NL8300150A - DAUNORUBICINE AND DOXORUBICINE ANALOGA, THEIR PREPARATION AND APPLICATION. - Google Patents

Description

i -¾ 4 V.O.3899i -¾ 4 V.O. 3899

Daunorubicine en doxorubicine-analoga, hun bereiding en toepassing.Daunorubicin and Doxorubicin Analogues, Their Preparation and Application.

De uitvinding betreft in de vorm van een aspect antracyclineglycosiden met de formule 1 van het formuleblad, waarin X waterstof of hydroxyl, waterstof of methyl, éexi van de groepen R2 en Rj methoxy en de ander waterstof voorstellen, alsmede de farmaceutisch geschikte zuuradditie-5 zouten daarvan.The invention in the form of an aspect relates to anthracycline glycosides of the formula 1 of the formula sheet wherein X represents hydrogen or hydroxyl, hydrogen or methyl, one of the groups R 2 and R 1 is methoxy and the other hydrogen, as well as the pharmaceutically suitable acid addition salts thereof.

Deze verbindingen heten als volgt: 4-demethoxy-4 *-O-methyl-daunorubicine (Ta: r1=r*3=x=h, r2=och3), 4-demethoxy-4*-epi-41-O-methyl-daunorubicine 10 (rb: r1=r2=x=h, r3=och3), 4-demethoxy-2,3-dimethyl-41-O-methyl-daunorubicine (Ic: R1=CH3, R2=OCH3, R3=X=H),, 4-demethoxy-2,3-dimethyl-4’-epi-4’-O-methyl-daunorubicine (ld: R1=CH3, R2=X=H, R3=OCH3), 15 4-demethoxy-4'-O-methyl-doxorubicine (Ie: R1*R3=H, R2=OCH3, X=OH), 4-demehtoxy-4*-epi-4'-O-methyl-doxorubicine, (If: R1=R2=H, R3=OCH3, X=OH), 4-demethoxy-2,3-dimethyl-4'-O-methyl-doxorubicine 20 (Ig: R1"GB3f R2=OCH3, R3=H, X=OH) en 4-demehtoxy-2,3-dimethyl-41 -epi-41 -O-methyl-doxorubicine (Ih: R1=CS3, R2=H, R3=OHC3, X=0H).These compounds are named as follows: 4-demethoxy-4 * -O-methyl-daunorubicin (Ta: r1 = r * 3 = x = h, r2 = och3), 4-demethoxy-4 * -epi-41-O-methyl -daunorubicin 10 (rb: r1 = r2 = x = h, r3 = och3), 4-demethoxy-2,3-dimethyl-41-O-methyl-daunorubicin (Ic: R1 = CH3, R2 = OCH3, R3 = X = H) 4-demethoxy-2,3-dimethyl-4'-epi-4'-O-methyl-daunorubicin (1d: R1 = CH3, R2 = X = H, R3 = OCH3), 4-demethoxy -4'-O-methyl-doxorubicin (Ie: R1 * R3 = H, R2 = OCH3, X = OH), 4-demehtoxy-4 * -epi-4'-O-methyl-doxorubicin, (If: R1 = R2 = H, R3 = OCH3, X = OH), 4-demethoxy-2,3-dimethyl-4'-O-methyl-doxorubicin 20 (Ig: R1 "GB3f R2 = OCH3, R3 = H, X = OH) and 4-demethoxy-2,3-dimethyl-41-epi-41-O-methyl-doxorubicin (1h: R 1 = CS 3, R 2 = H, R 3 = OHC 3, X = 0H).

Een verder aspect van de uitvinding betreft een werkwijze voor de bereiding van de anthracyclineglycosideimet de formule 1 van het formule-25 blad. Volgens deze werkwijze wordt 4-demethoxydaunomycinon of 2,3-di-methyl-4-demehtoxydaunomycinon (Amerikaans octrooischrift 4.046.878) gecondenseerd met 2,3,6-tridesoxy-3-?trifluoracetamido-4-0-methyl-L-lyxohexapyranosylchloride of 2,3,6-tridesoxy-3-trifluoracetamido-4-0-methyl-L-arabino-hexopyranosylchloride (Amerikaans octrooischrift 30 4.183.919) tot een van de beschermde α-glycosiden met de formules 2a tot en met 2d, vervolgens de N-trifluoracetyl— schermgroep door een milde alkalische hydrolyse verwijderd^waardoor de overeenkomstige daunorubicine-derivaten la-ld.ontstaan, al of niet gevolgd door een omzetting van het daunorubicinederivaat in het overeenkomstige doxorubicinederivaat le-lh 35 door een bromering en een behandeling van het verkregen 14-broomderivaat —83 00 1 5 0 .......-.......................A further aspect of the invention concerns a process for the preparation of the anthracycline glycoside of the formula 1 of the formula sheet. According to this method, 4-demethoxydaunomycinone or 2,3-dimethyl-4-demethoxydaunomycinone (U.S. Patent 4,046,878) is condensed with 2,3,6-tridesoxy-3-trifluoroacetamido-4-methyl-L-lyxohexapyranosyl chloride or 2,3,6-tridesoxy-3-trifluoroacetamido-4-O-methyl-L-arabino-hexopyranosyl chloride (U.S. Patent No. 30 4,183,919) to one of the protected α-glycosides of formulas 2a through 2d, then the N-trifluoroacetyl protecting group is removed by mild alkaline hydrolysis to give the corresponding daunorubicin derivatives 1a-1d, whether or not followed by a conversion of the daunorubicin derivative to the corresponding doxorubicin derivative le-1h 35 by bromination and treatment of the 14-bromo derivative obtained —83 00 1 5 0 .......-.......................

* Si -2- met waterig natriumformiaat.* Si -2- with aqueous sodium formate.

De omzetting van de- daunorubicinederivaten la-ld in de overeenkomstige doxorub icinederivaten le-lh volgt de methode beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 3.803.124.The conversion of deunorubicin derivatives 1a-1d to the corresponding doxorubicin derivatives 1a-1h follows the method described in U.S. Patent 3,803,124.

5 Een verder aspect van de uitvinding betreft farmaceutische preparaten met daarin een antracyclineglycoside met formule 1 of een farmaceutisch geschikt zout daarvan^ gemengd met een farmaceutisch geschikt verdunnings-middel of een passende drager.A further aspect of the invention relates to pharmaceutical compositions containing an anthracycline glycoside of formula 1 or a pharmaceutically suitable salt thereof, mixed with a pharmaceutically suitable diluent or an appropriate carrier.

De uitvinding wordt nader toegelicht door de volgende voorbeelden 10 en biologische gegevens.The invention is further illustrated by the following examples and biological data.

Voorbeeld 1 4-demethoxy-41-O-methyl-daunorubicine (Ia) ' 3Example 1 4-Demethoxy-41-O-methyl-daunorubicin (Ia) 3

