PL187874B1

PL187874B1 - Struktura chłonna do użycia w wyrobie chłonnym

Info

Publication number: PL187874B1
Application number: PL33336197A
Authority: PL
Inventors: Anders Gustafsson; Ted Guidotti
Original assignee: Sca Hygiene Prod Ab
Priority date: 1996-11-15
Filing date: 1997-11-11
Publication date: 2004-10-29
Also published as: SE9604226L; AU727728B2; SE507797C2; SE9604226D0; ATE199824T1; SK64299A3; TNSN97180A1; PE26399A1; US6610902B1; CO4900014A1; ZA979878B; WO1998022059A1; DE69704375D1; PL333361A1; ES2159854T3; NZ335370A; JP2001504726A; AU5074698A; DK0942698T3; DE69704375T2

Abstract

1. Struktura chlonna do uzycia w wyrobie chlonnym, ta- kim jak pielucha, wyrób ochronny dla osób nie panujacych nad wydalaniem, podpaska higieniczna lub podobny, zawiera- jaca dwa rózne rodzaje materialów, bedace w bezposrednim lub posrednim kontakcie ze soba tak, ze pomiedzy tymi materialami moze byc przenoszona ciecz, znamienna tym, ze materialem (17) pierwszego rodzaju jest material peczniejacy po wchlonieciu plynu ustrojowego i zawierajacy formowana na sucho war- stwe wlókien o duzej gestosci i/lub material superchlonny, a materialem (16, 18) drugiego rodzaju jest material zapada- jacy sie po wchlonieciu plynu ustrojowego i zawierajacy co najmniej jeden material wybrany z grupy: formowany pneu- matycznie, spojony lateksem papier o malej g estosci,...... 5. Wyrób chlonny dla kobiet, taki jak podpaska higie- niczna. wklad do majtek lub wyrób ochronny dla osób nie panujacych nad wydalaniem, o takim ksztalcie i wymiarach, ze moze byc umieszczony w krokowym obszarze pary maj- tek, oraz ma kierunek podluzny, kierunek poprzeczny i kieru- nek grubosci, przy czym w sklad wyrobu wchodzi przepusz- czalna dla cieczy warstwa pokryciowa, nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa pokryciowa oraz wklad chlonny umieszczony pomiedzy tymi dwiema warstwami pokryciowymi, zas na przepuszczalnej dla cieczy warstwie pokryciowej wyrobu znajduje sie garb, znamienny tym, ze garb (15) zawiera mate- rial chlonny z materialu (17) pierwszego rodzaju oraz mate- rial chlonny z materialu (16, 18) drugiego rodzaju, . . FIG 1 FIG 2 PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy struktury chłonnej przeznaczonej do używania w wyrobie chłonnym, takim jak podpaska higieniczna, pielucha lub wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, która to struktura chłonna zawiera dwa różne typy materiałów, które stykają się bezpośrednio lub pośrednio tak, że istnieje możliwość przepływu cieczy pomiędzy tymi typami materiałów.

Podczas wytwarzania wyrobów chłonnych wspomnianego powyżej typu często pożądana jest możliwość zapewnienia wyrobu trójwymiarowego, przystosowanego do anatomii użytkowniczki wyrobu. Konstruując wyrób chłonny w taki sposób, żeby pasował i układał się na kształcie ciała użytkowniczki, uzyskuje się szereg zalet, takich jak większa wygoda użytkowniczki, lepsza ochrona przed przeciekami oraz lepsza dyskrecja, tj. łatwiejsza możliwość ukrycia wyrobu pod odzieżą użytkowniczki.

