NL8502481A - 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren en tegen licht stabiele, aldus gestabiliseerde polymere samenstellingen. - Google Patents

Description

* -1- 24948/Vk/mvl

Korte aanduiding: 2,2,6,5-Tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren en tegen licht stabiele, aldus gestabiliseerde polymere samenstellingen.

De uitvinding heeft betrekking op derivaten van 2,2,6,6-tetra-methylpiperidine. Meer in het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op nieuwe 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren en tegen licht stabiele polymere samenstellingen die aldus zijn gestabiliseerd.

Deze verbindingen kunnen worden gebruikt als licht-stabiliserende middelen voor verbindingen met een hoog molekuulgewicht, toegepast voor de bereiding van polymere stoffen zoals bij de bereiding van polymere films voor kassen, chemische vezels, voorwerpen verkregen door spuitgieten (bestaande uit diverse onderdelen, eenheden, buizen).

Het grootste gedeelte van de polymere stoffen heeft een lage stabiliteit ten opzichte van de invloed van UV-licht. Als resultaat worden ze snel aangetast waardoor ze de eigenschappen tijdens het gebruik verliezen.

Ter verkrijging van tegen licht stabiele samenstellingen op basis van polymere materialen, worden hieraan speciale toevoegstoffen zoals licht-stabiliserende middelen toegevoegd. Deze toevoegstoffen moeten een hoge licht-stabiliserende werking hebben.

Tegenwoordig worden o-hydroxybenzofenon (Amerikaans octrooischrift 3.641.213) en o-hydroxybenzotriazoolderivaten (Amerikaans octrooischrift 3.824.198 en Duits octrooischrift 2.455.155) toegepast als licht-stabiliserende stoffen voor polymere materialen. Deze stabilisatoren hebben echter een lage werking.

Tijdens de laatste jaren zijn sterisch gehinderde aminoderivaten, met name derivaten van 2,2,6,6-tetramethylpiperidine zoals esters van 2,2,6,6-tetramethyl 4-hydroxypiperidine en carbonzuren (zie Duitse octrooischriften 1.929.928 en 2.258.752) op ruime schaal toegepast als licht-stabiliserende stoffen voor polymere materialen zoals polyetheen, polypropeen, polystyreen, polyvinylchloride, polyamide en dergelijke. In de praktijk is met name bis-(2,2,6,6-tetramethyl 4-piperidinyl)sebacaat · toegepast, bekend onder de merkaanduiding "Tinuvin 770" (Modern Plastics, 1975, nr. 5, 32). De tegen licht stabiliserende werking van deze verbindingen is aanzienlijk hoger dan die van o-hydroxybenzofenon en o-hydroxy- SSΰ2 48 1 + ‘i -2- 24948/Vk/mvl benzotriazoolderivaten. Deze verbindingen geven echter geen voldoende lange bedrijfsduur aan de polymere materialen onder omstandigheden van intensieve zonnebestraling.

De onderhavige uitvinding is gericht op het verkrijgen van nieuwe 5 licht-stabiliserende stoffen voor polymere materialen die een hoge licht-stabiliserende werking hebben.

De verbindingen volgens de onderhavige uitvinding zijn nieuw en tot nu toe niet bekend uit de literatuur.

De nieuwe verbindingen volgens de onderhavige uitvinding te weten 10 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren komen overeen met de formule 1, vermeld op het formuleblad, waarbij n = 1 of 2 en waarbij bij n = 1,A de betekenis heeft van een een van de radikalen, op het formuleblad weergegeven met de formules 2-11 en bij n = 2 heeft A de betekenis van een radikaal met formule 12 of 13 en m = 1 of 2.

15 De verbindingen volgens de onderhavige uitvinding zijn witte kristallen met een smeltpunt binnen het gebied van 82 tot 230 °C, oplosbaar in alifatische alcoholen en gechloreerde koolwaterstoffen.

De struktuur werd bevestigd door IR-spectroscopie, elementair-analyse en gegevens uit de meting van het molekuulgewicht.

20 Een tegen licht stabiele polymere samenstelling die een polymeer bevat en een licht-stabiliserende stof bevat als stabilisator volgens de uitvinding 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren met de bovenvermelde formule in de volgende hoeveelheid van de componenten in gew.delen: 99,0-99,95 gew.delen polymeer en 1,0-0,05 gew.deel 25 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van een gesubstitueerd carbonzuur.

Algemeen bekende polymeren met name polyolefinen (polyetheen met een hoge en lage dichtheid, polypropeen en copolymeren hiervan), polystyreen en copolymeren hiervan, polyvinylchloride, polyamiden,polyurethanen en dergelijke kunnen als polymeer worden toegepast.

30 Ten einde de thermische stabiliteit van de tegen licht stabiele polymere samenstelling volgens de uitvinding te verbeteren, verdient het aanbeveling hierin de thermo-stabiliserende middelen hierin ook te verwerken in een hoeveelheid van 0,05 tot 0,3 gew.% berekend op het polymeer. Als thermo-stabiliserende verbindingen kunnen verbindingen worden toegepast 35 gekozen uit de algemeen bekende groep van thermo-stabiliserende middelen zoals sterisch gehinderde fenolderivaten zoals tetra-ester van 3,5-di-tert.butyl 4-hydroxyfenylpropionzuur en pentaerythritol (Irganox 1010), as 82 4 8 1 ' # * -3- 24948/Vk/mvl octadecylester van 3,5-di-tert.butyl 4-hydroxyfenylpropionzuur (Irganox 1076), 2,2’-methyleen bis-(4-methyl 6-tert.butylfenol) (A0-2246), fosfieten zoals tri-(paranonylfenyl)fosfiet (Polygard) en dergelijke.

Ten einde de licht-stabiliserende werking te verbeteren verdient 5 het aanbeveling ook UV-licht-absorberende middelen toe te voegen (UV-ab-sorberende middelen) aan de tegen licht stabiele polymere samenstellingen in een hoeveelheid van 0,1 tot 0,3 gew.% van het polymeer. Als UV-absor-berende middelen kunnen o-hydroxybenzofenonderivaten worden toegepast zoals 2-hydroxy 4-octyloxybenzofenon (Cyasorb UV 531) en o-hydroxybenzo-10 triazoolderivaten zoals 2-(3',5'-ditert.butyl 2’-hydroxyfenyl)5-chloor- benzotriazool (Tinuvin 327) of 2-(2'-hydroxy 5'-methylfenyl)benzotriazool (Tinuvin P).