Een oplossing van 3,68 g 4-demehtoxy-daunomycinon in 400 cm water- vrij methyleendichloride met daarin 1,4 g l-chloor-4-0-methyl-N-tri- 15 fluoracetyldaunosamine werd bij aanwezigheid van een molecuul-zeef (30 g, 4AMerck) en 1,3 g zilvertrifluormethaansulfonaat goed geroerd. Na 10 minuten staan bij kamertemperatuur werd het reactiemengsel geneutra- 3 liseepd met 0,55 cm sym-collidine. Na 40 minuten werd deze suspensie gefiltreerd en de organische fase gewassen met 0,01 N zoutzuur, met 20 water, met een verzadigde waterige oplossing van natriumbicarbonaat en tenslotte met water tot neutrale reactie. Het residu, verkregen door 3 het oplosmiddel in vacuo af te destilleren, werd opgelost in 150 cm 3 3 aceton, behandeld met 600 cm 0,2N natronloog en verdund met 450 cm water. Na 5 uren staan bij. 0°C werd de oplossing op pH 8,5 gebracht en : 25 met chloroform geëxtraheerd tot de chloroformextracten niet langer waren gekleurd. De organische extracten werden gecombineerd en op pH 5 aange- zuurd met.0,1 N methanolisch zoutzuur. Door in vacuo in te dampen tot een klein volume van 150 cm^ kristalliseerde zuiver 4-demehtoxy-4·- 0-methyldaunorubicine (0,6 g). De moederloog werd gezuiverd, over een 30 kolom silicagel, gebufferd op pH 7 met een fosfaatbuffer M/15, onder toepassing van het oplosmiddelsysteem chloroform rmethanol:water (10:2:0,2 volumina). Het.eluaat met daarin de zuivere verbinding werd met water verdund en de. organische fase afgescheiden, met water gewassen en tot een klein volume ingedampt, waarna met 0,1 N methanolisch 35 zoutzuur werd aangezuurd op pH‘5. Een verdere hoeveelheid van 0,4 g 4-demethoxy-4,-0-methyldaunorubicinehydrochloride werd aldus met een ——8300 150 ------------------------- * * Λ -3- smeltpunt van 189-190eC (coder ontleding) verkregen. DLC over kiezelgel-platen (Merck F 254) onder toepassing van het oplosmiddelsysteem chlorofozm:methanol:water (10:2:0,2' volumina): HPLC: experimentele analyse: kolom microbondapack C, 0; lö 5 mobiele fase: water:acetonitrile (69:31 volumina) bij pH 2 met 10% ortho- 3 fosforzuur: stroomsnelheid 1,5 cm per minuut; retentietijd 22 minuten. Massaspectrum: m/z 511 (M+’).A solution of 3.68 g of 4-demethoxy-daunomycinone in 400 cm of anhydrous methylene dichloride containing 1.4 g of 1-chloro-4-O-methyl-N-trifluoroacetyldaunosamine was added in the presence of a molecular sieve ( 30 g, 4AMerck) and 1.3 g of silver trifluoromethanesulfonate well stirred. After standing at room temperature for 10 minutes, the reaction mixture was neutralized with 0.55 cm of sym-collidine. After 40 minutes, this suspension was filtered and the organic phase washed with 0.01 N hydrochloric acid, with 20 water, with a saturated aqueous solution of sodium bicarbonate and finally with water until neutral reaction. The residue, obtained by distilling off the solvent in vacuo, was dissolved in 150 ml of 3 acetone, treated with 600 ml of 0.2N sodium hydroxide solution and diluted with 450 cm of water. After 5 hours stand by. The solution was adjusted to pH 8.5 at 0 ° C and extracted with chloroform until the chloroform extracts were no longer colored. The organic extracts were combined and acidified to pH 5 with 0.1 N methanolic hydrochloric acid. Evaporation in vacuo to a small volume of 150 ml. Crystallized pure 4-demethoxy-4-O-methyldaunorubicin (0.6 g). The mother liquor was purified, over a 30 column silica gel, buffered at pH 7 with a phosphate buffer M / 15, using the solvent system chloroform rmethanol: water (10: 2: 0.2 volumes). The eluate containing the pure compound was diluted with water and the. organic phase, washed with water and evaporated to a small volume, followed by acidification to pH 5 with 0.1 N methanolic hydrochloric acid. A further 0.4 g of 4-demethoxy-4,0-methyldaunorubicin hydrochloride was thus dissolved with a 8300 150 ------------------------ - * * Λ -3- melting point of 189-190eC (coder decomposition) obtained. TLC over silica gel plates (Merck F 254) using the solvent system chlorofozm: methanol: water (10: 2: 0.2 'volumes): HPLC: experimental analysis: column microbondapack C, 0; 10 mobile phase: water: acetonitrile (69:31 volumes) at pH 2 with 10% ortho-3 phosphoric acid: flow rate 1.5 cm per minute; retention time 22 minutes. Mass spectrum: m / z 511 (M + ").

Voorbeeld IIExample II

4-demethoxy-41-O-methyl-doxorubicine (Ie) 10 Een oplossing van 0,5 g 4-demethoxy-4'-0-methyldaunorubicine, ver- 3 3 kregen volgens voorbeeld I, gemengd met 8 cm methanol en 20 cm dioxan werd met broom omgezet in het 14-broomderivaat. Behandeling van dit 14-broomderivaat met een waterige oplossing van natriumformiaat bij kamertemperatuur gedurende 18 uren leverde 310 mg 4-demethoxy-4'-0-methyl-15 doxorubicine, dat in de vorm van zijn hydrochloride met smeltpunt 164-165eC onder ontleding werd geïsoleerd; DLC op kiezelgelplaten (Merck F 254) oplosmiddelsysteem chloroform:methanol:water (10:2:0,2 volumina): Rf is 0,18.4-demethoxy-41-O-methyl-doxorubicin (Ie) 10 A solution of 0.5 g of 4-demethoxy-4'-0-methyldaunorubicin, obtained according to Example 1, mixed with 8 cm of methanol and 20 cm dioxane was converted into the 14-bromo derivative with bromine. Treatment of this 14-bromo derivative with an aqueous solution of sodium formate at room temperature for 18 hours gave 310 mg of 4-demethoxy-4'-0-methyl-15-doxorubicin, which was isolated under decomposition in the form of its hydrochloride m.p. 164-165eC ; TLC on silica gel plates (Merck F 254) solvent system chloroform: methanol: water (10: 2: 0.2 volumes): Rf is 0.18.

HPLC: experimental voorwaarden: kolom microbondapack C^;HPLC: experimental conditions: column microbondapack C ^;

20 mobiele fase water:acetonitrile (69:31 volumina) bij pH2 met 10% ortho-fosforzuur? stroomsnelheid 1,5 cm^ per minuut; retentietijd: 10 minuten. Voorbeeld III20 mobile phase water: acetonitrile (69:31 volumes) at pH2 with 10% ortho-phosphoric acid? flow rate 1.5 cm 3 per minute; retention time: 10 minutes. Example III

» 4-demethoxy-2,3-dimethyl-41-0-methyl-daunorubicine (Ic)»4-demethoxy-2,3-dimethyl-41-O-methyl-daunorubicin (Ic)

De koppelingsreactie tussen 4-demehtoxy-2,3-dimethyldaunomycinon 25 en l-chloor-4-0-methyl-N-trifluoracetyldaunosamine onder de voorwaarden volgens voorbeeld I leverde de titelverbinding.The coupling reaction between 4-demethoxy-2,3-dimethyldaunomycinone 25 and 1-chloro-4-O-methyl-N-trifluoroacetyldaunosamine under the conditions of Example 1 gave the title compound.

Voorbeeld IVExample IV

4-demethoxy-2,3-dimethyl-4*-O-methyl-doxorubicine (Ig)4-demethoxy-2,3-dimethyl-4 * -O-methyl-doxorubicin (Ig)

De omzetting van verbinding Ic in de titelverbinding werd uitgevoerd 30 onder toepassing van de werkwijze beschreven in voorbeeld II.The conversion of compound Ic to the title compound was performed using the procedure described in Example II.

Voorbeeld VExample V

4-demehtoxy-41-epi-41-Q-mehtyldaunorublclne (Ib) en 4-demethoxy-2,3-di-methyl-4'-epi-41-0-metyyl-daunorubicine (ld)4-demehtoxy-41-epi-41-Q-mehtyldaunorublclne (Ib) and 4-demethoxy-2,3-dimethyl-4'-epi-41-0-methyl-daunorubicin (1d)

De koppelingsreacties als beschreven in voorbeeld I van 4-demehtoxy-35 daunomycinon en 4-demethoxy-2,3-dimehtyldaunomycinon met 2,3,6-trldesoxy- 3-trifluoracetamido-4-0-methyl-L-arabino-hexopyranosylchloride leverde ---830 0 15 0 ------------------- “ . « I--j---------------------------------------- " * ...... .......The coupling reactions as described in Example I of 4-demethoxy-35-daunomycinone and 4-demethoxy-2,3-dimethyl-dimunomycinone with 2,3,6-trldesoxy-3-trifluoroacetamido-4-O-methyl-L-arabino-hexopyranosyl chloride gave - --830 0 15 0 ------------------- “. «I - j ----------------------------------------" * ... ... .......

-4- na een hydrolyse van de N-schermgroep de titelverbindingen.-4- after a hydrolysis of the N-protecting group the title compounds.

Voorbeeld VIExample VI

4-demehtoxy-4,-epi-4l-0-methyldodorubicine (If) en 4-methoxy-2,3-dime- thyl-4'-epi-4'-O-methyl-doxorubicine.4-demethoxy-4, -epi-41-O-methyl-dodorubicin (If) and 4-methoxy-2,3-dimethyl-4'-epi-4'-O-methyl-doxorubicin.

5 ! De verbindingen Ib en ld werden via hun 14-broomderivaten onder de in voorbeeld II beschreven, voorwaarden omgezet in de verbindingen If en Ih.5! The compounds Ib and Id were converted to the compounds If and Ih via their 14-bromo derivatives under the conditions described in Example II.

