NL1017412C2 - Werkwijze voor het tegen biologische aangroei beschermen van oppervlakken. - Google Patents

Description

Werkwijze voor het tegen biologische aangroei beschermen van oppervlakken.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het tegen biologische aangroei beschermen van oppervlakken door het aanbrengen van een in de tijd 5 fluctuerende potentiaal.

Het elektrochemisch beschermen van scheepsrompen tegen biologische aangroei door het toepassen van wisselende potentialen is beschreven door Sandrock en Scharf in een poster getiteld "Electrochemical method of protection against marine growth adhering to ship hulls" die gepresenteerd werd op het symposium Marine Biofouling, 10 gehouden op 7-9 juli 1999 aan de Universiteit van Plymouth, te Plymouth, Engeland. De hierin beschreven methode maakt gebruik van een speciaal drielaags coating systeem dat bestaat uit een isolerende primer-laag, een dunne titanium-laag, en een elektrisch geleidende polymeer laag/verfsysteem die de titanium laag tegen het zeewater moet beschermen. Door wisselend een positieve en negatieve potentiaal aan te 15 leggen op de titanium laag, wordt wisselend een zuur en basisch milieu gecreeërd aan het oppervlak van het drielaags systeem. Het aanbrengen van de beschreven drielaags coatings op zeeschepen is echter bijzonder kostbaar en bovendien zullen dergelijke coatings naar verwachting erg kwetsbaar zijn.

Het is bekend om kathodische bescherming toe te passen om metaal bevattende 20 oppervlakken, die in contact komen met water, te beschermen tegen oxidatieve corrosie. Deze methode is gebaseerd op het aanbrengen van een constante negatieve potentiaal. Een beschrijving van de werking van kathodische bescherming kan gevonden worden in "Cathodic and Anodic Protection", hoofdstuk 10 in "Corrosion", Volume 2, edited by L.L. Shreir, R.A. Jarman, G.T. Burstein, 3rd edition (1994), 25 uitgegeven door Butterworth-Heinemann Ltd, Oxford, UK. In tegenstelling tot de beschreven methode van actieve kathodische bescherming, wordt bij de methode volgens de onderhavige uitvinding gebruik gemaakt van een fluctuerende potentiaal.

Op vrijwel alle materialen die in water geplaatst worden, zullen organismen zich afzetten. Dit start met de vorming van een zeer dunne biofilm door micro-organismen. 30 In een later stadium zullen grotere organismen zich op het materiaal nestelen, waardoor macro-fouling, hier aangeduid als "aangroei", ontstaat.

Aangroei op schepen, constructies en in installaties die in contact staan met (zee-) water vormt een belangrijk probleem. Zo kan aangroei van bijvoorbeeld pokken of 10174 > i 2 mosselen leiden tot een sterke toename van de weerstand van schepen in het water, tot verstoppingen in leidingsystemen, tot microbiologische corrosie, tot deposit attack, tot erosie-corrosie of tot een reductie van de warmteoverdracht. Er wordt daarom voortdurend onderzoek gedaan om de efficiëntie van methoden van aangroeiwering te 5 verhogen.

Op dit moment geschiedt bestrijding van aangroei in open systemen veelal door het aanbrengen van een aangroeiwerende coating, een anti-fouling verf. In de meeste gevallen berust de aangroeiwerende werking op het langzaam in oplossing gaan van een toxische component in deze coatings.

10 Aan het gebruik van een anti-fouling verf is echter een aantal nadelen verbonden.

Dit zijn o.a.

schadelijke effecten voor het milieu; de noodzaak het verfsysteem, dat langzaam zijn aangroeiwerende werking verliest, periodiek te vervangen; 15 - er dient met het oog op aangroeiwering een coating toegepast te worden, ook wanneer dit vanuit corrosie-oogpunt, met het oog op warmte-overdracht of constructie-technisch niet noodzakelijk of zelfs onwenselijk is.

Naast het gebruik van coatings is er voor open koelwatersystemen de mogelijkheid biociden te doseren. Veel gebruikte methoden zijn het bij de waterinlaten 20 oplossen van koper of produceren van chloor of hypochloride, wat mee wordt gevoerd door het koelsysteem en daar een aangroeiwerende werking heeft. Ook voor deze systemen geldt echter dat er milieu-schadelijke componenten in het zeewater worden gebracht.

