NL9301684A

NL9301684A - Werkwijze voor het bepalen van basisstationlocaties, en inrichting voor toepassing van de werkwijze.

Info

Publication number: NL9301684A
Application number: NL9301684A
Authority: NL
Original assignee: Nederland Ptt
Priority date: 1993-09-30
Filing date: 1993-09-30
Publication date: 1995-04-18
Also published as: AU7698194A; CN1132584A; CN1070681C; ATE166762T1; FI961411A; JP2840883B2; US5787350A; DE69410624T2; FI112905B; EP0721728B1; WO1995009513A1; DK0721728T3; CZ86596A3; FI961411A0; JPH09502068A; DE69410624D1; EP0721728A1; CZ287087B6; ES2117300T3

Description

Werkwijze voor het bepalen van basisstationlocaties, en inrichting voor toepassing van de werkwijze A Achtergrond van de uitvinding

De uitvinding betreft een werkwijze voor het bepalen van basisstationlocaties in een gebied dat is onderverdeeld in subgebieden, waarbij per subgebied een subgebiedparameter bekend is.

Een dergelijke werkwijze is van algemene bekendheid, en betreft een menselijk handelen. Zogenaamde netwerkplanners bepalen hierbij basisstationlocaties door intuïtief of volgens een vast patroon basisstations over het gebied te verdelen. Vervolgens wordt met behulp van een zogenaamd evaluatietool per subgebied een (nieuwe) bedekkingsgraad (een mogelijke subgebiedparameter) voorspeld, waarbij tevens de invloed van onder meer een te gebruiken antennehoogte, een te gebruiken antennetype en een door een basisstation uit te zenden hoeveelheid vermogen wordt nagegaan. Aan de hand van de nieuwe voorspelde bedekkingsgraad bepalen de netwerkplanners vervolgens volgende basisstationlocaties. De verkeerscapaciteit van elk basisstation wordt ingesteld aan de hand van zogenaamde default waarden en/of op grond van het inzicht van de netwerkplanners en wordt eventueel later bijgesteld aan de hand van ervaring in de praktijk en/of op basis van voorspellingen.

Hierbij doet zich onder meer het nadeel voor, dat een dergelijke bekende werkwijze zeer arbeidsintensief en daarmee duur en tijdrovend is.

B Samenvatting van de uitvinding

De uitvinding stelt zich onder meer ten doel een werkwijze van de in de aanhef vermelde soort te verschaffen die minder arbeidsintensief is.

Daartoe heeft de werkwijze volgens de uitvinding het kenmerk, dat achtereenvolgens - subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, - een extreme subgebiedwaarde wordt bepaald van alle subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde een basisstation met een aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de extreme subgebiedwaarde, behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de aanpassingsfunctie, - volgende subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, - een volgende extreme subgebiedwaarde wordt bepaald van alle subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde een volgend basisstation met een volgende aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde, behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende aanpassingsfunctie.

Door bijvoorbeeld in een database per subgebied de subgebiedparameter (zoals bijvoorbeeld een bedekking) op te slaan en bijvoorbeeld met een processor per subgebied de subgebiedwaarde te berekenen wordt op een wijze die eenvoudig te automatiseren is het subgebied gevonden waar de subgebiedwaarde een extreme waarde bezit (minimale bedekking). Doordat de subgebiedwaarde een functie is van zowel de bij dit subgebied behorende subgebiedparameter als van de bij aangrenzende subgebieden behorende parameters, is het subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde zeer geschikt als basisstationlocatie. Vervolgens wordt aan het bij de extreme subgebiedwaarde behorende subgebied het basisstation met bijbehorende aanpassingsfunctie toegekend, welke aanpassingsfunctie leidt tot aanpassing van de bij dit subgebied behorende subgebiedparameter en van de bij aangrenzende subgebieden behorende subgebiedparameters op een wijze die eenvoudig te automatiseren is (verhoging van de waarde van de subgebiedparameter "bedekking"). Als gevolg van deze aanpassing dienen dan enkele volgende subgebiedwaarden te worden berekend, waarna weer op een wijze die eenvoudig te automatiseren is de extreme subgebiedwaarde wordt bepaald, etc. Aldus biedt de werkwijze volgens de uitvinding de mogelijkheid van vrijwel volledig geautomatiseerde bepaling van basisstationlocaties, welke werkwijze daardoor veel minder arbeidsintensief is, en dus minder tijdrovend en op den duur aanmerkelijk goedkoper.

De uitvinding berust onder meer op het inzicht, dat het aan de hand van subgebiedwaarden die elk een functie zijn van een bij het subgebied behorende subgebiedparameter en van bij aangrenzende subgebieden behorende subgebiedparameters mogelijk is dat subgebied te vinden waarvan de bijbehorende subgebiedwaarde een extreme waarde bezit, en dat met name aan dit subgebied dus een basisstation dient te worden toegekend, waarna tot dit subgebied en tot aangrenzende subgebieden behorende subgebiedparameters dienen te worden aangepast aan de hand van een bij het basisstation behorende aanpassingsfunctie. Toekenning van het basisstation aan een subgebied impliceert namelijk dat de waarden van bij dit subgebied en bij aangrenzende subgebieden behorende subgebiedparameters zullen veranderen (zo zal de bedekking door plaatsing van een basisstation in de omgeving ervan toenemen). Verder vinden berekeningen van subgebiedwaarden als functie van subgebiedparameters, van extreme subgebiedwaarden en van aanpassingen aan subgebiedparameters uiteraard bij voorkeur geautomatiseerd plaats.

Een eerste uitvoeringsvorm van de werkwijze volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat een subgebiedparameter een te verwerken hoeveelheid verkeer is en een extreme subgebiedwaarde een maximale subgebiedwaarde is, waarbij een aanpassingsfunctie ten minste een gedeelte van een verkeerverwerkingscapaciteit in mindering brengt bij een te verwerken hoeveelheid verkeer.

Deze werkwijze biedt de mogelijkheid op grond van de per subgebied geschatte te verwerken hoeveelheid (telefoon)verkeer op een wijze die eenvoudig te automatiseren is locaties voor basisstations te bepalen, en leidt in de praktijk tot efficiëntere basisstationlocaties.

