NL8101721A - Schakeling voor het opwekken van een zaagtandvormige stroom. - Google Patents

Description

* PHN 10.002 1 N.V. Philips’ Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Schakeling voor het cpwekken van een zaagtandvormige strocm.

De uitvinding heeft betrekking op een schakeling voor het opwekken van een zaagtandvormige strocm met een slag en een terugslag door een spoel die gedurende de slagtijd door middel van een aantal in serie staande stuurbare, periodiek schakelende schakelaars op een slagkonden-5 sator aangesloten is, welke schakelaars gedurende de terugslagtijd nagenoeg gelijktijdig gesperd zijn, in welke terugslagtijd de spoel, de slagkondensator en een terugslagkapaciteit deel uitmaken van een resonantienetwerk waarvan de elementen de duur van de terugslagtijd bepalen en waaraan voedingsenergie, die van een voedingsbron afkomstig 10 is, toegevoerd wordt voor het aanvullen van verliezen.

Een dergelijke schakeling uit het Amerikaanse Octrooischrift 3.030.444 bekend. In deze bekende schakeling staan twee schakelaars in serie, de, niet met de tweede schakelaar verbonden aansluiting van de eerste schakelaar is met een eerste klem van de voedingsbron en de, 15 niet met de eerste schakelaar verbonden aansluiting van de tweede schakelaar is met de tweede klem van de voedingsbron gekoppeld. Het voordeel van deze maatregel is dat de, tijdens de terugslagtijd over de speel aanwezige impulsvormige spanning over twee schakelaars verdeeld wordt. De gelijks troemkenponent van de cp de slagkondensator aanwezige 20 spanning, de slagspanning, is gelijk aan de, aan de schakeling aangeboden, voedingsspanning. Bij een bepaalde zelfindüktie van de spoel en bij een bepaalde amplitude van de strocm hierdoorheen hoort een bepaalde waarde van de slagspanning en dus van de voedingsspanning.

Met de uitvinding wordt beoogd een schakeling van de boven-25 genoemde soort te verschaffen, waarbij de slagspanning hoger is dan de spanning van de bron zodat ook bij een lage voedingsspanning, bijvoorbeeld de spanning van een batterij, een behoorlijke lijnafbuiging met eenvoudige middelen verkregen kan warden. Daartoe vertoont de schakeling volgens de uitvinding het kenmerk, dat aan elke schakelaar een 30 terugslagkondensator parallel staat en dat de voedingsbron gekoppeld is met een aantal schakelaars dat kleiner is dan het gehele aantal schakelaars.

-bron een

Bij voorkeur vertoont de schakeling het kenmerk dat de vcecBngs^ 810.1 7 21 ΕΗΝ 10.002 2 voedingszelf induktie bevat die met het verbindingspunt van twee schakelaars en twee terugslagkondensatoren gekoppeld, is.

De schak^ing kan het kenmerk vertonen dat de voedingszelf-induktie enerzijd^/het genoemde verbindingspunt en anderzijds met een 5 klem van een spanningsbron verbanden is en dat de voedingszelf induktie via een transistor met de klem van de spanningsbron verbonden is. De geleidingstijd van de transistor kan instelbaar zijn in afhankelijkheid van de spanning over de slagkondensator of van een hiervan afgeleide spanning.

10 In een uitvoering vertoont de schakeling het kenmerk dat een tweede voedingsbron met het gehele aantal schakelaars gekoppeld kan zijn voor het opwekken over de slagkondensator van een spanning die nagenoeg gelijk is aan de spanning die over de genoemde kondensator staat wanneer de eerste voedingsbron gekoppeld is.

15 De uitvinding zal aan de hand van de bijgaande figuren bij wijze van voorbeeld nader worden verklaard. Hierbij tonen Fig. 1 tot en met 7 uitvoeringsvoorbeelden van de schakeling volgens de uitvinding.

