PL179023B1 - Aryloksycykloalkenylo- i aryloksyiminocykloalkenylohydroksymocznikioraz srodek farmaceutyczny PL PL PL PL - Google Patents

Aryloksycykloalkenylo- i aryloksyiminocykloalkenylohydroksymocznikioraz srodek farmaceutyczny PL PL PL PL

Info

Publication number
PL179023B1
PL179023B1 PL95311325A PL31132595A PL179023B1 PL 179023 B1 PL179023 B1 PL 179023B1 PL 95311325 A PL95311325 A PL 95311325A PL 31132595 A PL31132595 A PL 31132595A PL 179023 B1 PL179023 B1 PL 179023B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
hydrogen
cyclopenten
compound
fluorophenoxy
phenyl
Prior art date
Application number
PL95311325A
Other languages
English (en)
Other versions
PL311325A1 (en
Inventor
Akiyoshi Kawai
Makoto Kawai
Rodney W Stevens
Original Assignee
Pfizer
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Pfizer filed Critical Pfizer
Publication of PL311325A1 publication Critical patent/PL311325A1/xx
Publication of PL179023B1 publication Critical patent/PL179023B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C273/00Preparation of urea or its derivatives, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C273/18Preparation of urea or its derivatives, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups of substituted ureas
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C275/00Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C275/64Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups singly-bound to oxygen atoms
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/16Amides, e.g. hydroxamic acids
    • A61K31/17Amides, e.g. hydroxamic acids having the group >N—C(O)—N< or >N—C(S)—N<, e.g. urea, thiourea, carmustine
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)

