PL183587B1

PL183587B1 - Modułowy system wyposażenia wnętrz

Info

Publication number: PL183587B1
Application number: PL97330009A
Authority: PL
Inventors: Alexander Schärer; Florin Baeriswyl
Original assignee: Usm Holding Ag
Priority date: 1996-05-29
Filing date: 1997-05-29
Publication date: 2002-06-28
Also published as: NO985587L; JP4242689B2; US6220186B1; ES2225676T3; PT901332E; HUP9904321A3; DE19621547A1; BR9709484A; WO1997045037A1; EP1224888A3; ATE274317T1; DE59707736D1; US6460470B1; JP2000505346A; ES2178776T3; ATE220517T1; EP1224888B1; PL330009A1; AU2761597A; PT1224888E

Abstract

1. Modulowy system wyposazenia wnetrz zlozo- ny z kilku róznych modulów funkcjonalnych, takich jak blaty, regaly, pojemniki, stoly oraz z kilku ele- mentów konstrukcyjnych, przenoszacych obciazenia statyczne, przy czym elementy konstrukcyjne maja postac pionowej, prostokatnej ramy, zlozonej z dwóch pionowych slupów polaczonych poziomymi belkami i zaopatrzonej w dolnej czesci w podstawe, natomiast moduly funkcjonalne sa wbudowane w rame, przecinajac jej plaszczyzne, znamienny tym, ze system ten jest wyposazony w usytuowane w narozach znajdujacych sie miedzy pionowymi slu- pami (2.1, 2.2) i poziomymi belkami (3.1, 3.2) dwóch sasiadujacych ze soba ram (1, 7) laczniki (25, 57, 58) laczace rozlacznie dwie sasiadujace ze soba samonosne ramy (1, 7) za pomoca elementów (5.1, 5.2, 5 3 , 5.4) mocujacych je, przy czym pionowe slupy (2.1,2.2) dwóch sasiadujacych ze soba ram (1, 7) znajduja sie bezposrednio obok siebie. Fig.7 PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest modułowy system wyposażenia wnętrz złożony z kilku różnych modułów funkcjonalnych, takich jak blaty, regały, pojemniki, stoły oraz z kilku elementów konstrukcyjnych, przenoszących obciążenia statyczne.

Zmieniające się warunki pracy oraz nowe zadania wymuszają nie tylko uzupełnianie istniejących stanowisk, lecz również tworzenie nowych stanowisk. Istniejące stanowiska muszą być tak zestawione, aby ich dopasowanie do nowych zadań i warunków, spowodowanych na przykład rozwojem telekomunikacji, mogło odbywać się przy niskich kosztach i nakładach pracy. Użytkowane dotychczas systemy wyposażenia wnętrz, ukierunkowane na określone zastosowania, na przykład wyposażenie dużych powierzchni biurowych, meble wystawowe, nie spełniają tego zadania.

Z francuskiego opisu patentowego nr FR 2 638 885 znany jest mebel, zwłaszcza stanowisko pracy informatyka, którego konstrukcja wsporcza składa się z dwóch wysokich i dwóch niskich pionowych elementów podporowych, przy czym ich górne końce są połączone parami za pomocą łączników. Dolne końce pionowych elementów podporowych są zaopatrzone we wspornik. Na górnych końcach niższych pionowych elementów podporowych jest osadzona, wysunięta w jedną stronę względem ramy płyta robocza. Na wyższych, umieszczonych z tyłu mebla, pionowych elementach podporowych mogą zostać osadzone oblidowy monitorów. W rozwiązaniu tym nie jest możliwe uzupełnienie konstrukcji, w zależności od potrzeb, przez przymocowanie, zwłaszcza pod odpowiednim kątem, innych jednostek funkcjonalnych.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 458 264 znany jest system urządzenia wnętrza biura wyposażony w stoły, regały, ścianki i pojemniki zaopatrzone w szuflady. Konstrukcja wsporcza poszczególnych elementów systemu składa się z pionowych wsporników o różnych wysokościach oraz poziomych podpór o jednakowej długości, które łączą górny koniec jednego pionowego wspornika ze środkiem - drugiego. W systemie tym nie występują zamknięte ramy, stanowiące niezależne, samonośne elementy, które mogą być ze sobą połączone za pomocą łączników narożnych. W rozwiązaniu tym, na każdej stronie pionowego wspornika są osadzone dwie poziome podpory. Elementy funkcjonalne, w które jest zaopatrzony system, są tak zamocowane, że nie przechodzą one przez płaszczyznę pionową utworzoną przez pionowe wsporniki i poziome podpory.

