrotowego, gdzie obrót drugiej części względem pierwszej części powoduje przemieszczenie drugiej części w pierwszym kierunku z położenia początkowego w celu zadania wielkości dawki i w którym druga część jest przemieszczona we wspomnianym pierwszym kierunku ze wspomnianego położenia początkowego o nie więcej niż maksymalną odległość odpowiadaj ącą maksymalnej dawce.

188 772

Z opisu nr EP 327 910 znane jest urządzenie umożliwiające dawkowanie leku poprzez zwiększanie całkowitej długości tłoczyska, które opiera się o tłoczek ampułki w urządzeniu oraz przedłużenie tłoczyska za pośrednictwem sprzężonego z nim połączenia gwintowego. To zwiększanie długości uzyskuje się obracając to przedłużenie względem tłoczyska polegające na obracaniu elementu do dawkowania leku, który może obracać się względem obudowy, a tym samym względem tłoczyska. Połączenie pomiędzy elementem do dawkowania leku a przedłużeniem tłoczyska umożliwia temu przedłużeniu obracanie się wraz z elementem do dawkowania leku. Rezultatem zwiększenia całkowitej długości tłoczyska i jego przedłużenia jest wystawanie zewnętrznego końca przedłużenia tłoczyska poza koniec, podczas gdy poprzednio był w nim schowany. Wystający koniec przedłużenia tłoczyska jest używany jako przycisk do wstrzykiwania, który można wcisnąć aż schowa się w obudowie. Ponieważ tłoczek jest wciśnięty w ampułkę, to odległość odpowiadająca zadanej wartości zwiększa się 0 łączną długość tłoczyska i przedłużenia tłoczyska. Ten proces dawkowania leku i wstrzykiwania można powtarzać do czasu opróżnienia ampułki i dojścia tłoczyska oraz jego przedłużenia do maksymalnej długości, po czym całe urządzenie wyrzuca się na śmieci.

Podobne urządzenia do dawkowania leku stosuje się w urządzeniach wielokrotnego użytku, w których wymienia się tylko opróżnioną ampułkę na nową. Przed zamontowaniem nowej ampułki w urządzeniu konieczne jest skręcenie obu części tłoczyska ze sobą w celu zmniejszenia łącznej długości tłoczyska wraz z jego przedłużeniem do początkowej długości, jaką miały przed zwiększeniem długości podczas powtarzalnego dawkowania leku. Jak już wspomniano, obie te części muszą być ze sobą skręcone ręcznie albo też gwint może być wykonany z takim skokiem, żeby kąt tarcia materiału tłoczyska był przekroczony w takim stopniu, żeby części te, mając taką możliwość, obracały się względem siebie i w ten sposób były wkręcane jedna w drugą podczas ich osiowego wciskania w siebie. Istnieje również możliwość takiego wykonania gwintów, żeby można je było wyciągać ze sprzężenia ze sobą, kiedy są wciskane ku sobie. Wciskanie w kierunku osiowym może wynikać z ruchu części obudowy urządzenia w celu uzyskania dostępu do przestrzeni, w jakiej znajduje się ampułka.

W urządzeniu ujawnionym w opisie nr EP 327 910 koniec tłoczyska unosi się nad koniec strzykawki na odległość odpowiadającą zadanej dawce leku. Przy małych dawkach odległość ta może być bardzo mała, mniejsza od 1 mm. Można sobie zażyczyć, żeby przycisk do wstrzykiwania leku musiał przemieszczać się na taką samą odległość bez względu na wielkość dawki, jaka ma być wstrzyknięta.

Urządzenie, w którym zrealizowano tę koncepcję, ujawniono w opisie nr EP 245 312. W urządzeniu tym przycisk do wstrzykiwania wraz z popychaczem porusza się ruchem posuwisto-zwrotnym pomiędzy ustalonymi położeniami końcowymi. Popychacz ma długość prawie umożliwiającą mu opieranie się o tłoczek w ampułce po wciśnięciu przycisku do wstrzykiwania do oporu. W przypadku zwiększenia długości popychacza o odległość odpowiadającą zadanej dawce leku kiedy tłoczysko znajduje się w położeniu schowanym, przy następnym wciśnięciu przycisku do wstrzykiwania do oporu spowoduje on wciśnięcie tłoczka w ampułkę na odległość odpowiadającą wydłużeniu wynikającemu z żądanej dawki. Po wstrzyknięciu, popychacz ponownie wysunie się z tłoczka. Po opróżnieniu ampułki popychacz jest prawie dwa razy dłuższy od swojej długości początkowej i zanim włoży się w urządzenie nową ampułkę, należy skręcić popychacz z powrotem do jego pierwotnej długości. Wadą takiego urządzenia jest wysuwanie się popychacza z tłoczka po zakończeniu wstrzykiwania i zaprzestanie naciskania przycisku do wstrzykiwania, ponieważ tłoczek, ze względu na swoją elastyczność i ciśnienie w ampułce może przemieszczać się w ampułce z powrotem, skutkiem czego zarówno dawka dopiero co wstrzyknięta, jak i następna mogą być niedokładne.

Dotychczas urządzeniom wstrzykującym nadawano kształt pióra do pisania, natomiast ostatnio panuje tendencją do stosowania urządzeń krótszych, w kształcie dużej zapalniczki lub małej paczki papierosów. Przyczyną takiej tendencji może być zwiększenie pojemności ampułek do 3 ml, w porównaniu ze stosowanymi dotychczas ampułkami o pojemności 1,5 ml, z czym wiąże się konieczność stosowania urządzeń o średnicy uniemożliwiającej dalsze zachowanie złudzenia podobieństwa do pióra.