Abstract

1 . Zwiazek o wzorze 1 , w którym Ar jest wybrany z grupy obej­ mujacej fenyl, bifenyl, fluorotenyl, cyjanofenyl, fluorofenoksyfenyl. t-butylo-(fluorofenoksy)fenyl, X oznacza grupe dwuwartosciowa -(CHR1 )™ - Q'-(CHR2 )n-, gdy m = 0, n = 0, Q' oznacza -O- lub -CH=N-0-, -CH2-0-N=. -0-N=, a kazdy R 1 , R2 oznacza atom wodoru: p oznacza liczbe calkowita 1 , Y oznacza atom wodoru, Z oznacza atom wodoru, 1 M oznacza atom wodoru, farmaceutycznie dopuszczalny kation 7. Srodek farmaceutyczny do leczeniastanów medycznych ssa­ ka, w których potrzebnyjest inhibitor 5-lipoksygenazy,zawierajacy farmaceutycznie dopuszczalny nosnik 1 substancje aktywna, zna­ mienny tym, ze zawiera terapeutycznie skuteczna ilosc zwiazku o wzorze I, w którym Ar jest wybrany z grupy obejmujacej. fenyl, bifenyl, fluorofenyl, cyjanofenyl, fluorofenoksyfenyl, t-butylo-(fluorofenoksy)fenyl, X oznacza grupe dwuwartosciowa: -{CHR')m - Q'-(CHR2 )n - , gdy m=0, n=0, Q oznacza -O - lub CH=N-Ó-, -CH2-0-N=, -0-N=, a kazdy R 1 , R 2 oznacza atom wodoru; p oznacza liczbe calkowita 1; Y oznacza atom wodoru; Z oznacza atom wodoru; i M oznacza atom wodoru, farmaceutycznie dopuszczalny kation. P L 179023 B 1 Wzór 1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe związki aryloksycykloalkenylo- i aryloksyiminocykloalkenylohydroksymocznikowe. Związki według wynalazku hamują działanie enzymu 5-lipoksygenazy i sąużyteczne w zapobieganiu, leczeniu lub łagodzeniu chorób zapalnych, takich jak choroba zapalna jelit i reumatoidalne zapalenie stawów, choroby alergiczne i sercowo-naczyniowe u ssaka,
179 023 np. człowieka. Przedmiotem wynalazku jest również środek farmaceutyczny zawierający te związki
Kwas arachidonowy jest znanym biologicznym prekursorem kilku grup endogennych metabolitów, prostaglandyn włączając prostacykliny, tromboksany i leukotrieny. Pierwszym etapem metabolizmu kwasu arachidonowego jest uwalnianie kwasu arachidonowego i odpowiednich kwasów tłuszczowych z membran fosfolipidów, przez działanie fosfolipazy A2. Następnie wolne kwasy tłuszczowe metabolizują się albo przez cyklooksygenazę z wytworzeniem prostaglandyn i tromboksanów, względnie przez lipoksygenazę z wytwarzaniem nadtlenowych kwasów tłuszczowych, które mogą być następnie metabolizowane do leukotrienów Leukotrieny pociągająza sobą patofizjologię chorób zapalnych, obejmujące reumatoidalne zapalenie stawów, skaza moczanowa, astma, niedokrwienie spowodowane urazem reperfuzyjnym, łuszczyca i choroby zapalne jelit. Oczekiwane są jakiekolwiek leki, które hamują lipoksygenazę w celu zapewnienia znaczącej nowej terapii zarówno dla ostrych jak i chronicznych stanów zapalnych.
Przeglądowy artykuł na temat inhibitorów 5-lipoksygenazy, patrz H. Masamune i L.S.Melvin, Sr., Annual Reports in Medicinal Chemistry, 24 (1989) str. 71 - 80 (Academic Press). Nowsze, dalsze przykłady inhibitorów 5-lipoksygenazy ujawniono w międzynarodowych publikacjach zgłoszeń patentowych o numerach WO 94/14762 i WO 92/9566.
Przedmiotem wynalazku są związki o wzorze 1, w którym Ar jest wybrany z grupy obejmującej:
fenyl, bifenyl, fluorofenyl, cyjanofenyl, fluorofenoksyfenyl, t-butylo-(fluorofenoksy)fenyl;
X oznacza grupę dwuwartościową: -(CHR’)m- Q’-(CHR2)n-, gdy m=0, n=0, Q' oznacza -O- lub -CH=N-O-, -CH2-O-N=, -0-N=, a każdy R1, R2 oznacza atom wodoru; p oznacza liczbę całkowitą ł;
Y oznacza atom wodoru;
Z oznacza atom wodoru; i
M oznacza atom wodoru, farmaceutycznie dopuszczalny kation.
Związki o wzorze 1 mogą hamować działanie 5-lipoksygenazy. W związku z powyższym związki te są użyteczne w leczeniu stanów medycznych, w których potrzebny jest inhibitor 5-lipoksygenazy u ssaka, np. człowieka. Związki te są zwłaszcza użyteczne w leczeniu chorób zapalnych, takich jak choroba zapalenie jelit i reumatoidalne zapalenie stawów, alergia i choroby sercowo-naczyniowe.
Zgodnie z wynalazkiem również zapewnia się środek farmaceutyczny przeznaczony do leczenia stanu medycznego, w którym potrzebny jest inhibitor 5-lipoksygenazy, np. chorób zapalnych, takich jak choroba zapalenia jelit i reumatoidalne zapalenie stawów, alergia i choroby sercowo-naczyniowe u ssaka, np. człowieka, który zawiera terapeutycznie skuteczną ilość związku według wynalazku i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik.
Stosowane w niniejszym opisie określenie „farmaceutycznie dopuszczalny kation”dotyczy nietoksycznych kationów, opartych na metalach alkalicznych lub ziem alkalicznych, takich jak sód, lit, potas, wapń i magnez, jak również tych opartych na nietoksycznym kationie amonowym, czwartorzędowych kationach amoniowych, wliczając w to, ale bez ograniczania do nich, kation amoniowy, etyloamoniowy, dietyloamoniowy, trietyloamoniowy, tetraetyloamoniowy, tetrametyloamoniowy i tetrabutyloamoniowy; a określenie „metabolicznie rozszczepialna grupa” oznacza grupę, która rozszczepia się in vivo z wytworzeniem macierzystej cząsteczki o wzorze strukturalnym 1, w którym M oznacza atom wodoru. Przykłady metabolicznie rozszczepialnych grup obejmują rodniki -COW, -COOW, -CONH2, -CONWW', -CH2OW, -CH(W')OW, -CH2OCOW, -CH2OCO2W, CH(W')OCO2W, w których każdy W i W'jest wybrany spośród (CrC4)alkilu, fenylu, lub podstawionego fenylu, w którym podstawnik jest wybrany spośród jednego lub większej liczby C(-C4alkili, atomu chlorowca, hydroksylu, lub C^alkoksylu. Konkretne przykłady metabolicznie rozszczepialnych grup obejmują, ale bez ograniczania się do nich, grupę acetylową, etoksykarbonylową, benzoilową i metoksymetylową.
179 023
We wzorze 1, korzystnie każdy Y i Z oznacza atom wodoru, p oznacza 1, a M oznacza atom wodoru lub farmaceutycznie dopuszczalny kation.
Bardziej korzystnie Ar oznacza fenyl, fluorofenyl, cyjanofenyl, bifenyl lub fluorofenoksyfenyl, a X oznacza O, które jest przyłączone w pozycji 2 pierścienia 2-cyklopentenowego; Ar oznacza fenyl lub fluorofenyl, a X oznacza grupę -CH=N-O-, która jest przyłączona w pozycji 4 pierścienia 2-cyklopentenowego; albo Ar oznacza fenyl lub fluorofenyl, a X oznacza grupę -0-N= lub -CH2-0-N=, która jest przyłączona w pozycji 4 pierścienia 2-cyklopentenowego.
Najkorzystniejsza grupa konkretnych związków obejmuje:
N- {(1R, 4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
N- {(1R, 4R)-trans-4-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
N- {(1S, 4R)-cis-4-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklopente-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
N- {(1 R)-4-benzyloksyimino-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik; i
N- {(1 R)-4-(4-fluorobenzyloksyimino)-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik.
Związki o wzorze 1 można wytwarzać za pomocą szeregu syntetycznych sposobów dobrze znanych w stanie techniki. Reprezentatywne procedury są następujące. W jednym wykonaniu, związki o wzorze 1(M=H) wytwarza się zgodnie z etapami reakcji przedstawionej na schemacie 1 na rysunku. Ar, X, Y, Z i p mają wyżej podane znaczenie.
Na schemacie 1, hydroksylaminę o wzorze 2 poddaje się działaniu odpowiedniego izocyjanianu trialkilosililu lub izocyjanianu niższego alkilu o wzorze ZNCO, w rozpuszczalniku obojętnym w warunkach reakcji, zazwyczaj w temperaturze otoczenia do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin. Korzystna temperatura reakcji wynosi 20 - 100°C. Korzystnymi rozpuszczalnikami, które nie reagują z reagentami i/lub produktami są, na przykład, tetrahydrofuran, dioksan, chlorek metylenu lub benzen.
W alternatywnym sposobie związek o wzorze 2 poddaje się działaniu gazowego chlorowodoru w rozpuszczalniku obojętnym w warunkach reakcji, takim jak benzen lub toluen i następnie poddaje się działaniu fosgenu. Temperatury reakcji utrzymuje się zazwyczaj w zakresie od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika, korzystnie 25 - 80°C. Pośredni chlorek karbamoilu nie wyodrębnia się ale poddaje reakcji (tj. in situ) z wodnym roztworem amoniaku lub aminą zNh2.