De uitvinding is gericht op het ondervangen van de bovenstaande nadelen en 25 betreft een werkwijze voor het tegen biologische aangroei beschermen van oppervlakken (S) die in contact zijn of komen met een water bevattend medium (M) waarbij 1) S elektrisch geleidend is en 2) op S een zodanig in de tijd fluctuerende potentiaal (P) wordt aangebracht, dat 30 die de aangroei belemmert van organismen die in M leven en/of zich daarin voortplanten en die de neiging hebben afzettingen te vormen op S, met het kenmerk dat P geen waarden aanneemt die hoger zijn dan de corrosiepotentiaal van S in M en de gemiddelde waarde van P lager is dan diezelfde corrosiepotentiaal. De iioi?4 n 3 corrosiepotentiaal is gedefinieerd als de potentiaal van een corroderend oppervlak in een electroliet ten opzichte van een referentie-elektrode, zoals gedefinieerd in “Principles and Prevention of Corrosion” door D.A. Jones, tweede editie, Prentice-Hall, Upper Saddle River, NJ 07458. In deze beschrijving gelden de opgegeven waarden 5 voor de potentiaal (P) telkens ten opzichte van een verzadigde calomel elektrode (SCE).

Met "biologische aangroei" worden ook afzettingen ten gevolge van de aanwezigheid van (micro-) organismen bedoeld die in zeewater, brak en zoet water of water bevattende media of systemen aanwezig (kunnen) zijn.

10 Ten opzichte van de methode zoals beschreven door Sandrock en Scharf heeft de werkwijze volgens de uitvinding als belangrijk voordeel dat zij veel eenvoudiger is, aangezien het aanbrengen van een speciale drielaags coating overbodig is. De fluctuerende potentiaal kan direct worden aangebracht op bijvoorbeeld de scheepsromp, of de buizen van een systeem waardoor heen water wordt verplaatst. Dit 15 laatste is mogelijk omdat, in tegenstelling tot Sandrock en Scharf, de onderhavige werkwijze geen gebruik maakt van potentialen die hoger liggen dan de corrosiepotentiaal. Derhalve hoeven geen voorzorgsmaatregelen genomen te worden om te voorkomen dat versneld corrosie optreedt aan corrosiegevoelige onderdelen, zoals een scheepromp.

20 Alhoewel het niet geheel duidelijk is hoe de werkwijze volgens de uitvinding de biologische aangroei belemmert, lijkt het waarschijnlijk dat deze het gevolg is van de vorming van hydroxyl-ionen aan het oppervlak S. Deze hydroxyl-ionen worden gevormd als gevolg van de elektrochemisch ontleding van water.

Hoewel de productie van hydroxyl-ionen het meest belangrijk bij de werkwijze 25 volgens de uitvinding lijkt kunnen andere (reactie-) effecten (mede-) bepalend voor het succes van de methode zijn. Hierbij gaat het bijvoorbeeld om: hindering van organismen door beïnvloeding van de bio-elektrochemie van de organismen door de aanwezigheid van lading aan het tegen aangroei te beschermen oppervlak of door het gedurende de tijd variëren van de lading aan dit oppervlak; 30 - hindering (fysieke hindering) van organismen door de vorming van waterstofgas aan het tegen aangroei te beschermen oppervlak; 10174 1 p 4 hindering van organismen door zuurstofdepletie op het tegen aangroei te beschermen oppervlak (de zuurstof wordt immers verbruikt in de zuurstof-reductiereactie); hindering van organismen doordat geen, of slechts in beperkte mate een biofilm 5 gevormd kan worden.

Wat betreft de aangroei zijn vooral de volgende organismen van belang: algen, diatomeeën, zakpijpen, poliepen, anemonen, mosdiertjes, kokerwormen, tweekleppige schelpdieren en kreeftachtigen, in het bijzonder zeepokken, mosselen, algen en kalkkokerwormen (Engelse/Latijnse namen: Algae, diatoms, Ascidians, Hydroids, 10 Anthozoa, Bryozoa, Tubeworms, Bivalve molluscs en Crustacea, especially barnacles, mussels, algae en tubercules).

Volgens de uitvinding kan ook het settelen van micro-organismen zoals bacteriën en de vorming van hun biofilm (een zeer dunne "slijmfilm" gevormd door micro-organismen) worden voorkomen respectievelijk bestreden. Dit heeft de volgende 15 gunstige effecten: microbiologische corrosie (MIC) wordt voorkomen danwel het risico dat MIC optreedt wordt verminderd; aangroei (macro-fouling) wordt gehinderd doordat er geen biofilm aanwezig is.

