PL171733B1 - Sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number
PL171733B1
PL171733B1 PL92309928A PL30992892A PL171733B1 PL 171733 B1 PL171733 B1 PL 171733B1 PL 92309928 A PL92309928 A PL 92309928A PL 30992892 A PL30992892 A PL 30992892A PL 171733 B1 PL171733 B1 PL 171733B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
compound
group
defined above
acid
Prior art date
Application number
PL92309928A
Other languages
English (en)
Inventor
Gregg B Feigelson
William V Curran
Carl B Ziegler
Original Assignee
American Cyanamid Co
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by American Cyanamid Co filed Critical American Cyanamid Co
Publication of PL171733B1 publication Critical patent/PL171733B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D477/00Heterocyclic compounds containing 1-azabicyclo [3.2.0] heptane ring systems, i.e. compounds containing a ring system of the formula:, e.g. carbapenicillins, thienamycins; Such ring systems being further condensed, e.g. 2,3-condensed with an oxygen-, nitrogen- or sulphur-containing hetero ring
    • C07D477/02Preparation
    • C07D477/04Preparation by forming the ring or condensed ring systems
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D205/00Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D205/02Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D205/06Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D205/08Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with one oxygen atom directly attached in position 2, e.g. beta-lactams
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F7/00Compounds containing elements of Groups 4 or 14 of the Periodic Table
    • C07F7/02Silicon compounds
    • C07F7/08Compounds having one or more C—Si linkages
    • C07F7/18Compounds having one or more C—Si linkages as well as one or more C—O—Si linkages
    • C07F7/1804Compounds having Si-O-C linkages
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic Table
    • C07F9/02Phosphorus compounds
    • C07F9/547Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/553Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom having one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07F9/568Four-membered rings