Z opisów niemieckich wzorów użytkowych nr DE 74 23 372 i nr DE 75 09 392 są znane systemy regałów złożone z umocowanych między sufitem i podłogą dźwigarów, na których umieszczone są półki, elementy skrzynkowe albo zbiorniki.

Z niemieckiego opisu wzoru użytkowego nr DE 75 20 557 znana jest ścianka panelowa połączona z meblami cokołowymi. Możliwe jest dowolne jej ustawienie w pomieszczeniu. Wsporniki ścianki stanowią profile zaopatrzone w otwory, dzięki czemu elementy skrzynkowe mogą być umieszczane na dowolnej wysokości.

Z niemieckiego opisu wzoru użytkowego nr DE 90 01 437.5 jest znany system regałów wystawowych, które mogą być ustawiane w pomieszczeniu w dowolny sposób. Pionowe stojaki wyposażone w podstawy mogą być połączone ze sobą za pomocą poziomych łączników.

Półki wystawowe są umocowane od przodu konstrukcji.

183 587

Z niemieckiego opisu wzoru użytkowego nr DE 90 08 676.1 znana jest konstrukcja regału wyposażona w ramę, w której są osadzone pionowe wsporniki przeznaczone do mocowania różnych elementów, na przykład półek.

Celem wynalazku jest opracowanie modułowego systemu wyposażenia wnętrz, umożliwiającego w prosty i nie kosztowny sposób uzupełnianie wyposażenia i zmianę konfiguracji.

Cel ten według wynalazku zrealizowano przez opracowanie modułowego systemu wyposażenia wnętrz złożonego z kilku różnych modułów funkcjonalnych, takich jak blaty, regały, pojemniki, stoły oraz z kilku elementów konstrukcyjnych, przenoszących obciążenia statyczne, przy czym elementy konstrukcyjne mają postać pionowej, prostokątnej ramy, złożonej z dwóch pionowych słupów połączonych poziomymi belkami i zaopatrzonej w dolnej części w podstawę, natomiast moduły funkcjonalne są wbudowane w ramę, przecinając jej płaszczyznę, charakteryzującego się tym, że system ten jest wyposażony w usytuowane w narożach znajdujących się między pionowymi słupami i poziomymi belkami dwóch sąsiadujących ze sobą ram łączniki łączące rozłącznie dwie sąsiadujące ze sobą samonośne ramy za pomocą elementów mocujących je, przy czym pionowe słupy dwóch sąsiadujących ze sobą ram znajdują się bezpośrednio obok siebie.

Pionowy słup ram jest złożony ze ścianek tworzących prostokątny przekrój słupa, przy czym dwie dłuższe ścianki są połączone za pomocą nachylonych do nich pod kątem ostrym wewnętrznych ścianek, między którymi jest utworzony zamknięty, pionowy kanał, natomiast między zewnętrznymi ściankami oraz wewnętrznymi ściankami utworzone są pionowe kanały mające kształt liter V, otwarte od strony krótszych ścianek i zaopatrzone w pokrywy.

Znajdująca się w dolnej części ramy podstawa ma postać poziomej litery H leżącej w płaszczyźnie prostopadłej do pionowej płaszczyzny ramy. Wewnętrzne ścianki tworzą wraz z częścią zewnętrznych ścianek, przekrój w kształcie nachylonej litery Z lub w kształcie nachylonej litery S.

System jest wyposażony w nastawne uchwyty do mocowania modułów funkcjonalnych, złożone z części osadzonej w rowku zacisku znajdującym się w pionowym kanale pionowego słupa oraz z połączonej z nią za pomocą śruby części mającej kształt litery L, której ramiona przylegają do zewnętrznych ścianek pionowego słupa.

Odsądzenia, mających postać płaskownika, poziomych belek są zaopatrzone w przelotowe otwory dla śrub łączących je z pionowymi słupami. Pionowe słupy są zaopatrzone na swych dolnych i górnych końcach w gwintowane otwory dla śrub łączących je z poziomymi belkami. Łącznik do łączenia ze sobą sąsiednich ram stanowi płytę mającą kształt litery T, której poprzeczka jest zaopatrzona w trzy otwory do łączenia jej z jedną ram, zaś jej rama prostopadła do poprzeczki ma otwór dla śruby łączącej tę ramę z sąsiednią ramą.

Łącznik jest zaopatrzony w nacięcia współpracujące z wchodzącymi w nie zębami płyty zamocowanej do poziomej belki.

Łącznik do łączenia ze sobą ram ma postać dwuramiennej płytki, której ramiona są zaopatrzone w otwory otwarte od strony krawędzi przez prostokątne wycięcia, przy czym ramiona łącznika są współosiowe, zaś ich osie tworzą ze sobą kąt rozwarty.