Biologische activiteit van Ia en Ie.Biological activity of Ia and Ie.

De verbindingen Ia en Ie werden vergeleken met de basisverbindingen, 10 : respectievelijk daunorubicina (DNR) en doxorubicina (DX) bij diverse experimentele systemen en hun cytotoxociteit, antitumoractiviteiten en activiteiten op het hart bij proefdieren bepaald .Compounds Ia and Ie were compared with the base compounds, 10: daunorubicina (DNR) and doxorubicina (DX), respectively, in various experimental systems and their cytotoxicity, anti-tumor and cardiac activities in laboratory animals determined.

ii

De cijfers van tabel D tonen aan, dat Ia circa 5 x cytotöxischer dan DNR en Ie 9 x cytotoxischer dan DX.The figures in Table D show that Ia is approximately 5 x more cytotoxic than DNR and Ie 9 x more cytotoxic than DX.

15 De primaire in vivoscreening werd uitgevoerd op CDF-1 muizen met g P388 ascites leukamie (10 cellen per muis). De resultaten zijn weergegeven in tabel :s. Zowel Ia als Ib bleken giftiger en actiever dan de basisverbindingen. Vergelijking bij de maximaal getolereerde dosis (MxTD) toont aan, dat Ia even effectief is als DNR (levert een ongeveer 20 gelijke verlenging van de leversduur) '.en Ie een goede antitumoractiviteit bezit die van dezelfde orde van grootte is als die van DX.The primary in vivo screening was performed on CDF-1 mice with g P388 ascites leukamia (10 cells per mouse). The results are shown in table: s. Both Ia and Ib were found to be more toxic and active than the base compounds. Comparison at the maximum tolerated dose (MxTD) shows that Ia is as effective as DNR (provides an approximately equal extension of the liver duration) and Ie has good anti-tumor activity of the same order of magnitude as that of DX.

Diverse onderzoekingen werden uitgevoerd bij C3H muizen met Gross g leukamie, intraveneus geïnjecteerd (2x10 cellen per muis). De cijfers voor Ia zijn weergegeven in tabel C.Bij een intraveneuze toediening op 25 dag 1 na.de tumorinoculatie bleek Ia duidelijk giftiger en actiever dan DNR. Bij de MxTD van 1,25-1,3 mg/kg bleek Ia effectiever dan DX bij diens MxTD van 10 mg/kg. Het is bekend dat DNR niet actief is bij orale toediening, tenzij zeer hoge doses van meer dan 50 mg per kg worden gegeven.Various studies were performed in C3H mice with Gross g leukamia injected intravenously (2x10 cells per mouse). Figures for Ia are shown in Table C. Intravenous administration 25 days 1 after tumor inoculation showed Ia to be significantly more toxic and active than DNR. At the MxTD of 1.25-1.3 mg / kg, Ia was more effective than DX at its MxTD of 10 mg / kg. DNR is known to be inactive when administered orally unless very high doses above 50 mg per kg are given.

De cijfers van tabel C tonen aan dat Ia een goede antitumoractiviteit 30 heeft tegen Gross leukemie ook wanneer Ia oraal wordt toegediend. Bij ‘ slechts orale toediening op dag 1 is Ia actief in een dosis van 1,25-1,3 mg per kg, hetgeen tevens de optimale dosis is'.hij een intraveneuze behandeling. Dit resultaat suggereert, dat de resorptie van Ia in het maagdarmkanaal ί byzonder effectief is. Toegediend op de dagen 1,2 en 3 langs oralëweg 35 'is Ia actiever dan bij een toediening op dag 1 alleen; bij de optimale dosis van 0,66 mg/kg per dag heeft deze stof een antitumoractiviteit van { ^ ” STÖÓ 1 50 -5- • Λ dezelfde orde van grootte als 4-demethoxydaunorubicine, hetgeen werd aangetoond parallel bij de optimale dosis van 1,9 mg per kg per dag.The figures in Table C demonstrate that Ia has good anti-tumor activity against Gross leukemia also when Ia is administered orally. With "only oral administration on day 1, Ia is active at a dose of 1.25-1.3 mg per kg, which is also the optimal dose." He is an intravenous treatment. This result suggests that the absorption of Ia into the gastrointestinal tract is particularly effective. Administered on days 1, 2 and 3 along oral route 35 ', Ia is more active than when administered on day 1 alone; at the optimal dose of 0.66 mg / kg per day, this substance has an anti-tumor activity of {^ ”STÖÓ 1 50 -5- • Λ the same magnitude as 4-demethoxydaunorubicin, which was demonstrated in parallel with the optimal dose of 1, 9 mg per kg per day.

De waarneming, dat de optimale dosis van IA lager is dan die van 4-demethoxy-daunorubicine suggereert een duidelijk effectievere resorp-5 tie door het maagdaxmkanaal vergeleken met deze verbinding.The observation that the optimal dose of IA is lower than that of 4-demethoxy-daunorubicin suggests a significantly more effective absorption through the gastrointestinal tract compared to this compound.

Cijfers omtrent de antitumoractiviteit van Ie vergeleken met DX tegen Gross leukemie zijn weergegeven in tabel D. De verbindingen werden op de dag 1 na de tumorcellen-inoculatie toegediend; DX werd i.v. toegediend, Ie werd zowel i.v. als oraal toegediend. Bij i.v.toediening 10 vertoonde Ie bij de MxTD van 1 mg/kg een goede antitumoractiviteit die gelijkelijk was aan die, waargenomen na een behandeling met DX. Bovendien was Ie ook actief bij een orale toediening in doses vanaf 1,3 mg per kg.Figures on the anti-tumor activity of Ie compared to DX against Gross leukemia are shown in Table D. The compounds were administered on day 1 after tumor cell inoculation; DX was injected i.v. Ie was administered both i.v. when administered orally. At IV administration 10 Ie at the MxTD of 1 mg / kg showed good anti-tumor activity similar to that observed after DX treatment. In addition, Ie was also active when administered orally at doses from 1.3 mg per kg.

Ie werd voorts onderzocht tegen L1210 leukemie, die was gelnóculeerd 5 15 in CDF-1 muizen (i.p. in de ascites vorm of i.v. 10 cellen/muis). Op dag 1 na de tumorinoculatie volgde een i.v. of i.p. behandeling. De cijfers van tabel E tonen aan dat bij dit experiment Ie bij de MxTD van 0,83 mg Ag even actief was als DX bij zijn MxTD van 4,2 mg Ag.Ie was further tested against L1210 leukemia, which was inoculated in CDF-1 mice (i.p. in the ascites form or i.v. 10 cells / mouse). On day 1 after tumor inoculation, an i.v. or i.p. therapy. The figures of Table E show that in this experiment Ie was as active at the MxTD of 0.83 mg Ag as DX at its MxTD of 4.2 mg Ag.

Bij dit experiment Ie bij doses van 1 en 1,3 mg Ag actiever was tegen 20 tumoren dan DX.In this experiment, Ie at doses of 1 and 1.3 mg Ag was more active against 20 tumors than DX.

Tegen vaste tumoren werd Ie vergeleken met DX tegen mamma-carcinomen van vrouwelijke C^H-muizen. Een derde generatie tumor-transplantaat werd gébruikt. 15 dagen na deze transplantatie werd met de behandeling begonnen en eens per week.gedurende 4 weken uitgevoerd. De tumorgrootte 25 werd elke week met een passer gemeten. Muizen zonder tumor werden parallel behandeld om de giftigheid en de gevaren voor het hart te bepalen. Hiervoor werden 5 muizen gebruikt, die 5 weken na de laatste behandeling werden gedood. De resultaten zijn vervat in Tabel F.Against solid tumors, Ie was compared to DX against breast carcinomas of female C H mice. A third generation tumor graft was used. Treatment was started 15 days after this transplant and performed once a week for 4 weeks. Tumor size was measured with a caliper every week. Mice without a tumor were treated in parallel to determine toxicity and heart hazards. 5 mice were used for this purpose, which were killed 5 weeks after the last treatment. The results are presented in Table F.