Jako modyfikację tego sposobu (Z = H) sól addycyjnąz kwasem związku o wzorze 2 można poddawać reakcji z równomolową ilością cyjanianu metalu alkalicznego, takiego jak cyjanian potasowy, w wodzie. Tak otrzymany produkt o wzorze 1 wyodrębnia się standardowymi sposobami, a oczyszczanie można osiągnąć za pomocą zwykłych sposobów, takich jak rekrystalizacja i chromatografia.
Wyżej wymienioną hydroksylaminę o wzorze 2 można wytwarzać standardowymi sposobami syntezy z odpowiedniego związku karbonylowego, np. ketonu lub alkoholu. Na przykład, odpowiedni związek karbonylowy przeprowadza się w jego oksym i następnie redukuje się do potrzebnej hydroksylaminy o wzorze 2 odpowiednim środkiem redukującym (np. patrz R.F.Borch i in. J.Am.Chem.Soc., 93,2897,1971). Środki redukujące wybrane są, ale bez ograniczenia do nich, spośród cyjanoborowodorku sodowego i kompleksów borowodorowych, takich jak borowodór-pirydyna, borowodór-trietyloamina i borowodór-siarczek metylu, jakkolwiek można również stosować trietylosilan w kwasie trifluorooctowym.
Odpowiedni związek karbonylowy, tj. cyklopentenony lub cykloheksenony można wytwarzać za pomocą szeregu różnych procedur (patrz WO 92 09566) znanych specjalistom w tej dziedzinie.
Alternatywnie, wyżej wymienioną hydroksylaminę o wzorze 2 można łatwo wytwarzać poddając odpowiedni alkohol działaniu N,O-bis(tert-butyloksykarbonylo)hydroksylaminy w warunkach reakcji typu-Mitsunobu, a następnie N,O-zabezpieczony produkt pośredni poddaje się hydrolizie katalizowanej kwasem (na przykład, stosując kwas trifluorooctowy) (patrz JP 1045344). Potrzebny alkohol szybko wytwarza się za pomocą 1,2-redukcji odpowiedniego cykloalkenonu stosując odpowiedni środek redukujący, taki jak borowodorek sodowy lub trichlorek borowodorku sodowo-cerowego lub tym podobne środki. Alternatywnie,
179 023 potrzebny alkohol można wytwarzać z odpowiedniego cykloalkenodiolu, na przykład dostępnego w handlu (1 S,4R)-cis-4-acetoksy-2-cyklopenten-1 -olu itp., za pomocąstandardowych sposobów
Otrzymaną wyżej wspomnianymi reprezentatywnymi sposobami hydroksylaminę o wzorze 2 wyodrębnia się standardowymi metodami i oczyszczanie można osiągnąć za pomocą znanych sposobów, takich jak rekrystalizacja i chromatografia.
W innym wykonaniu, związki o wzorze 1 wytwarza się w sposób przedstawiony na schemacie 2 na rysunku, na którym R4 oznacza fenyl, a R5 oznacza fenyl lub niższy alkil. W sposobie tym, związek o wzorze 3 wytwarza się z odpowiedniego alkoholu i bis-karboksyhydroksylaminy, korzystnie N,O-bisffenoksykarbonylo)hydroksylaminy, a następnie przekształca się w związek o wzorze 1 poddając działaniu amoniaku, wodorotlenku amonowego lub aminy o budowie ZNH2 (A.O.Stewart i D.W.Brooks., J.Org.Chem., 57, 5020, 1992). Odpowiednimi rozpuszczalnikami dla reakcji z amoniakiem, wodorotlenkiem amonowym lub aminą o wzorze ZNH2 są, na przykład, woda, metanol, etanol, tetrahydrofuran, benzen itp., reakcję można prowadzić pod nieobecność współrozpuszczalnika, którym jest sama potrzebna amina. Temperatury reakcji zwykle mieszczą się w zakresie od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika. Tak otrzymany produkt o wzorze 1 wyodrębnia się standardowymi metodami, a oczyszczanie osiąga się zwykłymi sposobami, takimi jak rekrystalizacja i chromatografia.
Z powodu obecności jednego lub większej liczby centrów chiralnych, związki według wynalazku mogą istnieć w postaciach stereoizomerycznych. Niniejszy wynalazek obejmuje wszystkie takie stereoizomery, wliczając enancjomery, diastereoizomery i mieszaniny. Poszczególne izomery związków o wzorze 1 można wytwarzać za pomocą szeregu znanych specjalistom w tej dziedzinie sposobów. Na przykład, można jest wytwarzać za pomocą chiralnej syntezy z optycznie czynnych substancji wyjściowych. Alternatywnie, można je wytwarzać przeprowadzając w pochodne związek o wzorze 1 za pomocą chiralnych środków pomocniczych, po czym otrzymaną mieszaninę diastereoizomerów rozdziela się i usuwa pomocniczą grupę dostarczając pożądanego izomeru, względnie rozdziela się stosując chirałną nieruchomą fazę.
Farmaceutycznie dopuszczalne sole nowych związków według wynalazku szybko wytwarza się przez kontaktowanie tych związków ze stechiometryczną ilością, w przypadku nietoksycznego kationu, odpowiedniego wodorotlenku metalu lub alkoholanu względnie aminy albo w wodnym roztworze lub w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym. W przypadku nietoksycznych soli kwasowych można stosować, odpowiedni kwas mineralny lub organiczny, w wodnym roztworze albo w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym. Następnie sól można otrzymywać przez oczyszczanie lub odparowanie rozpuszczalnika.
Związki o wzorze 1 hamują działanie enzymu 5-lipoksygenazy. Zdolność związków o wzorze 1 do hamowania enzymu 5-lipoksygenazy czyni je użytecznymi do zwalczania symptomów wywołanych przez endogenne metabolity powstające z kwasu arachidonowego u ssaka, zwłaszcza człowieka. W związku z powyższym związki te są cenne w zapobieganiu i leczeniu takich stanów chorobowych, w których akumulowanie metabolitów kwasu arachidonowego jest czynnikiem przyczynowym, np. alergicznej astmy oskrzelowej, chorób skóry, reumatoidalnego zapalenia stawów, gośćca zwyradniającego i zakrzepicy. A więc, związki o wzorze 1 i ich farmaceutycznie dopuszczalne sole stosuje się zwłaszcza w leczeniu lub łagodzeniu chorób zapalnych człowieka.
Zdolność związków o wzorze 1 do hamowania działania enzymu lipoksygenazy można wykazać za pomocą standardowych procedur in vitro i in vivo.
1) Test in vitro z zastosowaniem heparynizowanej pełnej krwi ludzkiej (HWB)
Hamowanie in vitro wykazano stosując heparynizowaną pełną krew ludzką (British Journal of Pharmacology: (1990) 99, 113-118), którym oznaczono hamujący wpływ wspomnianych związków na metabolizm 5-lipoksygenazy (LO) z kwasu arachidonowego. Próbki heparynizowanej pełnej krwi ludzkiej (1 ml) od zdrowego dawcy przedinkubowano z lekami rozpuszczonymi w dimetylosulfotlenku (końcowe stężenie 0,1%) przez 10 minut w 37°C, następnie dodano jonofory wapnia A21387 (60 μΜ) i Heparapid (2,5%, Sekisui Chemical Co. LTD., Japonia) i inkubowanie kontynuowano przez dalsze 30 minut. Reakcje zakończono przez szybkie schłodzę6
179 023 nie w łaźni lodowej. Skrzepy krwi wywołane przez Heparapid usuwano przez odwirowanie. Do supematantów dodano acetonitryl (ACN, 1,5 ml) i PGB2 (200 ng, jako wewnętrzny standard). Próbki zmiksowano w mieszarce Voltex i wytrącone białko usunięto przez odwirowanie. Supernatanty rozcieńczono wodą do 15% ACN i wprowadzono do wstępnie przemytego ładunku SepPak C18 (Waters Associates, Milford, MS, USA) i metabolity arachidonowe wyeluowano 4 ml 70% metanolu. Ekstrakt metanolowy odparowano i pozostałość następnie odtworzono w 250 μΐ 567% ACN.
Odtworzone próbki ACN (100 pl) wstrzyknięto na kolumnę C,8 z odwróconą fazą (Wakosil 5C18, 4,6x150 mm, Wako Pure Chemical LTD, Japonia).
Temperatura kolumny wynosiła 40°C. Analizę HPLC wykonano w kolumnie Hewlett Packard model 1090M. Chromatografowanie wykonano za pomocą gradientowej elucji z zastosowaniem dwóch różnych ruchomych faz (ruchoma faza A składała się z 10% ACN, 0,1% kwasu trifluorooctowego i 0,05% trietyloaminy; ruchoma faza B składała się z 80% ACN, 0,1% kwasu trifluorooctowego i 0,05% trietyloaminy). Każdą fazę ruchomą w sposób ciągły barbotowano helem. Gradient HPLC programowano następująco (gdzie A + B = 100): od 0 do 9,7 minut, liniowy gradient od 35 do 100% ruchomej fazy A z prędkością przepływu 1 ml/min. Piki eluowanego produktu oznaczano ilościowo za pomocą absorbcji UV (odpowiednio LTB4 i PGB2 przy 275 nm; HHT i 5-HETE przy 235 nm) i korygowano odzyskanym PGB2. Do określenia wartości IC50 zastosowano regresję liniową.
