NL1016420C2

NL1016420C2 - Werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object, zoals een kroon.

Info

Publication number: NL1016420C2
Application number: NL1016420A
Authority: NL
Inventors: Germsn Enrique Knoppers; Malte De Moll; Nicole Leonarda Wi Eikelenberg; Merijn Wijnen
Original assignee: Tno
Priority date: 2000-10-17
Filing date: 2000-10-17
Publication date: 2002-04-18
Also published as: AU2002212831A1; WO2002032340A3; WO2002032340A2

Description

Titel: Werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object, zoals een kroon.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object, zoals een kroon, dat wordt gedefinieerd door een bovenzijde en grensvlakken, welke grensvlakken de begrenzing vormen tussen het object, de kaak waar het object dient te worden aangebracht en naburige tanden en of kiezen en welke grensvlakken door scannen worden bepaald, en welke bovenzijde de van de kaak afgekeerde zijde van het object vormt.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit het Amerikaanse octrooischrift US-A 4.575.805. In genoemd octrooischrift wordt een werkwijze beschreven, waarbij door middel van een scanner de oppervlaktekenmerken van een te restaureren orgaan, zoals een bijvoorbeeld een preparatie van een tand of kies, worden bepaald. Op basis van de vastgelegde oppervlakte gegevens wordt de driedimensionale vorm berekend van een restauratie (kroon), waarna dit object vervolgens machinaal wordt vervaardigd. Met behulp van de scanner uit dit octrooischrift is het mogelijk gedetailleerde informatie van de preparatie en de nabije omgeving van de preparatie te verkrijgen. Deze informatie is noodzakelijk voor het realiseren van een goede passing van de kroon op de preparatie en tussen de naastliggende tanden en kiezen.

Voor het realiseren van een goede passing van de kroon ten opzichte van de tegenoverliggende tanden of kiezen, de antagonisten, is het echter noodzakelijk ook de kauwbeweging te analyseren. Deze kauwbeweging bepaalt immers de ruimte waarin de kroon zich mag bevinden. De inrichting volgens bovengenoemd octrooischrift biedt daarvoor geen oplossing, omdat het systeem slechts de bovengenoemde grensvlakken van de kaak waar het object dient te worden aangebracht en van naburige tanden en of kiezen kan bepalen.

101 64 2 CN

2

De uitvinding heeft tot doel om een werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object te verschaffen, waarmee wel op een accurate manier het bovenvlak van het object kan worden _ vormgegeven, en waarmee de bovenbeschreven nadelen worden vermeden. Dit doel wordt bereikt door een werkwijze volgens de in de aanhef genoemde soort, welke werkwijze de navolgende stappen omvat: het op de kaak aanbrengen van een vulmateriaal, dat ten minste aan de bovenzijde zodanig verspaanbaar is, dat door het laten uitvoeren van enkele kauwbewegingen op het vulmateriaal aan de bovenzijde een afdruk van een dynamisch kauwvlak wordt gevormd; het scannen van de aldus gevormde afdruk; het in een computer vastleggen van de gescande grensvlakken en van de afdruk, waarbij aan de hand van deze gegevens het computermodel wordt bepaald.

Met een werkwijze volgens de uitvinding wordt bereikt, dat de vorm van het dynamische kauwvlak zeer nauwkeurig kan worden bepaald. Zo’n dynamisch kauwvlak definieert een bovenzijde, die, naast de grensvlakken die bepaald worden door naburige tanden en/of kiezen, de preparatie en de kaak, de ruimte definieert waarbinnen een tandtechnisch object kan worden vormgegeven.