Urządzenie ujawnione w opisie nr EP 327 910 może być zaopatrzone w giętkie tłoczysko umożliwiające jego dostosowanie do krótszych urządzeń, natomiast urządzenia ujawnio188 772 nego w opisie nr EP 245 312 nie można tak przystosować, ponieważ całe tłoczysko i jego przedłużenie muszą poruszać się ruchem posuwisto-zwrotnym w prowadnicy prowadzącej giętkie tłoczysko. Opór stawiany ruchowi giętkiego tłoczyska przez jego prowadnicę może służyć do wstrzymywania powrotnego ruchu tłoczyska, ale nie można dopuścić do tego, jeśli tłoczysko powinno poruszać się ruchem posuwisto-zwrotnym, ponieważ taki ruch zależy od sprężyny kasującej, którą musi ten opór pokonać. Po wykonaniu wstrzyknięcia, trzeba wcisnąć przycisk do wstrzykiwania z siłą zdolną do przezwyciężenia zarówno oporu w prowadnicy, siły sprężyny, jak i siły niezbędnej do wyciśnięcia cieczy z ampułki i jej wstrzyknięcia.

Celem wynalazku jest dostarczenie urządzenia do dawkowania leku, które pasuje do urządzeń krótkich.

Urządzenie do odmierzania i dostarczania dawki leku, w skład którego wchodzi obudowa ze znajdującą się w niej ampułką której jeden koniec jest zamknięty tłoczkiem wciskanym w ampułkę, zaś drugi koniec jest zamknięty membraną a we wnętrzu ampułki pomiędzy tłoczkiem a membraną znajduje się lek, a ponadto w obudowie znajduje się tłoczysko z pierwszą częścią i drugą częścią która ma gwint, który pasuje do gwintu na pierwszej części tak, że obrót drugiej części względem pierwszej części zmienia całkowitą długość tłoczyska, a ponadto w obudowie znajduje się prowadnica umożliwiająca pierwszej części przemieszczanie się osiowe ale nie obrotowe, zaś druga część jest osadzona w obudowie z możliwością wykonywania ruchu zarówno osiowego jak obrotowego, gdzie obrót drugiej części względem pierwszej części powoduje przemieszczenie drugiej części w pierwszym kierunku z położenia początkowego w celu zadania wielkości dawki i w którym druga część jest przemieszczona we wspomnianym pierwszym kierunku ze wspomnianego położenia początkowego o nie więcej niż maksymalną odległość odpowiadającą maksymalnej dawce, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwsza część tłoczyska jest giętka i ma pierwszy koniec, który podczas używania jest utrzymywany w styczności z tłoczkiem i drugi koniec, który jest odgięty o 180 stopni względem pierwszego końca, a ponadto posiada mechanizm wstrzykujący, w skład którego wchodzi przycisk, który jest przemieszczany pomiędzy położeniem wystającym a wciśniętym położeniem spoczynkowym, ruchomy element tłoczyska, który w reakcji na ruch przycisku z jego położenia wystającego do jego wciśniętego położenia spoczynkowego, jest przemieszczany w kierunku przeciwnym do pierwszego kierunku z pierwszego położenia końcowego do drugiego położenia końcowego oraz jest sprzęgany z drugą częścią podczas co najmniej części takiego ruchu, przemieszczając drugą część z powrotem do położenia początkowego po dojściu do drugiego położenia końcowego i w którym odległość pomiędzy pierwszym i drugim położeniem końcowym jest co najmniej tak duża jak wspomniana odległość maksymalna.

Korzystnie w skład urządzenia wchodzi nastawczy bębenek do odmierzania dawki leku z ząbkami i podtrzymywany przez obudowę, zaś druga część tłoczyska zawiera mechanizm zębaty sprzęgający się z zębami na nastawczym bębenku oraz mechanizm do wybiórczego blokowania nastawczego bębenka przed niezamierzonym obrotem względem obudowy.

Korzystnie w skład ruchomego elementu tłoczyska wchodzi element podnoszący, zaś drugą część tłoczyska ma punkt końcowy, który jest oparty o element podnoszący, kiedy element podnoszący jest w swoim drugim położeniu końcowym i podczas co najmniej części swojego ruchu z pierwszego położenia końcowego do drugiego położenia końcowego.

Korzystnie element podnoszący i przycisk są sprzężone za pomocą mechanizmu zębatego przemieszczając się w przeciwnych kierunkach względem siebie.

Korzystnie kąt pochylenia gwintów na pierwszej i drugiej części tłoczyska jest taki, że kiedy pierwsza część tłoczyska jest przemieszczana osiowo względem drugiej części, to druga część jest obracana, przy czym ponadto w skład urządzenia do dostarczania leku wchodzi element szufladowy do trzymania ampułki, który jest przemieszczany pomiędzy położeniem otwartym i zamkniętym, element do wyciągania tłoczyska sprzężony pomiędzy elementem szufladowym a tłoczyskiem tak, że kiedy element szufladowy jest otwarły, to element do wyciągania tłoczyska przemieszcza pierwszą część tłoczyska ku elementowi podnoszącemu, zaś punkt końcowy drugiej części jest oparty o element podnoszący i tworzy przegub, wokół którego druga część jest obracana, umożliwiając drugiemu końcowi pierwszej części przemieszczanie się ku elementowi podnoszącemu.

188 772

Korzystnie w skład urządzenia wchodzi ponadto nastawczy bębenek z zębami i podtrzymywany przez obudowę, zaś na drugiej części tłoczyska znajduje się kółko zębate sprzęgające się z zębami na nastawczym bębenku oraz mechanizm do wybiórczego blokowania nastawczego bębenka przed niezamierzonym obrotem względem obudowy.

Korzystnie element do wyciągania tłoczyska jest sprzężony z tłoczyskiem tak, że kiedy element szufladowy jest otwierany, to element do wyciągania tłoczyska odblokowuje obrót nastawczego bębenka.