Opisane w następujących przykładach związki o wzorze 1 badano za pomocą wyżej wspomnianego testu i wykazują one zdolność hamowania działania 5-lipoksygenazy.
2) System ysc^miaru mi vivo wpływu testowanego związku podawanego dogstnie praceiw czynnikowi aktywującemu płytki (PAF) wywołującemu śmiertelność myszy.
Działanie in vivy testowanych związków na myszę ICR (samiec) oznaczono stosując test śmiertelności myszy podobny do opisanego w następujących publikacjach: J.M.Young, P.J.Maleney, S.N.Jubb i J.S.Clark, Prostaglandins, 30, 545 (1985); M.Criscuoli i A.Subissi, Br.J.Pharmac., 90, 203 (1987); i H. Tsunoda, S.Abe, Y.Sakuma, S.Katayama i K.Katayama, Prostaglandins Leukotrienes and Essential Fatty Acids, 39, 291, (1990). PAF rozpuszczono w stężeniu 1,2 pg/ml w 0,05 mg/ml propranoluwej solanki zawierającej 0,25% albuminy surowicy krwi bydlęcej (BSA) i wstrzyknięto dożylnie myszy w dawce 12 pg/kg. Umieralność oznaczono 1 godzinę po wstrzyknięciu PAF. Dla zbadania działania inhibitorów 5-LO, związki rozpuszczono w 5% Tween 80, 5% EtOH-solanka i podawano doustnie (0,1 ml/10 g) 45 minut po wstrzyknięciu PAF. Do określenia wartości ED50 stosowano liniową regresję.
W celu leczenia różnych wyżej opisanych stanów, związki o wzorze 1 według wynalazku można podawać człowiekowi albo same lub korzystnie w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnymi nośnikami albo rozcieńczalnikami w postaci środka farmaceutycznego zgodnego ze standardową praktyką. Związki te można podawać różnymi znanymi sposobami, wliczając w to podawanie doustne, pozajelitowe lub przez inhalację. Gdy związek podawany jest doustnie w celu leczenia stanu zapalnego u człowieka, dawka dzienna będzie wynosiła ukołu 0,1-10 mg/kg ciężaru ciała osobnika leczonego, korzystnie około 0,5 -10 mg/kg ciężaru ciała osobnika leczonego na dzień, w pojedynczej dawce lub dawkach podzielonych. Jeżeli pożądane jest podawanie pozajelitowe, to wówczas skuteczna dawka będzie wynosiła okoto 0,1 -1,0 mg/kg ciężaru ciała osobnika leczonego na dzień. W niektórych przypadkach może być konieczne stosowanie dawek spoza tych ograniczeń, ponieważ niezbędne dawki będą się różnić w zależności od wieku i odpowiedzi poszczególnego pacjenta, jak również od typu i ostrości symptomów pacjenta i siły podawanego związku.
W przypadku podawania doustnego, związki według wynalazku i ich farmaceutycznie dopuszczalne sole można podawać, na przykład, w postaci tabletek, proszków, pastylek do ssania, syropów, kapsułek, wodnych roztworów lub zawiesin. W przypadku tabletek do stosowania doustnego, najczęściej stosowane nośniki obejmują laktozę i skrobię kukurydzianą. Powszechnie dodaje się dodatkowe środki poślizgowe, takie jak stearynian magnezowy. W przypadku kapsułek, użytecznym rozcieńczalnikiem jest laktoza i bezwodna skrobia kukurydziana. Gdy do
179 023 podawania doustnego pożądane są wodne zawiesiny, substancję czynną łączy się ze środkami emulgującymi i suspendującymi. Jeżeli jest to pożądane, można dodawać pewne środki słodzące i/lub zapachowe. Środki do podawania domięśniowego, jako wstrzyknięcie dootrzewnowe, podskórne i dożylne, jałowe roztwory substancji czynnej, sporządza się zwyczajnie i nastawia się odpowiednie pH tego roztworu i buforuje. Do stosowania dożylnego, całkowite stężenie rozpuszczonych związków może być kontrolowane z wytworzeniem preparatów izotonicznych. W zasadzie, terapeutycznie skuteczne związki według wynalazku są zawarte w takich dawkach jednostkowych w zakresie stężeń 5 - 70% wagowych, korzystnie 10 - 50% wagowych.
Przykłady. Niniejszy wynalazek ilustrują następujące przykłady. Należy jednak rozumieć, że wynalazek nie jest ograniczony do konkretnych szczegółów z tych przykładów.
Temperatury topnienia oznaczano w aparacie Buchi'ego do oznaczania temperatury topnienia (535) i nie były one korygowane. Skręcalności optyczne otrzymano na polarymetrze JASCO DIP-370. O ile nie zaznaczono inaczej, wszystkie widma NMR zmierzono w CDC1j w spektrometrze JEOL NMR (JNM-GX270, 270 Mhz), a pozycje szczytowe wyrażono w częściach na milion (ppm) dolnego zakresu tetrametylosilanu. Szczytowe kształty oznaczono następująco: s, singlet; t, triplet; q, kwartet; quint, kwintet; m, multiplet; br, szeroki.
Zastosowano następujące skróty: Boc dla tert-butoksykarbonyl, DMF dla dimetyloformamidu, DMSO dla dimetylosulfotlenku, THF dla tetrahydrofuranu, TFA dla kwasu trifluorooctowego.
Przykład I. N-{(lR,4R)-trans-4-(4-Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylo}-N-hydroksymocznik (Etap A): Octan (lR,4R)-trans-4-(4-Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylu
Do poddawanego mieszaniu w temperaturze pokojowej (rt)roztworu 4-fluorofenolu (0,785 g; 7 mM), (lS.4R.)-cis-4-acetoksy-2-cyklopenten-l-olu (lg; 7,03 mM) i trifenylofosfiny (2,02 g; 7,7 mM) w bezwodnym THF (20 ml) dodano azodikarboksylan diizopropylu (DPAD; 1,56 g; 7,7 mM). Po mieszaniu przez całą noc substancje lotne usunięto przez odparowanie. Otrzymaną pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej eluując octanem etylu n-heksanem (1:20) otrzymując 1,55 g (94%) związku z podtytułu.
‘H-NMR (CDCb) 5; 6,97 (t, J=8,8Hz, 2H), 6,82 (dd, J=4,4Hz, 8,8Hz, 2H), 6,24 (d, J=5,4Hz, 1H), 6,16 (d, J=5,4Hz, 1H), 5,87-5,82 (m, 1H), 5,44-5,38 (m, 1H), 2,40-2,24 (m, 2H), 2,05 (s, 3H).
(Etap B): (lR,4R)-trans-4-(4-Fluorofencksy)-2-cyklopenten-1-ol;
W temperaturze pokojowej do poddawanego mieszaniu roztworu octanu (1R,4R)-4-(4-fluorofenok.sy)-2-cykIopenten-l-ylu(l,55 g; 6,56 mM) w metanolu (10 ml) dodano KOH (0,65 g; 9,84 mM) w wodzie. Po mieszaniu przez 15 minut, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Pozostałość roztworzono w octanie etylu (70 ml) i całość przemyto wodą (50 ml), solanką (50 ml), wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżniąuzyskując 1,25 g (98%) związku z podtytułu.
‘H-NMR (CDCI3) δ; 6,97 (i, J=8,8Hz, 2H), 6,82 (dd, J=4,4Hz, 8,8Hz, 2H), 6,18-6,12 (m, 2H), 5,44-5,42 (m, 1H), 5,14-5,08 (br.s, 1H), 2,33 (ddd, J=2,9Hz, 6,6Hz, 14,3Hz, lH),2,16(ddd, J=3,3Hz, 6,6Hz, 14,3Hz, 1H), 1,68 (br.s, 1H).
(Etap C): Benzoesan (lS,4R)-cis-4-(4-flucrofencksy)-2-cyklopenten-l-yhl
W temperaturze pokojowej do poddawanego mieszaniu roztworu (IR,4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-clu (0,62 g; 3,2 mM) w THF (12 ml) dodano trikenylofosfinę (0,92 g; 3,51 mM), kwas benzoesowy (0,43 g; 3,51 mM) i DPAD (0,71 g; 3,51 mM). Po mieszaniu przez całą noc, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej eluując octanem etylu - n-heksan (1:10) uzyskując 0,82 g (86%) związku o podanej w podtytule nazwie.
‘H-NMR (CDCI3) 5; 8,04 (dd, J-l,5Hz, 8,5Hz, 2H), 7,56 (t, J=7,7Hz, 1H), 7,43 (t, J=7,7Hz, 2H), 6,98 (t, J=8,lHz, 2H), 6,90-6,84 (m,2H), 6,29-6,23 (m, 2H), 5,88-5,82 (m, 1H), 5,19-5,15 (m, 1H), 3,08 (kwintet, J=7,3, 1H), 2,02 (dt, J=4,4Hz, 14,7Hz, 1H).
(Etap D): (lS.4R)-ClS-(4-hhlorofenoksy)-2-cyklcpenten-l-ol;
179 023
Do poddawanego mieszaniu roztworu (lS,4R)-cis-4-(4-fluorofenoksy)2-cyklopenten-l-olu (0,82 g; 2,75 mM) w metanolu (5 ml) dodano KOH (0,27 g; 4,13 mM) w wodzie (4 ml). Po mieszaniu przez 2 godziny, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Pozostałość roztworzono w octanie etylu (50 ml), i przemyto wodą (50 ml). Warstwę wodną wyekstrahowano octanem etylu (40 ml) i połączone warstwy wodne przemyto wodą (50 ml), solanką (50 ml), wysuszono nad MgSO4 i odparowano pod próżniąuzyskując 0,6 g związku o podanej w podtytule nazwie.
'H-NMR (CDCI3) 5; 6,98 (t, J=8,8Hz, 2H), 6,88-6,82 (m, 2H), 6,14 (dd, J=6,2Hz, 12,8 Hz, 2H), 5,07-5,03 (br.s), 4,78-4,73 (br.s, 1H), 2,85 (dt, J=7,3Hz, 14,3Hz, 2H), 1,78 (dt, J=4,0Hz, 14,3Hz, 1H) 1,79 (br.s, 1H).