De hoeveelheid tegen licht stabiliserend middel, met name 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren evenals tegen 15 warmte stabiliserende middelen en UV-absorberende middelen is beperkt door het verkrijgen van een maximale stabiliserende werking en anderzijds door economische overwegingen voor een efficient gebruik van de samenstelling.

De polymere materialen die worden gestabiliseerd met de verbindingen volgens de uitvinding kunnen worden toegepast als meest diverse voorwerpen 20 zoals films, fibers, platen, staven.

De tegen licht stabiele polymere samenstellingen die_ zijn gestabiliseerd met 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren volgens de onderhavige uitvinding zijn 1,5-4 keer beter met betrekking tot de stabiliteit tegen licht dan tegen licht gestabiliseerde poly-25 mere samenstellingen die zijn gestabiliseerd met o-hydroxybenzofenon en o-hydroxybenzotriazoolderivaten en 10-15% beter dan de samenstelling gebaseerd op esters van 2,2,6,6-tetramethyl 4-hydroxypiperidine en carbonzuren. Verder hebben 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren volgens de onderhavige uitvinding een thermo-stabili-30 serende werking ten aanzien van polystyreen houdende kunststoffen.

De werkwijze ter bereiding van 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren evenals de werkwijze ter bereiding van tegen licht gestabiliseerde polymere samenstellingen zijn eenvoudig, waarbij gebruik wordt gemaakt van standaardapparatuur en deze werkwijzen 35 kunnen als volgt worden uitgevoerd.

De werkwijze voor de bereiding van de verbindingen volgens de onderhavige uitvinding is gebaseerd op een bekende reactie waarbij de S? Λ O A a 1

*- -V

Λ -4- 24948/Vk/mvl amidering van zuren of de lage esters wordt uitgevoerd door 2,2,6,6-tetra-methyl 4-aminopiperidine (triacetondiamine) uit te voeren bij een temperatuur tussen 170 en 210 °C, gelijktijdig met het afdestilleren van de vrijgekomen lagere alcohol of water (Veigand-"Hilgetag Experimental Methods 5 in Organic Chemistry1', "Khimiya" Publishers, Moskou, 1968, biz. 445, 454.

De gewenste produkten worden afgescheiden door herkristallisatie uit een organisch oplosmiddel.

De tegen licht gestabiliseerde polymere samenstellingen worden bereid volgens standaard industriële procédé's. De stabilisator tegen licht 10 wordt toegevoerd aan het polymeer tijdens de bereiding van het polymeer of bij het verwerken hiervan tot een voorwerp. De werkwijze wordt uitgevoerd onder toepassing van standaardapparatuur (extruder, molen, spuitgiet-machine). Het stabiliserende middel kan afzonderlijk aan het polymeer worden toegevoegd of in de vorm van een oplossing of suspensie in een 15 corresponderend oplosmiddel of dispergeermiddel.

Thermo-stabiliserende middelen en UV-absorberende middelen kunnen beide worden toegevoerd tijdens de bereiding van het polymeer en bij het verwerken van het polymeer.

De uitvinding wordt nader toegelicht aan de hand van de volgende 20 voorbeelden.

Voorbeeld I

Een driehalskolf van 100 ml voorzien van een roerder, thermometer Würtz-pakking met terugvloeikoeler en een opvangvat werd gevuld met 15j62 g triacetondiamine en 18,39 g ethylester van N-cyclohexylaminoazijn-25 zuur en verwarmd bij een temperatuur van 180 tot 210 °C tot geen ethanol meer vrijkwam. Na het afkoelen van het reactiemengsel werd het produkt herkristalliseerd uit tolueen ter verkrijging van 25,1 g (85% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) van het gewenste produkt, te weten 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van N-cyclohexyl-30 aminoazijnzuur (verbinding 1) met een smeltpunt van 83 °C.

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule C^H^N^O waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 69,11 11,26 14,23 35 gevonden: 68,98 11,56 14,08.

Het gevonden molekuulgewicht bedroeg 290,7, terwijl het berekende molekuulgewicht 295,47 was.

85 02 48 1 ' * -*· s -5- 24948/Vk/mvl

De gegevens met betrekking tot het IR-spectrum waren: _ (amide 1) = 1665 cm \ 6 (amide 2) = 1510 cm \ ^ = u ^ Wn v,JCJ = 3360 cm” .

Voorbeeld II

5 De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl- piperidylamide van N-morfolineazijnzuur (verbinding 2) werd verkregen door de werkwijze te volgen zoals vermeld in voorbeeld I, uit 15,62 g triacetondiamine en 17,28 g N-morfolinoazijnzuurethylaat. Het gewenste produkt werd verkregen in een hoeveelheid van 26,24 g (92,6% van de theo-10 retische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt na herkristailisatie uit tolueen van 103 °C.

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule C ^5^39^3¾ waren: C (%) H (%) N (%) 15 berekend: 63,57 10,31 14,82 gevonden: 63,74 10,28 14,48.

Het gevonden molekuulgewicht bedroeg 317,8 terwijl het berekende molekuulgewicht 283,42 was.

De gegevens uit het IR-spectrum waren: 20 \>„ _ (amide 1) = 1685 cm δλ.„ (amide 2) =s 1515 cm \ L = U u Nri VNH S 3385 Cm" *

Voorbeeld III

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl-piperidylamide van N-piperidinoazijnzuur (verbinding 3) werd op eenzelfde 25 wijze bereid als aangegeven in voorbeeld I uit 62,5 g triacetondiamine en 68,34 g N-piperidinoazijnzuurethylaat. De opbrengst aan gewenst produkt bedroeg 90,74 g (80,6% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine). Het smeltpunt bedroeg 77 °C (tolueen).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met 30 formule C^H^N^O waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 68,28 11,10 14,93 gevonden: 68,61 10,91 14,83.

Het gevonden molekuulgewicht was 280,4 terwijl het berekende 35 molekuulgewicht 281,45 bedroeg.

85 (52 4 3* -6- 24948/Vk/mvl

De gegevens uit het IR-spectrum waren: -1 -1 0 (amide 1) = 1680 cm , 6.t„ (amide 2) = 1510 cm , L = U 1 Nn VNH = 3375 C”' ·

Voorbeeld IV

5 De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl- piperidylamide van anilineazijnzuur (verbinding 4) werd bereid door de werkwijze te volgen zoals vermeld in voorbeeld I door uit te gaan van 23,44 g triacetondiamine en 26,8 g anilinoazijnzuurethylaat.