In het bijzonder wordt bereikt, dat deze vorm door de antagonisten in het oppervlak van het verspaanbare materiaal wordt gestempeld door het herhaald uitvoeren van een kauwbeweging. Daardoor kan een tandtechnisch object worden vervaardigd, waarbij voorkomen wordt, dat bij het sluiten van de kaken, de antagonisten in één bepaalde positie worden gefixeerd of onprettig op elkaar sluiten. Het optreden van dit verschijnsel is bij de huidige ambachtelijke tandtechnische praktijk tamelijk normaal en wordt gewoonlijk opgelost door gebruik te maken van een zogenaamd bijtplaatje, waarmee de relatie tussen de onder- en bovenkaak wordt vastgelegd. Een tandtechnicus kan hiermee, op basis van zijn ervaring en deskundigheid, in de meeste gevallen de passing van een kroon of brug op ,101 64 2 0 ’ 3 de tegenoverliggende kiezen bepalen. Een dergelijke techniek is echter niet geschikt voor het bepalen van een computermodel.

Door het toepassen van een verspaanbaar materiaal wordt een afdruk van een dynamisch kauwvlak gevormd, in tegenstelling tot een kauwvlak, dat wordt gevormd door toepassing van een plastisch materiaal. Opgemerkt wordt, dat soortgelijke plastische materialen in de huidige praktijk reeds worden gebruikt om een afdruk van de antagonisten te maken. Omdat hierbij een kauwvlak volgens een laatste kauwbeweging wordt vastgelegd zijn de daarbij toegepaste materialen ongeschikt voor het vormen van een dynamisch kauwvlak, zoals wordt gerealiseerd bij een werkwijze volgens de uitvinding.

Het is denkbaar om de vlakken op verschillende wijzen te scannen, waarbij meerdere combinaties met bekende technieken mogelijk zijn. Deze combinaties omvatten: het in één geheel uit de mond verwijderen van het tot een model gevormde vulmateriaal, en dit buiten de mond te scannen, of het maken van een gipsafdruk van het gevormde vulmateriaal door toepassing van een siliconenafdruk van de onder- en bovenkaak. Het nemen van een dergelijke siliconenafdruk is echter tamelijk onaangenaam voor de patiënt. Daarnaast duurt het maken van een dergelijke afdruk nogal lang, zodat een dergelijke techniek geen voorkeur heeft. Verder is denkbaar, dat het dynamisch kauwvlak apart wordt bepaald door het ofwel in de mond, ofwel buiten de mond scannen van het door de werkwijze van de uitvinding gevormde oppervlak, en dat de grensvlakken op de traditionele wijze worden bepaald, zoals met behulp van de scantechniek van het in de aanhef genoemde octrooischrift of met behulp van een gipsmodel.

In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt het model bepaald door het scannen van een afdruk van het dynamische kauwvlak met behulp van een ten opzichte van een vast punt op de kaak gefixeerde optische scanner; het gevormde vulmateriaal te verwijderen; en het met de gefixeerde optische scanner de vorm van het gedeelte van de kaak en naburige tanden en of

101642D

4 kiezen te scannen, dat complementair is aan het gevormde vulmateriaal, zodat de grensvlakken worden bepaald. De aldus toegepaste werkwijze heeft als voordeel, dat de ruimtelijke coördinaten van het model, steeds vanuit één punt kunnen worden bepaald. De combinatie van het vanuit één punt scannen van zowel het in het vulmateriaal gevormde dynamische kauwvlak, als van de grensvlakken heeft als praktisch voordeel dat aansluitproblemen tussen de grensvlakken en het bovengenoemde bovenvlak kunnen worden vermeden.

Volgens een verdere voorkeursuitvoeringsvorm wordt het scannen uitgevoerd met een scanner met een zodanig vrij beweegbare kop, dat een meetbundel van de scanner een te scannen bovenzijde of grensvlak van het model onder een relatief grote hoek kan treffen. Met een aldus toegepaste scanner kan een vergrote meetnauwkeurigheid worden verkregen, aangezien, naarmate een hoek waaronder een meetbundel invalt op een te meten oppervlak kleiner is, de afstand van het punt tot de scanner minder nauwkeurig kan worden bepaald. Bovendien neemt dan de kans op hinderlijke spiegelingen toe, waarbij de afstand van een punt op een meetoppervlak in het geheel niet meer kan worden bepaald.