(Etap E): N,O-bis(tert-Butoksykarbonylo)-N-{(1 R,4R)-trans-4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -ylo} hydroksylamina;
W temperaturze pokojowej do poddawanego mieszaniu roztworu (lS,4R)-cis (1 S,4R)-cis-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -olu (0,6 g; 2,75 mM) w THF (12 ml) dodano trifenylofosinę (0,8 g; 3,025 mM), BocNH-OBoc (0,71 g; 3,025 mM) i DPAD (0,6ł g; 3,025 mM). Po mieszaniu przez 2 godziny, substancje lotne odparowano przez odparowanie. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej eluując octanem etylu - n-heksanem (1:10) uzyskując 0,689 g (62%) związku o podanej w podtytule nazwie.
'H-NMR (CDC13) 8; 6,96 (t, J=9,2Hz, 2H), 6,82 (dd, J=4,4Hz, 9,2 Hz, 2H), 6,17-6,13 (br.s, 1H), 6,06-6,03 (m, 1H), 5,55-5,48 (br.s, 1H), 5,42-5,35 (br.s, 1H), 2,36 (ddd, J=3,6Hz, 6,6Hz, 14,2Hz, 1H), 2,28-2,15(br.s, 1H), 1,51 (s, 9H), 1,49 (s, 9H).
(Etap F):N- {(1 R,4R)-trans-4-(4-Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
Roztwór N,O-bis(tert-butoksykarbonylo)-N- {(1 R,4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylo}hydroksyloaminy (0,688 g; 1,68 mM) i tFa (1,3 ml; 16,8 mM) w CH2C12 (5 ml) mieszano przez 3 godziny. Po usunięciu substancji lotnych, pozostałość roztworzono w octanie etylu (80 ml), i całość przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (50 ml), wodą (50 ml), solanką (50 ml), wysuszono nadMgSO4 i zatężono pod próżniąuzyskując 0,35 g hydroksyloaminy.
W temperaturze pokojowej, do poddawanego mieszaniu roztworu wyżej otrzymanej hydroksylaminy (0,35 g) w THF (7 ml), dodano izocyjanianu trimetylosililu (0,3 g; 2,18 mM). Po mieszaniu przez 1 godzinę dodano etanol (5 ml) i substancje lotne usunięto przez odparowanie. Pozostałość poddano rekrystalizacji z octanu etylu - n-heksanu (2:1) z wytworzeniem 0,21 g (49%) tytułowego związku w postaci bezbarwnych kryształów.
t.t. ^^^7,,5- 158,5°C (rozkład). 'H-NMR(DMSO-d6)8; 9,03 (s, 1H), 7,10 (t, J=8,04Hz, 2H), 6,96-6,91 (m, 2H), 6,41 (s, 2H), 6,10 (d, J=5,2Hz, 1H), 5,96 (d, J=5,2Hz, 1H), 5,42-5,35 (br.s, 2H), 2,32-2,25 (m, 1H), 1,94-1,86 (m, 1H).
Analiza obliczona dla: C|2H1lN2O3F: C 57,14; H 5,19; N 11,11.
Stwierdzono: C 56,99; H 5,22; N 11,05.
Przykład II. N-{(lS,4R)-cis-4-(4-Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylo}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie E (lR,4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ol zamiast (lS,4R)-cis-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylu. T.t. 142-143°C (rozkład).
'H-NMR (CDC13) δ; (DSMO-d6); 9,03 (s, 1H), 7,11 (t, J=8,4Hz, 2H), 6,99-6,93 (m, 2H), 6,40 (s, 2H), 6,03-6,01 (m, 1H), 5,92-5,88 (m, 1H), 5,20-5,15 (m, 2H), 2,66 (dt, J=7,7Hz, 14,6Hz, 1H), 1,74 (dt, J=6,3Hz, 1H).
Analiza obliczona dla C12H13N2O3F: C 57,14; H5,19; N 11,11.
Stwierdzono: C 56,99; H 5,22; N 11,05.
Przykład III. N-{( IR,4S)-cis-4-(Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1-ylo}-N-hydroksymocznik (1 S,4S)-tra^is-4-(4-Fluorofenoksy)-2-eyklopenten-1 -ol;
W temperaturze pokojowej, do poddawanego mieszaniu roztworu (lS.4R)-cis-4-acetoksy-2-cyklopenten- 1 -olu (1 g; 7,03 mM) w DMF (10 ml) dodano imidazol (1,05 g; 15,48 mM) i
179 023 chlorku tert-butylodimetylosililu (1,17 g; 7,47 mM). Po mieszaniu przez całą noc, mieszaninę wlano do wody (50 ml). Całość wyekstrahowano octanem etylu - n-heksanem (1:1, 70 ml x 2) i połączone warstwy organiczne przemyto wodą(50 ml), solanką(50 ml), wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżniąuzyskując 1,84 g (ilościowo) octanu (1R,4S)-cis-4-tert-butylodimetylosililoksy-2-cyklopenten-1 -ylu.
‘H-NMR (CDC13) 5; 5,97 (d, J=5,5Hz, 1H), 5,88 (d, J=5,5Hz, 1H), 5,46 (t, J=4,0Hz, 1H), 4,72 (t, J=4,0Hz, 1H), 2,91 (d, J=2,0Hz, 1H), 2,80 (q, J=7,0Hz, 1H), 2,05 (s, 3H), 0,90 (s, 9H), 0,09 (s, 6H).
Wymieszaną zawiesinę octanu (1R,4S)-cis-4-tert-butylodimetylosililoksy-2-cyklopenten-1 -ylu (1,84 g; 7,03 mM) i węglanu potasowego (1,46 g; 10,55 mM) w metanolu (30 ml) mieszano przez 2 godziny. Do mieszaniny dodano wodę (50 ml) i całość wyekstrahowano octanem etylu (100 ml). Warstwę organiczną przemyto wodą (50 ml), solanką (50 ml), wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżnią uzyskując 1,65 g (ilościowo) (lR.4S)-cis-4-tert-butylodimetylosililoksy-2-cyklopenten-1 -olu.
W temperaturze pokojowej, do poddawanego mieszaniu roztworu (1R,4S)-cis-4-tert-butylodimet^ylosililoki^s^^-^^-^c^l^llopp^ent^rn 1-olu (1,65 g; 7 mM), 4-fluorofenolu (0,94 g; 8,4 mM) i trifenylofosfiny (2,2 g; 8,4 mM) w THF (20 ml) dodano DPAD (1,7 g; 8,4 mM), Po mieszaniu przez całą noc, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Chromatograficzne oczyszczanie pozostałości przez eluowanie n-heksanem dostarczyło 1,53 g (71 %) (1 S,4S)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-l-(tert-butylodimetylosililoksy)-2-cyklopentenu.
‘H-NMR (CDC13)5; 7,00 -6,93 (m, 2H), 6,83-6,78 (m, 2H), 6,07 (s, 2H), 5,42-5,35 (m, 1H), 5,15-5,07 (m, 1H), 2,29 (ddd, J=2,4Hz, 6,9Hz, 14,3Hz, 1H), 2,09 (dd, J=3,6Hz, 6,9Hz, 14,3Hz, 1H), 0,90 (s, 9H), 0,09 (s, 6H).
W temperaturze pokojowej, do poddawanego mieszaniu roztworu (1 S,4S)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-l-(tert-butylodimetylosililoksy)-2-cyklopentenu (1,52 g; 4,94 mM) w bezwodnym THF (15 ml) dodano fluorek tetra-n-butyloamoniowy (IM, roztwór w THF; 7,4 ml; 7,4 mM). Po mieszaniu przez 2 godziny, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Pozostałość roztworzono w octanie etylu (100 ml), przemyto wodą(50 ml), solanką (50 ml), wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod próżniąuzyskując 1,34 g związku o podanej w podtytule nazwie.
‘H-NMR (CDC13) 6; 6,97 (t, J=8,8Hz, 2H), 6,82 (dd, J=4,4Hz, 9,1Hz, 2H), 6,16 (br.s, 2H), 5,46-5,40 (m, 1H), 5,15-5,09 (m, 1H), 2,34 (dq, J=3,3Hz, 14,3Hz, 1H), 2,17 (dq, J=3,3Hz, 14,3Hz, 1H), 1,64 (br.s, 1H).
N- {(1 R,4S)-cis-4-(4-Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik.
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie E (lS,4S)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ol zamiast (lS,4R)-cis-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -olu.
T.t. 137 - 139°C (rozkład). ‘H-NMR (CDC13) δ; 9,03 (s, 1H), 7,11 (t, J=8,4Hz, 2H), 6,99-6,93 (m, 2H), 6,40 (s, 2H), 6,03-6,01 (m, 1H), 5,92-5,88 (m, 1H), 5,20-5,15 (m, 2H), 2,66 (dt, J=7,7 Hz, 1H), 1,74 (dt, J=6,3Hz, 14, 6Hz, 1H).
Analiza obliczona dla: C12H13N2O3F: C 57(4; 115^9; N 11,11 .
Stwierdzono: C57J4 ; H5J2 ; N 11,00
Przykład IV. N-{(lS,4S)-trans-4-(4-Fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylo}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie C (lS,4S)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-l-ol zamiast (IR,4R)-trans-4-(4-iluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -olu.
T.t. 151 - 153°C (rozkład). ‘H-NMR (DMSO-d6) 5; 9,03 (s, 1H), 7,10 (t, J=8,4Hz, 2H),6,93 (dd, J=3,6Hz, 2H), 6,42 (s, 2H), 6,10 (d, J=5,2Hz, 1H), 5,96 (d, J=5,2Hz, 1H), 5,42-5,35 (br.s, 2H), 2,32-2,25 (m, 1H), 1,94-1,86 (m, 1H).
Analiza obliczona dla CnH^NO^F: C57,14; H5119; N 11,11.
Stwierdzono: C 56,94; H 5,21 ; N 11,13.
179 023
Przykład V. N- {(1 R,4R)-trans-4-(4-Cyjancfenoksy)-2-cyklopenten-1 -ylo}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie A 4-cyjanofencl zamiast 4-fluorofenolu.
T.t. 162- 163°C (rozkład). 'H-NMR(DMSO-d6)ó;9,04(s, 1H), 7,75 (d,J=7,7Hz,2H), 7,10 (d, J=7,7Hz, 2H), 6,41 (s, 2H), 6,12 (d, J=5,5Hz, 1H), 6,00 (d, J=5,5Hz, 1H), 6,57-6,53 (m, 1H), 6,41-6,36 (m, 1H), 2,37-2,27 (m, 1H), 1,99-1,87 (m, 1H).
Analizę obliczono dla C13H13N3O3: C 60,23; H 5,05; N 16,21.
Stwierdzono: C 60,35; H 5,1)6; N 15,91.
Przykład VI. N-{(lS,4R)-cis-4-(4-Cyjanofecksy)-2-cyklopenten-l-ylc}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie II stosując (1 R,4R)-trans-4-(4-cyj anofenoksy)-2-cyklopei^i^(^n- 1-ol zamiast (1 R,4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -olu.