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Abstract

Sposób wytwarzania 2-poastawionych 3-karboksy-karbapenemów o ogólnym wzorze 3, w którym R1 oznacza atom wodoru, grupe hydroksy-(niz sza)alkilowa lub zabezpieczona grupe hydroksy(nizsza) alkilowa, R2 oznacza atom wodoru lub grupe (C1 -C 6alkilowa, R3 oznacza atom wodoru, grupe fenylotio, cyklopentylotio, 2-kenzoksazoldotio lub hydroksyetylotio, R5 oznacza atom wodoru lub odpowiednia dajaca sie usunac grupe zabezpiecza- jaca dla kwasu karboksylowego, znamienny tym, ze (a) zwiazek o wzorze 5, w którym R1 i R2 maja wyzej podane znaczenia, R4 oznacza atom wodoru lub odpowiednia dajaca sie usunac grupe zabezpieczajaca atom azotu grupy amidowej, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 6, w którym R5 ma wyzej podane znaczenie, R1 0 oznaczu kabon metalu takiego jak lit, sód lub potas, R1 1 ozn acza grupe alkilowa lub podstawiona rozgaleziona grupa alki lofenylowa grupe alkilowa, grupe fenylowa ewentualnie podstawiona grupa- mi zawierajacymi 1-3 atomów wegla, R1 2 oznacza podstawiona grupe sililowa, grupe acylowy lub grupe aralkilokarbonylowa, otrzymujac zwiazek o wzorze 7, w którym R1 R2 , R4, R5 i R1 2 maja wyzej podane znaczenie (b) zwiazek z etapu (a) kontaktuje sie z odpowiednim zródlem chlorowca otrzy- mujac zwiazek o wzorze 8, w którym R1 , R2, R4 i R5 maja wyzej podane znaczenie; (c) zwiazek z etapu (b) kontaktuje sie z reagentem R3 -H, w którym R3 ma wyzej podane znaczenie, otrzymujac zwiazek o wzorze 9, w którym R1 , R2 , R3, R4 i R5 maja wyzej podane znaczenie, (d) zwiazek z etapu (c) kontaktuje sie z odpowiednim kwasem otrzymujac zwiazek o wzorze 10. w którym R1 ; R2, R3 i R5 maja wylej podane znaczenie, (e) zwiazek z etapu (d) kontaktuje sie z odpowiednim kwasem, otrzymujac zwiazek o wzorze 3 w którym R1, R2, R3 i R5 maja wyzej podane znaczenie WZÓR 3 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów o działaniu przeciwbakteryjnym.
Ogólne metody wytwarzania karbapenemów o wzorze 3, jak również nie objętych wynalazkiem karbacefemów o wzorze 4, przedstawiają schematy A i B, gdzie do związków tych dochodzi się poprzez zamknięcie pierścienia w odpowiednich azetydynonach o wzorach 1 i 2.
Szereg pochodnych karbapenemowych o podstawowej strukturze i schemacie numerowania pokazanym we wzorze 45, jest ujawnionych w literaturze jako mające zastosowanie jako środki przeciwbakteryjne. 2-Podstawione karbapenemy są znane jako skuteczne środki przeciwbakteryjne. Na przykład T. H. Salzmann i in., w Recent Advances in the Chemistry of β-Lactam Antibiotics, P. H. Bentley i R. Southgate wyd., Royal Society of Chemistry, 1989, str. 171-189 ujawnia 2-alkilo-3-karboksykarbapenemy o wzorze 46 mające działanie przeciwbakteryjne, gdzie grupa alkilowa jest zdefiniowana w opisie. R. B. Sykes i in., w 'Antibiotic Inhibitors of Bacterial Cell Wall Biosynthesis D. J. Tipper wyd., Pergamon Press, 1987, str. 184-188, opisuje 2-podstawione-3-karboksykarbapenemy o wzorze 47, w którym grupa S-alkilowa jest zdefiniowana w opisie, mające działanie przeciwbakteryjne.
W amerykańskim opisie patentowym nr 4707547 ujawnione są 2-amino-podstawione-3karboksykarbapenemy o wzorze 48, w którym grupa aminowa jest zdefiniowana w opisie, mające również działanie przeciwbakteryjne. 2-Podstawione-3-karboksykarbapenemy, które mają podstawniki przyłączone w pozycji 2 pierścienia karbapenemowego poprzez atom węgla, siarki lub azotu, wszystkie mają interesujące własności przeciwbakteryjne.
Ogólne sposoby wytwarzania pierścienia karbapenemowego są ograniczone. W amerykańskim opisie patentowym nr 4350631 zamknięcie pierścienia α-diazo-β-ketoestru w reakcji
171 733 katalizowanej octanem rodu (III) do otrzymania pierścienia 2-okso-3-karboksykarbapenemowego. Ten produkt służy jako kluczowy związek pośredni do wytwarzania innych 2-podstawionych-3 -karboksykarbapenemów, jak pokazano na Schemacie C.
Innvm ogólnym sposobem syntezy pierścienia karbapenemu jest sposób ujawniony w europejskim zgłoszeniu nr 83301073.9 (Beecham), pokazany na Schemacie D, gdzie PNB oznacza p-nitrobenzyl. Pierścień karbapenemowy wytwarza się w wewnątrzcząsteczkowej reakcji Wittiga, stosując szczególny przykład (2-tiopirymidynylo-3-karboksy-karbapenemu) z tego ujawnienia. Wewnątrzcząsteczkową reakcję stosuje się również do wytwarzania 2-alkilo-podstawionych-3-karboksy-karbapenemów. jak przedstawiono w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 89102859.9 (Fujisawa).
H. Wasserman i in. donieśli w Tetrahedron Letters, Vol. 25, str. 3747-3750 (1984) o sposobie wytwarzania znanych karbapenemów i karbacefemów z wymienionego wcześniej amerykańskiego opisu patentowego nr 4350631, co pokazano na Schemacie E. W tym ujawnieniu diketoester zamyka się tworząc 3-hydroksykarbapenem przez dehydratację z aktywnymi sitami molekularnymi, grupa hydroksylowa w tym związku pośrednim musi być usuwana w etapie redukcji z wytworzeniem β-ketoestrokarbapenemu, który jest ujawniony w patencie Mercka. Jednakże ujawnienie dokonane przez Wassermana i in. nie dostarcza żadnych wskazówek lub sugestii odnośnie wytwarzania związków o wzorze ogólnym 1 lub 2, gdzie R3 oznacza grupę funkcyjną inną niż grupa okso wykorzystywana w tym ujawnieniu. Poza tym ujawnienie Wassermana i in. nie dostarcza żadnych wskazówek do bezpośredniej konwersji związków o wzorze 1 i 2, odpowiednio do cyklizowanych adduktów o wzorze 3 i 4.
Celem wynalazku jest wytworzenie odpowiedniego karbapenemu o wzorze 3.
Według wynalazku, sposób wytwarzania związku o ogólnym wzorze 3, w którym R1 oznacza atom wodoru, grupę hydroksy-(niższą)alkilową lub zabezpieczoną grupę hydroksy (niższąjalkilowa.; R2 oznacza atom wodoru lub grupę (Ci-C.6)alkilową; R3 oznacza atom wodoru, grupę fenylotio, cyklopentylotio, 2-benzoksazolilotio lub hydroksyetylotio, R5 oznacza atom wodoru lub odpowiednią dającą się usunąć grupę zabezpieczającą dla kwasu karboksylowego, polega na tym, że (a) związek o wzorze 5, w którym R1 i R2 mają wyżej podane znaczenia, R4 oznacza atom wodoru lub odpowiednią dającą się usunąć grupę zabezpieczającą atom azotu grupy amidowej, poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze 6, w którym R5 ma wyżej podane znaczenie, R)0 oznacza kation metalu takiego jak lit, sód lub potas; R1 r oznacza grupę alkilową lub podstawioną rozgałęzioną grupą alkilofenylową grupę alkilową, grupę fenylową ewentualnie podstawioną grupami zawierającymi 1-3 atomów węgla; R12 oznacza podstawioną grupę sililową, grupę acylową lub grupę aralkilokarbonylową; otrzymując związek o wzorze 7, w którym R1, R2, R4, R5 i R12 mają wyżej podane znaczenie; (b) związek z etapu (a) kontaktuje się z odpowiednim źródłem chlorowca otrzymując, związek o wzorze 8, w którym R\ r2, R4 i r5 mają wyżej podane znaczenie; (c) związek z etapu (b) kontaktuje się z reagentem r3-H, w którym R3 ma wyżej podane znaczenie, otrzymując związek o wzorze 9, w którym R\ r2, R3, r4 i R5 mają wyżej podane znaczenie; (d) związek z etapu (c) kontaktuje się z odpowiednim kwasem otrzymując związek o wzorze 10, w którym R1 r2, R3 i r5 mają wyżej podane znaczenie; (e) związek z etapu (d) kontaktuje się z odpowiednim kwasem, otrzymując związek o wzorze 3, w którym R1 r2, R'3 i R5 mają wyżej podane znaczenie.
W stosowanych w sposobie według wynalazku związkach, w związku o wzorze 3 oraz w związkach występujących na schematach, podstawniki mają następujące zmaczenia: RJ oznacza atom wodoru, grupę hydroksY-iniższąialkilową lub zabezpieczoną grupę hydroksy(-mższą)alkilową. Odpowiednie podstawniki hydroksy(niźsze)alkilowe mogą obejmować prostołańcuchową lub rozgałęzioną niższą grupę alkilową mającą grupę hydroksylową, taką jak hydroksymetylenową, 2-hydroksyetylową, bydroksypropylową, 1-hydroksyetylową. Odpowiednia zabezpieczona grupa hydroksy-(mższa)alkilowa oznacza wymienioną powyżej grupę hydroksy-lniższą^lkilową, w której grupa hydroksylowa jest zabezpieczona konwencjonalną grupą zabezpieczającą grupę hydroksylową. Korzystnymi grupami zabezpieczającymi sątripodstawiona grupa sililową taka jak trimet^y!<^osililowa, trietylosililowa, t-butylodimetylosililowa, t-butylodiferylosililowa; grupa acyloksylowa taka jak niższa alifatyczna grupa acyloksylowa, korzystnie alliloksykarbonyloksyiowa lub aralkiloksykarbonyloksylowa, korzystnie
171 733 benzyloksykarbonyloksylowa lub 4-nitrobenzyloksykarbonyloksylowa. Inne odpowiednie przykłady grup R1 można znaleźć w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4921852. ω
R2 oznacza atom wodoru lub grupę. (C!-Cć)alkilową, zwłaszcza metylową. Podstawnik Rz może mieć albo konfigurację α- lub β-, i wynalazek obejmuje pojedyncze izomery α- i β-, jak również ich mieszaniny. Najbardziej korzystnymi związkami 1-podstawionymi są związki mające konfigurację β-, zwłaszcza związki mające podstawnik β-metylowy;
