NL2000221C2 - Inrichting en werkwijze voor het meten van de optische eigenschappen van een oog in combinatie met een operatiemicroscoop. - Google Patents

Description

Inrichting en werkwijze voor het meten van de optische eigenschappen van een oog in combinatie met een operatiemicroscoop

Metingen van de refractie van het oog om de dioptrische sterkte te bepalen van aan te 5 meten brillen en contactlenzen zijn standaard procedures. Ook vinden dergelijke metingen plaats alvorens intraoculaire lenzen worden geïmplanteerd. Intraoculaire lenzen kunnen additionele kunstlenzen zijn welke in combinatie met de natuurlijke lens van het oog functioneren (phakische intraoculaire lenzen; meestal geïmplanteerd ter vervanging van bril of contact lenzen) of kunstlenzen zijn ter vervanging van de 10 natuurlijke lens van het oog (aphakisch intraoculaire lenzen; vooral geïmplanteerd ter vervanging van de natuurlijke lens ten gevolge van grijze staar).

Relatief eenvoudige metingen van refractie van het oog geven indicaties voor de sterkte van de kunstlenzen . Er wordt hierbij gestreefd om de gehele optiek van het oog zo te 15 corrigeren dat er bij een ontspannen kringspier welke gekoppeld is aan de ooglens en de daaraan gerelateerde weefsels (ciliary body) een zodanige totale optische sterkte van het oog te bereiken dat het oog scherpgesteld is op het oneindige (emmetropie). Met huidige techniek worden vaak metingen met een golffront analyse (wavefront analysis) toegepast waarbij ook nog verscheidene hogere orden aberraties van het oog kunnen 20 worden geanalyseerd die eventueel ook met de additionele optiek gecorrigeerd kunnen worden. Met deze technieken kunnen de optische oppervlakken en structuren zoals bijvoorbeeld het hoornvlies van het oog ook individueel in beeld worden gebracht.

Grijze staar is een vertroebeling van de natuurlijke lens van het oog, welke frequent 25 voorkomt. Bij staar wordt de natuurlijke lens door een oogchirurg door een kunstlens vervangen in een relatief eenvoudige oogoperatie. Ook voor het bepalen van de optische sterkte van een intraoculaire kunstlens is een dergelijke meting voorafgaande aan de chirurgische ingreep noodzakelijk. De vertroebeling van de lens maakt deze meting vaak niet eenvoudig hetgeen na de operatie een afwijking van de gewenste refractie van 30 het oog kan opleveren. Over het algemeen kan deze afwijking met een bril gecorrigeerd worden omdat staarpatiënten na de operatie hun vermogen tot accommodatie grotendeels verliezen en vrijwel allen brildragend worden, zeker voor situaties waar hoge accommodatie gewenst is, zoals bijvoorbeeld lezen. De meeste staarpatiënten zijn na de operatie over het algemeen aangewezen op het dragen van een zogenaamde 2 multifocale bril waarmee ook een geringe afwijking van de kunstlenssterkte gecorrigeerd kan worden.

Een meting tijdens de operatie gevolgd door implantatie van een kunstlens van andere 5 dan geplande sterkte of door, indien het ontwerp van de lens dit toelaat het bijstellen van de optische sterkte van de kunstlens tijdens de operatie leidt tot een betere benadering van de gewenste sterkte van dc kunstlens.

Ook worden nu in toenemende mate de natuurlijke ooglenzen van lees-verziende 10 mensen (technische term: presbyope patiënten; door verharding van de natuurlijke lens betreft dit vrijwel iedereen boven de 40 jaar oud) vervangen door kunstlenzen die of accommoderend zijn of multifocale eigenschappen hebben. De presbyope patient heeft dan geen leesbril meer nodig. Echter, de optische sterkte van ook deze kunstlenzen dient ook hier bijzonder nauwkeurig afgesteld te zijn om het later dragen van een bril te 15 voorkomen.