DX bleek zeer effectief en de tumorgroei met 93-94% te remmen 30 (zowel bij 6 als 7,5 mgAg· Bij de tumorvrije muizen, die DX- toegediend kregen, stierf 2/3 aan vergiftiging, 8300150DX was shown to be highly effective and inhibit tumor growth by 93-94% 30 (both at 6 and 7.5 mgAg) In the tumor-free mice administered DX, 2/3 died of poisoning, 8300150

4 W4 W.

.-6- terwijl alle onderzochte muizen histologisch aantoonbare hartbeschadi-ging vertoonden. Ie in een dosis van 0,4 mg/kg was iets actiever; in . dosis van 0,6 en 0,75 mg/kg vertoonde het’ een zeer duidelijke remming van de tumorgroei. Bij tumorvrije muizen behandeld met Ie in een dosering ; 5 van 0,75 mg/kg werden geen atriumbeschadigingen waargenomen, terwijl slechts twee van de vijf muizen aantoonbare ventrikelbeschadigingen vertoond® die overigens aanmerkelijk minder ernstig waren dan die na een . DX-behandeling.While all mice tested showed histologically detectable heart damage. Ie at a dose of 0.4 mg / kg was slightly more active; in . doses of 0.6 and 0.75 mg / kg showed a very marked inhibition of tumor growth. In tumor-free mice treated with Ie at a dose; Atrium of 0.75 mg / kg, no atrial lesions were observed, while only two out of five mice exhibited demonstrable ventricular lesions which, incidentally, were markedly less severe than those after one. DX treatment.

De hier weergegeven cijfers tonen aan, dat Ia en Ie nieuwe anthra-10 'cycline-analogen zijn die bijzonder goede biologische eigenschappen bezitten. Vergelijkend met DNR is Ia circa driemaal zo actief bij intra-periotoniale toediening en achtmaal zo actief bij intraveneuze toediening. Bij de MxTD heeft Ia een antitumoractiviteit tegen axcites P388 en systemische Gross leukemie die gelijk is aan die van DNR. Bovendien is 15 het tevens actief bij orale toediening, speciaal wanneer drie achtereenvolgende dagen behandeld wordt, en wel bij doses die lager zijn dan die van 4-methoxydaunorubicine.The figures presented here show that Ia and Ie are new anthra-10 'cyclin analogs that have particularly good biological properties. Compared to DNR, Ia is approximately three times as active with intra-periotonic administration and eight times as active with intravenous administration. In the MxTD, Ia has anti-tumor activity against axcites P388 and systemic Gross leukemia equal to that of DNR. In addition, it is also active on oral administration, especially when treated for three consecutive days, at doses lower than those of 4-methoxydaunorubicin.

Ie is circa tienmaal zo actief als DX in vivo. Vergeleken bij de MxTD is Ie even actief als DX tegen ascites P388 en Li210 leukemie; 20 tegen systemische Gross leukemie en een vast mamma-carcinoom is het eveneens even actief, terwijl het bij intraveneuze injectie effectiever is dan de DX" tegen systemisch L1210 leukemie.* Bovendien is deze stof actief tegen Gross leukemie bij orale „toediening en bij een preliminaire hart-giftigheidsproef bij C3H muizen die chronisch i.v. werden behandeld ver-25 oorzaakte deze stof slechts minimale hartbeschadigingen. De stof la is onderzocht bij P388 leükemie-cellen die resistent waren tegen : doxorubicine (P388/DX) in vitro en in vivo. P388 leukemiecellen die re-| sistent zijn tegen doxorubicine worden in leven .gehouden door een serie — ! overbrenging in muizen die behandeld worden met DX i.p.. Voor experimen- i 4 30 tele doeleinden werden BDF-1 muizen geïnjecteerd met 10 leukemiecellen i.p. en daarna op dag 1 na de tumoren ting i.p. behandeld. De resultaten zijn weergegeven in tabel G en tonen aan dat daunorubicine niet actief is tegen deze tumor, terwijl de verbinding Ia bij de optimale dosis van 0,8 mg/kg de levensduur van de behandelde muizen duidelijk verlengt.Ie is approximately ten times more active than DX in vivo. Compared to MxTD, Ie is as active as DX against ascites P388 and Li210 leukemia; It is also equally active against systemic gross leukemia and solid breast carcinoma, while it is more effective by intravenous injection than the DX "against systemic L1210 leukemia. * In addition, this substance is active against gross leukemia when administered orally and in a preliminary cardiac toxicity test in C3H mice treated chronically iv this substance caused only minimal heart damage The substance 1a has been tested in P388 leukemia cells that were resistant to: doxorubicin (P388 / DX) in vitro and in vivo. Resistant to doxorubicin are maintained by serial transfer in mice treated with DX ip. For experimental purposes, BDF-1 mice were injected with 10 leukemia cells ip and then on day 1 after the tumors ting ip treated The results are shown in Table G and show that daunorubicin is not active against this tumor, while the compound Ia at the optimal dose of 0.8 mg / kg significantly extends the life of the treated mice.

35 P388 en P388/DX leukemiecellen werden gewonnen uit muizen-ascites vloei stof en geadapteerd om ze in suspensie in vitro te laten groeien.P388 and P388 / DX leukemia cells were recovered from murine ascites liquid and adapted to grow in suspension in vitro.

1 8Γ3 0ΊΠ5 0 ’ ........'.................. " -7-1 8Γ3 0ΊΠ5 0 "........" ..... -7-

Cytotoxiciteitsproeven werden uitgevoerd waarbij deze cellen aan diverse geneesmiddelconcentraties gedurende 48 uur werden blootgesteld; na afloop van deze periode werden de cellen geteld met een Coulter Cell teller, en de ID^ (een dosis die een 50% vermindering van het aantal 5 cellen vergeleken met onbehandelde controles oplevert) berekend. De resultaten zijn weergegeven in Tabel H en tonen aan dat Ia ongeveer tweemaal zo cytotoxisch is als DNR op leukemiecellen, en ook bijzonder actief tegen P388/DX leukemiecellen, terwijl DNR 163-152 maal minder actief was jegens de resistente cellen dan jegens de gevoelige lijn.Cytotoxicity tests were performed in which these cells were exposed to various drug concentrations for 48 hours; at the end of this period, the cells were counted with a Coulter Cell counter, and the ID 1 (a dose yielding a 50% reduction in the number of 5 cells compared to untreated controls) was calculated. The results are shown in Table H and show that Ia is approximately twice as cytotoxic as DNR on leukemia cells, and also particularly active against P388 / DX leukemia cells, while DNR was 163-152 times less active on the resistant cells than on the sensitive line .

10 De vertin ding Ie werd verder-onder zócht hij mamma-ea τχ· ·! nmwn in C3H muizen.10 The tin ting got further-under he searched mamma-ea τχ · ·! nmwn in C3H mice.

Muizen met een meetbare tumor (derde generatie transplantaat) werden eenmaal'per week gedurende vier weken i.v. met Ie of met DX behandeld.Mice with a measurable tumor (third generation graft) were injected once weekly for four weeks. treated with Ie or with DX.

Ook normale muizen werden hiermede behandeld ter bepaling van de giftigheid. De resultaten zijn weergegeven in tabel I en bevestigen dat Ie 15 circa tienmaal zo actief is als DX en een bijzonder uitgesproken anti-tumoractiviteit bij dit experiment bezit bij dosis die nog niet giftig zijn, terwijl DX dan wel zeer giftig is.Normal mice were also treated with this to determine the toxicity. The results are shown in Table I and confirm that Ie 15 is about ten times as active as DX and has particularly pronounced anti-tumor activity in this experiment at doses that are not yet toxic, while DX is highly toxic.

