NL8800321A - Computertomografie-inrichting voor spiraalsgewijze aftasting. - Google Patents

Description

PHN 12.426 1 4 lp N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven Computertomografie-inrichting voor spiraalsgewijze aftasting.

De uitvinding heeft betrekking op een computertomografie-inrichting voor het bepalen van een stralingsverzwakkingsverdeling in een deel van een objekt, met een stralingsbron voor het doorstralen van het objekt vanuit een veelvoud van loodrecht op een door het objekt 5 gaande as staande richtingen, met een rij van detektoren voor het detekteren van de het objekt gepasseerde straling, waarbij bij elke richting een groep van meetsignalen wordt opgewekt, en met verwerkingsmiddelen voor het uit de groepen van meetsignalen bepalen van een beeld van de stralingsverzwakkingsverdeling van het deel van het 10 objekt.

Een dergelijke computertomografie-inrichting is bekend uit de Nederlandse octrooiaanvrage 8601004. Met een dergelijke computertomografie-inrichting wordt met een enkele rotatiebeweging van de stralingsbron rond het objekt een veelvoud van groepen meetsignalen 15 bepaald, elke groep behorende bij een andere richting, waaruit door de verwerkingsmiddelen een beeld van de stralingsverzwakkingsverdeling van een schijf van het objekt wordt bepaald. De dikte van deze schijf is gelijk aan de dikte van de stralingsbundel gemeten in een richting dwars op de rotatierichting. In een beeld ontstaan echter artefacten door 20 eventuele bewegingen van het objekt, het "begin" van de aftasting sluit niet aan op "eind* ervan. Om met een dergelijke computertomografie-inrichting een afbeelding van een drie-dimensionaal deel van het objekt te realiseren, is het nodig om achtereenvolgens verschillende schijven van het objekt elk met een roterende beweging af te tasten. Hierbij is 25 het nodig na elke roterende aftasting het objekt over een kleine afstand te verschuiven, waarna het aftasten van de volgende schijf mogelijk is geworden. Zou het objekt een beweging maken in de sequentie van het aftasten van de op elkaar volgende schijven en wordt uit de berekende beelden van die schijven een drie-dimensionaal beeld gemaakt dan zullen 30 de afbeeldingen in deze drie-dimensionale afbeelding een springend verloop vertonen hetgeen storend en onnatuurlijk is. Verder is het voor het nauwkeurig bepalen van een afbeelding van een schijf van het objekt .8800321 Λ ΡΗΝ 12.426 2 steeds een nieuwe aftasting nodig. Het is mogelijk om door interpolatie tussen twee reeds berekende afbeeldingen een ertussen liggende "nieuwe" afbeelding te kreëren. Heeft echter tussen het bepalen c.q. het roterend aftasten van deze twee schijven een beweging plaats gevonden 5 dan zal deze beweging het beeld van de geïnterpoleerde afbeeldingen van de reeds bekende schijven danig verstoren.

Het is het doel van de uitvinding om in een computertomografie-inrichting te voorzien, waarbij artefacten in een twee-dimensionaal beeld van een schijf, die door bewegen van het objekt 10 worden veroorzaakt, in hoge mate gereduceerd worden.

Het is evenzo een doel van de uitvinding om in een computertomografie-inrichting te voorzien, waarbij op eenvoudige wijze een verandering in de tijd van eenzelfde schijf van een af te tasten objekt kan worden vastgelegd, waarbij bewegingsartefacten in sterke mate 15 worden gereduceerd.

Het is een verder doel van de uitvinding om in een computertomografie-inrichting te voorzien, waarbij op eenvoudige wijze een drie-dimensionaal deel van een objekt kan worden afgetast en elke willekeurige schijf met eenzelfde nauwkeurigheid binnen dat deel kan 20 worden berekend en afgebeeld, waarbij eventuele invloeden van bewegingen van het objekt op de kwaliteit van de afbeelding nauwelijks merkbaar zijn.