Een aantal accommoderende kunstlenzen ter vervanging van de natuurlijke lens is nu of op de markt verkrijgbaar of wordt thans klinisch getest. Deze lenzen kunnen het oog scherpstellen via verschillende optische principes, maar worden vrijwel allen 20 aangedreven door de ciliaire kringspier en gerelateerde weefsels van het oog welke ook bij patiënten op hogere leeftijd nog steeds goed blijken te functioneren. De patiënt kan na implantatie van een accommoderende of multifocale lens in principe zonder bril door het leven gaan. Een praktisch nadeel van deze accommoderende lenzen is het feit dat er na de implantatie van de kunstlens vrijwel geen mogelijkheid voor correctie van 25 optische sterkte van de kunstlens bestaat. De ruststand van de kunstlens moet in principe een emmetroop oog leveren.

Een aantal bijstelbare kunstlenzen zijn in ontwikkeling. Deze lenzen kunnen tijdens of na de implantatie alsnog in optische sterkte bij gesteld worden. Dit betreft zowel 30 kunstlenzen die additioneel met de natuurlijke lens in het oog geplaatst worden of kunstlenzen die de natuurlijke lens vervangen. WO-A-05084587 beschrijft bijvoorbeeld intraoculaire kunstlenzen welke al of niet de natuurlijke lens vervangen en waarvan de optische sterkte tijdens of na de implantatie bijstelbaar is.

3

Het meten van de optische sterkte en andere optische karakteristieken van het oog voor en na de operatie gaat volgens standaard procedures en refractiemetingen. Het meten van deze optische eigenschappen van het oog tijdens de operatie is tot op heden praktisch niet eenvoudig. De patiënt ligt, met een verdoofd oog, onder de operatie 5 microscoop en voor een refractieve meting is geen fysieke ruimte en een standaard refractiemeting onder deze omstandigheden levert voor veel oogchirurgen een onacceptabele verstoring en vertraging van de chirurgische procedures op.

Om deze problemen te vermijden verschaft de onderhavige uitvinding een inrichting 10 voor het meten van de optische eigenschappen van een oog, omvattende een optische signaalgever en van de optische signaalgever in de richting naar het te onderzoeken oog leidende optische geleidemiddelen, waarbij de optische signaalgever is ingericht voor het door een de optische geleidemiddelen omvattend optisch traject heen projecteren van een beeld op een reflecterende structuur in het te onderzoeken oog, waarbij de 15 inrichting is ingericht voor koppeling van de optische geleidemiddelen van de inrichting met optische geleidemiddelen van een optisch medisch instrument zodat het optische traject zich door de optische geleidemiddelen van het optische medische instmment heen uitstrekt.

20 Deze maatregelen maken het mogelijk de oogmeting uit te voeren door gebruikt te maken van gebruikelijke optische medische instrumenten welke door een aantal fabrikanten geleverd worden. Dit heeft enerzijds tot gevolg dat door gebruikmaking van de faciliteiten van het reeds aanwezige instrument de noodzakelijke investeringen geringer zijn, en anderzijds het gevolg dat tijdens de meting minder apparatuur in de 25 omgeving van het oog aanwezig is, zodat eventuele handelingen in of aan het oog minder gehinderd worden door de aanwezigheid van apparatuur. Een voorbeeld van een dergelijk optisch medisch instrument is een zogenaamde spleetlamp. De uitvinding is overigens eveneens toepasbaar bij een funduscamera. Het zal duidelijk zijn dat een bij de uitvinding toe te passen optisch medisch instrument een naar het waar te nemen oog 30 leidend optisch traject aanwezig moet zijn om de uitvinding te kunnen toepassen.

De uitvinding betreft tevens een werkwijze voor het meten van de optische eigenschappen van een oog, waarbij een beeld door een optisch traject heen op een reflecterende structuur in het te onderzoeken oog wordt geprojecteerd, het geflecteerde 4 beeld door het optische traject heen op een sensor wordt geworpen en het op de sensor geworpen beeld wordt geanalyseerd, waarbij het optische traject zich door een optisch medisch instrument heen uitstrekt.. Door toepassing van deze werkwijze worden eveneens de voordelen van de uitvinding verkregen.

