NL1006679C2 - Telecommunicatienetwerk. - Google Patents

Description

Telecommunicatienetwerk

De uitvinding betreft een telecommunicatienetwerk, omvattende een aantal onderling verbonden signaalverdelers/verzamelaars, die elk een richtkoppeling met ten minste vier twee-polige 5 aansluitingen omvatten, waarbij de eerste aansluiting van één van de signaalverdelers/verzamelaars is aangesloten op een gezamenlijke signaaltoevoerleiding, de tweede aansluiting van elke signaalverdeler/verzamelaar is verbonden met de eerste aansluiting van een aangrenzende 10 signaalverdeler/verzamelaar, de derde aansluiting van elke signaalverdeler/verzamelaar aansluitbaar is op een gebruikersstation, en de vierde aansluiting van elke signaalverdeler/verzamelaar is aangesloten op een signaalafvoerleiding, welke signaalverdelers/verzamelaars 15 elk zijn ingericht voor het op vooraf bepaalde wijze verdelen van van de signaaltoevoerleiding afkomstige ontvangstsignalen over de gebruikersstations en voor het in hoofdzaak verzamelen van van de gebruikersstations afkomstige gebruikerssignalen op de signaalafvoerleiding, 20 met het kenmerk, dat elke signaalverdeler/verzamelaar is voorzien van middelen voor het onafhankelijk van elkaar toestaan van het verdelen van de ontvangstsignalen over de gebruikersstations en het verzamelen van de gebruikerssignalen op de signaalafvoerleiding.

25 In een eerste voorkeursuitvoering zijn de middelen ingericht voor het onderbreken van de verbinding tussen de signaaltoevoerleiding en het gebruikersstation alsmede het verbinden van het gebruikersstation met de signaalafvoerleiding.

30 Ten behoeve van de distributie van signalen, zoals die in de praktijk wordt uitgevoerd in de wijknetten van een telecommunicatienet, zoals een draadomroepinrichting of kabeltelevisienet, worden 1006679 2 signalen afkomstig van één punt, zoals het wijkcentrum, verdeeld over een groot aantal gebruikers door toepassing van signaalverdeelelementen, waaronder zowel gelijk als ongelijk verdelende elementen worden begrepen. Door de 5 verdeling krijgt een dergelijk wijknet een stervormige structuur.

Voorts wordt in de wijknetten van de huidige kabeltelevisienetten in de signaalweg van het wijkcentrum naar de gebruikers, na de laatste toegepaste versterker, 10 de zogenaamde eindversterker, doorgaans nog één keer signaalverdeling uitgevoerd, met behulp van één of meerdere verdeler(s) waarop enige tot enige tientallen gebruikers rechtstreeks met behulp van kabels zijn aangesloten.

15 De radio- en televisie-ontvangers, die bij de gebruikers op het wijknet worden aangesloten, hebben doorgaans als nadeel dat zij ongewenste signalen produceren, die op de "antenne-aansluiting" van deze ontvangers waarneembaar zijn. Nu worden deze ontvangers 20 juist via die antenne-aansluiting met het net verbonden, waardoor de mogelijkheid ontstaat dat deze en eventueel andere bij de gebruikers ontstane ongewenste signalen in het kabeltelevisienet worden teruggezonden. De aldus ontstane ongewenste retoursignalen hoeven op zich nog 25 niet bezwaarlijk te zijn, zolang kan worden voorkomen dat deze signalen vervolgens bij andere gebruikers terechtkomen. De voor de signaalverdeling t.b.v. de gebruikers toegepaste verdelers dienen derhalve zo te worden uitgevoerd dat zij eventueel voorkomende 30 retoursignalen niet overdragen van de gebruikeraansluiting waar deze retoursignalen aankomen naar enig andere gebruikersstations. De gewenste eigenschap van de signaalverdelers wordt aangeduid met ontkoppeling of isolatie tussen gebruikersstations. Over 35 het algemeen geldt voor deze isolatie de technische eis dat de overgedragen spanning niet hoger kan worden dan een zekere waarde, welke afhankelijk van het geldende voorschrift circa 1% van de spanning (circa -40 dB) van 1006679 3 het oorspronkelijk bij de verdeler aangekomen retoursignaal kan bedragen.