Boczny wspornik podstawy ma wgłębienie dla łącznika w postaci płytki umieszczonej między tym bocznym wspornikiem i poziomą belką i jest zaopatrzony w zatrzask połączony z tulejką wewnątrz której znajduje się śrubowa sprężyna oraz w przycisk odryglowujący umieszczony w gnieździe utworzonym we wgłębieniu bocznego wspornika.

Dzięki temu, że elementy funkcjonalne, na przykład płyty robocze, pojemniki, są umocowane w ramie tak, że przecinają jej płaszczyznę, unika się jednostronnego obciążenia konstrukcji, co zapewnia wysokąjej stabilność.

Umieszczenie kanałów kablowych wewnątrz elementów ram umożliwia zestawianie estetycznych wnętrz i zapewnia niezakłócone przekazywanie informacji między poszczególnymi stanowiskami.

Dzięki temu, że pionowe słupy mają w przekroju poprzecznym kształt litery Z lub S, wewnątrz słupa utworzone są kanały kablowe jak również rowki mocujące elementy funkcjonalne systemu. Ścianka łącząca profilu w kształcie litery S może być podwójna, co zwiększa stabilność ramy. Możliwe jest także stosowanie pionowych słupów ram o innych

183 587 kształtach przekroju poprzecznego, na przykład o kształcie trójkąta, wielokątów oraz o kształtach asymetrycznych, na przykład o kształcie litery L.

Szczególnie korzystnym rozwiązaniem jest zastosowanie podstawy ram w kształcie litery H umieszczonej w płaszczyźnie prostopadłej do pionowej płaszczyzny ramy. Szczególnie umieszczenie na podstawie obudowy pojemnika zwiększa stabilność ram. Wyposażenie podstawy w rolki, klocki ślizgowe ułatwia manipulowanie ramami. Podstawa może mieć też kształt płyty. Zastosowanie jako podstawy płaskiej płyty jest szczególnie korzystne w pomieszczeniach ogólnie dostępnych. Brak bowiem wystających części takich jak łapy, rolki, uniemożliwia potknięcie się o nie osób przechodzących przez pomieszczenie.

Wyposażenie systemu według wynalazku w łączniki, łączące ze sobą dwie sąsiadujące ramy, umożliwia użytkownikowi dowolne zestawianie wyposażenia i jego uzupełnianie.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia ramę według wynalazku, w widoku z przodu, fig. 2 - ramę według wynalazku z zamocowaną płytą, w widoku z boku, fig. 3 - ramę według wynalazku z zamocowanymi pojemnikami, w widoku z boku, fig. 4a - podstawę ramy, w widoku z boku, fig. 4b - podstawę ramy, w widoku z góry, fig. 5a - łącznik łączący dwie sąsiadujące ramy, w widoku z boku, fig. 5b - łącznik według fig. 5a, w widoku z góry, fig. 6 - pionowy słup ramy z zamocowanym uchwytem do mocowania elementów funkcjonalnych, w przekroju poprzecznym, fig. 7 - wnętrze pomieszczenia urządzone za pomocą systemu według wynalazku, w widoku, fig. 8a - pokrywę kanału kablowego w kształcie litery V, w przekroju, fig. 8b - pionowy słup ramy z poktywą kanału kablowego, w widoku z boku, fig. 8c - pionowy słup ramy, w przekroju A-A oznaczonym na fig. 8b, fig. 9a - łącznik do łączenia dwóch sąsiadujących ram, w widoku z góry, fig. 9b - inną konstrukcję łącznika, w widoku z góry, fig. 10 - zamocowanie łącznika do łączenia sąsiadujących ram do górnej części ramy, w przekroju, fig. 1 la - zamocowanie łącznika do dolnego narożnika ramy, w przekroju, fig. 1 lb - inną konstrukcję zamocowania łącznika do dolnego narożnika ramy, w przekroju, fig. 12 - wspornik mocujący płytę roboczą do pionowego słupa ramy, w widoku perspektywicznym, fig. 13a - element wspornikowy, w przekroju B-B oznaczonym na fig. 13c, fig. 13b - element wspornikowy, w widoku z przodu, fig. 13c - element wspornikowy, w widoku z góry, fig. 14a - element wspornikowy zamocowany do podstawy ramy, w przekroju, fig. 14b - element wspornikowy zamocowany do podstawy ramy, w widoku z boku, fig. 15 - modułowy pojemnik z rozsuniętymi elementami, w widoku perspektywicznym, fig. 16 - płytę roboczą połączoną wahliwie z ramą w widoku z boku, a fig. 17 - podstawę ramy, w widoku perspektywicznym.

