NL7909199A - Farmaceutisch preparaat voor het behandelen van nieuw- vormingsziekten en werkwijzen voor het bereiden ervan. - Google Patents

Description

N/29.378—Kp/vdM , - 1 - /

Farmaceutisch preparaat voor het behandelen van nieuwvoratings -ziekten en werkwijzen voor het bereiden ervan.

De uitvinding heeft betrekking op chemotherapeuti-sche middelen voor het behandelen van kwaadaardige gezwellen of andere kankeraandoeningen.

Het onderzoek naar het begrijpen van de oorzaken en 5 het vinden van een geneesmiddel voor kanker heeft de laatste tien jaar een grote vlucht genomen door de toegenomen publieke bezorgdheid ten aanzien van deze ziekte. Dit onderzoek heeft geleid tot de ontdekking en toepassing van een groot aantal geneesmiddelen tegen kanker. Deze nieuwe geneesmiddelen hebben 10 met elkaar gemeen, dat zij een cytotoxische werking hebben, d.w.z. hun werking berust op het doden van de cel.

De toepassing van cytotoxische geneesmiddelen is een typische eerste stap bij de chemotherapeutische behandeling van ziekten, die worden veroorzaakt door een agressieve 15 cel. Dit was bijv. het geval bij de vroegere behandeling van tuberculose, een ziekte, die nu grotendeels is overwonnen, maar die eens net zo gevreesd was als kanker tegenwoordig.

Zoals hierboven vermeld, berust de werking van cytotoxische verbindingen op het doden van cellen. Helaas zijn zij 20 niet selectief en vallen zij zowel gezonde of normale cellen, als vreemde of zieke cellen aan. Niettemin waren de specialisten in staat door deze verbindingen toe te passen, om 10-15 jaar aan de levensverwachting van personen, die -door tuberculose waren getroffen, toe te voegen. Daar stond echter tegen-25 over, dat de patiënten erg leden'door de behandeling met deze giftige middelen. Zo hadden zij bijv. braken, verlies van haar, verlies van tanden en andere bijwerkingen te verduren.

Door de grote tekortkomingen, die verbonden waren aan het gebruik van cytotoxische middelen, kon niet gezegd 30 worden dat tuberculose te genezen was, totdat niet-cycotoxi-sche antibiotische geneesmiddelen beschikbaar kwamen, die in staat waren om de tuberculosebacil selectief aan te vallen.

Deze laatste geneesmiddelen konden ook door huisartsen gemakkelijk worden toegepast door tamelijk eenvoudige behandelings-35 schema's. Als resultaat daarvan is tuberculose tegenwoordig 7909199 < - 2 - grotendeels uitgeroeid.

De chemotherapie van kanker is momenteel beperkt tot cytotoxische geneesmiddelen, die bij het aanvallen van tumorcellen ook normale cellen doden. Bij bepaalde soorten 5 kanker zijn specialisten die deze middelen toepassen, in het bijzonder in combinaties, in staat gebleken om patiënten gedurende tien tot vijftien jaar relatief vrij van deze ziekte te houden. De patiënten, die met deze geneesmiddelen werden behandeld, hadden echter daarvan ernstig te lijden, omdat de 10 cytotoxische middelen sterk giftig zijn. Verder brengt de ingewikkeldheid van de behandelingen met zich mee, dat zij alleen met succes kunnen worden toegepast door zeer ervaren gespecialiseerde artsen, die toegang hebben tot de beste medische faciliteiten. Daardoor kunnen velen die aan kanker lijden, 15 in het bijzonder in onderontwikkelde landen, niet rekenen op dit soort behandeling. Ten gevolge hiervan is niemand nog bereid om het beperkte succes dat met deze geneesmiddelen is bereikt, te kenmerken als zouden zij een geneesmiddel voor de betreffende kanker zijn. Daarop moet gewacht worden totdat 20 niet-toxische geneesmiddelen beschikbaar zijn, die gemakkelijk door iedere arts kunnen worden gebruikt.