Voor dit doel worden de verdelers opgebouwd met behulp van één of meerdere op het vakgebied bekende 5 zogenaamde "gerichte koppelingen" of "richtkoppelingen". Zo'n richtkoppeling heeft in principe vier tweepolige aansluitingen. Ieder van deze aansluitingen kan in principe als signaalingang fungeren waarbij het toegevoerde signaal verdeeld wordt over twee van de drie 10 andere aansluitingen, de vierde aansluiting ontvangt in theorie in het geheel geen signaal. Men kan zich bij zo'n richtkoppeling voor een goed begrip de aansluitingen zodanig voorstellen, dat deze de vier hoekpunten vormen van een vierkant, en dat bij signaallevering naar om het 15 even welke van de vier aansluitingen, het signaal verdeeld wordt naar de twee zich er naast (erboven en eronder) bevindende aansluitingen en in het geheel niet naar de zich diagonaal er tegenover bevindende aansluiting.

20 Een richtkoppeling kan zowel frequentie- afhankelijk als frequentie-onafhankelijk zijn. Een frequentie-afhankelijke richtkoppeling omvat bijvoorbeeld een aantal geleiders, die onderling zowel inductief als capacitief gekoppeld zijn. Door variatie van de 25 onderlinge afstand tussen de geleiders zijn de beoogde signaalverzwakkingen in te stellen. Een frequentie-onafhankeli jk richtkoppeling is bijvoorbeeld opgebouwd uit transformatoren, waarbij de wikkelverhoudingen de signaalverzwakkingen bepalen.

30 Met behulp van deze richtkoppelingen is het mogelijk meervoudige verdelers (multiverdelers) te bouwen die aan de gestelde eisen van verdeling en isolatie voldoen.

De laatste jaren is bij het gebruik van 35 kabeltelevisienetten de behoefte ontstaan om naast de distributie van voor gebruikers bestemde signalen tevens de verwerking van door gebruikers doelbewust gegenereerde signalen, ook wel gewenste retoursignalen of 1006679 4 gebruikerssignalen genoemd, mogelijk te maken. Men zou hierbij kunnen denken aan signalen die verband houden met de in eerste instantie beoogde distributie (bijvoorbeeld interactieve radio en televisie e.d.), maar ook aan 5 signalen die geheel los staan van de distributie, bijvoorbeeld beveiliging e.d.. De eerder genoemde bekende signaalverdelers zijn passief. Passieve verdelers hebben de eigenschap dat ze niet alleen signalen afkomstig van één signaaltoevoerleiding kunnen verdelen, maar ook 10 signalen afkomstig van meerdere gebruikersstations kunnen verzamelen naar één signaalafvoerleiding. Verder treedt bij de genoemde verzameling een signaalverlies op dat gelijk is aan het bij de genoemde verdeling optredende signaalverlies; anders gezegd, de signaalverdelers kunnen 15 in gelijke mate als signaalverzamelaars functioneren.

Opgemerkt kan worden dat in theorie voor de gewenste retoursignalen dezelfde frequenties gebruikt zouden kunnen worden als voor de distributiesignalen. Om technische redenen is dit echter niet mogelijk en dient 20 men teneinde hinderlijke storingen te voorkomen bij de frequentiekeuze voor distributie- en gewenste retoursignalen herhaling van de toegepaste frequenties te vermijden. Een geschikte keuze is bijvoorbeeld 5-50 MHz voor gebruikerssignalen of retoursignalen en 50-1000 MHz 25 voor ontvangstsignalen of distributiesignalen.

De uitvinding zal hierna in meer detail worden beschreven aan de hand van de tekeningen, waarin figuur 1 schematisch een bekende richtkoppeling toont; 30 figuur 2 schematisch een aantal onderling verbonden signaalverdelers toont, die elk zijn voorzien van een richtkoppeling volgens figuur 1; figuur 3 schematisch een variant op figuur 2 toont, aangevuld met een signaalafvoerleiding.

35 figuur 4 schematisch één van de signaalverdelers uit figuur 2 toont, die is voorzien van schakelmiddelen; 1006679 5 figuur 5 schematisch één van de signaalverdelers/verzamelaars uit de variant volgens figuur 3 toont, die volgens de uitvinding is voorzien van schakelmiddelen; en 5 figuren 6 en 7 schematisch twee alternatieve uitvoeringsvormen van een signaalverdeler/verzamelaar volgens de uitvinding tonen.