Rama 1, 7 systemu składa się z dwóch pionowych słupów 2.1, 2.2 połączonych ze sobą u góry i u dołu za pomocą poziomych belek 3.1, 3.2. Poziome belki 3.1, 3.2 mają na swych końcach odsądzenia przeznaczone dla śrub 5.1 , 5.2, 5.3, 5.4 mocujących je z pionowymi słupami 2.1, 2.2 zapatrzonymi w swych górnych i dolnych, w nagwintowane otwory. W dolnych narożnikach ram 1, 7 osadzone są podpory 4.1, 4.2. Poziome belki 3.1, 3.2 mogą być wydrążone, a wewnątrz nich mogą być umieszczone kable zasilające lub komunikacyjne.

Na figurze 2 przedstawiono stanowisko robocze składające się z ramy 7 i zamocowanej w niej płyty roboczej 11. Rama 7 w swej dolnej części jest wyposażona w podstawę 8 zaopatrzoną w umieszczone na wysięgnikach łapy wsporcze 9.1, 9.2. Na odpowiedniej wysokości, w zależności od potrzeb, w ramie 7 jest umocowana płyta robocza 11, zaś w celu jej stabilizacji zaopatrzona jest w umieszczony skośnie element usztywniający. Na listwie 13 ramy 7 zamocowana jest lampa 14 oświetlająca stanowisko.

Na figurze 3 przedstawiony jest przykład ruchomego zespołu złożonego z ramy 15 wyposażonej w podstawę 16 zaopatrzoną w rolki 17.1, 17.2 oraz z umieszczonych wewnątrz ramy modułowych pojemników 18. Modułowe pojemniki 18 przechodzą przez płaszczyznę ramy 15 i mogą być zamocowane do jej pionowych słupów. Pozioma belka ramy 15 jest wyposażona w uchwyt 19 przeznaczony do obracania lub przesuwania ramy 15. Zespół ten może stanowić stanowisko komputerowe. W tym przypadku na płycie roboczej 11 umieszczony jest monitor i klawiatura, zaś jednostka centralna jest ustawiona na podstawie 16.

183 587

Podstawa 8, 16 ramy 1, 7, 15 ma kształt litery H i składa się z dwóch bocznych wsporników 21 i poprzecznego łącznika 22 łączącego te boczne wsporniki (fig. 4a, 4b). Poprzeczny łącznik 22 może być umieszczony asymetrycznie w stosunku do długości bocznych wsporników 21 (fig. 4b). Na końcach wsporników 21 są osadzone przegubowo rolki 24.1 i 24.2, mogą być zaopatrzone w hamulce lub w układ blokujący. Z bocznymi wspornikami 21 podstawy 8, 16 są połączone, za pomocą łączników 23 pionowe słupy 2.1, 2.2, 20 ramy 1, 7, 15.

Na figurze 17 jest przedstawiona podstawa ramy 1, 7, 15 mająca postać płyty, złożonej z dwóch wsporników bocznych 106.1 i 106.2 oraz z pokrywy 107. Wsporniki boczne 106.1 i 105.2 są zamocowane w dolnych narożach ramy 104. Pokrywa 107 wypełnia przestrzeń między wspornikami bocznymi 106.1 i 106.2. Ustawiając obok siebie kilka ram zaopatrzonych w podstawy płytowe uzyskuje się efekt jednej długiej, płaskiej podstawy.

System według wynalazku jest wyposażony w usytuowane w narożach znajdujących się między pionowymi słupami 2.1, 2.2, 20 i poziomymi belkami 3.1, 3,2 sąsiadujących ze sobą ram 1, 7, 15 łączniki 25, 57, 58 łączące ze sobą dwie samonośne ramy. Łącznik 25 (fig. 5a) składa się z płyty 25.1 mającej kształt litery T. Poprzeczka płyty 25.1 jest zaopatrzona w trzy otwory, za pomocą których jest osadzona w jednym z narożników ramy 1, 7, 15 i zamocowana za pomocą śruby 5.1. Ramię 25.2 jest zaopatrzone w przelotowy otwór dla śruby, łączącej je z drugą sąsiadującą ramą 1, 7, 15. Łącznik 25 jest dodatkowo zaopatrzony w nacięcia 27 współpracujące z wchodzącymi w nie zębami płyty 26. Łącznik 57 łączący ze sobą dwie sąsiadujące ramy 1, 7, 15 ma postać dwuramiennej płytki (fig. 9a), której ramiona są zaopatrzone w otwory 59, 60 otwarte od strony jej krawędzi przez prostokątne wycięcia. Ponadto ramiona płytki mają prostokątne wycięcia 61, 62, 63, 64, których osie przechodzą przez środek otworów 59, 60 i są prostopadłe do wzdłużnych krawędzi płytki. Wycięcia te służą do zabezpieczania połączenia. Szczególnie korzystne jest umieszczenie w tych wycięciach sprężystych elementów zatrzaskowych. Na fig. lOb przedstawiono konstrukcję łącznika 58 umożliwiającego łączenie dwóch sąsiadujących ram pod różnymi kątami.