5

De voordelen van de uitvinding komen in het bijzonder tot uiting wanneer het optisch medisch instrument door een operatiecamera wordt gevormd. Er bestaat immers behoefte aan het meten van de optische eigenschappen van het oog tijdens het uitvoeren van een oogoperatie, bijvoorbeeld bij het plaatsen van een kunstlens.

10

Volgens een andere voorkeursuitvoeringsvorm is de inrichting ingericht voor het projecteren van een beeld op het netvlies van het te onderzoeken oog. Voor de meeste toepassingen, met inbegrip van de hierboven beschreven toepassingen is een meting van de totale refractie van het oog gewenst en wordt het beeld door het netvlies (retina) 15 geflecteerde beeld geanalyseerd. Andere reflecties, bijvoorbeeld van de voor- en achterzijde van het hoornvlies (comea) en oppervlakken van de ooglens kunnen in principe ook met deze methode geanalyseerd worden, met name bij een toepassing welke gebruik maakt van golffront analyse. Ook kunnen met eenvoudige aanpassingen diktes en vormen van verschillende elementen van het oog gemeten worden. Bij al deze 20 varianten vormt de operatiemicroscoop een wezenlijk onderdeel van de hier beschreven inrichting voor metingen aan het oog.

De in deze octrooiaanvraag beschreven metingen kunnen ook buiten een oogoperatie om, bijvoorbeeld voor metingen aan het oog voor het bepalen van de sterkte en 25 correctiefactoren voor een bril, een contactlens, of correcties welke volgens laserbehandelingen van het hoornvlies plaats gaan vinden.

In de meest eenvoudige uitvoeringsvorm is het mogelijk voor de oogchirurg om een inschatting van de optische kwaliteiten van het oog te maken door waarneming van het 30 door de optische signaalgever op het netvlies of een andere in reflecterende structuur in het oog geprojecteerde beeld, waarvoor gebruik kan worden gemaakt van het in een operatiemicroscoop aanwezige oculair.

5

Het heeft echter de voorkeur dat de optische geleidemiddelen door middel van een bundelsplitsinrichting (beam splitter) gekoppeld zijn met een optische sensor die is ingericht voor het afgeven van een het op de sensor geworpen beeld representerend signaal, en dat de sensor is gekoppeld met een digitaal rekentuig dat is ingericht voor 5 het analyseren van het op de sensor geworpen beeld. Met deze optische sensor kan een geautomatiseerde waarneming van het betreffende beeld plaatsvinden.

Bij voorkeur zijn de bundelsplitsinrichting en de optische signaalgever tezamen in een behuizing geplaatst en is de behuizing geplaatst aan de naar het te onderzoeken oog 10 toegekeerde zijde van het optisch medische instrument. Deze opstelling kan bij sommige optisch medische instrumenten constructieve voordelen opleveren, bijvoorbeeld doordat deze is gekoppeld met de objectieflens van het optische medische instrument. Ook wordt door een dergelijke constructie de camera-aansluiting vrijgemaakt voor de primaire functie, namelijk het maken van foto’s of films van de 15 oogoperatie.

Het heeft echter de voorkeur dat de bundelsplitsinrichting, de optische signaalgever en de sensor tezamen in een behuizing zijn geplaatst en dat de behuizing is ingericht voor aansluiting op een camera-aansluiting van de operatiemicroscoop. Hiermede kunnen 20 alle delen van de inrichting volgens de uitvinding in een enkel toestel worden geconcentreerd, terwijl gebruik kan worden gemaakt van de reeds op vrijwel alle operatiemicroscopen aanwezige camera-aansluiting.

Het is duidelijk dat de constructie welke direct via de camera aansluiting verloopt zoals 25 hierboven beschreven een optisch eenvoudiger uitvoering mogelijk maakt daar voor de optische calibratie (optical alignment) van de camerauitgang reeds in het ontwerp van de operatiemicroscoop voorzien is. Echter, ook bij een constructie waarbij de gehele inrichting inclusief de bundelsplitsinrichting gekoppeld is aan de objectiefzijde van de microscoop blijft de microscoop een intrinsiek onderdeel van de totale inrichting daar 30 de chirurg via de microscoop de stralenbundel kan richten, calibreren en het gereflecteerde beeld via het oculair visueel kan observeren.