Vanwege de goede anti-tumoractiviteit tegen mamma-carcinoom werd de verbinding Ie ook onderzocht tegen twee andere vaste tumoren: de 20 colon 26 en de colon 38 adenocarcinomen, s.c. getransplanteerd in BAlB/c muizen en in BDF-1 muizen. De behandeling begon op de dag 1 na de tumor— . . inoculatie (vroeg) of wanneer de tumor al voelbaar (voortgeschreden) was, en werd i.v. eenmaal per week of elke zes dagen en wel drie tot viermaal in totaal uitgevoerd.. De tumorgroei werd met een passer gemeten. Muizen 25 zonder tumoren werden parallel behandeld voor een bepaling van de giftig-; heid en daarbij negentig dagen bekeken. De resultaten van deze drie experimenten zijn weergegeven in tabel J. Tegen vroege colon 26 bleek Ie bij de maximaal getolereerde dosis van 0,9 mg/kg per dag actiever dan DX bij zijn maximaal getolereerde dosis van 7,5 mg/kg per dag. Tegen 30 voortgeschreden colon 26 was Ie bij de maximale dosis van 0,7 mg/kg per dag niet giftig en vertoonde hij een.hogere tumorgroeiremming dan DX bij zijn maximaal getolereerde dosis van 6 mg/kg per dag. Tegen voortgeschreden colon 38 was Ie bij de maximale onderzochte dosis van 0,9 mg/kg per dag even actief als DX bij 9 mg/kg per dag wat betreft het remmen van 35 de tumorgroei, maar de overlevingstijd was voor Ie gunstiger.Due to its good anti-tumor activity against breast carcinoma, the compound Ie was also tested against two other solid tumors: the colon 26 and the colon adenocarcinomas 38, s.c. transplanted into BAlB / c mice and BDF-1 mice. Treatment started on day 1 after the tumor. . inoculation (early) or when the tumor was already palpable (advanced), and IV. performed once a week or every six days, three to four times in total. Tumor growth was measured with a caliper. Mice without tumors were treated in parallel for a toxic-; ninety days. The results of these three experiments are shown in Table J. Against early colon 26, Ie was more active at the maximum tolerated dose of 0.9 mg / kg per day than DX at its maximum tolerated dose of 7.5 mg / kg per day. Against advanced colon 26, Ie at the maximum dose of 0.7 mg / kg per day was non-toxic and exhibited higher tumor growth inhibition than DX at its maximum tolerated dose of 6 mg / kg per day. Against advanced colon 38, Ie was as active at the maximum dose of 0.9 mg / kg per day as DX at 9 mg / kg per day in inhibiting tumor growth, but survival time was more favorable for Ie.

8 3ΊΓ0Ϊ 5 0' ~~ -8- I --- —8 3ΊΓ0Ϊ 5 0 '~~ -8- I --- -

Conclusie, alle cijfers bevestigen, dat de verbindingen Ia en Ie bijzonder gunstige nieuwe anthracyclinen zijn met een hoge activiteit, een goede activiteit bij toediening langs orale weg tegen anthracycline-resistente tumoren (Ia), een activiteit tegen vaste tumoren, die beter ; 5 is dan die van DX, terwijl vooral Ie zeer weinig giftig is voor het hart.Conclusion, all figures confirm that the compounds Ia and Ie are particularly favorable new anthracyclines with high activity, good activity when administered orally against anthracycline-resistant tumors (Ia), activity against solid tumors, which are better; 5 is then that of DX, while Ie in particular is very little toxic to the heart.

TABEL ATABLE A

Colonie-remmingsproef tegen Hela cellen in vitro (24-uurs behandeling) ; ___________________ __βColony inhibition test against Hela cells in vitro (24-hour treatment); ___________________ __β

Verbinding dosis a ID__ (ng/ml) % (ng/ml) DNR 12,5 42 6,2 66 12 3.1 121Compound dose a ID__ (ng / ml)% (ng / ml) DNR 12.5 42 6.2 66 12 3.1 121

Ia 25 0 6.2 0 λ, 2,5 1,5 73 DX 12,5 20 6.2 79 λ, 9 ; 3,1 177 ‘ 1 .Ia 25 0 6.2 0 λ, 2.5 1.5 73 DX 12.5 20 6.2 79 λ, 9; 3.1 177 "1.

Ie 10 0 ; 2,5 9,9 ^ 1 0,62 82 • 0,15 84 } a: aantal colonies; % berekend op de controles.Ie 10 0; 2.5 9.9 ^ 1 0.62 82 • 0.15 84} a: number of colonies; % calculated on the controls.

1--830 0 1 5 0 ---------------- -9-1--830 0 1 5 0 ---------------- -9-

TABEL BTABLE B

Antitumor-activiteit tegen P-388 leukemie i.p. op dag 1Anti-tumor activity against P-388 leukemia i.p. on day 1

Verbinding dosis T/Ca LTS*3 dood door vergifti- (mg/kg) % ging0 DNRd 2,9 154 0/10 0/10 4.4 140,154 Ö/20 4/20 6.6 109,163 0/20 13/20Compound dose T / Ca LTS * 3 death by poisoning- (mg / kg)% ging0 DNRd 2.9 154 0/10 0/10 4.4 140.154 Ö / 20 4/20 6.6 109.163 0/20 13/20

Ia 0,5 127 0/10 0/10 0,64 127 0/10 0/10 0,8 172,127 0/20 0/20 1.0 145 0/10 ' 0/10 1,3 95 0/10 10/10 - · DX 4,4 180 0/10 0/10 6.6 200 2/10 0/10 10,0e 315 4/10 0/10Ia 0.5 127 0/10 0/10 0.64 127 0/10 0/10 0.8 172.127 0/20 0/20 1.0 145 0/10 '0/10 1.3 95 0/10 10/10 - DX 4.4 180 0/10 0/10 6.6 200 2/10 0/10 10.0e 315 4/10 0/10

Ie 0,44 180 0/10 0/10 0,66 215 0/10 0/10 1.0 250 0/7 1/7 1.5 245 2/10 4/10Ie 0.44 180 0/10 0/10 0.66 215 0/10 0/10 1.0 250 0/7 1/7 1.5 245 2/10 4/10

cLcL

Mediane overlevingstijd; % boven de controles; langdurig overlevenden (>60 dagen) c Beoordeeld op basis van de autopsie van dode muizen d Cijfers van twee experimenten 6Median survival time; % above the controls; long-term survivors (> 60 days) c Assessed from the autopsy of dead mice d Figures from two experiments 6

Dit is de maximaal getolereerde dosis van DX bij dit experimentele systeem.This is the maximum tolerated dose of DX in this experimental system.

830 0 1 5 0830 0 1 5 0

Aa

-10-TABEL C-10-TABLE C

Activiteit van Ia tegen Gross leukemieActivity of Ia against Gross leukemia

Behandeling T/Cb *** aoor . .....................................-...........- vergifti- - - - route schema verbinding mg/kg/dag ging i.v. 1 DNR 10 133,150 0/20 15 175,175,166 3/20 22,5 208,191,216 6/30 i.v. 1 la 0,58 116 . 0/10 0,76 133 0/10 1,0 158,166 , 0/20 1.25- 1,3183,208 0/20 1,56 100 9/10 • 1,95 116 6/10 oraal 1 1,1 133 0/10 1.25- 1,3 133,166 1/20 1,56-1,6 166,166 3/20 1,95-2,0 175,183 2/20 oraal 1/2,3 4-demethoxy 1,31 125 0/10 DNR 1,58-1,46 133,150 1/20 1,9 133,190 1/20 2,5 210 2/10 3,3 140 6/10 oraal 1/2,3 la 0,44 133 0/9 0,66 183 0/10 I : I : 1,0 200,220 9/20 I j 1,25 140 8/10Treatment T / Cb *** aoor. .....................................-...........- poison - - - - route schedule compound mg / kg / day went iv 1 DNR 10 133.150 0/20 15 175.175.166 3/20 22.5 208.191.216 6/30 i.v. 1 la 0.58 116. 0/10 0.76 133 0/10 1.0 158.166, 0/20 1.25- 1.3183.208 0/20 1.56 100 9/10 • 1.95 116 6/10 oral 1 1.1 133 0 / 10 1.25- 1.3 133.166 1/20 1.56-1.6 166.166 3/20 1.95-2.0 175.183 2/20 oral 1 / 2.3 4-demethoxy 1.31 125 0/10 DNR 1.58-1.46 133.150 1/20 1.9 133.190 1/20 2.5 210 2/10 3.3 140 6/10 oral 1 / 2.3 la 0.44 133 0/9 0.66 183 0/10 I: I: 1.0 200.220 9/20 I y 1.25 140 8/10

• a Dagen na tumor-inoculatie , k'c zie tabel B• a Days after tumor inoculation, k'c see table B

* { 8Τ0ΊΓΓΙΠΓ" — i ,* {8Τ0ΊΓΓΙΠΓ "- i,

-11-TABEL D-11-TABLE D

Activiteit van Ie tegen Gross leukemie behandeling3, T/C*3 dood door vergif- % tiging route verbinding mg Ag i.v. DX 10 200 2/8 13 200,216 2/18 16,9 250,266 3/18Activity of Ie against Gross leukemia treatment3, T / C * 3 death by poisoning route compound mg Ag i.v. DX 10 200 2/8 13 200.216 2/18 16.9 250.266 3/18