Łącznik 57 jest zamocowany w narożniku ramy 1, 7, 15 za pomocą śruby 5.1, która przechodzi przez otwór 60. Przykrywka 65 nakręcana na śrubę 5.1 ma na swej dolnej części przewężenie 65.1, którego średnica jest równa średnicy otworu 60 w płytce 57. Przewężenie to uniemożliwia wysunięcie płytki 57 ze śruby 5.1. Przewężenie 65.1 przykrywki 65 po jej dokręceniu wchodzi w otwór 60 płytki 57 i zapobiega rozłączeniu połączenia w przypadku poluzowania śrub 5.1, 5.2.

Na figurze Ha przedstawiona jest konstrukcja połączenia dwóch sąsiadujących ram. Łącznik 66 mający kształt według fig.9a jest osadzony na dolnej części ramy między poziomą belką 32 i bocznym wspornikiem 21 podstawy. Boczny wspornik podstawy 21 jest zaopatrzony we wgłębienie 67, w którym umieszczony jest łącznik 66. Szerokość łącznika 66 i wgłębienia 67 są mniejsze od szerokości poziomej belki 3.2, co prowadzi do tego, że pozioma belka 3.2 nie przylega do łącznika 66 lecz do bocznego wspornika 21 podstawy. Dzięki takiemu rozwiązaniu możliwe jest łatwe zamontowanie łącznika po osadzeniu ramy na podstawie. Boczny wspornik 21 podstawy jest zaopatrzony w wybranie 64, 65 (fig. 9a), w którym jest umieszczony sprężynowy zatrzask 75, zabezpieczający położenie łącznika 66. We wgłębieniu 67 znajduje się otwór, w którym osadzony jest sprężynowy zatrzask 75, zamocowany na przesuwnej tulei 78 podpartej sprężyną 76. Przy wsuwaniu w szczelinę między bocznym wspornikiem 21 podstawy a ramą 1, 7, 15 łącznika 66, zatrzask sprężynowy 75 zostaje wciśnięty do dołu, a następnie po wejściu w wybranie w łączniku 66, pod działaniem siły sprężyny zostaje wprowadzony w to wybranie 63 (fig. 9a). Następuje zatem zablokowanie położenia łącznika 66. W celu odblokowania łącznika 66 obok wgłębienia 67 w bocznym wsporniku 21 podstawy jest umieszczony przycisk 77, który powoduje przesuwanie do dołu tulei 78 z umieszczonym na niej zatrzaskiem sprężynowym 75 zwalniając blokadę łącznika 66.

Pionowy słup 2.1, 2.2 ram 1, 7,15 jest złożony ze ścianek 29.3, 29.4, 29.4, 29.5 tworzących prostokątny przekrój słupa, przy czym dwie dłuższe ścianki 29.3, 29.4 są połączone za pomocą nachylonych do nich pod kątem ostrym wewnętrznych ścianek 29.1, 29.2, między którymi utworzony jest zamknięty, pionowy kanał 30. Między zewnętrznymi ściankami 29.3

183 587 i 29.4 oraz wewnętrznymi ściankami 29.1 i 29.2 utworzone są pionowe kanały 31, 32 mające kształt litery V otwarte od strony krótszych ścianek 29.5 i 29.6 i zaopatrzone w pokrywy 33, 34. W kanałach 31. 32 umieszczone są przewody elektryczne i komunikacyjne. Pokrywy 33, 34 mają kształt litery V (oznaczone na fig. 8a jako 53), a ich pogrubione krawędzie 54, 55 wzdłużne są przed zamontowaniem dociśnięte do siebie. Pokrywy te są zaopatrzone w rozmieszczone w równych odstępach otwory 56 (fig. 8b) służące do wyprowadzania z kanału 31pionowego słupa 28 (fig. 8c) przewodów 35 elektrycznych lub komunikacyjnych.