De toegenomen.researchinspanningen van de laatste jaren hebben behalve tot de ontdekking van aanvullende cytotoxische middelen, die aan het chemische arsenaal van anti-25 kankergeneesmiddelen kunnen worden toegevoegd, geleid tot ontdekkingen, die de basis vormen voor een fundamenteel begrip van de aard van kanker. Uit die research is de opvatting voortgekomen, dat de voornaamste biologische en biochemische verschillen tussen een kankercel en een normale cel worden ge-30 vonden in het plasmamembraan en het celskeletsysteem van samentrekbare microfilamenten, die het plasmamembraan met de celkern verbinden. Verondersteld wordt,, dat het proces waardoor een normale cel wordt getransformeerd tot een tumorcel door een virus of kankerverwekkende chemische stof, een desor-35 ganisatie van het celskeletsysteem van samentrekbare filamen-ten met zich meebrengt.

Een andere ontdekking is geweest, dat kankercellen de eigenschap van "contactremming" missen, die normale cellen 7909199 Λ - 3 - ί vertonen. Contactremming is de eigenschap van normale cellen om, indien zij met elkaar in contact zijn, op te houden met celbeweging, celgroei en celdeling. Omdat zij deze eigenschap missen groeien kankercellen, die met elkaar in contact zijn, 5 verder en delen zich. Daardoor kunnen kankercellen sterk doordringen in aanliggend normaal weefsel. Verder kan het gebrek aan contactremming leiden tot metastase, het verschijnsel van secundaire tumoren op andere plaatsen in het lichaam, veroorzaakt door tumorcellen, die in de bloedstroom terechtkomen.

10 Een belangrijke recente ontdekking is de waarneming dat tumorcellen ertoe gebracht kunnen worden om hun "omgekeerde transformering" te ondergaan, waarin de cellen Hun morfologie aannemen, die verwant is aan die van normale cellen, in die zin dat het celskeletsysteem van samentrekbare filamenten 15 in de cellen wordt gereorganiseerd en de eigenschap van contactremming wordt hersteld, door behandeling met dibutyryl-cyclisch AMP (adenosinemonofosfaat). Cyclisch AMP is een stof, die in de natuur in lage concentratie in cellen voorkomt. De stof dient echter voor veel celfuncties en kan daarom niet aan 20 mensen worden toegediend in een dosering, die voldoende is om contactremming in kankercellen te herstellen. Deze waarneming heeft de hoop gevoed, dat een specifieke stof kan worden gevonden, die zal leiden tot de omgekeerde transformering van kankercellen en contactremming zal herstellen. Een dergelijke 25 stof zou naar verwachting de tumorgroei stoppen en misschien leiden tot een langzame afname van de tumor door geleidelijke vervanging van tumorcellen door gezonde cellen.

Gelet op de stand van de techniek, die hierboven is weergegeven, is een doel van de onderhavige uitvinding het 30 verschaffen van farmaceutische preparaten voor de behandeling van kanker in zoogdieren, en in het bijzonder voor het behandelen van kanker bij mensen, door niet-cytotoxische chemotherapie.

Volgens de onderhavige uitvinding wordt een dose-35 ring van thiazolidine-4-carbonzuur, in het bijzonder de L- vorm, of een farmaceutisch geschikt zout daarvan, aan een getroffene toegediend, bijv. een zoogdier, dat een kwaadaardig gezwel of een andere kankeraandoening heeft, in een hoeveel- 7909139 - t Λ - 4 - * heid die effectief is om de groei van de tumor te stoppen of te vertragen, omgekeerde transformering van de tumorcellen teweeg te brengen en/of de eigenschap van contactremming te herstellen. De toediening kan zowel langs orale als parenterale 5 weg plaatsvinden.

Thiazolidine-4-carbonzuur met de formule, weergegeven op het formuleblad, is een bekende verbinding, die is beschreven in' de literatuur, bijv. in het Journal of Biological Chemistry, 227, 393-406 (1957) en in het Journal of the 10 American Chemical Society, 59_, 200-206 (1937) .