T.t. 18(0- 181°C (rozkład). 'H-NMR(DMSO-d6)5;9,03 (s, lH),7,75(d,J=8,0Hz,2H),7,13 (d,J=8,0Hz,2H), 6,37 (s,2H), 6,03 (d,J=5,9Hz, lH),5,94(d, J = 5,9Hz, 1H), 5,37-5,34 (m, 1H),
5.22- 5,17 (m, 1H), 2,77-2,66 (m, 1H), 179-1,70 (m, 1H).
Analiza obliczona dla C13H13N3O3: C 60,23; H 5,05; N 16,21.
Stwierdzono: C 60,54; H 5,03; N 16,07.
Przykład VII. N- {(lR,4R)-trans-4-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklopenten-l-ylo} -N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie A 3-(4-fluorofencksy)fenol zamiast 4-flucrcfenclu.
T.t. 127 - 128°C (rozkład). [a]D = +195,38° (etanol, c=0,127).
'H-NMR (DMSO-d6) 5; 9,08 (s, 1H), 7,35-7,02 (m, 5H), 6,68 (d, J=8,lHz, 1H), 6,48 (s, 2H), 6,39 (s, 2H), 6,15-5,88 (m, 2H), 5,39 (br.s, 2H), 2,35-2,16 (m, 1H), 2,00-1,80 (m, 1H).
Analiza obliczona dla: ClgH17N2C^4F: C 62,79; H 4,98; N8 ,14.
Stwierdzono: C 62,71; H4,93; N8,82.
Przykład VIII. N-{(lS,4R)-cis-4-[9-(4-flucrcfenoksy)fencksy]-2-cyklopenten-l-ylc}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurąopisanąw przykładzie II stosując (1 R.4R)-trans-4-{ 3-(4-fluorofenoksy)fenoksy}-2-cyklopenten-l-ol zamiast (1 R,4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklcpenten-1 -olu.
T.t. 130- 131°C(rozkład). [a^^ł^etanol,¢=0,112). 'H-NMR(DMSO-d6)5;9,05 (s, 1H), 7,40-7,05 (m, 5H), 6,80-6,45 (m, 3H), 6,34 (s, 2H), 6,10-5,85 (m, 2H), 5,30-5,05 (m, 2H), 2,75-2,55 (m, 1H), 1,85-1,65 (m, 1H).
Analiza obliczona dla: Cl8Hl7N2C4F: C 62,79; H 4,98; N 844.
Stwierdzono: C 62,67; H,,97 ; N5 8,25.
Przykład IX. N-{(lS^4R^)-^cis-4-[2-tert-Butylo-5-(4-fluorofenoksy)fcnoksy]-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono jako produkt uboczny w przykładzie VIII.
T.t. 148 - 151 °C. [q]d =-54,09 (c=0,12, etanol) 'H-NMR (DMSO^) 5; 8,89 (s, 1H),
7.23- 7,13 (m, 3H), 7,08-7,02 (m, 2H), 6,67 (d, J=2,2Hz, 1H), 6,38 (d, J=2,5Hz, 1H), 6,36 (s, 2H), 6,02 (d, J=5,4Hz, 1H), 5,90 (d, J=5,4Hz, 1H), 5,23-5,13 (m, 2H), 2,62-2,49 (m, 1H), 1,88-1,77 (m, 1H), 1,30 (s, 9H). IR (Kbr) cm-': 3500, 3380, 2950, 1660, 1580, 1490, 1420, 1200, 1085, 1020, 830.
Analiza obliczona dla C22H25N2O4F I/5H2O: C 65,40; H 6,34; N 6,93.
Stwierdzono: C 65,34; H 6,28; N
Przykład X. N-{(lR,4S)-cis-4l-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklopenten-l-ylo}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie III stosując 3-(4-fIucrcfencksy)fenol zamiast 4-flucrofenolu.
179 023
T.t. 133 - 135°C. [a]D -+35,50 (c=0,20, etanol). 'H-NMR (DMSO-d6) δ; 9,01 (s, 1H), 7,29-7,20 (m, 3H), 7,13-7,05 (m, 2H), 6,72 (dd, J=2,2 i 8,4 Hz, 1H), 6,54-6,48 (m, 2H), 6,38 (s, 2H), 6,00 (d, J=5,8Hz, 1H), 5,89 (d, J=5,8Hz, 1H), 5,21-5,12 (m, 2H), 2,63 (ddd, J=7,7, 7,7 i 13,2 Hz, 1H), 1,75 (ddd, >5,8,5,8113,2 Hz, 1H). IR (KBr) cm4: 3300,2900,1635,1610,1500,1200,1140, 845, 785, 760.
Analiza obliczona dla: C)8H|7N204F: C 62,79; H 4,98; N 8,14.
Stwierdzono C 62,78; H 5,02; N 8,05.
Przykład XI. N-{(1S.4S)-trans©-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklo[x:nten-l-ylo}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurąopisanąw przykładzie I stosując w etapie C (1 S,4S)-trans-4- {3-(4-fluorofenoksy)fenoksy} -2-penten-1 -ol zamiast (1 R,4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -olu.
T.t. 163 - 164°C. [oc]d = -172,73° (c-0,10, etanol), 'H-NMR (DMSO^) 5; 9,08 (s, 1H), 7,35-7,02 (m, 5H), 6,68 (d, J=8,lHz, 1H), 6,48 (bs, 2H), 6,39 (s, 2H), 6,15-5,88 (m, 2H), 5,39 (bs, 2H), 2,35-2,16 (m, 1H), 2,00-1,80 (m, 1H). IR (KBr) cm4: 3450, 3320,3200,1620,1583,1505, 1485, 1260, 1205,1140, 1005, 830, 760, 690, 600.
Analiza obliczona dla:C18H17N2O4F: C 62,29; H4,98; N 8,14.
Stwierdzono: C 66,86; H 4,99; N 8,16.
Przykład XII. N-Hydroksy-N-{(lR,4R)-trans-4-i4-fenylofenoksy)-2-cyklopenten-l-ylo} mocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie A 4-fenylofenol zamiast 4-fluorofenolu.
T.t. 178- 180°C (rozkład). [α^ = +181,82°(etanol, ¢=0,145). 'H-NMR (DMSO-d6)5; 9,14 (s, 1H), 7,64-7,58 (m, 5H), 7,44 (t, J=7,5Hz, 2H), 7,31 (t, J=7,3Hz, 1H), 7,02 (d, J=8,8 Hz, 2H),
6,43 (s, 2H), 6,19-6,14 (m, 1H), 6,00-5,97 (m, 1H), 5,50-5,38 (m, 2H), 2,36-1,90 (m, 2H).
Analiza obliczona dbu C^H^CliH C 69,44; H61I5; N 9,00.
Stwierdzono: C 69,311 H 5,74; N 8,83.
Przykład XIII. N-{(lR,4R)-trans-4-(O-2-Nyklopenten-l-ylo-eter oksymu 4-fluorobenzaldehydu)}-N-hydroksymocznik
0-( 1 (R),4(R)-trans-4-hydroksy-2-cyklopenten-1 -ylo)eter oksymu 4-fluorobenzaldehydu
W temperaturze pokojowej, do poddawanego mieszaniu roztworu (lS.4R)-cis-4-acetoksy-2-cyklopenten-l-olu (2,33 g; 16,4 mM), N-hydroksyftalimidu (2,68 g; 16,4 mM) i trifenylofosfiny (4,73 g; 18 mM) w bezwodnym THF (50 ml) dodano DPAD (3,8 ml; 18 mM). Po mieszaniu przez 5 godzin, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Otrzymaną pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej eluując octanem etylu - n-heksanem (1:4) uzyskując 7,91 g (ilościowo) N-(( 1 R^Rj-trans^-acetoksy^-cyklopenten-1 -oksy)ftalimid.
'H-NMR (CDCl·,) 5; 7,85 (dd, J=3,3Hz, 5,5Hz, 2H), 7,76 (dd, J=3,3Hz, 5,5Hz, 2H), 6,24 (m, 2H), 5,84 (m, 1H), 5,54 (m, 1H), 2,70 (dd, J=3,0Hz, 7,0 Hz, IH), 2,19 (dd, J=2,9Hz, 7,0Hz, 1H), 2,03 (s, 3H).
W -78°C i w atmosferze N2, do poddawanego mieszaniu roztworu N-(( 1R,4R)-trans-4-acetoksy-2 cyklopenten-l-oksy)ftalimidu (9,95 g; 32,4 mM) w bezwodnym CH2Nł2 (95 ml) dodano metylohydrazynę (1,8 ml; 32,4 mM). Po mieszaniu przez 30 minut, mieszaninie pozwolono na ogrzanie się do temperatury pokojowej i dalej mieszano przez 1 godzinę. Osad odsączono, a przesącz odparowano pod próżnią z wytworzeniem 5,09 g (ilościowo) 0-(( 1 R,4R)-trans-4-acetoksy-2cyklopenten-1 -ylo)hydroksylaminy.
'H-NMR (CDC13) 5; 6,19-6,15 (m, 1H), 6,12-6,07 (m, 1H), 5,83-5,77 (m, 1H), 5,60-4,70 (br.s, 2H), 5,03-4,96 (m, 1H), 2,04 (s, 3H), 2,30-1,97 (m, 2H).
Mieszaninę O-((lR;4R)ttrans-4-acetoksy-2-αyklopenten-l-ylo)hydroksylaminy (5,09 g; 32,4 mM) i 4-fluorobenzaldehydu (3,5 ml; 32,4 mM) w etanolu (90 ml) mieszano przez 2 dni w pokojowej temperaturze. Po usunięciu substancji lotnych, otrzymaną pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej eluując octanem etylu - n-heksanem (1:20) uzyskując 4,35 g (51 %) 0-( 1 (R),4(R.)-trans-4-acetoksy-2-cyklopenten-1 -ylo)-eteru oksymu 4)fluotobenzaldehydu.
179 023 'H-NMR (CDC13)5; 8,01 (s, 1H), 7,56 (dd, J=5,5Hz, 8,8 Hz, 2H), 7,05 (t, J=8,8Hz, 2H), 6,25-6,12 (m, 2H), 5,87-5,48 (m, 1H), 5,50-5,48 (m, 1H), 2,41 (ddd, J=2,9Hz, 7,3Hz, 15Hz, 1H), 2,17 (dd, J = 3,3Hz, 7,3Hz, 15Hz, 1H), 2,05 (s, 3H).
W temperaturze pokujowaμ, mieszaninę O-((lR,4R)-trans-4-acetoksy-2-cykIopanren-l-ylo)etaru oksymu 4-fluorobanzatdehydu (4,35 g; 16,5 mM) i węglanu potasowego (3,43 g, 24,8 mM) w metanolu (80 ml) mieszano przez 1 godzinę i następnie substancje lotne usunięto przez odparowanie. Dodano wodę (100 ml) i całość wyekstrahowano octanem etylu (60 ml x 2), połączone warstwy organiczne przemyto wodą(50 ml), solanką (50 ml), wysuszono nad MgSO4 i za^żono pod próżnią uzyskując 3,59 g związku o podanej w podtytule nazwie.
Ή-NMR (DMSO-d6) 8; 8,01 (s, 1H), 7,55 (dd, J=5,5Hz, 8,8Hz, 2H), 7,06 (t, J=8,6Hz, 1H), 6,17-6,12 (m, 2H), 5,51-5,48 (m, 1H), 5,10-5,08 (m, 1H), 2,39 (dd, J=2,6Hz, 6,6Hz, 9,2Hz, 1H), 2,06 (dd, J = 3,7Hz, 7,0Hz, 9,0Hz, 1H).
N- {(1 R,4R)-trans-4-(O-2-cyklupenten-1 -ylo-eter oksymu 4-fluurubenzaldehydu)} -N-hydruksymucznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie C oksym O-(l(R),4(R)rtrans-4-hydroksy-2-cyklopenten-l-ylo)ater oksymu 4-fluorobenzaldehydu zamiast (1 R,4R)-trans-4-(4-fluurofenoksy)-2-cyklopenten-1 -olu.
T.t. 150 - 151°C (rozkład) [a]D = +313,9° (etanol, c=0,l), 'H-NMR (DMSO-d6)5; 9,00 (s, 1H), 8,22 (s, 1H), 7,70-7,65 (m, 2H), 7,30-7,22 (m, 2H), 6,37 (br.s, 2H), 6,05 (d, J=5,5Hz, 1H), 5,92 (d, J=5,9Hz, 1H), 5,35 (m, 2H), 2,28-1,90 (m, 2H).
Analiza obliczona dla: C13H14N3O3F: C 55,91; H 5,05; N 15,05.