Wyraźną trudnością związaną z kształtowaniem wyrobu chłonnego jest jednak zmiana jego kształtu podczas używania. Takie odkształcenie jest szczególnie wyraźne po zmoczeniu wyrobu. W wyrobach chłonnych często używa się jako materiał chłonny spulchnioną masę celulozową. Spulchniona masa celulozowa jest łatwo dostępnym i stosunkowo tanim materiałem chłonnym, który można stosunkowo łatwo używać, na przykład techniką formowania pneumatycznego, do nadawania wyrobowi chłonnemu odpowiedniego kształtu. Poważną wadą spulchnionej masy celulozowej jest jednak zapadanie się materiału po zmoczeniu i utrata jego początkowego kształtu. W związku z tym, wyrób chłonny o strukturze chłonnej wykonanej ze spulchnionej masy celulozowej tylko na początku zachowuje swój wyjściowy kształt trójwymiarowy, zanim wyrób nie wchłonie płynów ustrojowych.

Inną wadą struktur chłonnych wykonanych ze spulchnionej masy celulozowej jest ich zmniejszona objętość po zmoczeniu. W rezultacie włóknista struktura w obszarze zmoczonym ma cieńsze kapilary niż otaczający ją suchy materiał włóknisty. Przeciwdziała to rozprowadzaniu cieczy w strukturze chłonnej tak, że ciecz w większości pozostaje w początkowo zmoczonym obszarze struktury. Dlatego obszar ten szybko nasyca się cieczą i następnie nie jest wstanie wchłaniać dodatkowej cieczy wydalanej do struktury chłonnej. W rezultacie istnieje duże ryzyko, że ciecz, zamiast wnikać w strukturę chłonną, wypływa na powierzchnię wyrobu chłonnego i wycieka na zewnątrz.

Problem niedostatecznego utrzymania kształtu wyrobów chłonnych jest szczególnie poważny w przypadku podpasek higienicznych i innych wyrobów chłonnych, które mają proporcjonalnie małe wymiary i które mają być nakładane do środka pary zwykłych majtek. Z konieczności takie wyroby są bardzo wąskie, więc wyciekanie płynów ustrojowych przez podłużne krawędzie boczne wyrobu nie jest zjawiskiem nietypowym. Oczywiście, takie wyciekanie jest bardzo niepożądane, ponieważ wiąże się z nim ryzyko zabrudzenia odzieży użytkowniczki. Wskutek stosunkowo małej rozciągłości wyrobu w kierunku podłużnym, nie jest ponadto niezwykłe, że ciecz przecieka również do przodu i do tyłu, przez końcowe krawędzie wyrobu. Szczególnie istotnym problemem jest wyciekanie do tyłu, które, w zasadzie, pojawia się kiedy użytkowniczka leży, na przykład w nocy.

Jednym ze sposobów zmniejszenia ryzyka przeciekania przez krawędzie wywołanego zniekształcaniem się wyrobu podczas używania, jest zastosowanie wyrobu ze wstępnie uformowanym garbem, którego zadaniem podczas używania jest stykanie się z narządami płciowymi użytkowniczki. W ten sposób wydalone płyny ustrojowe są chwytane natychmiast po wydaleniu z ciała użytkowniczki i bezpośrednio wchłaniane przez wyrób bez wypływania na jego powierzchnię.

Znane dotychczas wyroby chłonne zaopatrzone w odbierający ciecz garb mają jednak wiele wad.

Zwykłym sposobem wytwarzania takiego garbu jest uproszczenie jego budowy poprzez zastosowanie większej ilości materiału chłonnego w obszarze garbu. Najbardziej powszechnym materiałem chłonnym jest tak zwana spulchniona masa celulozowa, więc garb tego typu, niestety, zapada się i traci swój kształt po zmoczeniu. W celu uzyskania garbu, który byłby wystarczająco duży również po zmoczeniu, garb złożony ze spulchnionej masy celulozowej musi zawierać tak dużo materiału chłonnego, że staje się za wysoki, za twardy i niewygodny do noszenia w stanie suchym.

187 874

W celu rozwiązania problemu z dużymi, twardymi i niewygodnymi garbami, zaproponowano w europejskim opisie patentowym nr EP 0 339 041, żeby nieprzepuszczalną dla cieczy powierzchnię wyrobu zaopatrzyć w poprzeczne elementy elastyczne. Takie elementy elastyczne nadają wyrobowi pewną sprężystość, jeżeli działają na niego czynniki spłaszczające. Jednakże takie elastyczne elementy nie zapobiegają w znaczniejszym stopniu zgniataniu i niepożądanemu odkształcaniu w kierunku poprzecznym wyrobu.