Een tweede uitvoeringsvorm van de werkwijze volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat per subgebied een verdere subgebiedparameter bekend is, waarbij zodra aan een eerste stopcri-terium is voldaan achtereenvolgens - verdere subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, - een extreme verdere subgebiedwaarde wordt bepaald van alle verdere subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde een verdere basisstation met een verdere aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde, behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie, - volgende verdere subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, - een volgende extreme verdere subgebiedwaarde wordt bepaald van alle verdere subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de volgende extreme verdere subgebiedwaarde een volgend verder basisstation met een volgende verdere aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de volgende extreme verdere subgebiedwaarde, behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende verdere aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende verdere aanpassingsfunctie, totdat aan een tweede stopcriterium wordt voldaan.

Door op grond van de subgebiedparameters op een wijze die eenvoudig te automatiseren is locaties voor basisstations te bepalen (de eerste fase), en zodra aan het eerste stopcriterium is voldaan het op deze wijze van bepalen van locaties stop te zetten, en vervolgens op grond van de andere (verdere) subgebiedparameters op een wijze die eenvoudig te automatiseren is locaties voor basisstations te bepalen (de tweede fase), totdat aan het tweede stopcriterium is voldaan, worden locaties per fase op verschillende wijze vastgesteld, hetgeen voordeliger is dan alle locaties op één en dezelfde wijze vast te stellen.

Een derde uitvoeringsvorm van de werkwijze volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat een verdere subgebiedparameter een reeds aanwezige veldsterkte is en een extreme verdere subgebiedwaarde een minimale verdere subgebiedwaarde is, waarbij een verdere aan-passingsfunctie het maximum bepaalt van een door het basisstation te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte en een reeds aanwezige veldsterkte.

Deze werkwijze biedt de mogelijkheid gedurende de eerste fase op grond van de per subgebied geschatte te verwerken hoeveelheid (telefoon)verkeer op een wijze die eenvoudig te automatiseren is locaties voor basisstations te bepalen, en vervolgens gedurende de tweede fase op grond van de per subgebied voorspelde of gemeten veldsterkte op een wijze die eenvoudig te automatiseren is aanvullende locaties voor basisstations te bepalen, en leidt in de praktijk tot weer efficiëntere basisstationlocaties.

Een vierde uitvoeringsvorm van de werkwijze volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat het eerste stopcriterium het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een eerste drempelwaarde behelst, waarbij geen basisstations meer worden toegekend zodra een eerste percentage van een totaal aantal subgebiedwaarden kleiner is dan de eerste drempelwaarde, en het tweede stopcriterium het vergelijken van alle verdere subgebiedwaarden met een tweede drempelwaarde behelst, waarbij geen verdere basisstations meer worden toegekend zodra een tweede percentage van een totaal aantal verdere subgebiedwaarden groter is dan-de tweede drempelwaarde.

Hierbij wordt de eerste fase beëindigd zodra van een eerste percentage (bijvoorbeeld 95%, alhoewel een percentage van 100% ook tot de mogelijkheden behoort) van de subgebiëden de bijbehorende subgebiedwaarden (die een functie zijn van geschatte te verwerken hoeveelheden verkeer) kleiner zijn dan de eerste drempelwaarde. De tweede fase wordt beëindigd zodra van een tweede percentage (bijvoorbeeld 95%, alhoewel een percentage van 100% ook tot de mogelijkheden behoort) van de subgebieden de bijbehorende subgebiedwaarden (die een functie zijn van voorspelde of gemeten veldsterktes) groter zijn dan de tweede drempelwaarde.

De uitvinding betreft verder een inrichting voor toepassing van een werkwijze voor het bepalen van basisstationlocaties in een gebied dat is onderverdeeld in subgebieden, waarbij per subgebied een subgebiedparameter bekend is.

De inrichting volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat de inrichting is voorzien van - eerste rekenmiddelen voor het berekenen van subgebiedwaarden die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, - vergelijkmiddelen voor het onderling vergelijken van subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme subgebiedwaarde, - toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde toekennen van een basisstation met een aanpassingsfunctie, - tweede rekenmiddelen voor het aanpassen van een bij het subgebied, behorend bij de extreme subgebiedwaarde, behorende subgebiedparameter aan de hand van de aanpassingsfunctie en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter aan de hand van de aanpassingsfunctie.

Hierbij kunnen de eerste rekenmiddelen, de vergelijkmiddelen, de toekenningsmiddelen en de tweede rekenmiddelen door toepassing van processormiddelen worden gerealiseerd, waarbij de subgebiedparameters in een met de processormiddelen gekoppeld geheugen zijn opgeslagen.

Het toepassen van de processormiddelen is van voordeel gezien het iteratieve karakter van de werkwijze volgens de uitvinding.

Een eerste uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat een subgebiedparameter een te verwerken hoeveelheid verkeer is en een extreme subgebiedwaarde een maximale subgebiedwaarde is, waarbij een door de tweede rekenmiddelen uit te voeren aanpassingsfunctie ten minste een gedeelte van een verkeerverwerkingscapaciteit in mindering brengt bij een te verwerken hoeveelheid verkeer.

Deze inrichting biedt de mogelijkheid op grond van de per subgebied geschatte te verwerken hoeveelheid (telefoon)verkeer locaties voor basisstations te bepalen, en leidt in de praktijk tot efficiëntere basisstationlocaties.

Een tweede uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat per subgebied een verdere subgebiedparameter bekend is en de inrichting is voorzien van - eerste stopcriteriummiddelen voor het deactiveren van de eerste rekenmiddelen, de vergelijkmiddelen, de toekenningsmiddelen en de tweede rekenmiddelen, - derde rekenmiddelen voor het berekenen van verdere subgebiedwaarden die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, - verdere vergelijkmiddelen voor het onderling vergelijken van verdere subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme verdere subgebiedwaarde, - verdere toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde toekennen van een verder basisstation met een verdere aanpassingsfunctie, - vierde rekenmiddelen voor het aanpassen van een bij het subgebied, behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde, behorende verdere subgebiedparameter aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie, - tweede stopcriteriummiddelen voor het deactiveren van de derde rekenmiddelen, de verdere vergelijkmiddelen, de verdere toekenningsmiddelen en de vierde rekenmiddelen.