R3 oznacza atom wodoru, grupę fenylotio. cyklopentylotio, 2-benzoksazolilotio lub hydroksyetylotio
R4 oznacza atom wodoru lub dającą się łatwo usuwać grupę zabezpieczającą atom azotu grupy amidowej taką jak lecz nie ograniczoną do trójpodstawionej grupy sililowej, przy czym korzystnymi grupami są grupa trimetylosililowa, trietyłosiłilowa, triizopropylosililowa, t-butylodimetylosililowa i t-butylodifenylosililowa;
R5 oznacza atom wodoru lub dogodną grupę zabezpieczającą grupę karboksylową, którą można łatwo usuwać. Korzystnymi przykładami są niższe grapy alkilowe o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym takie jak metylowa, etylowa, n-propylowa, t-butylowa; niższe grupy chlorowcoalkilowe takie jak 2,2^-trichloroetylowa; niższe grupy alkoksymetyłowe takie jak metoksymetylowa, etoksymetylowa; niższe alifatyczne grupy acyloksymetylowe takiejak acetoksymetylowa, izobutyryloksymetylowa lub piwaloiloksymetylowa; grupy 1 -(niższe alkoksy)karbonyloksyetylenowe takie jak 1 -metoksykarbonyloksyetylowa, 1 -etoksykarbonyloksyetylenowa; grupy aralkilowe takiejak benzylowa, p-metoksybenzylowa, o-nitrobenzylowa lub p-nitrobenzylowa; grupa benzyhydrylowa; grupa ftalidylowa, grupa sililową taka jak trimetylosiliłowa, t-butylodimetylosililowa lub 2-trimetylosililowa; grupa allilowa taka jak allilowa, 2-chloro-2-propenyłowa, 2-butenyłowa, 3-metylo-2-butenylowa lub 2-cynamonowa;
Sposób według wynalazku przedstawiono na schemacie 1.
W etapie 1 procesu przedstawionego na Schemacie 1, aldehyd o wzorze 5 wytwarzany sposobami znanymi z literatury, kontaktuje się z anionem fosfonianowym o wzorze do wytworzenia adduktu o przedłużonym łańcuchu o wzorze 7, w którym R1, R2, wyżej podane znaczenie a R’ i oznacza grupę alkilową lub rozgałęzioną grupę alkilową taką jak metylowa, etylowa, propylowa, izopropylowa, butylowa, s-butylowa lub t-butylowa; podstawioną fenylem grupę alkilową taką jak benzylowa lub benzohydrylowa; fenylowa, ewentualnie podstawioną grupami o 1 - 3 atomach węgla takimi jak metylowa, etylowa i propylowa, R !2 oznacza podstawioną grupę sililową tak jak trim<^l^t/lł^.siłiłowa lub t-butylodimetylosililowa; grupę acylową taką jak niższa alifatyczna grupa acylowa taka jak acetylową, propionylową lub grupę aralkilokarbonylową taką jak benzylokarbonylowa lub 4-mtrobenzylokurbonylowα. R10 oznacza kation metalu takiego jak lit, sód lub potas. Korzystnymi grupami dla Rii i Ic2 są grapy metylowe i t-butylodimety losililowe.
Aldehyd o wzorze 5 i anion fosfonianowy o wzorze 6 w procesie przedstawionym na Schemacie 1 można poddawać reakcji stosując warunki podane przez Nakamura w Tetrahedron Letters, vol. 22, str. 663-666 (1981), jako reprezentatywne dla całej konwersji.
W etapie 2 procesu przedstawionego na Schemacie 1, addukt eteru winylowego o wzorze 7 traktuje się odpowiednim źródłem chlorowca takim jak brom, N-bromosukcynoimid, jod, N-jodosukcynoimid, N-chlorosukcynoimid, korzystnie brom, nieograniczonym jednak do tych związków, w obecności odpowiedniego rozpuszczalnika takiego jak, lecz nie ograniczonego do tetrahydrofuranu, eteru etylowego, dimetoksyetanu, dioksanu, toluenu, chlorku metylenu, korzystnie tetrahydrofuranu. Nadmiar odczynnika chlorowcującego jest korzystny w stosunku do związku o wzorze 7, zwykle w stosunku 1,1 równoważników źródła chlorowca do jednego równoważnika eteru winylowego o wzorze 7. Stężenia zwykle utrzymuje się w zakresie 0,2 moli dla ograniczającego reagenta o wzorze 7.
Azetydynon podstawiony eterem o wzorze 7 w odpowiednim rozpuszczalniku można traktować odpowiednim źródłem chlorowca w temperaturze -70°C do 40°C, z węższym zakresem temperatur od -70° do 0°C dającym optymalne rezultaty. Czasy kontaktu reagentów zwykle wynoszą od 1 minuty do 120 minut, przy czym czasy kontaktu od 5 do 10 minut dają pożądane rezultaty.
6^prowadząc R i r5 mają
171 733
Produkt reakcji o wzorze 8, w którym R1, R2, R4 i R5 mają wyżej podane znaczenie i Hal oznacza F, Cl, Br lub I, wydziela się po sekwencji konwencjonalnych technik, które obejmują filtracie. przemywanie. chromatografie i podobne. Wydajności chlorowcowanego produktu o wzajuCo w uu m uu ;% /0.
W etapie 3 procesu przedstawionego na Schemacie L, atom chlorowca ketoestru o wzorze 8 jest zastąpiony odpowiednią grupą nukleofilową R3. Produkt, ketoester o wzorze 9 tworzy się przez kontaktowanie związku o wzorze 8 ze sprzężoną zasadą z rodzaju R3-H w odpowiednim rozpuszczalniku i zakresie temperatur. Sprzężona zasada R-H jest utworzona przez traktowanie R3-H w odpowiednim bezwodnym rozpuszczalniku takim jak tetrahydrofuran, dimetoksyetan, acetonitryl, dimetyloformamid, odpowiednią zasadą taką jak lecz bez ograniczenia, bis(trimetylosililoamid) litu, sodu lub potasu, wodorotlenek sodu, wodorek potasu, metyloamina, diizopropyloetyloamina, 1,8-diazabicyklo[5,4,()]undec-7-en (DBU), związki alkilolitowe takie jak metylolit lub butylolit, w temperaturze od -70°C do 20°C.
Chlorowcowany ketoester o wzorze 8 kontaktuje się następnie z utworzoną wcześniej sprzężoną zasadą R3-H. Powyższy proces można prowadzić sekwencyjnie, jak opisano lub in situ, gdzie odpowiednią zasadę kontaktuje się z parą związków R' -H i chlorowco-ketoestrem o wzorze 8.
Nadmiar sprzężonej zasady odczynnika R3-H w stosunku do reagenta o wzorze 8 może być stosowany i zwykle korzystny jest w stosunku 1,1 do L. Stężenia zwykle są utrzymywane w zakresie 0,2 do 1,0 molowego dla ograniczającego reagenta o wzorze 8. Całe przekształcenie opisane w etapie 3 reprezentuje konwencjonalny typ reakcji znany dla fachowców w tej dziedzinie. Reprezentatywny przegląd tego typu reakcji znajduje się w N. DeKimpe i R. Verhe w The Chemistry od α-Haloketones, α-Haioaldehydes and α-Haloimines, S. Patai i Z. Rappaport wyd., John Wiley and Sons L988, str. 1-368. Produkt z etapu 3, związek o wzorze 9 wyodrębnia się konwencjonalnymi technikami obejmującymi przemywanie rozcieńczonym kwasem, rozcieńczanie, filtracja, przemywanie wodą, chromatografia, krystalizacja i podobne. Wydajność produktu jest w zakresie od 20 do 95%. W produkcie o wzorze 9, podstawniki R*-R5 mają wyżej podane znaczenie.
W związku o wzorze 9, podstawniki R1 i r4 są niezależnie wybrane z listy pokazanej powyżej. Korzystny jest przypadek, gdy R’ oznacza grupę 1-(t-butyiodimetylo)siloksyetylową, 1 -(trimetylosiloksyetyiową), 1 -(aliilokyykrrbonyloksyeetylową , 1 -(bnnzy lksyyaarbonyloksy)etylową lub 1-(4lOitrobeozyloksykαrbonyloksy)etylową i r4 oznacza grupę t-butylodimetylbsililbwą, trimetylosililową lub taietylbsililową. Usuwanie grup zabezpieczających tego rodzaju można uzyskać w szeregu konwencjonalnych procedur takich jak hydroliza kwasowa lub grup opartych na grupach sililowych i katalityczna redukcja dla dwóch innych grup, które są elementami grup zabezpieczających opartych na węglanie.
W etapie 4 procesu przedstawionego na Schemacie 1 ketoester o wzorze 9 hydrolizuje się za pomocą standardowego procesu.
W etapie 5 procesu przedstawionego na Schemacie 1, związki o wzorze 10 kontaktuje się z odpowiednim kwasem w odpowiednim rozpuszczalniku, w temperaturach -100°C do 40°C. Można stosować każdą dogodną temperaturę, jednak korzystne jest stosowanie temperatur od -20°C do 30°C w celu wyeliminowania niepożądanych reakcji ubocznych.
Odpowiednie kwasy, które mogą być stosowane w etapie 5 zwykle są wodne lub niewodne i obejmują tetrachlorek tytanu, trichloaek tytanu, izopropanolan tytanu, kwasy oparte na tytanie o wzorze ogólnym Ti Ay(ORl3)x, w którym R13 oznacza grupę alkilową, która może być prostołańcuchowa lub rozgałęziona i zawiera 1 -4 atomów węgla, taka jak metylowa, estrowa, n-propylowa, izopropylowa, n-butylowa; podstawione fenylem grupy alkilowe takie jak benzylowa, A oznacza fluorek lub chlorek a x i y mogą mieć wartości 0, 1, 2, 3 i 4 lecz suma k i y zawsze musi wynosić 4; kwas solny, kwas bromowodory, kwas jodowodorowy, kwas siarkowy, kwas azotowy, kwas trifłuorooctowy, kwasy oparte na cynie o wzorze ogólnym Sn Ax(ORB)y, w którym A, R13, x i y mają wyżej podane znaczenie; trichloteO żelaza, tetrachlorek cyrkonu, trifluorek boru, kwas fluorowodoroborowy, chlorek cynku, bromek cynku, halogenki magnezu obejmujące chlorek, bromek i jodek, kwasy oparte na glinie o wzorze ogólnym Al Aa(R )b, w
171 733 którym A oznacza atom chloru lub fluoru, R14 oznacza grupę metylową, etylową lub propylową, a i b mogą mieć wartości w zakresie od 0 do 3, lecz suma a plus b zawsze musi być równa 3.