W europejskim opisie patentowym nr EP 0 419 434, zaproponowano utworzenie miękkiego garbu na wyrobie chłonnym poprzez zblokowanie krawędzi bocznych wyrobu w odległości od siebie, która jest mniejsza niż odległość w stanie płaskim pomiędzy krawędziami bocznymi. Nic jednak nie przyczynia się w znanych dotychczas wyrobach, do zachowania przez wyrób swojego kształtu podczas używania.

W europejskich opisach patentowych nr EP 0 335 252 i nr EP 0 335 253 zaproponowano zaopatrzenie wyrobu chłonnego w element odkształcający. Na element odkształcający działają poprzeczne siły zgniatające pomiędzy udami użytkowniczki. Zadaniem tego elementu odkształcającego jest podczas używania wybrzuszanie części wyrobu w kierunku ciała użytkowniczki. Nie ma jednak możliwości całkowitego regulowania, albo przewidywania kształtu, jaki przyjmie wyrób dla każdej pojedynczej użytkowniczki. Nie ma także możliwości zapewnienia styczności pomiędzy ciałem użytkowniczki a powierzchnią wyrobu, ponieważ stopień wybrzuszenia całkowicie zależy od stopnia zgniecenia wyrobu w kierunku poprzecznym.

Zatem ciągle poszukuje się odpornego na przeciekanie wyrobu chłonnego, który miałby przewidywalny kształt, zarówno przed jak i podczas używania, i który utrzymywałby ten kształt niezależnie od stopnia zmoczenia wyrobu.

Wyrób skonstruowany według wynalazku, takiego typu, o jakim mowa we wprowadzeniu, cechuje się głównie tym, że pierwszy typ materiału jest materiałem, który pęcznieje po wchłonięciu płynu ustrojowego, a drugim typem jest materiał, który zapada się po wchłonięciu płynu ustrojowego, przy czym wzrost objętości materiału typu pierwszego jest w przybliżeniu tak sam jak zmniejszenie objętości materiału drugiego typu po nasyceniu struktury chłonnej cieczą, wskutek czego struktura chłonna ma w zasadzie taką samą objętość zarówno w stanie mokrym jak i suchym.

Zapewniając praktycznie stałą objętość struktury chłonnej, bez względu na to czy jest ona sucha czy mokra, możliwe jest według wynalazku uzyskanie wyrobów chłonnych o bardzo dobrej trwałości kształtu.

Wynalazek szczegółowo opisano na przykładach wykonania ilustrowanych figurami, na których przedstawiono:

fig. 1 - podpaska higieniczna według wynalazku widoczna od strony zwróconej podczas użytkowania ku użytkowniczce, w rzucie głównym;

fig. 2 - podpaska higieniczna z fig. 1 w przekroju płaszczyzna II-II.

W skład pokazanej na fig. 1 i 2 podpaski higienicznej 1 wchodzi przepuszczalna dla cieczy warstwa wierzchnia 2 znajdująca się na tej stronie podpaski higienicznej 1, która podczas używania jest zwrócona ku użytkowniczce. Przepuszczalna dla cieczy warstwa wierzchnia 2 może być wykonana, korzystnie, z miękkiego materiału przyjaznego dla skóry. Przykładami odpowiednich przepuszczalnych dla cieczy materiałów pokryciowych są różne typy włóknistych materiałów włókninowych, tak zwanych włóknin. Innymi przepuszczalnymi dla cieczy materiałami pokryciowymi są perforowane folie z tworzyw sztucznych, siateczki, materiały dziane, robione na szydełku lub tkane, oraz połączenia i laminaty wymienionych typów materiałów.