In een voorkeursuitvoeringsvorm worden de gescande vormparameters van het dynamisch kauwvlak gecombineerd met algemene profïelgegevens van een tand of kies. Zulke algemene profielgegevens identificeren bij een reconstructie van een tand of kies een aantal vaste profielkenmerken in het dynamische kauwvlak.

De uitvinding heeft verder betrekking op vulmateriaal, geschikt voor het bepalen van een model van een tandtechnisch object, zoals een kroon, volgens tenminste één der bovengenoemde werkwijzen, waarbij het vulmateriaal aan ten minste aan de bovenzijde verspaanbaar is, zodat door het uitvoeren van enkele kauwbewegingen een afdruk van een dynamisch kauwvlak kan worden gevormd. Het vulmateriaal kan een laag verspaanbaar materiaal en een niet verspaanbare hechtlaag omvatten, 101 64 2 0"’ 5 waarbij de laag verspaanbaar materiaal een relatief geringe dikte bezit. Hierdoor wordt voorkomen, dat door ongewenst afbreken van de verspaanbare laag een onnauwkeurig model voor het tandtechnisch object wordt verkregen. Dit effect kan verder worden vermeden, indien het contactoppervlak tussen de hechtlaag en de verspaanbare laag wordt vergroot ten opzichte van een vlak contactoppervlak. De hechtlaag vergroot de vormvastheid en stevigheid van het model. Bij voorkeur is de niet verspaanbare hechtlaag geschikt voor het opnemen van de vorm van het gedeelte van de kaak en naburige tanden en of kiezen, waar het object dient te worden aangebracht.

Een geschikt materiaal voor het vormen van de verspaanbare laag is een siliconengel waarin talk is vermengd. Voor het vormen van de hechtlaag kan dunvloeibare siliconengel worden gebruikt.

De uitvinding heeft verder betrekking op een houder voor het in de mond aanbrengen van een vulmateriaal voor het vormen van een model van een tandtechnisch object zoals hierboven beschreven, waarbij de houder een dwarsvlak omvat met aan weerszijden daarvan twee buigzame, in hoofdzaak parallelle vlakken, in welk dwarsvlak een opening is aangebracht. De buigzame vlakken zijn geschikt om over naburige tanden of kiezen te klemmen, zodat een beperkt volume wordt gevormd waarin het vulmiddel kan worden aangebracht. Dit aanbrengen kan geschieden door het inspuiten van een vulmiddel door de in het dwarsvlak aangebrachte opening.

Een verder aspect van de uitvinding wordt gevormd door een scanner voor het scannen van een dynamisch kauwvlak en een grensvlak ter bepaling van de vorm van een model volgens de hierboven besproken werkwijze, welke scanner een bevestigingsorgaan omvat, dat vast op een deel van een tand, kies of een kaak kan worden bevestigd; een ten opzichte van het bevestigingsorgaan beweegbare optische sensor, geschikt om de relatieve positie van een punt van het grensvlak of van de bovenzijde van 1 01 64 2 0 6 het gevormde vulmateriaal, ten opzichte van de sensor te detecteren; en een verbindingsorgaan, voor het vormen van een verbinding tussen de optische sensor en het bevestigingsorgaan, zodat de sensor steeds een gedefinieerde relatieve positie inneemt ten opzichte van het bevestigingsorgaan. De scanner kan een zodanig vrij beweegbare kop hebben, dat een meetbundel van de scanner een te scannen vlak van het model onder een relatief grote hoek kan treffen.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de tekening. Hierbij toont:

Figuur 1 een schematisch aanzicht van het vormen van een dynamisch kauwvlak met behulp van een vulmiddel volgens de uitvinding;

Figuur 2 een blokschema van de uit te voeren stappen voor het vormen van een computermodel voor een tandtechnisch object volgens de werkwijze van de uitvinding;

Figuur 3 een schematisch zijaanzicht van een scanner ter bepaling van de vorm van een computermodel voor een tandtechnisch object volgens de werkwijze van de uitvinding;

Figuur 4 een schematisch bovenaanzicht van de scanner van figuur 3; en

Figuur 5 een schematisch perspectivisch aanzicht van een houder voor het in de mond aanbrengen van een vulmateriaal volgens de uitvinding.

