PL183884B1 - Zasuwnica - Google Patents

Abstract

1. Zasuwnica do skrzydla, zwlaszcza do skrzydla drzwi, okien i portfenetrów, zawierajacego na swej powierzchni czolowej zlobek, posiadajacy rowek denny oraz rowek, pokrywajacy sie z po- wierzchnia czolowa i majacy w kierunku poprzecz- nym wzgledem zlobka szerokosc wieksza od szero- kosci wymienionego rowka dennego, zawierajaca co najmniej jeden pret, osadzony przesuwnie na obu- dowie, mieszczacej mechanizm do sterowania przemieszczaniem preta, przy czym wymieniony pret jest przesuwny w zlobku od polozenia odry- glowania do polozenia zaryglowania, w którym element ryglujacy preta wchodzi w tarczke zasuw- kowa, znamienna tym, ze pret (10) ma przekrój poprzeczny w ksztalcie litery T i w polozeniu za- suwnicy w zlobku (21) pret (10) jest usytuowany na osi podluznej (A) zlobka (21), zas glówka (10a) tego ksztaltu teowego jest zamocowana przesuwnie w rowku (23) zlobka (21), pokrywajacym sie z powierzchnia czolowa a nózka (10b) tego ksztaltu teowego jest zamocowana przesuwnie w rowku dennym (22) zlobka (21). FIG _2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zasuwnica. Dokładniej, przedmiot wynalazku stanowi zasuwnica typu zasuwnicy ryglującej lub zasuwnicy-zamka do skrzydła drzwi, okien, portfenetrów itp.

Znane są zasuwnice, które zawierają pręt, osadzony przesuwnie na obudowie, mieszczącej mechanizm do sterowania przemieszczaniem tego pręta, uruchamiany np. za pomocą widocznej rękojeści na skrzydle lub za pomocą klucza.

W znanych postaciach wykonania, skrzydła ze stosunkowo miękkiego materiału, np. drewna, polichlorku winylu itp., mają na swej powierzchni czołowej żłobek, ciągnący się na całej wysokości skrzydła i/lub obwodowy.

Żłobek ten zawiera rowek denny, w który wstawia się podczas montażu zasuwnicy przesuwny pręt.

W zasuwnicach jednokierunkowych pręt, stanowiący na ogół jedną całość, ciągnie się z każdej strony obudowy sterującej, przy czym górna część i dolna część pręta przemieszczają się w tym samym kierunku.

W zasuwnicach dwukierunkowych dwa pręty biegną od obudowy sterującej i przemieszczają się w przeciwnych kierunkach.

Każdy z tych prętów wchodzi zukosowanym końcem odpowiednio do tarczki zasuwkowej dolnej i górnej poprzeczki ościeżnicy i/lub zawiera elementy ryglujące w ich wysokości, które wchodzą do tarczek zasuwkowych, położonych na słupku ościeżnicy.

Żłobek skrzydła zawiera prócz tego rowek, pokrywający się z powierzchnią czołową i mający szerokość większą od szerokości rowka dennego, wzdłuż kierunku poprzecznego osi podłużnej żłobka, tj. w płaszczyźnie równoległej do powierzchni czołowej skrzydła.

Ten rowek, pokrywający się z powierzchnią czołową i uchodzący na poziomie tej powierzchni, jest przystosowany do umieszczenia w nim głowiczki, zakrywającej rowek denny żłobka.

Jednakże opisane powyżej postacie wykonania kojarzą zawsze głowiczkę z prętem, w celu zapewnienia prowadzenia i przytrzymywania tego ostatniego oraz zapobieżenia jego wyboczeniu.

Celem wynalazku jest zachowanie wszystkich zalet i wszystkich możliwości, oferowanych przez znane zasuwnice, oraz opracowanie zasuwnicy o uproszczonym i bardziej ekonomicznym rozwiązaniu, z wyeliminowaniem głowiczki i jednoczesnym zachowaniem sztywności, przynajmniej równoważnej sztywności zasuwnic tradycyjnych.