De opbrengst aan gewenst produkt bedroeg 35,7 g (82,2% van de 10 theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine). Het smeltpunt bedroeg 175 °C (isopropanol).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule C^H^N^O waren: C (%) H (%) N (%) 15 berekend: 70,55 9,40 14,52 gevonden: 70,34 9,96 14,68.

Het gevonden molekuulgewicht was 282,5, terwijl het berekende molekuulgewicht 289,4 bedroeg.

De gegevens uit het IR-spectrum waren: -1 -1 20 _ (amide I) = 1655 cm , <5.Ttr (amide 2) = 1500 cm , L-U - JNn v..„ = 3390, 3440 cm' .

Wil

Voorbeeld V

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten N,N'-bis-(2,2,6,6,-tetramethylpiperidyl)-aceetamide van piperazine (verbinding 5) werd be-25 reid door het volgen van de werkwijze beschreven in voorbeeld I door uit te gaan van 31,25 g triacetondiamine en 25,75 g N,N'-piperazinodiazijnzuur-diëthylaat.

De opbrengst aan gewenst produkt was 37 g (77,3% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 30 230 °C (tolueen).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule ^26^50^6^2 waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 65,23 10,53 17,55 35 gevonden: 65,30 10,60 17,78.

Het gevonden molekuulgewicht bedroeg 472,5, terwijl het berekende molekuulgewicht 478,7 bedroeg.

85 0 2 4 8 f

V

-7- 24948/Vk/mvl

De gegevens uit het IR-spectrum waren: v_ (amide 1) = 1650 cm-1, <5.m (amide 2) = 1530 cm"1, 1500 cm 1.

U=U ^ Nn VHH = 3350 ·

Voorbeeld VI

5 De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl- piperidylaraide van N-cyclohexylaminopropionzuur (verbinding 6) werd bereid op een wijze zoals beschreven in voorbeeld I door uit te gaan van 31,25 g triacetondiamine en 37,05 g N-cyclohexylaminopropionzuurmethylaat. De opbrengst aan gewenst produkt was 53,4 g (86,4% van de theoretische hoe-10 veelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 122 °C.

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 69,85 11,40 13,58 15 gevonden: 69,55 11,32 13,43.

Het gevonden molekuulgewicht was 308,2 terwijl het berekende molekuulgewicht 309,5 bedroeg.

De gegevens uit het IR-spectrum waren: vc_0 (amide 1) = 1670 cm"1, δ^ (amide 2) = 1560 cm'1, 20 vNH = 3240, 3320 cm'1.

. Voorbeeld VII

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten N,N’-bis-(2,2,6,6-tetramethylpiperidyl)propionamide van piperazine (verbinding 7) werd bereid op een manier vergelijkbaar met die beschreven in voorbeeld I uit 25 31,25 g triacetondiamine en 25,8 g N,N*-piperazinodipropionzuurdimethylaat.

De opbrengst aan gewenst produkt bedroeg 34,4 g (68% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 161 °C (tolueen).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met 30 formule C-qR-.N.-O- waren: 28 54 6 2 C (%) H (%) N (%) berekend: 66,36 10,74 16,58 gevonden: 66,64 10,71 16,01.

Het gevonden molekuulgewicht was 502,3, terwijl het berekende 35 molekuulgewicht 506,78 bedroeg.

853243! Μ · -8- 24948/Vk/mvl

De gegevens uit het IR-spectrura waren: -1 -1 (amide 1) = 1650 cm , (amide 2) = 1530 cm , v.ra = 3300, 3400 cm-1.

NH

Voorbeeld VIII

5 De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl- piperidylamide van benzylaminopropionzuur (verbinding 8) werd bereid door het volgen van de werkwijze beschreven in voorbeeld I door uit te gaan van 46,9 g triacetondiamine en 58 g benzylaminopropionzuurmethylaat. De opbrengst aan gewenst produkt was 73,14 g (76,8% van de theoretische hoe- 10 veelheid berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 132 °C (tolueen).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule C^H^N^O waren: C (%) H (%) N (%) 15 berekend: 71,88 9,84 13,24 gevonden: 71,92 9,68 13,71.

Het gevonden molekuulgewicht was 318,5 en het berekende molekuul-gewicht bedroeg 317,5.

De gegevens uit het IR-spectrum waren: -1 -1 20 (amide 1) = 1660 cm , <5.m (amide 2) = 1565 cm , LU - Nti v...T = 3330 cm" .

NH

Voorbeeld IX

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl-piperidylamide van N-morfolinopropionzuur (verbinding 9) werd bereid door 25 het volgen van de werkwijze vermeld in voorbeeld I door uit te gaan van 15,62 g triacetondiamine en 17,32 g N-morfolinopropionzuurmethylaat. Het gewenste produkt werd verkregen in een hoeveelheid van 27 g (90,8% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 82 °C (isopropanol).

30 De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule Ο.,Η-,Ν,Ο- waren: 16 31 3 2 C (%) H (%) N (%) berekend: 64,61 10,51 14,13 gevonden: 64,45 10,26 14,22.

35 Het gevonden molekuulgewicht bedroeg 298,5 en het berekende molekuulgewicht was 297,4.

8532 4 3 1 -9- 24948/Vk/mvl

De gegevens uit het IR-spectrum waren: v„ (amide 1) = 1630 cm 1, 5 „ (amide 2) = 1510 cm 1,

UU WH

V,tu = 3450, 3270 cm .

NH

Voorbeeld X

5 De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl- piperidylamide van N-piperidinopropionzuur (verbinding 10) werd bereid op een wijze zoals aangegeven in voorbeeld I door uit te gaan van 31,25 g triacetondiamine en 34,20 g N-piperidinopropionzuurmethylaat. De opbrengst aan gewenst produkt was 29,3 g (49,6% van de theoretische hoeveelheid, 10 berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 133 °C (hexaan).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 69,11 11,26 14,22 15 gevonden: 69,47 11,84 14,63-

Het gevonden molekuulgewicht was 298,3 en het berekende molekuul-gewicht bedroeg 295,47-

De gegevens uit het IR-spectrum waren: υ_ _ (amide 1) = 1630 cm-1, <5.T„ (amide 2) = 1520 cm \ 20 vNH = 3400, 3250 cm .