Inne mocne kwasy, które mogą być dogodnie stosowane, są ujawnione w Modern Synthetic Peactions” H. House, W A. Benjamin, Inc., Menlo Park CA 1972.
Odpowiednie rozpuszczalniki i kombinacje rozpuszczalników, które są stosowane, mogą być bezwodne lub co najmniej częściowo wodne. Niektóre odpowiednie rozpuszczalniki i kombinacje rozpuszczalników obejmują tetrahydrofuran (THF) i THF/wodę, dimetoksyetan (DME) i DME/wodę, eter etylowy, eter izopropylowy, dioksan, aceton i aceton/wodę, acetonitryl i acetonitryl/wodę, metanol i metanol/wodę, etanol i etanol/wodę, propanol i izopropanol, benzen i toluen, N,N-dimetyloformamid, N,N-dimetyloacetamid, N-metylopirolidynon, kwas octowy i kwas octowy/wodę, kwas trifluorooctowy, chlorek metylenu, chloroform, 1,2-dichloroetan, tetrachlorek węgla, octan etylu.
Rozpuszczalnik można stosować w ilościach skutecznych do solublizowania ketoestru o wzorze 10. Zwykle stosuje się roztwory związku o wzorze 10 w zakresie 0,05 do 2,0 molowych w reakcji zamknięcia pierścienia, w której pośredniczy kwas, prowadzącej do wytworzenia związków o wzorze 3, korzystnie stosuje się stężenie 0,15 do 0,5 molowe.
Ketoester o wzorze 10, w etapie 5 procesu przedstawionego na Schemacie 1 można kontaktować z 1,1 do 5 równoważnikami odpowiedniego kwasu, korzystnie z 3 równoważnikami w odpowiednim zakresie temperatur od -100°C do -40°C, korzystnie -20° do 0°C w czasie od 0,02 godziny do 1 godziny, korzystnie 0,15 godziny, w atmosferze obojętnej argonu lub azotu.
Produkt reakcji o wzorze 3 wyodrębnia się po sekwencji dodawania 1 do 5 równoważników słabej zasady, której zasadowość leży w zakresie pH 8-10, takiej jak wodorowęglan sodu lub potasu, po którym następuje wyrównanie temperatury do 0°C do 20°C i następnie konwencjonalnymi technikami obejmującymi przemywanie, krystalizację i/lub chromatografię. Wydajności oczyszczonego produktu o wzorze 3 są w zakresie 40 do 80%.
Po utworzeniu żądanych karbapenemów o wzorze ogólnym 3, grupę R5 zabezpieczającą grupę karboksylową w tych związkach pośrednich można ewentualnie usuwać konwencjonalnymi sposobami takimi jak solwoliza, redukcja chemiczna lub uwodornienie. Gdy stosowana jest grupa zabezpieczająca takajak p-nitrobenzylowa, benzylowa lub benzhydrylowa, może być usuwana przez katalityczne uwodornienie związków pośrednich o wzorze 3 w odpowiednim rozpuszczalniku takim jak dioksan-woda-etanol, tetrahydrofuran-eter etylowy-bufor, tetrahydrofuran-wodny wodoro fosforan dipotasowy-izopropanol lub podobnie może być traktowana pod ciśnieniem wodoru od 1 do 4 atmosfer, w obecności katalizatora uwodornienia takiego jak pallad na węglu aktywnym, wodorotlenek palladu, tlenek platyny lub podobny, w temperaturze od 20° do 40°C, w czasie od 0,2 do 4 godzin. Grupy zabezpieczające takie jak 2,2,2-trichloroetylowa, mogą być usuwane przez łagodną redukcję cynkiem. Allilową grupę zabezpieczającą można usuwać stosując katalizator zawierający mieszaninę związku palladu i trifenylofosfiny w odpowiednim aprotonowym rozpuszczalniku takim jak tetrahydrofuran, chlorek metylenu lub eter etylowy. Podobnie inne konwencjonalne grupy zabezpieczające grupę karboksylową mogą być usuwane metodami znanymi dla fachowców.
Związki o wzorze 3, w którym R 5 oznacza grupę estrową ulegającą hydrolizie w warunkach fizjologicznych taką jak acetoksymetylowa, piwaloiloksymetylowa, metoksymetylowa, itd., można podawać bezpośrednio bez odblokowania, ponieważ takie estry ulegają hydrolizie in vivo w warunkach fizjologicznych.
Jest zrozumiałe, że niektóre produkty wchodzące w zakres związków o wzorze 3 mogą być otrzymane jako izomery optyczne, jak również ich mieszaniny epimeryczne. Wynalazek obejmuje swym zakresem wszystkie takie izomery optyczne i mieszaniny epimeryczne. Na przykład, gdy podstawnik w pozycji 6 związku o wzorze 3 oznacza grupę 1-(t-butylodimet.ylo)sililoksyetylową, każdy podstawnik może być albo w konfiguracji R lub S, przy czym konfiguracja R jest korzystna. Podobnie, konfiguracja pierścienia karbapenemu może być 5R lub 5S i 6R lub 6S, przy czym konfiguracja 5R, 6S jest korzystna.
W powyższym opisie schematycznych reakcji syntezy karbapenemów o działaniu przeciwbakteryjnym, jest zrozumiałe, że istnieje swoboda doboru dokładnych parametrów reakcji. Propozycja tej swobody i jej zakres jest określana przez wyliczenie układów równoważnych
171 733 rozpuszczalników, zakresów temperatur, grup zabezpieczających i zakresu tożsamości wymaganych reagentów.
Niżej podane przykłady ilustrują wynalazek nie ograniczając jego zakresu.
Przykład I. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu (dimetoksyfosfinylojhydroksyoctowego
Związek tytułowy wytwarzano według procedury E. Nakamura (Tet. Let. vol. 22, 1981, str. 663) traktując glioksalan benzylu (4,9 g) i fosforyn dimetylu w 20 ml benzenu katalitycznym kwasem p-toluenosulfonowym. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną z nasadką Dean-Starka przez godzinę i 30 minut. Po ochłodzeniu, mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość chromatografowano na żelu krzemionkowym z 30% heksanów w octanie etylu do 100% octanu etylu. Otrzymano 4,9 g alkoholu w postaci jasnożółtego oleju.
’H NMR (CDCl·,) δ 7,45-7,30 (m, 5H), 5,3 (ABq, 2H), 4,56 (szeroki d, 1H), 3,9-3,7 (4s, szeroki s, 7H).
Przykład II. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu (dimetoksyfosfinyl lo)-[[(1,1-dimetyloetylo)dimetylosilil]oksy]octowego.
Sililowanie alkoholu opisanego w Przykładzie I przeprowadza się przez rozpuszczenie 3,66 g tego alkoholu w 13 ml dimetyloformamidu i dodanie 2,21 g chlorku t-butylodimetylosililowego i 2,27 g imidazolu. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez godzinę i 30 minut, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono eterem etylowym i przemyto pięć razy wodą, raz solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Filtracja i zatężenie dały 4,88 g związku tytułowego w postaci prawie bezbarwnego oleju.
1H NMR (CDCls) δ 7,45-7,3 (m, 5H), 5,25 (ABq, 2H), 4,67 (d, 1H), 3,81 (d, 3H), 3,77 (d, 3H), 0,91 (s, 9H), 0,09 (s, 3H), 0,085 (s, 3H).
Przykład III. Sposób wytwarzania estru (4-nitrofenylo)metylowego kwasu (dimetoksyfosfinylo)hydroksyoctowego
Związek tytułowy wytwarzano stosując metodę opisaną w Przykładzie I. 4,32 g Glioksalanu p-nitrobenzylowego i 2,0 ml dimetylofosforynu w 25 ml benzenu traktowano katalitycznym kwasem p-toluenosulfonowym. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną z nasadką Dean-Starka przez godzinę i 30 minut. Po ochłodzeniu rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Uzyskaną masę krystaliczną zawieszono w octanie etylu i odsączono. Otrzymano 3,48 g białych kryształów.
‘H NMR (CDCb) δ 8,30 (d, 2H), 7,73 (d, 2H), 5,42 (ABq, 2H), 4,91 (d, 1H), 3,75 (2d, 6H).
Przykład IV. Sposób wytwarzania estru (4-nitrofenylo)metylowego kwasu (dimetoksyfosfinylo)[[(1,1-dimetyloetylo)dimetyloetylo)dimetylosilil]oksy]octowego.
3,48 g Alkoholu otrzymanego w Przykładzie III rozpuszczono w 12 ml dimetyloformamidu i traiktowano 1,81 g chlorku t-butylodimetylosiliłowego i 1,86 g imidazolu. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono 50% octanu etyłu/eterem etylowym i przemyto pięć razy wodą, raz nasyconym wodorowęglanem sodu i raz solanką. Po wysuszeniu nad siarczanem magnezu i przesączeniu, rozpuszczalnik usunięto pod próżnią otrzymując 3,90 g sililowanego produktu w postaci lekko żółtych kryształów.
!H NMR (CDCb) δ 8,23 (d, 2H), 7,59 (d, 2H), 5,35 (ABq, 2H), 4,71 (d, 1H), 3,84 (d, 3H), 3,61 (d, 3H), 0,91 (s, 9H), 0,11 (s, 3H), 0,09 (s, 3H).
Przykład V. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2R[2 a(E),3 B(R )]]-4-[( 1-[(l 1 -όϊπιείνήίκΙγΙοΙάϊτΏεΙγ'ΙοχίΙίΙοΙ-βΤ 1-(1,1,1 tylosiliEoksy]-2-butanowego.
Odczynnik Homer-Emmons wytworzony w Przykładzie II w ilości 0,111 g w 60 ml suchego tetrahydrofuranu w atmosferze argonu, ochłodzono do temperatury -40°C i traktowano 0,311 ml 1 M roztworu bis(trimetylosililo)amidu litu w tetrahydrofuranie. Po upływie 5 minut wkraplano [2R-[2α,3[i(R )]]-3-[ 1 -[[(1 1 l-dimetyloetylo^imetylosiliEoksytetylo^-okso-1 (trietylosiliło)-2-azetydynyłoaeetaIdehyd w 0,4 ml tetrahydrofuranu i łaźnię chłodzącą pozostawiono do stopniowego ogrzania do 0°C przez 30 minut. Mieszaninę rozcieńczono Et2O i reakcję przerwano wodą. Fazę organiczną przemyto raz wodą, raz solanką i wysuszono nad bezwodnym
171 733 siarczanem magnezu. Po filtracji i zatężeniu pod próżnią, surową pozostałość oczyszczano przez filtrację przez żel krzemionkowy, eluując 10% octan etylu w heksanach.
Otrzymano 160 mg (95%) prawie bezbarwnego oleju, stanowiącego mieszaninę izomerów E:Z w stosunku 82:18, potwierdzoną przez NMR.