Zasuwnica do skrzydła, zwłaszcza do skrzydła drzwi, okien i portfenetrów, zawierającego na swej powierzchni czołowej żłobek, posiadający rowek denny oraz rowek, pokrywający się z powierzchnią czołową i mający w kierunku poprzecznym względem żłobka szerokość większą od szerokości wymienionego rowka dennego, zawierająca co najmniej jeden pręt, osadzony przesuwnie na obudowie, mieszczącej mechanizm do sterowania przemieszczaniem pręta, przy czym wymieniony pręt jest przesuwny w żłobku od położenia odryglowania do położenia zaryglowania, w którym element ryglujący pręta wchodzi w tarczkę zasuwkową według wynalazku, charakteryzuje się tym, że pręt ma przekrój poprzeczny w kształcie litery T i w położeniu zasuwnicy w żłobku pręt jest usytuowany na osi podłużnej żłobka, zaś główka tego kształtu teowego jest zamocowana przesuwnie w rowku żłobka, pokrywającym się z powierzchnią, czołową, a nóżka tego kształtu teowego jest zamocowana przesuwnie w rowku dennym żłobka.

Główka kształtu teowego jest przerwana przed swobodnym końcem pręta i jest przedłużona aż do końca pręta odcinkiem krańcowym o szerokości, równej szerokości nóżki kształtu teowego.

Środki prowadnicze do prowadzenia końca pręta w żłobku zawierają podstawę, skrzydełko i ramię prowadnicze usytuowane pomiędzy podstawą a skrzydełkiem i posiadające otwór przelotowy, przy czym, w położeniu zasuwnicy w żłobku podstawa jest usytuowana w rowku dennym żłobka pomiędzy dnem żłobka a nóżką pręta, zaś skrzydełko pokrywa pręt, natomiast koniec ryglujący pręta przechodzi przez otwór przelotowy.

Otwór przelotowy ma szerokość mniejszą od szerokości główki kształtu teowego pręta.

183 884

Środki do pośredniego prowadzenia pręta zawierają podstawę, skrzydełko i ramię prowadnicze, usytuowane pomiędzy podstawą a skrzydełkiem, zaś pręt zawiera na swej długości szczelinę o długości większej lub równej drodze przesuwu pręta od położenia zaryglowania do położenia odryglowania, przy czym w położeniu zasuwnicy w żłobku, podstawa jest umieszczona w rowku dennym żłobka pomiędzy dnem żłobka a nóżką pręta, zaś za szczeliną skrzydełko, pokrywa główkę pręta, natomiast ramię prowadnicze środków do pośredniego prowadzenia pręta przechodzi przez szczelinę.

Pręt zawiera pierwszą część, osadzoną przesuwnie w obudowie, oraz drugą część, tworzącą przedłużacz, mający jeden koniec przycinalny na długość, przy czym pierwsza część i druga część pręta są połączone końcami za pośrednictwem tulei, obejmującej zewnętrzną powierzchnię obu części pręta.

Tuleja zawiera na jednej powierzchni wewnętrznej szereg występów, i w położeniu zasuwnicy w żłobku tuleja jest unieruchomiona, przez zakleszczenie, na zewnętrznej powierzchni drugiej części pręta za pomocą tych występów.

Dzięki prętowi o przekroju poprzecznym w kształcie litery T, pełniącemu jednocześnie rolę pręta ryglującego i głowiczki, zakrywającej żłobek prowadniczy pręta, montaż zasuwnicy jest bardzo uproszczony. Ponadto, pręt zasuwnicy o przekroju w kształcie litery T jest w ten sposób bardziej sztywny i odporny tym lepiej na odkształcenia, a zwłaszcza na wyboczenie. Można zatem magazynować i dostarczać zasuwnice, stanowiące jedną całość, tj. z obudową, połączoną trwale z prętami, bez żadnego ryzyka odkształcenia. Prócz tego zasuwnica według wynalazku jest adaptowalna do istniejących skrzydeł i ościeżnic, nie wymagając modyfikacji żłobka prowadniczego, przystosowanego pierwotnie do odebrania pręta, zasłoniętego przez nieruchomą głowiczkę.