In de figuren zijn gelijke of overeenstemmende delen weergegeven met gelijke verwijzingscijfers.

Tussen twee kiezen 1 op een kaak 2 is een preparatie (stomp) 3 geprepareerd voor het kunnen ontvangen van een tandtechnisch object, in dit geval een kroon (niet weergegeven). Op de preparatie 3 is een vulmateriaal 4 aangebracht, in het voorbeeld van de tekening bestaande uit I.a a fi O, rj ! ij ί O v C ? 7 een hechtlaag 5 en een laag verspaanbaar materiaal 6. De hechtlaag 5 is relatief dik, zodat het vulmateriaal 4 tot een hoogte reikt die net iets kleiner is dan de hoogte van de omliggende kiezen 1.

De laag verspaanbaar materiaal 6 is aangebracht aan de van de kaak 2 afgekeerde zijde 7, en bestaat bijvoorbeeld uit een relatief dunne laag siliconengel, waarin talk is vermengd. Doordat de laag 6 relatief dun is, wordt voorkomen, dat de laag te snel wordt verspaand, zodat door het ongewenst afbreken daarvan een onnauwkeurig model van het tandtechnisch object wordt verkregen.

De hechtlaag 5 kan een consistentie hebben die geschikt is voor het opnemen van de vorm van het gedeelte van de kaak en naburige tanden en of kiezen, waar het object dient te worden aangebracht. Indien de hechtlaag 5 deze consistentie bezit, bijvoorbeeld, wanneer de hechtlaag 5 bestaat uit dunvloeibare siliconenmateriaal, dan kan een in de mond voorgevormd model uit de mond worden verwijderd en kan de vorm hiervan buiten de mond worden bepaald. Indien de hechtlaag zo’n consistentie niet heeft is het niet of minder mogelijk het model buiten de mond te bepalen en vindt vormbepaling in de mond plaats, bijvoorbeeld op een wijze als nog zal worden beschreven.

In het voorbeeld van figuur 1 is het contactoppervlak 8 tussen de hechtlaag 5 en de laag verspaanbaar materiaal 6 door een gekartelde lijn weergegeven. Hiermee wordt aangegeven, dat het contactoppervlak tussen de hechtlaag en de verspaanbare laag relatief groter is dan een vlak contactoppervlak, waardoor een betere aanhechting van de laag verspaanbaar materiaal 6 en de hechtlaag 5 wordt bereikt. Denkbaar is, om deze aanhechting verder te verbeteren door toepassing van specifieke hechtingsmaterialen, zoals lijm, of door een vulmateriaal 4, die in de richting van de van de kaak 2 afgekeerde zijde 7 een geleidelijke toename van concentratie talkpoeder bezit. Dergelijke varianten worden '101642* · 8 vanzelfsprekend geacht binnen de beschermingsomvang van de conclusies te liggen.

In figuur 1 is het dynamische kauwvlak 9 weergegeven door de krommingen die in de laag 6 ontstaan door het verspanen van de van de kaak 2 afgekeerde zijde 7 door middel van het herhaald uitvoeren van een kauwbeweging. Dit dynamisch kauwvlak 9, definieert, naast de grensvlakken die worden bepaald door naburige tanden en/of kiezen, de preparatie en de kaak, de ruimte waarbinnen een tandtechnisch object kan worden vormgegeven.