In fig. 1 is L een spoel, bijvoorbeeld de lijnafbuigspoel 20 voor het elektromagnetisch afbuigen in de horizontale richting van een of meer, in een niet getekende beeldweergeefbuis. opgewskte elektronen— bundel (s). In serie hiermee staat een slagkondensator C. Parallel aan het gevormde netwerk staan de serieschakelingen van twee npn-schakeltran- sistoren T1 en T2, van twee dioden D1 en D2 en van twee terugslagkon- 25 densatoren C1 en C2. De emitter van transistor T1 is met de kolléktor van transistor T2 en de anode van diode D1 is met de katode van diode D2 verbonden. Kondensatoren C1 en C2 hebben nagenoeg dezelfde kapaci- teit. Het verbindingspunt hiervan is met het verbindingspunt van tranen sistor^n en T2 en met dat van dioden D1 en D2 verbonden. Met het ge-30 vormde verbindingspunt A is een uiteinde van een zelfinduktie L1 verbonden waarvan het. andere uiteinde op de positieve klem van een voedings-spanningsbron νβ aangesloten is. De negatieve klem hiervan ligt aan massa, evenals het verbindingspunt van de emitter van transistor T2, de anode van diode. D2, de niet met punt A verbonden aansluiting van 35 kondensator C2 en netwerk L, C.

Door middel van in figuur 1 voor de eenvoud niet weergegeven stuurmiddelen, die zich in de basisleidingen van transistoren T1 en T2 8101721 EEN 10.002 3 bevinden en die op bekende wijze zijn uitgevoerd, krijgen deze tran-sistoren lijnfrekwente stuursignalen toegevoerd. Gedurende een gedeelte, de slagtijd, van de lijnperiode geleiden de door transistor T1 en diode D2 respectievelijk door transistor T2 en diode D2 gevormde 5 schakelaars, waarbij hetzij de transistor, hetzij de diode geleidt en waarbij de diode kan vervallen indien de transistor invers kan geleiden. Onder deze omstandigheden staat gedurende de gehele slagtijd de spanning V van kcndensator C over spoel L. Wordt in eerste instantie de kapaciteit van kondensator C oneindig groot verondersteld, dan 10 wordt spanning V, de slagspanning, Constant verondersteld. De door spoel L vloeiende lijnafbuigstrocm heeft een lineair verloop en keert op het middentijdstip van de slagtijd van richting cm. Vóór dit tijdstip vloeit deze stroom door dioden D1 en D2 en na dit tijdstip vloeit hij door transistoren T1 en T2. Dit geldt voer een schakeling zonder 15 verliezen. De bases van transistoren T1 en T2 krijgen tijdig vóór het genoemde middentijdstip positieve stuursignalen toegevoerd.

De terugslag wordt ingeleid op het tijdstip waarop transis-tcren T1 en T2 onder invloed van tijdig toegevoerde negatieve stuursignalen nagenoeg gelijktijdig gesperd raken. Gedurende de terugslag-20 tijd vermen de zelfindukties en de kapaciteiten van de schakeling een resonantienetwerk. De variatie van de afbuigstroem wordt nu door dit netwerk bepaald en is nagenoeg sinusvermig. Aan het verbindingspunt van elementen T1, D1, C1 en L stijgt de spanning volgens een nagenoeg cosinusfunktie boven de massapotentiaal. Op het middentijdstip van de 25 terugslagtijd keert de stroom van richting om terwijl de spanning een maximum bereikt. Over elke schakelaar Tl, D1 respektievelijk T2, D2 staat een maximale spanning, waarbij beide spanningen nagenoeg gelijk zijn. De terugslagtijd wordt beëindigd cp het tijdstip waarop beide spanningen waer negatief werden, waardoor dioden D1 en D2 in geleiding 30 komen.