Voorbeeld XI

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl-piperidylamide van 2',2',6',6’-tetramethylpiperidylaminopropionzuur (verbinding 11) werd bereid op een wijze zoals aangegeven in voorbeeld I 25 door uit te gaan van 31,25 g triacetondiamine en 8,6 g methylacrylaat.

Het gewenste produkt werd verkregen in een hoeveelheid van 29,33 g (80% van de theoretische hoeveelheid, berekend op methylacrylaat) met een smeltpunt van 139 °C (ethylacetaat).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met 30 formule 1^42^0 waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 68,80 11,55 15,28 gevonden: 68,75 11,62 15,47.

Het gevonden molekuulgewicht was 365,8 en het berekende molekuul-35 gewicht bedroeg 366,6.

De gegevens uit het IR-spectrum waren: (amide 1) = 1660 cm \ (amide 2) = 1510 cm*”1, v = 3260, 3«5 cm"1.

8502 48 1 9 -10- 24948/Vk/mvl

Voorbeeld XII

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl-piperidylamide van fenoxyazijnzuur (verbinding 12) werd bereid volgens de werkwijze beschreven in voorbeeld I door uit te gaan van 15,21 g 5 fenoxyazijnzuur en 15>82 g triacetondiaraine. De opbrengst aan gewenst produkt was 24,5 (84,3% van de theoretische hoeveelheid, berekend op tri-acetondiamine) met een smeltpunt van 85 °C (tolueen).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule C^H^N^ waren: 10 C (%) H (%) N (%) berekend: 70,31 9,02 9,65 gevonden: 69,91 8,91 9,48.

Het gevonden molekuulgewicht bedroeg 307,0 en het berekende molekuulgewicht was 290,41.

15 De gegevens van het IR-spectrum waren: -1 -1 vc_0 (amide 1) = 1670 cm , (amide 2) = 1500 cm , v = 3290 cm-1.

Voorbeeld XIII

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl- 20 piperidylamide van fenylthioazijnzuur (verbinding 13) werd bereid op een wijze zoals aangegeven in voorbeeld I door uit te gaan van 15,62 g triacetondiamine en 20,6 g fenylthioazijnzuurethylaat. De opbrengst aan gewenst produkt was 23,25 g (75,9% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 94 °C (hexaan).

25 De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule waren: C (%) H (%) N (%) S (%) berekend: 66,62 8,55 9,14 10,46 gevonden: 66,35 8,61 9,08 10,23.

30 Het gevonden molekuulgewicht was 303,4 en het berekende molekuul gewicht bedroeg 306,47.

De gegevens uit het XR-spectrum waren: -1 -1 V- _ (amide 1) = 1680 cm , δ.τ„ (amide 2) = 1505 cm ,

C=0 . NH

VM„ = 3420, 3220 cm" .

NH

35 Voorbeeld XIV

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetraraethyl-piperidylamide van n-tert.butylfenoxyazijnzuur (verbinding 14) werd bereid op een manier zoals aangegeven in voorbeeld I door uit te gaan van 15,62 g 8502461 -11- 24948/Vk/mvl triacetondiamine en 23,7 g n-tert.butylfenoxyazijnzuurethylaat. De opbrengst aan gewenst produkt was 19,9 g (57,4% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 88 °C (hexaan).

5 De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule N_0n waren: 21 34 2 2 C (%) H (%) N (%) berekend: 72,79 9,89 8,08 gevonden: 72,70 9,94 8,08.

10 Het gevonden molekuulgewicht was 349,10 en het berekende mole- kuulgewicht bedroeg 346,52.

De gegevens van het IR-spectrum waren: vc_0 (amide 1) = 1685 cm"1, (amide 2) = 1530 cm”1, v 5 3430 cm-1.

15

Voorbeeld XV

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten bis-(2,2,6,6-tetra-methylpiperidylaceetamido)-2',2'-fenoxypropaan (verbinding 15) werd bereid door het volgen van de werkwijze vermeld in voorbeeld I, door uit te gaan van 15,52 g triacetondiamine en 18,42 g 4,4'-difenyloxypropionzuur- 20 diëthylaat. De opbrengst aan gewenst produkt was 27,6 g (89% van de theoretische hoeveelheid, berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 79 °C (gasolie/tolueen).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met formule CL-H^fLO, waren: 25 C<%> H (%) N (%) berekend: 71,58 9,09 9,02 gevonden: 71,44 9,13 8,86.

Het gevonden molekuulgewicht was 627,00 en het berekende molekuulgewicht bedroeg 620,88.

30

De gegevens uit het IR-spectrum waren: V- _ (amide 1) = 1670 cm"1, (amide 2) = 1520 cm"1,

C=0 . NH

υΝΗ = 3430, 3270 cm .

Voorbeeld XVI

De verbinding uit dit voorbeeld, te weten 2,2,6,6-tetramethyl-35 piperidylamide van β-(2*,2’,6*jó'-tetramethylpiperidylaminoJcrotonzuur (verbinding 16) werd bereid op een wijze zoals aangegeven in voorbeeld I door uit te gaan van 65,07 g acetoazijnzure ether en 156,26 g triaceton- 8502481 -12- 24948/Vk/mvl diamine. De opbrengst aan gewenst produkt was 115,3 g (61,0% van de theoretische hoeveelheid berekend op triacetondiamine) met een smeltpunt van 202 °C (isopropanol).

De gegevens uit de elementair-analyse voor de verbinding met 5 formule ^22^42^4^ waren: C (%) H (%) N (%) berekend: 69,79 11,18 14,80 gevonden: 69,94 11,20 14,70.

Het gevonden molekuulgewicht bedroeg 388,0 en het berekende 10 molekuulgewicht was 378,61.

De gegevens uit het IR-spectrum waren: -1 -1 V- Λ (amide 1) = 1680 cm , (amide 2) s 1520 cm , w—U 4 Nil j VNH = Cm * VC-C = Cm *

Voorbeeld XVII 15

Van verbinding 11 werd een hoeveelheid van 0,3 g 2,2,6,6-tetra-methylpiperidylamide van 21,2·,6*,6’-tetramethylpiperidylaminopropionzuur opgelost in aceton en toegevoegd aan 99,7 g poedervormige polypropeen.