De oppervlakken (S) die volgens de uitvinding beschermd kunnen worden zijn 20 bijvoorbeeld: a) binnenwanden van systemen waardoor (M) wordt gevoerd zoals koelsysteembuizen, warmtewisselaars of vloeistoftransportbuizen en daarbij behorende onderdelen die met (M) in aanraking komen; b) binnenwanden en onderdelen van installaties, apparaten of opslagfaciliteiten waarin 25 (M) aan bepaalde behandelingen wordt onderworpen, zoals filterinstallaties, zuiveringsinstallaties of reactievaten.

c) buitenwanden van vaartuigen en constructies die in aanraking zijn met (M).

Het te beschermen oppervlak (S) bestaat uit of bevat bij voorkeur: a) ijzer, koper, nikkel, titaan, aluminium, of een legering op basis van deze metalen, 30 b) elektrisch geleidende of halfgeleidende coating of deklaag, zoals een metallische deklaag, keramische deklaag, intrinsiek geleidend polymeer of verfsysteem waaraan elektrisch geleidende componenten zijn toegevoegd, .1017412 5 c) niet-metallische niet-geleidend constructiemateriaal of deklaag waaraan een geleidende component, bijvoorbeeld in de vorm van een vulstof of vezels, is toegevoegd, d) niet-metallisch, geleidend of halfgeleidend constructiemateriaal. De beste resultaten 5 worden verkregen met de werkwijze volgens de uitvinding indien S staal, en vooral indien S roestvast staal bevat.

Verrassenderwijs is gevonden dat de werkwijze volgens de uitvinding niet alleen beschermt tegen biologische aangroei, maar ook corrosie tegengaat van in S aanwezige metalen die niet tot de groep der edelmetalen behoren. Dit effect wordt zelfs 10 waargenomen onder omstandigheden waarbij gedurende langere tijd de maximum potentiaal een waarde aanneemt boven de potentiaal die normaal gesproken zou worden toegepast voor het bereiken van kathodische bescherming.

Om het te beschermen oppervlak goed te kunnen polariseren - er moet een relatief lage potentiaal worden aangebracht - dient het met water in contact zijnde 15 oppervlak uiteraard een zodanig geleidingsvermogen te hebben dat de negatieve potentiaal erop aangebracht kan worden. Bij de toepassing van elektrisch isolerende verfsystemen zal de werkwijze volgens de uitvinding dus niet werken. In het algemeen kan worden gesteld dat het elektrisch geleidend vermogen van (S) zodanig moet zijn dat binnen één minuut een potentiaal-verlaging van minimaal 300 mV, bij voorkeur van 20 minimaal 500 mV gerealiseerd kan worden.

Bij de werkwijze volgens de uitvinding verdient het de voorkeur dat de maximum waarde van P die door polarisatie aangebracht wordt lager is dan de corrosiepotentiaal van S in M, aangezien aldus condities voorkomen worden die kunnen leiden tot corrosie van S, vooral in die gevallen waar S een of meer metalen bevat die niet tot de 25 groep der edelmetalen behoren. Bij voorkeur is de maximum waarde van P tenminste 50 mV lager, meer in het bijzonder tenminste 100 mV lager dan de corrosiepotentiaal.

Verder verdient het aanbeveling om het bereik van de potentiaal fluctuaties binnen bepaalde grenzen te houden. Bij voorkeur zijn de fluctuaties van P ten opzichte van SCE gelegen binnen het bereik van -300 tot -3000 mV, en bij voorkeur -400 tot -30 2000mV. Bijzonder goede resultaten zijn verkregen met roestvast staal indien de genoemde fluctuaties gelegen zijn binnen het bereik van -800 tot -1800 mV. De amplitude van de potentiaal-fluctuaties bedraagt bij voorkeur tenminste 50 mV, en meer in het bijzonder tenminste 100 mV. De frequentie van de fluctuaties is bij •1017412 6 voorkeur tenminste 1 keer per 24 uur. Bijzonder voorkeur verdient een werkwijze waarbij de amplitude tenminste 200mV bedraagt en de frequentie tenminste 1 keer per 6 uur.