Ή NMR (CDCI3) δ 7,43-7,25 (m, 5H), 6,0 (t, 1H, drugorzędny izomer Z), 5,45 (t, 1H), 5,2 (s, 2H), 4,1 (m, 1H), 3,7 (m, 1H), 3,9-3,1 (m, 1H), 2,8 (m, 1H), 2,59 (m, 1H), 1,14 (d, 3H), 1,09 (d, 3H, drugorzędny izomer Z), 0,94 (s, 9H), 0,88 (s, 9H), 0,87 (s, 9H), 0,2 (s, 6H), 0,06 (s, 12H).
Przykład VI. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2R-[2α/S (E),3 P(R*)]]-4-[(-1,1-dimetyloetyło)dimety]osiilio]-3-[1-[[(1,1-dimetyloetylo)dimetylosilil]oksy]-2-azetydynylo]-2-[[( 1,1 -dimetyloetylo)dimetylosilil]oksy]-2-pentenowego
Związek tytułowy otrzymano sposobem opisanym w Przykładzie V stosując jako alternatywny aldehyd, [2R2a(R*),3P(R*)]]-1-[(1,1 -dimetyloetylo)dimetylosililo]-3-[ 1 [(111 - -dimeyyloetylo)dimetylosilil]o^ksy]^2--a^zettydiyn^ylk^a^ć^ctaildehyd.
*H NMR (CDCb) δ 7,36 (m, 5H), 5,45 (d, 1H), 5,18 (s, 2H), 4,06 (t, 1H), 3,64 (m, 1H). 3,5 (szeroki s, 1H),2,88 (dd, 1H), 1,26 (d,3H), 1,05 (d, 3H),0.91 (s, 9H),0,88 (s, 18H), 0,19-0,0 (m, 18H).
Przykład VII. Sposób wytwarzania estru (4-nitrofenyło)metylowego kwasu [2S-[2a(S*-E), 3P)(S*)]]-4-[l-f( 1,1 -dimetyloetylo)-dimetyyosiiiio]-3-[1-[[( 1,1-dimetyloetylo)dimetylosilil]oksy]etylo]-4-okso-2-azetydynylo]-2-[f 1,1 -dimetyloetylo)dimetylosilił]oksy]-2-pentenowego o stosunku izomeru E/Z 88:12.
Związek tytułowy otrzymano sposobem opisanym w Przykładzie zastępując stosowany w procesie aldehyd, [2R2a(R*), 3β(Ι<*)]]-1-[(1,1-dimetyIoety]o)dimety]osiilio]3-[1-[[(1,'1dimetyloetylo]dimetylosilil]oksy]-2-<ze:tydynoacetaldehydem i odczynnik Homer-Emmos zastępując odczynnikiem, wytworzony, w przykładzie IV.
’H NMR (CDCh) izomer E: δ 8,2 (d, 2H3, Ί,6 (d, 2H3, 5,5 (d, 1HL 5,77 (s, 2H). 4,07 (m, 1H), 3,64 (m, 1H), 3,52 (m, 1H), 2,88 (m, 1H), 1.27 (d, 3H), 1,06 (d, 3H), 0,92 (s, 9H), 0,91 (s, 9H), 0,89 (s, 9H), 0,21 (s, 3H), 0,1 (s, 3H), 0,09 (s, 3H), 0,087 (s, 3H), 0,07 (s, 3H), 0,06 (s. 3H); izomer Z: δ 9,2 (d, 2H), 7,49 (d, 2H), 6,07 (d, 1H), 5,28 (q, 2H), 4,09 (m, 1H), 3,56 (m, 1H), 3,18 (m, 1H), 2,93 (dd, 1H), 2,5 (d, 3H), 1,08 (d, 3H), 0,95 (s, 9H), 0,92 (s, 9H), 0,89 (s, 9H), 0,17 (s, 3H), 0,165 (s, 3H), 0,16 (s, 3H), 0,14 (s, 3H), 0,09 (s, 3H), 0,06 (s. 3H).
Przykład VIII. Sposób wytwarzania estru (4-nitryłofenyło)metylowego kwasu [2S-[2a(S*(R*) i 3 s (S*)], 3P(S )]]-P-bromo-1-[(1,1-dimety]oetylo)dimetylosiliio]-3-[1-[[(1,1dimetyloetylo)dimety]osilil]oksy]etylo]oksy]-c-metylo-a ,4-diokso-2-azetydynobutanowego
38,1 mg Sililowego eteru enolu z Przykładu VIII rozpuszczono w 0,5 ml suchego tetrahydrofuranu w atmosferze argonu i ochłodzono w łaźni lodowej. Do tego roztworu wkraplano 0,004 ml bromu. Po mieszaniu przez 15 minut, reakcję przerwano 10% tiosiarczanem sodu i rozcieńczono octanem etylu. Po przemyciu raz solanką, warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i przesączono. Pozostałość otrzymaną po zatężeniu oczyszczano przez szybką chromatografię na żelu krzemionkowym (20% octanu etylu w heksanach). Czysty bromek w postaci mieszaniny diastereoizomerów (4:1) otrzymano z wydajnością ilościową.
1H NMR (CDCl.3) δ 8,26 (d, 2H), 7,59 (d, 2H), 5,48-5,36 (ABq i d, 3H). 5.05 (d, drugorzędny izomer), 4,12-4,02 (m, 1H), 3,67 (t, 1H), 3,43 (m, 1H), 2,87 (m, drugorzędny izomer), 2,58 (m, 1H), 1,25 (d, 3H), 1,18 (d, 3H), 1,08 (d, drugorzędny izomer), 0,98 (s, drugorzędny izomer), 0,91 (s, 9H), 0,89 (s, 9H), 0,88 (s, drugorzędny izomer), 0,33, 0,26, 0,07 (3s, drugorzędny izomer), 0,21 (s, 3H), 0,13 (s, 3H), 0,1 (s, 3H), 0,06 (s, 3H).
Przykład IX. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2R[2 α ,3 P(R*)]]-p-bromo-1-[(1,1-dimetyloetylo)di metylosiłi Io]-3-[1-[[(ł,1-dimetyloety ło)diokso-2-azetydynobutanowego
Związek tytułowy otrzymano sposobem opisanym w Przykładzie VIII, zastępując sililowy eter enolu z Przykładu V, związkiem stosowanym w Przykładzie VITT *H NMR (CDCl.3) δ 7,40 (m, 5H), 5,35 (ABq, 2H), 4,95 (dd, 1H), 4,15 (m, 1H), 3,85 (m, 1H), 2,76 (m, 1H), 2.46 (m, 1H), 2,17 (m, 1H), 1.26 (d, 3H), 0,96 (s, 9H), 0,92 (s, 9H), 0,26 (s, 3H), 0,22 (s, 3H), 0,11 (s, 3H), 0,10 (s, 3H).
i7i 733
Przykład X. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2S-[2α[S*(R*) i S*(S*)],3e(S*)]]-[3-brnmo-i-|(i ,l-dimctyloetyiO)dimetyłosililo]-3-[l-[((,, 1 -dimetyloetylo]dimetylosilill oksyletylo]~c-metylo-α,4-dlokso-2-azetydynobutanowego.
Związek tytułowy otrzymano sposobem opisanym w Przykładzie VIII, zastępując sililowy eter enolu z Przykładu VI związkiem stosowanym w Przykładzie VIII.
iR NMR (CDCb) δ 7,4 (m, 5H), 5,45-5,26 (m, 3H), 5,02 (d, drugorzędny izomer), 4,08 (m, iH i 2H drugorzędnego izomeru), 3,67 (t, iH), 3,44 (m, iH), 2,86 (m, drugorzędny izomer), 2,68-2,5 (m, iH + iH drugorzędnego izomeru), 0,97 (s, drugorzędny izomer), 0,9 (s, 9H), 0.89 (s, 9H), 0,88 (s, drugorzędny izomer), 0,3 γ 0,24,0,09,0,07 (s, drugorzędny izomer), 0,2 (s, 3H), 0,12 (s, 3H), 0,09 (s, 3H), 0,06 (s, 3H). * *
Przykład XI. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2S-[2 o/S*(R* lub S*), 3P(S*)]]-[( i ,1 -dimetyloetylo)dimetylosililo]-3-i 1^(0,1 -dimetyloetylo-dimetylosllil]oksy] etylo]-c-metylo-a N-diokso-e-bfenylometyloyiObż-azetydynobutanowego.
0,483 g Bromku otrzymanego z Przykładu X rozpuszczono w 6,5 ml suchego tetrahydrofuranu w atmosferze argonu i traktowano benzylomerkaptanem (0,i ml). Do mieszaniny dodano 0,12 ml tnctyloaminy i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 minut. Po rozcieńczeniu octanem etylu i przerwaniu reakcji nasyconym wodorowęglanem sodu, warstwę organiczną przemyto raz wodą i raz solanką. Pozostałość otrzymaną po wysuszeniu nad siarczanem magnezu, filtracji i zatęzeniu, chromatografowano na zelu krzemionkowym 10% octanu etylu w heksanach. Dwa diastereomery rozdzielono otrzymując 0,078 g drugorzędnego izomeru i 0,365 g głównego izomeru. Całkowita wydajność wynosiła 0,443 g (86%).
IR (czysty) Γ744 emi iH NMR (CDCl) δ 7,44-7,i7 (m, i0H + drugorzędny izomer), 5,32 (s, 2H), 5,28 (s, drugorzędny izomer), 4,23 (d, drugorzędny izomer), 4,i4 (m, iH), 4,09 (m, iH), 3,83 (d, iH), 3,59 (d, iH), 3,36 (d, iH), 2,26 (m, iH), 2,45 (m, iH), i,i5 (d, 3H), 1,03 (d, 3H), 0,93 (s, 9H), 0,89 (s, 9H), 0,21 (s, 3H), 0,16 (s, 3H), 0,08 (s, 3H), 0,05 (s, 3H). *
Przykład XII. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2S-[2a(S*), 3 β (S*) ]]-1 -[( 1,1 -dlmetyloetylo)dlmetylosllllo]-3-[[ -[[[1,1 -dimetyloetylo-dimetylosllil]kkyy£ tylo]-c-metylo-a ,4-diokso-ei[fenylotio)-2iazet.ydynobutanowego.
Roztwór 220 mg związku otrzymanego w Przykładzie X i 0,04 ml tiofenolu w 3 ml suchego tetrahydrofuranu, w atmosferze argonu, traktowano 0,092 ml diizopropyloetyloaminy. .Po upływie 30 minut reakcję przerwano nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu i rozcieńczono octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto kolejno raz wodą i raz solanką. Po wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu, filtracji i zatęzeniu, pozostałość chromatografowano na zelu krzemionkowym stosując 10% EtOAc w heksanach jako eluent. Otrzymano 190 mg (83%) mieszaniny diastereoizomerów.
IR [czysty) 1744 cm-.
'H NMR (CDCb) 8 7,45-7,24 (m, 10H), 5,3 (ABq, 2H), 4,39 (m, 1H), 4,30 (d, 1H), 4,17 (m, 1H), 2,84 (m, 1H), 2,36 (m, 1H), 1,16 (d, 3H), 1,02 (d, 3H), 0,94 (s, 9H), 0,93 (s, 9H), 0,24 (s, 3H), 0,19 (s, 3H), 0,11 (s, 3H), 0,09 (s, 3H). *
Przykład XIII. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [2R-[2a(R* i c*), 3e(R )]]-β-(cyklopentylotio)-1-[(111-dlmetyloetylo)dimetylosililo]-3-[Γ--[(11Γ-di, metyloetylo)dimetylosilil]oksy]etylo]-α ,4-diokso-2-azetydlynobutanowego.
Do roztworu 0,135 g bromku otrzymanego w Przykładzie IX w 2 ml suchego tetrahydrofuranu, w temperaturze 0°C w atmosferze argonu, dodano 0,026 ml cyklopentylornerkaptanu. Do tej mieszaniny wkroplono 0,265 ml i M roztworu bis[trimetylosililo)amidu sodu w tetrahydrofuranie. Po upływie 15 minut, reakcję przerwano za pomocą 10% kwasu octowego i rozcieńczono eterem etylowym. Warstwę organiczną przemyto raz wodą, raz solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po filtracji i zatęzeniu, uzyskaną pozostałość chromatografowano na zelu krzemionkowym stosując 10% octanu etylu w heksanach. Otrzymano 0,109 g (78%) związku tytułowego w postaci mieszaniny diastereoizomerów.
IR 1746 cm-i.
*HNMR (CDCl3) δ 7,41 (m, 10H), 5,33 (2ABq, 4H), 4,14 (m, 2H), 3,99 (m, 1H), 3.91 (m, 1H), 3,85 (m, 1H), 3,50 (m, 1H), 2,88 (m, 1H), 2,81 (m, 1H), 2,77 (m, 1H), 2,67 (m, 1H), 2,26 (m,
171 733
1H), 2,12 (m, 1H), 2,0-1,3 (m, 18H), 1,12 (d, 3H), 1,08 (d, 3H), 0,96 (s, 9H), 0,95 (s, 9H), 0,88 (s, 9H), 0,84 (s, 9H). t ,
Przykład XIV. Sposób wytwarzania estru fenyłometyłowego kwasu [2R-[2a(R i S ),
P(R*)]1-1 -7( 11 -c^irni^^ydc^itty’ło)djmittyO^:5!!io)]-3^-[ 1 -[[1111 -dimetyloetylo)dirnetylosili!]okyy] etylo]-α, 4-dioksOlβ(2lpirymidynylotio)l2-azetydynobutanowego.