Hierbij kunnen de eerste stopcriteriummiddelen, de derde rekenmiddelen, de verdere vergelijkmiddelen, de verdere toekenningsmiddelen, de vierde rekenmiddelen en de tweede stopcriteriummiddelen door toepassing van de reeds eerder genoemde processormiddelen worden gerealiseerd, waarbij de subgebiedparameters in het met de processormiddelen gekoppelde geheugen zijn opgeslagen.

Een derde uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat een verdere subgebiedparameter een reeds aanwezige veldsterkte is en een extreme verdere subgebiedwaarde een minimale verdere subgebiedwaarde is, waarbij een door de vierde rekenmiddelen uit te voeren verdere aanpassingsfunctie het maximum bepaalt van een door het basisstation te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte en een reeds aanwezige veldsterkte.

Deze inrichting biedt de mogelijkheid gedurende een eerste fase op grond van de per subgebied geschatte te verwerken hoeveelheid (telefoon)verkeer locaties voor basisstations te bepalen, en vervolgens gedurende een tweede fase op grond van de per subgebied voorspelde of gemeten veldsterkte aanvullende locaties voor basisstations te bepalen, en leidt in de praktijk tot weer efficiëntere basisstationlocaties.

Een vierde uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat de eerste stopcriteriummiddelen een eerste vergelijkunit omvatten voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een eerste drempelwaarde en voor het in geval van onderschrijding genereren van een eerste telsignaal, welke eerste stopcriteriummiddelen een eerste telunit omvatten voor het tellen van eerste telsignalen en in geval van overschrijding van een eerste telstand genereren van een eerste deactiveersignaal, waarbij de tweede stopcriteriummiddelen een tweede vergelijkunit omvatten voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een tweede drempelwaarde en voor het in geval van overschrijding genereren van een tweede telsignaal, welke tweede stopcriteriummiddelen een tweede telunit omvatten voor het tellen van tweede telsignalen en in geval van overschrijding van een tweede telstand genereren van een tweede deactiveersignaal.

Hierbij wordt de eerste fase beëindigd door het in responsie op het eerste deactiveersignaal deactiveren van de eerste rekenmiddelen, de vergelijkmiddelen, de toekenningsmiddelen en de tweede rekenmiddelen, zodra van een eerste percentage (bijvoorbeeld 95%, alhoewel een percentage van 100% ook tot de mogelijkheden behoort) van de subgebieden de bijbehorende subgebiedwaarden (die een functie zijn van geschatte te verwerken hoeveelheden verkeer) kleiner zijn dan de eerste drempelwaarde, door de eerste vergelijkunit de eerste telunit te laten aansturen waarvan de eerste telstand correspondeert met het eerste percentage. De tweede fase wordt beëindigd door het in responsie op het tweede deactiveersignaal deactiveren van de derde rekenmiddelen, de verdere vergelijkmiddelen, de verdere toekenningsmiddelen en de vierde rekenmiddelen, zodra van een tweede percentage (bijvoorbeeld 95%, alhoewel een percentage van 100% ook tot de mogelijkheden behoort) van de subgebieden de bijbehorende subgebiedwaarden (die een functie zijn van voorspelde of gemeten veldsterktes) groter zijn dan de tweede drempelwaarde, door de tweede vergelijkunit de tweede telunit te laten aansturen waarvan de tweede telstand correspondeert met het tweede percentage. De eerste vergelijkunit, de eerste telunit, de tweede vergelijkunit en de tweede telunit kunnen wederom door toepassing van de reeds eerder genoemde processormiddelen worden gerealiseerd.

Er wordt opgemerkt dat het begrip "aangrenzend" in ruime betekenis dient te worden opgevat. Zo is het denkbaar dat tussen een eerste subgebied en een tweede subgebied zich een tussengebied bevindt, dat voor het berekenen van bepaalde subgebiedwaarden van ondergeschikt belang is. In dit geval zullen het eerste en het tweede subgebied toch als aangrenzend worden beschouwd.

C Referenties

Planning Pan European Networks with CAESAR, Proceedings of the 3oth FITCE congress, Strassbourg, 1991, by H. Witberg

Interactive planning tool for cellular mobile radio networks,

Proceedings Forth Nordic Seminar on Digital Mobile Radio Communications, Oslo 1990, by W. Schelvis and B. Stortelder

Beide referenties worden beschouwd als geïncorporeerd in deze aanvrage.

D Uitvoeringsvoorbeeld

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van een in een figuur weergegeven uitvoeringsvoorbeeld. Daarbij toont figuur 1 een stroomdiagram van een werkwijze volgens de uitvinding. De uitvinding zal verder nader worden toegelicht aan de hand van een met tabellen geïllustreerd rekenvoorbeeld.

Blokken van het in figuur 1 weergegeven stroomdiagram hebben de volgende betekenis: blok betekenis 1 bereken voor elk subgebied (x,y) een bijbehorende subgebiedwaarde Vx>y als functie van een bijbehorende subgebiedparameter en als functie van bij aangrenzende subgebieden behorende subgebiedparameters 2 is een eerste percentage van alle berekende subgebiedwaarden kleiner dan een eerste drempelwaarde? indien ja : naar blok 6 indien nee: naar blok 3 3 bepaal een extreme subgebiedwaarde 4 ken een basisstation toe aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde 5 pas subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden aan aan de hand van een bij het basisstation behorende aanpassingsfunctie, naar blok 1 6 bereken voor elk subgebied (x,y) een bijbehorende verdere subgebiedwaarde WX)y als functie van een bijbehorende verdere subgebiedparameter en als functie van bij aangrenzende subgebieden behorende verdere subgebiedparameters 7 is een tweede percentage van alle berekende verdere subgebiedwaarden groter dan een tweede drempelwaarde? indien ja : naar blok 11 indien nee: naar blok 8 8 bepaal een extreme verdere subgebiedwaarde 9 ken een verder basisstation toe aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde 10 pas verdere subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden aan aan de hand van een bij het verdere basisstation behorende verdere aanpassingparameter, naar blok 6 11 einde