Een aantal verschillende toepassingen voor deze verbinding is voorgesteld. In het Britse octrooischrift 1.190.678 is bijv. de verbinding voorgesteld als een component in fotografische elementen, die voor licht ongevoelige lagen 15 hebben en in het Britse octrooischrift 1.194.383 als een verbinding om vroegtijdige ouderdomsverschijnselen tegen te gaan. Verder is in het Britse octrooischrift 1.194.912 voorgesteld thiazolidine-4-carbonzuur toe te passen als bestanddeel in farmaceutische preparaten voor het behandelen- van huidziekten 20 en voor het toepassen bij -het helen van littekens. In het Amerikaanse octrooischrift 3.243.346 wordt de verbinding beschreven voor toepassing in preparaten voor het behandelen van haar. In het Amerikaanse octrooischrift 3.359.166 wordt het magnesiumzout van thiazolidine-4-carbonzuur voorgesteld als' 25 analgetische verbinding.

Onverwacht werd gevonden, dat thiazolidine-4-car-bonzuur en zijn zouten ook kunnen worden gebruikt om kwaadaardige gezwellen van het soort dat mensen en andere zoogdieren aandoet, effectief te bestrijden. Mogelijkerwijs berust de 30 werking van de zouten op het feit dat zij dissociëren tot het vrij.e zuur, wanneer zij in het lichaam zijn ingevoerd. Elk zout dat farmaceutisch aanvaardbaar is in een effectieve hoeveelheid, kan worden toegepast. In dat opzicht zijn als zouten van thiazolidine-4-carbonzuur volgens de uitvinding zeer ge-35 schikt de farmaceutisch aanvaardbare zouten van alkalimetalen, zoals natrium en kalium en de zouten van. de aardalkalimetalen, zoals magnesium en calcium.

De toepassing van het natriumzout volgens de uit- 7908199 4 «· - 5 - vinding geniet de voorkeur, omdat het gemakkelijk wordt verkregen als gelyofiliseerd poeder, dat gemakkelijk oplosbaar is in waterig milieu en daarom geschikt is voor samenstellingen voor orale of parenterale (i.v. en i.m.) toediening.

5 De zouten van thiazolidine-4-carbonzuur van een geschikte zuiverheid kunnen volgens de uitvinding worden toegepast, ongeacht de wijze waarop zij zijn verkregen. Om echter het zout op geschikte wijze als gelyofiliseerd poeder te verkrijgen, wordt een waterige oplossing van thiazolidine-4-10 carbonzuur tot een pH van ca. 7 geneutraliseerd met een geconcentreerde natriumhydroxide-oplossing of een andere base, die gekozen wordt om het gewenste kation-voor het zout te verschaffen. De neutralisatie wordt uitgevoerd in aanwezigheid van mannitol of een ander geschikt hulpmiddel voor de lyofilise-15 ring, zoals glycine, lactose of polyvinylpyrrolidon. De neutralisatie moet zo vlug mogelijk worden uitgevoerd en de oplossing moet gedurende het proces voor licht worden beschermd.

Na filtratie wordt de oplossing gevroren en gelyofiliseerd volgens conventionele vries-droogtechnieken. Het verkregen 20 droge poeder kan met water worden gereconstitueerd voor parenterale injectie of worden gebruikt bij de bereiding van pillen voor orale toediening. Deze werkwijze kan ook worden aangepast aan de bereiding van andere zouten van thiazolidine-4-carbon-zuur door selectie van de geschikte base voor neutralisatie 25 van het zuur. De werkwijze heeft het bijzondere voordeel dat hydrolyse tot cysteine en-formaldehyde wordt vermeden, een gebruikelijk verschijnsel in andere langdurige procedures om zouten van thiazolidine-4-carbonzuur te bereiden, die uit de literatuur bekend zijn.

30 Experimenten bij muizen, ratten en honden hebben uitgewezen, dat thiazolidne-4-carbonzuur volledig niet-toxisch is in doseringen tot 100 mg/kg lichaamsgewicht. Thia-zolidine-4-carbonzuur en zouten daarvan zijn eveneens niet-toxisch bij mensen in doseringen tot tenminste 100 mg/kg. De 35 toegediende dosering kan daarom over een groot gebied variëren zonder dat bezorgdheid behoeft te bestaan over ongewenste bijwerkingen als gevolg van grote doseringen.