Fig. 1 toont een signaalverdeler uitgevoerd als richtkoppeling. Bij wijze van voorbeeld zal hier een 10 signaalverdeling van 10%/90% op vermogensbasis worden aangehouden, waartoe wordt uitgegaan van verliesvrije richtkoppelingen. Bij signaalaansluiting op klem a zal 10% daarvan beschikbaar komen aan klem c, 90% aan klem b en 0% aan d. In de praktijk zal bij voorkeur een 15 signaalverdeling in het gebied 5% tot 10% / 95% tot 90% worden gerealiseerd.

Fig. 2 toont een samenstel van meerdere richtkoppelingen 1 tot en met 5 tot een meervoudige verdeler, u vormt de voedingsnetaansluiting van het 20 samenstel, v, w, x, y en z vormen de aansluitingen waarop de gebruikersstations worden aangesloten. Op signaaltoevoerleiding 6 wordt het te distribueren signaal geleverd (voor dit voorbeeld wordt zoals hiervoor ook hier de 10%/90% vermogensverdeling aangehouden). 100% 25 wordt geleverd aan la, 10% komt vervolgens beschikbaar aan lc, 90% aan lb en 0% aan ld. De 10% van lc wordt geleid naar gebruikersuitgang w. De 90% van lb wordt geleverd aan 2a. 9% (10% van 90%) komt beschikbaar aan 2c, 81% ((90%)2) komt beschikbaar aan 2b en 0% aan 2d. De 30 9% van 2c wordt geleverd aan gebruikersstation x. De 81% wordt geleverd aan 3a enz.

De bijzondere werking blijkt eerst bij de retoursignalen, bijvoorbeeld bij signaallevering (gewenst en ongewenst) van een gebruiker naar bijvoorbeeld 35 gebruikersstation x. 100% van dit signaal wordt geleverd aan 3c, 10% komt vervolgens beschikbaar aan 3a, 90% aan 3d en 0% aan 3b. Er komt dus geen signaal beschikbaar aan 3b en daarmee aan 4a. Gebruikersstations y en z zijn dus 1006679 6 gevrijwaard tegen de signalen van x. De 90% aan 2d komt terecht in de daaraan aangesloten weerstand. De 10% van 3a wordt geleverd aan 2b. 1% ((10%)2) komt beschikbaar aan 2a, 0% aan 2c. Er komt dus geen signaal beschikbaar aan 5 2c en daarmee aan w en op overeenkomende wijze vervolgens ook niet aan v. De 9% van 2a wordt geleverd aan lb en zal uiteindelijk als 8,1% ((90%)2 x 10%) op la en daarmee op u beschikbaar komen.

Samenvattend voldoet de bekende 10 signaalverdeler/verzamelaar aan de beoogde werking: 1. het ontvangstsignaal dat is aangeleverd aan de signaaltoevoerleiding wordt verdeeld naar de gebruikersstations met verzwakkingen tot 10%, 9%, 8,1%, 7,3% etc; 15 2. gebruikerssignalen, die zijn aangeleverd door de gebruikersstations worden verzameld naar de signaaltoevoerleiding met verzwakkingen tot 10%, 9%, 8,1%, 7,3% etc; 3. gebruikerssignalen van één gebruikersstation 20 kunnen de andere gebruikersstations niet bereiken.

Een variant ontstaat bij de uitvoering volgens figuur 3. Hier wordt gebruik gemaakt van de omstandigheid dat de retoursignalen voor 90% beschikbaar komen aan de klemmen d van de richtkoppelingen 1, 2, enz., waar zij 25 vervolgens (volgens figuur 2) via de weerstanden Rl, R2 enz. met aarde worden verbonden. Alle weerstanden Rl tot en met R5 hebben bij voorkeur elk een waarde van in hoofdzaak 75Ω. Door deze weerstanden (volgens figuur 3) niet met aarde te verbinden, maar met een 30 signaalafvoerleiding 7 en via deze met aansluiting q, is een alternatieve weg voor de retoursignalen gecreëerd. Aangezien het om andere redenen reeds noodzakelijk was voor distributie- en gewenste retoursignalen verschillende frequenties te kiezen kan men van deze 35 omstandigheid thans gebruik maken en de aansluitingen van q en u met behulp van selectieve middelen, zoals een zogenaamd duplexfilter, buiten de meervoudige verdeler 100667© 7 combineren, hetgeen een flexibele toepassing van de verdeler bevorderd. De waarden van de weerstanden R6 tot en met R10 zijn bij voorkeur zodanig aangepast dat aansluitingen ld tot en met 5d 75Ω "zien".