De werking van de werkwijze volgens de uitvinding zoals beschreven met het in figuur 1 weergegeven stroomdiagram is als volgt. Voor elk subgebied (x,y) wordt een bijbehorende subgebiedwaarde Vv „ als functie van een bij dit subgebied behorende subgebiedparameter en als functie van bij aangrenzende subgebieden behorende subgebiedparameters berekend (blok 1). Zo’n subgebiedparameter is bijvoorbeeld een door voorspellingen en eventuele metingen verkregen te verwerken hoeveelheid verkeer in Erlang zoals verderop aangegeven in tabel 1. Totdat een eerste percentage van bijvoorbeeld 95%, alhoewel een percentage van 100% ook tot de mogelijkheden behoort, van alle berekende subgebiedwaarden kleiner is dan een eerste drempelwaarde (blok 2) wordt dit gedeelte van de werkwijze herhaald, waarbij achtereenvolgens een extreme subgebiedwaarde wordt bepaald (blok 3), een basisstation wordt toegekend aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde (blok 4) en subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden aan de hand van een bij het basisstation behorende aanpassingsfunctie worden aangepast (blok 5), waarna volgende subgebiedwaarden worden berekend (blok 1), etc. In geval van de als subgebiedparameter gekozen te verwerken hoeveelheid verkeer zal de aanpasssingsfunctie ten minste een gedeelte van een verkeerverwerkingscapaciteit bij een te verwerken hoeveelheid verkeer in mindering brengen. Zodra het eerste percentage van bijvoorbeeld 95% van alle berekende subgebiedwaarden kleiner is dan de eerste drempelwaarde (blok 2) wordt overgegaan naar een verder gedeelte van de werkwijze, waarbij via een niet in figuur 1 weergegeven blok gelegen tussen blok 2 en blok 6 allereerst verdere subgebiedparameters worden berekend op basis van voorspellingen en eventuele metingen. Dit · vindt plaats aan de hand van voor de vakman bekende evaluatietools, waarbij een verdere subgebiedparameter bijvoorbeeld een reeds aanwezige veldsterkte in een subgebied is die het gevolg is van één (bijvoorbeeld het meest nabijgelegen) basisstation. Hierna wordt voor elk subgebied (x,y) een bijbehorende verdere subgebiedwaarde WX(y als functie van een bij dit subgebied behorende verdere subgebiedparameter en als functie van bij aangrenzende subgebieden behorende verdere subgebiedparameters berekend (blok 6). Totdat een tweede percentage van bijvoorbeeld 95%, alhoewel een percentage van 100% ook tot de mogelijkheden behoort, van alle berekende verdere subgebiedwaarden groter is dan een tweede drempelwaarde (blok 7) wordt dit verdere gedeelte van de werkwijze herhaald, waarbij achtereenvolgens een extreme verdere subgebiedwaarde wordt bepaald (blok 8), een verder basisstation wordt toegekend aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde (blok 9) en verdere subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden aan de hand van een bij het verdere basisstation behorende verdere aanpassingsfunctie worden aangepast (blok 10), waarna volgende verdere subgebiedwaarden worden berekend (blok 6), etc. In geval van de als verdere subgebiedparameter gekozen reeds aanwezige veldsterkte zal de verdere aanpassingsfunctie het maximum bepalen van ten minste een gedeelte van een door het basisstation te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte en een reeds aanwezige veldsterkte. Zodra het tweede percentage van bijvoorbeeld 95% van alle berekende verdere subgebiedwaarden groter is dan de tweede drempelwaarde (blok 7) wordt dit verdere gedeelte van de werkwijze beëindigd (blok 11).

Het toekennen van een (verder) basisstation aan een subgebied waarvan de bijbehorende (verdere) subgebiedwaarde maximaal (minimaal) is, zoals aangegeven met blok 4 (blok 9), zou verder kunnen worden toegespitst door in een subgebied enkele voorkeurlocaties aan te geven (zoals hoge gebouwen waarvoor een lokale overheid reeds toestemming gegeven heeft er antennes op te plaatsen, heuveltoppen, uitkijkposten in bosrijke gebieden, tot het vaste telefoonnetwerk behorende centrales, etc.), waarbij per voorkeurlocatie verschillende parameters worden gedefinieerd (zoals hoogte van de voorkeurlocatie, afstand tot het centrum van het subgebied, bebouwd of onbebouwd terrein, in de nabijheid gelegen hoge gebouwen die reflecties zouden kunnen veroorzaken, etc.). Door vervolgens per voorkeurlocatie een getal als functie van de bijbehorende parameters uit te rekenen, kan aan de hand van het meest extreme getal de meest gunstige voorkeurlocatie worden bepaald. Hierbij is het zelfs denkbaar dat het toekennen van een basisstation aan een subgebied A overeenkomt met het plaatsen van dit basisstation in een aangrenzend subgebied B, doordat zich in subgebied A geen en in subgebied B wel voorkeurlocaties bevinden. Aldus wordt een sterk aan de dagelijkse praktijk gekoppelde werkwijze volgens de uitvinding verkregen.

In tabel 1 zijn te verwerken hoeveelheden verkeer TX(J, in Erlang weergegeven van een gebied dat is onderverdeeld in 25 subgebieden, die elk met een (x,y) coördinaat zijn aangegeven (l<x<5, l<y<5).

Een formule voor het berekenen van subgebiedwaarden (blok 1) zou bijvoorbeeld als volgt kunnen zijn:

Aldus wordt per subgebied de bijbehorende subgebiedwaarde berekend, waarbij de bij dit subgebied behorende subgebiedparameter 4 maal zwaarder telt dan de subgebiedparameters behorend bij de subgebieden die noordoostelijk, noordwestelijk, zuidoostelijk en zuidwestelijk aangrenzen en 2 maal zwaarder telt dan de subgebiedparameters behorend bij de subgebieden die ten noorden, ten zuiden, ten oosten en ten westen' aangrenzen. Tabel 2 toont een overzicht van de volgens deze formule berekende subgebiedwaarden.