Korzystnie gwint na drugiej części tłoczyska jest w postaci gwintowanego trzpienia, zaś gwint na pierwszej części jest członem nakrętkowym na drugim końcu pierwszej części, a ponadto człon nakrętkowy jest przemieszczany pomiędzy pierwszym a drugim położeniem w celu, odpowiednio, sprzęgania się z trzpieniem i odsprzęgania się od trzpienia, zaś gwinty na pierwszej i drugiej części tłoczyska są samoblokujące, kiedy nakrętka znajduje w pierwszym położeniu oraz zawiera ponadto element szufladowy do trzymania ampułki przemieszczany pomiędzy położeniami, otwartym i zamkniętym oraz element do wyciągania tłoczyska sprzężony pomiędzy elementem szufladowym a tłoczyskiem tak, że kiedy element szufladowy jest otwierany, to nakrętka jest przemieszczana do swojego drugiego położenia, natomiast drugi koniec pierwszej części tłoczyska jest popychany ku elementowi podnoszącemu bez obracania trzpienia.

Korzystnie w członie nakrętkowym znajdują się dwa zachodzące na siebie otwory ustawione pod pewnym kątem względem siebie, gdzie jeden otwór ma gwint wewnętrzny pasujący do gwintu na trzpieniu, a drugi otwór jest gładki i wchodzi suwliwie na trzpień, gdzie element nakrętkowy jest wahliwie osadzony względem pierwszej części tłoczyska tak, że gwintowany otwór jest ustawiony koncentrycznie z drugą częścią tłoczyska, kiedy jest w swoim pierwszym położeniu, podczas odmierzania i wstrzykiwania dawki leku oraz jest wychylony do swojego drugiego położenia w celu doprowadzenia gładkiego otworu do położenia koncentrycznego z drugą częścią tłoczyska, kiedy element szufladowy jest otwierany.

Korzystnie człon nakrętkowy jest wychylony do swojego położenia gładkiego otworu kiedy na człon nakrętkowy działa element do wyciągania tłoczyska.

W przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku, gwinty nie muszą być samohamowne, kółko zębate zazębiane z zębami nastawczego bębenka do odmierzania dawki może być zablokowane przed możliwością niezamierzonego obracania się względem obudowy, a położenie zatrzymane może być określone przez położenie końcowe powierzchni mechanizmu unoszącego stanowiącego część mechanizmu wstrzykującego, który to mechanizm unoszący może poruszać się ruchem posuwisto-zwrotnym pomiędzy ustalonymi położeniami końcowymi, a wspomniany punkt drugiej części tłoczyska może być zdefiniowany jako punkt końcowy na końcu tej drugiej części tłoczyska, który to punkt końcowy w styczności ze wspomnianą powierzchnią stanowi przegub, wokół którego może obracać się druga część tłoczyska, kiedy nie jest zablokowana przed możliwością takiego obrotu.

Kiedy gwinty łączące dwie części tłoczyska nie są samohamowne, te dwie części można wcisnąć w siebie, pod warunkiem, że pozostawia się im możliwość obracania się względem siebie. Jednakże pierwsza część nie może obracać się względem obudowy, a ponieważ na drugiej części jest osadzone kółko zębate zazębione z zębami nastawczego bębenka do odmierzania dawki, które jest znowu zablokowane przed możliwością niezamierzonego obrócenia się względem obudowy, więc te dwie części nie mogą obracać się względem siebie, o ile nie podejmie się specjalnych środków'. Przemieszczenie elementu wstrzykującego na stałą odległość przy każdym naciśnięciu przycisku do wstrzykiwania jest zapewnione dzięki istnieniu elementu wstrzykującego, który może poruszać się ruchem posuwisto-zwrotnym pomiędzy ustalonymi położeniami końcowymi. Kiedy element ten znajdzie się w swoim położeniu końcowym, wynikającym z tego, że przycisk do wstrzykiwania zostanie wciśnięty do oporu, powierzchnia tego elementu wyznacza położenie zatrzymane, do którego przemieszcza się punkt na drugiej części tłoczyska po wciśnięciu przycisku do wstrzykiwania do oporu. To, że wspomniany punkt jest punktem końcowym na zewnętrznym końcu drugiej części tłoczyska, który to punkt końcowy opierając się o wspomnianą powierzchnię tworzy przegub, wokół którego może obracać się druga część tłoczyska kiedy nie jest zablokowana przed możliwością takiego obrotu, zapewnia to, że tłoczysko albo przenosi siły osiowe z jednego końca tłoczyska na

188 772 drugi, albo jego części obracają się w taki sposób, że obie te części skręcają się ze sobą i czynna długość tłoczyska ulega skróceniu. Jeżeli nastawczy bębenek dawki leku jest obracany w celu jej zadania, to druga część tłoczyska obraca się względem pierwszej części, co powoduje zmianę długości tłoczyska w zależności od tego względnego obrotu, ponieważ obrót nastawczego bębenka do odmierzania dawki jest przekazywany na drugą część tłoczyska za pośrednictwem kółka zębatego.

W przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku, połączenie wieczka pokrywającego ampułkę może wymusić odsunięcie tłoczyska od tłoczka, odblokować możliwość obracania się nastawczego bębenka do odmierzania dawki i przemieścić drugą część tłoczyska ku wspomnianej powierzchni elementu unoszącego, doprowadzając po otwarciu wieczka punkt końcowy tej drugiej części do oparcia się o wspomnianą powierzchnię. W przypadku wyciągnięcia pierwszej części tłoczyska z tłoczka, człon nakrętkowy zostanie dociśnięty do wspomnianej powierzchni elementu unoszącego i wskutek tego, że gwinty nie są samohamowne oraz że druga część tłoczyska może się swobodnie obracać, człon nakrętkowy wymusi obrót wspomnianej drugiej części tłoczyska i w ten sposób zostanie przemieszczony ku drugiemu końcowi wspomnianej drugiej części tłoczyska, gdzie będzie gotowy na nową serię odmierzania dawek leku i wstrzykiwania.