Een effectieve dosering kan bijv. variëren met de 7902199 - 6 - * soort van de betreffende kwaadaardige ziekte. Typerend is bijv. een dosering van ongeveer 1-100 mg/kg lichaamsgewicht, die dagelijks wordt toegediend gedurende voldoende tijd om de groei van de tumor te stoppen of te vertragen, de omgekeerde 5 transformering in kwaadaardige tumorcellen op te wekken en de eigenschap van contactremming in die cellen te herstellen.

Bij voorkeur zal de dagelijkse dosering in de orde van ca. 5-50 mg/kg lichaamsgewicht zijn.

Hoewel dagelijkse toediening de voorkeur geniet, 10 zal het duidelijk zijn dat andere behandelingsschema's op basis van andere dan dagelijkse toediening, in specifieke situaties geschikt kunnen zijn. Zoals reeds is aangegeven, kan het thiazolidine-4-carbonzuur of een zout daarvan oraal worden toegediend, bij voorkeur in tabletvorm, of parenteraal door 15 intraveneuze of intramusculaire injectie van een waterige oplossing.

De werkzaamheid van thiazolidine-4-carbonzuur als een niet-cytotoxisch middel voor het behandelen van kwaadaardige gezwellen wordt toegelicht aan de hand van de volgende 20 experimenten.

EXPERIMENTELE RESULTATEN

Herstel van contactremming bij HeLa-celkolonies door toepassing van thiazolidine-4-carbonzuur.

HeLa-cellen, een celtype afgeleid van de menselijke 25 uterustumor, werden gekweekt in "Eagle" cultuurflessen bij een 2 concentratie van 50 cellen/cm . Gedurende 10 dagen konden de cellen kolonies vormen, waarbij het medium op de tweede en zesde dag werd gewisseld. Als medium werd een weefselcultuur (minimum essentiëel Eagle-medium met 10 % kalfserum) dat 30 aminozuren, vitaminen en glucose bevatte, gebruikt.

Op de tweede en de zesde dag na het begin van de cultuur werd thiazolidine-4-carbonzuur, dat met een molaire equivalent natriumhydroxide tot pH 7 was geneutraliseerd, bij verschillende concentraties aan het medium toegevoegd. Een 35 totaal van 3 flessen met de gekweekte kolonies werd gebruikt voor iedere toegepaste concentratie van thiazolidine-4-carbon-zuur. Op de tiende dag werden de cellen gefixeerd in neutraal formol en gekleurd met hematoxylin. Een totaal van ruwweg 500 7909199 - 7 - kolonies van dezelfde grootte werd in iedere fles geteld en het percentage kolonies met contactremming (vlakke morfologie) of zonder contactremming (pyrimidale of puntige morfologie) werd genoteerd. De resultaten van deze experimenten zijn weer-5 gegeven in de grafiek op het formuleblad. Zoals hieruit kan worden gezien, ontwikkelde zich in de kweken zonder thiazoli-dine-4-carbonzuur ongeveer 50 % van de kolonies zonder contactremming. De kweken die met thiazolidine-4-carbonzuur waren behandeld, vertoonden een toegenomen verhouding van kolonies 10 met contactremming. Bij de maximale dosering vertoonde 100 % van de kolonies contactremming. Dit experiment toont aan, dat thiazolidine-4-carbonzuur in staat is om contactremming bij menselijke tumorcellen te herstellen.

Effect van thiazolidine-4-carbonzuur op 15 tumoren bij mensen.

Klinische proeven met thiazolidine-4-carbonzuur werden uitgevoerd bij 8 patiënten, die leden aan gemetasta-seerde kanker in een gevorderd stadium en die niet vatbaar waren voor enige andere behandeling. De resultaten van deze 20 proefnemingen zijn weergegeven in de volgende tabel.