Een computertomografie-inrichting volgens de uitvinding heeft daartoe tot kenmerk, dat in rotatiemiddelen is voorzien voor het 25 ten minste drie maal roteren over 360° van ten minste de stralingsbron rond het objekt, waarbij de verwerkingsinrichting een interpolatie-eenheid, een beeldrekonstruktie-inrichting en een geheugeninrichting bevat, in welke geheugeninrichting groepen van meetsignalen voor de verscheidene richtingen en voor de bijbehorende door de rotatie 30 verkregen verscheidene tijdstippen worden opgeslagen, aan welke interpolatie-eenheid groepen van meetsignalen, die langs eenzelfde richting en op verschillende tijdstippen zijn bepaald, worden toegevoerd voor het bepalen van een groep van interpolatiewaarden, die fiktieve meetwaarden voorstellen als ware deze bepaald door doorstraling van het 35 objekt in die richting en op een tussen twee van de genoemde tijdstippen liggend tijdstip, waarna met althans de fiktieve meetwaarden een stralingsverzwakkingsverdeling wordt bepaald met de beeldrekonstruktie- . 8800321 PHN 12.426 3 inrichting.

Bij de computertomografie-inrichting volgens de uitvinding kan van een schijf van het objekt een afbeelding worden gemaakt, die de toestand van die schijf op een willekeurig moment tussen de eerste aftasting (nodig 5 voor de afbeelding op een eerste tijdstip) en de laatste aftasting (nodig voor de afbeelding op een laatste tijdstip) weergeeft. Tussen de eerste en de laatste aftasting kunnen wel to 60 aftastingen van 360° liggen, zodat als een aftasting 1 to 8 seconden duurt een tijdstudie van circa 1 tot 8 minuten mogelijk is. Hierdoor zijn tijd (= bewegings-) 10 studies van een objekt mogelijk zonder dat die speciale of extra grote hoeveelheid aftastmiddelen (=stralingsbronnen en/of detektoren) vraagt. Door het interpoleren tussen meetwaarden, de langs dezelfde richting maar op verschillende tijdstippen zijn bepaald, kan een fiktieve meetwaarde voor een tussenliggend tijdstip worden bepaald. Derhalve is 15 het mogelijk om op elk tussenliggend tijdstip een beeld van het afgetaste deel van het objekt te rekonstrueren, omdat het voorgaande voor elke richting geldt. De interpolatie kan een niet-lineaire interpolatie zijn, waarbij de in tijd geziene korterbijgelegen meetwaarden een zwaardere weegfaktor wordt toegekend als een in de tijd 20 verderafgelegen meetwaarde voor dezelfde richting worden toegepast.

Een uitvoeringsvorm van een computertomografie-inrichting volgens de uitvinding heeft tot kenmerk, dat in translatiemiddelen is voorzien voor het transleren van het objekt ten opzichte van de stralingsbron langs de genoemde as gedurende het roteren van de 25 stralingsbron om het objekt.

Door het kombineren van de roterende aftastbeweging van de stralingsbron rond het objekt met de translatiebeweging van het objekt langs de as waaromheen de rotatie plaats vindt, wordt een drie-dimensionaal deel van het objekt afgetast. De daarbij beschikbaar komende gegevens zijn 30 voldoende voor het bepalen van een willekeurige doorsnede van het objekt. Aangezien dit nu mogelijk is, is uit de vrij te kiezen doorsneden van het objekt ook de drie-dimensionale afbeelding van het objekt met een voor elk beeldelement eenzelfde nauwkeurigheid te bepalen. Op deze wijze wordt de computertomografie-inrichting als een 35 volume-scanner gebruikt.

Een uitvoeringsvorm van de computertomografie-inrichting volgens de uitvinding heeft tot kenmerk, dat aan de interpolatie-eenheid .8800321 * 4 PHN 12.426 4 groepen van meetsignalen, die langs eenzelfde richting en bij verschillende bronposities zijn verkregen, worden toegevoerd voor het bepalen van een groep van interpolatiewaarden, die fiktieve meetwaarden voorstellen als ware deze bepaald door doorstraling van het objekt in 5 diezelfde richting in een gekozen vlak, waarop de genoemde as loodrecht is gericht en dat zich tussen twee bronposities uitstrekt.