Het verkregen mengsel werd geroerd onder afdampen van aceton en daarna toegevoegd aan een laboratoriummenger en hierin gedurende 30 minuten ge- 20 mengd. Zodoende werd een homogene massa verkregen waarvan films werden vervaardigd met een dikte van 120 ym door spuitgieten onder samendrukken bij een temperatuur van 210 + 2 °C. De films werden vervolgens onderworpen aan een veroudering door oxidatie onder invloed van licht in een test volgens Xenotest 1200 ter bepaling van de bestandheid tegen weers-25 omstandigheden. De mate van aantasting van de films werd bepaald met behulp van een IR-spectrometer door het bepalen van de tijd waarna de carbonylindex gelijk was aan 0,3.

Door het volgen van de bovenvermelde werkwijze werden tegen licht stabiele polymere films verkregen met andere licht-stabiliserende 30 middelen volgens de uitvinding (verbindingen 12, 14, 15).

Ter bepaling van de licht-stabiliserende werking van de middelen volgens de uitvinding 'werden tegen licht stabiele films vervaardigd met behulp van de conventionele stabilisatoren Tinuvin 327, Tinuvin 770 en

Cyasorb UV-531 op een vergelijkbare wijze.

35

De verkregen resultaten uit deze experimenten zijn samengevat in tabel A.

8502 48 1 _13_ 24948/Vk/mvl

TABEL A

. tijd voor het berei- experiment te§en stabili- hoeveelheid stabi- {£θη van de careonyi- serend middel lisator (gew.delen) index van 0,3 (uren) 5 1 Tinuvin 327 0,3 130 2 Cyasorb OV-531 0,3 210 3 Tinuvin 770 0,05 240 10 4 Tinuvin 770 0,1 380 5 Tinuvin 770 0,3 500 6 Tinuvin 770 1,0 650 7 verbinding 11 0,05 275 15 8 verbinding 11 0,1 420 9 verbinding 11 0,3 530 10 verbinding 11 1,0 720 11 verbinding 12 0,1 460 20 12 verbinding 12 0,3 625 13 verbinding 12 1,0 750 14 verbinding 14 0,1 420 25 15 verbinding 14 0,3 545 16 verbinding 14 1,0 760 17 verbinding 15 0,05 310 18 verbinding 15 0,3 540 30 19 verbinding 15 1,0 780

Uit de gegevens van tabel A blijkt dat de stabiliserende werking tegen licht van polypropeenfilms, gestabiliseerd met de verbindingen 11, 12, 14 en 15 ongeveer 2,5 keer beter is dan de stabiliteit tegen licht van 35 films die zijn gestabiliseerd met Cyasorb UV-531 en ongeveer 15% beter dan de stabiliteit tegen licht van films die zijn gestabiliseerd met Tinuvin 770.

-·*.* ..

^ 1 -14- 24948/Vk/mvl 9

Voorbeeld XVIII

Van verbinding 12 te weten 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van fenoxyazijnzuur werd 0,1 g opgelost in ethanol en toegevoegd aan 99,9 g polyetheen met een hoge dichtheid in poedervorm. Uit het verkregen mengsel 5 werd ethanol verwijderd onder verlaagde druk. Zodoende werd een homogene massa verkregen waaruit films werden vervaardigd met een dikte van 100 urn, die onder druk werden gevormd bij een temperatuur van 160 °C, terwijl de 2 druk 150 kg/cm bedroeg. De films werden onderworpen aan een veroudering volgens een Xenotest 150 door oxidatie onder invloed van licht, om de 10 bestandheid tegen de weersomstandigheden te bepalen. De mate van aantasting van de films werd bepaald met behulp van een IR-spectrometer door het bepalen van de tijd waarbinnen de carbonylindex van 0,3 werd bereikt en door het tijdsverloop totdat ontleding plaatshad.

Door het volgen van deze werkwijze werden ook tegen licht stabiele 15 polymere films vervaardigd onder toepassing van andere licht-stabiliserende middelen volgens de uitvinding (verbindingen 2, 3, 7> 9> 13 en 16) en ter vergelijking werden de werkingen bepaald van stabilisatoren tegen licht, te weten Tinuvin 770 en Cyasorb UV-531.

De hierbij verkregen resultaten zijn weergegeven in tabel B.

S 5 0 2 4 8 1 -15- 24948/Vk/mvl

TABEL B

I ,. , , , tijd voor het ......

| tegen licht noeveelheid bereiken van de fclJd tofc optre- I samen- stabiliserend stabilisator „ , ,. . den van destruc- 3 j stelling middel (gew.delen) tie (eren) | 1 Cyasorb UV-531 0,1 975 1700 2 Cyasorb UV-531 0,3 1250 2500 T0 3 Tinuvin 770 0,05 1100 1900 4 Tinuvin 770 0,15 1550 2895 5 Tinuvin 770 0,3 1850 3350 6 Tinuvin 770 1,0 2100 3900 15 7 verbinding 16 0,15 1750 3250 8 verbinding 16 0,3 2050 3700 9 verbinding 12 0,3 1795 3360 10 verbinding 12 1,0 2420 4500 ^ 11 verbinding 2 0,05 1230 2100 12 verbinding 2 0,3 1995 3685 13 verbinding 2 0,5 2070 3885 14 verbinding 3 0,05 1250 2155 25 15 verbinding 3 0,1 1695 2475 16 verbinding 3 1,0 2360 4295 17 verbinding 7 0,1 1710 3200 2Q 18 verbinding 7 0,3 2100 3685 19 verbinding 9 0,1 1720 3340 20 verbinding 9 0,5 2000 3580 21 verbinding 13 0,3 1920 3380 35 22 verbinding 13 1,0 2000 3955 ----- 8502 48 1 -16- 24948/Vk/mvl

Uit de gegevens van tabel B blijkt dat de stabiliteit van de films tegen licht bij polyetheen met een lage dichtheid, gestabiliseerd met de verbindingen 2, 3, 7, 9, 12 en 16 ongeveer 1,5 keer beter is dan bij films die zijn gestabiliseerd met Cyasorb UV-531 en ongeveer 10% 5 beter dan de stabiliteit van de films die zijn gestabiliseerd met Tinuvin 770.