5 De hiervoor beschreven verwerking van de signalen wordt bemoeilijkt doordat in een kabeltelevisienet de toegepaste signalen relatief hoge frequenties hebben (circa 5 tot 1000 MHz) en omdat de toe te passen richtkoppelingen en andere onderdelen in feite 10 niet ideaal zijn. In de eerste plaats dienen bij signalen met deze frequenties, ter voorkoming van punten waarop deze signalen kunnen reflecteren, maatregelen te worden getroffen waardoor de impedantie van de signaalwegen overal gelijk wordt gehouden. Men spreekt hier van 15 impedantie-aanpassing (of in het tegenovergestelde geval van impedantie-afwijking). In het geval van kabeltelevisie bedraagt de gewenste impedantie doorgaans 75 Ω.

Voorts is het bij de technische en 20 exploitatieve beheersing van een kabeltelevisienet van nut gebleken de besproken laatste verdeler zo uit te voeren, dat de verdeelde distributiesignalen naar believen en per aangeslotene kunnen worden onderbroken of doorgelaten, (zie figuur 4.) Dit nut bij de technische en 25 exploitatieve beheersing van het net wordt vergroot door het onderbreken/doorlaten per aangeslotene tevens te kunnen aanwenden ten behoeve van de te verzamelen retoursignalen. (zie figuur 5.)

Uiteraard dient de afschakeling die voor zulke 30 onderbreking noodzakelijk is zelf voldoende effectief te zijn, in die zin dat de bij hogere frequenties gemakkelijk optredende ongewenste capacitieve en inductieve koppeling, waardoor alsnog overdracht van afgeschakelde signalen kan ontstaan, vermeden wordt; deze 35 gewenste eigenschap van de afschakeling wordt aangeduid met isolatie. Over het algemeen geldt voor deze isolatie de technische eis dat de overgedragen spanning niet hoger kan worden dan een zekere waarde, welke in de pratijk 1 0 06 6 79 8 circa 0,1 tot 1% van de spanning (-60 tot -40 dB) van het oorspronkelijke signaal bedraagt. Deze isolatie is bij de toepassing van de beoogde hoge frequenties met enige moeite te realiseren.

5 Ook de beoogde goede impedantie-aanpassing van de signaalwegen wordt extra gecompliceerd bij het afschakelen omdat de onderbroken signaalweg meestal niet open cq. onbelast gelaten mag worden. Afhankelijk van de omstandigheden dienen één of beide van de door de 10 afschakeling opengeraakte einden van de signaalweg via een weerstand van 75 Ω met aarde te worden verbonden, hetgeen ondermeer de toepassing van schakelaars, die zijn uitgevoerd als omschakelaars, noodzakelijk maakt.

Hierna zal het mogelijke onderbreken van de 15 signalen aan de hand van fig. 4 en 5 worden toegelicht.

Opgemerkt wordt dat in de volgende voorbeelden gebruik wordt gemaakt van omschakelaars. In deze beschrijving wordt contact e het "breekcontact" genoemd en contact f het "maakcontact". Het contact dat van 20 naar 'X. (v.v.) wordt omgelegd wordt "wisselcontact" genoemd.

In de volgende voorbeelden wordt terwille van een goed overzicht schakelaar SI de "verdeelschakelaar" genoemd en schakelaar S2 de "verzamelschakelaar".

25 Fig.4 toont een deel van de samenstelling uit fig. 2. De verbinding van lc naar de gebruiker v loopt via verdeelschakelaar SI. Deze schakelaar heeft twee standen. In stand e (getoond) is het gebruikersstation v via het wisselcontact en het breekcontact verbonden met 30 klem lc. De schakelaar is zo uitgevoerd dat in stand f (niet getoond) de eventueel van de gebruiker komende retoursignalen via het wisselcontact en het maakcontact via weerstand Ril met aarde worden verbonden. De waarde van zowel Ril als R12 is 75Ω.