25 » 79 0 S1S 9 *- - 8 -

cd <υ α) I

Ο Ή Ή Ή CO Ο

4-1 CO CO CO d) H

43 CO CO CO M CO

O d) CD CD ft •r4 —, Μ Μ M 0

.-I o\o ft ft ft M

---1 to oooft

Ml 2 -in Μ Μ M

p I Od)CMftftftd)d) CD CD

01 ft H --- Η Ό -Η -M

Nl CO 4-1 CD CD CD -P ft 4-1-4-1

Oi ¢) (iHJOOfliüd) 2 2

Oi McnHftftftW'd toco

,01 -M CO fd 2 2 H Ο Η H

Ml Η0ί222Η2ΗΗ

(til -Η Ο Μ Μ Μ -Η Μ Η H

01 Λ n 4J +1 -P XI d) 43 Λ II (ti ft Μ Μ M (ti > 2 2 "-fl P® ¢) H) ¢1 P Ö 4-14-1

II CQM>>>C0O COCO

01 £1 P-1

•Η I -M

ΌΙ 0 •HI 4-1 HI H 2 2 2 2 2 2 2 2 01 00 00000 00

Nl HO OOOOO OO

(til X ft ftftftftft ftft HI 0 4ft 4-1

-Ml I

21 (til ft >i 2

I *H

PI 0

rij I CD

01 4-1 CO

Nl 0 0 ft ftftftftft ftft gl Ο Ό

01 r-OHCOLDCDCOrO

Ml Hi H 0 <N OOCNHH H

m mi (ti o ¢14-11 (ti ft C (til -Μ a EH Cl 0 id Ή 4-1 > gl 01

gl 0 CO

(ti I Μ H

ftl 2 2ft ftftftftft ftft

Ml -Q M 2 2 2 2 2 2 2 2 01 -P OO OOOOO 00

01 OOH Η Η Η Η H HH

I O 4-1

Cl S CO

(til 2 >1 2 I H -—- oi -p -v; HI 2 0 'di o 2 21 Ο -PI 2 cni ft o 1 10 — 01 Ό dl 4ft \ 01 ft 0 col 44 2 0 HI \ O -2 21 ft -P w _

HI g 2 ^ S

HI 0 SO

441 m H 0 0 I -P 0 2

HI 2 g g g g 2 H

η I ft a oooo ho

112 g 0 0 0 0 Ο M

Hl H 00 0222 M2 I Μ Ό 0 g Η Η Η H 2 0

01 0 2 OOOOO OM

coito 2 Η OMMMM 0

(til 0 20 22222 OH

H| 'd >MHOOOOrdH

2 0 0 0 O SH 44 Ο Ο M 2 2 0 2 OH.

Cflg 2 Ο Ο Ό 0 go o 2 O'd'diH'd mo 2 H 22202 044 ft M g ft ft M ft Ό ®

2 2 g 2 2 >i 2 HO

h > 200-20 a a ^d 0 g H H 4-1 H ocn

LO O LO

rH i—i 7909199 - 9 -

Het experiment was zo ingericht, dat alleen patiënten met groeiende tumoren werden toegelaten en dat deze patiënten kleine longmetastasen hadden, waarvan de groei was gemeten door wekelijkse metingen van de röntgenplaten geduren-5 de verscheidene weken vóór de aanvang van de behandeling.

Dit soort patiënten was geselecteerd om te bepalen of de toediening van thiazolidine-4-carbonzuur het stoppen van de tumorgroei of het vertragen van de groeisnelheid met eventuele afname van de grootte van de tumor zou veroorzaken. Men 10 verwachtte dat de afname van de tumor, indien dit zou plaatsvinden, zeer langzaam zou geschieden, omdat thiazolidine-4-carbonzuur niet cytotoxisch is. In plaats daarvan zou afname van de tumorgrootte plaatsvinden door vervanging van tumorcellen door normale cellen.

15 Aan iedere patient werd dagelijks intraveneus het natriumzout van thiazolidine-4-carbonzuur, dat was bereid zoals hierboven beschreven, toegediend als een waterige oplossing in een dosering van 5 mg/kg lichaamsgewicht.

De betreffende patiënten in de klinische proefne-20 ming leden resp. aan een ovariumcarcinoom, een mammacarcinoom, 3 longadenocarcinomen, een thyroïde carcinoom, een epidermoïde carcinoom van het hoofd en de nek en een speekselklier carcinoom. Iedere patient had longmetastasen. In de tabel wordt de totale dosering van thiazolidine-4-carbonzuur weergegeven, die 25 door iedere patient was ontvangen op het moment dat de evaluatie werd gemaakt. Geen van de patiënten vertoonde enige vergiftigingsverschijnselen en 7 van de 8 patiënten gaven een positieve respons, zoals werd geëvalueerd door schatting van het gecombineerde gebied van de longmetastasen.