Voorbeeld XIX

Van verbinding 6, te weten 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van N-cyclohexylaminopropionzuur werd 0,05 g opgelost in aceton en toegevoegd 10 aan 99,75 g polypropeen in poedervorm samen met 0,2 g fenol houdend stabiliserend middel Irganox 1010. Het verkregen mengsel werd gemengd waarbij aceton werd verdampt en daarna toegevoegd aan een laboratorium-menger en daarin gedurende 30 minuten gemengd. Zodoende werd een homogene massa verkregen die door een extruder werd gevoerd bij een temperatuur 15 (in de zones) van 210 tot 220 °C zodat granules werden verkregen. Deze granules of korrels werden toegevoerd aan een smeltsectie van een vezelvormend apparaat op laboratoriumschaal. De enkelvoudige vezel die uit de matrijs werd geëxtrudeerd werd afgekoeld in een waterbad met een temperatuur van 18-20 °C en daarna onderworpen aan een viervoudige rek 20 bij een temperatuur van 130 °C. De verkregen enkelvoudige vezels met een lineaire dichtheid van 8 tex werden onderworpen aan een destructie of aantasting door oxidatie onder invloed van licht volgens een Xenotest 1200 ter bepaling van de bestandheid onder weersomstandigheden. De mate van aantasting van de enkelvoudige vezels werd bepaald door het bepalen 25 van de waarde betreffende het behoud van de taaiheid na 400 uren bestralen (uitgedrukt in procenten).

Door het volgen van de bovenvermelde werkwijze werden enkelvoudige vezels vervaardigd onder toepassing van licht-stabilisatoren volgens de onderhavige uitvinding (verbindingen 1, 4, 5, 6, 10, 13, 15) en onder toe-30 passing van andere thermo-stabiliserende middelen zoals Irganox 1076.

Om de stabiliserende werking tegen licht te bepalen werden vezels gestabiliseerd met Irganox 1010 en met Tinuvin 327 en Tinuvin 770 op een vergelijkbare wijze.

De verkregen resultaten zijn weergegeven in tabel C.

83 0 2 48 1 -17- 24948/Vk/mvl

TABEL C

samen- hoeveelheid stabili- taaiheid (%) na 400 stelling componenten sator (gew.delen) uren bestralen 5 1 Tinuvin 327 0,3 pn 0

Irganox 1010 0,2 ’

2 Tinuvin 770 0,1 ó2 Q

Irganox 1010 0,3 '

3 Tinuvin 770 0,2 6o Q

IQ Irganox 1010 0,1 ’

4 Tinuvin 770 1*0 Q

Irganox 1010 0,05 ’

5 verbinding 15 0,05 -- Q

Irganox 1010 0,3 '

15 6 verbinding 15 0,2 75 Q

Irganox 1010 0,1 ’

7 verbinding 15 0,5 Qo Q

Irganox 1010 0,2 ’

8 verbinding 15 1,0 03 Q

20 Irganox 1010 0,05 ’ 9 verbinding 4 0,1 -- -

Irganox 1010 0,05 ’

10 verbinding 5 0,2 Q

Irganox 1010 0,1 ’ 25 11 verbinding 13 0,3 -- -

Irganox 1076 0,3 *

12 verbinding 10 1,0 80 Q

Irganox 1076 0,05 ' 13 verbinding 6 0,05 72 0 30 Irganox 1076 0,2 ’ 14 verbinding 1 0,2 7n n

Irganox 1076 0,1 ’

Uit de gegevens van tabel C blijkt dat de stabiliteit tegen licht 35 van de vezels die zijn gestabiliseerd met de verbindingen 1, 4, 5, 6, 10 en 15 volgens de uitvinding 3 tot 4 keer beter is dan bij vezels die zijn gestabiliseerd met Tinuvin 327 en ongeveer 15% beter dan vezels gestabiliseerd met Tinuvin 770.

:2 48 1 t.

-18- 24948/Vk/mvl

Voorbeeld XX

Verbinding 14, te weten 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van n-tert.butylfenoxyazijnzuur werd in een hoeveelheid van 0,2 g toegevoegd aan 99,95 g polyetheen met een hoge dichtheid in een rolmolen na 3 minuten 5 malen, samen met 0,2 g Cyasorb CJV-531 en 0,05 g A0 2246. De polymere samenstelling werd bereid bij een walstemperatuur van 160 °C onder continu afsnijden van het weefsel gedurende 10 minuten. Uit het gemalen weefsel van het polymeer werden platen van 2 mm onder samendrukken gevormd bij een temperatuur van 160 +_ 2 °C en hieruit werden monsters ge-10 sneden met twee kanten. De monsters werden onderworpen aan een veroudering door oxideren onder invloed van licht volgens de Xenotest 1200 in een ruimte ter bepaling van de bestandheid tegen weersomstandigheden gedurende 2000 uren.

De mate van aantasting van de monsters werd bepaald door het be-15 palen van de relatieve rek die werd behouden bij breuk na 200Q uren verouderen.

De tegen licht stabiele samenstellingen met andere licht-stabili-satoren volgens de uitvinding en bekende toevoegstoffen zoals Tinuvin 327, Cyasorb UV-531 en Tinuvin 770 werden bereid op een vergelijkbare manier.

20 De hierbij verkregen resultaten zijn samengevat in tabel D.

.2 48 1 -19- 24948/Vk/mvl TABEL D __ j-“-- ' “[ behouden relatieve ver- hoeveelheid stabi- ienging (%) bij breuk samen- componenten lisator (gew.delen) na verouderen gedurende stelling 2000 uren 3 1 Gyasorb UV-531 0,1 5,7 AO-2246 °’05 2 Cyasorb UV-531 0*2 7,0 10 AO-2246 °’05 3 Cyasorb UV-531 0,3 8,0 AO-2246 °*05 15 „ - 4 Tinuvin 327 0>J gebroken na 2000 uren AO-2246 °’05 on 5 Tinuvin 770 0,1 10,0 AO-2246 0,05 5 Tinuvin 770 °>2 21,5 25 AO-2246 0,05 7 Tinuvin 770 °,3 44,8 AO-2246 °*05 30 3 verbinding 11 0»1 14,8 AO-2246 0,05 35 g verbinding 11 0,2 27,0 AO-2246 0,05 in 10 verbinding 11 0,3 55,6 U AO-2246 0,05 11 verbinding IA 0,1 10,5 45 AO-2246 0,05 12 verbinding 14 0,2 23,6 AO-2246 0,05 50 13 verbinding 14 0,3 45,0 AO-2246 0,5 55 i4 Tinuvin 770 0,2