Ponadto zasuwnica według wynalazku nie zmienia nic w zwykłych sposobach zakładania stolarki budowlanej i pozwala uzyskać oszczędności czasu zakładania i akcesoriów mocujących.

Według korzystnej postaci wykonania wynalazku główka kształtu teowego jest przerwana przed swobodnym końcem pręta i jest przedłużona do końca pręta odcinkiem krańcowym o szerokości, równej szerokości nóżki kształtu teowego. Konstrukcja taka pozwala uzyskać zwężony koniec pręta, mogący zmieścić się w tarczkach zasuwkowych, istniejących pierwotnie na poprzeczkach ościeżnicy, obramowującej skrzydło, a jednocześnie grubszy od końców ryglujących tradycyjnych prętów, co czyni ryglowanie bardziej wytrzymałym. Ponadto przekrój poprzeczny końca ryglującego pręta jest w przybliżeniu prostokątny.

Pręt do zasuwnicy o przekroju poprzecznym w kształcie litery T może być przystosowany do zwijania. Jeśli w znanych sposobach wytwarzania zasuwnic stosowano szpule drutów do wykonywania odpowiednio głowiczki i pręta, to pręt według wynalazku można również magazynować i dostarczać jako nawinięty na szpulę. Sposób wytwarzania zasuwnic nie ulega zatem modyfikacji i wykorzystuje tradycyjne prostownice i prasy, z niewielkimi adaptacjami związanymi z profilem drutu, z którego kształtowany jest pręt.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zasuwnicę według wynalazku w widoku z przodu, fig. 2 - zasuwnicę według fig. 1 w widoku z boku, fig. 3A - skrzydło, przeznaczone do umieszczenia pręta według wynalazku, przed ustawieniem pręta, w przekroju częściowym, fig. 3B - to samo po ustawieniu pręta według wynalazku, w przekroju analogicznym jak na fig. 3A, fig. 4A - środki do mocowania końca zasuwnicy z fig. 1, w powiększonym widoku z przodu, fig. 4B - środki do mocowania końca z fig. 4A, w widoku z góry, fig. 4C - środki do mocowania końca z fig. 4A, w widoku z boku, fig. 5 - połączenie prętów według wynalazku za pomocą tulei, w przekroju częściowym, fig. 6A - tuleję według fig. 5, w widoku z góry, fig. 6B - to samo w przekroju wzdłuż osi B-B na fig. 6A, fig. 7A - środki do mocowania pośredniego zasuwnicy z fig. 1, w widoku z przodu, fig. 7B - środki do mocowania pośredniego według fig. 7A, w widoku z góry, fig.. 7C - środki do mocowania pośredniego według fig. 7A, w widoku z boku.

Poniżej opisany jest wynalazek w przypadku zasuwnicy ryglującej, z powołaniem się na fig. 1 i 2. Zasuwnica ta zawiera pręt 10, osadzony przesuwnie w obudowie 13, mieszczącej mechanizm do sterowania przemieszczaniem tego pręta 10. Obudowa 13 ma głowiczkę 14,

183 884 która jest przedłużona na każdym ze swych końców języczkiem 15, kryjącym otwór przepustowy pręta 10 w obudowie 13.

W tym przykładzie wykonania zasuwnica jest przeznaczona do wyposażenia skrzydła drzwi, okna, portfenetru itp., wykonanego ze stosunkowo miękkiego materiału, np. z drewna, tworzywa sztucznego (np. polichlorku winylu) lub innego.

Pręt 10 przemieszcza się w znany sposób w skrzydle od położenia odryglowania do położenia zaryglowania, w którym element ryglujący, tj. swobodny koniec 11 pręta 10, wchodzi w tarczkę zasuwkową, położoną naprzeciw końca pręta w poprzeczce ościeżnicy'.