Tabel 2

Indien de eerste drempelwaarde wordt gesteld op de waarde 10, is geen enkele berekende subgebiedwaarde kleiner dan deze eerste drempelwaarde, en dus is zeker geen eerste percentage van bijvoorbeeld 95% kleiner dan deze eerste drempelwaarde (blok 2), waardoor vervolgens de extreme subgebiedwaarde wordt bepaald (blok 3) en het basisstation wordt toegekend aan het subgebied behorend bij deze extreme subgebiedwaarde (blok 4). Het zal duidelijk zijn dat de extreme subgebiedwaarde V3)3=116 is behorend bij het subgebied aangegeven met coördinaat (3,3). Hierna worden de subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden aangepast (blok 5), bijvoorbeeld door de verwerkingscapaciteit van het toegekende basisstation in mindering te brengen bij de subgebiedparameter behorend bij het subgebied met de extreme subgebiedwaarde en het resterende gedeelte van de verwerkingscapaciteit in mindering te brengen bij de subgebiedparameters van alle aangrenzende subgebieden (er zijn maximaal acht aangrenzende subgebieden), waarbij dit resterende gedeelte bijvoorbeeld evenredig verdeeld wordt over de aangrenzende subgebieden (met afrondingen naar beneden voor het verkrijgen van gehele getallen). Tabel 3 toont de uit tabel 1 aangepaste te verwerken hoeveelheden verkeer TX)y in Erlang, indien de verwerkingscapaciteit van het toegekende basisstation 40 Erlang bedraagt. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld.

Tabel 3

Tabel 4 toont vervolgens een overzicht van de volgens de eerder genoemde formule berekende volgende subgebiedwaarden.

Tabel 4

Doordat geen percentage van 95% van de berekende subgebiedwaarden kleiner is dan de drempelwaarde 10, wordt vervolgens de volgende extreme subgebiedwaarde bepaald (87) en wordt het volgende basisstation toegekend aan het subgebied aangegeven met coördinaat (4,1). Hierna worden de subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de' volgende extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden weer aangepast. Tabel 5 toont de uit tabel 3 aangepaste te verwerken hoeveelheden verkeer Tv v in Erlang, indien de verwerkingscapaciteit van het volgende toegekende basisstation 40 Erlang bedraagt. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld.

Tabel 5

Tabel 6 toont vervolgens een overzicht van de volgens de eerder genoemde formule berekende volgende subgebiedwaarden.

Tabel 6

Doordat geen percentage van 95% kleiner is dan de drempelwaarde 10, wordt vervolgens de volgende extreme subgebiedwaarde bepaald (58) en wordt, doordat er twee volgende extreme subgebiedwaarden zijn, het volgende basisstation bijvoorbeeld toegekend aan het subgebied aangegeven met coördinaat (2,4). Hierna worden de subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden weer aangepast. Tabel 7 toont de uit tabel 5 aangepaste te verwerken hoeveelheden verkeer TX)y in Erlang, indien de verwerkingscapaciteit van het volgende toegekende basisstation 40 Erlang bedraagt. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld.

Tabel 7

Tabel 8 toont vervolgens een overzicht van de volgens de eerder genoemde formule berekende volgende subgebiedwaarden.

Tabel 8

Doordat geen percentage van 95% kleiner is dan de drempelwaarde 10, wordt vervolgens de volgende extreme subgebiedwaarde bepaald (48) en wordt het volgende basisstation toegekend aan het subgebied aangegeven met coördinaat (5,5). Hierna worden de subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden weer aangepast. Tabel 9 toont de uit tabel 7 aangepaste te verwerken hoeveelheden verkeer TX(y in Erlang, indien de verwerkingscapaciteit van het volgende toegekende basisstation 40 Erlang bedraagt. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld.

Tabel 9

Tabel 10 toont vervolgens een overzicht van de volgens de eerder genoemde formule berekende volgende subgebiedwaarden.

Tabel 10

Doordat geen percentage van 95% kleiner is dan de drempelwaarde 10, wordt vervolgens de volgende extreme subgebiedwaarde bepaald (44) en wordt het volgende basisstation toegekend aan het subgebied aangegeven met coördinaat (2,1). Hierna worden de subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden weer aangepast. Tabel 11 toont de uit tabel 9 aangepaste te verwerken hoeveelheden verkeer TXjy in Erlang, indien de verwerkingscapaciteit van het volgende toegekende basisstation 40 Erlang bedraagt. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld.

Tabel 11

Tabel 12 toont vervolgens een overzicht van de volgens de eerder genoemde formule berekende volgende subgebiedwaarden.

Tabel 12

Doordat geen percentage van 95% kleiner is dan de drempelwaarde 10, wordt vervolgens de volgende extreme subgebiedwaarde bepaald (28) en wordt het volgende basisstation toegekend aan het subgebied aangegeven met coördinaat (4,3). Hierna worden de subgebiedparameters van het subgebied behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde en van aangrenzende subgebieden weer aangepast. Tabel 13 toont de uit tabel 11 aangepaste te verwerken hoeveelheden verkeer TY v in Erlang, indien de verwerkingscapaciteit van het volgende toegekende basisstation 40 Erlang bedraagt. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld.

Tabel 13

Tabel 14 toont vervolgens een overzicht van de volgens de eerder genoemde formule berekende volgende subgebiedwaarden.

Tabel 14

Aangezien nu 962 van de berekende subgebiedwaarden kleiner is dan de eerste drempelwaarde met de waarde 10, stopt dit gedeelte van de werkwijze volgens de uitvinding, waarbij dus basisstations zijn toegekend aan de subgebieden met de coördinaten (3,3), (4,1), (2,4), (5,5), (2,1) en (4,3). Vervolgens wordt op overeenkomstige wijze doorgegaan met het verdere gedeelte van de werkwijze volgens de uitvinding (blok 6,7,8,9 en 10 uit figuur 1), nadat op voor de vakman bekende wijze met een evaluatietool de verdere subgebiedparameters zijn berekend op grond van de bepaalde basisstationlocaties. Bij voorkeur wordt hierbij gebruik gemaakt van het door de Koninklijke PTT der Nederlanden ontworpen, zeer goed functionerende evaluatietool genaamd "CAESAR", dat aan de hand van de gegeven basisstationlocaties per subgebied de bedekkingsgraad als verdere subgebiedparameter berekent en weergeeft.