Tinuvin 327 0,2 ' AO-2246 0,05 60 15 Tinuvin 770 0,1

Cyasorb UV-531 0,1 58, AO-2246 0,05 55 -55 Tinuvin 770 0,2

Cyasorb UV-531 0,2 78,0 AO-2246 0,05 17 Tinuvin 770 0,3

Cyasorb UV-531 0,3 80,0 AO-2246 0,05 f5 13 Tinuvin 770 0,3

Cyasorb UV-531 0,1 70,0 AQ-2246 0,05 80 19 Tinuvin 770 0,1

Cyasorb UV-531 0,3 67,5 AO-2246 0,05 S3 0 2 4 8 1 9 -20- 24948/Vk/mvl \ TABEL D (vervolg) behouden relatieve versamen- hoeveelheid stabili- lenging (%) bij breuk stelling componen en sator (gew.delen) na verouderen gedurende 5 2000 uren 20 Tinuvin 770 0 , 1 10 Tinuvin 327 0,3 62,0 AO-2246 0,05 21 verbinding 11 0,1 15 Cyasorb UV-531 0,1 67,9 AO-2246 0,05 22 verbinding 11 0,2 20 Cyasorb UV-531 0,2 88,2 AO-2246· 0,05 23 verbinding 11 0,2 25 Tinuvin 327 0,2 82,0 AO-2246 0,05 24 verbinding 11 0,3 30 Cyasorb UV-531 0,3 90,0 AO-2246 0,05 25 verbinding 11 0,3 35 Cyasorb UV-531 0,1 71,9 AO-2246 0,05 26 verbinding 11 0,1 40 Cyasorb UV-531 0,3 72,5 AO-2246 0,05 27 verbinding 14 0,1 45 Tinuvin 327 0,1 56,5 AO-2246 0,05 28 veröinding 14 0,1 50 Cyasorb UV-531 0,1 60,0 AO-2246 0,05 29 verbinding 14 0,2 55 Cyasorb UV-531 0,2 80,5 AO-2246 0,05 60 Uit de gegevens van tabel D blijkt dat de stabiliteit tegen licht van platen vervaardigd uit polyetheen met een lage dichtheid, gestabiliseerd met de verbindingen 11 en 14 volgens de uitvinding, ongeveer 3 keer beter is dan de stabiliteit tegen licht van platen die zijn gestabiliseerd met Cyasorb UV-531 of met Tinuvin 327 en ongeveer 10% hoger in 65 vergelijking met platen verkregen onder toepassing van Tinuvin 770 als stabilisator.

85 02 48 1 -21- 24948/Vk/ravl *1 ,r'

Voorbeeld XXI

Verbinding 16, te weten 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van 3-(2’,2',6',6’-tetramethylpiperidylamine)crotonzuur werd in een hoeveelheid van 1,0 g samen met 0,1 g Tinuvin 327 en 0,05 g Irganox 1010 toege-5 voegd aan 98,85 g poedervormig polypropeen. Het verkregen mengsel werd geroerd, gegranuleerd en hieruit werden enkelvoudige vezels van 10 tex gevormd door het volgen van de werkwijze zoals beschreven in voorbeeld XIX.

De enkelvoudige draden of vezels werden onderworpen aan verouderen door oxidatie onder invloed van licht volgens de Xenotest 1200 in een ruimte 10 ter bepaling van de bestandheid tegen weersomstandigheden gedurende 500 uren.

De licht-stabiliserende werking van de toevoegstof werd bepaald door het procentuele behoud van de taaiheid van de enkelvoudige vezels na breuk hiervan.

15 Door het volgen van de bovenvermelde werkwijze werden tegen licht stabiele samenstellingen bereid en onderzocht met andere stabilisatoren volgens de uitvinding en met bekende toevoegstoffen te weten Tinuvin 327, Cyasorb UV-531 en Tinuvin 770.

De hierbij verkregen resultaten zijn samengevat in tabel E.

20 Uit de gegevens van tabel E blijkt dat de enkelvoudige draden gestabiliseerd met de verbindingen 8, 9, 11, 15, 16 volgens de onderhavige uitvinding 2-4 keer beter stabiel zijn tegen licht dan de draden die zijn gestabiliseerd met Tinuvin 327 of Cyasorb UV-531 en ongeveer 15% meer stabiel zijn tegen licht dan draden die zijn gestabiliseerd met 25 Tinuvin 770.

5302 48 1 t -22- 24948/Vk/mvl

TABEL E

, ,, . , , ... behouden taaiheid samen- . hoeveelheid stabili- , . , , stellin* componenten , na bestralen gedu- stemng sacor tgew.aeien; rende 50Q uren (%) 5---- 1 Tinuvin 327 0,3

Irganox 1010 0,1 2 Cyasorb UV-531 0,3

Irganox 1010 0,1 10 3 Tinuvin 770 0,05

Tinuvin 327 0,3 70

Irganox 1010 0,05 4 Tinuvin 770 1,0

Tinuvin 327 0,1 76

Irganox 1010 0,05 15 5 Tinuvin 770 0,1

Cyasorb UV-531 0,2 72

Irganox 1010 0,3 6 verbinding 15 0,05

Tinuvin 327 .0,3 82 2Q Irganox 1010 0,05 7 verbinding 16 1,0

Tinuvin 327 0,1 90

Irganox 1010 0,05 8 verbinding 8 0,1

Cyasorb UV-531 0,2 87 25 Irganox 1010 0,3 9 verbinding 9 0,05

Cyasorb UV-531 0,3 85

Irganox 1010 0,05 10 verbinding 11 0,1

Cyasorb UV-531 0,3 88 30 Irganox 1010 0,1 83 02 48 1 4 . '· -23- 24948/Vk/mvl

Voorbeeld XXII

Van de verbinding 5 te weten N,NT-bis-(2,2,6,6-tetramethylpiperidyl)-aceetamidepiperazine werd een hoeveelheid van 0,1 g toegevoegd aan 99,9 g gegranuleerde slagvaste polystyreen. Uit het verkregen mengsel werd een 5 5%-ige oplossing in benzeen bereid. Na het volledig oplossen van de slagvaste polystyreen en de stabiliserende toevoegstof werden films vervaardigd met een dikte van 70 um door het gieten van de oplossing.

Na het verdampen van het oplosmiddel (ongeveer 2 dagen) werden de verkregen films onderworpen aan een veroudering door bestralen onder in-10 vloed van licht onder niet gefiltreerd UV-licht. De mate van aantasting van de films werd bepaald op een IR-spectrometer door het bepalen van de carbonylgroepen bij 1720 cm"1 (relatieve eenheden) en door het behoud van de dubbele bindingen (C=C-bindingen) bij 900 cm"1 (als percentage van de beginwaarde) na 100 uren verouderen.