Związek tytułowy otrzymano stosując procedurę analogiczną do opisanej w Przykładzie Xffl, w której stosowano 2lmerkaptoplrymidynę zamiast cy0lopentylomerkaptanu.
IR 1743 cm4.
’H NMR (CDCb) mieszanina diasteromerów: δ 8,93 (drugorzędny izomer, d, 2H), 8,18 (d, 2H), 7,44-7,27 (główny izomer/drugorzędny izomer, m, 10H), 6,99 (drugorzędny izomer, t, 1H), 6,89 (t, 1H), 5,4 (d, 1H), 5,28 (d, 1H), 5,25 (drugorzędny izomer, ABq, 2H), 5,18 (drugorzędny izomer, dd, 1H), 4,85 (dd, 1H), 4,21 (drugorzędny izomer, m, 1H), 4,1 (m, 1H), 3,8 (m, 1H), 3,63 (drugorzędny izomer, m, 1H), 3,02 (drugorzędny izomer, dd, 1H), 2,94 (dd, 1H), 2,80 (drugorzędny izomer, m, 1H), 2,3-2,04 (m, 2H), 1,89 (drugorzędny izomer, m, 1H), 0,95 (drugorzędny izomer, s, 9H), 0,93 (s, 9H), 0,85 (drugorzędny izomer, s, 9H), 0,79 (s, 9H).
Przykład XV. Sposób wytwarzania estru fenyłometyłowego kwasu [2S[2 a(S*),3 e(S )1]-1-[(U -dimetyloetyło)dimetylooi]llo1-3-[ 1 -[[(li - -dimetyłoetyło-dimetyłodliilo0sy]etylo]--β[[(3-etoksy-3-o0sopropylo)tlOlClmetylOlα ,4ldiokoOl2lazetydynybutanowego.
Związek tytułowy otrzymano stosując procedurę analogiczną do opisanej w Przykładzie XI, w której benzylomerkaptan zastąpiono 3lmerkaptopropionianem.
IR (czysty) 1741 cm.
*H NMR (CDCb) mieszanina diasteromerów: δ 7,4 (m, 5H), 5,4-5,25 (m, 2H), 4,22-3,98 (m, 5H), 3,3-2,3 (m, 6H), 1,25 (m, 6H), 0,95 (s, 9H), 0,89 (s, 9H).
Przykład XVI. Sposób wytwarzania estru bis(4lnitrofenylo)metylowego kwasu [2S-2 a[S*(R*) i S*(S*)], 3 β(S*)]-4-[[ll[[l[1l[[l,[-dlmetyłoetylo)dimety!osiliio]-3-(1l[[(1,[-dimetyłoetylo)dimetyloollil1oksy1etylo]-4-okso-2-azetydynylo1etylo]-3-[(4-nitrofenylo)mίeoks y]-2,3-dioksopropylo]tio]- 1,2lplrazolldyno0arboksylowego.
Związek tytułowy otrzymano według procedury opisanej w Przykładzie XIII, stosując bromek z Przykładu VIII i ester bisl[(4-nitrofenylo)metylowy1 kwasu 4-merkapto-l,2-pirazolidynokarboksylowego.
IR (czysty) 1738 cm’1 *H NMR (CDCb) mieszanina diasteromerów: δ 8,35-8,1 (m, 6H), 7,65-7,40 (m, 6H), 5,45-5,15 (m, 6H), 4,4-2,55 (m, 10H), 1,35-0,85 (m, 24H).
Przykład XVII. Sposób wytwarzania estru (4lnltrofeny]o)metylowego kwasu -3S-[2(S*),3α(S*)]1-β(2-benzoksazolilotio)-1-[([,[-dimetyloetylo)dimetylosiilio]-3-[[[{([,[-dimetyloetylo)dimetyloolllł]oOoy1etylo1-c-metylOl α4-dlo0sOl2-azetydynobutanowego.
Związek tytułowy otrzymano sposobem opisanym w Przykładzie XIII, zastępując bromek stosowany w Przykładzie XIII bromkiem wytwarzanym w Przykładzie VIII i stosując 2-merkaptobenzokoazoł zamiast cy·O]opentyl0τnerOaptanu.
'H NMR (CDCls) główny izomer: δ 8,05 (d, 2H), 7,42 (d, 2H), 7,42 (d, 2H), 7,35 (m, 2H),
7.20 (m, 2H), 5,55 (d, 1H), 5,26 (s, 1H), 4,0 (m, 1H), 3,66 (m, 1H), 3,35 (m, 1H), 2,82 (m, 1H),
1.20 (m, 6H), 0,95 (s, 9H), 0,85 (s, 9H), 0,25-0 (4s, 3H każdy).
Przykład XVIII. Sposób wytwarzania estru (4lnltΓofenylo)metylowego kwasu [2S-[2a[β-R (lub S*), c-S*J, 3β(5 )]1-1-[(1,1--imetyloety]o)dimety]o]illio]-3-[[l[-([,1dimetykłetylo)dimetylosilil1o0sy]etylo]l βl-(2-hydroksyety]o)tio]-c-<a,4-dloOoo-2-azetydynobutanowego.
Związek tytułowy otrzymano sposobem opisanym w Przykładzie XI, zastępując bromek stosowany w Przykładzie XI bromkiem wytwarzanym w Przykładzie VIII i stosując 2-merkaptoetanol zamiast cyklopentylomerkapatanu.
*H NMR mieszaniny diastereomerów: δ 8,26 (d, 2H), 7,58 (d, 2H), 5,37 (q, 2H), 4,3-3,4 (m, 6H), 3,15-2,4 (m, 3H), 1,25 (d, 3H), 1,17 (d, 3H), 0,93 (s, 9H), 0,89 (s, 9H), 0,18 (s, 6H), 0,08 (d, 6H).
171 733
Przykład XIX. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [4R[4 α,5β,6β(Η )]]-6-[1-[[(1,1-dimetyloetylo)dimetylosilil]oksy]etylo]-4-metylo-7-okso-2[(fenylometylo)tio]-l-azabicyklo(3.2.0)hept-2-eno-2-karboksylowego
0,129 g oc-ketoestru z Przykładu XI rozpuszczono w 3 ml acetonitrylu i traktowano 0,21 ml trifluorowodorku trietyloaminy. Po upływie jednej godziny, reakcję przerwano przez wylanie mieszaniny do szybko mieszanego nasyconego wodorowęglanu sodu-octanu etylu. Warstwę organiczną oddzielono i przemyto raz wodą i raz solanką. Po wysuszeniu nad siarczanem magnezu i filtracji, rozpuszczalniki usunięto pod próżnią otrzymując 0,102 g surowego N-H-βlaktamu. Substancję stosowano w etapie cyklizacji bez dalszego oczyszczania.
0,102 g Surowego N-H-β-laktamu rozpuszczono w 1,3 ml suchego tetrahydrofuranu w atmosferze argonu i traktowano 0,735 ml tetrachlorku tytanu w postaci 1 M roztworu w chlorku metylenu. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez godzinę i 45 minut, mieszaninę reakcyjną wylano do szybko mieszanego roztworu nasyconego wodorowęglanu sodu-octanu etylu. Następnie warstwę organiczną przemyto raz wodą i dwa razy solanką. Otrzymaną surową pozostałość po wysuszeniu nad bezwodnym siarczanem magnezu i zatężeniu, chromatografowano na żelu krzemionkowym. z 20% octanu etylu w heksanach. Otrzymano 0,056 g (55%) czystego karbapenemu w postaci białych kryształów.
Temperatura topnienia produktu wynosiła 116-118°C.
'H NMR (CDCl·,) δ 7,47-7,29 (m, 10H), 5,28 (ABq, 2H), 4,20 (m, 1H), 4,18-4,04 (m, 3H), 3,30 (m, 1H), 3,19 (m, 1H), 1,23 (2d, 6H), 0,85 (s, 9H), 0,06 (s, 3H), 0,04 (s, 3H), MS(FAB) 537 (MH
Przykład XX. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [4R[4α,5β,6e(R )]]-6-(1-hydroksyetyloM-metylo-7-okso-3-(fenylotio)-1-azabicyklo(3,2,0) hept-2-eno-2-karboksylowego
0,0897 g α-Ketoestru wytworzonego w Przykładzie XH w 0,6 ml acetonitrylu dodano do 4 ml 10% kwasu fluorowodorowego w acetonitrylu. Po 30 minutach, mieszaninę reakcyjną wylano do szybko mieszanego octanu etylu-nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu. Dodatkowo dodano nasycony roztwór wodorowęglanu sodu, aż początkowo mętny roztwór stał się przezroczysty. Warstwę organiczną przemyto raz wodą, raz solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po filtracji i zatężeniu otrzymano 0,053 g surowego produktu z usuniętymi grupami zabezpieczającymi w postaci jasnożółtego oleju. Surowy produkt rozpuszczono w 0,9 ml suchego tetrahydrofuranu w atmosferze argonu i traktowano 0,624 ml 1,0 M roztworu tetrachlorku tytanu w dichlorometanie. Po upływie 3 godzin mieszaninę reakcyjną wylano do szybko mieszanego roztworu octanu etylu-nasyconego wodorowęglanu sodu. Mieszaninę rozdzielono i warstwę organiczną przemyto dwa razy solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu. Po filtracji i zatężeniu otrzymano surowy karbapenem, który oczyszczano przez chromatografię na żelu krzemionkowym, stosując 40% octanu etylu w heksanach. Otrzymano 0,0143 g związku tytułowego w postaci białych kryształów.
lH NMR (CDCL) δ 7,6-7,25 (m, 10H), 5,34 (ABq, 2H), 4,25-4,1 (m, 2H), 3,18 (dd, 1H), 3,06 (m, 1H), 1,29 (m, 3H), 0,96 (d, 3H).
Przykład XXI. Sposób wytwarzania estru fenylometylowego kwasu [5R[5 α ,6 α(R*)]]-3-(cyklopentylotio)-6-(1-bydroksyetylo)-7-okso-l-azabicyklo(3.2.0)hept-2eno-2-karboksyłowego
Związek tytułowy otrzymano z oc-ketoestru z Przykładu XIII stosując procedurę opisaną w Przykładzie Xx.
1H NMR (CDCl3) δ 7,51-7,15 (m, 5H), 4,2 (m, 2H), 3,5-3,0 (m, 4H), 2,2-1,4 (m, 8H), 1,35 (d, 3H).
Przykład XXII. Sposób wytwarzania estru (4-ritroferylo)metylowego kwasu (4R-(4a,5 β,6 e(R ))-3-(2-benzoksazolilotio)-6-( 1 -hydroksyetylo)-4-metylo-7-okso-2azabicyklo^^O^ept^-eno^-karboksylowego
Związek tytułowy otrzymano z α-ketoestru z Przykładu XIII, stosując procedurę opisaną w Przykładzie Xx.
IR (czysty) 1773 cm4
171 733 *H NMR (CDCb) δ 8,25 (d, 2H), 7,65 (d, 2H), 7,40 (m, 2H), 7,15 (m, 2H), 5,55-5,30 (ABq, 2H), 4,46 (m, 1H), 4,30 (m, 1H), 4,00 (m, 1H), 3,40 (m, 1H), 1,35 (d, 3H), 1,15 (d, 3H).
Przykład XXIII. Sposób wytwarzania estru bis/(4-nitrofenylo)metylowego/ kwasu [4R-[4 α ,5 β,6 β(R')]]-4-[[6-(1-hydroksyetyło)-4-metylo-2-[[(4-nitrofenylo)metoksy]karbonylo]-7-okso-1-azabicyk!o(3.2.0)hept-2-en-3-ylo]tio]-1,2-pirazolidynokarboksylowego
Związek tytułowy wytwarzano z α-ketoestru z Przykładu XVI, stosując procedurę opisaną w Przykładzie XX.
IR (czysty) 3500, 1770 cm'1 *H NMR (CDCh) δ 8,33-8,10 (m, 6H), 7,7-7,4 (m, 6H), 5,55-5,15 (m, 6H), 4,4-3,98 (m, 5H), 3,75-3,15 (m, 5H), 1,37 (d, 3H), 1,25 (m, 3H).
Przykład XXIV. Sposób wytwarzania estru (4-nitrofenylo)metylowego kwasu [4R-[4 α ,5 β,6 e(R*))]-6-(1-hydroksyetylo)-3-[(2-hydroksyetylo)tio]-4-metylo-7-oksol-uzαbicyklo(3,2,0)hept-2-eno-2-kαrboksylowego
Związek tytułowy wytwarzano z α-ketoestru z Przykładu XVIII stosując procedurę opisaną w Przykładzie XX.
'H NMR (CDCl,) δ 8,22 (d, 2H), 7,65 (d, 2H), 5,33 (q, 2H), 4,25 (m, 1H), 3,84 (m, 1H),
SCHEMAT A
WZ0R 2 WZ0R 4
SCHEMAT B
171 733
ΛΠ° / Ηοηζ6η
ΡΝΒ- ρ- nitro benzyl
SCHEMAT D
SCHEMAT E
SCHEMAT 1
WZÓR 45
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (1)