Gedurende de slagtijd vloeit een stroom door zelfinduktie L1 -die van bron νβ afkomstig is. Omdat de spanning aan punt A nagenoeg nul is, levert deze stroom geen voedingsenergie. Wel wordt energie in zelf-induktie L1 cpgeslagen. Tijdens de terugslagtijd is de genoemde 35 spanning niet nul en de energie in zelf induktie L1 veroorzaakt een stroom die naar punt A vloeit. Hierdoor werden de verliezen aangevuld. In een schakeling met verliezen heeft de stroom door zelf induktie L1 een gelijkstroemkonoponent in de richting van punt A.

8101721 PHN 10.002 4 v i, t i Omdat de kapaciteiten van kondensatoren C1 en C2 gelijk zijn, hebben de terugslagimpulsen hierover gelijk amplituden.

De gelijkstroamkorponent van de spanning over kondensator C2, die evenredig is met de amplitude van de terugslagimpuls hierover, g is dus gelijk aan de gelijkstroamkorponent van de spanning over kondensator C1, die evenredig is met de amplitude van de terugslag-impuls hierover, waarbij de evenredigheidskonstanten gelijk zijn. Vanwege het feit dat schakelaars T1, D1 en T2, D2 gelijktijdig in de spertoestand zijn, zijn immers beide spanningen gelijkvormig. Omdat ]q punt A via een zelfinduktie met bron νβ verbonden is, is de eerst genoemde gelijkstrocmkcnponent gelijk aan de spanning van de bron. Hieruit blijkt dat de gelijkstroamkorponent van de spanning over serienetwerk L, C gelijk is aan 2νβ en derhalve dat ook spanning V gelijk is aan 2νβ. Is de kapaciteit van kondensator C ten behoeve van 15 de S-korrektie niet oneindig groot, zodat spanning V gedurende de lijnperiode niet konstant is, dan is de gelijkstrocmkcnponent van deze spanning gelijk aan 2νβ.

Uit het voorgaande blijkt dat de schakeling van figuur 1 zich op dezelfde wijze gedraagt als de bekende schakeling· waarbij 2o zelfinduktie L1 niet op punt A doch cp het verbindingspunt van elementen T1, D1, C1 en L aangesloten is,, terwijl de voedingsspanning niet VB doch 2νβ is.. Met de schakeling van fig. 1 wordt dus een verdubbeling van de slagspanning verkregen.. Een ander verschil met de vermelde, bekende schakeling is het feit dat de door zelf-25 induktie L1 vloeiende gelijkstrocmkcnponent slechts door transistor T2 en niet door transistor T1 vloeit,, hetgeen geen invloed heeft op het verloop van de afbuigstroom en van de terugslagimpulsen.

Behalve voor de voeding hiervan kan de schakeling van fig. 1 worden uitgevoerd als bekende lijnafbuigschakeling en, dat wil zeggen 30 met een lineariteitskorrektieschakeling, een centreerschakeling en dergelijke. Ook kan het serienetwerk van elementen L en C worden vervangen door de serieschakeling van twee serienetwerken met elk een halve lijnafbuigspoel en een slagkondensator waarvan de kapaciteit tweemaal zo groot is als die van kondensator C, waarbij het ver-35 bindingspunt van de twee netwerken met punt A verbonden is. Tussen het verbindingspunt van elementen T1, Dl en C1 en massa kan de serieschakeling van de primaire wikkeling L' van een lijntransformator en een kondensator C' worden aangebracht (zie fig. 2), waarbij de terug- 8101721 i % EHN 10.002 5 -en slagimpulsen die over een of meer sékundaire wikkeling£van de transformator aanwezig zijn door middel van dioden, bijvoorbeeld diode D', gelijkgericht worden voor het opwekken van gelijkspanningen, bijvoorbeeld de hoogspanning ten behoeve van de eindanode van een 5 beeldweergeefbuis, en waarbij afhuigspoel L cp een sekundaire wikkeling aangesloten kan zijn. Tenslotte kan de oost-west-modulatie van de lijnaf-boigstrocm op bekende wijze warden toegepast, bijvoorbeeld doordat een rasterfrekwente spanning op spanning νβ wordt gesuperpaneerd of door middel van een diodemodulator.