15 Onder toepassing van de bovenvermelde werkwijze werden tegen licht stabiele samenstellingen bereid met andere stabilisatoren tegen licht volgens de onderhavige uitvinding en ter vergelijking met een bekende stabilisator te weten Tinuvin P.

De hierbij verkregen resultaten zijn saraengevat in tabel F.

20 TABEL F

~ , ~ ~ samenvoeging behouden dubbele licht- van carbonyl- bindingen (% van stabilisator , groepen (% van het aantal in __m(Sew.d.l»n) ds beglMaarde) het begin) 25 1 Tinuvin P 0,05 8,8 15 2 Tinuvin P 0,10 7,4 20 3 Tinuvin P 0,30 6,2 30 4 Tinuvin P 1,00 7,0 32 5 verbinding 11 0,05 4,1 45 30 6 verbinding 11 0,30 3,0 69 7 verbinding 3 0,10 3,7 59 8 verbinding 4 0,30 3,1 65 9 verbinding 5 0,30 2,8 80 10 verbinding 13 0,10 3,4 62 35 11 verbinding 8 0,05 4,8 42 12 verbinding 10 1,00 1,7 92 13 verbinding 10 0,30 2,7 82 3502 48 1

A

-24- 24948/Vk/mvl

Uit de gegevens van tabel F blijkt dat de verbindingen 3, 4, 5, 8, 10 en 11 volgens de onderhavige uitvinding een stabiliteit tegen licht geven aan de slagvaste polystyreen die ongeveer 2-3 keer hoger is dan de waarde verkregen met Tinuvin P.

5 Voorbeeld XXIII

Monsters van films van een slagvaste polystyreen werden bereid volgens de werkwijze zoals beschreven in voorbeeld XXII. Tegen warmte betand zijnde samenstellingen werden bereid onder toepassing van stabilisatoren volgens de onderhavige uitvinding en ter vergelijking van de 10 stabiliserende activiteit werd een bekende stabilisator, te weten Polygard, toegepast.

De films werden onderworpen aan een thermische veroudering bij een temperatuur van 120 °C in een luchtthermostaat. De mate van afbraak van de films werd bepaald zoals beschreven in voorbeeld XXII na 500 uren thermisch 15 verouderen.

De resultaten van de experimenten zijn vermeld in tabel G.

TABEL G

gehalte van samenvoeging dubbele bindin- nr. ' verbinding sarend'middel1" van gen C=C behouden 20__i«ew?deïenf ^bonylgroepen_ 1 Polygard 0,05 gebroken gebroken 2 Polygard 0,10 5,0 29 3 Polygard 0,30 5,2 31 25 4 Polygard 0,50 3,4 37 5 Polygard 1,00 2,9 41 6 verbinding 16 0,05 3,2 49 30 7 verbinding 5 0,10 2,5 53 8 verbinding 14 0,30 1,9 67 9 verbinding 15 0,50 1,7 77 10 verbinding 9 1,00 1,3 81 35 ------

Uit de gegevens van tabel G blijkt dat de verbindingen 5, 9, 11, 14 en 15 1,5-2 keer effectiever zijn dan de stabiliserende werking van Polygard.

3302481 -25- 24948/Vk/mvl

/oorbeeld XXIV

Van verbinding 12, te weten 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van fenoxyazijnzuur werd 0,5 g toegevoegd aan 99,5 g ternair copolymeer (samenstelling 54 gew.delen styreen, 28 gew.delen acrylonitrile, 1-8 gew.delen 5 polybutadieen). Het mengsel werd gemengd in een kogelmolen waarna in een menger werd gemengd bij een temperatuur van 190 tot 210 °C. Uit het aldus bereide mengsel werden standaardstaven vervaardigd door spuitgieten (50 x 6 x 4 mm). De staven werden onderworpen om aan verouderen onder invloed van licht met behulp van koolstof-booglampen gedurende 200 uren.

10 Na verouderen werden de staven onderworpen aan een valtest om de veer- 2 kracht te bepalen uitgedrukt in kgf/cm (in procenten van de beginwaarde) onder toepassing van een pendulehamer.

Dezelfde werkwijze werd gevolgd voor de bereiding en het onderzoek van tegen licht stabiele samenstellingen met andere licht-stabiliserende 15 middelen volgens de uitvinding en met een bekend tegen licht stabiliserend middel, te weten Tinuvin P.

De resultaten van deze experimenten zijn weergegeven in tabel H.

TABEL H

20 tegen licht stabi- gehalte aan stabi- veerkracht (%) van liserend aiddel (“«.dJlen) ie ^"^rde 1 Tinuvin P 0,05 29 2 Tinuvin P 0,10 34 25 3 Tinuvin P 0,50 47 4 Tinuvin P 1,00 50 5 verbinding 11 0,05 41 6 verbinding 1 0,10 68 30 7 verbinding 13 0,50 88 8 verbinding 7 1,00 91

Uit de gegevens van tabel H blijkt dat de verbindingen 1, 7, 11 35 en 13 volgens de uitvinding ongeveer 2 keer beter zijn dan die van Tinuvin P wat betreft de tegen licht stabiliserende werking.

35 02 4 8 1

Claims (3)

1. 2. Polymere samenstelling die een stabiliserende werking ten op-10 zichte van licht heeft, bestaande uit een polymeer en een tegen licht stabiliserend middel, met het kenmerk, dat als stabilisator 2,2,6,6-tetra-methylpiperidylamiden van gesubstitueerde carbonzuren zijn toegepast volgens conclusie 1 in de volgende hoeveelheden: 99,0-99>95 gew.delen polymeer en 1,0-0,05 gew.deel 2,2,6,6-tetramethylpiperidylamide van een 15 gesubstitueerd carbonzuur.
2. 3. Tegen licht stabiele polymere samenstelling volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat deze verder een thermo-stabiliserend middel bevat in een hoeveelheid van 0,05 tot 0,3 gew.% van het polymeer.
3. 4. Tegen licht stabiele polymere samenstelling volgens conclusies 20. en 3, met het kenmerk, dat deze verder een UV-licht-absorberend middel bevat in een hoeveelheid van 0,1 tot 0,3 gew.%, berekend op het polymeer. Eindhoven, september 1985 3302481