Jak to jest wyraźnie uwidocznione w przekroju na fig. 3 A, żłobek 21 skrzydła zawiera rowek denny 22 i rowek 23, pokrywający się z powierzchnią czołową i mający szerokość większą od szerokości rowka dennego 22, w kierunku Y, poprzecznym względem żłobka.

Żłobek 21 ma zatem w swej płaszczyźnie poprzecznej w przybliżeniu kształt litery T, przy czym nóżka kształtu teowego stanowi rowek denny 22, natomiast jego główka stanowi rowek 23, pokrywający się z powierzchnią czołową skrzydła 20.

W myśl wynalazku pręt 10 ma przekrój poprzeczny w kształcie litery T i jest przystosowany do ciągnięcia się na osi podłużnej (A) żłobka 21.

Nóżka 10b i główka 10a pręta są przystosowane do przesuwu odpowiednio w rowku dennym 22 i w rowku 23, pokrywającym się z powierzchnią czołową.

Rowek 23 obejmuje główkę 10a pręta 10 z niewielkim luzem, umożliwiającym jego przesuw

Pomiędzy dnem 21a żłobka 21 a nóżką 10b pręta 10 istnieje duża przestrzeń. Wykorzystanie tej przestrzeni do prowadzenia pręta 10 ruchem postępowym zostanie wyjaśnione w opisie nieco dalej.

Grubość pręta 10, odpowiadająca wysokości kształtu teowego, jest stosunkowo mała w porównaniu z szerokością i długością pręta 10, tak aby materiał - tj. drut na pręt - mógł być nawinięty na szpulę przed operacjami cięcia, formowania i obróbki mechanicznej. To rozwiązanie ułatwia i ogranicza magazynowanie, a ponadto nie wprowadza zmian w zasilaniu pras.

Główka 10a kształtu teowego jest przerwana przed swobodnym końcem 11 pręta 10 i jest przedłużona do samego końca pręta 10 odcinkiem krańcowym 11 o szerokości równej szerokości nóżki 10b kształtu teowego.

Koniec ryglujący 11 ma zatem w przybliżeniu prostokątny przekrój poprzeczny;

Wykonuje się zatem koniec ryglujący 11 z pręta 10 o stałym przekroju w kształcie litery T przez zukosowanie jego końca 11. To zwężenie jest wykonywane na długości, równej co najmniej drodze ruchu pręta 10, w celu umożliwienia - poza ruchem ryglującym - przejścia środków do prowadzenia końca 30. Pręty 10 według wynalazku można doprowadzać do żądanej długości za pomocą prostej obróbki mechanicznej, która kształtuje koniec 11 w ramach jednej tylko operacji przez zukosowanie.

Te środki prowadnicze 30 do prowadzenia końca pręta 10 w żłobku 21 skrzydła 20 są uwidocznione na fig. 4A, 4B i 4C. Zawierają one podstawę 31, przystosowaną do umieszczenia w rowku dennym 22 żłobka, w wolnej przestrzeni, istniejącej pomiędzy dnem 21 a żłobka 21 a nóżką 10b pręta 10.

Zawierają one również skrzydełko 32, biegnące równolegle do postawy 31 i pokrywające pręt 10. Ramię prowadnicze 33 ciągnie się pomiędzy podstawą 31 a skrzydełkiem 32 i zawiera otwór poprzeczny 33a, przystosowany do przepuszczania końca ryglującego 11 pręta 10.

Te środki prowadnicze 30 pozwalają zatem na podobieństwo widełek, obejmujących koniec 11 pręta, na prawidłowe prowadzenie tego końca w tarczce zasuwkowej ościeżnicy podczas ryglowania skrzydła 20.

Skrzydełko 32 przeciwdziała wyskoczeniu końca 11 pręta 10, który nie ma już swej szerokości maksymalnej w tym zukosowanym końcu 11. Długość skrzydełka 32 jest równa co najmniej drodze ruchu pręta 10, w celu osłaniania całego ryglującego końca 11 w położeniu odryglowania pręta 10.