De gewenste biologische remming kan worden gerealiseerd door (P) met 5 tussenpozen (T) op (S) aan te brengen, of (P) op enigerlei wijze in de tijd te variëren. Allerlei denkbare variaties van (P) in de tijd, zijn daarbij mogelijk maar in het algemeen zal de werkwijze volgens de uitvinding gebruik maken van pulspatronen (toepassing van zogeheten spikes), waarbij de perioden van het aanbrengen van (P) op (S) een duur van 0,01-600 seconden, bij voorkeur 5-120 seconden, hebben en (T) 0,1 10 seconde - 48 uur, bij voorkeur 10 seconden-4 uur, bedraagt.

In een bijzondere uitvoeringsvorm heeft de uitvinding betrekking op de toepassing van een negatieve, in de tijd fluctuerende potentiaal (P) voor het beschermen van elektrisch geleidende oppervlakken (S) die in contact zijn of komen met een water bevattend medium (M), met het kenmerk dat P zowel 15 a) de aangroei belemmert van organismen die in M leven en/of zich daarin voortplanten en die de neiging hebben afzettingen te vormen op S, alsook b) corrosie van S tegengaat door middel van kathodische bescherming.

Bij actieve kathodische bescherming wordt met een gelijkrichtinstallatie de corrosiesnelheid van een metaal of metaallegering zoals staal zeer sterk teruggebracht 20 door de potentiaal continu te verlagen naar circa -800 tot -1000 mV ten opzichte van SCE. Door ervoor te zorgen dat in de toepassing volgens de uitvinding P niet hoger wordt dan de potentiaal die nodig is voor het verkrijgen van kathodische bescherming, kunnen verrassenderwijs twee doelstellingen tegelijkertijd verwezenlijkt worden. Enerzijds wordt biologische aangroei voorkomen, anderzijds wordt voorkomen dat het 25 te beschermen oppervlak door corrosie aangetast wordt.

Tenslotte heeft de onderhavige uitvinding ook nog betrekking op een inrichting voor het beschermen tegen biologische aangroei van buitenwanden van vaartuigen en/of andere constructies die gewoonlijk langduring in aanraking komen met water, alsmede van binnenwanden van systemen waar doorheen water wordt gevoerd, welke 30 inrichting omvat: a) een elektrisch geleidende binnen- of buitenwand, b) een spanningsbron die is verbonden met de binnen- of buitenwand, en die binnen 1 minuut een potentiaal verlaging van minimaal 300 mV op de wand kan realiseren, 1017412 7 met het kenmerk dat de spanningsbron in staat is een in de tijd variërende, negatieve polarisatie op het tegen aangroei te beschermen oppervlak te realiseren. Bij deze polarisatie wordt normaal gesproken een tegenelectrode gebruikt, die door de spanningsbron positief gepolariseerd wordt. Deze tegenelectrode wordt elektrisch 5 geïsoleerd van (S) en bestaat bij voorkeur (doch niet noodzakelijk) uit een materiaal dat inert is in het medium M. De sturing van de spanningsbron geschiedt bij voorkeur met behulp van een nabij (S) te plaatsen referentie-electrode.

In de volgende voorbeelden wordt de uitvinding nader toegelicht.

10

Voorbeelden

In de hieronder beschreven experimenten werd gebruik gemaakt van larven van de zeepok Balanus amphitrite. Deze larven werden op laboratoriumschaal gekweekt, en onderzocht werd het effect van de werkwijze volgens de uitvinding op het zogenaamde 15 settlementgedrag van de pokken.

Voor de experimenten werd gebruik gemaakt van een testcel waarin het settlementgedrag van pokkenlarven onderzocht kan worden op een substraat waarvan de potentiaal elektrochemisch gestuurd kan worden. Deze testcel bestond uit een 20 plexiglas buisje dat op een proefplaatje gelijmd was. In de plexiglas ‘binnencel’ die zo ontstaat werden pokkenlarven gebracht en werd continu vers zeewater toegevoerd. Uitstroom van het zeewater vond plaats via een zeer fijn fïltergaas, zodat de pokkenlarven de binnencel niet konden verlaten.

25 Het proefplaatje was via een schakelklok verbonden met een potentiostaat, terwijl in de binnencel een referentie-elektrode was aangebracht. Aan de buitenwand van de plexiglas cel, in de zogenaamde ‘buitencel’, was een platina tegen-elektrode aangebracht. Hiermee kon het proefplaatje gepolariseerd worden, zonder dat de reactieproducten van de tegen-elektrode de pokkenlarven konden beïnvloeden.