Ie 1,0 183,233 0/18 1,3 192,208 4/18 1,7 217,200 . 7/18 2.2 142 7/10 oraal Ie 1,0 125 0/8 1.3 150 0/8 1',7 166 0/8 2,5 166 0/8 a Op dag 1 na de tumor inoculatieIe 1.0 183.233 0/18 1.3 192.208 4/18 1.7 217.200. 7/18 2.2 142 7/10 oral Ie 1.0 125 0/8 1.3 150 0/8 1 ', 7 166 0/8 2.5 166 0/8 a On day 1 after tumor inoculation

b> c zie Tabel Bb> c see Table B

TABEL· ETABLE · E

Activiteit van Ie tegen B1210 leukemie L1210 behandeling verbinding mg/kg T/Ca LTSb dood door inoculum % vergiftiging i-p. i.p. DX 4,4 150 0/9 0/9 6,6 150 0/10 1/10 10,0 162 . 0/10 1/10 I e 0,83 162 2/10 0/10 ‘ 1,0 187 1/10 1/10 1.2 393 4/10 3/10 i.v i.v. DX 10,0 120 0/10 0/10 13,0 120 0/10 0/10 16,9 133 0/10 0/10Activity of Ie against B1210 leukemia L1210 treatment compound mg / kg T / Ca LTSb death from inoculum% poisoning i-p. i.p. DX 4.4 150 0/9 0/9 6.6 150 0/10 1/10 10.0 162. 0/10 1/10 I e 0.83 162 2/10 0/10 "1.0 187 1/10 1/10 1.2 393 4/10 3/10 i.v i.v. DX 10.0 120 0/10 0/10 13.0 120 0/10 0/10 16.9 133 0/10 0/10

Ie 1,0 200 0/10 0/10 1.3 173 0/10 0/10 :_: 1,7 >580 5/10 0/10 - zie ' ————————————————————Ie 1.0 200 0/10 0/10 1.3 173 0/10 0/10: _: 1.7> 580 5/10 0/10 - see '—————————————— ——————

a, b, C, TABEL· Ba, b, C, TABLE · B

8Τ0ΤΓ5Ύ -12- i ^ in cm ISO I %8Τ0ΤΓ5Ύ -12- i ^ in cm ISO I%

10 H O10 HO

I O' I a >I O 'I a>

. I H. I H

I O'I O '

Xi h in inXi h in in

Ql Ό \ \ I 0 c I in cm 4JI Λ 0)1 oQl Ό \ \ I 0 c I in cm 4JI Λ 0) 1 o

Si in I 0) SI H Λ raSi in I 0) SI H Λ ra

<01 Q +3 · ·> O CD<01 Q +3 ·> O CD

J4I S M C5 I —* 0J4I S M C5 I - * 0

01 3 0 H01 3 0 H

HI +) rC WHI +) rC W.

0)1 · 0 ox M ^ m oh0) 1 · 0 ox M ^ m oh

Ml <U (¾ \ \ OMl <U (¾ \ \ O

0)1 *0 · I ^ · Ο ή i-^ 0) >1 G G Ο Ό 10 X o0) 1 * 0I ^ · Ο ή i- ^ 0)> 1 G G Ο Ό 10 X o

01 N h C01 N h C

hi a ... Si ns 100) Ό ra Ό Ό mp c ,x >hi a ... Si ns 100) Ό ra Ό Ό mp c, x>

Cl 0 Ό I · \ · · ·Ν* HCl 0 Ό I · \ · · · Ν * H

(01 NO c CM G C Η H 0) , >1 Η Ό 0) CO +) 10 Ό 0 0 +)1 S G H - s- HI (0 0(01 NO c CM G C Η H 0),> 1 Η Ό 0) CO +) 10 Ό 0 0 +) 1 S G H - s- HI (0 0

Φ ....... 1 Λ Μ IIΦ ....... 1 Λ Μ II

+)1 0 +) U+) 1 0 +) U

HI -Λ GHI -Λ G

uio in o m ra ra O «*uio in o m ra ra O «*

HI \.dP nasein 0)0 HHI \ .dP nasein 0) 0 H

^ I f) .“i *—t H W Η Ο lO^ I f). “I * —t H W Η Ο 10

01 i-ι 0 +)1 C H +) +11 (0ΛΟ01 i-ι 0 +) 1 C H +) +11 (0ΛΟ

Ml > +> (01 0 +) v.Ml> +> (01 0 +) v.

ΛΙ E« m t" «3· in id π c ,G <n hi oi mp'r^cor^oo ho ωΛΙ E «m t" «3 · in id π c, G <n hi oi mp'r ^ cor ^ oo ho ω

Gl S 0> h h Λ <01 0) 5 co WIG Λ 0) 0) 0)-.+)10) Ο» Η < HI N I +> Μ Ε* 0)1 Η ΗΛ (1) Ο +) +)ΐ ο ο <» λ ε α)Gl S 0> hh Λ <01 0) 5 co WIG Λ 0) 0) 0) -. +) 10) Ο »Η <HI NI +> Μ Ε * 0) 1 Η ΗΛ (1) Ο +) +) ΐ ο ο <»λ ε α)

Hl s Ο Ο SHl s Ο Ο S

ΟΙ Μ 01 1-1 +) HI 0) O' C m υ in η Hv» ο χι *0 μη ι σι σι ιοωσι λ G α> οι c ·· ο ε ο +> +)| ο) i S +) Ν Μ I Ό 3 0) Λ Η (0 -I Ο +> Μ Ο Ο Λ1-1 Μ 01 1-1 +) HI 0) O 'C m υ in η Hv »ο χι * 0 μη ι σι σι ιοωσι λ G α> οι c ·· ο ε ο +> +) | ο) i S +) Ν Μ I Ό 3 0) Λ Η (0 -I Ο +> Μ Ο Ο Λ

GI Ο Η SGI Ο Η S

0) I Λ Η ? Η SJ μ α) α) ο) (ΰ ΟΙ Ο Ο (0 θ' 03 — +>0) I Λ Η? Η SJ μ α) α) ο) (ΰ ΟΙ Ο Ο (0 θ '03 - +>

► ClSM# in oor* ο co <ί MHGGG► ClSM # in ear * ο co <ί MHGGG

HI Ο θ’ «3* · Η Ι" •Ό' Ό'Ό· 00)0)010 ΟΙ +) ΜΗ OT Π CM C^P'PO S Ό Ο» Ο» (0HI Ο θ ’« 3 * · Η Ι "• Ό 'Ό'Ό · 00) 0) 010 ΟΙ +) ΜΗ OT Π CM C ^ P'PO S Ό Ο» Ο »(0

Ml Q 0 «3< 3 . C 0 0 IIMl Q 0 «3 <3. C 0 0 II

: , ei ε ο +> 0 ό ό c ΟΙ 3 Μ Λ w I I +) β> \ 0 Ο ·' I ιοί η Λ Ό σι tn j - SI Ό1 ·η Η ! §1 - \ 1-1 Η 0 0:, egg ε ο +> 0 ό ό c ΟΙ 3 Μ Λ w I I +) β> \ 0 Ο · 'I ιοί η Λ Ό σι tn j - SI Ό1 · η Η! §1 - \ 1-1 Η 0 0

01 θ' Η +) Ό X01 θ 'Η +) Ό X

SI 0 ΟΙ Λ Cl) G Η ΙΌ ιη 0 θ’ 0 Μ Βίν. in-siior- ό +) c μ +)SI 0 ΟΙ Λ Cl) G Η ΙΌ ιη 0 θ ’0 Μ Βίν. in-siior- ό +) c μ +)

ral θ' ·***»· λ η 3 Cral θ '· *** »· λ η 3 C

UI ,Χ ΙΙΟΓ- ΟΟΟ CM Ο > Ό 0 ι I Ο Η 0 0 > ; C! θ' , ϊ Η θ' ί ! 01 S +) 0 Μ >UI, Χ ΙΙΟΓ- ΟΟΟ CM Ο> Ό 0 ι I Ο Η 0 0>; C! θ ', ϊ Η θ' ί! 01 S +) 0 Μ>

ΟΊ Λ θ' 0 CΟΊ Λ θ '0 C

01 Ο Μ > 0 +>ι η ο ο ε ε , ι s ε ο ρ +JI 0 3 0 G Η ! 1 ΗI θ' +) G 0 Μ 01 θ' Μ >—> 0 θ' +) 4JI G O I Η Μ Μ I HI Η Ε Ο Ό 0 0 >1 Ό 'X 0 3 Ο 0 01 II .01 Ο Μ> 0 +> ι η ο ο ε ε, ι s ε ο ρ + JI 0 3 0 G Η! 1 ΗI θ '+) G 0 Μ 01 θ' Μ> -> 0 θ '+) 4JI G O I Η Μ Μ I HI Η Ε Ο Ό 0 0> 1 Ό' X 0 3 Ο 0 01 II.