35 Fig. 5 toont een deel van de samenstelling uit fig. 3. Ook hier loopt de verbinding lc naar gebruikersstations v via het wisselcontact en het breekcontact van verdeelschakelaar SI zoals via klem ld 1006679 9 en weerstand Ril. De aansluiting op signaalafvoerleiding 6 vindt plaats via verzamelschakelaar S2. Deze schakelaar heeft eveneens twee standen. In stand e (getoond) wordt het signaal afkomstig van weerstand R13, via het 5 breekcontact en het wisselcontact verbonden met de signaalafvoerleiding 7. In stand f (niet getoond) is de signaalafvoerleiding door het wisselcontact en het maakcontact via weerstand R13 met aarde verbonden. De weerstandswaarden zijn bij voorkeur als volgt gekozen: 10 Ril = 75Ω, R13 = 270Ω, R14 = 100Ω, R15 = 220Ω.

In deze uitvoering kunnen de verdeelde signalen tezamen met de verzamelde signalen worden onderbroken met verdeelschakelaar SI. Daarnaast kunnen de verzamelde signalen nog apart worden onderbroken met 15 verzamelschakelaar S2. Het is echter niet mogelijk de verdeelsignalen te onderbreken en tegelijkertijd de verzamelsignalen door te laten.

In verband met de in een kabeltelevisienet eventueel gewenste retoursignalen, welke geheel los staan 20 van de distributie, kan het van belang zijn retoursignalen door te kunnen laten ook in het geval dat de distributiesignalen zijn onderbroken.

Het is bijvoorbeeld denkbaar dat, indien het kabeltelevisienet zowel de dienst 'levering van radio- en 25 televisiesignalen' alswel de dienst 'electronische beveiliging' aanbiedt, deze apart van elkaar dienen te worden aangeboden (geen koppelverkoop) en dus apart moeten kunnen worden onderbroken en doorgelaten. Het telecommunicatienetwerk volgens de uitvinding maakt dit 30 mogelijk.

Hierna zal de uitvinding aan de hand van fig. 5 en 6 nader worden toegelicht.

Omdat in het ontwerp volgens fig. 5 het breekcontact van schakelaar SI naast de ontvangstsignalen 35 onvermijdelijk de gebruikerssignalen mee afschakelt is

het teneinde de uitvinding te realiseren noodzakelijk in die situatie voor de gebruikerssignalen een nieuwe signaalweg te openen. In stand f van verdeelschakelaar SI

1006679 10 is de gebruikersstations v door het maakcontact en het wisselcontact via Ril met aarde verbonden. In stand f van verzamelschakelaar S2 is de aansluiting q via de signaalafvoerleiding door het wisselcontact en het 5 maakcontact via R13 met aarde verbonden.

Volgens de uitvinding zijn in fig. 6 het maakcontact van verdeelschakelaar SI en het maakcontact van verzamelschakelaar S2 niet meer via weerstanden (alleen) met aarde verbonden maar via weerstand R17 met 10 elkaar. Hierdoor wordt bereikt dat ook in stand f van verdeelschakelaar SI voor de gebruikerssignalen afkomstig van gebruikersstation v een signaalweg naar de signaalafvoerleiding beschikbaar komt indien verzamelschakelaar S2 in stand f wordt geplaatst. Bij 15 voorkeur geldt: R16 = 100Ω en R17 = 220Ω.

Opgemerkt wordt dat in diverse schema's (fig.: 6, 7 en 8) alleen principes zijn aangegeven, die in de praktijk verder kunnen worden ontwikkeld. Bijvoorbeeld kunnen de weerstanden Ril tot en met R17 t.b.v. een 20 optimale isolatie, impedantie-aanpassing en constantheid van signaalniveaus door meer gecompliceerde weerstandsnetwerken of filterschakelingen worden vervangen.

Hieronder volgt in tabelvorm een overzicht van 25 de diverse schakelmogelijkheden.

stand van schakelaars signaalwegconditie Si S2 distrib.-sign, retour-sign.

1 1 doorlaat doorlaat 30 2 l onderbroken onderbroken 2 2 onderbroken doorlaat 1 2 doorlaat onderbroken

Door de verdeelschakelaar SI en/of de 35 verzamelschakelaar S2 uit te voeren als dubbelpolige omschakelaar kunnen de isolatie-eigenschappen en de impedantie-aanpassing worden verbeterd. Dit is getoond in figuur 7.

1006679 11

Bij de technische en exploitatieve beheersing van het telecommunicatienetwerk is het nuttig de signaalonderbreking en dus het aan- en afschakelen op afstand vanuit één centraal punt te kunnen beheersen.