Met de hiervoor beschreven computertomografie-inrichting is het mogelijk om in een willekeurig vlak een doorsnede van het objekt te berekenen uit interpolaties van meetwaarden die in naburige vlakken zijn bepaald. Is 10 nu in een bepaald vlak een fiktieve meetwaarde gewenst langs een gewenste richting dan worden in de twee vlakken waarin een positie ligt voor de doorstraling van het objekt zulke meetwaarden met die richting uitgezocht waardoor na interpolatie ertussen de fiktieve meetwaarde wordt gevonden. Uiteraard is het voordelig om een te rekonstrueren vlak 15 te kiezen waarin al een positie ligt waaruit het objekt is doorstraald. De meetwaarden die in deze positie zijn gemeten, kunnen rechtstreeks en dus zonder interpolatie in de berekening worden meegenomen.

Een voorkeursuitvoeringsvorm van de computertomografie-inrichting volgens de uitvinding heeft het kenmerk, dat de interpolatie-20 eenheid een niet-lineaire interpolatie uitvoert tussen de meetsignalen van groepen behorende bij twee verschillende tijdstippen en bij eenzelfde richting.

Een dergelijke uitvoeringsvorm heeft het voordeel dat bij de niet-lineaire interpolatie (ofwel weging) de meetwaarden, die kortbij in de 25 tijd (en bij een drie-dimensionale aftasting dus kortbij in de plaats) zijn gemeten, kunnen worden benadrukt. Dit geeft een nauwkeurigere weergave van de toestand op dat tijdstip (ofwel in het gekozen vlak). Deze niet-lineaire weging heeft vooral voordeel bij een drie-dimeensionale aftasting waarbij de translatie per omwenteling 30 (wezenlijk) kleiner is dan de dikte van de stralingsbundel waarmee het objekt wordt afgetast. Bij de niet-lineaire interpolatie kan bijvoorbeeld een benadering van de funktie (sin α)/α worden toegepast. Uiteraard kunnen ook lineaire en andere niet-lineaire interpolaties (hogere orde) worden toegepast. Om interpolatieberekeningen relatief 35 eenvoudig te houden, is het voordelig, dat de translatie een eenparige beweging is.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van . 88 0 0321 ΡΗΝ 12.426 5 ί in een tekening weergegeven voorbeeld, in welke tekening figuur 1 een aanzicht schematisch van de inrichting volgens de uitvinding toont, figuur 2 een schematische doorsnede van de inrichting 5 volgens de uitvinding toont, figuur 3 de wijze van het spiraalvormige aftasten van het objekt toont, en figuren 4a en b op abstrakte wijze de positie^ en tijd-koördinaten tonen, die behoren bij de gedurende de spiraalvormige 10 aftastbeweging opgewekte meetsignalen.

In figuur 1 is op schematische wijze een uitvoeringsvorm van een inrichting ± volgens de uitvinding weergegeven. De inrichting i bevat een stralingsbron 3 in de vorm van bijvoorbeeld een röntgenbuis met roterende anode of met een langwerpige stationaire anode, die met 15 een elektronenbundel wordt afgetast, De stralingsbron 3 is op een gestel 5 aangebracht. Het gestel 5 is met behulp van aandrijfmiddelen 7 bijvoorbeeld elektromotorisch roteerbaar. Op het gestel 5 is verder een detektorinrichting met een rij detektoren 9 aangebracht voor het detekteren van een door de bron 3 opgewekte divergente bundel 20 röntgenstralen 11, nadat deze door een op een tafel 15 geplaatst objekt 13 is gegaan. De rij van detektoren 9 die de gehele divergerende röntgenbundel 11 van de stralingsbron 3 omvat, heeft bijvoorbeeld 576 stralingsdetektoren die elk een meetsignaal leveren. In plaats van een op het gestel 5 meedraaiende rij van detektoren 9 kan ook een 25 stilstaande (bijvoorbeeld aan een statief 19 bevestigde, zie figuur 2) ring van detektoren worden toegepast. De stralingsbron 3 verkrijgt door de aandrijfmiddelen 7 (al dan niet in samenwerking met een aftastende elektronenbundel) verschillende bronposities ten opzichte van het objekt 13, waarbij de bronposities met kruisjes 17a op een pijl 17 zijn 30 weergegeven. Deze pijl 17 geeft de rotatierichting van de bron rond een as Z weer. De door de rij van detektoren 9 gemeten straling levert groepen divergente of virtueel divergente meetsignalen, die aan eén verwerkingsinrichting 20 worden toegevoerd. Deze verwerkingsinrichting 20 bevat een buffergeheugen 22, een interpolatie-eenheid 24 en een 35 beeldrekonstruktie-inrichting 26. Verder bevat de computertomografie-inrichting 1 een weergeefeenheid 28 voor het weergeven van een beeld van een deel of van het objekt.