W skład podpaski higienicznej 1 wchodzi ponadto nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa pokryciowa 3, usytuowana na tej stronie podpaski higienicznej 1, która podczas używania ma być odwróconą od użytkowniczki. Zazwyczaj role nieprzepuszczalnej dla cieczy warstwy pokryciowej 3 pełni cienka folia z tworzywa sztucznego. Istnieje jednak również możliwość użycia warstw przepuszczalnych dla cieczy, powleczonych materiałem nieprzepuszczalnym dla cieczy. Można również stosować inne techniki obróbki, takie jak kalandrowanie termiczne w celu stopienia materiału, który pierwotnie jest przepuszczalny dla cieczy, w wyniku czego powstaje warstwa w zasadzie nieprzepuszczalna dla cieczy. Istnieje ponadto możliwość

187 874 użycia materiałów włókninowych, albo innych materiałów włókienniczych, które mają odpowiednią gęstość i których włókna są na tyle hydrofobowe, żeby mogły działać jak warstwa barierowa dla cieczy.

Dwie warstwy pokryciowe 2, 3 są ze sobą połączone wokół wkładu chłonnego 4 i tworzą wystającą krawędź łączącą 5 wokół obwodu podpaski higienicznej. Połączenie pomiędzy warstwami pokryciowymi 2, 3 można uzyskać dowolną znaną dotychczas techniką, nadającą się do tego celu, taką jak klejenie, zgrzewanie lub szycie.

Podpaska higieniczna 1 ma kształt podobny do trapezu z szerszą częścią przednią 6 i węższą częścią tylną 7 oraz z pośrednią częścią środkową 8. Podpaska higieniczna 1 ma ponadto dwie skośne krawędzie boczne 9, 10, które biegną pomiędzy dwiema prawie prostymi krawędziami końcowymi 11, 12.

Na powierzchni nieprzepuszczalnej dla cieczy warstwy pokryciowej 3 znajduje się przylepny element mocujący 13 w postaci trzech pasków kleju biegnących w podłużnym kierunku podpaski higienicznej 1.

W środku w kierunku podłużnym podpaski higienicznej 1 znajduje się wydłużony garb 15. Garb 15 jest najszerszy w środkowej części 8 podpaski higienicznej i zwęża się ku przedniej i tylnej części 6, 7. Ponadto wygodne jest jeżeli garb 15 jest wyprofilowany w podłużnym kierunku w taki sposób, że jest najwyższy w środkowej części 8 i stopniowo obniża się w kierunku części końcowych 6, 7.

Garb 15 stanowi część wkładu chłonnego 4 i jest wykonany z trzech części z materiału chłonnego, przy czym pierwsza część 16, usytuowana bezpośrednio wewnątrz przepuszczalnej dla cieczy warstwy pokryciowej 2 składa się z materiału chłonnego, który zapada się podczas moczenia. Na wewnętrznej stronie pierwszej części 16, patrząc w kierunku od przepuszczalnej dla cieczy warstwy pokryciowej 2, znajduje się druga część 11 wykonana z materiału chłonnego, który pęcznieje w stanie mokrym. Na końcu, na wewnętrznej stronie drugiej części 17, pomiędzy drugą częścią a warstwą chłonną 19, będącą częścią wkładu chłonnego 4, znajduje się trzecia część 18, wykonana z materiału chłonnego, który zapada się w stanie mokrym.

Naturalnie, w zakresie wynalazku mieści się rozwiązanie, w którym garb 15 składa się tylko z dwóch części, z których jedna zapada się w stanie mokrym, a druga w tym stanie pęcznieje. Ponadto, struktura chłonna w garbie 15 może składać się, opcjonalnie, z wielu warstw materiału, które na przemian są z materiałów pęczniejących i zapadającymi się. W garbie 15 złożonym z warstw o zmiennych na przemian właściwościach, struktura chłonna może być, korzystnie, skonstruowana w taki sposób, że warstwy te stoją, w zasadzie prostopadle do warstwy chłonnej 19 usytuowanej na wewnętrznej stronie garbu 15. W ten sposób uzyskuje się równoczesne zmoczenie zarówno materiału pęczniejącego jak i zapadającego się, skutkiem czego osiąga się bardzo dobrą stabilność kształtu garbu 15.