W zalecanym przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku gwinty mogą być samohamowne, położenie zatrzymane może być określone przez ramię osadzone nieruchomo w obudowie, które to ramię może opierać się o element przymocowany do drugiej części tłoczyska, a człon nakrętkowy może być skonstruowany w taki sposób, żeby jego gwint można było sprzęgać z drugą częścią tłoczyska.

Gwinty samohamowne mogą mieć mniejszy skok niż gwinty', które nie są samohamowne, a gwint o mniejszym skoku umożliwia dokładniejsze odmierzanie dawki. W przypadku gwintów samohamownych, nie można polegać na obrocie drugiej części tłoczyska kiedy element nakrętkowy ma być przemieszczony wzdłuż tej części i element nakrętkowy musi być sprzężony w taki sposób, żeby nie był sprzężony z gwintem na drugiej części tłoczyska, który ma być przemieszczony wzdłuż wspomnianej drugiej części bez powodowania jej obrotu. Ruch ten można odpowiednio wywołać dzięki połączeniu wieczka pokrywającego ampułkę, kiedy wspomniane wieczko jest otwierane w celu wymiany pustej ampułki.

W celu uzyskania wspomnianego swobodnego sprzężenia, w elemencie nakrętkowym mogą znajdować się dwa przecinające się otwory, jeden z gwintem wewnętrznym pasującym do gwintu zewnętrznego w drugiej części tłoczyska, a drugi gładki i wchodzący suwliwie na gwint w drugiej części tłoczka, przy czym element nakrętkowy jest osadzony wychylnie względem pierwszej części tłoczyska tak, że gwintowany otwór jest koncentryczny z drugą częścią tłoczyska podczas zadawania i wstrzykiwania dawki i jest odchylany przez to połączenie, które działa na element nakrętkowy, doprowadzając gładki otwór do położenia koncentrycznego ze wspomnianą drugą częścią tłoczka podczas wysuwania się tłoczyska.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do dawkowania leku według wynalazku w stanie gotowym do podania dawki, schematycznie; fig. 2 - urządzenie z fig. 1 w stanie pod koniec wstrzykiwania leku; fig. 3 - urządzenie z fig. 1w stanie, w którym ampułka jest już pusta; fig. 4 - urządzenie z fig. 1w stanie, w którym jest ono otwarte do wymiany pustej ampułki; fig. 5 - szczegół innego przykładu wykonania mechanizmu do podawania dawki, schematycznie; fig. 6 - mechanizm z fig. 5 w przekroju płaszczyzną 6-6; fig. 7 - wychylny element nakrętkowy z dwoma otworami w położeniu, w którym gwintowany otwór jest ustawiony koncentrycznie z gwintowanym trzpieniem, w przekroju; fig. 8 - element nakrętkowy z fig. 7 przechylony do położenia, w którym jego gładki otwór jest ustawiony koncentrycznie z trzpieniem.

Na figurze 1 pokazano ampułkę 1, która na jednym końcu jest zamknięta tłoczkiem 2, a na drugim końcu jest zamknięta (nie pokazaną) gumową membraną, w której jest umieszczona oprawka 3 igły i igła strzykawkowa 4, znajdująca się w obudowie 5 urządzenia wstrzykującego. Obudowę 5 przedstawiono w ramce narysowanej liniami przerywanymi.

Na tłoczek 2 działa tłoczysko 60 składające się z pierwszej giętkiej części 6, która może być wykonana, na przykład, w postaci szczelnie nawiniętej spirali ze stali sprężystej. Jeden koniec giętkiej części 6 działa na tłoczek 2 za pośrednictwem klocka 7 tłoczyska 60, nato8

188 772 miast drugi koniec pierwszej części, który jest odchylony przez (nie pokazaną) prowadnicę o 180° od pierwszego końca, jest zaopatrzony w element nakrętkowy 8 z otworem z gwintem wewnętrznym. W otworze tym jest osadzony trzpień z gwintem zewnętrznym, który to gwint jest połączony z gwintem wewnętrznym otworu w elemencie nakrętkowym 8. Trzpień stanowi drugą część 9 tłoczyska 60. Obracanie trzpienia w elemencie nakrętkowym 8 umożliwia zmianę łącznej długości tłoczyska 60 dzięki zmianie długości drugiej części 9 tłoczyska 60 leżącej na przedłużeniu pierwszej części 6.

W skład mechanizmu wstrzykującego wchodzi przycisk 10 do wstrzykiwania leku umieszczony na końcu pręta 11 z wypustem, kółko zębate 12 i element unoszący 13 z ramieniem z wypustem. Kółko zębate 12 jest zamocowane na obu wypustach wzdłuż swojej średnicy, a ponadto jest zamontowane obrotowo na kołku osadzonym nieruchomo w obudowie 5 urządzenia. W rezultacie, skierowany w dół ruch przycisku 10 i pręta 11 jest przekształcany na ruch w górę elementu unoszącego 13. Element unoszący 13 naciska na zewnętrzny koniec drugiej części 9 tłoczyska 60, a tym samym wciska tłoczysko 60 w kierunku osiowym tak, żeby zmusiło ono tłoczek 2 do wejścia dalej w ampułkę 1. Kiedy urządzenie jest przygotowane do wstrzyknięcia, to (nie pokazana) sprężyna wymusza przemieszczenie przycisku 10 do pokazanego na fig. 1 wystającego położenia względem obudowy 5, zaś element unoszący 13 przemieszcza do najniższego położenia. W celu wstrzyknięcia, przycisk 10 do wstrzykiwania można wcisnąć do końca do oparcia się o obudowę 5, w której umieszczone są odbojniki 14. Nie pokazane stoperki wyznaczają skrajne położenia części mechanizmu wstrzykującego. Te skrajne położenia pokazano cienkimi liniami 15 i 16 wskazującymi, odpowiednio, najniższe i najwyższe położenie powierzchni 17 ramienia 13a elementu unoszącego 13. Odległość pomiędzy liniami 15 i 16 oznaczono literą D.