HIG IÖI Η +) η S 5 < ; +ΐι η QI Λ > <1 Μ ' _ I 0 0 Λ Ο Ό 0 I > ί ι i ! - 8 3 0 0 ΤΊΤΟ ..................” -13-HIG IÖI Η +) η S 5 <; + ΐι η QI Λ> <1 Μ '_ I 0 0 Λ Ο Ό 0 I> ί ι i! - 8 3 0 0 ΤΊΤΟ .................. ”-13-

TABEL GTABLE G

Effect op doxorubicine-resistente P-388 leukemie in vivoEffect on doxorubicin resistant P-388 leukemia in vivo

Verbinding dosie T/Ca dood ^ varglft.Compound dose of T / Ca death ^ varglft.

(mg/kg) % DNR 2,9 93 0/10 0/10 4,4 87 0/10 0/10 6,6 84 0/10 3/10(mg / kg)% DNR 2.9 93 0/10 0/10 4.4 87 0/10 0/10 6.6 84 0/10 3/10

Ia 0,53 133 0/10 0/10 0,8 142 1/10 0/10 1,2 106 0/10 4/10 a Mediane overlevingstijd; % boven onbehandelde controles 13 Langdurige overlevenden (> 60 dagen) cIa 0.53 133 0/10 0/10 0.8 142 1/10 0/10 1.2 106 0/10 4/10 a Median survival time; % above untreated controls 13 Long-term survivors (> 60 days) c

Beoordeeld na autopsie op dode muizen.Reviewed after autopsy on dead mice.

Ψ 83 0 0 1 5 0 " I j ' "" * *' ' “ ..........0 83 0 0 1 5 0 "I j '" "* *' '" ..........

-14- i :-14- i:

« I«I

ii

I TABEL HI TABLE H

Effect op gevoelige en doxorubicine-resistente P-388 leukemie in vivoEffect on susceptible and doxorubicin resistant P-388 leukemia in vivo

i Ii I

ID50 (ng/ml)b eID50 (ng / ml) b e

Verbinding -.,- RConnection -., - R

, P-388c P-388/DXd j DNR 5.8,2,3 950,350 163,152 la 0,35,1.3 1.4,5 4,3.8 ! a . * ’ cijfers van twee experimenten, P-388c P-388 / DXd j DNR 5.8.2.3 950.350 163.152 la 0.35.1.3 1.4.5 4.3.8! a . * "Figures from two experiments

Jj ” . dosisvoor een 50% vermindering van het aantal cellen vergeleken met de » controles • cYy ”. dose for a 50% reduction in the number of cells compared to »controls • c

P-388 leukemie cellen gevoelig voor DXP-388 leukemia cells sensitive to DX

«3 ! p-388 leukemie cellen resistent tegen DX , 0 verhouding tussen ID__ op P388/DX en ID op p-388 50 50 . t t · * ' i \ \ .«3! p-388 leukemia cells resistant to DX, 0 ratio between ID__ on P388 / DX and ID on p-388 50 50. t t * * i \ \.

| j -| j -

! I! I

~ ΠΤϋΤΤΟ ......................" -15- φ Οι Ω O' P> g 2 3 ft O' 1! β Μ Φ g ® η Η· *3 Οι 3 ο 2.~ ΠΤϋΤΤΟ ...................... "-15- φ Οι Ω O 'P> g 2 3 ft O' 1! Β Μ Φ g ® η Η * 3 3ι 3 ο 2.

Ν Η- Ο Ο ,, , Η, φ Ο* » « « Η Ο 1 ? 3 Φ 3 ·<Ω Ωι ΟΝ 3 3* Φ ® ® £“ ζ Ο S ® £7 ® 3 Ο W- Η 3 H Q, < Ω Ω· & ® ® 3* ©MUrt·— 3 Φ Φ < ί & ιο < Φ ® 1+.Ν Η- Ο Ο ,,, Η, φ Ο * »« «Η Ο 1? 3 Φ 3 · <Ω Ωι ΟΝ 3 3 * Φ ® ® £ “ζ Ο S ® £ 7 ® 3 Ο W- Η 3 HQ, <Ω Ω · & ® ® 3 * © MUrt · - 3 Φ Φ <ί & ιο <Φ ® 1+.

° I 3 3 Λ* -f Οι η· to ετ ρ.° I 3 3 Λ * -f Οι η · to ετ ρ.

® Μ ® 3 a s § <2 3· Ο I φ Φ 3 Ω» g ϊ* μ.® Μ ® 3 a s § <2 3 · Ο I φ Φ 3 Ω »g ϊ * μ.

3 \ Φ 3 & *! !Γ 5C ιΩ Ωι Φ 2 ** να μ ® ® ο ο σι ;Ω > m .h3 3 Ι-* CT Ν Γ« ο ^ « ft » σ υι ο ο. g σ' ο ® g* υι » 3 φ ο „2 ^ w ® 3 3 3 Ο Κ ft C. Ω» , " Φ Ο Ν Η £ Φ Η Φ Η* ,§ Κ Ο 3 3 Ο - - Ο* β > 10 -νΩ rt 3 Λ β Μ ft Μ Μ Φ 3 Φ g w μ 5 σι μ ο co ui ί ί 3 3 £. ο U Μ ΙΟ CD w Η· ο 2 Ο Η a* I 4 S <§ i? ^ I | I * g s o 1 B t·3 \ Φ 3 & *! ! Γ 5C ιΩ Ωι Φ 2 ** να μ ® ® ο ο σι; Ω> m .h3 3 Ι- * CT Ν Γ «ο ^« ft »σ υι ο ο. g σ 'ο ® g * υι »3 φ ο„ 2 ^ w ® 3 3 3 Ο Κ ft C. Ω »," Φ Ο Ν Η £ Φ Η Φ Η *, § Κ Ο 3 3 Ο - - Ο * β> 10 -νΩ rt 3 Λ β Μ ft Μ Μ Φ 3 Φ gw μ 5 σι μ ο co ui ί ί 3 3 £. ο U Μ ΙΟ CD w Η · ο 2 Ο Η a * I 4 S <§ i ? ^ I | I * gso 1 B t

5! Η Ω W5! Η Ω W

** 3* H* O' °5 H- t3 β 0 uu ft φ U Ui # > & 3 o m to "J Og, ® ® ® ® 0* η H· O S 3 <-*· a tn C _** 3 * H * O '° 5 H- t3 β 0 uu ft φ U Ui #> & 3 o m to "J Og, ® ® ® ® ® 0 * η HO S 3 <- * · a tn C _

Cf H* |-> (-» t—· t-* Η· Π a m k* ο λ »-* °S ni o cn ω o vc ui ® * sr *« ». s « &Cf H * | -> (- »t— · t- * Η · Π a m k * ο λ» - * ° S ni o cn ω o vc ui ® * sr * «». S «&

w ·, Nw ·, N

κ Φ _ «3 o ·(-»!-» *— dP \ o ►* o CO to Ω . ο ω 'J VO Ω· I i H-κ Φ _ «3 o · (-»! - »* - dP \ o ► * o CO to Ω. ο ω 'J VO Ω · I i H-

NN

Φ . 3Φ. 3

NN

Ωι 0 0 3 Ο Ο "1 ►* O 0 ft \ \ \ \ \ cu o μ* Η» Η* >— Ι-» _ Π o o o o o ® .Ωι 0 0 3 Ο Ο "1 ► * O 0 ft \ \ \ \ \ cu o μ * Η» Η *> - Ι- »_ Π o o o o o ®.

g 0 n 8TÖ0 150 I -16-g 0 n 8TÖ0 150 I -16-

TABEL JTABLE J

Effect van Ie en DX tegen twee getransplanteerde colon-adeno-carcinomen bij /muizenEffect of Ie and DX against two transplanted colon adeno carcinomas in / mice

Tumor stadium schema*3 verbinding dosis %c _T/.C dood door (mg/kg) remming % vergift. e ; Colon 26 vroeg q7dx4 DX 6 . 56 217 0/10 ; : 7,5 82 224 0/10 9,3 81 161 9/10Tumor stage schedule * 3 compound dose% c _T / .C death by (mg / kg) inhibition% poison. e ; Colon 26 early q7dx4 DX 6. 56 217 0/10; : 7.5 82 224 0/10 9.3 81 161 9/10