Het met de tabellen geïllustreerde rekenvoorbeeld is uiteraard een sterk vereenvoudigde versie. In werkelijkheid zal een relatief klein gebied als Nederland reeds worden onderverdeeld in bijvoorbeeld 100.000 of zelfs 1.000.000 subgebieden. Verder zou het rekenvoorbeeld uitgebreid kunnen worden met - berekeningen betreffende de eerder genoemde voorkeurlocaties, bijvoorbeeld door de eerder genoemde formule aan te vullen met extra parameters, - berekeningen betreffende verschillende soorten basisstations, die bijvoorbeeld verschillende verwerkingscapaciteiten bezitten, - berekeningen betreffende verschillende mogelijke verdelingen van de verwerkingscapaciteit over het subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde en de aangrenzende of zelfs niet-aangrenzende subgebieden, en - berekeningen betreffende verschillende mogelijke verdelingen van het resterende gedeelte van de verwerkingscapaciteit over de aangrenzende of zelfs niet-aangrenzende subgebieden, bijvoorbeeld in afhankelijkheid van behoefte aan verwerkingscapaciteit per subgebied.

De eerder genoemde formule is dus willekeurig en kan op vele wijzen worden veranderd (bijvoorbeeld door te verwerken hoeveelheden verkeer van extra, niet-aangrenzende subgebieden te betrekken bij de berekening van een subgebiedwaarde), zolang een subgebiedwaarde behorend bij een subgebied C ten minste een functie is van een subgebiedparameter behorend bij het subgebied C en van een andere subgebiedparameter behorend bij een subgebied D, dat zeer vaak (doch niet persé altijd) zal grenzen aan het subgebied C. Verder zijn de drempelwaarden en de percentages willekeurig. Zoals eerder vermeld zijn zelfs percentages van 100% mogelijk, zolang de percentages groter zijn dan 0% en de drempelwaarden zich tussen de in eerste instantie berekende minimale en maximale subgebiedwaarden bevinden zal de werkwijze naar behoren functioneren en basisstations toekennen.

Een inrichting volgens de uitvinding voor toepassing van de werkwijze volgens de uitvinding, omvattende - eerste rekenmiddelen voor het berekenen van subgebiedwaarden, - vergelijkmiddelen voor het onderling vergelijken van subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme subgebiedwaarde, - toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde toekennen van een basisstation met een aanpassingsfunctie, - tweede rekenmiddelen voor het aanpassen van subgebiedparameters, en bij voorkeur omvattende - eerste stopcriteriummiddelen omvattende een eerste vergelijkunit voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een eerste drempelwaarde en voor het in geval van onderschrijding genereren van een eerste telsignaal en omvattende een eerste telunit voor het tellen van eerste telsignalen en in geval van overschrijding van een eerste telstand genereren van een eerste deactiveersignaal voor het deactiveren van de eerste rekenmiddelen, de vergelijkmiddelen, de toekenningsmiddelen en de tweede rekenmiddelen, - derde rekenmiddelen voor het berekenen van verdere subgebiedwaarden, - verdere vergelijkmiddelen voor het onderling vergelijken van verdere subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme verdere subgebiedwaarde, - verdere toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde toekennen van een verdere basisstation met een verdere aanpassingsfunctie, - vierde rekenmiddelen voor het aanpassen van verdere subgebiedparameters, - tweede stopcriteriummiddelen omvattende een tweede vergelijkunit voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een tweede drempelwaarde en voor het in geval van overschrijding genereren van een tweede telsignaal en omvattende een tweede telunit voor het tellen van tweede telsignalen en in geval van overschrijding van een tweede telstand genereren van een tweede deactiveersignaal voor het deactiveren van de derde rekenmiddelen, de verdere vergelijkmiddelen, de verdere toekenningsmiddelen en de vierde rekenmiddelen, wordt als gevolg van het iteratieve karakter van de werkwijze volgens de uitvinding bij voorkeur gerealiseerd met processormiddelen, waarbij de eerder genoemde rekenmiddelen, vergelijkmiddelen, toekenningsmiddelen en stopcriteriummiddelen aan de hand van stukken software in de processormiddelen bijvoorbeeld als volgt zouden kunnen worden geïmplementeerd.

De eerste rekenmiddelen berekenen subgebiedwaarden VX)y die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subge-biedparameter Tx>y en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, bijvoorbeeld volgens de eerder genoemde formule: 10 for x=l step 1 to 5 do 11 for y=l step 1 to 5 do 12 V(x,y):=4T(x,y)+2{T(x-l,y)+T(x+l,y)+T(x,y-l)+T(x,y+l)}+ +{T(x-l,y-l)+T(x-l,y+l)+T(x+l,y-l)+T(x+l,y+l)} 13 next y 14 next x

Hierbij wordt er van uitgegaan dat TXty voor de coördinaten (x,y) met l<x<5, l<y<5 reeds is voorspeld en/of berekend, en dat Tv „ voor de coördinaten (x,y) met x=0 (0<y<6) en x=6 (0<y<6) en y=0 (0<x<6) en y=6 (0<x<6) de waarde nul heeft gekregen.

De derde rekenmiddelen berekenen verdere subgebiedwaarden W„ „ die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter FX)y en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, op overeenkomstige wijze als hiervoor omschreven, waarbij de gebruikte verhoudingen in de formule zelfs zouden kunnen worden gehandhaafd.