30 Zoals in de tabel is aangegeven, vertoonde de longtumor die was geassocieerd met het ovariumcarcinoom, eerst een stabilisatie van de tumor bij dezelfde grootte als ten tijde van het begin van de behandeling, waarna deze stabilisatie werd gevolgd door een langzame afname in de groei van 35 de tumor met ongeveer 25 % van zijn oorspronkelijke omvang.

De longtumoren, geassocieerd met het thyroïde carcinoom, het epidermolde hoofd- en nekcarcinoom en het speekselkliercarci-noom vertoonden een stabilisatie bij de grootte, die was geno-

7 Q n Q i o Q

/VVV 1 V v *· - 10 - teerd bij het begin van het experiment en begonnen een neiging tot afname in grootte te vertonen. Drie andere longtumoren, namelijk die geassociëerd waren met twee longadenocarcinomen en het mammacarcinoom, vertoonden een vertraagde progressie in 5 vergelijking met de groeisnelheid, die de tumoren hadden' bij het begin van de klinische experimenten. Een van de longadenocarcinomen was niet gevoelig voor de behandeling en de tumor-groei ging voort met dezelfde snelheid als vóór de proefneming. De resultaten van deze studie tonen aan, dat 10 thiazolidine-4-carbonzuur anti-tumorwerking heeft en daarom effectief is als een niet-cytotoxisch chemotherapeutisch middel voor de behandeling van kanker.

Effect van thiazolidine-4-carbonzuur op tumoren bij de muis.

15 Het effect van thiazolidine-4-carbonzuur op tumoren bij de muis (leukemie 1210 en Lewis longcarcinoom) werd eveneens getest. In deze experimenten werd gevonden, dat het middel volledig onwerkzaam was bij de toename van de overlevings-tijd van muizen, die door dergelijke tumoren waren aangetast.

20 Het is echter bekend, dat de cellen die geassociëerd zijn met deze tumoren zeer ongedifferentiëerd zijn in vergelijking tot normale cellen; ze hebben volledig of bijna volledig het cel-skeletsysteem van samentrekbare microfilamenten verloren. Van deze cellen kan verwacht worden dat zij ongevoelig zijn voor 25 verbindingen, die de omgekeerde transformering opwekken.

In de voorgaande experimenten werd thiazolidine-4-carbonzuur alleen gebruikt. In de uitvinding is echter ook begrepen het gebruik van thiazolidine-4-carbonzuur als deel van een breder behandelingsschema tegen kanker. Zo omvat deze 30 uitvinding bijv. ook de toepassing van het zuur of een van de daarvan afgeleide zouten in combinatie met één of meer cyto-toxische verbindingen, zoals cis-platina, 5-fluoruracil en methotrexaat.

De hierboven beschreven experimenten tonen aan, dat 35 thiazolidine-4-carbonzuur of zOuten daarvan effectief zijn als niet-cytotoxische middelen voor het behandelen van kwaadaardige ziekten. De voorgaande beschrijving is slechts een illustratie van de praktijk van de uitvinding en het zal duidelijk 79 0 9 1 9 9 - 11 - zijn dat andere middelen kunnen worden gebruikt door de deskundige zonder het vertrekpunt van het wezen van deze uitvinding los te laten.

De volgende voorbeelden illustreren farmaceutische 5 preparaten, die als werkzaam bestanddeel een verbinding volgens de onderhavige uitvinding bevatten, de werkwijze voor het behandelen van patiënten met deze preparaten en de werkwijze voor het bereiden van het gelyofiliseerde poeder, dat het natriumzout van thiazolidine-4-carbonzuur bevat.