Ie 0,6 81 258 0/10 0,75 85 227 0/10 0,9 93 246 1/10 i voortgeschreden q6dx3 DX 6 34 237 0/9 I 9 62 237 4/9Ie 0.6 81 258 0/10 0.75 85 227 0/10 0.9 93 246 1/10 i advanced q6dx3 DX 6 34 237 0/9 I 9 62 237 4/9

Ie 0,6 48 232 0/9 0,7 52 195 0/9 colon 38 voortge- .Ie 0.6 48 232 0/9 0.7 52 195 0/9 colon 38 continued.

schreden q7x4 DX 6 65 92 0/10 9 83 144 1/10 le 0,6 55 133 0/10 0,75 60 129 0/10 0,9 81 184 0/10 if a tijdstip begin behandeling wat betreft tumorstadium i ^ dagen i.v.toediening ! ; · ’ j remming tumorgewicht vergeleken met de controles I ' ! mediane overleving behandelde muizen/mediane overleving controles x 100 l ‘ e bij muizen zonder tumor parallel behandeld en 90 dagen geobserveerd.· ( i ' . i : j ; -steps q7x4 DX 6 65 92 0/10 9 83 144 1/10 le 0.6 55 133 0/10 0.75 60 129 0/10 0.9 81 184 0/10 if a time of start of treatment with regard to tumor stage i ^ days of administration! ; · "Inhibition of tumor weight compared to controls I"! median survival treated mice / median survival controls x 100 l in mice without tumor treated in parallel and observed for 90 days. (i '. i: j; -

j Ij I

83001508300150

Claims (3)

1. Anthracycline-glycos ide-verbindingen met de formule 1, waarin X waterstof of hydroxyl, R^ waterstof of methyl, een van de groepen R^ en R^ methoxy en de ander waterstof voorstellen, alsmede de farmaceutisch geschikte zuuradditiezouten daarvan. 5 2. 4-Demethoxy-4'-0-methyl-daunorubicine. 3. 4-Demethoxy-4'-O-methyl-doxorubicine. 4. 4-Demethoxy-4’-epi-4'-O-methyl-daunorubicine. 5. 4-Demethoxy-4'-epi-41-O-methyl-doxorubicine·. 6. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4 *-O-methyl-daunorubicine. 10 7. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4'-O-methyl-doxorubicine. . 8. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4 *-epi-4’-O-methyl-daunorubicine. 9. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4'-epi-4’-O-methyl-doxorubicine.1. Anthracycline glycosides of the formula I, wherein X represents hydrogen or hydroxyl, R 2 hydrogen or methyl, one of the groups R 1 and R 2 methoxy and the other hydrogen, as well as the pharmaceutically suitable acid addition salts thereof. 2. 2.4-Demethoxy-4'-O-methyl-daunorubicin. 3. 4-Demethoxy-4'-O-methyl-doxorubicin. 4. 4-Demethoxy-4'-epi-4'-O-methyl-daunorubicin. 5. 4-Demethoxy-4'-epi-41-O-methyl-doxorubicin. 6. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4 * -O-methyl-daunorubicin. 7. 7-Demethoxy-2,3-dimethyl-4'-O-methyl-doxorubicin. . 8. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4 * -epi-4'-O-methyl-daunorubicin. 9. 4-Demethoxy-2,3-dimethyl-4'-epi-4'-O-methyl-doxorubicin. 10. Werkwijze voor het bereiden van de anthraglycosiden volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men 4-demethoxy-daunomycinon of 2,3- 15 dimethyl-4-demethoxy-daunomycinon, opgelost in watervrij methyleendi-chloride omzet met 2,3,6-tridesoxy-3-trifluoraceetamido-4_0-methyl-L-lyxo-hexopyranosylchloride of 2,3,6-tridesoxy-3-trifluoraceetamido-4-0-methy1-L-arabinohexopyranosylchloride en wel bij aanwezigheid van zilvertrifluormethaansulfonaat en een molecuulzeef waarbij de overeen-20 komstige N-trifluoracetyl-beschermde α-glycosiden worcbn verkregen, vervolgens de N-trifluoracetyl-schermgroep door een milde alkalische hydrolyse met 0,2 N waterige natronloog verwijdert^waardoor de overeenkomstige daunorubicinederivaten worden verkregen, die men desgewenst omzet in de overeenkomstige doxorubicinederivaten door een bromering 25 en een behandeling van de daarbij gevormde 14-broom-tussenproducten met waterig natriumformiaat.10. Process for preparing the anthraglycosides according to claim 1, characterized in that 4-demethoxy-daunomycinone or 2,3-dimethyl-4-demethoxy-daunomycinone dissolved in anhydrous methylene dichloride is reacted with 2,3, 6-tridesoxy-3-trifluoroacetamido-4_0-methyl-L-lyxo-hexopyranosyl chloride or 2,3,6-tridesoxy-3-trifluoroacetamido-4-O-methyl-1-arabinohexopyranosyl chloride in the presence of silver trifluoromethanesulfonate and a molecular sieve corresponding N-trifluoroacetyl-protected α-glycosides are obtained, then the N-trifluoroacetyl protecting group is removed by mild alkaline hydrolysis with 0.2 N aqueous sodium hydroxide solution to yield the corresponding daunorubicin derivatives, which are optionally converted into the corresponding doxorubicin derivatives by bromination and treatment of the 14-bromo intermediates formed therewith with aqueous sodium formate. 11. Farmaceutisch.preparaat met daarin een thèrapeutisch effectieve hoeveelheid van een anthracyclineglycoside volgens conclusie 1 in combinatie met een inerte drager.Pharmaceutical composition containing a therapeutically effective amount of an anthracycline glycoside according to claim 1 in combination with an inert carrier. 12. Werkwijze voor het remmen van de groei van een tumor gekozen uit P-388 leukemie, Gross leukemie, L1210 leukemie en mamma-carcinomen met het kenmerk, dat .. men aan een daarmee aangedane patient een therapeurische effectieve hoeveelheid van een in conclusie 1 gedefinieerd anthracyclineglycoside toedient. ΒΤϋΊΠΊΓϋ ' 4 ψ S ' ......... ............. I -18- i I * " : 13. Een beschermd glycoside met de formule 3, waarin R^ waterstof of methyl, R^ waterstof of methoxy en waterstof of methoxy voorstellen - met dien verstande dat R£ en R^ niet gelijk zijn. i ; \ : i .T i ; · , i i . i . i ; ' ; I : > -; i - * | j i , i 1 - . • \ t I : t i j ' l l ί = 83 0 0 15J3.................................-..............- - ~ ff 9 OH o o OH l.....A method of inhibiting the growth of a tumor selected from P-388 leukemia, Gross leukemia, L1210 leukemia and breast carcinomas, characterized in that a therapeutically effective amount of a compound as claimed in claim 1 is given to an affected patient. defined anthracycline glycoside. 4 '4 ψ S' ......... ............. I -18- i I * ": 13. A protected glycoside of the formula 3, in which R ^ hydrogen or methyl, R 2 hydrogen or methoxy and hydrogen or methoxy - provided that R 2 and R 2 are not equal. i; \: i .T i; ·, ii. i. i; '; I:> -; i - * | ji, i 1 -. • \ t I: tij 'll ί = 83 0 0 15J3 ........................ .........-..............- - ~ ff 9 OH oo OH l ..... «2 2 O OH O '0H ° OH o 2a: Rj=R ®H; R2=OCH3 2b: Rx=R2=H; R3=OCH3 HQ—J-Ο-γ 2c: VCK3? R2=OCH3; R3=ii /^1-' 2d: R1=CH3; R2=H; R ^OCH^ R ^—/-^2 O OH 0 '0H ° OH o 2a: Rj = R®H; R2 = OCH3 2b: Rx = R2 = H; R3 = OCH3 HQ — J-Ο-γ 2c: VCK3? R2 = OCH3; R3 = ii / 1 - 2d: R1 = CH3; R2 = H; R ^ OCH ^ R ^ - / - ^ 3 NHCOCF *2 \ 8300150 Farmitalia Carlo Erba S.p.A. * 3 o oa o ^XXjCXJ^- 0 oh ί O H^~7~0 / R3 NHCOCF, ¾ 8300150 Farmitalia Carlo Erba S.p.A.3 NHCOCF * 2 \ 8300150 Farmitalia Carlo Erba S.p.A. * 3 o ao o ^ XXjCXJ ^ - 0 oh ί O H ^ ~ 7 ~ 0 / R3 NHCOCF, ¾ 8300150 Farmitalia Carlo Erba S.p.A.