10 In een niet getekende variant van fig. 1 is zelfinduktie LI met het verbindingspunt van elementen T1, D1, C1 en L verbonden, terwijl punt A aan massa ligt. De werking van de verkregen schakeling is dezelfde als die van fig. 1. Het voordeel van deze opstelling is van gelegen in het feit dat de wisselspanningen aan de uiteinderj/de 15 spoel L gelijk zijn in absolute waarde en tegengestelde tekens hebben, zodat het middenpunt van de spoel de potentiaal van massa heeft. Daardoor is de kapacitieve straling van de spoel naar andere delen van de beeldweergeefinrichting, waarvan de beschreven schakeling deel uitmaakt, gering.

20 Het is niet nodig dat de kapaciteiten van kondensatnren C1 en C2 gelijk zijn. Zijn deze kapaciteiten ongelijk, dan zijn de terugslaginpulsen hierover nog steeds gelijkvcrmig en wel vanwage het feit dat schakelaars T1, D1 en T2, D2 gelijktijdig geleidend en gesperd zijn, maar de anplituden hiervan zijn cngelijk. Zij zijn 25 cmgekeafi. evenredig met de kapaciteiten. Hieruit volgt dat slagspanning C2 V en voedingsspanning νβ zich als 1 + verhouden. Hierbij is C1 respéktievelijk C2 de kapaciteit van de gelijknamige kondensator.

Afgezien van de oost-west-modulatie heeft de lijnafbuig-stroon in de schakeling van fig. 1 een konstante amplitude als 30 spanning VB kcnstant is. Is spanning VB niet konstant, bijvoorbeeld omdat deze spanning door gelij krichting van het elektrische net wordt afgeleid, dan kan het in fig. 1 links getekende uiteinde van zelfinduktie L1 niet met bron νβ doch met de uitgangsklem van een gestabiliseerde voedingsspanningsschakeling warden verbanden. Het 35 genoemde uiteinde kan bijvoorbeeld met de emitter van een serie- regeltransistar en met een afvlakkondensatar worden verbonden, terwijl de kollektar van de transistor op bron νβ aangesloten is. Cp bekende wijze krijgt de basis van deze transistor een spanning toegevoerd die ---- ----- 8101721 V tv Λ EHB 10.002 6 van spanning V afgeleid is, waardoor de weerstand van de transistor in afhankelijkheid hiervan wordt geregeld.

Fig. 2 toont een schakeling die een kcmbinatie is van de schakeling van fig. 1 met een geschakelde voedingsspanningsschakeling 5 van het serie-(voorwaartse-) type. Hierbij is de voedingstransistor T3 een npn-schakeltransistor die onder invloed van een periodiek, bijvoorbeeld lijnfrekwent, stuursignaal „beurtelings in de geleidings-en in de spertoestand wordt gebracht. Dit stuursignaal wordt door middel van een drijvertrap DR toegevoerd. In figuur 3 is de boven 10 vermelde afvlakkondensator door een diode D3 vervangen waarvan de katode met de emitter van transistor T3 en met het linker uiteinde van zelfinduktie L1 verbonden is terwijl de anode aan massa ligt.

De stroom door zelfinduktie L1 vloeit beurtelings door transistor T3 en diode D3. De geleidingstijd van transistor T3 wordt geregeld 15 in afhankelijkheid van spanning V of van een hiervan afgeleide spanning, bijvoorbeeld de,, spanning aan een sekundaire wikkeling van de lijntransformator T. Hiervoor bevat, drijvertrap DR een vergelijkings-trap waarin deze spanning met een referentiespanning Vref wordt vergeleken voor het moduleren van de duur van het stuursignaal van 2Q transistor T3. De oost-west-korrektie kan worden uitgevoerd doordat de geleidingstijd van transistor T3 tevens een rasterfrekwente duurmodula-tie ondergaat. Hiervoor moet spanning Vre^ een rasterfrekwente, in de regel paraboolvormige, variatie, hebben.