Weer een andere voorkeursuitvoeringsvorm verschaft de maatregel, dat de sensor door de sensor van een camera wordt gevormd, waarbij de camera van een aansluiting is 6 voorzien voor de afgifte van een het op de sensor geworpen beeld representerend signaal. Afhankelijk van de toegepaste apparatuur kan dit constructief aantrekkelijk zijn.

5 Volgens een specifieke uitvoeringsvorm is de combinatie van de sensor en het rekentuig ingericht voor het meten van de lichtintensiteit van een op het centrale deel van de sensor geworpen beeld. Hierdoor wordt het mogelijk de totale refractie van het oog inclusief de kunstlens te meten. Hierbij is het rekentuig ingericht voor het interpreteren van het beeld en het omzetten hiervan in een meetwaarde die de juistheid van de 10 dioptrische sterkte van de kunstlens analyseert.

Voor het meten van aberraties van hogere orden kan het aantrekkelijk zijn gebruik te maken van een uitvoeringsvorm waarbij het rekentuig is ingericht voor het uit het resultaat van de beeldanalyse bepalen van optische eigenschappen van het gemeten oog. 15

Weer een andere uitvoeringsvorm verschaft de maatregel dat de sensor is ingericht voor het analyseren van de optische eigenschappen van het oog op basis van analyse van het golffront van de door het te onderzoeken oog gereflecteerde, op de sensor geworpen lichtbundel. De sensor kan bij voorbeeld van het Shack-Hartmann type zijn. Hiermede 20 worden additionele aberraties van verschillende elementen het oog niet alleen zichtbaar maar kunnen ook digitaal geanalyseerd worden en conclusies in groot detail kwantitatief worden weergegeven.

Het meeproces kan worden geautomatiseerd wanneer er een variabel corrigerend 25 element in het optische traject wordt geplaatst en het optische element zodanig wordt bestuurd dat het geanalyseerde beeld zo goed mogelijk is. Dit betreft dan een soort teruggekoppelde regelkring. Hiertoe is het aantrekkelijk wanneer in het optische traject een additionele lens met een variabele sterkte is geplaatst. Dit variabele optische element kan de gebruiker, de oogchirurg worden bediend.

30

Een optische element waarvan de sterkte, of meer in het algemeen de optische eigenschappen gemakkelijk kunnen worden gevarieerd is een lens volgens het principe van Alvarez. Bij voorkeur wordt de additionele lens gevormd door een lens volgens het principe van Alvarez. Dit principe is beschreven in het octrooi US-A-4 305 294 7

Alhoewel de inrichting in eerste instantie geschikt is voor het waarnemen van de optische sterkte, is het, mits de analyse van het op de sensor geworpen beeld daartoe is ingericht, aantrekkelijk de inrichting te gebruiken voor het waarnemen van optische 5 oogafwijkingen van hogere orde. Hiertoe verschaft een voorkeursuitvoeringsvorm de maatregel dat de additionele variabele lens is ingericht voor het compenseren van aberraties van hogere orde. Dit betreft in het bijzonder, doch niet uitsluitend de correctie van astigmatisme, dat immers niet alleen is bepaald door de sterkte, maar ook door een hoek.

10

De hierboven genoemde regelkring kan worden geautomatiseerd wanneer het rekentuig is ingericht voor het variëren van de eigenschappen van de additionele lens.

Vervolgens zal de onderhavige uitvinding worden toegelicht aan de hand van de 15 bijgaande tekeningen, waarin tonen: figuur 1: een schema van een inrichting volgens de uitvinding; en figuur 2: een alternatieve uitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding.

De in figuur 1 afgebeelde uitvoeringsvorm van de uitvinding omvat een optische 20 signaalgever 1 in de vorm van een lichtbron zoals een LED of een laseropwekinrichting, een collimerende lens 2, een bundelsplijtinrichting (beam splitter) 3 en een sensor 4 in de vorm van een camera, een lichtgevoelige sensor of wave front sensor.