.8800321 PHN 12.426 6 *

In figuur 2 is een schematische doorsnede van de computertomografie-inrichting 1 volgens de uitvinding weergegeven. Dezelfde onderdelen zijn met dezelfde verwijzingscijfers aangegeven zoals de stralingsbron 3, de rij van detektoren 9, de stralingsbundel 5 11, het objekt 13 en de tafel 15. Verder is een statief 19 getoond, waarop de aandrijfmiddelen 7 zijn gemonteerd en waarop het gestel 5 roteerbaar is bevestigd. Verder is een konsole 14 getoond waarop een verder aandrijfmiddel 16 is bevestigd voor het langs de Z-as transleren van de tafel 15 met het objekt 13 naar keuze in de -Z of in de +Z 10 richting hetgeen met de pijl P is weergegeven. Wordt nu aangenomen dat de stralingsbron 3 een röntgenbuis is met een vast fokus (bijvoorbeeld een draai-anode röntgenbuis) en roteert het gestel 5 met een eenparige hoeksnelheid, terwijl de translatiebeweging eveneens een eenparige beweging is, dan zal de stralingsbron 3 een spiraalvormige 15 aftastbeweging volgen, die in figuur 3 is afgebeeld.

In figuur 3 is een spiraalvormige aftastbeweging S afgebeeld, die de stralingsbron 3 uit figuur 2 zal volgen. De spiraal S ligt op een konstante afstand r van de Z-as en heeft een spoed s die ligt tussen een halve dikte van d van de röntgenbundel die door de 20 röntgenbron 3 is opgewekt (zie figuur 2) en anderhalf maal die plakdikte d. Verder is in figuur 3 de rotatierichting met de pijl 17 weergegeven die eveneens in figuur 1 is getoond. Op deze pijl 17 zijn verschillende röntgenbronposities 17a weergegeven, die eveneens in figuur 1 is weergegeven. In elk van deze bronposities 17a wordt een 25 groep meetsignalen bepaald die door de verschillende door de röntgenbron aangestraalde detektoren in de rij van detektoren 9 wordt gemeten.

In figuur 4a is op schematische wijze de aftastbeweging van de röntgenbron 3 weergegeven. De in figuur 3 weergegeven spiraal S 30 is langs de lijn L opengesneden en daarna in een plat vlak afgewikkeld. In figuur 4a is dit weergegeven waarbij de lijn L is getoond. De in de figuren 1 en 3 weergegeven pijl 17 die de bewegingsrichting van de stralingsbron 3 aangeeft, is eveneens in figuur 4a weergegeven. Zo ook zijn de verschillende bronposities met verwijzingscijfer 17a in figuur 35 4a getoond. Daar de aftastbeweging een eenparige translatie in de Z-richting heeft, zijn de verschillende stukken van de spiraal S, die langs de lijn L is opengesneden, welke stukken elk een rotatie van 0 tot . a8 0 032 1 PHN 12.426 7 2ïï radialen weergeven in afgewikkelde toestand afgebeeld als rechte lijnstukken SI, S2, S3, S4 etcetera. De translatie vindt in de Z-richting plaats zodat langs de lijn L de Z-as zich uitstrekt en tegelijk de tijdas t afbeeldt. De afstand tussen de verschillende rechte stukken 5 S1, S2, S3 etcetera van de spiraal is de spoed s. Daarbij sluit het beginpunt van de aftastbeweging zijnde 0 radialen (¢=0 radialen) aan op de Z-koördinaat van het eindpunt (φ=2π) van het voorgaande stuk van de spiraal S, die door de röntgenbron is afgelegd.