De geschakelde voedingsspanningsschakeling kan van een ander 25 'type zijn. Fig. 3 toont, een dergelijke schakeling vanhet parallel-(terugslag-) type. Ten opzichte van figuur 2 zijn nu zelfinduktie L1 en diode D3 van plaats verwisseld. Hierbij is de kato.de van diode D3 met punt A en de anode met zelfinduktie L1 en met de kollektor van transistor T3 verbonden. De emitter van transistor T3 30 ligt aan de negatieve klem van spanningsbron νβ waarvan de positieve klem met massa verbonden is. In fig. 3 is het afbuiggedêelte van de schakeling, dat identiek is aan het overeenkomstige gedeelte in fig. 2, niet weergegeven. Hetzelfde geldt voor de uitvoering van fig. 4 waarin zelfinduktie L1 de sekundaire wikkeling is van een transformator en 35 via diode D3 met punt A verbonden is, terwijl de primaire wikkeling L2 in serie staat met transistor T3 en met bron νβ. De transformator kan voor de netscheiding dienen. De wikkelzin van wikkelingen LI en L2 alsmede de geleidingsrichting van diode D3 zijn zodanig gekozen 8101721 EHN 10.002 7 dat, zoals in fig. 3 het geval is, diode D3 geleidt in de intervallen vsarin transistor T3 gesperd is en gesperd is in de intervallen waarin transistor T3 geleidt.. Met de uitvoering van fig. 4 staat een additionele parameter ter beschikking, te weten de transformatie-5 verhouding van transformator L1, 12, veer het bepalen van de door de schakeling geïntroduceerde spanningsvermenigvuldiging. Over wikkelingen I»1 en L2, en over eventuele andere wikkelingen van de transformator, staan iitpulsvormige spanningen die gelijkgericht kunnen worden voor het opwekken van gelijkspanningen. Dit geldt ook 10 in de voorgaande figuren voor met wikkeling LI gekoppelde wikkelingen.

In de schakelingen van fig. 2, 3 en 4 krijgen transistoren T1 en T2 stuurimpulsen toegevoerd die zodanig zijn dat de transistoren gedurende de tweede helft van de slagtijd geleiden, terwijl de gelei-dingstijd van transistor T3 instelbaar, respektievelijk regelbaar, is.

15 In de uitvoering van Fig. 5 karibineert transistor T3 de funkties van transistoren T2 en T3 van fig. 4. Hierbij is wikkeling L2 met de kollektar van transistor T3 verbonden, terwijl een diode D4 tussen deze kollektar ai punt A met dezelfde geleidingsrichting als de koUektor-emitterweg van transistor T3 opgenemen is. De katode van 20 diode D3 is met het genoemde punt verbonden. Transistor T1 krijgt hetzelfde stuursignaal toegevoerd als transistoren Tl en T2 in de voorgaande figuren. Het stuursignaal van transistor T3, daarentegen, heeft, zoals in fig. 2, 3 en 4 voor de gelijknamige transistor het geval is, een variabele of instelbare duur, waardoor de amplitude 25 van de lijnafbuigstrocm konstant wordt gehouden.

Het gedeelte van de schakeling van fig. 5 met elementen T3, D2, D3, D4 en C2 is een gekcmbineerde voedingsspannings- en lijnafbuigschakeling die beschreven is in de publikatie "IEEE Transactions on Broadcast and Television Receivers", augustus 1972, vol.

30 BTR-18, nr. 3, hlz. 177-182. Door de toevoeging van het gedeelte met elementen T1, D1 en C1 wordt de werking van het bekende gedeelte van de schakeling niet gewijzigd, alleen de slagspanning wordt vergroot.