Warstwa chłonna 19 stanowi po pierwsze strefę bezpieczeństwa wokół centralnego garbu 15. Po drugie, służy ona jako dodatkowa pojemność chłonna, którą można wykorzystać w przypadku nasycenia materiału chłonnego w garbie 15 nieoczekiwanie dużą ilością cieczy. Ponadto warstwa chłonna 19 przyczynia się do zapewnienia podpaski higienicznej 1 o płaskiej budowie tak, że podpaskę tę można mocować wewnątrz pary majtek za pomocą elementu mocującego 13 znajdującego się na nieprzepuszczalnej dla cieczy warstwie pokryciowej 3.

W skład pierwszej części 16 garbu 15 może wchodzić, na przykład, jedna lub kilka warstw materiału z formowanego pneumatycznie, spojonego lateksem papieru, spulchnionej masy celulozowej, warstw bibułki, bawełny, sztucznego jedwabiu lub podobnych. Wymaga się, żeby materiał w pierwszej części 15 zapadał się po zmoczeniu tak, żeby malała objętość i grubość pierwszej części 16.

Odpowiednim materiałem na drugą część 17, znajdującą się pomiędzy pierwszą częścią 16, a trzecią częścią 18, jest materiał chłonny ujawniony w opisie zgłoszenia patentowego nr WO 94/10956. Materiał ten jest formowaną na sucho warstwą włókien o dużej gęstości i sztywności, którą stosuje się bezpośrednio w wyrobie chłonnym bez uprzedniego rozwłókniania. Inny użyteczny podobny materiał, o szczególnie przydatnych właściwościach pod względem wchłaniania krwi, ujawniono w opisie zgłoszenia patentowego nr WO 94/10953. Materiały ujawnione w opisach zgłoszenia patentowego nr WO 94/10956 i nr WO 94/10953

187 874 mają bardzo dobrą pojemność chłonną i pęcznieją w kierunku swojej grubości po wchłonięciu cieczy.

Inną użyteczną kategorię materiałów chłonnych, zdolnych do pęcznienia podczas wchłaniania, stanowią tak zwane materiały superchłonne. Termin materiały superchłonne odnosi się do polimerów występujących w postaci włókien, płatków, cząstek, materiału granulowanego lub podobnej, i które mogą wchłonąć płyny ustrojowe o wadze kilka razy większej od własnej podczas pęcznienia i tworzenia żelu. Materiał superchłonny można nanosić w postaci nie związanej warstwy pomiędzy pierwszą część 16 a trzecią część 18, albo można go spajać lub mieszać ze strukturą włóknistą.

Druga część 17 może być wykonana z elementu jednorodnego, albo może składać się z dwóch lub więcej warstw pęczniejącego materiału chłonnego.

Trzecia część 18 garbu 15, podobnie jak pierwsza część 16, zawiera materiał chłonny, który zapada się podczas moczenia. Odpowiednimi materiałami chłonnymi są takie, które wymieniono podczas omawiania pierwszej części 16.

W celu wyznaczenia, czy materiał chłonny zapada się, czy też pęcznieje podczas wchłaniania cieczy, mierzono wysokość próbki materiału przed i po zmoczeniu, w różnych warunkach obciążenia.

Procedura: Wycinano cylindryczne próbki testowanego materiału chłonnego o średnicy 50 mm.

Próbkę umieszczano w położeniu stojącym na jednej z jej kołowych powierzchni w miseczce z perforowaną podstawą, po czym jej górną powierzchnię, tj. drugą kołową powierzchnię, obciążano obciążnikiem. Mierzono i rejestrowano wysokość cylindrycznej próbki.

Następnie pozwolono próbce wchłonąć syntetyczny płyn menstruacyjny od spodu, opuszczając miseczkę z perforowaną podstawą do pojemnika z cieczą i utrzymując perforowaną podstawę poniżej poziomu cieczy w pojemniku do chwili wykrycia cieczy na górnej powierzchni próbki. Ponownie mierzono i rejestrowano wysokość próbki.