In elk van de bronposities 17a die de stralingsbron 3 10 inneemt, wordt een groep meetsignalen opgewekt door de verschillende detektoren van de detektorrij 9. In figuur 4b is dit schematisch weergegeven. In deze figuur is de Z-as loodrecht op papier naar beneden gericht en is verder het cartisisch koördinatenstelsel X-Y weergegeven. De stralingsbron 3 ligt op een afstand r van de Z-as. De 15 verbindingslijn tussen de stralingsbron 3 en de Z-as maakt een hoek φ met de X-as. Het meetsignaal dat met een detektor 9a van de detektorrij 9 wordt bepaald in deze bronpositie wordt binnen de divergente stralingsbundel met de hoek Θ geïndexeerd. Tijdens de spiraalvormige aftastbeweging wordt dus een matrix van meetsignalen opgebouwd die 20 afhankelijk is van de koördinaten Zr ? en Θ. Bij alle punten 17a die in figuur 4a zijn weergegeven en liggen op het lijnstuk S2 van de spiraal S hoort dus een groep meetsignalen, die gemeten zijn binnen de divergente stralingsbundel dat wil zeggen gelegen zijn tussen de koördinaten 0m£n en 0aax liggen (zie figuur 4b). Dit geldt in 25 feite voor elke bronpositie op de lijnstukken S1, S2, S3 enzovoorts van de spiraal S die in figuur 4a is weergegeven.

Om nu een vlak V in een bepaalde positie Z die willekeurig is te kiezen een stralingsabsorptieverdeling te berekenen, wordt gebruik gemaakt van meetsignalen, gemeten op de bronposities op de 30 verschillende lijnstukken van de spiraal S, in dit geval de lijnstukken S1, S2 en S3. Om nu voor een fiktieve bronpositie 17b een fiktieve groep van meetsignalen te bepalen, wordt een weging gedaan tussen de meetsignalen die bepaald zijn in de bronpositie 17-1b die op lijnstuk S1 ligt, en de meetsignalen in bronpositie 17-2b dat op lijnstuk S2 ligt.

35 De weging vindt plaats tussen de meetsignalen met eenzelfde koördinaat Φ en Θ maar met de verschillende koördinaat Z. Evenzo wordt voor een fiktieve bronpositie 17c die in het vlak V een groep fiktieve .8800321 ♦ PHN 12.426 8 meetwaarden bepaalt die een weging interpolatie zijn van de meetsignalen behorende bij de bronposities 17-2c en 17-3c op respektievelijk de lijnstukken S2 en S3. Uiteraard is het mogelijk om als weging een lineaire of niet-lineaire interpolatie te gebruiken waarbij dan in 5 eventueel meer dan twee meetwaarden worden toegepast bijvoorbeeld ook meetsignalen gemeten op bronposities met dezelfde koördinaten φ en Θ maar met verschillende Z-koördinaat op de lijnstukken S4, S5 enzovoorts.

Alvorens de interpolatie tussen meetsignalen te laten 10 plaatsvinden, wordt van de door de detektorrij geleverde meetsignalen eerst de logarithmische waarde genomen. De daardoor verkregen meetwaarden worden pas daarna gewogen of geïnterpoleerd. Om de verschillende lijnstukken S1, S2, S3 etcetera van de spiraal S te bepalen, is het voordelig om bij het begin van de spiraalvormige 15 aftastbeweging de positie van de tafel 15 op te slaan in een geheugen en evenzo aan het eind van de aftastbeweging de eindpositie van de tafel.