30

Met deze testmethode kan worden vastgesteld of pokkenlarven in staat zijn zich op een proefplaatje te settelen, of dat ze door gebrek aan een geschikte locatie voor settlement dood gaan, dan wel dat ze zich op een andere locatie dan het proefplaatje settelen.

1017412 8

De gehanteerde testomstandigheden waren als volgt: • Milieu: natuurlijk zeewater, met een verversingssnelheid van de binnencel van ongeveer lx per uur

5 · Temperatuur: 26°C

• Duur test: 2 dagen • Ca. 200 - 300 larven per meetcel toegevoegd • De larven zijn tussentijds niet gevoerd 10 De gegevens met betrekking tot de toegepaste potentiaal-pulsen staan vermeld in tabel 1. Gedurende de expositie is de maximale uitsturing van de potentiostaten gebruikt voor het genereren van de pulsen. Het actuele potentiaalniveau van de pulsen is tijdens de tests gemeten en verschilt enigszins per testcel.

15

Tabel 1. De gebruikte instellingen per testcel I cell cel 2 cel 3 cel 4 cel 5 Ref 1*> I Ref2 Ref3 (cel 5) puls-frequentie H uur H uur 1 uur 1 uur H uur H uur Geen geen puls-duur 2 min. 2 min. 2 min. ^ min. 2 min. 2 min. Geen geen

Potentiaalniveau -1,55 V -1,58 V -1,37 V -1,46 V -1,57 V -1,58 V EC01T Ecorr *) = RVS in buitencel, om invloed van uitsluitend chloorgas-ontwikkeling op de larven te observeren.

20

Tijdens de testen zijn een drietal referentiecellen gebruikt. Referentiecel 1 is gebruikt om zeker te stellen dat de reactieproducten die op de platina hulpelektrode in de buitencel ontstaan (zoals chloorgas) geen invloed hebben op de pokken in de binnencel. Hiertoe is bij Referentiecel 1 in plaats van het proefstuk in de binnencel een strip 25 roestvast staal gepolariseerd, die rond het plexiglas (in de buitencel) aangebracht is. De reactieproducten op de hulpelektrode zijn daardoor hetzelfde als bij de testcellen 1, 2, 3,4, en 5, maar van polarisatie van het proefstuk is geen sprake.

In Referentiecellen 2 en 3 zijn pokkenlarven gedaan zonder dat sprake is van enige 30 potentiaalsturing. Indien de larven in goede conditie zijn, dient hier eveneens 1017412 9 probleemloos settlement op te treden. Referentiecel 2 is identiek aan de hiervoor besproken cellen, terwijl referentiecel 3 bestaat uit een bekerglas.

Het gehele experiment heeft 2 etmalen geduurd. Bij de start is een vrij grote 5 hoeveelheid larven gebruikt, die mede gezien hun beweeglijkheid van goede kwaliteit waren.

De resultaten van de settlement-proeven zijn in tabel 2 weergegeven. Hier blijkt dat in alle testcellen waarin potentiaal-pulsen zijn toegepast, aangroei verhinderd is. Dit 10 terwijl in alle drie de referentiecellen sprake is van sterke aangroei.

Tabel 2: Resultaten van de settlementtesten

Cel No. Aantal larven Temp. Inspectie op 01.12.1999 v. w. b. setteling: uitgezet

Geen larven gesettled op het proefplaatje 1. ca. 200-250 ca. 26°C Wel sterke aanhechting van kalk.

Op de wand ca. 50 larven gesettled.

Geen larven gesettled op het proefplaatje 2. ca. 200 ca. 26°C Wel sterke aanhechting van kalk.

Op de wand wel enkele larven gesettled.

Geen larven gesettled op het proefplaatje 3· ca- 250 ca· 2(>0C Aanhechting van kalk, met holten in de kalklaag.

Op de wand larven gesettled.

Geen larven gesettled op het proefplaatje 4· ca 250 ca· 26°c Geringe aanhechting van kalk op een deel van het proefplaatje. Andere delen van het proefplaatje zijn kaal. Op de wand larven gesettled.

Geen larven gesettled op het proefplaatje 5. ca. 250 - 300 ca. 26°C Sterke aanhechting van kalk.

Op de wand groot aantal larven gesettled.

Ca. 40 gesettled op het proefplaatje. Deze zijn erg actief Ref. 1 ca. 250 ca. 26°C (beweeglijk).