Podstawa 31 zawiera wytyczony otwór 34, umożliwiający jej unieruchomienie za pomocą wkrętu w dnie 21a żłobka 21 skrzydła 20. Ten otwór 34 jest położony poza skrzydełkiem 32, aby był widoczny i dostępny dla wkrętu. Jak uwidoczniono na fig. 1, pręt 10 zawiera

183 884 w pobliżu końca ryglującego 11 otwór 12, umożliwiający przepuszczenie tego wkrętu i narzędzia mocującego podczas zakładania zasuwnicy na skrzydle 20.

Otwór poprzeczny 33a ma korzystnie szerokość, mniejszą od szerokości główki Da kształtu teowego pręta 10, z jednej strony tak, aby koniec główki 10b pręta 10 przed końcem ryglującym 11 oparł się o ramię prowadnicze 33, ograniczając w ten sposób drogę przesuwu pręta 10, z drugiej zaś strony tak, aby ta czynność stanowiła korzystnie gabaryt zakładania, który nie jest już niezbędny dla środków prowadniczych 30 w żłobku 21 podczas okuwania skrzydła.

Jak to przedstawiono na fig. 4C, środki prowadnicze 30 do mocowania końca mają profil zewnętrzny w kształcie litery T, dopasowany do profilu wewnętrznego żłobka 21.

Gdy długość pręta 10 jest duża, celowe jest umieszczenie na jego długości środków 40 do prowadzenia pośredniego, w celu uniknięcia wyboczenia.

Jest zrozumiałe, że środki prowadnicze powinny umożliwiać przemieszczanie pręta 10.

Według korzystnej postaci wykonania wynalazku i z powołaniem się na fig. 7A, 7B i 7C środki 40 do pośredniego prowadzenia pręta 10 zawierają podstawę 41, przystosowaną do umieszczenia w rowku dennym 22 żłobka 21 pomiędzy dnem 21a żłobka 21 a nóżką 10b pręta 10 oraz skrzydełko 42, pokrywające główkę 10a pręta 10. Pomiędzy podstawą 41 a skrzydełkiem 42 ciągnie się ramię prowadnicze 43.

Pręt 10 zawiera wówczas na swej długości szczelinę 16 o długości większej lub równej drodze przesuwu pręta 10 pomiędzy położeniem zaryglowania i odryglowania, przy czym ta szczelina 16 jest przystosowana do przepuszczania podstawy 41 i ramienia prowadniczego 43 środków 40 do prowadzenia pośredniego.

Te ostatnie mają zatem kształt haka, przy czym pręt przemieszcza się wzdłuż tego haka dzięki szczelinie 16.

Podstawa 41 zawiera otwór wytoczony 44, przystosowany do przepuszczenia wkrętu do zamocowania podstawy na dnie 21a żłobka 21.

W celu umożliwienia zamontowania tych środków 40 do prowadzenia pośredniego na zasuwnicy, na skrzydełku 42 przewidziany jest otwór 42a w przybliżeniu na wprost otworu 44 podstawy 41.

Skrzydełko 42 ma długość, większą od długości szczeliny 16, tak, aby zasłaniać tę ostatnią.

Prócz tego korzystne może być przymocowanie, do pierwszej części 10' pręta zasuwnicy, przedłużacza w postaci jego drugiej części 10, za pośrednictwem tulei 50, obejmującej powierzchnię zewnętrzną obu części 10', 10 prętów.

W ten sposób można z łatwością adaptować długości, oddzielające obudowę sterującą 13 od górnego końca skrzydła 20.

Dysponuje się pierwszą częścią 10' pręta, osadzoną przesuwnie w obudowie, a na końcu tej części mocuje się przedłużacz w postaci drugiej części 10 pręta, której długość można zmieniać przez przycięcie.

Dzięki temu uzyskuje się dolny pręt 10 o stałej długości, równej wymiarowi D, ciągnący się w dół od obudowy 13, oraz biegnącą ku górze skrzydła 20, pierwszą część 10' pręta górnego, do której przymocowuje się przedłużacz czyli drugą część 10 o regulowanej długości.