10 . VOORBEELD I

Tabletten voor orale toediening, bevattende: natriumzout van thiazolidine-4-carbonzuur als gelyofiliseerd poeder 250,0 mg mannitol 290,0 mg 15 farmaceutisch bestaanbare vaste dragers en ex-cipientia die gewoonlijk in tablet-formuleringen worden gebruikt 460,0 mg 1000 mg

VOORBEELD II

20 Flesjes om met 2,5 ml water opnieuw injectie- oplossingen voor intraveneuze of intramusculaire toediening te bereiden: natriumzout van thiazolidine-4-carbonzuur als gelyofiliseerd poeder 250 mg 25 mannitol 200 mg.

VOORBEELD III

Voor de behandeling van een patient met kanker in een gevorderd stadium, injecteert de arts iedere 8 uur intraveneus de inhoud van 4 flesjes, beschreven in voorbeeld II. De 30 behandeling wordt gedurende 20 dagen dagelijks herhaald en wordt gevolgd door dezelfde dagelijkse dosering, intramuscu-lair toegediend gedurende 3 maanden, totdat de tumor en tumor-metastasen geheel genezen zijn.

VOORBEELD IV

^ 35 Voor de bereiding van het natriumzout van thiazoli- dine-4-carbonzuur als gelyofiliseerd poeder, dat geschikt is voor de behandeling van kanker bij mensen, wordt 1 kg thiazo-lidine-4-carbonzuur onder voortdurend roeren, toegevoegd aan 7909199 - 12 - 10 liter vers gedestilleerd water, onder voortdurende pH-controle. Vervolgens wordt 800 g mannitol en een molaire equivalent NaOH aan de oplossing toegevoegd tot het zout is gevormd; de oplossing wordt helder en de pH wordt ongeveer 7.

5 De oplossing wordt onmiddellijk gefiltreerd over een steriel filter (0,2 ƒ1) en zo snel mogelijk tot -40°C ingevroren. De ingevroren flessen worden gedroogd onder verminderde druk met oplopende verwarmingstemperatuur, tot de flessen een volledige lyofilisering bereiken.

10 7909199

Claims (28)