Stwierdzono: C 56,16; H4,91; N 15,27.
Przykład XIV. N-{(lS,4R)-cis-4-(O-2-cykIupentan-I-yk>-erer oksymu 4-fluorubenzaldehydu) } -N-hydroksymucznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie E O-(l(R),4(R)ttrans-4-hydroksy-2-cyklopenten-l-ylu)-eter oksymu 4-fluurubenzaldahydu zamiast (1 S,4R)-cin-4-(4-fluurofenokny)-2-cyklupenten-1 -olu.
T.t. 148 - 149°C (rozkład). [<x]d = +49,5° (etanol, c=0,l).
'H-NMR (DMSO-d6) δ; 9,02 (d, J=3,3Hz, 1H), 8,23 (s, 1H), 7,65 (dd, J=2,2Hz, 12,5Hz, 2H), 7,25 (t, J=9,0Hz, 2H), 6,35 (br.s, 2H), 6,02 (t, J=l,8Hz; 1H), 5,87 (dt, J=l,46Hz, 5,9Hz, 1H), 5,30-5,10 (m, 2H), 2,53-2,46 (m, 1H), 1,83 (kwintet, J=6,6Hz,. 1H).
Analiza obliczona dla: CiiH14N3O3F: C 55,91; H 5,05; N 15,05.
Stwierdzono: C 56,21; H4,89; N 15,19.
Przykład XV. N-{(1 R)-4-benzyloknyimino-2-cyklopenten-1-ylo}-N-hydruksymucznik
Eter O-benzylowy oksymu (4R)-(E)-4-hydrokny-2-cyklupantanonu ^R^-Aceto^y^-cyklopenranon wytworzono przez utlenienie (lS,4R)-cis-4-acatokny-2-cyklopenten-l-olu dichromianem pirydynowym (PDC) (M.P.Schneider i in. J.Chem.Soc., Cham.Cummun., 1298 (1986)). W temperaturze pukojuwej, do poddawanego mieszaniu roztworu (4R)-4-acetoksy-2-cyklopentenonu (1,56 g; 11,1 mM) w etanolu (22 ml) dodano chlorowodorek O-benzyluhydroksylaminy (1,77 g; 11,1 mM) i pirydynę (1,1 ml; 11,1 mM). Po mieszaniu przez 3 godziny, substancje lotne usunięto przez odparowanie. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej eluując octanem etylu - n-heksanem (1:10), uzyskując 2,78 g (ilościowo) uksym-O-benzyloeteru (4R)-4-acatoksy-2-cyklupentanonu.
'H-NMR(CDC13)5; 7,37-7,27 (m, 5H), 6,51 (dd, J=2,2Hz, 5,9 Hz, 1H), 6,43 (dd, J=l,lHz, 5,9Hz, 1H), 5,72 (dd, J=l,]^Hfe, 2,2Hz, 4,8Hz, 1H), 5,13 (s, 2H), 3,12 (dd, J=7,0Hz, 9,1Hz, 1H),
2,58 (dd, J=2,2Hz, 9,4Hz, 1H), 2,05 (s, 3H).
W temperaturze pokojowej, zawiesinę uknymu-O-benzylueteru (4R)-4-acatukny-2-cyklopentanunu i węglanu potasowego (2,23 g, 16,1 mM), w metanolu (80 ml) mieszano przez całą noc. Substancje lotne usunięto przez odparowanie, a pozostałość wyekstrahowano octanem etylu (40 ml x 2), połączone warstwy organiczne przemyto wodą(50 ml), solanką(50 ml), wysuszono
179 023 nad MgS(04 i zatężono pod próżnią uzyskując 2,33 g (ilościowo) związku o podanej w podtytule nazwie.
'H-NMR (CDC13) 6; 7,40-7,26 (m, 5H), 6,52 (dd, J=2,2Hz, 5,5Hz, 1H), 6,34 (d, J = 5,5Hz, 1H), 5,13 (s, 2H), 4,96 (br.s, 1H), 3,09 (dd, J=7,0Hz, 18,7Hz, 1H), 2,48 (dd, J=l,8Hz, 18,7Hz, 1H).
N- {(1 R)-4-Benzyloksyimino-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydorksymocznik;
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie C O-benzyloeter oksymu (4R)-4-hydroksy-2-cyklopentenonu zamiast (lR,,4R)-trans-4-(4-tluorofenoksy)2-cykłopenten-1 -olu.
T.t. 166 - 170°C (rozkład). [a]D = +257,9° (etanol, ¢=0,15). ’H-NMR(DMSO-d6)8; 9,18 (d, J=l,lHz, 1H), 7,48-7,35 (m, 5H), 6,56 (br.s, 2H), 6,51 (dd, J=2,2Hz, 5,0Hz, 6,41 (dd, J=l,8Hz, 5,9Hz, 1H), 5,41 br.d, J=7,0Hz, 1H), 5,14 (s, 2H), 2,84 (dd, J=7,7Hz, 18,3Hz, 1H), 2.67-2,53 (m, 1H).
Analiza obliczona dla: C13H13N303: C 59,76; H 5,79; N 16,8.
Stwierdzono: C 60,01; H 5587; N 16,08.
Przykład XVI. N-{(lS)-4-Berzyloksyimino-2-cyklopenten-l-ylo}-N-mocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie I stosując w etapie E O-benzyloeter oksymu (4R)-4-hydroksy-2-cyklopenten-l-olu.
T.t. 168 - 171°C (rozkład). [a]D - -258,2° (etanol, c=0,136). 'H-NMR (DMSO-d6) 5; 9,18 (d, J=l,lHz, 1H) 7,48-7,35 (m, 5H), 6,56 (br.s, 2H), 6,51 (dd, J=2,2Hz, 5,9Hz, 1H), 6,41 (dd, J=l,8Hz, 5,9Hz, 1H), 5,41 (br.d, J=7,0Hz, 1H), 5,14 (s, 2H), 2,84 (dd, J=7,7Hz, 18,3Hz, 1H), 2.67-2,53 (m, 1H).
Analiza obliczona dla CnH15N3O3: C 59776; H 5,^7^; N 16,08.
Stwierdzono: C 59,83; H 5,,5; N 16J
Przykład XVII. N-{(lR)-4-(4-lluorobenzyloksyimino)-2-cyklopenten-l-ylo}-N-hydroksymocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie XV stosując chlrowodorek 0-(4-fluorobenzylo)hydroksylammy zamiast chlrowodorku benzylohydroksylaminy.
T.t. 148 - 149 (rozkład). [a]D = +243,75 (etanol, c=0,128).
'H-NMR (DMSO-d6) 5; 9,12 (s, 1H), 7,40 (dd, J=5,9Hz, 8,4Hz, 2H), 7,17 (t, J=8,8Hz, 2H), 6,48-6,31 (m, 4H), 5,34-5,30 (m, 1H), 5,03 (s, 2H), 2,75 (dd, J=7,7Hz, 14,3Hz, 1H), 2,54-2,45 (m, 1H).
Analiza obliczona dla C^H^N^F: <5 55,91 ; H 5,05; NI 5,0(3.
Stwierdzono: C ^<^,7; H 5,06; N 1 5,53.
Przykład XVIII. N-Hydroksy-N-{(1 R)-4-fenyloksyimino)-2-cyklopenten-1 -ylo} mocznik
Tytułowy związek wytworzono zgodnie z procedurą opisaną w przykładzie XV stosując chlorowodorek O-fenylohydroksylaminy zamiast chlowodorku O-benzylochydroksylaminy.
T.t. 156 - 157°C (rozkład). [a]D = +258,0 (etanol, c=0,l), 'H-NMR (DMSO^) 8; 9,20 (s, 1H), 7,33 (t, J=7,6Hz, 2H), 7,16-7,12 (m, 2H), 7,01 (t, J=7,4Hz, 1H), 6,63 (dd, J=2,2Hz,
5,9 Hz, 1H), 6,54-6,50 (m, 3H), 5,42 (d, J=7,0Hz, 1H), 3,00 (dd, J=7,3Hz, 18,3Hz, 1H), 2,72 (d, J=18,3Hz, 1H).
Analiza obliczona dla: C1H13N303: C 58,29; H 5,30; N 16,199.
Stwierdzono: C58,11 ; H5,4i^; NI 6,41.
1719 023
Schemat 1
Związek o wzorze 1
Wzór 3
Schemat 2
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (7)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związek o wzorze 1, w którym Ar jest wybrany z grupy obejmującej: fenyl, bifenyl, fluorofenyl, cyjanofenyl, fluorofenoksyfenyl, t-butylo-(fluorofenoksy)fenyl;
    X oznacza grupę dwuwartościową-(CHR*)m- Q'-(CHR2)n-, gdy m = 0, n = 0, Q* oznacza -O- lub -CH=N-O-, -CH2-O-N=, -O-N=, a każdy R1, R2 oznacza atom wodoru; p oznacza liczbę całkowitą 1;
    Y oznacza atom wodoru;
    Z oznacza atom wodoru; i
    M oznacza atom wodoru, farmaceutycznie dopuszczalny kation.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, w którym Ar oznacza grupę wybraną spośród (a), każdy Y i Z oznacza atom wodoru, p oznacza 1, a M oznacza atom wodoru lub farmaceutycznie dopuszczalny kation.
  3. 3. Związek według zastrz. 2, w którym Ar oznacza fenyl, fluorofenyl, cyjanofenyl, bifenyl lub fluorofenoksyfenyl, a X oznacza O, któryjest przyłączony w pozycji 4 pierścienia cykloalkenowego.
  4. 4. Związek według zastrz. 2, w którym Ar oznacza fenyl lub fluorofenyl, a X oznacza -CH=N-O-, któryjest przyłączony w pozycji 4 pierścienia cykloalkenowego.
  5. 5. Związek według zastrz. 2, w którym Ar oznacza fenyl lub fluorofenyl, a X oznacza ugrupowanie -O-N- lub -CH2-O-N=, które jest przyłączone w pozycji 4 pierścienia cykloalkenowego.
  6. 6. Związek według zastrz. 1 wybrany z grupy obejmującej N- {(1R, 4R)-trans-4-(4-fluorofenoksy)-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
    N- {(1R, 4R)-trans-4-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
    N- {(1S, 4R)-cis-4-[3-(4-fluorofenoksy)fenoksy]-2-cyklopente-1 -ylo} -N-hydroksymocznik;
    N{(lR)-4-benzyloksyimino-2-cyklopenten-l-ylo}-N-hydroksymocznik; i
    N- {(1 R)-4-(4-fluorobenzyloksyimino)-2-cyklopenten-1 -ylo} -N-hydroksymocznik.
  7. 7. Środek farmaceutyczny do leczenia stanów medycznych ssaka, w których potrzebny jest inhibitor 5-lipoksygenazy, zawierający farmaceutycznie dopuszczalny nośnik i substancję aktywną, znamienny tym, że zawiera terapeutycznie skuteczną ilość związku o wzorze I, w którym Ar jest wybrany z grupy obejmującej:
    fenyl, bifenyl, fluorofenyl, cyjanofenyl, fluorofenoksyfenyl, t-butylo-(fluorofenoksy)fenyl;
    X oznacza grupę dwuwartościową: -(CHR’)m- Q'-(CHR2)n-, gdy m=0, n=0, Q' oznacza -O- lub CH=N-O-, -CH2-O-N=, -O-N=, a każdy R1, R2 oznacza atom wodoru; p oznacza liczbę całkowitą 1;
    Y oznacza atom wodoru;
    Z oznacza atom wodoru; i
    M oznacza atom wodoru, farmaceutycznie dopuszczalny kation.
PL95311325A 1994-11-10 1995-11-09 Aryloksycykloalkenylo- i aryloksyiminocykloalkenylohydroksymocznikioraz srodek farmaceutyczny PL PL PL PL PL179023B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
JP9401897 1994-11-10