System jest wyposażony w nastawne uchwyty 36 do mocowania modułów funkcjonalnych, na przykład płyt roboczych, stolików. Uchwyt 36 składa się z części 36.1 osadzonej w rowku 40 zacisku 41 umieszczonym w pionowym kanale 32 pionowego słupa 2.1, 2.2 (oznaczonego na fig. 6 jako 28) oraz z połączonej z nią za pomocą śruby 42 części 36.2 mającej kształt litery L. Ramiona tej części przylegają do zewnętrznych ścianek 29.4, 29.6 pionowego słupa 2.1, 2.2. Przylegające do zewnętrznej ścianki 29.4 ramię 36.2 ma wgłębienie 37, w którym jest osadzona nakrętka 38, w którą wkręcony jest kołek 39 służący do osadzania modułów funkcjonalnych. Krawędzie kanałów i otworów mogą być zaopatrzone w ząbki co stwarza możliwość większego obciążenia uchwytów 36. Uchwyt 36 może być zaopatrzony w dwa, wystające na zewnątrz kołki, na których może zostać umocowana za pomocą połączenia gwintowego dodatkowa złączka. Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna do osadzania elementów oświetlenia.

Na figurze 12 jest przedstawiony zespół uchwytu do mocowania płyty roboczej, na przykład stołu. Zespół uchwytu składa się z płyty mocującej 68, uchwytu 69 i wspornika 70. Wewnętrzna powierzchnia 68.1 płyty mocującej 68 przylega do zewnętrznej ścianki 29.3, 29.4 pionowego słupa. Uchwyt 69 jest wyposażony w żebro 71 osadzone w kanale 31 pionowego słupa i jest zamocowany do płyty mocującej 68 za pomocą śrub 72.1, 72.2. Na zewnętrznej powierzchni 68.2 płyty mocującej 68 jest umieszczona płyta łącząca 73 leżąca w płaszczyźnie ramy 1, 7. Na płycie łączącej 73 za pomocą śrub 74.1, 74.2 jest zamocowany wspornik 70, którego powierzchnia wewnętrzna tworzy kąt prosty z powierzchnią płyty łączącej 73 i jest prostopadła do powierzchni ramy. Wspornik 70 jest połączony sztywno z ramą 1,7. Konstrukcja przedstawiona na fig. 12 umożliwia zwierciadlane mocowanie elementów, nie jest więc wymagane stosowanie różnych odmian wspornika.

Na figurze 13a jest przedstawiony wspornik kątowy 79, złożony ze ścianki środkowej 81, dwóch ścianek bocznych 82, 83 oraz z połączonego ze ścianką środkową 81 ramienia 80 tworzącego z nią kąt prosty. Ścianka środkowa 81 ma otwór 86, za pomocą którego wspornik 79 jest zamocowany do bocznej powierzchni wspornika 21 podstawy. Wspornik 79 ma w widoku z góry kształt litery C (fig. 13c) utworzonej przez boczne ścianki 82, 83 i ściankę środkową 81. Boczne ścianki 82, 83 mają współosiowe otwory 84, 85 (fig. 13b).

W jednym z otworów 84, 85 bocznych ścianek 82, 83 wspornika kątowego 79 zamocowanego do bocznego wspornika 21 podstawy, umieszczony jest pierścieniowy nosek 88 czopa łączącego 87. Na czopie 87 jest osadzona rura 89 pojemnika modułowego i zamocowana na nim za pomocą sworznia 90 (fig. 14a, 14b). Umieszczony w otworze 84 lub 85 nosek 88 czopa łączącego 87 uniemożliwia wysunięcie się pojemnika z podstawy. Wspornik kątowy tworzy zatem stabilne połączenie pojemnika z podstawą. Może być wykonany z metalu lub z tworzywa sztucznego.

Pojemnik wchodzący w skład systemu według wynalazku jest złożony z dwóch ram 89, 91 mających kształt litery C, z których każda jest złożona z dwóch pionowych rur połączonych ze sobą rurą poziomą oraz z pokrywy 92. Pokrywa 92 składa się z dwóch umieszczonych symetrycznie ścianek bocznych 93, 94 połączonych ze sobą płytą górną 95 i ścianką tylną 96. Ścianki boczne 93, 94 pokrywy 92 są zaopatrzone w otwory 97.1, 97.2, 97.3, 97.4 współosiowe z otworami w pionowych rurach ram 89, 91, w których są osadzone czopy łączące. Do wewnętrznych stron pionowych rur ram 89, 91 zamocowane są szyny, na których osadzona jest szuflada 98. Korzystne jest wyposażenie pojemnika w mechanizm uniemożliwiający jednoczesne otwarcie szuflad w ustawionych piętrowo pojemnikach. Zwłaszcza korzystne jest zaopatrzenie każdego modułu pojemnika w mechanizm blokujący wysuwanie szuflad jako elementu modułowego systemu.