De tweede rekenmiddelen passen een bij het subgebied, behorend bij de extreme subgebiedwaarde VY v, behorende subgebiedparameter T„ „ aan de hand van de aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter aan de hand van de aanpassingsfunctie aan, bijvoorbeeld zoals eerder omschreven door de verwerkingscapaciteit (40 Erlang) van het toegekende basisstation in mindering te brengen bij de subgebiedparameter Tv „ behorend bij het subgebied met de extreme subgebiedwaarde en het resterende gedeelte RY v van de verwerkingscapaciteit in mindering te brengen bij de subgebiedparameters van alle aangrenzende subgebieden (voor de eenvoud zal er van worden uitgegaan dat er acht aangrenzende subgebieden zijn), waarbij dit resterende gedeelte bijvoorbeeld evenredig verdeeld wordt over de aangrenzende subgebieden. Negatieve uitkomsten worden hierbij op de waarde nul gesteld: 20 R(x,y):= 40-T(x,y) 21 if R(x,y)<0 then R(x,y):=0 else R(x,y):=R(x,y) 22 if T(x,y)<40 then T(x,y):=0 else T(x,y):=T(x,y)-40 23 for 1=-1 step 1 to 1 do 24 for j =-1, 1 do 25 if T(x+i,y+j)<(R(x,y)/8) then T(x+i,y+j):=0 else T(x+i,y+j):=T(x+i,y+j)-(R(x,y)/8) 26 next j 27 next i 28 for i=-l, 1 do 29 if T(x+i,y)<(R(x,y)/8) then T(x+i,y):=0 else T(x+i,y):=T(x+i,y)-(R(x,y)/8) 30 next i

De vierde rekenmiddelen passen een bij het subgebied, behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde W„ behorende verdere subgebiedparameter FX(y aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie aan, bijvoorbeeld zoals eerder omschreven door het maximum te bepalen van ten minste een gedeelte van een door het basisstation (toegekend aan het subgebied dat aangegeven wordt met coördinaat (x,y)) te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte en een reeds aanwezige veldsterkte, waarbij verondersteld wordt dat de door het basisstation te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte Ex+i)y+j per verhoging/verlaging van i of j exponentieel afneemt (E(x+i,y+j):=E(x,y) * exp(-abs(i)-abs(j))): 40 for i=-5 step 1 to 5 do 41 for j=-5 step 1 to 5 do 42 E(x+i,y+j):=E(x,y) * exp(-abs(i)-abs(j)) 43 if F(x+i,y+j)<E(x+i,y+j)then F(x+i,y+j):=E(x+i,y+j) 44 next j 45 next i

De vergelijkmiddelen vergelijken onderling subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme subgebiedwaarde. Indien een subgebiedparameter bijvoorbeeld een te verwerken hoeveelheid verkeer is, zal de extreme subgebiedwaarde een maximale subgebiedwaarde zijn: 50 A:=0; m:=0; n:=0 51 for x=l step 1 to 5 do 52 for y=l step 1 to 5 do 53 if V(x,y)>A then A:=V(x,y) m: =x n:=y 54 next y 55 next x

De verdere vergelijkmiddelen vergelijken onderling verdere subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme verdere subgebiedwaarde. Indien een subgebiedparameter bijvoorbeeld een reeds aanwezige veldsterkte is, zal de extreme verdere subgebiedwaarde een minimale subgebiedwaarde zijn: 60 B:=1000; p:=0; q:=0 61 for x=l step 1 to 5 do 62 for y=l step 1 to 5 do 63 if W(x,y)<B then B:=W(x,y) p:=x q:=y 64 next y 65 next x

De toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde toekennen van een basisstation met een aanpassingsfunctie voeren de in regel 53 laatst berekende waarden van m respectievelijk n als x respectievelijk y toe aan de regels 20 tot en met 30.

De verdere toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde toekennen van een verdere basisstation met een verdere aanpassingsfunctie voeren de in regel 63 laatst berekende waarden van p respectievelijk q als x respectievelijk y toe aan de regels 40 tot en met 45.

De eerste stopcriteriummiddelen omvatten een eerste vergelijkunit voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden V met een eerste drempelwaarde (dl) en voor het in geval van onderschrijding genereren van een eerste telsignaal (t) en omvatten een eerste telunit voor het tellen van eerste telsignalen en in geval van overschrijding van een eerste telstand (bijvoorbeeld de waarde 23, daar in dit voorbeeld de waarde 24 overeenkomt met 96%) genereren van een eerste deactiveersignaal (deactl): 70 t:=0; deactl:=0 71 for x=l step 1 to 5 do 72 for y=l step 1 to 5 do 73 if V(x,y)<dl then t:=t+l 74 next y 75 next x 76 if t>23 then deactl:=1

De tweede stopcriteriummiddelen omvatten een tweede vergelijkunit voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden WX)jr met een tweede drempelwaarde (d2) en voor het in geval van overschrijding genereren van een tweede telsignaal (u) en omvatten een tweede telunit voor het tellen van tweede telsignalen en in geval van overschrijding van een tweede telstand (bijvoorbeeld de waarde 23, daar in dit voorbeeld de waarde 24 overeenkomt met 96%) genereren van een tweede deactiveersignaal (deact2): 80 u:=0; deact2:=0 81 for x=l step 1 to 5 do 82 for y=l step 1 to 5 do 83 if W(x,y)>d2 then u:=u+l 84 next y 85 next x 86 if u>23 then deact2:=l

De eerste en tweede deactiveersignalen zullen, wanneer de inrichting volgens de uitvinding met processormiddelen wordt gerealiseerd, leiden tot sprongen in de software, bijvoorbeeld in een uitvoering van zogenaamde "goto" statements, en zullen dan dus niet bepaalde middelen letterlijk uitschakelen. Dergelijke "goto" statements zullen in het hiervoor genoemde uitvoeringsvoorbeeld verder vaker benodigd zijn om verschillende stukken software onderling te koppelen en om iteraties van een afzonderlijk stuk software mogelijk te maken.

Opgemerkt dient te worden dat er uiteraard geen verschil bestaat tussen enerzijds het registreren van een bepaald percentage van waarden die aan een bepaalde voorwaarde voldoen en anderzijds het registreren van een bepaald aantal waarden die aan de bepaalde voorwaarde voldoen. Zo zal 96% van de waarden overeenkomen met 24 van totaal 25 waarden, terwijl een minimaal percentage van 95% van de waarden overeen zal komen met 24 of 25 van de totaal 25 waarden, etc.