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL311325A1 PL311325A1 (en) 1996-05-13
PL179023B1 true PL179023B1 (pl) 2000-07-31

Family

ID=14098792

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL95311325A PL179023B1 (pl) 1994-11-10 1995-11-09 Aryloksycykloalkenylo- i aryloksyiminocykloalkenylohydroksymocznikioraz srodek farmaceutyczny PL PL PL PL

Country Status (27)

Country Link
US (1) US5798383A (pl)
EP (1) EP0790981B1 (pl)
KR (1) KR0182321B1 (pl)
AR (1) AR002239A1 (pl)
AT (1) ATE184272T1 (pl)
AU (1) AU690354B2 (pl)
BR (1) BR9505130A (pl)
CA (1) CA2205033C (pl)
CO (1) CO4520227A1 (pl)
CZ (1) CZ282832B6 (pl)
DE (1) DE69512080T2 (pl)
ES (1) ES2135066T3 (pl)
FI (1) FI113643B (pl)
GR (1) GR3031378T3 (pl)
IL (1) IL115853A (pl)
MX (1) MX9703485A (pl)
MY (1) MY112595A (pl)
NO (1) NO305362B1 (pl)
NZ (1) NZ280434A (pl)
PE (1) PE49596A1 (pl)
PL (1) PL179023B1 (pl)
RU (1) RU2119479C1 (pl)
SG (1) SG44332A1 (pl)
TR (1) TR199501413A2 (pl)
TW (1) TW363960B (pl)
WO (1) WO1996015106A1 (pl)
ZA (1) ZA959512B (pl)

Families Citing this family (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB0217294D0 (en) * 2002-07-25 2002-09-04 Glaxo Group Ltd Medicaments
CN118011734A (zh) * 2017-02-03 2024-05-10 日产化学株式会社 包含具有含脲键的结构单元的聚合物的抗蚀剂下层膜形成用组合物

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JP3007138B2 (ja) * 1990-11-27 2000-02-07 ファイザー製薬株式会社 新規なヒドロキサム酸とn―ヒドロキシ尿素誘導体およびそれらの組成物
US5326883A (en) * 1992-12-18 1994-07-05 Abbott Laboratories Oxime ether derivatives having lipoxygenase inhibitory activity
WO1994022814A1 (en) * 1993-04-07 1994-10-13 Pfizer Inc. Cycloalkylhydroxyureas and their use as lipoxygenase inhibitors
TW448144B (en) * 1993-08-19 2001-08-01 Pfizer Phenoxyphenyl cyclopentenyl hydroxyureas

Also Published As

Publication number Publication date
ATE184272T1 (de) 1999-09-15
IL115853A0 (en) 1996-01-31
NO954530L (no) 1996-05-13
RU2119479C1 (ru) 1998-09-27
FI971994A0 (fi) 1997-05-09
DE69512080D1 (en) 1999-10-14
AU3776495A (en) 1996-05-16
BR9505130A (pt) 1997-09-09
AU690354B2 (en) 1998-04-23
KR960017627A (ko) 1996-06-17
MX9703485A (es) 1997-08-30
AR002239A1 (es) 1998-03-11
NO305362B1 (no) 1999-05-18
TW363960B (en) 1999-07-11
EP0790981A1 (en) 1997-08-27
FI113643B (fi) 2004-05-31
PL311325A1 (en) 1996-05-13
ZA959512B (en) 1997-05-09
CZ282832B6 (cs) 1997-10-15
NZ280434A (en) 1997-01-29
CO4520227A1 (es) 1997-10-15
NO954530D0 (no) 1995-11-09
GR3031378T3 (en) 2000-01-31
ES2135066T3 (es) 1999-10-16
FI971994A (fi) 1997-05-09
EP0790981B1 (en) 1999-09-08
WO1996015106A1 (en) 1996-05-23
CA2205033A1 (en) 1996-05-23
DE69512080T2 (de) 1999-12-30
CZ294295A3 (en) 1996-09-11
PE49596A1 (es) 1996-11-27
TR199501413A2 (tr) 1996-11-21
KR0182321B1 (ko) 1999-05-15
US5798383A (en) 1998-08-25
CA2205033C (en) 2001-12-11
IL115853A (en) 1999-08-17
MY112595A (en) 2001-07-31
SG44332A1 (en) 1997-12-19

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US6121323A (en) Bishydroxyureas
US4954514A (en) (Di-tert-butylhydroxyphenyl)thio derivatives and antiarterioschlerosis compositions thereof
JPH0768123B2 (ja) 1―(2―ヒドロキシアリール)―アルカン―1―オン―オキシム類の薬物としての用途
US20070275932A1 (en) Aryl, heteroaromatic and bicyclic aryl nitrone compounds, prodrugs and pharmaceutical compositions of the same to treat human disorders
JP3078896B2 (ja) アミノトリフルオロメチルピリジン誘導体の製造方法
JP2005511689A (ja) Ii群のヒト非膵臓から分泌されたホスホリパーゼa2の新規な特異性抑制剤化合物
US4734425A (en) 7-oxabicycloheptane substituted hydroxamic acid prostaglandin analogs
PL179023B1 (pl) Aryloksycykloalkenylo- i aryloksyiminocykloalkenylohydroksymocznikioraz srodek farmaceutyczny PL PL PL PL
JP2794343B2 (ja) フェノキシフェニルシクロペンテニルヒドロキシ尿素
US4607048A (en) 7-oxabicycloheptane substituted aryl amino prostaglandin analogs and their use in inhibiting platelet aggregation and bronchoconstriction
US20100210694A1 (en) New no-donor aspirin derivatives
MXPA97003485A (en) Ariloxicicloalquenil- yariloxiiminocicloalquenilhidroxiur
US4652578A (en) 7-oxabicycloheptane substituted amide prostaglandin analogs
US20110082177A1 (en) N&#39;-nitroxyalkylnicotinamides for the treatment of cardiovascular diseases
US6037355A (en) Imidazole lipoxygenase inhibitors
US20050192281A1 (en) Nitrone compounds, prodrugs and pharmaceuticals compositons of the same to treat human disorders
EP0219468B1 (en) 4-methoxy-isophthalic acid derivative having a pharmacological activity in thromboembolic disorders and a process for the preparation thereof
HUT74012A (hu) Ariloxi-cikloalkenil- és ariloxi-imino-cikloalkenil-hidroxi-karbamidok
WO2023118846A1 (en) Novel analogs of valproic acid and methods of medical treatment using the same
JP2000001433A (ja) 5―リポキシゲナ―ゼ阻害剤
WO1999006375A1 (en) Fused heterocyclic compounds and their use as kynurenine-3-hydroxylase inhibitors
JPS63258470A (ja) フルオロオキシランカルボキシレート血糖降下剤
MXPA98002103A (en) New imidazoles inhibitors of lipoxygenase, compositions that contain them and using the mis
MXPA97000860A (en) Inhibition of the biosynthesis of leukotrians with u derivatives