Het zal derhalve voldoende zijn on te vermelden dat de afbuigstroem gedurende de eerste helft van de slagtijd door dioden D1 en D2 35 en gedurende de tweede helft door transistoren T1 en T3 en door diode D4 vloeit, waarbij transistor T3 op een, in de eerste helft van de slagtijd gelegen tijdstip in geleiding wordt getracht voor het opslaan van voedingsenergie in wikkeling L1. De schakeling van fig. 5 _ 8101721 PUN 10.002 8 I ' ' ‘ kanop verschillende wijzen warden gewijzigd die niet zijn weergegeven.-Zo kan men de katode .· van voedingsdiode D3 niet net terugslagkonden-sator C2 maar met slagkondensator C verbinden. In een andere variant staat het serienetwerk van een zelfinduktie en een kondensator 5 parallel aan diode D2 en kcndensator C2 of aan netwerk Lr C en is de genoemde katode met een aftakking van de zelfinduktie verbonden. In alle varianten kan het nodig zijn bij bepaalde transformatie-verhoudingen van transformator L1', L2 cm een scheidingsdiode in serie met wikkeling L2 op békende wijze aan te brengen, waarbij de anode 10 van de diode naar de positieve klem van bron νβ gekeerd is.

In de uitvoering van fig. 6 zijn elementen Tl, D1, Cl, T2, D2 en C2 pp dezelfde wijze verbonden als in fig. 1. Een derde npn-schakeltransistor T4, een derde paralleldiode D5 en een derde terugslagkondensator C3 staan parallel met elkaar en de gevormde 15 konbinatie is in serie met de overige twee soortgelijke kcmbinaties. Netwerk L, C is tussen de kollektor van transistor Tl en de emitter van transistor T4 opgencmen. Een van deze kcmbinaties, bijvoorbeeld T2, D2, C2, is via- een zelfinduktie L1 pp spanningsbron νΏ aange- Ώ sloten. Hierbij is de voedingsbron dezelfde als in fig. 1, het zal 20 echter duidelijk, zijn dat. ook een van de andere beschreven varianten • hiervoor toegepast kan warden. Op soortgelijke wijze als voor de C3 C3 uitvoering van fig. 1 vindt als funktie van de verhoudingen —p en ~ een spanningsvermenigvuldiging plaats. Hierbij zijn C1, C2 en C3 de kapaciteiten van de gelijknamige kondensataren. De voedingsbron 25 kan ook worden aangesloten pp twee parallelkambinaties, bijvoorbeeld tussen de kollektor van transistor T1 en het verbindingspunt van schakelaars T2, D2 en T4, D5 en terugslagkondensataren C2 en C3.

Het zal duidelijk zijn dat de schakeling van fig. 6 met een of meer schakelaars met bijbehorende terugslagkondensataren naar 30 believen uitgebreid kan worden. Dé schakeling bevat dan n schakelaars in serie, waarbij aan elke schakelaar een terugslagkondensator parallel staat en waarbij de voedingsbron met ten hoogste n-1 schakelaars gekoppeld is. Hierbij is n een geheel getal.

In de beschreven schakelingen kunnen een of meer transistoren 35 door transistoren van het pnp-type warden vervangen, cmdat vermogens-trans is toren doorgaans een betrekkelijk lange uitschakelvertragings-tijd hebben, kan voor de transistoren, die nagenoeg gelijktijdig uitgeschakeld moeten warden, gebruik worden genaakt van poortbestuurde 810172 1 PHN 10.002 9 schakelaars (gate turn off switches) waarvoor de genoemde tijd veel korter is. Het kan worden opgemerkt dat een of meer paralleldioden kunnen vervallen indien een diode parallel staat aan netwerk L, C.

Deze diode biedt immers gedurende de eerste helft van de slagtijd 5 een weg aan de afbuigstroan.