Przykład 1

Z dwóch różnych typów materiałów: a) i b) wycięto pięć próbek, każda złożona z czterech warstw jednego i tego samego materiału chłonnego.

Materiałem typu a) był spajany lateksem, formowany pneumatycznie materiał z włókien celulozy o gramaturze 80 g/m , grubości warstwy 1,18 mm i gęstości 68 g/m³. Materiały tego typu dostarcza na rynek wielu różnych producentów.

Materiałem typu b) był niespojony, formowany na sucho materiał z włókien celulozy takiego typu, jaki ujawniono w opisach nr WO 94/10953 i nr WO 94/10956. Materiały te mają dużą gęstość i sztywność i stosuje się je bezpośrednio w wyrobach chłonnych, bez uprzedniego rozwłókniania. W tym przykładzie, gramatura tego materiału wynosiła 350 g/m², grubość warstwy 0,9 mm, a gęstość 390 g/m3.

Pomiary wysokości próbki przeprowadzono przy obciążeniu 500 g i przy obciążeniu 150 g. Oba typy materiałów a) i b) badano, odpowiednio, w stanie mokrym i suchym. Wyniki pomiarów pokazano na Diagramie 1.

I_	η Suchy, itp
	Mokry, itp.

Diagram 1

187 874

Jak wynika z Diagramu 1, materiał typu a) zapada się mniej pod mniejszym obciążeniem niż pod większym. W odpowiedni sposób, rozszerzanie materiału typu b) jest nieco mniejsze kiedy próbka jest obciążona większym ciężarem. W rezultacie, między innymi, we wkładzie chłonnym zawierającym zarówno materiał typu a) jak i materiał typu b), materiał typu b) może podczas rozszerzania wyprzeć w pewnym stopniu materiał typu a).

Przykład 2

Sporządzono siedem różnych próbek złożonych z różnych kombinacji materiału typu a) i materiału typu b) w następujący sposób:

I: 6 warstw'a) , 1 warrtwa b), ówarsswa)

II: 5 warstw a) , 1 warstwa hf 5 warssw a)

III: 4 warstwy a), 1 bf 4 warstwy a)

IV: 3 warstwy a) , 1 Y^wars^^w bb 3 warstwy a)

V: 3 warstwy a) , 1 ww^ww bb 2 warstwy a)

VI: 2 warstwy a) , 1 Y^Earst^SL b^ 2 warstwy a)

VII: 2 warstwy a) , 1 wa^ww lb 1 a)

Rejestrowano wysokość w mm różnych próbek I -VII zarówno w stanie mokrym jak i suchym, pod obciążeniem 500 g. Uzyskane z pomiarów wyniki można przedstawić na Diagramie 2.

Diagram 2

Połączenia materiałowe w próbkach V i III badano pod obciążeniem 500 g i pod obciążeniem 150 g. Uzyskane z pomiarów wyniki można obejrzeć na Diagramie 3.

Diagram 3

187 874

Na podstawie pomiarów dokonanych w powyższych przykładach można oszacować właściwości różnych materiałów chłonnych pod względem ich ewentualnego pęcznienia lub rozszerzania się podczas zwilżania. Na podstawie tych pomiarów można następnie skonstruować struktury chłonne o w przybliżeniu takiej samej objętości zarówno w stanie mokrym jak i suchym.

Podczas konstruowania struktur chłonnych przeznaczonych do stosowania w pieluchach lub wyrobach ochronnych dla osób nie panujących nad wydalaniem, wygodnie jest używać jako ciecz testową syntetycznego moczu.

Kombinacje materiałów, które uznano za dobre do tego celu, to takie, w których wysokość struktury chłonnej w stanie suchym wynosi od około 110% do 90% wysokości w stanie mokrym.