Eenzelfde aantal is nog bezig op proefplaatje te settelen. Verder settlement op de wand..

Ca. 50 gesettled op het proefplaatje.

Ref. 2 ca. 250 - 300 ca. 30°C Enkele vrije larven die nog moeten settelen.

1017412 10

Veel larven op de and geselttled Glazen oppervlak helemaal vol met gesettelde Ref. 3 restant van de ca. 30°C cypridlarven. populatie 1017412

Claims (10)

1. Werkwijze voor het tegen biologische aangroei beschermen van oppervlakken 5 (S) die in contact zijn of komen met een water bevattend medium (M) waarbij

1. S elektrisch geleidend is en 2. op S een zodanig in de tijd fluctuerende potentiaal (P) wordt aangebracht, dat die de aangroei belemmert van organismen die in M leven en/of zich daarin 10 voortplanten en die de neiging hebben afzettingen te vormen op S, met het kenmerk dat P geen waarden aanneemt die hoger zijn dan de corrosiepotentiaal van S in M en de gemiddelde waarde van P lager is dan diezelfde corrosiepotentiaal.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de maximum waarde van P minimaal 50 mV lager is dan de corrosiepotentiaal van S in M. 3. Werkwijze 15 volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk dat fluctuaties van P ten opzichte van SCE gelegen zijn binnen het bereik van -300 tot -3000 mV.

4. Werkwijze volgens een of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat de amplitude in de potentiaal fluctuaties tenminste 50 mV bedraagt en de frequentie tenminste 1 keer per 24 uur bedraagt.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk dat P met tussenpozen (T) op S wordt aangebracht of op enigerlei wijze in de tijd varieert en de perioden van het aanbrengen van P op S een duur van 0,01-600 seconden hebben en T 0,1 seconde - 48 uur bedraagt.

6. Werkwijze volgens een of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk 25 dat het elektrisch geleidend vermogen van S tenminste zodanig is dat binnen 1 minuut op S een potentiaal verlaging van minimaal 300 mV gerealiseerd kan worden.

7. Werkwijze volgens een of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat S omvat: a) binnenwanden van systemen waardoor M wordt gevoerd zoals koelsysteem-30 buizen, warmtewisselaars of vloeistoflransportbuizen en daarbij behorende onderdelen die met M in aanraking komen; b) binnenwanden en onderdelen van installaties, apparaten of opslagfaciliteiten waarin (M) aan bepaalde behandelingen wordt onderworpen, zoals filterinstallaties, zuiverinsinstallaties of reactievaten.c) buitenwanden van vaartuigen en constructies die in aanraking zijn met Μ.

8. Werkwijze volgens een of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat S bestaat uit of bevat: 5 a) ijzer, koper, nikkel, titaan, aluminium, of een legering op basis van deze metalen, b) elektrisch geleidende of halfgeleidende coating of deklaag zoals metallische deklaag, keramische deklaag, intrinsiek geleidend polymeer of verfsysteem waaraan elektrisch geleidende componenten zijn toegevoegd, c) niet-metallische niet-geleidend constructiemateriaal of deklaag waaraan een 10 geleidende component, bijvoorbeeld in de vorm van een vulstof of vezels, is toegevoegd, d) niet-metallisch, geleidend of halfgeleidend constructiemateriaal.

9. Toepassing van een negatieve, in de tijd fluctuerende potentiaal (P) voor het beschermen van elektrisch geleidende oppervlakken (S) die in contact zijn of komen 15 met een water bevattend medium (M), met het kenmerk dat P zowel a) de aangroei belemmert van organismen die in M leven en/or zich daarin voortplanten en die de neiging hebben afzettingen te vormen op S, alsook b) corrosie van S tegengaat door middel van kathodische bescherming.

10. Inrichting voor het beschermen tegen biologische aangroei van buitenwanden 20 van vaartuigen en/of andere constructies die gewoonlijk langduring in aanraking komen met water, alsmede van binnenwanden van systemen waar doorheen water wordt gevoerd, welke inrichting omvat: a) een elektrisch geleidende binnen- of buitenwand, b) een spanningsbron die is verbonden met de binnen- of buitenwand, en die binnen 1 25 minuut een potentiaal verlaging van minimaal 300 mV op de wand kan realiseren, met het kenmerk dat de spanningsbron in staat is een in de tijd variërende negatieve polarisatie op het tegen aangroei te beschermen oppervlak te realiseren. 1017412