Na figurze 1 zewnętrzny punkt końcowy 18 drugiej części 9 tłoczyska 60 leży na cienkiej linii 16 dociśnięty do tego położenia przez element unoszący 13 podczas ostatniego wciśnięcia przycisku 10 do oporu do obudowy 5. Teraz można ustawić dawkę, wykręcając drugą część 9 na zewnątrz w elemencie nakrętkowym 8 tak, żeby jej punkt końcowy 18 leżał pomiędzy limami 15 i 16. Wielkość dawki wynika z odległości pomiędzy punktem końcowym 18 a linią 16, ponieważ punkt końcowy 18 przesunie się z powrotem do tej linii, kiedy przycisk 10 zostanie wciśnięty do oporu. Na drugiej części 9 tłoczyska 60 jest osadzone kółko zębate 19 sprzężone z wewnętrznym uzębieniem umieszczonym na nastawczym bębenku 20 do odmierzania dawki. Nastawczy bębenek 20 ma dno 21 z promieniowymi ząbkami zazębionymi z odpowiednimi promieniowymi ząbkami na tarczy 22, dociskanej sprężyną 23 do dna 21 nastawczego bębenka 20, przy czym ząbki te są tak skonstruowane, że przemieszczają się jedne na drugich ze słyszalnym trzaskiem przy każdym obrocie nastawczego bębenka 20 o pewien kąt, na przykład, odpowiednio przy zmienianie podawanej dawki o jedną jednostkę. Dawkę leku można podać obracając nastawczy bębenek 20. Obrót ten zostanie przeniesiony na drugą część tłoczyska 60, która zostanie wykręcona z elementu nakrętkowego 8 na odległość odpowiadającą obrotowi nastawczego bębenka 20. Należy zauważyć, że zbyt dużą dawkę można zmniejszyć obracając nastawczy bębenek 20 w kierunku przeciwnym.

Obrót nastawczego bębenka 20 jest wyczuwany elektronicznie i przekazywany na wyświetlacz, na którym wielkość obrazu zależy od fizycznej wielkości nastawczego bębenka 20.

Na figurze 2 pokazano urządzenie z przyciskiem 10 do wstrzykiwania dawki leku przyciśniętym do oporu do obudowy 5, co następuje po wstrzyknięciu dawki. Urządzenie jest wyposażone w blokadę (nie pokazaną), trzymającą przycisk 10 w tym położeniu do ponownego zwolnienia go, np. podczas manipulowania nastawczym bębenkiem 20. Przycisk 10 do wstrzykiwania jest trzymany w tym wciśniętym do oporu położeniu również wtedy, kiedy urządzenie jest odkładane na bok do następnego wstrzyknięcia.

Na figurze 3 pokazano urządzenie w tym samym stanie, co na fig. 2, ale na fig. 3 ampułka 1 jest pusta i pokazano nowy element 24. Element 24 służy do wyciągania tłoczyska 60 1 jest połączony z elementem szufladowym 24a, w którym jest trzymana ampułka 1.

Na figurze 4 widać sposób, w jaki element 24 przemieszcza element nakrętkowy ku powierzchni 17 ramienia 13a elementu unoszącego 13 podczas wyciągania ampułki 1 w celu jej wymiany. Ponieważ przycisk 10 do wstrzykiwania dawki leku jest zablokowany w położeniu wciśniętym do oporu, to końcówka 18 drugiej części 9 tłoczyska 60 jest oparta o po188 772 wierzchnię 17 ramienia 13a elementu unoszącego 13, który w wyniku tego jest zablokowany w pokazanym położeniu. Powierzchnia 17 i końcówka 18 tworzą przegub, wokół którego może obracać się druga część 9 tłoczyska 60, o ile ma możliwość swobodnego obrotu. Po otwarciu komory na ampułkę 1, tarcza 22 początkowo odsuwa się od dna 21 nastawczego bębenka 20 do odmierzania dawki i w ten sposób nastawczy bębenek 20 ma możliwość swobodnego obracania się. Warunkiem, który musi być spełniony jest brak samohamowności sprzężonych gwintów drugiej części 9 tłoczyska i elementu nakrętkowego 8, tj. kąt pochylenia gwintu powinien być większy niż kąta tarcia dla materiałów, z jakich są wykonane gwinty.

Na figurze 5 pokazano szczegół innego przykładu wykonania mechanizmu według wynalazku do podawania dawki. W tym przykładzie wykonania w trzpieniu stanowiącym drugą część 25 tłoczyska 60 znajduje się osiowy otwór, na którego wewnętrznej ściance znajduje się wiele podłużnych rowków 26. Druga część 25 tłoczyska 60 jest wkręcana przez element nakrętkowy 27 umieszczony na końcu giętkiej pierwszej części 6 tłoczyska 60, w wyniku czego druga część 25 zostaje podzielona na część wystającą, stanowiącą przedłużenie pierwszej części 6 tłoczyska 60 i część leżącą nad elementem nakrętkowym 27. Wspomniana część, leżąca nad elementem nakrętkowym 27 jest prowadzona obrotowo i ma możliwość osiowego przemieszczania się w otworze w dolnym ramieniu 29 osadzonym trwale w obudowie wspornika w kształcie litery E. Kołnierz 28 umieszczony na końcu drugiej części 25 tłoczyska 60 ogranicza jej ruch osiowy i w ten sposób również jej zdolność do obracania się, ponieważ druga część 25 dzięki swojemu sprzężeniu z elementem nakrętkowym 27 może przemieszczać się podłużnie podczas obracania się do miejsca, w którym kołnierz 28 oprze się albo o środkowe ramię 30 wspornika w kształcie litery E, albo też o jego dolne ramię 29.