Tuleja łącząca 50 jest korzystnie przymocowana uprzednio za pomocą nitów 52 do końca pierwszej części 10' pręta, osadzonej w obudowie 13.

Tuleja 50 zawiera prócz tego na jednej powierzchni wewnętrznej szereg występów 51, przystosowanych do unieruchomienia, przez zakleszczenie, tulei 50 na zewnętrznej powierzchni części pręta, a w przykładzie, uwidocznionym na fig. 5, przedłużacza czyli drugiej części 10.

Ten ostatni może również zawierać szereg wgłębień c, komplementarnych względem występów 51 tulei 50, w celu zwiększenia przyczepności frykcyjnej tulei 50 na przedłużaczu czyli drugiej części 10.

183 884

Jak to uwidoczniono na fig. 6A, szereg występów 51 tulei 50 jest usytuowany korzystnie na odcinku powierzchni wewnętrznej, przeznaczonej do obejmowania nóżki 10b drugiej części 10, tworzącej przedłużacz.

Ponieważ tuleja 50 obejmuje powierzchnię zewnętrzną części 10', 10 pręta, przeto ma ona również przekrój poprzeczny w kształcie litery T i mieści się z niewielkim luzem wewnątrz żłobka 21, skrzydła 20, tak iż przemieszcza się ona w żłobku 21 wraz z częściami 10', 10 pręta 10. Powoduje to, że główka 10a pierwszej części 10' pręta i przedłużacza czyli drugiej części 10 musi być adaptowana pod względem szerokości, aby współpracować z wewnętrznymi ściankami tulei 50.

Zamocowanie przez zwykłe zakleszczenie przedłużacza czyli drugiej części 10 w tulei 50 jest zarazem proste do wykonania, gdyż nie wymaga użycia żadnego narzędzia, oraz dostateczne do zapewnienia dobrego zespolenia części 10', 10 pręta, gdy te ostatnie są przemieszczane ruchem postępowym w żłobku 21. To zespolenie jest wystarczające do wytrzymywania sił rozciągających, powstających podczas ruchów, związanych z otwieraniem.

Ma ono prócz tego tę zaletę, że zespół może być osadzony na miejscu na drugiej części 10 pręta, bez względu na jej długość przy przycięciu.

Druga część 10 pręta, służąca jako przedłużacz pierwszej części 10' pręta, przymocowanej do obudowy 13 zasuwnicy, zawiera zatem jeden koniec, ukształtowany tak, aby wpisać się w tuleję 50, oraz drugi koniec, przycinany na odpowiednią długość, to znaczy że przycięcie określi zukosowany koniec 11 a, przystosowany do ryglowania.

Zasuwnica ryglująca i pręt według wynalazku stanowią dla użytkownika zespół, łatwo zmieniany i przystosowywany do wszelkich wymiarów skrzydeł.

Jest zrozumiałe, że wynalazek nie ogranicza się do opisanych powyżej przykładów i że można wnieść do nich wiele zmian bez wykraczania poza ramy wynalazku.

Tak np. zamocowanie tulei 50 na częściach 10', 10 pręta można uzyskać za pomocą dowolnego innego systemu, takiego jak dwa podobne wkręty.

Chociaż opisany przykład dotyczy zasuwnicy ryglującej, mającej dwa pręty dwukierunkowe, to wynalazek stosuje się także do zasuwnic-zamków.

Prócz tego wynalazek można stosować do zasuwnic, mogących wyposażać schowki.