1. 2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk , dat de neutralisatie in hoofdzaak wordt uitgevoerd in afwezigheid van licht.
2. 3. Werkwijze volgens conclusies 1 en 2, met het kenmerk, dat het kation van de base is gekozen uit de groep van alkali- of aardalkalimetalen.
3. 4. Werkwijze volgens conclusies 1-3, met het kenmerk , dat het metaal natrium is.
4. 5. Werkwijze volgens een der conclusies 1-4, met het kenmerk, dat het lyofiliserende hulpmiddel mannitol is.
5. 6. Werkwijze voor de bereiding van injecteerbare oplossingen, die een farmaceutisch geschikt zout van thiazoli- 25 dine-4-carbonzuur bevatten, met het kenmerk, dat men een gelyofiliseerd poeder, dat bereid is volgens een der conclusies 1-5, oplost in een vloeibaar milieu, dat gewoonlijk voor injectie-oplossingen wordt gebruikt.
6. 7. Werkwijze volgens conclusie 6, met het 30 kenmerk , dat de concentratie van het farmaceutisch aanvaardbare zout ongeveer 25-400 mg/ml en in het bijzonder 100-200 mg/ml bedraagt.
7. 3. Werkwijze voor het bereiden van een intraveneuze of intramusculaire injectie-oplossing, die thiazolidine-4- 35 carbonzuur of een farmaceutisch aanvaardbaar zout daarvan bevat, met het kenmerk, dat men thiazolidine- 4-carbonzuur of een farmaceutisch aanvaardbaar zout daarvan, oplost in een vloeibaar milieu, dat gewoonlijk wordt gebruikt 7909199 - 14 - voor intraveneuze of intramusculaire injectiedoeleinden.
8. 9. Werkwijze volgens conclusie 8, met het kenmerk , dat de concentratie van thiazolidine-4-carbonzuur ongeveer 5-100 mg/ml bedraagt.
9. 10. Werkwijze volgens conclusie 8, met het kenmerk , dat de concentratie van het farmaceutisch aanvaardbare zout ongeveer 25-400 mg/ml en in het bijzonder ongeveer 100-200 mg/ml bedraagt.
10. 11. Farmaceutisch preparaat voor het stoppen of 10 vertragen van de groei van nieuwvormende tumoren of kwaadaardige ziekten bij zoogdieren, met het kenmerk, dat deze thiazolidine-4-carbonzuur of een farmaceutisch aanvaardbaar zout daarvan bevat.
11. 12. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 11, 15 met het kenmerk, dat het thiazolidine-4- carbonzuur of het farmaceutisch aanvaardbare zout daarvan, aanwezig is of bereid is uit een gelyofiliseerd poeder volgens conclusies 1-5.
12. 13. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 11 of 20 12, met het kenmerk, dat het farmaceutisch aanvaardbare zout een alkalimetaalzout van thiazolidine-4-carbonzuur is.
13. 14. Farmaceutisch preparaat volgens conclusies 11- 13, met het kenmerk, dat dit in de vorm is 25 van een oplossing voor intraveneuze toediening.
14. 15. Farmaceutisch preparaat volgens conclusies 11-13, met het kenmerk, dat dit in de vorm is van een oplossing voor intramusculaire toediening.
15. 16. Gelyofiliseerd poeder, dat een farmaceutisch 30 aanvaardbaar zout van thiazolidine-4-carbonzuur bevat, met het kenmerk, dat dit gecombineerd is met een lyo-filiserend hulpmiddel.
16. 17. Farmaceutisch preparaat, dat thiazolidine-4-carbonzuur of een farmaceutisch aanvaardbaar zout daarvan be- 35 vat, met het kenmerk, dat dit gecombineerd is met een cytotoxisch middel.
17. 18. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 17, met het kenmerk, dat het cytotoxische middel pis-jDlcjt^n^, 5-fluoruracil of methotrexaat is. - 15 -
18. 19. Werkwijze voor de bereiding van een farmaceutisch preparaat, zoals omschreven in conclusies 11-15 en 17-18, met het kenmerk, dat men thiazolidine-4-carbonzuur of een farmaceutisch aanvaardbaar zout daarvan 5 mengt met tenminste een farmaceutische drager.
19. 20. Toepassing van thiazolidine-4-carbonzuur of een farmaceutisch aanvaardbaar zout daarvan als middel voor het stoppen of vertragen van de groei van nieuwvormende tumoren of kwaadaardige ziekten bij zoogdieren.
20. 21. Toepassing volgens conclusie 20, met het kenmerk , dat het middel dagelijks wordt gebruikt in een hoeveelheid van ca. 1-100 mg/kg lichaamsgewicht van het zoogdier.
21. 22. Toepassing volgens conclusie 20 of 21, met 15. e t kenmerk, dat het middel dagelijks wordt gebruikt in een hoeveelheid van ca. 5-50 mg/kg lichaamsgewicht van het zoogdier.
22. 23. Toepassing volgens een der conclusies 20-22, met het kenmerk, dat het middel thiazolidine- 20 4-carbonzuur is.
23. 24. Toepassing volgens een der conclusies 20-22, met het kenmerk, dat het middel een alkali-metaalzout van thiazolidine-4-carbonzuur is.
24. 25. Toepassing volgens een der conclusies 20-22, 25 met het kenmerk, dat het middel een aardalka- limetaalzout van thiazolidine-4-carbonzuur is.
25. 26. Toepassing volgens een der conclusies 20-22, met het kenmerk, dat het middel het natrium-zout van thiazolidine-4-carbonzuur is.
26. 27. Toepassing volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het middel langs orale weg wordt toegediend.
27. 28. Toepassing volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het middel paren- 35 teraal wordt toegediend, in het bijzonder intraveneus of intramusculair.
28. 29. Toepassing volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het zoogdier een mens is. 7909199 V ^rN/29.378-Kp/et Behoort bij octrooiaanvrage t.n.v. Mario Gosalvez Gosaivezj Madrid, Spanje. CH2»—— CHCOOH S NH \ / ch2 100·£>—h_ _ “ \ contact - \ remminq 80 - 'z 60 - / O /w—x——x totaal q 6~-ο-——a aantal * 40 " N. 20 - ^^ zonder contact- remming 10 20 40 60 80 100 120 [ THiAZOLIDÏNE-4~ CARBONZUUR] JU M 7109199