W koniec wystający z końca drugiej części 25 tłoczyska 60 wchodzi głównie cylindryczny element nośny 31. Na zewnętrznej cylindrycznej ściance elementu nośnego 31 umieszczone są podłużne wypusty 37 sprzęgające się z podłużnymi rowkami 26 umieszczonymi w wewnętrznej ściance otworu w drugiej części 25, co widać na fig. 6 tak, że ruch obrotowy elementu nośnego 31 jest przenoszony na drugą część 25 tłoczyska 60, natomiast element nośny 31 przemieszcza się osiowo w drugiej części 25 tłoczyska 60. Na zewnętrznej końcowej powierzchni elementu nośnego 31 znajdują się ząbki, które sprzęgają się z odpowiednimi ząbkami na elemencie zębatym 32, na którym z kolei znajdują się zęby sprzężone z wewnętrznym wieńcem zębatym 33 nastawczego bębenka 20. 'Ten koniec kołka 35 przechodzącego przez osiowe otwory w elemencie zębatym 32 i elemencie nośnym 31, który wystaje przez element zębaty 32, jest zakończony tarczą 36 przymocowaną do kołka 35. Kołek 35 przechodzi przez otwór w drugiej części 2b tłoczyska i przez otwór w elemencie zliczającym 38 zamontowanym na głównym cylindrycznym trzonie 39 umieszczonym w końcu drugiej części 25 tłoczyska 60, na którym jest osadzony kołnierz 28. Na zewnętrznej cylindrycznej ściance trzonu 9 znajdują się wypusty 40 wchodzące w rowki 26 w drugiej części 25 tłoczyska 60 tak, że trzon 39 można przemieścić w kierunku osiowym, ale musi obracać się wraz z drugą częścią 25. Element zliczający 38 znajduje się pomiędzy środkowym ramieniem 30 a górnym ramieniem 41 wspornika w kształcie litery E. Na jego zewnętrznej ściance znajduje się (nie pokazany) zespół do uruchamiania (nie pokazanych) styków lub czujników przymocowanych w obudowie i przeznaczonych do monitorowania prędkości obrotowej elementu zliczającego 38, a tym samym drugiej części 25 tłoczyska 60, której prędkość obrotowa jest powiązana z elementem zliczającym 38. Kołek 35 przechodzi przez trzon 39, element zliczający 38 i górne ramię 41 wspornika w kształcie litery E, a na jego górnym końcu znajduje się zębatka 55 sprzężona z kółkiem zębatym odpowiadającym numerowi identyfikacyjnemu 12 z fig. 1-4 tak, że kołek 35 pełni funkcję elementu unoszącego. Elementy umieszczone w odpowiednich końcach drugiej części 25 tłoczyska 60, tj. element nośny 31 i trzon 39 są wypychane w kierunku od siebie za pomocą sprężyny 42 umieszczonej w otworze drugiej części 25. W wyniku tego ząbki na elemencie nośnym 31 są wciskane aż do sprzężenia z ząbkami na elemencie zębatym 32, a końcowa ścianka elementu zliczającego 38 jest wciskana aż do oparcia się o powierzchnię górnego ramienia 41 wspornika w kształcie litery E. Na powierzchni górnego ramienia 41 znajdują się występy 43, które sprzęgają się z pasującymi do nich zagłębieniami 44 w końcowej ściance elementu zliczającego 38. Po odmierzeniu dawki leku poprzez obrócenie nastawczego bębenka 24, zębaty wieniec 33 bębenka 24 obrotowo napędza element zębaty 32,

188 772 z którego obroty są przenoszone za pośrednictwem elementu nośnego 31 na drugą część 25 tłoczyska 60, o ile druga część 25 nie znajduje się w położeniu, w którym jej kołnierz 28 opiera się o dolne ramię 29 lub środkowe ramię 30 wspornika w kształcie litery E, zaś obroty przenoszą się w kierunku, który dodatkowo przemieszcza kołnierz 28 ku danemu ramieniu, w którym to przypadku sprzężenie, powstałe na ząbkowanych powierzchniach elementu zębatego 32 i elementu nośnego 31 zostanie zwolnione przez ząbki ślizgające się po sobie, ponieważ element nośny 31 może być wyciśnięty z elementu zębatego przeciwko sile sprężyny 42. W ten sposób eliminuje się możliwość przenoszenia sił obrotowych, które mogłyby być szkodliwe dla urządzenia. W wyniku wstrzyknięcia dawki, kołnierz 28 zostanie przemieszczony do położenia, w którym oprze się o środkowe ramię 30 wspornika w kształcie litery E. Z tego położenia odmierza się dawkę wykręcając kołnierz 28 ze środkowego ramienia 30. Wielkość zadanego ramienia wynika z odległości ustalonej pomiędzy kołnierzem 28 a środkowym ramieniem 30. Wartość graniczną, jaką można zadać, określa się stopniem obrotu potrzebnego do doprowadzenia kołnierza 28 do oparcia się o dolne ramię 29 wspornika w kształcie litery E.

Podczas obracania się drugiej części 25 tłoczyska 60 trzon 9 z elementem zliczającym 38 podąża za tym obrotem, a występy 43 na górnym ramieniu 41 wyślizgują się z zagłębień 44 naciskając na element zliczający 38 w kierunku przeciwnym do siły sprężyny 42 aż do momentu, w którym występy 43 napotkają nowe zagłębienia 44, w które mogą wejść. W występy 43 i zagłębienia 44 są umieszczone z odstępem względem siebie w kierunku obwodowym, dzięki którym słychać dźwięki podczas kolejnego sprzęgania się ząbków, co wskazuje wielkość odmierzanej dawki.