5 Hiertoe dienen de schakelaars te worden uitgevoerd als relais.

Terwille van een minimaal electriciteitsverbruik is het voorts nuttig de relais uit te voeren als impulsrelais.

10 Voor de sturing van de bovengenoemde relais is een datacommunicatiesysteem, waarin gebruik gemaakt wordt van de telecommunicatie mogelijkheden van het eigen net, zeer nuttig.

Het zal duidelijk zijn dat er vele varianten op 15 de getoonde uitvoeringsvorm denkbaar zijn, die allemaal binnen de reikwijdte van de uitvinding vallen.

1 0 06 6 79

Claims (11)

1. Telecommunicatienetwerk, omvattende een aantal onderling verbonden signaalverdelers/verzamelaars, die elk een richtkoppeling met ten minste vier tweepolige aansluitingen omvatten, waarbij de eerste aansluiting van 5 één van de signaalverdelers/verzamelaars is aangesloten op een gezamenlijke signaaltoevoerleiding, de tweede aansluiting van elke signaalverdeler/verzamelaar is verbonden met de eerste aansluiting van een aangrenzende signaalverdeler/verzamelaar, de derde aansluiting van 10 elke signaalverdeler/verzamelaar aansluitbaar is op een gebruikersstation, en de vierde aansluiting van elke signaalverdeler/verzamelaar is aangesloten op een signaalafvoerleiding, welke signaalverdelers/verzamelaars elk zijn ingericht voor het op vooraf bepaalde wijze 15 verdelen van van de signaaltoevoerleiding afkomstige ontvangstsignalen over de gebruikersstations en voor het in hoofdzaak verzamelen van van de gebruikersstations afkomstige gebruikerssignalen op de signaalafvoerleiding, met het kenmerk, dat 20 elke signaalverdeler/verzamelaar is voorzien van middelen voor het onafhankelijk van elkaar toestaan van het verdelen van de ontvangstsignalen over de gebruikersstations en het verzamelen van de gebruikerssignalen op de signaalafvoerleiding.

2. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 1, waarin de middelen zijn ingericht voor het onderbreken van de verbinding tussen de signaaltoevoerleiding en het gebruikersstation alsmede het verbinden van het gebruikersstation met de signaalafvoerleiding.

3. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 1 of 2, waarin de middelen schakelmiddelen zijn.

4. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 3, waarin de schakelmiddelen een eerste schakelaar omvatten, die schakelbaar is tussen een eerste stand, waarin de 35 eerste schakelaar het gebruikersstation met de 1006679 signaaltoevoerleiding verbindt, en een tweede stand, waarin de eerste schakelaar het gebruikersstation verbindt met de signaalafvoerleiding.

5. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 4, 5 waarin de schakelmiddelen een tweede schakelaar omvatten, die schakelbaar is tussen een eerste stand, waarin de tweede schakelaar de richtkoppeling verbindt met de signaalafvoerleiding, en een tweede stand, waarin de tweede schakelaar de signaalafvoerleiding verbindt met 10 het gebruikersstation.

6. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 5, waarin de middelen verder een weerstandsnetwerk omvatten, dat in de verbinding tussen het gebruikersstation en de signaalafvoerleiding is opgenomen en dat de eerste en de 15 tweede schakelaar in de tweede standen ervan onderling verbindt.

7. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 3, waarin de schakelmiddelen relais omvatten.

8. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 7, 20 waarin de relais impuls-relais zijn.

9. Telecommunicatienetwerk volgens conclusie 3, waarin de schakelmiddelen dubbelpolige omschakelaars omvatten.

10. Telecommunicatienetwerk volgens één van de 25 voorgaande conclusies, waarin één of meer van de signaalverdelers/verzamelaars zodanig zijn ingericht, dat in hoofdzaak 90 - 95% van een op de eerste aansluiting aangeboden signaal aan de tweede aansluiting beschikbaar is, en dat in hoofdzaak 10 - 5% van het signaal aan de 30 derde aansluiting beschikbaar is, waarbij in hoofdzaak 0% van het signaal aan de vierde aansluiting beschikbaar is.

11. Signaalverdeler/verzamelaar, zoals beschreven als onderdeel van het telecommunicatienetwerk volgens een van de voorgaande conclusies. 1006679