Met de opgeslagen bronpositie φ bij elke daarbij bepaalde groep van meetsignalen is nu door de lineaire relatie tussen de translatie in de Z-richting en de tijd de positie van de meetweg waarlangs een meetsignaal 20 met de koórdinaten Z, φ en Θ wordt bepaald eenduidig vastgelegd. Het is natuurlijk ook mogelijk om bij elke bronpositie ook de bijbehorende Z-positie op te slaan, hetgeen echter meer geheugenruimte vraagt.

Met de hiervoor beschreven aftastbeweging wordt een echte volume-aftasting van een objekt bereikt. Elke willekeurige doorsnede in 25 het afgetaste volume is te berekenen, waarbij elke doorsnede eenzelfde nauwkeurigheid heeft. Dit in tegenstelling tot de stand van de techniek, waarin elke doorsnede over een hoek van 360° wordt afgetast, zodat met interpolatie tussen twee aldus afgetaste en berekende doorsneden een tussenliggende doorsnede kan worden bepaald. Echter toont een beeld van 30 een computertomografie-inrichting volgens de stand van de techniek bewegingsartefacten, omdat na een aftasting van 360° door beweging van het objekt niet de op de eerste groepen van meetsignalen aansluitende groepen van meetsignalen kunnen worden gemeten.

Het is mogelijk, in het geval dat de dikte van de 35 stralingsbundel wezenlijk groter is (bijvoorbeeld 50¾) dan de translatie per omwenteling van de stralingsbron, fiktief dunnere schijven (ten opzichte van de dikte van de stralingsbundel) af te beelden door gebruik .8800321 f PHN 12.426 9 te aaken van enhancement-technieken. Zulke technieken zijn op zich bekend en worden reeds toegepast in computertomografie-inrichtingen, waarmee stapsgewijs schijf naar schijf van een objekt wordt afgetast, waarbij de opeenvolgende schijven elkaar substantieel overlappen. De 5 hierbij toegepaste filtering naakt gebruik van differentieërende filters om in het gerekonstrueerde beeld de hogere beeldfrequenties versterkt weer te kunnen geven.

Vanwege de aftastbeweging volgens de uitvinding wordt steeds een fiktieve meetwaarde uit twee verschillende werkelijk gemeten 10 meetwaarden (uit meetsignalen na logarithmische konversie) bepaald, zodat de invloed van beweging op de beeldkwaliteit geringer wordt.

Wordt nu bij de aan de hand van de figuren 3, 4a en 4b beschreven aftastbeweging en rekonstruktiemethodiek de translatie in de Z-richting achterwege gelaten, dan ontstaat een aftastbeweging, die 15 enkel een funktie van de tijd t is, hetgeen in figuren 3 en 4a ook is aangeduid. In plaats van het voor elke richting (φ,θ) in een willekeurig te kiezen Z-vlak (hetgeen mogelijk was vanwege de translatie) is het nu mogelijk voor een vrij te kiezen tijdstip t een fiktieve meetwaarde met dë koördinaten (t, φ, Θ) te bepalen. Het voorgaande betekent, dat van 20 een schijf van een objekt de toestand op een vrij te kiezen moment t tussen (uiteraard) een eerste tijdstip, waarop een eerste beeld realiseerbaar is en een laatste tijdstip waarop een laatste beeld realiseerbaar is, kan worden berekend.

. 8800321

Claims (11)