183 587

Na figurze 16 przedstawiono konstrukcję ruchomego stanowiska roboczego zaopatrzonego w płytę roboczą. W ramie 99 według wynalazku jest osadzony przegub 103 umieszczony w płaszczyźnie ramy. Z przegubem 103 jest połączona tylna krawędź płyty roboczej 100, zaś do jej przedniej krawędzi są zamocowane przegubowo podpórki 101. Do ustalenia pozycji płyty roboczej 100 służy element blokujący 102. Możliwe jest również zamocowanie przegubu 103 w innym położeniu, na przykład w środku płyty roboczej 100. W innym rozwiązaniu konstrukcyjnym rama 99 może być wyposażona w dwie płyty robocze umieszczone symetrycznie w stosunku do jej płaszczyzny.

Wyposażenie wnętrza za pomocą systemu według wynalazku przedstawia fig.7. Dwie pionowe ramy wyposażone w ścianki tłumiące dźwięk tworzą ściankę działową 43. Ramy tej ścianki ustawione są względem siebie pod kątem za pomocą łącznika kątowego. Ruchome stanowisko robocze 44 składa się z podstawy i płyty roboczej zamocowanej do ramy. Ponadto w pomieszczeniu są rozstawione w różnych miejscach pojemniki 45, 46, 47. Pomieszczenie jest wyposażone w kilka szeregowo ustawionych obok siebie ram, tworzących ściankę 46 oddzielającą część pomieszczenia. Stanowisko komputerowe 48 składa się z ramy 7 z płytą roboczą 11 zaopatrzonej w podstawę 8 (fig. 2). Stanowisko 51 złożone z umieszczonych sąsiadujące ze sobą ram 1, 7 zaopatrzone w ekran oddzielający umożliwia pracę jednocześnie dwóm osobom. Na poziomych belkach 3.1, 3.2 ram są zamocowane osłony chroniące przed odbiciami światła. Ponadto na poziomych belkach ram mogą być zamocowane lampy oświetleniowe. Lampy mogą być też zamocowane w dowolnych miejscach na pionowych słupach ram. System według wynalazku umożliwia również wyposażenie pomieszczenia w barek kawowy 50.

Wnętrze przedstawione na fig. 7 jest zorganizowane w sposób umożliwiający dokonywanie szybkich zmian ustawienia. Jedność konstrukcyjną i optyczną uzyskuje się dzięki zastosowaniu samonośnych, niezależnych ram stanowiących istotę systemu według wynalazku.

Modułowy system wyposażenia wnętrz może być stosowany również w pomieszczeniach firm usługowych, pomieszczeniach użyteczności publicznej oraz w zakładach produkcyjnych.

Istotną cechą systemu według wynalazku jest osadzenie elementów funkcjonalnych w samonośnej, niezależnej ramie, złożonej z dwóch pionowych słupów połączonych ze sobą u góry i u dołu za pomocą poziomych belek. Elementy funkcjonalne są tak osadzone w ramie, że przecinają jej płaszczyznę Dzięki takiemu rozwiązaniu rama jest obciążona centralnie, co prowadzi do zwiększenia jej stabilności.

Zaletą systemu według wynalazku jest jego symetria pozwalająca na korzystne połączenie ze sobą dowolnej ilości identycznych ram, przy czym ramy te mogą być ustawiane pod dowolnym kątem względem siebie. Jak przedstawiono na fig. 7 za pomocą systemu według wynalazku można przy wykorzystaniu tych samych ram stworzyć stanowiska robocze o różnym przeznaczeniu.