  1. Zastrzeżenie patentowe
    Sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów, o ogólnym wzorze 3, w którym R1 oznacza atom wodoru, grupę hydroksy-(niższą)alkilową lub zabezpieczoną grupę hydroksy(niższą)alkilową; R2 oznacza atom wodoru lub grupę (Ct-C6)alkilową; R3 oznacza atom wodoru, grupę fenylotio, cyklopentylotio, 2-benzoksazolilotio lub hydroksyetylotio, R5 oznacza atom wodoru lub odpowiednią dającą się usunąć grupę zabezpieczającą dla kwasu karboksylowego, znamienny tym, że (a) związek o wzorze 5, w którym R r i r2 mają wyżej podane znaczenia, R4 oznacza atom wodoru lub odpowiednią dającą się usunąć grupę zabezpieczającą atom azotu grupy amidowej, poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze 6, w którym r3 ma wyżej podane znaczenie, Ri0 oznacza kation metalu takiego jak lit, sód lub potas; R1 ‘ oznacza grupę alkilową lub podstawioną rozgałęzioną grupą alkilofenylową grupę alkilową, grupę fenylową ewentualnie podstawioną grupami zawierającymi 1-3 atomów węgla; R12 oznacza podstawioną grupę sililową, grupę acylową lub grupę aralkilokarbonylową, otrzymując związek o wzorze 7, w którym Ri, R2, R4, R5i R12 mają wyżej podane znaczenie; (b) związek z etapu (a) kontaktuje się z odpowiednim źródłem chlorowca otrzymując związek o wzorze 8, w którym Ri, R2, R4 i R5 mają wyżej podane znaczenie; (c) związek z etapu (b) kontaktuje się z reagentem R3-H, w którym R3 ma wyżej podane znaczenie, otrzymując związek o wzorze 9, w którym R1, r2, R3, R4 i r5 mają wyżej podane znaczenie; (d) związek z etapu (c) kontaktuje się z odpowiednim kwasem otrzymując związek o wzorze 10, w którym Ri, r2, R? i r5 mają wyżej podane znaczenie; (e) związek z etapu (d) kontaktuje się z odpowiednim kwasem, otrzymując związek o wzorze 3, w którym R1, r2, r3 i r5 mają wyżej podane znaczenie.
PL92309928A 1991-03-20 1992-03-19 Sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL PL171733B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US07/672,496 US5189158A (en) 1991-03-20 1991-03-20 4-substituted azetidinones as precursors to 2-substituted-3-carboxy carbapenem antibiotics and a method of producing them