1. Computertomografie-inrichting voor het bepalen van een stralingsverzwakkingsverdeling in een deel van een objekt, met een stralingsbron voor het doorstralen van het objekt vanuit een veelvoud van loodrecht op een door het objekt gaande as staande richtingen, met 5 een rij van detektoren voor het detekteren van de het objekt gepasseerde straling, waarbij bij elke richting een groep van meetsignalen wordt opgewekt, en met verwerkingsmiddelen voor het uit de groepen van meetsignalen bepalen van een beeld van de stralingsverzwakkingsverdeling van het deel van het objekt, met het kenmerk, dat in rotatiemiddelen is 10 voorzien voor het ten minste drie maal roteren over 360° van ten minste de stralingsbron rond het objekt, waarbij de verwerkingsinrichting een interpolatie-eenheid, een beeldrekonstruktie-inrichting en een geheugeninrichting bevat, in welke geheugeninrichting groepen van meetsignalen voor de verscheidene richtingen en voor de 15 bijbehorende door de rotatie verkregen verscheidene tijdstippen worden opgeslagen, aan welke interpolatie-eenheid groepen van meetsignalen, die langs eenzelfde richting en op verschillende tijdstippen zijn bepaald, worden toegevoerd voor het bepalen van een groep van interpolatiewaarden, die fiktieve meetwaarden voorstellen als ware deze 20 bepaald door doorstraling van het objekt in die richting en op een tussen twee van de genoemde tijdstippen liggend tijdstip, waarna met althans de fiktieve meetwaarden een stralingsverzwakkingsverdeling wordt bepaald met de beeldrekonstruktie-inrichting.

2. Computertomografie-inrichting volgens conclusie 1, met 25 het kenmerk, dat in translatiemiddelen is voorzien voor het transleren van het objekt ten opzichte van de stralingsbron langs de genoemde as gedurende het roteren van de stralingsbron om het objekt voor het bepalen van groepen van meetsignalen in verschillende langs de as gelegen bronposities, die de stralingsbron op de verschillende 30 tijdstippen inneemt.

3. Computertomografie-inrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat aan de interpolatie-eenheid groepen van meetsignalen, die langs eenzelfde richting zijn verkregen bij de verschillende bronposities, worden toegevoerd voor het bepalen van een groep 35 interpolatiewaarden, die fiktieve meetwaarden voorstellen als ware deze bepaald door doorstraling van het objekt in die zelfde richting in een gekozen vlak, waarop de genoemde as is gericht en dat zich uitstrekt . 880 032 1 $ ί ΡΗΝ 12.426 11 tussen twee bronposities.

4. Computertomografie-inrichting volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat de interpolatie-eenheid een niet-lineaire interpolatie uitvoert tussen de groepen van meetsignalen behorende bij 5 twee verschillende tijdstippen en bij eenzelfde richting.

5. Computertomografie-inrichting volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de niet-lineaire interpolatie wordt uitgevoerd met een benadering van een (sin <r)/<r weegfunktie.

6. Computertomografie-inrichting volgens één van de 10 conclusies 1 tot en met 5, met het kenmerk, dat verder in een logarithmeringsschakeling is voorzien voor het logarithmisch omzetten van de meetsignalen in meetwaarden, waaruit door de interpolatie-eenheid interpolatiewaarden worden bepaald.

7. Computertomografie-inrichting volgens één van de 15 conclusies 1 tot en met 6, met het kenmerk, dat de rij van detektoren een stilstaande ring van detektoren is.

8. Computertomografie-inrichting volgens één van de conclusies 1 tot en met 6, met het kenmerk, dat de rij van detektoren tezamen met de stralingsbron door de rotatiemiddelen wordt geroteerd.

9. Computertomografie-inrichting volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat de translatiebeweging een eenparige beweging is.

10. Coraputertomogratie-inrichting volgens conclusie 2,3 of 9. met het kenmerk, dat de per volledige rotatie van de stralingsbron om het objekt afgelegde translatie ten minste de helft van de dikte van de 25 stralingsbundel van de stralingsbron is, welke dikte is gemeten in de translatierichting en niet meer dan twee maal die dikte bedraagt.

11. Computertomografie-inrichting volgens conclusie 2, 3 of 9, met het kenmerk, dat het objekt op een tafel is geplaatst, die ten opzichte van het gestel met behulp van translatiemiddelen een translatie 30 kan maken in de lengterichting van de genoemde as waarbij de stralingsbron in een kontinue beweging opeenvolgende bronposities inneemt, en dat althans bij het begin en het eind van de gekombineerde translatie en rotatiebeweging zowel een begin- als eindpositie van de tafel en de bijbehorende bronpösitie van de stralingsbron in de 35 geheugenmiddelen worden opgeslagen. .8800321