De beschreven uitvoeringsvoorbeelden van de schakeling volgens de uitvinding hebben betrekking op een lijnafbuigschakeling voor het opwekken van de afbuigstroan door lijnafbuigspcel L, waarbij een spanningsvermenigvuldiging plaatsvindt. Fig. 7 toont een uitvoering 10 waarbij zelfinduktie L1 op een bron VL. van 127, bijvoorbeeld een

Dl batterij, aangesloten kan worden, terwijl een, met de kollektor verbonden zelfinduktie L3 op een, eventueel gestabiliseerde, bron V_„

BZ

van 1507 aangesloten kan worden. In het eerste geval vindt een zodanige spanningsvermenigvuldiging plaats dat de slagspanning over 15 kondensatar C ongeveer 1507 is. In het tweede geval vindt geen span-ningsvemenigvuldiging plaats en is de slagspanning ook gelijk aan 1507. Hierdoor is de schakeling geschikt voor twee voedingsbronnen.

Ondat door de schakeling volgens de uitvinding gelijkspanningen, te weten spanning 7 bij een grote kapaciteit van kondensatar 20 C en gelijkspanningen die van transformator T of zelfinduktie L1 zijn afgeleid, worden opgewekt, kan de schakeling ook voor dit doel alleen warden gebruikt. Het zal duidelijk zijn dat de verkregen voedingsspanningsschakeling ook voor andere inrichtingen dan beeld-weergeefinrichtingen gebruikt kan warden.

25 1 ----_-Λ 8101721 35

Claims (11)

1. Schakeling voor het opwekken van een saagtandvorinige stroom met een slag en een terugslag door een spoel die gedurende de slagtijd door middel van een aantal in serie staande stuurbare, periodiek schakelende schakelaars cp een slagkondensator aangesloten 5 is, welke schakelaars gedurende de terugslagtijd nagenoeg gelijktijdig gesperd zijn, in welke terugslagtijd de spoel, de slagkondensator en een terugslagkapaciteit deel uitmaken van een resanantie-netwerk waarvan de elementen de duur van de terugslagtijd bepalen en waaraan voedingsenergie, die van een voedingsbron afkomstig is, 10 toegevoerd wordt voor het aanvullen van verliezen, met het kenmerk, dat aan elke schakelaar een terugslagkondensator parallel staat en dat de voedingsbron gekoppeld is met een aantal schakelaars, dat kleiner is dan het gehele aantal schakelaars.

2. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de 15 voedingsbron een voedingszelfinduktie bevat die. met het verbindingspunt van twee schakelaars en twee terugslagkondensatoren gekoppeld is.

3. Schakeling volgens, conclusie 2, net het kenmerk, dat de voedingszelfinduktie enerzijds met het genoemde verbindingspunt en anderzijds met een klem van een spanningsbron verbonden is.

4. Schakeling volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de voedingszelfinduktie via een diode met het genoemde punt verbonden is. 5* Schakeling volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de voedingszelfinduktie via een transistor met de klem van de spanningsbron verbanden is.

6. Schakeling volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de voedingszelfinduktie gekoppeld is met een wikkeling die via een transistor met een kiem van een spanningsbron verbanden is.

7. Schakeling volgens één der conclusies 5 en 6, met het kenmerk, dat de geleidingstijd van de transistor instelbaar is in 30 afhankelijkheid van de spanning over de slagkondensator of van een hiervan afgeleide spanning.

8. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de terugslagkondensatoren gelijke kapaciteiten hebben.

9. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de 35 terugslagkondensatoren ongelijke kapaciteiten hebben.

10. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat een wikkeling gekoppeld is met de spoel, waarbij een gelijkrichter verbonden is met de wikkeling voor het opwekten van een gelijkspanning. 8101721 HJN 10.002 11 11o Schakeling volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat een wikkeling gekoppeld is met de voedingszelfinduktie, waarbij een gelijkrichter verbonden is met de wikkeling voor het opwekken van een gelijkspanning.

12. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat een tweede voedingsbron met het gehele aantal schakelaars gekoppeld kan zijn voer het opwekken over de slagkondensatcr van een spanning die nagenoeg gelijk is aan de spanning die over de genoemde kondensator staat wanneer de eerste voedingsbron gekoppeld is.

13. Schakeling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de spoel een lijnafbuigspoel is en dat de schakelaars met de lijn-frekwentie schakelen. 15 20 25 1 8101721 35