De hierboven beschreven inrichting, die in een in zijn geheel met 14 aangeduide 25 behuizing is geplaatst, is ingericht om geplaatst te worden op een op zichzelf bekende operatiemicroscoop 5, die is voorzien van een oculair 6 voor de oogchirurg.

De interne optiek van de operatiemicroscoop is in deze schematische illustratie niet weergegeven. De operatiemicroscoop 5 omvat een zogenaamde camera-uitgang 7, die is ingericht voor aansluiting van een camera om opnamen te maken van het oog tijdens het 30 uitvoeren van de oogoperatie evenals een lens 21. Voorts is in de operatiemicroscoop 5 een bundelsplijtinrichting 20 aangebracht. De inrichting volgens de uitvinding is ingericht voor plaatsing op de camera-aansluiting 7 van de operatiemicroscoop 5.

8

Op de sensor 4 van de inrichting 14 wordt aldus een beeld gevormd van het oog 8, met inbegrip van het hoornvlies 9, de lens 10, die kan worden gevormd door de natuurlijke ooglens, door een kunstlens of door een combinatie van beide en het netvlies 11.

5 Met de aldus beschreven combinatie van instrumenten wordt een optisch traject verkregen dat zich vanaf de optische signaalgever 4 via de bundelsplijtinrichting 3, de bundelsplijtinrichting 20 door niet in de tekening weergegeven optische delen van de operatiemicroscoop 5 heen tot in het oog 8 uitstrekt. Hiermede wordt een door de optische signaalgever gegenereerd beeld tot op het netvlies 11 van het oog 8 geworpen. 10 Dit optische traject is met pijlen weergegeven. Het door de lichtbron op het netvlies geprojecteerde beeld kan verschillende vormen hebben. In het voorbeeld in dit octrooi is er als voorbeeld uitgegaan van een brede gecollimeerde bundel, maar andere vormen zijn denkbaar en kunnen optische en technische voordelen bieden.

15 Hierbij is dit beeld onderworpen aan de optische effecten van het hoornvlies 9 en de ooglens 10 van het oog 8. Dit beeld wordt waargenomen door de oogchirurg via het oculair 6 van de operatiemicroscoop 5. Het betreffende beeld wordt eveneens geworpen op de sensor 4. Dit beeld doorloopt hierbij eveneens hetzelfde optische traject, waarbij de ooglens opnieuw het resultaat beïnvloedt. De sensor 4 is verbonden met een digitaal 20 rekentuig 15 en een beeldvormend toestel 16. Hierbij wordt het rekentuig gebruikt voor het analyseren van het op de sensor 4 geworpen beeld. Aan de hand van deze analyse worden de optische eigenschappen van de tijdens de meting in het oog aanwezige lens vastgesteld. Dit betreft in eerste instantie de sterkte van de ooglens, maar ook aberraties, zoals astigmatisme. Hiermede kunnen tijdens de operatie ter plaatsing van een 25 kunstlens, de effecten van kunstlens worden waargenomen en gemeten. Bij onvoldoende optisch effect kan een andere kunstlens worden gekozen. Wanneer de aard van de kunstlens daartoe leent, is het eveneens mogelijk de kunstlens aan te passen, bijvoorbeeld door draaiing van de kunstlens voor correctie van bijvoorbeeld astigmatisme. Deze mogelijkheid is eveneens van belang bij intra-oculaire ooglenzen 30 die in sterkte kunnen worden aangepast, zoals de in WO-A-05084587 beschreven lenzen. De aanpassing kan hierbij worden geoptimaliseerd.

Voorts omvat deze eerste uitvoeringsvorm een variabel optisch element 18, dat in het optische traject is aangebracht, in het onderhavige geval tussen de bundelsplitsinrichting 12 en de sensor 13. Het is overigens eveneens mogelijk het variabele optische element 9 18 in andere posities te plaatsen, overigens eveneens bij de in figuur 2 afgebeelde uitvoeringsvorm. Hierbij kan in afhankelijkheid van het resultaat van de analyse van de optische kwaliteiten van het oog de optische eigenschappen van het optische element 18 worden aangepast, bijvoorbeeld door het plaatsen van een ander element of door het 5 door draaien of verschuiven van een deel van het optische element veranderen van de optische eigenschappen ervan. In principe is het eveneens mogelijk gebruik te maken van een aandrijfinrichting 19 voor het doen roteren of transleren van het variabele optische element 18. Bij voorkeur wordt de aandrijfinrichting bestuurd door het rekentuig 16.