Po odmierzeniu dawki leku i wysunięciu wskutek tego kołnierza 28 ze sprzężenia ze środkowym ramieniem 30 wspornika w kształcie litery E, można dokonać wstrzyknięcia leku naciskając przycisk 10 do wstrzykiwania, co powoduje wyciągnięcie elementu unoszącego do końca tłoczyska 60. Na trzpień, stanowiący drugą cześć 25 tłoczyska 60, działa występ 45 na elemencie zębatym 32 opierając się o powierzchnię końcową 46 drugiej części 25. Luz pomiędzy występem 45 a końcową powierzchnią 46 drugiej części 25 zapewnia to, że element zębaty 32 jest wyciągany ze sprzężenia z zębatym wieńcem 33 przed wstrzyknięciem leku, albo na wczesnym etapie wstrzyknięcia. W ten sposób nastawczy bębenek 20 dawki jest ustawiany w położeniu swobodnym tak, że podczas wstrzykiwania nie można wpływać ńa wielkość dawki leku. Należy zauważyć, że przycisk do wstrzykiwania musi mieć skok wystarczający do umożliwienia elementowi unoszącemu uniesienie elementu zębatego 32 i uwolnienia go z zazębienia z zębatym wieńcem 33 oraz do przemieszczenia drugiej części 25 tłoczyska 60 na odległość odpowiadającą maksymalnej dawce, jaką można zadać.

Gwinty sprzęgające elementu nakrętkowego 27 i drugiej części 25 tłoczyska 60 są samohamowne. Umożliwia to stosowanie mniejszego skoku gwintów i zapewnia bardziej precyzyjne dawkowanie leku. Trzeba jednak podjąć środki zapewniające możliwość wyciągnięcia gwintu elementu nakrętkowego 21 ze sprzężenia z gwintem drugiej części 25 tłoczyska 60 tak, żeby można było przemieścić element nakrętkowy 37 z jednego końca drugiej części 25 na drugi bez obracania tej części 25, kiedy tłoczysko 60 jest wyciągane z powrotem w celu zrobienia miejsca na nową pełną ampułkę 1 po wyciągnięciu pustej ampułki 1 w celu zastąpieniu jej nową.

Na figurach 7 i 8 pokazano element nakrętkowy 21 z pierwszym i drugim otworem, których osie przecinają się pod kątem ostrym ze sobą, przy czym średnica pierwszego otworu odpowiada zewnętrznej średnicy gwintowanej drugiej części 25 tłoczyska 60, a wewnętrzny gwint w drugim otworze pasuje do zewnętrznego gwintu 47 drugiej części 25 tłoczyska 60 tylko na tych częściach tego drugiego otworu, które nie pokrywają się z pierwszym otworem.

Podczas odmierzania i wstrzykiwania dawki element nakrętkowy 27 znajduje się w położeniu widocznym na fig. 7, przy czym jego drugi otwór jest ustawiony współosiowo z drugą częścią 25 tłoczyska 60, zaś gwint 48 otworu elementu nakrętkowego 21 jest sprzężony z gwintem 47 drugiej części 25. Po wkręceniu drugiej części 25 w dół w element nakrętkowy 21 w celu odmierzenia dawki lub uniesienia go w górę w celu wstrzyknięcia odmierzonej dawki, próbuje on obracać element nakrętkowy 27 w kierunku strzałki 49 wokół (nie pokazanego) obrotowego kołka umieszczonego na końcu pierwszej części tłoczyska 60, przy czym ten obrotowy kołek sprzęga się z przegubem 50 znajdującym się na elemencie nakrętkowym 27.

188 772

Kiedy element wyciągowy tłoczyska 60 działa na element nakrętkowy 27 na krawędzi znajdującej się po przeciwnej stronie średnicy kołka obrotowego, jak pokazano strzałką 51, to element nakrętkowy 21 wychyla się wokół kołka obrotowego, doprowadzając pierwszy otwór do położenia, w którym jest on ustawiony współosiowo z drugą częścią 25 tłoczyska 60. Ponieważ tłoczysko 60, wskutek swojego oporu przeciw wyciąganiu, działa na element nakrętkowy 27 w kierunku pokazanym strzałką 52, więc element nakrętkowy 27 jest trzymany w swoim położeniu wychylonym, w którym może on ślizgać się po szczytach gwintu 47 drugiej części 25 tłoczyska 60 podczas wyciągania tłoczyska 60. Na fig. 7 i 8 pokazano liniami kropkowymi kierunek otworu, który nie jest współosiowy z trzpieniem.