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL171733B1 true PL171733B1 (pl) 1997-06-30

Family

ID=24698802

Family Applications (4)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL92309929A PL172298B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-14 Sposób wytwarzania nowych ditioketali PL PL PL PL PL PL
PL92309930A PL172378B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-14 Sposób wytwarzania nowych 4-podstawionych azetydynonów PL PL PL PL PL PL
PL92309928A PL171733B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-19 Sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL
PL92293902A PL171202B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-19 Sposób wytwarzania 2 podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL

Family Applications Before (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL92309929A PL172298B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-14 Sposób wytwarzania nowych ditioketali PL PL PL PL PL PL
PL92309930A PL172378B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-14 Sposób wytwarzania nowych 4-podstawionych azetydynonów PL PL PL PL PL PL

Family Applications After (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL92293902A PL171202B1 (pl) 1991-03-20 1992-03-19 Sposób wytwarzania 2 podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL

Country Status (22)

Country Link
US (1) US5189158A (pl)
EP (1) EP0504612B1 (pl)
JP (1) JPH05125041A (pl)
KR (1) KR920018020A (pl)
CN (2) CN1065061A (pl)
AT (1) ATE162518T1 (pl)
AU (1) AU646934B2 (pl)
CA (1) CA2063326A1 (pl)
CZ (1) CZ284112B6 (pl)
DE (1) DE69224093T2 (pl)
DK (1) DK0504612T3 (pl)
ES (1) ES2113383T3 (pl)
FI (1) FI921179A (pl)
GR (1) GR3026388T3 (pl)
HU (2) HUT61522A (pl)
IE (1) IE920870A1 (pl)
IL (1) IL101293A0 (pl)
NO (1) NO179869C (pl)
NZ (1) NZ242026A (pl)
PL (4) PL172298B1 (pl)
SG (1) SG47727A1 (pl)
SK (1) SK278789B6 (pl)

Families Citing this family (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
FI96311C (fi) * 1989-12-04 1996-06-10 Squibb Bristol Myers Co Menetelmä farmaseuttisesti käyttökelpoisten 6-(1-hydroksietyyli)-3-(substituoitu tio)-7-okso-1-atsabisyklo/3.2.0/hept-2-eeni-2-karboksyylihappojohdannaisten valmistamiseksi
US5371215A (en) * 1991-03-20 1994-12-06 American Cyanamid Company 4-substituted azetidinones as precursors to 2-substituted-3-carboxy carbapenem antibiotics and a method of producing them
US5288888A (en) * 1993-04-28 1994-02-22 American Cyanamid Company Process for the synthesis of acetic acid, (dimethoxyphosphinyl) [[1,1-dimethylethyl)dimethylsilyl]-oxy]-, (4-nitrophenyl) methyl ester
US5496816A (en) * 1994-03-14 1996-03-05 Merck & Co., Inc. Carbapenem antibacterial compounds, compositions containing such compounds and methods of treatment
US6900218B2 (en) * 2001-05-03 2005-05-31 Galileo Pharmaceuticals, Inc. Pyruvate derivatives

Family Cites Families (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5055573A (en) * 1976-11-19 1991-10-08 Merck & Co., Inc. Process for preparing 1-carba-2-penem-3-carboxylic acid
US4174316A (en) * 1978-08-14 1979-11-13 Merck & Co., Inc. 4-Iodomethylazetidin-2-one
US4350631A (en) * 1980-12-18 1982-09-21 Merck & Co., Inc. 6- and 4-Substituted-1-azabicyclo[3.2.0]heptan-3,7-dione-2-carboxylates
EP0089139A2 (en) * 1982-03-16 1983-09-21 Beecham Group Plc Antibiotics, their preparation and use
CA1283906C (en) * 1983-05-09 1991-05-07 Makoto Sunagawa .beta.-LACTAM COMPOUNDS AND PRODUCTION THEREOF
GB8804058D0 (en) * 1988-02-22 1988-03-23 Fujisawa Pharmaceutical Co 3-alkenyl-1-azabicyclo(3 2 0)hept-2-ene-2-carboxylic acid compounds
JPH03120280A (ja) * 1989-10-03 1991-05-22 Shionogi & Co Ltd ハロメチルカルバペネム化合物の製法
US5068232A (en) * 1990-04-10 1991-11-26 American Cyanamid Company Novel 2-substituted alkyl-3-carboxy carbapenems as antibiotics and a method of producing them
US5051502A (en) * 1990-06-06 1991-09-24 University Of Notre Dame Du Lac Rhodium catalyzed cyclization process for bicyclic β-lactams

Also Published As

Publication number Publication date
SG47727A1 (en) 1998-04-17
DE69224093D1 (de) 1998-02-26
NZ242026A (en) 1994-10-26
PL172298B1 (pl) 1997-09-30
EP0504612A3 (en) 1993-01-27
AU646934B2 (en) 1994-03-10
ES2113383T3 (es) 1998-05-01
CN1065061A (zh) 1992-10-07
IL101293A0 (en) 1992-11-15
FI921179A (fi) 1992-09-21
IE920870A1 (en) 1992-09-23
PL172378B1 (pl) 1997-09-30
HUT61522A (en) 1993-01-28
GR3026388T3 (en) 1998-06-30
CZ284112B6 (cs) 1998-08-12
PL293902A1 (en) 1993-10-18
KR920018020A (ko) 1992-10-21
ATE162518T1 (de) 1998-02-15
NO179869B (no) 1996-09-23
HU9203677D0 (en) 1993-03-29
SK278789B6 (sk) 1998-02-04
EP0504612A2 (en) 1992-09-23
FI921179A0 (fi) 1992-03-19
NO179869C (no) 1997-01-02
PL171202B1 (pl) 1997-03-28
CN1166489A (zh) 1997-12-03
CS83392A3 (en) 1992-10-14
NO921097L (no) 1992-09-21
US5189158A (en) 1993-02-23
EP0504612B1 (en) 1998-01-21
DE69224093T2 (de) 1998-05-07
NO921097D0 (no) 1992-03-19
AU1301392A (en) 1992-09-24
CA2063326A1 (en) 1992-09-21
JPH05125041A (ja) 1993-05-21
HU9200917D0 (en) 1992-05-28
DK0504612T3 (da) 1998-09-21

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US4631150A (en) Process for the preparation of penems
EP0078026B1 (en) Antibiotic synthesis
US4778883A (en) 3-(CHFCH3)-azetidinone intermediates
EP0146730B1 (en) Process for the production of penems
US4443373A (en) Process for the production of antibiotic penems
US4639335A (en) Stereocontrolled acetoxyazetidinone process
PL171733B1 (pl) Sposób wytwarzania 2-podstawionych 3-karboksy-karbapenemów PL PL PL PL PL PL
US4675396A (en) 7-Oxo-4-thia-1-azabicyclo(3,2,0)heptane derivatives
US4841043A (en) Stereoselective synthesis of 1-β-alkyl carbapenem antibiotic intermediates
US5656753A (en) 4-substituted azetidinones as precursors to 2-substituted-3-carboxy carbapenem antibiotics and a method of producing them
US4769451A (en) Synthesis of carbapenems using n-substituted azetidinones
CA1210772A (en) 7-oxo-4-thia-1-azabicyclo[3,2,0]heptane derivatives
HU214819B (hu) Új eljárás 2-karboxi-karbapeném-származékok előállítására
US4973687A (en) Synthesis of carbapenems using N-substituted azetidinones
HU209924B (en) New process for the production of penem-derivatives
PL150254B1 (pl)
Yoshioka et al. 3-(CHFCH 3)-azetidinone intermediates
JPS58109490A (ja) ペニシリン誘導体
HU193212B (en) Process for preparing azetidinones
GB2166441A (en) Preparation of 2-thiacephems
GB2159519A (en) 7-Oxo-4-thia-1-azabicyclo[3,2,0]heptane derivatives; azetidinones