10

In figuur 2 is een alternatieve inrichting getoond, die afwijkt van de in figuur 1 getoonde inrichting door de positie van de sensor 13, te weten aan de naar het oog gekeerde zijde van de operatiemicroscoop 5. Hiertoe is de bundelsplijtinrichting 12 eveneens op een andere positie aangebracht. Overigens zijn de bundelsplijtinrichting 12 15 en de sensor bij deze uitvoeringsvorm tezamen in een huis 17 ondergebracht dat tegen de naar het te onderzoeken oog toegekeerde zijde van de operatiemicroscoop is bevestigd. Het betreft hier een constructieve variatie, die bij bepaalde typen operatiemicroscoop aantrekkelijk kan zijn. Een aantal andere varianten zijn hierboven beschreven maar niet ieder afzonderlijk in een illustratie opgenomen.

20

Het op de sensor geworpen beeld kan zijn verstoord door punten van verschillende intensiteit (Engelse term: species), waardoor de analyse van het beeld wordt bemoeilijkt. Het is bekend dit verschijnsel te minimaliseren of te voorkomen door een filter met diffuus effect (diffusor) tussen de laser en collimerende lens te plaatsen. Het 25 verschijnsel kan eveneens worden verminderd door plaatsing van een lens met een continu oscillerende brandpuntsafstand. Een dergelijke lens kan worden gevormd door de lens met de variabele brandpuntsafstand volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding. Hiertoe zal deze lens moeten zijn voorzien van een aandrijfinrichting die de betreffende lens oscillerend aandrijft. Het verschijnsel kan tevens worden verminderd 30 door de lichtopbrengst van een in de lichtbron opgenomen laser te laten variëren, bijvoorbeeld volgens een sinusfunctie of een willekeurige functie.

Om de signaal/ruis verhouding te vergroten kan er een voorts een lock-in versterker, een narrow band filter worden toegepast. Ook is het mogelijk voor de lichtbron, 10 bijvoorbeeld de laser een gesynchroniseerd draaiende schijf met openingen te plaatsen of om een flashdiode als lichtbron toe te passen. Hiermede kan de signaal/ruisverhouding tot een factor 100 worden verbeterd.

5 De golflengte en intensiteit van de lichtbron is van belang daar deze uiteraard onder geen enkele voorwaarde schade mag berokkenen aan het oog van de patient of de ogen van de chirurg. Dit betekend een zeer lage intensiteit van zichtbaar licht of een golflengte selectie hieruit, bijvoorbeeld een laser met een uitgangscapaciteit < 5mW of infrarood licht wat digitaal kan worden geanalyseerd en in een zichtbaar beeld kan 10 worden omgezet.

Claims (21)

1. Inrichting voor het meten van de optische eigenschappen van een oog, omvattende een optische signaalgever en van de optische signaalgever in de richting 5 naar het te onderzoeken oog leidende optische geleidemiddelen, waarbij de optische signaalgever is ingericht voor het door een de optische geleidemiddelen omvattend optisch traject heen projecteren van een beeld op een reflecterende structuur in het te onderzoeken oog, met het kenmerk, dat de inrichting is ingericht voor koppeling van de optische geleidemiddelen van de inrichting met optische geleidemiddelen van een 10 optisch medisch instrument, zodat het optische traject zich door de optische geleidemiddelen van het optisch medische instrument heen uitstrekt.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het optisch medische instrument door een operatiemicroscoop wordt gevormd. 15

3. Inrichting volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de inrichting is ingericht voor het projecteren van een beeld op het netvlies van het te onderzoeken oog.

4. Inrichting volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat de combinatie van 20 inrichting en optisch medisch instrument is ingericht voor het doen waarnemen van het op de reflecterende structuur van het te onderzoeken oog geprojecteerde beeld.