188 772

FIG. 3

188 772

ΓΓΤί ϊ ι ϊ Ί ιϊι u i iji ι

188 772

FIG. 7 FIG. 8

188 772

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do odmierzania i dostarczania dawki leku, w skład którego wchodzi obudowa ze znajdującą się w niej ampułką, której jeden koniec jest zamknięty tłoczkiem wciskanym w ampułkę, zaś drugi koniec jest zamknięty membraną, a we wnętrzu ampułki pomiędzy tłoczkiem a membraną znajduje się lek, a ponadto w obudowie znajduje się tłoczysko z pierwszą częścią i drugą częścią, która ma gwint, który pasuje do gwintu na pierwszej części tak, że obrót drugiej części względem pierwszej części zmienia całkowitą długość tłoczyska, a ponadto w obudowie znajduje się prowadnica umożliwiająca pierwszej części przemieszczanie się osiowe ale nie obrotowe, zaś druga część jest osadzona w obudowie z możliwością wykonywania ruchu zarówno osiowego jak obrotowego, gdzie obrót drugiej części względem pierwszej części powoduje przemieszczenie drugiej części w pierwszym kierunku z położenia początkowego w celu zadania wielkości dawki i w którym druga część jest przemieszczona we wspomnianym pierwszym kierunku ze wspomnianego położenia początkowego o nie więcej niż maksymalną odległość odpowiadającą maksymalnej dawce, znamienne tym, że pierwsza część (6) tłoczyska (60) jest giętka i ma pierwszy koniec, który podczas używania jest utrzymywany w styczności z tłoczkiem (2) i drugi koniec, który jest odgięty o 180 stopni względem pierwszego końca, a ponadto posiada mechanizm wstrzykujący, w skład którego wchodzi przycisk (10), który jest przemieszczany pomiędzy położeniem wystającym a wciśniętym położeniem spoczynkowym, ruchomy element (13; 35; 36) tłoczyska (60), który w reakcji na ruch przycisku (10) z jego położenia wystającego do jego wciśniętego położenia spoczynkowego jest przemieszczany w kierunku przeciwnym do pierwszego kierunku z pierwszego położenia końcowego do drugiego położenia końcowego oraz jest sprzęgany z drugą częścią (9; 25) podczas co najmniej części takiego ruchu, przemieszczając drugą część (9; 25) z powrotem do położenia początkowego po dojściu do drugiego położenia końcowego i w którym odległość pomiędzy pierwszym i drugim położeniem końcowym jest co najmniej tak duża jak wspomniana odległość maksymalna.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w jego skład wchodzi nastawczy bębenek (20) do odmierzania dawki leku z ząbkami (33) i podtrzymywany przez obudowę (5), zaś druga część (9; 25) tłoczyska (60) zawiera mechanizm zębaty (19; 32) sprzęgający się z zębami (33) na nastawczym bębenku (20) oraz mechanizm do wybiórczego blokowania nastawczego bębenka (20) przed niezamierzonym obrotem względem obudowy (5).
3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w skład ruchomego elementu tłoczyska (60) wchodzi element podnoszący (13; 35; 36), zaś druga część (9; 25) tłoczyska (60) ma punkt końcowy, który jest oparty o element podnoszący (13; 35; 36), kiedy element podnoszący (13, 35, 36) jest w swoim drugim położeniu końcowym i podczas co najmniej części swojego ruchu z pierwszego położenia końcowego do drugiego położenia końcowego.
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że element podnoszący (13, 35, 36) i przycisk (10) są sprzężone za pomocą mechanizmu zębatego przemieszczając się w przeciwnych kierunkach względem siebie.
5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że kąt pochylenia gwintów na pierwszej (6) i drugiej części (9, 25) tłoczyska (60) jest taki, że kiedy pierwsza część (6) tłoczyska (60) jest przemieszczana osiowo względem drugiej części (9, 25), to druga część (9, 25) jest obracana, przy czym ponadto w skład urządzenia do dostarczania leku wchodzi element szufladowy (24a) do trzymania ampułki (1), który jest przemieszczany pomiędzy położeniem otwartym i zamkniętym, element (24) do wyciągania tłoczyska (60) sprzężony pomiędzy elementem szufladowym (24a) a tłoczyskiem (60) tak, że kiedy element szufladowy (24a) jest otwarty, to element (24) do wyciągania tłoczyska (60) przemieszcza pierwszą część (5) tłoczyska (60) ku elementowi podnoszącemu (13), zaś punkt końcowy drugiej części (9; 25) jest oparty o element podnoszący (13, 35; 36) i tworzy przegub, wokół którego druga część (9; 25)

188 772 jest obracana, umożliwiając drugiemu końcowi pierwszej części (6) przemieszczanie się ku elementowi podnoszącemu (13; 35; 36).
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że w jego skład wchodzi ponadto nastawczy bębenek (20) z zębami (33) i podtrzymywany przez obudowę (5), zaś na drugiej części (9; 25) tłoczyska (60) znajduje się kółko zębate (19; 32) sprzęgające się z zębami (33) na nastawczym bębenku (20) oraz mechanizm do wybiórczego blokowania nastawczego bębenka (20) przed niezamierzonym obrotem względem obudowy (5).
7. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że element (24) do wyciągania tłoczyska (60) jest sprzężony z tłoczyskiem (60) tak, że kiedy element szufladowy (24a) jest otwierany, to element (24) do wyciągania tłoczyska (60) odblokowuje obrót nastawczego bębenka (20).
8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że gwint na drugiej części (9; 25) tłoczyska (60) jest w postaci gwintowanego trzpienia, zaś gwint na pierwszej części (6) jest członem nakrętkowym (8; 27) na drugim końcu pierwszej części (6), a ponadto człon nakrętkowy (8; 27) jest przemieszczany pomiędzy pierwszym a drugim położeniem w celu, odpowiednio, sprzęgania się z trzpieniem (25) i odsprzęgania się od trzpienia (25), zaś gwinty na pierwszej (6) i drugiej części (9; 25) tłoczyska (60) są samoblokujące, kiedy nakrętka (8; 27) znajduje w pierwszym położeniu oraz zawiera ponadto element szufladowy (24a) do trzymania ampułki (1) przemieszczany pomiędzy położeniami otwartym i zamkniętym oraz element (24) do wyciągania tłoczyska (60) sprzężony pomiędzy elementem szufladowym (24a) a tłoczyskiem (60) tak, że kiedy element szufladowy (24a) jest otwierany, to nakrętka (8; 27) jest przemieszczana do swojego drugiego położenia, natomiast drugi koniec pierwszej części (6) tłoczyska (60) jest popychany ku elementowi podnoszącemu (13; 35; 36) bez obracania trzpienia (25).
9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że w członie nakrętkowym (8; 27) znajdują się dwa zachodzące na siebie otwory ustawione pod pewnym kątem względem siebie, gdzie jeden otwór ma gwint wewnętrzny (48) pasujący do gwintu (47) na trzpieniu (25), a drugi otwór jest gładki i wchodzi suwliwie na trzpień (25), gdzie element nakrętkowy (8; 27) jest wahliwie osadzony względem pierwszej części (6) tłoczyska (60) tak, że gwintowany otwór (48) jest ustawiony koncentrycznie z drugą częścią (9; 25) tłoczyska (60), kiedy jest w swoim pierwszym położeniu, podczas odmierzania i wstrzykiwania dawki leku oraz jest wychylony do swojego drugiego położenia w celu doprowadzenia gładkiego otworu do położenia koncentrycznego z drugą częścią (9; 25) tłoczyska (60), kiedy element szufladowy (24a) jest otwierany.
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że człon nakrętkowy (8; 27) jest wychylony do swojego położenia gładkiego otworu kiedy na człon nakrętkowy (8; 27) działa element (24) do wyciągania tłoczyska (60).