183 587

Fig. 4α

183 587

Fig. 5α

5.1

-6.1

Fig.5b

183 587

Fig. 6 ²⁹·?30 31

Fig.7

183 587

73

183 587

83—183 587

183 587

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Modułowy system wyposażenia wnętrz złożony z kilku różnych modułów funkcjonalnych, takich jak blaty, regały, pojemniki, stoły oraz z kilku elementów konstrukcyjnych, przenoszących obciążenia statyczne, przy czym elementy konstrukcyjne mają postać pionowej, prostokątnej ramy, złożonej z dwóch pionowych słupów połączonych poziomymi belkami i zaopatrzonej w dolnej części w podstawę, natomiast moduły funkcjonalne są wbudowane w ramę, przecinając jej płaszczyznę, znamienny tym, że system ten jest wyposażony w usytuowane w narożach znajdujących się między pionowymi słupami (2.1, 2.2) i poziomymi belkami (3.1, 3.2) dwóch sąsiadujących ze sobą ram (1, 7) łączniki (25, 57, 58) łączące rozłącznie dwie sąsiadujące ze sobą samonośne ramy (1, 7) za pomocą elementów (5.1, 5.2, 5.3, 5.4) mocujących je, przy czym pionowe słupy (2.1, 2.2) dwóch sąsiadujących ze sobą ram (1, 7) znajdują się bezpośrednio obok siebie.
2. System według zastrz. 1, znamienny tym, że pionowy słup (2.1, 2.2) ram (1, 7) jest złożony ze ścianek (29.3, 29.4, 29.5, 29.6) tworzących prostokątny przekrój słupą przy czym dwie dłuższe ścianki (29.3 i 29.4) są połączone za pomocą nachylonych do nich pod kątem ostrym wewnętrznych ścianek (29.1, 29.2), między którymi jest utworzony zamknięty, pionowy kanał (30), natomiast między zewnętrznymi ściankami (29.3 i 29.4) oraz wewnętrznymi ściankami (29.1 i 29.2) utworzone są pionowe kanały (31, 32) mające kształt liter V, otwarte od strony krótszych ścianek (29.5, 29.6) i zaopatrzone w pokrywy (33, 34).
3. System według zastrz. 1, znamienny tym, że znajdująca się w dolnej części ramy (1, 7) podstawa (8) ma postać poziomej litery Ή, leżącej w płaszczyźnie prostopadłej do pionowej płaszczyzny ramy (1, 7).
4. System według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzne ścianki (29.1, 29.2) tworzą wraz z częścią zewnętrznych ścianek (29.3, 29.4) przekrój w kształcie nachylonej litery Z.
5. System według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzne ścianki (29.1, 29.2) tworzą wraz z częścią zewnętrznych ścianek (29.3, 29.4) przekrój w kształcie nachylonej litery S.
6. System według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wyposażony w nastawne uchwyty do mocowania modułów funkcjonalnych, złożone z części (36.1) osadzonej w rowku (40) zacisku (41) znajdującym się w pionowym kanale (32) pionowego słupa (2.1, 2.2) oraz z połączonej z nią za pomocą śruby (42) części (36.2) mającej kształt litery L, której ramiona przylegają do zewnętrznych ścianek (29.4, 29.6) pionowego słupa (2.1, 2.2).
7. System według zastrz. 1, znamienny tym, że odsądzenia, mających postać płaskownika, poziomych belek (3.1, 3.2) są zaopatrzone w przelotowe otwory dla śrub (5.1, 5.2, 5.3, 5.4) łączących je z pionowymi słupami (2.1, 2.2).
8. System według zastrz. 1, znamienny tym, że pionowe słupy (2.1, 2.2) są zaopatrzone na swych dolnych i górnych końcach w gwintowane otwory dla śrub (5.1, 5.2, 5.3, 5.4) łączące je z poziomymi belkami (3.1, 3.2),
9. System według zastrz. 1, znamienny tym, że łącznik (25) do łączenia ze sobą sąsiednich ram (1, 7) stanowi płytę (25.1) mającą kształt litery T, której poprzeczka jest zaopatrzona w trzy otwory do łączenia jej z jedną ram (1, 7), zaś jej rama (25.2) prostopadła do poprzeczki ma otwór dla śruby łączącej tę ramę z sąsiednią ramą (1,7).
10. System według zastrz. 8, znamienny tym, że łącznik (25) jest zaopatrzony w nacięcia (27) współpracujące z wchodzącymi w nie zębami płyty (26) zamocowanej do poziomej belki (3.1).
11. System według zastrz. 1, znamienny tym, że łącznik (57, 58) do łączenia ze sobą ram (1, 7) ma postać dwuramiennej płytki, której ramiona są zaopatrzone w otwory (59, 60) otwarte od strony krawędzi przez prostokątne wycięcia.

183 587
12. System według zastrz. 10, znamienny tym, że ramiona łącznika (57) są współosiowe.
13. System według zastrz. 10, znamienny tym, że osie ramion łącznika (58) tworzą ze sobą kąt rozwarty.
14. System według zastrz. 2, znamienny tym, że boczny wspornik (21) podstawy (8) ma wgłębienie dla łącznika w postaci płytki (66) umieszczonej między tym bocznym wspornikiem (21) i poziomą belką (3.2).
15. System według zastrz. 2, znamienny tym, że boczny wspornik (21) podstawy (8) jest zaopatrzony w zatrzask (75) połączony z tulejką (78), wewnątrz której znajduje się śrubowa sprężyna (76) oraz w przycisk odryglowujący (77) umieszczony w gnieździe utworzonym we wgłębieniu (67) bocznego wspornika (21).

* * *