Figuur 2 toont een blokschema van de uit te voeren stappen voor het vormen van een computermodel voor een tandtechnisch object volgens de werkwijze van de uitvinding. In een eerste stap 10 wordt een eerste hechtlaag aangebracht, zoals de laag 5 van figuur 1. Daarbij wordt aangenomen, dat het prepareren van de preparatie 3 en het reinigen van de mond en naburige tanden en of kiezen 1 al is geschied. Het aanbrengen van deze laag geschiedt door middel van een houder, zoals nog zal worden beschreven.

In een tweede stap 11 wordt vervolgens het contactoppervlak 8 vergroot, bijvoorbeeld door deze te bewerken met een spatel. Deze stap 11 kan achterwege blijven indien de gekozen materialen voor de hechtlaag 5 en de verspaanbare laag 6 op zichzelf voldoende onderlinge hechting bezitten. In een vervolgstap 12 wordt dan de verspaanbare laag 6 aangebracht. Het aanbrengen van deze laag 6 geschiedt eveneens door bovengenoemde, nog nader te beschrijven houder.

Het aldus in de mond aangebracht vulmateriaal 4, bestaande uit de twee lagen 5 en 6 dient enige tijd uit te harden, in de praktijk is dat enkele minuten. Het product is dan stevig genoeg voor het uit laten voeren van een volgende stap 13, het door een kauwbeweging vormen van een dynamisch kauwvlak in de van de kaak 2 afgekeerde zijde 7. Deze kauwbeweging omvat het herhaald kauwen (tenminste meer dan eens, in de 1016420 9 praktijk circa 5 maal) met de antagonisten op het verspaanbare materiaal, zodat daarvan kleine stukjes worden afgebroken.

Door het aldus bewerken van bet in de mond aangebracht vulmateriaal 4 wordt een model gevormd van de grensvlakken met naburige tanden en/of kiezen, de preparatie en de kaak, en van het dynamisch kauwvlak. De vormen van dit fysieke model dienen te worden afgetast door middel van een scanner, voor het vormen van een computermodel voor het tandtechnisch object, dat vervolgens met behulp van een gecomputeriseerde bewerking machinaal kan worden vervaardigd.

Het uitvoeren van de scanning geschiedt in het voorbeeld van het schema van figuur 2 als volgt: In stap 14 wordt een optische scanner in de mond vastgeklemd, zodat deze ten opzichte van een vast punt op de kaak, waar een object dient te worden aangebracht, is gefixeerd. Met behulp van een dergelijke gefixeerde scanner kunnen de ruimtelijke coördinaten van het model steeds vanuit één punt worden bepaald.

Met de scanner wordt vervolgens in stap 15 het dynamische kauwvlak 9 gescand, door middel van een optische afstandsbepaling. De scanner zal hierna in de figuren 3 en 4 verder worden beschreven.

In een vervolgstap 16 wordt het gevormde vulmateriaal 4 uit de mond verwijderd, en wordt de preparatie 3 en naburige tanden en of kiezen 1 gereinigd, zodat de omtrekken daarvan in een stap 17 kunnen worden gescand, door middel van de scanner die in de tussenperiode in de mond blijft bevestigd. Doordat ook de grensvlakken van de kaak 2 waar het object dient te worden aangebracht en naburige tanden en of kiezen 1 vanuit hetzelfde vaste punt worden gescand, wordt voorkomen, dat zich aansluitproblemen tussen de grensvlakken en het dynamische kauwvlak 9 voordoen.

In stap 18 worden de door scanning bepaalde gegevens in een computer ingevoerd en opgeslagen, waarna door numerieke analyse van de scangegevens een computermodel wordt berekend. Het aldus berekende 4 η. «j c* A O Om*

» U ï Utt U

10 computermodel kan dienen voor het vervaardigen van een tandtechnisch object in een gecomputeriseerd bewerkingsproces (CAD/CAM). Daarbij kunnen, zoals reeds werd besproken, ook algemene profïelgegevens van een te vervaardigen kroon of ander tandtechnisch object worden betrokken.