5. Inrichting volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat de optische geleidemiddelen door middel van een bundelsplitsinrichting (beam splitter) gekoppeld 25 zijn met een optische sensor die is ingericht voor het afgeven van een het op de sensor geworpen beeld representerend signaal, en dat de sensor is gekoppeld met een digitaal rekentuig dat is ingericht voor het analyseren van het op de sensor geworpen beeld.

6. Inrichting volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de bundelsplitsinrichting 30 en de optische signaalgever tezamen in een behuizing zijn geplaatst, dat de behuizing geplaatst is aan de naar het te onderzoeken oog toegekeerde zijde van het optische medische instrument.

7. Inrichting volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de bundelsplitsinrichting, de optische signaalgever en de sensor tezamen in een behuizing zijn geplaatst en dat de behuizing is ingericht voor aansluiting op een camera-aansluiting van het optische medische instrument. 5

8. Inrichting volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de sensor door de sensor van een camera wordt gevormd, waarbij de camera van een aansluiting is voorzien voor de afgifte van een het op de sensor geworpen beeld representerend signaal.

9. Inrichting volgens een van de conclusies 5-8, met het kenmerk, dat de combinatie van de sensor en het rekentuig is ingericht voor het meten van de lichtintensiteit van tenminste een op de sensor geworpen beeld.

10. Inrichting volgens conclusie 5-9, met het kenmerk, dat het rekentuig is 15 ingericht voor het uit het resultaat van de beeldanalyse bepalen van optische eigenschappen van het gemeten oog.

11. Inrichting volgens een van de conclusies 5-10, met het kenmerk, dat de sensor is ingericht voor het analyseren van de optische eigenschappen van het oog op basis 20 van analyse van het golffront van de door het te onderzoeken oog gereflecteerde, op de sensor geworpen lichtbundel.

12. Inrichting volgens een van de conclusies 5-11, met het kenmerk dat in het optische traject een additionele lens met een variabele sterkte is geplaatst. 25

13. Inrichting volgens conclusie 12, met het kenmerk dat de additionele variabele lens is ingericht voor het compenseren van aberraties van hogere orde.

14. Inrichting volgens conclusie 12 of 13, met het kenmerk, dat het rekentuig is 30 ingericht voor het variëren van de eigenschappen van de additionele lens.

15. Werkwijze voor het meten van de optische eigenschappen van een oog, waarbij een beeld door een optisch traject heen op een reflecterende structuur in het te onderzoeken oog wordt geprojecteerd, het geflecteerde beeld door het optische traject heen op een sensor wordt geworpen en het op de sensor geworpen beeld wordt geanalyseerd, met het kenmerk, dat het optische traject zich door een optisch medisch instrument heen uitstrekt.

16. Werkwijze volgens conclusie 15, met het kenmerk, dat het op de optische sensor geprojecteerde beeld wordt omgezet in signaal en dat het van de optische sensor afkomstige, het op de sensor geworpen beeld representerende signaal aan een rekentuig wordt toegevoerd en het signaal door een rekentuig wordt geanalyseerd.

17. Werkwijze volgens conclusie 16, met het kenmerk, dat het rekentuig na het uitvoeren van een meting de optische eigenschappen van een in het optische traject geplaatste, variabele lens varieert en dat vervolgens een nieuwe meting wordt verricht

18. Werkwijze volgens een van de conclusies 15-17, met het kenmerk, dat het 15 meten tijdens de chirurgische operatie van het implanteren van een intraoculaire kunstlens plaats vindt en dat het optische traject zich door een operatiemicroscoop heen u its trekt.

19. Werkwijze volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat de optische 20 eigenschappen van het oog met inbegrip van de in het oog geplaatste intraoculaire kunstlens worden gemeten.

20. Werkwijze volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat naar aanleiding van het meetresultaat de optische eigenschappen van de intraoculaire kunstlens worden 25 aangepast.

21. Werkwijze volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat naar aanleiding van het meetresultaat een andere dan de oorspronkelijk geselecteerde intraoculaire kunstlens wordt geselecteerd om te worden geïmplanteerd. 30