183 884

183 884

b 52 FIG-5 51 51

FKL6A

FIG-6B a ΛΟ ( / ^z «-4

FIG-7A

ŁjJ] 43

FIG-7C

.42

FIG-7B

183 884

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zasuwnica do skrzydła, zwłaszcza do skrzydła drzwi, okien i portfenetrów, zawierającego na swej powierzchni czołowej żłobek, posiadający rowek denny oraz rowek, pokrywający się z powierzchnią czołową i mający w kierunku poprzecznym względem żłobka szerokość większą od szerokości wymienionego rowka dennego, zawierająca co najmniej jeden pręt, osadzony przesuwnie na obudowie, mieszczącej mechanizm do sterowania przemieszczaniem pręta, przy czym wymieniony pręt jest przesuwny w żłobku od położenia odryglowania do położenia zaryglowania, w którym element ryglujący pręta wchodzi w tarczkę zasuwkową, znamienna tym, że pręt (10) ma przekrój poprzeczny w kształcie litery T i w położeniu zasuwnicy w żłobku (21) pręt (10) jest usytuowany na osi podłużnej (A) żłobka (21), zaś główka (10a) tego kształtu teowego jest zamocowana przesuwnie w rowku (23) żłobka (21), pokrywającym się z powierzchnią czołową, a nóżka (l0b) tego kształtu teowego jest zamocowana przesuwnie w rowku dennym (22) żłobka (21).
2. 2. Zasuwnica według zastrz. 1, znamienna tym, że główka (10a) kształtu teowego jest przerwana przed swobodnym końcem (11) pręta (10) i jest przedłużona aż do końca pręta (10) odcinkiem krańcowym (11) o szerokości, równej szerokości nóżki (10b) kształtu teowego.
3. 3. Zasuwnica według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że środki prowadnicze (30) do prowadzenia końca pręta (10) w żłobku (21) zawierają podstawę (31), skrzydełko (32) i ramię prowadnicze (33) usytuowane pomiędzy podstawą (31) a skrzydełkiem (32) i posiadające otwór przelotowy (33a), przy czym, w położeniu zasuwnicy w żłobku (21) podstawa (31) jest usytuowana w rowku dennym (22) żłobka pomiędzy dnem (21a) żłobka (21) a nóżką (10b) pręta (10), zaś skrzydełko (32) pokrywa pręt (10), natomiast koniec ryglujący (11) pręta (10) przechodzi przez otwór przelotowy (33a).
4. 4. Zasuwnica według zastrz. 3, znamienna tym, że otwór przelotowy (33a) ma szerokość mniejszą od szerokości główki (10a) kształtu teowego pręta (10).
5. 5. Zasuwnica według zastrz. 1, znamienna tym, że środki (40) do pośredniego prowadzenia pręta (10) zawierają podstawę (41), skrzydełko (42) i ramię prowadnicze (43), usytuowane pomiędzy podstawą (41) a skrzydełkiem (42), zaś pręt (10) zawiera na swej długości szczelinę (16) o długości większej lub równej drodze przesuwu pręta (10) od położenia zaryglowania do położenia odryglowania, przy czym w położeniu zasuwnicy w żłobku (21), podstawa (41) jest umieszczona w rowku dennym (22) żłobka (21) pomiędzy dnem (21a) żłobka (21) a nóżką (10b) pręta (10), zaś za szczeliną (16) skrzydełko (42), pokrywa główkę (1)a) pręta (10), natomiast ramię prowadnicze (43) środków (40) do pośredniego prowadzenia pręta (10) przechodzi przez szczelinę (16).
6. 6. Zasuwnica według zastrz. 1, znamienna tym, że pręt (10) zawiera pierwszą część (10'), osadzoną przesuwnie w obudowie (13), oraz drugą część (10), tworzącą przedłużacz, mający jeden koniec przycinalny na długość, przy czym pierwsza część (10') i druga część (10) pręta są połączone końcami za pośrednictwem tulei (50), obejmującej zewnętrzną powierzchnię obu części (10', 10) pręta.
7. 7. Zasuwnica według zastrz. 6, znamienna tym, że tuleja (50) zawiera na jednej powierzchni wewnętrznej szereg występów (51), i w położeniu zasuwnicy w żłobku (21) tuleja (50) jest unieruchomiona, przez zakleszczenie, na zewnętrznej powierzchni drugiej części (10) pręta za pomocą tych występów (51).

   * * *

   183 884