De figuren 3 en 4 geven een schematisch zijaanzicht, respectievelijk bovenaanzicht, weer van een scanner 19 ter bepaling van de vorm van een model voor een tandtechnisch object volgens de werkwijze van de uitvinding. De scanner 19 heeft een zodanig vrij beweegbare kop 20, dat een meetbundel 21 van de scanner 19 een te scannen kauw vlak of grensvlak van het model onder een relatief grote hoek kan treffen. Met een aldus toegepaste scanner 19 kan een vergrote meetnauwkeurigheid worden verkregen, aangezien, naarmate een hoek waaronder een meetbundel op een te meten oppervlak invalt, kleiner is, de afstand van het punt tot de scanner minder nauwkeurig kan worden bepaald. Bovendien neemt dan de kans op hinderlijke spiegelingen toe, waarbij de afstand van een punt op een meetoppervlak in het geheel niet meer kan worden bepaald.

In de figuren 3 en 4 is deze beweegbaarheid schematisch weergegeven door de pijlen P. De scanner 19 bestaat uit een bevestigingsorgaan 22, dat vast op een deel van een tand 23 kan worden bevestigd; een ten opzichte van het bevestigingsorgaan 22 beweegbare kop 20. In de kop is een (niet weergegeven) optische sensor aangebracht die geschikt is om de relatieve positie van een punt van het grensvlak of van het kauwvlak van het gevormde vulmateriaal, ten opzichte van de sensor te detecteren. Een verbindingsorgaan verbindt de kop 20 en het bevestigingsorgaan 22, zodat de kop 20, en daarmee de sensor, steeds een gedefinieerde relatieve positie inneemt ten opzichte van het bevestigingsorgaan 22.

In figuur 5 is een houder 24 schematisch weergegeven, voor het in de mond aanbrengen van een vulmateriaal voor het vormen van een model van een tandtechnisch object zoals hierboven beschreven. De houder bezit 1f!< H .4 o o ' I u i ü i-· 11 een dwarsvlak 25, dat in gebruik nagenoeg evenwijdig is aan de kauwvlakken 26 van naburige tanden of kiezen 27. De houder wordt op de tanden of kiezen 27 over de kaak 28 geklemd, zodat de twee buigzame,, in hoofdzaak parallelle vlakken 29 een afgrenzing vormen, waartussen het vulmiddel van de uitvinding kan worden aangebracht. Nadat de houder 24 is aangebracht, kan in de uitsparing 30 het vulmiddel worden ingespoten.

Het zal de vakman duidelijk zijn dat de uitvinding niet beperkt is tot de aan de hand van de tekening beschreven uitvoeringsvoorbeelden, maar allerlei variaties daarop kan omvatten. Zo is in de bovenstaande figuurbeschrijving een uitvoeringsvorm van een kroon volgens de uitvinding besproken. De uitvinding kan echter ook worden toegepast bij een brug of een zogenoemd plaatje. Dergelijke variaties worden geacht te liggen binnen de beschermingsomvang van de hiernavolgende conclusies. 1

n * c * o fs -i Ü i O 'J

Claims

1. Werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object, zoals een kroon, dat wordt gedefinieerd door een bovenzijde en grensvlakken, welke grensvlakken de begrenzing vormen tussen het object, de kaak waar het object dient te worden aangebracht en naburige tanden en of kiezen en welke grensvlakken door scannen worden bepaald, en welke bovenzijde de van de kaak afgekeerde zijde van het object vormt, met het kenmerk, dat de werkwijze de navolgende stappen omvat: - het op de kaak aanbrengen van een vulmateriaal, dat ten minste aan de bovenzijde zodanig verspaanbaar is, dat door het laten uitvoeren van enkele kauwbewegingen op het vulmateriaal aan de bovenzijde een afdruk van een dynamisch kauwvlak wordt gevormd; - het scannen van de aldus gevormde afdruk; - het in een computer vastleggen van de gescande grensvlakken en van de afdruk, waarbij aan de hand van deze gegevens het computermodel wordt bepaald.

2. Werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het model wordt bepaald door - een afdruk van het dynamische kauwvlak te scannen met behulp van een ten opzichte van een vast punt op de kaak gefixeerde optische scanner; - het gevormde vulmateriaal te verwijderen; en - het met de gefixeerde optische scanner de vorm van het gedeelte van de kaak en naburige tanden en of kiezen te scannen, dat complementair is aan het gevormde vulmateriaal, zodat de grensvlakken worden bepaald.

3. Werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de scanner een zodanig vrij beweegbare kop heeft, dat een meetbundel van de scanner een te scannen bovenzijde of grensvlak van het model onder een relatief grote hoek kan treffen.

4. Werkwijze voor het bepalen van een computermodel voor een tandtechnisch object volgens tenminste één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat bij de bepaling van het computermodel de scangegevens van het dynamisch kauwvlak worden gecombineerd met algemene profielgegevens van een tand of kies.

5. Vulmateriaal, geschikt voor het bepalen van een model van een tandtechnisch object, zoals een kroon, volgens de werkwijze van tenminste een van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het vulmateriaal aan ten minste aan de bovenzijde verspaanbaar is, zodat door het uitvoeren van enkele kauwbewegingen een afdruk van een dynamisch kauwvlak kan worden gevormd.

6. Vulmateriaal volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat het vulmateriaal een laag verspaanbaar materiaal en een niet verspaanbare hechtlaag omvat, waarbij de laag verspaanbaar materiaal een relatief geringe dikte bezit.

7. Vulmateriaal volgens conclusie 5 of 6, waarbij het contactoppervlak tussen de hechtlaag en de verspaanbare laag is vergroot ten opzichte van een vlak contactoppervlak.

8. Vulmateriaal volgens tenminste één van de conclusies 5 - 7, met het kenmerk, dat de niet verspaanbare hechtlaag geschikt is voor het opnemen van de vorm van het gedeelte van de kaak en naburige tanden en of kiezen, waar het object dient te worden aangebracht.

9. Vulmateriaal volgens tenminste één van de conclusies 5 - 8, met het kenmerk, dat de verspaanbare laag bestaat uit een siliconengel waarin talk is vermengd. 1 Π 1 Ri ? Π-*

10. Vulmateriaal volgens tenminste één van de conclusies 5 - 9, met het kenmerk, dat de hechtlaag bestaat uit dunvloeibare siliconengel.

11. Houder voor het in de mond aanbrengen van een vulmateriaal voor het vormen van een model van een tandtechnisch object volgens tenminste één van de voorgaande conclusies conclusies, met het kenmerk, dat de houder een dwarsvlak omvat met aan weerszijden daarvan twee buigzame, in hoofdzaak parallelle vlakken, in welk dwarsvlak een uitsparing is aangebracht.

12. Scanner voor het scannen van een dynamisch kauwvlak en een grensvlak ter bepaling van de vorm van een model volgens één van voorgaande conclusies, omvattende - een bevestigingsorgaan, dat vast op een deel van een tand, kies of een kaak kan worden bevestigd; - een ten opzichte van het bevestigingsorgaan beweegbare optische sensor, geschikt om de relatieve positie van een punt van het grensvlak of van de bovenzijde van het gevormde vulmateriaal, ten opzichte van de sensor te detecteren; en - een verbindingsorgaan, voor het vormen van een verbinding tussen de optische sensor en het bevestigingsorgaan, zodat de sensor steeds een gedefinieerde relatieve positie inneemt ten opzichte van het bevestigingsorgaan.

13. Scanner volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de scanner een zodanig vrij beweegbare kop heeft, dat een meetbundel van de scanner een te scannen vlak van het model onder een relatief grote hoek kan treffen. Ί Π » i O Λ_ i U i Q “i £ um