Claims

1. Werkwijze voor het bepalen van basisstationlocaties in een gebied dat is onderverdeeld in subgebieden, waarbij per subgebied een subgebiedparameter bekend is, met het kenmerk, dat achtereenvolgens - subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, - een extreme subgebiedwaarde wordt bepaald van alle subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde een basisstation met een aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de extreme subgebiedwaarde, behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de aanpassingsfunctie, - volgende subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, - een volgende extreme subgebiedwaarde wordt bepaald van alle subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde een volgend basisstation met een volgende aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de volgende extreme subgebiedwaarde, behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende aanpassingsfunctie.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat een subgebiedparameter een te verwerken hoeveelheid verkeer is en een extreme subgebiedwaarde een maximale subgebiedwaarde is, waarbij een aanpassingsfunctie ten minste een gedeelte van een verkeerverwerkings-capaciteit in mindering brengt bij een te verwerken hoeveelheid verkeer.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat per subgebied een verdere subgebiedparameter bekend is, waarbij zodra aan een eerste stopcriterium is voldaan achtereenvolgens - verdere subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, - een extreme verdere subgebiedwaarde wordt bepaald van alle verdere subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde een verdere basisstation met een verdere aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde, behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie, - volgende verdere subgebiedwaarden worden berekend die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, - een volgende extreme verdere subgebiedwaarde wordt bepaald van alle verdere subgebiedwaarden, - aan een subgebied behorend bij de volgende extreme verdere subgebiedwaarde een volgend verder basisstation met een volgende verdere aanpassingsfunctie wordt toegekend, - een bij het subgebied, behorend bij de volgende extreme verdere subgebiedwaarde, behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende verdere aanpassingsfunctie en een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter wordt aangepast aan de hand van de volgende verdere aanpassingsfunctie, totdat aan een tweede stopcriterium wordt voldaan.

4. Werkwijze volgens conclusie 2 en 3, met het kenmerk, dat een verdere subgebiedparameter een reeds aanwezige veldsterkte is en een extreme verdere subgebiedwaarde een minimale verdere subgebiedwaarde is, waarbij een verdere aanpassingsfunctie het maximum bepaalt van een door het basisstation te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte en een reeds aanwezige veldsterkte.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat het eerste stopcriterium het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een eerste drempelwaarde behelst, waarbij geen basisstations meer worden toegekend zodra een eerste percentage van een totaal aantal subgebiedwaarden kleiner is dan de eerste drempelwaarde, en het tweede stopcriterium het vergelijken van alle verdere subgebiedwaarden met een tweede drempelwaarde behelst, waarbij geen verdere basisstations meer worden toegekend zodra een tweede percentage van een totaal aantal verdere subgebiedwaarden groter is dan de tweede drempelwaarde.

6. Inrichting voor toepassing van een werkwijze voor het bepalen van basisstationlocaties in een gebied dat is onderverdeeld in subgebieden, waarbij per subgebied een subgebiedparameter bekend is, met het kenmerk, dat de inrichting is voorzien van - eerste rekenmiddelen voor het berekenen van subgebiedwaarden die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter, - vergelijkmiddelen voor het onderling vergelijken van subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme subgebiedwaarde, - toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme subgebiedwaarde toekennen van een basisstation met een aanpassingsfunctie, - tweede rekenmiddelen voor het aanpassen van een bij het subgebied, behorend bij de extreme subgebiedwaarde, behorende subgebiedparameter aan de hand van de aanpassingsfunctie en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende subgebiedparameter aan de hand van de aanpassingsfunctie.

7. Inrichting volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat een subgebiedparameter een te verwerken hoeveelheid verkeer is en een extreme subgebiedwaarde een maximale subgebiedwaarde is, waarbij een door de tweede rekenmiddelen uit te voeren aanpassingsfunctie ten minste een gedeelte van een verkeerverwerkingscapaciteit in mindering brengt bij een te verwerken hoeveelheid verkeer.

8. Inrichting volgens conclusie 6 of 7, met het kenmerk, dat per subgebied een verdere subgebiedparameter bekend is en de inrichting is voorzien van - eerste stopcriteriummiddelen voor het deactiveren van de eerste Tekenmiddelen, de vergelijkmiddelen, de toekenningsmiddelen en de tweede rekenmiddelen, - derde rekenmiddelen voor het berekenen van verdere subgebiedwaarden die elk een functie zijn van een bij een subgebied behorende verdere subgebiedparameter en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter, - verdere vergelijkmiddelen voor het onderling vergelijken van verdere subgebiedwaarden ter bepaling van een extreme verdere subgebiedwaarde, - verdere toekenningsmiddelen voor het aan een subgebied behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde toekennen van een verder basisstation met een verdere aanpassingsfunctie, - vierde rekenmiddelen voor het aanpassen van een bij het subgebied, behorend bij de extreme verdere subgebiedwaarde, behorende verdere subgebiedparameter aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie en van een bij ten minste één aan dat subgebied grenzend ander subgebied behorende verdere subgebiedparameter aan de hand van de verdere aanpassingsfunctie , - tweede stopcriteriummiddelen voor het deactiveren van de derde rekenmiddelen, de verdere vergelijkmiddelen, de verdere toekenningsmiddelen en de vierde rekenmiddelen.

9. Inrichting volgens conclusie 7 en 8, met het kenmerk, dat een verdere subgebiedparameter een reeds aanwezige veldsterkte is en een extreme verdere subgebiedwaarde een minimale verdere subgebiedwaarde is, waarbij een door de vierde rekenmiddelen uit te voeren verdere aanpassingsfunctie het maximum bepaalt van een door het basisstation te genereren, plaatsafhankelijke veldsterkte en een reeds aanwezige veldsterkte.

10. Inrichting volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de eerste stopcriteriummiddelen een eerste vergelijkunit omvatten voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een eerste drempelwaarde en voor het in geval van onderschrijding genereren van een eerste telsignaal, welke eerste stopcriteriummiddelen een eerste telunit omvatten voor het tellen van eerste telsignalen en in geval van overschrijding van een eerste telstand genereren van een eerste deactiveersignaal, waarbij de tweede stopcriteriummiddelen een tweede vergelijkunit omvatten voor het vergelijken van alle subgebiedwaarden met een tweede drempelwaarde en voor het in geval van overschrijding genereren van een tweede telsignaal, welke tweede stopcriterium-middelen een tweede telunit omvatten voor het tellen van tweede telsignalen en in geval van overschrijding van een tweede telstand genereren van een tweede deactiveersignaal.