Wynalazku nie należy traktować jako ograniczonego do wspomnianych tu przykładów wykonania, natomiast można sobie wyobrazić szereg dalszych wariantów i modyfikacji mieszczących się w jego zakresie zdefiniowanym w załączonych zastrzeżeniach. Na przykład, w zakresie wynalazku mieści się szereg dalszych połączeń materiałów. Ponadto, wynalazek obejmuje wszystkie możliwe kombinacje opisanych przykładów wykonania.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Struktura chłonna do użycia w wyrobie chłonnym, takim jak pielucha, wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, podpaska higieniczna lub podobny, zawierająca dwa różne rodzaje materiałów, będące w bezpośrednim lub pośrednim kontakcie ze sobą tak, że pomiędzy tymi materiałami może być przenoszona ciecz, znamienna tym, że materiałem (17) pierwszego rodzaju jest materiał pęczniejący po wchłonięciu płynu ustrojowego i zawierający formowaną na sucho warstwę włókien o dużej gęstości i/lub materiał superchłonny, a materiałem (16, 18) drugiego rodzaju jest materiał zapadający się po wchłonięciu płynu ustrojowego i zawierający co najmniej jeden materiał wybrany z grupy: formowany pneumatycznie, spojony lateksem papier o małej gęstości, spulchniona pulpa celulozowa, warstwy bibułki, bawełna lub rayon, przy czym struktura chłonna ma zasadniczo taką samą objętość zarówno w stanie mokrym, jak i w stanie suchym.
2. Struktura według zastrz. 1, znamienny tym, że objętość struktury chłonnej w stanie suchym stanowi od około 110% do około 90% jej objętości w stanie mokrym.
3. Struktura według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jest uformowana z co najmniej dwóch warstw materiału (16, 17, 18), przy czym pierwsza warstwa materiału jest złożona głównie z materiału (17) pierwszego rodzaju, a druga warstwa materiału jest złożona głównie z materiału (16,18) drugiego rodzaju.
4. Struktura według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że w jej skład wchodzi zasadniczo mieszanka materiału chłonnego z materiału (17) pierwszego rodzaju i materiału (16, 18) drugiego rodzaju.
5. Wyrób chłonny dla kobiet, taki jak podpaska higieniczna, wkład do majtek lub wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, o takim kształcie i wymiarach, że może być umieszczony w krokowym obszarze pary majtek, oraz ma kierunek podłużny, kierunek poprzeczny i kierunek grubości, przy czym w skład wyrobu wchodzi przepuszczalna dla cieczy warstwa pokryciowa, nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa pokryciowa oraz wkład chłonny umieszczony pomiędzy tymi dwiema warstwami pokryciowymi, zaś na przepuszczalnej dla cieczy warstwie pokryciowej wyrobu znajduje się garb, znamienny tym, że garb (15) zawiera materiał chłonny z materiału (17) pierwszego rodzaju oraz materiał chłonny z materiału (16,18) drugiego rodzaju, gdzie materiałem (17) pierwszego rodzaju jest materiał pęczniejący po wchłonięciu płynu ustrojowego i zawierający formowaną na sucho warstwę włókien o dużej gęstości i/lub materiał superchłonny, a materiałem (16, 18) drugiego rodzaju jest materiał zapadający się po wchłonięciu płynu ustrojowego i zawierający co najmniej jeden materiał wybrany z grupy: formowany pneumatycznie, spojony lateksem papier o małej gęstości, spulchniona pulpa celulozowa, warstwy bibułki, bawełna lub rayon, przy czym garb (15) ma zasadniczo taką samą objętość zarówno w stanie mokrym, jak i w stanie suchym.
6. Wyrób według zastrz. 5, znamienny tym, że garb (15) jest uformowany ze struktury warstwowej zawierającej warstwy materiału (17) pierwszego rodzaju i warstwy materiału (16,18) drugiego rodzaju.
7. Wyrób według zastrz. 6, znamienny tym, że warstwy materiałów (16, 17, 18) są umieszczone równolegle w kierunku grubości wyrobu, zasadniczo prostopadle pomiędzy przepuszczalną dla cieczy warstwą pokryciową (2) wyrobu i nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą pokryciową (3).
8. Wyrób według zastrz. 6, znamienny tym, że warstwy materiałów (16, 17, 18) są ułożone na sobie w stos, równolegle do przepuszczalnej dla cieczy warstwy pokryciowej (2).